(13) B1. (74) Pełnomocnik: E03C 1/01 FIG. 7. Rolf-Peter Ropers, Buckeburg, DE. Karcz Katarzyna, PATPOL Spółka z 0.0.

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) O P I S P A T E N T O W Y (19) P L (11) (13) B1 (21)Numer zgłoszenia: (51) IntCl7: E03C 1/01 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: (54) Element ściany przedniej, zwłaszcza do instalacji sanitarnej (30) Pierwszeństwo: ,DE, (73) Uprawniony z patentu: ROST & CO.GMBH, Porta Westfalica, DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 19/96 (72) Twórca wynalazku: Rolf-Peter Ropers, Buckeburg, DE (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 07/00 (74) Pełnomocnik: Karcz Katarzyna, PATPOL Spółka z 0.0. PL B 1 (57)1. Element ściany przedniej, zwłaszcza do instalacji sanitarnej, składający się z ramy złożonej z przynajmniej dwóch podpór pionowych o profilu wydrążonym i z przynajmniej jednej podpory poprzecznej o profilu wydrążonym leżącej w płaszczyźnie utworzonej przez podpory pionowe, znamienny tym, że podpory pionowe (3) połączone sąz podporami poprzecznymi (4) za pomocą narożnych łączników wtykowych (8), przy czym czołowe części (6) wydrążonych profili podpór pionowych i czołowe części (7) wydrążonych profili podpór poprzecznych dopasowane są dokładnie do odpowiedniej nasady wtykowej (9) i nasady wtykowej (10) narożnego łącznika wtykowego (8), zaś każdy narożny łącznik wtykowy (8), znajdując się na przedłużeniu łączonej podpory pionowej i poprzecznej (3,4), stanowi naroże ramy (2), a nasady wtykowe (9, 10), skierowane do siebie pod kątem, umieszczone są w czołowych częściach (6, 7) wydrążonych profili podpór. FIG. 7

2 Element ściany przedniej, zwłaszcza do instalacji sanitarnej Zastrzeżenia patentowe 1. Element ściany przedniej, zwłaszcza do instalacji sanitarnej, składający się z ramy złożonej z przynajmniej dwóch podpór pionowych o profilu wydrążonym i z przynajmniej jednej podpory poprzecznej o profilu wydrążonym leżącej w płaszczyźnie utworzonej przez podpory pionowe, znamienny tym, że podpory pionowe (3) połączone są z podporami poprzecznymi (4) za pomocą narożnych łączników wtykowych (8), przy czym czołowe części (6) wydrążonych profili podpór pionowych i czołowe części (7) wydrążonych profili podpór poprzecznych dopasowane są dokładnie do odpowiedniej nasady wtykowej (9) i nasady wtykowej (10) narożnego łącznika wtykowego (8), zaś każdy narożny łącznik wtykowy (8), znajdując się na przedłużeniu łączonej podpory pionowej i poprzecznej (3,4), stanowi naroże ramy (2), a nasady wtykowe (9, 10), skierowane do siebie pod kątem, umieszczone są w czołowych częściach (6,7) wydrążonych profili podpór. 2. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że narożny łącznik wtykowy (8) ma kształt litery L, której ramiona stanowią nasady wtykowe (9,10) skierowane do siebie pod kątem Element według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że na wtykowych nasadach (9,10), narożnego łącznika wtykowego (8) znajdująsię powierzchnie oporowe (12), do których przylegają powierzchnie czołowe podpór (3,4). 4. Element według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że nasady wtykowe (9,10) są dodatkowo rozłącznie przymocowane do podpór (3, 4) za pomocą elementów mocujących. 5. Element według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że na narożnym łączniku wtykowym (8) znajduje się otwór (18) mocowania obrotowej nakładki (20) mocującej element ściany, przy czym obrotowa nakładka (20) jest równoległa do ramy (2) i znajduje się w odstępie od ramy (2). 6. Element według zastrz. 5, znamienny tym, że na obrotowej nakładce (20) znajdująsię hakowe wieszaki (23) przystosowane do zawieszania w otworze (15) szyny o profilu w kształcie litery C. 7. Element według zastrz. 6, znamienny tym, że oś obrotu obrotowej nakładki (20) przechodzi przez środek zaokrąglonej końcówki części (25) nakładki (20), przy czym promień zaokrąglonej końcówki części (25) odpowiada najkrótszej odległości A osi obrotu nakładki (20) od zewnętrznej krawędzi narożnego łącznika wtykowego (8), ewentualnie od górnej krawędzi podpory poprzecznej (4). 8. Element według zastrz. 5, znamienny tym, że w otworze (18) narożnego łącznika wtykowego (8) znajduje się element (19) pozycjonujący nakładkę (20) względem ramy (2). 9. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że rama (2) składa się z trzech równoległych podpór pionowych (3) i dwóch podporę poprzecznych (4), przy czym jedna podpora poprzeczna (4) jest połączona ze środkową podporą pionową (3) narożnym łącznikiem wtykowym (8), adruga podpora poprzeczna jest połączona ze środkową podporą poprzeczną (4) za pomocą przyrządu mocującego, korzystnie za pomocą węzłówki. 10. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że przynajmniej jedna podpora poprzeczna (27) zaopatrzona jest w znajdujące się w odstępie od siebie dwie prowadzące szyny (26), prostopadłe do jej osi wzdłużnej, wsuwalne do części czołowych podpór pionowych (3), wyposażone w przyrządy blokujące. 11. Element według zastrz. 10, znamienny tym, że przyrządy blokujące obejmują nakrętkę zaciskową (29) znajdującą się wewnątrz pionowej podpory (3). 12. Element według zastrz. 11, znamienny tym, że nakrętka zaciskowa (29) zaopatrzona jest w sprężystą obejmę (33), posiadającą sprężyste ramiona (34), napierające poprzecznie na prowadzące szyny (26).

3 3 Wynalazek dotyczy elementu ściany przedniej, zwłaszcza do instalacji sanitarnej z ramąz przynajmniej dwiema pionowymi podporami w zasadzie o profilu wydrążonym i przynajmniej jednej podpory poprzecznej w zasadzie o profilu wydrążonym, utrzymującej w odstępie podpory pionowe i tworzącej z nimi naroża ramy. Takie elementy ściany przedniej stosuj e się w różnych przypadkach w instalacj i sanitarnej, ponieważ umożliwiają one elastyczne rozmieszczanie urządzeń sanitarnych. Elementy ściany przedniej są z reguły zakładane w pewnym odstępie równolegle do ściany budynku i przyłącza się do nich żądane instalacje sanitarne. Na przedniej stronie elementów ściany przedniej można łatwo umieścić płyty cementowo-włóknowo-gipsowe lub płyty kartonowo-gipsowe, które dodatkowo są pokryte kafelkami. W stanie techniki elementy ściany przedniej wytwarza się wraz ramą o odpowiednio wyciętych profilach, które spawa się ze sobą. Ramy te są następnie dostarczane w tej postaci i mogą być odpowiednio założone przez montera. Wadą takich znanych elementów ściany przedniej jest szczególnie to, że koszty produkcji są wzajemnie wysokie, a elastyczność odnośnie zakresu zastosowania pozostawia wiele do życzenia. Zadaniem niniejszego wynalazku jest więc przygotowanie elementu ściany przedniej o wysokiej jakości do instalacji sanitarnej, którego koszty produkcji są zmniejszone, a elastyczność odnośnie możliwości użycia jest zwiększona. Element ściany przedniej, zwłaszcza do instalacji sanitarnej, według wynalazku składa się z ramy złożonej z przynajmniej dwóch podpór pionowych o profilu wydrążonym i z przynajmniej jednej podpory poprzecznej o profilu wydrążonym, leżącej w płaszczyźnie utworzonej przez podpory pionowe, charakteryzuje się tym, że podpory pionowe połączone są z podporami poprzecznymi za pomocą narożnych łączników wtykowych, przy czym czołowe części wydrążonych profili podpór pionowych i czołowe części wydrążonych profili podpór poprzecznych dopasowane są dokładnie do odpowiednich nasad wtykowych narożnego łącznika wtykowego, zaś każdy narożny łącznik wtykowy, znajdując się na przedłużeniu łączonej podpory pionowej i poprzecznej, stanowi naroże ramy, a nasady wtykowe, skierowane do siebie pod kątem, umieszczone są w czołowych częściach wydrążonych profili podpór. Korzystnie, narożny łącznik wtykowy ma kształt litery L, której ramiona stanowią nasady wtykowe skierowane do siebie pod kątem 90, natomiast na wtykowych nasadach, narożnego łącznika wtykowego znajdują się powierzchnie oporowe, do których przylegają powierzchnie czołowe podpór. W korzystnym wariancie wynalazku nasady wtykowe są dodatkowo rozłącznie przymocowane do podpór za pomocą elementów mocujących. W kolejnym korzystnym wariancie, na narożnym łączniku wtykowym znajduje się otwór do mocowania obrotowej nakładki mocującej element ściany, przy czym obrotowa nakładka jest równoległa do ramy i znajduje się w odstępie od ramy, a ponadto na obrotowej nakładce znaj dują się hakowe wieszaki przystosowane do zawieszania w otworze szyny o profilu w kształcie litery C. Oś obrotu obrotowej nakładki przechodzi korzystnie przez środek zaokrąglonej końcówki części nakładki, przy czym promień zaokrąglonej końcówki części odpowiada najkrótszej odległości osi obrotu nakładki od zewnętrznej krawędzi narożnego łącznika wtykowego, ewentualnie od górnej krawędzi podpory poprzecznej, natomiast w otworze narożnego łącznika wtykowego znajduje się element pozycjonujący nakładkę względem ramy. W następnym wariancie elementu ściany według wynalazku, rama składa się z trzech równoległych podpór pionowych i dwóch podpór poprzecznych, przy czym jedna podpora poprzeczna jest połączona ze środkową podporą pionową narożnym łącznikiem wtykowym, a druga podpora poprzeczna jest połączona ze środkową podporą poprzeczną za pomocą przyrządu mocującego, korzystnie za pomocą węzłówki. Korzystnie przynajmniej jedna podpora poprzeczna zaopatrzona jest w znajdujące się w odstępie od siebie dwie prowadzące szyny, prostopadłe do jej osi wzdłużnej, wsuwalne do części czołowych podpór pionowych, wyposażone w przyrządy blokujące, które obejmują nakrętkę zaciskową znaj dującą się wewnątrz pionowej podpory, zaś nakrętka zaciskowa zaopatrzona jest w

4 sprężystą obejmę, posiadającą sprężyste ramiona, napierające poprzecznie na szyny prowadzące. Dzięki wykonaniu elementu ściany przedniej według wynalazku, możliwa jest w szczególności rezygnacja z kosztownego spawania ramy, które pod względem kosztu przewyższa nawet dodatkową część narożny łącznik wtykowy. Ponadto dzięki takiej konstrukcji zwiększa się znacznie dokładność pasowania w porównaniu do konstrukcji spawanej, przez co seryjny montaż elementów ściany przedniej według wynalazku sprawia mniej problemów niż w dotychczasowym stanie techniki. Dzięki temu zmniejsza się znacznie problem magazynowania elementów ściany przedniej, ponieważ przy określonych wymiarach ramy nie trzeba składować całych ram, a tylko odpowiednie podpory pionowe albo poprzeczne. Umożliwia to bardziej elastyczne wykonywanie elementów, na przykład można wykonać węższy element dla niepełnosprawnych, wstawiając po prostu krótszą podporę poprzeczną w trakcie procesu produkcyjnego. Co więcej nie trzeba wykonywać oddzielnych elementów o podporach przyspawanych w różnych kierunkach tak jak w przypadku konstrukcji spawanej. Podpory pionowe i poprzeczne mogą być wykonane po prostu przez odcięcie pod kątem prostym z pręta. Kolejna ważna zaleta wynalazku polega na tym, że nakładka mocująca umieszczona jest obrotowo, co umożliwia założenie elementu ściany przedniej na znajdującą się za nim ścianę w zależności od kąta odchylenia nakładki, która posiada korzystnie podłużny otwór, dzięki któremu można jeszcze bardziej poszerzyć zakres mocowania. Monter ma dzięki temu możliwość przeprowadzenia wiercenia do mocowania niezależnie od liczby elementów i ich rozmieszczenia. Umieszczenie elementu ściany przedniej na szynie znajdującej się przy ścianie jest również znacznie ułatwione, ponieważ zachowanie wymiarów przy zakładaniu nie ma zbyt dużego znaczenia. Elementy ściany przedniej stosuje się często do zakładania zawieszanych toalet, w których nad zakrytym zbiornikiem spłukowym znajduje się powierzchnia okładzinowa. Dokładne umiejscowienie elementu tworzącego powierzchnię okładzinową i jego dokładny kierunek poziomy uzyskuje się po prostu poprzez nałożenie na końcowe części nakładek i narożnego połączenia wtykowego lub poprzecznej podpory. Dzięki pojedynczemu elementowi pozycjonującemu, można uzyskać wszelkie odpowiednie odstępy od ściany, co jeszcze bardziej ułatwia magazynowanie elementów. Ustawienie wysokości zależy jedynie od długości szyn prowadzących. W związku z tym możliwe jest zastosowanie elementu ściany przedniej sięgającego sufitu. Kolejna zaleta polega na zastosowaniu nakrętki zaciskowej z obejmą sprężystą, która wywiera siłę sprężystości na szynę prowadzącą względem pionowej podpory, dzięki czemu przesuwanie podpory poprzecznej względem podpory pionowej następuje dopiero po przyłożeniu odpowiedniej siły. Rozluźnienie nakrętki zaciskowej nie powoduje automatycznego przesunięcia szyny prowadzącej względem pionowej podpory, na przykład wskutek ciężaru własnego elementów ściany przedniej, lecz według życzenia montera. Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony przykładzie wykonania na załączonym rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w perspektywie pierwszy przykład wykonania niniejszego wynalazku, częściowo rozłożony na części, fig. 2 - wariant układu elementu ściany przedniej według niniejszego wynalazku, fig. 3 - przykład wykonania z fig. 1 w widoku z przodu, fig. 4 - przykład wykonania z fig. 3 w widoku z boku, fig. 5 - drugi przykład wykonania niniejszego wynalazku w widoku z przodu, fig. 6 - przykład wykonania z fig. 5 w widoku z boku, fig. 7 - układ narożnego łącznika wtykowego w perspektywie, rozłożonego na części, fig. 7a - narożny łącznik wtykowy ze śrubą w widoku z przodu, fig. 7b - narożny łącznik wtykowy z fig. 7a w przekroju wzdłuż linii VII-VII, fig. 8 - schemat możliwości ustawienia za pomocą nakładki i narożnego łącznika wtykowego, fig. 9 - poprzecznąpodporę z założonymi narożnymi łącznikami wtykowymi i nakładkami w widoku z przodu, fig poprzecznąpodporę w widoku z góry z przykręconymi kątownikami podpierającymi, fig nakrętkę zaciskową z odpowiednią szyną pro wadzącą i pionową podporą w perspektywie i w rozłożeniu na części, fig zaciskową nakrętkę włożoną do szyny pro-

5 5 wadzącej i pionowej podpory w widoku z dołu, fig miejsce połączenia między pionową podporąa poprzeczką w rozłożeniu na części, fig pionowąpodporę w widoku z góry, fig powiększony wycinek XV z fig. 14, fig uchwyt zbiornika spłukowego w widoku z przodu, fig uchwyt zbiornika spłukowego z fig. 16 w przekroju wzdłuż linii XVII-XVII, fig. 18 uchwyt zbiornika spłukowego z fig. 17 w przekroju wzdłuż linii XVIII-XVIII, fig obszar IXX fig. 17 w powiększeniu, fig schematyczne połączenie między podporąpionowąa zbiornikiem spłukowym za pomocą uchwytu zbiornika spłukowego, fig płytę mocującą do łączenia profili w kształcie litery C w perspektywie, fig zespół łączący z płytką łączącą według fig. 21 w przekroju częściowym w widoku z boku, fig pierwszy wariant połączenia profili w kształcie litery C z zespołem łączącym z fig. 22, fig drugi wariant połączenia profili w kształcie litery C z zespołem łączącym z fig. 22, fig trzeci wariant połączenia profili w kształcie litery C z zespołem łączącym z fig. 22, fig połączenie profili w kształcie litery C płytką łączącą, fig. 26a i fig. 26b - wariant rozwiązania z fig. 26, fig połączenie profili w kształcie litery C kątownikiem łączącym w przekroju częściowym z rozłożeniem na części, fig kątownik łączący w widoku z góry, fig kątownik łączący z fig. 28 w widoku z lewej strony fig kątownik łączący z fig. 28 w widoku z prawej strony, fig poprzeczkę z płytką przyłączeniową w perspektywie, fig płytkę przyłączeniową z fig. 31 w perspektywie, fig poprzeczkę i płytkę przyłączeniową z fig. 31 założone na słupek prowadzący w przekroju poprzecznym, fig wariant poprzeczki pochłaniającej dźwięki w widoku z przodu, fig wariant poprzeczki z fig. 34 w widoku z góry. Element ściany przedniej 1 zastosowany w instalacji sanitarnej może być wykonany w różny sposób dla różnych zastosowań, na przykład fig. 1,3 i 4 pokazują element ściany przedniej do instalacji WC, a fig. 5 i 6 odpowiedni element ściany przedniej do założenia umywalki i armatury. Poszczególne przykłady wykonania będąomówione dokładniej w dalszej części. Możliwe sąjednak także zupełnie inne warianty ściany przedniej, w szczególności dotyczące urządzeń sanitarnych mających różne funkcje, jak na przykład prysznic, wanna, pisuary, meble łazienkowe itd. Element ściany przedniej 1 ma ramę 2, która składa się z dwóch podpór pionowych 3 wykonanych z wydrążonych profili i jednej podpory poprzecznej 4 wykonanej z otwartego wydrążonego profilu, korzystnie profilu w kształcie litery C, która utrzymuje w odstępie podpory pionowe 3. Jak widać zwłaszcza na fig. 7 wydrążony profil podpory pionowej 3 j est walcowanym profilem skrzynkowym, korzystnie po prostokątnym przekroju poprzecznym, z umieszczoną po jednej stronie podłużną listwą 5 umieszczoną pośrodku krótszego boku. Podłużna listwa 5 ma potrójnągrubość materiału w porównaniu ze zwykłym wydrążonym profilem, ponieważ powstaje przez zagięcie końca blachy na drugim końcu blachy. Jako materiał korzystnie stosuje się cynkowaną blachę stalową, która przed profilowaniem jest lakierowana albo pokrywana barwną folią. Profil w kształcie litery C poprzecznej podpory 4 i skrzynkowy profil pionowej podpory 3 w tym przykładzie wykonania mają korzystnie jednakowy przekrój poprzeczny wewnętrznego otworu. Każdy z końcowych otworów 6 i 7 pionowej podpory 3 i poprzecznej podpory 4 służy jako miejsca wetknięcia na narożny łącznik wtykowy 8, którego nasady wtykowe 9 i 10 pasują dokładnie do końcowych otworów 6 i 7. Jak widać na rysunku, obie wtykowe nasady 9 i 10 znajdują się pod kątem 90, tak więc narożny łącznik wtykowy ma kształt litery L, a nasady wtykowe 9 i 10 tworzą ramiona litery L. Narożne łączniki wtykowe tworzą przynajmniej górne rogi ramy 2. Środkowa część 11 narożnego łącznika wtykowego tworzy przy tym widoczny róg. Ponadto ta środkowa części 11 pasuje korzystnie do zewnętrznego konturu podpory pionowej 3 i poprzecznej 4 lub wystaje nad nimi. Dzięki takiemu sposobowi wykonania tworzą się powierzchnie oporowe 12, do których mogąprzylegać podpory poziome 3 i podpora poprzeczna 4, ucięte prostopadle do ich osi wzdłużnej. Dzięki wetknięciu podpór 3,4 do narożnego łącznika wtykowego 8 uzyskuje się automatycznie dużą dokładność wymiarów. Ponadto każda nasada wtykowa 9,10 ma gwintowany otwór 13,14 przebiegający poprzecznie do kierunku wetknięcia, w który można wkręcić odpowiednie śruby do zamocowania podpór 3, 4. W podporze poprzecznej 4 można zastosować w tym celu otwór prowadzący 15

6 równoległy do jej podłużnej osi. Podpora pionowa 3 może mieć odpowiedni otwór 16. Umocowanie pionowej podpory 3 może następować przez włożenie do gwintowanego wywierconego otworu 13 śruby z płaską główką, która nie wystaje powyżej zewnętrznej powierzchni górnej wtykowej nasady 9, a otwór ma taką średnicę, która jest mniejsza od główki użytej śruby, ale na tyle duża, aby zapewnić dostęp przy pomocy narzędzia. Główka śruby może zostać dociśnięta do wewnętrznej ścianki pionowej podpory 3 przy włożonym narożnym łączniku wtykowym 8. W tym przykładzie wykonania umocowanie narożnego łącznika wtykowego 8 na podporach 3 może następować także od ściany przedniej ramy 2, aby elementy mocujące nie wystawały. Na fig. 8 i 9 widać, że narożny łącznik wtykowy 8 można wykonać wraz z wtykowymi nasadami 9,10 również jako odlew wtryskowy z aluminium lub tworzywa sztucznego i z tego powodu może mieć odpowiednie żebra usztywniające i puste miejsca 17 ograniczające zużycie materiału. W części środkowej narożny łącznik wtykowy 8 ma otwór 18 mocowania w postaci otworu przewierconego na wylot, przez który można przetknąć element pozycj onuj ący 19 w postaci śruby, na której gwincie zaciśnięty jest pierścień rozpierający 19 a, aby umocować śrubę 19 w otworze przewierconym na wylot w sposób obrotowy, i której gwint wystaje nad tylną częścią narożnego łącznika wtykowego 8 na dużą długość, na przykład 10 cm. Śruba 19 stanowi oś obrotową nakładki mocującej 20, która ma gwintowaną tulejkę 21 na śrubę 19. Nakładka mocująca 20 służy do mocowania do ściany elementu ściany przedniej 1 i odpowiednio do tego celu ma podłużny otwór 22, przez który można przetknąć śruby do mocowania ściany. Dzięki obracaniu śruby 19 można ustawić odstęp nakładki mocującej 20 od ramy 2, tak aby można było umieszczać odpowiednie elementy ściany przedniej 1 we względnie dużym zakresie odległości od ściany. Na fig. 8 pokazane są różne stopnie przykręcenia. Według innego wariantu z fig. 7a i 7b pierścień rozpierający 19b jest włożony do otworu przewierconego na wylot w narożnym łączniku wtykowym 8 w taki sposób, że zabezpiecza główkę śruby 19 osiowo w przewierconym otworze. Śruba 19 j est wówczas utrzymywana w narożnym łączniku wtykowym 8 w sposób obrotowy. Główna siła podpierająca jest przenoszona przez nakręconą na gwint śruby 19 nakrętkę 19c i podkładkę 19d, które opierająsię o pionową podporę 3. Na fig. 8 widać również, że nakładka mocująca 20 może być również wykonana jako na przykład element odlany z aluminium albo tworzywa sztucznego. Na fig. 8 widać także, że na tylnej stronie nakładki mocującej 20 założony jest wieszak hakowy 23 odchylony do tyłu od reszty powierzchni podpierającej nakładki mocującej 20. Wieszak hakowy 23 można zawierać na odpowiednim otworze prowadzącym w szynie o profilu w kształcie litery C umocowanej na ścianie montażowej. Dzięki temu montaż elementu ściany przedniej 1 jest bardzo ułatwiony. W razie potrzeby zamocowanie może następować poprzez wywiercony otwór 24 na szynie o profilu w kształcie litery C. Na fig. 9 widać ponadto, że nakładka mocująca 20 może mieć więcej podłużnych otworów 22, aby zwiększyć liczbę różnych możliwości umocowania. Ponieważ nakładka mocująca 20 może obracać się wokół osi obrotowej w środkowej części 11 narożnego łącznika wtykowego 8, można założyć ją na ścianie montażowej w różnych położeniach. Końcówka części 25 nakładki mocującej 20 założona na gwintowaną tulejkę 21 ma zaokrąglenie, koncentrycznie względem osi obrotu, o promieniu, który odpowiada w zasadzie najkrótszej odległości A osi obrotu na narożnym łączniku wtykowym 8 od jego zewnętrznego brzegu albo od górnej krawędzi podpory poprzecznej 4. Dzięki temu zapewnia się, że górna krawędź końcówki części 25 i górna strona narożnego łącznika wtykowego 8 leżą w jednej płaszczyźnie prostopadłej do przedniej strony ramy 2. Jest to szczególnie korzystne, gdy górna strona elementu ściany przedniej 1 ma służyć jako podparcie dla założonej na niego powierzchni okładzinową. Elementy tworzące powierzchnię okładzinową, na przykład płyta cementowo-włóknowo-gipsowa albo płyta kartonowa-gipsowa leżą wtedy także w obszarze ściany na części podpierającej końcówki części 25 i są automatycznie skierowane pod odpowiednim kątem do przedniej strony elementu ściany przedniej 1.

7 7 Wymieniona wyżej wtykowa konstrukcja ramy 2 ma ponadto tę zaletę, ze podpory 3,4 nie muszą być później spawane. Dzięki zwykłemu wetknięciu tych elementów konstrukcji możliwe jest stabilne, bardzo dokładne wykonanie ramy 2, więc ustawienie kilku elementów ściany przedniej 1 jeden przy drugim dzięki utrzymywaniu wymiarów spawania mniej problemów niż w dotychczasowym stanie techniki. Poza tym montowanie elementów ściany przedniej za pomocą nakładek mocujących 20 umocowanych na narożnych łącznikach wtykowych jest znacznie uproszczone. Dla uzupełnienia trzeba dodać, że nakładki mocujące 20 można zakładać w innych miejscach elementu ściany przedniej 1, aby odpowiednio podpierały urządzenia sanitarne. Nafig. 5,6,11 i 12 pokazany jest sposób wy konania elementu ściany przedniej 1, wktórym dolne otwory końcowe 6 podpór pionowych 3 służą do przytrzymywania pasujących w zasadzie dokładnie szyn prowadzących 26, które sąutrzymy wane w pionowych podporach w sposób teleskopowy. Szyny prowadzące 26 są założone pionowo do osi podłużnej dolnej podpory poprzecznej albo listwy podłogowej 27 i są do niej przymocowane. W przykładzie wykonania pokazanym na figurach jako szyny prowadzące 26 zastosowane są szyny o profilu w kształcie litery C. Listwa podłogowa 27 ma nie pokazane otwory mocujące służące do przymocowania do podłoża albo do przymocowanej do niego szyny o profilu w kształcie litery C. W dolnej części końcowej pionowej podpory 3 znajduje się również otwór 16, do którego można włożyć śrubę 28. Do wnętrza pionowej podpory wprowadza się nakrętkę zaciskową o specjalnym kształcie, w której wywiercony jest gwintowany otwór do wkręcenia śruby 28. Zaciskowa nakrętka 29 jest więc przytrzymywana we wnętrzu dolnej części końcowej pionowej podpory 3. Nakrętka zaciskowa 29 ma w przekroju poprzecznym kształt podobny do litery V, tak że w zasadzie tworzą się dwa ramiona zaciskowe 31. Na jednym końcu zaciskowej nakrętki 29 znajduje się czop 32, na który wciśnięta jest środkowa część sprężystej obejmy 33. Sprężysta obejma 33 ma dwa sprężyste ramiona 34, których siła sprężystości działa poprzecznie do kierunku wsuwania szyn prowadzących 26. Zaciskowa nakrętka 29 jest skonstruowana tak, że przy odpowiednio odkręconej śrubie 28 może zostać włożona do wnętrza szyny prowadzącej 26, podczas gdy szyna jest nadal połączona z pionową podporą 3 za pomocą śruby 28. Śruba 28 wchodzi przy tym do otworu prowadzącego 15 szyny prowadzacej 26. Układ ten widać zwłaszcza na fig. 12 (śruba 28 nie jest pokazana). Przy dokręceniu śruby 28 sprężyste ramiona 31 naciskająna szynę prowadzącą26 i zaciskająją w pionowej podporze 3. Sprężysta obejma 33 służy więc do tego, aby sprężyste ramiona 34 wywierały siłę sprężystości na części brzegowe szyn prowadzących 26 nawet przy odkręconej nakrętce zaciskowej 29. Siła sprężystości jest korzystnie dobrana tak, aby cały element ściany przedniej 1 nie przesuwał się automatycznie przy odkręceniu śrub 28, ale pozostawał na swoim miejscu. Przesunięcie szyn prowadzących 26 w pionowej podporze 3 może nastąpić tylko wskutek działania oddzielnej siły przesuwającej, co jest bardzo korzystne dla montera przy montażu elementów ściany przedniej 1, ponieważ nie musi on utrzymywać szyn w jednym określonym położeniu teleskopowym. Wskutek dokręcenia śrub 28 następuje ustalenie położenia albo dokładnej wysokości elementu ściany przedniej 1. Dzięki tej uzyskanej możliwości ustawiania można znacznie zwiększyć elastyczność elementu ściany przedniej 1 odnośnie założenia na różnych wysokościach. Monter nie jest związany określoną wysokością elementu ściany przedniej i może ją ustawiać według życzenia klienta. W tym miejscu trzeba dodać, że nakrętka zaciskowa 29 może być również wykonana jako na przykład odlew z aluminium albo tworzywa sztucznego z odpowiednio zgiętymi sprężystymi ramionami, za poza tym nakrętka zaciskowa 29 może mieć odpowiednie żebra i puste miejsca ograniczające zużycie materiału. Opisany wyżej przykład wykonania z teleskopowymi szynami prowadzącymi 26 ma ponadto tę zaletę, że przy urządzeniach sanitarnych umieszczonych wysoko na ścianie można ustawić dwa lub więcej elementów ściany przedniej jeden nad drugim w taki sposób, aby końce podpór pionowych 3 z szynami prowadzącymi 26 można było oddalać od siebie, tak aby listwa podłogowa 27 mogła znaleźć się na górze i być połączona z sufitem pomieszczenia (zob. również fig. 2, prawa strona). Dzięki takiemu sposobowi wykonania można łatwo zmieniać wysokość za pomocą odpowiedniego przesunięcia szyny prowadzącej 26 w pionowej podporze 3.

8 Na fig. 1, 3, 5 i 13 widać, że element ściany przedniej 1 ma kilka poprzeczek 35 przebiegaj ących w zasadzie równolegle do poprzecznej podpory 4, które sąpołączone trwale z pionowymi podporami 3 i które służą do zakładania i przytrzymywania urządzeń sanitarnych. Jak już powiedziano powyżej, pionowe podpory 3 mają poprzeczną listwę 5 przebiegającej równolegle do ich osi wzdłużnej, której grubość ścianki jest trzy razy większa niż w szynie o zwykłym profilu (zob. także fig. 14 i 15). Potrójna grubość ściany podłużnej listwy 5 sprawia, że jest ona wyjątkowo wytrzymała, a pionowa podpora 3 wystarczająco sztywna. Ponadto podłużna listwa 5 ma szereg otworów ustalających przebiegających również równolegle do osi wzdłużnej pionowej podpory 3 z czterokątnymi otworami ustalającymi 36. Odpowiednie otwory ustalające 36 dwóch pionowych podpór 3 tworzących wspólną ramę 2 leżą na tej samej wysokości. Odległość środków dwóch otworów ustalających 36 jest korzystnie bardzo mała, aby umożliwić założenie elementów na podłużnej listwie 5 w możliwie wielu miejscach. W jednym z przykładów wykonania odstęp między środkami otworów wynosi około 1 cm. Poprzeczka 35 składa się z zasadzie z blachy zgiętej w kształcie litery U, na której każdym końcu znajduje się odpowiedni nosek ustalający 37, który wchodzi do odpowiedniego otworu ustalającego 36. Ponadto w końcowych częściach poprzeczki 35 podstawa listwy o przekroju w kształcie litery U jest odsunięta od ramion listwy w kształcie litery U i jest przesunięta równolegle o stopień 38 w kierunku do środka, tak że na końcowych częściach powstaje profil mający w przybliżeniu kształt litery H. Ramiona w kształcie litery U 39 posiadają nierówności, tak że powstająnoski ustalające 37 i wgłębienia 40. Wymiary wgłębiania 40 są tak dobrane, że jego głębokość jest mniejsza od grubości podłużnej listwy 5, ale szerokość jest większa od szerokości przedniej części podłużnej listwy 5 przy wetkniętym nosku ustalającym 37. Do końcowej części poprzeczki 35 przylega płytka blokująca 41 ze śrubą 42. Jeśli noski ustalające 37 są włożone w otwory ustalające 36, płytka blokująca 41 przesuwa się do przesuniętej o stopień w tył powierzchni podpieraj ącej 43 ramion 39, gdy śruba 42 jest wkręcana do gwintowanego otworu 44 w końcowej części poprzeczki 35. Dzięki temu noski ustalające 37 wchodzą na stałe do otworów ustalających 36, a brzeg wgłębień 40 przylega do podłużnej listwy 5. W ten sposób w zależności od wysokości otworu ustalającego można ustawić poprzeczki na dowolnej wysokości ramy 2, co następuje po prostu przez wetknięcie nosków ustalających 37 w otwory ustalające 36 i przykręcenie śruby 42 wraz z płytkąblokującą41. W związku z tym trzeba jeszcze dodać, że w celu uproszczenia instalacji można zastosować odpowiednie listwy zaznaczające lub naklejki, które wskazują odpowiednie miejsce do założenia określonej poprzeczki, na przykład poprzeczki na WC lub poprzeczki na prysznic. Ponadto j ak powiedziano wcześniej, wykonana w ten sposób poprzeczka 3 5 może być stosowana do wielu celów montażowych dzięki tylko nieznacznym modyfikacjom. W tym celu poprzeczka 35 w swojej środkowej części ma odpowiednie otwory wtykowe albo gwintowane. Zostanie to jednak jeszcze dokładniej wyjaśnione w innym miejscu. W celu uzupełnienia należy jeszcze dodać, że na figurach nie jest pokazane, że między podłużna listwą, 5 a poprzeczką 35 umieszczony jest przynajmniej jeden element pochłaniający dźwięki do tłumienia drgań spowodowanych działaniem urządzeń sanitarnych umieszczonych na poprzeczkach. Na fig. 1,3,4 oraz od 16 do 19 jest widoczne, że do założenia zbiornika spłukowego 45 między pionowymi podporami 3 po każdej stronie zastosowany jest uchwyt 46 na zbiornik spłukowy o odpowiednim kształcie. Uchwyt 46 na zbiornik spłukowy ma tę zaletę, że umożliwia przyczepianie różnych zbiorników spłukowych 45 do szeregu otworów ustalających podłużnej listwy 5. Uchwyt 46 na zbiornik spłukowy jest korzystnie wykonany tak jak zbiornik z tworzywa sztucznego i można go w związku z tym wykonać jako jedną część metodą odlewania wtryskowego. Uchwyt 46 na zbiornik spłukowy ma płytkę podstawy 47 do założenia odpowiedniej listwy brzegowej 48 na zbiorniku spłukowym 45. Płytka podstawy 47 posiada elementy hakowe 49 w zasadzie w kształcie litery T, które wchodząw odpowiednie otwory 50 w listwie brzegowej 48, aby podtrzymywać listwę brzegową48 od tyłu. Aby nie następowało przypadkowe wypadnięcie elementów hakowych 49, obok elementów hakowych znajdująsię otwory 51 w kształcie

9 9 litery U, tak aby tworzyły się sprężynujące noski dociskowe 52, wchodzące odpowiednio w listwę brzegową 48. Do podłużnej krawędzi płytki podstawy 47 są przyłączone kolejno dwa ramiona kątownika 53,54 skierowane do siebie pod kątem prostym. Ramiona kątownika 53,54, co widać zwłaszcza na fig. 16, również posiadają otwory 55 w kształcie litery U, przez co przy pionowym ramieniu kątownika 53 powstajądwa elementy 56 tworzące sprężynującąpłytkę umieszczoną prostopadle do płyty podstawy. Po stronie sprężystych elementów 56 skierowanej do płytki podstawy 47 znajdująsię trzy elementy ustalające 57 w kształcie trójkąta. Na powierzchni podstawy 58 ramienia kątownika 54 przebiegającego równolegle do płytki podstawy 47 umieszczone są czopy ustalające 59 w kształcie spłaszczonej piramidy, których wielkość i odstęp są tak dobrane, że można je włożyć do otworów ustalających 36 w podłużnej listwie 5. Aby elementy ustalające 57 na podłużnej listwie 5 mogły spoczywać na powierzchni podstawy 58 ramienia kątownika 54, równoległy odstęp B między powierzchnią podstawy 58, z której wystają czopy ustalające 59, a elementem ustalającym 57 jest w zasadzie taki sam, jak grubość podłużnej listwy 5. Widać to szczególnie dobrze na fig. 20. Dzięki uchwytowi 46 zbiornika spłukowego można w łatwy sposób umocować zwykłe zbiorniki spłukowe na podporach pionowych 3 elementów ściany przedniej 1, które mają otwory ustalające. Odszczepienie uchwytu 46 na zbiornik spłukowy od listwy podłużnej 5 jest również bardzo proste, ponieważ elementy ustalające 57 mają odpowiednie zakrzywienia umożliwiające zarówno zakładanie, jak i zdejmowanie. Kolejną zaletą uchwytu 46 na zbiornik spłukowy jest to, że jest jednocześnie elementem pochłaniającym dźwięki. Przy pomocy fig. 2 i od 21 do 26 zostaną teraz opisane warianty łączenia wydrążonych profilów otwartych, w szczególności szyn o profilu w kształcie litery C. Na figurze 2 widać, że przy montażu elementów ściany przedniej 1 między kolejnymi odpowiednimi urządzeniami sanitarnymi wzdłuż ściany montażowej do przykrycia są również puste miejsca, które są przykrywane płytami z cementowo-włóknowo-gipsowymi lub płytami kartonowo-gipsowymi i następnie są korzystnie pokrywane kafelkami. Aby zapewnić wystarczające podparcie dla tych elementów, między pojedynczymi elementami ściany przedniej 1 umieszczone sąpodpory łączące 60, korzystnie w postaci szyn o profilu w kształcie litery C. Aby ułatwić monterowi założenie tych podpór łączących 60, przygotowuje się odpowiedni zespół łączący, który składa się w zasadzie z płytki łączącej 61, podłużnych otworów 62 przebiegających od krawędzi płytki łączącej i śrub 63 wkładanych do odpowiednich otworów 62, korzystnie śrub półokrągłych z czterokątnąnasadą, z odpowiednimi nakrętkami 64. Otwory 62 mająna swoim zamkniętym końcu wyżłobienie 65 o kształcie zbliżonym do koła, tak że po jednej stronie płytki łączącej 61 tworzą się podwyższenia 66, a po drugiej stronie odpowiednie zagłębiania 67. Wielkość średnicy D zagłębienia 66 odpowiada w zasadzie szerokości otworu prowadzącego 15 szyny o profilu litery C, która ma być przyłączona. Wysokość E podwyższenia jest równa albo mniejsza od grubości ścianki podpory łączącej 60. Wysokość E jest korzystnie tylko trochę mniejsza. Zastosowana w tym celu półokrągła śruba 63 ma główkę 68 w kształcie soczewki, której średnica jest większa od szerokości otworu prowadzącego 15 podpory łączącej 60. Dzięki temu wolne części końcowe, które ograniczają otwór prowadzący 15 podpory łączącej 60, można wsunąć przy odkręconej śrubie 63 między spód główki 68 i płytkę łączącą 61. Podpora łącząca 60 jest przy tym naprowadzana przez podwyższenie 66 w zasadzie przylegając dokładnie. Śruba półokrągła 63 ma pod główką68 odcinek czterokątny 69, który można wprowadzić do otworu 62 w płytce łączącej 61 w sposób ślizgowy, ale który nie może się w niej obracać. Nakrętka sześciokątna 64 ma na końcu skierowanym do płytki łączącej 61 nasadę prowadzącą70, która pasuje w zasadzie dokładnie do zagłębienia 67. Z takiego sposobu wykonania wynika, że połączenie płytki łączącej 61 z podpora łączącąóo jest proste i wpewnych sytuacjach można je wykonać nawet ręcznie. Jeśli zastosowana jest zwykła śruba półokrągłą 63, nakrętka 64, jak pokazano w przykładzie wykonania z fig. 22 może posiadać rozszerzenie otworu 71, w które wchodzi czterokątny odcinek 69. Aby można było odpowiednio łączyć ze sobą jednakowe podpory łączące 60, równoległy odstęp C środka zagłębień 67 i podwyższeń 66 znajdujących się poniżej odpowiada w zasadzie szerokości G podpory łączącej 60. Ponadto otwory 62 wraz z zagłębieniami 67 i pod-

10 wyższeniami 66 ustawione są w dwa rzędy skierowane prostopadle do siebie. W pokazanym przykładzie wykonania w jednym rzędzie znajdują się trzy otwory 62, a w drugim rzędzie dwa otwory 62. Płytka łącząca ma zatem kształt zbliżony do trójkąta, w którym rząd z dwoma otworami 62 jest prostopadły do rzędu z trzema otworami 62 i styka się z jego środkiem, tak że środkowy otwór 62 należy równocześnie do obu rzędów. Otwarte strony otworów 62 sąprzy tym skierowane do zewnątrz. Zespół łączący można zastosować także do łączenia listew różnych profilach, co wymaga zmiany odpowiednich wymiarów. Na fig. od 23 do 25 pokazanych jest kilka wariantów połączeń. Na fig. 23 pokazane jest połączenie, którym z przelotową podporą łączącą 60 stykają się dwie podpory łączące 60. Dzięki temu, że podwyższenia 66 sąodpowiednio naprowadzane przez odpowiednie otwory prowadzące 15, oba rzędy otworów są automatycznie skierowane równolegle lub prostopadle do przelotowej podpory łączącej 60. Przesunięcie płytki łączącej 61 wzdłuż otworu prowadzącego 62 jest bardzo proste przy odkręconej śrubie 63 i nakrętce 64. Ponieważ podpory łączące 60 są obcięte w zasadzie prostopadle do osi wzdłużnej, części czołowe obu podpór łączących 60, które mająbyć połączone z przelotową podporą łączącą 60 opierają się o nią, przy czym są dodatkowo naprowadzane przez odpowiednie podwyższenie 66 płytki łączącej 61. Fakt ten sprawia, że skierowanie podpór łączących do siebie jest wyjątkowo proste. Na fig. 24 pokazany jest przykład wykonania, na którym łączone są dwie prostopadłe podpory łączące 60, z których jedna styka się z drugą. Na rysunku widać dobrze, że płytka łącząca 61 ma kształt trójkąta z dwoma ramionami równej długości, które tworzą kąt 90. Trzecie ramię przebiega więc pod kątem 45 do każdego z dwóch pierwszych. Zagłębienia i podwyższenia 66 umieszczone w odpowiednich wierzchołkach trójkąta przebiegają w rzędzie równoległym do ramion, tak więc automatycznie uzyskuje się możliwość przymocowania pod kątem prostym, jak na fig. 24. Ponadto średnica zagłębienia 67 ma taki rozmiar, że najkrótszy odstęp K między obwodem zagłębienia 67 i środkową linię rzędu, do którego nie należy to zagłębienie 67, odpowiada połowie szerokości podpory łączącej 60. Podwyższenie leżące poza podporą łączącą 60 można dzięki temu zastosować do naprowadzania. Ponadto ten sposób umocowania pokazuje, że do zapewnienia stabilnego umocowania potrzebne są wyłącznie dwie śruby 63 i nakrętki 64. Figura 25 pokazuje wariant połączenia, w którym dwie ramy 2 elementów ściany przedniej 1 sąłączone ze sobą. Stosuje się tutaj otwory mocowania 18, jak również gwintowane otwory 13, 14 i otwór 16 w podporze pionowej 3 do przyłączenia płytki łączącej 61. Odstępy otworów 13,14 i 18 w narożnym łączniku wtykowym są odpowiednio dobrane. Figura 26 pokazuje przykład wykonania z nieco zmodyfikowanąpłytkąłączącąól. Aby łączenie podpór łączących 60 mogło następować w dwóch płaszczyznach przebiegających poprzecznie do siebie, część 72 płytki łączącej 61 jest odgięta od płaszczyzny podstawy pozostałej części płytki 61 o 90 w taki sposób, że powstałe przez to puste miej sce 73 odpowiada w zasadzie zewnętrznym wymiarom podpory pionowej 60, która ma zastać przyłączona. Ponadto część 72 ma otwór 62 z odpowiednim podwyższeniem 66 i zagłębieniem 67, który leży w jednej linii z przynajmniej jednym otworem 62 w płaszczyźnie podstawy płytki łączącej 60, także przy jej odgięciu o 90 w górę. W ten sposób można połączyć np. dwie przechodzące pionowo podpory łączące, bez dużego wysiłku przy ich nakierowy waniu, ponieważ obie graniczące ze sobąpodpory łączące można ustawić automatycznie za pomocą płytki łączącej 61 w jednej płaszczyźnie przy przelotowej podporze łączącej 60. W wariancie z fig. 26a i 26b zastosowany jest kątownik łączący 161 dający się połączyć z płytkąłączącąó 1, który ma wyżłobienie 65 tworzące podwyższenia 66 i zagłębienia 67 w swoich ramionach, podobnie do płytki łączącej 61. Kąt między ramionami wynosi korzystnie 90, aby można było odpowiednio założyć szynę 60 o profilu w kształcie litery C. Aby umiejscowienie następowało automatycznie, dwa odpowiednie podwyższenia 66 w kątowniku łączącym 161 mają taki rozmiar i odstęp, że dokładnie pasują do odpowiednich zagłębień w płytce łączącej 61. Odstęp rozchylonych ramion kątownika, ustalony dokładnie przez włożone podwyższenia 66 w drugim ramieniu kątownika w kierunku do płytki łączącej, od równoległej krawędzi płytki łączącej 61 odpowiada w zasadzie wymiarowi zastosowanej szyny 60 o profilu w kształcie litery

11 11 C, prostopadłemu do szerokości profilu G. Zastosowanie oddzielnego kątownika łączącego 161 wraz z płytką łączącą 61 umożliwia różne kombinacje ich połączenia, tak więc uzyskuje się odpowiednie rozszerzenie funkcjonalności elementu ściany przedniej. Płytka łącząca 61 jest korzystnie wykonana ze stali, a podwyższenie 66 i zagłębienie 67 uzyskuje się przez wyżłobienie 65. Możliwe jest jednak wykonanie płytki łączącej z innych materiałów i innym sposobem. W odniesieniu do fig. 1,10 i od 27 do 30 zostanie opisana budowa i sposób działania kątownika podpierającego, który może zostać jednocześnie zastosowany jako element łączący. Kątownik podpierający 74 ma w zasadzie równąpowierzchnię przylegania 75 i powierzchnię mocującą 76 skierowaną do niej pod kątem prostym oraz powierzchnię podpierającą 77. Powierzchnia mocująca 76 oraz podpierająca 77 są skierowane do siebie pod kątem prostym. Powierzchnia mocująca 76 i podpierająca 77 mająpo dwa podłużne otwory mocujące 78 otwarte po jednej stronie. Otwarta strona otworu mocującego 78 jest oddalona od powierzchni przylegania 75. Odległość L obu otworów mocujących 78 od powierzchni mocującej 76 i podpierającej 77 odpowiada szerokości G profilu w kształcie litery C do połączenia kątownikiem podpierającym 74, którym może być podpora łącząca 60 albo podpora poprzeczna 4 należąca do elementów ściany przedniej 1. Ponadto pionowa odległość M od powierzchni przylegania 75 od osi śrub 79 włożonych później do otworów mocujących 78 odpowiada w zasadzie połowie szerokości G/2 profilu w kształcie litery C. Przy przykręcaniu do poprzecznej podpory 4 zapewnia się wtedy, że powierzchnia przylegania 75 leży w jednej płaszczyźnie z górna strona poprzecznej podpory 4 albo z końcówkami części 25 nakładek mocujących 20. Na fig. 27 pokazane jest ponadto, jak można połączyć ze sobą dwa profile w kształcie litery C za pomocą takiego kątownika podpierającego. Kątownik podpierający umożliwa połączenie dwóch profili w kształcie litery C w dwóch płaszczyznach, przez co można uzyskać różne możliwości odpowiedniego położenia kątownika podpierającego. Co więcej kątownik podpierający 74 można łatwo wykorzystać do podpierania i mocowania elementów przykrywających zakładanych na element ściany przedniej 1, na przykład płyty cementowo-włóknowo-gipsowej albo płyty kartonowo-gipsowej. Ponadto w zasadzie równolegle do powierzchni przylegania 75 na powierzchni mocującej 76 i powierzchni podpierającej 77 umieszczone są dwa rzędy czopków 80. Czopki 80 znajdująsię w odstępie P, który odpowiada szerokości otworów prowadzących 16 szyny 4, 60 o profilu w kształcie litery C. Ponadto oś symetrii obu rzędów znajduje się w odstępie M od powierzchni przylegania 75, odstęp ten odpowiada w zasadzie połowie szerokości G/2 profilu w kształcie litery C. Czopki 80 służą do naprowadzania i kierowania kątownika podpierającego 74 w otworze prowadzącym podpory poprzeczne 4, o profilu w kształcie litery C. Kątownik podpierający 74 można dzięki temu bardzo łatwo założyć na podporę poprzeczną 4 o profilu w kształcie litery C i połączyć go z szyną z kolejną podporą poprzeczną 4, stosując śrubę 79 i nakrętkę 81. Powierzchnia przylegania 75 ma otwór 82 o kształcie zbliżonym do litery L, którego odpowiednie ramiona L są skierowane równolegle do powierzchni mocującej 76 i podpierającej 77. Otwór 82 umożliwia dostęp dla narzędzia, zwłaszcza klucza do śrub, do elementów mocujących 79, 81 znajdujących się w otworach mocujących 78. Ponadto otwór 82 służy jako otwór mocujący przy mocowaniu do ścianki stojącej i mocowaniu do sufitu. Dla uzupełnienia należy dodać, że na powierzchni przylegania 75, jak widać na fig. 28, mogą być umieszczone otwory mocujące i czopki., które jednak nie muszą koniecznie odpowiadać wymiarom otworów mocujących 78 na powierzchni mocującej 76 i podpierającej 77. Powierzchnia mocująca 76 i podpierająca 77 mają wywiercone otwory, odpowiednio 76a i 76b, służące do mocowania na lekkiej ściance stojącej, zwłaszcza za pomocą śrub samogwintujących. Kątownik podpierający 74, jak pokazano na figurach, jest korzystnie wykonany z blachy metodą wyginania w tłoczniku. Z powyższego wynika, że kątownik podpierający 74 może wykonywać jednocześnie kilka zadań jako element wielofunkcyjny. Po pierwsze służy jako powierzchnia przylegania do elementu ściany przedniej 1, a po drugie może być stosowany w wielu różnych wariantach łączenia podpory poprzecznej 4, o profilu w kształcie litery C.

12 Poniżej zostanie opisany bliżej za pomocą fig. od 1 do 4 i od 31 do 33 wariant poprzeczki, na którą można założyć urządzenia sanitarne WC. Poprzeczka 35, jak powiedziano już wyżej, składa się z belki mającej w zasadzie w przekroju poprzecznym kształt litery U. Ponadto poprzeczka 35 ma otwory 83 w ramionach w kształcie U. Na obu ramionach litery U 39 leży płytka przyłączeniowa 84, przymocowana śrubami. Płytka przyłączeniowa 84 wystaje pod spodem poza poprzeczkę 35 i ma kształt zbliżony do litery T. Górna belka poprzeczka w kształcie litery T przykrywa tylną stronę poprzeczki 35 i poprawia dzięki temu jej właściwości skręcające. W otwory 83 poprzeczki 85 wchodzą sprężyste języczki 85, wykonane jako jedna część z płytkąprzyłączeniową84. Języczki 85 mają w części końcowej przy stałym końcu sprężysty nosek 86, który wystaje w kierunku poprzeczki 35 nad pozostałączęściągómąpłytki przyłączeniowej 84. Sprężysty nosek 86 znajduje się w obszarze otworu 83 lub jak w pokazanym przykładzie wykonania, nieco poniżej niego. Otwory 83 stanowią prowadnice, przykryte przez płytkę przyłączeniową 84, dla słupków prowadzących 87 umożliwiając przesuwanie. Dla każdego elementu ściany przedniej 1 istniejądwa słupki prowadzące 87, umieszczone na listwie podłogowej 27 i przymocowane do niej. Słupki prowadzące 87 przebiegają w górę równolegle do pionowych podpór 3 i mająszerokość i grubość umożliwiającą ich włożenie do otworów 83 oraz ich przesuwanie. Jako materiał na słupki prowadzące 87 stosuje się korzystnie płaskownik stalowy zgięty w kształcie litery U, aby był sztywny przy zginaniu, mając jednocześnie lekką budowę. Na płytce przyłączeniowej 84 w przedłużeniu prowadnic umieszczone są prowadzące elementy przykrywające 88. Może to być po pierwsze, jak pokazano na fig. 1, płytka założona na poprzeczkę 35 lub płytkę przyłączeniową 84 lub, jak pokazano na fig. 31, dwa płaskowniki stalowe w zasadzie w kształcie litery U. Na słupki prowadzące 87 znajdujące się w prowadnicach działa siła sprężystości, pochodząca od sprężystych nosków 86, jak pokazano na fig. 33, tak więc przesuwanie listwy podłogowej albo słupków prowadzących 87 względem poprzeczki 35 i przez to względem całej ramy 2 może następować tylko po pokonaniu określonej siły. Siła ta jest dobrana w taki sposób, aby przesuwanie w elemencie ściany przedniej 1 nie następowało z powodu siły ciężkości. Blokowanie poprzeczki 35 z płytką przyłączeniową 84 względem listwy podłogowej 27 następuje dzięki przyrządowi oporowemu, który wystaje z dolnych końców pionowych podpór 3 na dającą się ustawić wysokość. Przyrząd oporowy składa się w zasadzie z gwintowanego prętu 90, który można wsuwać i wysuwać z przedłużenia pionowej podpory 3 za pomocą odpowiedniej nakrętki ustawiającej 89. Na dolnym końcu pionowej podpory 3 znajduje się w tym celu zatyczka 91, która umożliwia przewiercenie gwintowanego pręta na wylot 90, ale stanowi oparcie dla nakrętek ustawiających 89. Zatyczka 91 może opierać się kołnierzem o czołowączęść pionowej podpory 3 lub być z nią połączona innymi elementami mocującymi. Dolny koniec gwintowanego pręta 90 opiera się o listwę podłogową. W celu szybkiego przestawiania nakrętka ustawiająca 89 jest wykonana jako przechylna nakrętka, aby monter mógł jak najszybciej dokonać ustawienia. Gwintowany pręt 90 wraz z nakrętką89 umożliwia bardzo dokładne i precyzyjne dopasowanie żądanej wysokości poprzeczki 35 i płytki przyłączeniowej 84. Do mocowania odpowiednich elementów konstrukcji albo na płytce przyłączeniowej 84 (fig. 32) albo na elementach przykrywających 88 (fig. 1) znajdują się odpowiednie gwintowane otwory mocujące, w przykładzie wykonania przedstawionym na fig. od 31 do 33 elementy przykrywające 88 mają w tym celu na przedniej stronie odpowiednie otwory przebite na wylot 93. W związku z tym takiemu umocowaniu sprzyja wykonanie słupków prowadzących 87 z otwartym wnętrzem. Aby nacisk urządzeń sanitarnych był rozkładany na dużą powierzchnię, przednia strona elementu przykrywającego 88 leży w jednej płaszczyźnie z przednią stronąpoprzeczki 35. Ponieważ przy założeniu zawieszanej umywalki powstają bardzo duże momenty zginające, elementy przykrywające 88 opierająsię na słupkach prowadzących 87, przez co ugięcie można bardzo łatwo utrzymać w zakresie tolerancji. Jeśli jednak z powodu dużych obciążeń dopuszczalne odkształcenie musi być ograniczone do określonej wielkości także przy większych momentach zginających, w celu dodatkowego podparcia poprzeczki 35 albo płytki przyłączeniowej 84 można zastosować stopkę obciążającą

13 13 94 (fig. 1) podpierającąte części, którajest montowana na powierzchni podłoża i jest umocowana na tylnej stronie wymienionych elementów i je podpiera. Podparcie poprzeczki 35 może jednak następować także poprzez nakładki mocujące 20, założone odpowiednio do tego celu. Budowa i sposób działania nakładek mocujących są znane z powyższej części opisu. Aby usprawnić naprowadzanie przez słupki prowadzące 87, można założyć kolejną poprzeczkę 35 z odpowiednimi otworami 83 na słupki prowadzące 87 w dolnej części pionowej podpory 3. Mocowanie poprzeczek 35, w razie potrzeby z elementami pochłaniającymi dźwięk, zostało już opisane powyżej. Na fig. 33 widać, że mocowanie elementów przykrywających 88 na płytce przyłączeniowej 84 następuje poprzez zaginane płaty mocujące 104 wkładane do odpowiednich otworów 103. W tym celu można zastosować otwory powstałe przy wykonaniu sprężynującego języczka 85. Jest to w szczególności przypadek, gdy zarówno płytka przyłączeniowa 84, jak również elementy przykrywające 88 z blachy sąwykonane metodą wyginania w tłoczniku. Sprężyste języczki 85 wraz ze sprężystymi noskami są wówczas umieszczone na płytce przyłączeniowej 84 metodą gięcia w tłoczniku. Element przykrywający 88 (fig. 1) lub płytka przyłączeniowa 84 (fig. 2) maja otwór przytrzymujący 95 do przytrzymywania i przeprowadzania przez niego rury dopływowej 96 ze zbiornika spłukowego 45. W otworze przytrzymującym 95 znajduje się pierścień, korzystnie z gumy, do przytrzymywania rury dopływowej 96 w sposób pochłaniający dźwięki. Ponadto zastosowany jest uchwyt 98, korzystnie z tworzywa sztucznego, który można zatrzasnąć za pomocązatrzaskowego zacisku 99 na rurze dopływowej 96. Na uchwycie 98 założona jest rączka przytrzymująca 100, za pomocą której można umocować na uchwycie 98 rurę odpływową 101 w sposób pochłaniający dźw ięki. Dla uzupełnienia trzeba jeszcze dodać, że w pobliżu sprężystych płatów 102 znajdują się gwintowane otwory mocujące 96 w płytce przyłączeniowej 84, tak że sprężyste płaty 102 są wciągane przy dokręcaniu śrub do słupków prowadzących 87 i również umożliwiają trwałe umiejscowienie urządzeń sanitarnych. Sprężyste płaty 102 przejmują również zadanie wyrównania tolerancji, pokrywając różnice przy wykonaniu. Ponadto zupełnie możliwa jest postać wykonania, w której założenie wszystkich urządzeń sanitarnych na ramę 2, ewentualnie poprzez poprzeczki 35 lub inne elementy, na przykład uchwytu 46 zbiornika spłukowego następuje z zastosowaniem elementów pochłaniających dźwięki. Dodatkowe te elementy mogą równocześnie same być elementami pochłaniającymi dźwięki. Środki takie prowadzą do znacznego obniżenia hałasu, przyczyniają się więc do wygody późniejszego użytkownika. Na fig. 34 i 35 przedstawiony jest wariant z poprzeczkami, w którym w korzystny sposób zrealizowanej est pochłanianie hałasu. Poprzeczka35 makorpus 105, w którym mogą znajdować się różne otwory 106,107 i 108 umożliwiające umocowanie elementów składowych, przez które przepływa ciecz. Poprzeczka 35 może być zastosowana do założenia armatury, jak widać na fig. 5 i 6. Końcowe części 109 korpusu poprzeczki 105 skierowane do podpór 3 są umocowane do elementu łączącego 111 za pomocą śrub z tworzywa sztucznego pod podkładką elementu tłumiącego 112. Element łączący 111 ma przekrój poprzeczny w kształcie stopnia z w zasadzie równoległymi listwami końcowymi 113 i 114. Pierwsza listwa końcowa 113 znajduje się w odstępie od korpusu poprzeczki 105, aby można było umieścić pośrodku element tłumiący 112. Element tłumiący 112 ma odpowiednie otwory na śruby 110. Na drugiej listwie końcowej 114 znajdują się otwory mocujące 115, które są dopasowane do wymiarów otworów ustalających znaj duj ących się w rzędzie na podłużnej listwie 5 pionowej podpory 3. Aby połączyć poprzeczkę 35 z pionowymi podporami 3, zastosowanajest jeszcze nie pokazana płytka blokująca, zakładana podobnie do płytki blokującej 41, tak że podłużna listwa 5 pionowej podpory 3 znajduje się między druga listwą końcową 114 a płytką blokującą. Nie pokazana płytka blokująca ma korzy st-

14 nie przynajmniej jeden nosek ustalający, który wchodzi do odpowiedniego otworu ustalającego 36. Pochłanianie dźwięków uzyskane dzięki temu wariantowi poprzeczki spełnia najwyższe wymagania dotyczące dopuszczalnego hałasu. Oddzielne pochłanianie dźwięków przez każdy element składowy nie jest konieczne, ale może być zrealizowane. Różnorodne możliwości montażu elementu ściany przedniej 1 widać zwłaszcza na fig. 2 z pomocą opisanych wyżej środków. Przykład ten pokazuje różne możliwe układy instalacji sanitarnych w pomieszczeniach. F I G. 2

15 FIG.3 FIG.4

16 F I G. 5 FIG. 6

17 FIG.7

18 F ig. 7a Fig.7b

19 FIG. 10 FIGS FIG. 8

20 FIG. 11