Wrocław, dnia 6 grudnia 2012 r. Poz WOJEWODA DOLNOŚLĄSKI Wrocław, dnia 5 grudnia 2012 r. NK-N RB

Transkrypt

1 DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA DOLNOŚLĄSKIEGO Wrocław, dnia 6 grudnia 2012 r. Poz WOJEWODA DOLNOŚLĄSKI Wrocław, dnia 5 grudnia 2012 r. NK-N RB ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz z późn. zm.) stwierdzam nieważność 2 ust. 1 i 4 oraz 4 ust. 1 we fragmencie: wniesieniu opłaty lub i ust. 2 we fragmencie: ubezpieczone od odpowiedzialności cywilnej załącznika nr 1 do uchwały nr XXV/245/12 Rady Miejskiej Legnicy z dnia 29 października 2012 r. w sprawie Regulaminu Cmentarzy Komunalnych Gminy Legnica. Uzasadnienie Na sesji w dniu 29 października 2012 r. Rada Miejska Legnicy podjęła m.in. uchwałę nr XXV/245/12 w sprawie Regulaminu Cmentarzy Komunalnych Gminy Legnica. Uchwała ta wpłynęła do Organu Nadzoru dnia 5 listopada 2012 r. W toku badania legalności uchwały nr XXV/245/12 Organ Nadzoru stwierdził, że: 1) 2 ust. 1 i 4 załącznika nr 1 do tej uchwały naruszają art. 40 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, 2) 4 ust. 1 we fragmencie: wniesieniu opłaty lub załącznika nr 1 do tej uchwały narusza art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym i art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236 ze zm.), 3) 4 ust. 2 we fragmencie: ubezpieczone od odpowiedzialności cywilnej załącznika nr 1 do tej uchwały narusza art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Mocą uchwały nr XXV/245/12 Rada Miejska Legnicy ustaliła Regulamin Cmentarzy Komunalnych Gminy Legnica, zawierający zasady korzystania z gminnych obiektów użyteczności publicznej, jakimi są cmentarze. W podstawie prawnej uchwały Rada Miejska powołała się na art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym. Zgodnie z 2 ust. 1 i 4 załącznika nr 1 do uchwały nr XXV/245/12: 1. Administrator Cmentarzy Komunalnych urzęduje przy ul. Wrocławskiej 124 od poniedziałku do piątku w godzinach od 7.00 do oraz w soboty od 8.00 do Do egzekwowania postanowień niniejszego Regulaminu uprawnieni są Administrator Cmentarza oraz Straż Miejska w Legnicy.. Na mocy art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym radzie gminy przysługuje kompetencja do wydawania aktów prawa miejscowego w zakresie zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Jak stanowi art. 7 Konstytucji: Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa.. Zgodnie zaś z art. 94 Konstytucji: Organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy

2 Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego 2 Poz administracji rządowej, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów. Zasady i tryb wydawania aktów prawa miejscowego określa ustawa.. Powyższe oznacza, iż każde działanie organu władzy, w tym także Rady Miejskiej Legnicy musi mieć oparcie w obowiązującym prawie. Każda norma kompetencyjna musi być tak realizowana, aby nie naruszała innych przepisów ustawy. Zakres upoważnienia musi być zawsze ustalany przez pryzmat zasad demokratycznego państwa prawnego, działania w granicach i na podstawie prawa oraz innych przepisów regulujących daną dziedzinę. Naczelną zasadą prawa administracyjnego jest zakaz domniemania kompetencji. Ponadto należy podkreślić, iż normy kompetencyjne powinny być interpretowane w sposób ścisły, literalny. Jednocześnie zakazuje się dokonywania wykładni rozszerzającej przepisów kompetencyjnych oraz wyprowadzania kompetencji w drodze analogii. Na szczególną uwagę zasługuje tu wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 czerwca 2000 r. (K25/99, OTK 2000/5/141): Stosując przy interpretacji art. 87 ust. 1 i art. 92 ust. 1 Konstytucji, odnoszących się do źródeł prawa, takie zasady przyjęte w polskim systemie prawnym jak: zakaz domniemania kompetencji prawodawczych, zakaz wykładni rozszerzającej kompetencje prawodawcze oraz zasadę głoszącą, że wyznaczenie jakiemuś organowi określonych zadań nie jest równoznaczne z udzieleniem mu kompetencji do ustanawiania aktów normatywnych służących realizowaniu tych zadań (...). Na podstawie powołanej normy kompetencyjnej z art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym radzie gminy nie przysługuje uprawnienie do decydowania: 1) jaki podmiot ma sprawować bieżący nadzór czy zarząd nad gminnymi obiektami i urządzeniami użyteczności publicznej, 2) o obowiązkach i uprawnieniach tego podmiotu. Taka materia nie mieści się bowiem ani w pojęciu zasad, ani w pojęciu trybu korzystania z tych obiektów. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce komunalnej: Jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego postanawiają o wyborze sposobu prowadzenia i form gospodarki komunalnej.. Zatem rada może jedynie określić sposób i formę prowadzenia gospodarki komunalnej (np. przez osobę fizyczną, gminną jednostkę organizacyjną). Zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym: Do zadań wójta należy w szczególności gospodarowanie mieniem komunalnym.. Wyłącznie wójt, powierzając określonemu podmiotowi administrowanie gminnymi obiektami użyteczności publicznej, będzie władny określić obowiązki tego podmiotu związane z bieżącym zarządem tymi obiektami (w tym obowiązujący ten podmiot czas pracy i inne zadana związane z zarządem). Rada gminy, nie będąc umocowaną w ustawie o samorządzie gminnym do sprawowania zarządu mieniem gminnym (w tym obiektami użyteczności publicznej), nie może arbitralnie decydować o zakresie obowiązków wójta bądź upoważnionej przez niego osoby, związanych z bieżącym zarządem mieniem gminnym ponieważ ustawodawca jej do tego nie upoważnia. Sprawę wspomnianych obowiązków należy pozostawić do umownego uregulowania pomiędzy wójtem a podmiotem mający wykonywać zadania związane z zarządem gminnymi obiektami użyteczności publicznej. W przypadku zobowiązania Straży Miejskiej do egzekwowania postanowień regulaminu określającego zasady korzystania z cmentarzy gminnych należy dodać, że zadania straży gminnych określa art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych (Dz. U. Nr 123, 779 z późn. zm.). Mimo określenia otwartego katalogu tych zadań (za pomocą posłużenia się zwrotem: "w szczególności") ustawodawca nie upoważnił rady gminy do doprecyzowania bądź dookreślenia kompetencji straży gminnych. Rada tym bardziej nie powinna w sposób wiążący decydować o zakresie uprawnień czy obowiązków straży gminnych mając na uwadze fakt, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o strażach gminnych nadzór nad działalnością tych straży sprawuje wójt (burmistrz, prezydent miasta). Jest to jednostka organizacyjna gminy (art. 6 ust. 1 tej ustawy), zaś uprawnienia zwierzchnika służbowego w stosunku do kierowników gminnych jednostek organizacyjnych, m.in. w zakresie nadzoru nad podległymi pracownikami odnośnie wykonywanych przez pracowników tych jednostek zadań określonych w ustawie, wykonuje wójt (art. 33 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym). Należy pamiętać, że organy władzy publicznej, do których zaliczane są również organy jednostek samorządu terytorialnego, działają na podstawie i w granicach prawa. O ile jednostka ma swobodę działania zgodnie z zasadą, że co nie jest wyraźnie zabronione przez prawo, jest dozwolone, to organy władzy publicznej mogą działać tylko tam i o tyle, o ile prawo je do tego upoważnia, przy czym obywatel może zawsze domagać się podania podstawy prawnej, na jakiej organ podjął konkretną działalność. Jest to zgodne z wymogami wynikającymi z zasady demokratycznego państwa prawnego (W. Skrzydło, Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej. Komentarz, Zakamycze 2002, wyd. V). Oznacza to, że każde działanie organu władzy publicznej musi znajdować uzasadnienie w przepisie aktu prawnego wyższego rzędu. Dotyczy to również organów jednostek samorządu terytorialnego. Ponadto akty prawa stanowione przez organy jednostek samorządu terytorialnego powinny regulować tylko te kwestie, które wynikają z normy kompetencyjnej (tu: z art. 42 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym).

3 Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego 3 Poz Dodatkowo należy stwierdzić, że w przytoczonych wyżej przepisach załącznika nr 1 do przedmiotowej uchwały zostały uregulowane kwestie związane z wykonaniem uchwały, dotyczące administrowania (zarządu) cmentarzami komunalnymi oraz sprawowania nadzoru nad przestrzeganiem postanowień omawianego aktu. Zagadnienia te, zdaniem Organu Nadzoru, nie zawierają się w zakresie pojęciowym zasad i trybu korzystania z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. To Prezydent, w ramach przysługujących mu z mocy art. 30 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym kompetencji do wykonywania uchwał Rady Miejskiej oraz gospodarowania mieniem gminnym, będzie władny do określenia sposobu administrowania gminnymi obiektami użyteczności publicznej. Realizując tę kompetencję Prezydent będzie uprawniony m.in. do nałożenia stosownych obowiązków w przedmiocie administrowania i nadzoru nad gminnymi obiektami użyteczności publicznej na podlegających jego zwierzchnictwu służbowemu pracowników urzędu gminy, kierowników gminnych jednostek organizacyjnych lub na inne podmioty, którym gmina powierzy zarząd mieniem gminnym w drodze umowy cywilnoprawnej. W 4 ust. 1 załącznika nr 1 do uchwały nr XXV/245/12 postanowiono: Wjazd na teren cmentarzy możliwy jest po wniesieniu opłaty lub wydaniu zezwolenia przez Administratora.. Mocą tego przepisu Rada zdecydowała m.in., że wjazd na teren cmentarza będzie odpłatny. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 13 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy cmentarzy gminnych. Stosownie zaś do treści art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce komunalnej, organy stanowiące jednostki samorządu terytorialnego stanowią o wysokości cen i opłat, albo o sposobie ustalania cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej oraz za korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej jednostek samorządu terytorialnego jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na art. 1 ust. 2 ustawy o gospodarce komunalnej stanowiący, że gospodarka komunalna obejmuje w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Z przepisu tego wynika zatem, że celem zadań o charakterze użyteczności publicznej jest świadczenie usług. Usługami takimi są usługi powszechnie dostępne (czyli albo mające charakter niewykluczalny albo też gwarantowane wszystkim osobom przepisami prawa), zaspokajające w sposób bieżący i nieprzerwany szczególne i kwalifikowane potrzeby ludności, tj. potrzeby o charakterze użyteczności publicznej. Potrzeby te należy rozumieć jako potrzeby elementarne, absolutne, podstawowe i występujące powszechnie. Z kolei komunalnymi usługami o charakterze użyteczności publicznej są te spośród wskazanych usług, których świadczenie jest przejawem wykonywania gospodarki komunalnej w znaczeniu ustawowym, a więc w świetle art. 1 ustawy o gospodarce komunalnej. Muszą to być zatem usługi o charakterze użyteczności publicznej, które w sensie przedmiotowym zaspokajają potrzeby wspólnoty samorządowej oraz są jednocześnie świadczone przez podmioty, które się mieszczą w podmiotowym zakresie pojęcia gospodarka komunalna, a więc przez: 1) jednostki samorządu terytorialnego; 2) związki jednostek samorządu terytorialnego; 3) odrębne od jednostek samorządowych podmioty prawa (osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej), którym jednostki samorządu terytorialnego powierzyły w drodze umowy wykonywanie określonych zadań (usług) z zakresu gospodarki komunalnej oraz 4) odrębne w sensie prawnym od danej jednostki samorządowej podmioty prawa (np. spółki prawa handlowego), które zostały utworzone przez te jednostki samorządowe (tj. przez gminy, powiaty i województwa), względnie też takie podmioty do których te jednostki samorządowe przystąpiły. Ceny i opłaty, o których jest mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce komunalnej, mogą być zatem ustalane, po pierwsze, za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej, a po drugie za korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej jednostek samorządu terytorialnego. Jeżeli chodzi o upoważnienie organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego do określania wysokości cen i opłat, a także sposobu ustalania cen i opłat za korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej jednostek samorządu terytorialnego, to w tym kontekście należy przyjąć, że obiektami i urządzeniami użyteczności publicznej są takie przedmioty materialne mogące posiadać zarówno status rzeczy ruchomych, jak też status nieruchomości w rozumieniu prawa cywilnego które są przeznaczone do realizowania zadań o charakterze użyteczności publicznej, a więc które mają w swoim założeniu instrumentalnie służyć i wspierać wykonywanie tychże zadań. Usługi te polegają zatem na udostępnianiu osobom zainteresowanym (przejawiającym taką potrzebę) wspomnianych wyżej obiektów i urządzeń (M. Szydło, Komentarz do art. 4 ustawy o gospodarce komunalnej, Oficyna 2008). W związku z powyższym należy z całą pewnością przyjąć, że obiektem takim jest cmentarz komunalny. Nie ulega bowiem wątpliwości, że obiekt ten jest przeznaczony do realizowania zadań o charakterze użyteczności publicznej, a więc który ma w swoim założeniu służyć i wspierać wykonywanie tychże zadań.

4 Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego 4 Poz W świetle powyższego, zapewnianie przez gminę korzystania z cmentarzy publicznych jest zadaniem własnym zmierzającym do bieżącego i nieprzerwanego zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty. Jednakże zdaniem Organu Nadzoru, ustalenie przez Radę Miejską, że wjazd samochodem (bądź innym pojazdem) na teren cmentarza, jako forma korzystania z tego obiektu, będzie odpłatny stanowi naruszenie przepisu wspomnianego art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce komunalnej i nie mieści się w ramach kompetencji uchwałodawczej organu stanowiącego gminy. Opłaty te nie stanowią bowiem realizacji celu, jakim jest zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Potrzebami takimi nie dysponują w szczególności podmioty gospodarcze, które na terenie cmentarza komunalnego wykonują określone usługi, np. kamieniarskie, w zakresie transportu, zapewnienia czystości i porządku czy czynności związane z ekshumacją. Teren cmentarza komunalnego jest w takim przypadku jedynie miejscem realizacji umowy zawartej z podmiotami wykonującymi wspomniane usługi, a więc miejscem wykonania usługi o charakterze komercyjnym. Uregulowanie przez Radę w kwestionowanym przepisie obowiązku odpłatności za wjazd samochodem (bądź innym pojazdem) na teren cmentarza stanowi zdaniem Organu Nadzoru przyzwolenie na wprowadzenie dodatkowej opłaty nie mającej nic wspólnego ze świadczeniem usług komunalnych o charakterze użyteczności publicznej. Organ gminy może ustalić tylko te opłaty, które są związane z pochowaniem zwłok, a nie jakiekolwiek opłaty związane z prowadzeniem cmentarza (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 maja 2010 r., sygn. akt III SA/Kr 932/09). Według 4 ust. 2 załącznika nr 1 do uchwały nr XXV/245/12: Usługi związane z chowaniem zmarłych na Cmentarzach Komunalnych mogą wykonywać ubezpieczone od odpowiedzialności cywilnej podmioty, uprawnione do wykonywania tych czynności.. Norma ta wprowadza dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie usług pogrzebowych i świadczących usługi na terenie cmentarzy gminnych obowiązek posiadania ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej. W ocenie Organu Nadzoru powyższy przepis regulaminu korzystania z gminnych cmentarzy nie znajduje uzasadnienia w normie kompetencyjnej upoważniającej do podjęcia przedmiotowej uchwały. Rada, zdaniem Organu Nadzoru, stanowiąc odnośnie konieczności posiadania określonego ubezpieczenia przez podmioty wykonujące na terenie cmentarzy gminnych usługi związane z chowaniem zmarłych wykroczyła poza zakres przyznanego jej przez ustawodawcę upoważnienia do uregulowania zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, jakimi jest w niniejszym przypadku są cmentarze komunalne. Organ Nadzoru uważa, że stanowienie przez radę gminy aktu prawa miejscowego na podstawie ogólnej normy kompetencyjnej zawartej w art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym możliwe jest tylko w ramach przyznanych gminie kompetencji, związanych z realizacją nałożonych na nią zadań. Zarówno uprawnieniem jak i obowiązkiem gminy jest dbałość o należyty stan gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, a do takich niewątpliwie należą gminne cmentarze. Tym samym, działając na podstawie art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym, rada gminy może wydawać akty prawa miejscowego w zakresie zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Podejmowanie działalności uchwałodawczej w tym przedmiocie nie oznacza jednak niczym nie skrępowanej swobody rady w tworzeniu aktów normatywnych w takich sytuacjach. Tak więc zasady ustanowione przez radę gminy nie mogą wykraczać poza istotę korzystania z tych obiektów i urządzeń, zwłaszcza wtedy, gdy cechy prawne i granice owego korzystania zostały zdefiniowane w przepisach wyższego rzędu. W przekonaniu Organu Nadzoru rada gminy, określając regulamin korzystania z gminnych obiektów użyteczności publicznej nie posiada upoważnienia do zamieszczania w akcie prawa miejscowego regulacji dotyczących wymagań formalnych, jakie muszą spełniać podmioty wykonujące na terenie wspomnianych obiektów określone usługi na rzecz wspólnoty samorządowej. Należy również zauważyć, że norma kompetencyjna z art. 42 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym nie upoważnia Rady do stanowienia odnośnie obowiązków przedsiębiorców związanych z prowadzeniem przez nich działalności w określonym zakresie. Według art. 6 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz t.j.) podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach. Wolność działalności gospodarczej obejmuje zarówno wolność wyboru rodzaju działalności gospodarczej, jak też wolność decydowania o sposobie wykonywania wybranej sfery tej działalności. Kwestionowany fragment 4 ust. 2 załącznika nr 1 do uchwały pozostaje w sprzeczności również z wyrażoną w art Kodeksu cywilnego zasadą swobody umów. Należy podkreślić, że rada gminy nie może w oparciu o art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym wpływać na kształt i treść przyszłej umowy cywilnoprawnej. Zdaniem Organu Nadzoru to osoba zainteresowana wykonaniem usługi pogrzebowej oraz podmiot świadczący taką usługę, jako równorzędne strony stosunku cywilnoprawnego będą władne ustalić w umowie kwestie związane z poszczególnymi obowiązkami jakie obciążać będą każdą ze stron tego stosunku. Rada, nie będąc stroną tej umowy, nie może arbitralnie wpływać na jej treść poprzez obciążenie danej strony konkretnymi obowiązkami bądź przyznanie jej określonych uprawnień związanych z usługą świadczoną przez podmiot gospodarczy.

5 Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego 5 Poz Rada Miejska, podejmując niniejszą uchwałę, w zakwestionowanej części przekroczyła zakres przekazanego jej upoważnienia ustawowego, tymczasem każdorazowe przekroczenie kompetencji do podejmowania uchwał powinno być traktowane jako istotne naruszenie prawa, skutkujące nieważnością uchwały. Stanowisko organu nadzoru potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 14 kwietnia 2000 r. (sygn. akt I SA/Wr 1798/99): Opierając się na konstrukcji wad powodujących nieważność można wskazać rodzaje naruszeń przepisów, które trzeba zaliczyć do istotnych, skutkujących nieważnością uchwały organu gminy. Do nich należy naruszenie przepisów wyznaczających kompetencję do podejmowania uchwał, podstawy prawnej podejmowania uchwał, przepisów prawa ustrojowego, przepisów prawa materialnego przez wadliwą ich wykładnię - oraz przepisów regulujących procedurę podejmowania uchwał.. W przedmiotowej kwestii wypowiedział się również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w wyroku z dnia 13 września 2007 r. (sygn. akt II SA/Op 350/07) stwierdził że: Organ wykonujący kompetencję prawodawczą w zawartym upoważnieniu ustawowym obowiązany jest zatem działać ściśle w granicach tego upoważnienia.. Mając na uwadze cytowany już wyżej art. 7 Konstytucji RP, zasadnym jest przytoczenie również jednej z tez postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia 2005 r., sygn. akt WK22/04 (OSNKW 2005/3/29): Art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r. stanowiący, że organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa, zawiera normę zakazującą domniemywania kompetencji takiego organu i tym samym nakazuje, by wszelkie działania organu władzy publicznej były oparte na wyraźnie określonej normie kompetencyjnej.. Mając powyższe na uwadze, postanawiam jak w sentencji. Od niniejszego rozstrzygnięcia przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w terminie 30 dni od jego doręczenia, którą należy wnieść za pośrednictwem organu nadzoru Wojewody Dolnośląskiego. Zgodnie z art. 92 ustawy o samorządzie gminnym stwierdzenie przez organ nadzoru nieważności uchwały organu gminy wstrzymuje jej wykonanie z mocy prawa w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego. Wojewoda Dolnośląski: Aleksander Marek Skorupa