Opisz sposób, w jaki przy zachowaniu wszelkich środków ostrożności, należy zakładać derkę na nieznanego nam konia.

Transkrypt

1 Pytania Pretty Pansy: Jak działa wędzidło Mylera? Omów np. na trzech wybranych przykładach. Odp. Wędzidło Mylera różni się od zwykłego łamanego tym, że jego części (ścięgierze?) połączone są nie zwykłym zawiasem, ale specjalną tulejką, dzięki czemu obie części wędzidła w pysku konia poruszają się niezależnie od siebie (wokół własnej osi również), co między innymi zapobiega efektowi "dziadka do orzechów", czyli miażdżenia końskiej żuchwy przez składające się dwie części wędzidła, jak również zapobiega wbijaniu się złożonego (przy ciągnięciu za wodze) wędzidła w podniebienie konia. Dzięki temu, że to wędzidło ma pośrodku tulejkę - coś w rodzaju poprzeczki - lepiej leży w pysku konia i działa na jego język prostopadle, a nie skośnie (tulejka leży płasko na języku, a części zwykłego wędzidła zawsze będą leżeć skośnie). Wędzidła Mylera najczęściej wykonywane są ze szlachetnych stopów stali, słodkich dla konia, jak również powodujących przebieganie małych impulsów elektrycznych, chętnie akceptowanych i przyjemnych dla końskiego pyska. Dzięki temu wędzidło jest chętniej przyjmowane i przyjaźniejsze dla zwierzęcia. Trzy przykłady wędzideł Mylera: Przez zastosowanie szerokiej tulei ma łagodne działanie na język i zapobiega wbijaniu się w podniebienie. Dodatkowo części wędzidła wyprofilowane są anatomicznie. Wędzidło cienkie, przez co trzeba zachować delikatność w działaniu. Kiełzno posiada wąsy, co może wzmacniać działanie, jednak nawet przy mocnym oddziaływaniu nie będzie urażać podniebienia i języka, dzięki zastosowaniu tulei. Kiełzno kombinowane (coś jak skrzyżowanie klasycznego wielokrążka z Hackamore?). Można stopniować siłę oddziaływania wodzy przez dopięcie ich do różnych kółek wędzidłowych, na nos zakładany jest pasek, który razem z paskiem biegnącym pod żuchwą tworzy dźwignię oddziałującą na nos konia. Kiełzno ostre, co łagodzone jest przez zastosowanie standardowej tulei, która przy całej jego ostrości zapobiega dodatkowym uszkodzeniom pyska. Wyprofilowane anatomicznie. 52. Kenna: Opisz sposób, w jaki przy zachowaniu wszelkich środków ostrożności, należy zakładać derkę na nieznanego nam konia. Odp. Po pierwsze nalezy zawsze podchodzić od strony glowy i być ostrożnym bo nawet stojąc z przodu można zostać z laczowanym! Po drugie derke nalezy delikatnie przewiesic na kłębie i rozciagac ku zadowi! Nic gwałtownie Następnie należy zapiąć ją z przodu na klatce piersiowej!! Poklepać konika i powiedzieć mu coś miłego Pózniej obadać czy aby z prawej i z lewej jest równo a nastepnie przejsc w tylne partie, stanąć z boku i zapiąć pasek pod ogonem!! MYŚLEĆ, MYŚLEĆ i pamiętac ze koń może na taką płachte zareagować jak byczek Fernando tylko zamiast rogów użyje tak zwanego PAPCIA... sesese ja to wiem ałłł oj BOLAŁO

2 53. Pretty Pansy: Co to jest sarkoid? I Jak go leczyć? Odp. Sarkoid - narosl na skorze konia ( lagodna forma raka). Jak go leczyć? Rozne metody: - operacja ( plusy metody: szybka; wady: prawdopodobienstwo nawrotu, nawet uzlosliwienie) - zamrazanie ( plusy: male prawdopodobienstwo nawrotu: wady: mozliwosc uszkodzenia innyych tkanek, odrasta siersc bez pigmentu) - terapia odpornosciowa - zachecanie organizmu do walki z nowotworem( zaleta: jedyna, ktora moze doprowadzic do calkowitego wyleczenia; wady: leczenie dlugie, kilkakrotne szczepienia ) - chemoterapia - terapia chomeopatyczna ( podobno dobre rezultaty). 54. Tez_ja: Stęp i cwał są czterotaktowymi chodami konia. Jaki jeszcze czterotakt istnieje? Chodzi mi o chody naturalne, nie wyuczone. Do przodu ( nie cofania, bo może ktoś powiedzieć, że cofa cwalem do tylu i ma czterotakt). Odp. Tölt. Tölt to chód czterotaktowy, rodzaj bieganego stępa. Wysoko podnosi kończyny. Typowy dla kuców islandzkich, Tennessee Walker, Saddlebred, Peruvian Paso, Paso Fino i Missouri Foxtrotter też są zdolne chodzić töltem. Szybkość może być zbliżona do galopu. 55. Koniaraa2: Co to jest mięśniochwat? Odp. Zwane inaczej chorobą poświąteczną. Koń zapada na tą chorobę kiedy jest obficie (normalnie) żywiony, ale nie zapewnia się mu wymaganej ilości ruchu i pracy. Po takiej "wypoczynkowej" przerwie koń który wróci do normalnego użytkowania może nagle, bez wyraźnego ostrzeżenia zachorować. Mięśniochwat objawia się napiętymi i stwardniałymi mięśniami krzyża i zadu, silnym poceniem. Poza tym mocz chorego konia ma zabarwienie brunatne, i koń może czasem nagle podczas jazdy stawać bez powodu. Chorego konia należy okryć derką, wcierać w napięte mięśnie spirytus kamforowy i koniecznie zawiadomić weterynarza, gdyż mięśniochwat może nawet doprowadzić do śmierci chorego konia. 56. Cezarkowa: Czym jest gruda? Opisz jej objawy, zapobieganie i leczenie. Odp. Gruda jest często spotykaną infekcją skóry u koni. Najbardziej narażone miejsca to pęciny, piętki oraz ostrogi, rzadziej można spotkać grudę na podbrzuszu lub górnych partiach kończyn. Konie o białych nogach, delikatnej skórze lub konie pociągowe z długimi szczotami na pęcinach są najbardziej podatne na grudę. Grudę wywołują bakterie (Dermatophilus congolensis), która często występuje na zabłoconych i mokrych padokach gdzie trzymamy nasze konie. W okresie jesienno-zimowym skóra konia (szczególnie w okolicach pęcin) staje się delikatna i bardziej podatna na wszelkiego rodzaju pęknięcia i podrażnienia, co z kolei jest idealnym miejscem dla wspomnianych bakterii do penetracji. Dlatego tak ważne jest, aby już na początku jesieni (okresu, kiedy padoki stają się zabłocone) zwracać uwagę na stan nóg konia. Objawy Gruda wyglądem przypomina zaschnięte błoto na pęcinach konia. Pierwszym objawem jest zaczerwienienie skóry oraz pojawienie się strupków. Strupy formują swego rodzaju skorupę. W skrajnych przypadkach kończyna może napuchnąć, co prowadzi do kulawizny. Zapobieganie

3 Zawsze pamiętaj, że łatwiej zapobiegać niż leczyć. Jeśli Twój koń ma długie szczotki na pęcinach powinno się je lekko podciąć, aby zapewnić obieg powietrza i ułatwić utrzymanie pęcin w czystości. Ponieważ zabłoconych padoków nie da się uniknąć a codzienna dawka ruchu dla konia jest niezbędna musimy pamiętać o oczyszczaniu i osuszeniu nóg konia po każdym powrocie do stajni. Przed wypuszczeniem konia na padok lub treningiem na mokrym podłożu możemy spryskać nogi konia mieszanką 50:50 octu i oliwki dla dzieci. Oliwka chroni skórę przed pękaniem czyniąc ją bardziej elastyczną a ocet, ponieważ jest kwaśny zmienia ph skóry i uniemożliwia żerowanie bakterii. Jeśli używasz ochraniaczy na przednie i/lub tylnie nogi, powinny być one odpowiednio dopasowane, aby nie powodowały pęknięć skóry i zakładane tylko na czyste nogi. Leczenie Każdy środek przeciw bakteryjny nadaje się do usunięcia bakterii, które powodują grudę. Aby się jednak dostać do tych bakterii musimy usunąć wspomniane wcześniej strupy. Usuwanie strupów nie jest przyjemne dla konia, dlatego warto je zmiękczyć zanim zabierzemy się za ich usuwanie. Istnieje wiele kremów dla koni zmiękczających powstałe strupy jednak równie dobrze można to zrobić ciepłą wodą z mydłem. Po ich usunięciu przemywamy ranę środkiem przeciw bakteryjnym (np. płyn lub mydło Betadine). Płyn lub mydło należy pozostawić na skórze na około 5 minut następnie spłukać i dokładnie osuszyć nogi konia. Najczęściej konieczne niestety jest pozostawienie konia w stajni do czasu zagojenia rany. W skrajnych przypadkach niezbędna jest interwencja lekarza weterynarii i podanie antybiotyku. Wyleczona gruda często pozostawia wrażliwą i pogrubioną skórę. Aby nadać skórze pierwotną elastyczność i tym samy zapobiec nawrotom grudy warto ją smarować maścią cynkową 57. Montana: Co to jest układ ustaleniowy i do czego służy? Odp. "Ciężar ciała spoczywa na kończynach. Dlatego stanie wymaga pewnej stałej pracy mięśniowej i co za tym idzie, wywołuje po krótszym lub dłuższym czasie zmęczenie, w wyniku którego zwierzęta kładą się, szukając odpoczynku. Jedynie koniowate mogą nie tylko odpoczywać, ale i spać w pozycji stojącej, nie tracąc przy tym energii mięśniowej. Ta ich biologiczna właściwość wynika z budowy kończyn utrzymujących biernie ciężar ciała i nie dopuszczających do zmiany w stosunkach kątowych kończyn. Układ mięśniowo-ścięgnowy kończyn u koniowatych tworzy tzw. układ ustaleniowy kończyn, którego istota polega na tym, że praca mięśni zostaje zastąpiona przez ścięgna, rozścięgna, więzadła i powięzie, które jako słabiej unerwione i unaczynione znacznie trudniej podlegają procesowi zmęczenia. Układ ustaleniowy kończyn tylnych jest nieco słabszy niż w przednich, większy bowiem udział biorą w nim mięśnie. Potwierdzenie tego można znaleźć, obserwując stojącego konia, który często opiera się o podłoże dwoma kończynami piersiowymi i na przemian jedną z kończyn miedniczych, podczas gdy druga z nich opiera się tylko lekko przednią krawędzią kopyta. Szczególnie daje się to zauważyć u drzemiących koni. Przestępując od czasu do czasu z nogi na nogę, koń zwalnia mięśnie zmęczonej kończyny, dając jej w ten sposób możność odpoczynku. Oczywiście układ ustaleniowy działa prawidłowo tak długo, jak długo kończyny nie ulegną uszkodzeniu." Jeśli chodzi o to, z czego składa się układ ustaleniowy u konia, to składa się on z układu ustaleniowego kończyny piersiowej (przedniej) oraz z układu ustaleniowego kończyny miednicznej (tylnej). Niestety dokładnego opisu, jakie mięśnie, ścięgna i stawy biorą w tym udział, nie znalazłam. Dodatkowe, nieobowiązkowe: Kiedy koń wymiotuje i dlaczego? Gdzie koń ma kolano i łokiec? Jaki ma koń woreczek żółciowy? Odp. Pierwszą przyczyną dlaczego koń nie wymiotuje i ma problemy z wydalaniem nadmiaru gazów w procesie odbijania jest silnie rozwinięty mięsień zwieracz wpustu żołądka zbudowany z włókien okrężnych. Wzmacnia go dodatkowo silna pętla mięśniowa wywodząca się z włókien podłóżnych, które obejmują wpust od strony dogrzbietowej, a swymi obu odnogami ograniczają od boków bruzdę żołądka,której dno tworzą poprzecznie do pętli ułożone włokna okrężne. Dodatkowo niekorzystne jest ostrokątne ujście przełyku do żołądka. A przyczyną tego, że jak już to koń wymiotuje jamą nosową jest bardzo długi- daleko do tyłu wysunięty żagielek podniebienny na który zachodzi dachówkowato nagłośnia

4 i przyciska go szczelnie do korzenia języka (z tego powodu też koń z trudem lub wogóle nie może oddychać przez "buzie" *** Gdzie koń ma łokiec i kolano? (Zaznacz na rysunku.) 58. Pretty Pansy: Gdzie koń ma obojczyk? Zaznacz na rysunku. Odp. Koń nie ma obojczyka. 59. Kenna: Podaj jak najwięcej informacji o substancjach: dziegieć oraz siny kamień. Ich użycie (w kręgu końskim, oczywiście) i cechy charakterystyczne tych specyfików (co może parzyć, a co trudno zmyć i czym?) Odp. Dziegieć - lepka, ciemnobrązowa ciecz, powstająca w wyniku rozkładowej suchej destylacji kory brzozowej, rzadziej bukowej. Dziegciem nazywa się dziś również podobny produkt wytwarzany z żywicznego drewna sosny, choć kiedyś wyraźnie rozróżniano te substancje, nazywając drugą z nich smołą drzewną. Proces produkcji: Wytwarzany jest przez rozpalanie ognia w specjalnie przygotowanych dołach ziemnych, w których ułożone zostają stosy drewna, uszczelnione darnią, mchem i gliną a następnie obsypane ziemią - konstrukcje te zwane były smolarniami. Proces wytapiania dziegciu trwa wiele godzin a powstała substancja spływa do glinianego naczynia umieszonego na dnie dołu. Umiejętność produkcji dziegciu była kiedyś pilnie strzeżoną tajemnicą, a sam dziegieć bardzo cenioną i szeroko stosowaną substancją. Dzisiaj jego produkcja występuje głównie w południowo-wschodniej Polsce i ma charakter jedynie podtrzymywania tradycji rzemiosła ludowego. Zastosowanie: Dziegieć wykorzystywano do impregnacji płótna i skóry, smarowania osi, uszczelniania beczek, przyklejania grotów do strzał i w wielu innych celach. Oprócz tego posiada właściwości aseptyczne i bakteriobójcze. Niegdyś był bardzo rozpowszechniony i stosowany jako lek w chorobach skóry. Poza tym wysusza on strzałkę i zapobiega ich gniciu. Smarujemy cienką warstwą z zewnątrz przy nadgniwającej strzałce lub wkładając go za pomocą gazika do strzałki i smarując strzałkę od zewnątrz (przy mocno gnijącej strzałce). No i oczywiście dziegieć jest baaardzo trudno zmyć, szczególnie z włosów A siny kamień to potoczna nazwa siarczanu(vi) miedzi(ii), czyli soli o wzorze CuSO4. Wyglądem przypomina cukier zabarwiony na niebiesko. Jest to bardziej "nowoczesny" i słyszałam także, że bardziej skuteczny preparat na gnijące strzałki. Jeśli jednak chcecie go używać do gnijących strzałek, to najlepiej wymieszać go 1/3 siarczanu miedzi (II) i 2/3 wazeliną i na umyte strzałki go wcierać (tylko nie zapominajcie założyć rękawiczek, bo potem będzie się chodziło z niebieskimi paznokciami) No a stosujemy wkładając nasączony tamponik w gnijące miejsca. 60. Bozenka: Co to jest "gymkhana"? Jak łatwo się można domyślić, to nie jest polskie słowo. Kiedy została wprowadzona, przez kogo, czyli jej historia i charakterystyka.

5 Odp. Termin gymkhana oznacza zawody jeździeckie obejmujące różne rodzaje wyścigów lub gier konnych. Gymkhana towarzyszy często większym imprezom jeździeckim, na przykład zawodom w skokach przez przeszkody. Mimo że konkursy nie robią wrażenia skomplikowanych, ich celem jest wypróbowanie umiejętności, kondycji oraz wyszkolenia jeźdźca i konia. Zawody gymkhana obejmują rozmaite konkurencje. Niegdyś rozgrywano je w majątkach ziemskich, ziemskich udziałem osób w różnym wieku. W miarę rozwoju bardziej wyspecjalizowanych konkurencji, na przykład ujeżdżenia i WKKW, gymkhana zyskała popularność wśród młodszych jeźdźców, startujących na zwykłych kucach. Wciąż organizuje się gymkhany na skalę lokalną, można też jednak wziąć udział w poważniejszych imprezach, wymagających doskonałego opanowani umiejętności jeździeckich. Niektóre z nich rozgrywa się indywidualnie, inne drużynowo. Dzięki ogromnemu zróżnicowaniu dyscyplin każdy znajdzie tu cos dla siebie, stosownie do wieku i umiejętności. Według encyklopedii E. Edwardsa gynkhana została wprowadzona w 1945 roku przez amerykańskiego prezydenta. Dopiero później w 1957 za namową księcia Filipa odbyły się po raz pierwszy Mistrzostwa w Grach Konnych Pony Clubu nazywane "Zawodami Ksiącia Filipa". Jednak całość była wzorowana na amerykańskim odpowiedniku. Myślę że twoje wątpliwoci wynikają z tego, że kiedyś w bardzo podobny sposób odbywały się szkolenia kawalerzystów. Gdzieś nawet spotkałam się, że takie szkolenie nazwano gymkhaną, lecz oficjalnie gymkhana została wprowadzona znacznie poźniej, gdyż jest to jedna z gier konnych, której uczestnikami jest wyłącznie młodzież. Uczestnicy z całego kraju rywalizują w eliminacjach letnich, a jesienią (zazwyczaj poździernik) odbywa się finał. Ograniczenia związane są przede wszystkim z wiekiem uczestników - do 15 lat i limit wysokości kuców - do 147 cm. W związku z brzmieniem pytania: "Co to jest gymkhana? Kiedy i przez kogo została wprowaczona, czyli jej historia i charakterystyka." uznaję, że zwycięzcą będzie Leti, gdyż odpowiedziała co to jest gymkhana i podała jej szczegółową charakterystykę (nie tylko polskojęzyczną ). Co do historii to się już nie będę czepiać, ale wybaczcie mi. Nie wiedziałam, że data wprowadzenia gymkhany będzie aż tak niedostępna, a w związku z tym kontrowersyjna