Przyczyny i objawy zarażenia pasożytami jelitowymi

Transkrypt

1

2 Pasożyty jelitowe Temat bardzo nieprzyjemny, o którym często wolimy wcale nie myśleć. Niestety bez względu na naszą chęć do kierowania myśli w tę stronę w ludzkim ciele znajduje się mnóstwo mikroorganizmów poruszających się w jego obrębie. Znaczna część z nich jest zupełnie nieszkodliwa, jednak niektóre z nich mogą stać się przyczynami chorób. Do zainfekowania może dojść na skutek przedostania się przez nie do skóry, wątroby, przewodu pokarmowego, płuc lub innych narządów. Aby przetrwać w danym miejscu mikroorganizmy potrzebują jeszcze żywiciela, niestety ludzkie komórki to idealny jego przykład. Zanim podróże stały się równie powszechne jak obecnie choroby pasożytnicze utożsamiano raczej z za problem krajów słabo rozwiniętych. Choroba biegunkowa wywołana obecnością pasożytów i bakterii to zresztą najczęstsza przyczyna zgonów nie tylko w krajach rozwijających się, a na całym świecie! Łatwość przemieszczania się spowodowała jednak, że pasożyty zaczęły rozprzestrzeniać się po wszystkich zakątkach świata, niezależnie od stopnia rozwinięcia danego miejsca. Olbrzymi wpływ na rozprzestrzenianie się pasożytów jelitowych ma także wysoki stopień zanieczyszczenia wód i żywności. Nowe techniki diagnostyczne i nieustanny postęp naukowy przyczyniły się do możliwości szybszego wykrywania mikroorganizmów, a wyniki badań wskazują, iż choroby pasożytnicze są o wiele częściej spotykane niż przypuszczano. Nawet w co trzeciej badanej w laboratoriach próbce kału znajdowały się pasożyty!

3 Przyczyny i objawy zarażenia pasożytami jelitowymi Najbardziej powszechnymi objawami występowania w układzie trawiennym pasożytów są biegunki i bóle brzucha. Istnieją jednak również sytuacje, w których te symptomy mogą się nie pojawiać. Innymi powszechnymi objawami tej przypadłości są zaparcia, zmęczenie, brak apetytu, alergie pokarmowe czy osłabiona odporność. Często występować mogą również: dreszcze, gorączka, ból żołądka, zgaga, choroby zapalne jelit, ból dolnej części pleców, swędzenie odbytu, pokrzywka, świąd skóry, wysypka, zapalenie stawów, utrata masy ciała, krew w stolcu, śluz w stolcu, choroba Leśniowskiego Crohna, wzdęcia, zapalenie jelita grubego, bardzo intensywny i nieprzyjemny zapach kału, krwawienie z odbytu, wymioty, kłopoty z wchłanianiem, zmiany nastroju (depresja, drażliwość). Jednym z charakterystycznych działań pasożytów jest zakłócanie normalnej aktywności zainfekowanych komórek, co prowadzi do chorób i charakteryzuje się określonymi symptomami. Czasami zdarza się, iż substancje wydzielane przez pasożyta prowadzą do reakcji organizmu, w ramach której układ odpornościowy zaczyna atakować własne tkanki. Wspomniana choroba Leśniowskiego Crohna albo reumatoidalne zapalenie stawów to przykłady tego typu reakcji organizmu, nazywanych reakcją autoimmunologiczną. Trzeba jednak przy tym pamiętać również, że nie wszystkie pasożyty są szkodliwe dla naszego organizmu, funkcjonowanie części z nich w obrębie układu pokarmowego przebiega bowiem na zasadzie symbiozy. Niektóre z nich mogą zacząć być kłopotem dopiero na skutek zmian w naszym wewnętrznym środowisku. Patogenność (chorobotwórczość) niektórych pasożytów może spowodować dysbioza, czyli brak równowagi w układzie pokarmowym pomiędzy bakteriami przyjaznymi, a potencjalnie groźnymi. Kluczowe znaczenie dla tego czy mikroorganizmy będą szkodliwe czy nie ma wobec tego układ odpornościowy i stan odżywienia.

4 Za zarażenie pasożytami najczęściej odpowiada kontakt z żywnością zainfekowaną fekaliami, co wcale nie jest takie trudne wystarczy, że osoba przygotowująca posiłek nie umyła rąk. Również kontakt ze skażoną wodą i odpadkami może doprowadzić do zainfekowania mikroorganizmami. Gdy już do tego dojdzie najczęściej konwencjonalne leczenie opiera się na podawaniu leków przeciwpasożytniczych, których skutki uboczne i toksyczność w zależności od sytuacji mogą się różnić. Pierwszym krokiem kuracji jest rzecz jasna oparta na analizie kału prawidłowa diagnoza. W celu przeprowadzenia takiego badania należy udać się do wyspecjalizowanego laboratorium. Badania wykonywane w szpitalach i klinikach mogą nie być dostatecznie dokładne, by pozwolić na wykrycie niektórych rodzajów pasożytów. Również niektóre zlecane przez lekarza badania krwi mogą pomóc w diagnostyce. W niektórych przypadkach już rozpoznanie objawów oraz fakt, iż dana osoba niegdyś cierpiała na infekcje pasożytnicze wystarczą do podjęcia leczenia, nawet jeżeli wyniki testów są negatywne. Dzieje się tak również dlatego, że niektóre zakażenia są bardzo trudne do wykrycia i leczenie podejmuje się dla zyskania pewności. Niestety sam proces kuracji jest zazwyczaj długotrwały naturalne metody kuracji co prawda są skuteczne, jednakże najczęściej powinny być stosowane nie krócej niż przez dwa miesiące, a normalną procedurą jest także kontynuowanie leczenia jeszcze przez miesiąc po ustąpieniu objawów. Konwencjonalne metody leczenia w niektórych przypadkach oczywiście również mogą posłużyć za wsparcie tych naturalnych. Niezależnie jednak od okoliczności terapia zawsze powinna przebiegać pod kontrolą wykwalifikowanego specjalisty, zaś kobiety w ciąży nie powinny opierać się w leczeniu infekcji pasożytniczych na naturalnych metodach leczenia i powinno ono być prowadzone wyłącznie przez lekarza. Przyczyny pierwotne zakażenia pasożytami zazwyczaj wiążą się ze spożyciem skażonych produktów, mogą jednak również być efektem reakcji organizmu. Oto przypomnienie najpopularniejszych z nich: spożycie skażonej żywności (np. fekaliami); wypicie skażonej wody; dysbioza zaburzenia flory bakteryjnej; osłabienie układu odpornościowego.

5 Objawów infekcji pasożytniczej może być mnóstwo i pozornie niektóre z nich można pomylić z innymi dolegliwościami układu pokarmowego. Często jednak występują jednocześnie i to powinno zasugerować konieczność przeprowadzenia badań w laboratorium na obecność pasożytów. Najczęstsze objawy to: zaparcia; brak apetytu; obniżona odporność; alergie pokarmowe; zmęczenie; bóle brzucha; zgaga; gorączka; dreszcze; choroba Leśniowskiego Crohna; bóle dolnej części pleców; zapalenie jelita grubego; choroby zapalne jelit; kał o bardzo przykrym i intensywnym zapachu; wysypka i świąd skóry; swędzenie odbytu; wzdęcia; zaburzenia wchłaniania; urata masy ciała; pokrzywka; krwawienie z odbytu; zapalenia stawów; wymioty; wahania nastroju (drażliwość, depresja); śluz w kale; krew w kale.

6 Jak diagnozować obecność pasożytów? W zdiagnozowaniu, który pasożyt stoi za infekcją mogą pomóc zwłaszcza dwie metody diagnostyki: 1. Badanie kału i krwi pod kątem obecności w nich pasożytów. 2. Ocena zaburzeń równowagi układu odpornościowego lub wykrycie innych chorób poprzez badanie krwi.

7 Najpowszechniejsze pasożyty jelitowe Spośród odpowiedzialnych za zainfekowanie układu pokarmowego pasożytów najczęściej spotykane to: 1. Blastocytis homonim Bardzo często wykrywany podczas analizy kału pasożyt, nie ma pewności, czy jest patogenem, ponieważ wielu jego nosicieli nie odczuwa żadnych tego objawów. Mimo tego ze strony układu pokarmowego może dawać takie objawy jak utrata masy ciała, nudności, wzdęcia i skurcze brzucha. Jego obecność może być też powiązana z dolegliwościami takimi jak zapalenie stawów, przewlekłe zmęczenie, zespół jelita drażliwego. 2. Dientamoeba fragilis Pasożyt ten rezyduje w jelicie grubym, objawy jego obecności to biegunka i bóle brzucha. 3. Giardia Jeden z najczęściej diagnozowanych w organizmie człowieka pasożytów. Przenoszony jest przez zanieczyszczoną wodę, żywność, drogą kałowo ustną i poprzez kontakty seksualne, często zdarza się wśród dzieci w przedszkolach i żłobkach. W wyniku skażenia strumieni i ciągów wodnych w Stanach Zjednoczonych co roku dochodzi do epidemii tego pasożyta.

8 4. Cryptosporidium Jest to pierwotniak przekazywany przez kontakty płciowe, obecny w zakażonej wodzie i żywności. Częstym objawem jego zakażenia jest ostra biegunka, szczególnie groźny jest zaś dla dzieci zarażonych wirusem HIV, ponieważ ich układy odpornościowe są osłabione na tyle, że mogą nie być w stanie go zwalczyć, co prowadzi do zagrożenia życia. 5. Entamoeba histolytica Pełzak czerwonki wywołujący biegunkę i inne objawy ze strony przewodu pokarmowego. 6. Tęgoryjec Zakażenie tym pasożytem jest trudne do wykrycia, ponieważ nie wywołuje żadnych objawów poza swędzeniem skóry. Do rzadkich, ostrych symptomów zaliczyć można biegunkę, bóle brzucha, anemię i utratę masy ciała. Dodatkowo tęgoryjce żyją nawet aż dziesięć lat! Do zakażenia dochodzi przez bezpośredni kontakt z zawierającą ich jaj ziemią. 7. Nicień węgorka jelitowego Ich jaja mogą przenikać przez skórę i migrować do jelit oraz płuc. Najczęściej do zakażenia dochodzi drogą pokarmową po spożyciu skażonych kałem produktów. Infekcja może wywoływać problemy trawienne, a nawet zapalenie wątroby czy układu nerwowego, ale również przebiegać bezobjawowo. 8. Włośnica Spożycie niedogotowanego lub nieprzetworzonego mięsa to przyczyna zarażenia się tym pasożytem. Może przebiec ono bezobjawowo, ale może również wywoływać nudności, gorączkę, skurcze brzucha oraz bóle mięśniowe, gdyż włośnica atakuje mięśnie. 9. Ascaris lumbricoides hominis Glista ludzka to najczęstszy sprawca zakażenia robakiem na świecie. Często jest przenoszona przy spożyciu niedogotowanych i nieumytych warzyw drogą kałowo ustną. Może odpowiadać za skurcze brzucha i niedożywienie wywołane brakiem odpowiedniej ilości składników odżywczych, zwłaszcza wśród dzieci.

9 Jak zapobiec powstaniu pasożytów w naszym organizmie? W tym celu należy przestrzegać pewnych zasad, do których należą: 1. Mycie rąk po wyjściu z ubikacji, a także przed każdym posiłkiem. 2. Przestrzeganie czystości naczyń oraz sprzętu kuchennego, a przede wszystkim gąbek i ścierek. 3. Trzymanie żywności w pomieszczeniach, gdzie jest niska temperatura (lodówka). 4. Nie rozmrażać, a następnie ponownie zmrażać żywności. 5. Oddzielne miejsca w lodówce na mięso, jaja, drób tak, aby się nie stykały. 6. Gotowanie i filtrowanie wody przez osmozę. 7. Unikanie mięsa, lodów, ciastek od wytwórców nieznanego pochodzenia. 8. Pewne rozmrażanie mięs, ryb i ich przetworów przed przystąpieniem do smażenia, gotowania lub pieczenia (rozmrażanie minimum 30 minut). 9. Poddawanie żywności wysokim temperaturom.

10 Dieta w leczeniu z pasożytów jelitowych Szczególnie ważna w tym przypadku jest profilaktyka, niekoniecznie jednak ograniczająca się do tego co jemy, ale też jak jemy. Przed spożyciem dokładnie należy myć warzywa i owoce, dbać o odpowiednio długą obróbkę termiczną mięs i owoców morza oraz pamiętać, aby nie podawać ich w stanie surowym dzieciom. Najbardziej zalecanymi jadłospisie produktami w przypadku pasożytniczej infekcji są natomiast świeży czosnek, imbir i cebula one wszystkie wykazują silne właściwości antypasożytnicze. Również surowe pestki dyni zabijają pierwotniaki i robaki, zachowują te właściwości po zmieleniu ich na proszek. ¼ lub ½ szklanki tych pestek dziennie to wystarczająca ilość w ciągu doby, ponadto należy je popić 250 mililitrami wody. Również sok z papai stanowi naturalną broń w walce z robakami. Z diety natomiast w przypadku zakażenia pasożytami koniecznie trzeba wyrzucić produkty zawierające cukier, żeby zadbać o zdrowy układ odpornościowy. Nie wolno jeść pasteryzowanego lub homogenizowanego mleka, ponadto należy unikać tłustych mięs, kolorowych napojów (chodzi o unikanie fosforanów), kawy rozpuszczalnej oraz słodyczy. Wszystkie powyżej wymienione produkty przyczyniają się do rozwoju pasożytów, grzybów oraz drobnoustrojów.

11 Suplementy w leczeniu infekcji pasożytów jelitowych Dietę należy wspomóc naturalnymi suplementami, które pomogą w usunięciu infekcji. 1. Bylica piołun 20 kropli albo 200 miligramów przyjmowane trzy razy dziennie z posiłkami. Jest to powszechnie stosowany ziołowy środek na pasożyty, często wchodzący w skład mieszanek. 2. Cynowód Wykazuje właściwości przeciwpasożytnicze, należy zażywać trzy raz dziennie z posiłkami 20 kropli albo 200 mililitrów. 3. Orzech czarny 30 kropli lub 250 miligramów trzy razy dziennie to idealna dawka tego środka polecanego przez zielarzy w zwalczaniu infekcji pasożytniczych. 4. Olejek z oregano Wykazuje on silne działania antybakteryjne i przeciwpasożytnicze, powinno się spożywać jego cztery kapsułki 500 miligramowe kapsułki dziennie. 5. Mięta pieprzowa Należy pić świeży napar cztery razy dziennie, skutecznie zwalcza część pasożytów. 6. Rabarbar Świetnie usuwa mikroorganizmy z jelit, bowiem jest środkiem przeczyszczającym.

12 7. Korzeń imbiru Szklanka świeżego naparu cztery razy dziennie działa przeciwpasożytniczo, łagodzi wzdęcia i skurcze jelitowe. Można zażywać również w formie nalewki (20 kropel w ciągu doby). 8. Propolis Leczy zakażenia pasożytnicze wywoływane przez giardię. 30 kropli cztery razy dziennie. 9. Ekstrakt z pestek grejpfruta Skutecznie pomaga w zwalczaniu pasożytów, powinno się stosować zgodnie z instrukcją. 10. Gorzknik kanadyjski 30 kropli cztery razy dziennie pomaga zwalczać infekcje przewodu pokarmowego. Infekcje pasożytnicze to dolegliwości bardzo uciążliwe i kłopotliwe jednocześnie. Mogą być przy tym również groźne, a zakażenie się nimi jest bardzo łatwe. Warto o tym pamiętać, ponieważ w przypadku tej przypadłości to profilaktyka jest najlepszym lekarstwem. Pasożyty są po zakażeniu często trudne do zdiagnozowania, a to nie pomaga w obraniu metody leczenia i nawet jeśli infekcja przebiega bezobjawowo, to wizja bycia żywicielem dla robaków nie jest zachęcająca. Dlatego też higiena w kuchni i w życiu stanowi najlepszą obronę przed tymi nieproszonymi w naszym organizmie gośćmi.

13 Domowy przepis na ochronę przed pasożytami Składniki: 10 główek czosnku, sok z kiszonych ogórków. Wykonanie: Główki czosnku dokładnie obieramy, a następnie starannie rozdrabniamy (miażdżymy). Wrzucamy do dużego słoika i zalewamy sokiem z kiszonych ogórków ( ml). Tak przygotowaną miksturę należy odstawić w ciemne miejsce na dziesięć dni. Po tym czasie pijemy 10 mililitrów przed snem. Dla poprawienia smaku możemy taką dawkę rozpuścić w innym płynie. Dzieci mogą stosować 5 ml dziennie.

14 Ziołowa mieszanka na pasożyty 1. Napar z ziół Wykonanie mieszanki ziołowej: 50 g ziela tymianku zmieszaj z 50 g kłącza tataraku, 50 g korzenia omanu, 25 g mięty pieprzowej, 25 g liści orzecha włoskiego i 10 g ziela piołunu. 2 łyżki ziół zalej 2 szklankami wrzącej wody. Pij napar w 3 porcjach: rano, w ciągu dnia i wieczorem, 20 minut przed posiłkiem. Kurację stosuj przez tydzień. 2. Apteczny preparat Para Farm Jest to nic innego jak płynny preparat stworzony na bazie naturalnych składników. Ma on za zadanie wytworzenie w organizmie niekorzystnych warunków do rozwoju pasożytów. Ponadto wspiera trawienie, ogranicza rozwój bakterii i grzybów, wzmacnia odporność oraz układ pokarmowy. Mogą go stosować nawet dzieci od lat Ziemia okrzemkowa Regularne spożywanie ziemi okrzemkowej przyczynia się do neutralizowanie nie tylko bakterii, ale również pasożytów! Dzieje się tak ze względu na właściwości lekko ścierające, które uszkadzają strukturę pasożytów, w wyniku czego obumierają.