1. Wprowadzenie. Obecnie dostępne są dwa dokumenty:

Transkrypt

1

2 1. Wprowadzenie W chwili obecnej z niecierpliwością oczekujemy na oficjalne wydanie standardów specyfikujących system okablowania strukturalnego kategorii 6. Przez długi czas były dostępne jedynie drafty tychże standardów, tj. robocze teksty wydawane przez Komitety Normalizacyjne i rozsyłane do swoich członków w celu zapoznania się i ewentualnej akceptacji. Zwykle jednak na kolejnym posiedzeniu wprowadzano nieznaczne zmiany i proces powtarzał się od nowa. Coraz częściej pojawiają się jednak informacje o rzekomym oficjalnym zatwierdzeniu kategorii, tak więc aktualnie dostępne drafty z dużym prawdopodobieństwem można traktować jako wersje finalne. Obecnie dostępne są dwa dokumenty: - Komitet EIA/TIA wydał w marcu 2002 kolejny 11 draft tzw. Preliminary (przedwstepny) TIA/EIA-568-B.2-1 (Addendum No. 1 to ANSI/TIA/EIA-568-B.2) Commercial Building Telecommunications Cabling Standard, Part 2: Balanced Twisted-Pair Cabling Components, Addendum 1: Transmission Performance Specifications for 4-Pair 100Ω Category 6 Cabling. Zgodnie z informacją dostępną w internecie aktualny tekst draftu TIA/EIA-568-B.2-1 został zaakceptowany 24 czerwca 2002 do publikacji i będzie wydany w postaci normy. A więc można go traktować jako oficjalną normę. - Komitet ISO/IEC wydał nowy draft FCD ISO/IEC nd edition: IT Cabling for customer premises z dnia Oczekuje się, iż powyższy dokument zostanie oficjalnie wydany i zatwierdzony we wrześniu

3 2. Porównanie W nowo wydanych dokumentach wprowadzono wiele znaczących zmian, poniżej zostanie przedstawione porównanie ze sobą dwóch norm ISO, najnowszego wydania (draftu) oraz pierwszego wydania z ISO/IEC 11801:1995 Information technology Generic cabling for customer premises Wprowadzenie W pierwszych rozdziałach ostatniego draftu znajdują się podstawowe informacje wprowadzające czytelnika w zagadnienia okablowania strukturalnego. Jest tu mowa o zakresie stosowania normy oraz wykaz używanego słownictwa. W tabeli 1 podano ważniejsze różnice oraz nowości. Problem (Zagadnienie) Przewidywany okres życia instalacji Zakres Nazewnictwo FCD ISO/IEC nd edition: IT Cabling for customer premises. (DRAFT) Przewiduje się, że System Okablowania Strukturalnego będzie wykorzystywany nie krócej niż 10 lat. [strona 11, Introduction] Norma jest zoptymalizowana dla Systemów Okablowania Strukturalnego w których maksymalna długość kanału transmisyjnego wynosi 2000m. Zasady opisane w standardzie mogę mieć zastosowanie również w bardziej rozległych instalacjach. [strona 12, Scope] Centralised optical fibre cabling technika scentralizowanego okablowania optycznego umożliwia stworzenie kanału obejmującego część okablowania pionowego oraz poziomego. [strona 16, Definitions] ISO/IEC 11801:1995(E) Information technology Generic cabling for customer premises. Przewiduje się, że System Okablowania Strukturalnego będzie wykorzystywany nie krócej niż 10 lat. [strona ix, Introduction] Standard ma zastosowanie w instalacjach o rozpiętości geograficznej nie większej niż 3000m (wynika to z dopuszczalnych odległości), powierzchni nie większej niż m 2 oraz liczby pracowników pomiędzy 50 a 50 tys. Zalecane jest aby opisane zasady stosować również w instalacjach przekraczających opisany rozmiar. [strona 1, Scope] Uwagi Podobieństwo Różnica Consolidation Point Punkt konsolidacyjny, tj. punkt w obrębie okablowania poziomego, w którym mogą łączyć się ze sobą dwa odcinki kabla. [strona 16, Definitions] Stare wydanie normy używało nazwy Transition Point Różnica -3-

4 CP cable kabel łączący Punkt Konsolidacyjny z Gniazdem Abonenckim. [strona 17, Definitions] CP link część połączenia Permanent Link pomiędzy Punktem Dystrybucyjnym a Punktem Konsolidacyjnym włączając złącza z obu stron. [strona 17, Definitions] External network interface punkt połączenia publicznej sieci zewnętrznej z systemem okablowania strukturalnego. [strona 17, Definitions] Fixed horizontal cable kabel łączący Punkt Dystrybucyjny z Punktem Konsolidacyjnym (jeśli jest zastosowany) lub gniazdem abonenckim. [strona 17, Definitions] Permanent Link część okablowania pomiędzy dwoma interfejsami okablowania strukturalnego z wyłączeniem kabli przyłączających urządzenia, kabli obszaru roboczego oraz kabli krosowych ale z uwzględnieniem złączy stosowanych na obu końcach okablowania. [strona 19, Definitions] Small form factor connector złącze optyczne zaprojektowane tak, aby obsługiwać dwa lub więcej włókien światłowodowych posiadające wymiary zbliżone do złącz stosowanych w systemach miedzianych. [strona 19, Definitions] Tabela 1. Ważniejsze nowości i różnice znajdujące się w sekcji Wprowadzenie, Zakres oraz Słownictwo. -4-

5 2.2. Struktura systemu okablowania strukturalnego Rozdział 5 zawiera podstawowe informacje na temat struktury Systemów Okablowania Strukturalnego oraz krótki opis poszczególnych podsystemów. Generalnie w sprawach merytorycznych nie pojawiły się jakieś znaczne zmiany, w tabeli 2 zawarto najistotniejsze nowości i różnice. Problem (Zagadnienie) Podsystemy okablowania strukturalnego FCD ISO/IEC nd edition: IT Cabling for customer premises. (DRAFT) W porównaniu z pierwotnym wydaniem wprowadzono dwa dodatkowe elementy a w jednym zmieniono nazwę: - Consolidation point cable (CP) kabel łączący Punkt Konsolidacyjny z Gniazdem Abonenckim. - Multi-user telecommunication outlet (MUTO) a więc jedno gniazdo abonenckieobsługujące kilku użytkowników, którzy przyłączani są do niego długimi kablami obszaru roboczego. ISO/IEC 11801:1995(E) Information technology Generic cabling for customer premises. Uwagi Consolidation Point (dawniej Transition point) - tj. punkt w obrębie okablowania poziomego, w którym mogą łączyć się ze sobą dwa odcinki kabla. Stosowany zwykle w architekturze biurowej typu open space dodatkowo uelastyczniając okablowanie strukturalne. Dopuszczalne jest stosowanie tylko jednego CP w okablowaniu poziomym. Nie wolno dokonywać w nim krosowania ani przyłączać urządzeń aktywnych. W nowej wersji normy zamieszczono nieco rozbudowaną informację na ten temat: Transition Point [strona 9, Functional elements] Różnica - punkty konsolidacyjne (CP) powinny być rozmieszczone tak, aby przynajmniej jeden przypadał na grupę roboczą; -5-

6 - jeden CP powinien obsługiwać maksymalnie 12 obszarów roboczych; - powinien być umieszczony w łatwo dostępnym miejscu; - w przypadku stosowania skrętki odległość pomiędzy CP a Punktem Dystrybucyjnym powinna wynosić min. 15m; - CP powinien być częścią systemu administracyjnego Nowy standard uwzględnia wpływ Punktu Konsolidacyjnego na parametry transmisyjne systemu. [strona 24, 5.2 Functional elements,strona 33, Consolidation Point] Building backbone cabling subsytem system okablowania pionowego. Większość informacji bez zmian, nowością jest informacja o tym, iż kable łączące urządzenia aktywne z systemem kablowym nie są wliczane do podsystemu [strona 26, Building backbone cabling subsystem] Horizontal cabling subsystem (Okablowanie Poziome) jak powyżej, kable przyłączające urządzenia aktywne i terminale do systemu okablowania nie są zaliczane jako część podsystemu. [strona 26, Horizontal cabling subsystem] Okablowanie poziome może być rozpatrywane jako: - połączenie typu Channel, a więc okablowanie poziome wraz z kablem krosowym wpiętym w panel panel krosowy i kablem obszaru roboczego wpiętym w gniazdo abonenckie - połączenie typu Permanent Link połączenie pomiędzy dwoma odpowiadającymi sobie interfejsami okablowania strukturalnego z wyłączeniem kabli pomiarowych, kabli obszaru roboczego i połączeń Bez zmian -6-

7 typu cross-connection ale z uwzględnieniem złącz na obydwu końcach. W przypadku okablowania strukturalnego jest to okablowanie rozciągające się pomiędzy panelem krosowym i gniazdem abonenckim z wyłączeniem wpływu kabli pomiarowych a uwzględnieniem zastosowanych złączy. Opcjonalnie może zawierać Punkt Konsolidacyjny. [strona 29-30, Channel and permanent link] Multi-user TO assembly gniazdo MUTO przeznaczone do obsługi wielu użytkowników. Tego typu rozwiązanie było znane z amerykańskiego biuletynu TSB75, w standardzie ISO pojawiło się po raz pierwszy. Stosowane jest zwykle w biurach typu open office. Nowy draft normy dodatkowo precyzuje następujące warunki stosowania: - Gniazdo MUTO powinno być w ten sposób umieszczane w budynku, aby jedna przestrzeń robocza była obsługiwana przez min dwa gniazda RJ45; - Gniazdo MUTO powinno obsługiwać nie więcej niż 12 przestrzeni roboczych; - Gniazdo powinno być w miejscu łatwo dostępnym dla użytkowników na elementach będących trwałą częścią budowli jak np. kolumny czy ściany umiejscowione tak, aby nie utrudniało komunikacji; - Długość kabli powinna być ograniczona aby zapewniać łatwość zarządzania nimi w przestrzeni roboczej. [strona 33, Multi-user TO assembly Tabela 2. Ważniejsze zmiany dotyczące struktury systemu kablowego. -7-

8 2.3. Parametry transmisyjne W stosunku do pierwotnego wydania pojawiło się szereg zmian, które zostaną przedstawione w tabeli 3. Problem (Zagadnienie) Klasyfikacja kabli typu skrętka FCD ISO/IEC nd edition: IT Cabling for customer premises. (DRAFT) Draft przewiduje 6 klas okablowania strukturalnego: A do 100 MHz B do 1 MHz C do 16 MHz D do 100 MHz E do 250 MHz F do 600 MHz ISO/IEC 11801:1995(E) Information technology Generic cabling for customer premises. Pierwotne wydanie normy przewidywało tylko 4 klasy. A do 100 MHz B do 1 MHz C do 16 MHz D do 100 MHz Różnice Return Loss (opcja channel) Parametr wymagany tylko w przypadku klas C, D, E i F. Klasa Pasmo Minimalna wartość return loss C 1<=f<=16 15dB D 1<=f<= log(f) E 1<=f<= log(f) 40<=f<= log (f) F 1<=f<= log(f) 40<=f<= log(f) Klasa Pasmo Minimalna wartość return loss C 1<=f<=10 18dB (do dalszych badań) 10<=f<=16 15dB (do dalszych badań) D 1<=f<=10 18dB (do dalszych badań) 10<=f<=16 15dB (do dalszych badań) 16<=f<=20 15dB (do dalszych badań) 20<=f<=100 10dB (do dalszych badań) Różnice gdzie f to częstotliwość. W nowej propozycji widać zdecydowanie dwie zmiany, nieco zaostrzono wymagania w stosunku do kanału transmisyjnego oraz zastosowano nowy opis limitu w formie formuły matematycznej będące funkcją częstotliwości, a nie w postaci przedziałów i stałej wartości parametru. -8-

9 Insertion Loss (opcja channel) Klasa A f=0.1mhz 16dB Klasa B f=0.1mhz 5.5dB f=1 5.8dB Klasa C 1<=f<=16MHz 1.05*(3.238sqrt(f))=4*0.2 [db] Klasa D 1<=f<=100MHz 1.05*( *sqrt (f)+0.022*f + 0.2/sqrt (f)) + 4*0.04*sqrt(f) [db] Klasa E 1<=f<=250MHz 1.05*(1.82*sqrt(f) *f+0.25/sqrt(f))+4*0.02*sqrt( f) [db] MHz A B C D dB 5.5dB dB 3.7dB 2.5dB dB 4.8dB dB 7.5dB dB 9.4dB dB dB dB dB W pierwszej wersji standardu używano określenia Attenuation (Tłumienie) mierzonej w db. Różnice i nowości Klasa F 1<=f<=600MHz 1.05*(1.8*sqrt(f)+0.01*f+0.2/sqrt(f))+4*0.02*sqrt(f) [db] gdzie f to częstotliwość. NEXT (opcja channel) W nowej wersji standardu wprowadzono określenie Insertion loss jako bardziej odpowiadające charakterystyce zjawiska. Graniczna wartość parametru w całym testowanym przedziale określona jest jako formuła matematyczna. Pojawiły się dwie dodatkowe klasy E i F. Klasa A f=0.1mhz 27[dB] Klasa B 0.1<=f<=1MHz 25-15*log(f) [db] Klasa C 1<=f<=16MHz *log(f) [db] Klasa D 1<=f<=100MHz -20*log(10^(-0.05*( *log(f))) + 2*10^( dB 40dB dB 39dB 54dB dB 45dB dB 39dB dB 36dB dB dB Różnice -9-

10 0.05*(83-20*log(f)))) [db] Klasa E 1<=f<=250MHz -20*log(10^(-0.05*( *log(f))) + 2*10^(- 0.05*(94-20*log(f)))) [db] dB dB Norma specyfikuje wartości minimalne Klasa F 1<=f<=600MHz -20*log(10^(-0.05*( *log(f))) + 2*10^(- 0.05*( *log(f)))) [db] PS NEXT (opcja channel) Mowy standard przewiduje dwie dodatkowe klasy (E i F), wartość graniczna parametru opisana jest matematyczną formułą. Dotyczy tylko klas D, E, F Klasa D 1<=f<=100MHz -20*log(10^(-0.05*( *log(f)))+2*10^(-0.05*(80-20*log(f)))) [db] Klasa E 1<=f<=250MHz -20*log(10^(-0.05*( *log(f)))+2*10^(-0.05*(90-20*log(f)))) [db] Klasa F 1<=f<=600MHz -20*log(10^(-0.05*( *log(f)))+2*10^(- 0.05*( *log(f)))) [db] Parametr nie był specyfikowany w pierwszym wydaniu. Wprowadzony aby uwzględnić wpływ zakłóceń pochodzący od wszystkich par. Grupa tego typu parametrów została wprowadzona do standardów w związku z pojawieniem się protokołów wykorzystujących jednocześnie wszystkie pary w kablu np. Gigabit Ethernet 1000 Base-T -10-

11 Pair-to-pair ACR ACR jk = NEXT jk - α k Gdzie: i numer pary zakłócającej k numer pary zakłócanej NEXT ik przesłuch powstały w parze k pochodzący z pary i α k Tłumienie (insertion loss) MHz ACR [db] Klasa D Klasa E Klasa F (2 połączenia) , N/A N/A N/A 1.1 ACR (Attenuation to crosstalk ratio) stosunek tłumienia do przesłuchu, wyliczany jako różnica parametru NEXT i tłumienia. ACR[dB] = a N [db] a[db] Gdzie: a N NEXT Pair-to-Pair a - Attenuation Wartości zaczerpnięte z normy: MHz ACR [db] , Podobieństwo PS ACR W obu dokumentach parametr jest zdefiniowany w ten sam sposób, w przypadku nowej propozycji normy wartości parametru zostały zaostrzone. PS ACR k = NEXT k - α k Gdzie: k numer zakłócanej pary PS NEXT k przesłuch zbliżny Power Sum zmierzony w parze k α k Tłumienie (Insertion Loss) MHz PS ACR [db] Klasa D Klasa E Klasa F (2 połączenia) ,

12 N/A N/A N/A -1.9 ELFEXT Pair-to-pair (opcja channel) Wymagania w stosunku do PS ACR są nieco złagodzone w porównaniu z ACR z uwagi na składanie się szkodliwego oddziaływania z trzech pozostałych par. Wymagany tylko w klasach D, E, F. ELFEXT (z ang. Equal-Level Far End Crosstalk) jest to przesłuch zdalny, mierzony po przeciwnej stronie kanału w stosunku do sygnału zakłócającego, przy czym wartość sygnału zakłócającego jest odniesiona do zdalnego końca toru transmisyjnego tak, aby zniwelować wpływ tłumienia kanału. Parametr wyznacza się następująco: ELFEXT ik = FEXT ik - α k Gdzie i numer pary zakłócającej k numer pary zakłócanej FEXT ik wartość parametru FEXT pomiędzy parami i oraz k α k tłumienie (Insertion Loss) Parametr odnosi się tylko do klas D, E i F Klasa D 1<=f<=100-20*log(10^(-0.05*( *log(f)))+4*10^(- 0.05*( log(f)))) [db] Klasa E 1<=f<=250-20*log(10^(-0.05*( *log(f)))+4*10^(- 0.05*( log(f)))) [db] Klasa F 1<=f<=

13 PS ELFEXT -20*log(10^(-0.05*(94-20*log(f)))+4*10^(-0.05*(90-15log(f)))) [db] PS ELFEXT jest to parametr ELFEXT przy uwzględnieniu zakłóceń pochodzących od trzech pozostałych par (tzw. podejście Power Sum). PS ELFEXT k = -10logΣ n i=1,i k 10 -ELFEXT/10 Klasa D 1<=f<=100MHz -20log(10^(-0.05*( log (f)))+4*10^(-0.05*( log(f)))) [db] Klasa E 1<=f<=250MHz -20log(10^(-0.05*( log (f)))+4*10^(-0.05*( log(f)))) [db] Klasa F 1<=f<=600MHz -20log(10^(-0.05*(91-20log (f)))+4*10^(-0.05*(87-15log(f)))) [db] Current carrying capacity Propagation delay (opcja channel) Minimalna przewodność elektryczna, nowy parametr, który pojawił się w projekcie normy. Wymaga się, aby przewodniki kanałów transmisyjnych klasy C, D, E, F były zdolne do przewodzenia prądu o natężeniu min A każdy bez względu na temperaturę otoczenia. Musi to być uwzględnione podczas projektowania komponentów. Opóźnienie - czas przebiegu sygnału wzdłuż kanału transmisyjnego, określony w µs. Opóźnienie czas przebiegu sygnału wzdłuż kanału transmisyjnego, określony w µs. Różnica Klasa A f= µs Klasa B 0.1<=f<=1 5µs Klasa C 1<=f<= /sqrt(f)+4*0.0025µs Klasa Częstotliwość testowania Opóźnienie A 0.01 MHz 20.0 B 1 MHz 5.0 C 10 MHz 1.0 D 30 MHz

14 Klasa D 1<=f<= /sqrt(f)+4*0.0025µs Klasa E 1<=f<= /sqrt(f)+4*0.0025µs Klasa F 1<=f<= /sqrt(f)+4*0.0025µs Voltage capacity Power Capacity Delay Skew (opcja channel) W porównaniu z pierwszym wydaniem normy dopuszczalne wartości zostały nieco zaostrzone dla wyższych klas oraz w miejsce stałej wartości dla danego kanału wprowadzono formułę będącą funkcją częstotliwości. Minimalne napięcie wymagane jest, aby każda para kanału transmisyjnego klasy D, E, F mogła przewodzić prąd o napięciu min.72v prądu stałego. bez względu na temperaturę pracy. Warunek musi być uwzględniony podczas projektowania komponentu. Minimalna moc wymaga się, aby każda para kanału klasy D, E, F mogła przewodzić energię elektryczną o mocy 10W bez względu na temperaturę pracy. Warunek musi być uwzględniony podczas projektowania komponentu. Różnica opóźnień parametr ten określa różnicę opóźnienia transmisji pomiędzy najszybszą i najwolniejszą parą w miedzianym kablu skrętkowym. Przy dużych prędkościach transmisji może powstać problem ze spójnością sygnału nadawanego wszystkimi parami kabla skrętkowego na odległym końcu, gdyż odbiornik nie będzie w stanie zdekodować poprawnie informacji przychodzącej po wszystkich czterech parach przewodnika Klasa Zakres[MHz] Wartość max. [µs] -14-

15 A f=0.1 - B 0.1<=f<=1 - C 1<=f<= D 1<=f<= E 1<=f<= F 1<=f<= Tabel 3. Zmiany dotyczące parametrów transmisyjnych (przedstawione dla opcji pomiarowej channel). -15-

16 2.4. Okablowanie poziome i pionowe W kwestii okablowania poziomego oraz pionowego wprowadzono pewne dodatkowe modyfikacje wynikające głównie ze zwiększonych wymagań w stosunku do okablowania oraz coraz bardziej rozbudowanych modeli i parametrów je opisujących. W przypadku okablowania poziomego sformułowano następujące wymagania: - długość kanału transmisyjnego nie może przekraczać 100m; - długość okablowania poziomego pomiędzy Punktem Dystrybucyjnym a Punktem Abonenckim lub Punktem Dystrybucyjnym a Punktem Konsolidacyjnym, tzw. fixed horizontal cable nie powinna przekroczyć 90m. Jeśli sumaryczna długość kabli krosowych, kabli połączeniowych oraz kabli obszaru roboczego przekroczy 10m, dopuszczalną długość okablowania fixed horizontal cable należy obliczyć wg. wzorów przedstawionych w Tabeli 4. Model Połączenia Interconnect - TO połączenie zbudowane z elementów: urządzenie aktywne, kabel krosowy, panel krosowy, okablowanie poziome, gniazdo abonenckie, kabel obszaru roboczego, urządzenie. Crossconnect - TO połączenie zbudowane z elementów: urządzenie aktywne, kabel połączeniowy, panel odwzorowujący urządzenie aktywne, kabel krosowy, panel krosowy okablowania poziomego, okablowanie poziome, gniazdo abonenckie, kabel obszaru roboczego, urządzenie. Klasa D, kanał zbudowany z komponentów kat.5 H=109-FX H=107-FX Klasa E, kanał zbudowany z komponentów kat.6 H=107-3-FX H=106-3-FX Klasa F, kanał zbudowany z komponentów kat.7 H=107-2-FX H=106-3-FX -16-

17 Interconnect CP-TO połączenie H=107-FX-CY H=106-3-FX-CY H=106-3-FX-CY zbudowane z elementów: urządzenie aktywne, kabel krosowy, panel okablowania poziomego, okablowanie poziome, punkt konsolidacyjny, CP kabel, gniazdo abonenckie, kabel obszaru roboczego, urządzenie Crossconnect CP-TO połączenie zbudowane z elementów: urządzenie aktywne, kabel połączeniowy, panel odwzorowujący urządzenie aktywne, kabel krosowy, panel okablowania poziomego, okablowania poziome, punkt konsolidacyjny, CP kabel, gniazdo abonenckie, kabel obszary roboczego, urządzenie. H=105-FX-CY H=105-3-FX-CY H=105-3-FX-CY Tabela 4. Formuły pozwalające na obliczenie długości okablowania poziomego, tzw. fixed horizontal cable [m]. gdzie: H maksymalna długość okablowania fixed horizontal cable F sumaryczna długość kabli krosowych, kabli połączeniowych oraz obszaru roboczego C długość części CP cable X stosunek tłumienia kabli krosowych do tłumienia okablowania fixed horizontal cable Y stosunek tłumienia CP cable do tłumienia okablowania fixed horizontal cable UWAGA! Jeśli system ma pracować w temperaturze wyższej, niż 20 C, długość H powinna być zmniejszona o 0.2% na każdy stopień Celsjusza dla kabli ekranowanych i 0.4% dla kabli nie ekranowanych. - w systemach w których zastosowano rozwiązanie MUTO maksymalna długość obszaru roboczego nie powinna przekroczyć 20m; - długość kabli krosowych, kabli połączeniowych nie powinna przekraczać 5m W przypadku okablowania pionowego reguły przedstawione w pierwszej edycji normy nie uległy zmianie, w dalszym ciągu maksymalna długość okablowania pionowego kat. 5 bądź wyższej nie powinna przewyższać długości 100m. -17-

18 Nowością jest informacja że w przypadku torów transmisyjnych posiadających 4 połączenia (tj. gdy urządzenia aktywne są odwzorowane na panelach krosowych) długość kanału nie może być mniejsza, niż 15m. Dodatkowo zostały podane formuły pozwalające na obliczenie maksymalnej długości okablowania danej klasy zbudowanego w oparciu o komponenty określonej kategorii (Tabela 5). Kategoria komponentów Klasa A Klasa B Klasa C Klasa D Klasa E Klasa F B=250-FX B=170-FX B=105-FX B=260-FX B=185-FX B=111-FX B=105-3-FX B=260-FX B=190-FX B=115-FX B=107-3-FX B=105-3-FX Tabela 5. Formuły służące do obliczenia długości okablowania pionowego. gdzie: B = długość okablowania pionowego F = sumaryczna długość kabli krosowych oraz połączeniowych. X = stosunek tłumienia kabli krosowych do tłumienia okablowania pionowego UWAGA! Jeśli system ma pracować w temperaturze wyższej, niż 20 C, długość H powinna być zmniejszona o 0.2% na każdy stopień Celsjusza dla kabli ekranowanych i 0.4% dla kabli nie ekranowanych. -18-

19 2.5. Okablowanie światłowodowe Punkt ósmy normy pt. Performance of optical fibre cabling przedstawia informacje na temat okablowania światłowodowego. Można to znaleźć kilka interesujących informacji które zostaną przedstawione w Tabeli 6. Problem (Zagadnienie) Klasy okablowania FCD ISO/IEC nd edition: IT Cabling for customer premises. (DRAFT) Nowa norma wprowadziła klasy okablowania światłowodowego w zależności od długości kanału. Klasa OF zapewnia pracę protokołów przeznaczonych do pracy na danym typie włókna światłowodowego na długości minimum 300m ISO/IEC 11801:1995(E) Information technology Generic cabling for customer premises. Uwagi Klasa OF zapewnia pracę protokołów przeznaczonych do pracy na danym typie włókna światłowodowego na długości minimum 500m Tłumienie kanału światłowodowego [db] Typy włókna optycznego Klasa OF zapewnia pracę protokołów przeznaczonych do pracy na danym typie włókna światłowodowego na długości minimum 2000m [strona 55, 8.1 General] Klasa włókno MM włókno SM 850nm 1300nm 1310nm 1550nm OF OF OF Tłumienie okablowania przypisano do klasy okablowania, a nie jak było w poprzednim wydaniu podsystemu. Nowe wydanie normy specyfikuje cztery typy włókna optycznego. Określając poszczególne typy wzięto pod uwagę nie tylko średnicę rdzenia, ale i szerokość pasma transmisyjnego MHz x km. Podsystem max. dł. SM MM 1310nm 1550nm 850nm 1300nm ok. poziome ok. pionowe ok. kampusowe Różnice Dopuszczalne tłumienie [db/km] 850nm 1300nm 1310nm -19-

20 1550nm OM OM OM OS Szerokość pasma transmisyjnego [MHz x km] 850nm 1300nm OM1 50 lub 62.5um OM2 50 lub 62.5um OM3 50 lub 62.5um OS1 Odnośnie włókna jednomodowego podane są informacje, iż: - parametry powinny być zgodne z IEC typ B1 oraz ITU-T G parametry mechaniczne powinny być zgodne z IEC oraz IEC Tabela 6 Informacje dot. okablowania światłowodowego. -20-

21 2.6. Testowanie Aneks B drugiego wydania normy zawiera informacje na temat procedur testowania. Można się z niego dowiedzieć, że okablowanie miedziane należy testować zgodnie z normą europejską IEC , a światłowodowe IEC wydanie 1.0, IEC wydanie 1 oraz IEC wydanie 1. Jednocześnie wprowadzono trzy rodzaje testów: a) test akceptacji tj. test potwierdzający zgodność danego okablowania z wybraną klasą gdy tor transmisyjnyjest zbudowany z komponentów spełniających wymagania danej klasy; b) test zgodności test potwierdzający zgodność okablowania z określoną klasą w sytuacji, kiedy jest ono z budowane z różnych, czasami nieznanych, komponentów; c) test odniesienia test przeprowadzany w warunkach laboratoryjnych wykonywany w celu porównania wyników z tymi uzyskiwanymi z pomiarów wykonywanych w warunkach polowych. Test umożliwia sprawdzenie parametrów, których nie da się zmierzyć w warunkach polowych. Tabele 7 i 8 zawiera wykaz parametrów mierzonych w poszczególnych rodzajach testów Parametr Rodzaj testu Test akceptacji Test zgodności Test odniesienia Return Loss I N N Insertion Loss I N N NEXT I N N PS NEXT C C C ACR I N N ELFEXT I C C PS ELFEXT I N N DC loop resistance C C C Opóźnienie I N N Różnica opóźnień I N N Unbalance attenuation, near end (TCL) I N N -21-

22 Coupling attenuation N Długość kanału W trakcie badań Mapa połączeń I I N Ciągłość przewodników, ekranu, zwarcie, otwarte obwody N N N Tabela 7 Wykaz parametrów mierzonych w poszczególnych testach (dotyczy systemów miedzianych). Parametr Rodzaj testu Test akceptacji Test zgodności N N Test odniesienia N Tłumienie Szerokość pasma MHz x km Opóźnienie I N N Długość C C C Test poprawnej polaryzacji N N N Tabela 8 Wykaz parametrów mierzonych w systemach światłowodowych. Gdzie: I informacyjnie, N wymagane, C wyliczane z pozostałych parametrów 2.7. Wymagania protokołów Aneks F zawiera informacje na temat wymagań poszczególnych protokołów w stosunku do okablowania, tj. wymaganą klasę okablowani oraz ilość wykorzystywanych par. W tabeli 9 zebrano kilka najnowszych protokołów. Protokół Piny 1&2 Piny 3&6 Piny 4&5 Piny 7&8 ATM 155 kategoria 3 Klasa C Klasa C ATM 155 Kategoria 5 Klasa D Klasa D CSMA/CD 100BASE-T4 Klasa C Klasa C Klasa C Klasa C CSMA/CD 100BASE -T2 Klasa C Klasa C CSMA/CD 100BASE -TX Klasa C Klasa C CSMA/CD 1000BASE -T Klasa D Klasa D Klasa D Klasa D Tabela 9. Wymagania protokołów przeznaczonych do pracy na okablowaniu miedzianym. -22-

23 3. Podsumowanie Powyższe zestawienie ma na celu zwrócenie uwagi czytelnika na zmiany jakie zaszły w normie ISO począwszy od pierwszego wydania. Zmian było bardzo wiele, w tekście zwrócono uwagę jedynie na te najważniejsze. Aby w pełni zrozumieć dokument należy sięgnąć również do norm związanych mówiących o testowaniu, itp. W Polsce normę można zamawiać w Polskim Komitecie Normalizacji, wydział Marketingu i Sprzedaży, ul. Świętokrzyska 14, Warszawa. LITERATURA: 1) TIA/EIA-568-B.2-1 (Addendum No. 1 to ANSI/TIA/EIA-568-B.2) Commercial Building Telecommunications Cabling Standard, Part 2: Balanced Twisted-Pair Cabling Components, Addendum 1: Transmission Performance Specifications for 4-Pair 100Ω Category 6 Cabling. 2) FCD ISO/IEC nd edition: IT Cabling for customer premises -23-