Strategia PR Instytutu Politologii UO

Transkrypt

1 Strategia PR Instytutu Politologii UO Opole 2014

2 Autorami niniejszego dokumentu są studenci II roku Dziennikarstwa i komunikacji społecznej Instytutu Politologii UO 2

3 Strategia Public Relations Instytutu Politologii UO (aktualizacja: 20 stycznia 2014 r.) Cześć I - Rozważania natury teoretycznej 1. Aleksander MORGA - Reputacja produktu i instytucji; 2. Karolina LIPIŃSKA, Ismena NOWACKA - Zarządzanie reputacją; 3. Martyna MAJDA, Klaudia STALIŚ, Magdalena STĘPIŃSKA - Uczelnie wyższe a PR melodia (niedalekiej) przyszłości; 4. Anastasia SHULEIKO, Denys VINIICHUK, Public Relations białoruskich i ukraińskich uczelni. Cześć II - Public relations w praktyce doświadczenia naszej instytucji 5. Sylwia CHRAST, Michał GROCHOWSKI, Agnieszka JAROŃ - Analiza SWOT dobre i złe strony Instytutu z punktu widzenia studentów; 6. Paweł KRAKOWIAK, Kacper KRUK, Krzysztof KUBICA, Rafał RĘCZMIN - Design i przystosowanie do użytkowania budynku Instytutu Politologii okiem studentów oraz gości wydziału; 7. Anna BARANOWSKA, Aleksandra BOGUCKA, Ewa SOLUCH - PR Instytutów Politologii w Polsce; 8. Aleksander JUREK, Natalia KUBERA - Instytut Politologii a miasto Opole 9. Anna CHANDRAŁA, Natalia TRUSZ Obecność Instytutu w mediach: a. lokalnych i krajowych; 10. Daria PLACEK, Jakub TRZASKA, Anna ZIMOŃ - Obecność Instytutu w mediach: b. studenckich; 11. Anna DZIEDZIC, Szymon ŁABĘDZKI, Aleksander PETRYSZYN - Instytut a otoczenie uniwersyteckie: a. Wydział Prawa i Administracji; 12. Małgorzata GÓRECKA, Martyna JAROŃ - Instytut a otoczenie uniwersyteckie: b. Instytut Socjologii; 13. Gniewomir BUŻOWICZ, Adrian GRABOWSKI, Michał MAJDOWSKI - Instytut a otoczenie uniwersyteckie: c. Instytut Filozofii; 14. Agata PATOŁA, Iwona KUBARSKA i Natalia KRAWCZYK - Obecność Instytutu Politologii w szkołach średnich. Część III - Katalog dobrych praktyk 15. Mateusz HERBA, Paulina HŁADKIEWICZ, Aleksandra MARKIW, Katalog dobrych i złych praktyk w dziedzinie promocji Instytutu Politologii Uniwersytetu Opolskiego. Teoria i praktyka- weryfikacja źródeł; 16. Paulina JARY, Monika MITULLA, Patrycja PŁACZEK - Nowe metody komunikacji; 3

4 17. Dalida CZERNIAWSKA, Marta HEJNIAK, Katarzyna STAŃCZUK Nowa platforma komunikacyjna; 18. Justyna MURAWSKA, Angela ROMANOVSKAYA, Marta STACHERCZAK - Jak zorganizować event, czyli Dni Otwarte Instytutu Politologii; 19. Paulina NAHACZEWSKA, Milena SOBECKA, Natalia SZOLTYSEK - Rozrywka kluczem do sukcesu, czyli strategia WOW! w praktyce; 20. Monika KAROŃ, Justyna KOMSA, Aleksandra NIEDZWIEDZ - Wydarzenie medialne jako przykład działalności Rzecznika Prasowego Instytutu Politologii; 21. Michał BANAŚ, Sandra RACHUBIK, Jakub MICKIEWICZ - Absolwenci najlepszą reklamą Instytutu; 22. Łukasz BUSZKO, Kamil JAWORSKI, Dawid KOBA, Damian WESOŁOWSKI - Model komunikacji bezpośredniej, czyli uczeń szkoły średniej naszym celem; 23. Agata HOLAJN, Edyta HOLONA, Danuta KROLIK - 10 przykazań PR Instytutu Politologii UO. 4

5 Cześć I Rozważania natury teoretycznej 5

6 Aleksander Morga Reputacja produktu i instytucji Czym właściwie jest reputacja? Na to pytanie można odpowiedzieć niemal od razu i zaledwie w kilku słowach wspierając się choćby najprostszym słownikiem synonimów - opinia, renoma, dobre imię. O wiele trudniejsze jest podejście do istoty problemu z perspektywy PR-u gdzie pierwotne, niezłożone znaczenie zyskuje na niejednoznaczności przechodząc dodatkowo w wymiar bardziej praktyczny (stając się głównym celem naszych działań marketingowych). Tutaj reputacja jest wypadkową wielu pomniejszych i ulegających zmianie czynników (często wypracowywanych przez lata) i relacji z otoczeniem zarówno z perspektywy potencjalnych konsumentów czy odbiorców jak i podmiotów zaangażowanych w tworzenie,np. pracowników. Podstawowymi wartościami reputacji są cechy takie jak niezawodność, wiarygodność, solidność i odpowiedzialność. Niezawodność gwarantuje nam przychylność konsumentów, wiarygodność jest istotna z punktu widzenia naszych inwestorów i kredytobiorców, solidność z kolei jest podstawą właściwych warunków dla naszych pracowników, odpowiedzialność zaś ma zasadniczy wpływ na nasz ogólny obraz wśród reszty społeczeństwa. Większość badaczy i ekspertów w dziedzinie public relations, podczas próby zdefiniowania pojęcia reputacji, często przywiązuje wagę do dwóch zasadniczych prawidłowości, które ją cechują 1. Poniższe składniki definicyjne są istotne dla lepszego zrozumienia zagadnienia, jakim jest reputacja i pomagają nam uniknąć omyłkowego skojarzenia jej z terminami pokrewnymi. 1. Reputacja jest wartością niematerialną i niemierzalną; 2. Reputacja danej firmy/instytucji/produktu nie jest tożsama z jej wizerunkiem. Sama reputacja nie musi mieć odzwierciedlenia tylko i wyłącznie w aspektach ekonomicznych, jak kapitał i materialne zasoby posiadane przez daną firmę czy instytucję, niemniej uważa się, że odpowiednio wysoka reputacja określonej marki gwarantuje jej niemal połowę wartości rynkowej. Okazuje się, że planowanie i zarządzenie reputacją jest dla managerów istotnym aspektem strategii innowacyjnych i ma znaczący wpływ na decyzje podejmowane przez konsumentów. Powoduje to wzrost znaczenia agencji PR-owych i 1 Por. publiczne wypowiedzi specjalisty od marketingu Geralda Stanisława Abramczyka oraz książka Wojciecha Budzyńskiego, Public Relations, zarządzanie reputacją firmy, Warszawa

7 doradców jak i samej reputacji okazującej się być najważniejszym elementem przewagi konkurencyjnej. Tworzenie reputacji to proces polegający na kształtowaniu tożsamości i zdrowego kontaktu z odbiorcą. Trudno jest jednoznacznie określić samą reputację jak i szybko stworzyć potrzebne do jej rozwoju warunki ze względu na niemożność sprawowania nad nią bezpośredniej i natychmiastowej kontroli. Sama promocja firmy jak i kreowanie wizerunku mogą okazać się tutaj niewystarczające. Istnieje pewne podobieństwo pomiędzy reputacją oraz wizerunkiem niemniej należy pamiętać, że wizerunek jest wyłącznie częścią składową reputacji i zawiera w sobie głównie powierzchowną tożsamość i cechy charakterystyczne danej firmy czy marki bez zagłębiania się w historię jej działalności i faktyczną kondycję relacji z konsumentami i otoczeniem. Zasadniczy związek pomiędzy reputacją a wizerunkiem polega na zgodności (lub jej braku) pomiędzy kreowanym przez nas obrazem firmy a jego realnym postrzeganiem przez naszych klientów a więc oceną. Reputacja to w dużej mierze emocjonalne nastawienie klienta wobec określonego podmiotu, jego mocnych i słabych stron określanych na podstawie osobistych doświadczeń i skojarzeń oraz kontrastowania ich z ofertami i działalnością konkurencji. Jakość i profesjonalizm świadczonych przez firmę usług mogą okazać się równie istotne co subiektywne postrzeganie przez klientów i akceptacja ze strony środowiska czyli w olbrzymiej większości opinii publicznej kreowanej przez media. Atmosfera medialna wokół danej marki potrafi zaważyć o jej przyszłości w danym środowisku a w kryzysowych sytuacjach zmuszając ją do podjęcia odpowiednio wysokich kosztów i specjalnych środków aby odzyskać utracone dobre imię i zrehabilitować się w oczach społeczeństwa. Poczucie społecznej odpowiedzialności jak i przestrzeganie norm etycznych także wchodzą w skład standardów, których musi dopełniać firma pragnąca uzyskać poparcie i odpowiednio wysoką renomę. Przyjęcie określonych wartości oraz przestrzeganie jest kluczowe zarówno przy kreowaniu wizerunku jak i budowaniu reputacji. Innym nie mniej istotnym wymogiem jest zintegrowana komunikacja pozwalająca w ustaleniu celów, uzewnętrznianiu sukcesów oraz określaniu aspiracji naszej firmy czy przedsiębiorstwa co pozwala nam na lepszą identyfikację z klientami i korzystnie wpływa na naszą atrakcyjność dla danego audytorium. Tą ostatnią można do pewnego stopnia zweryfikować poprzez badania marketingowe bądź techniki analityczne mogące być cennym źródłem informacji o stanie naszej reputacji i potencjalnych sposobach pozwalających na jej poprawienie. Podczas badania opinii o firmie lub instytucji warto będzie zwrócić się w pierwszej kolejności do usługobiorcy celem poznania dobrych i złych z jego punktu widzenia stron naszej działalności otrzymując tym samym możliwość lepszej analizy wewnętrznej i przystosowania się naszej 7

8 organizacji do środowiska potrzeb klientów. W przypadku planowania strategii PR uniwersytetu lub jego określonego wydziału oczywistym rozwiązaniem wydaje się zasięgnięcie opinii u studentów, którzy to w tej relacji są klientami proponowanej przez nas usługi. Sama idea planowania strategii PR-owych w przypadku instytucji, jaką jest uniwersytet wydaje się cokolwiek niecodzienna, jednak bynajmniej nie nieuzasadniona czy zupełnie niespotykana. Coraz więcej jednostek i przedsiębiorstw zarówno prywatnych jak i państwowych zaczyna doceniać znaczenie planowania strategii reklamowych i polepszania komunikacji z odbiorcą. Niewykluczone że w niedalekiej przyszłości uczelnie wyższe również zdecydują się na skorzystanie z tych zabiegów w sposób pełni profesjonalny i bardziej świadomy niż dotychczas, choćby ze względu na konieczność zwiększania konkurencyjności wobec malejącej ostatnimi czasy liczby chętnych na podjęcie studiów. Niewykluczone, że zarządzenie reputacją faktycznie pozostaje kwestią czasu i coraz wyraźniejszą melodią niedalekiej przyszłości. 8

9 Karolina Lipińska, Ismena Nowacka Reputacja i zarządzanie reputacją Jeśli opinia publiczna jest po twojej stronie, wszystko musi się udać Abraham Lincoln Słownik języka polskiego definiuje reputację jako opinię jaką ma osoba, firma, produkt itp. wśród ludzi 2. W innym słowniku reputacja to: opinia, renoma, dobre imię; rozgłos, sława 3. Innymi słowy reputacja to opinia, zdanie innych o nas, bardzo często również reputację rozumie się jako renomę przedsiębiorstwa/firmy, uzyskaną za pomocą rozmaitych elementów. Reputacja powstaje w oparciu o następujące wartości: wiarygodność, niezawodność, zaufanie i odpowiedzialność. Zgodnie z potocznym znaczeniem tego słowa reputację można stracić i odzyskać, można mieć dobrą lub złą reputację, można o nią dbać, próbować naprawić lub ktoś może ją zszargać. Reputacja często jest utożsamiana z wizerunkiem firmy, jest to sposób, w jaki firma jest postrzegana, jakimi cechami jest charakteryzowana i opisywana, to sposób, w jaki myślimy o przedsiębiorstwie czy produktach, reputacja jest poszerzona jedynie o ocenę firmy w porównaniu z innymi na tym samym rynku, jak i w całej gospodarce lub porównana do pewnego modelu, idealnego wzorca. Reputacja to charakterystyka firmy w połączeniu z oceną, jaką firmie wystawiamy. Budowanie reputacji jest procesem długotrwałym, w którym aktywnie uczestniczą cztery grupy interesariuszy: pracownicy firmy, inwestorzy, klienci oraz społeczność, w środowisku której działa przedsiębiorstwo. Mówiąc o zarządzaniu reputacją, mówimy o reputacji firmy i sposobie jej prowadzenia, który jeśli jest dobry przyniesie efekt w postaci przychylności opinii publicznej. Reputacja ma wartość rynkową i w czasie wchodzenia firmy na rynek stanowi niematerialny, ale ogromny kapitał. Hasło reputacja obejmuje następujące elementy: czym zajmuje się firma wizja, działalność, produkty lub usługi, technologia, pozycja na rynku, wyniki finansowe i stabilność, 2 Internetowy słownik języka polskiego PWN, 3 Słownik języka polskiego. PWN, Warszawa

10 jak firma jest zarządzana przywództwo, wartości, etyka, przejrzystość, społeczna odpowiedzialność biznesu, działania charytatywne, jaki jest wizerunek firmy komunikacja wewnętrzna, PR, marketing, relacje inwestorskie, public affairs, reputacja lidera. Benjamin Franklin powiedział: Potrzeba wielu dobrych uczynków, aby stworzyć dobrą reputację, ale wystarczy jeden zły, żeby ją stracić 4, jednak to twierdzenie nie jest do końca prawdziwe. P. M. Sandman, wybitny specjalista od komunikacji ryzykalnej 5, pokazuje w swoim wykładzie, że nie w każdym przypadku reputację traci się od jednego złego uczynku, mówi: jeżeli masz dobrą reputację, zostaniesz w sytuacji kryzysowej obdarzony domniemaniem niewinności, jeśli masz złą reputację, czeka cię domniemanie winy 6. Udowadnia także, że dobra reputacja pomaga bardziej, niż zła tak naprawdę szkodzi. P.M. Sandman w swojej pracy stworzył 12-punktową listę zadań zarządzania reputacją: 1. staraj się, aby ludzie, którzy cię teraz uwielbiają, uwielbiali cię jeszcze bardziej; 2. staraj się, aby ludzie, którzy cię teraz uwielbiają, nie uwielbiali cię mniej; 3. staraj się, aby ludzie, którzy cię teraz troszkę uwielbiają, uwielbiali cię bardziej; 4. staraj się, aby ludzie, którzy cię teraz uwielbiają, nie przestali; 5. staraj się, aby ludzie, którzy cię teraz ani nie uwielbiają ani nienawidzą, zaczęli cię troszkę uwielbiać ; 6. staraj się, aby ludzie, którzy cię teraz trochę uwielbiają i nienawidzą, zaczęli cię uwielbiać bardziej ; 7. staraj się, aby ludzie, którzy cię teraz trochę uwielbiają i nienawidzą, przestali cię nienawidzić; 8. staraj się, aby ludzie, którzy cię teraz ani nie uwielbiają, ani nienawidzą, nie nienawidzili cię; 9. staraj się, aby ludzie, którzy cię teraz nienawidzą, zaczęli cię nienawidzić mniej; 10. staraj się, aby ludzie, którzy cię teraz trochę nienawidzą, nie nienawidzili cię bardziej; 11. staraj się, aby ludzie, którzy cię teraz bardzo nienawidzą, zaczęli cię mniej nienawidzić; 12. staraj się, aby ludzie, którzy cię teraz bardzo nienawidzą, nie zaczęli cię nienawidzić jeszcze mocniej 7. Według Sandmana zarządzający reputacją mogą szeregować pod względem ważności listę tych 12 zadań, jednak najważniejszą decyzją jest wybranie odbiorców, o których względy chcemy zabiegać najbardziej, przede wszystkim należy zastanowić się czy warto umacniać relacje z naturalnymi sprzymierzeńcami, a może próbować przekonać do siebie 4 Benjamin Franklin (ur. 17 stycznia 1706 w Bostonie, zm. 17 kwietnia 1790 w Filadelfii) drukarz, uczony, filozof, wolnomularz i polityk amerykański. 5 Wymiana informacji i opinii, ustalenie efektywnego dialogu pomiędzy osobami odpowiedzialnymi za oszacowanie, zminimalizowanie oraz uregulowanie ryzyka oraz tych, którzy mogą być dotknięci wynikami. ryzyka, 6 Peter M. Sandman, Dwa typy zarządzania reputacją, 7 Tamże. 10

11 osoby neutralnie nastawione do firmy albo zmniejszyć nienawiść odbiorców wrogo nastawionych do nas. Wybranie odbiorców jest najcięższym zadaniem, w zależności jaką decyzję podejmiemy, wtedy dobierzemy punkty z listy zadań Sandmana do naszej strategii. Ustalenie priorytetów, dobranie odpowiedniego punktu zależy od sytuacji i typu reputacji. Posiadając dobrą reputację dąży się do tego, by stać się bardziej uwielbianym, natomiast posiadając złą, zastanawia się co zrobić, by stać się mniej znienawidzonym. Według P.M. Sandmana są to dwa różne zadania, które dodatkowo osiągają różne cele. Łagodzenie negatywów jest trudniejszą drogą, ale o wiele bardziej skuteczną, niż po prostu wzmacnianie mocnych stron reputacji. Moi klienci biznesowi częściej przychodzą do mnie właśnie dokładnie dlatego, że są szczególnie znienawidzeni a dokładniej, ponieważ silna opozycja utrudnia im osiąganie założonych celów. W takiej sytuacji wygląda na to, iż łagodzenie negatywów jest drogą, którą należy wybrać, aby iść do przodu; powinni zająć się obawami przeciwników oraz łagodzeniem oburzenia udziałowców co oznacza, że muszą oprzeć się pokusie rozwijania relacji z politycznymi sojusznikami, zwiększania wsparcia dla Małej Ligi, a zamiast tego muszą mówić o swoim wkładzie w ekonomię mówi Sandman, korzystając z własnego doświadczenia 8. Najpopularniejszym sposobem zarządzania reputacją jest w XXI wieku zarządzanie w Internecie. Obecny czas jest okresem rozwoju komputerów oraz Internetu, więc taki sposób jest w pełni zrozumiały. Zarządzanie reputacją w sieci (ang. Online Reputation Management, ORM) polega na monitorowaniu wizerunku osoby, marki lub produktu w Internecie. ORM wykorzystuje unikalne techniki on-line do masowego promowania pozytywnych i neutralnych treści dotyczących frazy klienta. Efektem tych działań jest m.in. zepchnięcie w wynikach wyszukiwarek linków zawierających niepożądane lub negatywne treści. W odróżnieniu od technik pozycjonowania (SEO), ORM skupia się na nasyceniu przestrzeni internetowej treściami pożądanymi przez klienta. Tworzy to bardziej pozytywne środowisko w wynikach wyszukiwania. Działanie ORM jest szczególnie skuteczne w sytuacjach kryzysowych, ale ma także zastosowanie w działaniach prewencyjnych, polegających na zapobieganiu zagrożeniom reputacji w Internecie 9. ORM polega również na promowaniu wszystkich pozytywnych lub neutralnych treści dotyczących klienta znajdujących się w sieci. ORM wybiera neutralne i najbardziej aktualne 8 Tamże. 9 Zarządzanie reputacją w sieci, 11

12 informacje o danej frazie, które bez promocji nie byłyby w stanie zaistnieć wysoko w wynikach wyszukiwania. Zatem w ORM nie chodzi o to by promować jedynie pozytywne treści tak by internauta nie był świadomy ewentualnych opinii innych, lecz by ta opinia była zrównoważona i głos zainteresowanej strony miał szansę dotrzeć do odbiorcy 10. Zdobywanie dobrej reputacji często jest ważniejsze niż unikanie złej, choć czasem jest zupełnie na odwrót, tutaj bardzo pomocny jest ORM, dzięki Internetowi można zapobiec zszarganiu reputacji, a także można zbudować dobrą reputację. Wszystko zależy od danej sytuacji, z pomocą w wyborze przychodzi nam zasada pięciu kciuków Sandmana, która omawia różne sytuacje i pokazuje, że czasem dobra reputacja jest ważniejsza niż zła, a czasem jednak zła reputacja jest czymś przydatnym i niezbędnym. ZASADA PIĘCIU KCIUKÓW SANDMANA Zasada pierwszego kciuka: Gdy ludzie mają wiele opinii, dobra reputacja liczy się bardziej niż zła reputacja. To jest model szukania książki do kupienia. Zasada drugiego kciuka: W sytuacji, gdy opcje są ograniczone, a wybór to głównie akceptacja bez walki lub robienie zamieszania, zła reputacja ma większe znaczenie niż dobra reputacja. To model zdecydowanie, czy pozwolić dzieciom iść na film, który wybrały. To również model zdecydowanie, czy pozwolić spółce węglowej otworzyć kopalnię. Zasada trzeciego kciuka: Nawet gdy możliwości są ograniczone, kiedy zostaje wzniesiony jeden wiarygodny sprzeciw, co do poddania się bez walki, dobra reputacja liczy się przy ocenie tego sprzeciwu. Ale tylko w tej jednej kwestii; ogólnie, zła reputacja nadal szkodzi bardziej, niż dobra reputacja pomaga. To model zdecydować, czy zaufać firmie w ochronie środowiska. Zasada czwartego kciuka: Reputacja zdobyta dzięki umiejętnemu reagowaniu w trudnych sytuacjach jest jedynym rodzajem dobrej reputacji, która naprawdę pomaga przy sporach i w sytuacjach kryzysowych. Ludzie łatwiej akceptują ryzyko i są bardziej chętni wybaczyć szkodę, gdy firma jest znana z bycia wrażliwą na obawy krytyków, za uznawanie rozwiązań, gdzie krytycy mają racje i docenianie ich za ulepszenia, za branie na siebie odpowiedzialności, a nie szukanie kozła ofiarnego, gdy coś pójdzie nie tak oraz za skuteczne przedsięwzięcie kroków, dzięki którym ograniczy się szkody i przyśpieszy uzdrowienie sytuacji. To model społecznej wrażliwości biznesowej. 10 Tamże. 12

13 Zasada piątego kciuka: Wiele decyzji jak inwestowanie i kupowanie rozpoczyna się z dużą ilością rozmaitych opcji, gdzie dobra reputacja jest najbardziej istotna. Ale gdy zostaje już dokonana wstępna selekcja, uwaga przenosi się z dobrej reputacji istotnych czynników, takich jak dochodowość (w przypadku inwestowania) oraz jakość produktu (w przypadku zakupów), na złą reputację czynników mających drugorzędne znaczenie jak obywatelska postawa firmy. To model kwalifikowania negatywnego. Zasady Sandmana pokazują, że czasem dobra reputacja jest bardziej pożądana, a czasem zła, wszystko zależy od sytuacji. Dobra reputacja ma swoje złe strony, tak samo jak w złej reputacji można znaleźć zalety. Firmy o złej reputacji są częstszym celem ataków, łatwiejszą zdobyczą są w końcu firmy znienawidzone. Później jednak przychodzi też czas na firmy uwielbiane i jest to zwane game-changer, więc posiadanie dobrej reputacji nie jest do końca zaletą. W tym wypadku brak rozgłosu jest najlepszym rozwiązaniem. Sytuacja zmienia się, gdy buduje się reputację w oparciu o reputację zaatakowanego celu, tutaj firmy z dobrą reputacją wychodzą gorzej, są materiałem na częstsze ataki mniejszych firm. Kolejną wadą dobrej reputacji jest to, że przyciąga krytyków, wrogowie często potrafią zmienić jeden z filarów dobrej reputacji, który został wyolbrzymiony w słaby punkt i doprowadzić firmę do upadku, np. Wybierają firmę, która była chwalona przez lewicę za swoje wartości postępowe i udowodniają, że potajemnie wykorzystuje tanią siłę roboczą w Azji. Dobra reputacja czasem może okazać się gwoździem do trumny. Ludzie-klienci czują się o wiele bardziej zdradzeni, gdy wychodzą machlojki firmy uwielbianej z dobrą reputacją. Zmniejszenie negatywnej reputacji ma o wiele więcej zalet, niż stawanie się najbardziej uwielbianą firmą bazując tylko na kilku swoich zaletach. Istotą badania reputacji jest dbanie o niematerialną wartość firmy, która jest ówcześnie bardzo cenna, a jednak niezrozumiana i niedoceniana. Budowanie reputacji jest procesem trwającym bardzo długo, w którym biorą udział wszystkie filary firmy, począwszy od dyrektorów, menadżerów do zwykłych pracowników. Reputacja ma ogromne znaczenie, pozwala firmom piąć się na szczyty, jednak gdy zostanie utracona korporacje czeka długa i kosztowna odbudowa wizerunku. Wielu zarządzających firmami wciąż nie docenia istoty badania reputacji dopóki firma jej nie straci, a wtedy jest za późno, obecnie korporacje o złej reputacji są mało popularne, nikt nie chce korzystać z ich usług. Badanie Reputacji dostarcza informacji na temat tego jak postrzegana jest firma lub organizacja w oparciu o kluczowe elementy reputacji: znajomość firmy; 13

14 wiedzę na jej temat; pozytywne opinie na jej temat; zaufanie do niej; poparcie dla firmy; oraz w odniesieniu do głównych konkurentów i firm o najlepszej i przeciętnej reputacji na rynku 11. Istnieje kilka możliwości badania reputacji: 1. weryfikacja wiedzy na temat firmy i jej produktów, to znaczy badanie poziomu świadomości ludzi 2. badania jakościowe analizujące związek pomiędzy wartościami istotnymi dla respondenta, a firmą i jej produktami 3. badania postaw określonych grup osób wobec produktu, usługi czy firmy Zupełnie odmienne metody stosowane są przez różne instytucje wpływające na opinię publiczną takie jak na przykład znane czasopisma lub instytucje specjalizujące się w analizie rynku. Przedmiotem badania jest wizerunek, który rozumiany jest jako aktualna reputacja przedsiębiorstwa. Najdłuższą tradycję badania reputacji ma czasopismo Fortune lider na rynku budowania opinii publicznej, które analizuje reputację poprzez sondażowe badania menedżerów, którzy oceniają 500 firm w konkretnej gałęzi gospodarki, następnie zebrane informacje porównywalne są do twardych ekonomicznych wskaźników. Fortune od 1984 roku corocznie publikuje listę 500 firm najlepiej ocenianych przez specjalistów oceniających badane firmy biorąc pod uwagę osiem atrybutów: 1. jakość zarządzania, 2. jakość produktu, usługi 3. zatrudnianie i utrzymanie wartościowej kadry 4. wyników finansowych 5. zalety użytkowej wartości 6. inwestycji 7. stopnia innowacyjności 8. społecznej i środowiskowej akceptacji. Dzięki tej metodzie poznaje się przede wszystkim opinie specjalistów, a także wymagana jest wiedza specjalistyczna, co może budzić kontrowersje. Nie zmienia to jednak faktu, że Fortune 11 Badania reputacji firm i przedsiębiorstw, 14

15 jest liderem na rynku w kreowaniu opinii publicznej i nikt nie jest w stanie temu czasopismu odebrać pierwszego miejsca. Każda firma ma inny sposób badania rynku i opinii publicznej i każdy ze sposobów może budzić pewne wątpliwości. Zamiast klasycznego zakończenia; warto pamiętać że: Aż 80% pracowników chce pracować w firmie z dobrą reputacją za niższe wynagrodzenie! 77% CEO 12 wierzy, że dobra reputacja pomaga w sprzedaży; 61% wierzy, że dobra reputacja pomaga zachować talenty; 53% wierzy, że dobra reputacja pomaga firmom przezwyciężać kryzysy Dyrektor generalny (ang. Chief Executive Officer, CEO) osoba dysponująca ostateczną władzą wykonawczą w organizacji lub przedsiębiorstwie. 13 Ochrona reputacji, 15

16 Anastasia Shuleiko, Denys Viniichuk, Public Relations białoruskich i ukraińskich uczelni Poważne zmiany we wszystkich dziedzinach życia publicznego pociągają za sobą znaczące modyfikacje w wyższym wykształceniu. Usługi edukacyjne, rozpatrywane w dzisiejszym świecie jako produkt na sprzedaż, potrzebują efektywnego promowania. Nie ostatnią rolę w tym procesie odgrywa reklama. Po pierwsze, wynika to z konkurencji na rynku usług masowych, łącznie i edukacyjnym. Po drugie, fakt istnienia identycznych specjalności w różnych uczelniach prowadzi do jeszcze większej konkurencji ustanów edukacyjnych. Niezbędność promowania swoich usług na rynku w umowach konkurencji stymuluje uczelni do poszukiwania bardziej efektywnych sposobów rozprzestrzeniania informacji o siebie. Reklama jest dostarczana do odbiorcy przez różne kanały. Oprócz tradycyjnych już mediów gazeta, radio, telewizja, internet oraz billboardy uczelnie teraz aktywnie wykorzystują Dni Otwartych Drzwi. Żeby stać skuteczną, reklama powinna wywołać chęć odbiorcy do wstąpienia na uczelnie. Trzeba zatem podnieść poziom jej rozpoznawalności. Jeśli spojrzymy na konkretny przykład - Białoruś, to zobaczymy, że sytuacja wygląda fatalnie. Białoruski system wyższego wykształcenia jest zbudowany w taki sposób, iż abiturient mimo atestatu musi zdać 3 egzaminy, każdy z których ocenia się maksymalnie w 100 punków. Według danych statystycznych ponad 1/3 nie przeszła minimalnego progu o 7 punktów, co świadczy o stosunku do studiów. Jednak winni w tym nie tylko abiturienci, ale i kierownictwo uczelni. Na przykład, na Białorusi są szeroko rozpowszechnione Dni Otwartych Drzwi, wtenczas jako symbolem XXI wieku i motorem postępu jest Internet, który białoruscy PRowcy nie wykorzystują. Z każdym rokiem rząd bezzasadnie powyższa ceny na studia, które stają się niedopuszczalnym luksusem dla większości obywateli. A możliwość darmowego studiowania mają studentów z 300. PRowcy na Białorusi wolą nie tracić sił na ciekawe i jakościowe billboardy, które by przyciągało potencjalnych studentów. To powoduje sytuację, gdy coraz więcej studentów studiuje na Uniwersytecie dla mamy, która wydaje na to ponad połowę budżetu rodziny w ciągu pięciu lat, żeby jej syn lub córka otrzymali wyższe wykształcenie. A dla tego studenta 16

17 to nie jest bardzo ciekawe: 6 lekcji po 1.5h, 6 dni w tygodniu, zapisywanie suchych informacji, które czyta się monotonnymi głosami starożytnych profesorów... Takim sposobem, rozpoznawalność uczelni może i rośnie, jednak tylko z negatywnej strony. A wygląd wielu akademików w ogóle zniechęca do bycia studentem. Podsumowując, PR białoruskich uczelni zaczyna się na Dniu Otwartych Drzwi... i w tym momencie się kończy. Jednak kilka kroków do przodu jest Ukraina. Tutaj również uczelnie lubią przeprowadzać Dni otwartych drzwi. Z każdym rokiem jednak to przyciąga coraz mniej abiturientów - Ukraina jeszcze nie jest gotowa rzucić ten radziecki zwyczaj. Według naszej opinii jest to bardzo nieskuteczny sposób zachęcania młodzieży w czasach internetu i masowej komunikacji. Niemniej jednak, w przeciwieństwie do białoruskich uczelni, ukraińskie zaczęły korzystać z bardziej współczesnych technologii. Tak, na przykład, coraz częściej widzimy kreatywne billboardy oraz reklamę w telewizji. Serwisy społecznościowe, jak Facebook i Vkontakte, są jeszcze ważniejszym krokiem do przodu. Osobiście na razie nie widzimy bardziej skutecznej reklamy, niż w serwisach społecznościowych. Jednym z kluczowych faktorów jest możliwość wybrania grupy targetowej: zaczynając od płci i wieku i kończąc na ulubionych filmach i hobby. PR-owa walka na Ukrainie nabiera rozmachu. Teraz nawet niektóre agencje ratingowe prowadzą badania efektywności kampanii PR ukraińskich uniwersytetów. Udało nam się znaleźć dane statystyczne, co do ilości poszukiwań uniwersytetów w wyszukiwarkach: Lp. Nazwa uczelni Adres strony WWW Liczba wyników w miesiącu 1. Politechnika Kijowska k 2. Kijowski Państwowy Uniwersytet Ekonomiczny k 3. Państwowy Uniwersytet Lotniczy k 4. Kijowski Uniwersytet Państwowy 19k 5. Politechnika Charkowska k 17

18 Lp. Nazwa uczelni Adres strony WWW Liczba wyników w miesiącu 6. Doniecki Uniwersytet Państwowy k 7. Państwowy Uniwersytet Prawowy 7.4k 8. National University of Food Technologies 6.4k 9. National University of Kyiv- Mohyla Academy 6k 10. Zaporozhue National Technical University 6k 11. Kharkiv National University of Radio Electronics 5.5k 12. Lwowski Uniwersytet Państwowy 5.1k 13. Charkowski Uniwersytet Państwowy 5k 14. Odesa Law Academy 4k 15. Dnipropetrowski Uniwersytet Państwowy 3.9k 16. Kyiv National Linguistic University 3.2k 17. Kijowski Państwowy Uniwersytet Kultury 2.9k 18. Odeski Uniwersytet Państwowy 2.8k 19. Charkowski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny 20. Donetsk National Technical University 2.5k 2.2k 18

19 Uważamy, że to wszystko wskazuje na fakt rozwoju uczelni na Ukrainie w dziedzinie PRu. Bardzo możliwe, iż europejski poziom już nie jest tak daleko, jak się mogło wydawać jeszcze kilka lat temu. Nie patrząc na bliskie sąsiedztwo i wspólne granice, daleko do przodu od Ukrainy z Białorusią znajduje się Polska. Po pierwsze, obywatele Polski mają prawo do bezpłatnego wykształcenia, co od razu ułatwia jego zdobycie. Po drugie, zajęcia są zorganizowane w taki sposób, żeby studenci mieli czas na inne od studiów sprawy, co też jest istotne w rozwoju zawodowym. Po trzecie, polskie uczelni szeroko wykorzystują Internet - zarówno w reklamie, jak i w trakcie studiów. Łatwo zauważyć, że państwo dba o wykształceniu swoich obywateli. Co istotne, w Polsce są również stworzone warunki dla studentów zagranicznych. Opłata za studia wynosi nawet mniej niż na Białorusi i Ukrainie, istnieje możliwość zdobycia stypendia, a akademiki są przydatne do życia. Także istotne jest to, iż większość nauczycieli pracuje w swojej specjalności - dlatego mogą przekazać praktyczne umiejętności. Podsumowując, można powiedzieć, iż PR białoruskich uczelni jest mocno zacofany, a warunki studiów są okropne. Nieco lepiej sprawy wyglądają na Ukrainie, jednak w dalszym ciągu wiele pozostaje do zrobienia. 19

20 Cześć II Public relations w praktyce doświadczenia naszej instytucji 20

21 Sylwia Chrast, Michał Grochowski, Agnieszka Jaroń Analiza SWOT dobre i złe strony Instytutu z punktu widzenia studentów; Informacje wstępne Analiza SWOT Instytutu Politologii, której poświęcona jest ta praca, to element kluczowy w całej Strategii Public Relations opracowanej dla tej jednostki administracyjnej Uniwersytetu Opolskiego. Analiza tego typu jest z powodzeniem stosowana we wszystkich obszarach planowania strategicznego jako uniwersalne narzędzie pierwszego etapu analizy strategicznej. Niejednokrotnie wykorzystuje się ją do analizy wewnętrznego i zewnętrznego środowiska danej organizacji, czy też instytucji jak ma to miejsce w tym przypadku. Powyższa analiza została stworzona na podstawie wyników ankiety przeprowadzonej wśród społeczności akademickiej mającej kontakt z Instytutem Politologii. Szczegółowe informacje na temat w/w ankiety znajdują się w tabeli. Badanie opinii dot. Instytutu Politologii UO Forma badania interaktywna ankieta internetowa Czas trwania (11 dni) Liczba ankietowanych 130 respondentów Uczestnicy badania studenci absolwenci wykładowcy Badane aspekty warunki architektoniczne charakterystyka pracowników prawa i obowiązki studentów organizacja i poziom kształcenia inicjatywy, programy, możliwości całokształt Cele analizy SWOT Technika analityczna SWOT polega na posegregowaniu posiadanych informacji o danej sprawie na cztery grupy (cztery kategorie czynników strategicznych): mocne strony (Strenghts), słabe strony (Weaknesses), szanse (Opportunities) oraz zagrożenia (Threaths). Analiza SWOT daje wartościowy rezultat analityczny przy jej zastosowaniu. Dzięki przeanalizowaniu mocnych i słabych stron możemy stwierdzić nad jakimi aspektami 21

22 powinniśmy się bardziej skupić w planowaniu zmian na przyszłość, a które inicjatywy lub elementy tworzące spójną całość funkcjonują bardzo dobrze. Szanse i zagrożenia to właśnie prognozowanie przyszłościowych inicjatyw: szans na poprawienie warunków zastanych w Instytucie Politologii i jego promowanie, a także zagrożeń wynikających z wymienionych szczegółowo wad. Określenie konkretnych zmian jako celów, które stawiamy sobie na drodze do realizacji jest kluczowe w powodzeniu całej Strategii PR. Koszty poniesione lub planowane Badanie opinii dotyczących Instytutu Politologii Uniwersytetu Opolskiego wiązało się z minimalnymi kosztami. Sposób przeprowadzenia badania przy użyciu ankiety internetowej ograniczył koszty związane z ewentualnym wydrukiem ankiet w tradycyjnej formie. Jednocześnie pozwoliło to na dotarcie do większej liczby respondentów. Koszty, jakie zostały poniesione na wydrukowanie ok. 10 egzemplarzy czarno-białych ulotek formatu A4, które miały za zadanie rozpowszechnić ankietę i pozwolić na dotarcie do niej większej liczbie zainteresowanych, oscylują w okolicach 1 PLN. Samo zagłębianie się w wyniki i tworzenie na ich podstawie powyższej analizy mocnych oraz słabych stron nie wiązało się z żadnymi kosztami, nie biorąc oczywiście pod uwagę poświęconego czasu. Planowane koszty dotyczyć mogą jedynie dwóch elementów analizy jakimi są zagrożenia, a właściwie formy przeciwdziałania możliwym zagrożeniom, oraz szanse. Analiza wskazuje, że te koszty, które Instytut Politologii miałby ewentualnie ponieść w przyszłości (w przypadku wdrażania Strategii Public Relations) nie są na tyle duże, aby konieczne było wyszczególnianie ich w tej analizie. Należy wspomnieć, że związane one mogą być m.in. z eliminowaniem słabych stron Instytutu Politologii wymienionych poniżej, które zaznaczali w swoich odpowiedziach ankietowani np. zakup większej ilości ogólnodostępnych dla wykładowców pisaków, zakup dodatkowych rzutników możliwych do wypożyczania również dla studentów itp. Uczestnicy projektu Ankieta interaktywna przeprowadzana w celu zebrania jak największej ilości odpowiedzi od ankietowanych osób wymagała zaangażowania ich w cały proces. Z tego wynika, że respondenci są bezsprzecznie uczestnikami projektu. Poniżej znajdują się informacje na temat procentowego udziału ankietowanych w zbieraniu opinii. 22

23 Warto zaznaczyć, że kobiety stanowiły ponad połowę respondentów (67,4 %), a mężczyźni znaleźli się w mniejszości (32,6 %). Na tym przykładzie można z pewnością stwierdzić, że kobiety chętniej biorą udział w tego typu badaniach opinii niż mężczyźni. Uczestnictwo w projekcie, które związane jest z ewentualnym wdrażaniem Strategii Public Relations Instytutu Politologii w przyszłości, powinno w założeniach obejmować znacznie większą część społeczeństwa akademickiego, a w szczególności władze Instytutu Politologii (odpowiedzialność za wdrożenie zmian, nowych inicjatyw), a także wykładowców i studentów (czynny udział w realizowaniu strategii i promowaniu Instytutu Politologii). Zasięg czasowy Ciężko jednoznacznie określić zasięg czasowy całego projektu, ponieważ Strategie Public Relations są projektami długoterminowymi. Analiza SWOT, która określa wszystkie mocne i słabe strony samego przedmiotu analizy, czyli Instytutu Politologii Uniwersytetu Opolskiego, może być jedynie przyczynkiem do tego, aby stworzyć konkretny plan działania i realizacji zmian, które planujemy wdrożyć w przyszłości. Ten plan oczywiście może mieć szczegółowo zarysowane ramy czasowe, ale nie jest to koniecznie, natomiast sama analiza SWOT jest tylko narzędziem. Nie można w tym przypadku mówić o czasowości analizy, zwłaszcza dlatego, że sama ona jest zmienna, tak jak zmienny jest przedmiot badań oraz przekonania i prezentowane opinie ankietowanych. 23

24 Właściwa analiza SWOT Wyniki uzyskane z przeprowadzonej ankiety umożliwiły opracowanie rzetelnej i miarodajnej analizy SWOT. Przedstawione poniżej rezultaty są wypadkową opinii studentów, absolwentów oraz wykładowców Instytutu Politologii UO. Przy omawianiu uzyskanych wyników ukażemy mocne strony Instytutu. Zastanowimy się nad istniejącymi szansami, które w przyszłości mogą przerodzić się w atuty uczelni. Nie ominiemy również słabych stron, a także zagrożeń, czyli wszystkiego, co stwarza niebezpieczeństwo zmiany niekorzystnej. a. Warunki architektoniczne Instytutu Politologii UO Początkowa część ankiety i pierwsze pytania oscylowały wokół aspektów przestrzennych IP, czyli kubatury budynku, wielkości sal oraz ilości miejsca zapewniającej swobodę lub też jej brak. Szczegółowe rezultaty znakomicie obrazuje poniższy wykres. Niespełna 60% głosów ankietowanych jest zdania, że budynek jest dobrze przystosowany, ale można niewątpliwie spotkać lepiej zaprojektowane obiekty. Jedynie 1% respondentów (należy wziąć pod uwagę granicę błędu statystycznego) wskazał jakoby budynek Instytutu był nieprzystosowany do tak dużej liczby studentów. Kolejne pytanie dotyczyło przystosowania IP dla osób niepełnosprawnych. Budynek w świetle wyników nie budzi zastrzeżeń co do potrzeby zwiększenia liczby udogodnień dla 24

25 osób niepełnosprawnych. Prawie połowa głosów była zdania, iż budynek IP spełnia wszelkie potrzebne warunki osobom niepełnosprawnym. Tylko dwie spośród wszystkich odpowiedzi były negatywne. Poniższy wykres dotyczący kolejnego pytania poruszającego kwestie architektoniczne i przestrzenne świetnie obrazuje wysnute przez nas poniżej wnioski. Pomoce naukowe oraz wyposażenie sal wykładowych w sprzęty elektroniczne ułatwiające naukę są na średnim poziomie, co daje możliwość poprawy sytuacji w przyszłości. Dwudziestu ośmiu respondentów odpowiedziało, że nie ma potrzebnego wyposażenia, co w znacznej mierze utrudnia edukację. Dokonując dalszych rozważań, zauważyliśmy, że aż 60% jest zdania, iż pomijając okres potrzebny na zaaklimatyzowanie i adaptację nowych studentów na uczelni, nie zauważa się większych trudności w poruszaniu się po terenie wydziału. Gdy zapytaliśmy studentów, czy dostrzegają jakieś aspekty architektoniczne, które przeszkadzają w prowadzeniu zajęć dowiedzieliśmy się, że tym, co przeszkadza studentom na IP jest brak miejsca, w którym mogliby oni spożyć posiłek oraz odczekać czas pomiędzy zajęciami. Częste awarie windy to również istotny problem architektoniczny, szczególnie dla osób niepełnosprawnych. Mała ilość miejsc siedzących na korytarzach to także duża niedogodność. Wielu studentów zwraca również uwagę na niewygodne siedzenia w salach wykładowych. Jak zauważa jeden z nich: Każde siedzenie powinno mieć podbicie. 25

26 b. Charakterystyka pracowników Instytutu Politologii UO Kadra naukowa oraz pracownicy Instytutu odznaczają się kulturą osobistą, są mili, sympatyczni i uprzejmi, co podkreśliły aż 73 osoby. Pięćdziesięciu dziewięciu ankietowanych jest zdania, że wykładowcy są otwarci na potrzeby studentów. Według 47 ankietowanych stosują oni dogodne formy zaliczenia. Rzetelność oraz profesjonalizm kadry naukowej są również wysoko oceniane. Ankietowani wskazywali również inne pozytywne cechy wykładowców tj. sumienność, oprócz tego są pomocni, życzliwi i mają poczucie humoru. Ponadto jeden z respondentów zauważył, że: młoda kadra pracowników to najlepsza wizytówka Instytutu. Oprócz zalet ankietowani za zadanie mieli wypunktowanie negatywnych cech jakimi odznaczają się pracownicy IP. Niepunktualność była najczęściej wskazywaną odpowiedzią. Umiejętność przekazywania wiedzy przez wykładowców według 33 ankietowanych również pozostawia wiele do życzenia. Respondenci uskarżają się również na stosowanie niewymiernych do efektów ocen. Pytani poproszeni o wskazanie innych, niewymienionych negatywnych cech zauważyli, że wykładowcy zmieniają formę zaliczenia w czasie semestru, co bywa dezorientujące. Są to jednak opinie tak nieliczne, że na ich podstawie nie da wyciągnąć się konstruktywnych wniosków. c. Prawa i obowiązki studentów Instytutu Politologii UO Studenci obiektywnie przyznają, że główną tendencją wśród nich i ich kolegów jest brak chęci wychodzenia poza ściśle narzucone minimum wymogów. Ponadto oprócz tego bez skrupułów mówią, że wolą tracić czas na kombinowanie niż naukę. Prawie tak samo liczebna grupa ankietowanych przyznaje, że opolskich studentów charakteryzuje lekceważący stosunek do nauki. W kwestii łamania praw studenta, IP może poszczycić się całkiem dobrymi wynikami. Prawie wszyscy ankietowani uważają, że w przypadku zrzeszania się w organizacjach studenckich nie ma wyraźnych utrudnień ze strony Instytutu. Około 75% ankietowanych nie zauważyło przejawów łapówkarstwa, płatnej protekcji czy świadczenia korzyści fizycznych. Nie zauważa się także dyskryminacji na tle rasowym, płciowym, religijnym, czy innym związanym z różnicami kulturowymi lub społecznymi. Studenci, poproszeni o wskazanie innych przykładów łamania praw, nie zauważyli rażących przejawów ich naruszania. Jednakże, 40 spośród ankietowanych przyznaje, że zdarzają się przypadki, kiedy to 26

27 wykładowcy nie przyjmują zaświadczeń lekarskich, gdy opuszczanie zajęć nie jest nagminne i widocznie celowe. d. Organizacja i poziom kształcenia w Instytucie Politologii UO Prawie połowa ankietowanych uważa, że poziom kształcenia jest na wysokim poziomie. A także jest to jedno z najlepszych miejsc do edukacji. Natomiast 50 respondentów jest zdania, że jest to miejsce średnio przystosowane do edukacji. Na poparcie wyżej wspomnianych wniosków stworzona została poniższa tabela. e. Inicjatywy, programy, możliwości Analiza odpowiedzi na pytanie dotyczące znajomości i korzystania z programów, inicjatyw oraz miejsc w Instytucie, jednoznacznie wykazała, że studenci większość z uczelnianych ofert doskonale zna, lecz z uczestnictwem w nich jest już niemały problem. Być może wynika to z niedostatecznego poinformowania osób studiujących, bądź nie są oni w ogóle zainteresowani tym, co IP ma im do zaoferowania. Spośród wszystkich ankietowanych, aż 54 osoby są użytkownikami zasobów Biblioteki Międzyinstytutowej. Czterdzieści siedem osób korzysta z zakładki aktualności na stronie internetowej Instytutu. Czterdzieści cztery osoby odwiedzają punkt ksero w Instytucie. Oprócz tego 42 osoby uczęszczają na spotkania, debaty i konferencje, a 38 osób odwiedza facebookowy fanpage. Trzydziestu sześciu respondentów aktywnie bierze udział w mediach studenckich, zaś 32 osoby korzystają z różnego rodzaju stypendiów. Pięćdziesięciu spośród 27

28 odpytywanych zna i korzysta z automatu z żywnością w razie potrzeby. Program Erasmus to najbardziej znana z inicjatyw oferowanych przez Instytut. I jeżeli będzie on szerzej omawiany i wyjaśniany, może się stać szansą dla Instytutu na pozyskanie nowych uczestników. Wśród niewymienionych w ankiecie propozycji, oferowanych przez Instytut Politologii, to właśnie projekt Europa Master został kilkukrotnie wskazany przez ankietowanych, w kontekście przedsięwzięć szczególnie interesujących. Ponadto istnienie przyuczelnianej siłowni na świeżym powietrzu jest według respondentów świetną możliwością spędzania wolnego czasu. Na miano ciekawej inicjatywy, w której Uniwersytet Opolski bierze udział, zasłużyło partnerstwo uczelni w stowarzyszeniu Mediatory. Jedną z inicjatyw, których brakuje w Instytucie Politologii jest kwestia wyjazdów studyjnych. Brak ten, nie jest jednak spowodowany tym, że owe wyjazdy nie są organizowane, lecz tym, że proces rekrutacyjny wydaje się być niejasny, zawiły i przede wszystkim ograniczający dostęp dla większość chętnych. Dodatkowo respondenci opowiadają się za większą liczbą spotkań z politykami, które uważają za przydatne i rozwijające. Studenci oczekiwaliby także zajęć praktycznych w placówkach państwowych, poza obowiązkowymi do zaliczenia praktyk zawodowych. Niespełna 30% ankietowanych uważa, że program zaliczenia praktyk w Instytucie Politologii jest dobry i nie ma trudności z ich zaliczaniem. Niestety kolejny, bardzo zbliżony do poprzedniego udział procentowy ankietowanych wskazuje, iż osoby te nie mają żadnych informacji na temat sposobu zaliczania praktyk. Problem może być niepokojący. Szczególnie z uwagi na fakt, że tylko 9% z całości biorącej udział w ankiecie uważa, że odbywanie praktyki przynosi duże doświadczenie, a formuła zaliczenia jest przejrzysta i łatwa do zrealizowania. f. Całokształt Respondenci zapytani o ocenę atmosfery panującej w Instytucie Politologii w znacznej większości oceniają ją pozytywnie. Nastrój panujący w IP określany jest jako: luźny, radosny i zabawny. Wszystko to jednak przy zachowaniu pełnego profesjonalizmu ze strony wykładowców oraz pełnego zaangażowania ze strony studentów Instytutu Politologii. Poniższy wykres ilustruje wszystkie oceny procentowe atmosfery w IP. 28

29 Uzyskanie jednoznacznej oceny wszystkich aspektów IP jest bardzo trudne, jednakże najczęściej pojawiającym się zarzutem jest ten, o braku możliwości kontynuacji studiów na kierunku dziennikarstwo na poziomie studiów uzupełniających magisterskich. Drugim ważnym aspektem jest ten o powodach studiowania właśnie na UO. Część z ankietowanych otwarcie przyznaje, że decyzja o rozpoczęciu edukacji na UO była podyktowana nie tyle silną pozycją placówki na tle szkół wyższych, co ostatnią deską ratunku w znaczeniu, że nie dostali się oni na inną uczelnię. Drugim powodem, dla którego studenci wybierali właśnie UO były powody czysto logistyczne. Uniwersytet był po prostu najbliżej znajdującą się szkołą w obrębie miejsca zamieszkania danego studenta. Pojawiały się jednak głosy przychylne, jak choćby: Plusem uczelni jest dobra atmosfera, od życzliwych pań sprzątaczek i portierów po większość wykładowców. Oto inna opinia: Świetna atmosfera, świetni wykładowcy. Z niekłamaną przyjemnością chodziłem na zajęcia i egzaminy. Z ankiety jednoznacznie wynika, iż absolwentów IP studia na naszym Instytucie nie przygotowały w dostatecznym stopniu do bycia konkurencyjnym na rynku pracy: Uczelnia oraz wiedza nabyta w trakcie kształcenia na IP w żaden sposób nie pomogły w realizacji moich planów zawodowych. Jednakże absolwenci wskazują, iż wiedza zdobyta w toku nauczania, mimo że nie przydaje się w życiu zawodowym, to jest przydatna w życiu codziennym oraz kontaktach prywatnych: Trzy lata spędzone na Instytucie były fajną przygodą, dużo fajnych znajomości, ale w życiu zawodowym te studia nie przydały mi się w niczym. 29

30 30

31 Podsumowanie Po wnikliwej analizie opinii, odczuć oraz uwag respondentów, oś pozytywów wyraźnie da się oddzielić od osi negatywów. Z całą pewnością do mocnych stron IP należałoby zaliczyć dobrze wykwalifikowaną i przyjaźnie nastawioną kadrę naukową. Nie tworzy ona barier nie do przejścia przez studentów, wręcz przeciwnie z odpowiedzi ankietowanych jasno wynika, że są oni zorientowani na potrzeby żaków i służą pomocą w każdej sytuacji. Tworzy to pozytywną atmosferę, jakże ważną w procesie zdobywania wiedzy. Innym, lecz nie mniej ważnym pozytywem jest przystosowanie Instytutu do potrzeb osób niepełnosprawnych. Do szans jakie jawią się na uczelnianym horyzoncie zaliczyć należy modernizację obecnego obiektu, tak aby stał się on nowoczesnym centrum naukowym. Szereg istniejących i prężnie działających inicjatyw i programów uczelnianych takich jak Erasmus, czy Europa Master daje ogromne możliwości wszechstronnego rozwoju na różnych płaszczyznach. Poza tym wspomniana we wcześniejszej części pracy atmosfera i kadra pracownicza może okazać się świetną wizytówką Instytutu Politologii w szkołach średnich. Z kolei do słabych stron IP zaliczyć należy fakt, iż nie ma możności kontynuacji niektórych kierunków na poziomie studiów uzupełniających magisterskich. Jest to bardzo istotny czynnik, który zabiera studentom poczucie przynależności do jednego miejsca, gdyż kierowani chęcią kontynuacji studiów na danym kierunku zmuszani są do wyjazdu do innego miasta. Poważną wadą architektoniczną budynku według ankietowanych jest brak miejsca, gdzie mogliby zjeść, poczekać czy po prostu porozmawiać. Na razie funkcję tę pełnią ławki przy drzwiach wejściowych, których nie dość, że jest niewiele, to w okresie zimowym jest tam zimno i nieprzyjemnie. Do zagrożeń jawiących się przed Instytutem zaliczyć trzeba niejasność programu organizacji praktyk. Jeżeli formuła zaliczenia nie będzie miała bardziej przejrzystej formy, może to spowodować negatywne implikacje w karierze zawodowej studentów w przyszłości. Jeżeli Instytut nie będzie stale ulepszać oferty dydaktycznej co do proponowanych kierunków kształcenia, straci on na rzecz innych uczelni wielu studentów. 31

32 Paweł Krakowiak, Kacper Kruk, Krzysztof Kubica, Rafał Ręczmin Design i przystosowanie do użytkowania budynku Instytutu Politologii okiem studentów oraz gości wydziału Opole miasto studentów. Każdego roku tysiące nowych żaków zmierza do polskiej Wenecji w celu rozpoczęcia kolejnego etapu edukacji. Niemalże wszystkie wydziały Uniwersytetu usytuowane są w ścisłym centrum. Przy ulicy Katowickiej znajduje się główna siedziba Uniwersytetu Opolskiego wraz z kampusem, akademikami, Studenckim Centrum Kultury i sportowym Orlikiem. Jak nietrudno jest się domyślić, miasteczko studenckie szybko stało się przysłowiowym sercem Uniwersytetu. W samym jego środku znajduje się pewien budynek Collegium Civitas Instytutu Politologii. Skorzystaliśmy z szansy dogłębnego przyjrzenia się zarówno jego zewnętrznej, jak i wewnętrznej powłoce. Przeprowadziliśmy krótkie rozmowy z osobami, które studiują w naszym Instytucie oraz takimi, które go odwiedzają. Dostrzegliśmy wiele ciekawych aspektów, które do tej pory niejako nam umykały. W związku z powyższym postaraliśmy się o wypisanie wszystkich wad oraz zalet w sposób, który często jednoznacznie wskazuje najprostsze ich rozwiązanie (w przypadku opinii negatywnych) lub wyeksponowanie(atutów). Co zatem przyciągnęło największą uwagę ankietowanych? Collegium Civitas Instytutu Politologii Uniwersytetu Opolskiego jest budynkiem nowoczesnym, o bardzo atrakcyjnej kubaturze, która powoduje, że jego użytkownicy odczuwają dumę z możliwości przebywania w jego murach. Jako, iż jest budynkiem zadbanym, utrzymanym w dobrym stanie, można go określić mianem przyjaznego studentom, pracownikom oraz co najważniejsze - gościom. Ponadto wprowadzenie interesującego kontrastu ciepłych barw, wprowadza atmosferę radości i komfortu można poczuć się jak w domu. Co ważne, każdy zakamarek Instytutu jest odpowiednio zagospodarowany, dzięki czemu nikt nie ma prawa czuć przytłoczenia spowodowanego wolnymi połaciami przestrzeni. Nie jest jednak zbyt ciasno, a każdy metr kwadratowy budynku odgrywa swoją rolę, co sprzyja ekonomii użytkowania. Ergonomiczność Instytutu wprowadza niepowtarzalny klimat, który ułatwia zawieranie nowych znajomości, dzięki którym każdy czuje się tutaj bezpiecznie i troszczy się o swój drugi dom. Gdy wyjdziemy przed Instytut głównym wejściem, zastaniemy coś na wzór tarasu z ławeczkami, na których to w słoneczne, wiosenno-letnie dni studenci mogą się zrelaksować pomiędzy zajęciami. Do miejsca tego prowadzą niewielkie schody oraz płaski podjazd dla osób niepełnosprawnych, dzięki któremu mogą oni o własnych siłach dostać się do budynku. 32

33 Mimo tego, iż Instytut posiada niewielkie rozmiary, korytarze można określić mianem dużych i przestronnych. Nikt nie ma problemów z mijaniem się na holu nawet wtedy, gdy przy jednej z sal skupi się wielu studentów. Jest to również zasługa drzwi oddzielających kolejne skrzydła budynku, których najzwyczajniej brak. Można śmiało zaryzykować stwierdzeniem, iż tłok to zjawisko niemalże obce dla osób korzystających z bogactw Instytutu Politologii. Co ważne, ławki ustawione przy ścianach również nie zmniejszają rażąco przepustowości holu. Nikt nie może narzekać na jasność korytarzy - rozmieszczenie okien i świateł sprawia, że zarówno przy świetle słonecznym jak i sztucznym, niemalże każdy metr jest znakomicie naświetlony. Stwarza to możliwości łatwego przeglądania notatek czy nauki, bez zbędnego przypatrywania się i psucia oczu z powodów niedostatecznej jasności otoczenia. Jak już wcześniej wspomnieliśmy, Instytut Politologii Uniwersytetu Opolskiego jest bardzo wszechstronnym budynkiem. O jego funkcjonalności może świadczyć fakt, że należy się naprawę postarać, aby się w nim zgubić. Posiada on swego rodzaju symetryczność, przez co łatwo możemy wywnioskować gdzie znajduje się szukane przez nas pomieszczenie. Numery i nazwy sal są opisane w wyraźny i widoczny sposób. Ankietowani zwracają szczególną uwagę na podział pięter - na parterze mamy bibliotekę, dużą aule, salę informatyczną, pokój konsultacji, szatnie, recepcje oraz terrarium; na pierwszym i drugim piętrze znajdują się sale typowo przeznaczone na potrzeby wykładów i ćwiczeń, z kolei trzecie piętro jest przeznaczone w większości dla pracowników Instytutu. Takie rozwiązanie jest bardzo komfortowe dla ludzi, którzy odwiedzając budynek nie znają jego dokładnego planu, a bezproblemowo się w nim odnajdą. Ciekawym tematem okazała się być o dziwo prawa klatka schodowa - znacznie rzadziej uczęszczana przez studentów. Co jest z nią nie tak? Uzyskaliśmy wiele różnych opinii, jednak dwie powtarzały się na tyle często, iż postanowiliśmy je wykorzystać. Po pierwsze, znajdująca się w lewym skrzydle Instytutu winda, która notabene powinna być przeznaczona dla osób niepełnosprawnych, znacznie częściej używana jest przez osoby, dla których podróż na drugie piętro (a czasami również na pierwsze!) jest nie lada wyzwaniem. Nie ma dnia, w którym nie kierowałoby się w jej stronę spore grono studentów, którzy po długim czasie oczekiwania na jej przyjazd koniec końców decydują się na wspinaczkę po schodach. Drugą i naszym zdaniem decydującą sprawą jest charakter schodów z prawej strony. Jak w ogóle schody mogą mieć jakikolwiek charakter? Jeśli brak na nich należytego oświetlenia, są one po prostu słabo widoczne i najzwyczajniej w świecie nieprzyjemnie się je użytkuje. Co więcej, na parterze najczęściej postawiony jest wieszak na ubrania, który 33

34 skutecznie odstrasza potencjalnych eksploratorów tej strony Instytutu. Biorąc pod uwagę fakt, że w większej części budynku oświetlenie czy też nasłonecznienie jest nawet bardziej niż dostateczne, lekiem na całe zło może okazać się zestaw mocniejszych żarówek. Na pierwszy rzut oka widać, że Instytut Politologii to budynek stosunkowo nowy. Część studentów wie jednak, że podczas jego konstruowania popełniono dość niefortunny z perspektywy czasu błąd budynek został wybudowany zbyt szybko. Skutkuje to osiadaniem na fundamentach, czego bardziej obrazowym skutkiem są niewielkie, acz widoczne pęknięcia na ścianach w środku tzw. pajączki. W wielu salach mankamenty są na tyle widoczne, że burzą idealny obraz całego pomieszczenia. Jest to swoista skaza naszego instytutu. Skaza, która nakładem niewielkich środków finansowych mogłaby zostać naprawiona. Wówczas gości nie straszyłyby popękane ściany i mogliby w pełni odczuć nowoczesny klimat naszego Instytutu. Jest tak nowocześnie, stylowo. No właśnie. To najczęściej spotykane przez nas stwierdzenie, jednak ile w nim prawdy? Trzeba przyznać - sam budynek robi ogromne wrażenie. Na zewnątrz widzimy ciekawe rozwiązanie architektoniczne(oszklona część budynku) podkreślające monumentalizm budowli. Co jednak znajdziemy w środku Instytutu Politologii, na najmniejszych jego jednostkach salach dydaktycznych? Na pewno nie mniej ciekawe rozwiązania. Pomijając wyżej wymienione usterki, jakimi niewątpliwie są popękane ściany, sale dydaktyczne to jedna z najmocniejszych stron Instytutu. Jasne kolory ścian pobudzają studentów do aktywności, nie wprowadzają sennej atmosfery. Jedynie nienaturalnie 'blade' oświetlenie w późnych godzinach popołudniowych, może powodować znużenie i rozdrażnienie. Sale same w sobie są zdecydowanie komfortową alternatywą dla tych, które znajdziemy na innych wydziałach Uniwersytetu. Pomimo, iż sale ćwiczeniowe nią są przesadnie duże, podział grupowy umożliwia sprawne korzystanie z pomieszczeń bez specjalnych utrudnień. Co więcej, jednym z ich największych walorów jest akustyka. Każdy bez problemu jest w stanie usłyszeć wykładowcę lub wypowiadającego się kolegę, samemu będąc na drugim końcu sali. Obiecaliśmy sobie, że sprawy urządzeń multimedialnych postaramy się ominąć szerokim łukiem. Nie ma jednak na to sposobności, gdyż niedobór rzutników jest dość sporym problemem, który utrudnia pracę zarówno studentom jak i wykładowcom. Pozostała do omówienia jeszcze jedna kwestia, która na dobrą sprawę z funduszami nie ma zbyt wiele wspólnego. W tym przypadku ważne są chęci. Bo jak inaczej wytłumaczyć fakt, iż znaczna część żaluzji w oknach jest niesprawna? Zaradny konserwator bez większego problemu poradzi sobie z mechanizmem odpowiedzialnym za poruszanie się żaluzji. Często wystarczy zwykła wymiana sznurków, ponowne zawieszenie pojedynczych 34

35 pasków lub dokręcenie jednej śrubki. Mimo wszelakich pejoratywów, ocena naszych pomieszczeń wypadła zdecydowanie dobrze. Aby jednak nie popaść w skrajny samozachwyt, warto zastanowić się nad omówionymi wyżej problemami. Niezwykle ważną rolę w przestrzeni naszego Instytutu odgrywa sala numer 20. To tutaj odbywają się spotkania z ważnymi osobistościami oraz zajęcia multimedialne i filmowe. Najważniejsza sala Instytutu może pochwalić się znakomitym położeniem - aby do niej trafić, wystarczy przekroczyć próg budynku i przejść zaledwie kilka kroków. To bardzo ważne, gdyż zapewnia komfort przybywającym gościom, którzy nie muszą udawać się na wyższe piętra. Dodatkowym atutem położenia sali jest zdecydowanie szatnia, usytuowana po drugiej stronie holu. Nowoczesny design 20-tki wzmacnia atrakcyjność sali oraz nadaje charakteru kinowokonferencyjnego. Zastosowanie nowoczesnych technik pozwala uzyskać najwyższy komfort podczas prowadzenia zajęć, pokazów czy konferencji. Automatycznie zamykane rolety czy klimatyzacja są tylko przykładami tego typu rozwiązań. Niewątpliwym atutem naszego Instytutu jest biblioteka. Świetnie wyposażona, przestronna, równie nowoczesna co reszta Instytutu. Niemal prosi się o wejście. W czym tkwi problem? O dziwo polega on na tym, że niewielu studentów z niej korzysta. Ba część z nich po obowiązkowym szkoleniu bibliotecznym na śmierć zapomniała o pomieszczeniu za szatnią. Znaczna część wchodzi do niej tylko z racji umieszczonych weń komputerów, które zazwyczaj nie są używane w celach naukowych. Kwejk ( Bezużyteczna ( a przede wszystkim Facebook ( - oto najczęściej odwiedzane przez studentów strony. Oczywiście - są to nowe źródła informacji, bez których często byśmy sobie nie poradzili. Tylko czy aby na pewno? Według nas problem ze słabą frekwencją w bibliotece nie jest winą tyle Instytutu, co leniwych studentów, którzy zwyczajnie wolą pobrać daną książkę w wersji elektronicznej(często nielegalnie), niż przejść kilka kroków i trzymać w rękach materialną wersję danego tytułu. Może warto dodatkowo stworzyć bibliotece dodatkową promocję? Tworzenie wydarzeń kulturalnych, quizów i dyskusji o wcześniej wybranych tytułach, może zaowocować rozkwitem popularności naszej biblioteki. Jednym ze słabszych punktów Instytutu Politologii są toalety. Nasze badania wykazały, iż pomimo ich dostatecznej ilości studenci raczej niechętnie z nich korzystają. Zaraz po otworzeniu drzwi da się wyczuć specyficzny, nieprzyjemny zapach, który najbardziej doskwiera w toalecie położonej na parterze. Wielkim minusem jest zagospodarowanie świateł w toaletach. Podczas gdy na przestrzeni zlewów i pisuarów jest jeszcze stosunkowo jasno, gdy zamkniemy drzwi toaletowej kabiny, zapadnie ciemność. 35

36 Światło nie przedostaje się do kabin, a ciemny kolor ścian sprawy nie ułatwia. Trzeba liczyć się z faktem, że im pomieszczenie ciemniejsze, tym trudniej o jego oświetlenie. Otrzymaliśmy również wiele skarg na papier toaletowy, który jest szorstki, a przede wszystkim łatwo się rwie. Poprawa kondycji toalet jest sprawą pilną, która nie wymaga nadzwyczajnych środków, a w pozytywny sposób wpłynie na wizerunek Instytutu. Jest to obecnie jeden z najbardziej palących problemów, wymagający natychmiastowej interwencji. Kupno papieru nieco wyższej jakości, dodatkowe światła w kabinach (lub kupno intensywniejszych żarówek, jak w przypadku prawej klatki schodowej ) oraz dbanie o zapach powinny rozwiązać problem. Wiele ankietowanych kobiet zwróciło również uwagę na piękne, duże lustro, które znajduje się w windzie. Uważają one, że lustro to jest lepiej oświetlone niż te w ciemnych łazienkach(!) i z humorem podkreślają, że specjalnie wchodzą do windy, by poprawić makijaż. Szkoda tylko, że winda ta częściej pełni funkcję lustra, niż realnej pomocy dla niepełnosprawnych. Nasza maszyna do poprawiania makijażu psuje się stosunkowo często. Co jakiś czas wzywana jest ekipa ratunkowa, która musi ponownie uruchomić mechanizm. Można sobie tylko wyobrażać, jak czuje się niepełnosprawna osoba, która zamiast cieszyć się możliwością studiowania, musi wzywać ekipę ratunkową, tkwiąc w windzie pomiędzy piętrami. Rozwiązanie problemu zapewne jest kosztowne, ale warto głębiej przyjrzeć się problemowi w najbliższym czasie. Rzeczą, która budzi masę kontrowersji, jest niewątpliwie automat z kawą. Od osób ankietowanych otrzymaliśmy zdecydowanie więcej negatywnych, niż pozytywnych uwag dotyczących maszyny, która w placówce jaką niewątpliwie jest Uniwersytet, powinna być powodem do dumy. To smutne, że ludzie idą po kawę na Wydział Prawa i Administracji, zamiast kupić upragniony napój w swoim miejscu pracy czy nauki. Zwróciliśmy uwagę głównie na dwa problemy. Pierwszy z nich jest zdecydowanie ważniejszym powodem niepowodzenia wśród studentów. Chodzi niestety o smak kawy. Na dobrą sprawę smak jest kwestią sporną i ilu Polaków tyle opinii, ale jeżeli zgodnie mówi o tym dwadzieścia osób, coś musi być nie tak. Aby jednak nie odbiegać zbytnio od tematu pracy, przejdziemy do drugiej domniemanej przyczyny odpychającej studentów od rodzinnego automatu. Może przyczyną jest jego lokalizacja? Niektórzy studenci pierwszego roku nie mieli pojęcia o tym, że na piętrze minusowym znajduje się owa maszyna. Może przeniesienie jej na parter, zmieniłoby sytuację w stu procentach? Kto wie. Kolejnym mankamentem Instytutu Politologii jest brak należytego bufetu (którym spokojnie możnaby zastąpić automat z kawą). Każdego dnia nasz budynek odwiedza kilkuset 36

37 studentów, jednak między zajęciami aby znaleźć miejsce, gdzie można odpocząć i zjeść posiłek, muszą wybrać się przynajmniej na Wydział Prawa i Administracji (zupełnie jak w przypadku kupna kawy), gdzie znajduje się spory bufet z miejscami siedzącymi. Budka z kebabem znajdująca się obok Instytutu, to niezaprzeczalnie ciekawa opcja, jednak funkcjonalna jedynie w ciepłe dni. Dlaczego? Bowiem jedyne miejsca siedzące znajdują się na dworze. Jedyne neutralne miejsce w Instytucie, w którym student może usiąść i zjeść posiłek, to dwie ławki w głównym holu naprzeciwko Terrarium. Jak na tak duży budynek jest to zdecydowanie za mało. Wypadałoby w przyszłości pomyśleć nad znalezieniem sali, w której mógłby znajdować się sklepik i kilka miejsc siedzących ze stolikami. Sprawiłoby to, że student nie musiałby opuszczać budynku w porze obiadowej. Byłoby to również dobre miejsce na integrację pomiędzy studentami. Okazuje się, że nie ma rzeczy idealnych. Ciężko zagospodarować środki w taki sposób, aby każdy był zadowolony. Na szczęście w przypadku naszego Instytutu okazuje się, że większa część negatywnych uwag i wymienionych problemów może okazać się bezpodstawna, kiedy weźmiemy i je sobie do serca i spróbujemy naprawić, nie rujnując tym samym budżetu. Wiadomo - sytuacja nie jest zła, ale zawsze może być lepiej. Najważniejsze dla nas okazało się to, że ankietowani są świadomi niedoskonałości i byli je nam w stanie wskazać. Sami często przechodziliśmy obojętnie obok poruszanych problemów udając, że ich nie widzimy. Może najwyższy czas to zmienić? 37

38 Anna BARANOWSKA, Aleksandra BOGUCKA, Ewa SOLUCH PR Instytutów Politologii w Polsce Bez promocji nie ma klientów. To prawda stara jak świat! I dotyczy nie tylko firm, które przyciągają konsumentów wyjątkowymi ofertami, czy sklepów, które kuszą promocjami. Każda szkoła wyższa musi się promować, żeby młody człowiek zapragnął dołączyć do grona jej studentów. W dzisiejszych czasach, kiedy możemy przebierać w ofertach, studiować za granicą, w innych miastach, uczelnia ma nie lada wyzwanie. Sytuacja jest łatwiejsza, kiedy przyszły student wie, co chce robić w życiu, ale przeciętny absolwent szkoły średniej często nie ma takiej świadomości i nie tylko nie wie, gdzie będzie studiował, ale równie często nie ma pojęcia, jaką dziedzinę wiedzy chciałby zagłębiać. Takie osoby są podatnym gruntem dla uczelni, które pragną zwabić kandydatów. Również ci z pozoru zdecydowani mogą zmienić zdanie pod wpływem dobrej reklamy. W naszej pracy przeanalizowałyśmy PR kilku Instytutów Politologii w Polsce, pragnąc zweryfikować, jakie mechanizmy stosują, żeby przyciągnąć studentów oraz jakie są ich dobre i złe strony. Instytut Nauk Politycznych w Olsztynie Instytut powstał w 1989 roku, a pod obecną nazwą funkcjonuje od 1 lipca 2001 r. Studia politologiczne prowadzone są od 1997 roku. Instytut w Olsztynie jest niewielką uczelnią, lecz bardzo chwaloną przez studentów. Kandydaci mogą to oceniać za pomocą: 1. Strony internetowej, która jest przejrzysta i czytelna dla każdego. Informacje zawarte na stronie są krótkie i konkretne, nawet zakładka O nas nie zawiera zbędnych historycznych informacji, lecz te najważniejsze, które student jest w stanie przyswoić. Zakładka dla kandydatów zawiera kolejno wypunktowane zasady rekrutacji, co zdecydowanie ogranicza czas poszukiwań i redukuje stres związany z rekrutacją na studia. 2. Strony Instytutu Politologii nie można zaliczyć do typowo klasycznej. Mimo swojej przejrzystości posiada na stronie startowej ruchome slajdy z hasłami typu: Studiuj z nami atrakcyjne kierunki oraz dużo zdjęć studentów, przez co jest bardzo przyjemna w odbiorze. 38

39 3. Fanpage na Facebooku Posiada 386 polubień Wpisy pojawiają się regularnie, mniej więcej co 5 dni. Fanpage przyjmuje formę typowo ogłoszeniową, promującą istotne wydarzenia, które odbywają się na terenie instytutu, wszelkiego rodzaju wiadomości oraz zapowiedzi wykładów i spotkań z ważnymi osobami. Wnioski: Mocne strony : mała uczelnia oznacza bardziej indywidualne podejście ze strony wykładowców; równowaga w prowadzeniu strony internetowej pomiędzy klasyczną a nowoczesną, co przyciąga studentów, szczególnie humanistów. Słabe strony: mniejsza popularność ze względu na dominującą pozycję uczelni w większych miastach, wynikająca głównie ze stereotypowego pojęcia renomy. Instytut Politologii Uniwersytetu Wrocławskiego Instytut Politologii Uniwersytetu Wrocławskiego to jednostka dydaktyczno-naukowa z ponad 40-letnią historią. Od lat zajmuje miejsce w czołówce polskich ośrodków politologicznych. Oto kilka kryteriów za pomocą których kandydaci na studia mogą go ocenić: 1. Strona internetowa jest wykonana bardzo przejrzyście, choć po głębszych analizach można śmiało stwierdzić, że wkrada się tam lekka nutka chaosu. Wszystkie informacje dla studentów umieszczone są w specjalnie do tego stworzonej zakładce Strefa studenta, gdzie można znaleźć m.in. informacje o odwołanych zajęciach, plan roku akademickiego, wszystko to, co dla studenta jest niezbędne. 2. Strony internetowej bez wątpienia nie można zaliczyć do klasycznej. Jako odbiorca odniosłam wrażenie, że jest ona typową laurką nastawioną na reklamę Instytutu. Widnieje 39

40 tam wiele haseł typu Wyróżnieni przez Komisję Akredytacyjną, które dominują nad innymi informacjami. 3. Fanpage na Facebooku: Posiada 678 polubień Wpisy pojawiają się regularnie, nawet kilka razy na dzień Fanpage na Facebooku przyjmuje formę informacyjną, dotyczącą życia uczelni, ale także sfery polityki. Wnioski : Mocne strony: partnerstwo ze strony miasta Wrocław, które niewątpliwe daje możliwości w realizacji nawet najbardziej górnolotnych projektów; strona internetowa z pomysłem, co może przyciągać potencjalnych studentów. Słabe strony: zbyt przesłodzony PR, przez co można odnieść wrażenie, iż jest to uczelnia bez wad. Instytut Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego Instytut Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego cieszy się dużą renomą. Powstał w 1967 roku, początkowo w ramach Wydziału Filozofii, który zlikwidowano rok później a w jego miejsce utworzono Wydział Nauk Społecznych. Jest określany jako najstarszy, największy i najlepszy ośrodek politologii w Polsce 1. Strona internetowa jest bardzo przejrzysta i zawiera wszystkie potrzebne informacje, zarówno dla potencjalnych kandydatów, studentów oraz osób, które chciałyby dowiedzieć się czegoś na temat Instytutu. Informacje są konkretne i zwięzłe, przez co można zaoszczędzić czas w poszukiwaniu interesującego zagadnienia. 2. Strona Instytutu jest bardzo estetyczna i przyjemna w odbiorze. Mimo bogactwa zamieszczonych elementów (na głównej stronie znajdują się również odnośniki do 40

41 Facebooka, Twittera, programu Erasmus, ankiet dla absolwentów i wiele innych), strona nie jest chaotyczna i odwiedzający nie czuje się przytłoczony nadmiarem informacji. 3. Fanpage na Facebooku Posiada polubień Wpisy pojawiają się regularnie, mniej więcej co 3 dni. Na Fanpage u można znaleźć wszystkie istotne informacje dotyczące funkcjonowania instytutu, wiadomości na temat ważnych wydarzeń, spotkań z gośćmi odwiedzającymi uczelnię 4. Twitter Wpisy dodawane regularnie, mniej więcej co 4 dni Podobnie jak Facebook, służy do informowania odbiorców o najważniejszych wydarzeniach. Wnioski: Mocne strony : Instytut Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego swoją reklamą podkreśla, iż podąża z duchem czasu. Stawia na nowoczesność, rozwój. Student ma możliwość zdobywania najważniejszych informacji o swoim wydziale dzięki portalom społecznościowym. Kandydaci na studia mogą czuć, że jest to uczelnia, która rozumie ich potrzeby i nie tylko gwarantuje dobre wykształcenie, rozwój, ale również szanuje studentów i dba o ich wygodę. Słabe strony: Uczelnia sprawia wrażenie idealnej i zupełnie pozbawionej wad. Podsumowanie: Z przytoczonych przez nas uczelni najlepszy PR prezentuje Uniwersytet Warszawski. Wynika to jednak z faktu, że uczelnia znajduje się w stolicy, więc nie tylko powinna, ale wręcz musi podążać z duchem czasu, być szczególnie otwarta na obcokrajowców i dbać o swoją renomę. 41

42 Uniwersytet Wrocławski sprawia wrażenie podążającego tą samą ideą, ale jego reklama nie robi takiego wrażenia. Najmniej zachęcająco wypada oferta Uniwersytetu Olsztyńskiego. Reasumując, można stwierdzić, iż wielkość miasta i liczba potencjalnych kandydatów jest wprost proporcjonalna do wysiłku włożonego w rozreklamowanie Instytutu. 42

43 Aleksander Jurek, Natalia Kubera Instytut Politologii a miasto Opole Instytut Politologii, jego działanie i skutki tychże, są tak zależne od miasta Opole, że wydawałoby się, że mówienie o tym, to powtarzanie banałów. Jednak, jak dowiodły nasze badania współpraca ta nie zawsze działa korzystnie, albo nie ma jej wcale. Miasto Opole żyje głównie dzięki studentom i widać to chociażby w momencie, kiedy kończy się rok akademicki, a momentalnie na ulicach robi się luźniej. Analogicznie, wraz z początkiem roku, wszędzie rozlega się charakterystyczny dźwięk ciągniętych toreb na kółkach. Logicznie, miasto Opole powinno dbać o jak najlepszy kontakt z uczelnią, dogodności dla studentów i inne aspekty, które miałyby czynić to miasto atrakcyjniejszym. Przygotowując ten projekt zadawaliśmy sobie pytanie Czy miasto jest dobrym partnerem dla Instytutu Politologii? Żeby uświadomić istotność tego związku wyszczególniliśmy kilka podstawowych zależności, które mają związek z miastem Opole, a mogą mieć (chociażby mały) wpływ na wybór uczelni, poprzez potencjalnego studenta. a) Dostępność autobusowa; b) Dofinansowanie; c) Obiekty sportowe i wspólne organizowanie wydarzeń; d) Trudność w znalezieniu stancji; e) Obiekty gastronomiczne/stołówki studenckie; f) Obecność i wizerunek w Internecie, jako uczelni w Opolu. Wiele z nich to rzeczy, o których taki człowiek przekona się dopiero po przyjściu na studia, ale każdy z nich (współczynników) ma wpływ na opinię i ogólny obraz uczelni. Może to później mieć wpływ na ewentualną rezygnację ze studiów. Poza tym obecnie to Internet jest miejscem, gdzie każdy może wpisać swoją opinię, również o studiach na Instytucie Politologii w Opolu. Nie można, chociaż bardzo łatwo, tego bagatelizować, bo aż 60% ankietowanych przez nas studentów, którzy nie pochodzili z Opola w Internecie szukało opinii na temat konkretnych kierunków w Instytucie Politologii, niejednokrotnie kierując się wyborem miasta. 43

44 I tak czytamy: Tak na chłopski rozum to lepsze UŚ, bo i miasto większe i uniwerek lepszy severusio; Gdzie masz większe szanse "złapania" stażu, praktyki, jakiegokolwiek sensownego doświadczenia w mediach? Nie znam Opola, ale logika podpowiada jednak Katowice... Gość: M. Ankietowani studenci w ten sposób odpowiadali na pytanie: Czy miasto Opole jest dobrym partnerem dla Instytutu Politologii? Jak widać na załączonym wykresie, zdania na temat współpracy miasta Opole z Instytutem Politologii są mocno podzielone. Na podobnym szczeblu procentowym znalazły się propozycje, że miasto jest dobrym partnerem oraz, że nie jest. Są to jednak najrzadziej udzielane odpowiedzi. Duża część ankietowanych nie widziała sensu w partnerowaniu tych dwóch instytucji, tym samym zaznaczając wariant Nie widzę związku. Najczęściej jednak wybieraną odpowiedzią przez ankietowanych było, że miasto mogłoby być lepszym partnerem dla Instytutu. My także podpisujemy się pod tym wariantem, ponieważ uważamy, iż współpraca pomiędzy miastem Opole, a Instytutem Politologii jest niestety znikoma, ale tkwi w tym duży potencjał. Z punktu widzenia studentów możemy powiedzieć, że większe partnerstwo tych instytucji znacznie ułatwiłoby życie niejednemu żakowi. A jak powszechnie 44

45 wiadomo, zawsze jest możliwe porozumienie pomiędzy przedstawicielami władz i wyższych uczelni, a co za tym idzie miastem, a Instytutem, wystarczy tylko odrobina dobrej woli z obu stron. W związku z tym przedstawiamy kilka propozycji, które naszym zdaniem (studentów) są możliwe do zrealizowania, przy wzajemnej współpracy miasta Opole z uczelnią. Nasze propozycje: a) Przystanki autobusowe to często zmora studentów, którzy nie mieszkają w akademikach. Kwestia ta leży w rękach władzy miasta. Dojeżdżający studenci skarżą się, że spod dworca PKP nie ma żadnego autobusu, którym dojadą na (nie tylko do budynku Instytut Politologii) uczelnię. Dodatkowo w bliskim otoczeniu kampusu nie ma zbyt wielu przystanków. Więcej linii, które byłyby w stanie z różnych części Opola dowieźć studentów na miejsce, dołożyłoby cegiełkę do lepszego wizerunku, mniejszej frustracji, gdy z odległych części miasta jak np. Zaodrza, albo Nowej Wsi Królewskiej, gdzie i tak studenci podporządkowują czas pod rozkład jazdy autobusów, nie dojeżdżają konkretnie na miejsce. b) Stypendium socjalne umożliwia niektórym studentom pomoc finansową w studiowaniu. Z drugiej strony, jest wielu studentów, którzy nie łapią się na wymagany próg, a nadal mają problemy z finansami. Kserowanie materiałów, często całych książek to spore koszta. Materiały studentów Instytutu Politologii to niejednokrotnie nawet 100 stron z zajęcia na zajęcia. Student traci majątek a wydawałoby się, że drobne dofinansowanie ze strony miasta Opole dla studentów nie byłoby wielką stratą. Punkty ksero, które już istnieją, byłby w takim wypadku częściowo opłacane ze strony miasta, a każdy student, miałby do wykorzystania jakąś pule kser. c) Obiekty sportowe istnieją, lecz nie ma ich tak wielu nie wspominając o fakcie, że mało które są zainteresowane zniżkami studenckimi. Dbanie o stan fizyczny powinien być w gestii i miasta i Instytutu, a najzwyczajniej w świecie go nie ma. Olimpiada studencka, maraton politologów możliwości kreatywnej imprezy jest dużo. Takie wydarzenia, poza oczywistymi korzyściami zdrowotnymi, niosą za sobą inne plusy: 45

46 1. Integracja studencka, być może również z prowadzącymi zajęcia; 2. Wydarzenie medialne Politolodzy dbają o umysł i ciało ; 3. Miasto Opole propaguje zdrowy tryb życia i przy okazji - współpracę z UO. Realizacyjnie dla miasta Opole, takie jak i inne wydarzenia, nie powinny stanowić większego problemu. Aspekt ten nie dotyczy tylko sportu, bo wspólnie organizowane wydarzeń, spotkań, koncertów to zysk dla obu stron. Miasto ma zaplecze i środki, a Instytut kreatywnych studentów. d) Studenci, którzy szukają mieszkania do wynajęcia, niejednokrotnie mają ciężki orzech do zgryzienia. Oferty mieszkań studenckich są prawie wyłącznie w Internecie, a i z tego trzeba porządnie wygrzebywać. Ze strony miasta, nie ma żadnej pomocy w znalezieniu lokum, co daje do zrozumienia, że miasto Opole nie życzy sobie, żeby coraz więcej ludzi zostawało na miejscu. Agenci często żądają wysokich cen, w zależności od umowy na co przeciętnego żaka nie stać. Uważamy, że realizacyjnie sprawa nie wygląda tragicznie. Studenci mogliby się wpisywać na listę osób, które poszukują mieszkania wypełniając przy tym wymagane preferencje a w gestii Instytutu byłoby przesłanie tego dalej, do odpowiednich osób, które nawet pobierając pewną opłatę za pomoc w szukaniu mieszkania, znacznie ułatwiałyby zamieszkanie w mieście. e) Politechnika Opolska posiada cieszącą się całkiem niezłą renomą stołówkę gdzie w przystępnej cenie, można zjeść przyzwoity obiad. Wielu studentów nie stać na posiłek w knajpie, a jeśli dojeżdżają i spędzają jednocześnie cały dzień w Opolu, zwyczajnie w świecie głodnieją. Automat z batonami w niczym tu nie pomoże. Taka stołówka, mimo, że to inwestycja kosztowna przynosiłaby oczywiście zyski dla miasta i podnosiłaby standard Instytutu, dokładając kolejną cegiełkę do korzystnego i sympatycznego wizerunku. f) Jak wcześniej wspominaliśmy obecnie to w Internecie prowadzi się duże jak i nie największe akcje promocyjne. Instytut Politologii poza kontem na Facebooku nie ma niczego, a i o wcześniej wspomnianym profilu, wie nieduży odsetek studentów. Osoba, która zastanawia się nad wyborem uczelni i szukając w 46

47 Internecie informacji na temat takiego Instytutu nie trafia na nic, poza ludźmi dyskutującymi (zwykle, cytaty wyżej) o tym, dlaczego warto iść gdzieś indziej. Niestety, nie ma żadnej opozycji, a możliwości jest mnóstwo. Wielu studentów przy wyborze uczelni kieruje się najpierw miastem, a potem uczelnią w gestii obu stron (Miasto = Instytut) powinna być jak najlepsza prezentacja uczelni. Poprzez konto na Youtube, dzięki środkom miastowym, można utworzyć dynamiczny klip promujący jednocześnie miasto, jak i Instytut Politologii. Oprócz tego, relacje z wydarzeń i spotkań, o których wcześniej była mowa być może film przedstawiający Burmistrza zachęcającego do studiowania na Instytucie Politologii. Według nas środki na to istnieją, a brak tylko chęci i dokładnego przemyślania kreatywnej strony. Czy uważasz, że Instytut ma szansę na lepsze funkcjonowanie poprzez bliższą współpracę z miastem Opole? Zdania ankietowanych studentów są zaskakująco podzielone, ponieważ duża część z nich uważa, że Instytut ma szansę, ale małą, na lepsze funkcjonowanie przy współpracy z miastem Opole, natomiast równie duża część sądzi, iż Instytut bardzo zyska na takowej współpracy. Nieliczna część nie widzi większej szansy lub też uważa, że jest to bez szans. 47