(73) Uprawniony z patentu:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12)OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (!3) B1 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej ( 2 1) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (51) IntCl6: A6 1 F 5/01 ( 5 4 ) Regulator korygujący skolioz (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 25/96 (73) Uprawniony z patentu: Ziółkowski Tomasz, Widzew, PL Ziółkowski Włodzimierz, Widzew, PL (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 05/99 (72) Twórcy wynalazku: Tomasz Ziółkowski, Widzew, PL Włodzimierz Ziółkowski, Widzew, PL (57) 1. Regulator korygujący skolioz, znamienny tym, że stanowi go prostokątna podstawa (1) z pionowymi występami (4) z jednej strony dłuższych boków, w których jest osadzona wysuwnie poprzeczka (6) o wznosie regulowanym wzdłuż linii prostopadłej do podstawy (1) oraz wzdłuż linii usytuowanej pod kątem ostrym do podstawy (1), z drugiej zaś strony podstawy (1), do jej dłuższego boku, jest zamocowana rozłącznie i przesuwnie blokująca płytka (7). PL B1 Fig. 1

2 Regulator korygujący skolioz Zastrzeżenia patentowe 1. Regulator korygujący skolioz, znamienny tym, że stanowi go prostokątna podstawa (1) z pionowymi występami (4) z jednej strony dłuższych boków, w których jest osadzona wysuwnie poprzeczka (6) o wznosie regulowanym wzdłuż linii prostopadłej do podstawy (1) oraz wzdłuż linii usytuowanej pod kątem ostrym do podstawy (1), z drugiej zaś strony podstawy (1), do jej dłuższego boku, jest zamocowana rozłącznie i przesuwnie blokująca płytka (7). 2. Regulator korygujący skolioz według zastrz. 1, znamienny tym, że do krótszego boku podstawy (1), po przeciwnej stronie pionowych występów (4), jest zamocowana elastyczna linka (8) przechodząca przez wycięcia (9) dłuższych boków podstawy (1) i pionowych występów (4), do której końców są zamocowane uchwyty (12). 3. Regulator korygujący skolioz według zastrz. 1, znamienny tym, że podstawa (1) jest wyposażona w pas (14) umieszczony przesuwnie w wycięciach (13), wykonanych w spodzie dłuższych boków podstawy (1). * * * Przedmiotem wynalazku jest regulator korygujący skolioz zarówno czynnościowych jak i strukturalnych oraz idiopatycznych. Skolioza jest wadą nabytą kręgosłupa polegającą na skrzywieniach w różnych kierunkach i na różnych jego odcinkach. Skrzywienia kręgosłupa, zwłaszcza boczne, są korygowane za pomocą różnych znanych przyrządów i urządzeń przy wykorzystaniu siły własnej mięśni osoby poddanej leczeniu. Ćwiczenia prowadzone na znanych przyrządach i urządzeniach oddziaływują elongacyjnie oraz derotująco na kręgi kręgosłupa i wpływają korzystnie na mięśnie międzykręgowe i na mięśnie zwane prostownikami grzbietu oraz na mięśnie miednicy. Znany jest korektor skolioz według polskiego opisu patentowego nr zawierający taśmy derotująco-korygujące z podkładkami uciskowymi zamocowanymi do ruchomych wysięgników, przy czym taśmy te mogą być dowolnie regulowane w ustawieniu kątowym, jak również odpowiednio sytuowane w zależności od umiejscowienia skrzywień kręgosłupa. Wada opisanego korektora skolioz polega na tym, że zamocowane na taśmach derotują co-korygujących podkładki wywierają nierównomierny nacisk na łuk skrzywienia kręgosłupa i w zbyt małym stopniu oddziaływują nań korygująco, co nie zapewnia właściwej redresacji mięśni przykurczowych po wewnętrznej stronie skrzywienia. Znany jest także autokorektor skolioz według opisu polskiego wzoru użytkowego Ru 46325, według którego konstrukcję autokorektora stanowią nóżki, do których są zamocowane rozporki, kratownice oraz wsporniki dłoniowe i kolanowe. Ponadto korpus autokorektora jest wyposażony w obrotowe blokady barkowe i biodrowe oraz podkładki lędźwiowe i piersiowe z wymiennymi występami, które odpowiednio zamocowane na taśmach stabilizujących w osi punktowej mogą być ustawiane w dowolnej płaszczyźnie. Istotną wadą opisanego autokorektora jest to, iż nie stwarza on możliwości wybiórczego skurczu mięśni po stronie zewnętrznej łuku skrzywienia kręgosłupa, co ogranicza zakres jego zastosowania. Znany jest również pas przeciwskoliotyczny według zgłoszenia polskiego wzoru użytkowego nr W , który charakteryzuje się tym, że zawiera pas zasadniczy z klamrą spinającą połączony z jednej strony poprzez sprężyny lub taśmy gumowe z uchwytem na rękę, a z drugiej strony analogicznie z uchwytem na stopę.

3 Niedogodnością opisanego pasa przeciwkoliotycznego jest to, iż nie zapewnia on pełnej korekcji skolioz z uwagi na przejmowanie znacznej części siły elongacyjnej. Wad i niedogodności znanych urządzeń i przyrządów jest pozbawiony regulator korygujący skolioz według wynalazku stanowiący prostokątną podstawę z pionowymi występami z jednej strony dłuższych boków, w których to występach jest osadzona wysuwnie poprzeczka o wzniosie regulowanym wzdłuż linii prostopadłej do podstawy oraz wzdłuż linii usytuowanej pod kątem ostrym do podstawy, z drugiej zaś strony podstawy, do jej dłuższego boku, jest zamocowana rozłącznie i przesuwnie płytka blokująca. Do krótszego boku podstawy, po przeciwnej stronie pionowych występów, jest zamocowana elastyczna linka przechodząca przez wycięcia w dłuższych bokach podstawy i pionowych występach, do której końców są zamocowane uchwyty. Ponadto podstawa jest wyposażona w pas umieszczony przesuwnie w wycięciach, wykonanych w spodzie dłuższych boków podstawy. Opisany regulator korygujący skolioz umożliwia przeprowadzanie korekcji i elongacji czynnych oraz biernych wszystkich typów skolioz zarówno jedno-jak i dwułukowych do kąta skrzywienia wynoszącego 60 Cobba. Ponadto zapewnia właściwą redresację mięśni przykur czowych po wewnętrznej stronie skrzywienia oraz działanie derotujące. Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunkach, na których fig. 1 przedstawia regulator korygujący skolioz w widoku z boku, fig. 2 - regulator korygujący skolioz w przekroju poprzecznym wzdłuż linii A - A, zaś fig. 3 - regulator korygujący skolioz w widoku z góry, w częściowym przekroju. Prostokątną podstawę 1 stanowi rama 2 połączona z materacem 3, przy czym z jednej strony do dłuższych boków ramy 2 podstawy 1 są zamocowane pionowe występy 4 z otworami 5, wykonanymi współosiowo parami, przy czym trzy otwory 5 są rozmieszczone wzdłuż linii prostopadłej do podstawy 1, a dwa wzdłuż linii usytuowanej pod kątem ostrym do podstawy 1. We współosiowej parze otworów 5 pionowych występów 4 jest osadzona wysuwnie poprzeczka 6 o długości większej od szerokości podstawy 1. Na dłuższym boku ramy 2 podstawy 1, z jednej strony, jest osadzona przesuwnie blokująca płytka 7. Do krótszego boku ramy 2 podstawy 1, po przeciwnej stronie pionowych występów 4, jest zamocowana elastyczna linka 8 przechodząca przez wycięcia 9, wykonane w dłuższych bokach ramy 2 i w pionowych występach 4 oraz przez bloczkowe kółka 10 zamocowane skrętnie do wysięgników 11 przytwierdzonych do dłuższych boków ramy 2, przy czym do końców linki 8 są zamocowane uchwyty 12. Pod ramą 2 podstawy 1, w wycięciach 13 spodów dłuższych boków ramy 2, jest umieszczony przesuwnie pas 14. Przy skoliozie jednołukowej lewostronnej osoba leczona układa się przodem na materacu 3 podstawy 1 tak, aby prawe biodro dotykało blokującej płytki 7, a dłońmi wyprostowanych ramion chwyta za końce poprzeczki 6. Następnie osoba leczona prawą ręką wywiera nacisk na koniec poprzeczki 6 w kierunku od siebie, lewą zaś reką do siebie przez czas 3-5 sekund, po czym następuje odpoczynek w ciągu 3-5 sekund. Wywieranie nacisków i odpoczynki wykonuje się w trzech seriach po dziesięć ćwiczeń w jednej serii, przy czym czas odpoczynku pomiędzy seriami ćwiczeń wynosi 1-3 minuty. Przy skoliozie jednołukowej prawostronnej postępuje się odwrotnie jeśli chodzi o nacisk na końce poprzeczki 6 z tym, że blokującą płytkę 7 przekłada się na drugą stronę podstawy 1, utrzymując taką samą ilość ćwiczeń i serii ćwiczeń oraz odpoczynków jak przy korygacji skoliozy jednołukowej lewostronnej. Przy skoliozie dwułukowej: w odcinku piersiowym prawostronnej a w odcinku lędźwiowym lewostronnej, prawe biodro dotyka blokującej płytki 7, po czym osoba leczona wywiera nacisk na końce poprzeczki 6 lewą reką od siebie, a prawą ręką do siebie wykonując taką samą ilość ćwiczeń i serii ćwiczeń oraz przerw jak przy skoliozie jednołukowej lewostronnej. Przy skoliozie dwułukowej: w odcinku piersiowym lewostronnej a w odcinku lędźwiowym prawostronnej blokującą płytkę 7 przekłada się na drugą stronę podstawy 1 tak, aby stykało się z nią lewe biodro i dalej postępuje się odwrotnie jeśli chodzi o nacisk na końce poprzeczki 6 jak przy skoliozie w odcinku piersiowym prawostronnej, a w odcinku lędźwiowym lewostronnej,

4 zachowując taką samą ilość ćwiczeń i serii ćwiczeń oraz odpoczynków jak przy korygacji skoliozy jednołukowej lewostronnej. Linka 8 z uchwytami 12 służy do wykonywania ćwiczeń uzupełniających mających na celu rozwijanie siły mięśni obręczy barkowej i klatki piersiowej, które mają wpływ na stabilizację kręgosłupa, natomiast pas 14 służy do wykonywania ćwiczeń uzupełniających, rozwijających siłę mięśni dwugłowych ud, mięśni pośladkowych i mięśni grzbietu w odcinku lędźwiowym, co także wpływa stabilizująco na kręgosłup.

5 Fig. 3

6 Fig 1 Fig 2 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 2,00 zł.