Projekt architektoniczno budowlany ocieplenia ścian i izolacji przeciwwilgociowej budynku mieszkalnego przy ul. Mickiewicza 1A w Olsztynie.

Transkrypt

1 ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA 1. DOKUMENTY FORMALNO - PRAWNE 1. Kopia mapy zasadniczej w skali 1: Uprawnienia i zaświadczenia projektanta. 2. PROJEKT ARCHITEKTONICZNO - BUDOWLANY CZĘŚĆ OPISOWA 1. Opis techniczny 2. Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia CZĘŚĆ RYSUNKOWA A-1 Plan sytuacyjny 1:500 A-2 Elewacje 1:100 Detale dociepleniowe: A-3 Dodatkowe i zasadnicze zbrojenie siatką A-4 Wzmocnienie narożników zewnętrznych A-5 Ocieplenie strefy cokołowej A-6 Ocieplenie ścianki attykowej

2 OPIS TECHNICZNY do projektu ocieplenia ścian i izolacji przeciwwilgociowej budynku mieszkalnego przy ul. Mickiewicza 1A w Olsztynie 1. PODSTAWA OPRACOWANIA 1.1 Zlecenie inwestora. 1.2 Wizja i pomiary w terenie. 1.3 Odpowiednie Normy i przepisy branżowe. 2. PRZEDMIOT OPRACOWANIA Przedmiotem powyższego opracowania jest projekt docieplenia ścian i izolacji przeciwwilgociowej budynku mieszkalnego przy ul. 3. ISTNIEJĄCE ZAGOSPODAROWANIE DZIAŁKI Przedmiotowy budynek mieści się na działce nr 156/1 w Olsztynie i stanowi zabudowę wnętrza kwartału wydzielonego ulicami: Mickiewicza, Warmińską, Mazurską i Dąbrowszczaków. W całości użytkowany jest jako budynek mieszkalny. Ścianą tylną wschodnią graniczy z budynkiem biurowym. Dostęp komunikacyjny do budynku zapewnia od strony zachodniej ul. Warmińska. 4. UZBROJENIE TERENU Budynek zaopatrzony jest w przyłącze energetyczne, wodno-kanalizacyjne i gazowe. 5. DANE INFORMACYJNE O DZIAŁCE Działka oraz budynek stanowią własność Gminy i Miasta Olsztyn i nie są objęte wpisem do rejestru zabytków. 6. PROJEKTOWANE ZAGOSPODAROWANIE DZIAŁKI Bez zmian. 7. STAN ISTNIEJĄCY 7.1. Opis ogólny budynku Budynek 1-klatkowy, o zwartej, prostokątnej bryle. Posiada 2 kondygnacje nadziemne + poddasze nieużytkowe strych, budynek jest częściowo podpiwniczony. Główne wejście do budynku na ścianie zachodniej Konstrukcja budynku Budynek wykonany w technologii tradycyjnej Ściany piwniczne murowane z cegły pełnej ceramicznej obustronnie otynkowane. Grubość ścian zewn. wraz z tynkami wynosi 55 cm Ściany nadziemia murowane z cegły pełnej ceramicznej obustronnie otynkowane. Grubość ścian zewnętrznych wraz z tynkami wynosi średnio 41 cm Dach płaski, drewniany, jednospadowy, kryty papą Elementy wykończeniowe: Obróbki blacharskie, rynny i rury spustowe z blachy stalowej ocynkowanej Parapety zewnętrzne z blachy stalowej ocynkowanej, częściowo powlekanej Ściany i cokół budynku tynkowane: tynki cementowo wapienne. 2

3 7.4. Charakterystyczne parametry Powierzchnia zabudowy: 97 m 2 Kubatura: 793 m ³ Wysokość budynku 8,10 m 7.5. Stan techniczny budynku W wyniku oględzin stwierdzono, że kondycja techniczna budynku jest w stanie średnim. Na elewacji frontowej widoczne jest pęknięcie muru przebiegające pionowo na całej wysokości budynku. Ponadto na skutek nieprawidłowo ukształtowanego spadku terenu przyległego i braku izolacji przeciwwilgociowej ściany piwniczne są zawilgocone. Zawilgocenie i zagrzybienie występuje również w pomieszczeniach mieszkalnych. Dlatego dla poprawy warunków użytkowo estetycznych budynku, stwierdza się konieczność wykonania izolacji przeciwwilgociowej ścian piwnicznych, ocieplenia ścian oraz wykonania innych robót mających na celu poprawę stanu technicznego i estetyki obiektu. 8. STAN PROJEKTOWANY - DOCIEPLENIE ŚCIAN 8.1. Założenia ogólne W celu zagwarantowania wysokiej jakości i trwałości docieplenia założono zastosowanie Bezspoinowego Systemu Ocieplenia tzw. metoda lekka-mokra. Metoda ta polega na wykonaniu na elewacji warstwy izolacyjnej z przyklejonych do podłoża płyt styropianowych, zabezpieczonych przed działaniem czynników atmosferycznych oraz przed uszkodzeniami mechanicznymi siatką z włókna szklanego i wykończonych masą tynkarską. Zapewnia ona dobre uszczelnienie powierzchni ścian, trwałość ocieplenia, łatwość wykonania, utrzymanie tradycyjnego wyglądu elewacji oraz stosunkowo niski koszt ocieplenia. UWAGA: Niedopuszczalne jest stosowanie elementów składowych z różnych systemów ociepleniowych Wyznaczenie grubości warstwy ocieplającej Oceny aktualnego stanu obiektu pod względem termicznym dokonano przez porównanie współczynników przenikania ciepła U przegród zewnętrznych zgodnie z zaleceniami zawartymi w Załączniku do Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. (Dz.U. Nr 75, poz. 690) - norma PN-EN ISO 13788:2003, stanowiące podstawę do zwiększenia izolacyjności cieplnych przegród budowlanych. W wyniku obliczeń stwierdzono, że poszczególne przegrody należy ocieplić jak niżej: Ściany zewnętrzne piwniczne cokół należy ocieplić styropianem EPS P lub polistyrenem ekstrudowanym o gr. 10 cm do głębokości 1,0 m poniżej poziomu terenu Ściany zewnętrzne kondygnacji nadziemnych należy ocieplić płytami styropianowymi EPS o gr. 15 cm Ościeża okien ocieplić płytami styropianowymi EPS gr. 2 3 cm Ściany piwniczne - cokół - ściana ocieplona styropianem gr. 10 cm 3

4 Budowa przegrody Nr Nazwa warstwy d R S d [m] [W/mK] [-] [W/m 2 K] [m] Strona zewnętrzna R se Płyta styropianowa EPS P Tynk lub gładź cementowo-wapienna Mur z cegły ceramicznej pełnej Tynk lub gładź cementowo-wapienna Strona wewnętrzna R si Wartość minimalnego czynnika frsi,min Nr Miesiąc f Rsi,min [W/m 2 K] 1 Styczeń Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień Miesiącami krytycznymi są: Styczeń, Luty Wartość współczynnika temperatury dla krytycznego miesiąca: f Rsi,min = 0.684W/m 2 K Efektywna wartość współczynnik temperatury frsi na powierzchni wewnętrznej przegrody Całkowity opór cieplny przegrody R c = 3.381W/m 2 K Współczynnik przenikania przegrody (bez uwzględnienia dodatków na mostki DU k ): U c = 0.296W/m 2 K < Udop=0,30 W/m2K Wartość współczynnika temperaturowego przegrody f Rsi = 0.962W/m 2 K Sprawdzenie wartości czynnika obliczeniowego frsi Wartość współczynnika temperaturowego przegrody f Rsi = 0.962W/m 2 K 4

5 Wartość współczynnika temperatury dla krytycznego miesiąca f Rsi,mIn = 0.684W/m 2 K f Rsi f Rsi,mIn 0.962W/m 2 K 0.684W/m 2 K Warunek spełniony. Przegroda zaprojektowana prawidłowo pod kątem uniknięcia rozwoju pleśni. Miesięczne strumienie kondensacji i akumulacji wewnętrznej przegrody Nr Miesiąc Kondensacja 0 Styczeń NIE 1 Luty NIE 2 Marzec NIE 3 Kwiecień NIE 4 Maj NIE 5 Czerwiec NIE 6 Lipiec NIE 7 Sierpień NIE 8 Wrzesień NIE 9 Październik NIE 10 Listopad NIE 11 Grudzień NIE W projektowanej przegrodzie nie występuje kondensacja pary wodnej. Przegroda zaprojektowana prawidłowo pod kątem kondensacji pary wodnej. Szczegółowe wyniki rozkładu temperatur i ciśnienia pary wodnej w przegrodzie dla miesiąca krytycznego: styczeń Przegroda Nr Warstwa Powierzchnie stykowe n P n,sat P n g c [ o C] [Pa] [Pa] [kg/m 2 ] Strona zewnętrzna e =-1,0 o C, e=88%, 0 Płyta styropianowa EPS P 1 Tynk lub gładź cementowowapienna 2 Mur z cegły ceramicznej pełnej

6 3 Tynk lub gładź cementowowapienna Strona wewnętrzna i =20,0 o C, i=50%, Wykres rozkładu temperatury dla miesiąca: Styczeń Wykres rozkładu ciśnień w przegrodzie dla miesiąca: Styczeń Ściany kondygnacji nadziemnych - ściana ocieplona styropianem gr. 15 cm 6

7 Budowa przegrody Nr Nazwa warstwy d R S d [m] [W/mK] [-] [W/m 2 K] [m] Strona zewnętrzna R se Płyta styropianowa EPS FASADA Tynk lub gładź cementowo-wapienna Mur z cegły ceramicznej pełnej Tynk lub gładź cementowo-wapienna Strona wewnętrzna R si Wartość minimalnego czynnika frsi,min Nr Miesiąc f Rsi,min [W/m 2 K] 1 Styczeń Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień Miesiącami krytycznymi są: Styczeń, Luty Wartość współczynnika temperatury dla krytycznego miesiąca: f Rsi,min = 0.684W/m 2 K Efektywna wartość współczynnika temperatury frsi na powierzchni wewnętrznej przegrody Całkowity opór cieplny przegrody R c = 4.437W/m 2 K Współczynnik przenikania przegrody U c = 0.225W/m 2 K < Udop=0,30 W/m2K Wartość współczynnika temperaturowego przegrody f Rsi = 0.971W/m 2 K k): Sprawdzenie wartości czynnika obliczeniowego frsi Wartość współczynnika temperaturowego przegrody f Rsi = 0.971W/m 2 K 7

8 Wartość współczynnika temperatury dla krytycznego miesiąca f Rsi,min = 0.684W/m 2 K f Rsi f Rsi,min 0.971W/m 2 K 0.684W/m 2 K Warunek spełniony. Przegroda zaprojektowana prawidłowo pod kątem uniknięcia rozwoju pleśni. Miesięczne strumienie kondensacji i akumulacji wewnętrznej przegrody Nr Miesiąc Kondensacja 0 Styczeń NIE 1 Luty NIE 2 Marzec NIE 3 Kwiecień NIE 4 Maj NIE 5 Czerwiec NIE 6 Lipiec NIE 7 Sierpień NIE 8 Wrzesień NIE 9 Październik NIE 10 Listopad NIE 11 Grudzień NIE W projektowanej przegrodzie nie występuje kondensacja pary wodnej. Przegroda zaprojektowana prawidłowo pod kątem kondensacji pary wodnej. Szczegółowe wyniki rozkładu temperatur i ciśnienia pary wodnej w przegrodzie dla miesiąca krytycznego (styczeń) Przegroda Nr Warstwa Powierzchnie stykowe n P n,sat P n g c [ o C] [Pa] [Pa] [kg/m 2 ] Strona zewnętrzna e =-1,0 o C, e=88%, 0 1 Płyta styropianowa EPS FASADA Tynk lub gładź cementowowapienna Mur z cegły ceramicznej pełnej 3 Tynk lub gładź cementowo

9 wapienna Strona wewnętrzna i =20,0 o C, i=50%, Wykres rozkładu temperatury dla miesiąca: Styczeń Wykres rozkładu ciśnień w przegrodzie dla miesiąca: Styczeń 8.3. Ściany piwniczne i cokół Pionowa izolacja murów piwnicy Budynek wymaga wykonania izolacji przeciwwilgociowej ścian przyziemia w części podpiwniczonej. W celu wykonania izolacji pionowej należy odsłonić ściany zewnętrzne, wykonując wzdłuż ścian wykopy o szer. 80cm i zabezpieczając je poprzez wykonanie deskowania. Ściany odsłonić do głębokości górnej powierzchni ław fundamentowych. 9

10 Po odsłonięciu ścian przyziemia należy odbić głuche i zniszczone tynki, powierzchnię dokładnie oczyścić i nałożyć nowy dwuwarstwowy tynk cementowo-wapienny marki M10. Po wyschnięciu tynków, ściany zagruntować jedną warstwą emulsji bitumicznej ASFALBIT (gruntować aż do głębokości górnej powierzchni fundamentu). Przy gruntowaniu podkład powinien być suchy, a jego wilgotność nie powinna przekraczać 5%. Powłoki gruntujące powinny być naniesione w jednej lub dwóch warstwach, z tym, że druga warstwa może być naniesiona dopiero po całkowitym wyschnięciu pierwszej. Temperatura otoczenia w czasie gruntowania podkładu powinna być nie niższa niż 5 C. Następnie na tak przygotowaną powierzchnię nałożyć masę bitumiczno-kauczukową STYRBIT Masę nakładamy zawsze w minimum dwóch warstwach, nakładając następną warstwę w kierunku prostopadłym do warstwy poprzedniej. Każdą następną warstwę nakładamy po bardzo dobrym wyschnięciu warstwy poprzedniej (1mm warstwy schnie ok. 24 godz. w temp. 20 C) Ocieplenie ścian piwnic i cokołu Do ocieplenia użyć styropianu EPS P lub polistyrenu ekstrudowanego XPS o gr. 10 cm. Klejenie zaczynamy od głębokości 1,0 m poniżej poziomu terenu. Masę STYRBIT 2000 nakładamy na płyty styropianowe (lub ekstrudowane) i dociskając je ruchem kolistym układamy płyty do powierzchni podłoża. W przypadku podziemnej części budynku, tak wykonaną izolację należy zasypać do przewidywanego poziomu terenu nie wcześniej niż po 3 dniach Wykończenie cokołu W części cokołowej, na płytach izolacji termicznej należy wykonać podwójną warstwę zbrojoną. W przypadku miejsc narażonych na uszkodzenia mechaniczne pierwszą warstwę zaleca się wykonać przy użyciu tkaniny pancernej układanej bez zakładów na styk, zatapiając ją w zaprawie klejąco-zbrojącej. W pozostałych przypadkach można użyć zwykłej siatki do ociepleń (145 g/m2). Po stwardnieniu masy klejącej w pierwszej warstwie tj. po ok. 3 dniach, należy wykonać drugą warstwę, postępując tak, jak przy ocieplaniu zasadniczej części ściany. Do jej wykonania także należy użyć zaprawy klejącej i siatki 145 g/m2. Po wyschnięciu i zagruntowaniu warstwy zbrojonej, należy nanieść na nią podkład tynkarski, a po jego wyschnięciu, tj., po co najmniej 24 godzinach można przystąpić do wykonywania tynku cienkowarstwowego. Przewiduje się zastosowanie tynku silikonowego o strukturze ziarnistej (tzw. baranek) i wielkości ziarna 2,0 mm. Przygotować masę tynkarską ściśle wg instrukcji producenta. Cokół pomalować silikonową farbą fasadową. Malowanie rozpocząć nie wcześniej niż po upłynięciu trzeciej doby po zakończeniu tynkowania. Prace wykonać podczas bezdeszczowej pogody przy temp. powyżej Ściany nadziemia powyżej cokołu Przygotowanie podłoża Przed rozpoczęciem prac ociepleniowych należy odpowiednio przygotować podłoże. Musi być ono stabilne, równe, o dostatecznej nośności oraz wolne od zanieczyszczeń zmniejszających przyczepność zaprawy klejącej (np. kurzu, pyłu, olejów, mchu). Tynki głuche i zniszczone odbić. Zaleca się również skucie tynków na zewnętrznych powierzchniach ościeży okiennych i drzwiowych, aby możliwe było ich ocieplenie bez nadmiernego zasłaniania ościeżnic. Należy także usunąć słabo przyczepne, łuszczące się powłoki malarskie. Lokalne ubytki i miejsca, gdzie skuto tynki słabo związane z podłożem, należy wypełnić i wyrównać 10

11 zaprawą cementowo-wapienną. Zmyć ściany budynku wodą bez dodatku środków chemicznych. Płaszczyzny ścian sprawdzić łatami aluminiowymi. Usunąć obróbki blacharskie, odsunąć przewody instalacyjne, zdemontować tablice informacyjne itp. Na ścianie zamocować profil cokołowy, stosując, co najmniej 3 kołki na 1mb listwy Przygotowanie masy klejącej i przyklejanie płyt styropianu Zaprawę klejącą należy przygotować zgodnie z instrukcją podaną na opakowaniu. Przygotowaną masę klejącą należy nakładać metodą pasmowo-punktową. W odległości ok. 3 cm od krawędzi płyty zaprawę nanosić pasmami o szerokości kilku centymetrów. Na pozostałą powierzchnię płyty zaprawę nakładać plackami rozmieszczonymi tak, aby znalazły się one w miejscach, gdzie następnie będą mocowane kołki. Łączna powierzchnia nałożonej zaprawy klejącej powinna obejmować co najmniej 40% płyty. Po nałożeniu masy klejącej na płytę styropianową należy ją bezzwłocznie przyłożyć do ściany i docisnąć. Przyklejanie płyt należy rozpocząć od listwy startowej. Płyty należy przyklejać w układzie poziomym dłuższych krawędzi z zachowaniem mijankowego układu spoin. Płyty układać na styk, nadmiar wyciśniętej zaprawy klejącej usuwać, aby na obrzeżach nie pozostawały żadne jej resztki (niedopuszczalne są szczeliny większe niż 2 mm oraz nierówności na powierzchni styropianu większe niż 3 mm). Płyty izolacyjne rozmieścić w taki sposób, aby ich styki nie znajdowały się na przedłużeniu krawędzi otworów okiennych i drzwiowych, a w narożach ścian płyty należy przyklejać naprzemiennie, aby się zazębiały. Wyrównać powierzchnie styropianu przez szlifowanie packami wyłożonymi papierem ściernym. Można to wykonać nie wcześniej niż po 3 dniach od przyklejenia płyt. Należy zwrócić szczególna uwagę na pozostawienie prostych krawędzi przy narożach ścian oraz przy otworach okiennych i drzwiowych. Powierzchnię styropianu należy dokładnie oczyścić z powstałego pyłu. Dodatkowo należy wzmocnić mocowanie płyt styropianowych do podłoża poprzez zastosowanie kołków rozporowych (6 szt./m2). Ich długość należy dobrać, uwzględniając grubość płyty izolacyjnej, warstwy kleju, starego tynku i wymaganą głębokość kotwienia w ścianie (przeciętnie ok. 5 cm w ścianie z elementów pełnych). Talerzyki łączników nie powinny wystawać poza lico płyt. Prace wykonać podczas bezdeszczowej pogody przy temperaturze powyżej 5 C Przyklejanie siatki z włókna szklanego Przy narożach otworów okiennych i drzwiowych na płytach termoizolacyjnych należy nakleić pod kątem 45º kawałki tkaniny zbrojącej o wymiarach 20x35cm. Zapobiega to powstawaniu rys i pęknięć na elewacji budynku. Ponadto odpowiednie kawałki tkaniny szklanej należy nakleić w narożnikach na styku ościeży pionowych z nadprożem. Wypukłe naroża przy zbiegu ścian budynku, a także krawędzie przy otworach drzwiowych należy wzmocnić przez zastosowanie profili narożnych. Wykonanie takiego wzmocnienia przy otworach okiennych nie jest konieczne, ale ułatwia uzyskanie prostych krawędzi. Po obu stronach wzmacnianej krawędzi należy nanieść warstwę zaprawy klejącej, a następnie wcisnąć w nią profil narożny, dbając o zachowanie pionu lub poziomu. Wydobywającą się z otworów w profilu zaprawę natychmiast zaszpachlować. Na poziomych krawędziach nad otworami okiennymi i drzwiowymi osadzić profile narożne z kapinosem. 11

12 Do wykonywania warstwy zbrojonej przystąpić nie wcześniej niż po 3 dniach od przyklejenia płyt izolacyjnych. Zaprawę klejącą należy nanosić na powierzchnię płyt izolacyjnych ciągłą warstwą pasmami o szerokości tkaniny i przeczesać kielnią zębatą 10x10 mm. W przygotowaną warstwę zaprawy przy użyciu pacy wygładzającej wciskać natychmiast tkaninę zbrojącą i równo zaszpachlować, stosując w niezbędnych przypadkach dodatkową porcję masy klejącej. Tkanina powinna być równomiernie napięta, nie wykazywać sfałdowań i być całkowicie zatopiona w masie kleju. Warstwa zbrojona pojedynczą tkaniną powinna mieć grubość 3-5mm. Sąsiednie pasy tkaniny należy układać na zakład 10cm. Na krawędziach ościeży oraz naroży budynku siatkę wywinąć poza krawędź na szer. min. 15cm (niedopuszczalne jest ucięcie na krawędzi) Wykonanie wyprawy tynkarskiej W normalnych warunkach pogodowych po ok. 3 dniach schnięcia nanieść szczotką lub wałkiem jedną warstwę podkładu tynkarskiego. Po wyschnięciu podkładu tynkarskiego, tj. po co najmniej 24 godzinach, można przystąpić do wykonywania tynku cienkowarstwowego. Przewiduje się zastosowanie mineralnej zaprawy tynkarskiej, białej, zacieranej, o strukturze ziarnistej (tzw. baranek) i wielkości ziarna 2,0 mm. Przygotować masę tynkarską ściśle wg instrukcji producenta. Prace tynkarskie na jednej wyodrębnionej powierzchni elewacji prowadzić w sposób ciągły, aby uniknąć nierówności struktury tynku. Niedopuszczalne jest prowadzenie prac tynkarskich w czasie deszczu, podczas silnego wiatru lub dużego nasłonecznienia elewacji, bez zastosowania specjalnych osłon ograniczających wpływ czynników atmosferycznych Malowanie elewacji Elewacje należy pomalować krzemianowymi farbami fasadowymi wg przyjętej kolorystyki. Malowanie rozpocząć nie wcześniej niż po upłynięciu trzeciej doby po zakończeniu tynkowania. Aby uniknąć różnic w odcieniu barw należy na jedną powierzchnie nakładać farbę tej samej szarży produkcyjnej. Przy nakładaniu powłok przestrzegać czasu schnięcia ok. 12 godz. Prace wykonać podczas bezdeszczowej pogody przy temp. powyżej 5 C Ocieplenie ścian w miejscach szczególnych Ocieplając budynek należy zachować: istniejące wysunięcie z lica ściany filarków z obu stron drzwi wejściowych gr. ok. 2 cm. obecne profile gzymsów: międzykondygnacyjnego i wieńczącego Bezwzględnie należy zaizolować przeciwwilgociowo fundament i ocieplić całą ścianę południowego szczytu tj. także poniżej dachu przybudowanego blaszanego garażu Kolorystyka Elewacje budynku wykonać zgodnie z kolorystyką zawartą w projekcie (rys. A-2). 9. PRACE WYKOŃCZENIOWE 9.3. Obróbki blacharskie Po ociepleniu budynku należy wykonać nowe obróbki blacharskie. Należy je dostosować do nowych grubości ścian. Obróbki te powinny wystawać poza lico ocieplonych ścian minimum 12

13 4cm. Blachy nie należy układać bezpośrednio na betonie lub tynku cementowo-wapiennym. W związku z tym pod blachę należy podłożyć izolację z warstwy papy lub innego materiału izolacyjnego. Obróbki blacharskie należy wykonać z blachy stalowej ocynkowanej Attyka Istniejące zwieńczenie z dachówek należy wymienić na obróbkę blacharską Rynny i rury spustowe Istniejące rynny i rury spustowe są wymienione. Należy je zdemontować i po ociepleniu budynku zamontować na nowo Parapety zewnętrzne Parapety zewnętrzne wymienić na wykonane ze stali powlekanej w kolorze białym. Dostosować ich szerokość do nowej szerokości otworów okiennych i grubości ścian. Powinny one wystawać poza lico ocieplanych ścian, co najmniej 4cm Drzwi zewnętrzne Drzwi wejściowe poddać renowacji i pomalować je farbą olejną na kolor szary Instalacja odgromowa Instalację odgromową należy umieścić w rurkach ochronnych pod tynkiem, pod warstwą izolacji termicznej. W podobny sposób należy potraktować przewody elektryczne biegnące po zewnętrznej stronie ścian budynku Opaska wokół budynku Po wykonaniu ocieplenia cokołu, należy ułożyć z kostki betonowej nową opaskę wokół budynku z zachowaniem istniejącej szerokości i spadku 1% od ścian budynku Studzienki piwniczne Studzienki należy przebudować wykonując rant wysokości 10 cm powyżej opaski. Studzienki zakryć kratą przemysłową ze stali ocynkowanej Betonowy słup zewnętrzny Istniejący słup betonowy połączony ze ścianą północną należy pomalować farbą elewacyjną silikonową w kolorze jak na rys. A UWAGI KOŃCOWE Wszystkie roboty budowlane winny być prowadzone zgodnie z przepisami techniczno budowlanymi, obowiązującymi Polskimi Normami oraz zasadami wiedzy technicznej, przepisami BHP i pod nadzorem osoby do tego uprawnionej.. Wszystkie stosowane materiały budowlane oraz cały system ocieplenia muszą posiadać atest dopuszczający je do stosowania w budownictwie oraz inne świadectwa i certyfikaty wymagane prawem budowlanym. Olsztyn, sierpień 2013 r. autor: Jolanta Pietkiewicz architekt IARP 13

14 INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY ZDROWIA 1. DANE OGÓLNE Inwestycja : Projekt ocieplenia ścian i izolacji przeciwwilgociowej budynku mieszkalnego Adres : Olsztyn, ul. Mickiewicza 1A działka nr 156/1 Inwestor: Zakład Lokali i Budynków Komunalnych w Olsztynie Olsztyn, ul. Cicha 5 Projektant: Pracownia Projektowa Architekt Jolanta Pietkiewicz Olsztyn, ul. Metalowa 7a 2. ZAKRES I KOLEJNOŚĆ ROBÓT Przedmiot i zakres robót budowlanych: Izolacja pionowa ścian przyziemia Ocieplenie ścian budynku Wymiana obróbek blacharskich Wykonanie opaski przy budynku Kolejność realizacji: Prace przygotowawcze Demontaż betonowej opaski przy budynku Roboty izolacyjne ścian przyziemia Rozłożenie rusztowania Oczyszczenie i ocieplenie ścian Tynki cienkowarstwowe Obróbki blacharskie i parapety 3. ISTNIEJĄCE NA DZIAŁCE OBIEKTY BUDOWLANE Poza przedmiotowym budynkiem na działce nie ma innych obiektów budowlanych. 4. ELEMENTY ZAGOSPODAROWANIA TERENU, KTÓRE MOGĄ STWARZAĆ ZAGROŻENIE BEZPIECZEŃSTWA I ZDROWIA LUDZI Na przedmiotowej działce nie ma elementów stwarzających zagrożenie bezpieczeństwa i zdrowia ludzi. 5. PRZEWIDYWANE ZAGROŻENIA WYSTĘPUJĄCE PODCZAS REALIZACJI ROBÓT BUDOWLANYCH I ŚRODKI ZAPOBIEGAWCZE 1. Wykopy zagrożenia związane z osunięciami skarp. W razie przypadkowego odkrycia lub naruszenia instalacji wod-kan, elektrycznej, gazowej itp., niezwłocznie przerwać pracę i ustalić z właściwą jednostką zarządzającą daną instalacją dalszy sposób wykonywania robót 2. Roboty na wysokościach - ryzyko zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia ludzi z uwagi na upadek z wysokości powyżej 2m. Do zabezpieczeń stanowisk pracy, przed upadkiem z wysokości, należy stosować środki ochrony zbiorowej, w szczególności balustrady, siatki ochronne i siatki bezpieczeństwa. Rusztowania mają spełniać wymagania bezpieczeństwa określone we właściwych przepisach. 14

15 3. Zagrożenie przy stosowaniu elektronarzędzi przestrzegać instrukcji obsługi zasad BHP pracy z elektronarzędziami 4. Nie należy prowadzić robót budowlanych w temperaturze poniżej 10 o C oraz w warunkach pogodowych stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia. 6. INSTRUKTAŻ PRACOWNIKÓW Przed przystąpieniem do realizacji robót szczególnie niebezpiecznych należy: 1. Sprawdzić posiadane przez pracowników kwalifikacji przewidzianych odrębnymi przepisami dla danego rodzaju robót. 2. Sprawdzić posiadanie orzeczeń lekarskich o dopuszczeniu do określonej pracy. 3. Zaopatrzyć pracowników w odpowiednie środki ochrony indywidualnej. 4. Prowadzić stały bezpośredni nadzór nad pracami szczególnie niebezpiecznymi przez osoby uprawnione. 7. TECHNICZNO - ORGANIZACYJNE ŚRODKI ZAPOBIEGAWCZE Przed przystąpieniem do realizacji robót należy: 1. Teren budowy właściwie oznakować i uniemożliwić wstęp osobom postronnym. 2. Przygotować odpowiednie zaplecze socjalne dla pracowników. 3. Odpowiednio przygotować, oznaczyć i zabezpieczyć miejsca poboru wody i energii elektrycznej. 4. Wyznaczyć miejsca na składanie materiałów i odpadów. 5. Wywiesić tablice ostrzegawcze informujące o rodzaju prowadzonych robót i o zakresie wstępu na teren prac osób postronnych. 6. Zabezpieczyć występujące na budowie wykopy przed obsunięciem ziemi i dostępem osób niepowołanych. 7. Odpowiednio oznakować wjazdy i wyjazdy na teren budowy. 8. Wjazd i wyjazd z placu budowy należy urządzić i zorganizować w sposób zapewniający bezpieczną i sprawną komunikację umożliwiającą szybką ewakuację na wypadek pożaru, awarii lub innych zagrożeń. Olsztyn, sierpień 2013 r. autor: Jolanta Pietkiewicz architekt IARP 15