Korekcja wrastających paznokci METODĄ VHO-Osthold. Analiza długookresowa

Transkrypt

1 Korekcja wrastających paznokci METODĄ VHO-Osthold Analiza długookresowa Analiza sporządzona przez wynalazczynię, panią Elvirę Osthold, w Instytucie Ortonychii (Institut für Orthonyxie) w Erlangen, Niemcy 1992, aneksy i korekty dokonane przez MECOTRADE AG MECOTRADE AG Kriens/Schwajcaria 2005

2 WPROWADZENIE INSTYTUT ORTONYCHII (INSTITUT für ORTHONYXIE) został założony w roku 1979 w celu opracowania bezbolesnej metody korekcji wrastających paznokci (UNGUIS INCARNATUS), umożliwiającej natychmiastowe złagodzenie dolegliwości bólowych pacjenta oraz uniknięcie często stosowanych operacji, które powinny być wykonywane rzeczywiście tylko w wyjątkowych przypadkach. Metodą wykorzystywaną już w tym celu była klamra Frasera, która została opracowana w roku 1964 przez Szkota, Rossa Frasera. Miała ona jednak pewne braki, które trzeba było usunąć, aby umożliwić osiągnięcie celu założonego przez Instytut. Rozwój następował etapowo, ponieważ w okresie od 1979 do 1988 próbowano różnych metod. W roku 1988 po raz pierwszy zastosowano klamrę, znaną jako klamra VHO-Osthold. W roku 1989 została ona opatentowana w Niemczech i zaprezentowana na kongresie medycznym na Uniwersytecie Medycznym w Erlangen. Od roku 1990 prowadzono badania dotyczące korekcji metodą VHO-Osthold, ze szczególnym uwzględnieniem historii choroby, wcześniejszych metod i efektów leczenia z wrastającym paznokciem palca stopy (UNGUIS INCARNATUS). Wyniki przedstawiono w niniejszym opracowaniu. W roku 1992 klamrę VHO-Osthold opatentowano w USA, aby tamtejszym pacjentom umożliwić korzystanie z metody, z jakiej korzystają pacjenci cierpiący na to schorzenie w Europie. MECOTRADE AG Kriens/Schwajcaria 2/11

3 Metoda badania Przebieg dolegliwości Ponieważ wysoki odsetek leczonych miał za sobą długą historię dolegliwości związanych z występowaniem UNGUIS INCARNATUS, Instytut Ortonychii analizował dane, pozwalające zdefiniować przyczyny utrzymywania się przewlekłych problemów. Informacje o przebiegu choroby były archiwizowane w Instytucie od roku 1979, lecz nie zawsze zawierały one wszystkie informacje potrzebne do pełnej analizy. Zawierały one natomiast interesujące obserwacje poczynione przez członków Instytutu, które zostały potwierdzone w trakcie prowadzenia późniejszych badań. W latach 1990 i 1991 zbierano informacje, które pozwalały zdefiniować przyczynę wrastania paznokci, co miało pozwolić na zapobieganie chorobie przez zastosowanie środków profilaktycznych. Widać wyraźnie, że najwyższy wskaźnik występowania UNGUIS INCARNATUS odnotowano w grupie wiekowej lat (patrz tab. 1), w której był on 4,5 razy wyższy niż w grupie z najniższą częstotliwością występowania tej choroby (< 10 lat). Tab. 1 Łączna ilość objętych analizą w latach 1990 i Łącznie < % 40 10% 99 10% % % % % 49 12% % > % % % Łącznie Wydaje się, że istnieje wiele przyczyn tej dolegliwości, spośród których na pierwszym miejscu należy umieścić uraz, który może powstać także podczas wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych stóp (patrz tab. 7). Korzystne byłoby wprowadzenie tematów dotyczących pielęgnacji stóp, rodzaju butów i urazów jako uzupełnienie lekcji higieny w szkołach podstawowych, i to w podobny sposób, jak robi się to np. w odniesieniu do pielęgnacji zębów. Ustalono, że odsetek nawrotów w grupie poniżej 20 lat był wyraźnie niższy, po wyraźnym zwróceniu uwagi na znaczenie pielęgnacji stóp (patrz tab. 11). Leczeniem objęto o 27,5% więcej kobiet niż mężczyzn, co jest faktem, którego nie da się w pełni wyjaśnić. Mimo to obserwacje wskazywały, że buty noszone przez pacjentki były główną przyczyną występowania dolegliwości (patrz tabela 2). MECOTRADE AG Kriens/Schwajcaria 3/11

4 Tab. 2 Płeć Mężczyźni Kobiety Łącznie < % 58 11% 99 10% % % % % 69 13% % > % % % Łącznie Najbardziej dokuczliwym dla cierpiących z powodu UNGUIS INCARNATUS był (oprócz bólu) długi czas występowania dolegliwości (patrz tab. 3). Tab. 3 Okres trwania choroby przed rozpoczęciem analizy w miesiącach Miesiące < > 120 Średnio < > Większość chorób o podobnym okresie trwania zostałaby zakwalifikowana jako chroniczne, nawet jeżeli 97% było leczonych przez lekarzy ogólnych lub chirurgów, a wielu przypadkach przez obu. Tylko 3% nie było wcześniej leczonych. MECOTRADE AG Kriens/Schwajcaria 4/11

5 Tab. 4 Pacjenta skierował do Instytutu Ortonychii (Institut für Orthonyxie): Łącznie Lekarz % % % ogólny Chirurg % % % Inni (krewni, przyjaciele, inni pacjenci, media..) % % % Łącznie Prawie 50% było co najmniej raz operowanych, lecz mimo to nadal wymagało dalszego leczenia (patrz tab. 5). Tab. 5 Wcześniejsze metody leczenia *) Leczenie prowadził: Ilość terapii Operacje **) 0 1 > > 3 Lekarz ogólny Chirurg Inni *) Jako terapię przyjmuje się wszelkiego rodzaju kurację, przy czym pacjent mógł przechodzić większą ilość (różnych) terapii. **) Niektórzy pacjenci w tym samym czasie przechodzili operację na więcej niż jednym palcu stopy, mimo to fakt ten przedstawiono w tabeli jako jedną operację. Od roku 1979 w Instytucie Ortonychii zarejestrowano tylko 2 przypadki, które dało się wyleczyć jedynie drogą operacyjną. Niniejsza analiza nie zawiera informacji na temat przyczyny tego faktu. Zaawansowany stan zapalny, ropienie i hipergranulacja to czynniki, które potwierdzają wnioski, jakie można wyciągnąć z długiej historii choroby poszczególnych (patrz tab. 6). MECOTRADE AG Kriens/Schwajcaria 5/11

6 Tab. 6 Rodzaj objawów*) Stan zapalny Ropienie Hipergranulacja < % 75 76% 65 66% % % % % 90 76% 69 58% > % % % *) Mimo że w niektórych przypadkach zaobserwowano także obecność grzybicy paznokcia, nigdy nie była ona przyczyną powstania UNGUIS INCARNATUS. Średnio u 57%, którzy cierpieli na hipergranulację, nie budził zdziwienia fakt, że większość osób leczonych miała trudności w spełnianiu swoich codziennych obowiązków, nie mówiąc już o udziale w zajęciach sportowych w szkole lub w innych miejscach. Informacje od, obserwacje i analiza kart chorobowych wskazują na różne przyczyny występowania UNGUIS INCARNATUS (patrz tab. 7), przy czym przyczyny te mogą występować jednocześnie. Tab. 7 Główne przyczyny występowania UNGUIS INCARNATUS Przyczyny genetyczne Nieprawidłowa pielęgnacja Obuwie/ Deformacja Uraz Choroba < > % 14% 24% 17% 33% 12% MECOTRADE AG Kriens/Schwajcaria 6/11

7 Terapia Celem Instytutu Ortonychii było opracowanie bezkrwawej i łagodnej metody zapewniającej trwałe zlikwidowanie bólu u cierpiących na UNGUIS INCARNATUS, pozwalające im na ponowne podjęcie ich codziennych obowiązków. Tab. 8 Ilość klamer na jednego pacjenta >3 Łącznie < > Także w przypadkach, w których założono więcej niż jedną klamrę VHO-Osthold, nie ograniczało to mobilności (patrz tab. 8). Stwierdzono, że w 41% leczonych przypadków ropienie i hipergranulacja były w pełni wyleczone po 2 lub mniej zabiegach. Łącznie 95% przypadków zakończyło się sukcesem po 6 lub mniej zabiegach (patrz tab. 11). Tab. 9 Ilość zabiegów VHO (łącznie z pierwszą klamrą) < > 10 Łącznie < > Kolejny problem stanowiło prowadzenie terapii w sposób niewywołujący dalszej hipergranulacji lub ropienia. Osiągnięto to dzięki dodatkowym pomocniczym zabiegom VHO, podczas których likwidowano ucisk brzegu paznokcia na okolicę objętą stanem zapalnym. W ten sposób korygowano wzrost paznokcia (patrz tab. 9). Ilość i czas trwania zabiegów jest różny w poszczególnych przypadkach (patrz tab. 9 i 10), można jednak zauważyć, że mniej niż 2% wszystkich potrzebowało długotrwałej terapii. MECOTRADE AG Kriens/Schwajcaria 7/11

8 Tab. 10 Czas trwania terapii (w tygodniach) Tygodnie < > 10 Ilość % < % 35 35% 8 8% 0 0% % % % 28 6% % 29 25% 49 42% 13 11% > % 52 17% % 90 29% Łącznie % % % % W tym miejscu należy przypomnieć, że także w przypadkach, gdy trzeba było leczyć przez dłuższy czas, leczenie to nie wywoływało bólu, nie niszczyło paznokcia i w związku z tym nie powodowało utrudnień w życiu codziennym, zawodowym lub w szkole. Tab. 11 Ilość zabiegów, po których następował zanik hipergranulacji i ropienia Ilość zabiegów < > 6 < % 40 40% 1 1% % % 22 5% % 63 53% 4 3% > % % 24 8% Łącznie % % 51 5% Nasz odsetek nawrotów w przypadku leczenia UNGUIS INCARNATUS wynosi 98% dla braku nawrotów lub jednorazowego nawrotu, a tylko 2% dla dwukrotnego lub częstszego nawrotu. Ten odsetek nawrotów dotyczy nie tylko dwuletniej analizy przypadków, lecz potwierdza się także w odniesieniu do wcześniejszych zabiegów wykonywanych w Instytucie. MECOTRADE AG Kriens/Schwajcaria 8/11

9 Tab. 12 Nawroty UNGUIS INCARNATUS 0 1 > 1 < % 4 4% 1 1% % 17 4% 2 0,4% % 11 9% 4 3% > 40*) % 66 21% 13 4% Łącznie % 98 10% 20 2% *) Wymaga dłuższego okresu pielęgnacji, a mały odsetek (> 1%) kontynuacji terapii. Innym aspektem wymagającym przebadania jest przyczyna nawrotów. Według naszych obserwacji główną przyczynę stanowią skaleczenia oraz brak pielęgnacji stóp. UWAGI NA TEMAT klamry VHO-Osthold Większość klamer dostępnych na rynku to klamry jednoczęściowe, dlatego siła, która ma spowodować spłaszczenie paznokcia (siła unosząca), wynika głównie z siły zginania zastosowanego materiału. Siły te można obliczyć i stwierdzić, że w reguły nie są one większe nić 1 kp. W większości przypadków jest to wartość niewystarczająca, aby trwale wpłynąć na kształt wysklepienia płytki paznokciowej. Wadą klamer klejonych jest ponadto używanie zawodnego i agresywnego kleju. MECOTRADE AG Kriens/Schwajcaria 9/11

10 Tab. 13 Obliczanie siły unoszącej klamry VHO-Osthold d... średnica drutu T... wytrzymałość na rozciąganie (Mpa) 1Mpa = 0,102 kp/mm 2 F... maksymalna siła dociągająca Wzór: F = A*T A = π*d 2 /4 dla klamry (typ 04) T = 1700 Mpa F = 0,4 2 * π/4*1700 = 213,63 N F = 21,8 kp dla łącznika (04) T ~ 800 Mpa F = 10,3 kp Siła klamry VHO-Osthold pochodzi ze skręcenia łącznika, który dociąga obie połówki klamry. Tabela 13 przedstawia sposób obliczania maksymalnej siły dociągającej oraz pokazuje, że ze względu na materiał, z jakiego wykonany jest łącznik, maksymalna wartość wynosi ok. 10 kp. Nawet jeżeli klamra pozwoliłaby osiągnąć dwukrotnie wyższą wartość, łącznik stanowi potencjalne miejsce pęknięcia. Siła dociągająca, jaka potrzebna jest dla danego paznokcia, zależy w pierwszym rzędzie od grubości płytki paznokciowej. Generalnie obowiązuje jednak zasada, że siłę tę można regulować w zakresie 0 10 kp i osiągnąć maksymalnie dziesięciokrotną wartość możliwą dla klamry tradycyjnej. PODSUMOWANIE Celem pracy w ciągu wielu lat działalności Instytutu Ortonychii było opracowanie i stałe doskonalenie bezkrwawej i stosunkowo bezbolesnej metody dającej natychmiastowy efekt w leczeniu UNGUIS INCARNATUS, w celu przywrócenia pacjentom ich pełnej mobilności. Udało się to osiągnąć dzięki opracowaniu klamry VHO-Osthold. Od roku 1990 podejmowano wysiłki, zmierzające do udowodnienia jej skuteczności. Niniejsza analiza ma przyczynić się do osiągnięcia tego celu. MECOTRADE AG Kriens/Schwajcaria 10/11

11 ANEKS W latach udoskonalono klamry VHO-Osthold, która stanowi obecnie kompletny system znany na rynku w kraju i za granicą jako klamra VHO-Osthold Perfect. Zasady nakładania klamry VHO-Osthold Perfect Klamra VHO-Osthold Perfect składa się z trzech części, tzn. dwóch połówek klamry a i b oraz łącznika c. Pierwszą połówkę klamry założyć na zdrowej stronie paznokcia, przymocować klejem błyskawicznym i obciąć. Drugą połówkę dokładnie dopasować i nałożyć. Nie obcinać! Wybrać odpowiedni łącznik, nałożyć na zgięciu w kształcie litery S. UWAGA: Początek oczka musi być skierowany w stronę osoby wykonującej zabieg! Haczyk do skręcania przełożyć przez oba oczka i przeciągnąć! Następnie ustawić w pozycji pionowej! Oczka zsuwają się w wygięcie haczyka, haczyk przytrzymuje łącznik od tyłu obie części zostają ostrożnie skręcone! Wszystkie wystające części drutu przyciąć jak najkrócej. Wszystkie spiczaste końcówki drutu zalać masą korekcyjną do wykonywania sztucznego paznokcia. W przypadku hipergranulacji powtórnie umieścić tampony dookoła paznokcia. Uchwyt z masy do wykonywania sztucznego paznokcia pomaga pacjentowi podczas samodzielnego zakładania tamponów w domu. MECOTRADE AG Kriens/Schwajcaria 11/11