II SZKOLNA DEBATA OKSFORDZKA

Transkrypt

1 II SZKOLNA DEBATA OKSFORDZKA Motto: Cała sztuka mówienia, cała jej moc przekonywania opiera się na trzech zasadach: Okazać, Ŝe to jest prawda, czego bronimy; Zjednać przychylność słuchaczy; Tak poruszyć umysły, jak sprawa wymaga- Data debaty: marzec 2010 Cyceron Gimnazjum z Przecławia kontra Gimnazjum z Wielopola Skrzyńskiego Teza: Umysłu ludzkiego nie da się skrępować. Ks. J.Popiełuszko Kontrteza : Umysł ludzki łatwo da się skrępować.

2 II SZKOLNA DEBATA OKSFORDZKA Motto: Cała sztuka mówienia, cała jej moc przekonywania opiera się na trzech zasadach: Okazać, Ŝe to jest prawda, czego bronimy; Zjednać przychylność słuchaczy; Tak poruszyć umysły, jak sprawa wymaga- Cyceron Data debaty: marzec 2010 Gimnazjum z Przecławia kontra Gimnazjum z Wielopola Skrzyńskiego Teza: Prawdą jest, Ŝe wprowadzenie stanu wojennego było koniecznością. Kontrteza : Nieprawdą jest, Ŝe wprowadzenie stanu wojennego było koniecznością.

3 Idea debat Oksfordzkich narodziła się w 1823 r. na Uniwersytecie w Oxfordzie w Wielkiej Brytanii. Od tego czasu, do dnia dzisiejszego, działa tam nieprzerwanie Unia Debatancka, której polem aktywności są dyskusje dotyczące bieŝących problemów społeczno-politycznych. O efektywności tego typu pojedynków" moŝe świadczyć fakt, Ŝe wychowankami Unii było wielu polityków, naukowców, przedsiębiorców, wśród nich m.in. William Gladstone, wieloletni premier Wielkiej Brytanii, czy Bill Clinton, były prezydent USA. O atrakcyjności tej idei moŝe świadczyć równieŝ fakt, Ŝe od momentu powstania Unii Debatanckiej pomysł debat oksfordzkich spotkał się z wielką Ŝyczliwością licznych środowisk akademickich i licealnych na całym świecie. Podstawową cechą debaty oksfordzkiej jest polemika dwóch druŝyn na temat danej tezy. KaŜda z nich za pomocą róŝnych argumentów broni albo atakuję słuszność tezy ( stąd druŝyny zwane są albo opozycją, albo propozycją). Najczęstszym tematem debat oksfordzkich są tematy społeczno-polityczne, które są dobierane tak, aby obie ze stron mogły dysponować równorzędnymi argumentami. Debata odbywać się moŝe w dwóch systemach. Pierwszy z nich polega na tym, Ŝe strony dyskutujące tuŝ przed samą debatą losują stronę jaką przyjdzie im zajmować. Jest to trudniejszy sposób prowadzenia dyskusji jednak o wiele lepiej ukazuję umiejętności debatujących. Drugim zaś system polega na tym, iŝ obie druŝyny o wiele wcześniej losują swoje stanowiska. Dzięki temu debata jest bardziej widowiskowa, gdyŝ kaŝda z druŝyn ma duŝo czasu na przygotowanie swoich linii argumentacyjnych.

4 Zasady debaty oksfordzkiej są następujące: 1. Dyskutują ze sobą dwie trzyosobowe druŝyny, zwolennicy i przeciwnicy tezy; 2. W kaŝdej z druŝyn następuje podział funkcji: mówca pierwszy daje ogólny zarys argumentacji, drugi rozwija szczegółowo wybrane wątki, trzeci natomiast zajmuje się zbiciem argumentów przeciwnika; 3. Zwolennicy tezy definiują problem; - zaczynają- to strona propozycji, potem głos zabierają zwolennicy opozycji. 4. Przedstawiciele stron występują naprzemiennie, począwszy od pierwszego mówcy po stronie tezy; 5. Czas kaŝdego z dwóch pierwszych mówców jest ograniczony do 3 minut, trzeci dysponuje 4 minutami; 6. Po wypowiedzi ostatniego z mówców debata zostaje zamknięta, a jurorzy podejmują decyzję o przyznaniu jednej z druŝyn zwycięstwa; decyzja jurorów jest rozstrzygająca i ostateczna; 7. Jurorzy uzasadniają publicznie swą decyzję, a w swej ocenie odnoszą się do kunsztu retorycznego uczestników i celności zastosowanej argumentacji; 9. Debatą kieruje, otwiera ją i zamyka marszałek debaty, Nie ma on prawa uczestniczenia w dyskusji - jest osobą bezstronną. 10. Marszałek debaty ma prawo odebrać głos, a nawet usunąć z sali dyskutanta, który narusza przyjęte formy grzecznościowe; 11. Marszałek powołuje sekretarza debaty, który przedstawia reguły debaty. Jego zadaniem jest pomiar czasu i sygnalizowanie dzwonkiem, Ŝe czas wypowiedzi został przekroczony, prowadzi on takŝe dokumentację debaty i informuje mówców o pozostałym im czasie na wystąpienie. 12. W czasie wygłaszanej mowy przeciwnicy mogą zgłaszać uwagi i pytania do mówcy, ale tylko za jego zgodą. Dzieje się to w następujący sposób: przeciwnik unosi lewą rękę do góry i informuje - "Pytanie" albo "Uwaga", mówca moŝe udzielić głosu pytającemu (mówiąc "Proszę") lub nie (mówiąc "Dziękuję"). W przypadku zgody na wtrącenie czas mówcy wydłuŝa się o czas zabrany przez pytającego; wtrącenia nie powinny przemieniać się w wymianę zdań - odpowiedziawszy na zastrzeŝenie polemisty mówca kontynuuje swoje wystąpienie; 14. Uczestnicy debaty zwracają się do siebie per "Pani, Panie", kaŝda z wypowiedzi powinna zacząć się od grzecznościowego zwrotu w kierunku marszałka i publiczności np. "Panie Marszałku (Pani Marszałek), Szanowna Publiczności..."

5 REGUŁY OCENIANIA 1. KaŜdy pojedynek sędziuje co najmniej 2 jurorów. 2. Punktacja jury jest sumą punktacji poszczególnych jurorów, z których kaŝdy ma do dyspozycji tę samą pulę punktów. 3. Jury ocenia całość zespołu debatanckiego za: wierność tematowi, przygotowanie argumentacji umiejętność reagowania na argumentację strony przeciwnej. Punkty przyznane w ten sposób grupie (przez poszczególnych sędziów) mnoŝone są przez regulaminową liczbę jej członków, czyli przez Jury ocenia poszczególnych zawodników za: wartość retoryczną, umiejętność stosownego zachowania się wypełnienie zadania naleŝącego do mówcy. Punkty przyznane kaŝdemu z mówców (przez poszczególnych sędziów) sumują się w wynik grupy. 5. Ostateczna punktacja druŝyny ustalana jest przez dodanie wyników uzyskanych wedle zasad określonych w ustępach 3 i W przypadku, gdyby obie druŝyny uzyskały tę samą liczbę punktów o zwycięstwie decydować będzie przewaga uzyskana na poziomie poszczególnych kryteriów, przy czym sprawdza się to wedle następującej kolejności: wierność tematowi, przygotowanie argumentacji, wypełnienie zadania mówcy, wartość retoryczna, umiejętność reagowania, umiejętność stosownego zachowania się. Sprawdzanie trwa, aŝ do znalezienia kryterium, przy ocenie którego jedna z druŝyn uzyskała więcej punktów. W przypadku, gdyby dla wszystkich kryteriów punktacja obu druŝyn była identyczna jury losuje zwycięzcę. 7. Po kaŝdej debacie przedstawiciel jury wskazuje zwycięzcę i krótko uzasadnia wobec druŝyn i publiczności werdykt. 8. Decyzja jury jest zawsze ostateczna.