P R O G R A M P R Z E D M I O T U

Transkrypt

1 Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) C.3.1 A - Informacje ogólne P R O G R A M P R Z E D M I O T U 1. Nazwa przedmiotu Tworzenie innowacji. Punkty ECTS 4 3. Rodzaj przedmiotu Obieralny 4. Język przedmiotu Język polski 5. Rok studiów III 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia Kacalak B Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 5 Wykłady: 15 Laboratoria: 10 Liczba godzin ogółem 5 C - Wymagania wstępne Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny D - Cele kształcenia CW1 CW CU1 CU CK1 Wiedza Zna znaczenie innowacji dla rozwoju gospodarczego. Potrafi tworzyć macierze eksploracji problemów. Zna najważniejsze wynalazki w dziedzinie budowy maszyn. Zna przydatność narzędzi informatycznych i ich zastosowanie do określonych zadań projektowych. Zna podstawy ochrony własności intelektualnej, w tym patentów, wzorów użytkowych i przemysłowych. Posiada podstawową wiedzę w zakresie metodyki innowacji i procesów wdrożeniowych w przemyśle. Zna uwarunkowania i metodykę projektowania innowacji. Na podstawie analizy literatury i stanu wiedzy w określonej tematyce potrafi określić metodykę tworzenia innowacji oraz prognozy dotyczące jej wykorzystania. Dokonuje oceny innowacji, określa techniczne i ekonomiczne uwarunkowania jej wykorzystania. Zna różne techniki twórczego myślenia, w tym metody chwytów wynalazczych, metodę map myśli i macierze eksploracji metod rozwiązywana problemów. Określa priorytety służące realizacji określonych zadań. Myśli w sposób kreatywny. Potrafi upowszechniać metody twórczego rozwiązywania problemów. E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW ) Kierunkowy efekt kształcenia 1

2 EPW1 EPW EPU1 EPU Student potrafi definiować problemy, określać założenia do innowacyjnego rozwiązania, zna metody i techniki inżynierii innowacji. Student zna metodykę rozwiązywania problemów trudnych i złożonych. Wie jak przeprowadzić dekompozycję problemów Określa pojęcia dotyczące ochrony własności intelektualnej, z rozróżnieniem patentu, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego i znaku towarowego. Zna metody wielokryterialnej oceny konstrukcji inżynierskich, narzędzi, urządzeń technologicznych i procesów technologicznych. Wymienia i opisuje najnowsze trendy w projektowaniu mechanizmów, maszyn i urządzeń technologicznych, ze szczególnym uwzględnieniem przyszłego znaczenia sztucznej inteligencji i robotyzacji wielu dziedzin gospodarki i otoczenia człowieka. Umiejętności (EPU ) Student potrafi zastosować metody twórczego rozwiązywania problemów do tworzenia nowych koncepcji konstrukcji wyrobów, ich produkcji i organizacji pracy. Zna metody oceny poziomu innowacji oraz stosować metody obliczeniowe w rozwiazywaniu zadań modelowania i oceny cech wyrobów. Zna zasady ochrony własności intelektualnej oraz znaczenie projektów o wysokim poziomie nowości. K_W08 K_W17 K_U3 KU_3 EPK1 Kompetencje społeczne (EPK ) Rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia się i podnoszenia kompetencji zawodowych. Rozumie znaczenie innowacji w osiąganiu sukcesów technicznych i ekonomicznych. K_K01, KK_06 F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Lp. Treści wykładów Liczba godzin W1 Globalizacja, skutki powszechnej konkurencji. Kierunki rozwoju produktów. Metody i postawy korzystnie wpływające na kreatywność pracowników. Znaczenie wspierania kreatywności. 3 W W3 W4 W5 Propagacja i rozwój nowych technologii. Podwyższanie sprawności myślenia. Zalety i wady przetwarzania danych przez człowieka. Automatyzacja przetwarzania danych. Wykorzystanie metod sztucznej inteligencji. Przykłady zastosowań chwytów wynalazczych. Metoda map myśli w tworzeniu sieci relacji między zdarzeniami i obiektami. Metodyka dekompozycji problemów. Przykłady zastosowań metod twórczego rozwiązywania problemów w projektowaniu metod obróbki, przekładni zębatych, nadzorowania procesów, narzędzi i algorytmów. Przykłady zastosowań metod twórczego rozwiązywania problemów w projektowaniu zespołów maszyn i urządzeń technologicznych. Zarządzanie wiedzą. Systemy ochrony danych Razem liczba godzin wykładów 15 Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin L1 L Opracowanie założeń do poszukiwania nowych rozwiązań. Definiowanie przestrzeni poszukiwań. Wzorce i antywzorce. Metodyka wielokryterialnej oceny. Zastosowanie metod twórczego rozwiązywania problemów do generowania nowych rozwiązań dla produktów wybranych przez studentów.

3 L3 Tworzenie wielu wersji rozwiązań o zróżnicowanych cechach. Dobór kryteriów oceny rozwiązań. L4 Opracowanie rozwiązań wybranych problemów technicznych lub logistycznych. L5 Korzystanie z baz patentów. Metody przeszukiwania baz wiedzy. Opracowanie wyników przeszukiwań. Razem liczba godzin laboratoriów 10 G Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne Wykład Wykład multimedialny z przykładami Projektor, przykłady autorskie Laboratoria Ćwiczenia z zakresu tworzenia innowacji i planowania ich wdrożeń Techniki wspomagania projektowania i obliczeń inżynierskich H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć Wykład Laboratoria Ocena formująca (F) wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy) Aktywność studentów w elementach wymagających wyrażania ocen i uwag. Ocena podsumowująca (P) podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy) Indywidualne opracowania problemów. Opracowanie krótkiej prezentacji multimedialnej na temat przygotowanego rozwiązania problemu. Opracowanie założeń do przykładowego zgłoszenia patentu na wynalazek. Przedstawienie koncepcji pracy zespołowej z podziałem pracy i zakresem odpowiedzialności. H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić x ) Efekty przedmiotowe EPW1 X X EPW X X EPW3 EPU1 X X EPU X X EPU3 EPK1 EPK I Kryteria oceniania Przedmiotowy efekt Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt P4 P X X Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 3

4 kształcenia (EP..) EPW1 EPW EPU1 EPU EPK1 Dość dobrze zna metody twórczego rozwiązywania problemów. Zna metody wielokryterialnej oceny obiektów i technologii. Potrafi opracować kilkanaście dość innowacyjnych rozwiązań dotyczących właściwości wybranego obiektu. Potrafi planować procesy wdrożeniowe Potrafi w stopniu dostatecznym zdefiniować możliwości własnego rozwoju w zakresie kreatywności. J Forma zaliczenia przedmiotu Zaliczenie z oceną Dobrze zna metody twórczego rozwiązywania problemów. Dobrze zna metody wielokryterialnej oceny obiektów i technologii. Potrafi opracować kilkanaście dobrych innowacyjnych rozwiązań dotyczących właściwości wybranego obiektu. Potrafi planować procesy wdrożeniowe i modelować ich przebieg. Potrafi w stopniu dobrym zdefiniować możliwości własnego rozwoju w zakresie kreatywności. Bardzo dobrze zna metody twórczego rozwiązywania problemów i sprawnie dokonuje ich doboru. Zna i sprawnie stosuje metody wielokryterialnej oceny obiektów i technologii. Potrafi opracować kilkadziesiąt innowacyjnych rozwiązań dotyczących właściwości wybranego obiektu. Potrafi planować procesy wdrożeniowe, analizować efekty i zadania z zakresu inżynierii produktu. Potrafi w stopniu bardzo dobrym zdefiniować możliwości własnego rozwoju w zakresie kreatywności. K Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Cempel C.: Inżynieria kreatywności w projektowaniu innowacji. Politechnika Poznańska, Instytut Technologii Eksploatacji, Altszuller G.S.: Elementy twórczości inżynierskiej. WNT, Warszawa Michalewicz Z., Fogel D.: Jak to rozwiązać czyli nowoczesna heurystyka. WNT, Warszawa, Okoń-Horodyńska E., Zachorowska -Mazurkiewicz A. (red.): Innowacje w rozwoju gospodarki i przedsiębiorstw: siły motoryczne i bariery, Instytut Wiedzy i Innowacji, Warszawa A. Sosnowska, St. Łobejko, A. Kłopotek, J. Brdulak, A. Rutkowska-Brdulak, K. Żbikowska, Jak wdrażać innowacje technologiczne w firmie. Poradnik dla przedsiębiorców, PARP, Warszawa, 005, ISBN (dostępna wersja elektroniczna). Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Poradnik wynalazcy. Metodyka badania zdolności patentowej wynalazków i wzorów użytkowych. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa, Poradnik wynalazcy. Procedury zgłoszeniowe w systemie krajowym, europejskim i międzynarodowym. Kraj Izba Gospodarcza oraz Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa, W. Kacalak, Opisy patentowe rozwiązań wybranych problemów. L Obciążenie pracą studenta: Forma aktywności studenta 4 Liczba godzin na realizację Godziny zajęć z nauczycielem/ami 5 Konsultacje Czytanie literatury 3 Przygotowanie opracowania 5 Przygotowanie..

5 Przygotowanie do sprawdzianu Przygotowanie do egzaminu Suma godzin: 5 Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 5 godz. ): 4 Ł Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Wojciech Kacalak Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe ( , telefon) wk5@tu.koszalin.pl, Podpis 5

6 Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) C.3. A - Informacje ogólne P R O G R A M P R Z E D M I O T U 1. Nazwa przedmiotu Prognozowanie w technice. Punkty ECTS 5 3. Rodzaj przedmiotu obieralny 4. Język przedmiotu polski 5. Rok studiów III 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr inż. D. Lipiński B Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 5 Wykłady: 15; Laboratoria: 18; Liczba godzin ogółem 33 C - Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu statystyki opisowej, opanowane podstawy rachunku macierzowego. D - Cele kształcenia CW1 CU1 CU CU3 CK1 Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia Wiedza Zapoznanie studentów z wybranymi metodami prognozowania, algorytmami konstruowania prognoz oraz kryteriami oceny ich jakości Umiejętności Praktyczne wykorzystanie posiadanej wiedzy do realizacji zadań prognostycznych oraz określania ich dokładności i trafności Doskonalenie umiejętności praktycznych zastosowań technologii informatycznych w rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich Doskonalenie umiejętności pisania krótkich opracowań zawierających omówienie wyników realizacji wybranego problemu inżynierskiego Kompetencje społeczne Wykształcenie postawy odpowiedzialności za prace własną Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW ) Kierunkowy efekt kształcenia 6

7 EPW1 Student potrafi przedstawić algorytm postępowania w zadaniu prognostycznym K_W01, K_W14 EPU1 EPU EPU3 EPU4 EPU5 EPK1 Umiejętności (EPU ) Student potrafi przeprowadzić prognozę analizowanego zjawiska na podstawie wybranych danych Student potrafi wyznaczyć błędy opracowanych prognoz oraz określić dokładność i trafność prognozy Student potrafi uzasadnić dobór metody prognozowania w zależności od charakteru analizowanego zjawiska Student potrafi zaprojektować, a następnie opracować skrypt obliczeniowy, z wykorzystaniem wybranego komputerowego środowiska obliczeniowego, wspomagającego realizację zadań prognostycznych Student potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie wyników przeprowadzonych przez niego badań prognostycznych Kompetencje społeczne (EPK ) Student potrafi prawidłowo określić priorytety służące realizacji powierzonego zadania F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć K_U07, K_U10, K_U0 K_U07, K_U10, K_U0 K_U07, K_U3 K_U0, K_U07, K_U10, K_U0 KU_0, K_U03 K_K04 Lp. Treści wykładów Liczba godzin W1 W W3 Podstawy prognozowania szeregów czasowych ze stałym poziomem prognozowanej zmiennej Podstawy prognozowania z wykorzystaniem modeli analitycznych dla szeregów czasowych z tendencją rozwojową prognozowanej zmiennej Podstawy prognozowania szeregów czasowych z wahaniami okresowymi zmiennej prognozowanej (sezonowość, zmiana tendencji, itp.) W4 Podstawy budowania prognoz na podstawie modelu ekonometrycznego 3 W5 Podstawy prognozowania z zastosowaniem neuronowych modeli prognostycznych 3 W6 Podstawy prognozowania z zastosowaniem metod wnioskowania rozmytego (modele ilościowe i jakościowe) Razem liczba godzin wykładów 15 3 Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin L3 L4 L5 L6 Budowanie prognoz dla szeregów czasowych z tendencją rozwojową prognozowanej zmiennej (modele liniowe i nieliniowe) Analiza wybranych metod prognostycznych oraz ocena jakości opracowanej prognozy dla szeregów czasowych z tendencją rozwojową prognozowanej zmiennej studium przypadku Budowanie prognoz dla szeregów czasowych z wahaniami okresowymi zmiennej prognozowanej (sezonowość, zmiana tendencji, itp.) Analiza wybranych metod prognostycznych oraz ocena jakości opracowanej prognozy dla szeregów czasowych wahaniami okresowymi zmiennej prognozowanej studium przypadku L7 Budowanie prognoz na podstawie modelu ekonometrycznego L8 Analiza wybranych metod prognostycznych oraz ocena jakości opracowanej prognozy dla modelu ekonometrycznego studium przypadku Razem liczba godzin laboratoriów 18 7

8 G Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne Wykład Projekt wykład informacyjny (M1), wykład problemowy z wykorzystaniem materiałów multimedialnych (M4), prezentacja przykładowych procesów (M5) metoda przypadków (M.), prezentacja zagadnienia problemowego z dyskusją (M.1), doskonalenie metod i technik realizacji zadania inżynierskiego (M5b) komputer, projektor, oprogramowanie multimedialne, oprogramowanie do projektowania komputery, komputerowe, multimedialne, tablica H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć Ocena formująca (F) wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy) programy prezentacje Ocena podsumowująca (P) podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy) Wykład sprawdzian pisemny (F1) egzamin pisemny (P1) Projekt przygotowanie do zajęć (F), aktywność na zajęciach (F), ocena zadań wykonywanych podczas pracy własnej (F5) praca pisemna (pisemne opracowanie trzech zagadnień projektowych) (P4) H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić x ) Efekty przedmiotowe Wykład EPW1 x x Laboratoria F1 P1 F F3 F5 P3 EPU1 x x x x EPU x x x x EPU3 x x x x EPU4 x x x x EPU5 x x x x EPK1 x x x x I Kryteria oceniania Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) EPW1 Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 Student potrafi przedstawić algorytm postępowania w zadaniu prognostycznym dla wybranej metody EPU1 Student potrafi przeprowadzić prognozę analizowanego zjawiska na podstawie wybranych danych dla wybranej metody EPU Student potrafi wyznaczyć błędy opracowanych prognoz oraz określić Student potrafi przedstawić algorytm postępowania w zadaniu prognostycznym dla większości metod Student potrafi przeprowadzić prognozę analizowanego zjawiska na podstawie wybranych danych dla większości metod Student potrafi wyznaczyć błędy opracowanych prognoz 8 Student potrafi przedstawić algorytm postępowania w zadaniu prognostycznym dla wszystkich poznanych metod Student potrafi przeprowadzić prognozę analizowanego zjawiska na podstawie wybranych danych dla wszystkich poznanych metod Student bezbłędnie potrafi wyznaczyć błędy opracowanych prognoz oraz

9 EPU3 dokładność i trafność prognozy popełniając drobne błędy Student potrafi uzasadnić dobór metody prognozowania w zależności od charakteru analizowanego zjawiska popełniając drobne błędy EPU4 Student potrafi zaprojektować, a następnie opracować skrypt obliczeniowy, z wykorzystaniem wybranego komputerowego środowiska obliczeniowego, wspomagającego realizację zadań prognostycznych popełniając drobne błędy EPU5 EPK1 Student potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie wyników przeprowadzonych przez niego badań prognostycznych popełniając drobne błędy Student potrafi prawidłowo określić priorytety służące realizacji powierzonego zadania doprowadzając do terminowej realizacji części powierzonych zadań J Forma zaliczenia przedmiotu oraz określić dokładność i trafność prognozy popełniając nieistotne błędy Student potrafi uzasadnić dobór metody prognozowania w zależności od charakteru analizowanego zjawiska popełniając nieistotne błędy Student potrafi zaprojektować, a następnie opracować skrypt obliczeniowy, z wykorzystaniem wybranego komputerowego środowiska obliczeniowego, wspomagającego realizację zadań prognostycznych popełniając nieistotne błędy Student potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie wyników przeprowadzonych przez niego badań prognostycznych popełniając nieistotne błędy Student potrafi prawidłowo określić priorytety służące realizacji powierzonego zadania doprowadzając do terminowej realizacji większości powierzonych zadań określić dokładność i trafność prognozy Student bezbłędnie potrafi uzasadnić dobór metody prognozowania w zależności od charakteru analizowanego zjawiska Student bezbłędnie potrafi zaprojektować, a następnie opracować skrypt obliczeniowy, z wykorzystaniem wybranego komputerowego środowiska obliczeniowego, wspomagającego realizację zadań prognostycznych Student bezbłędnie potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie wyników przeprowadzonych przez niego badań prognostycznych Student potrafi prawidłowo określić priorytety służące realizacji powierzonego zadania doprowadzając do terminowej realizacji wszystkich powierzonych zadań Zaliczenie na ocenę uwzględniające: ocenę pracy (aktywność) w trakcie zajęć (10% oceny końcowej), ocenę wykonanego zadania projektowego w trakcie zajęć (0% oceny końcowej), praca pisemna (70% oceny końcowej). K Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Cieślak Maria: Prognozowanie gospodarcze, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 011. Literatura zalecana / fakultatywna: 1.. L Obciążenie pracą studenta: Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację 9

10 Godziny zajęć z nauczycielem/ami 33 Konsultacje Czytanie literatury 15 Przygotowanie opracowań pisemnych 30 Przygotowanie skryptów obliczeniowych 5 Przygotowanie do egzaminu 0 Suma godzin: 15 Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 5 godz. ): 5 Ł Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe ( , telefon) Podpis dr inż. Dariusz Lipiński dariusz.lipinski@tu.koszalin.pl 10

11 Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) C 3.3. A - Informacje ogólne P R O G R A M P R Z E D M I O T U 1. Nazwa przedmiotu Innowacyjne systemy techniczne. Punkty ECTS 4 3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy 4. Język przedmiotu polski 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia prof. nadzw. dr hab. B. Borowiecki B Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr Wykłady:15; ćwiczenia 15; Liczba godzin ogółem 30 C - Wymagania wstępne wiedza techniczna z inżynierii materiałowej, inżynierii wytwarzania i zarządzania jakością produkcji D - Cele kształcenia C_W1 Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny Wiedza przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku. C_W C_W3 C_U1 C_U przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn. przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i tworzenia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej dla rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości i działalności gospodarczej Umiejętności wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych. wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją. 11

12 C_U3 C_K1 C_K wyrobienie umiejętności zarządzania pracami w zespole, koordynacji prac i oceny ich wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciągania wniosków, Kompetencje społeczne przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn. uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera. E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe EPW1 Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW ) ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń Kierunkowy efekt kształcenia K_W05 EPW EPW3 EPU1 EPU EPU3 EPK1 EPK EPK3 zna podstawowe narzędzia i techniki wykorzystywane do projektowania systemów i urządzeń ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów Umiejętności (EPU ) potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie mechaniki i budowy maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i przygotować tekst zawierający omówienie wyników realizacji tego zadania ma umiejętność korzystania i doświadczanie w korzystaniu z norm i standardów związanych z mechaniką i budową maszyn Kompetencje społeczne (EPK ) rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane działania prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu inżyniera mechanika i budowy maszyn K_W08 K_W15 K_U01 K_U03 K_U6 K_K01 K_K0 K_K01 F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Lp. Treści wykładów Liczba godzin 1

13 W1 W W3 W4 W5 Systemy transformacji wiedzy, transferu zaawansowanych technologii i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań dla zrównoważonej gospodarki Zaawansowane technologie wspomagające procesy eksploatacji i wytwarzania obiektów technicznych. Systemy mechatroniczne. Systemy monitorowania procesów i kontroli jakości w produkcji. Zaawansowane systemy i aparatura badawcza do monitorowania procesów destrukcji materiałów. Systemy i metody racjonalizacji wykorzystania zasobów w procesach wytwarzania i eksploatacji. Systemy energetyczne. W6 Systemy diagnostyki i bezpiecznej eksploatacji obiektów technicznych. 3 W7 Sprawdzian pisemny i ustny Razem liczba godzin wykładów 15 Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin Ćw 1 Ćw Systemy transformacji wiedzy, transferu zaawansowanych technologii i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań dla zrównoważonej gospodarki Zaawansowane technologie wspomagające procesy eksploatacji i wytwarzania obiektów technicznych. Ćw 3 Systemy mechatroniczne przykład. 3 Ćw 4 Ćw 5 Zaawansowane systemy i aparatura badawcza do monitorowania procesów destrukcji materiałów. Systemy i metody racjonalizacji wykorzystania zasobów w procesach wytwarzania i eksploatacji -- Systemy elektroenergetyczne Ćw 6 Systemy diagnostyki i bezpiecznej eksploatacji obiektów technicznych Ćw 7 Sprawdzian pisemny i ustny Razem liczba godzin 15 G Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne wykład wykład informacyjno-problemowy rzutnik ćwiczenia ćwiczenia doskonalące komputer H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć Ocena formująca (F) wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy) Ocena podsumowująca (P) podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy) Wykład F-sprawdzian pisemny wiedzy P sprawdzian (pisemny i ustny) 13

14 ćwiczenia F3 sprawdzian praktyczny umiejętności F sprawdzian pisemny wiedzy i umiejętności P5 prezentacja P8 - aktywność H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić x ) Efekty przedmiotowe Wykład Laboratoria F P8 F F3 P5 P8 EPW1 X X EPW X X EPW3 X X EPU1 X X X EPU X X X EPU3 X X X EPK1 X EPK I Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) Dostateczny dostateczny plus 3/3,5 dobry dobry plus 4/4,5 EPW1 zna wybrane terminy z zna większość terminów EPW EPW3 wykładów zna wybrane standardy i normy techniczne zna wybrane zagadnienia z innowacyjnych systemów technicznych EPU1 wykonuje niektóre zadania z identyfikacji systemów technicznych EPU przejawia elementy umiejętności samokształcenia EPU3 potrafi podawać proste przykłady innowacyjnych systemów technicznych EPK1 rozumie, ale nie zna skutków działalności inżynierskiej EPK potrafi współdziałać w grupie J Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie z oceną K Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: X z wykładów zna większość standardów i norm technicznych zna większość zagadnień z innowacyjnych systemów technicznych wykonuje większość zadań z identyfikacji systemów technicznych ma umiejętność samokształcenia potrafi przedstawić złożone przykłady innowacyjnych systemów technicznych rozumie i zna skutki działalności inżynierskiej potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role 14 bardzo dobry 5 zna wszystkie wymagane terminy z wykładów zna wszystkie standardy i normy techniczne zna wszystkie wymagane programem zagadnienia z innowacyjnych systemów technicznych wykonuje wszystkie wymagane zadania z identyfikacji systemów technicznych posiada zaawansowaną umiejętność samokształcenia potrafi podawać różne przykłady innowacyjnych systemów technicznych wszystkie rozumie i zna skutki, i pozatechniczne aspekty działalności inżynierskiej potrafi współdziałać i pracować w grupie przyjmując w niej różne role i ponosić odpowiedzialność za wspólnie realizowane działania

15 1. Mazurkiewicz A., Poteralska B.: Systemy transferu i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań technologicznych, Instytut Technologii Eksploatacji PIB, Radom Gru. Grundlach W.R.: Podstawy maszyn przepływowych i ich systemów energetycznych. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa Niziński S., Rychlik A.: Systemy rozpoznawania stanu maszyn, artykuły XII Konferencji n.t. Diagnostyka Maszyn Roboczych i Pojazdów, Diagnostyka 33. www_bg_utp_edu_plartdiagnostyka005nizinski.pdf 4. Wierciak J.: systemy mechatroniczne, 5. Zbrowski A., Rogoś E.: Systemy diagnostyki i bezpieczeństwa obiektów, Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Zygierowicz A., innowacyjność polskiej gospodarki, Studia Biura Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu, Warszawa Sienkiewicz P., Globalizacja - Informacja - Bezpieczeństwo, Konfrontacje, No 31 34, 00, s Niziński S., Wierzbicki S.: Zintegrowany system diagnostyczny sterowania pojazdów. Kongres Diagnostyki, Politechnika Poznańska, Poznań Zbrowski A., Techniczne systemy zabezpieczeń z wykorzystaniem identyfikatorów elektronicznych, L Obciążenie pracą studenta: Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację Godziny zajęć z nauczycielami 30 Konsultacje 5 Czytanie literatury 5 Przygotowanie do wykładów 10 Przygotowanie do ćwiczeń 10 Przygotowanie do sprawdzianu 10 Przygotowanie do egzaminu 10 Suma godzin: 100 Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin 100 : 5 godz. ) 4 Ł Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe ( , telefon) Podpis prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki r boguslaw.borowiecki@wp.pl 15

16 Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) C.3.5 A - Informacje ogólne P R O G R A M P R Z E D M I O T U 1. Nazwa przedmiotu Inżynieria produktu. Punkty ECTS 4 3. Rodzaj przedmiotu Obieralny 4. Język przedmiotu Język polski 5. Rok studiów III 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia Dr hab. inż. Mieczysław Hajkowski B Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 5 Wykłady: 10 Laboratoria: 10 Liczba godzin ogółem 0 C - Wymagania wstępne Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny D - Cele kształcenia CW1 CW CU1 CU CK1 Wiedza Ma wiedzę w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku. Ma wiedzę ogólną dotyczącą standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn. Umiejętności Ma umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych. Ma umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją. Kompetencje społeczne Jest przygotowany do uczenia się przez całe życie, podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowaniem, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn. E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Kierunkowy efekt kształcenia 16

17 EPW1 EPW EPU1 EPU EPK1 Wiedza (EPW ) Ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń. Ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów. Umiejętności (EPU ) Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, a także symulacje komputerowe do analiz, projektowania i oceny, procesów i urządzeń. Potrafi ocenić efektywność urządzeń i procesów stosując techniki oraz narzędzia sprzętowe i programowe. Kompetencje społeczne (EPK ) Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne. F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć K_W05 K_W15 K_U07 K_U08 K_K01 Lp. Treści wykładów Liczba godzin W1 W W3 Wprowadzenie do inżynierii produktu. Struktura produktu. Klasyfikacja produktów. Cykl życia produktu, Koszty i dochody z cyklu życia produktów. Jakość produktu, funkcje opakowania i oznaczenia towarowe. Analiza rynku i planowanie produktu. Etapy procesu projektowania nowego produktu. Generowanie pomysłów, wstępna selekcja pomysłów, wstępny projekt konstrukcyjny. W4 Projekt procesu technologicznego, wykonanie prototypu i testy produktu. W5 Analiza marketingowo-ekonomiczna, końcowe dopracowanie konstrukcji i technologii produktu. Wprowadzenie produktu na rynek. Razem liczba godzin wykładów 10 Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin L1 Wybór produktu występującego na rynku, analiza konstrukcji i technologii wykonania. L Analiza rozwiązań konstrukcyjnych wybranego produktu różnych firm. L3 Propozycje pomysłów wprowadzenia zmian konstrukcyjnych w wybranym produkcie. Proces technologiczny montażu wyrobu na zrobotyzowanej linii. L4 Metody i techniki oceny jakości produktu. L5 Promocja produktu na rynku Razem liczba godzin laboratoriów 10 G Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne Wykład Wykład informacyjny Projektor Laboratoria Ćwiczenia doskonalące umiejętność selekcjonowania, grupowania i przedstawiania zgromadzonych informacji. 17 Stanowiska laboratoryjne H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć Ocena formująca (F) wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy) Ocena podsumowująca (P) podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

18 Wykład Laboratoria F1 - sprawdzian ("wejściówka") F - obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć) F3 - praca pisemna (sprawozdania) P - kolokwium pisemne P3- ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących uzyskanych w semestrze. H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić x ) Efekty przedmiotowe Wykład Laboratoria Metoda oceny P F1 F F3 P3 EPW1 x x x EPW x x x EPU1 x x x EPU x x x EPK1 x x I Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmiotowy Dostateczny efekt dostateczny plus kształcenia 3/3,5 (EP..) EPW1 EPW Opanował wiedzę przekazaną na zajęciach z inżynierii produktu. Ma podstawową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn. dobry dobry plus 4/4,5 Opanował wiedzę przekazaną na zajęciach i pochodząca z literatury. Ma szczegółową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn. bardzo dobry 5 Opanował wiedzę przekazaną na zajęciach i pochodzącą z literatury wykraczającą poza zakres problemowy zajęć. Ma szczegółową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn EPU1 EPU EPK1 Wykonuje powierzone zadanie popełniając nieznaczne błędy. Potrafi stosować metody i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. J Forma zaliczenia przedmiotu Zaliczenie z oceną Wykonuje dobrze powierzone zadanie. Potrafi stosować metody i narzędzia do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich i samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Wykonuje powierzone zadania bezbłędnie. Potrafi stosować metody i narzędzia do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich i samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji wykraczających poza zakres problemowy zajęć. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. K Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Morris R., Projektowanie produktu, PWN, Warszawa Rutkowski I. P., Rozwój nowego produktu. PWE, Warszawa, Highsmith J., Innowacyjne produkty. PWN, Warszawa 014. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Mruk H., Rutkowski I.P., Strategia produktu. PWE, Warszawa J. Jabłoński, Ergonomia produktu, ergonomiczne zasady projektowania produktów. Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań

19 L Obciążenie pracą studenta: Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację Godziny zajęć z nauczycielem/ami 0 Konsultacje Czytanie literatury 3 Przygotowanie do sprawdzianów (wejściówek) 16 Wykonanie sprawozdań 14 Przygotowanie do sprawdzianu z wykładu 5 Suma godzin: 100 Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 5 godz. ): 4 Ł Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe ( , telefon) Podpis Dr hab. inż. Mieczysław Hajkowski m.hajkowski@gmail.com 19

20 Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) C.3.6 A - Informacje ogólne P R O G R A M P R Z E D M I O T U 1. Nazwa przedmiotu Eksploatacja i naprawy urządzeń produkcyjnych. Punkty ECTS 5 3. Rodzaj przedmiotu Obieralny 4. Język przedmiotu Język polski 5. Rok studiów III 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia Robert Barski B Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 5 Wykłady: 15 Laboratoria: 10 Liczba godzin ogółem 5 C - Wymagania wstępne Matematyka, Inżynieria jakości, Diagnostyka maszyn i urządzeń, Metrologia D - Cele kształcenia CW1 CW CW3 CU1 CU CU3 Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia stacjonarne praktyczny Wiedza Przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku. Przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn Przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i tworzenia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej dla rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości i działalności gospodarczej Umiejętności Wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych Wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją Wyrobienie umiejętności zarządzania pracami w zespole, koordynacji prac i oceny ich wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciągania wniosków, opisu sprzętu dostrzegając kryteria użytkowe, prawne i ekonomiczne, konfigurowania urządzeń komunikacyjnych w sieciach teleinformatycznych, oraz rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich Kompetencje społeczne 0

21 CK1 CK Przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn. Uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera. E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe EPW1 EPW EPW3 EPW4 EPW5 EPU1 EPU Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW ) Ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń Ma szczegółową wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń. Ma podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów, konstrukcji i eksploatacji maszyn, mechaniki technicznej cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych Ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej Umiejętności (EPU ) Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie mechaniki i budowy maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie Potrafi zaprojektować proces testowania oprogramowania, procesu, urządzenia oraz w przypadku wykrycia błędów przeprowadzić ich diagnozę i wyciągnąć wnioski EPU3 Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia EPK1 EPK EPK3 Kompetencje społeczne (EPK ) Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje Ma świadomość roli społecznej absolwenta z kierunku nauk technicznych, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżyniera; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Kierunkowy efekt kształcenia K_W05 K_W05 K_W06 K_W15 K_W18 K_U01 K_U13 K_U3 K_K01 K_K0 K_K07 1

22 Lp. Treści wykładów Liczba godzin W1 Zagadnienia podstawowe. Rodzaje zużycia oraz czynniki wpływające na zużycie maszyn i urządzeń. Trwałość i niezawodność. Jakość konstrukcyjna, technologiczna i użytkowa wyrobów. Czynniki kształtujące jakość użytkową wyrobów. W Warstwa wierzchnia wyrobów. Pojęcie, kształtowanie i budowa warstwy wierzchniej. Wpływ warstwy wierzchniej na trwałość użytkową wyrobów. Rodzaje i mechanizmy zużywania się elementów maszyn. Identyfikacja, metody badań i zapobieganie zużyciu elementów maszynowych W3 Płyny eksploatacyjne W4 W5 W6 W7 System obsług technicznych urządzeń mechanicznych. Dokumentacja maszyn i urządzeń (DTR). Zasady prawidłowej eksploatacji urządzeń. Rodzaje i zakres obsług technicznych maszyn. Zasady wykonywania napraw bieżących, średnich oraz głównych. Modernizacja (rewitalizacja) i adaptacja maszyn. Cykle, plany oraz organizacja prac remontowych. Proces technologiczny remontów maszyn. Etapy (fazy) prac remontowych. Mycie, czyszczenie oraz demontaż urządzeń i ich elementów. Narzędzia montażowe. Weryfikacja i badania weryfikacyjne elementów maszynowych. Ogólne metody napraw i regeneracji. Montaż oraz badania i odbiór maszyn po remoncie. Dokumentacja techniczna prac remontowych. Naprawa i regeneracja typowych elementów maszynowych. Zasady weryfikacji połączeń gwintowych, wpustowych, wielowypustowych, wtłaczanych oraz skurczowych oraz metody ich naprawy (regeneracji). Przyczyny uszkodzeń, weryfikacja oraz naprawa i regeneracja: korpusów, wałów, tulei, kół zębatych oraz łożysk Gospodarka parkiem maszynowym w przedsiębiorstwach. Zarządzanie i strategie eksploatacji. Systemy wspomagania komputerowego w zarządzaniu eksploatacją. Zadania służb utrzymania ruchu w przedsiębiorstwach. Dyrektywy UE w zakresie remontów maszyn. Razem liczba godzin wykładów 15 3 Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin L1 Identyfikacja zużycia części maszyn. 3 L Wykrywanie uszkodzeń części maszyn metodami defektoskopowymi. L3 Demontaż i montaż elementów i zespołów maszyn. L4 Kwalifikowanie maszyn do remontów oraz weryfikacja szczegółowa części maszyn. L5 Metody naprawy (regeneracji) wybranych podzespołów i części L6 Konserwacja i smarowanie maszyn. L7 Komputerowe systemy wspomagania eksploatacją maszyn. Razem liczba godzin laboratoriów 15 G Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne Wykład wykład informacyjny, wykład problemowy projektor

23 Laboratoria Doskonalące umiejętności w zakresie projektowania procesów eksploatacji 3 Ćwiczenia laboratoryjne H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć Wykład Ocena formująca (F) wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy) Ocena podsumowująca (P) podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy) Egzamin ustny/pisemny Laboratoria Obserwacja podczas zajęć oraz kontrola sprawozdań Bieżące sprawdzanie wiedzy oraz ocena sprawozdań H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić x ) Efekty przedmiotowe Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt P1.... F1 F F EPW1 x x EPW x x EPW3 x x EPW4 x x EPW5 x x EPU1 x x EPU x x EPU3 x x EPK1 x EPK x x EPK3 x x I Kryteria oceniania Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry dostateczny plus dobry plus 3/3,5 4/4,5 EPW1 Zna wybrane terminy związane z eksploatacją i naprawami. EPW Zna wybrane zagadnienia związane z monitorowaniem procesów EPW3 Zna podstawowe terminy z zakresu eksploatacji maszyn EPW4 Zna podstawowe standardy eksploatacji maszyn EPW5 Zna niektóre skutki działalności inżynierskiej w zakresie eksploatacji EPU1 Przejawia elementy umiejętności samokształcenia Zna większość terminów związanych z eksploatacją i naprawami Zna większość zagadnień związanych z monitorowaniem procesów Zna większość terminów z zakresu eksploatacji maszyn Zna większość standardów eksploatacji maszyn Zna większość skutków działalności inżynierskiej w zakresie eksploatacji Ma umiejętność samokształcenia. bardzo dobry 5 Zna wszystkie wymagane terminy związane z eksploatacją i naprawami Zna wszystkie zagadnienia związane z monitorowaniem procesów Zna wszystkie terminy z zakresu eksploatacji maszyn Zna wszystkie standardy eksploatacji maszyn Zna wszystkie skutki działalności inżynierskiej w zakresie eksploatacji Posiada zaawansowaną umiejętność samokształcenia.

24 EPU Wykonuje niektóre ćwiczenia samodzielnie EPU3 Zna metody oceny procesów eksploatacji ale nie potrafi ich interpretować EPK1 Na świadomość niektórych aspektów działalność inżynierskiej EPK Rozumie, ale nie zna skutków pozatechnicznych działalności inżynierskiej J Forma zaliczenia przedmiotu Egzamin Wykonuje większość ćwiczeń samodzielnie Zna większość metod oceny procesów eksploatacji ale i potrafi je interpretować Na świadomość niektórych aspektów działalność inżynierskiej Rozumie i zna większość skutków pozatechnicznych działalności inżynierskiej Wykonuje wszystkie ćwiczenia samodzielnie Zna wszystkie metody oceny procesów eksploatacji i potrafi je interpretować Na świadomość niektórych aspektów działalność inżynierskiej Rozumie i zna wszystkie skutki i pozatechniczne aspekty działalności inżynierskiej K Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Bocheński C.I., Klimkiewicz M., Kojtych A.: Wybrane zagadnienia z technicznej obsługi pojazdów i maszyn. Wydawnictwo SGGW, Warszawa Kostrzewa S., Nowak B.: Podstawy regeneracji części pojazdów samochodowych. WKiŁ,, Warszawa Legutko S. Podstawy eksploatacji maszyn i urządzeń. WSiP, Warszawa Piaseczny L.: Technologia naprawy okrętowych silników spalinowych. WM, Gdańsk Wrotkowski J., Paszkowski B., Wojdak J.: Remont maszyn. WNT, Warszawa Literatura zalecana / fakultatywna: 1. D. Hand i inni: Eksploracja danych, WNT, Warszawa W. Zamojski, Miary niezawodność systemu, Zagadnienia Eksploatacji Maszyn 0, 317 (1985).. L Obciążenie pracą studenta: Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację Godziny zajęć z nauczycielem/ami 5 Konsultacje 10 Czytanie literatury 0 Przygotowanie do laboratorium 0 Przygotowanie do sprawdzianu 15 Przygotowanie do egzaminu 35 Suma godzin: 15 Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 5 godz. ): Ł Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe ( , telefon) Podpis dr inż. Robert Barski rbarski@ajp.edu.pl,

25 Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) C.3.7 A - Informacje ogólne P R O G R A M P R Z E D M I O T U 1. Nazwa przedmiotu Podstawy optymalizacji konstrukcji. Punkty ECTS 6 3. Rodzaj przedmiotu Obieralny 4. Język przedmiotu Język polski 5. Rok studiów III 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia Prof. zw. dr hab. inż. Leon Kukiełka B Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 6 Wykłady: 10 Laboratoria: 18 Liczba godzin ogółem 8 C - Wymagania wstępne Umiejętność modelowania, optymalizacji z wykorzystaniem MES, umiejętność budowy modeli fizycznych, matematycznych. Umiejętność wykorzystania dostępnych programów komputerowych do analizy zjawisk fizycznych występujących w konstrukcjach i ich optymalizacji. Umiejętność symulowania obiektów ciągłych oraz dyskretnych. D - Cele kształcenia CW1 CW CU1 CK1 CK Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia Wiedza Zapoznanie studentów ze sposobami budowania modeli: fizykalnego, fizycznego, matematycznego i komputerowego. Zapoznanie studentów z procesem modelowania, symulowania i optymalizacji konstrukcji oraz analiza zachowania tych obiektów pod wpływem zadanych obciążeń. Umiejętności Wyrobienie umiejętności stosowania oprogramowanie służącego do modelowania, symulowania i optymalizacji konstrukcji oraz wyrobienie umiejętności interpretowania wyników w przykładowych konstrukcjach inżynierskich. Przygotowanie do uczenia się przez całe życie. Kompetencje społeczne Przygotowanie do identyfikowania i rozstrzygania dylematów związanych z pracą inżyniera stosując poznane narzędzia. E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW ) 5 Kierunkowy efekt kształcenia