Ferie zimowe bezpieczne i zdrowe!

Transkrypt

1 Ferie zimowe bezpieczne i zdrowe! Aleksandra Krawczyk Jolanta Janicka krawczyk@womczest.edu.pl janicka@womczest.edu.pl

2 1. Wzmocnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach socjoterapii, specjalnych ośrodkach szkolnowychowawczych, specjalnych ośrodkach wychowawczych, ośrodkach rewalidacyjno-wychowawczych. 2. Podniesienie jakości kształcenia w szkołach ponadgimnazjalnych poprzez zaangażowanie przedstawicieli partnerów społecznych w dostosowywanie kształcenia zawodowego do potrzeb rynku pracy. 3. Rozwijanie kompetencji czytelniczych oraz upowszechnianie czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży. 4. Edukacja matematyczna i przyrodnicza w kształceniu ogólnym. Źródło: 2

3 Akcja Bezpieczne ferie stycznia do 29 lutego na terenie województwa śląskiego czynny całą dobę telefon interwencyjny 32/

4 TELEFONY ALARMOWE 112 telefon ratunkowy 999 pogotowie ratunkowe 997 policja 998 straż pożarna (018) (013) (034) GOPR Grupa Tatrzańska Grupa Bieszczadzka Grupa Jurajska WOPR 4

5 Gdy dzieci pozostaną same w domu należy: Zostawić w widocznym miejscu numery telefonów alarmowych czy kontakt do znajdującej się w pobliżu dorosłej osoby. Uczulić je, by zamykały drzwi na klucz i nie otwierały domu obcym osobom. Przestrzegać, aby nie opowiadały osobom obcym o wyposażeniu domu, zasobach rodziny i stanie majątkowym. Przestrzegać by nie wsiadały do samochodów osób nieznajomych i nie nawiązywały kontaktów z osobami nieznajomymi proponującymi np. słodycze, zabawę, spacer. Por. 5

6 Zasady bezpiecznego zachowania się podczas zimowego wypoczynku: Nie wolno zjeżdżać na sankach w pobliżu dróg, nawet tych rzadko uczęszczanych oraz w pobliżu zbiorników wodnych, a w czasie zjeżdżania należy zachować bezpieczną odległość między sankami. Nigdy nie doczepiać sanek do samochodu, gdyż może się to skończyć tragicznie. Kulig organizować wyłącznie pod nadzorem osób dorosłych; sanki łączyć grubą, wytrzymałą liną, aby nie odczepiły się podczas jazdy. Por.

7 Rzucając się śniegiem nie wolno łączyć miękkiego śniegu z kawałkami lodu czy kamieniami, nigdy nie należy celować w twarz drugiej osoby. Nie należy rzucać śnieżkami w nadjeżdżające samochody, ponieważ zaskoczony kierowca może spowodować wypadek. Na łyżwach należy jeździć tylko w wyznaczonych miejscach (na specjalnie przygotowanych lodowiskach). Dzieci w wieku do lat 12 podczas korzystania z lodowiska mają obowiązek jazdy w kasku ochronnym. Dzieci do lat 10 mogą korzystać z lodowiska tylko pod opieką osoby dorosłej będącej na łyżwach. Por.

8 Widząc zwisające z dachów sople, nie należy strącać ich patykami czy kamieniami. W takiej sytuacji trzeba poinformować o nich osobę dorosłą. Nie wolno przebiegać przez ulicę i przechodzić w miejscach niedozwolonych ponieważ w zimowe dni kierowcy mają ograniczoną widoczność, a samochody potrzebują dłuższego czasu hamowania. Należy również pamiętać o konieczności noszenia na odzieży wierzchniej elementów odblaskowych, aby na drodze być widocznym. Ubierać się stosownie do temperatury panującej na dworze, najlepiej na tzw. cebulkę. Por.:

9 Zasady korzystania ze stoku: 1. Przed wyjściem na stok należy pamiętać o rozgrzewce. 2. Przestrzegać zasady określone w regulaminach korzystania ze stoku w szczególności : stosowania się do znaków nakazu i zakazu umieszczanych przez zarządzającego zorganizowanym terenem narciarskim, zjeżdżania z szybkością dostosowaną do swoich umiejętności oraz stopnia trudności i stanu trasy, warunków atmosferycznych i natężenia ruchu, użytkowania sprawnego technicznie sprzętu narciarskiego i snowboardowego odpowiedniego do rodzaju podejmowanej aktywności, zgodnie z jego przeznaczeniem i zasadami użycia. 3. Pamiętać o obowiązku jeżdżenia w kasku przez osoby do 16 roku życia. 4. Pamiętać, że uprawianie sportów zimowych w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających jest zabronione. Por.

10 Przed wyjazdem dziecka na zimowisko czy obóz narciarski należy: sprawdzić wiarygodność organizatora oferującego wyjazd jakie zapewnia warunki pobytu, kwalifikacje opiekunów, zakres i rodzaj zajęć; dodatkowo: zaopatrzyć dziecko w kartę z niezbędnymi danymi osobowymi, telefonami pod które można dzwonić w razie potrzeby, a także z informacjami o lekach jakie przyjmuje, na co jest uczulone, wyposażyć w odpowiednią ilość ciepłych ubrań, termoaktywnej bielizny i grubych skarpet, rękawiczki nieprzemakalne oraz czapki, by uniknąć ryzyka przeziębienia, a nawet odmrożeń, nie pozwolić dziecku zabierać wartościowych rzeczy aby uniknąć kradzieży. Por. Kostrzewa E., Poradnik bezpiecznego wypoczynku, MEN, Warszawa

11 Nadzór nad placówkami wypoczynku sprawowany jest na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz.U.2009 nr 218, poz. 1696). Zgodnie z ww. rozporządzeniem od 1 marca 2010 roku, to na organizatorze spoczywa główna odpowiedzialność za prawidłowo zorganizowany wypoczynek.

12 9 lutego 2016 r. DZIEŃ BEZPIECZNEGO INTERNETU pod hasłem Lepszy Internet zależy od ciebie! 12

13 Bezpieczeństwo w sieci 1. Nie podawać nigdy swoich danych osobowych nie dzielić się prywatnymi informacjami gdyż zamieszczane w Internecie informacje są publiczne, każdy może je zobaczyć i wykorzystać. W Internecie posługiwać się tylko Nickiem. 2. Mówić, jeśli coś jest nie tak jeśli ktoś lub coś zaniepokoi lub wystraszy dziecko w Internecie, może się ono skontaktować z Helpline.org.pl czyli ze specjalistami do spraw bezpieczeństwa w Internecie, dzwoniąc pod bezpłatny numer a także koniecznie powinno opowiedzieć o tym rodzicom lub innej zaufanej osobie dorosłej. 3. Nie ufać osobom poznanym w sieci zachować dystans - nie organizować spotkań z przypadkowymi osobami poznanymi w sieci gdyż mogą nie być osobami, za które się podają. Por.:

14 4. Nigdy nie wysyłać nieznajomym swoich zdjęć nie wiadomo, do kogo naprawdę trafią. 5. Szanować cudzą własność w Internecie gdyż nielegalne kopiowanie muzyki, gier, różnych programów czy owoców pracy innych ludzi, nie różni się od kradzieży w sklepie. 6. Zabezpieczyć swój komputer zainstalować odpowiedni program antywirusowy oraz pamiętać o jego aktualizacji, bo tylko wtedy komputer będzie zabezpieczony przed atakiem wirusów i hakerów. 7. Stosować się zasady netykiety czyli zasady dobrego zachowania w Internecie. Por.:

15 Potencjalne zagrożenia dla dzieci i młodzieży w sieci: Szkodliwe treści (przemoc, pornografia, wulgaryzmy, narkotyki, hazard). Niebezpieczne kontakty online Cyberprzemoc (przemoc z użyciem mediów elektronicznych przede wszystkim Internetu i telefonów komórkowych). Cyberprzesępstwo (nielegalne działania wykonywane w postaci operacji elektronicznych wymierzone przeciw bezpieczeństwu systemów komputerowych). Uzależnienie od Internetu

16 Lodowe szaleństwa bezpieczna pokrywa lodowa powinna mieć co najmniej 10 cm grubości; przejrzysty lód ma bardziej zwartą strukturę jest wytrzymalszy; jeziora zamarzają i odmarzają od brzegów; w ujściach rzek i w pobliżu mostów lód jest najcieńszy i szybko pęka; gruba warstwa śniegu może utrudnić ocenę stanu lodu zakrywa pęknięcia i przeręble; nie przebywać samemu w pobliżu zamarzniętego zbiornika wodnego obecność drugiej osoby zwiększa bezpieczeństwo. gdy lód zaczyna trzeszczeć natychmiast wracać na brzeg!!! 16

17 Załamanie lodu zachować spokój; unikać gwałtownych ruchów; starać się nie wpłynąć pod pokrywę lodową; zwiększyć kontakt z pokrywą lodowa (np. rozłożyć szeroko ręce); aby wydostać się z wody należy delikatnie podciągać się na rękach; po wydostaniu się na powierzchnię lodu poruszać się w kierunku brzegu w pozycji leżącej; aby nie wyziębić organizmu w wodzie przebywać bardzo krótko; cały czas WZYWAC POMOC!!! 17

18 Załamanie lodu pomoc tonącemu nie wolno biec w kierunku ofiary - lód w tym miejscu może być słaby; wezwać pomoc z telefonu komórkowego - numer 112 podać lub rzucić cokolwiek, za co można się trzymać np. linę, gałąź, kurtkę; pomóż ofierze wydostać się na krawędź lodu; pod żadnym pozorem nie podawać alkoholu uratowanemu na mrozie; alkohol rozszerza naczynia krwionośne i poprawia krążenie - w rezultacie szybko doprowadza do dalszego wyziębienia organizmu. Zamiast alkoholu możesz podać np. czekoladę lub cukierki i coś ciepłego do picia. aby doraźnie zabezpieczyć poszkodowanego przed zimnem - można założyć mu koc termiczny - w tym przypadku zakładamy go stroną srebrzystą do wewnątrz; jeżeli jest taka możliwość należy szybko przebrać niedoszłego topielca w pożyczone suche ubranie. 18

19 Pomoc tonącemu RKO należy rozpocząć już w wodzie; zmiana algorytmu zaczynamy od 5 oddechów ratunkowych, potem standard (30 : 2); uwaga na defibrylację! Grafika: pixabay.com/ 19

20 Wytyczne ERC Cebula G., Pierwsza pomoc. Omówienie wytycznych 2015.[online]. [dostęp r.]. Dostępny w Internecie: 1_Cebula_Pierwsza%20pomoc.swf

21 Temperatura organów spada poniżej 35 C. UMIARKOWANA blada, zimna skóra, dreszcze, niewyraźna mowa. ŚREDNIA sztywność mięśni, niezgrabne ruchy, zaburzenia pamięci, zaburzenia świadomości. GŁĘBOKA utrata przytomności, brak reakcji na ból, płytki oddech, niemiarowa praca serca, możliwe zatrzymanie krążenia. zabezpieczyć poszkodowanego przed dalszą utratą ciepła (ciepłe pomieszczenie, koc termiczny, zmiana przemoczonej odzieży itp.); powoli rozgrzewać - ciepłe okłady na okolice tułowia, ciepły, słodki napój; wezwać pomoc medyczną; nieprzytomny pozycja bezpieczna! nie oddycha RKO! Hipotermia Grafika: pixabay.com 21

22 Hipotermia NIE WOLNO: masować i rozcierać poszkodowanego; podawać gorących napojów, leków, alkoholu; zmuszać do wykonywania jakichkolwiek czynności; ogrzewać gorącą wodą, kocem elektrycznym czy gorącym nawiewem; stosować czynnego ogrzewania (ciepłe okłady); jeśli poszkodowany jest nieprzytomny; 22

23 Odmrożenia NIE WOLNO: rozpoczynać ogrzewania przed zapewnieniem poszkodowanemu ciepłego schronienia; rozcierać odmrożonego miejsca śniegiem; stosować do ogrzewania tzw. suchego ciepła (suszarki, koca elektrycznego); przebijać powstałych pęcherzy; dopuścić do tego, aby poszkodowany chodził, szczególnie wtedy, gdy ucierpiały palce stóp. Por. Mikołajczak A., Pierwsza pomoc. Ilustrowany poradnik., Wydawnictwo Publicat, Poznań

24 Ferie w górach ZASADY PORUSZANIE SIĘ W GÓRACH 1. Zaplanuj dokładnie trasę wycieczki biorąc pod uwagę kondycję i umiejętności jej uczestników i opiekunów. 2. Pamiętaj, że powyżej 1000 m n.p.m. i na terenie Parków Narodowych grupy zorganizowane muszą korzystać z usług górskiego przewodnika turystycznego. 3. Dobierz odpowiednią liczbę opiekunów w zależności od liczby uczestników, warunków terenowych i atmosferycznych. 4. Zwróć uwagę na wyposażenie uczestników a zwłaszcza buty, czapkę, rękawiczki i ciepłą odzież (np. skarpetki) oraz przy dłuższych trasach latarka, napój (np. termos z herbatą), kaloryczne jedzenie (np. czekolada). 5. Wychodząc w góry pozostaw wiadomość o dokładnej trasie i czasie trwania. Jeśli jesteś w stanie określ tzw. godzinę alarmową. Por. lm, Zasady bezpiecznego poruszania się w górach. [online]. [dostęp ]. Dostępny w Internecie 24

25 Ferie w górach 6. Grupa powinna być wyposażona w co najmniej jedną apteczkę i folię NRC. 7. Poznaj zasady zawiadamiania i alarmowania GOPR/TOPR. 8. Poinformuj wszystkich uczestników o celu wycieczki, planowanej trasie, szlakach i orientacyjnym czasie przejścia. 9. Poinformuj uczestników wycieczki, że w razie rozłączenia się z grupą powinni w miarę możliwości poinformować opiekunów, miejsce zakwaterowania, GOPR/TOPR o miejscu swego pobytu. 10. Jeżeli przechodzisz w pobliżu punktów ratunkowych GOPR/TOPR poinformuj ratownika o zamierzonej trasie przejścia. Nie zapomnij poinformować o bezpiecznym zakończeniu wyprawy. 11. W górach pilnuj by grupa trzymała się razem - wszystkie osoby w zasięgu głosu. 12. Wyznacz prowadzącego i zamykającego wycieczkę - z pośród najbardziej doświadczonych i odpowiedzialnych osób - wszyscy uczestnicy powinni znajdować się między nimi. 25

26 Ferie w górach 13. Dostosuj tempo marszu grupy do najsłabszych a nie do najsilniejszych. 14. Co pewien czas zrób przerwę w celu odpoczynku i sprawdzenia kondycji. 15. Pamiętaj, że warunki w górach zmieniają się błyskawicznie. 16. Pamiętaj, że zimą nawet stosunkowo proste szlaki mogą być nie do przebycia. 17. Pamiętaj, że lawiny to nie tylko Alpy i Tatry ale w Polsce również Karkonosze, Bieszczady i Babia Góra. 18. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości, nastąpił wypadek - zawiadom GOPR/TOPR - pomoc jest bezpłatna a ratownicy są dla Ciebie! 19. Myśl! 26

27 Zima w górach WZYWANIE POMOCY telefoniczne (nr 112 albo nr alarmowy GOPR/TOPR lub 985), przy słabym zasięgu można wysłać SMS; międzynarodowy system wzywania pomocy - wysyłamy 6 sygnałów dźwiękowych lub świetlnych na minutę (czyli co 10 sekund), potem następuje minuta przerwy i cykl się powtarza; śmigłowiec ratunkowy - w momencie, kiedy nadlatuje śmigłowiec należy potwierdzić swoją potrzebę otrzymania pomocy: grafika: 27

28 Źródła: Cebula G., Pierwsza pomoc. Omówienie wytycznych 2015.[online]. [dostęp r.]. Dostępny w Internecie: 1_Cebula_Pierwsza%20pomoc.swf Kostrzewa E., Poradnik bezpiecznego wypoczynku, MEN, Warszawa lm, Zasady bezpiecznego poruszania się w górach. [online]. [dostęp ]. Dostępny w Interneciehttp:// Mikołajczak A., Pierwsza pomoc. Ilustrowany poradnik., Wydawnictwo Publicat, Poznań mw, Bezpieczeństwo dzieci podczas zimowego wypoczynku. [online]. [dostęp ]. Dostępny w Internecie: Słoma J., Żyję i działam bezpiecznie, Wydawnictwo Nowa Era, Warszawa Schimelpfenig T., Pierwsza pomoc w warunkach ekstremalnych, Wydawnictwo Bellona, Warszawa [dostęp r.] r.]. 28

29 Najnowsze informacje z oferty RODN WOM zapewnicie sobie Państwo zamawiając naszego NEWSLETTERA. Zapraszamy także do dzielenia się swoim dorobkiem zawodowym w ramach przykładów dobrej praktyki.

30 Dziękujemy! Aleksandra Krawczyk Jolanta Janicka 30