Klinika weterynaryjna dla małych zwierząt

Transkrypt

1 Politechnika Wrocławska Wydział Architektury, Instytut Architektury i Urbanistyki, Zakład Architektury Budowli Przemysłowych (materiał wyłącznie do celów dydaktycznych) Wrocław, luty 2012 r. TEMAT KURSOWY z przedmiotu Projektowanie architektoniczne 4 projektowanie miejsc pracy Klinika weterynaryjna dla małych zwierząt Przedmiot opracowania Przedmiotem opracowania jest projekt koncepcyjny kliniki dla małych zwierząt. Zakłady weterynaryjne dzielą się na gabinety, przychodnie, lecznice, kliniki oraz laboratoria diagnostyczne. Klinika dla zwierząt jest placówką o podwójnym charakterze. Po pierwsze słuŝy działaniom związanym z ochroną zdrowia rozumianą jako zespół działań weterynaryjnych, pod które podlega lecznictwo, profilaktyka oraz elementy pielęgnacji. Drugim waŝnym zadaniem jest dydaktyka ukierunkowana na uczniów szkół ponadgimnazjalnych oraz pracowników weterynaryjnych. Budynki tego typu słuŝą przeprowadzaniu szkoleń specjalistycznych przeznaczonych dla studentów oraz w specjalnych zakresach dla lekarzy. W mniejszym stopniu, ale nie pozwalającym na pominięcie kwestii, jest nauczanie przeznaczone dla właścicieli zwierząt polegające na szerzeniu podstawowej wiedzy w zakresie pielęgnacji, profilaktyki i przeprowadzania samodzielnego rozpoznania zagraŝających zdrowiu objawów oraz udzielaniu indywidualnych porad i konsultacji dostosowanych do konkretnych przypadków. Podstawą działalności zakładu są badania stanu zdrowia. Rozpoznanie przebiega najczęściej w wyznaczonych do tego gabinetach pacjentów, ale opierać się moŝe na wynikach badań laboratoryjnych oraz diagnostycznych przeprowadzanych w specjalistycznych pomieszczeniach. Tego typu placówka moŝe wydawać opinie i orzeczenia między innymi o stanie zdrowia, zdolnościach rozrodczych, stopniu agresji zagraŝającej ludziom. Klinika weterynaryjna pozwala na przeprowadzenie zabiegów oraz operacji na zwierzętach, ich hospitalizację i obserwację. Jest placówką zobowiązaną do pełnienia przez swoich pracowników całodobowych dyŝurów. Dodatkowo placówka prowadzi w ograniczonym zakresie sprzedaŝ detaliczną leków, preparatów pielęgnacyjnych, akcesoriów oraz karmy przeznaczonych dla zwierząt. WyposaŜenie funkcjonalne placówek weterynaryjnych jest zróŝnicowane zaleŝnie od typu i opiera się na poniŝszym zestawieniu 1) Gabinet weterynaryjny: poczekalnia; pokój przyjęć; zaplecze sanitarne i socjalne. 2) Przychodnia weterynaryjna: poczekalnia; pokój przyjęć; sala zabiegowa; zaplecze sanitarne i socjalne. 3) Lecznica weterynaryjna: poczekalnia; pokój przyjęć; pomieszczenie do stacjonarnego leczenia, obserwacji i izolacji zwierząt dostosowane do gatunków leczonych zwierząt; sala zabiegowo-operacyjna; magazyn środków i sprzętu dezynfekcyjnego; zaplecze sanitarne i socjalne. 4) Klinika weterynaryjna: poczekalnia; pokój przyjęć; pomieszczenie do stacjonarnego leczenia, obserwacji i izolacji zwierząt dostosowane do gatunków leczonych zwierząt; gabinety zabiegowe; sala 1

2 operacyjna; magazyn produktów leczniczych i wyrobów medycznych; magazyn środków i sprzętu dezynfekcyjnego; aparatura i sprzęt diagnostyczny; zaplecze sanitarne, socjalne i gospodarcze. Inspiracje Klinika weterynaryjna All Valley Animal Care, Meridian, Idaho, USA 2

3 Podany przykład jest kliniką weterynaryjną o przejrzystym układzie funkcjonalnym. Występuje podział na strefy: dla klientów (kolor granatowy); pomocy medycznej, do której zaliczają się pokoje przyjęć, sale zabiegowe, operacyjne, pomieszczenia ze sprzętem diagnostycznym (kolor blady fioletowy); na pobyt zwierząt (kolor zielony); dla personelu, w tym pomieszczenia szatni, socjalne, biurowe (kolor Ŝółty); komunikacji (kolor szary). Na załączonym rzucie widać, Ŝe strefa dla klientów ogranicza się do recepcji i poczekalni przy samym wejściu do budynku. Z poczekalni kliencie mają bezpośredni dostęp jedynie do pokojów przyjęć. Pokoje przyjęć rozwiązane zostały jako pomieszczenia przechodnie powiązane bezpośrednio z poczekalnią oraz z zapleczem zabiegowym i diagnostycznym. Zabieg taki ułatwia lekarzowi dostęp do potrzebnej aparatury specjalistycznej oraz laboratorium bez konieczności przechodzenia przez poczekalnię. Prezentowana klinika pełni teŝ dodatkową funkcję hotelu dla zwierząt, stąd tak duŝa liczba pomieszczeń na pobyt zwierząt. Pomieszczenia te zostały zaprojektowane w postaci Klinika weterynaryjna All Valley Animal Care pierścienia oplatającego zewnętrzny wybieg dla zwierząt. Klinika weterynaryjna All Valley Animal Care Lecznica weterynaryjna Southwest Veterinary Hospital, Reno, Nevada, USA Omawiany obiekt jest przykładem małego obiektu lecznictwa zwierząt. Tak, jak w poprzedni projekcie, występuje tu rozdzielenie strefy dla klientów od reszty budynku. Pokoje przyjęć projektowane są równieŝ na zasadzie pomieszczeń przechodnich. W centrum zakładu zlokalizowana jest sala zabiegowa z trzema stanowiskami. Znajduje się ona w bliskiej odległości od laboratorium i magazynów z wyrobami medycznymi. Budynek ten nie spełnia jednak polskich norm, gdyŝ według polskiego ustawodawstwa pomieszczenia laboratoriów muszą być oddzielone od reszty pomieszczeń i nie moŝe się przez nie odbywać komunikacja. RównieŜ magazyny muszą być pomieszczeniami zamkniętymi, dostępnymi tylko dla osób uprawnionych. 3

4 Lecznica weterynaryjna Southwest Veterinary Hospital Lecznica weterynaryjna Yukon Hills, Yukon, Oakland, USA Lecznica weterynaryjna Southwest Veterinary Hospital 4

5 Prezentowana lecznica w Yukon, w odróŝnieniu do wyŝej omówionych obiektów, nie oddziela strefy dla klientów od reszty stref w zakładzie. Klienci mają ułatwiony dostęp do magazynów leków czy laboratorium, gdyŝ budynek praktycznie funkcjonuje jako Lecznica weterynaryjna Yukon Hills obiekt otwarty, co uwaŝam za złe rozwiązanie. Atutem tej lecznicy są rozwiązania przestrzeni na pobyt zwierząt. Zwierzęta mają do dyspozycji wysokie, przestronne klatki z bezpośrednim doświetleniem światłem dziennym. 5 s

6 a.1. ZałoŜenia wynikające z Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie wymagań dla klinik weterynaryjnych a.1.1. Wymagania ogólne Klinika weterynaryjna jest placówką, która musi spełniać wymogi dotyczące typu posiadanych funkcji. Charakter wykonywanych prac jest zbliŝa klinikę do lecznicy, jednak klinika funkcjonalnie posiada wydzielone funkcje sal operacyjnej oraz zabiegowej, pozwala na przeprowadzenie skomplikowanych badań oraz w praktyce róŝni się skalą obiektu. Większe róŝnice wynikają ze sposobu funkcjonowania placówki tego typu. Spełniony musi być wymóg całodobowego dyŝuru lekarskiego, zapewnienie całodobowej obserwacji zwierząt, zatrudnienie co najmniej trzech lekarzy weterynarii, w tym jednego z tytułem specjalisty w zakresie usług weterynaryjnych świadczonych przez klinikę. Zakład musi być zdolny do przeprowadzania dydaktyki w zakresie szkolenia na poziomie ponadgimnazjalnym, akademickim, podyplomowym oraz specjalistycznym lekarskim. Budynek kliniki weterynaryjnej składa się z następujących funkcji: poczekalni, pokoju przyjęć, pomieszczenia do stacjonarnego leczenia oraz obserwacji i izolacji zwierząt z gabarytami dostosowanymi do gatunków leczonych zwierząt, w tym przypadku są to małe zwierzęta, gabinetów zabiegowych, Sali operacyjnej, magazynu produktów leczniczych oraz wyrobów medycznych, odrębnego magazynu środków i sprzętu dezynfekcyjnego, zaplecze sanitarne, socjalne i gospodarcze oraz pomieszczeń przystosowanych do uŝywania aparatury i sprzętu diagnostycznego. Sprzęt diagnostyczny w klinice musi pozwalać na wykonanie przy najmniej badań morfologii i biochemii krwi, moczu, diagnostyki mikroskopowej, RTG, USG i EKG. a.1.2. Podstawowe wymagania stawiane zakładom leczniczym dla zwierząt Zakład leczniczy dla zwierząt powinien mieścić się w odrębnym budynku lub stanowić wyodrębnioną część budynku przeznaczonego na inne cele pod warunkiem, Ŝe pomieszczenia takiego zakładu są wyraźnie oddzielone od innych pomieszczeń tego budynku. Pokoje przyjęć z poczekalnią, gabinety zabiegowe, sale operacyjne, sale zabiegowo-operacyjne oraz pomieszczenia do stacjonarnego leczenia i obserwacji zwierząt powinny mieścić się na poziomie terenu lub w suterenie, jeśli zapewnione jest oświetlenie naturalne dostosowane do świadczonych usług (przepisy o warunkach technicznych, jakimi powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie). Pozostałe pomieszczenia zakładów lecznictwa zwierząt mogą mieścić się na róŝnych kondygnacjach. Podstawowe wyposaŝenie zakładów leczniczych: odrębne wejście prowadzące bezpośrednio do pomieszczeń gabinetu; pokój przyjęć z poczekalnią; miejsce do przechowywania dokumentacji weterynaryjnej, zabezpieczone przed dostępem osób nieupowaŝnionych; zaplecze sanitarne i socjalne; aparatura i sprzęt dostosowane do zakresu świadczonych usług weterynaryjnych; sprzęt i urządzenia do przechowywania produktów leczniczych i wyrobów medycznych; instalacje: wodną, elektryczną, grzewczą, kanalizacyjną; urządzenia zapewniające wymianę powietrza. Dodatkowe wyposaŝenie zakładów leczniczych dla zwierząt: sprzęt i urządzenia do przechowywania produktów leczniczych, artykułów sanitarnych, sprzętu jednorazowego uŝytku i innych produktów medycznych, zgodnie z wymaganiami określonymi przez producenta lub wynikającymi z ich właściwości; pojemniki na odpady, w tym na odpady weterynaryjne; w przypadku świadczenia usług weterynaryjnych poza gabinetem dodatkowe wyposaŝenie w przenośny sprzęt weterynaryjny, pojemniki zapewniające sterylność transportowanego sprzętu, urządzenia do przechowywania podczas transportu produktów leczniczych, artykułów sanitarnych oraz sprzętu jednorazowego uŝytku i innych produktów medycznych. Wykończenie pomieszczeń: ściany i podłogi wykonane z materiałów gładkich, łatwo zmywalnych, odpornych na działanie wody i środków dezynfekcyjnych; parapety wykończone materiałem trwałym, gładkim, odpornym na działanie wody i środków dezynfekcyjnych i łatwe do czyszczenia; grzejniki gładkie i łatwe do czyszczenia. a.1.3. Charakterystyka pomieszczeń 1) Poczekalnia: min. powierzchnia 6m 2 i min. wysokość 2,2m; min. powierzchnia 12m 2 i min. wysokość 2,2m w przypadku klinik weterynaryjnych; zapewnione miejsca siedzące. 6

7 2) Pokój przyjęć: min. powierzchnia 8m 2 ; min. wysokość 2,2m 2 ; umywalka z doprowadzoną bieŝącą wodą ciepłą i zimną, środki do mycia i odkaŝania rąk, ręczniki jednorazowego uŝytku oraz pojemnik na zuŝyte ręczniki; wyposaŝenie pokoju przyjęć: stół zabiegowy, dostosowany wielkością do zakresu i rodzaju świadczonych usług weterynaryjnych, wykonany z materiału trwałego, łatwo zmywalnego i odpornego na działanie środków dezynfekcyjnych; lampa bakteriobójcza; stetoskop, jeŝeli usługi weterynaryjne wykonuje się przy uŝyciu narzędzi i sprzętu weterynaryjnego wielokrotnego uŝytku pokój przyjęć dodatkowo wyposaŝa się w autoklaw lub sterylizator na suche powietrze, jeŝeli wykonywane są zabiegi w znieczuleniu ogólnym pokój przyjęć wyposaŝa się w sprzęt do doŝylnego podawania leków oraz źródło światła bezcieniowego. 3) Zaplecze sanitarne: min. powierzchnia 3m 2 i min. wysokość 2,2m; wyposaŝone w umywalkę z doprowadzoną bieŝącą wodą ciepłą i zimną, środki do mycia i odkaŝania rąk, ręczniki jednorazowego uŝytku oraz pojemnik na zuŝyte ręczniki. 4) Zaplecze socjalne: min. powierzchnia 3m 2 i min. wysokość 2,2m; min. powierzchnia 6m 2 i min. wysokość 2,2m w przypadku lecznic weterynaryjnych; min. powierzchnia 9m 2 i min. wysokość 2,2m w przypadku klinik weterynaryjnych; wyposaŝone w umywalkę z doprowadzoną bieŝącą wodą ciepłą i zimną, środki do mycia i odkaŝania rąk, ręczniki jednorazowego uŝytku oraz pojemnik na zuŝyte ręczniki. 5) Sala zabiegowa: min. powierzchnia 8m 2 ; min. wysokość 2,2m; ściany do wysokości 2m wykonane z materiałów gładkich, trwałych, łatwo zmywalnych, odpornych na działanie wody i środków dezynfekcyjnych; wyposaŝenie: sprzęt umoŝliwiający podawanie tlenu; zestaw do intubacji dotchawiczej z rurkami intubacyjnymi i laryngoskopem, dostosowany do zakresu świadczonych usług; worek samo rozpręŝny; sprzęt do doŝylnego podawania leków; stetoskop; źródło światła bezcieniowego; autoklaw lub sterylizator na suche powietrze; stół zabiegowy dostosowany do świadczonych usług weterynaryjnych, wykonany z materiału trwałego, łatwo zmywalnego i odpornego na działanie środków dezynfekcyjnych; lampa bakteriobójcza; pojemnik na odpady medyczne. 6) Sala operacyjna: min. powierzchnia 10m 2 i min. wysokość 2,2m - w przypadku sali operacyjnej dla małych zwierząt; min. powierzchnia 35m 2 i min. wysokość 2,5m - w przypadku sali operacyjnej dla duŝych zwierząt; wyposaŝenie: sprzęt umoŝliwiający podawanie gazów medycznych, w tym tlenu; aparat do narkozy wziewnej; zestaw do intubacji dotchawiczej wraz z rurkami intubacyjnymi i laryngoskopem dostosowanym do zakresu świadczonych usług weterynaryjnych; worek samo rozpręŝny; sprzęt do doŝylnego podawania leków; stetoskop; pulsoksymetr; kardiomonitor; źródło światła bezcieniowego; armatura bezdotykowa; autoklaw lub sterylizator na suche powietrze; pojemnik na odpady medyczne; stół operacyjny dostosowany wielkością do zakresu i rodzaju świadczonych usług weterynaryjnych, wykonany z materiału trwałego, łatwo zmywalnego i odpornego na środki dezynfekcyjne; lampa bakteriobójcza; wentylacja mechaniczna; poskrom dla zwierząt w przypadku wykonywania usług weterynaryjnych dla duŝych zwierząt. sala operacyjna dla duŝych zwierząt powinna być pokryta materiałem antypoślizgowym, trwałym, łatwo zmywalnym, odpornym na działanie wody i środków dezynfekcyjnych. 7) Sala zabiegowo-operacyjna: min. powierzchnia 10m 2 i min. wysokość 2,2m w przypadku sali zabiegowo-operacyjnej dla małych zwierząt; min. powierzchnia 28m 2 i min. wysokość 2,5m w przypadku sali zabiegowo-operacyjnej dla duŝych zwierząt; wyposaŝenie: sprzęt umoŝliwiający podawanie tlenu o pojemności co najmniej 250 litrów; zestaw do intubacji dotchawiczej z rurkami intubacyjnymi i laryngoskopem dostosowany do zakresu świadczonych usług weterynaryjnych; worek 7 samo rozpręŝny; sprzęt do doŝylnego podawania leków; stetoskop; źródło światła bezcieniowego; armatura bezdotykowa; autoklaw lub sterylizator na 7

8 suche powietrze; stół operacyjny dostosowany wielkością do zakresu i rodzaju świadczonych usług weterynaryjnych, wykonany z materiału trwałego, łatwo zmywalnego i odpornego na działanie środków dezynfekcyjnych; pojemnik na odpady medyczne; lampa bakteriobójcza; wentylacja mechaniczna; poskrom dla zwierząt w przypadku świadczenia usług weterynaryjnych dla duŝych zwierząt. 8) Pomieszczenia do stacjonarnego leczenia, obserwacji i izolacji zwierząt: min. powierzchnia 8m 2 i min. wysokość 2,2m w przypadku pomieszczeń dla małych zwierząt; min. powierzchnia 15m 2 i min. wysokość 2,5m w przypadku pomieszczeń dla duŝych zwierząt wyposaŝenie: o wentylacja mechaniczna; o klatki do stacjonarnego leczenia, obserwacji i izolacji, wykonane z materiałów trwałych, łatwo zmywalnych, odpornych na działanie wody i środków dezynfekcyjnych, dostosowane do wielkości przetrzymywanych zwierząt w przypadku świadczenia usług dla małych zwierząt; o boksy do stacjonarnego leczenia, obserwacji i izolacji dostosowane do wielkości przetrzymywanych zwierząt w przypadku świadczenia usług weterynaryjnych dla duŝych zwierząt. 9) Magazyn do przechowywania środków i sprzętu dezynfekcyjnego: min. powierzchnia 2m 2 i min. wysokość 2,2m. 10) Magazyn produktów leczniczych i wyrobów medycznych: min. powierzchnia 6m 2 i min. wysokość 2,2m. 11) Zaplecze gospodarcze: min. powierzchnia 8m 2 i min. wysokość 2,2m. a.2. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie wymagań dla weterynaryjnych laboratoriów diagnostycznych a.2.1. Informacje ogólne Weterynaryjne laboratorium diagnostyczne jest przeznaczone do świadczenia usług laboratoryjnych, w szczególności badań diagnostycznych, na rzecz innych zakładów leczniczych dla zwierząt lub innych podmiotów. Pomieszczenia laboratorium powinny być oznakowane w sposób umoŝliwiający ich identyfikację. Parapety w pomieszczeniach laboratorium powinny być wykończone materiałem trwałym, gładkim, łatwo zmywalnym, odpornym na działanie wody i środków dezynfekcyjnych. Grzejniki w pomieszczeniach laboratorium powinny być gładkie i łatwe do czyszczenia. Okna w pomieszczeniach laboratorium powinny być otwierane lub uchylne, z wyłączeniem pomieszczeń sal laboratoryjnych przeznaczonych do badań mikrobiologicznych. Komunikacja wewnątrz laboratorium powinna być zorganizowana w sposób zabezpieczający przed krzyŝowaniem się dróg obiegu materiału biologicznego i prób. Wejście na zaplecze socjalne i zaplecze sanitarne w laboratorium nie moŝe prowadzić przez pomieszczenia pokoju przyjęć prób do badań diagnostycznych i sali laboratoryjnej. Minimalna wysokość wszystkich pomieszczeń w laboratorium wynosi 2,5m. W laboratorium w zaleŝności od rodzaju i kierunku wykonywanych badań znajduje się: wydzielone pomieszczenie lub stanowisko do wykonywania sekcji diagnostycznej; chłodnia do przetrzymywania pozostałości po badaniach; sprzęt i urządzenia do przechowywania odczynników chemicznych i materiałów pomocniczych w warunkach określonych przez producenta lub wynikających z ich właściwości. Laboratorium wyposaŝa się w sprzęt do gospodarowania odpadami zgodnie z przepisami o odpadach. Ścieki z laboratorium przed ich zrzutem do instalacji kanalizacyjnej poddaje się inaktywacji w odpowiedniej temperaturze lub przy zastosowaniu środków chemicznych zapewniających ich inaktywację. a.2.2. Podstawowe wyposaŝenie laboratoriów pokój przyjęć prób do badań diagnostycznych; sala laboratoryjna; aparatura i sprzęt dostosowane do zakresu wykonywanych badań; sprzęt i urządzenia do przechowywania uŝywanych środków i materiałów; zaplecze, administracyjne; zaplecze sanitarne; zaplecze socjalne i szatnia. a.2.3. Charakterystyka pomieszczeń 1) Pokój przyjęć prób do badań diagnostycznych: min. powierzchnia 6m 2 ; 8

9 wyposaŝenie: urządzenia i sprzęt do identyfikowania i przechowywania prób do badań diagnostycznych; lampa bakteriobójcza; umywalka z doprowadzoną bieŝącą wodą ciepłą i zimną, środki do mycia i odkaŝania rąk, ręczniki jednorazowego uŝytku oraz pojemnik na zuŝyte ręczniki urządzenia i sprzęt powinny być wykonane z materiałów trwałych, łatwo zmywalnych i odpornych na działanie środków dezynfekcyjnych. 2) Sala laboratoryjna: min. powierzchnia 20m 2 ; wyposaŝenie: wentylacja grawitacyjna lub mechaniczna albo klimatyzacja; lodówki oraz zamraŝarki do przechowywania prób do badań diagnostycznych oraz materiałów pomocniczych słuŝących do wykonywania badań; cieplarki; autoklaw do wyjaławiania podłoŝy; autoklaw do niszczenia kultur po badaniach; sterylizator na suche powietrze; komora laminarna do posiewów; szafy chłodnicze; lampy bakteriobójcze w przypadku wykonywania badań mikrobiologicznych; urządzenia do pozyskiwania wody destylowanej lub dejonizowanej znajdujące się w wydzielonej części sali laboratoryjnej; umywalka z doprowadzoną bieŝącą wodą ciepłą i zimną, środki do mycia i odkaŝania rąk, ręczniki jednorazowego uŝytku oraz pojemnik na zuŝyte ręczniki, sala laboratoryjna powinna być zabezpieczona przed dostępem osób postronnych, wejście do Sali laboratoryjnej powinno prowadzić przez śluzę dezynfekcyjna; w Sali laboratoryjnej wydziela się część pomieszczenia na zmywalnię szkła ze zlewozmywakiem. 3) Zaplecze sanitarne: min. powierzchnia 3m 2. 4) Pomieszczenie administracyjne: min. powierzchnia 6m 2. 5) Zaplecze socjalne i szatnia: min. powierzchnia 3m 2. a.3. ZałoŜenia wynikające z Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy Zaplecze higieniczne naleŝy zaprojektować zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy w odniesieniu do ilości ich uŝytkowników oraz wykonywanej pracy. Na kaŝdych 10 pracowników przypada 1 natrysk. Dla kaŝdego pracownika przeznacza się 1 szafkę oraz miejsce siedzące w ramach ławeczki. Pomieszczenia przeznaczone dla pracy stałej muszą mieć wysokość minimum 3 m, dla pomieszczeń pracy czasowej 2,3 m, przy czym 2,5 m, kiedy na jest to czasowe stanowisko pracy szkodliwej dla zdrowia. Wysokość pomieszczeń sanitarnych musi być nie mniejsza niŝ 2,5 m. Szatnie, umywalnie, pomieszczenia z natryskami i ustępy nie muszą być projektowane oddzielnie dla męŝczyzn i kobiet pracujących w zakładzie, jeŝeli na jednej zmianie zatrudnionych jest 5 osób, a umoŝliwi im się moŝliwość oddzielnego korzystania z tych pomieszczeń, NaleŜy zapewnić moŝliwość higienicznego spoŝywania pomieszczeń. W przypadku prac brudzących naleŝy zapewnić wydzielone pomieszczenie szatni niezaleŝnie od ilości pracowników. MoŜna zastosować szatnię podstawową ze względu na niewielkie zabrudzenia odzieŝy roboczej, które nie stwarzają istotnego zagroŝenia zabrudzenia odzieŝy czystej. Taka szatnia musi być bezpośrednio połączona z umywalnią. Na 1 pracownika przypada co najmniej 0,5 m 2. NaleŜy wydzielić dla pracownika osobne szafy lub części szafy przeznaczone odpowiednio na odzieŝ roboczą oraz własną. W umywalniach powinna przypadać co najmniej jedna umywalka na kaŝdych 5 pracowników pracujących jednocześnie w zakładzie ze względu na wykonywanie prac brudzących. Charakter pracy zatrudnionych wskazuje na konieczność zaprojektowania brodzika w liczbie 1 na kaŝdych 8 pracowników. Ustępy powinny być zlokalizowane w odległości do 75 m od stanowiska pracy. Przy pracy minimum 10 osób na jednej kondygnacji musi być w jej ramach zlokalizowany ustęp. a.4. ZałoŜenia wynikające z Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie Projekt musi spełniać warunki stawiane przez Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. W jego oparciu naleŝy rozwiązać kwestie dotyczące między innymi gabarytów pomieszczeń, otworów drzwiowych i okiennych, doświetlenia, komunikacji, ochrony przeciwpoŝarowej, usytuowania budynku na działce, miejsc parkingowych, miejsc składowania nieczystości stałych, wentylacji pomieszczeń, sposobu wyprowadzenia kominów ponad dach. a.5. Struktura zatrudnienia 9

10 Liczba pracowników wyniesie 11osób, przy czym najliczniejsza zmiana (dzienna) będzie liczyć 6 osób. Przez pozostałe 16 godzin w klinice przebywał będzie 1 lekarz, w tym samym czasie poza kliniką drugi lekarz jest dyspozycyjny i w nagłych wypadkach moŝe zostać wezwany do zakładu. Wszyscy jedną osobą pracującą na najliczniejszej zmianie będzie recepcjonistka, pozostali zatrudnieni będą lekarzami weterynarii, w tym przynajmniej jeden z tytułem specjalisty w zakresie usług weterynaryjnych świadczonych przez klinikę oraz jeden pełniący funkcję kierownika, co nie koliduje z wykonywaniem przez niego zawodu weterynarza. W celach dydaktycznych w budynku będzie przebywać czasowo do 10 osób (studentów). Sprzątanie zostanie powierzone firmie zewnętrznej i będzie odbywało się w czasie trwania dyŝuru nocnego, co w praktyce sprowadzi się do godzin wieczornym poza czasem trwania najliczniejszej zmiany. a.5.2. Klienci Klientami bezpośrednimi są właściciele zwierząt małych. Szacunkowa liczba klientów została obliczona przy pomocy liczby pracowników kliniki na najliczniejszej zmianie pomnoŝona dwukrotnie ze względu na załoŝenie systemu rejestracji godzinowej oraz braku załoŝenia stale szczelnie wypełnionego harmonogramu przyjęć, co wyrównuje się z dodatkowymi przyjęciami związanymi z okresowymi przyjęciami w nagłych wypadkach bez wcześniejszej rejestracji. a.5.3. Strefy funkcjonalne NaleŜy wydzielić strefy: ogólnodostępną związaną z gabinetami przyjęć i recepcją, część socjalnoadministracyjną oraz część specjalistyczną kliniczną. Podział musi być wyraźny wyraźne oddzielenie w formie, poziom, wysokość kondygnacji, konstrukcja wykonania, materiały wykończeniowe. Część ogólnodostępna powinna być jasna, dobrze doświetlona, umoŝliwiać łatwe dojście do gabinetu kierownika, zawierać poczekalnię, recepcję, toalety klientów, gabinety lekarskie oraz wyjścia główne i wyjście na zewnątrz na teren uniemoŝliwiający zwierzętom ucieczkę. Część administracyjno-socjalna ma umoŝliwiać komunikację z części ogólnodostępnej oraz łączyć się ze strefą specjalistyczną. Przeznacza się pomieszczenie wypoczynkowe związane z dyŝurami w ciągu nocy. Dla celów dydaktycznych przeznacza się oprócz zaplecza w postaci szatni z łazienką salę konferencyjną. Ze względu na ilość pracowników nie przewiduje się wydzielonej sali konsumpcyjnej. Część specjalistyczna kliniczna jest dostępna tylko dla personelu, posiada WC niezaleŝny od pomieszczeń socjalnych. Zakłada się w miarę moŝliwości wprowadzenie doświetlenia światłem dziennym nawet pomieszczeń przeznaczonych na czasowy pobyt ludzi. a.5.4. Szatnie Zakłada się szatnie podstawowe wyposaŝone w szafkę dwudzielną oraz ławeczkę. Szatnie łączy się z łazienką. Szatnie dzielą się na szatnie personelu, które będą słuŝyły zmianie odzieŝy własnej na roboczą oraz szatnie studentów, które będą słuŝyły przewaŝnie pozostawieniu odzieŝy wierzchniej oraz nałoŝeniu odzieŝy roboczej na odzieŝ własną. a.5.5. Zagospodarowanie terenu Ilość miejsc parkingu naziemnego uwzględniająca liczbę pracowników na 1 zmianie, liczbę przewidywanych klientów przebywających w jednym czasie w klinice, miejsca przeznaczone dla studentów. Dane naleŝy zweryfikować, dla studentów współczynnik miejsc parkingowych przyjęty w wysokości 0,5, dla klientów współczynnik 0,8, dla personelu współczynnik 0,8. 15% miejsc parkingowych przeznacza się dla osób niepełnosprawnych. Dla ułatwienia wejścia do budynku osobom oraz zwierzętom o ograniczonej sprawności ruchowej poziom głównego wejścia do budynku zakłada się na 10

11 poziomie terenu. Zakłada się wydzielenie terenu przeznaczonego na wybieg dla zwierząt w celach rekreacyjnych oraz wydzielenie zwierzęcej toalety. Tereny naleŝy wygrodzić w sposób uniemoŝliwiający zwierzętom opuszczenie terenu bez pomocy opiekuna. Rezygnuje się z wykonania ogrodzenia wokół zakresu opracowania ze względu na stałą obecność pracowników w obiekcie oraz zalecenie zlecenie ochrony mienia zewnętrznej firmie uwzględniające niezbędne zabezpieczenia, w tym alarmowy system szybkiej interwencji. a.5.7. Odpady Odpady biologiczne będą utylizowane za pośrednictwem zewnętrznej firmy. Zapewniony musi być odbiór tych odpadów, podobnie jak odpadów medycznych, odpadów stałych. Składowanie wymienionych typów odpadów będzie odbywało się poza budynkiem zakładu. a.5.8. Nieczystości ciekłe Jest planowane uzbrojenie działki w przyłącze kanalizacyjne. a.5.9. C.O. Działka nie jest uzbrojona w przyłącze C.O. Instalacja C.O. budynku będzie opierała się na własnej kotłowni. a Instalacja elektryczna Jest planowane uzbrojenie działki w przyłącze instalacji elektrycznej. a Rozbudowa budynku Nie przewiduje się przyszłej rozbudowy ani późniejszego zwiększenia zapotrzebowania na świadczone przez zakład usługi ponad projektowaną wydajność. a Sprzęt specjalistyczny Główne urządzenie RTG będzie znajdowało się w ekranowanym pomieszczeniu z wydzielonym pomieszczeniem sterowni. Sale zabiegowe oraz operacyjne będą wyposaŝone w gniazda RTG umoŝliwiające przyłączenie urządzeń przenośnych. Sterylizacja w pokojach diagnostycznych będzie przebiegała przy pomocy sterylizatorów, a nie autoklawów. Autoklaw będzie znajdował się jedynie w pomieszczeniu laboratorium. b. Bilans powierzchni b.1. Bilans terenu Powierzchnia działki: 0,3 0,5 ha b.2. Wskaźniki powierzchniowo-kubaturowe budynku Długość:? m Szerokość:? m Wysokość budynku w części przychodni: do 9,0 m Powierzchnia netto: ok. 560,0 m 2 Kubatura budynku: ok ,0 m 3 Ilość kondygnacji: Część przychodni: 2 Część zabiegowa: 1 b.3. Zestawienie powierzchni w budynku 11

12 NR POM. PARTER NAZWA POMIESZCZENIA POWIERZCHNIA UśYTKOWA [m 2 ] 1.01 wiatrołap 7, poczekalnia 80, recepcja 8, WC 6, pokój przyjęć 11, pokój przyjęć 11, pokój przyjęć 11, pokój przyjęć 11, pokój przyjęć 11, wiatrołap 3, komunikacja ok. 80, klatka schodowa 14, magazyn wyrobów medycznych 8, pomieszczenie dla kotów 9, pomieszczenie dla psów 18, pomieszczenie dla psów 18, pomieszczenie przygotowania posiłków 9, magazyn karmy 4, pomieszczenie gospodarcze 8, sala zabiegowa 18, pomieszczenie przygotowania lekarzy 7, pomieszczenie przygotowania zwierząt 7, śluza 3, sala operacyjna 13, sala operacyjna 13, kotłownia 8, maszynownia 8, WC 2, magazyn środków dezynfekcyjnych 4, pomieszczenie przyjęcia prób laboratoryjnych 7, laboratorium 14, sala RTG 12, przedsionek do izolatek 4, izolatka 6, izolatka 6,0 PIĘTRO suma powierzchni na parterze: ok. 465, pomieszczenie biurowo-konferencyjne 18, archiwum 5, szatnia studentów 9, zaplecze sanitarne 8,0 12

13 2.05 szatnia lekarzy 9, zaplecze sanitarne 8, pokój wypoczynkowy z aneksem kuchennym 7, komunikacja ok. 30,0 suma powierzchni na piętrze: ok. 94,0 CAŁKOWITA SUMA POWIERZCHNI UśYTKOWEJ: ok. 560,0 c. Spis literatury i innych źródeł 1. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 sierpnia 2004 r. w sprawie wymagań dla gabinetów weterynaryjnych (Dz.U nr 194 poz. 1990) 2. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 sierpnia 2004 r. w sprawie wymagań dla przychodni weterynaryjnych (Dz.U nr 194 poz. 1991) 3. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 sierpnia 2004 r. w sprawie wymagań dla lecznic weterynaryjnych (Dz.U nr 194 poz. 1992) 4. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 sierpnia 2004 r. w sprawie wymagań dla klinik weterynaryjnych (Dz.U nr 194 poz. 1993) 5. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 sierpnia 2004 r. w sprawie wymagań dla weterynaryjnych laboratoriów diagnostycznych (Dz.U nr 194 poz. 1994) 6. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu prowadzenia ewidencji zakładów leczniczych dla zwierząt oraz otrzymywania z niej wypisu (Dz.U nr 194 poz. 1995) 7. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 sierpnia 2004 r. w sprawie wysokości opłaty za wpis do ewidencji zakładów leczniczych dla zwierząt (Dz.U nr 194 poz. 1996) 8. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 22 sierpnia 2005 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań dla przychodni weterynaryjnych (Dz.U nr 174 poz. 1453) 9. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U nr 75 poz. 690) 10. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 13 lutego 2003 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U nr 33 poz. 270) 11. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 7 kwietnia 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U nr 109 poz. 1156) 12. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U nr 201 poz. 1238) 13. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie zmiany rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U nr 228 poz. 1514) 14. Rozporządzenie ministra infrastruktury z dnia 12 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2009 r., Nr 56, poz. 461) 15. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 10 grudnia 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U nr 239 poz. 1597) 16. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2003 r., Nr 169, poz. 1650) - tekst ujednolicony 13

14 17. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2003 r., Nr 169, poz. 1650) 18. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 2 marca 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2007 r., Nr 49, poz. 330) 19. RF Architects Veterinary Hospital Design 2010 Hospital Design People's Choice Award entry: Greek & Associates Veterinary Hospital styczeń 2010 r., veterinaryhospitaldesign.dvm360.com/vethospitaldesign/articlestandard/article/detail/ Hospital Design Competition winners luty 2010 r., veterinaryhospitaldesign.dvm360.com/vethospitaldesign/articlestandard/article/detail/ Hospital Design People's Choice Award entry: All Valley Animal Care Center, styczeń 2010 r., veterinaryhospitaldesign.dvm360.com/vethospitaldesign/articlestandard/article/detail/ Hospital Design People's Choice Award entry: Southwest Veterinary Hospital, styczeń 2010 r., veterinaryhospitaldesign.dvm360.com/vethospitaldesign/2010+people's+choice+award/articles tandard/article/detail/ Hospital Design People's Choice Award entry: Yukon Hills Animal Hospital, styczeń 2010 r., veterinaryhospitaldesign.dvm360.com/vethospitaldesign/2010+people's+choice+award/articles tandard/article/detail/ Plansze projektowe (format A3 w układzie poziomym lub jego wielokrotność). 1) orientacja (1:2000), zagospodarowanie terenu 1:500, 2) rzut parteru 1:100, 3) rzut piętra (antresoli) 1:100, 4) rzut dachu 1:100, 5) przekroje (w ilości odpowiedniej dla przyjętej koncepcji min. 2) 1:100, 6) elewacje (w ilości odpowiedniej dla przyjętej koncepcji min. 4) 1:100, 7) fragment elewacji (10 mb) z odpowiednimi fragmentami przekroju poziomego i pionowego 1:50, 8) perspektywa zakładu z lotu ptaka lub aksonometria całości, 9) plansza dodatkowa (perspektywa strefy wejściowej widziana z poziomu stojącego obserwatora, schematy, ideogramy, podstawowe informacje materiałowe i opisowe, etc.) Plansze powinny być podane w trwałej technice graficznej, najchętniej w kolorze (elewacje w skali 1:100 oraz fragment elewacji w skali 1:50 obligatoryjnie kolorowe) Uwaga: skala 1:100 z dokładnością skali 1:200 wymóg ten podyktowany jest względnie małymi parametrami wielkościowymi budynku Ewentualna zmiana powyŝszych ustaleń ramowych (skala, format, zakres opracowania) musi być uzgodniona i zaakceptowana przez prowadzącego adiunkta. Oceniona praca kursowa jest niezbędna przy ustnym egzaminie z przedmiotu! Zawartość części archiwalnej - płyta CD-ROM i formatki A4. Płyta ma zawierać: a) pliki z planszami projektowymi formaty: dwg, pdf, jpg b) plik z opisem projektu: doc, pdf KaŜda formatka A4 powinna mieścić 1 planszę projektową; całość ma być umieszczona w koszulce foliowej gotowej do wpięcia do segregatora. Temat opracował dr inŝ. arch. Ryszard Włosowicz na podstawie pracy dyplomowej mgr inŝ. arch. Anety Laskowskiej 14