Programowanie wozkow indukcyjnych Józef Okulewicz. Ćwiczenie jest wykonywane przy użyciu programów Przeplywy i Sekcje.

Transkrypt

1 Programowanie wozkow indukcyjnych Józef Okulewicz Ćwiczenie jest wykonywane przy użyciu programów Przeplywy i Sekcje. Program Przeplywy służy do napisana programu sterujący rozwożeniem ładunków pomiędzy węzłami układu transportowego. Po uruchomieniu programu Przeplywy wyświetla się tablica przepływów pomiędzy węzłami układu transportowego. W okienkach u góry ekranu można ustalić: liczbę węzłów, numer początkowego węzła, czas pracy na dobę [h], czas wyładunku lub załadunku [s], liczbę miejsc na wózku. Przy liczbie miejsc zaznacza się czy pobierane są ładunki dowolne czy jednakowe. W kolejnych wierszach tabeli należy wpisać liczbę ładunków przewożonych z węzła o numerze podanym w wierszu do węzła o numerze podanym w kolumnie. Po naciśnięciu przycisku wyświetlą się na liście po prawej stronie liczby ładunków wywiezionych i dowiezionych w poszczególnych węzłach. Po naciśnięciu przycisku zostanie utworzony plik instrukcje.txt zawierający fragment programu sterującego rozwożeniem ładunków pomiędzy węzłami układu transportowego. Program ten będzie odczytywany z programu sterującego układem transportowym zapisanego w pliku wozki_projekt.par.

2 Program Sekcje służy do symulacji działania układu transportowego z wózkami indukcyjnymi. Po uruchomieniu programu należy wczytać model układu transportowego za pomocą przycisku Model u dołu ekranu. wprowadzanie modelu układu transportowego wprowadzanie wózka liczba wytworzonych i nieprzewiezionych ładunków w węźle p0 suma wytworzonych i nieprzewiezionych ładunków Do uruchomienia symulacji służy przycisk:. Tempo symulacji reguluje się suwakiem u dołu zegara:.

3 Naciskając przycisk można określić czas, po jakim symulacja zatrzyma się. Po wpisaniu czasu należy nacisnąć przycisk ze znakiem zapytania. Otrzymuje się np.:. Wózek wprowadza się do modelu poprzez naciśnięcie segmentu wozek (góra ekranu). Liczba wyprodukowany i nieprzewiezionych ładunków wyświetla się przy segmencie suma (prawy dolny róg ekranu). Rys.1. Przykładowy wynik symulacji 3 godzin działania układu transportowego z 4 4ózkami: Wyświetlacz przy segmencie suma podaje sumę wszystkich wyświetlaczy. Ponieważ segment LW podaje liczbę wózków, to aby otrzymać liczbę wytworzonych ładunków należy od wartości wyświetlonej przy segmencie suma odjąć treść wyświetlacza segmentu LW. Wynik symulacji jest zapisany w pliku WYNIK.txt. Przykładowo liczba ładunków wytworzonych w ciągu 3 godzin wynosi 687-4=683. Liczba nieprzewiezionych ładunków wynosi 170. Przewieziono zatem =513. Wynika z tego wniosek, ze liczba 4 wózków jest za mała dla tego układu transportowego. Tabela 1. Zapis wyników symulacji w pliku WYNIKI.txt ================= D:\wozki_projekt.par =============================== ================================/\============================= Czas: 03:00.00 Segmenty LW bylo= 4 jest= p0 bylo= 188 jest= p14 bylo= 15 jest= suma bylo= 687 jest= Suma: bylo= 1374 jest= /

4 Tabela 2. Ekstrapolacja wyników symulacji 3 godzin czas pracy stopien niewykonania stopien wykonania 3h % % 16h nominalny czas pracy plan przewozu wyworzone nieprzewiezione 24,9% 18,8% ,3% 18,7% ,9% 18,4% ,5% 18,4% ,6% 18,8% ,0% 18,6% ,1% 18,8% ,9% 18,5% ,6% 18,5% ,0% 18,5% ,0% 18,7% ,1% 18,4% ,0% 18,4% ,4% 18,4% ,4% 18,7% ,3% 18,8% 80 suma oszacowany przewóz w czasie nominalnym Stopień wykonania planu produkcji po 3 godzinach jest proporcjonalny do czasu symulacji. Natomiast stopień wykonania przewozów jest różny dla każdego węzła. Przy 4 wózkach wyróżniają się węzły 9, 10 i 12, 13, 14 (tab.3, rys.2). Tabela 3. Zestawienie wyników symulacji w zależności od liczby wózków nieprzewiezione węzeł wytworzone liczba wózków p p p p p p p p p p p p p p p suma

5 Rys.2. Liczba nieprzewiezionych ładunków w zależności od liczby wózków. Węzły 9, 10, 12, 13 są na obrzeżach tras, co może powodować, że docierają do nich wózki załadowane i nie mogą odbierać ładunków. Węzeł 14 jest przy głównej trasie i mijają go wózki najczęściej załadowne i też nie mogą odbierać ładunków. Ten problem można rozwiązać albo przez zmianę sterowania albo przez zwiększenie liczby wózków. Zmiana sterowania polegałaby na tym aby wózek był wzywany do konkretnego węzła gdy pojawi się w nim ładunek i nie mógł być zatrzymany przez inny węzeł po drodze gdy jedzie pusty do wzywającego go węzła. Skutkiem tego byłoby zmniejszenie przewiezionych ładunków przez zadaną liczbę wózków. W celu zrealizowania przewozów przy takim sterowaniu należałoby zwiększyć liczbę wózków. Zamiast modyfikowania sterowania wystarczy zwiększyć liczbę wózków. Po zwiększeniu liczby wózków o 2 stopień wykonania planu przewozów w ciągu 3 godzin zmienił się drastycznie (tab.3). Pozostało do rozważenia czy zwiększyć liczbę wózków o 1 albo pozostawić krótki czas po zakończeniu produkcji na rozwiezienie pozostawionych ładunków. Rys.2. Przykładowy wynik symulacji 3 godzin działania układu transportowego z 6 4ózkami: