PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU FOTOTECHNIK O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ

Transkrypt

1 ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU FOTOTEHNIK O STRUKTURZE RZEDMIOTOWEJ TY SZKOŁY: TEHNIKUM RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY Warszawa 2012

2 Autorzy: mgr inż. Rafał Michałowski, mgr inż. aweł ierzchalski, mgr inż. iotr Terlecki-rokopowicz, mgr inż Rafał Michałowski Recenzenci: mgr inż. Grażyna Dobrzyńska-Klepacz, mgr Łukasz Wójcik Lider grupy branżowej: mgr inż. Wojciech ilc Lider zadania Opracowanie przykładowych zmodernizowanych programów nauczania dla zawodów : mgr inż. Joanna Ksieniewicz Koordynator merytoryczny projektu: mgr inż. Maria Suliga Menadżer projektów systemowych realizowanych przez KOWEZiU: mgr Agnieszka feiffer Redakcja i skład: zespół Addvalue Dorota Burzec ublikacja powstała w ramach projektu systemowego Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego w ramach Działania 3.3. oprawa jakości kształcenia, oddziałanie Modernizacja treści i metod kształcenia, riorytet III, rogram Operacyjny KAITAŁ LUDZKI. rojekt realizowany przez Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. ublikacja jest dystrybuowana bezpłatnie. opyright by Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej Warszawa 2012 Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej Warszawa ul. Spartańska 1B 2

3 SIS TREŚI 1. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO OGÓLNE ELE I ZADANIA KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO INFORMAJA O ZAWODZIE FOTOTEHNIK UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE FOTOTEHNIK OWIĄZANIA ZAWODU FOTOTEHNIK Z INNYMI ZAWODAMI SZZEGÓŁOWE ELE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE FOTOTEHNIK RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU FOTOTEHNIK Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO LAN NAUZANIA DLA ZAWODU FOTOTEHNIK ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW rocesy fotograficzne Urządzenia fototechniczne Technologie multimedialne Działalność gospodarcza w fotografii Język obcy w fotografii Techniki fotograficzne yfrowa obróbka obrazu rojekty multimedialne raktyki zawodowe ZAŁĄZNIKI Załącznik 1. EFEKTY KSZTAŁENIA DLA ZAWODU FOTOTEHNIK ZAISANE W ROZORZĄDZENIU W SRAWIE ODSTAWY ROGRAMOWEJ KSZTAŁENIA W ZAWODAH Załącznik 2. OGRUOWANE EFEKTY KSZTAŁENIA DLA ZAWODU FOTOTEHNIK Załącznik 3. USZZEGÓŁOWIONE EFEKTY KSZTAŁENIA DLA ZAWODU FOTOTEHNIK... Błąd! Nie zdefiniowano zakładki. 3

4 4

5 1. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu fototechnik opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi: ustawa z dnia 8 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz z późn. zm.) ze szczególnym uwzględnieniem ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2011 r, Nr 205, poz. 1206), rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2011 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. z 2012 r., poz. 7), rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (Dz. U. z 2012 r., poz. 184), rozporządzenie z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 204), rozporządzenie MEN z dnia 15 grudnia 2012 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. Nr 244, poz. 1626), rozporządzenie MEN z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (Dz. U r., poz. 752), rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 83, poz. 562 z późn. zm.), rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 228, poz. 1487), rozporządzenie MEN z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003 r. Nr 6, poz. 69 z późn. zm.). 2. OGÓLNE ELE I ZADANIA KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową 5

6 przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie powyższych celów ogólnych kształcenia zawodowego. 3. INFORMAJA O ZAWODZIE FOTOTEHNIK Fototechnik to specjalista zajmujący się fotografowaniem i realizacją projektów multimedialnych. Zajmuje się optycznym obrazowaniem wszelkiego rodzaju obiektów i utrwalaniem ich obrazów metodami chemicznymi lub elektronicznymi. Rejestruje i przygotowuje materiały cyfrowe do publikacji w mediach. Wykonuje i publikuje internetowe projekty multimedialne. Dobiera i wykorzystuje narzędzia informatyczne do realizacji określonych zadań. Fototechnik może pracować w studiach fotograficznych, agencjach wydawniczych i reklamowych, policji, archiwach, instytucjach zajmujących się cyfryzacją materiałów analogowych oraz szeroko pojętym sektorze e-usług. 4. UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE FOTOTEHNIK Fotografia jest wykorzystywana we wszystkich niemal obszarach działalności człowieka. ostęp technologiczny sprawił, że dzisiaj odchodzi się od rejestracji materiałów w postaci analogowej na rzecz rejestracji cyfrowej. Zbiory materiałów analogowych poddawane są cyfryzacji i przechowywane w tej postaci, co zdecydowanie zmniejsza koszty ich archiwizowania. owszechna dostępność sprzętu elektronicznego do rejestracji materiałów cyfrowych przyczyniła się do rozwoju sektora usług związanych z przetwarzaniem tych materiałów i ich utrwalaniem w formie pocztówek, folderów, albumów, filmów, jak i publikowaniem w Internecie. oraz częściej powyższe usługi możemy zlecić do wykonania przez Internet, co znacząco zmniejsza koszty dla klienta, a dla firmy otwiera nowy rynek o zasięgu globalnym. Kształcenie w zawodzie fototechnik przygotowuje specjalistów z zakresu multimediów i fotografii, którzy są w stanie sprostać oczekiwaniom, jakie niesie rozwijający się rynek szeroko pojętych usług cyfrowych. 6

7 5. OWIĄZANIA ZAWODU FOTOTEHNIK Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym umożliwiając uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Wspólne kwalifikacje mają zawody kształcone na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej i technikum. Dla zawodu fototechnik wyodrębniona została kwalifikacja A.20., która stanowi podstawę kształcenia w zawodzie fotograf i kwalifikacja A.25., która jest kształcona w zawodzie technik cyfrowych procesów graficznych. Inną grupą wspólnych efektów dotyczących obszaru zawodowego są efekty stanowiące podbudowę kształcenia w zawodach określone kodem KZ(A.l). Są one wspólne dla zawodów: fotograf, fototechnik oraz technik cyfrowych procesów graficznych. A.20. Kwalifikacja Symbol zawodu Zawód Elementy wspólne Fotograf Rejestracja i obróbka obrazu Fototechnik KZ(A.l) A.25. Wykonywanie i realizacja projektów multimedialnych Fototechnik Technik cyfrowych procesów graficznych KZ(A.l) 7

8 6. SZZEGÓŁOWE ELE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE FOTOTEHNIK Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie fototechnik powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1) organizowania planu zdjęciowego; 2) rejestrowania, kopiowania i obróbki obrazu; 3) wykonywania prac graficznych przeznaczonych do wydruku; 4) przygotowywania prezentacji graficznych i multimedialnych; 5) wykonywania i wdrażania internetowych projektów multimedialnych. Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie fototechnik: efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (BH, DG, JOZ, KS, OMZ); efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie KZ(A.l); efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie: Rejestracja i obróbka obrazu (A.20.) oraz Wykonywanie i realizacja projektów multimedialnych (A.25.). 7. RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM W programie nauczania dla zawodu fototechnik uwzględniono przedmioty ogólnokształcące: fizyka i matematyka, których nauka odbywać się będzie na poziomie rozszerzonym. 8

9 8. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU FOTOTEHNIK Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu fototechnik uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: 1) umiejętność rozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; 3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa; 4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; 5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami; 6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; 8) umiejętność pracy zespołowej. W programie nauczania dla zawodu fototechnik uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: matematyka, fizyka, chemia, wiedza o kulturze, a także podstawy przedsiębiorczości i edukacja dla bezpieczeństwa. 9

10 9. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU FOTOTEHNIK Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w technikum minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 1470 godzin, z czego na kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 735 godzin, a na kształcenie zawodowe praktyczne 735 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie fototechnik minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia I wynosi: godzin na realizację kwalifikacji A.20., godzin na realizację kwalifikacji A.25., godzin na realizację efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia. Tabela. lan nauczania dla zawodu fototechnik o strukturze przedmiotowej Lp. Obowiązkowe zajęcia edukacyjne Klasa I II III IV I II I II I II I II Liczba godzin w okresie nauczania* tygodniowo rzedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym 1 rocesy fotograficzne Urządzenia fototechniczne Technologie multimedialne Działalność gospodarcza w fotografii Język obcy w fotografii Łączna liczba godzin rzedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym** 6 Techniki fotograficzne , yfrowa obróbka obrazu rojekty multimedialne ,5 165 łącznie 10

11 Łączna liczba godzin raktyki zawodowe w III klasie 4 tygodnie (160 godzin) * do celów obliczeniowych przyjęto 30 tygodni w ciągu jednego roku szkolnego. ** zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy. Egzamin potwierdzający pierwszą kwalifikację A.20. odbywa się pod koniec klasy trzeciej. Egzamin potwierdzający drugą kwalifikację A.25. odbywa się pod koniec pierwszego semestru klasy czwartej. 11

12 Tabela. Wykaz przedmiotów i działów programowych dla zawodu fototechnik Nazwa obowiązkowych zajęć edukacyjnych Nazwa działu programowego Liczba godzin przeznaczona na dział 1.1. odstawy fotografii rocesy fotograficzne 1.2. hemiczne procesy fotograficzne Technika cyfrowa w fotografii Urządzenia do obrazowania analogowego Urządzenia fototechniczne 2.2. yfrowe urządzenia obrazujące Urządzenia pomiarowe w fototechnice Technologie multimedialne 3.1. Rejestracja materiałów cyfrowych odstawy projektów internetowych Działalność gospodarcza w fotografii 4.1. odstawy formalno-prawne działalności gospodarczej rowadzenie przedsiębiorstwa fotograficznego Język obcy w fotografii 5.1. orozumiewanie się z klientem i współpracownikami w języku obcym Obcojęzyczna informacja o materiałach i urządzeniach fotograficznych Techniki fotograficzne 6.1. Naświetlanie i obróbka materiałów światłoczułych Zasady wykonywania zdjęć yfrowa obróbka obrazu 7.1. ozyskiwanie, optymalizacja i archiwizacja obrazów rzetwarzanie i montaż obrazów Obróbka materiałów cyfrowych rojekty multimedialne 8.2. Elementy grafiki i animacji rezentacje multimedialne Tworzenie i publikowanie internetowych projektów multimedialnych raktyki zawodowe 9.1. raktyki zawodowe

13 10. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW W programie nauczania dla zawodu fototechnik zastosowano taksonomię celów AB B. Niemierko 1. rocesy fotograficzne 1.1. odstawy fotografii 1.2. hemiczne procesy fotograficzne 1.3. Technika cyfrowa w fotografii 1.1. odstawy fotografii oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(A.l)(1)1 posłużyć się terminologią z zakresu optyki fotograficznej; B Optyka fotograficzna. KZ(A.l)(1)2 posłużyć się terminologią z zakresu techniki świetlnej; B KZ(A.l)(1)3 posłużyć się terminologią z zakresu materiałoznawstwa fotograficznego; KZ(A.l)(1)5 posłużyć się terminologią z zakresu estetyki fotografii; B KZ(A.l)(2)3 określić techniki rejestracji obrazu; A.20.1(5)1 dobrać rodzaj źródeł światła do oświetlenia planu zdjęciowego; A.20.1(5)2 zastosować akcesoria modyfikujące sposób oświetlenia; A.20.1(5)3 zachować zgodność temperatury barwowej źródeł światła; A.20.1(5)4 dobrać temperaturę barwową oświetlenia do typu barwnego materiału zdjęciowego; A.20.1(5)5 dobrać właściwy kontrast oświetlenia; A.20.1(7)1 sporządzić zapotrzebowanie na materiały do realizacji prac A odstawy fotometrii. Estetyka fotografii. Materiałoznawstwo fotograficzne. Źródła światła i oświetlenie w fotografii. arametry rejestracji obrazu. zułość materiału fotograficznego. 13

14 1.1. odstawy fotografii fotograficznych; A.20.1(7)2 sporządzić zapotrzebowanie na sprzęt do realizacji prac fotograficznych; A.20.1(7)3 sporządzić rysunkowy schemat planu zdjęciowego; A.20.2(1)3 nastawić ostrość na konkretny obiekt zdjęcia; A.20.2(1)4 wykonać zdjęcie z właściwą głębią ostrości; A.20.2(1)5 dobrać czas naświetlania uwzględniając ruch obiektu i stabilność aparatu fotograficznego; A.20.2(1)6 zsynchronizować lampę błyskową z otwarciem migawki. KS(1)1 zastosować zasady kultury osobistej; KS(1)2 zastosować zasady etyki zawodowej; KS(6)1 przejawiać gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego; KS(6)2 wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych. lanowane zadania Sporządzanie rysunkowego schematu planu zdjęciowego do przykładowego zdjęcia ierwszym etapem pracy jest wybór lidera, który podzieli grupę na zespoły oraz w drodze losowania rozdzieli przykładowe zdjęcia, dla których będą sporządzane rysunkowe schematy planu zdjęciowego. Na podstawie otrzymanej instrukcji ze wskazówkami do wykonania zadania należy opracować rysunkowy schemat planu zdjęciowego do zdjęcia przydzielonego danemu zespołowi. Należy przeanalizować perspektywę zdjęcia oraz sposób oświetlenia fotografowanego obiektu. Na podstawie perspektywy zdjęcia należy określić sposób ustawienia aparatu fotograficznego względem obiektu: odległość fotografowania, wysokość ustawienia aparatu, kąt nachylenia osi obiektywu, rodzaj obiektywu/ustawienie ogniskowej. Na podstawie sposobu oświetlenia obiektu należy zaproponować rodzaj, ilość i sposób ustawienia źródeł światła oraz ewentualnych akcesoriów modyfikujących oświetlenie. Wynikiem powinny być rysunki w kilku rzutach przedstawiające przestrzenne ustawienie obiektu fotografowanego, aparatu fotograficznego, źródeł światła, tła i ewentualnych akcesoriów. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w pracowni obróbki obrazu. Środki dydaktyczne Stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu i duży wyświetlacz naścienny lub projektor multimedialny z ekranem, zestaw optyczny do demonstracji rozszczepienia i dyfrakcji 14

15 1.1. odstawy fotografii światła, schemat budowy oka ludzkiego, tablice barw, urządzenia do otrzymywania barw metodą addytywną i subtraktywną, model kamery otworkowej, zestaw soczewek do demonstracji zasad optyki geometrycznej, model migawki centralnej i szczelinowej, lampa błyskowa, opakowania materiałów fotograficznych, prezentacje multimedialne. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy odstawy fotografii wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, tekstu przewodniego, dyskusji dydaktycznej. Formy organizacyjne Do wykonywania ćwiczeń klasę należy podzielić na zespoły 3 5 osobowe. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Test wielokrotnego wyboru zawierający zestaw pytań z czterema odpowiedziami, w tym jedną poprawną. ytania powinny dotyczyć swoim zakresem umiejętności ćwiczonych podczas wykonywania zadań. Liczba poprawnych odpowiedzi pozwala określić stopień opanowania efektów kształcenia. Test praktyczny. Kryteriami oceny są: sposób ustawienia aparatu fotograficznego względem obiektu zdjęcia w opisie lub na schemacie; określenie rodzaju zastosowanego obiektywu (kąt widzenia/ogniskowa); sposób ustawienia ustawienie źródeł światła w opisie lub na schemacie; okreslenie doboru rodzaju źródeł światła; określenie względnej mocy poszczególnych źródeł światła. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 15

16 1.2. hemiczne procesy fotograficzne oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(A.l)(1)4 posłużyć się terminologią z zakresu obróbki chemicznej materiałów fotograficznych; KZ(A.l)(2)1 określić właściwości obrazu zarejestrowanego techniką analogową; B KZ(A.l)(3)1 dobrać metodę i materiał do rejestracji czarno-białego obrazu tonalnego; KZ(A.l)(3)2 dobrać metodę i materiał do rejestracji grafiki kreskowej; KZ(A.l)(3)3 dobrać metodę i materiał do rejestracji obrazu barwnego; KZ(A.l)(3)4 dobrać metodę i materiał do rejestracji obrazu w warunkach słabego oświetlenia; KZ(A.l)(3)5 dobrać metodę i materiał do rejestracji obrazu o dużych wymiarach; KZ(A.l)(5)1 dobrać proces obróbki chemicznej do rodzaju materiału fotograficznego; KZ(A.l)(5)2 scharakteryzować procesy obróbki chemicznej materiału fotograficznego; KZ(A.l)(5)3 kontrolować jakość obrazu poprzez regulację parametrów procesu obróbki chemicznej; KZ(A.l)(6)1 skontrolować prawidłowość parametrów fizycznych procesu obróbki; KZ(A.l)(6)2 skontrolować prawidłowość receptur roztworów do obróbki; KZ(A.l)(6)3 określić zasady prowadzenia uproszczonej kontroli sensytometrycznej procesu obróbki chemicznej; KZ(A.l)(6)4 ocenić jakość stykowego kopiowania obrazu; B B D odstawy fotochemii. owstawanie obrazu utajonego w warstwach halogenosrebrowych. Obróbka chemiczna materiałów fotograficznych. Rodzaje wywoływaczy. Sensytometria fotograficzna. Sensytometryczna kontrola obróbki chemicznej. Fotograficzna reprodukcja jasności. Kopiowanie stykowe i optyczne. 16

17 1.2. hemiczne procesy fotograficzne oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(A.l)(6)5 ocenić jakość optycznego kopiowania obrazu; B A.20.1(3)1 wybrać rodzaj i format materiału zdjęciowego do określonego zadania; A.20.1(3)2 wybrać rodzaj analogowego aparatu fotograficznego, obiektyw i akcesoria do określonego zadania; A.20.2(1)1 dobrać prawidłowe naświetlenie materiału zdjęciowego; A.20.2(1)7 dobrać światłoczułość materiału zdjęciowego z uwzględnieniem jego właściwości strukturometrycznych; A.20.3(1)1 dobrać urządzenie do kopiowania obrazu z materiału fotograficznego; A.20.3(1)2 dobrać urządzenie do obróbki chemicznej materiału fotograficznego; KS(6)1 przejawiać gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego; KS(6)2 wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych. lanowane zadania Określanie błędów procesu fotograficznego ierwszym etapem pracy jest wybór lidera, który podzieli grupę na zespoły oraz w drodze losowania przydzieli przykładowe zdjęcia zawierające błędy, które mogły powstać na różnych etapach procesu fotograficznego. Na podstawie instrukcji zawierającej zestaw możliwych źródeł błędów z ilustracjami należy rozpoznać rodzaje błędów na przydzielonych odbitkach. Należy nazwać każdy rodzaj błędu, określić jego źródło, etap procesu fotograficznego w którym błąd się pojawił i sposób uniknięcia tego rodzaju błędów. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w pracowni obróbki obrazu. Ćwiczenia z zakresu sensytometrii powinny być prowadzone w ciemni fotograficznej. Środki dydaktyczne Stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu i duży wyświetlacz naścienny lub projektor multimedialny z ekranem, tablice przedstawiające budowę materiałów fotograficznych, sensytometr, densytometr, wykresy sensytometryczne materiałów fotograficznych, informacje fabryczne na temat materiałów fotograficznych, powiększenia fotograficzne o różnej ziarnistości obrazu, kopie elektrofotograficzne obrazów półtonowych, radiogramy medyczne i techniczne, schematy budowy materiałów fotograficznych, 17

18 1.2. hemiczne procesy fotograficzne oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania oprogramowanie komputerowe do opracowywania wyników pomiarów densytometrycznych. Jeżeli szkoła nie dysponuje sensytometrem, do celów ćwiczeniowych można wykorzystać stanowisko powiększalnikowe z zegarem ciemniowym, luksomierzem do określenia poziomu oświetlenia i stopniowym modulatorem oświetlenia. Zalecane metody dydaktyczne Dyskusja dydaktyczna, pokaz z objaśnieniem, pokaz z instruktażem, ćwiczenia. Formy organizacyjne Do wykonywania ćwiczeń klasę należy podzielić na zespoły 3 5 osobowe. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Test wielokrotnego wyboru zawierający zestaw pytań z czterema odpowiedziami, w tym jedną poprawną. ytania powinny dotyczyć swoim zakresem umiejętności ćwiczonych podczas wykonywania zadań. Liczba poprawnych odpowiedzi pozwala określić stopień opanowania efektów kształcenia. Testu praktyczny. Kryteriami oceny są: rozpoznanie błędów na odbitce fotograficznej; określenie źródła błędu i etapu procesu fotograficznego, w którym błąd ten powstał; określenie sposobu uniknięcia danego błędu. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 18

19 1.3. Technika cyfrowa w fotografii oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(A.l)(1)6 posłużyć się terminologią z zakresu digitalizacji obrazów; B Sygnały analogowe i cyfrowe. KZ(A.l)(2)2 określić właściwości obrazu zarejestrowanego techniką cyfrową; B KZ(A.l)(6)6 ocenić jakość digitalizacji obrazu; B KZ(A.l)(6)7 ocenić jakość kopii obrazu cyfrowego; B KZ(A.l)(6)8 ocenić jakość wydruku obrazu cyfrowego; B KZ(A.l)(7)1 zautomatyzować obróbkę obrazów w programie graficznym; KZ(A.l)(7)2 wykonać fotomontaż komputerowy; A.20.1(3)3 wybrać między skanowaniem i reprodukcją przy pomocy aparatu cyfrowego; A.20.1(3)4 dobrać parametry skanowania obrazu; A.20.1(3)5 dobrać ustawienia aparatu cyfrowego; A.20.2(1)2 dobrać prawidłowe naświetlenie sensora obrazowego; A.20.2(1)8 dobrać ustawienie światłoczułości aparatu cyfrowego z uwzględnieniem szumu obrazu; A.20.2(1)9 dobrać rozdzielczość i kompresję stratną zdjęcia cyfrowego do wymagań obrazu końcowego; A.20.3(1)3 dobrać urządzenie drukujące do wymagań wydruku; A.20.3(1)4 dobrać urządzenie wyświetlające do wymagań projekcji; KS(6)1 przejawiać gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego; B rzetwarzanie analogowo-cyfrowe. Obrazy cyfrowe i ich właściwości. Formaty plików graficznych. Kompresja plików obrazowych. onowne próbkowanie przy zmianie rozdzielczości obrazu. Skanowanie obrazów, parametry skanerów, ustawienia skanowania. Tworzenie obrazu w aparatach cyfrowych. Drukowanie obrazu tonalnego, metody rastrowania. Nośniki informacji obrazowej. 19

20 1.3. Technika cyfrowa w fotografii oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KS(6)2 wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych; KS(1)1 zastosować zasady kultury osobistej; KS(1)2 zastosować zasady etyki zawodowej; KS(6)1 przejawiać gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego; KS(6)2 wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych. lanowane zadania Obliczanie wielkości nieskompresowanych plików obrazów cyfrowych Zadanie jest wykonywane indywidualnie. Każdy uczeń otrzymuje zestaw parametrów rastrowego obrazu cyfrowego: wymiary w druku, rozdzielczość w druku, tryb koloru, głębię bitową w bitach na kanał barwy. Na podstawie parametrów należy obliczyć wielkość nieskompresowanego pliku graficznego i wyrazić ją w MB, zaokrąglając do określonej dokładności (zwykle do trzech cyfr znaczących). Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w pracowni obróbki obrazu. Środki dydaktyczne rezentacje multimedialne, przykłady wydruków, lupa, mikroskop, stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu, stanowiska komputerowe (jedno stanowisko dla jednego ucznia), pakiet programów biurowych, projektor multimedialny lub duży wyświetlacz naścienny, skanery do oryginałów nieprzezroczystych (po jednym urządzeniu na cztery stanowiska komputerowe), skaner do oryginałów transparentnych, drukarkę zapewniającą fotograficzną jakość wydruku, aparat cyfrowy, profesjonalne oprogramowanie do obróbki grafiki rastrowej. Zalecane metody dydaktyczne Dyskusja dydaktyczna, pokaz z objaśnieniem, pokaz z instruktażem, ćwiczenia Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w grupach, aby zapewnić każdemu uczniowi oddzielne stanowisko komputerowe. 20

21 1.3. Technika cyfrowa w fotografii oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Test wielokrotnego wyboru zawierający zestaw pytań z czterema odpowiedziami, w tym jedną poprawną. ytania powinny dotyczyć swoim zakresem umiejętności ćwiczonych podczas wykonywania zadań. Liczba poprawnych odpowiedzi pozwala określić stopień opanowania efektów kształcenia. Test praktyczny. Kryteriami oceny są: - uzgodnienie jednostek wymiarów obrazu i rozdzielczości(centymetry i cale); - określenie głębi bitowej w bitach na piksel; - przyjęcie właściwego przelicznika z bajtów na megabajty (220); - poprawność obliczeń; - poprawność zaokrąglania. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 21

22 2. Urządzenia fototechniczne 2.1. Urządzenia do obrazowania analogowego 2.2. yfrowe urządzenia obrazujące 2.3. Urządzenia pomiarowe w fototechnice 2.1. Urządzenia do obrazowania analogowego Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(A.l)(4)1 opisać analogowe aparaty fotograficzne; B Aparat fotograficzny, budowa. KZ(A.l)(4)2 sklasyfikować analogowe aparaty fotograficzne według rodzaju konstrukcji; KZ(A.l)(4)3 sklasyfikować analogowe aparaty fotograficzne według formatu kadru; KZ(A.l)(4)4 opisać powiększalniki fotograficzne; B KZ(A.l)(4)5 opisać minilaby analogowe; B A.20.1(4)1 dobrać rodzaj analogowego aparatu fotograficznego do zadania fotograficznego; A.20.1(4)2 dobrać sprzęt oświetleniowy do realizacji zadania fotograficznego; A.20.1(4)3 dobrać akcesoria do realizacji zadania fotograficznego; A.20.2(6)1 posłużyć się analogowym aparatem fotograficznym; A.20.2(6)2 posłużyć się akcesoriami fotograficznymi; KS(1)1 zastosować zasady kultury osobistej; KS(1)2 zastosować zasady etyki zawodowej; KS(6)1 przejawiać gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego; odzespoły aparatu fotograficznego, działanie. Obiektywy fotograficzne. Rodzaje aparatów fotograficznych, różne sposoby klasyfikacji. Akcesoria do makrofotografii. Akcesoria do zmiany kąta widzenia obiektywu. Fotograficzny sprzęt oświetleniowy. owiększalniki fotograficzne. owiększalnikowe głowice filtracyjne. Urządzenia do masowego kopiowania zdjęć. 22

23 2.1. Urządzenia do obrazowania analogowego oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KS(6)2 wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych. lanowane zadania Wyznaczanie długości mieszka pośredniego dla założonej skali odwzorowania zdjęcia oraz poprawki warunków naświetlania ierwszym etapem pracy jest wybór lidera, który podzieli grupę na zespoły oraz w drodze losowania przydzieli dane: parametry obiektywu i skalę odwzorowania obrazu w aparacie fotograficznym. Na podstawie znajomości wzorów na skalę odwzorowania należy wyznaczyć długość mieszka pośredniego, która jest równa różnicy odległości obrazowej i ogniskowej obiektywu. Należy także określić współczynnik przedłużenia czasu naświetlania i przeliczyć go na jednostki EV. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w pracowni rejestracji obrazu. Środki dydaktyczne Stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu i duży wyświetlacz naścienny lub projektor multimedialny z ekranem, urządzenia i akcesoria, które są omawiane na lekcji. rezentacje multimedialne. Zalecane metody dydaktyczne Dyskusja dydaktyczna, pokaz z objaśnieniem, pokaz z instruktażem, ćwiczenia. Formy organizacyjne Do wykonywania ćwiczeń klasę należy podzielić na zespoły 3 5 osobowe. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Test wielokrotnego wyboru zawierający zestaw pytań z czterema odpowiedziami, w tym jedną poprawną. ytania powinny dotyczyć swoim zakresem umiejętności ćwiczonych podczas wykonywania zadań. Liczba poprawnych odpowiedzi pozwala określić stopień opanowania efektów kształcenia. Testu praktyczny. Kryteriami oceny są: obliczenie dodatkowego wysunięcia obiektywu; obliczenie współczynnika przedłużenia czasu naświetlania; obliczenie poprawki w jednostkach EV. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: 23

24 2.1. Urządzenia do obrazowania analogowego oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 24

25 2.2. yfrowe urządzenia obrazujące oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania KZ(A.l)(4)6 opisać cyfrowe aparaty fotograficzne; B Tylne ścianki cyfrowe. KZ(A.l)(4)7 sklasyfikować cyfrowe aparaty fotograficzne według rodzaju konstrukcji; KZ(A.l)(4)8 sklasyfikować cyfrowe aparaty fotograficzne według formatu kadru; KZ(A.l)(4)9 opisać skanery obrazu; B KZ(A.l)(4)10 opisać drukarki komputerowe; B KZ(A.l)(4)11 opisać minilaby cyfrowe; B KZ(A.l)(4)12 opisać urządzenia wyświetlające obrazy; B A.20.1(4)4 dobrać rodzaj cyfrowego aparatu fotograficznego do zadania fotograficznego; A.20.2(6)3 posłużyć się cyfrowym aparatem fotograficznym. KS(1)1 zastosować zasady kultury osobistej; KS(1)2 zastosować zasady etyki zawodowej; KS(6)1 przejawiać gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego; KS(6)2 wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych. Sensory obrazowe aparatów cyfrowych. Rodzaje aparatów cyfrowych. Skanery obrazu, rodzaje, zasady działania. Dodatkowe funkcje dostępne przy skanowaniu. Drukarki komputerowe, rodzaje, zasady działania. Urzadzenia do wizualizacji obrazów cyfrowych. 25

26 2.2. yfrowe urządzenia obrazujące oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania lanowane zadania Określanie rodzaju tylnej ścianki cyfrowej na podstawie charakterystycznych cech wykonanego nią zdjęcia ierwszym etapem pracy jest wybór lidera, który podzieli grupę na zespoły oraz w drodze losowania przydzieli przykładowe zdjęcia wykonane przy użyciu tylnych ścianek cyfrowych różnego typu. Na zdjęciu powinien być przedstawiony obiekt sfotografowany w ruchu, choć niekoniecznie jako główny temat zdjęcia. Na podstawie sposobu zobrazowania ruchomego obiektu należy określić rodzaj przystawki cyfrowej i ewentualnie tryb jej wykorzystania. Należy dokonać oceny równolegle pracujących zespołów i omówić zadania na forum klasy. o zakończeniu ćwiczenia należy dokonać samooceny prawidłowości wykonania zadania. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w pracowni obróbki obrazu. Środki dydaktyczne Stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu i duży wyświetlacz naścienny lub projektor multimedialny z ekranem, aparaty cyfrowe, skanery, prezentacje multimedialne. Zalecane metody dydaktyczne Dyskusja dydaktyczna, pokaz z objaśnieniem, pokaz z instruktażem, ćwiczenia Formy organizacyjne Do wykonywania ćwiczeń klasę należy podzielić na zespoły 3 5 osobowe. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Test wielokrotnego wyboru zawierający zestaw pytań z czterema odpowiedziami, w tym jedną poprawną. ytania powinny dotyczyć swoim zakresem umiejętności ćwiczonych podczas wykonywania zadań. Liczba poprawnych odpowiedzi pozwala określić stopień opanowania efektów kształcenia. Test praktyczny. Kryteriami oceny zadania są: ocena prawidłowości zobrazowania obiektów ruchomych; zinterpretowanie widocznych zniekształceń i rozbarwień; określenie rodzaju przystawki cyfrowej i trybu jej pracy. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 26

27 2.3. Urządzenia pomiarowe w fototechnice oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania A.20.2(6)4 posłużyć się światłomierzem w trybie pomiaru światła padającego; Rodzaje światłomierzy. A.20.2(6)5 zmierzyć światłomierzem kontrast oświetlenia; A.20.2(6)6 posłużyć się światłomierzem w trybie pomiaru integralnego; A.20.2(6)7 posłużyć się światłomierzem w trybie pomiaru punktowego na tony średnie; A.20.2(6)8 posłużyć się światłomierzem w trybie pomiaru punktowego na cienie; A.20.2(6)9 posłużyć się światłomierzem w trybie pomiaru punktowego na światła; A.20.2(6)10 posłużyć się miernikiem temperatury barwowej; A.20.2(6)11 zastosować filtry konwersyjne. KS(1)1 zastosować zasady kultury osobistej; KS(1)2 zastosować zasady etyki zawodowej; KS(6)1 przejawiać gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego; KS(6)2 wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych. Sposoby pomiaru warunków naświetlania światłomierzem zewnętrznym. Tryby pomiarowe światłomierzy wewnętrznych. omiar na tony średnie, na cienie i na światła. Zasada działania miernika temperatury barwowej. osługiwanie się miernikiem temperatury barwowej. Stosowanie filtrów konwersyjnych. lanowane zadania Dobieranie filtrów konwersyjnych na podstawie obliczeń ierwszym etapem pracy jest wybór lidera, który podzieli grupę na zespoły oraz w drodze losowania przydzieli dane: typ zrównoważenia barwnego materiału zdjęciowego oraz temperaturę barwową oświetlenia. Na podstawie otrzymanej instrukcji ze wskazówkami do wykonania zadania należy określić barwę potrzebnego filtru, siłę jego działania w dekamiredach oraz symboliczne oznaczenie według tabeli filtrów Wratten. Wyniki należy przedstawić na forum klasy. 27

28 2.3. Urządzenia pomiarowe w fototechnice Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w pracowni obróbki obrazu. Środki dydaktyczne Stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu i duży wyświetlacz naścienny lub projektor multimedialny z ekranem, światłomierze, miernik temperatury barwowej, różne źródła światła. Zalecane metody dydaktyczne Dyskusja dydaktyczna, pokaz z objaśnieniem, pokaz z instruktażem, ćwiczenia. Formy organizacyjne Do wykonywania ćwiczeń klasę należy podzielić na zespoły 3 5 osobowe. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Test wielokrotnego wyboru zawierający zestaw pytań z czterema odpowiedziami, w tym jedną poprawną. ytania powinny dotyczyć swoim zakresem umiejętności ćwiczonych podczas wykonywania zadań. Liczba poprawnych odpowiedzi pozwala określić stopień opanowania efektów kształcenia. Test praktyczny. Kryteriami oceny są: określenie temperatury barwowej, do jakiej jest przeznaczony dany barwny materiał zdjęciowy; określenie barwy filtru; przeliczenie temperatur barwowych na skalę mired/dekamired; wskazanie symbolu filtru w tabeli filtrów Wratten. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 28

29 3. Technologie multimedialne 3.1. Rejestracja materiałów cyfrowych 3.2. odstawy projektów internetowych 3.1. Rejestracja materiałów cyfrowych oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania A.25.1(1)1 rozróżnić rodzaje materiałów analogowych i cyfrowych; B Klasyfikacja materiałów analogowych. A.25.1(1)2 opisać materiały cyfrowe i analogowe; B Klasyfikacja materiałów cyfrowych. Skanery płaskie i bębnowe. A.25.1(1)3 sklasyfikować materiały cyfrowe i analogowe; Aparaty cyfrowe. A.25.1(2)1 opisać źródła pozyskiwania materiałów cyfrowych; yfrowe kamery wideo. B Karty dźwiękowe. A.25.1(2)2 ustalić zależność pomiędzy materiałem cyfrowym, a źródłem Karty wideo. pozyskania; Analogowe odtwarzacze audio. A.25.1(2)3 zaproponować źródło pozyskania materiałów cyfrowych do określonego D Analogowe odtwarzacze wideo. zadania; Oprogramowanie do digitalizacji tekstu. A.25.1(3)1 zaproponować sposób gromadzenia materiałów cyfrowych; D Oprogramowanie do rejestracji zdjęć. A.25.1(3)2 zaproponować sposób katalogowania materiałów cyfrowych; D Oprogramowanie do rejestracji audio. Oprogramowania do rejestracji wideo. A.25.1(5)1 opisać zasady i metody rejestrowania materiałów w postaci cyfrowej; B A.25.1(5)2 dobrać technikę do rejestracji materiału do postaci cyfrowej; A.25.1(5)3 zaplanować proces rejestrowania materiałów w postaci cyfrowej; D KS(1)1 zastosować zasady kultury osobistej; KS(1)2 zastosować zasady etyki zawodowej; 29

30 3.1. Rejestracja materiałów cyfrowych KS(6)1 przejawiać gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego; KS(6)2 wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych. lanowane zadania Zaplanowanie procesu rejestracji materiału do postaci cyfrowej na potrzeby internetowego projektu multimedialnego ierwszym etapem wykonania zadania jest wybo r lidera, kto ry podzieli grupe na zespoły oraz w drodze losowania rozdzieli poszczego lne materiały analogowe, dla kto rych be dzie opracowany proces rejestracji cyfrowej. Na podstawie otrzymanej instrukcji ze wskazo wkami do wykonania zadania nalezỵ opracowac preces rejestracji do postaci cyfrowej materiałów przydzielonych danym zespołom. Aby wykonać ćwiczenie należy określić parametry rejestrowania materiału do postaci cyfrowej w zależności od rodzaju materiału analogowego. Dobrać odpowiednie oprogramowanie oraz sprzęt umożliwiający dokonanie rejstracji materiału do postaci cyfrowej. rzedstawić w formie schematu blokowego kolejne czynności jakie należy wykonać aby zarejestrować dany materiał do postaci cyfrowej. Wykaz oprogramowania i sprzętu należy przedstawić w formie tabeli. rzy planowaniu procesu rejestracji należy na podstawie posiadanych środków dydaktycznych przeanalizować rozwiązanie pod względem aktualnych technologii dotyczących rejestracji cyfrowej. Należy dokonać oceny równolegle pracujących zespołów i omówić wykonane zadania na forum. o wykonaniu cẃiczenia nalezỵ dokonac samooceny prawidłowosći wykonania zadania. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być realizowane w pracowni komputerowych technik multimedialnych wyposażonej w: stanowiska komputerowe do technik multimedialnych (jedno stanowisko dla jednego ucznia), podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, pakietem, programów biurowych oprogramowaniem do tworzenia i obróbki grafiki bitmapowej i wektorowej, oprogramowaniem do tworzenia animacji, narzędziami do projektowania i tworzenia stron www, projektor multimedialny (jeden na pracownię), sieciową postscriptową drukarkę laserową (jedna dla piętnastu uczniów), skanery płaskie (jeden dla czterech uczniów), aparaty cyfrowe ze statywem (jeden dla piętnastu uczniów), tablety graficzne (jeden dla czterech uczniów), dostęp do usług hostingowych, przykłady projektów graficznych i typograficznych, tablice z krojami pism, przykłady kompozycji tekstu i grafiki. Środki dydaktyczne Zestawy materiałów analogowych, instrukcje do cẃiczen, pakiety edukacyjne dla ucznio w, karty pracy dla ucznio w, karty samooceny. lansze i prezentacje multimedialne do ilustrowania proceso w rejestracji cyfrowej, plansze i prezentacje multimedialne ilustruja ce zasady działania urządzeń służących do rejestracji cyfrowej, instrukcje obsługi do oprogramowania i urządzeń znajdujących się w pracowni. Stanowiska komputerowe ( 1 stanowisko komputerowe na ucznia) z dostępem do internetu i niezbędnym oprogramowaniem do realizacji zadania. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy Rejestracja materiałów cyfrowych wymaga stosowania aktywizuja cych metod kształcenia, ze szczego lnym uwzgle dnieniem metody tekstu przewodniego, metody projektu, dyskusji dydaktycznej. Metody te zawieraja opisy czynnosći niezbędnych do wykonania zadania, a uczniowie pracuja samodzielnie i zespołowo. Formy organizacyjne Zaje cia powinny byc prowadzone z wykorzystaniem zro zṇicowanych form: indywidualnie oraz zespołowo. Zespoły maksymalnie 3 osobowe. 30

31 3.1. Rejestracja materiałów cyfrowych ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Test wielokrotnego wyboru zawieraja cy zestaw pytan z czterema odpowiedziami, w tym jedna poprawna. ytania powinny dotyczyc swym zakresem umieje tnosći cẃiczonych podczas wykonywania zadań. Liczba poprawnie udzielonych odpowiedzi pozwala okresĺic stopien opanowania efekto w kształcenia. Test praktyczny. Kryteriami oceny sa : - dobranie parametrów rejestrowanego materiału do postaci cyfrowej; - dobranie niezbędnego sprzętu do dokonania rejestracji; - dobranie niezbędnego oprogramowania do dokonania rejestracji; - określenie kolejnych kroków procesu rejestracji; - dobranie metod kontroli w zależności od rejestrawanego materiału. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia odstawy projektów internetowych oziom wymagań programowych Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania A.25.1(7)1 dobrać oprogramowanie do tworzenia elementów graficznych; Oprogramowanie do tworzenia grafiki A.25.1(7)2 dobrać oprogramowanie do tworzenia animacji; wektorowej. Oprogramowanie do tworzenia grafiki rastrowej. A.25.1(7)3 dobrać oprogramowanie do tworzenia efektów specjalnych; Oprogramowanie do tworzenia animacji. A.25.2(1)1 rozróżnić metody i techniki wykonania prezentacji; B Oprogramowanie do tworzenia efektów specjalnych. A.25.2(1)2 zaplanować prezentację dla mediów cyfrowych; D odstawowe techniki tworzenia prezentacji. A.25.2(1)3 zaproponować scenariusz prezentacji dla mediów cyfrowych; D Efekty specjalne w prezentacjach. Multimedialne projekty internetowe. A.25.2(3)1 opisać metody tworzenia projektów internetowych; B Język znaczników HTML. 31

32 3.2. odstawy projektów internetowych A.25.2(3)2 zaplanować zakres prac nad projektem internetowym; D Edytory wysiwyg HTML. A.25.2(3)3 dobrać technikę tworzenia projektu internetowego; Języki skryptowe: JavaScript, H, earl. Edytory języków skryptowych. A.25.2(5)1 określić zasady publikacji projektu internetowego; Usługi hostingowe. A.25.2(5)2 zaplanować publikację projektu internetowego; D Szablony projektów internetowych. A.25.2(5)3 zaplanować aktualizację projektu internetowego; D KS(1)1 zastosować zasady kultury osobistej; KS(1)2 zastosować zasady etyki zawodowej; KS(6)1 przejawiać gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego; KS(6)2 wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych. lanowane zadania Opracowanie planu wdrożenia internetowego projektu multimedialnego ierwszym etapem wykonania zadania jest wybo r lidera, kto ry podzieli grupe w zespoły oraz w drodze losowania rozdzieli tematy projektów internetowych, dla kto rych be dzie opracowany plan wdrażania projektu. Na podstawie otrzymanej instrukcji ze wskazo wkami do wykonania zadania nalezỵ opracowac plan działań związanych z wdrożeniem internetowego projektu multimedialnego przez poszczególne zespoły. Aby wykonać zadanie należy określić podstawowe parametry projektu internetowego tj. liczba podstron, dobór techniki wykonania projektu, wybór odpowiedniego szablonu strony. Opracowanie powinno zawierać również potrzebne materiały cyfrowe oraz sposób ich pozyskania, zastosowanie animacji i efektów specjalnych, określenie parametrów technicznych gotowego projektu, wymagania co do usług hostingowych, sposób publikacji i aktualizacji projektu. rzy realizacji zadania należy zwrócić uwagę czy zaproponowane rozwiązania są zgodne z obowiązującymi standardami internetowych projektów multimedialnych. Efekty pracy należy przedstawić w formie tabelarycznej zapisując kolejne kroki jakie należy podjąć, czynności jakie należy wykonać oraz niezbędny sprzęt, oprogramowanie i materiały cyfrowe do realizacji projektu. Należy dokonać oceny równolegle pracujących zespołów i omówić wykonane zadania na forum. o wykonaniu cẃiczenia nalezỵ dokonac samooceny prawidłowosći wykonania zadania. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być realizowane pracowni komputerowych technik multimedialnych wyposażonej w: stanowiska komputerowe do technik multimedialnych (jedno stanowisko dla jednego ucznia), podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, pakietem, programów biurowych oprogramowaniem do tworzenia i obróbki grafiki bitmapowej i wektorowej, oprogramowaniem do tworzenia animacji, narzędziami do projektowania i tworzenia stron www, projektor multimedialny (jeden na pracownię), sieciową postscriptową drukarkę laserową (jedna dla piętnastu uczniów), skanery płaskie (jeden dla czterech uczniów), aparaty cyfrowe ze statywem (jeden dla piętnastu uczniów), tablety graficzne (jeden dla czterech uczniów), dostęp do usług hostingowych, przykłady projektów graficznych i typograficznych, tablice z krojami pism, przykłady kompozycji tekstu i grafiki. 32

33 3.2. odstawy projektów internetowych Środki dydaktyczne Zestawy tematów projektów wraz z niezbędnymi materiałami, instrukcje do cẃiczen, pakiety edukacyjne dla ucznio w, karty pracy dla ucznio w, karty samooceny. Stanowiska komputerowe ( 1 na ucznia) z dostępem do internetu i niezbędnym oprogramowaniem. rzykładowe zrealizowane internetowe projekty multimedialne dostępne w formie plansz oraz w trybie online i offline. Dostęp do usług hostingowych wraz z dokumentacją techniczną. Instrukcje obsługi do oprogramowania zainstalowanego na komputerach. Dokumentacja techniczna języków skryptowych i znaczników Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy odstawy projektów internetowych wymaga stosowania aktywizuja cych metod kształcenia, ze szczego lnym uwzgle dnieniem metody projektu oraz metody tekstu przewodniego. Metody te zawieraja opisy czynnosći niezbędnych do wykonania zadania, a uczniowie mają możliwość pracy samodzielniej i zespołowej. Formy organizacyjne Zaje cia powinny byc prowadzone z wykorzystaniem zro zṇicowanych form: indywidualnie oraz zespołowo. Zespoły maksymalnie 3 osobowe. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Test wielokrotnego wyboru zawieraja cy zestaw pytan z czterema odpowiedziami, w tym jedna poprawna. ytania powinny dotyczyc swym zakresem umieje tnosći cẃiczonych podczas wykonywania zadań. Liczba poprawnie udzielonych odpowiedzi pozwala okresĺic stopien opanowania efekto w kształcenia. Test praktyczny. Kryteriami oceny sa : - ustalone podstawowe parametry projektu internetowego; - parametry techniczne zaproponowanych materiałów cyfrowych; - zaproponowane animacje; - zaproponowane efekty specjalne; - wykaz usług hostingowych niezbędnych do publikacji projektu; - plan aktualizacji projektu; Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 33