PORÓWNANIE WYBRANYCH METOD IDENTYFIKACJI METICYLINOOPORNYCH SZCZEPÓW STAPHYLOCOCCUS AUREUS

Transkrypt

1 MED. DOŚW. MIKOBIOL., 2009, 6: Agnieszka Kaczmarek, Anna Budzyńska, Eugenia Gospodarek POÓWNANIE WYBANYCH METOD IDENTYFIKACJI METICYLINOOPONYCH ZCZEPÓW TAPHYLOCOCCU AUEU Katedra i Zakład Mikrobiologii, Collegium Medicum im. Ludwika ydygiera w Bydgoszczy, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu Kierownik: dr hab. E. Gospodarek, prof. UMK Oceniono oporność na meticylinę 20 szczepów. aureus izolowanych z materiału klinicznego w Katedrze i Zakładzie Mikrobiologii zpitala Uniwersyteckiego im. dr. A. Jurasza CM w Bydgoszczy UMK w Toruniu z zastosowaniem metody przeglądowej z oksacyliną (6 μg/ml) oraz testu aglutynacji lateksowej lidex MA Detection i podłoża chromogennego Agar MA ID. Porównanie wyników wymienionych metod wykazało ich zgodność w przypadku 5 (95,8%) badanych szczepów. Meticylinooporne szczepy taphylococcus aureus (methicillin resistant taphylococcus aureus, MA) stanowią ogólnoświatowy problem w związku z notowanym w szpitalach wzrostem występowania zakażeń gronkowcowych. Ze względu na wielolekooporność szczepów MA leczenie zakażeń wywołanych przez te bakterie jest trudne i często jedyną opcją terapeutyczną są antybiotyki glikopeptydowe (5, 8). Heterogenna natura meticylinooporności jest przyczyną trudności w prawidłowym jej wykrywaniu. Konwencjonalne metody identyfikacji szczepów MA są niewystarczająco czułe. W związku z tym wprowadza się modyfikacje do standardowych procedur oznaczania oporności na meticylinę lub opracowuje się nowe metody. Badania wskazują, że bezpośrednie oznaczanie techniką PC obecności genu meca, determinującego meticylinooporność lub jego produktu białka PBP2a (PBP2 ) (penicillin binding protein, PBP) testem aglutynacji lateksowej jest bardziej właściwe w identyfikacji MA niż powszechnie stosowane w większości laboratoriów diagnostyki mikrobiologicznej metody polegające wyłącznie na wykryciu fenotypowej tej cechy (, 5, 9, 3, 6). Zagrożeniem epidemicznym jest nosicielstwo MA u chorych hospitalizowanych, a także wśród personelu medycznego. U chorego skolonizowanego szczepem MA istnieje większe ryzyko rozwoju zakażenia. zczególnie narażeni są pacjenci po zabiegach chirurgicznych, dializowani oraz noworodki. W związku z tym szybkie wykrywanie nosicieli MA jest ważne w zapobieganiu rozwojowi zakażeń gronkowcowych i w profilaktyce epidemiologicznej. Do monitorowania występowania szczepów MA w materiale klinicznym używano podłoża chromogenne: agar MA ID i CHOMagar MA (C_MA) (2, 3, 0).

2 208 A. Kaczmarek, A. Budzyńska, E. Gospodarek Nr 3 Celem pracy było porównanie skuteczności oznaczania MA przy użyciu metody przeglądowej z oksacyliną oraz testu aglutynacji lateksowej lidex MA Detection (bio- Mérieux) i podłoża chromogennego agaru MA ID (biomérieux). MATEIAŁ I METODY Materiał do badań stanowiło 20 szczepów. aureus izolowanych z materiału pobranego od chorych leczonych w klinikach i poradniach przyklinicznych zpitala Uniwersyteckiego im. dr. A. Jurasza Collegium Medicum im. L. ydygiera w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Każdy z badanych szczepów był izolowany od innego chorego. Przynależność wyhodowanych bakterii do gatunku. aureus określano na podstawie morfologii kolonii oraz obecności koagulazy związanej, wolnej i genu nuc, kodującego termostabilną nukleazę gronkowców, charakterystycznego dla szczepów. aureus, zgodnie z metodyką podaną w uprzedniej publikacji (6). Meticylinooporność badanych szczepów oznaczano następującymi metodami:. Metodą przeglądową na podłożu Mueller Hinton Agar z oksacyliną w stężeniu 6 µg/ml i dodatkiem 4% NaCl (Oxacillin creen Agar) (Becton Dickinson), zgodnie z zaleceniami Krajowego Ośrodka eferencyjnego ds. Lekowrażliwości Drobnoustrojów (4) i CLI (ang. Clinical and Laboratory tandards Institute) (9). zczep identyfikowano jako oporny na meticylinę, jeśli po 24 godzinach inkubacji w warunkach tlenowych w temperaturze 35 C stwierdzano wzrost więcej niż jednej kolonii. Do kontroli jakości wyników służyły wzorcowe szczepy:. aureus ATTC 2923 wrażliwy na meticylinę oraz. aureus ATTC oporny na meticylinę. 2. Testem aglutynacji lateksowej lidex MA Detection (biomérieux) wykrywano szczepy MA poprzez oznaczenie białka PBP2a (PBP2 ). Jego obecność stwierdzano na podstawie pojawienia się widocznej bez użycia lupy aglutynacji badanego szczepu z cząsteczkami lateksu opłaszczonego przeciwciałami monoklonalnymi skierowanymi przeciwko PBP2a. Test wykonywano i interpretowano zgodnie z zaleceniami producenta. 3. Na podłożu chromogennym agar MA ID (biomérieux) zawierającym mieszaninę różnych, bogatych w substancje odżywcze peptonów oraz substrat chromogenny - α-glukozydazę i antybiotyk cefoksytynę, szczepy MA identyfikowano poprzez pojawienie się na podłożu przynajmniej jednej zielonej kolonii. Hodowle oceniano po 8-24 godzinach inkubacji w warunkach tlenowych w temperaturze 37 C. W przypadku otrzymania wyniku ujemnego (brak wzrostu lub zabarwienia), a także małych zielonych kolonii inkubację przedłużano o dalsze 24 godziny. WYNIKI Metodą przeglądową oporność na meticylinę stwierdzono u 60 (50,0%) szczepów. Na agarze MA ID meticylinooporność wykryto u 58 (48,3%) szczepów, które wzrastały w postaci zielono zabarwionych kolonii. Natomiast zastosowanie testu aglutynacji lateksowej lidex MA Detection pozwoliło zidentyfikować 57 (47,5%) szczepów jako MA (Tabela I).

3 Nr 3 Identyfikacja MA 209 Tabela I. Gatunek. aureus. aureus ATTC 2923 Wyniki oznaczania oporności na meticylinę szczepów. aureus (n=20) Liczba szczepów Metoda oznaczania meticylinooporności Oxacillin creen lidex MA Agar MA ID Agar Detection 24 godziny 8-24 godziny 48 godziny 3 minuty aureus ATTC aureus wrażliwy na meticylinę (MA). aureus oporny na meticylinę (MA) Dla 7 (97,5%) wyhodowanych szczepów. aureus uzyskano zgodne wyniki oznaczania meticylinooporności przy użyciu podłoża chromogennego i testu aglutynacji lateksowej. Identyczna zgodność wyników występowała w przypadku metody przeglądowej i aglutynacji lateksowej. Natomiast zastosowanie podłoża chromogennego i metody przeglądowej dało wyniki zgodne dla 6 (96,7%) szczepów. Zgodność wyników wykrywania oporności. aureus na meticylinę wszystkimi trzema metodami uzyskano w przypadku 5 (95,8%) szczepów. pośród 20 badanych szczepów 56 (46,7%) zostało zidentyfikowanych jako MA, 59 (49,2%) jako MA, a dla 5 (4,2%) szczepów otrzymano sprzeczne wyniki badań (Tabela II). Tabela II. Porównanie wyników oznaczania meticylinooporności szczepów. aureus (n=20) metodą przeglądową, aglutynacji lateksowej oraz z zastosowaniem podłoża chromogennego Metoda oznaczania meticylinooporności Liczba wyników zgodnych (%) Przeglądowa, aglutynacji lateksowej i z zastosowaniem podłoża chromogennego 5 (95,8%) Przeglądowa i aglutynacji lateksowej 7 (97,5%) Przeglądowa i z zastosowaniem podłoża chromogennego 6 (96,7%) Aglutynacji lateksowej i z zastosowaniem podłoża chromogennego 7 (97,5%) DYKUJA. aureus jest jednym z najważniejszych czynników etiologicznych zakażeń szpitalnych i pozaszpitalnych. zczególnie dużym problemem jest rosnąca liczba zakażeń wywołanych

4 20 A. Kaczmarek, A. Budzyńska, E. Gospodarek Nr 3 szczepami MA opornymi na wszystkie antybiotyki beta-laktamowe i ich połączenia z inhibitorami beta-laktamaz. Zasób leków w tego typu zakażeniach jest znacznie ograniczony, dlatego prawidłowa identyfikacja oporności gronkowców na meticylinę powinna być bezbłędna i trwać możliwie krótko (8). Występowanie heterogennie opornych populacji. aureus sprawia, że wykrywanie meticylinooporności jest trudne. Zróżnicowanie populacji komórek szczepu MA na wrażliwe, szybko rosnące i stanowiące większość oraz oporne, wolno rosnące i będące zwykle w mniejszości wymaga szeregu modyfikacji warunków hodowli przy jej oznaczaniu metodami fenotypowymi. Aby umożliwić ekspresję oporności i zmniejszyć ryzyko wystąpienia wyników fałszywie ujemnych należy zastosować podwyższone stężenie NaCl w podłożu, zwiększone inokulum, obniżoną temperaturę inkubacji, czy też wydłużyć jej czas. Pomimo wielokrotnych kontroli i standaryzacji, metody stosowane do oceny szczepów MA mogą dawać rozbieżne i trudne do interpretacji wyniki, co wskazuje na konieczność prowadzenia badań porównawczych ich skuteczności, a także poszukiwania nowych metod diagnostycznych charakteryzujących się wysoką czułością i specyficznością wykrywania meticylinooporności (5,, 2, 8). Najczulszą metodą oznaczania oporności na meticylinę jest wykrywanie w gronkowcowym DNA obecności fragmentu genu meca techniką PC. Dobrze oceniany jest również lateksowy test MA-creen dający możliwość wykrycia obecności białka PBP2a. Jest to łatwy do wykonania, wiarygodny i stosunkowo niedrogi test, którego wykonanie trwa kilkanaście minut. W związku z prawie natychmiastowym oznaczeniem meticylinooporności, zalecany jest do stosowania w wykrywaniu szczepów MA szczególnie wtedy, gdy ważny jest czas badania, by włączyć właściwe leczenie (, 8, 8). Dokładność testu MA-creen jest zbliżona do techniki PC. Zgodnie z danymi z piśmiennictwa oraz naszymi doświadczeniami charakteryzuje się on wysoką czułością i specyficznością. W badaniach prowadzonych przez licznych autorów (, 8, 3, 8, 9, 20) czułość testu aglutynacji lateksowej została oceniona na 97,0 %, a specyficzność na 00%. W niniejszej pracy w przypadku 7/20 (97,5%) szczepów uzyskano zgodne wyniki oznaczeń z wynikami otrzymanymi techniką PC, którą we wcześniejszych badaniach (6) wykrywano gen meca u analizowanych szczepów. Niezgodność wyników, w porównaniu z techniką PC, dotyczyła wyłącznie 3/20 (2,5%) szczepów ocenionych metodą aglutynacji lateksowej jako MA, a zawierających w chromosomie gen meca. W związku z tym czułość testu MA-creen oceniono na 95,0%, a specyficzność na 00%. Van Leeuwen i wsp. (9) stwierdzili, że hodowla. aureus na podłożu z meticyliną (5µg) pozwala zwiększyć ekpresję białka PBP2a, a tym samym czułość testu lateksowego. Z innych badań wynika, że poprawę czułości tej metody można uzyskać stosując większą gęstość inokulum badanego szczepu (około 50 kolonii) (8) i dłuższy niż rekomendowany (3 minuty) czas aglutynacji (6-5 minut) (6, 8, 20). Jednakże Cavassini i wsp. () wykazali, że użycie nadmiernej ilości inokulum może prowadzić do uzyskania wyników fałszywie dodatnich. Natomiast Yamazumi i wsp. (20) na skutek wydłużenia czasu aglutynacji do 5 minut, otrzymali wynik fałszywie dodatni reakcji aglutynacji dla niektórych szczepów MA, w tym szczepu wzorcowego -. aureus ATTC tąd w przypadku, gdy aglutynacja cząsteczek lateksu występuje po upływie 0 minut zalecane jest potwierdzenie wyniku dodatniego metodą PC. Należy także podkreślić, że test MA- creen pozwala dobrze odróżnić szczepy MA od BOA (borderline oxacillin-resistant. aureus), charakteryzujących się zmniejszoną wrażliwością na oksacylinę. Ma to istotne znaczenie kliniczne, umożliwia bowiem zastosowanie właściwego leczenia (8, 3, 8).

5 Nr 3 Identyfikacja MA 2 Wiarygodne wyniki oznaczania MA uzyskano także stosując podłoże przeglądowe - oxacillin screen agar, co jest zgodne z opiniami innych autorów (, 3, 5, 6, 20). W przedstawionej pracy niezgodność wyników dotyczyła 2/20 (,7%) szczepów, u których poprzednio (6) wykazano obecność genu meca, a w metodzie przeglądowej oceniono je jako wrażliwe na meticylinę. Ponadto, dla 2/20 (,7%) szczepów, u których nie stwierdzono obecności genu odpowiedzialnego za oporność gronkowców na meticylinę, otrzymano wynik fałszywie dodatni (6). Tak więc, zarówno czułość, jak i swoistość metody przeglądowej oszacowano na 96,7%. Podobne wyniki podają ahbar i wsp. () (odpowiednio, 96,0% i 95,0%) oraz Yamazumi i wsp (20) (odpowiednio, 98,0% i 98,0%). Wyniki te nie korelują jednak z wynikami pracy Idzik i wsp. (5), w której opisano rozbieżności pomiędzy rezultatami uzyskanymi metodą przeglądową na podłożu Mueller-Hinton z dodatkiem 4% NaCl i 6 mg/l oksacyliny (MHA-OXA), a wykryciem obecności genu meca techniką PC. Van Griethuysen i wsp. (8) stwierdzili, że różnica czułości pomiędzy testem MA-creen (98,5%), a metodą przeglądową (93,6%) jest statystycznie istotna przy p<0,05. Podobnie, Cavassini i wsp. () wykazali, że metoda przeglądowa charakteryzuje się niższą niż metoda aglutynacji lateksowej czułością równą 82,5%. Wyżej wymienieni autorzy sugerują wydłużenie czasu inkubacji do 48 godzin w przypadku braku wzrostu po 24 godzinach. Modyfikacja ta pozwala zwiększyć czułość metody przeglądowej, lecz znacznie wydłuża czas oznaczenia. Ocenia się, że na podłożu MHA-OXA odpowiednio wysokie stężenie oksacyliny (6 mg/l) nie pozwala na błędne oznaczenie jako oporne szczepów BOA lub MODA (ang. modified PBPs. aureus), dla których wartość MIC tego antybiotyku nie jest większa niż 4 mg/l (7). Dane te są odmienne od wyników otrzymanych przez Louie i wsp. (8), którzy fałszywie dodatni wynik uzyskali w przypadku 29/37 (78,4%) szczepów BOA (specyficzność 85,5%). Należy także zaznaczyć, że z badań przeprowadzonych przez wenson i wsp. (4) wynika, że zastosowanie podłoża przeglądowego (MHA z /bez 4% NaCl) zawierającego cefoksytynę w stężeniu 6 µg/ml zwiększa czułość i swoistość wyników w porównaniu z oksacyliną. Autorzy ci donoszą o wyższej wykrywalności meticylinooporności przy użyciu cefoksytyny wśród szczepów z niską wartością MIC dla oksacyliny (-4 mg/l) lub posiadających gen meca, a u których, stosując inne metody fenotypowe, nie wykryto oporności na meticylinę. Do oznaczania oporności gronkowców na meticylinę dostępne są również podłoża chromogenne: agar MA ID i CHOMagar MA (2, 3, 7, 0). Oba podłoża zawierają substrat chromogenny i antybiotyk cefoksytynę. Umożliwiają wzrost i identyfikację szczepów MA poprzez pojawienie się zielonego zabarwienia kolonii na agarze MA ID, a na podłożu C_MA - różowofioletowego (2). Zawarta w podłożu MA ID mieszanina wybiórcza hamuje wzrost szczepów MA (methicillin sensitive taphylococcus aureus, MA), a także większości bakterii spoza rodzaju taphylococcus, jak również drożdżaki (3). Niektóre gronkowce koagulazoujemne tworzą blado zielone kolonie, co może prowadzić do uzyskania wyników fałszywie dodatnich. Przyczyną fałszywie dodatnich wyników uzyskiwanych na agarze MA ID mogą być także pałeczki Enterobacter sp. i tenotrophomonas maltophilia. Niektóre drobnoustroje inne niż. aureus (Bacillus, Enterococcus, pałeczki Gram-ujemne, szczepy wytwarzające EBL) również wytwarzają na agarze MA ID zielone kolonie, które mają inny wygląd, co umożliwia ich odróżnienie od kolonii MA. Na podłożu C_MA uzyskiwanie wyników fałszywie dodatnich związane jest głównie ze wzrostem bakterii z rodzaju treptococcus, Corynebacterium, a także

6 22 A. Kaczmarek, A. Budzyńska, E. Gospodarek Nr 3 gronkowców koagulazoujemnych (2). W związku z tym Compernolle i wsp. (2) sugerują, że identyfikacja charakterystycznych kolonii powinna być potwierdzona dodatkowymi testami nie tylko po 48 godzinach inkubacji, jak zaleca producent, ale także po 24 godzinach. W niniejszej pracy dokonano oceny skuteczności oznaczania meticylinooporności z zastosowaniem agaru MA ID. Przeprowadzone badania wykazały 96,7% czułość i 00% swoistość wykrywania oporności na metycylinę przy użyciu tego podłoża, zarówno po 24 jak i 48 godzinach inkubacji, co odbiega od wyników prac, w których opisywano rozbieżności pomiędzy rezultatami uzyskanymi po 24 godzinach inkubacji i po jej wydłużeniu o dodatkowe 24 godziny. Z badań Compernolle i wsp. (2), Diederen i wsp. (3) oraz Perry i wsp. (0) wynika, że 48 godzinna inkubacja powoduje zwiększenie czułości i jednocześnie spadek swoistości oznaczania oporności. aureus na meticylinę. Liczni autorzy porównywali czułość i specyficzność agaru MA ID z innymi podłożami stosowanymi w celu wykrycia MA. Perry i wsp. (0) stwierdzili, że agar MA ID charakteryzuje się większą czułością (80% i 89% odpowiednio po i 48 godzinach inkubacji) niż podłoże C_MA (59% i 72%) i OAB (oxacillin resistance screening base) (62 % i 78%). Autorzy ci wykazali również 99,5% specyficzność agaru MA ID po godzinach inkubacji w porównaniu do 99,3% dla podłoża C_MA i 97,9% dla OAB. Dane te są odmienne od wyników otrzymanych przez Compernolle i wsp. (2), którzy donoszą, że podłoża te po 48 godzinach inkubacji cechują się porównywalną czułością (77% MA ID i OAB, 73% C_MA). Natomiast największą specyficzność po tym czasie inkubacji wykazano dla agaru MA ID. Z kolei Diederen i wsp. (3) oraz Kluytmans i wsp. (7) podają, że zastosowanie agaru MA ID pozwala uzyskać mniej specyficzne wyniki niż w przypadku podłoża C_MA (po 24 i 48 godzinach) oraz OAB i CA (CHOMagar taph aureus z oksacyliną w stężeniu 4 mg/l) (po 48 godzinach). Po 24 godzinach inkubacji specyficzność podłoża OAB i CA była porównywalna z agarem MA ID. Należy zaznaczyć, że z badań wyżej wymienionych autorów wynika, że czułość oznaczania meticylinoporności przy użyciu agaru MA ID była znacznie wyższa (96,4% i 98,8% odpowiednio, po 24 i 48 godzinach inkubacji) niż w przypadku podłoża CA (58,6% i 77,5%) oraz OAB (84,2% i 9,4%), natomiast zbliżona do czułości podłoża C_MA (95,4% i 00%). zczepy MA są nadal jednymi z ważniejszych patogenów alarmowych, szczególnie w zakażeniach szpitalnych. Problemy terapeutyczne związane są z dużą patogennością, ale i wielolekopornością tych bakterii. tąd, właściwe i szybkie oznaczenie meticylinooporności ma istotne znaczenie kliniczne, gdyż umożliwia zastosowanie racjonalnego leczenia. Wyniki niniejszej pracy wskazują na to, że zarówno test aglutynacji lateksowej, jak i podłoża przeglądowe i chromogenne pozwalają zidentyfikować większość szczepów MA. twierdzono 95,8% zgodność wyników wykrywania oporności. aureus na meticylinę przy ich użyciu.

7 Nr 3 Identyfikacja MA 23 A. Kaczmarek, A. Budzyńska, E. Gospodarek COMPAION OF CHOEN METHOD FO IDENTIFICATION OF METHICILLIN- EITANT TAPHYLOCOCCU AUEU UMMAY The aim of this study was to estimate effectiveness of methicillin-resistant. aureus identification using screening method with oxacillin (6 µg/ml), latex agglutination test - lidex MA Detection and a chromogenic agar medium MA ID. The investigation were carried out on 20. aureus strains isolated from clinical materials of patients hospitalized in the University Hospital at the L. ydygier Collegium Medicum in Bydgoszcz, University of Nicolaus Copernicus in Toruń. Consistency of results between chromogenic medium and latex agglutination test amounted 97,5%, chromogenic medium and screening method 96,7%. Identical correspondence of results took a stand in case screening method and latex agglutination test. esults consistency of detecting methicillin resistance in. aureus strains between this three methods concerned 95,8% strains. Our investigation demonstrated 96,7% sensitivity and 00% specificity for MA ID medium for the detection of methicillin resistance. The sensitivity of MA-creen was 95,0% and its specificity reached 00%. The sensitivity and specificity of screening method amounted 96,7%. PIŚMIENNICTWO. Cavassini M, Wenger A, Jaton K i inni. Evaluation of MA screen, a simple anti-pbp2 a slide latex agglutination kit, for rapid detection of methicillin resistance in taphylococcus aureus. J Clin Microbiol 999; 37: Compernolle V, Verschraegen G, Claeys G. Combined use of Pastorex taph-plus and either of two new chromogenic agars, MA ID and CHOMagar MA, for detection of methicillinresistant taphylococcus aureus. J Clin Microbiol 2007; 45: Diederen BMW, van Leest ML, van Duijn I i inni. Performance of MA ID, a new chromogenic medium for detection of methicillin-resistant. aureus. J Clin Microbiol 2006; 44: Hryniewicz W, ulikowska A, zczypa K i inni. ekomendacje doboru testów do oznaczania wrażliwości bakterii na antybiotyki i chemioterapeutyki. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego Idzik D, Pacha J, Kępa M i inni. Meticylinooporność taphylococcus aureus w świetle metod klasycznych i techniki PC. Diagn Lab 2003; 39: Kaczmarek A, Budzyńska A, Mikołajczyk, Gospodarek E. Porównanie skuteczności oznaczania meticylinooporności szczepów taphylococcus aureus metodą krążkowo-dyfuzyjną i techniką PC. Med. Dośw Mikrobiol 2006; 58: Kluytmans J, van Griethuysen A, Willemse P, van Keulen P. Performance of CHOMagar selective medium and oxacillin resistance screening agar base for identifying taphylococcus aureus and detecting methicillin resistance. J Clin Microbiol 2002; 40: Louie L, Matsumura O, Choi E i inni. Evaluation of three rapid methods for detection of methicillin resistance in taphylococcus aureus. J Clin Microbiol 2000; 38: Performance standards for antimicrobial susceptibility testing; fifteenth informational supplement. CLI/NCCL M00-5 (M2-A8 and M7-A6), Perry JD, Davies A, Butterworth LA i inni. Development and evaluation of a chromogenic agar medium for methicillin-resistant taphylococcus aureus. J Clin Microbiol 2004; 42: ahbar M, Yaghoobi M, Fattahi A. Comparison of different laboratory methods for detection of methicillin resistant taphylococcus aureus. Pak J Med ci 2006; 22:

8 24 A. Kaczmarek, A. Budzyńska, E. Gospodarek Nr 3 2. okosz A, awicka-grzelak A, Meissel Mikołajczyk F. Porównanie kilku metod oznaczania oporności na meticylinę klinicznych szczepów taphylococcus sp. Med Dośw Mikrobiol 997; 49: akoulas G, Gold H, Venkataraman L i inni. Methicillin-resistant taphylococcus aureus: comparison of susceptibility testing methods and analysis of meca-positive susceptible strains. J Clin Microbiol 200; 39: wenson JM, Lonsway D, McAllister i inni. Detection of meca-mediated resistance using reference and commercial testing methods in a collection of taphylococcus aureus expressing borderline oxacillin MICs. Diagn Microbiol Infect Dis 2007; 58: wenson JM, pargo J, Tenover FC, Ferraro MJ. Optimal inoculation methods and quality control for the NCCL oxacillin agar screen test for detection of oxacillin resistance in taphylococcus aureus. J Clin Microbiol 200; 39: wenson JM, Williams PP, Killgore G i inni. Performance of eight methods, including two new rapid methods, for detection of oxacillin resistance in a challenge set of taphylococcus aureus organisms. J Clin Microbiol 200; 39: TrzcińskiK, Boruc J, Kowalik Z. i inni. Ocena wiarygodności metod oznaczania oporności szczepów taphylococcus aureus na meticylinę. Med. Dośw Mikrobiol 994; 46: van Griethuysen A, Pouw M, van Leeuwen N, Heck M i inni. apid slide latex test for detection of methicillin resistance in taphylococcus aureus. J Clin Microbiol 999; 37: van Leeuwen W, van Pelt C, Luijendijk A i inni. apid detection of methicillin resistance in taphylococcus aureus isolates by the MA-creen latex agglutination test. J Clin Microbiol 999; 37: Yamazumi T, Marshall A, Wilke WW i inni. Comparison of the Vitek Gram-positive susceptibility 06 card and MA-creen latex agglutination test for determining oxacillin resistance in clinical bloodstream isolates of taphylococcus aureus. J Clin Microbiol 200; 39: Otrzymano: 20 VII 2009 r. Adres Autora: Bydgoszcz, ul. M. kłodowskiej-curie 9, Katedra i Zakład Mikrobiologii Collegium Medium im. ydygiera w Bydgoszczy, UMK w Toruniu