Jerzy Ignacy Skowroński
|
|
- Kazimierz Wierzbicki
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Jerzy Ignacy Skowroński Jerzy I. Skowroński urodził się 5 września 1901 r. w Humaniu na wschodnich kresach przedrozbiorowej Rzeczypospolitej. Wbrew narzucającym się skojarzeniom nie wywodził się z zamieszkującej tam rdzennej ludności polskiej. Jego rodzice pochodzili z Mazowsza. Ojciec rzemieślnik cukiernik. Matka nauczycielka, przybyli tam pod koniec XIX wieku, zapewne z powodów bytowych. Ich dzieci dwóch synów i córka wzrastały w panującej wówczas głęboko patriotycznej atmosferze. Jerzy jako kilkunastoletni młodzieniec zafascynował się ideami rozwijającego się właśnie harcerstwa. Zdobywał szybko różne umiejętności i uprawnienia harcerskie. Nie stronił od pełnienia funkcji organizacyjnych. Był między innymi zastępowym, przybocznym i instruktorem drużyn harcerskich. Prowadził samodzielnie drużynę, był zastępcą hufcowego oraz skarbnikiem drużyn harcerskich w Humaniu. W 1918 r. rodzina Skowrońskich powraca do Warszawy. Jerzy kontynuuje naukę w liceum prowadzonym przez RGO (Rada Główna Opiekuńcza) i w 1919 r. uzyskuje maturę. Początkowo jako dziedzinę studiów obiera humanistykę i zapisuje się na Wydział Filozoficzno-Filologiczny Uniwersytetu Warszawskiego. Jednak w 1921 r. zmienia tę decyzję i przenosi się na Wydział Elektryczny Politechniki Warszawskiej. Bezpośrednią przyczyną tego kroku było zafascynowanie wysokonapięciowymi wyładowaniami elektrycznymi, podczas pokazów zorganizowanych w Katedrze Wysokich Napięć na Politechnice. O tym zdarzeniu i jego skutkach tak pisał w swoich późniejszych wspomnieniach: W wysokich napięciach pociągał mnie urok, patos zjawisk i konstrukcji wysokonapięciowych. Jeszcze jako student trzeciego roku zgłosiłem się do profesora Kazimierza Drewnowskiego z nieśmiałą prośbą o zatrudnienie w jakimkolwiek charakterze przy laboratorium wysokich napięć. Si parva licet comparara magnis jak ubogi introligator Faraday do znakomitego uczonego Davy ego. Zostałem z miejsca przyjęty (wówczas te rzeczy szybko się załatwiało) na pół etatu młodszego asystenta, w grudniu 1923 r. I wyboru do dziś nie żałuję. Moją pasją wtedy stało się urządzanie laboratorium jakże wówczas ubogiego! Siedziałem w katedrze od rana do późnego wieczora, wyskakując tylko na obiad do stołówki przy ul. Koszykowej. Godzin pracy się nie liczyło, bo zajęcie sprawiało zadowolenie. Szef nie kontrolował czasu pracy, omawiał wyniki, zostawiając dużą swobodę w rozwiązywaniu zagadnień. Tę szkołę i ten stosunek kierownik (profesor) i podwładny (asystent) uważam za doskonałą pod jednym warunkiem: pracownik nie może czuć się wyrobnikiem, a współtwórcą. Musi być zainteresowany wewnętrznie pracą, musi ja lubić, przejmować się wynikami jako swoim dorobkiem. Postępując według tych zasad J. Skowroński stał się w krótkim czasie głównym współpracownikiem prof. K. Drewnowskiego. Niezależnie od konsekwentnie wyznaczanych sobie zadań poznawczych prowadził przypisane mu zajęcia dydaktyczne, współpracował z profesorem Drewnowskim w jego badaniach naukowych oraz pełnił wiele obowiązków organizacyjnych i społecznych, takich jak prace normalizacyjne krajowe i zagraniczne, udział w działalności Komisji zajmujących się słownictwem elektrycznym, udział w działalności naczelnych organów SEP. W szczególnie prężnie rozwijającym się zespole młodych entuzjastów techniki wysokonapięciowej (Jerzy Skowroński, Janusz Lech Jakubowski, Stanosław Szpor, Tadeusz Stępniewski) wyróżniał się oryginalną wizją rozwoju urządzeń wysokonapięciowych, w której decydującą rolę przypisywał materiałom i technologii. Jego działalność naukowa i
2 techniczna wyznaczała tematykę badań powstałej później we Wrocławiu Szkoły Naukowej Materiałoznawstwo Elektryczne i Elektrotechnologia. Warto dodać, że tematyka Szkoły J. Skowrońskiego i jej osadzenie we Wrocławiu nie były dziełem przypadku. O decydującej roli materiałów w rozwoju elektrotechniki prof. J. Skowroński był przekonany już od początku swojej działalności inżynierskiej. Świadczy o tym temat jego rozprawy doktorskiej z 1937 r. O przydatności krajowych szkieł do wyrobu izolatorów liniowych oraz mniej znany fakt, że już w 1939 r. miał przygotowany rękopis rozprawy habilitacyjnej na temat przydatności krajowych surowców mineralnych do produkcji wysokonapięciowych izolatorów ceramicznych (niestety ten rękopis uległ zniszczeniu podczas Powstania Warszawskiego). W okresie okupacji prof. J. Skowroński uczestniczył w spotkaniach nieformalnego gremium czołowych warszawskich elektryków, prognozujących rozwój powojennej polskiej elektrotechniki w kontekście spodziewanych zmian terytorialnych kosztem Niemiec. To wtedy powziął śmiały zamiar osiedlenia się we Wrocławiu. Opisał to barwnie w artykule Wyprawa na Śląsk (czasopismo Odra, 1965, nr 1). W połowie kwietnia 1945 r. a więc jeszcze przed ustaniem działań wojennych wyposażony w dwa niezależne rządowe upoważnienia: jedno do pracy dydaktycznonaukowej, drugie do uruchamiania dolnośląskiej energetyki, udał się z Warszawy przez Kraków na Dolny Śląsk i dotarł do Wrocławia pod koniec kwietnia tego roku. Wobec toczących się jeszcze we Wrocławiu działań wojennych skierował się do już wyzwolonej Legnicy, gdzie znajdowało się wówczas centrum polskiej władzy lokalnej. Tu powołano go na dyrektora dolnośląskiej energetyki. W ten sposób J.I. Skowroński rozpoczął krótki, ale jakże owocny okres swojej działalności zawodowej uwieńczony uruchomieniem podstawowych urządzeń energetycznych Dolnego Śląska. Dała temu wyraz konferencja naukowo-techniczna zorganizowana w styczniu 1946 r. w Jeleniej Górze. O tym okresie swojej działalności zawodowej napisał tak:...już 30 kwietnia z całą grupą operacyjną, kierowaną przez Bochenka-Iwańskiego przez Trzebnicę (Wrocław był oblężony) dotarłem do Legnicy, mając jako jedyny instrument dwujęzyczną legitymację Pełnomocnika do spraw energetyki podpisaną przez p.płk. Szyra. Miałem za zadanie zorganizowanie Zjednoczenia Energetycznego Okręgu Dolnośląskiego, przez przejęcie działających na tym terenie 8 towarzystw akcyjnych i komunalnych (miejskich) z 36 elektrowniami, kilkunastu gazowniami i kilkunastu tysiącami kilometrów linii wysokiego napięcia, przeważnie znacznie uszkodzonych skutkiem działań wojennych. Zadanie było niemal beznadziejne, ale porywające, a na entuzjazmie nam nie zbywało. Dość powiedzieć, że wkrótce powołane (1 VI 45) Zjednoczenie (ZEORK), którego zostałem naczelnym dyrektorem było na tyle prężne, że już w grudniu 1945 r. mogliśmy organizować konferencję naukowo-techniczną p.n. Zjazd Energetyków Dolnośląskich z powielanymi referatami i gośćmi z całej Polski. Jednak prawdziwym powołaniem Profesora była praca naukowa i dydaktyczna. Dlatego, a także z powodu wpływu pewnych okoliczności zewnętrznych, prof. Skowroński rezygnuje w marcu 1946 r. z zatrudnienia w Dolnośląskiej Energetyce i podejmuje pracę na Politechnice Wrocławskiej obejmując wakujące stanowisko kierownika Katedry Wysokich Napięć. Przejście profesora Skowrońskiego na Politechnikę Wrocławską nie oznaczało dla Niego bynajmniej bardziej spokojnej i łatwiejszej pracy niż w energetyce. Warto sobie bowiem uświadomić, że w owym czasie (kwiecień 1946) nawet byt Politechniki nie był jeszcze zupełnie pewny, zaś elektryczny kierunek studiów funkcjonował tylko jako oddział Wydziału Mechaniczno-Elektrotechnicznego.
3 Budynki poniemieckiej Technische Hochschule w zasadzie nie były zniszczone, ale wymagały remontów i były zbyt szczupłe w stosunku do potrzeb powstającej Uczelni. Obsada kadrowa na Wydziale była ilościowo dość skromna, aczkolwiek złożona z wybitnych osobowości, jak: prof. Władysław Ślebodziński (matematyk), Andrzej Jellonek (metrologradiotechnik), Władysław Kołek (maszyny elektryczne), a przede wszystkim prof. Kazimierz Idaszewski wybitny polski inż. elektryk, metrolog i konstruktor maszyn elektrycznych, który jednak dobiegał już wieku emerytalnego i nie odznaczał się szczególnymi walorami fizycznymi. Jako dziekan potrzebny był ktoś młodszy, o dużej energii i umiejętnościach kierowniczych. Okazał się nim właśnie Jerzy I. Skowroński, legitymujący się tytułem doktora nauk, paroletnim stażem adiunkta stabilizowanego na Politechnice Warszawskiej, a także najświeższym dorobkiem zawodowym z zakresu uruchomienia urządzeń dolnośląskiej energetyki po zniszczeniach wojennych. Doceniając walory J. Skowrońskiego Rada Wydziału powołała go na Dziekana Wydziału Mechaniczno-Elektrotechnicznego na rok akad. 1946/47, wystąpiła o mianowanie na profesora oraz powierzyła kierownictwo Katedry Wysokich Napięć. Przed J. Skowrońskim jako kierownikiem Katedry i Dziekanem stanęły zatem następujące zasadnicze zadania: - doprowadzenie do uzyskania przez Wydział Elektryczny pełnej samodzielności, - zapewnienie niezbędnej obsady personalnej w poszczególnych Katedrach i Zakładach Wydziału, - pozyskanie lub budowa pomieszczeń umożliwiających prawidłowe funkcjonowanie naukowych i dydaktycznych struktur Wydziału, - rozwój bazy materialnej umożliwiającej tworzenie szkoły naukowej: Materiałoznawstwo Elektryczne i Elektrotechnologia. O tym okresie tak pisał w swoich wspomnieniach: Jednak nie sądzone mi było pozostać w resorcie energetyki. W lutym i marcu 1946 r. miałem pewne kontrowersje z czynnikami politycznymi. Dyrektor Centralnego Zarządu Energetyki inż. Latour, odwiedził mnie w Jeleniej Górze i wytłumaczył po koleżeńsku, że stanowisko naczelnego dyrektora zjednoczenia to nie jest stanowisko techniczne, ale polityczne. Wobec tego musiałem ustąpić, ze szczerym żalem, bo właśnie wszystko zaczęło naprawdę dobrze się rozkręcać. We Wrocławiu zostałem przyjęty przez prof. Idaszewskiego z otwartymi rękami. Nie było tak dużo ludzi w tej lwowskiej ekipie, jak przypuszczał organizator w Krakowie. Prorektor d.s. Politechniki, prof. Sucharda przyjął nas z prof. Idaszewskim niezwłocznie, był ujmująco uprzejmy jak to miał w swoim zwyczaju, i niezwłocznie wystąpił z wnioskiem o powołanie mnie na stanowisko profesora nadzwyczajnego, Kierownika Katedry Wysokich Napięć. I tak się zaczęło we Wrocławiu. A zaczynać znowu trzeba było od bardzo małego. Jeżeli chodzi o bezpośredni warsztat pracy, tj. katedrę, to w spadku po profesorze Böningu pozostały trzy nieduże pokoje w Gmachu Elektrycznym, transformator antyczny 2 x 100 kv i mały generator udarowy do 250 kv. Nie wyobrażałem sobie, że profesor uczelni niemieckiej mógł w takich warunkach pracować. Miejsca było wówczas dużo w Politechnice. Ulokowałem więc za przychylną zgodą rektora Suchardy Katedrę Wysokich Napięć w Gmachu Głównym, w pokojach i w suterenie, a z nieużytkowanej sali gimnastycznej zrobiło się halę wysokich napięć. Było to prowizorium i zacząłem planować budowę nowoczesnej hali wysokich napięć i laboratoriów. Poza tym koniecznością stawała się budowa nowego gmachu elektrycznego, bo zamierzałem oddzielić elektrykę od mechaniki. Mogłem o tym myśleć serio objąwszy
4 stanowisko dziekana, co wkrótce nastąpiło. Pierwszą troską było oczywiście kompletowanie kadry nauczającej i zorganizowanie normalnego naboru kandydatów na I rok studiów, a następnie przygotowanie do rozdziału kierunków elektrycznego i mechanicznego na dwa odrębne wydziały, bo system lwowski był niewątpliwie bardzo przestarzały; w Politechnice Warszawskiej zarzucony w 1922 roku. W pierwszym roku akademickim działania Uniwersytetu i Politechniki tj. 1945/46 na studia na Wydziale Maszynowo-Elektrotechnicznym zgłosili się kandydaci z różnych stron, z niedokończonymi lub przerwanymi studiami z różnych uczelni, ale przeważnie z Politechniki Lwowskiej, z różnych lat, którym należało umożliwić uzyskanie dyplomu w możliwie najkrótszym czasie (A. Maison, Z. Orzeszkowski). Byli też studenci ze stażem obozowym (T. Sulima Oświęcim, Gross Rosen, Buchenwald). Prawidłowa organizacja studiów była trudna zwłaszcza z powodu braku profesorów. Nawet indeksy otrzymali dopiero w 1947 roku. Pierwsze przyjęcia normalne na I rok studiów na wydziale zorganizowaliśmy w październiku 1946 r. Immatrykulacja odbyła się uroczyście dla wszystkich kandydatów zgromadzonych w jednej z większych sal na I piętrze w gmachu głównym. Studentów sprawnie wymusztrował i ustawił w kolumnie wybrany przez nich starosta Stanisław Leśkow, wówczas jeszcze w mundurze wojskowym. Prorektor Sucharda nie uczestniczył w uroczystości, (rektor Uniwersytetu i Politechniki nigdy do nas nie zaglądał). Immatrykulację przeprowadził więc dziekan w mojej osobie w asystencji prodziekana E. Kuczyńskiego (oddział mechaniczny) i prof. K. Idaszewskiego (oddział elektryczny). Gaudeamus odśpiewano pod batutą adiunkta A. Kordeckiego bardzo składnie. Immatrykulowało się wówczas 202 studentów, po mniej więcej. stu na każdy kierunek mechaniczny i elektryczny. Dziekanat działał sprawnie: matrykuły były wszystkie na czas gotowe, pomimo wielkich trudności rzeczowych i małej obsady personalnej jedyna dziekanka p. Maria Wyzgowa. Była to pierwsza uroczysta zbiorowa immatrykulacja na Politechnice, z pełnym kompletem kandydatów przewidzianych do naboru na studia. W pierwszym roku funkcjonowania uczelni tj. 1945/46 rocznik pierwszy był, jak wspominałem, nieliczny i przypadkowo skompletowany, nawet w ciągu roku 1945/46 przybywali z wojennej diaspory nowi kandydaci, których trzeba było oczywiści przyjmować. Warto przypomnieć w tym miejscu, że pierwsi absolwenci kursu od I semestru, otrzymali dyplomy na Wydziale Elektrycznym w roku Dnia 9 lipca był egzamin dyplomowy, który zdawało 13 absolwentów, a wręczenie dyplomów odbyło się uroczyście dnia 22 lipca 1950 r. wraz z wmurowaniem kamienia węgielnego pod Nowy Gmach Elektryczny. Na akcie erekcyjnym, poza przedstawicielami władz, podpisali się też pierwsi absolwenci wydziału (m. in. T. Sulima, Z. Matheisel, Z. Batycki, J.. Bekker i inni). Budowa nowych gmachów była koniecznością przy tej liczbie przyjmowanych na studia oraz przy zamierzonym podziale wydziału. Trudności początkowo wydawały się nie do pokonania. Hasło cały naród buduje stolicę i rozpowszechniony pogląd (czy nie przez naczelne władze połączonych uczelni?), że politechnika, zarówno jak uniwersytet zostały objęte w stanie nienaruszonym, z wyjątkiem potłuczonych szyb, a wobec tego nie potrzebują żadnych nakładów inwestycyjnych zamykały przed nami wszystkie drzwi władz w Warszawie. Udało się jednak pokonać te opory. Dużo nam pomógł w Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego dyrektor Dżuganowski, były wrocławianin, który orientował się w stanie rzeczy. W każdym bądź razie w 1947 roku uzyskaliśmy zgodę M.S.W. na budowę Nowego Gmachu Elektrycznego i bliźniaczego drugiego, przeznaczonego na planowany wówczas Wydział Lotniczy. Zwrócę tu uwagę na ówczesne stosunki w uczelni: jako dziekan załatwiałem sprawy związane z budową gmachu i organizacją (podziałem) wydziału bezpośrednio z władzami MSW, niejako ponad głową rektora, który nie wiele pomagał, ale za to nie przeszkadzał. Ten styl pracy w naszym przypadku okazał się skuteczny. W ciągu 1947 r. opracowałem założenia projektowe gmachu elektrycznego, projekt wykonali w roku 48 i 49
5 profesorowie Przybylski i Brzoza, w roku 1950 (22 lipca) zaczęto budowę i pod koniec 1950 mury były wyciągnięte pod trempel. Miała to być budowa priorytetowa, sztandarowa, ale wkrótce coś zaczęło się psuć w stosunkach uczelnia władze dysponujące mocą przerobową. Jednak pierwsze pracownie i zakłady wydziału, przede wszystkim Katedra Wysokich Napięć i afiliowany przy niej Zakład Materiałoznawstwa Instytutu Elektrotechniki (resortowy) mogły się wprowadzić już w roku 1953/54. Wkrótce też nastąpił planowany przeze mnie od początku rozdział od mechaniki, formalnie 1.IX.1949 r., faktycznie jeszcze wcześniej działaliśmy jako niezależne oddziały. Dalszą konsekwencją był podział elektryki na elektrotechnikę i łączność. Z tą myślą udało mi się przyciągnąć z Ministerstwa Poczty do Politechniki inż. Z. Szparkowskiego, który miał i kwalifikacje i zdolności organizacyjne do utworzenia wydziału łączności i zgromadzenia odpowiedniej kadry nauczającej. Powołanie formalne Wydziału Łączności nastąpiło z dniem 1 września 1952 r. (Monitor Polski nr A 73 z 1952 r.). Ówczesny okres pracy w Politechnice Wrocławskiej tj mogę uważać za udany pod względem efektów organizacyjnych. Kierownictwo uczelni nie przejmowało większej inicjatywy, ale nie przeszkadzało. Wtedy satysfakcją było być dziekanem, prawdziwym gospodarzem wydziału... Ważniejsze sprawy załatwiało się bezpośrednio w ministerstwie, z dyrektorem departamentu, czasem nawet wyżej. Jednak długo nie mogłem tego ciągnąć, gdyż organizowanie i budowa oddziału wrocławskiego Instytutu Elektrotechniki, budowa gmachu i wyposażenie Katedry Wysokich Napięć całkowicie mnie pochłaniały. Do tej wypowiedzi Profesora trzeba koniecznie dodać, że w latach udało mu się również dzięki autorytetowi profesora Idaszewskiego przyciągnąć do pracy na Wydziale nie tylko wspomnianego inż. Zygmunta Szparkowskiego, ale także tak znakomitych inżynierów jak: Paweł Nowacki, Jan Kożuchowski, Marian Suski, Zygmunt Günther, Franciszek Bilek, Tadeusz Tomankiewicz, Zbigniew Żyszkowski i inni (szczególnie spośród wyróżniających się absolwentów). Rezygnacja profesora Skowrońskiego z zajmowania się problematyką ogólnowydziałową podjęta na początku lat 50. nie stanowiła więc dla Wydziału Elektrycznego większego problemu. Wszak podstawowe potrzeby kadrowe były już zaspokojone, a Wydział zorganizowany. Zatem Profesor mógł poświęcić się swojej zasadniczej idei: rozwojowi inżynierii wysokonapięciowej dzięki postępom w zakresie materiałów elektrycznych i elektrotechnologii. Urzeczywistnieniu tej idei służyły głównie dwa przedsięwzięcia: - rozwój utworzonego już w 1948 r. samodzielnego Oddziału Technologii i Materiałoznawstwa Elektrotechnicznego Instytutu Elektrotechniki (IEl OW), - utworzenie na Politechnice Wrocławskiej kierunku kształcenia nastawionego na technologie elektrotechniczne O osiągnięciach IEl OW i roli profesora Skowrońskiego w tym zakresie obszerne informacje znajdzie Czytelnik na niniejszej stronie internetowej w osobnym opracowaniu dotyczącym IEl OW. Tu chciałbym tylko podkreślić, że utworzenie IEl OW miało duże, bardzo pozytywne znaczenie dla polskiej elektrotechniki. Celowość jego powołania potwierdziła praktyka. Mimo różnych okresowych trudności zewnętrznych IEl OW funkcjonuje sprawnie do dziś i znajduje swoje miejsce w zmieniających się trudnych warunkach współczesnej rzeczywistości. Na podkreślenie zasługuje stworzenie przez IEl OW paru zakładów wdrożeniowych. Część z nich przekształciła się w funkcjonujące do dziś zakłady produkcyjne. Cenną okazała się także idea kształcenia inżynierów przez zwrócenie szczególnej uwagi na problemy materiałowe i technologiczne. Znalazło to szczególnie efektowny wyraz w burzliwym rozwoju elektroniki spowodowanym miniaturyzacją podzespołów
6 materiałowych. I chociaż specjalność dydaktyczna zajmująca się technologią nie zdobyła w środowisku studenckim dużej popularności, to jednak zawierający te elementy program studiów odegrał ważną rolę w ich spojrzeniu na rolę czynników materiałowotechnologicznych w rozwoju inżynierii wysokonapięciowej. Warto podkreślić, że stało się to możliwe dzięki dobrej współpracy Wydziału z IEl OW w kształceniu studentów. W swojej osobistej działalności naukowej prof. J. Skowroński nigdy nie tracił z pola widzenia budowy i technologii izolatorów szklanych i porcelanowych dla napowietrznych linii wysokiego napięcia. Słusznie przewidywał, że w przyszłości również elektroizolacyjne materiały syntetyczne znajdą tu szerokie zastosowanie czego świadkami jesteśmy współcześnie. Bardzo interesowały Go problemy wytrzymałości elektrycznej różnych materiałów izolacyjnych, szczególnie ciekłych przy dużych odstępach izolacyjnych. W latach 60. stał się entuzjastą i inicjatorem badań z zakresu krioelektrotechniki z myślą o wykorzystaniu zjawiska nadprzewodnictwa w przesyle energii elektrycznej. O genezie swoich zainteresowań naukowych napisał w 1971 r. tak: Przed wojną, działalnością która stymulowała moje zainteresowania naukowe było organizowanie Biura Znaku Przepisowego SEP od początku lat trzydziestych. Związane to było z opracowywaniem metod badania materiałów, projektowaniem aparatury probierczej, wnikaniem w procesy technologiczne przemysłu, w zagadnienia surowcowe itd. Stąd wynikło nastawienie materiałoznawcze, a z nim przekonanie o konieczności powiązania wiedzy technologicznej z naukami podstawowymi, o potrzebie zajęcia się zasadami organizacji produkcji i kontroli w przemyśle, metodyką badań materiałów i zagadnieniami surowcowymi. Wykładałem wtedy pierwszy w politechnikach polskich materiałoznawstwo elektrotechniczne. Laboratorium Biura Znaku SEP co do jakości metod i organizacji było na poziomie podobnych w innych krajach, jak szwajcarskiego ASEV, czeskiego ESC i holenderskiego KEMA, z którymi mieliśmy stałe przyjacielskie stosunki. Mając wówczas bliskie kontakty z produkcją i kontrolą fabryk krajowych wyrobiłem sobie przekonanie o nieodzownej konieczności kształcenia inżynierów elektryków w kierunku technologicznym, znacznie ważniejszym dla przemysłu, niż kierunki dotąd preferowane, jak konstrukcja maszyn elektrycznych, budowa sieci, elektrownie dotąd dominujące na Politechnice Warszawskiej. Wyróżnienie niektórych tematów w badaniach własnych nie oznaczało niedoceniania wszelkich innych. Oferta badawcza prezentowana przez IEl OW była zatem kompleksowa (obok materiałów izolacyjnych, materiały przewodzące, stykowe i magnetyczne). Także w procesie dydaktycznym program kształcenia objął szeroko problematykę materiałową i technologiczną. Odpowiadając w 1971 r. na ankietę ówczesnego Rektora Politechniki Wrocławskiej prof. Skowroński tak scharakteryzował swoje osiągnięcia (zawodowe, naukowe, dydaktyczne i organizacyjne): Osiągnięcia zawodowe: Po wojnie okresem pracy, który mi dał wielkie zadowolenie z osiągniętych wyników było zorganizowanie energetyki dolnośląskiej, o czym już wspominałem. Przyjechałem na ciężarówce Grup Operacyjnych jako pełnomocnik dosłownie sam, odchodziłem po roku ze stanowiska dyrektora naczelnego sprawnie działającego zjednoczenia, zatrudniającego ponad pięć tysięcy nowych pracowników polskich, w trzydziestu kilku zakładach energetycznych pracujących sprawnie, bez większych awarii. Wyniosłem stamtąd doświadczenie, że o powodzeniu przedsiębranej działalności decyduje dobór właściwych
7 ludzi do każdej pracy, a przy tym nieodzowny jest indywidualny, właściwy sposób podejścia do każdego człowieka. Kierując się tą zasadą chyba nigdy nie doznałem zawodu. Główne osiągnięcia naukowe: Dwie koncepcje moje ukierunkowania prac naukowych podjęte w Politechnice Wrocławskiej zdały egzamin i są kontynuowane przez moich następców: 1. Kierunek materiałoznawstwa i technologii elektrotechnicznej. Z mojej inicjatywy powstał w 1948 roku Zakład Materiałoznawstwa Elektrotechnicznego Instytutu Elektrotechniki, w którym jako jego kierownik do 1953 r. mogłem kształcić inżynierów-elektryków w kierunku technologicznym. W Politechnice kierunek technologii, w miarę pogłębiania związku z naukami podstawowymi (fizyką dielektryków, chemią strukturalną, elektroniką, metrologią) przeradza się w inżynierię materiałów elektrycznych. Wrocław jest obecnie uważany w Polsce jako jeden z ośrodków wiodących w tej dyscyplinie. 2. Krioelektrotechnika. Drugą inicjatywą, która chwyciła było wszczęcie badań nad wykorzystaniem w elektrotechnice zjawisk zachodzących w bardzo niskich temperaturach. Zacząłem tę akcję w 1966 roku wbrew opiniom najwyższych autorytetów. Obecnie możemy się pochwalić wynikami na poziomie prac zagranicznych co do poziomu naukowego, ale nie co do nakładów materialnych, np. nad pewnym tematem u nas pracuje kilku ludzi, w ZSRR nad tym samym paruset. Uczestniczymy w konferencjach zagranicznych, organizujemy u nas zagraniczne sympozja. Problem zainicjowany przeze mnie w odniesieniu do elektrotechniki rozrósł się w miarę prac i obecnie figuruje w planie państwowym jako ogólny Problem Węzłowy Osiągnięcia dydaktyczne i organizacyjne: W Politechnice Wrocławskiej moja pasją życiową stało się zorganizowanie Wydziału Elektrycznego, zorganizowanie Zakładu Materiałoznawstwa Elektrotechnicznego i budowa Nowego Gmachu Elektrycznego. Obie instytucje działają nieźle, a co do gmachu, to mam ta satysfakcję, że założenia, które opracowałem w jakże ciężkich i nieustalonych warunkach roku 1947-go zdały egzamin i pozostały słuszne po 30 latach, nawet przy zmienionych tak bardzo warunkach założeń, jak podwojenie liczby studentów i zaniechanie ukończenia budowy. Wszystko funkcjonuje zgodnie z założeniami, nawet gabaryt w dziesięć lat później wykonanych transformatorów i generatorów udarowych pasował bezbłędnie. Przekonanie Profesora o ważnej roli problematyki materiałowo-technologicznej w kształceniu inżynierów, wyrażone już w okresie międzywojennym, znalazło najlepsze potwierdzenie w burzliwym rozwoju elektroniki od lat 70. Jednak również problematyka klasycznie rozumianej technologii okazała się w dydaktyce bardzo cenna i istotna. Zapoznając się z poszczególnymi rodzajami działalności prof. Skowrońskiego łatwo zauważyć, że znamionują ją wszelkie atrybuty przypisywane szkole naukowej. Ten wybitny uczony skupił wokół siebie liczne grono uczniów, którzy rozwijali różne kierunki badawcze z zakresu wspólnej tematyki zakreślonej przez Mistrza, uwzględniając jego poglądy metodologiczne. Większość z nich była jego doktorantami (18 osób), a później uzyskała tytuły profesorów. Efektami tej działalności są liczne wdrożenia, wartościowe publikacje oraz konferencje naukowe organizowane cyklicznie; zarówno krajowe jak międzynarodowe. Natomiast do instytucjonalnych efektów szkoły naukowej Materiałoznawstwo Elektryczne i
8 Elektrotechnologia należy zaliczyć utworzenie IEl OW oraz uruchomienie na Wydziale Elektrycznym PWr specjalności technologia elektrotechniczna. Warto także dodać, że uczniowie Profesora Skowrońskiego potrafili oddziaływać na otoczenie w innych ośrodkach akademickich, a nawet poza granicami kraju, tworząc nowe kierunki wywodzące się z macierzystej Szkoły: prof. J. Ranachowski w Warszawie, H. Mościcka-Grzesiak w Poznaniu, zaś we Francji w Lyonie prof. A. Beroual. Współpraca z Uczelnią w Lyonie trwa do dziś koncentrując się na wspólnym kształceniu doktorantów. Charakterystyka osiągnięć prof. J. Skowrońskiego nie byłaby pełna bez zwrócenia uwagi na Jego rolę w tworzeniu i rozwoju wrocławskiego środowiska naukowego. Już w 1952 r. profesor został zaliczony do grona członków korespondentów PAN, a w 1964 r. stał się członkiem rzeczywistym Akademii. Zarówno Polskie Towarzystwo Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, jak Stowarzyszenie Elektryków Polskich nadały mu godność członka honorowego swoich stowarzyszeń. Jako jeden z nielicznych profesorów Politechniki Wrocławskiej został wyróżniony godnością doctora honoris causa. Władze miasta nadały mu tytuł Budowniczego Wrocławia. Władze państwowe i resortowe nagradzały profesora Skowrońskiego wieloma wysokimi odznaczeniami. Już przed wojna nadano mu Krzyż Niepodległości oraz Złoty Krzyż Zasługi. Natomiast po 1945 r. został odznaczony Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski i Orderem Sztandaru Pracy, Medalem Edukacji Narodowej oraz Nagrodą Państwową I stopnia. Profesor Skowroński nie brał udziału w działalności politycznej. Należał wprawdzie do ZSL, ale traktował to jako osłonę przed wiodącą siłą jaką była PZPR. Nie angażował się także w żadne spektakularne akcje niepodległościowe. Był rzecznikiem pracy organicznej. Dał temu wyraz uczestnicząc podczas okupacji w strukturach tajnego nauczania w Warszawie. Po przejściu na emeryturę pozostał aktywny naukowo szczególnie w zakresie swoich osobistych zainteresowań poznawczych i technicznych, jakimi były problemy izolatorowe, krioelektrotechnika oraz mechanizm przebicia cieczy izolacyjnych. Do końca życia zabiegał także o budowę biblioteki dla Politechniki Wrocławskiej jako łącznika gmachów D-1 i D-2. To Jego pragnienie spełni się zapewne w niedługim czasie, bo decyzje o budowie biblioteki zostały podjęte w 2009 r. Profesor Skowroński zmarł nagle 11 grudnia 1986 r. na terenie Politechniki Wrocławskiej, w kilka tygodni po jubileuszu swego 85-lecia. Jak bardzo wielu profesorów Politechniki spoczywa na cmentarzu przy ul. Bujwida we Wrocławiu. Opracował: Zbigniew Pohl Wrocław, październik 2009 Źródła: 1. Osobiste kontakty autora z Profesorem w latach Protokoły z posiedzeń Rady Wydziału Mechaniczno-Elektrotechnicznego Politechniki Wrocławskiej i Uniwersytetu we Wrocławiu z lat , archiwum Politechniki Wrocławskiej. 3. Skowroński J.I., Wspomnienia i refleksje na temat historii Uczelni (Maszynopis, archiwum Politechniki Wrocławskiej, 1971). 4. Księga 60-lecia Wydziału elektrycznego Politechniki Wrocławskiej. Oficyna Wydawnicza PWr., Wrocław 2005.
9 5. Wrocławska Szkoła Naukowa Materiałoznawstwo Elektryczne i Elektrotechnologia. Encyklopedia Wrocławia. Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 2001, s Wrocławskie Środowisko Akademickie. Twórcy i ich uczniowie Ossolineum, Wrocław 2005, s Skowroński J.I., Wyprawa na Śląsk. Czasopismo Odra, 1965, n Jerzy Ignacy Skowroński, , Biogram w: Polacy zasłużeni dla elektryki, Polskie Towarzystwo Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Warszawa-Gliwice- Opole, 2009.
XVIII Seminarium WEP. Andrzej MARUSAK Warszawa, 17 X 2018
XVIII Seminarium WEP Jerzy Ignacy Skowroński (1901-1986) Andrzej MARUSAK Warszawa, 17 X 2018 Jerzy Ignacy Skowroński (1901-1986) Dr inż. elektryk, odbudowywał energetykę dolnośląską i politechnikę we Wrocławiu.
Zygmunt Szparkowski ( )
X Seminarium WEP Zygmunt Szparkowski (1902-1988) Andrzej Marusak Warszawa, 21 VI 2017 ZYGMUNT SZPARKOWSKI (1902-1988). Mgr inż. elektryk, teletechnik, automatyk, telemechanik. Profesor i rektor Politechniki
Prof. dr inż. dr h. c. ZBIGNIEW JASICKI
Prof. dr inż. dr h. c. ZBIGNIEW JASICKI 1915-2001 Wybitny uczony, niestrudzony pedagog i organizator odbudowy energetyki polskiej po II wojnie światowej. Zbigniew Jasicki urodził się 16 sierpnia 1915 roku
Andrzej JELLONEK ( ).
IX Seminarium WEP Andrzej JELLONEK (1907-1998). Andrzej Marusak Warszawa, 26 IV 2017 r. ANDRZEJ JELLONEK (1907-1998). Dr inżynier elektromechanik, profesor zwyczajny, specjalista miernictwa elektronowego,
Regulamin Wydziału Materiałoznawstwa, Technologii i Wzornictwa (WMTiW) Politechniki Radomskiej im. Kazimierza Pułaskiego.
Regulamin Wydziału Materiałoznawstwa, Technologii i Wzornictwa (WMTiW) Politechniki Radomskiej im. Kazimierza Pułaskiego Rozdział 1 Postanowienia ogólne 1 Regulamin Wydziału Materiałoznawstwa, Technologii
Antoni Guzik. Rektor, Dziekan, Profesor, wybitny Nauczyciel, Przyjaciel Młodzieży
Antoni Guzik Antoni Guzik Rektor, Dziekan, Profesor, wybitny Nauczyciel, Przyjaciel Młodzieży Docent Antoni Guzik urodził się 7 kwietnia 1925 r. w Izydorówce, w dawnym województwie stanisławowskim. Szkołę
Uroczystość nadania sali 28 D-1 imienia prof. Mariana Cegielskiego
Uroczystość nadania sali 28 D-1 imienia prof. Mariana Cegielskiego Powitanie Gości Serdecznie witamy na uroczystości nadania imienia profesora Mariana Cegielskiego sali wykładowej nr 28 w bud. D-1 Córkę
RAMOWY PROGRAM DZIAŁANIA ODDZIAŁU WROCŁAWSKIEGO PZITB NA KADENCJĘ
RAMOWY PROGRAM DZIAŁANIA ODDZIAŁU WROCŁAWSKIEGO PZITB NA KADENCJĘ 2016-2020 Podstawę opracowania ramowego programu działania Oddziału Wrocławskiego PZITB na kadencję 2016 2020 stanowią: - statut PZITB;
12 milionów na nowe kierunki, staże oraz szkolenia dla Politechniki Białostockiej
12 milionów na nowe kierunki, staże oraz szkolenia dla Politechniki Białostockiej Blisko 12 milionów złotych otrzyma Politechnika Białostocka z Programu Operacyjnego Wiedza, Edukacja, Rozwój (POWER). Oprócz
dr hab. inż. Krystyna Macek-Kamińska, profesor PO
Ukończone studia: Politechnika Wrocławska, Wydział Elektryczny Dyscyplina naukowa: elektrotechnika, informatyka Specjalność: automatyzacja napędu elektrycznego, metody numeryczne dr - 1983 Politechnika
UCHWAŁA NR 3/39/2011 Senatu Politechniki Białostockiej z dnia 14 lipca 2011 roku
UCHWAŁA NR 3/39/0 Senatu Politechniki Białostockiej z dnia lipca 0 roku > w sprawie zmiany załącznika do Uchwały Nr //00 z dnia 9 kwietnia 00 roku w sprawie ustalenia zasad Parametrycznej oceny działalności
Marian ŁAPIŃSKI ( )
IX Seminarium WEP Marian ŁAPIŃSKI (1909-1992) Andrzej Marusak Warszawa, 26 IV 2017 r. Marian ŁAPIŃSKI (1909-1992) Dr inżynier elektronik i teletechnik, profesor Politechniki Warszawskiej, wynalazca i konstruktor
Prof. dr hab. Adam Wrzosek organizator i Dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego w latach 1920/ /1923
Prof. dr hab. Adam Wrzosek organizator i Dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego w latach 1920/1921 1922/1923 Lekarz, patolog, historyk medycyny i antropolog. Urodził się 6 V 1875 r. w Zagórzu
REGULAMIN postępowania o nadanie tytułu profesora na Wydziale Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej
REGULAMIN postępowania o nadanie tytułu profesora na Wydziale Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej PODSTAWY PRAWNE Ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie
ROZDZIAŁ 5. Nauczyciele akademiccy i inni pracownicy uczelni
27 ROZDZIAŁ 5 Nauczyciele akademiccy i inni pracownicy uczelni 39 Mianowanie po raz pierwszy na dane stanowisko w uczelni pracownika naukowo-dydaktycznego i naukowego oraz starszego wykładowcy i wykładowcy
STRATEGIA ROZWOJU WYDZIAŁU INŻYNIERII PRODUKCJI I LOGISTYKI DO ROKU 2020
Politechnika Opolska Wydział Inżynierii Produkcji i Logistyki STRATEGIA ROZWOJU WYDZIAŁU INŻYNIERII PRODUKCJI I LOGISTYKI DO ROKU 2020 Opole, maj 2014 r. Krótka informacja o nas Historia Wydziału Inżynierii
Regulamin wysuwania kandydatur do nagród na Wydziale Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Regulamin wysuwania kandydatur do nagród na Wydziale Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Podstawę prawną niniejszego regulaminu stanowią: Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym z dn. 27
Wydział Elektryczny Politechniki Śląskiej. Poczet dziekanów 19/21
Wydział Elektryczny Politechniki Śląskiej Poczet dziekanów 19/21 Profesor Kazimierz IDASZEWSKI Lata urzędowania: 1945 Został powołany na pierwszego dziekana Wydziału Elektrycznego Politechniki Śląskiej.
UCHWAŁA NR 70/2012. Senatu Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte z dnia 20 grudnia 2012 roku
UCHWAŁA NR 70/2012 Senatu Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte z dnia 20 grudnia 2012 roku w sprawie: planu posiedzeń Senatu AMW w roku akademickim 2012/2013. Na podstawie 26 Statutu
Preambuła. 1 Podstawa prawna
Załącznik do Zarządzenia nr 28/2009 Rektora WSP TWP w Warszawie Preambuła Jednym z głównych warunków właściwej realizacji zadań i wypełniania Misji oraz realizacji strategii Uczelni jest istnienie Wewnętrznego
swoich doktorantów. Doktoranci przyporządkowani są administracyjnie do jednostki, z której pochodzi opiekun naukowy.
REGULAMIN Środowiskowych studiów doktoranckich prowadzonych przez Instytut Metalurgii i Inżynierii Materiałowej PAN w Krakowie przy udziale Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu
REGULAMIN ORGANIZACYJNY KATEDRY PRACY SOCJALNEJ WYDZIAŁ NAUK SPOŁECZNYCH AKADEMIA POMORSKA SŁUPSK
REGULAMIN ORGANIZACYJNY KATEDRY PRACY SOCJALNEJ WYDZIAŁ NAUK SPOŁECZNYCH AKADEMIA POMORSKA SŁUPSK Podstawa prawna: 1. Statut Akademii Pomorskiej w Słupsku 2. Zarządzenie P. Rektora o powołaniu Katedry
REGULAMIN przyznawania nauczycielom akademickim nagród Rektora Politechniki Opolskiej
Załącznik do uchwały nr 321 Senatu Politechniki Opolskiej z dnia 22.04.2015 r. REGULAMIN przyznawania nauczycielom akademickim nagród Rektora Politechniki Opolskiej Na podstawie art. 155 ust. 1, 4 i 6
ZARZĄDZENIE Nr 16/2013 REKTORA UNIWERSYTETU PRZYRODNICZO-HUMANISTYCZNEGO w Siedlcach
ZARZĄDZENIE Nr 16/2013 REKTORA UNIWERSYTETU PRZYRODNICZO-HUMANISTYCZNEGO w Siedlcach z dnia 20 lutego 2013 roku w sprawie zatwierdzenia Regulaminu Instytutu Chemii Na podstawie 24 ust. 3 statutu UPH, po
Wydział Inżynierii Wytwarzania AGH w Mielcu
Wydział Inżynierii Wytwarzania AGH w Mielcu Dr hab. inż. Bolesław Karwat prof. nadzwyczajny Pełnomocnik Rektora AGH ds. Tworzenia Wydziału Inżynierii Wytwarzania Sekretarz Kolegium Dziekanów Wydziałów
UCHWAŁA NR 49/2013 Senatu Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte z dnia 19 września 2013 roku
UCHWAŁA NR 49/0 Senatu Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte z dnia 9 września 0 roku w sprawie: planu posiedzeń Senatu AMW w roku akademickim 0/04 Na podstawie 6 Statutu Akademii Marynarki
90-lecie. Prof. zw. dr hab. inż. Zbigniew Kikiewicz
90-lecie Prof. zw. dr hab. inż. Zbigniew Kikiewicz Kariera naukowa Prof. Zbigniew Kikiewicz urodził się 21 lutego 1924 roku w Białymstoku. W 1945 roku rozpoczął studia na Politechnice Łódzkiej jako jeden
JUBILEUSZ 90-LECIA PROFESORA ZBIGNIEWA KĄCZKOWSKIEGO
JUBILEUSZ 90-LECIA PROFESORA ZBIGNIEWA KĄCZKOWSKIEGO W dniu 10 kwietnia 2011 r. Profesor Zbigniew Kączkowski ukończył 90 lat. Z tej okazji, w dniu 10 maja 2011 r., w Sali Senatu Politechniki Warszawskiej,
PLAN STUDIÓW NIESTACJONARNYCH I STOPNIA (ZAOCZNE)
Zał. nr 3 do uchwały nr 75/009 Rady Wydziału Elektrycznego PB z dnia 4.09.009 r. POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY PLAN STUDIÓW NIESTACJONARNYCH I STOPNIA (ZAOCZNE) kierunek studiów ELEKTROTECHNIKA
Załącznik nr 6. Grupa stanowisk badawczych:
Załącznik nr 6 Grupa stanowisk badawczych: I. Profesor Na stanowisku profesora w grupie stanowisk badawczych może być zatrudniona osoba posiadająca tytuł profesora oraz wybitne osiągnięcia naukowe lub
MONITOROWANIE LOSÓW ZAWODOWYCH ASOLWENTÓW
MONITOROWANIE LOSÓW ZAWODOWYCH ASOLWENTÓW W ramach realizacji obowiązku monitorowania losów zawodowych absolwentów uczelni wyższych, wprowadzonego w życie w październiku 2011 roku przez znowelizowaną Ustawę
Edukacja dualna Wydział Mechaniczny Politechnika Wrocławska. Prof. dr hab. inż. Andrzej Ambroziak Prof. dr hab. inż.
Edukacja dualna Wydział Mechaniczny Politechnika Wrocławska Prof. dr hab. inż. Andrzej Ambroziak Prof. dr hab. inż. Tomasz Nowakowski I Konferencja Edukacja Dualna EDUAL Gliwice, 06.03.2017 Transformacja
Warunki rekrutacji na studia
EiP - Energetyka - opis kierunku 1 / 5 Warunki rekrutacji na studia Wymagania wstępne i dodatkowe: Studia II stopnia na kierunku Energetyka mogą podejmować kandydaci, którzy ukończyli studia I stopnia
Dział IV STRUKTURA ORGANIZACYJNA UCZELNI
Dział IV STRUKTURA ORGANIZACYJNA UCZELNI Rozdział 1 Wydziały 35 1. Podstawową jednostką organizacyjną Uczelni jest wydział. Poza siedzibą Uczelni mogą być tworzone wydziały zamiejscowe. 2. Wydziały tworzy,
Prof. dr hab. inż. Zbigniew Kasina Wydz. Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska. Prof. dr hab. Józef Myjak Wydz. Matematyki Stosowanej
UCHWAŁY SENATU AGH z dnia 24 lutego 2010 r. Uchwała Nr 9/10/11/12/13/14/15/2010 w sprawie wyrażenia opinii do wniosku Rektora o Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla nauczycieli akademickich
Stowarzyszenie Elektryków Polskich. Od PWSZ do Stowarzyszeń Inżynierskich Doskonalenie zawodu
Stowarzyszenie Elektryków Polskich Od PWSZ do Stowarzyszeń Inżynierskich Doskonalenie zawodu Elbląg 12.04.2018 Historia SEP Z powołaniem do życia Stowarzyszenia Elektrotechników Polskich wiążą się bezpośrednio
Projekt Foresight Akademickie Mazowsze 2030
Projekt Foresight Akademickie Mazowsze 2030 ZAKRES NOWELIZACJI USTAWY PRAWO O SZKOLNICTWIE WYŻSZYM Maria Tomaszewska Akademia Leona Koźmińskiego 16 grudnia 2010 r. Projekt współfinansowany ze środków Unii
Konferencja inaugurująca projekt FABRYKA INŻYNIERÓW. AGH Kraków, dn r.
Konferencja inaugurująca projekt FABRYKA INŻYNIERÓW AGH Kraków, dn. 22.06.2009r. Program Operacyjny Kapitał Ludzki Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z trzech programów operacyjnych wdrażanych
dr inż. Zygmunt Rozewicz 1927-2005
dr inż. Zygmunt Rozewicz 1927-2005 Dr inż. Zygmunt Rozewicz Urodził się 17 marca 1927 r. w Wieliczce. Tu ukończył szkołę powszechną w 1939 r i zdał do gimnazjum. Po wybuchu wojny wyjechał z rodziną do
Uchwała nr 5/2016 Rady Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Matematyczno- Przyrodniczych z dnia 14 kwietnia 2016 r.
Uchwała nr 5/2016 Rady Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Matematyczno- Przyrodniczych z dnia 14 kwietnia 2016 r. REGULAMIN KOLEGIUM MIĘDZYWYDZIAŁOWYCH INDYWIDUALNYCH STUDIÓW MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZYCH
PISMO OKÓLNE Nr 16/10/11 Rektora Politechniki Śląskiej z dnia 31 maja 2011 roku
PISMO OKÓLNE Nr 16/10/11 Rektora Politechniki Śląskiej z dnia 31 maja 2011 roku w sprawie zasad przyjęć na studia doktoranckie na Politechnice Śląskiej w roku akademickim 2012/2013. Podaje się do wiadomości
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Regulamin
Regulamin przyznawania doktoranckich stypendiów naukowych oraz stypendiów stażowych dla młodych doktorów (wprowadzony Zarządzeniem Rektora z dnia 28. 01. 2010 r. Nr 6/2010) przyznawanych ze środków projektu
prof. dr hab. Michał Trocki
prof. dr hab. Michał Trocki Michał Trocki (ur. 1945 w Pruszanach) polski ekonomista, profesor nauk ekonomicznych w dyscyplinie nauk o zarządzaniu. Ekspert w dziedzinie zarządzania projektami, zarządzania
WARUNKI I TRYB REKRUTACJI KANDYDATÓW ORAZ FORMY STUDIÓW DOKTORANCKICH NA POLITECHNICE ŚLĄSKIEJ W ROKU AKADEMICKIM 2014/2015
Załącznik do Uchwały Nr XIX/160/13/14 WARUNKI I TRYB REKRUTACJI KANDYDATÓW ORAZ FORMY STUDIÓW DOKTORANCKICH NA POLITECHNICE ŚLĄSKIEJ W ROKU AKADEMICKIM 2014/2015 1 1. Na studia doktoranckie może być przyjęta
MIECZYSŁAW ŚWIEKATOWSKI ŻYCIE I PRACA
5 6 Słupskie Prace Geograficzne 1 2003 MIECZYSŁAW ŚWIEKATOWSKI ŻYCIE I PRACA W SIEDEMDZIESIĘCIOLECIE URODZIN I PIĘĆDZIESIĘCIOLECIE PRACY NAUKOWEJ I PEDAGOGICZNEJ Mieczysław Świekatowski urodził się 2 września
Założenia wdrażania Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce (ustawy 2.0) w AGH
Założenia wdrażania Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce (ustawy 2.0) w AGH Otwarte spotkanie z pracownikami AGH, 28.11.2018 Tadeusz Słomka Zasady wdrażania Ustawy 2.0 1. Minimalizacja kosztów społecznych
Informacje o sposobach dokumentowania aktywności naukowo-badawczej, dydaktycznej i organizacyjnej uwzględnionej w kwestionariuszu oceny
Informacje o sposobach dokumentowania aktywności naukowo-badawczej, dydaktycznej i organizacyjnej uwzględnionej w kwestionariuszu oceny Uwagi ogólne: W Kwestionariuszu do oceny zamieszcza się informacje
Program studiów dla kierunku
Regulamin praktyk i program praktyk dla kierunku inżynieria bezpieczeństwa zatwierdzony Uchwałą Rady Wydziału Nr 5/000/2014 z dnia 17 stycznia 2014 r. PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W GORZOWIE WIELKOPOLSKIM
UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO
M O N I T O R UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO Warszawa, 21 listopada 2007 r. ISSN 1640-6583 Nr 9A Poz. 366 UCHWAŁA NR 300 SENATU UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO z dnia 14 listopada 2007 r. w sprawie zatwierdzenia
MIROSŁAWA EL FRAY Parę słów o sobie
MIROSŁAWA EL FRAY Parę słów o sobie Ukończyłam studia na Politechnice Szczecińskiej w 1991 r. specjalność: lekka synteza organiczna (dr hab. inż. R. Dobrzeniecka, prof. PS) w 1992 r. rozpoczęłam Studia
REGULAMIN INSTYTUTU NAUK O ZDROWIU
REGULAMIN INSTYTUTU NAUK O ZDROWIU I. Słownik użytych w regulaminie skrótów i określeń 1 Użyte w Regulaminie skróty i określenia oznaczają: 1) ustawa ustawę z dnia 27 lipca 2005 roku Prawo o szkolnictwie
KIERUNKI POLITYKI KADROWEJ W UMK
Załącznik nr 1 do uchwały Nr 13 Senatu UMK z dnia 27 lutego 2007 r. KIERUNKI POLITYKI KADROWEJ W UMK 1 Do zajmowania stanowisk naukowo-dydaktycznych w Uniwersytecie niezbędne są udokumentowane osiągnięcia
PISMO OKÓLNE Nr 23/09/10 Rektora Politechniki Śląskiej z dnia 31 maja 2010 roku
PISMO OKÓLNE Nr 23/09/10 Rektora Politechniki Śląskiej z dnia 31 maja 2010 roku w sprawie zasad przyjęć na studia doktoranckie na Politechnice Śląskiej w roku akademickim 2011/2012. Podaje się do wiadomości
U C H W A Ł A N r 5 7 Rady Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie z dnia 16 kwietnia 2013 roku
U C H W A Ł A N r 5 7 Rady Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie z dnia 16 kwietnia 2013 roku w sprawie zasad przygotowania wniosków i trybu przyznawania
Regulamin Studiów Doktoranckich na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego
Regulamin Studiów Doktoranckich na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego Przepisy ogólne 1 Wydział Zarządzania UW prowadzi stacjonarne i niestacjonarne Studia Doktoranckie zgodnie z Regulaminem
Zasady i tryb przeprowadzania przewodów doktorskich na Wydziale Nawigacyjnym Akademii Morskiej w Gdyni
Załącznik do uchwały Rady Wydziału nr 19/2011/RWN z dnia 19.05.2011 r. Zasady i tryb przeprowadzania przewodów doktorskich na Wydziale Nawigacyjnym Akademii Morskiej w Gdyni 1. POSTANOWIENIA OGÓLNE 1.1.
GRUPA PRACOWNIKÓW BADAWCZO- DYDAKTYCZNYCH. Profesor badawczo-dydaktyczny
Załącznik nr 1 do Statutu DYDAKTYCZNYCH Profesor dydaktyczny tytuł profesora oraz wybitne osiągnięcia dydaktyczne lub zawodowe w istotny sposób wpływające na rozwój dydaktyczny szkoły wyższej, w tym: 1.
STRATEGIA ROZWOJU WYŻSZEJ SZKOŁY HANDLOWEJ IM. B. MARKOWSKIEGO W KIELCACH NA LATA 2012-2017 WYDZIAŁ ZAMIEJSCOWY W TARNOBRZEGU
STRATEGIA ROZWOJU WYŻSZEJ SZKOŁY HANDLOWEJ IM. B. MARKOWSKIEGO W KIELCACH NA LATA 2012-2017 WYDZIAŁ ZAMIEJSCOWY W TARNOBRZEGU 4.1.1. Cel operacyjny: Przygotowanie i wdrożenie programów nauczania opartych
UCHWAŁA NR 46/2014. Senatu Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte z dnia 20 listopada 2014 roku
UCHWAŁA NR 46/2014 Senatu Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte z dnia 20 listopada 2014 roku w sprawie: planu posiedzeń Senatu AMW w roku akademickim 2014/2015 1 Na podstawie 26 Statutu
EAIiIB - Automatyka i Robotyka - opis kierunku 1 / 5
EAIiIB Automatyka i Robotyka opis kierunku 1 / 5 Warunki rekrutacji na studia Wymagania wstępne i dodatkowe: Warunkiem przystąpienia do rekrutacji na studia drugiego stopnia jest posiadanie kwalifikacji
Kazimierz Kolbiński. Kazimierz Kolbiński Prezes SEP w latach
Kazimierz Kolbiński Kazimierz Kolbiński 1901 1989 Prezes SEP w latach 1952-1959 Kazimierz Marian Kolbiński urodził się 21 listopada 1901 r. w Warszawie jako syn Augustyna, urzędnika Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej
Zasady przeprowadzania czynności w przewodach doktorskich na Wydziale Humanistycznym
Zasady przeprowadzania czynności w przewodach doktorskich na Wydziale Humanistycznym 1 Osoba ubiegająca się o nadanie stopnia doktora, zwana dalej "kandydatem", wraz z wnioskiem o wszczęcie przewodu doktorskiego
Karta nauczyciela akademickiego Karta kierunku/specjalności
Załącznik nr 1 do Uchwały nr 101 Senatu UŚ z dnia 27 maja 2008 r. Karta nauczyciela akademickiego Karta kierunku/specjalności Przygotował Uczelniany Zespół Zapewniania i Doskonalenia Jakości Kształcenia
REGULAMIN KOŁA NAUKOWEGO Electronus
Politechnika Poznańska REGULAMIN KOŁA NAUKOWEGO Electronus Poznań, 25 marca 2013r. Rozdział 1 Postanowienie ogólne 1. 1. Podstawą prawną działania Koła Naukowego Electronus w szczególności jest: a) ustawa
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Jana Amosa Komeńskiego w Lesznie
Studia Dualne Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Jana Amosa Komeńskiego w Lesznie PWSZ im. Jana Amosa Komeńskiego w Lesznie jest filarem edukacji w regionie Leszczyńskim. Uczelnię powołała do życia Rada
WARUNKI I TRYB REKRUTACJI KANDYDATÓW ORAZ FORMY STUDIÓW DOKTORANCKICH NA POLITECHNICE ŚLĄSKIEJ W ROKU AKADEMICKIM 2015/2016
Załącznik do Uchwały Nr XXVII/221/14/15 WARUNKI I TRYB REKRUTACJI KANDYDATÓW ORAZ FORMY STUDIÓW DOKTORANCKICH NA POLITECHNICE ŚLĄSKIEJ W ROKU AKADEMICKIM 2015/2016 1 1. Na studia doktoranckie może być
P R O T O K Ó Ł z posiedzenia Rady Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii w dniu roku
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica WYDZIAŁ GÓRNICTWA I GEOINŻYNIERII Kraków, dnia 03.07.2016 r. P R O T O K Ó Ł z posiedzenia Rady Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii w dniu 23.06.2016 roku
FUNKCJONOWANIE WEWNĘTRZNEGO SYSTEMU ZAPEWNIANIA JAKOŚCI KSZTAŁCENIA NA WYDZIALE EDUKACYJNO-FILOZOFICZNYM
Badany obszar FUNKCJONOWANIE WEWNĘTRZNEGO SYSTEMU ZAPEWNIANIA JAKOŚCI KSZTAŁCENIA NA WYDZIALE EDUKACYJNO-FILOZOFICZNYM Procedura Metoda i kryteria Częstotliwość badania Dokumentacja monitorujące Załącznik
Uchwała Nr 33/2016/2017 Senatu Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie z dnia 21 marca 2017 roku
Uchwała Nr 33/2016/2017 Senatu Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie z dnia 21 marca 2017 roku w sprawie: kierunków i zasad polityki zatrudniania w grupie nauczycieli akademickich
POMNIK-ŁAWECZKA profesora Mieczysława Pożaryskiego SEP & PW 2019
POMNIK-ŁAWECZKA profesora Mieczysława Pożaryskiego SEP & PW 2019 Autor pomnika: Marian Molenda Prezentacja: Wojciech Urbański Marian Molenda rzeźbiarz, wykładowca akademicki Ukończył Państwowe Liceum
PIONIERZY DOLNOŚLĄSKIEJ ELEKTRYKI
PIONIERZY DOLNOŚLĄSKIEJ ELEKTRYKI Wprowadzenie do sesji okolicznościowej z okazji 60-lecia uzyskania pełnej samodzielności przez WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY Politechniki Wrocławskiej. Na lata 2008 2010 przypada
Program wyborczy. Szanowni Państwo! Koleżanki i Koledzy!
prof. UG, dr hab. Marek Wilczyński Program wyborczy Szanowni Państwo! Koleżanki i Koledzy! Rok temu Wydział Filologiczny zyskał znakomite warunki lokalowe zaplecze dydaktyczne, gabinety pracowników, salę
Wzrost liczby absolwentów Politechniki Wrocławskiej o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy
Regulamin przyznawania stypendium motywacyjnego dla studenta studiującego na kierunku zamawianym w ramach projektu Wzrost liczby absolwentów Politechniki Wrocławskiej o kluczowym znaczeniu dla gospodarki
UCHWAŁA NR 51/2013. Senatu Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte z dnia 21 listopada 2013 roku
UCHWAŁA NR 51/2013 Senatu Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte z dnia 21 listopada 2013 roku w sprawie: określenia wzoru Arkusza Oceny Nauczyciela Akademickiego Działając na podstawie
Złoci Absolwenci Politechniki Białostockiej
Złoci Absolwenci Politechniki Białostockiej Prof. Michał Bołtryk, Józef Władysław Sulima, Michał Grześ i Robert Matyszewski - to Złoci Absolwenci Politechniki Białostockiej 2017. Specjalne statuetki wręczone
R E G U L A M I N OKRESOWEJ OCENY NAUCZYCIELI AKADEMICKICH
Załącznik do Uchwały nr 14/2015 Senatu Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku z dnia 30 marca 2015 roku R E G U L A M I N OKRESOWEJ OCENY NAUCZYCIELI AKADEMICKICH 1 1. Wszyscy nauczyciele
Regulamin Rady Wydziału Humanistycznego UMK
Regulamin Rady Wydziału Humanistycznego UMK z dnia 24 września 1996 roku znowelizowany uchwałami Rady: z dnia 12 października 1999 roku z dnia 8 października 2002 roku z dnia 11 grudnia 2007 roku (tekst
Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II (676/II/9).
Uchwała Senatu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II z dnia 31 stycznia 2013 r. w sprawie wprowadzenia Modelu regulaminu organizacyjnego instytutu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana
REGULAMIN KOLEGIUM GOSPODARKI ŚWIATOWEJ SZKOŁY GŁÓWNEJ HANDLOWEJ w Warszawie
Przyjęty Uchwałą Rady Kolegium Gospodarki Światowej z dnia 19.04.2017 r. REGULAMIN KOLEGIUM GOSPODARKI ŚWIATOWEJ SZKOŁY GŁÓWNEJ HANDLOWEJ w Warszawie 1 1. Kolegium Gospodarki Światowej (zwane dalej Kolegium)
UCHWAŁA nr VIII/79/16/17 Senatu Politechniki Śląskiej z dnia 24 kwietnia 2017 roku
UCHWAŁA nr VIII/79/16/17 Senatu Politechniki Śląskiej z dnia 24 kwietnia 2017 roku w sprawie warunków i trybu rekrutacji na studiach doktoranckich oraz ich formy w roku akademickim 2017/2018 Na podstawie
REGULAMIN PRZYZNAWANIA NAGRÓD REKTORA POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ NAUCZYCIELOM AKADEMICKIM (Tekst jednolity)
Załącznik nr do uchwały senatu nr 2/o/0/20 z dnia 2 kwietnia 20 r. REGULAMIN PRZYZNAWANIA NAGRÓD REKTORA POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ NAUCZYCIELOM AKADEMICKIM (Tekst jednolity) Rektor przyznaje nauczycielom
PROCEDURA OTWIERANIA PRZEWODÓW I NADAWANIA STOPNIA NAUKOWEGO DOKTORA NA WYDZIALE EKONOMICZNO-SPOŁECZNYM UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO W POZNANIU
PROCEDURA OTWIERANIA PRZEWODÓW I NADAWANIA STOPNIA NAUKOWEGO DOKTORA NA WYDZIALE EKONOMICZNO-SPOŁECZNYM UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO W POZNANIU Obowiązujące przepisy: Ustawa z dnia 14 marca 2003 roku o
Od przeszłości do teraźniejszości. Biblioteka Uniwersytetu Łódzkiego
Od przeszłości do teraźniejszości Biblioteka Uniwersytetu Łódzkiego 1945 2015 Paula Gamus * Michał Kuna Starszy kustosz dyplomowany 1, z przerwami wicedyrektor BUŁ w latach 1959 1983. Urodził się 13 września
3. Pracownik zatrudniony w trakcie roku kalendarzowego podlega ocenie po upływie pierwszego pełnego roku zatrudnienia.
Uchwała nr 3/2011 Rady Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego z dnia 28.02.2011 r. w sprawie parametrów bieżącej oceny pracowników naukowo-dydaktycznych oraz dydaktycznych
Warszawa. STATUT CENTRUM ASTRONOMICZNEGO im. MIKOŁAJA KOPERNIKA POLSKIEJ AKADEMII NAUK
ZATWIERDZAM PREZES Polskiej Akademii Nauk Warszawa STATUT CENTRUM ASTRONOMICZNEGO im. MIKOŁAJA KOPERNIKA POLSKIEJ AKADEMII NAUK I. Postanowienia ogólne 1 Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika Polskiej
Prof.dr hab.inż.czesław Józefaciuk
Prof.dr hab.inż.czesław Józefaciuk Prof.dr hab.inż.czesław Józefaciuk urodził się 1 lutego 1931 r. w Studziance. Był synem Mikołaja i Ludwiki z domu Kulicka. Okres jego dzieciństwa przypadł na pierwsze
ZARZĄDZENIE Nr 15/2019 Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie z dnia 26 kwietnia 2019 r.
ZARZĄDZENIE Nr 15/2019 Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie z dnia 26 kwietnia 2019 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia, przekształcania oraz likwidacji studiów
Wydziałowe Standardy Zapewnienia Jakości Kształcenia na Wydziale Elektrotechniki Automatyki i Informatyki Załącznik do Uchwały Rady Wydziału Nr 79/14
Wydziałowe Standardy Zapewnienia na Wydziale Elektrotechniki Automatyki i Informatyki Załącznik do Uchwały Rady Wydziału Nr 79/14 Część l - Założenia ogólne Systemu 1 1. Zasadniczymi celami Wydziałowych
Politechnika Koszalińska Wydział Inżynierii Lądowej, Środowiska i Geodezji WEWNĘTRZNY SYSTEM ZAPEWNIENIA JAKOŚCI KSZTAŁCENIA
Podstawa prawna Regulacje zewnętrzne Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym z dnia 27 lipca 2005 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 572 z późn. zm.) Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 3 października
7 XII 2016 r. VII Seminarium SAiP OW SEP Andrzej Marusak
Bolesław DUBICKI (1906-1990) Inżynier i naukowiec, organizator, projektant, konstruktor. Profesor Politechniki Warszawskiej i Łódzkiej. Członek honorowy SEP i PTETiS. Inicjator i założyciel PTETiS, przewodniczący
WNIOSEK GŁÓWNY (wykaz dokumentów) o mianowanie / zatrudnienie na stanowisko profesora na PP
I. Podanie kandydata WNIOSEK GŁÓWNY (wykaz dokumentów) o mianowanie / zatrudnienie na stanowisko profesora na PP II. Dane kandydata 1. Imię i nazwisko. 2. Miejsce pracy, stanowisko. 3. Data i miejsce urodzenia.
REGULAMIN STUDIÓW DOKTORANCKICH na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. w dyscyplinach naukowych: MECHANIKA, BUDOWA I EKSPLOATACJA MASZYN.
REGULAMIN STUDIÓW DOKTORANCKICH na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej w dyscyplinach naukowych: MECHANIKA, BUDOWA I EKSPLOATACJA MASZYN. (obowiązuje od roku akademickiego 2003/2004) I. Postanowienia
Zasady organizacji egzaminu dyplomowego na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym UŁ
Zasady organizacji egzaminu dyplomowego na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym UŁ (podstawa prawna: Regulamin studiów na Uniwersytecie Łódzkim przyjęty Uchwałą Senatu UŁ nr 159 z dnia 22.04.2013 r..) 1.
KARTA PROGRAMU STUDIÓW
KARTA PROGRAMU STUDIÓW Załącznik nr 13 do Księgi Jakości Kształcenia Nazwa programu (kierunku studiów): INŻYNIERIA ŚRODOWISKA Nazwa wydziału: WYDZIAŁ MECHANICZNY program uchwała Rady Wydziału z dnia obowiązuje
UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO
M O N I T O R UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO Poz. 35 ZARZĄDZENIE NR 12 REKTORA UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO z dnia 11 lutego 2016 r. w sprawie zatwierdzenia zmian w Regulaminie Wydziału Zarządzania Na podstawie
UCHWAŁA NR 20/2013. Senatu Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte z dnia 18 kwietnia 2013 roku. Postanowienia ogólne
UCHWAŁA NR 20/2013 Senatu Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte z dnia 18 kwietnia 2013 roku w sprawie: Regulaminu określającego zasady i tryb przyznawania nagród rektora nauczycielom
Regulamin organizacyjny Instytutu Prawa na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
Regulamin organizacyjny Instytutu Prawa na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II I. Postanowienia ogólne 1 1. Instytut Prawa, zwany dalej
Program studiów dla kierunku. Inżynieria bezpieczeństwa
AKADEMIA IM. JAKUBA Z PARADYŻA W GORZOWIE WIELKOPOLSKIM WYDZIAŁ TECHNICZNY Program studiów dla kierunku Inżynieria bezpieczeństwa na poziomie studiów pierwszego stopnia, o profilu praktycznym od roku akademickiego
DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Warszawa, dnia 28 kwietnia 2017 r. Poz. 859 USTAWA z dnia 21 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule
Zasady rekrutacji na studia doktoranckie na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej w roku akademickim 2016/2017
Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego Zasady rekrutacji na studia doktoranckie na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej w roku akademickim 2016/2017 Na podstawie 3 ust. 5 Regulaminu