Inżynieria obrazów cyfrowych. Ćwiczenie 6. GIMP - wprowadzenie

Transkrypt

1 Doc. dr inż. Jacek Jarnicki Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechniki Wrocławskiej jacek.jarnicki@pwr.wroc.pl Inżynieria obrazów cyfrowych Ćwiczenie 6 GIMP - wprowadzenie Program GIMP jest zaawansowanym narzędziem służącym do przetwarzania obrazów. Przez przetwarzanie obrazów należy w tym przypadku rozumieć wykonywanie różnych operacje mających na celu przekształcanie zdjęć wykonanych techniką fotografii cyfrowej lub obrazów otrzymywanych metodami grafiki komputerowej. Do rysowania obrazów od początku GIMP raczej się nie nadaje, chociaż w ograniczonym zakresie daje również takie możliwości. Mimo, że GIMP jest narzędziem bezpłatnym, to oferuje on zaskakująco wiele, czasem może zbyt wiele jak na potrzeby nawet zaawansowanego użytkownika komputera. Z tego względu można go uznać w zasadzie za produkt konkurencyjny w stosunku do drogiego, profesjonalnego programu Photoshop firmy Adobe. GIMP tworzony był początkowo dla systemów opartych o system operacyjny UNIX i w związku z tym interfejs programu nie jest może dla użytkowników systemu Windows zbyt wygodny. Jednak po pewnym czasie i nabraniu wprawy w poruszaniu się wśród dużej liczby narzędzi i ich opcji, problem praktycznie znika i GIMP staje się bardzo przydatny dla każdego, kto potrzebuje narzędzia do szybkiej i efektywnej pracy z obrazem cyfrowym. Celem ćwiczenia jest zaznajomienie się z interfejsem użytkownika i opanowanie podstawowych operacji przydatnych przy przetwarzaniu zdjęć cyfrowych. Operacje te przydają się zarówno przy edycji materiału graficznego dla tworzonych stron internetowych jak i przy przygotowywaniu różnego rodzaju tekstów zawierających fotografie wstawiane jako ilustracje. Rozważane będą następujące zagadnienia: instalacja, uruchomienie programu, opanowanie zasad funkcjonowania interfejsu użytkownika, zmiana wielkości, rozdzielczości i kadrowanie obrazu, praca na warstwach, zaznaczanie i praca z zaznaczeniami.

2 1. Instalacja i uruchomienie, interfejs programu Instalacja programu GIMP jest bardzo prosta. Trzeba po pierwsze zainstalować bibliotekę GTK a następnie sam program GIMP. Odpowiednie pliki instalacyjne: gtk biblioteka GTK, gimp program GIMP, można łatwo znaleźć w Internecie. Dla ułatwienia zostały one także dołączone do materiałów do ćwiczenia znajdujących się na stronie. Przy instalacji należy odpowiedzieć na kilka pytań typowych dla procesu instalacji oprogramowania. Po zakończeniu procesu instalacji program zostanie uruchomiony i na ekranie pokaże się okno przedstawione na rysunku 1. Jeśli pokażą się również inne okna, należy je na razie zamknąć. Zestaw narzędzi Wskaźniki koloru bieżącego i koloru tła Wskaźniki pióra, deseniu i gradientu Opcje narzędzia Rys. 1. Główne okno programu GIMP

3 Główne okno programu, tak jak to zaznaczono na rysunku 1, można podzielić na cztery pola. Pole pierwsze zawiera ikony tak zwanych narzędzi przy pomocy, których można przekształcać obraz. Narzędzia są to po prostu programy służące do realizacji określonych funkcji. Jak widać ikon odpowiadających narzędziom jest aż 29. Poszczególne narzędzia (licząc od ikony lewej górnej do prawej dolnej ) służą do: 1. - zaznaczania obszarów prostokątnych 2. - zaznaczania obszarów eliptycznych 3. - zaznaczania odręcznego 4. - zaznaczania obszarów sąsiadujących 5. - zaznaczania według koloru 6. - zaznaczania kształtów 7. - tworzenia i edycji ścieżek 8. - pobierania próbki koloru 9. - powiększania i zmniejszania pomiarów długości i kątów przesuwania warstw i zaznaczeń kadrowania obrotów warstwy lub zaznaczenia skalowania warstwy lub zaznaczenia nachylenia warstwy lub zaznaczenia zmiany perspektywy warstwy lub zaznaczenia odbijania warstwy lub zaznaczenia pisania tekstów wypełniania kolorem lub deseniem wypełniania gradientem rysowania ołówkiem malowania pędzlem wymazywania gumką napylania aerografem rysowania stalówką klonowania stemplem rozmazywania i wyostrzania rozsmarowywania palcem rozjaśniania lub wypalania Wskaźnik koloru bieżącego i koloru tła, w górnym prostokącie jako kolor bieżący pokazuje kolor jakim będzie tworzony rysunek wykonywany przy pomocy narzędzi do rysowania np. pędzla a w dolnym prostokącie kolor ustawiony dla wypełnienia tła. Przez kliknięcie wskaźnikiem myszy w polu odpowiedniego prostokąta, uzyskuje się dostęp do

4 okna interakcyjnej zmiany koloru. Możliwy jest wybór kolorów z palety opisanej w modelach barw RGB i HSV oraz CMYK (model używany w procesie drukowania na drukarkach barwnych). Mała strzałka u góry pola pozwala zamienić kolor narzędzia z kolorem tła i na odwrót. Wskaźnik pióra deseniu i gradientu pokazuje bieżący kształt końcówki pióra do rysowania oraz deseniu i gradientu służących do wypełniania obszarów. Pojedyncze kliknięcie przy wybraniu wskaźnikiem myszy odpowiedniej ikony powoduje otwarcie palety końcówek pióra, deseników i gradientów. Dolna część okna przeznaczona jest na elementy pozwalające sterować opcjami aktualnie wybranego narzędzia. Na rysunku 1 wyświetlone są opcje narzędzia pióra. Widać, że można wybrać: stopień pokrycia tła rysowaną linią tzw. krycie (liczone w procentach), tryb rysowania określający jak będzie łączony tworzony rysunek z tłem (różnych trybów jest w sumie aż 23), czułość nacisku pióra itd. Liczba opcji zależy od rodzaju narzędzia i jest ich niekiedy dość dużo. Znajomość działania poszczególnych opcji jest istotna miarą zaawansowania użytkownika w obsłudze programu. Orientacja w zawartości głównego okna programu Klikając na ikony poszczególnych narzędzi zorientować się w repertuarze oferowanych opcji. Posługując się oknem zmiany aktywnego koloru zmienić kolory bieżący i tła. Sprawdzić repertuar dostępnych końcówek pióra, deseni i gradientów. Przeczytanie i wyświetlenie obrazu zapisanego w pliku graficznym Do wybranego folderu roboczego przenieść i rozpakować zawartość archiwum dołączonego do instrukcji ćwiczenia. W menu okna głównego programu wykonać sekwencje poleceń Plik, Otwórz, ustawić ścieżkę do folderu roboczego i wybrać plik Foto_1.jpg i nacisnąć przycisk Otwórz Na ekranie pojawi się drugie okno a w nim obraz zapisany w wybranym pliku. W oknie, jak widać na rysunku 2, prócz przeczytanego z pliku obrazu znajduje się jeszcze kilka elementów: o na belce głównej - podstawowy opis obrazu zawierający nazwę pliku, aktualnie wybrany model barw, liczbę warstw obrazu i rozmiar w pikselach, o poniżej belki głównej - rozwijane menu okna obrazu (bardzo rozbudowane), o przy krawędziach obrazu skale wycechowane w bieżących jednostkach miary (na rysunku są to piksele), na skalach dwa wskaźniki pokazujące położenie kursora. o w dolnej części, pod obrazem - okienko służące do wybory jednostki miary, okienko do wyboru powiększenia i opis aktualnej warstwy.

5 Sprawdzić co znajduje się w rozwijanym menu okna obrazu. Rys. 2. Okno obrazu 2. Manipulowanie obrazami Zostanie teraz w formie przykładów przedstawionych kilka podstawowych operacji pozwalających na przestrzenne przekształcenia obrazu. Wybrano najczęściej stosowane i użyteczne w praktyce sekwencje czynności, pozwalające na zmianę skali rozmiaru i rozdzielczości oraz wycinanie fragmentów obrazów. Skalowanie obrazu Zadanie dotyczy powiększania i zmniejszania obrazów. Zazwyczaj przy tych operacjach zachowywane są proporcje boków obrazu, chociaż dostępne w programie GIMP algorytmy pozwalają także na zmianę proporcji. W przypadku powiększania dodawane są piksele, których nie ma w obrazie źródłowym, natomiast w przypadku zmniejszania liczba pikseli jest redukowana. Efekt powiększenia lub zmniejszenia zależy oczywiście od wybranej skali. Otworzyć obraz znajdujący się w pliku Foto_1.jpg. Wykonać polecenia Obraz, Skaluj Obraz, ukaże się na ekranie okno Skalowanie obrazu a w nim dane określające szerokość i wysokość oraz rozdzielczość. Dane prezentowane są w pikselach ale w okienkach po prawej stronie można też wybrać inne jednostki.

6 W oknie wyboru jednostki, po prawej stronie pól określających Szerokość i Wysokość, zmienić piksele na procenty. Wyświetlone zostaną liczby 100. Zmienić liczby w polach szerokość i wysokość na 50. Zwrócić uwagę na rolę przycisku oznaczonego ikoną łańcuszka. Nacisnąć przycisk Skaluj i zaobserwować efekt. Zapisać przy pomocy poleceń Plik, Zapisz jako nowy, zmniejszony o połowę obraz w pliku Foto_1_50.jpg Skalowanie spowodowało, ze wymiary liniowe obrazu zostały zmniejszone o połowę a liczba pikseli wynosi tylko ¼ liczby pikseli obrazu pierwotnego. Przy przekształcaniu obrazu użyty był algorytm wymieniony w dolnym pasku okna Skalowanie obrazu. Dostępne są dwa algorytmy, interpolacja liniowa, interpolacja sześcienna i skalowanie bez interpolacji. Można wykonać zadanie porównując jak będzie wyglądał wynik w przypadku stosowania poszczególnych algorytmów. Otworzyć jeszcze raz obraz znajdujący się w pliku Foto_1.jpg i przy pomocy poleceń Obraz, Skaluj Obraz, i czynności analogicznych do opisanych powyżej zwiększyć obraz dwukrotnie, porównując efekty jakie powstaną przy zastosowaniu różnych algorytmów interpolacji. Zmiana rozmiaru obrazu i jego rozdzialczości Zadanie to bardzo często pojawia się w praktyce. Do dyspozycji jest obraz o określonej rozdzielczości np.800 na 600 pikseli. Taki obraz został zapisany w pliku Foto_2.jpg. Należy obraz przekształcić tak, aby otrzymać ilustrację o szerokości 16 cm i wysokości wynikającej z proporcji obrazu źródłowego. Rozdzielczość obrazu wynikowego dla wydruku powinna wynosić 300 pikseli na cal. Otworzyć obraz znajdujący się w pliku Foto_2.jpg. Wykonać polecenia Obraz, Skaluj Obraz. W oknie Rozdzielczość X zmienić wyświetloną liczbę na 300, zwracając uwagę aby aktualna jednostka rozdzielczości był piksel na cal. Przy włączonym mechanizmie zachowania proporcji ( łańcuszek ), kliknąć na liczbę w oknie Rozdzielczość Y, liczba powinna zmienić się także na 300. Dla okienek Szerokość i Wysokość zmienić jednostkę z pikseli na milimetry. W okienku Szerokość wpisać 160, bo obraz wynikowy zgodnie z założeniami ma mieć 16 cm szerokości. Przy włączonym mechanizmie zachowania proporcji ( łańcuszek:), kliknąć na liczbę w oknie Wysokość. Spowoduje to, że wysokość obrazu zostanie automatycznie dostosowana do szerokości, tak aby zachowane były proporcje.

7 Wybrać algorytm interpolacji i nacisnąć przycisk Skaluj. Zapisać obraz do pliku Foto_2_300.jpg. Efekt po wstawieniu do tekstu obrazu z pliku Foto_2_300.jpg powinien wyglądać tak jak pokazano to na rysunku 3. Rys. 3. Obraz o szerokości 16 cm i rozdzielczości 1890 x 1417 pikseli uzyskany przez przetworzenie obrazu źródłowego o rozdzielczości 800 x 600 pikseli Stosują podobne postępowanie można spróbować tak dobrać rozdzielczość aby z obrazu zapisanego w pliku Foto_2.jpg uzyskać miniaturkę o szerokości np. 20 mm.

8 Kadrowanie Kadrowanie polega na wycięciu z obrazu źródłowego prostokąta. Dla wygody przyjmuje się różne sposoby definiowania wycinanego prostokąta. Może być on dowolny, mieć stały rozmiar boków lub ustalone ich proporcje. Program GIMP oferuje stosunkowo wygodny mechanizm kadrowania. Zadanie do realizacji w tym punkcie ćwiczenia będzie polegało na skadrowaniu obrazu na trzy wyżej wymienione sposoby. Otworzyć obraz znajdujący się w pliku Foto_3.jpg. W głównym oknie programu wybrać narzędzie do kadrowania. Umieścić kursor myszy w okolicy lewego, górnego rogu obrazu, wcisnąć lewy klawisz myszy i zdecydowanym ruchem przeciągnąć w kierunku prawego, dolnego rogu. Po zwolnieniu klawisza myszy powinien pokazać się obraz mniej więcej taki jak na rysunku 4. Jednocześnie na ekranie zostanie wyświetlone także okno o nazwie Kadrowanie i zmiana wymiarów, w którym są widoczne aktualne parametry procesu kadrowania. Rozjaśniona część okna zawiera fragment obrazu przewidziany do pozostawienia. Rys. 4. Obraz podczas czynności kadrowania

9 Dostroić rozmiar kadrowanego fragmentu obrazu posługując się następującymi zasadami: o Po wybraniu kursorem myszy małego kwadratu w lewym górnym rogu okna i wciśnięciu lewego klawisza myszy, przesuwanie kursora zmienia położenie górnego i lewego boku obszaru kadrowani. o Po wybraniu kursorem myszy małego kwadratu w prawym dolnym rogu okna i wciśnięciu lewego klawisza myszy, przesuwanie kursora zmienia położenie dolnego i prawego boku obszaru kadrowani. o Wybranie dwóch pozostałych małych kwadratów umieszczonych w rogach obszaru kadrowania pozwala przesuwać obszar Po precyzyjnym ustawieniu obszaru do pozostawienia, wystarczy w oknie Kadrowanie i zmiana wymiarów nacisnąć przycisk Kadruj i operacja zostanie wykonana. W wielu przypadkach kadrowanie wygodnie jest przeprowadzać trochę inaczej. Program GIMP oferuje możliwość kadrowania ze stałym współczynnikiem proporcji boków lub stałym ich rozmiarem. Aby wykonać kadrowanie ze stały współczynnikiem proporcji boków należy powtórzyć opisany powyżej ciąg czynności, przy czym dodatkowo: Po uzyskaniu stanu podobnego do tego z rysunku 4 w oknie Kadrowanie i zmiana wymiarów, w polu Współczynnik proporcji trzeba ustawić wybrany współczynnik proporcji boków (najlepiej go wpisać z klawiatury) i nacisnąć klawisz Enter. W oknie głównym w części opcji narzędzia należy zaznaczyć opcje Stałe proporcje Po wykonaniu tych zabiegów okno kadrowania będzie miało już ustalone proporcje boków niezależnie od jego rozmiaru i położenia. Możliwość kadrowania ze stałą proporcją boków jest niezwykle przydatna przy kadrowaniu zdjęć fotograficznych przed wykonaniem odbitek na papierze. Odbitki wykonywane są w zakładach fotograficznych w ustalonych formatach np. 9 x 13 cm, 10 x15 cm, 13 x 18 cm itd. Trzeba więc po wyborze formatu wyliczyć współczynnik proporcji boków i kadrować zdjęcia prostokątem o wybranych proporcjach. Trzeba także pamiętać, że maszyny do odbitek używane w zakładach fotograficznych, także przeprowadzają automatycznie proces kadrowania i obcinania, wykonywany zależnie od wprowadzonych w danym zakładzie ustawień. Zwykle na odbitce otrzymanej z zakładu fotograficznego znajduje się trochę mniej niż na dostarczonym obrazie. Należy wiec przy kadrowaniu wyciąć z obrazu trochę więcej niż spodziewamy się uzyskać na odbitce. Żeby kadrować obraz ze stałą wielkością boków trzeba: Po doprowadzeniu do sytuacji rysunku 4, w oknie Kadrowanie i zmiana wymiarów, w polach Szerokość i Wysokość, wpisać właściwe liczby i zaakceptować je przez naciśnięcie klawisza Enter.

10 Łączenie kilku obrazów, praca z użyciem warstw Tym razem zadanie jest trochę bardziej skomplikowane. Trzeba z dwóch obrazów źródłowych zawartych w plikach Foto_4.jpg i Foto_5.jpg zestawić układ pokazany na rysunku 5. Zakłada się, ze obraz z rysunku 5 ma rozdzielczość 800 na 600 pikseli a poszczególne ćwiartki rozdzielczość 400 na 300 pikseli. Ponadto układ powinien być wykonany dokładnie. Poszczególne ćwiartki obrazu nie mogą zachodzić na siebie, ani nie może pomiędzy nimi być żadnych luk. Rys. 5. Kompozycja wykonana z dwóch obrazów Wykonanie zadania podzielone będzie na dwa etapy. W etapie pierwszym zostaną przygotowane dwa małe obrazy rozdzielczości 400 x 300 pikseli. Drugi etap polegał będzie na odpowiednim rozmieszczeniu mniejszych obrazów na polu o rozmiarach 800 x 600 pikseli. Czynności do wykonania są mniej więcej następujące: Przy pomocy operacji kadrowania i skalowania z obrazów źródłowych Foto_4.jpg i Foto_5.jpg wykonać dwa nowe obrazy o rozdzielczości 400 x 300 pikseli i zapisać te obrazy w plikach o nazwach dla przykładu A.jpg i B.jpg.

11 Wykonując sekwencję Plik, Nowy utworzyć nowy pusty obraz o rozdzielczości 800 x 600 pikseli. Stosując polecenie Otwórz otworzyć obrazy zapisane w plikach A.jpg i B.jpg. Wybrać okno z pustym obrazem i wykonać polecenia Okno dialogowe, Warstwy. Na ekranie ukaże się kolejne okno o nazwie Warstwy, prezentujące układ tak zwanych warstw, z których składa się obraz. Warstwy można interpretować jako nałożone na siebie folie z różnymi elementami obrazu. Po podświetleniu zestawu takich folii ukazał by się obraz będący superpozycją obrazów z poszczególnych warstw. Na razie obraz o rozdzielczości 800 x 600 pikseli skalda się tylko z jednej warstwy wypełnionej kolorem tła. Wybrać jako aktywne okno zawierające obraz A i wykonać polecenia Edycja, Skopiuj. Powrócić do okna z pustym obrazem i wybrać Wklej. W oknie ukaże się teraz obraz A otoczony przerywaną linia określającą zaznaczenie, a w okienku Warstwy pojawi się informacja o powstaniu nowej warstwy. W głównym oknie programu GIMP wybrać narzędzie do zaznaczania (np. prostokątem ), ustawić kursor poza polem kolorowej części obrazu i kliknąć myszką. Zaznaczenie (przerywana linia) powinno zniknąć. W oknie pojawiła się już pierwsza ćwiartka obrazu wynikowego, jednak jest ona jeszcze nie w tym miejscu, w którym powinna być. W oknie Warstwy nowa warstwa zniknęła i widać tylko warstwę Tło. Kolejnym etapem jest przesuniecie położonego w środku pola obrazka, tak aby znalazł się w lewym, górnym rogu budowanego obrazu. Można to było zrobić ręcznie manipulując myszką, przed usunięciem zaznaczenia, ale dokładniejsza jest metoda wpisywania wartości liczbowych. Jak widać kolorowy obrazek o rozmiarach 400 na 300 pikseli znajduje się w środku pola obrazu 800 x 600 pikseli. Jeśli przesunąć go o 200 pikseli w lewo i 150 pikseli w górę to wtedy lewy górny róg obrazka znajdzie się w lewym górnym rogu dużego obrazu. Można to łatwo zrobić przy pomocy poleceń Warstwa, Przekształcenie, Przesunięcie, gdy pojawi się okienko Przesuniecie należy w polach X i Y wpisać odpowiednio 200 i -150, nacisnąć przycisk OK i obrazek przesunie się w pożądane miejsce. Wstawienie następnej ćwiartki obrazu będzie wykonane na kolejnej warstwie. Aby ją utworzyć trzeba wykonać polecenia Warstwa, Nowa warstwa i po akceptacji parametrów warstwy w okienku Warstwy kliknąć na pasek odpowiadający utworzonej właśnie warstwie. Dalsze postępowanie jest już analogiczne do poprzedniego. Należy skopiować i wkleić kolejną ćwiartkę obrazu a następnie przesunąć ją w odpowiednie miejsce. Postępując tak samo dla dwóch pozostałych części obrazu uzyska się już sytuację taką, że obraz będzie wyglądał jak ten na rysunku 5. Jednak każda ćwiartka będzie znajdowała się jeszcze na osobnej warstwie (patrz okienko Warstwy ). Żeby połączyć warstwy, należy teraz wykonać polecenia Obraz, Spłaszcz obraz i wszystkie warstwy zostaną połączone w tło. Otrzymany wynik należy zapisać do pliku w formacie JPEG.

12 Zaznaczanie i praca z zaznaczeniem Zaznaczanie jest jedną z najważniejszych czynności w procesie edycji obrazów cyfrowych. Zaznaczanie ma na celu wybór fragmentu obrazu. Kształt zaznaczonego obszaru może być praktycznie dowolny. Można wymienić podstawowe cechy zaznaczeń: Wybrany obszar dla informacji, że jest to zaznaczenie otaczany jest linią przerywaną. Jeśli na obrazie zostanie wykonane zaznaczenie wszystkie dalsze operacje (np. malowanie pędzlem) będą dotyczyły jedynie zaznaczonego fragmentu. Zaznaczenie można w każdej chwili usunąć. Zaznaczenie można odwrócić (niezaznaczona część obrazu staje się wtedy zaznaczeniem). Zaznaczenia można przekształcać (przesuwać, skalować, obracać) przenosić, kopiować i wklejać. Brzeg zaznaczenia może być rozmyty Program GIMP oferuje kilka narzędzi do wykonywania zaznaczeń. Można zaznaczać obszary prostokątne, eliptyczne, wyznaczane przez kolor obszaru, czy obrysowywane kursorem myszy. Można także tworzyć bardzo dokładnie prawie dowolnie skomplikowane zaznaczenia posługując się mechanizmem tak zwanych ścieżek. Ostatnie w tym ćwiczeniu zadanie dotyczyło będzie techniki zaznaczania obszarów prostokątnych i selekcji fragmentów obrazu. W związku z tym, że prawie wszystkie właściwości zaznaczenia prostokątem przenoszą się na obszary o innych kształtach, pozostałe narzędzia do zaznaczania nie będą już dalej szczegółowo omawiane. Zadanie polega na dodaniu do obrazu tworzonego w poprzednim zadaniu, traktowanego w tym zadaniu jako tło, fragmentu wyciętego z kolejnego obrazu. Dodany fragment powinien mieć rozmiary 400 na 300 pikseli, być ustawiony w centrum obrazu, mieć zaokrąglone rogi i rozmyte krawędzie. W efekcie powinna powstać kompozycja taka jak została pokazana na rysunku 6. Zadanie nie jest zbyt skomplikowane a czynności do wykonania są takie: Otworzyć obraz zapisany jako wynik poprzedniego zadnia. Będzie on pełnił dalej rolę tła. Otworzyć obraz zapisany w pliku Foto_6.jpg. W głównym oknie wybrać narzędzie do zaznaczania prostokątem. W oknie opcji narzędzia wybrać: o Tryb: Zastępuje bieżące zaznaczenie, o Zaokrąglaj krawędzie, o Promień - około 30 o Stałe proporcje o Szerokość 400 pikseli o Wysokość 300 pikseli

13 Kliknąć na wnętrze okna z obrazem przeczytanym z pliku Foto_6.jpg i trzymając lewy klawisz myszy, zaznaczyć prostokąt, tak aby znalazła się w nim wybrana do zaznaczenia część obrazu. Na ekranie pokaże się prostokąt z zaokrąglonymi rogami otoczony przerywaną linią. Prostokąt ma proporcje długości boków jak 4 do 3 i w celu precyzyjnego wybrania położenia na obrazie można go przemieszczać, manipulując myszką przy wciśniętym klawiszu Alt. Określone w ten sposób zaznaczenie skopiować do schowka. Przejść do okna z obrazem tła, utworzyć nową warstwę i wkleić zawartość schowka. Rys. 6. Kompozycja wykonana z trzech obrazów Wykonać polecenia Okno dialogowe, Warstwy i w polu Tryb zmienić tryb łączenia warstw ze Zwykłego na Przenikanie. Można zaobserwować co się stanie na obrazie jeśli wybrane będą inne tryby. Zmniejszyć obrazek znajdujący się w środku przy pomocy poleceń Warstwa, Skaluj warstwę. Po przeskalowaniu obrazek powinien mieć rozmiar 400 na 300 pikseli. Usunąć zaznaczenie przez kliknięcie myszką poza polem zaznaczenia i połączyć tło z bieżącą warstwą wybierając Obraz, Spłaszcz obraz Wynik pracy zapisać do pliku.