COP 14 I COP 15. Iwona Korohoda.

Transkrypt

1 USTALENIA COP 14 I COP 15 GLOBALNY KONTEKST KONTEKST COM Iwona Korohoda Stowarzyszenie Gmin Polska Sieć Energie Cités ul. Sławkowska 17, Kraków tel./fax: , biuro@pnec.org.pl

2 Ramowa konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu United Nations Framework Convention on Climate Change UNFCCC lub FCCC Międzynarodowy traktat, sygnowany przez ONZ, formułujący podstawy międzynarodowych działań w walce z globalnym ociepleniem klimatu, podpisany podczas Szczytu Ziemi (Konferencja Narodów Zjednoczonych na temat Środowiska i Rozwoju) w Rio de Janeiro (1992), wszedł wŝycie 21 marca 1994 r. Określa cele i zasady współpracy państw na rzecz zapobiegania zmianom klimatu, a takŝe ograniczania ich negatywnych skutków m.in. poprzez redukcję emisji gazów cieplarnianych odpowiedzialnych za zjawisko globalnego ocieplenia.

3 Ramowa konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu United Nations Framework Convention on Climate Change UNFCCC lub FCCC W wyniku negocjacji powstają decyzje polityczne i instrumenty prawne w celu zabezpieczenia realizacji zapisów Konwencji, takie jak min. Protokół z Kioto, który określił zobowiązania państw względem redukcji emisji gazów cieplarnianych. Debaty w ramach Konwencji obejmują równieŝ tak waŝne kwestie, jak mechanizmy wsparcia finansowego dla krajów rozwijających się, transfer technologii i międzynarodowy handel emisjami dwutlenku węgla.

4 "Dwa kraje jeden program oszczędzania energii czyli polsko-ukraińska Ramowa konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu United Nations Framework Convention on Climate Change UNFCCC lub FCCC NajwyŜszym organem Konwencji jest Konferencja Stron Konwencji (Confrence of the Parties - COP), której sesje odbywają się regularnie (raz w roku) i mają na celu ustanawianie reguł wdraŝania UNFCCC. W jej zakresie działają takŝe ciała pomocnicze (subsidiary bodies - SB), Biuro i Sekretariat a takŝe organy tworzone przez COP: grupy robocze, ciała eksperckie, komitety. W negocjacjach i obradach Konferencji udział biorą delegacje rządowe krajów, które ratyfikowały Konwencję (Strony Konwencji) oraz obserwatorzy.

5 Kluczowe ustalenia COP14 (Poznań, 1 12 grudnia 2008) opracowano zasady funkcjonowania Funduszu Adaptacyjnego (wsparcie dla działań krajów rozwijających się - stron Protokołu z Kioto - na rzecz dostosowania do zmian klimatu); dokonano przeglądu wdraŝania Protokołu z Kioto; przyjęto Poznańską strategię transferu technologii (która zakłada, Ŝe strategia GEF (Global Enviromental Facility międzynarodowa instytucja finansująca projekty środowiskowe) ma za zadanie zwiększać efektywność transferu technologii przez dobre rozpoznanie potrzeb krajów rozwijających się w tym zakresie;

6 Kluczowe ustalenia COP14 (Poznań, 1 12 grudnia 2008) przyjęto program działań na rok 2009 w celu podpisania porozumienia w Kopenhadze; uzyskano deklaracje poszczególnych krajów rozwijających się o zamiarze przyłączenia się do zdecydowanych działań redukcyjnych oraz krajów rozwiniętych: - Australia zadeklarowała ogłoszenie swoich celów redukcyjnych; - Norwegia: do roku 2020 zredukuje swoją emisję krajową o 30%; - Japonia: do roku 2050 długookresowy cel redukcji - 50%; - Stany Zjednoczone: do 2050 r. ograniczenia emisji CO2 o 80% (plan działań)

7 Kluczowe ustalenia COP15 (Kopenhaga, 7 18 grudnia 2009) Przyjęcie dokumentu pn. Copenhagen Accord zawierającego: zapis o konieczności ustabilizowania emisji gazów cieplarnianych na poziomie umoŝliwiającym utrzymanie wzrostu temperatury na poziomie nie wyŝszym niŝ 2 o C, zapewnienie krajów odnośnie prowadzenia polityki zrównowaŝonego rozwoju, zaoferowanie pomocy finansowej dla krajów rozwijających się w wysokości 30 mld USD na lata , określenie długoterminowych potrzeb finansowych w wysokości 100 mld USD rocznie w 2020 r.

8 Kluczowe ustalenia COP15 (Kopenhaga, 7 18 grudnia 2009) Niestety, CA to dokument kompromisowy, który nie został przyjęty jako decyzja Konferencji Stron, a jedynie jako jeden z dokumentów, negocjacyjnych, co znacząco osłabia jego znaczenie i stawia pod wielkim znakiem zapytania jego faktyczny status w procesie.

9 Kluczowe ustalenia COP15 (Kopenhaga, 7 18 grudnia 2009) Wniosek końcowy: fiasko COP 15 potwierdza słuszność aktywnego włączania się w samorządowe inicjatywy CoM i nieuzaleŝniania się od koniunkturalnych decyzji rządów centralnych.

10 Dziękuję za uwagę. Iwona Korohoda Stowarzyszenie Gmin Polska Sieć Energie Cités ul. Sławkowska 17, Kraków tel./fax: ,