AutoCAD laboratorium 8

Transkrypt

1 AutoCAD laboratorium 8 Spis treści 1 SPRAWDZENIE WIADOMOŚCI Z POPRZEDNICH ZAJĘĆ... 3 Zad. 1. Narysuj, a następnie przy pomocy poleceń porządku rysowania ukryj, bądź wyciągnij na wierzch wybrane elementy rysunku. Dla pełnego wypełnienia użyj wzoru SOLID... 3 Zad. 2. Wstaw tabelę zawierającą 6 kolumn o szerokości 4.0, liczbie wierszy 5 i wysokości wiersza 2. 3 Zad. 3. Utwórz własny szablon rysunku określając w nim własne standardy, poprzez przypisanie mu 4 warstw:... 3 Zad. 4. Utwórz własny szablon rysunku określając w nim własne standardy, nowego stylu tabeli:... 3 Zad. 5. Narysuj zgodnie z kolejnością: PRACA Z WIELOMA OTWARTYMI RYSUNKAMI... 5 Zad. 6. Otwórz 3 dowolne rysunki/ szablony PRZEGLĄDANIE OTWARTYCH RYSUNKÓW I UKŁADÓW RYSUNKI SZYBKIEGO WIDOKU UKŁADY SZYBKIEGO PODGLĄDU KARTY PLIKÓW... 5 Zad. 7. Ustaw Kart plików tak, aby były one widoczne PRZEŁĄCZ OKNA... 6 PRACA NA KILKU OKNACH SĄSIADUJĄCE POZIOMO SĄSIADUJĄCE PIONOWO KASKADOWO... 6 Zad. 8. Ustaw podgląd otwartych rysunków sąsiadująco poziomo, następnie pionowo i kaskadowo USTAWIENIA WYDRUKU... 7 OBSZAR MODELU... 7 RZUTNIE I ARKUSZE... 7 OBSZAR MODELU I PAPIERU... 7 ARKUSZE WYDRUKU USTAWIENIA STRONY ARKUSZA... 9 Zad. 9. Ustaw drukarkę DWG to PDF Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 1

2 Zad. 10. Dodaj własny niestandardowy rozmiar papieru RYSOWANIE W ARKUSZU WYDRUKU Zad. 11. Dodaj nowy układ o nazwie Druk, następnie skopiuj go przesuwając na koniec WSTAWIANIE RZUTNI DO ARKUSZA Zad. 12. Wyciągnij pasek narzędzi Rzutnie Zad. 13. Wstaw rzutnię, ustaw rozmiar papieru A4, poziomo i wrysuj tabelkę wg wcześniej podanych wymiarów PRZEŁĄCZANIE MIĘDZY OBSZARAMI MODELU I PAPIERU SKALA RZUTNI Zad. 14. Dodaj warstwę Rzutnia i ustaw jako bieżącą, następnie wstaw: rzutnie prostokątną, ustaw skalę 1:1, narysuj w obszarze modelu dowolny obiekt, ustaw, rzutnie okrągłą, użyj i ustaw skalę 1: STYLE DRUKOWANIA RODZAJE STYLI DRUKOWANIA TWORZENIE TABELI STYLI WYDRUKU Zad. 15. Utwórz własny styl wydruku PODGLĄD WYDRUKU W ZAKŁADCE ARKUSZA DRUKOWANIE I PODGLĄD WYDRUKU W OKNIE PODGLĄDU WYDRUKU ZADANIA DO SAMODZIELNEJ REALIZACJI Zad. 16. Przygotuj arkusza wydruku o nazwie Zadanie następnie: Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 2

3 1 Sprawdzenie wiadomości z poprzednich zajęć Zad. 1. Narysuj, a następnie przy pomocy poleceń porządku rysowania ukryj, bądź wyciągnij na wierzch wybrane elementy rysunku. Dla pełnego wypełnienia użyj wzoru SOLID Zad. 2. Wstaw tabelę zawierającą 6 kolumn o szerokości 4.0, liczbie wierszy 5 i wysokości wiersza 2. Zad. 3. Utwórz własny szablon rysunku określając w nim własne standardy, poprzez przypisanie mu 4 warstw: Opis-kolor biały, szerokość linii 0.20, linia ciągła Przekrój- kolor czerwony, szerokość linii 0.15, linia ciągła, Konstrukcja- kolor biały, szerokość 0.25,linia ciągła, Wymiar- kolor błękitny, szerokość 0.15, linia przerywana. Zapisz szablon na dysku jako nazwę podając swoje nazwisko, imię i nr indeksu. Zad. 4. Utwórz własny szablon rysunku określając w nim własne standardy, nowego stylu tabeli: Nazwa własna, Tytuł - wypełnienie- żółty, tekst- standard, wysokość 6, Nagłówek- wypełnienie- zielony, tekst-standard, wysokość 4, Dane brak wypełnienia, format-procent do jednego miejsca po przecinku, tekst - wysokość wiersza 2. Wstaw tabelę o 3 kolumnach i 5 wierszach. Scal komórki osobno w wierszu pierwszym i drugim. Uzupełnij tabelę danymi (tytuł - Politechnika Rzeszowska, nagłówek - Imię i Nazwisko, dane ), a następnie zapisz szablon na dysku jako nazwę podając swoje nazwisko, imię i nr indeksu. Zad. 5. Narysuj zgodnie z kolejnością: Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 3

4 a) Utwórz warstwę o nazwie A i czerwonym kolorze linii, a następnie narysuj figurę A. Zdefiniuj punt bazowy na szczycie gwiazdki. Zapisz rysunek na dysku D podając jako nazwę swoje Nazwisko Imię nr indeksu. b) Utwórz nowy, pusty rysunek, a następnie utwórz w nim warstwę o nazwie B i zielonym kolorze linii. Narysuj na niej figurę B o identycznych wymiarach jak figura A. c) Dołącz do rysunku B, wcześniej zapisany na dysku rysunek A, żeby otrzymać figurę jak poniżej. Należy użyć funkcji dołączania rysunku, a nie bloku lub innych funkcji, realizujących podobne rozwiązanie. Rogi gwiazdki i pięcioboku mają się pokrywać. Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 4

5 2 Praca z wieloma otwartymi rysunkami Otwarte rysunki i układy można przeglądać i przełączać w rysunku; pomiędzy otwartymi rysunkami można transferować informacje. Zad. 6. Otwórz 3 dowolne rysunki/ szablony. Przeglądanie otwartych rysunków i układów Funkcja szybkiego podglądu umożliwia łatwe przeglądanie, a także przełączanie pomiędzy otwartymi rysunkami i obszarem modelu oraz układami w otwartym rysunku. Są one wyświetlane w postaci miniatur, jako tzw. szybki podgląd obrazów u dołu okna aplikacji Rysunki szybkiego widoku Wyświetlają wszystkie otwarte rysunki w wierszu obrazów szybkiego podglądu rysunków. Ponadto istnieje możliwość przeglądania i przełączania między obszarem modelu i układami w otwartym rysunku podczas przesuwania kursora nad obrazem szybkiego podglądu rysunków. Po wybraniu szybkiego podglądu rysunków pojawia nam się przypisany mu pasek narzędzi z różnymi opcjami do wyboru Układy szybkiego podglądu Wyświetla obszar modelu i układy w bieżącym rysunku w wierszu szybkiego podglądu obrazów układów. Aby wyświetlić opcje układu, kliknij prawym przyciskiem myszy obraz szybkiego podglądu układów. Po wybraniu szybkiego podglądu układów pojawia nam się pasek narzędzi z różnymi opcjami do wyboru Karty plików Karty plików umożliwiają nam szybki dostęp do otwartych rysunków. Możemy je wyświetlić/ukryć wchodząc w zakładkę Widok Karty plików. Zad. 7. Ustaw Kart plików tak, aby były one widoczne. Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 5

6 2.1.4 Przełącz okna Kolejnym sposobem na przechodzenie z jednego rysunku do drugiego jest poprzez wybór z zakładki Widok Przełącz okna, gdzie rozwinie się pasek z otwartmi rysunkami. Praca na kilku oknach Zdarza się, że potrzebny jest nam stały podgląd kilku okien na raz bez ich ciągłego przełączania. W tym celu w programie mamy do wyboru dogodny dla nas ich rozkład, wchodząc w zakładkę Widok. W celu powrotu do widoku tylko jednego okna, powiększamy je Sąsiadujące poziomo Ustawia okna i ikony sąsiadująco w poziomie w takich sposób, aby na siebie nie nachodziły Sąsiadujące pionowo Ustawia okna i ikony sąsiadująco w pionie w takich sposób, aby na siebie nie nachodziły Kaskadowo Nasuwa na siebie okna pozostawiając widoczne paski tytułu. Organizuje wiele okien poprzez nakładanie ich, co zapewnia łatwiejszy dostęp do nich. Zad. 8. Ustaw podgląd otwartych rysunków sąsiadująco poziomo, następnie pionowo i kaskadowo. Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 6

7 3 Ustawienia wydruku Końcowym etapem projektowania modelu w systemach CAD jest wydruk w postaci klasycznego rysunku technicznego. Przygotowanie takiego rysunku może być zrealizowane na dwa sposoby, albo na zakładce Model (dorysowanie w modelu wszystkich elementów standardowego rysunku technicznego) nie zalecane, albo na zakładkach arkusza Układ wskazane. Obszar modelu AutoCAD służy do tworzenia geometrycznych modeli projektowanych urządzeń w przestrzeni wirtualnej zwanej obszarem modelu. Należy odróżnić model od jego widoku. Widokiem modelu jest wyświetlony na ekranie rysunek, przedstawiający fragment lub całość modelu. Rzutnie i arkusze Rzutnia jest to rodzaj okna, które służy do wyświetlania widoku modelu oraz do udostępniania obszaru modelu. Widoczne w oknie edytora zakładki są przeznaczone na model (Model) i na rysunki (Arkusze - Układ1, Układ2 itd.). W zakładce Model może być wiele rzutni, ale nie mniej niż jedna i ponadto wszystkie są prostokątne i szczelnie wypełniają okno zakładki. Te ograniczenia nie dotyczą rzutni na arkuszach. Każda rzutnia może pokazywać inną część modelu w innej skali i pod innym kątem. W każdej rzutni mogą być widoczne różne warstwy. W danym momencie jest aktywna tylko jedna rzutnia i to za jej pośrednictwem możliwe jest tworzenie modelu. Obszar modelu i papieru Obszar modelu jest tylko jeden i stanowi przestrzeń trójwymiarową, w której obowiązują jednostki rysunkowe. Zakładki arkuszy Układ są przeznaczone na tworzenie dokumentacji technicznej, a każda z nich reprezentuje tzw. obszar papieru odpowiednik powierzchni kartki. Każda zakładka arkusza jest Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 7

8 przypisana do kartki papieru o konkretnych wymiarach. W obszarze papieru można rysować niezależnie od obszaru modelu, ale tylko elementy dwuwymiarowe. To, co będzie narysowane w obszarze papieru, nie jest widziane w obszarze modelu oraz w innych obszarach papieru. Obszarów papieru jest wiele, a stosowaną jednostką jest mm lub cal. W zakładce arkusza pokazany jest kształt kartki papieru oraz linią przerywaną zaznaczony obszar, który może być wydrukowany ustawienia te zależą od wybranego urządzenia drukującego. Nie ogranicza to obszaru rysowania do rozmiarów tej formatki, ale wszystko, co znajdzie się poza prostokątem wyznaczającym granice obszaru drukowania, nie będzie wydrukowane na papierze. Arkusze wydruku Domyślnie w każdym nowym rysunku znajdują się dwa arkusze wydruku (Układ1 i Układ2), można je uaktywnić klikając na zakładkę z nazwą arkusza. Podstawowe elementy arkusza to obszar papieru oraz rzutnie. Pierwszym krokiem w przygotowywaniu rysunku do wydruku jest ustawienie właściwości arkusza. Aby otworzyć okno właściwości arkusza należy kliknąć drugim klawiszem myszy na zakładkę z nazwą Układ i wybrać z menu kontekstowego Menedżer ustawień strony. W oknie Menedżera należy wybrać odpowiedni arkusz i nacisnąć przycisk Zmień. Spowoduje to otwarcie okna Ustawienia strony wybranego układu. Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 8

9 Parametry określające sposób wydruku pogrupowane są w panelach o intuicyjnie jasnych nazwach. Najważniejsze z nich to: Drukarka/Ploter wybór urządzenia drukującego, np. wybór Default Windows System Printer, Rozmiar papieru wybór rozmiaru kartki z listy dostępnych formatek, Skala wydruku skala z listy standardowych skali lub według własnego przelicznika (zalecany wybór dla arkusza to 1:1), Obszar wydruku umożliwia wskazanie części arkusza lub modelu, która ma być na kratce (zaleca się drukować arkusz/układ), Odsunięcie wydruku umożliwia wskazanie sposobu umieszczenia rysunku na kartce, Tablica stylów wydruku (przypisanie pisaków) umożliwia wybór tablicy stylu wydruku i edycję stylów. Orientacja rysunku wskazuje kierunek w którym będzie odwrócona nasz kartka Ustawienia strony arkusza W oknie ustawień strony należy wybrać urządzenie drukujące z listy dostępnych drukarek/ploterów. Jeżeli w systemie nie jest zainstalowana żadna drukarka, można wybrać wirtualną drukarkę DWF6 eplot.pc3 lub DWG to PDF.pc3. Następnie należy wybrać rozmiar papieru z listy rozwijanej (domyślnie ISO A4), orientację rysunku (domyślnie poziomo) i skalę wydruku. Skala wydruku w większości przypadków powinna być równa 1:1. Jej zmiana może być uzasadniona na przykład w przypadku drukowania pomniejszonych wydruków roboczych, zwykle ze skalowaniem szerokości linii. Pozostałe opcje domyślnie. Zad. 9. Ustaw drukarkę DWG to PDF. Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 9

10 Jeżeli potrzebujemy papieru o niestandardowych rozmiarach klikamy Właściwości żeby ustawić swoje niestandardowe rozmiary papieru. Wybieramy Niestandardowe rozmiary papierudodajdalej. Wpisujemy potrzebne rozmiary arkusza. Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 10

11 Ustawiamy marginesy wydruku. Niektóre drukarki, wymagają większych marginesów. Po ustawieniu marginesów na papierze będą widoczne przerywane linie pokazujące pozycję marginesów. Część rysunku która znajdzie się poza marginesami nie będzie drukowana. Nadajemy nazwę rozmiaru papieru (np.297/500). Zad. 10. Dodaj własny niestandardowy rozmiar papieru Rysowanie w arkuszu wydruku W arkuszu wydruku (obszarze papieru) można wstawiać obiekty (rysować) podobnie jak w obszarze modelu. Najczęściej w obszarze papieru umieszcza się ramkę rysunku, tabelkę oraz opisy związane z arkuszem wydruku (na przykład uwagi nad tabelką, datę wydruku itp.). Jeżeli skala wydruku jest równa 1:1 (tak jest niemal zawsze), jednostką rysunku w obszarze arkusza jest jeden milimetr, co bardzo ułatwia rysowanie tabeli opisów. Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 11

12 Prawym przyciskiem myszy możemy dodać Nowy układ, Kopiować i Zmienić nazwę. Zad. 11. Dodaj nowy układ o nazwie Druk, następnie skopiuj go przesuwając na koniec Wstawianie rzutni do arkusza Wybrane fragmenty rysunku wstawia się do arkusza wydruku jako rzutnie. Rzutnie są wyciętymi z rysunku fragmentami, posiadającymi własny współczynnik skali. Rzutnie tworzy się poleceniem RZUTNIE (karta Widok panel Rzutnie) w dowolnej liczbie według pewnego schematu. W oknie dialogowym polecenia na zakładce Nowe rzutnie można wybrać właściwą konfigurację rzutni. Aby ułatwić sobie generowanie rzutni można wyciągnąć na pulpit pasek narzędzi Rzutnie. Zad. 12. Wyciągnij pasek narzędzi Rzutnie. W najprostszym przypadku w rysunku umieszcza się jedną rzutnię w kształcie prostokąta (drugi przycisk na pasku narzędzi - Jedna rzutnia). Po wybraniu tego polecenia należy wskazać dwa przeciwległe narożniki prostokątnej rzutni. Zad. 13. Wstaw rzutnię, ustaw rozmiar papieru A4, poziomo i wrysuj tabelkę wg wcześniej podanych wymiarów. W złożonych rysunkach na jednym arkuszu papieru umieszcza się kilka rzutni, niekiedy różnią się one skalą. W ten sposób możemy wyróżniać szczegóły rysunku. Jeżeli w danej zakładce jest więcej niż jedna rzutnia, to w trybie pracy w obszarze modelu tylko jedna z nich jest rzutnią aktywną (aktualną). Kursor myszy umieszczony nad tą rzutnią ma standardową postać krzyżyka nitkowego z celownikiem wyboru, zaś umieszczony nad rzutniami nieaktywnymi ma postać strzałki. Wyboru rzutni aktualnej dokonuje się klikając lewym przyciskiem myszy nad daną rzutnią. Wyboru właściwego fragmentu modelu do wyświetlania w aktywnej rzutni dokonuje się dowolnym poleceniem zmieniającym widok, np. ZOOM, NFRAGM. Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 12

13 Rzutnie o kształcie zdefiniowanym, zamkniętym łańcuchem odcinków i łuków tworzy się poleceniem RZUTNIE opcja wielobok, po którego wydaniu postępuje się dalej jak przy rysowaniu polilinii. Kształt istniejącej rzutni można zmienić poleceniem PRZYTRZUT narysować zamknięty obiekt (np. Okrąg), który wyznaczy zarysy rzutni.. Najpierw jednak trzeba Rzutnie najlepiej umieszczać w oddzielnej warstwie która jest wyłączona z drukowania. Wyłączenie widoczności warstwy w której znajdują się rzutnie blokuje wyświetlanie krawędzi rzutni, ale nie blokuje wyświetlania i drukowania zawartości rzutni Przełączanie między obszarami modelu i papieru Obszar modelu jest zawsze dostępny przez zakładkę Model. Natomiast jeśli pracujemy w zakładce Układ, to model jest dostępny tylko przez rzutnie. Do przełączania pomiędzy obszarami modelu i papieru służy też dwustanowy przycisk ze zmienną treścią MODEL/PAPIER na pasku stanu (tekst na przycisku informuje o rodzaju obszaru) Skala rzutni Bardzo ważne jest prawidłowe ustawienie skali rysunku. Jeżeli w Modelu rysujemy w metrach, czyli zakładając, że 1 jednostka, to jeden metr, a skalę mamy ustawioną na 1:1 to nasz rysunek jest wstępnie przeskalowany do 1:1000, ponieważ główną jednostką w AutoCAD jest mm 1 jednostka=1 milimetr. Zatem jeżeli chcemy żeby nasz wydruk na kartce był np. w skali 1:2000 to powinniśmy dla naszego arkusza wybrać skalę 1:2 (ponieważ 1:1000 x 1:2 = 1:2000). Jeżeli chcemy Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 13

14 uzyskać po wydruku np. skalę 1:250 = 0,004 to w arkuszu ustawimy skalę o tysiąc większą czyli 4 (czyli 4:1). Zad. 14. Dodaj warstwę Rzutnia i ustaw jako bieżącą, następnie wstaw: rzutnie prostokątną, ustaw skalę 1:1, narysuj w obszarze modelu dowolny obiekt, ustaw, rzutnie okrągłą, użyj i ustaw skalę 1:2. Style drukowania W każdym stylu wydruku określany jest m.in. kolor, intensywność, grubość, rodzaj linii używanej do wydruku danego obiektu. Tabele stylów wydruku są zapisywane na dysku i mogą być wielokrotnie użyte do tych rysunków, których obiekty mają mieć taki sam wygląd na wydruku. Zazwyczaj tworzy się kilka lub kilkanaście tabel stylów wydruku odpowiednich np. dla określonych formatów arkuszy (dla różnych formatów stosuje się m.in. różne grubości linii) Rodzaje styli drukowania W programie istnieje możliwość wykorzystania jednego z dwóch rodzajów stylów wydruku (Style wydruku są zebrane w odpowiednich tabelach stylów): I. Pierwszy rodzaj nazwane style wydruku (pliki z rozszerzeniem STB) stanowi zbiór stylów o nazwach zdefiniowanych przez użytkownika, wśród których dodatkowo zawsze dostępny jest predefiniowany styl o nazwie Normal, umożliwiający kreślenie według ustawień jak na ekranie. Korzystając z tego typu stylów ma się możliwość przypisania tego samego stylu wielu warstwom lub każdej inny. Przypisanie stylu wydruku wykonuje się w oknie dialogowym menedżera cech warstw w kolumnie Styl wydruku. Liczba dostępnych stylów wynosi od 1 do granicy określonej przez użytkownika. Style te są szczególnie polecane w rysunku maszynowym. Wystarczy bowiem zdefiniować dwa style, np. o nazwie Czarna_gruba i Czarna_cienka, ustalając w nich kolor kreślenia na czarny i odpowiednie grubości linii, aby uniezależnić się od kolorów ekranowych i rysować obiekty zgodnie z normami maszynowymi. II. Drugi rodzaj to style wydruku zależne od koloru (pliki z rozszerzeniem CTB). Tutaj każdy styl wydruku skojarzony jest na stałe z jakimś kolorem. W tabeli istnieje więc tyle stylów, ile jest kolorów. Style te posiadają ustalone nazwy Kolor_1, Kolor_2 itd. Wygląd na wydruku danego elementu będzie zależał od koloru, jakim jest ten element rysowany. W oknie dialogowym menedżera cech warstw kolumna Styl wydruku jest zablokowana, co oznacza, że styl wydruku można zmienić jedynie przez zmianę koloru na warstwie. Kolor na papierze jest określony kolorem zdefiniowanym w stylu, a nie kolorem warstwy. Dzięki temu np. wszystkie obiekty mogą być wydrukowane w kolorze czarnym, mimo że na ekranie są rysowane różnymi kolorami. Wyboru rodzaju stylu wydruku dokonuje się w chwili rozpoczęcia rysunku, wydając polecenie NOWY. W wyświetlonym oknie dialogowym wybieramy szablon, według którego powstanie nowy projekt. Dla wyboru nazwanych stylów wydruku należy wskazać szablony opatrzonych w nazwie napisem Named Plot Styles, zaś dla stylów zależnych od kolorów pozostałych. Niezależnie od tego można dokonać zmiany rodzaju stylu poleceniami KONWERSJASTYLWYDRUKU oraz KONWERSJACTB Tworzenie tabeli styli wydruku W programie istnieje pewna liczba predefiniowanych tabel stylów wydruku: kolorowych pliki CTB nazwanych pliki STB. Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 14

15 W wersji 2014 pliki te są przechowywane np. w katalogu:...\autodesk\autocad2014\r19.0\plk\plotters\plot Styles\ (gdzie... oznacza standardowy katalog zależny od wersji systemu). W systemie operacyjnym Windows 7/8/8.1, dla użytkownika user_1 katalog ten ma nazwę c:\users\user_1\appdata\roaming. Tabela stylów wydruku raz utworzona i zapisana jest dostępna dla wszystkich rysunków korzystających z danego typu stylu. Aby przenieść ją na inny komputer należy skopiować odpowiedni plik. Tworzenie nowej tabeli stylów wydruku realizuje się z poziomu odpowiedniego przycisku w menadżerze ustawień strony. Nową tablicę stylów wydruku można zdefiniować w oparciu o standard (pozycja Rozpocznij od podstaw). Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 15

16 Najpierw wprowadza się nazwę pliku, w którym będzie przechowywana definicja. Następnie należy użyć przycisk Edytor tablicy stylów wydruku i w zależności od rodzaju stylu przejść do modyfikacji istniejących stylów (tablice ctb) lub utworzyć nowe style (tablice stylów stb). Style można modyfikować wykorzystując zakładki: arkusz danych lub formularz. W przypadku stosowania stylów nazwanych ostatnim etapem jest przypisanie do poszczególnych elementów rysunku (warstw) odpowiedniego stylu. Najlepiej wykonać to przez menedżera warstw przypisując odpowiednim warstwom poszczególne style. Dla stylów kolorowych przypisanie jest automatyczne i nie ma możliwości zmian przypisania stylu. Zad. 15. Utwórz własny styl wydruku. Podgląd wydruku w zakładce arkusza Wygląd rysunku w zakładce arkusza odpowiada (z pewnymi ograniczeniami) wyglądowi rysunku na wydruku, pod warunkiem odpowiedniego ustawienia dwóch opcji: włączenia wyświetlania szerokości linii włączenie opcji w Menedżerze ustawień strony Ustawień strony Wyświetl style wydruku. Drukowanie i podgląd wydruku w oknie podglądu wydruku Aby wydrukować Arkusz przygotowany do wydruku, należy wybrać z menu Plik Drukuj lub nacisnąć kombinację klawiszy Ctrl+P. W oknie dialogowym wydruku można jeszcze raz obejrzeć podgląd wydruku, najbliższy rysunkowi który zostanie wydrukowany. Praca na arkuszach ma ten plus, że otwierając plik nawet po kilku latach przy ustawionych wcześniej arkuszach można szybko wydrukować rysunki lub zmienić ich skalę. Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 16

17 4 Zadania do samodzielnej realizacji Zad. 16. Przygotuj arkusza wydruku o nazwie Zadanie następnie: a) Wykonaj rysunek wału zgodnie z poniższym w widoku całości elementu i dwóch szczegółów, b) Wczytaj plik z modelem wałka ze strony z dokumentacją, c) Utwórz dwie dodatkowe warstwy przeznaczone na rzutnie (rzutnie1 i rzutnie_kol), d)przejdź na zakładkę Arkusz1/Układ1. W menedżerze ustawień strony (kliknij prawy przycisk myszy na zakładce) zmień ustawienia dla tego arkusza, tzn. wybierz urządzenie drukujące (np. DWG To PDF.pc3, PDF Creator) oraz ustaw format arkusza na A4, e) Ustaw warstwę Rzutnie1 jako aktualną. Poleceniem rzutnie (z klawiatury lub menu) utwórz 1 rzutnię prostokątną tak jak pokazano na rysunku (Etap I). Następnie na warstwie Rzutnie_kol narysuj dwa okręgi (Etap II) i poleceniem rzutnie oraz opcją obiekt/utwórz z obiektu zamień kolejno okręgi na rzutnie o kształcie koła (Etap III), f) Przejdź do obszaru modelu w rzutni prostokątnej, klikając dwukrotnie w rzutnię prostokątną. Ustaw podziałkę 1:2, wywołując polecenie zoom z opcją xp, tj. zoom 0.5xp lub z paska stanu, g) Przejdź do pierwszej rzutni kołowej i ustaw widok na lewy koniec wałka (poleceniem zoom z opcją okno). Ustaw podziałkę w skali 2:1 (poleceniem zoom 2xp lub z paska stanu). Poleceniem nfragm ustaw dokładny widok szczegółu w rzutni, h) Powtórz procedurę ustawienia powiększenia dla drugiej rzutni kołowej szczegółu dla fragmentu środkowego wałka (zoom 5xp lub pasek stanu oraz polecenie nfragm), Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 17

18 i) W przypadku konieczności korekty wymiarów rzutni przejdź do obszaru papieru Arkusza1 (przełącznik Model/Papier na dolnym pasku) i rozciągnij/przesuń lub zmniejsz wybrane rzutnie, korzystając z edycji uchwytowej, j) w obszarze papieru na warstwie opis dodaj potrzebne napisy i elementy określające szczegóły, na warstwie wymiar dodaj wymiar, l) Ukryj warstwę rzutnie 1 w celu uzyskania wyglądu końcowego Arkusza 1 pokazanego na rysunku poniżej. Autorem instrukcji do laboratorium jest dr inż. Jacek Brożyna, Jacek.Brozyna@prz.edu.pl str. 18