SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Transkrypt

1 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia r. COM(2018) 52 final SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie wykonywania uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych, powierzonych Komisji na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmiany klimatu, oraz uchylającego decyzję nr 280/2004/WE PL PL

2 1. Wprowadzenie i podstawa prawna Rozporządzenie w sprawie mechanizmu monitorowania klimatu (rozporządzenie MMR) 1 ustanawia solidne ramy w zakresie przejrzystości dotyczące emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu. Obejmuje ono elementy niezbędne do śledzenia postępów z wdrażania unijnych przepisów dotyczących zmiany klimatu w szczególności decyzji dotyczącej wspólnego wysiłku redukcyjnego 2 oraz zobowiązań międzynarodowych Unii Europejskiej w kontekście Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) oraz protokołu z Kioto. W rozporządzeniu MMR powierzono Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 25 ust. 2, w celu: ustanowienia wymogów materialnych dotyczących unijnego systemu wykazów, przewidzianych w art. 6 ust. 2; dodania substancji do wykazu gazów cieplarnianych zawartego w załączniku I do rozporządzenia MMR lub ich usunięcia z tego wykazu, lub dodania, skreślenia lub zmiany wskaźników zawartych w jego załączniku III, oraz uwzględnienia zmian współczynników globalnego ocieplenia i wytycznych uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym, jak przewidziano w art. 7 ust. 6; oraz ustanowienia rejestru unijnego, o którym mowa w art. 10 ust. 4. Niniejsze sprawozdanie jest wymagane na podstawie art. 25 ust. 2 rozporządzenia MMR. Na podstawie art. 25 ust. 2 uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 6, 7 i art. 10 ust. 4, powierzono Komisji na okres pięciu lat od dnia 8 lipca 2013 r. Komisja ma obowiązek sporządzić sprawozdanie dotyczące przekazanych uprawnień najpóźniej dziewięć miesięcy przed zakończeniem tego pięcioletniego okresu. W 2014 r. rozporządzenie MMR zostało zmienione w odniesieniu do technicznego wykonania protokołu z Kioto 3. Wskutek tej zmiany Komisja ma ponadto uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych związanych z technicznym wykonaniem drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto w Unii, jak przewidziano w art. 10 ust. 5 i 6 rozporządzenia MMR. Zgodnie z art. 25 ust. 2a rozporządzenia MRR uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 10 ust. 5 i 6, powierza się Komisji na okres od daty zawarcia przez Unię poprawki dauhańskiej do protokołu z Kioto do zakończenia dodatkowego okresu realizacji zobowiązań drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto. Ponieważ uprawnienia te zostały przekazane Komisji na ściśle określony 1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmiany klimatu, oraz uchylające decyzję nr 280/2004/WE (Dz.U. L 165 z , s. 13). 2 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 140 z , s. 136). 3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 662/2014 z dnia 15 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 w odniesieniu do technicznego wykonania Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (Dz.U. L 189 z , s. 155). 1

3 czas, bez przedłużenia i nie ma o nich mowy w art. 25 ust. 2, nie ujęto ich w niniejszym sprawozdaniu. W dniu 30 listopada 2016 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie zarządzania unią energetyczną 4. We wniosku w pełni uwzględniono mechanizm monitorowania klimatu, aby zapewnić integrację obszarów energii i klimatu, uchylając z dniem 1 stycznia 2021 r. rozporządzenie MMR. Do tego terminu rozporządzenie MMR będzie nadal obowiązywać jako odpowiednie ramy monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji dotyczących zmiany klimatu. 2. Wykonywanie przekazanych uprawnień 2.1. Wymogi materialne dotyczące unijnego systemu wykazów i uwzględniające zmiany we współczynnikach ocieplenia globalnego i wytycznych uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym (art. 6 ust. 2 i art. 7 ust. 6 lit. b) W art. 6 ust. 2 przyznano Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących wymogów materialnych dotyczących unijnego systemu wykazów w celu wypełnienia obowiązków wynikających z decyzji 19/CMP.1 Konferencji Stron UNFCCC służącej jako spotkanie Stron protokołu z Kioto, ustanawiającej wytyczne dotyczące krajowych systemów, które strony powinny stosować. W dniu 12 marca 2014 r. Komisja przyjęła rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 666/ Rozporządzenie to precyzuje zasady dotyczące unijnego systemu wykazów w celu wypełnienia zobowiązań międzynarodowych wynikających z decyzji 19/CMP.1. Służy to zapewnieniu terminowości, przejrzystości, dokładności, spójności, porównywalności i kompletności sprawozdań na temat emisji gazów cieplarnianych, składanych do Sekretariatu UNFCCC. W akcie tym określono wymogi unijnego systemu wykazów, doprecyzowując zasady dotyczące opracowania i prowadzenia unijnego wykazu gazów cieplarnianych, w tym przepisy dotyczące współpracy z państwami członkowskimi w ramach rocznej procedury sprawozdawczości i przeglądu wykazu UNFCCC. Art. 7 ust. 6 lit. b) upoważnia Komisję do przyjmowania aktów delegowanych w celu uwzględnienia zmian współczynników globalnego ocieplenia i wytycznych uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym dotyczących wykazów zgodnie z odpowiednimi decyzjami organów UNFCCC lub protokołu z Kioto lub porozumieniami wynikającymi z nich lub następującymi po nich. Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 666/2014 uwzględnia 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zarządzania unią energetyczną, zmieniającego dyrektywę 94/22/WE, dyrektywę 98/70/WE, dyrektywę 2009/31/WE, rozporządzenie (WE) nr 663/2009, rozporządzenie (WE) nr 715/2009, dyrektywę 2009/73/WE, dyrektywę Rady 2009/119/WE, dyrektywę 2010/31/UE, dyrektywę 2012/27/UE, dyrektywę 2013/30/UE i dyrektywę Rady (UE) 2015/652 oraz uchylającego rozporządzenie (UE) nr 525/2013, COM/2016/ 759 final. 5 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 666/2014 z dnia 12 marca 2014 r. ustanawiające wymogi materialne dotyczące unijnego systemu wykazów i uwzględniające zmiany współczynników ocieplenia globalnego oraz uzgodnione na szczeblu międzynarodowym wytyczne na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady(UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 179 z , s. 26). 2

4 te zmiany i ustanawia zasady w odniesieniu do wartości współczynnika ocieplenia globalnego i uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym wytycznych dotyczących wykazów, które to wytyczne mają być stosowane przez państwa członkowskie i Komisję do ustalania i zgłaszania wykazu gazów cieplarnianych, a co za tym idzie, zapewnienia spójności z wdrażaniem wymogów dotyczących monitorowania i sprawozdawczości na mocy UNFCCC i protokołu z Kioto. Komisja będzie nadal monitorować, czy na szczeblu międzynarodowym podejmowane są nowe decyzje, które wymagałyby zmian. W stosownych przypadkach Komisja będzie dążyć do przyjęcia odpowiednich aktów delegowanych. 2.2 Załącznik I i załącznik III do rozporządzenia MMR (art. 7 ust. 6 lit. a)) Art. 7 ust. 6 lit. a) upoważnia Komisję do dodania substancji do wykazu gazów cieplarnianych zawartego w załączniku I do rozporządzenia MMR lub ich usunięcia z tego wykazu, lub dodania, skreślenia lub zmiany wskaźników zawartych w załączniku III do rozporządzenia MMR zgodnie z odpowiednimi decyzjami organów UNFCCC lub protokołu z Kioto lub porozumieniami wynikającymi z nich lub następującymi po nich. Komisja uważa, że organy UNFCCC lub protokołu z Kioto nie przyjęły żadnych decyzji, które wymagałyby powołania się przez Komisję tę podstawę prawną. W związku z tym Komisja nie korzystała jeszcze z tego uprawnienia. Komisja będzie w dalszym ciągu monitorować rozwój sytuacji na szczeblu międzynarodowym i w stosownych przypadkach przygotuje odpowiednie akty delegowane Ustanowienie rejestru unijnego (art. 10 ust. 4) Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 389/ ustanowiono system rejestrów zapewniający prawidłowe księgowanie transakcji w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS) 7, protokołu z Kioto oraz decyzji dotyczącej wspólnego wysiłku redukcyjnego. Podstawę prawną rozporządzenia w sprawie rejestrów ustanowiono w trzech aktach prawnych: w dyrektywie w sprawie unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (art. 19), w rozporządzeniu MMR (art. 10 ust. 4 i art. 10 ust. 5 i 6 w odniesieniu do drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto) oraz w decyzji dotyczącej wspólnego wysiłku redukcyjnego (art. 11 ust. 3). Ponieważ rozporządzenie w sprawie rejestru przyjęto przed wejściem w życie rozporządzenia MMR, rozporządzenie w sprawie rejestru opierało się na wcześniej obowiązującej decyzji dotyczącej mechanizmu monitorowania 8 (art. 6 ust. 1). Art. 10 ust. 4 rozporządzenia MMR stworzył stałą podstawę prawną rozporządzenia 6 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 389/2013 z dnia 2 maja 2013 r. ustanawiające rejestr Unii zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylające rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 i nr 1193/2011 (Dz.U. L 122 z , s. 1) rozporządzenie w sprawie rejestru. 7 Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz.U. L 275 z , s. 32). 8 Decyzja nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. dotycząca mechanizmu monitorowania emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz wykonania Protokołu z Kioto (Dz.U. L 49 z , s. 1). 3

5 w sprawie rejestrów w związku z protokołem z Kioto. Komisja nie przyjęła jeszcze nowego aktu delegowanego na podstawie art. 10 ust. 4 rozporządzenia MMR. Trwa jednak przegląd rozporządzenia w sprawie rejestrów i należy oczekiwać, że zakres zmian obejmie przepisy odnoszące się do pierwszego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto. W związku z tym przewidziane jest zastosowanie tej podstawy prawnej. 3. Podsumowanie W ciągu ostatnich pięciu lat Komisja przyjęła jeden akt delegowany ustanawiający wymogi materialne dotyczące unijnego systemu wykazów i uwzględniający zmiany współczynników ocieplenia globalnego oraz uzgodnione na szczeblu międzynarodowym wytyczne dotyczące wykazów. Komisja będzie w dalszym ciągu monitorować rozwój sytuacji na szczeblu międzynarodowym i w stosownych przypadkach przygotuje akty delegowane, aby zapewnić spójność. Komisja będzie również w dalszym ciągu monitorować wdrożenie przyjętych rozporządzeń delegowanych oraz wprowadzi zmiany odnośnych przepisów, jeśli zmiana sytuacji będzie tego wymagać. 4