Adam Dudek, Systemy Multimedialne 2017

Transkrypt

1 Adam Dudek, Systemy Multimedialne 2017

2 Logo GIMPA sympatyczna maskotka o imieniu WILBER.

3

4 1. Narzędzia główne zestaw przycisków z symbolami używany do wybierania narzędzi 2. Opcje narzędzi zawartość tego okienka związana jest z aktualnie wybranym narzędziem w oknie 1 i pozwala precyzować jego ustawienia 3. Okno obrazu każdy otwierany w GIMPIE obraz jest wyświetlany w osobnym oknie. W tym samym momencie może być otwarte wiele zdjęć. W górnej części okna znajduje się menu główne okna jego analog jest dostępny po kliknięciu prawym przyciskiem myszy na otwartym obrazie. 4. Warstwy, kanały w oknie tym możemy obserwować i manipulować strukturą projektu warstwami i kanałami kolorów. 5. Pędzle okno umożliwia zmianę bieżącego dla rysowania pędzla, wypełnienia, deseniu oraz gradientów Uwaga! Jeśli zamkniesz jakieś okno programu, wybierz [Okna]->[Ostatnio zamknięte doki]

5

6 1. Nagłówek okna domyślnie wyświetla informacje o wczytanym obrazie 2. Menu główne główne menu programu dostępne również w postaci menu pionowego po kliknięciu prawym klawiszem, lub w przycisk 3 3. Przycisk menu wyświetla menu główne w układzie pionowym 4. Linijka (przymiar) pionowa i pozioma (jednostkę określamy przyciskiem 7). Przeciągając kursorem myszy z poziomej lub pionowej linijki możemy wyświetlić prowadnice ułatwiające komponowanie naszego projektu (prowadnic może być dowolnie dużo). Aby usunąć niepotrzebną prowadnicę, należy odsunąć ją z powrotem na stosowną linijkę 5. Szybka maska zaznacza całą powierzchnię obrazu 6. Współrzędne wskaźnika - oczywiście pod warunkiem że kursor myszy znajduje się w obrębie wyświetlanego obrazu

7 7. Jednostki miary domyślnie w pixelach 8. Bieżące powiększenie zmiana poprzez wybór lub wpisanie dowolnej wartości 9. Status obrazu domyślnie wyświetla ilość pamięci niezbędną do wyświetlenia aktywnej części obrazu 10. Przycisk nawigacji mały przycisk w postaci krzyżyka umożliwiający szybkie przesunięcie obrazu w oknie przy wykorzystaniu jego miniatury (szczególnie przydatne przy pracy z dużymi powiększeniami) 11. Obszar nieaktywny 12. Obszar wyświetlania obrazu 13. Przełącznik powiększenia obrazu włączony powoduje dostosowanie obrazu do wielkości okna i utrzymywanie tej zależności przy skalowaniu okna głównego

8 GIMP pozwala na dużą elastyczność w dostosowywaniu interfejsu do preferencji użytkownika. Najważniejszym tego elementem są okna dokowalne zwanych dokami. Każdy dok może zawierać kolekcję kart okienek dialogowych różnego rodzaju narzędzi.

9 Gimp posiada różnorodne narzędzia do zaznaczania, jednakże wszystkie z nich mają wspólną, ważną opcję, decydującą o sposobie traktowania poprzednich selekcji w przypadku dodania nowej. 1. Nowe zaznaczenie usuwa wszystkie stare 2. Dodanie nowego zaznaczenia Usuwa nowe zaznaczenie z miejsc, gdzie były wcześniejsze 4. Części wspólna zaznaczeń

10 Jest to podstawowe narzędzie do zaznaczania obszarów oraz rysowania obszarów prostokątnych wystarczy wypełnić zaznaczony obraz farbą z wiaderka. Aby narysować zarys prostokąta należy zaznaczyć obszar prostokątny, a następnie wybrać opcję [Edycja] -> [Rysuj wzdłuż zaznaczenia] Używając zaznaczania prostokątnego możesz używać dodatkowo klawiszy: Ctrl Shift Naciśnięcie po rozpoczęciu zaznaczania spowoduje, że punkt startowy stanie się środkiem, a nie lewym górnym rogiem zaznaczenia Naciśnięcie po rozpoczęciu zaznaczania spowoduje, że zaznaczenie będzie zachowywać proporcje przy skalowaniu po obu osiach Ctrl + Shift Naciśnięcie po rozpoczęciu zaznaczania spowoduje, połączenie obu powyższych elementów.

11 Wybrane zaznaczenie można swobodnie modyfikować korzystając z obszarów aktywnych zaznaczenia zaprezentowane zostały poniżej:

12 Każde zaznaczenie może zostać zapisane dla wybranego obrazu. Wybierz opcję [Zaznaczenie] -> [Zapisz do kanału]. Maska zaznaczenia zostanie wyświetlona w oknie kanałów (patrz okno warstw). Aby przywrócić zaznaczenie z kanału wybierz [Kanał na zaznaczenie] dostępny z poziomu menu kontekstowego wybranego kanału.

13 Jest to podstawowe narzędzie do zaznaczania obszarów oraz rysowania obszarów eliptycznych i okręgów wystarczy wypełnić zaznaczony obraz farbą z wiaderka. Aby narysować zarys elipsy należy zaznaczyć obszar eliptyczny, a następnie wybrać opcję [Edycja] -> [Rysuj wzdłuż zaznaczenia]

14 Narzędzie pozwala utworzyć selekcję poprzez dodawanie jej wierzchołków z wolnej ręki. Każdy punkt wiodący zaznaczenia powstaje w miejscu kliknięcia. Pomiędzy każdym z punktów tworzona jest automatycznie linia prosta. Zakończenie tworzenie zaznaczenia następuje w momencie postawienia kolejnego wierzchołka na pozycji pierwszego (zamknięta pętla).

15 Narzędzie to pozwala zaznaczać obszary w oparciu o podobieństwo kolorów. Przy korzystaniu z tego narzędzia bardzo ważne jest ustalenie odpowiedniego punktu startowego (punktu wyjścia dla określenia pikseli kolorystycznie podobnych). Istotnym jest również właściwe, nierzadko eksperymentalnie ustalone, ustawienia progu podobieństwa. W poniższym przykładzie punktem wyjścia był biały obszar w prawym dolnym rogu obrazu. Obraz oryginalny Próg : 15 Próg : 75

16 Narzędzie to, podobnie jak magiczna różdżka pozwala zaznaczać obszary w oparciu o podobieństwo kolorów. Pamiętać należy jednak, że narzędzie tamto zaznacza obszary podobne stanowiące w miarę jednolity obszar, połączony z punktem startowym. Zaznaczenie według kolorów, zaznacza wszystkie kolory odpowiednio podobne do punktu startowego, bez względu na to, gdzie się znajdują. W poniższym przykładzie punktem wyjścia był biały obszar w prawym dolnym rogu obrazu. Obraz oryginalny Próg : 15 Próg : 75

17 Narzędzie to, ma kilka wspólnych cech z narzędziem lasso, lecz w istocie działa nieco inaczej. Klikając lewym klawiszem myszy tworzymy węzły kontrolne, pomiędzy którymi narzędzie nożyczek, prowadzi krawędź łączącą. Nie jest to jednak linia prosta, jak w przypadku narzędzia lasso powstaje krzywa, której przebieg pokrywa się z przebiegiem najbliższej, wyraźnej zmiany kontrastu. Jeśli prawidłowo wskażemy węzły kontroli, narzędzie zaznaczy na dokładnie taki przebieg krzywej jaki chcieliśmy

18 Gimp udostępnia 13 narzędzi malarskich, część z nich służy do malowania przy pomocy pędzla, część z nich umożliwia modyfikację istniejącego obszaru Wypełnienie kubełkiem 2. Wypełnienie gradientem 3. Ołówek 4. Płynny pędzel 5. Gumka 6. Aerograf 7. Stalówka 8. Narzędzie do klonowania 9. Leczenie (inteligentne klonowanie) 10. Klonowanie perspektywy 11. Rozmywanie/wyostrzanie 12. Rozsmarowywanie 13. Rozjaśnianie/przyciemnianie

19 Większość narzędzi do rysowania dysponuje takimi samymi możliwościami konfiguracji, dostępnymi w przyborniku: Możemy tutaj ustawić tryb pokrywania, jego intensywność, rodzaj pędzla, jego grubość, intensywność, czy np. użycie gradientu Uwaga! Warto zauważyć, iż rodzaj pędzla (końcówka) jest niezależny od wybranego narzędzia taką samą końcówkę można wykorzystać dla ołówka jak i aerografu.

20 Ołówek szerokość 3 2. Pędzel szerokość 3 3. Aerograf szerokość 3 4. Prosta o szerokości 1 narysowana ołówkiem przy użyciu przycisku [SHIFT]

21 Narzędzie wypełnia zaznaczony obszar kolorem pierwszoplanowym, kolorem tła, lub deseniem. W zależności od ustawienia wypełniany będzie cały obszar lub tylko kolory podobne.

22 Narzędzie wypełnia zaznaczony obszar kolorem pierwszoplanowym, kolorem tła, lub deseniem. W zależności od ustawienia wypełniany będzie cały obszar lub tylko kolory podobne. Aby wypełnić obszar gradientem kolorów należy ustalić jego kierunek przeciągając go przyciskiem lewym przyciskiem myszy.

23 Aby utworzyć własny gradient należy wybrać opcję [Nowy gradient], z menu kontekstowego okna gradientów. Nowo powstały gradient jest domyślnie ustalony jako przejście od czarnego do białego. Każdy gradient składa się z segmentów. Pojedynczy segment ograniczony jest dwoma czarnymi i zawiera jeden biały trójkąt w środku (służy do balansowania przejściem tonalnym)

24 Czarnym trójkątom przypisujemy różne kolory oraz przezroczystości. Aktualnie edytowany gradient posiada menu kontekstowe w którym może ustalić kolory początku i zakończenia segmentu przejścia, sklonować przejście, podzielić na fragmenty itp. Oczywiście tak otworzony gradient można zapisać pod wskazaną nazwą.

25 Służy do usuwania barwnego fragmentu z bieżącej warstwy lub bieżącego zaznaczenia. W zależności od tego czy edytowany obraz posiada kanał alfa, to użycie narzędzia będzie skutkować wyświetleniem koloru tła, lub fragmentem zupełnie pozbawionym pokrycia Uwaga! Aby dodać kanał alfa do obrazu należy wybrać [Warstwa] - > [Przezroczystość] -> [Dodaj kanał alfa].

26 Narzędzie symulujące wykorzystywanie stalówki lub zakreślacza, do malowania wygładzonym pędzlem. Liczna opcje pozwalają dowolnie konfigurować efekt jego użycia.

27 Klonowanie jest wykorzystywane przede wszystkim do retuszu zdjęć. Posługiwanie się tym narzędziem, jest zbliżone do posługiwania się pędzlem w przeciwieństwie do tamtego maluje się fragmentami obrazu. Aby użyć narzędzia trzeba wskazać źródło klonowania należy nacisnąć klawisz CTRL, a następnie kliknąć lewym klawiszem myszy. Od tego momentu klonujemy obraz w nowym położeniu używając narzędzia jak pędzla.

28 Klonowanie wyrównanie 1. Brak wyrównania - z każdym nowym kliknięciem będziemy zaczynać malować od miejsca początkowego 2. Wyrównany - pierwsze wskazanie ustanawia punkt wyrównania, a każde następne lewym przyciskiem myszy przesuwa je w nowe miejsce 3. Zarejestrowany - punkt wyrównania zawsze będzie ustawiony w lewym górnym rogu najczęściej stosowane przy klonowaniu z innego obrazu 4. Stały mały wycinek źródłowy jest powtarzany

29 Generalnie funkcjonuje ono w oparciu o taką samą zasadę, jak narzędzie do klonowania, w przeciwieństwie do tamtego jednak stosuje inteligentne przenikanie obu nakładanych obszarów.

30 To również jest jedno z najnowszych narzędzi programu GIMP umożliwia dokonanie klonowania uwzględniając jednakże zmianę perspektywy w nowo powstałym obszarze.

31 Nazwa nowej warstwy nie ma znaczenia pod względem funkcjonalnym. Warto jednak ją nadać, łatwiej możemy się wtedy poruszać po bardziej rozbudowanym projekcie. Domyślny rozmiar nowej warstwy odpowiada wymiarom obrazu. Nowa z widoku nowa warstwa, powstała przez nałożenie na siebie wszystkich widocznych warstw zostaje umieszczona w kolejności nad nimi. Duplikuj warstwę tworzy nowa warstwę, w kolejności powyżej warstwy bieżącej, kopiując jej zawartość

32 Jeśli dokonamy standardowego skopiowania oraz wklejenia jakiego zaznaczenia na liście warstw pojawia się nowa pseudo-warstwa jako tzw. oderwane zaznaczenie. Aby połączyć go z warstwą należy można użyć polecenia Zakotwicz warstwę. Warto zauważyć, że utworzenie nowej warstwy (Nowa warstwa) przy wybranym zaznaczenie przenosi go automatycznie na tę nową powstałą warstwę. Połącz w dół polecenie scala warstwę aktywną z warstwą znajdującą się pod nią w jedna warstwę.

33 Przezroczystość dodaj kanał alfa pozwala dodać do warstwy kanał Alfa czyli kanał przezroczystości. Warto zwrócić uwagę na fakt, iż w przypadku dodawania kolejnych warstw do obrazu automatycznie posiadają one przezroczystość. Oczywiście polecenie usuń kanał alfa działa odwrotnie Przezroczystość alfa na zaznaczenie najlepiej sprawdzić doświadczalnie Przekształcenia geometryczne warstw: odbij poziomo odbij pionowo obróć 90 0 w prawo obróć 90 0 w lewo obróć swobodny obrót przesunięcie

34 Krycie warstwa każda warstwa posiada suwak umożliwiający ustalenie poziomu przezroczystości warstwy. Domyślnie krycie warstwy wynosi 100. Zmniejszenie tej wartości skutkuje zwiększeniem przezroczystości. Krycie 100 Krycie 50

35 Tryb własność ta wpływa na sposób w jaki dana warstwa przesłania inne, znajdujące się pod nią. Tryb: tylko ciemniejsze

36

37 Maska warstwy jest przypisana na stałe do konkretnej warstwy i oddziałuje bezpośrednio na nią. Jest ona reprezentowana przez obraz o palecie 256 odcienie szarości. Kolor czarny na takiej masce powoduje, iż maskowana warstwa staje się w tym miejscu całkowicie przezroczysta, biały powoduje całkowitą widoczność warstwy. Krok po kroku: 1. Otwieramy obraz źródłowy oraz dodajemy warstwę o białym kolorze wypełnienia jako tło poniżej warstwy z obrazem 2. Korzystając z opcji [Warstwa] -> [Maska] -> [Dodaj maskę warstwy] dodajemy warstwę wypełnioną białym kolorem.

38 3. Korzystając z dowolnego narzędzia rysujemy na warstwie kolorem czarnym (kolor główny jest czarny, ale rysując nim na masce uzyskujemy białe pokrycie). Uwagi Jeśli mamy potrzebę dodania czegoś na warstwie maskowanej wystarczy kliknąć na ikonę warstwy w oknie warstw. Jeśli chcemy zobaczyć podgląd tylko samej maski należy kliknąć na jej miniaturę przytrzymując jednocześnie klawisz [ALT] Jeśli chcemy zobaczyć tylko warstwę maskowaną klikamy na miniaturę maski przytrzymując klawisz [CTRL]. W obu powyższych przypadkach ponowne wykonanie tej operacji odwraca swoje działanie. 4. Korzystając z opcji [Warstwa] -> [Maska] -> [Zastosuj maskę warstwy] łączymy maskę z warstwą. Obszar na którym znajdował się odręczny napis staje się obszarem całkowicie przezroczystym. 5. Korzystając w opcji [Filtry] > [Światło i cień] -> [Rzucanie cienia] dodajemy uzyskujemy ciekawy efekt wizualny wyciętego w obrazie napisu]

39 Maska warstwy jest obrazem, więc na jako takim możemy dokonywać rożnego rodzaju przekształceń. Korzystając zatem z naszej napisowej maski dokonujemy zamiany kolorów korzystając z opcji [Kolory] -> [Inwersja]. Korzystając z opcji [Warstwa] -> [Maska] -> [Maska na zaznaczenie] możemy uzyskać zaznaczenie w oparciu o przygotowaną maskę, a następnie zapisać go jako kanał obrazu [Zaznaczenie] -> [Zapisz do kanału] Maski warstw nadają się świetnie do realizowania efektu płynnego przenikania jednej warstwy w drugą. Aby to zrealizować wystarczy pokryć maskę gradientem. Oczywiście dwa przenikane obrazy powinny być na różnych warstwach

40 Jako, że program GIMP jest programem do obróbki obrazów statycznych posiada jednakże podstawowe narzędzia umożliwiające przygotowanie tzw. animowanych gifów czyli automatycznie odtwarzanych sekwencji obrazów zamkniętych w kontenerze GIF. W przypadku GIMP a źródłem animacji jest zbiór warstw dla danego obrazu na podstawie, których tworzona jest animacja. Najprostszym sposobem na utworzenie sekwencyjnej animacji jest wykorzystanie klonowania kolejnych warstw.

41 Każdą klatkę animacji (warstwę) można sparametryzować pod względem czasu i sposoby następowania. Parametryzowanie odbywa się w specyficzny sposób poprzez doprecyzowanie nazwy wybranej warstwy (klatki). Aby ustalić czas trwania należy w nazwie wybranej klatce/warstwie dopisać jako pierwszy parametr czas w milisekundach. Aby ustalić sposób następowania (replace, combine) należy dopisać odpowiednio drugi parametr w nazwie klatki/warstwy.

42 Ostatecznym wynikiem pracy nad animacją jest w przypadku aplikacji GIMP plik w formacie.gif animowany.