Aforyzmy czyli zapomniana sól Ziemi

Transkrypt

1 Tadeusz Sokala Aforyzmy czyli zapomniana sól Ziemi

2 2

3 1... odszed³em w mrok i œwiat³o siê ode mnie odwróci³o, poszed³em w stronê œwiat³a a mrok o mnie zapomnia³... 2 Jeden cz³owiek nie jest w stanie podnieœæ zmartwieñ ludzi, te jednak zwyk³y p³yn¹æ do niego strumieniem liœci uciekaj¹cych z jesiennego drzewa... 3 Natura ludzka jest wstanie osi¹gn¹æ poprzez rozum niemal wszystko, ale nie wiele robi... 3

4 4 Czasem kiedy uda siê wyjœæ z krêgu nieszczêœæ to i tak po chwili siê tam wraca 5 Czy istnieje rzecz która jest wstanie ubarwiæ ycie? MI OŒÆ? Mi³oœæ to chyba tylko kpina BOGA, zrobi³ to by ycie by³o ciekawsze?...a mo e mu siê po prostu nudzi³o... 6 Gdy wêdrowiec nie ma na tyle si³ by kroczyæ obran¹ drog¹, na której napotka³ okrucieñstwo i nici do cna przesi¹kniête z³em, które mówi¹, i dobro nie mo e cieszyæ siê egzystencj¹; wtedy przychodzi do niego myœl co rzecze, e kraina w której yje oparta jest na wiêkszym b¹dÿ mniejszym nieszczêœciu... Nie jest to jednak prawda, budulcem owej krainy jest szczêœcie roz³o one równomiernie do ka dej chwili ycia. Kiedy to zrozumie - nabierze si³ do dalszej drogi... 4

5 7 Poznaæ siebie, to poznaæ œwiat... 8 Jeœli ycie stawia nam wysoko poprzeczkê, to chce byœmy skoczyli wy ej... 9 Cz³owiek biedny nie wie czym jest g³ód..., cz³owiek bogaty jest g³odny ca³y czas. 5

6 10 Czeka³em a kamieñ zleci z urwiska, tym czasem zlecia³o mi ca³e ycie. 11 yæ na krawêdzi przepaœci, Spadaæ z niej i podnosiæ siê, Jest najwspanialsz¹ spoœród sztuk, zwan¹ codziennoœci¹. 12 yj¹c szczêœliwie zapomina siê o sprawach istotnych... 6

7 13 Istota œwiata polega na jego z³o onoœci..., najlepiej pozostawiæ jego bieg w spokoju 14 Przestañ k³amaæ, albo yj w samotni... jak¹ jest ycie 15 Daæ siê omamiæ, to tak jak przegraæ z losem... a pora ka to rzecz która powinna byæ cz³owiekowi obca. 7

8 16 Czasem wydaje siê i ycie to tylko art, wtedy nale y siê zaœmiaæ Myœl ludzka nigdy nie wygra z g³upot¹. 18 Widzieæ wady w innych jest ³atwo, ale dostrzec swoje - jest sztuk¹ 8

9 19 atwo jest siê œmiaæ z cz³owieka, ale zrozumieæ go jest najwiêkszym przejawem cz³owieczeñstwa. 20 Trudno jest siê po egnaæ, jeszcze trudniej rozstaæ, a po wszystkim dalej yæ! Jest to rzecz której jedynie cz³owiek mo e siê podj¹æ 21 Trudno jest poznawaæ... jeszcze trudniej zapominaæ... 9

10 22 Kiedy al ciœnie serce zbyt mocno, trzeba pozostawiæ go losowi i yæ dalej 23 ycie jest niczym krêta i zawi³a droga, komplikuje siê zawsze na rozdro u... i koñczy zbyt szybko...,ale jednoczeœnie koniec jednej œcie ki wi¹ e siê z powstaniem nastêpnej i tak niszcz¹c wszystko powstaje ycie al noszony w sercu mo na jedynie rzuciæ na wiatr i patrzeæ jak los nim kieruje... 10

11 25 Mi³oœæ przezwyciê y wszystko, nawet czas czy odleg³oœæ... i w koñcu dwie jednakie dusze stworz¹ jedn¹ Smutek i gorycz rozstania jest wstanie z³agodziæ tylko jedna rzecz..., ona nas otacza i idzie zawsze obok..., niekiedy bywa tak, e siê jej boimy, a czasem ona nas... ale jak wszystkiemu jej te trzeba stawiæ czo³a i udaæ siê dalej Odszed³em w mrok zapomnienia i utopi³em siê w smutku... teraz znowu yje i p³ywam po niebie... 11

12 28 Gdy ludzie przestan¹ byæ pazerni na pieni¹dze to po chwili uœwiadomisz sobie, e doœwiadczy³eœ piêknego snu Gdy œwiat oka e siê zbyt zamazany nale y sprawiæ sobie porz¹dne okulary Cz³owiek bez mi³oœci jest niczym las bez drzew... 12

13 31 mi³oœæ jest cz¹stk¹ cz³owieka, powiedzia³bym nawet e mi³oœæ jest nieod³¹cznym sk³adnikiem jego ycia 32 Cz³owiek niekochany przestaje byæ cz³owiekiem Œwiat jest tak¹ wielk¹ kul¹, na której yj¹ ludziki. Te ludziki decyduj¹ same o wszystkim i przez to tworz¹ kszta³t tej kulki, jej barwy, cienie, œwiat³a... Istoty zamieszkuj¹ce t¹ planetê czêsto tworz¹ du ¹ grupê, która popiera jedn¹ racjê, niewa ne czy jest ona s³uszna czy nie, wa ne e jakaœ jednostka zapocz¹tkowa³a t¹ ideê, potem inni poszli w jej œlady, a reszta chc¹c siê podporz¹dkowaæ pod¹ a za nimi. Tak powstaje kolor. Ale kolorów jest wiele, tak jak indywidualnych jednostek... 13

14 34 by coœ powsta³o, albo siê zmieni³o musi min¹æ trochê czasu Dla cz³owieka czas jest rzecz¹ istotn¹. Chyba nie ma nikogo kto by nie chcia³ siêgn¹æ gwiazd przed koñcem swej drogi... ale cz³owiek w swojej olbrzymiej m¹droœci pojmie e spad³ ze S³oñca dopiero wtedy, gdy znajdzie siê na Ziemi. 36 Wszystko podporz¹dkowuje siê jednej jedynej rzeczy i nie jest to ycie, dokonywanie wyborów, czy nawet w³asne wnêtrze, Tym okrutnym a zarazem piêknym czymœ jest czas. Ka dy chce go mieæ jak najwiêcej, ale on nieub³aganie p³ynie niczym rw¹ca rzeka. 14

15 37 Z ka dym nowym yciem idzie kolejny promyk nadziei na lepsz¹ przysz³oœæ... ale póki co œwiat jest szary Cz³owiek skazany na ycie mo e byæ wolny... tylko po co mu taka wolnoœæ...? 39 Mia³em okazje zaznajomiæ siê z tym co dane jest wiedzieæ jedynie ca³ej ludzkoœci... Teraz bogatszy jestem o jedno wielkie nic. 15

16 40 Kiedy los zaczyna wdr¹ aæ swe kpiny trzeba zaœmiaæ siê mu w twarz Ka da rzeka ma swój pocz¹tek, podobnie jest z rozumem Nauka usi³uje otworzyæ oczy, ludzie próbuj¹ je zamkn¹æ, ale nie mo na siê poddawaæ! Czasem na œwiat nale y spojrzeæ przez pryzmat wyobraÿni i duszy, bo tylko w ten sposób mo na pamiêtaæ o tym co by³o, yj¹c teraz... 16

17 43 Najwiêksza chêæ posiadania znajduje siê w obszarach niedostêpnych Czeka³em na szczêœcie, a tymczasem by³em szczêœliwy ca³y czas Stoj¹c w bezsensownej otch³ani w oczekiwaniu na brakuj¹c¹ czêœæ duszy mo na uœwiadomiæ sobie o utracie bezcennego kawa³ka w³asnej osoby dopiero po rozstaniu... 17

18 46 Wojownikowi walcz¹cemu z codziennoœci¹ mog¹ pomóc jedynie wspomnienia... i nadzieja na promyczek œwiat³a Chyba jedyn¹ rzecz¹, która mo e z³agodziæ gorycz rozstania jest garœæ wspomnieñ i cieñ marzeñ Budziæ siê i zasypiaæ nie jest ³atwo, ale w koñcu trzeba to kiedyœ zrobiæ... 18

19 49 Wymalowa³em sobie ycie kolorami têczy, tymczasem ono jest szare Bycie malarzem jest trudne... wystarczy e zmiesza siê mi³oœæ ze szczêœciem i wychodzi rozstanie Nawet wœród osób bliskich sercu mo na byæ samotnym... 19

20 52 Gdy siê utonie mo na jeszcze wyp³yn¹æ na powierzchniê i zliczyæ wszystkie gwiazdy W yciu wielu ludzi szczêœcie idzie ze smutkiem pod rêkê 54 Zwyciê y³em dobro... pokona³em z³o... teraz yje... 20

21 55 Bywa, e ludzie tu³aj¹ siê bez celu nie wiedz¹c jak yæ... a przecie mo na liczyæ gwiazdy albo p³ywaæ po niebie ycie jest piêkne...ale staje siê piêkniejsze gdy ktoœ dok³ada do maleñkiego stosu kolejny promyczek œwiat³a, który pomaga swym wspó³braciom w dopuszczaniu siê rzeczy wspania³ych, obfitych w radoœæ i szczêœcie 57 yjemy w miejscu gdzie przysz³oœæ z przesz³oœci¹ tocz¹ bój... 21

22 58 W bezsensownej wojnie œwiat³a z mrokiem zawsze wygrywa nadzieja... ale mimo to œwiat jest szary Wstyd siê przyznaæ ale... ja milczê... gdy ma dusza jest plotkar¹ Milcz¹c, przyznajesz siê do g³upoty. Gdy zabierzesz g³os stajesz siê g³upcem 22

23 61 Walczê ze smutkiem o szczêœcie... tymczasem jedynym wygranym jest mrok wraz, ze œwiat³em które tworz¹ jednoœæ zwan¹ dusz¹ Tu³aj¹c siê po bezdro ach mi³oœci, myœlisz zapewne, i bez koñca mo na p³ywaæ po niebie, ale z czasem i tym siê zmêczysz... Poczniesz wtem spogl¹daæ na sklepienie z uwielbieniem którego wczeœniej nie zna³eœ ycie bywa okrutne... sprawia e ludzie przychodz¹ i odchodz¹...by nie dopuœciæ do ich ci¹g³ego przemieszczania nale y wskazaæ im œcie kê prowadz¹c¹ do serca i tam te zatrzymaæ 23

24 64 Te wszystkie zabiegane istoty nie s¹ sk³onne zaaprobowaæ chodziarzy, mimo e jedni jak i drudzy nie ró ni¹ siê od siebie tak bardzo Ludzie przychodz¹ i odchodz¹... a podczas tej wymiany kierunków zapominaj¹ o tych którzy nie odbiegaj¹ nadto w egzystencji od szaraków... Nie szaraki przez t¹ ma³¹-wielk¹ odbiegowoœæ nie mog¹ zaznaæ ca³ej gamy rozkoszy ycia przys³uguj¹cych ponoæ ka demu, kto tylko œmie byæ cz³owiekiem. 66 Szary kolor sk³ada siê z wszelakich piêknych barw, ale wystarczy odrobina czerni by sta³ siê takim jaki jest... 24

25 67 M¹dry cz³owiek to ktoœ kto nie boi siê yæ. Ja i wielu innych; boimy siê! 68 ycie jest bardzo ³atwe; polega na dokonywaniu wyboru, z tym e one s¹ trudne 69 Ci co nie zadaj¹ pytañ nie chc¹ szukaæ odpowiedzi. I to w³aœnie oni nie posiadaj¹ przez owe lenistwo ni krzty rozumu-tylko kto stara siê znaleÿæ ów odpowiedÿ? 25

26 70 Szukamy szczêœcia i d¹ ymy do jakiegoœ celu... we wszystkim staramy znaleÿæ jakiœ sens, tymczasem œwiat jest na tyle prosty, e a niepojêty... niektóre rzeczy po prostu s¹. Nie próbujmy zmieniaæ ich natury. 71 Cz³owiek jest zawistny i pamiêta wszystkie krzywdy zawsze jest bogaty a po stracie bystry 72 Wszystkim brakuje wszystkiego 26

27 73 Szczêœcie jest jedynie dodatkiem do smutku 74 Na nasze nie szczêœcie, b¹dÿ te szczêœcie ycie jest niezwykle kruche, wystarczy by ma³a nitka odpad³a, a zniknie 75 ycie d³uga droga na której koñcu odnajdujemy pocz¹tek i wtedy zaczynamy iœæ od nowa 27

28 76 Szczêœcie znika tylko wtedy, gdy zapomnimy o smutku 77 Ludzie którzy zbytnio odchodz¹ od norm jakie wytycza im spo³eczeñstwo czêsto nosz¹ miano wariatów. Jednak gdy taki wariat stworzy coœ na co owe spo³eczeñstwo patrzy z zachwytem to nadaje siê mu miano artysty 78 smutek wywodzi siê z prawdy jaka p³ynie z ycia.kto szuka odpowiedzi na pytania, nigdy nie bêdzie szczêœliwy. 28

29 79 Gdy jest mi Ÿle to szukam szczêœcia, gdy jestem szczêœliwy to yje 80 Z regu³y ci co najmniej wiedz¹ maj¹ najwiêcej do powiedzenia 81 Gdy jest myœl s³owa same siê tworz¹, Gdy jest uczucie s³owa staj¹ siê piêkne, Gdy jest smutek s³ów nie ma 29

30 82 Œwiat jest piêkny dlatego, i sk³ada siê z wielu kolorów ale trzeba pamiêtaæ, e czarny te jest kolorem. 83 Œmieræ tylko czeka, a ycie pójdzie spaæ 84 ycie jest proste, to ludzie je komplikuj¹ 30

31 85 Czasem bywa i tak, e zwyciêzca jest pokonanym 85 Geniusz na pocz¹tku zowie siê wariatem 86 Cz³owiek skazany na ycie jest zmuszony do czynienia zarówno dobra jak i z³a. 31

32 87 Pieni¹dz nie wyzwala w cz³owieku niczego co dobre, przeciwnie, niszczy go 88 Pieni¹dze zapewniaj¹ ludziom bogatym byt, a biednym anarchie 89 By poznaæ istotê dobra najpierw trzeba siê zaznajomiæ ze z³em... By poznaæ istotê z³a wystarczy yæ... 32

33 90 Gdyby oczyœciæ z³o z ciemnoœci pozosta³oby tylko dobro 91 Czasami bywa i tak e prawda która winna byæ wspó³towarzyszk¹ jest jedynie tajemnic¹ 92 By siê przebudziæ z g³êbokiego snu najpierw trzeba siê po³o yæ 33

34 93 Nie mo na mówiæ e nie ma kolorów, bowiem czarny i bia³y zarówno z osobna jak i razem stanowi¹ wspania³e barwy 94 Cz³owiek w swych kodach egzystencjalnych ma zapisane wiele znamienitych rzeczy. Jedn¹ z nich jest aktywne obserwowanie œwiata i zarazem takie samo w nim uczestnictwo. Ten wyraz aktywnoœci, ca³kowicie obejmuje praca, która stanowi upust dla mo liwoœci cz³owieka i mo e byæ jedn¹ z dróg, która prowadzi do szczêœcia. 95 Gdy praca jest usytuowana na tej samej pó³ce co zainteresowania i rzeczy bliskie sercu, wtem stanowi ona warunek bytowy z którego p³ynie wiele satysfakcji i radoœci. 34

35 96 Praca nad samym sob¹ usytuowana jest w miejscu gdzie ka dy, kto chce stanowiæ u ytek dla siebie i spo³eczeñstwa powinien siê znaleÿæ. Dostanie siê tam bez pomocy z zewn¹trz jest niezwykle trudne. Lecz gdy cz³owiek jest samoukiem nieustannie ch³on¹cym wiedzê, to droga do upragnionego celu stanowi jedynie przyjemny spacerek. 97 By zachowaæ dumê i ostro noœæ wielu musi iœæ z podniesion¹ g³ow¹ jednoczeœnie patrz¹c pod nogi. 98 Najwspanialsz¹ poezj¹ jest ycie, cz³owiek gdy dopuœci siê go, zostaje poet¹. 35

36 99 Sztuka nie polega na tym by mówiæ za pomoc¹ skomplikowanych s³ów których znaczenia nikt nie jest w stanie poj¹æ, lecz na tym by wypowiedzi by³y zrozumia³e 100 Z³o odziane nawet w najwspanialsze szaty, dalej pozostanie tym czym by³o nagie. 101 Dobro ze z³em ma wspólne to, e jedno dla drugiego stanowi przeciwieñstwo. 36

37 102 Ró ni ju ró nie mówili o Bogu, ja powiem e jest On zlepkiem ludzi którzy yli niegdyœ, s¹ teraz i bêd¹ kiedyœ. 103 By cz³owiek zrozumia³, i czyny jego z³em s¹ podszyte, wpierw musi opaœæ na dno Gdy podczas przemowy uszy s³uchaczy s¹ uœpione, nale y mówiæ dalej, bo mo e zdarzyæ siê tak, e ktoœ us³yszy owe s³owa i bêdzie o nie m¹drzejszy 37

38 105 Gdy w yciu idzie coraz gorzej, nale y zacz¹æ biec, b¹dÿ te zatrzymaæ siê w miejscu które stanowi przeszkodê, po czym j¹ pokonaæ 106 S³owa nigdy nie k³ami¹, jedynie cz³owiek jest do tego zdolny 107 Na wiêkszoœæ pytañ zna odpowiedÿ pewien okrutnik co zowie siê równie bestialsko jak wygl¹da; czas 38

39 108 Prawda w boju z k³amstwem skazana jest na pora kê, a jednak wci¹ yje i urasta na sile w oczekiwaniu na ostateczn¹ rozgrywkê Ludzie nieœwiadomi mog¹ w spokoju ducha cieszyæ siê codziennoœci¹ 110 Œwiat jest taki, jakim cz³owiek go sobie wymaluje... 39

40 111 Autorem œwiata bêd¹cego domem bezdomnej istoty jest ona sama. W takich warunkach bytowych w jakich przysz³o jej yæ, nie pozostaje nic innego jak zniszczyæ karton i udaæ siê w poszukiwaniu dogodniejszego lokum, jednak nie wiedzieæ czemu robi na z³oœæ przeznaczeniu i spêdza coraz wiêcej czasu na cuchn¹cych œmieciach Twórc¹ œwiata jest ktoœ, kto w jednej d³oni trzyma stworzenie, a w drugiej zag³adê Ten kto wybuduje cud mo e kiedyœ okazaæ siê jego niszczycielem, natomiast cz³owiek który pomyœli mo e byæ g³upcem od zawsze... 40

41 114 Rzecz nowo powsta³a z rêki twórcy, mo e z tej e rêki znikn¹æ i rozp³yn¹æ siê w nicoœci albo pozostaæ na niej do czasu a siê nie znudzi Myœlenie nie jest zarezerwowane wy³¹cznie dla osób m¹drych, tej zbrodni dopuszcza siê ka - dy zaraz po zach³yœniêciu siê powietrzem. Lecz ju chwilê po tym wszyscy garn¹ siê do tego, by mu w tym pomóc Œwiat jest jak ludzie którzy go tworz¹; czasem dobry, czasem z³y i niezmiennie - zmienny... 41

42 117 Kobieta jest z³em koniecznym stanowi¹cym równowagê z mê czyzn¹. 118 Cz³owiek ma poci¹g do rzeczy zakazanych... Mo e nale a³oby zakazaæ piêkna? 119 Zakazany owoc ma woñ zdoln¹ rozkruszyæ ³añcuchy niewoli. 42

43 120 Im cz³owiek mniej wie tym jest szczêœliwszy. A, im jest m¹drzejszy tym bardziej chce byæ szczêœliwym. 121 Gdy ktoœ upadnie nale y podaæ mu rêkê. Lecz to, czy ofiara ycia przyjmie pomoc pozostaje wy³¹cznie w jej kwestii, bowiem sama mo e odrodziæ siê z popio³ów, b¹dÿ umrzeæ œmierci¹ skazañca. Lecz, gdy pochwyci d³oñ, nie wolno jej wypuœciæ do chwili, a nie powstanie z miejsca gdzie przysz³o jej upaœæ. 122 Nadzieja matk¹ dla g³upich, natomiast g³upcy nauczycielami dla m¹drych. 43

44 123 Matk¹ ycia jest œmieræ. Matk¹ œmierci jest nicoœæ? 124 Dzieckiem œmierci jest ycie, a dzieckiem ycia; nadzieja. 125 Œmieræ przychodzi po ka de istnienie. Bez wyj¹tku zabiera wszystkich nawet swe dziecko; ycie. 44

45 126 Cz³owieczeñstwo potrzebne jest do kochania, mi³oœæ do ycia S³ysza³em kiedyœ e wystarczy szukaæ aby znaleÿæ... obawiam siê jednak, e dotyczy to jedynie ludzi ow³adniêtych szczêœciem... Chocia - po d³ugich poszukiwaniach szczêœcie mo e niespodziewanie zaatakowaæ cz³eka, który wczeœniej na oczy nie widzia³ tego tworu. Lecz wówczas odszukanie niegdyœ upragnionej rzeczy wraz z nowym kompanem wydajê siê zbêdne. 128 Niektóre planety mog¹ poszczyciæ siê wspania³ymi pierœcieniami. Wœród tych cia³ niebieskich znajduje siê i Ziemia. Ju od kilku stuleci owy pierœcieñ roœnie wokó³ niej coraz bardziej, a tworz¹ go pieni¹dze. Byæ mo e za kilka stuleci przeobrazi siê on w wielk¹ kopu³ê i odetnie nas od S³oñca... 45

46 129 Pamiêæ jest rzecz¹ zawodn¹, a rozum ulotn¹. 130 ycie jest sztuk¹ w której chodzi o to, by ka dy zagra³ sw¹ rolê najlepiej jak tylko potrafi bez wzglêdu na scenariusz 131 Œmieræ nas przenika i g³aszcze po g³owie bawi¹c siê przy tym w najlepsze. Nie pozwala na chwilê wytchnienia, nie bierze swych s³ugusów... Przychodzi po ludzi którzy pragn¹ yæ i nie czyni w tym ustêpstw nawet dla BOGA... 46

47 132 Po ostatnim krzyku nadziei nastanie cisza. 133 Jedynie m¹dry cz³owiek potrafi patrzeæ oczami g³upca. 134 Prêdzej œlepiec coœ ujrzy, niemowa powie, czy g³uchy us³yszy, ni cz³owiek pojmie e przysz³o mu yæ w utopii do której d¹ y przez ca³e ycie. 47

48 135 Cz³owiek wie, e niemal wszystko krêci siê wokó³ pieniêdzy, dlatego zbiera je w wielkich iloœciach by móc póÿniej siê od nich uwolniæ... lecz czêsto bywa tak e, zapomina o wolnoœci do której zmierza³ na pocz¹tku Im ³atwiej coœ przychodzi, tym trudniej siê do tego d¹ y Umieranie rozpoczyna siê tu po narodzinach i z ka d¹ nastêpn¹ chwil¹ jest bli sze realizacji tego procesu 48

49 138 Im d³u szy ywot, tym d³u sze oczekiwanie na œmieræ 139 Mi³oœæ jak wiele innych rzeczy jest z³udzeniem, ale za to jak e piêknym z³udzeniem wprowadzaj¹cym w niepojêty stan 140 Piêkno wyp³ywa z mi³oœci, a ta z kolei kryje siê w cz³owieku. 49

50 141 Ten kto choæ raz patrzy³ w gwiazdy winien szukaæ swych marzeñ. 142 myœlenie bywa zgubne, czêsto prowadzi do smutku 143 niekiedy gdy cel wydaje siê spe³niony, prawda wykrzykuje, i pozosta³ na swym dawnym miejscu. 50

51 144 Bywa e mi³oœæ ulecza... bywa e mi³oœæ zabija Rzeczy niegdyœ cenne przestaj¹ byæ takimi gdy wejd¹ w posiadanie. 146 Nawet najwspanialszy czyn wywo³a i radoœæ i smutek... Najgorszy czyn stanie siê ojcem jedynie smutku. 51

52 147 Cz³ek nieobecny mo e utkn¹æ w sercu i przez to byæ bli ej ni ludzie dooko³a 148 S³uchaj¹c wy³¹cznie s³ów nie sposób zrozumieæ ca³ej mowy Nawet gdy dopuœci siê do mordu marzeñ, nadzieja nadal bêdzie trwaæ... 52

53 150 Gdy umrze nadzieja, umrze i cz³owiek. 151 By nie zatopiæ siê w smutku nale y zaznaæ choæ odrobiny szczêœcia. 152 Samotnoœæ smutna koniecznoœæ w t³umie. 53

54 153 Na pozór bliÿniaczki ró ni¹ siê od siebie znacznie, jednak nienawiœæ ma z mi³oœci¹ wiêcej wspólnego ni mog³oby siê wydawaæ. 154 by odci¹æ siê od pieniêdzy wpierw trzeba nabyæ ich spor¹ czêœæ 155 Gwiazd jest wiele, S³oñce jedno. 54

55 156 Czasem roz³¹ka zbli a, a niekiedy pozwala zapomnieæ Czêsto bywa tak, e g³upców s³ucha siê lepiej ni ludzi m¹drych 158 Podzia³ na ludzi m¹drych i g³upich wynika z tego e jedna grupa lepiej rozumie kanon w jakim przysz³o im yæ. 55

56 159 Ka dy cz³owiek nieco inaczej pojmuje otaczaj¹cy go œwiat. St¹d zrodzi³ siê podzia³ na m¹drych i g³upich. Jednak bez wzglêdu na to jak jest w rzeczywistoœci, wiêkszoœæ podpisuje siê pod mianem m¹drych. Lecz doœæ czêsto bywa tak, e cz³ek w swych oczach g³upi wcale takim nie jest, a najwiêkszy mêdrzec okazuje siê nieœwiadom niczego ma³ym dzieci¹tkiem. 160 Oczekiwanie na wyjœcie ze smutku jest wspania³¹ lekcj¹, sam smutek -œwietnym nauczycielem, a szczêœcie -nagrod¹ za naukê 161 Rozmowa powsta³a z chêci zrozumienia i odnalezienia siebie... 56

57 162 S¹ takie chwile które sprawiaj¹ e k³opoty gdzieœ uciekaj¹ i na ten moment pozostaje tylko szczêœcie 163 Gdy oczekuje siê wizyty glorii, czêsto czeka siê nadaremne, natomiast gdy pozostawi siê czas w spokoju, niespodziewanie przychodzi sama Milczenie nie zawsze równe jest niewiedzy 57

58 165 Smutek nie tli siê wiecznie, szczêœliwe chwile wyganiaj¹ go czêœciej ni siê wydaje. Mo na by nawet rzec, i ycie jest tak¹ szczêœliw¹ chwil¹, która niekiedy potrzebuje odpoczynku, wówczas pojawia siê ten zbawienny smutek. 166 Niekiedy smutek niszczy, niekiedy naucza S¹ dwa rodzaje szaroœci. Jedna powstaje na skutek zmieszania siê kilku piêknych barw, druga zaœ jest wynikiem odwiecznego starcia œwiat³a z ciemnoœci¹. Na pozór mimo swej wielkiej innoœci, ró ni¹ siê jedynie sposobem powstania. 58

59 168 Smutek jest przystankiem na drodze do szczêœcia 169 W yciu mo na napotkaæ siê na narkotyki wszelkiego rodzaju i typu. Jednym z nich jest ono same, kto raz zasmakuje ycia po chwili uzale - nia siê od niego w mniejszym b¹dÿ wiêkszym stopniu. Niektórzy gdy otrzymaj¹ zbyt wielk¹ dawkê chc¹ z tym skoñczyæ i po d³ugiej oraz mudnej przeprawie udaje im siê osi¹gn¹æ swój upragniony cel. Lecz s¹ i tacy którzy bior¹ ma³e dawki i yj¹ w ten sposób a do œmierci. 170 Gdy pojmie siê rzecz, to przywdziewa ona zgo³a inne szaty 59

60 171 S³owa nie zezwol¹ zapomnieæ, czyn pozwoli przebaczyæ Gdy szczêœcie b³¹ka siê w przestrzeni dalekiej na rêkê, to próba kontaktu koñczy siê ucieczk¹... Gdy przestanie siê na nie zerkaæ, to po chwili zjawi siê na pieszczoty Prawd jest wiele, jedna s³uszna, a przynajmniej tak zwyk³o siê myœleæ... 60

61 174 Im rzadziej widzi siê ukochan¹ osobê tym czêœciej chce siê z ni¹ byæ 175 LudŸmi rz¹dzi los, artystami natchnienie 176 Miar¹ przyjemnoœci nie jest monumentalizm zdarzeñ, lecz szczêœcie które je wywo³a³o 61

62 177 Z zasianej iskry p³omieñ wyroœnie tylko wtedy gdy nie podleje siê go wod¹ 178 Wod¹ mo na zagasiæ gor¹cy p³omieñ, lecz równie wod¹ mo na siê poparzyæ (gdy ta jest gor¹ca) Ludzi widocznych najmniej widaæ... 62

63 180 Pisarze od wieków powtarzaj¹ swe myœli obieraj¹c przemyœlenia innymi s³owami, przez co czytelnik odbiera je na nowo Chwila to czas jaki potrzebujesz na przeczytanie tej b³ahostki.. Wiele chwil to czas jaki przys³uguje Ci od narodzin do œmieræ. D³ugoœæ ycia to czas jaki niezbêdny jest Ci do zrozumienia tej sentencji Chorob¹ cia³a jest umys³... Chorob¹ umys³u - myœlenie... 63

64 183 Myœlenie jest ciê kim schorzeniem na które ka dy prêdzej czy póÿniej zapada. Istnieje wiele medykamentów ograniczaj¹cych jego dzia³anie, lecz nie zawsze s¹ one skuteczne, tak naprawdê wszystko spoczywa w rêkach cz³owieka i odpornoœci jego organizmu. 184 Mnogoœæ szczêœcia równa siê krótkoœci dnia Na staroœæ cz³owiek robi siê zgryÿliwy nie dlatego, e zg³êbi³ tajniki bytu i zrozumia³ wiele z otaczaj¹cego go œwiata, lecz dlatego, i czuje g³êbok¹ gorycz do siebie za rzeczy które nie sta³y siê jego udzia³em 64

65 186 Wieki smutku nigdy nie zrównaj¹ siê z chwil¹ szczêœcia 187 Lenistwo zabija pasjê lecz mimo to jest b³ogim stanem 188 Obowi¹zkowoœæ i pracowitoœæ to prawdziwe b³ogos³awieñstwo, pozwala zapomnieæ o myœleniu... 65

66 189 Smutku mo na wyzbyæ siê z ³atwoœci¹, lecz by osi¹gn¹æ pe³nie cz³owieczeñstwa nie mo na przeganiaæ adnego z uczuæ. 190 Uczucia kreuj¹ dusze... z ka dym winno siê pobrataæ i od czasu do czasu spotkaæ Czas nie pyta... czas nie mówi... czas p³ynie... 66

67 192 Warto kreœliæ mapê swej drogi, warto te pozwoliæ robiæ to innym Cz³owiek nie wyzbywa siê mi³oœci, czasem jedynie zapomina na moment Œwiat to takie miejsce gdzie yj¹ istoty ró nej maœci i krwi, ka da jest inna, lecz nie ka da to wie, e w niej piêkno prawda i sen podzielona miêdzy dobrem a z³em. 67

68 195 Bywa, e ludzie pytaj¹ œlepców o drogê, bo sami nie mog¹ jej dostrzec Nienawiœæ b³¹kaj¹ca siê po ulicy jest si³¹ zdoln¹ do mordu mi³oœci Gdy siê kocha ycie staje siê snem, piêknym snem... 68

69 198 Jeœli piêkno to rzecz wzglêdna, to ukochana jest królow¹ wzglêdnoœci 199 Marzenia s¹ wynikiem snów 200 Sen jest b³ogim ukojeniem po dniu obfitym w zdarzenia wielkie i ma³e wszelakiej natury i rodzaju...dziêki niemu mo e nadejœæ kolejny taki z ca³kiem odmiennym baga em. 69

70 201 Wszystko p³ynie... Natomiast sam czas jest tym co wyznacza nurt owego biegu, co prawda istnieje mo noœæ tymczasowego zatrzymania tego procesu, lecz s¹ to przypadki wielce wyj¹tkowe, wystêpuj¹ce w liczbie dwóch. Pierwszy; gdy pochwyci siê piêkno danej chwili i umiejscowi je w sercu, drugi; gdy oczekuje siê na tak¹ chwilê Ka da praca jest jednako wa na, lecz niektóre z jej rodzajów s¹ bardziej doceniane od innych. 203 Zachowanie jest tworem chwili... 70

71 204 Rywalizacja kreuje postêp, lecz bywa równie zjawiskiem destrukcyjnym, szczególnie w sferze systemu wartoœci. 205 W wielu ludziach œpi¹ artyœci, którzy czekaj¹ na kres snu Zmêczenie wrogie jest trzeÿwoœci, lecz bliskie natchnieniu... 71

72 207 Sen jest odpoczynkiem, lecz nie zawsze odpoczynek snem. 208 Ludzie mówi¹ e mi³oœæ pojawia siê tak szybko jak znika, ja uwa am e jest ca³y czas 210 Sen mo e byæ koszmarem czy baœniowa idyll¹, ycie mo e byæ yciem wzbogaconym o sen 72

73 211 Jednym ze sk³adników ycia jest sen. Za jego spraw¹ kreuje nam siê podœwiadomoœæ 212 Miêdzy snem a marzeniem nie widaæ dok³adnej granicy, jednak s¹ to rzeczy zgo³a ró ne 213 Bogacze mog¹ pozwoliæ sobie na lenistwo, biednych na nie nie staæ 73

74 214 Sen uœwiadamia o najwspanialszych marzeniach i najgorszych obawach 215 Czasem wystarczy chwila by kogoœ poznaæ, czasem nie starczy ycia. 216 Gdyby mê czyzna zrozumia³ kobiety zatraci³by sens istnienia 74

75 217 Sens s³ów nie wiele znaczy gdy czyn stoi naprzeciw 218 S³owa spisuj¹ historiê czynów. 219 Ró norodnoœæ tworzy równowagê której ostatnie oblicze zwie siê harmoni¹ 75

76 220 Realny plan dnia wyznaczany jest przez czas, nie cz³owieka 221 Polityk to ktoœ kto potrafi powiedzieæ wszystko o wszystkim nie wiedz¹c nic 222 By poruszaæ siê swobodnie po sferze g³êbi wpierw trzeba zapoznaæ siê z p³ytkimi obszarami przestrzeni 76

77 223 Gdy czyniæ nic siê nie da - wszystko czyniæ trzeba 224 Naukê ubierano ju w szaty ciekawoœci, strachu, zabawy... Jednak ona najpiêkniej prezentuje siê nago 225 Rzeczy o istotnej wadze podczas uczenia wydaj¹ siê niepotrzebnymi... 77

78 226 Racj¹ bytu ka dej religii jest zaciekawienie jej potencjalnych wyznawców 227 Niepewnoœæ jako córa strachu niekiedy przewy sza swego ojca. 228 OdpowiedŸ na dzisiaj mo e Ci przynieœæ jutro. 78

79 229 Strach nadaje ton szaroœci innym kolorom 230 wieloœæ tkwi w ma³oœci a ta jest naturaln¹ cnot¹ ludzk¹ 231 Istnieje kobieta zdolna zaspokoiæ ka dego mê czyznê; to prostytutka 79

80 232 Najgorsze podczas oczekiwania s¹ myœli 233 Gdy tkwi siê w oczekiwaniu na przysz³y los czas niemal e stoi, gdy siê yje czas nie istnieje 234 Gdyby nadzieja potrafi³a mówiæ powiedzia³aby; przebacz 80

81 235 Rozczarowanie bywa smutn¹ przypad³oœci¹ marzeñ. 236 Koniec jest konieczn¹ przyczyn¹ pocz¹tku 237 Kres bywa pocz¹tkiem koñca, b¹dÿ nowym zacz¹tkiem... 81

82 238 Marzenie zawsze poprzedzone jest myœl¹, a gdy po³¹czy siê te dwie niecnoty otrzymamy cel 239 ycie sk³ada siê z wielu smutnych chwil i kilku szczêœliwych z których ka da warta jest smutnego ycia 240 Czyn dokonany nigdy nie zmieni swej natury, co najwy ej s³owa mog¹ nadaæ mu nowy wyraz... 82

83 241 Gdy smutek wype³ni siê pasj¹ to zrodzi siê nowy sens o piêknym imieniu 242 Filozofia zg³êbianie odpowiedzi, które przynios³o ycie oraz poszukiwanie tajemnic jakie ze sob¹ niesie Gdy zgaœnie okrzyk wolnoœci, to jedynie œmieræ w imiê nadziei przywróci jej mowê 83

84 244 Gdy wokó³ tli siê k³amstwo prawy cz³owiek chce szerzyæ prawdê, jednak gdy jest ona powszechna ludzie nie kwapi¹ siê do rozmowy o niej Sen jest rezultatem dnia Rozwi¹zanie jest jedn¹ z form dialogu o problemie 84

85 247 Smutek to nieproszony goœæ, ale i jego trzeba przyj¹æ godnie 248 Niektórzy staraj¹ siê odnaleÿæ pewien porz¹dek w nie³adzie, tymczasem szukaj¹ jedynie fragmentu uszeregowanego chaosu Istniej¹ ludzie zdolni obudziæ uœpione marzenia... Istniej¹ ludzie zdolni w³adaæ natchnieniem... Istniej¹ ludzie zdolni odnaleÿæ prawdziw¹ mi³oœæ... 85

86 250 W oczekiwaniu na ycie przychodzi œmieræ... w oczekiwaniu na œmieræ przychodzi nuda Dzieje cz³owieka osadzone s¹ w przesz³oœci, losy w przysz³oœci... teraÿniejszoœæ jest wy³¹cznie BOSK domen¹, z tym, e trzyma ON piecze nad pozosta³ym czasem Pytaæ, b³¹dziæ... zapytaæ czy siê zb³¹dzi³o... b³¹dziæ i pytaæ tyle nale y zrobiæ aby yæ. 86

87 253 By stworzyæ nowoœæ nie trzeba niszczyæ staroœci, nowoœæ powstanie wówczas gdy na dawnym natchnieniu oprze siê barwienie szat bytu 254 Gdy w kreowaniu cz³owiek oprze siê na niszczeniu tego co ju powsta³o, nie bêdzie mia³ co tworzyæ 255 Czary przestaj¹ dzia³aæ wówczas gdy przestanie siê w nie wierzyæ. 87

88 256 Cz³owiek buduj¹c tworzy sztukê, niszcz¹c kreuje historiê Harmonia jest niczym wiêcej jak u³o onym nie³adem. Nie³ad jest chaosem w którym mieszka wiecznoœæ Tworzenie jest uwarunkowane zniszczeniem jakie dokona³o siê w cz³owieku pod wp³ywem destrukcji... 88

89 259 Tworzenie mo e wyp³yn¹æ jedynie ze zniszczenia niekompletnego 260 Prawdziwie m¹dry cz³owiek nie obnosi siê swym intelektem, stara siê go raczej skryæ za skromnoœci¹. 261 Nie zawsze G³upiec wymawia s³owa zgodne ze swym imieniem. 89

90 262 Nie jest niczym wyszukanym yæ, sztuk¹ jest yæ godnie. 263 M¹droœæ nie zna wieku, tym bardziej g³upota 264 Gdy mêdrzec zechce us³yszeæ pe³nie odpowiedzi z ust drugiego cz³owieka winien na ten czas zamieniæ siê w g³upca... 90

91 265 Kiedy g³upiec zbyt d³ugo s³ucha, nale y siê zastanowiæ czy rzeczywiœcie takowym jest 266 Mi³oœæ jest tylko s³owem okreœlaj¹cym niepojête uczucie. 267 W nieprzeniknionych ciemnoœciach bytu szukam œwiat³a, tymczasem jest ono wszêdzie gdzie spojrzê... 91

92 268 Im cz³owiek jest m³odszy, tym szybciej siê starzeje. 269 Istniej¹ rzeczy trudne, ale nie niemo liwe. 270 Dorobek WIELKICH tego œwiata kreœlony s³owem i czynem, pozostanie wieczny, lecz rozkwitnie w pe³ni dopiero po œmierci... 92

93 271 Có po wszystkich kobietach œwiata, skoro nie ma siê tej jedynej...? Jak j¹ odnaleÿæ...? Nie wiem, ale coœ mi mówi, e nale y yæ godnie, czekaæ cierpliwie i obserwowaæ œwiat, a wówczas to wielkie szczêœcie zostanie darowane 272 By ujrzeæ, wystarczy zamkn¹æ oczy i patrzeæ WSZYSTKO zaczyna siê w punkcie, gdzie koñczy siê NIC... W rzeczywistoœci jest to jeden punkt. 93

94 274 Dla wierz¹cego BÓG jest wszystkim, dla ateisty niczym, dla cz³owieka jest tym samym. 275 sztuki siê nie ocenia, sztukê siê podziwia. 276 M¹dry polityk dopuszczaj¹cy siê kradzie y wyrz¹dzi mniejsze szkody ni g³upiec o szlachetnych intencjach. 94

95 277 Cz³owiek jest zlepkiem uczuæ w którym mi³oœæ jest glin¹, wiara-form¹, a nadzieja- pomys³em. 278 Prawdziwie m¹drym jest ten, który umie byæ szczêœliwym. 279 Zamglone pytanie oczekuje dok³adnej odpowiedzi. 95

96 280 Niepewnoœæ pozwala siê mi³oœci rozwin¹æ, ale nie zawsze dopuszcza j¹ do g³osu 281 By widzieæ... Trzeba patrzeæ. 282 Jêzyk danej nacji jest w rzeczywistoœci jest lustrem i g³ówna ksiêg¹. 96

97 283 Sens jest zawsze, wystarczy go odszukaæ 284 Altruizm jest cnota przecz¹c¹ egoizmowi, a przy tym jego skrajnym od³amem. 285 Konformizm jest g³ównym bytem spo³eczeñstwa, lecz jest to równie najlepsze narzêdzie do niszczenia indywiduów. 97

98 286 Oddzia³ywania spo³eczne maj¹ swój odpowiednik w organizmie cz³owieka, stan zdrowia, oraz wszelkie patologie s¹ w gruncie rzeczy jednakie na obszarze tych dwóch sfer. Gdy dog³êbnie zbada siê jedn¹ ze sfer, druga przez analogie bêdzie ju wiadoma. 287 Marzenia pozostan¹ marzeniami, jeœli nie zamieni¹ siê w cel d¹ eñ 288 Od mi³oœci mo na spróbowaæ uciec, ale nie sposób o niej zapomnieæ, tym bardziej uwolniæ siê, dlatego winno siê kochaæ, by nie wylewaæ cennych kropel czasu 98

99 289 Po egnaæ mo na siê na ka dym kolejnym rozdro u, spotkaæ - na ka dym etapie drogi. 290 yæ to znaczy iœæ przed siebie, zatrzymywaæ siê, zawracaæ i iœæ dalej 291 To jak potrzeba akceptacji jest rozbudowana u cz³owieka, kszta³tuje jego wizerunek. 99

100 292 Przesz³oœci siê nie zmieni, ale mo na jej nadaæ nowy sens 293 Najczêœciej ludzie wra liwi których ywot przykryty jest cierpieniem potrafi¹ patrzeæ i widzieæ Przypuszczam e gdy nikt przyjdzie do Ciebie i opowie o niczym, to wszystko stanie siê jasne 100

101 295 W rzeczywistoœci nie istniej¹ ludzie którzy nic nie robi¹, ewentualnie mog¹ oni robiæ niewiele, b¹dÿ nie œwiadomi s¹ swych czynów 296 Myœli niszcz¹ czyny...czyny rodz¹ myœli Nie wiadomo kiedy ycie pryska, nie wiadomo kiedy siê zaczyna, nie wiadomo kiedy siê yje, wiadomo, e warto yæ. 101

102 298 Niewiadoma jutra warta jest dnia dzisiejszego 299 W prostocie tkwi ca³a istota z³o onoœci 300 Zauwa y³em, e nic u wielu ludzi znaczy wiele, jest pewnego rodzaju odzwierciedleniem danego stanu rzeczy. 102

103 301 Nigdy nie mo na zapomnieæ, ale tym bardziej nigdy nie wolno yæ tym o czym chcia³oby siê zapomnieæ. 302 Czasem droga prowadzi wokó³ urwiska, wówczas nale y iœæ ni¹, a nastanie ten czas, gdy zmieni siê krajobraz 303 Prawda jest tez¹ na któr¹ cz³owiek znalaz³ dowód 103

104 304 Czym jest sprawiedliwoœæ - nie wiem, lecz gdy jej brak wybucha bunt. Ca³y czas wybuchaj¹ bunty. 305 Skoro nawet mi³oœæ jest z³udzeniem, to chyba warto yæ z³udzeniami Jedynie bêd¹c prawdziwie samotnym mo na siê odnaleÿæ 104

105 307 Wielki to cz³owiek, który swym czynem potrafi siaæ myœli, milcz¹c przy tym s³owem 308 Dobra muzyka nie zna gatunku 309 ycie samo nie stanie siê piêkne, trzeba mu w tym pomóc 105

106 310 Ludzie widz¹, ale nie wiedz¹ co widz¹... Ludzie yj¹, ale nie wiedz¹ jak yæ... Ludzie œmiej¹ siê i wiedz¹ jak siê œmiaæ Straszny jak koniec... Okrutny niczym czas... Piêkny jak pocz¹tek... Taki jest ten œwiat 312 Gdy cz³owiek nie yje w harmonii jego cia³o choruje... Któ nie choruje? 106

107 313 z³oto zdobi cia³o, wiedza zdobi umys³ 314 polityka kraju kreuje jego mentalnoœæ 315 Wszelkie teorie na których bazuje nauka s¹ jedynie tezami na które ktoœ znalaz³ dowód. Obalono ju wiele tez i obali siê jeszcze wiele popieraj¹c je racjami, które lepiej bêd¹ oddawa³y dan¹ rzecz. 107

108 316 Sytuacja wymaga s³ów... Stosowanie jednych nad drugimi pozbawia ich znaczenia. 317 Wielkie s³owa powoduj¹ wielkie czyny. Wielkie s³owa s¹ niepotrzebn¹ uprzejmoœci¹ dla wielkich czynów 318 Gdy w t³umie brak jest tchu, nale y pozostaæ sob¹ i oddychaæ powoli 108

109 319 Mo na staæ w nieruchomej g³êbi, mo na te p³ywaæ po wierzchu k³êbiastego morza, wszystko inne to trasa jak¹ trzeba pokonaæ 320 My znaleÿæ promyk, wystarczy spojrzeæ w S³oñce 321 Gdyby cz³owiek mia³ skrzyd³a, nie umia³by lataæ

110 322 Cz³owiek zniewolony przez umys³ wyzwala wiedzê. 323 Najbardziej nienasycon¹ substancj¹ jest cz³owiek 324 Skrywana mi³oœæ, nie oznacza jej braku przeciwnie jest ona wówczas w swym najwy szym stadium 110

111 325 Mo na z kimœ rozmawiaæ godzinami... Mo na przy kimœ wspaniale siê czuæ... Mo na kogoœ kochaæ Ucz¹c siê mo na poj¹æ sens obecnego stanu rzeczy, myœl¹c mo na odkrywaæ Niestety, gdy pochwyci siê cel, to w przyp³ywie radoœci mo na go utraciæ. 111

112 328 W sposób naturalny za ogromem zgie³ku powstaje spokojna cisza 329 Kamieñ wrzucony do jeziora nie umrze, lecz odnajdzie swe nowe miejsce Tylko nieliczni potrafi¹ mówiæ tak, by inni s³yszeli 112

113 331 Przestrzeñ jest sta³a, dopiero w zestawieniu z czasem ulega zmianie. 332 Czasem wystarczy s³owo... czasem brak jest s³ów Cisza jest ogromem zjawisk których cz³owiek nie jest w stanie poj¹æ, dopiero gdy wy³oni siê z niej pojedyncza rzecz, staje siê ona dostrzegalna

114 114