PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W KONINIE WYDZIAŁ KULTURY FIZYCZNEJ I OCHRONY ZDROWIA KATEDRA FIZJOTERAPII I NAUK O ZDROWIU

Transkrypt

1 PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W KONINIE WYDZIAŁ KULTURY FIZYCZNEJ I OCHRONY ZDROWIA KATEDRA FIZJOTERAPII I NAUK O ZDROWIU PROGRAM KSZTAŁCENIA Nazwa kierunku studiów Fizjoterapia Kod kierunku studiów FIZJOTERAPIA_SS_2013_2016 FIZJOTERAPIA_SN_2013_2016 Autorzy programu: - prof. nadzw. dr hab. Jacek Lewandowski przewodniczący zespołu - dr Joanna Boch-Kmieciak - mgr Wojciech Grzegorzewski - mgr Emilia Jóźwiak - dr Marzena Wiernicka - dr Maciej Wilski - Kurowski Piotr student Data opracowania: r.

2 1. Ogólna charakterystyka kierunku studiów 1.1. Podstawowe informacje Poziom kształcenia Profil kształcenia Forma studiów Liczba semestrów 6 Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta Obszar kształcenia Dziedzina nauki Dyscyplina naukowa studia pierwszego stopnia Praktyczny Stacjonarne i niestacjonarne licencjat nauk medycznych, nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej nauki medyczne, o zdrowiu, o kulturze fizycznej Fizjoterapia 1.2. Koncepcja kształcenia Absolwent studiów I na kierunku fizjoterapia będzie przygotowany zawodowo do pracy z osobami chorymi i z niepełnosprawnością tzn. do kształtowania, podtrzymywania i przywracania sprawności osób w różnym wieku. Zawód fizjoterapeuty jest zawodem o profilu paramedycznym i dlatego plan studiów obejmuje niezbędną wiedzę o budowie i czynnościach organizmu człowieka oraz wiedzę i umiejętności praktyczne uzyskiwane w ramach przedmiotów klinicznych. Zasady, metody, techniki i sposoby terapeutyczne poznaje student w ramach przedmiotów kierunkowych i zawodowych, do których przede wszystkim należą: kinezyterapia leczenie i usprawnianie ruchem, fizjoterapia leczenie różnymi środkami fizykalnymi, masaż z różnymi jego formami. Ten zasób wiedzy i umiejętności uzyskanych podczas studiów oraz w trakcie praktyk umożliwi świadome podejmowanie decyzji w zakresie doboru odpowiednich metod i technik usprawniających osób, które utraciły zdrowie bądź urodziły się z upośledzeniem fizycznym lub umysłowym. Ponieważ fizjoterapia jest zawodem posługi drugiemu człowiekowi, dlatego fizjoterapeuta powinien również pomóc pacjentowi odnalezienia się w tej trudnej dla niego sytuacji. Dlatego powinien również zdobyć umiejętność poznania psychiki osoby usprawnianej i metod odpowiedniego jej kształtowania. Solidne zrealizowanie przez studenta planów i programów studiów na kierunku fizjoterapia przygotuje go do praktycznego wykonywania zawodu przy wykorzystaniu wiedzy i umiejętności z zakresu nauk medycznych, nauk o kulturze fizycznej (szczególnie rehabilitacji ruchowej), nauk biologicznych (biologia medyczna), nauk humanistycznych (psychologia rozwojowa i kliniczna, pedagogika specjalna) i społecznych (socjologia). Po ukończeniu studiów I absolwenci fizjoterapii mogą być zatrudnieni w: publicznych i niepublicznych placówkach służby zdrowia (szpitale specjalistyczne, przychodnie, gabinety rehabilitacyjne, ośrodki i sanatoria rehabilitacyjne); placówkach oświatowych (przyszkolne i międzyszkolne ośrodki gimnastyki korekcyjnej, ośrodki wychowawczo-rehabilitacyjne, medyczne szkoły zawodowe); warsztatach terapii zajęciowej, zakładach pracy chronionej, uzdrowiskach, placówkach i klubach sportowych, gabinetach odnowy biologicznej, domach opieki społecznej, domach spokojnej starości, fitness-klubach, hotelach itd. Absolwenci studiów I zostaną również przygotowani do podjęcia studiów magisterskich (II ) w zakresie fizjoterapii oraz do innych form kształcenia ustawicznego.

3 2. Zakładane efekty kształcenia 2.1. Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia Fizjoterapia jest integralną częścią obszaru nauk medycznych. Jest nauką o metodach leczenia środkami naturalnymi, opartymi na różnych formach energii fizycznej, występującej w środowisku człowieka, takich jak ruch, bodźce termiczne, kinetyczne, mechaniczne, elektryczne, świetlne oraz chemiczne. Fizjoterapia należy do dynamicznie rozwijających się dziedzin współczesnej medycyny. Według definicji Światowej Konfederacji Fizjoterapii (World Confederation for Physical Therapy WCPT) Fizjoterapia oznacza świadczenie usług wobec jednostek lub populacji osób, mających na celu rozwijanie, utrzymywanie i przywracanie im maksymalnych zdolności ruchowych i funkcjonalnych. Usługi te mogą być świadczone tylko przez fizjoterapeutę, lub pod jego kierunkiem i nadzorem. WCPT jasno określa, że w ramach swoich usług fizjoterapeuta posiada kompetencje do badania, oceniania, ewaluacji, diagnozy funkcjonalnej, prognozy, programowania postępowania, a także przeprowadzenia powtórnej oceny pacjenta na potrzeby prowadzonego procesu terapeutycznego. Obecnie w Polsce nie zakończono jeszcze procedowania nad przygotowaną ustawą o zawodzie fizjoterapeuty, która regulowałaby zadania i obowiązki fizjoterapeuty. Jednakże wytyczne definiujące powyższe kompetencje, opracowane na podstawie Europejskiej Deklaracji Standardów w Fizjoterapii i przyjęte na Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Ogólnym dnia 4 czerwca 2003 r., zostały zamieszczone na stronie internetowej Ministerstwa Zdrowia. W Polsce wykonywanie zawodu fizjoterapeuty polega na udzielaniu w sposób bezpośredni świadczeń zdrowotnych, usług o charakterze społecznym (i jest to zgodne z treścią Art. 18d ust. 1, pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 roku o zakładach opieki zdrowotnej; Dz. U. nr 91 poz. 408 z późn. zmianami - osoba wykonującą zawód medyczny to osoba, która na podstawie odrębnych przepisów uprawniona jest do udzielania świadczeń zdrowotnych, oraz osoba legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny. Fizjoterapia, jako kierunek studiów, dążąc do autonomii, wyrosła z nauk o kulturze fizycznej i nauk medycznych. Przyjmując początkowo nazwę Rehabilitacja Ruchowa realizowana była w Uczelniach Wychowania Fizycznego, po zmianie nazwy kierunku studiów na Fizjoterapia także w Uczelniach Medycznych. Fizjoterapia jako dyscyplina zajmująca się likwidacją skutków lub łagodzeniem procesów chorobowych i ich następstw, zapobieganiem im oraz przywracaniem sprawności człowieka w ciągu całego jego życia, umiejscowiona jest w obszarze nauk medycznych. Ze względu na swój charakter, związany z metodycznie prowadzonym procesem rozwijania, utrzymywania i przywracania maksymalnych zdolności ruchowych i funkcjonalnych człowieka, czerpie także z nauk o kulturze fizycznej, nauk behawioralnych i społecznych (psychologicznych, pedagogicznych i socjologicznych). Uczestnicząc natomiast w systemie ochrony zdrowia i stymulując zachodzące w nim reformy korzysta z dorobku nauk ekonomicznych i nauk o zarządzaniu oraz o zdrowiu publicznym. Fizjoterapia ma ścisły związek z bioetyką, zwłaszcza z aksjologią. Fizjoterapia z nauk medycznych, obejmuje głównie znajomość struktur i funkcji tkanek, narządów i układów organizmu (anatomii funkcjonalnej), teorii i zasad biochemii i fizjologii człowieka, biofizyki, biomechaniki i kinezjologii, pozwalających zrozumieć zasady funkcjonowania organizmu ludzkiego, a także oddziaływania środków naturalnych, takich jak ruch i różne formy energii fizycznej na organizm człowieka. Wiedza z obszaru nauk klinicznych, dotyczy głównie patologii ogólnej i zasadniczych zmian patofizjologicznych w stopniu ułatwiającym zrozumienie problematyki zmian patologicznych w podstawowych jednostkach chorobowych, zaburzeniach strukturalnych wywołanych chorobą, urazem, lub różnego rodzaju niepełnosprawnością. Istotnym elementem tej wiedzy są zasady programowania oraz prowadzenia postępowania usprawniającego we wszystkich działach medycyny klinicznej, a także profilaktyka chorób cywilizacyjnych. Fizjoterapia czerpie wiedzę również z dziedziny nauk o kulturze fizycznej, głównie z zakresu teorii, metodyki, technik i metod postępowania usprawniającego, edukacji zdrowotnej, promocji zdrowia, a także profilaktyki niepełnosprawności oraz aktywności ruchowej adaptacyjnej i sportu osób niepełnosprawnych.

4 Wiedza z zakresu nauk behawioralnych i społecznych wyjaśnia natomiast złożoność czynników psychologicznych i społecznych wpływających na osobę zdrową i chorą, sposobów wykorzystania psychologii i socjologii, jako źródła informacji potrzebnych dla zrozumienia zdrowia, choroby i ochrony zdrowia w kontekście fizjoterapii. Wiedza ta obejmuje także teorie komunikacji interpersonalnej istotne z punktu widzenia kompetentnej i efektywnej praktyki fizjoterapeutycznej, dotyczącej interakcji z pacjentami, współpracownikami, przełożonymi, opiekunami i innymi pracownikami ochrony zdrowia oraz teorii uczenia się. Wiedza z zakresu pedagogiki jest podstawą koncepcji nauki przez całe życie, a posiadanie tej wiedzy umożliwia fizjoterapeucie pełnienie roli pedagoga w wielu kontekstach, takich jak kształcenie zawodowe, pracy w zespole i kierowania ludźmi. Zawód fizjoterapeuty jest ściśle związany z samodzielna praktyką, która wykorzystuje wiedzę z zakresu nauk podstawowych i klinicznych, na potrzeby tworzenia, wykonywania oraz weryfikacji i modyfikacji programu rehabilitacji /fizjoterapii osób z różnymi dysfunkcjami - stosownie do ich stanu klinicznego i funkcjonalnego. Wymaga to przede wszystkim wiedzy z zakresu nauk podstawowych, dotyczących teorii, metodyki i praktyki fizjoterapii oraz diagnostyki funkcjonalnej, a także umiejętności wykonywania zabiegów z fizykoterapii, kinezyterapii, procedur terapii manualnej i masażu oraz stosowania środków, zabiegów i metod specjalnych. Badania i testy funkcjonalne są niezbędne nie tylko dla właściwego doboru środków fizjoterapii i metod terapeutycznych, ale służą także kontroli uzyskiwanych efektów fizjoterapii (ewaluacji procesu terapeutycznego), co pozwala na weryfikacje oraz modyfikację podjętego programu postępowania terapeutycznego. Fizjoterapia w systemie Ochrony Zdrowia obejmuje działania w zakresie promocji zdrowia, szeroko rozumianą profilaktykę, udzielania świadczeń fizjoterapeutycznych pacjentom w różnym wieku oraz w różnych warunkach (dom pacjenta, placówki ochrony zdrowia, oddziały intensywnej terapii, kliniki prywatne, szkoły, kluby sportowe itp.). W tym zakresie Fizjoterapia korzysta z dorobku nauk ekonomicznych, nauk o zarządzaniu oraz nauk o zdrowiu publicznym. Wiedza ta dotyczy organizacji zarządzania jednostkami zajmującymi się fizjoterapią oraz organizacją stanowisk pracy dla zespołu terapeutycznego, zasad planowania świadczenia usług i związanego z tym zapotrzebowania na kadry, czynników wpływających na zarządzanie własną pracą i pracą innych osób, implikacji różnych warunków organizacyjnych i systemów pracy, wskaźników efektywności i miar rezultatów wynikających z różnych podejść naukowych, a także zasad prawnych obowiązujących w placówkach zajmujących się rehabilitacją osób z niepełnosprawnością, w kontekście prawa cywilnego, prawa pracy oraz prawa wynalazczego i autorskiego. Fizjoterapia jest dyscypliną w drodze do profesjonalizacji, o czym świadczą fakty społeczne takie jak: liczne akademickie jednostki organizacyjne (wydziały, katedry, instytuty), stowarzyszenia, czasopisma naukowe o ciągłej i trwałej edycji. Efekty uczenia się na poziomie I stopnia dotyczą wiedzy z zakresu nauk podstawowych, medycznych, klinicznych, behawioralnych i społecznych oraz zdrowia publicznego; umiejętności zastosowania wyżej wymienionej wiedzy w praktyce, związanych nieodłącznie z koncepcją atrybutów wynikających z ukończenia studiów na danym poziomie. Od studentów oczekiwać będzie się określonych kompetencji personalnych i społecznych. Fizjoterapia jest ze swej istoty nauką stosowaną, co oznacza że zdefiniowane wzorcowe efekty kształcenia związane są z wiedzą i umiejętnościami teoretycznymi, jak i praktycznymi oraz kompetencjami społecznymi a zawód fizjoterapeuty zawodem zaufania społecznego.

5 2.2. Ogólne efekty kształcenia Absolwent studiów pierwszego stopnia na kierunku FIZJOTERAPIA: potrafi rozpoznawać potrzeby zdrowotne pacjenta, potrafi wykonywać zabiegi fizjoterapeutyczne w sposób bezpieczny i efektywny, zna sposoby podtrzymywania i kształtowania sprawności i wydolności fizycznej pacjenta na poziomie optymalnym, potrafi usprawniać osoby w różnym wieku celem zapobiegania niepełnosprawności, zna sposoby promowania prozdrowotnych zachowań u pacjentów oraz ich rodzin, potrafi komunikować się z pacjentem, z poszanowaniem jego godności, przyjmuje i akceptuje odpowiedzialność za zdrowie i sprawność pacjenta, a ponadto posiada wiedzę z przedmiotów tworzących podstawę naukową fizjoterapii; rozumie potrzebę ciągłego rozwoju i doskonalenia zawodowego; potrafi pracować w zespole oraz rozumie potrzebę utrzymywania sprawności i wydolności fizycznej pozwalającej na prowadzenie i demonstrowanie ćwiczeń leczniczych. 3. Program studiów 3.1. Liczba semestrów i punktów ECTS Liczba semestrów 6 Liczba punktów ECTS konieczna dla uzyskania kwalifikacji pierwszego stopnia Moduły kształcenia Moduł kształcenia ogólnego 1. Język obcy F I_01_SS_SN_ Technologie informacyjne F I_02_SS_SN_ Wybrane zagadnienia z filozofii, socjologii i etyki F I_03_SS_SN_ Wychowanie fizyczne F I_04_SS_SN_ Fakultet F I_05_SS_SN_ Moduł kształcenia podstawowego 1. Anatomia prawidłowa F II_01_SS_SN_ Biologia medyczna F II_02_SS_SN_ Fizjologia F II_03_SS_SN_2013 5,5 4. Biochemia F II_04_SS_SN_ Biofizyka F II_05_SS_SN_ Kinezjologia F II_06_SS_SN_2013 3,5 7. Biomechanika F II_07_SS_SN_2013 3,5 8. Kw. pierwsza pomoc medyczna F II_08_SS_SN_ Patologia ogólna F II_09_SS_SN_ Pedagogika F II_10_SS_SN_ Psychologia F II_11_SS_SN_ Metodologia pracy dyplomowej z elementami statystyki F II_12_SS_SN_2013 1, Moduł kształcenia kierunkowego Kształcenie ruchowe i metodyka nauczania ruchu 1. Teoria i metodyka nauczania ruchu F III_01_SS_SN_ Gimnastyka niepełnosprawnych F III_02 1 _SS_SN_2013 Gry i zabawy ruchowe niepełnosprawnych F III_02 2 _SS_SN_ Zakładane efekty kształcenia dla poszczególnych przedmiotów są ujmowane bezpośrednio w sylabusach tych przedmiotów.

6 3. Gry sportowe niepełnosprawnych F III_03_SS_SN_ Lekka atletyka niepełnosprawnych F III_04_SS_SN_ Pływanie w fizjoprofilaktyce F III_05 2 _SS_SN_2013 F III_05 1 _SS_SN_2013 Pływanie terapeutyczne 1 6. Taniec niepełnosprawnych F III_06 1 _SS_SN_2013 Aerobik z fitnessem niepełnosprawnych F III_06 2 _SS_SN_ Kinezyterapia F III_07_SS_SN_ ,5 8. Terapia manualna F III_08_SS_SN_2013 2,5 9. Fizykoterapia F III_09_SS_SN_ Masaż leczniczy F III_10_SS_SN_2013 2,5 11. Fizjoterapia ogólna F III_11_SS_SN_ Podstawy fizjoterapii klinicznej w: 12. ortopedii i traumatologii F III_12_SS_SN_ reumatologii F III_13_SS_SN_ ginekologii i położnictwie F III_14_SS_SN_ geriatrii F III_15_SS_SN_ psychiatrii F III_16_SS_SN_ intensywnej terapii F III_17_SS_SN_ neurologii F III_18_SS_SN_ kardiologii F III_19_SS_SN_ pediatrii F III_20_SS_SN_ pulmonologii F III_21_SS_SN_ chirurgii F III_22_SS_SN_ Fizjoterapia kliniczna w dysfunkcji narządów ruchu w: 23. ortopedii i traumatologii F III_23_SS_SN_ reumatologii F III_24_SS_SN_ neurologii F III_25_SS_SN_ neurologii dziecięcej F III_26_SS_SN_ Fizjoterapia kliniczna w chorobach narządów wewnętrznych w: 27. kardiologii F III_27_SS_SN_2013 1,5 28. geriatrii F III_28_SS_SN_2013 1,5 29. chirurgii i onkologii F III_29_SS_SN_2013 1,5 30. pulmonologii F III_30_SS_SN_2013 1,5 31. pediatrii F III_31_SS_SN_2013 1,5 32. ginekologii i położnictwie F III_32_SS_SN_2013 1,5 33. psychiatrii F III_33_SS_SN_2013 1,5 34. medycyny paliatywnej F III_34_SS_SN_2013 1,5 35. Zaopatrzenie ortopedyczne F III_35_SS_SN_ Seminarium dyplomowe F III_36_SS_SN_ Moduł kształcenia do wyboru 1. Zdrowie a środowisko F IV_01_SS_SN_2013 1,5 2. Interaktywna edukacja zdrowotna F IV_02_SS_SN_2013 1,5 3. Tenis F IV_03_SS_SN_ Anatomia funkcjonalna F IV_04_SS_SN_2013 1,5 5. Współczesne trendy biologii F IV_05_SS_SN_2013 1,5 6. Nordic Walking F IV_06_SS_SN_ Anatomia obrazowa narządów ruchu F IV_07_SS_SN_2013 1,5 8. Medycyna sportu F IV_08_SS_SN_2013 1,5 9. Sporty rekreacyjne w niepełnosprawności F IV_09_SS_SN_ Fizjologia kliniczna F IV_10_SS_SN_2013 1,5 11. Żyj zdrowo w XXI wieku F IV_11_SS_SN_2013 1,5 12. Tenis stołowy F IV_12_SS_SN_ Antropologia F IV_13_SS_SN_2013 1,5 14. Trening zdrowotny F IV_14_SS_SN_2013 1,5 15. Podstawy zarządzania w placówce świadczącej usługi zdrowotne F IV_15_SS_SN_2013 1

7 16. Biologiczny rozwój człowieka F IV_16_SS_SN_2013 1,5 17. Turystyka uzdrowiskowa F IV_17_SS_SN_2013 1,5 18. Samoobrona niepełnosprawnych F IV_18_SS_SN_ Praktyki F IV_19_SS_SN_ ,5