Wrocław, dnia 14 maja 2015 r. Poz ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE NR NK-N MS6 WOJEWODY DOLNOŚLĄSKIEGO. z dnia 11 maja 2015 r.

Transkrypt

1 DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA DOLNOŚLĄSKIEGO Wrocław, dnia 14 maja 2015 r. Poz ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE NR NK-N MS6 WOJEWODY DOLNOŚLĄSKIEGO z dnia 11 maja 2015 r. Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późń. zm.) stwierdzam nieważność 2 ust. 1, ust. 3, ust. 4 3 ust. 1, 6 we fragmencie do dnia 15 każdego miesiąca przez świadczeniobiorcę lub za pośrednictwem osoby, która sprawuje usługi uchwały Nr VI/30/2015 Rady Gminy Kondratowice z dnia 31 marca 2015 r. w sprawie ustalenia szczegółowych warunków przyznawania i ponoszenia odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze oraz szczegółowych warunków częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat oraz trybu ich pobierania oraz załącznika nr 1 do uchwały. Uzasadnienie Na sesji w dniu 31 marca 2015 r., działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 17 ust. 1 pkt 11 w związku z art. 50 ust. 6 oraz art. 96 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (Dz. U. z 2015 r., poz. 163) zwaną dalej także ustawą, Rada Gminy Kondratowice podjęła uchwałę Nr VI/30/2015 w sprawie ustalenia szczegółowych warunków przyznawania i ponoszenia odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze oraz szczegółowych warunków częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat oraz trybu ich pobierania, zwaną dalej także uchwałą. Przedmiotowa uchwała wpłynęła do organu nadzoru dnia 13 kwietnia 2015 r. W toku badania legalności uchwały Organ Nadzoru stwierdził, iż: - 2 ust. 1 uchwały został podjęty z istotnym naruszeniem art. 50 ust. 5 i ust. 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej oraz art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, - 2 ust. 3 uchwały został podjęty z istotnym naruszeniem art. art. 50 ust. 6 oraz art. 110 ust. 7 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej, - 2 ust. 4 uchwały oraz załącznik nr 1 do uchwały podjęto z istotnym naruszeniem art. art. 50 ust. 3 i ust. 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej, - 3 ust. 1 uchwały został podjęty z istotnym naruszeniem art. 50 ust. 5 w zw. ust. 6 oraz ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej, - 6 we fragmencie do dnia 15 każdego miesiąca przez świadczeniobiorcę lub za pośrednictwem osoby, która sprawuje usługi uchwały istotnie narusza art. 50 ust. 6 oraz art. 104 ust. 1 i 3 ustawy o pomocy społecznej w związku z art. 7 Konstytucji RP.

2 Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego 2 Poz Podstawę prawną do podjęcia uchwały Nr VI/30/2015 Rady Gminy Kondratowice z dnia 31 marca 2015 r. w sprawie ustalenia szczegółowych warunków przyznawania i ponoszenia odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze oraz szczegółowych warunków częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat oraz trybu ich pobierania stanowi art. 50 ust. 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej, zgodnie z którym: Rada gminy określa, w drodze uchwały, szczegółowe warunki przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze, z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi, oraz szczegółowe warunki częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat, jak również tryb ich pobierania. W trakcie analizy uchwały Organ Nadzoru zauważył jednakże, poniżej opisane, istotne naruszenia prawa, skutkujące stwierdzeniem nieważności tych regulacji. W trakcie analizy uchwały Organ Nadzoru zauważył jednakże, poniżej opisane, istotne naruszenia prawa, skutkujące stwierdzeniem nieważności tych regulacji. W 2 ust. 1 uchwały Rada Gminy Kondratowice zapisała: Usługi opiekuńcze świadczone są na terenie gminy Kondratowice, w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy.. Tymczasem w zakresie upoważnienia przyznanego organowi stanowiącemu gminy nie mieści się wskazywanie miejsca wykonywania usług opiekuńczych. Rada Gminy Kondratowice przekroczyła więc przyznaną jej, na mocy art. 50 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej, kompetencję. Podejmując wskazaną regulację bezpośrednio naruszono także art. 50 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej, w którym unormowano, że rolą ośrodka pomocy społecznej jest wskazanie miejsca świadczenia. Oznacza to, że nie mając do tego upoważnienia, organ stanowiący Gminy Kondratowice wkroczył w kompetencje innego podmiotu, co zawsze należy traktować jako istotne naruszenie prawa powodujące stwierdzenie nieważności przepisu. Należy mieć na uwadze fakt, że w świetle art. 2 Konstytucji RP Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. Pochodną zasady demokratycznego państwa prawnego jest art. 7 ustawy zasadniczej, zgodnie z którym organy władzy publicznej działają w granicach i na podstawie prawa. Oznacza to, że każde działanie organu władzy a więc i rady gminy musi mieć oparcie w obowiązującym prawie. A zatem, podejmując akty prawne w oparciu o normę ustawową, organ stanowiący musi ściśle uwzględniać wytyczne zawarte w upoważnieniu. Odstąpienie od tej zasady narusza związek formalny i materialny pomiędzy aktem wykonawczym a ustawą, co z reguły stanowi istotne naruszenie prawa. Regulacja 2 ust. 3 uchwały stanowi, że: Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w Kondratowicach określa w decyzji administracyjnej zakres usług opiekuńczych, miejsce i termin świadczenia, a także wysokość odpłatności, która ponosi świadczeniobiorca. Tymczasem przepis ten wykracza poza upoważnienie zawarte w art. 50 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej. Nie mieści się w nim bowiem kompetencja do regulowania obligatoryjnych elementów decyzji administracyjnej, ani do upoważnienia kierownika ośrodka pomocy społecznej do wydawania decyzji w przedmiocie świadczenia w zakresie usług opiekuńczych. Normowanie obligatoryjnych elementów decyzji administracyjnej o przyznaniu usług opiekuńczych stoi w sprzeczności z art i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego. Zgodnie ze wskazanymi przepisami decyzja administracyjna powinna zawierać: oznaczenie organu administracji publicznej, datę jej wydania, oznaczenie strony lub stron, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne i prawne, pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji lub, jeżeli decyzja wydana została w formie dokumentu elektronicznego, powinna ona być opatrzona bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Decyzja, w stosunku do której może być wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego, powinna zawierać ponadto pouczenie o dopuszczalności wniesienia takiego środka. Przepisy szczególne mogą określać także inne składniki, które powinna zawierać decyzja. Takim przepisem może być również art. 50 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej, zgodnie z którym ośrodek pomocy społecznej, przyznając usługi opiekuńcze, ustala ich zakres, okres i miejsce świadczenia. Brak jest jednak upoważnienia dla organu stanowiącego gminy do regulowania w drodze aktu prawa miejscowego kwestii związanych z wydawaniem decyzji administracyjnych, w tym określania - jak ma to miejsce w rozpatrywanej uchwale - elementów, które ma zawierać decyzja. Zdaniem organu nadzoru także to narusza prawo w sposób istotny.

3 Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego 3 Poz Co więcej, w sposób istotny naruszony został także art. 110 ust. 7 ustawy o pomocy społecznej. Zgodnie z nim to wójt (burmistrz, prezydent miasta) udziela kierownikowi ośrodka pomocy społecznej upoważnienia do wydawania decyzji administracyjnych w indywidualnych sprawach z zakresu pomocy społecznej należących do właściwości gminy. Przepis ten stanowi lex specialis w stosunku do generalnej normy zawartej w przepisie art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którą to rada gminy jest uprawniona do upoważniania m.in. kierowników gminnych jednostek organizacyjnych do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej. Relacja obu rozpatrywanych przepisów prowadzi do wniosku, że rada gminy nie jest uprawniona do udzielenia kierownikowi gminnego ośrodka pomocy społecznej upoważnienia do wydawania decyzji administracyjnych w indywidualnych sprawach z zakresu pomocy społecznej należących do właściwości gminy, do których - zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o pomocy społecznej - zalicza się m.in. organizowanie i świadczenie usług opiekuńczych. Tym samym Rada Gminy Kondratowice, przyjmując przedmiotowy przepis, w sposób istotny naruszyła art. 110 ust. 7 ustawy o pomocy społecznej. W trakcie dalszej analizy uchwały Organ Nadzoru stwierdził, iż także regulacja 2 ust. 4 uchwały oraz załącznika nr 1 do uchwały narusza prawo w sposób istotny. Rada Gminy w 2 ust. 4 uchwały zapisała: Wykaz czynności w ramach usług opiekuńczych stanowi załącznik Nr 1 do uchwały., a w załączniku nr 1 do uchwały zatytułowanym Wykaz czynności w ramach usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi: 1. Usługi opiekuńcze świadczone przez Gminny Ośrodek Pomocy społecznej Kondratowicach obejmują zaspokojenie codziennych potrzeb życiowych w szczególności: 1) Czynności gospodarcze, w tym: zakup artykułów spożywczych, przygotowanie posiłku lub jego dostarczenie, utrzymanie w czystości sprzętu gospodarstwa domowego, sanitarnego i pomieszczenia, w którym podopieczny przebywa, a także pranie odzieży, palenie w piecu, wynoszenie śmieci; 2) Czynności pielęgnacyjne, w tym: karmienie, mycie, ubieranie, zmiana bielizny osobistej, pościelowej, przesłanie łóżka, pomoc w załatwianiu potrzeb fizjologicznych, zapobieganie odleżynom i odparzeniom; 3) Pomoc w zakresie rozwiązywania problemów zdrowotnych i umożliwienie lub pośredniczenie w kontakcie ze służbą zdrowia; 4) Załatwianie spraw urzędowych, w tym: opłacanie rachunków, wypełnianie druków, pisanie podań; 5) Zapewnienie, w miarę możliwości kontaktu z otoczeniem; integracja ze społecznością, współpraca z rodziną; 6) Podtrzymywanie sprawności fizycznej. 2. Zakres specjalistycznych usług opiekuńczych świadczonych przez Gminny Ośrodek Pomocy społecznej w Kondratowicach obejmuje usługi dostosowane do szczególnych potrzeb wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności, wykonywane przez osoby ze specjalistycznym przygotowaniem zawodowym. Z art. 50 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej wynika, że organ stanowiący gminy nie jest uprawniony do wskazywania jaką pomoc obejmują usługi opiekuńcze czy specjalistyczne usługi opiekuńcze, a tym samym - wprowadzając regulację poza zakresem upoważnienia - naruszono przepis ustawowy. Naruszony został także art. 50 ust. 3 ustawy, który stanowi, że usługi opiekuńcze obejmują pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, opiekę higieniczną, zaleconą przez lekarza pielęgnację oraz, w miarę możliwości, zapewnienie kontaktów z otoczeniem, a także art. 50 ust. 4 ustawy Specjalistyczne usługi opiekuńcze są to usługi dostosowane do szczególnych potrzeb wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności, świadczone przez osoby ze specjalistycznym przygotowaniem zawodowym. Przepis art. 50 ust. 4 ustawy został powtórzony i zmodyfikowany, a przepis art. 50 ust. 3 ustawy został przez Radę zmodyfikowany. Po pierwsze, poprzez stworzenie katalogu czynności zdefiniowane zostało ustawowe pojęcie pomocy w zakresie zaspokajania codziennych potrzeb życiowych. Jest to istotne naruszenie prawa, ponieważ wprowadzając do aktu prawnego określone zwroty ustawodawca nadaje im określone znaczenie. Należy je interpretować zgodnie powszechnie przyjętymi zasadami wykładni prawa, a żaden podmiot - w tym także Rada Gminy Kondratowice- nie ma kompetencji do tworzenia ich definicji legalnej. Organ ten nie jest władny stwierdzać, jakie czynności służą zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, a jakie nie. Wątpliwe jest, czy katalog taki można ustalić na poziomie aktu generalno-abstrakcyjnego, to jest abstrahując od indywidualnej sytuacji każdego świadczeniobiorcy. Nie to jednak stanowi o wadliwości omawianej regulacji uchwały we wskazanym aspekcie, lecz wejście prawodawcy miejscowego w nienależne mu kompetencje tworzenia definicji legalnych ustawowych pojęć. Takie działanie zawsze należy oceniać jako istotne naruszenie prawa powodujące nieważność przepisu. Po drugie, zaliczenie do usług opiekuńczych enumeratywnie wyliczonych czynności pielęgnacyjnych, jest ograniczeniem zakresu usług opiekuńczych wskazanych w ustawie. Ustawodawca nie ogranicza ich bowiem wyłącznie do karmienia, mycia, ubierania, zmiany bielizny osobistej, pościelowej, przesłania łóżka,

4 Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego 4 Poz pomocy w załatwianiu potrzeb fizjologicznych, zapobieganie odleżynom i odparzeniom, lecz wskazuje na każdy rodzaj opieki higienicznej (bez ograniczenia) oraz na taką pielęgnację, która jest zlecona przez lekarza. Można zatem wskazać, że Rada zmodyfikowała ustawowo przyznane usługi opiekuńcze oraz wkroczyła w zastrzeżoną dla lekarza kompetencje do określania jej zakresu pielęgnacji. W obu przypadkach prawodawca miejscowy istotnie i rażąco naruszył art. 50 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej. Modyfikowanie regulacji ustawowych (a nawet ich powtarzanie i uzupełnienie) przez przepisy uchwały jest niedopuszczalne i dezinformujące. Może prowadzić bowiem do odmiennej czy sprzecznej z intencjami ustawodawcy interpretacji przepisów. Trzeba liczyć się z tym, że zmodyfikowany (ale także powtórzony) przepis będzie interpretowany w kontekście uchwały, w której go zamieszczono, co może prowadzić do całkowitej lub częściowej zmiany intencji prawodawcy. W takim kontekście, zjawisko modyfikacji i powtarzania w aktach prawnych przepisów zawartych w aktach hierarchicznie wyższych, należy uznać za niedopuszczalne. W orzecznictwie sądów administracyjnych wielokrotnie wskazywano, że modyfikacja przypisów ustawowych stanowi istotne naruszenie prawa (wyrok NSA z dnia 16 czerwca 1992 r., II SA 99/92, LEX nr 10348; wyrok NSA z dnia 14 października 1999 r., II SA/Wr 1179/98, LEX nr 39509; wyrok NSA z dnia 25 marca 2003 r., II SA/Wr 2572/02, LEX nr ; wyrok NSA z dnia 26 lutego 2010 r., II OSK 1966/09, LEX nr ). W tym miejscu należy wspomnieć ponownie, iż konstytucyjne obowiązki działania organów władzy publicznej w granicach i na podstawie prawa (art. 7 Konstytucji RP) oraz stanowienia aktów prawa miejscowego na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie (art. 94 Konstytucji RP). Oznaczają one nakaz pełnej realizacji delegacji do stanowienia prawa miejscowego, jaki i zakaz wykraczania poza zakres upoważnienia oraz konieczność takiego realizowania każdej normy kompetencyjnej, aby nie naruszała innych przepisów ustawy. Zakres upoważnienia musi być zawsze ustalany przez pryzmat zasad demokratycznego państwa prawnego, działania w granicach i na podstawie prawa oraz innych przepisów regulujących daną dziedzinę. Należy przy tym przychylić się do stanowiska, że akty prawa miejscowego muszą być wydawane na podstawie wyraźnego, a nie opartego jedynie na domniemaniu czy wykładni celowościowej, upoważnienia ustawowego, w granicach w tym upoważnieniu zakreślonych; [...] upoważnienie nie może się opierać na domniemaniu objęcia swym zakresem materii w nim niewymienionych; [...] akt podustawowy musi być niesprzeczny zarówno z ustawą, w której zawarta jest delegacja i na podstawie której został wydany, ale także z konstytucją i innymi aktami ustawodawczymi, które bezpośrednio lub pośrednio dotyczą tej samej materii (D. Dąbek, Prawo miejscowe, Wolters Kluwer Polska 2007, s. 32). W związku z powyższym zasadne jest stwierdzenie nieważności 2 ust. 4 oraz załącznika nr 1 do uchwały Rady Gminy Kondratowice. W 3 ust. 1 uchwały Rada Gminy zapisała: Wymiar i zakres usług opiekuńczych uzależniony jest od stanu zdrowia świadczeniobiorcy, jego sytuacji rodzinnej i materialnej oraz środków finansowych przeznaczonych w budżecie gminy na ten cel.. Tymczasem zgodnie z art. 50 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej ośrodek pomocy społecznej, przyznając usługi opiekuńcze, ustala ich zakres, okres i miejsce świadczenia. Z przepisów ustawy o pomocy społecznej wynika, że decyzja w przedmiocie przyznania pomocy w formie usług opiekuńczych ma charakter uznaniowy i nawet w przypadku spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek organ pomocy społecznej może przyznać ją w wymiarze i zakresie, który uzna za niezbędny. Dlatego w każdej ze spraw organ pomocy społecznej rozważa sytuację życiową osoby ubiegającej się o pomoc, jej stan zdrowia i na tej podstawie ustala zakres niezbędnych dla niej usług opiekuńczych, biorąc pod uwagę możliwości świadczenia ww. przemocy przez ośrodek pomocy społecznej oraz potrzeby innych osób znajdujących się w sytuacji, o której mowa w art. 50 ust. 1 powołanej ustawy (wyrok NSA w Warszawie z dnia 10 stycznia 2012 r., sygn. akt I OSK 1344/11). Rada Gminy nie może zatem stanowić od czego uzależniony będzie wymiar i zakres przyznawanych usług, gdyż to należy do wyłącznej właściwości ośrodka pomocy społecznej. Norma kompetencyjna zawarta w art. 50 ust. 6 ustawy powinna być interpretowana w sposób ścisły uwzględniający językowe dyrektywy wykładni prawa. Wskazują one, że upoważnienie rady gminy obejmuje określenie: 1) szczegółowych warunków przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze (z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi); 2) szczegółowych warunków częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat; 3) trybu ich

5 Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego 5 Poz pobierania. W ramach tak wytyczonego upoważnienia rady mieści się zatem wyłącznie kompetencja do wskazania przesłanek, których spełnienie zapewni korzystanie z usług opiekuńczych, przesłanek kształtujących cenę za usługę, przesłanek warunkujących częściowe lub całkowite zwolnienie od opłat za usługi oraz ustalenie porządku pobierania opłat za usługę opiekuńczą (wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 lutego 2006 r., sygn. akt IV SA/Wr 637/04). Stąd też istotnie narusza prawo zapis 3 ust. 1 uchwały, w którym Rada Gminy określiła jakie czynniki wpływają na wymiar i zakres przyznawanych usług opiekuńczych. Także regulacja 6 uchwały, w podkreślonym fragmencie, podjęta została z istotnym naruszeniem przepisów ustawy o pomocy społecznej. W 6 uchwały Rada zapisała: Należność za usługi opiekuńcze wnoszona jest na konto bankowe Gminnego Ośrodka Pomocy społecznej w Kondratowicach do dnia 15 każdego miesiąca przez świadczeniobiorcę lub za pośrednictwem osoby, która sprawuje usługi. Zgodnie zaś z art. 104 ust. 1 i 3 ustawy o pomocy społecznej wysokość należności, z tytułu wydatków na świadczenia z pomocy społecznej, z tytułu opłat określonych przepisami ustawy oraz z tytułu nienależnie pobranych świadczeń podlegających zwrotowi oraz terminy ich zwrotu ustala się w drodze decyzji administracyjnej. Ustawa wskazuje zatem wprost, że aktem właściwym do określenia terminu zwrotu wydatków za usługi opiekuńcze jest decyzja administracyjna. Organ stanowiący gminy nie jest więc właściwy do regulowania kwestii terminów płatności w akcie prawa miejscowego. Regulacja uchwały wkracza tym samym w zakres kompetencji innego organu organu właściwego do wydawania decyzji, co zawsze należy traktować jako istotne naruszenie prawa powodujące stwierdzenie nieważności przepisu. Ponadto, uregulowane w akcie prawa miejscowego materii, która winna znaleźć się w indywidualnym akcie administracyjnym wydawanym w trybie postępowania administracyjnego w sposób istotny wpływa na sytuację procesową adresata obu aktów. Adresat traci w ten sposób uprawnienia swoiste dla strony postępowania administracyjnego. Można przykładowo wskazać na różny sposób zaskarżenia decyzji administracyjnej (odwołanie) i aktu prawa miejscowego (skarga do sądu administracyjnego) i różny zakres praw i obowiązków procesowych z tym związanych. Także z tego względu wskazany fragment uchwały należy oceniać jako istotnie naruszający prawo. Artykuł 50 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej pozwala radzie gminy określić między innymi tryb pobierania opłat z usługi opiekuńcze, co nie pozwala jednak na wprowadzanie do aktu prawa miejscowego treści, które zgodnie z ustawą winny znaleźć się w rozstrzygnięciu przybierającym inną niż powszechnie obowiązujący akt normatywny formę prawną. Ustawa o pomocy społecznej wyraźnie rozdziela pojęcia trybu pobierania opłaty (art. 50 ust. 6) oraz terminu zwrotu opłat określonych przepisami ustawy (art. 104 ust. 1 i 3). Tym samym kwestionowana regulacja uchwały w sposób istotny narusza wskazane przepisy ustawy o pomocy społecznej i konieczne jest stwierdzenie jej nieważności. Ponadto 6 uchwały stwierdza się również, że opłata za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze wnoszona jest za pośrednictwem osoby, która sprawuje usługi. W oparciu o wprowadzoną regulację można wyprowadzić wniosek, że na realizatora usługi (wykonawcę) został nałożony obowiązek pobierania tychże opłat i przekazywania ich na konto środka pomocy. Rada w oparciu o delegację ustawową art. 50 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej nie posiada bowiem kompetencji do nakładania na podmioty zewnętrzne obowiązków w zakresie czynności poboru opłat za świadczenie usług. Zgodnie z art. 7 Konstytucji organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. W omawianym przypadku uprawnienia Rady w omawianym zakresie nie można również wywieść z żadnego innego przepisu rangi ustawy. Opłata za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze ma charakter cywilnoprawny. Dlatego też kwestie ewentualnego ich pobierania przez podmioty zewnętrzne stanowić powinny materię umowy cywilnoprawnej pomiędzy ośrodkiem pomocy społecznej a podmiotem zewnętrznym. Za niedopuszczalne należy uznać nakładanie tego typu obowiązków przez gminę przy pomocy swego imperium w drodze aktu prawa miejscowego. Wobec powyższego należy stwierdzić, iż regulacja 6 uchwały we fragmencie do dnia 15 każdego miesiąca przez świadczeniobiorcę lub za pośrednictwem osoby, która sprawuje usługi istotnie narusza art. 50 ust. 6 oraz art. 104 ust. 1 i 3 ustawy o pomocy społecznej w związku z art. 7 Konstytucji. Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.

6 Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego 6 Poz Od niniejszego rozstrzygnięcia przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w terminie 30 dni od daty jego doręczenia, którą należy wnieść za pośrednictwem organu nadzoru - Wojewody Dolnośląskiego. Zgodnie z art. 92 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stwierdzenie przez organ nadzoru nieważności uchwały organu gminy wstrzymuje ich wykonanie z mocy prawa w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego. Wojewoda Dolnośląski: T. Smolarz