Konstrukcja i modelowanie form prochowca męskiego

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Konstrukcja i modelowanie form prochowca męskiego"

Krystian Filipiak
6 lat temu
Przeglądów:

1 Konstrukcja i modelowanie form prochowca męskiego Mgr inż Zbigniew Parafianowicz Modelowanie form prochowca przedstawiono na standardowej konstrukcji z prostą linią środka przodu dla typów figur A (opx-ot =14 cm) i B (opx-ot =10 cm) Standard ten stosowany jest do modelowania form odzieżowych, w których krawędź przodu jest linią prostą np kurtka, bluza i luźny płaszcz Standard ten można również stosować dla indywidualnych figur o wymiarach zbliżonych do tych typów Konstrukcja form podana jest na wymiary reprezentanta typu figury B (tabele szczegółowych wymiarów dzieci, dziewcząt, chłopców, kobiet i mężczyzn) Wymiary w cm: ZWo= 176,0 wzrost opx = 96,0 obwód klatki piersiowej przez piersi os = 38,0 obwód szyi SyTy = 43,5 łuk długość pleców RvNv = 60,0 łuk długości ręki XcXc = 35,6 łuk szerokości tyłu na wysokości piersi PcPl =12,0 szerokość pachy X1X1 = 36,4 łuk szerokości przodu przez piersi Podział połowy obwodu klatki piersiowej - szerokości pachowe: l Połowa szerokości tyłu = - XcXc = 17,8 cm Szerokość pachy = PcPl Połowa szerokości przodu = - X1X1 2 = 12,0 cm = 18,2 cm Połowa obwodu klatki piersiowej = - opx = 48,0 cm &i Podział dodatku konstrukcyjnego do szerokości pachowych: do połowy szerokości tyłu = 3,5 cm do szerokości pachy = 7,5 cm do połowy szerokości przodu = 4,5 cm do połowy obwodu klatki piersiowej = 15,5 cm Konstrukcja tyłu i przodu (rys 1) Konstrukcja form podana jest bez dodatków na szwy i wielkości technologicznych (np wielkości wdań materiału) Rysunki podane są w skali 1:5 l l SP = ZWo + opx + 1,8 Głębokość pachy ST = SyTy + 2,0 Długość pleców TB = ZWo + 4,0 Głębokość bioder SD = - ZWo + 22,0 t Długość prochowca TTi = 2,0 Odstawienie linii środka tyłu od linii środkowej tylnej Z punktu S prowadzimy prostą przez punkt Tj; powstają punkty P) i D Ł PjPj = - XcXc + 3,5 Połowa szerokości tyłu Przez punkt P 2 prowadzimy prostopadłą; powstają punkty Sj 1T 2 P 2 P 3 = PcPl + 7,5 Szerokość pachy Przez punkt P 3 prowadzimy prostopadła; powstają punkty T 3 i B! P 3 P 4 = ^ X1X1 + 4,5 Połowa szerokości przodu Przez punkt P 4 prowadzimy prostopadłą; powstają punkty T 4 id 2 SS 2 = - os + 0,9 5 Połowa szerokości podkroju szyi tyłu S 2 S 3 = 2,5 Wysokość podkroju szyi P 4 S 4 = SP + 3,5 Wysokość przodu od linii pachy; zależność od głębokości pachy Z punktu S 4 wystawiamy prostopadłą = SS 2 + 1,5 Połowa szerokości podkroju szyi przodu = S 4 S 5 Głębokość podkroju szyi SjR= 1,0 Powstaje odcinek P 2 R - wysokość barku tyłu Z punktu S 3 prowadzimy prostą przez punkt R - linia barku tyłu P 3 R 1 =P 1 R-1,0 Wysokość barku przodu Z punktu P 3 zakreślamy łuk o promieniu P 3 R r RR 2 = 3,0 Powstaje odcinek S 3 R 2 - długość barku tyłu S 53 rt CD 32 Długość barku przodu 158 listopad-grudzień Odzież 6/2005

2 R -f 3? * 5 PS r B D Rys 1 Odzież 6/2005 listopad-grudzień 159

3 0,3 Rys listopad - grudzień Odzież 6/2005

4 Odzież 6/2005 listopad - grudzień 161

5 Rys listopad - grudzień Odzież 6/2005

6 Z punktu S 5 zakreślamy łuk o promieniu S 3 R 2 do przecięcia się z łukiem zakreślonym z punktu P 3 P 2 P 5 = 4,0 Pogłębienie pachy _ l Punkt montażowy tyłu z rękawem P6*8 p ~ P "s"l P 9 ^' n U Punkt montażowy przodu z rękawem Wyznaczenie położenia linłi bocznej: P 5 =*P 5 P 6 + 1,0 Modelowanie form konstrukcyjnych tyłu i przodu (rys 2): 1 Rozsunięcie siatki konstrukcyjnej między punktami i powstałym punktem ', na odległość potrzebną do wykreślenia linii bocznych 2 Wykreślenie linii bocznych: Z punktu prowadzimy równoległą do linii środka tyłu; powstaje punkt B 2 B 1 B 3 -P 6 '+ 1,0 Punkty ' i B 3 łączymy prostą Z punktów wcięć, na linii talii, prowadzimy proste przez punkty B 2 i B 3 3 Wykreślenie linii dołu 4 Przy złączeniu linii barków (rys 3): wykreślamy krzywą podkroju pachy, pogłębioną krzywą wykroju szyi oraz przesuwamy do przodu linię barku; powstają punkty: P 7 ', P 8 ', R 2 ', R 3 ' Konstrukcja i modelowanie form konstrukcyjnych rękawa między szwami wewnętrznymi i zewnętrznymi (rys 4) - O 2 + P 6 R 3 )+1,0 Wysokość główki Odcinki P 5 R 2 i P 6 R 3 odmierzamy po liniach prostych z rysunku 1 N = RvNv + 4,0 Długość rękawa NNj = 1,5 T 5 =* N-1,5 1,5 Rys 6 Odzież 6/2005 listopad - grudzień 163

7 Położenie linii łokcia Pio = P6P 8-10 Punkt P 10 - punkt montażowy rękawa z punktem P 8 przodu Odcinek P 6 P 8 odmierzamy z rysunku 1 = P 5 P 6 + 5,0 Szerokość rękawa na linii pachy - mierzona na linii barku Odcinek P S P 6 (szerokość pogłębionej pachy) odmierzamy z rysunku 1 R 6 = - - 0,5 T 5 T 6 = -2,5 Szerokość rękawa na linii łokcia Z punktu R 6 prowadzimy prostą przez punkt T 6 Powstaje odcinek NN 2 - wypadkowa szerokość rękawa na linii dołu R 7 =- + 1,5 Punkt R 7 łączymy prostą z punktem R 6 R 8 =- R 7-0,5 Punkt R 8 łączymy prostą z punktem P 10 P n = Od punktu R 6 odmierzamy 0,7 cm (na prostej R 6 R 7 ; otrzymany punkt łączymy prostą z punktem P u Modelowanie form konstrukcyjnych rękawa ze szwem wewnętrznym 1 Wykreślenie krzywej główki i podkroju rękawa 2 Wyznaczenie punktu montażowego na podkroju rękawa: p r p P "P ' 10 r!2 r 8 r 7 Odcinek P 8 'P 7 ' odmierzamy po linii podkroju pachy - przy złączonych liniach bocznych - z rysunku 2 i przenosimy na linię podkroju rękawa 3 Położenie linii wewnętrznej: p P _ p p > r 9 r!3 ~ r 6 r 9 Odcinek P 6 odmierzamy z rysunku 2 Z punktu P 13 wystawiamy prostopadłą 4 Rozłożenie części wewnętrznych Modelowanie form tyłu i przodu (rys 5) Wykonano na formach konstrukcyjnych tyłu i przodu - rys 2: 1 Dostosowanie kształtu pachy do rękawa; wydłużenie linii barków (1,5 cm), pogłębienie (3,0 cm) i poszerzenie (1,0 cm) pach na liniach bocznych 2 Wykreślenie nowych krzywych podkrojów pach i linii bocznych 3 Punkty P 8 ' łączymy linią kreskową z punktem pogłębienia pachy Modelowanie form rękawa ze szwem zewnętrznym (rys 6) Wykonano na formie konstrukcyjnej - rys 4: 1 Wielkość pogłębienia rękawa wynosi połowę pogłębienia pachy 2 Zmniejszenie wysokości główki o wielkość wydłużenia linii barków (rys 5) 3 Z punktu P 10 zakreślamy łuk (długość odcinka linii kreskowej z rys 5) do przecięcia się z prostopadłą wystawioną z punktu pogłębienia rękawa Powstały odcinek poszerzenia rękawa, przenosimy na tylną część rękawa 4 Wyznaczenie położenia linii zewnętrznej: Odmierzamy odcinki podkroj ów pach tyłu i przodu z rysunku 5; przenosimy długości tych odcinków na główkę rękawa, odmierzając je od linii wewnętrznych tylnej i przedniej części rękawa Powstały na główce odcinek dzielimy na połowę i z otrzymanego punktu wystawiamy prostopadłą do linii łokcia Modelowanie form kołonierza ze stójką (rys 7) Rys 7 Na fragmencie przodu odrysowanego z rysunku 5, przedłużamy linię barku Odmierzamy 2,0 cm - powstaje punkt S 7 Przez ten punkt prowadzimy prostą, jak na rysunku S 7 K = 2,0 S 7 Ki = 1,5 Z punktu K prowadzimy prostą przez punkt Kj S 7 K 2 = (długość podkroju szyi tyłu) + 1,0 Długość podkroju szyi odmierzamy z rysunku 5 Z punktu S 7 zakreślamy łuk o promieniu S 7 K 2 Modelowanie formy stójki na formie wierzchu kołnierza z zaznaczonym punktem przecięcia linii barku: z zaznaczonego punktu zakreślamy łuk, jak na rysunku 164 listopad - grudzień Odzież 6/2005

Podobne dokumenty

Konstrukcja i modelowanie form spodni i kamizelki dla figury tęgiej

Konstrukcja i modelowanie form spodni i kamizelki dla figury tęgiej Mgr inż Zbigniew Parafianowicz Modelowanie form spodni męskich przedstawiono na standardowej konstrukcji dla typów figur mężczyzn z dużymi