HYDROLIZA ENZYMATYCZNA SKROBI UTLENIONEJ W BIOREAKTORZE MEMBRANOWYM

Transkrypt

1 YWNO. Nauka. Technologia. Jako, 2005, 2 (43) Supl., JOANNA LE THANH, KRYSTYNA PROCHASKA, GRAYNA LEWANDOWICZ HYDROLIZA ENZYMATYCZNA SKROBI UTLENIONEJ W BIOREAKTORZE MEMBRANOWYM S t r e s z c z e n i e Skrobie utlenione E 1404 s najczciej stosowanymi spoywczymi skrobiami modyfikowanymi, jednak brak doniesie literaturowych na temat podatnoci tych skrobi na amyloliz, a właciwoci funkcjonalne produktów hydrolizy enzymatycznej skrobi utlenionych s nieznane. Celem pracy było zbadanie moliwoci zastosowania bioreaktora membranowego do hydrolizy enzymatycznej skrobi utlenionej oraz ocena aktywnoci powierzchniowej otrzymanych produktów. Proces hydrolizy prowadzono w bioreaktorze membranowym z ceramicznym modułem ultrafiltracyjnym o konfiguracji rurowej. Przebadano procesy jedno- i dwuetapowy, w których zastosowano róne enzymy amylolityczne. W celu oceny właciwoci adsorpcyjnych przeprowadzono badania napicia powierzchniowego, stosujc metod oderwania piercienia du Noya. Stwierdzono, e skrobia utleniona ulega hydrolizie w enzymatycznym bioreaktorze membranowym, przy czym w celu uzyskania efektywnego przebiegu procesu nie jest konieczne stosowanie wstpnego upłynniania α-amylaz. W jednoetapowym procesie hydrolizy enzymatycznej uzyskuje si produkty o relatywnie niskim stopniu scukrzenia DE. W przypadku procesu dwuetapowego optymalny stopie upłynnienia -amylaz bakteryjn w pierwszym etapie hydrolizy determinuje efektywno całego procesu. Zjawisko foulingu nie wywiera istotnego wpływu na wydajno separacji otrzymanych maltodekstryn. Produkty hydrolizy enzymatycznej skrobi utlenionej, jak równie wyjciowy surowiec, wykazuj aktywno powierzchniow i powoduj obnienie napicia powierzchniowego na granicy faz woda/powietrze. Słowa kluczowe: hydroliza enzymatyczna, bioreaktor membranowy, skrobia utleniona, aktywno powierzchniowa Wprowadzenie Zastosowanie enzymatycznego bioreaktora membranowego do hydrolizy skrobi staje si coraz bardziej popularne ze wzgldu na moliwo zwikszenia wydajnoci Mgr in. J. Le Thanh, dr hab. in. Grayna Lewandowicz, Katedra Biotechnologii i Mikrobiologii ywnoci, Wydz. Nauk o ywnoci i ywieniu, Akademia Rolnicza im A. Cieszkowskiego, ul. Wojska Polskiego 48, Pozna, prof. dr hab. in. Krystyna Prochaska, Instytut Technologii i Inynierii Chemicznej, Politechnika Poznaska, Pl. M. Skłodowskiej-Curie, Pozna

2 HYDROLIZA ENZYMATYCZNA SKROBI UTLENIONEJ W BIOREAKTORZE MEMBRANOWYM 223 procesu, skrócenia czasu reakcji, obnienia kosztów zwizanych ze zuyciem enzymów, jak równie stabilizacji właciwoci otrzymywanych produktów. Szczególnie zalecane jest stosowanie bioreaktorów membranowych do otrzymywania produktów niskoczsteczkowych, takich jak: glukoza, maltoza, syropy skrobiowe lub maltodekstryny [8 10]. Skrobie modyfikowane nale do najbardziej wielofunkcyjnych dodatków stosowanych obecnie w przemyle spoywczym. Jako odnawialny, łatwo dostpny i relatywnie tani surowiec s szeroko stosowane głównie do zagszczania i stabilizacji wielu produktów spoywczych. Głównym celem modyfikacji skrobi jest m.in. zwikszenie jej stabilnoci reologicznej w warunkach wysokiej i niskiej temperatury oraz niskich wartoci ph [2]. Utlenianie skrobi naturalnej za pomoc chloranu (I) sodu ma najwiksze znaczenie praktyczne [13, 14]. Skrobie modyfikowane chemicznie s stosowane prawie wyłcznie jako substancje wysokoczsteczkowe. Jedynym wyjtkiem s produkty hydrolizy enzymatycznej soli sodowej oktenylobursztynianu skrobiowego (E 1450) zalecane do stosowania jako substancja o charakterze emulgujcym [7]. Podatno skrobi modyfikowanych chemicznie na hydroliz za pomoc enzymów amylolitycznych jest zagadnieniem, które było przedmiotem bardzo niewielu opracowa. Wykazano, e fosforany skrobiowe charakteryzuj si obnion podatnoci na amyloliz, a stopie inhibicji wzrasta ze wzrostem zawartoci grup fosforanowych [9]. Z drugiej strony wysoko podstawione octany skrobiowe, tworzce wytrzymałe, równie w rodowisku wodnym, filmy ulegaj efektywnie hydrolizie α- i β-amylazami [4]. Zastosowanie enzymatycznego bioreaktora membranowego do hydrolizy skrobi modyfikowanych chemicznie mogłoby przyczyni si do poszerzenia gamy funkcjonalnych dodatków do ywnoci, jednak wymaga wiedzy na temat efektywnoci tego procesu, jak równie właciwoci tak otrzymanych produktów. Celem pracy było okrelenie moliwoci zastosowania bioreaktora membranowego do hydrolizy enzymatycznej handlowej skrobi utlenionej Lubox oraz ocena aktywnoci powierzchniowej otrzymanych produktów. Materiał i metody bada Materiał badawczy stanowiła handlowa skrobia utleniona Lubox (E 1404), zawierajca 0,5% grup karboksylowych, produkowana przez Wielkopolskie Przedsibiorstwo Przemysłu Ziemniaczanego S.A. w Luboniu. W procesie hydrolizy stosowano nastpujce preparaty enzymatyczne firmy Novo Nordisk (Dania): BAN 480L (bakteryjna α-amylaza produkowana przez wyselekcjonowane szczepy Bacillius amyloliquefaciens),

3 224 Joanna Le Thanh, Krystyna Prochaska, Grayna Lewandowicz Promozyme D (pululanaza produkowana przez wyselekcjonowane szczepy Bacillius acidopullulyticus), Dextrozyme TM E (zbalansowana mieszanina glukoamylazy produkowanej przez genetycznie modyfikowane szczepy Aspergilus niger i pululanazy produkowanej przez genetycznie modyfikowane szczepy Bacillus). Przebadano przebieg hydrolizy enzymatycznej skrobi utlenionej w dwóch typach procesów jednoetapowym, przebiegajcym tylko w reaktorze membranowym oraz dwuetapowym, w którym proces membranowy poprzedzony był wstpnym upłynnianiem α-amylaz. Do bada zastosowano bioreaktor membranowy z zewntrznym modułem ultrafiltracyjnym zawierajcym trójkanałow membran ceramiczn (punkt odcicia cut-off: Da) o konfiguracji rurowej (Tami Industries, France), powierzchni 0,01 m 2 i długoci 0,3 m. Procedura I proces jednoetapowy Przygotowywano 1500 ml 20% zawiesiny skrobiowej o ph = 6,5 i poddawano kleikowaniu w łani wodnej, w temp. 80 C, a nastpnie sterylizowano w autoklawie w temp. 126 C w cigu 11 min. Tak przygotowany kleik rozcieczano do stenia 5%, a nastpnie dodawano preparatu enzymatycznego Dextrozyme TM E lub Promozyme D w iloci 0,3 ml/kg skrobi. Hydroliz prowadzono w bioreaktorze membranowym przez 3 godz. w stałej temp. 60 C, przy rónych cinieniach transmembranowych 0,1; 0,2 i 0,3 MPa, które zmieniano co 1 godz. Zbierano frakcj filtratu co 30 min, podczas gdy retentat był zawracany. W kadej z pobranych partii filtratu oznaczano zawarto suchej substancji oraz warto równowanika glukozowego DE. Po zakoczonym procesie hydrolizy zebran frakcj permeatu suszono za pomoc suszarki rozpyłowej Mobile Miner TM 2000 (Niro A/S), a uzyskany produkt poddawano oznaczaniu napicia powierzchniowego w układzie woda/powietrze. Procedura II proces dwuetapowy Przygotowywano 1500 ml 20% zawiesiny skrobiowej o ph = 6,5 i poddawano kleikowaniu w łani wodnej, w temp. 80 C, a nastpnie sterylizowano w autoklawie w temp. 126 C w cigu 11 min. Do tak przygotowanego roztworu dodawano odpowiedni ilo preparatu enzymatycznego BAN 480L, stosujc róne iloci enzymu w stosunku do suchej masy Luboxu, (0,5 ml/kg lub 5 ml/kg skrobi) i prowadzono hydroliz okresow w temp C, w cigu 10 min. Po zakoczonej hydrolizie wstpnej, w celu dezaktywacji enzymu, kleik zakwaszano do ph = 3,0 i sterylizowano w temp. 126 C w cigu 11 min. Kleik po zobojtnieniu do ph optymalnego dla enzymu stosowanego w II etapie hydrolizy i rozcieczeniu do stenia 5%

4 HYDROLIZA ENZYMATYCZNA SKROBI UTLENIONEJ W BIOREAKTORZE MEMBRANOWYM 225 umieszczano w bioreaktorze membranowym, w którym prowadzono drugi etap hydrolizy w identyczny sposób jak w procedurze I. Warto równowanika glukozowego DE oraz zawarto suchej substancji w hydrolizatach oznaczano zgodnie z PN-78/A [5]. Napicie powierzchniowe oznaczano metod odrywania piercienia du Noya. Uyto w tym celu tensjometr K12 firmy Krss (Niemcy). Badania prowadzono w temp. 21 C. Badane roztwory wodne o steniu od 10-3 do 1% przygotowano drog kolejnych rozciecze. Eksperymentalnie uzyskane izotermy napicia γ = f c aproksymowano równaniem Szyszkowskiego [1]: powierzchniowego ( ) γ i = γ 01 BSz ln c + 1 (1) ASz gdzie: γ i napicie powierzchniowe, γ 0 napicie powierzchniowe w układzie woda/powietrze niezawierajcym hydrolizatu, c stenie hydrolizatu, R stała gazowa, T temperatura, A Sz, B Sz współczynniki Szyszkowskiego. Róniczkujc równanie (1) wzgldem stenia i wprowadzajc wyraenie d/dc do izotermy Gibbsa [1]: c dγ Γ = (2) RT dc otrzymano zaleno nadmiaru powierzchniowego Γ i SZ jako funkcj stenia: i γ Sz c SZ = 0 B Γ (3) RT A i c + i Zastosowanie izotermy Szyszkowskiego, jako równania aproksymujcego pozwoliło bezporednio oszacowa warto swobodnej energii adsorpcji G ads : ads A Sz Sz G = RT ln (4) oraz warto stenia powierzchniowego hydrolizatu na nasyconej granicy faz Γ : γ 0 B Γ = (5) RT Na podstawie wyliczonych wartoci stenia powierzchniowego, okrelono A min statyczn wielko powierzchni zajmowan przez pojedyncz czsteczk (w przeliczeniu na jednostk anhydroglukozy) w warstwie monomolekularnej na granicy faz: A = 1 min (6) Γ N A

5 226 Joanna Le Thanh, Krystyna Prochaska, Grayna Lewandowicz gdzie: N A liczba Avogadro, N A = 6, Wyniki i dyskusja Zastosowanie reaktorów membranowych w procesach hydrolizy enzymatycznej skrobi przyczynia si do znacznego zwikszenia efektywnoci tych procesów, jednak ograniczone jest w zasadzie do etapu scukrzania, ze wzgldu na zbyt wysok lepko kleików skrobiowych niepoddanych wstpnemu upłynnianiu i moliwy fouling membran [8, 10, 11]. Badany preparat skrobi utlenionej Lubox charakteryzuje si relatywnie wysokim stopniem utlenienia (zawarto grup karboksylowych wynosi 0,5%), czemu towarzyszy silnie zmniejszona lepko kleików [12]. Powysze właciwoci fizykochemiczne kleików skrobi Lubox umoliwiły przeprowadzenie jednoetapowej hydrolizy w bioreaktorze membranowym, wyposaonym w moduł UF z membran o cut-off Da. Analiza danych przedstawionych na rys. 1. i 2. dowiodła, e w obu przypadkach hydrolizy jednoetapowej, niezalenie od wartoci cinienia transmembranowego, nastpiło czciowe blokowanie membrany produktami hydrolizy. Zmniejszenie strumienia filtratu w czasie procesu było wiksze, gdy hydroliz prowadzono z udziałem preparatu Dextozyme TM E ni Promozyme D. Strumie filtratu [ml/ m 2 min] Permeate flux [ml/ m 2 min] ,1 MPa 0,2 MPa 0,3 MPa Rys. 1. Fig. 1. Zmiana strumienia filtratu w czasie procesu jednoetapowej hydrolizy Luboxu za pomoc preparatu enzymatycznego Dextrozyme TM E. Permeate flux changes during the one-step hydrolysis of Lubox with the Dextrozyme TM E enzyme preparation.

6 HYDROLIZA ENZYMATYCZNA SKROBI UTLENIONEJ W BIOREAKTORZE MEMBRANOWYM Strumi filtratu [ml/ m 2 min] Permeate flux [m;/ m 2 min] ,1 MPa 0,2 MPa 0,3 MPa Rys. 2. Zmiana strumienia filtratu w procesie jednoetapowej hydrolizy Luboxu za pomoc preparatu enzymatycznego Promozyme D. Fig. 2. Permeate flux changes during the one-step) hydrolysis of Lubox with the Promozyme D enzyme preparation. 30 Równowanik glukozowy DE Dextrose equivalent DE Permeat Dextrozyme Retentat Dextrozyme Permeat Promozyme Retentat Promozyme Rys. 3. Fig. 3. Zmiana stopnia scukrzenia produktów w toku jednoetapowej hydrolizy Luboxu preparatami enzymatycznymi: Dextozyme TM E, oraz Promozyme D. Changes in the degree of saccharification during the one-step hydrolysis of Lubox with the Dextrozyme TM E, and Promozyme D enzyme preparations.

7 228 Joanna Le Thanh, Krystyna Prochaska, Grayna Lewandowicz Zastosowanie rónych preparatów enzymatycznych w jednoetapowej hydrolizie skrobi utlenionej Lubox prowadziło do uzyskania produktów znacznie rónicych si wielkoci masy czsteczkowej (rys. 3). W przypadku preparatu enzymatycznego Dextrozyme TM E, bdcego mieszanin glukoamylazy i pululanazy, ju po dwóch godzinach hydrolizy odpowiednie wartoci DE filtratu były około trzykrotnie wiksze ni w przypadku samej pululanazy, czyli preparatu Promozyme D. Biorc jednak pod uwag nisk aktywno amylolityczn pululanazy w porównaniu z enzymami innych grup [3] naley uzna, i w opisywanym eksperymencie skrobia utleniona Lubox efektywnie uległa hydrolizie nie tylko glukoamylaz, ale równie pululanaz. W kolejnym etapie bada podjto prób zmniejszenia zjawiska foulingu poprzez przeprowadzenie hydrolizy dwuetapowej ze wystpnym upłynnianiem α-amylaz. W celu ustalenia dawki preparatu enzymatycznego w pierwszym etapie hydrolizy przeprowadzono dwie serie bada z uyciem preparatu enzymatycznego BAN 480L, w iloci 0,5 ml/kg i 5 ml/kg preparatu skrobiowego. Jak wynika z danych przedstawionych na rys. 4. i 5., pomimo wstpnego upłynnienia Luboxu w pierwszym etapie hydrolizy nie stwierdzono znacznej poprawy zdolnoci separacyjnej modułu ultrafiltracyjnego. Strumie filtratu [ml/ m 2 min] Permeate flux [ml/ m 2 min] ,1 MPa 0,2 MPa 0,3 MPa Rys. 4. Zmiana strumienia filtratu w czasie drugiego etapu hydrolizy preparatem Dextrozyme TM E poprzedzonego hydroliz wstpn przy uyciu preparatu BAN 480L w iloci 5ml/kg. Fig. 4. Permeate flux changes during the second step of hydrolysis of Lubox with the Dextrozyme TM E enzyme preparation preceded by the initial hydrolysis with a 5 ml/kg preparation BAN 480L. Wprawdzie po jednej godz. prowadzenia procesu nastpiło zmniejszenie strumienia filtratu jedynie o około 10%, jednak bezwzgldne wartoci były nisze ni

8 HYDROLIZA ENZYMATYCZNA SKROBI UTLENIONEJ W BIOREAKTORZE MEMBRANOWYM 229 w procesie jednoetapowym, szczególnie w przypadku zastosowania duej iloci α- amylazy na etapie wstpnego upłynniania. Wskazywałoby to na fakt, e za fouling membrany były odpowiedzialne raczej enzymy stosowane w hydrolizie, a nie frakcja sacharydowa. Strumie filtratu [ml/ m 2 min] Permeate flux [ml/ m 2 min] ,1 MPa 0,2 MPa 0,3 MPa Rys. 5. Zmiana strumienia filtratu w czasie drugiego etapu hydrolizy preparatem Dextrozyme TM E poprzedzonego hydroliz wstpn przy uyciu preparatu BAN 480L w iloci 0,5ml/kg. Fig. 5. Permeate flux changes during the second step of hydrolysis of Lubox with the Dextrozyme TM E enzyme preparation preceded by the initial hydrolysis with a 5 ml/kg preparation BAN 480L. Zastosowanie w drugim etapie hydrolizy preparatu enzymatycznego Promozyme D w miejsce Dextrozyme TM E spowodowało nieco silniejsze blokowanie membrany ultrafiltracyjnej (rys. 6). Efekt ten moe by zwizany zarówno z rónymi właciwociami stosowanych białek enzymatycznych, jak i z rónicami w składzie produktów hydrolizy. Zmiana iloci enzymu, zastosowanego w pierwszym etapie hydrolizy, w bardzo silny sposób rzutowała na stopie scukrzenia produktów drugiego etapu hydrolizy (rys. 7). Zastosowanie duej iloci preparatu enzymatycznego BAN 480L w pierwszym etapie hydrolizy prowadziło do stałego wzrostu zawartoci cukrów redukujcych zarówno we frakcji permeatu, jak i retentatu. Powysza obserwacja wskazuje na fakt, e szybko hydrolizy była zbyt dua w stosunku do zdolnoci separacyjnej zastosowanej membrany ultrafiltracyjnej. W przypadku zastosowania mniejszej iloci α-amylazy na etapie hydrolizy wstpnej stopie scukrzenia zaley od rodzaju enzymu uytego w procesie membranowym. Podobnie jak w procesie jednoetapowym, produkty hydrolizy w przypadku zastosowania preparatu enzymatycznego

9 230 Joanna Le Thanh, Krystyna Prochaska, Grayna Lewandowicz Dextrozyme TM E miały wyszy stopie scukrzenia ni przy zastosowaniu preparatu Promozyme D. Strumie filtratu [ml/ m 2 min] Permeate flux [ml/ m 2 min] ,1 MPa 0,2 MPa 0,3 MPa Rys. 6. Zmiana strumienia filtratu w czasie drugiego etapu hydrolizy preparatem Promozyme D poprzedzonego hydroliz wstpn przy uyciu preparatu BAN 480L w iloci 0,5 ml/kg. Fig. 6. Permeate flux changes during the second step of hydrolysis of Lubox with the Promozyme D enzyme preparation preceded by the initial hydrolysis with a 5 ml/kg preparation BAN 480L. 60 Równowanik glukozowy DE Dextrose equivalent DE Permeat BAN (5ml/kg) + Dextrozyme Retentat BAN (5ml/kg) + Dextrozyme Permeat BAN (0,5ml/kg) + Dextrozyme Retentat BAN (5ml/kg) + Dextrozyme Permeat BAN (0,5ml/kg) + Promozyme Retentat BAN (0,5ml/kg) + Promozyme Rys. 7. Zmiana stopnia scukrzenia produktów w toku dwuetapowej hydrolizy Luboxu w bioreaktorze membranowym.

10 HYDROLIZA ENZYMATYCZNA SKROBI UTLENIONEJ W BIOREAKTORZE MEMBRANOWYM 231 Fig. 7. Changes in the degree of saccharification during the two-step hydrolysis of Lubox with the Dextrozyme TM E or Promozyme D enzyme preparations. Badania aktywnoci powierzchniowej na granicy faz woda-powietrze wodnych roztworów skrobi modyfikowanej Luboxem oraz wybranych produktów hydrolizy wykazały, e wszystkie analizowane produkty adsorbowały si na granicy faz woda/powietrze i obniały napicie powierzchniowe (rys. 8, tabela 1). Napicie powierzchniowe [mn/m] Surface tension [mn/m] ,2 0,4 0,6 0,8 1 Stenie [%] Concentration [%] Lubox Produkt hydrolizy jednoetapowej Produkt hydrolizy dwuetapowej Rys. 8. Fig. 8. Napicie powierzchniowe jako funkcja stenia objtociowego wodnych roztworów Luboxu oraz produktów jego hydrolizy. Surface tension as a function of volume concentration of water solutions of Lubox and of products of its hydrolysis. Właciwoci powierzchniowe zhydrolizowanych pochodnych skrobi utlenionych zaleały od warunków prowadzenia hydrolizy (tab. 1). Produkty otrzymane w procesie dwuetapowym charakteryzowały si nieco wiksz tendencj do adsorpcji na granicy faz woda/powietrze. Natomiast pochodne hydrolizowane w procesie jednoetapowym tworzyły zdecydowanie bardziej upakowan warstw adsorpcyjn. Warto nadmiaru powierzchniowego na nasyconej granicy faz była równa 1, mol/m 2 podczas gdy oszacowane w odniesieniu do pochodnych otrzymanych w procesie dwuetapowym było znacznie mniejsze i wynosiło 0, mol/m 2. Znaczne rónice w oszacowanych wartociach nadmiaru powierzchniowego wskazywały na odmienn struktur warstwy powierzchniowej powstajcej w obu badanych układach. Obserwowane rónice właciwoci adsorpcyjnych zhydrolizowanych pochodnych skrobi utlenionych wynikały najprawdopodobniej z rónego stopnia scukrzenia badanych preparatów. W procesie dwuetapowym produkty hydrolizy charakteryzowała znacznie wiksza zawarto cukrów zredukowanych, czyli pochodnych o mniejszej masie

11 232 Joanna Le Thanh, Krystyna Prochaska, Grayna Lewandowicz czsteczkowej. Hydrolizaty te wykazały wiksz mobilno z fazy objtociowej do granicy faz w układzie woda/powietrze. Z drugiej jednak strony, z racji na odmienn orientacj na granicy faz tworzyły nasycon warstw adsorpcyjn o stosunkowo niskim steniu. Parametry adsorpcji produktów hydrolizy jednoetapowej i dwuetpowej. Adsorption parameters of the products produced during the one-step and two-step hydrolysis. Parametry adsorpcji Adsorption parameters Jednostka Unit Produkt hydrolizy jednoetapowej One-step hydrolysis product T a b e l a 1 Produkt hydrolizy dwuetapowej Two-step hydrolysis product A Sz mol/dm 3 1, , B Sz ,64 3, mol/m 2 1,37 0,88 A min nm 2 1,21 1,88 -G ads kj/mol 15,50 19,40 Wnioski 1. Skrobia utleniona Lubox zawierajca 0,5% grup karboksylowych ulega hydrolizie w enzymatycznym bioreaktorze membranowym, przy czym w celu uzyskania efektywnego przebiegu procesu nie jest konieczne stosowanie wstpnego upłynniania α-amylaz. 2. W jednoetapowym procesie hydrolizy enzymatycznej uzyskuje si produkty o relatywnie niskiej wartoci stopnia scukrzenia DE. 3. W przypadku procesu dwuetapowego optymalny stopie upłynnienia -amylaz bakteryjn w pierwszym etapie hydrolizy determinuje efektywno całego procesu; w przypadku zbyt zaawansowanej hydrolizy wstpnej w drugim etapie procesu w reaktorze membranowym efektywno filtracji jest zbyt mała w stosunku do szybkoci zachodzcej hydrolizy. 4. W prowadzonych procesach z wykorzystaniem bioreaktora membranowego zjawisko foulingu nie wywiera istotnego wpływu na wydajno separacji otrzymanych produktów hydrolizy. 5. Wszystkie badane substancje, tj. zarówno modyfikowana chemicznie skrobia, jak i produkty jej hydrolizy, absorbuj si na granicy faz woda/powietrze i obniaj napicie powierzchniowe. 6. Zdolno obniania napicia powierzchniowego produktów hydrolizy jest wysza ni wyjciowej skrobi modyfikowanej.

12 HYDROLIZA ENZYMATYCZNA SKROBI UTLENIONEJ W BIOREAKTORZE MEMBRANOWYM Lepsze właciwoci adsorpcyjne maj skrobie zhydrolizowane w procesie dwuetapowym ni jednoetapowym. Prac zrealizowano w ramach grantu KBN nr 2 P06T oraz bada własnych nr /05 BW. Literatura [1] Chattoraj D. K., Birdi K. S.: Adsorption and the Gibbs Surface Excess. Plenum Press. New York [2] Lewandowicz G., Wronkowska M., Sadowska J., Soral-mietana M., Błaszczak W., Walkowski A.: Influence of potato starch oxidation on texture and rheological behaviour of some sweet desserts. Pol. J. Food Nutr. Sci., 2003, 12/53, [3] Nebesny E.: Changes of carbohydrate composition during enzymatic hydrolysis of starches of various origin. Starch-Stärke, 1993, 45 (12), [4] Parandosh S., Hudson S.M.: The acetylation and enzymatic degradation of starch films. J. Appl. Polym. Sci., 1993, 48, [5] PN-78/A Hydrolizaty skrobiowe. Metody bada. [6] Prochaska K.: Interfacial activity of metal ion extractant. Review, Adv. Colloid Interface. Sci., 2002, 95, [7] Shogren R.A., Wiswanathan A., Felker F., Gross R.A.: Distribution of octenyl succinate groups in octenyl succinic anhydride modified waxy maize starch. Starch-Stärke, 2000, 52, [8] Sims K.A., Cheryan M.: Continuous saccharification of corn starch in a membrane reactor. Part II: Membrane performance and reactor stability. Starch-Stärke, 1992, 44 (9), [9] Sitohy M.Z., Ramadan M.F.: Degradability of different phosphorylated starches and thermoplastic films prepared from corn starch phosphomonoesters. Starch-Stärke 2001, 53, [10] Słomiska L., Grajek W., Grzekowiak A., Gocałek M.: Enzymatic starch saccharification in an ultrafiltration membrane reactor. Starch-Stärke. 1998, 50 (9), [11] Słomiska L., Szostek A., Grzekowiak A.: Studies on enzymatic continuous production of cyclodextrins in an ultrafiltration membrane bioreactor. Carbohydr. Polym., 2002, 50, [12] migielska H., Lewandowicz G., Walkowski A.: Wpływ dodatku mikroelementów na właciwoci uytkowe skrobi utlenionych. Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis, seria Scientia Alimentaria, w druku. [13] Walkowski A., Lewandowicz G.: Skrobie modyfikowane - właciwoci technologiczne i zakres stosowania. Przem. Spo., 2004, 58 (5), [14] Walkowski A., Mczyski M., Lewandowicz G.: Tendencies in a development of food starch products market in Poland. In: Starch: From Starch Containing Sources to Isolation of Starches and Their Applications red. Yuryev V.P., Tomasik P., Ruck H. Nova Science Publishers, Inc. New York 2004, pp ENZYMATIC HYDROLYSIS OF OXIDISED STARCH IN A MEMBRANE BIOREACTOR

13 234 Joanna Le Thanh, Krystyna Prochaska, Grayna Lewandowicz S u m m a r y Oxidised starches E 1404 are the most popular food modified starches, but in the literature available, there are no reports referring to enzyme susceptibility of these derivatives, neither are known functional properties of the oxidised products of enzymatic hydrolysis. The objective of this research was to study possibilities of applying a membrane bioreactor in the process of enzymatic hydrolysis of oxidised starches, and to assess surface properties of the products obtained. The hydrolysis process was carried out in a membrane bioreactor equipped with an ultrafiltration module of a tubular configuration. Single-step and two-step hydrolysis processes were investigated; various amylolytic enzymes were used in the processes studied. For the purpose of assessing adsorptive properties, surface tension was investigated using a du Noya ring method. It was stated that the oxidised starches underwent hydrolysis in the enzymatic membrane bioreactor; furthermore, it was proved that it was not necessary to apply the initial liquefaction of starches with an α-amylase to achieve an effective progress of the hydrolysis process. During the single-step hydrolysis the products obtained showed a relatively low degree of saccharification. As for the two- step hydrolysis, the complete process effectiveness depended on the optimal degree of liquefaction with an α-amylase during the first stage of the hydrolysis. The phenomenon of fouling did not significantly impact the separation efficiency of maltodextrin produced. The oxidised products of hydrolysis, as well as the raw material showed surface activity, and caused the reduction in the surface tension at the water-air interface. Key words: enzymatic hydrolysis, membrane bioreactor, oxidised starch, surface activity