WPŁYW ILOŚCI MODYFIKATORA NA WSPÓŁCZYNNIK RETENCJI W TECHNICE HPLC
|
|
- Leszek Kania
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 WPŁYW ILOŚCI MODYFIKATORA NA WSPÓŁCZYNNIK RETENCJI W TECHNICE HPLC 1. WPROWADZENIE Wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC) Jest uniwersalną metodą analityczną, stosowaną głównie do analiz wieloskładnikowych próbek, zwłaszcza zawierających nielotne, także wielkocząsteczkowe związki chemiczne, a nawet substancje biologiczne czynne. W chromatografii cieczowej fazą stacjonarną, nieruchomą jest zwykle porowate wypełnienie a fazą ruchomą, eluentem ciecz. HPLC różni się od klasycznej chromatografii cieczowej wysokim ciśnieniem fazy ruchomej koniecznym do uzyskania przepływu tej fazy przez kolumnę chromatograficzną. Można wyróżnić wiele rodzajów chromatografii cieczowej. Jednym z kryteriów klasyfikacji jest natura stosowanej w kolumnie fazy stacjonarnej i rodzaj zachodzących procesów separacji. Według tego kryterium wydzielić chromatografię na: chromatografię adsorpcyjna: technikę, w której rozdzielanie jest głównie wynikiem różnic między zdolnościami składników próbki do adsorbowania się na powierzchni aktywnego ciała stałego chromatografię podziałową: technikę, w której rozdzielanie jest głównie wynikiem różnej rozpuszczalności składników próbki w fazie ruchomej i stacjonarnej chromatografię jonowymienna: technikę, w której rozdzielanie jest głównie wynikiem różnej zdolności składników próbki do ulegania wymianie jonowej chromatografię wykluczania: technikę, w której do rozdzielania wykorzystuje się efekty wykluczania, wynikające z różnic w wielkościach cząsteczek i/lub w ich kształcie albo ładunku. W przypadku gdy rozdział zależy od wielkości cząsteczek metodę określa się terminem chromatografię wykluczania zależnego od wielkości cząstek natomiast gdy rozdział zależy np. od stopnia dysocjacji rozdzielanych związków chromatografią wykluczania jonów Ponieważ ćwiczenie dotyczy zastosowania techniki chromatografii adsorpcyjnej tylko ona będzie przedmiotem bardziej szczegółowej charakterystyki. Chromatografia adsorpcyjna Chromatografia adsorpcyjna jest, jak zaznaczono wyżej, techniką, w której rozdzielanie jest głównie wynikiem różnic między zdolnościami składników próbki do adsorbowania się 1
2 na powierzchni aktywnego ciała stałego. Chromatografia adsorpcyjna dzielona bywa według podziału zgodnie z względną różnicą w polarnością polarności fazy ruchomej i stacjonarnej: Chromatografia w normalnym układzie faz. W tym układzie faza stacjonarna jest silnie polarnej natury np. silikażel a faza ruchoma jest niepolarna. Typowymi fazami ruchomymi są tu n-heksan lub tetrahydrofuran. Składniki próbki o polarnej strukturze są zatrzymywane dłużej na polarnej powierzchni fazy stałej niż składniki mniej polarne, czyli ich czas elucji z kolumny jest dłuższy, dłuższy jest też więc czas retencji tych związków. Im bardziej polarna faza ruchoma tym krótszy czas retencji. Słabością układów normalnofazowych jest istotna zależność retencji od nawet niewielkich ilości wody w fazach ruchomych. Nawet bowiem niewielkie zawilgocenie stosunkowo niepolarnych faz ruchomych w zdecydowany sposób wpływa na retencję co sprawia olbrzymie problemy z powtarzalnością analizy. Chromatografia w odwróconym układzie faz jest przeciwstawieniem tej pierwszej. Faza stacjonarna ma naturę niepolarną, hydrofobową natomiast fazą ruchomą jest ciecz polarna. W odwróconym układzie faz dokonuje się dzisiaj przeważającej części rozdziałów chromatograficznych w HPLC. Typowymi fazami ruchomymi są tu mieszaniny wody z metanolem, izopropanolem lub acetonitrylem. Typowymi fazami stacjonarnymi są krzemionki modyfikowane (hydrofobizowane) poprzez reakcję ze związkami krzemoorganicznymi. W chromatografii w odwróconym układzie faz związki mniej polarne zatrzymywane są mocniej przez hydrofobową powierzchnię fazy stałej niż składniki bardziej polarne, czyli ich czas elucji z kolumny jest dłuższy, dłuższy jest też więc czas retencji tych związków. Im mniej polarna faza ruchoma tym krótszy czas retencji. Polarność eluentu pełni zasadniczą rolę w każdym rodzaju technik HPLC. W przypadku chromatografii w odwróconym układzie faz woda jest polarnym składnikiem fazy ruchomej zaś metanol, izopropanol i acetonitryl pełnią rolę składników zmniejszających polarność fazy ruchomej. Organiczne składniki fazy ruchomej mające bardziej hydrofobowy charakter, łatwiej uruchamiają analit zatrzymywany na fazie stacjonarnej, skracając tym samym czas elucji czyli skracając czas retencji związku. Generalnie stosuje się dwa typy elucji: izokratyczną i gradientową. W pierwszym przypadku faza ruchoma o niezmiennym składzie pompowana jest poprzez kolumnę w 2
3 czasie całego cyklu analizy. W przypadku elucji gradientowej skład fazy ruchomej zmienia się podczas cyklu analizy. Kolumny chromatograficzne stosowane w technice z odwróconym układem faz HPLC Kolumna wraz z wypełnieniem stanowi najistotniejszy element układu chromatograficznego, w którym zachodzi właściwy proces rozdziału. W zależności od wielkości próbki stosuje się w technice HPLC kolumny analityczne, mikrokolumny i kolumny preparatywne. Są to najczęściej rurki ze stali nierdzewnej o wypolerowanej powierzchni wewnętrznej różnej długości i średnicy wewnętrznej Do celów analitycznych z reguły stosuje się kolumny analityczne. Kolumnę chromatograficzną w technice HPLC, z technicznego punktu widzenia, charakteryzują następujące parametry: Średnica wewnętrzna kolumny: 0,3-0,46 cm dla kolumn analitycznych, 0,1 lub 0,21 cm dla mikro kolumn, 0,8-1,0 cm dla kolumn semipreparatywnych i 2,0-5,0 cm dla kolumn preparatywnych Długość kolumny: 3-25 cm dla kolumn analitycznych, 15 lub 25 cm dla mikro kolumn, cm dla kolumn semipreparatywnych i preparatywnych (wyjątkiem są kolumny jonowymienne, których długość sięga 30 cm) Średnica ziaren wypełnienia wyrażana w µm: 3-10 dla kolumn analitycznych, 3-8 dla mikro kolumn, 5-20 dla kolumn semipreparatywnych i preparatywnych. Jest to bardzo ważny parametr w technice HPLC. Wymiary cząstek 5 µm to, w przypadku kolumn analitycznych, dobry kompromis pomiędzy skutecznością rozdziału na kolumnie, ciśnieniem zwrotnym i trwałością kolumny. Natomiast 3 µm ziarno umożliwia prowadzenie znaczenie szybszych rozdziałów chromatograficznych ponieważ umożliwia stosowanie wyższych przepływów fazy ruchomej niż to ma miejsce w przypadku ziaren wypełnienia o większych rozmiarach. Mniejsze średnice ziaren to krótsze drogi dyfuzji i dlatego możliwe jest wykorzystanie wyższych przepływów bez utraty sprawności kolumny. Szczególne zastosowanie znalazły wypełnienia nieporowate o średnicy ziaren ok. 1 1,5 µm w analizie biomakromolekuł. Średnica porów wyrażana jest w nm lub Å. Średnica tych porów waha się od 7 do 100 nm (70 do 1000 Å) przy czym w kolumnach analitycznych przeznaczonych do rozdziału substancji o małych masach wykorzystuje się wypełnienia z wąskimi porami 7-12 nm, natomiast do rozdziału związków 3
4 wielkocząsteczkowych z porami szerokimi tj nm. Wielkość średnicy porów podawana jest w charakterystyce kolumny HPLC. Istotnym parametrem jest średnica kolumny. Kolumna o mniejszej średnicy powoduje duże oszczędności w zużyciu fazy ruchomej, bez zmniejszenia liniowej prędkości przepływu zachowując przy tym taki czas analizy, żeby współczynnik retencji nie przekroczył wartości 20 (Definicja współczynnika retencji, patrz p. 5.4). Jest to również czasem wprost wymogiem wobec zastosowanego detektora mas lub innego wymagającego minimalnej ilości wprowadzanego rozpuszczalnika (fazy ruchomej). W celu ochrony fazy stacjonarnej przed kolmatacją cząstkami stałymi, kolumny są zamknięte z dwóch końców filtrami (najczęściej ze stali nierdzewnej o średnicy porów 0,5-2 µm) i łącznikami do połączenia z dozownikiem i detektorem. Ponieważ napełnianie kolumn do HPLC wymaga dobrego przygotowania i profesjonalnego oprzyrządowania, dlatego preferowaną drogą zaopatrywania się w kolumny jest zakup w specjalistycznej firmie dostarczającej wyposażenie chromatograficzne. Kolumny można napełniać techniką suchą i mokrą. Lepsze efekty przy małych ziarnach dają techniki mokre. Ich zasada polega na tym, że sporządza się zawiesinę wypełnienia w rozpuszczalniku o gęstości zbliżonej do wypełnienia i zawiesinę taką pompuje się przez kolumnę, stosując wysokie ciśnienie w granicach MPa. Krzemionkowe wypełnienia stosowane w chromatografii z odwróconym układem faz wytwarzane są przeważnie drogą związania kowalencyjnymi wiązaniami organicznych silanów (tzw. fazy związane) lub osadzenia organicznych polimerowych warstw na powierzchniach podtrzymujących takich jak krzemionki lub Al 2 O 3. Najczęściej wykorzystywane wypełnienia są wytwarzane w reakcjach powierzchniowych silanoli (grup Si-OH występujących na powierzchni SiO 2 ) z chlorodimetyloalkilosilanami, reakcjach silanoli z trójfunkcyjnymi chloroalkilosilanami lub silanoli z trójfunkcyjnymi alkoksysilanami. Wśród wymienionych wyżej procesów najczęściej wykorzystywany jest pierwszy z nich tj. reakcja silanoli z chlorodimetyloalkilosilanami. Zaletą wytwarzania wypełnień metodą reakcji silanów z jedną grupą funkcyjną z silanolami jest jej powtarzalność ponieważ jedna grupa silanolowa reaguje z jedną cząsteczką chlorodimetylosilanu tworząc przewidywalna strukturę. Wypełnienia wykonywane tym sposobem charakteryzują się wysoką sprawnością dzięki szybkiej dyfuzji do wewnątrz i na zewnątrz cienkiego złoża fazy stacjonarnej. Retencja analizowanych próbek przeważnie rośnie wraz z długością łańcucha węglowego (C 18 >C 8 >C 3 >C 1 ), jakkolwiek nie należy oczekiwać zasadniczych różnic dla dłuższych łańcuchów węglowych tj. C 8 i C 18. Istotnym 4
5 parametrem charakteryzującym fazę ruchoma jest natomiast powierzchniowe stężenie grup C 18 wyrażane w µmol/m 2. Jak wspomniano wyżej, niektóre wypełnienia kolumn mogą zawierać osadzane na nośniku fazy stacjonarne wytwarzane drogą polimeryzacji różnego typu monomerów. W handlu dostępne są także kolumny z fazą stacjonarną z tlenku glinu modyfikowanego polibutadienem czy z dwutlenkiem cyrkonu jako fazą stacjonarną. Fazy stacjonarne na bazie dwutlenku cyrkonu charakteryzują się wysoką odpornością termiczną oraz możliwością pracy w całym zakresie ph w przeciwieństwie do wypełnień opartych na SiO 2, których zakres pracy mieści się granicach 1,5< ph <8. Detektory stosowane w wysokosprawnej chromatografii cieczowej. Detektory to jedne z głównych elementów składowych wysokosprawnego chromatografu cieczowego. Rolą detektora jest dostarczanie w sposób ciągły informacji o składzie eluatu wypływającego z kolumny. Dobry detektor charakteryzować się musi odpowiednio wysoką czułością i małą objętością komory pomiarowej. Najczęściej stosowanymi detektorami w technice HPLC są: Detektor absorpcji w nadfiolecie i świetle widzialnym (UV-VIS) Jest to najczęściej stosowany detektor, którego działanie polega na pomiarze absorbancji w warunkach przepływowych w kuwecie o objętości 1 µl. Źródłem światła jest tu niskociśnieniowa lampa rtęciowa umożliwiająca pomiar absorpcji w zakresie nm, przy czym typową analityczną długością fali jest promieniowanie o λ= 254 nm. Ta długość fali absorbowana jest przez większość związków organicznych. Za absorpcję promieniowania odpowiedzialne są tzw. chromofory, grupy absorbujące promieniowanie UV w charakterystycznych dla siebie zakresach promieniowania. Chromoforami są np. podwójne wiązania C=C, zarówno alifatyczne jak i aromatyczne, wiązania C=N, N=O i inne. Czułość detektora UV-VIS jest bardzo wysoka i dla silnie absorbujących związków dochodzi do g oznaczanej substancji. Współczesne detektory umożliwiają programowalną, w czasie cyklu chromatograficznego, zmianę długości fali, na optymalną dla w analizowanego tym momencie związku. Jeszcze lepsze możliwości analityczne zapewnia modyfikacja detektora UV-VIS znana jako układ szeregu diodowego (angielska nazwa systemu to Diode-Array). W tym systemie przez próbkę w kuwecie przepływowej przechodzi światło polichromatyczne w zakresie UV-VIS i dopiero za kuwetą jest rozszczepiane na siatce dyfrakcyjnej. Następnie światło pada na zestaw fotodiod rozmieszczonych liniowo, tak, że każda z diod rejestruje 5
6 tylko wąski (rzędu 2 nm) zakres światła. Z funkcjonalnego punktu widzenia jest to jakby zestaw równocześnie pracujących detektorów obejmujących swym zakresem całe widmo UV- VIS. Zaletami tego systemu są: - możliwość rejestrowania całego widma UV-VIS dla każdej z eluowanych substancji - możliwość sprawdzania czystości eluowanego piku eliminuje możliwość przeoczenia nakładających się substancji - daje możliwość korekcji linii podstawowej w przypadku wzrostu absorbancji na skutek stosowania gradientu. Refraktometr różnicowy. Opiera się na pomiarze różnicy współczynnika załamania światła między czysta fazą ruchomą a fazą zawierającą wymywany składnik. Zasadniczą wadą tego detektora jest wysoka wrażliwość na nawet małe zmiany temperatury - wymaga stabilizacji temperatury ± 0,001 o C aby osiągnąć czułość 10-7 jednostki współczynnika załamania. Jest więc detektorem mało wygodnym w użyciu. Ponadto detektor ten wyklucza stosowanie gradientu fazy ruchomej. Detektor fluorymetryczny (fluorescencyjny) Detektor fluorescencyjny jest około 100 razy czulszy (dla związków fluoryzujących) i znacznie bardziej selektywny niż detektor UV. Detektor ten wykorzystuje zjawisko fluorescencji tj. emisji światła przez substancję wzbudzone wysokoenergetycznym promieniowaniem UV. Jest detektorem selektywnym, gdyż związki mogą zostać wzbudzane tylko światłem o określonej długości fali. Emitowane promieniowanie mierzone jest fotopowielaczem ustawionym pod kątem 90 o do źródła wzbudzenia. Detektor ten może wykrywać pikogramowe ilości (10-12 g) substancji. Stosuje się go często w analityce wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA). Źródła wzbudzenia są takie jak te używane w konwencjonalnych spektrofluorymetrach: lampy rtęciowe, lampy ksenonowe, kwarcowe lampy halogenowe oraz lampy deuterowe. Najciekawsze efekty osiąga się przy pomocy laserów. Światło laserowe można skupić na bardzo małej powierzchni co skutkuje detektorami o bardzo małej komorze pomiarowej rzędu 1 nl. Tego typu detektory stosować można w mikrochromatografii cieczowej wykorzystując mikrokolumny lub kolumny kapilarne. Detektory elektrochemiczne Do tej grupy zaliczają się detektory kulometryczny i detektor polarograficzny. Detektorów tych zwykle używa się przy fazach zawierających wodę a takie właśnie fazy 6
7 stosowane są szeroko w HPLC, dlatego można się spodziewać wzrostu ich znaczenia. Detektory te są detektorami selektywnymi o wielkiej czułości, jednak ich stosowanie uważa się za uciążliwe. Detektor konduktometryczny Zasada działania tego detektora opiera się na pomiarze przewodnictwa, stosowany jest w chromatografii jonowej Inne detektory stosowane w HPLC W HPLC stosuje się również detektory przejęte z chromatografii gazowej jak FID, ECD, PID czy MSD ale wiąże się to z rozwiązaniem problemu transportu całości lub części wycieku z kolumny LC, odparowaniu rozpuszczalnika po drodze i dostarczeniu nielotnych substancji do detektora. Z powyższych powodów w technice HPLC znalazł praktyczne zastosowanie tylko detektor masowy MSD, którego zalety rekompensują opisane wyżej problemy. 2. CEL ĆWICZENIA Określenie wpływu polarności fazy ruchomej na retencję polarnych i niepolarnych związków analizowanych techniką wysokosprawnej chromatografii cieczowej. Ponadto ćwiczenie służyć ma zapoznanie się z: Budową, zasadą działania i właściwościami detektorów stosowanych w wysokosprawnej chromatografii cieczowej. Wykorzystaniem detektora UV-VIS w analizie związków organicznych. Wyznaczenie maksimum absorpcji badanego związku w oparciu o widmo UV-VIS. 3. ZAKRES MATERIAŁU WYMAGANY PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO WYKONYWANIA ĆWICZENIA. Charakterystyka i budowa kolumn stosowanych w wysokosprawnej chromatografii cieczowej: Rodzaje fazy stacjonarnej stosowane w wysokosprawnej chromatografii cieczowej. Pojęcie uziarnienia i wielkości porów jako czynników charakteryzujących kolumnę, stosowane jednostki Pojęcia chromatografii w normalnym i odwróconym układzie faz. Detektory stosowane w chromatografii cieczowej Budowa i zasada działania 7
8 Czułość i współczynnik odpowiedzi detektora Chromofory i ich charakterystyczne pasma absorpcji Pojęcia czasu retencji i indeksu retencji Zalecana literatura: J. Nawrocki, I. Obst : Metody analizy zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego i organicznych zanieczyszczeń wody pitnej Wydawnictwo Naukowe UAM L.R. Snyder, J.J. Kirkland, J.L. Glach: Practical HPLC method development Second Edition, John Wiley & Sons, Inc. NewYork SPRZĘT I ODCZYNNIKI Chromatograf cieczowy WATERS 2690 wyposażony w kolumnę SYMMETRY C18 2,1 x 150 mm i detektor Waters 486 (UV-VIS) oraz automatyczny system nastrzyku próbki. Spektrofotometr UV-VIS HACH DR 4000U Warunki analizy: Składnik A: woda wysokiej czystości, składnik C: MeOH HPLC grade przepływ 1 ml/min, λ=230 nm Pipety automatyczne µl, µl, µl Naczyńka laboratoryjne o pojemności 1800 µl Podstawowe, metanolowe, roztwory toluenu (metylobenzenu) związku niepolarnego oraz kwasu benzoesowego związku polarnego, w stężeniach po 0,5 mg/ml. Metanol cz.d.a. Azotan sodowy roztwór 10 mg/l 5. SPOSÓB WYKONANIA ĆWICZENIA 5.1.WYZNACZENIE DŁUGOŚCI FALI ODPOWIADAJĄCEJ MAKSIMUM ABSORPCJI TOLUENU I KWASU BENZOESOWEGO 8
9 Wykorzystując spektrofotometr HACH DR 4000U wykonać analizę spektrofotometryczną roztworów toluenu i kwasu benzoesowego. Odczytać długości fali odpowiadające maksimom absorpcji toluenu i kwasu benzoesowego wykorzystując do tego celu roztwory obu związków. Stwierdzić czy wśród wartości uzyskanych dla obu związków są długości fali wspólne dla obu związków identyczne czy też różnią się znacznie. W drugim przypadku istnieje konieczność zmiany długości fali detektora UV-VIS w trakcie prowadzenia analizy WYKONANIE ROBOCZYCH ROZTWORÓW TOLUENU, KWASU BENZOESOWEGO ORAZ MIESZANINY OBU ZWIĄZKÓW Naczyńko laboratoryjne oznaczone TOLUEN zawiera podstawowy metanolowy roztwór toluenu (0,5 mg/ml) a naczyńko oznaczone K_BENZ podstawowy metanolowy roztwór kwasu benzoesowego (0,5 mg/ml). W naczyńkach laboratoryjnych o pojemności 1,8 ml wykonać rozcieńczenia roztworów podstawowych TOLUEN i K_BENZ w celu osiągnięcia stężeń 10 mg/l oraz ich mieszaniny o stężeniu po 10 mg/l każdego z obu składników. W tym celu automatyczną pipetą pobrać porcje metanolu po 1500 µl i wprowadzić do naczyniek o pojemności 1,8 ml wstępnie opisanych jako TOLUEN-rob, K_BENZ-rob i MIX. Automatyczną pipetą o pojemności ul. usunąć z naczyniek TOLUEN-rob, K_BENZ-rob po 30 µl metanolu a z naczyńka MIX 60 µl metanolu. Następnie z naczyńka TOLUEN pobrać porcje roztworu po 30 µl i przenieść je do naczyniek oznaczonych TOLUEN-rob i MIX a z naczyńka K_BENZ pobrać porcje roztworu po 30 µl i przenieść je do naczyniek oznaczonych K_BENZ-rob i MIX. Naczyńka szczelnie zamknąć nakrętką i wstrząsając nim wymieszać zawartość ANALIZA CHROMATOGRAFICZNA 1. Na panelu kontrolnym chromatografu Waters ustawić skład fazy ruchomej na Składnik A (Woda) =50%, Składnik B=0%, Składnik C (Metanol) =50%, Składnik D=0% oraz przepływ na 1 ml/min. 2. Wybrać PROJECT FAZY w programie CSW. Przygotowane wzorce, w kolejności TOLUEN-rob, K_BENZ-rob i MIX umieścić w magazynku autosamplera. W oknie opisu próbek projektu FAZY wpisać informacje dotyczące, w przypadku pierwszej analizy, próbki TOLUEN-rob a drugiej próbki K_BENZ-rob. 3. Nastawić na panelu sterującym chromatografu Waters, wyznaczoną spektrofotometrycznie wspólna dla obu związków długość fali detektora UV-VIS (w przypadku różnych wartości dla obu związków, pierwotnie zaprogramować długości fali 9
10 odpowiadającej maksimum absorpcji TOLUENU a przed wykonaniem drugiej analizy, długości fali odpowiadającej maksimum absorpcji KWASU BENZOESOWEGO. 4. Uruchomić bieg programu chromatograficznego z panelu sterującego chromatografu Waters wybierając analizę próbki nr jeden i objętość nastrzyku 20 µl. Po analizie zebrać i wydrukować otrzymany chromatogram. Wyznaczyć wysokość, pole i czas retencji TOLUENU. 5. Jeśli wybrano dla obu związków różne długości fal, na panelu kontrolnym chromatografu Waters zmienić długość fali na tę spektrofotometrycznie wyznaczoną dla KWASU BENZOESOWEGO. Powtórnie uruchomić program chromatograficzny z panelu sterującego chromatografu Waters wybierając analizę próbki nr dwa i objętość nastrzyku 20 µl a po analizie zebrać i wydrukować otrzymany chromatogram wyznaczając wysokość, pole i czas retencji KWASU BENZOESOWEGO. Zebrane wartości umieścić w tabeli. 6. Jeśli wybrano dla obu związków różne długości fal, na panelu kontrolnym chromatografu Waters wybrać opcję zmiany długość fali w trakcie trwania cyklu chromatograficznego. Na panelu kontrolnym chromatografu Waters ustawić skład fazy ruchomej na Składnik A=10%, Składnik B=0%, Składnik C=90%, Składnik D=0% Po raz trzeci uruchomić bieg programu chromatograficznego z panelu sterującego chromatografu Waters wybierając analizę próbki nr 3 i objętość nastrzyku 20 µl. Po analizie zebrać i wydrukować otrzymany chromatogram. Wyznaczyć wysokość, pole i czas retencji TOLUENU i KWASU BENZOESOWEGO umieszczając zebrane wartości w tabeli. 7. Powtarzać analizę opisaną powyżej (p.6) zmieniając skład fazy ruchomej zgodnie ze schematem umieszczonym w tabeli. Każdorazowo po analizie zebrać i wydrukować otrzymany chromatogram. Wyznaczyć wysokość, pole i czas retencji TOLUENU i KWASU BENZOESOWEGO umieszczając zebrane wartości w tabeli WYZNACZENIE WSPÓŁCZYNNIKÓW RETENCJI. Współczynnik retencji definiowany jest wzorem: a martwy czas retencji: gdzie: k współczynnik retencji t R czas retencji piku w min t 0 martwy czas retencji w min k=(t R -t 0 )/t 0 t 0 =V m /F 10
11 V m martwa objętość kolumny (objętość fazy ruchomej w kolumnie) w ml F- przepływ przez kolumnę w ml/min Martwą objętość kolumny można wyznaczyć z przybliżonego wzoru: V m 0,5. L. 2 d c gdzie: L - długość kolumny w cm d c wewnętrzna średnica kolumny w cm Martwy czas retencji można również stosunkowo łatwo wyznaczyć doświadczalnie analizując roztwór NaNO 3 lub roztwór uracylu. W tym celu wykorzystując spektrofotometr HACH DR 4000U wykonać analizę spektrofotometryczną przygotowanego roztworu NaNO 3. Odczytać długości fali odpowiadające maksimom absorpcji azotanu sodowego wykorzystujące do tego celu otrzymany roztwór związku. Wykonać analizę chromatograficzną roztworu w warunkach analizy opisanych w p tj. A (Woda) =50%, Składnik B=0%, Składnik C (Metanol) =50%, Składnik D=0% oraz przepływ na 1 ml/min, nastawiając długość fali na wartość odpowiadającą maksimum absorpcji azotanu sodowego. Czas retencji związku jest martwym czasem retencji układu. Porównać uzykaną wartość z wyliczoną teoretycznie. 6. OPRACOWANIE WYNIKÓW W sprawozdaniu z przebiegu ćwiczenia umieścić wyliczony i wyznaczony martwy czas retencji oraz tabelę (patrz wzór tab.) wraz z wyliczonymi współczynnikami retencji oraz ocenę: Wpływu polarności fazy ruchomej na wysokość, pole piku oraz współczynnik retencji obu związków. Korelacji pomiędzy polarnością fazy ruchomej a wysokością, polem piku oraz współczynnikiem retencji związku w zależności od jego polarności 11
12 Wzorcowa tabela wyników. Lp. Nazwa próbki Udział składnika A w fazie ruchomej [%] Udział składnika C w fazie ruchomej [%] Wsp. retencji toluenu [-] Wsp. retencji kwasu benzoes owego [-] Wysokość/ pole piku toluenu [mv]/[mv. s] Wysokość/ pole piku kwasu benzoesowe go [mv]/[mv. s] 1 TOLUEN-rob K_BENZ-rob MIX MIX MIX MIX MIX MIX MIX MIX MIX
Wpływ ilości modyfikatora na współczynnik retencji w technice wysokosprawnej chromatografii cieczowej
Wpływ ilości modyfikatora na współczynnik retencji w technice wysokosprawnej chromatografii cieczowej WPROWADZENIE Wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC) jest uniwersalną techniką analityczną, stosowaną
Bardziej szczegółowoWPŁYW ILOŚCI MODYFIKATORA NA WSPÓŁCZYNNIK RETENCJI W TECHNICE WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII CIECZOWEJ
WPŁYW ILOŚCI MODYFIKATORA NA WSPÓŁCZYNNIK RETENCJI W TECHNICE WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII CIECZOWEJ Wprowadzenie Wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC) jest uniwersalną technika analityczną, stosowaną
Bardziej szczegółowoPytania z Wysokosprawnej chromatografii cieczowej
Pytania z Wysokosprawnej chromatografii cieczowej 1. Jak wpłynie 50% dodatek MeOH do wody na retencję kwasu propionowego w układzie faz odwróconych? 2. Jaka jest kolejność retencji kwasów mrówkowego, octowego
Bardziej szczegółowoCz. 5. Podstawy instrumentalizacji chromatografii. aparatura chromatograficzna w skali analitycznej i modelowej - -- w części przypomnienie -
Chromatografia cieczowa jako technika analityki, przygotowania próbek, wsadów do rozdzielania, technika otrzymywania grup i czystych substancji Cz. 5. Podstawy instrumentalizacji chromatografii aparatura
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI Pracownia studencka Katedry Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 2 Oznaczanie benzoesanu denatonium w skażonym alkoholu etylowym metodą wysokosprawnej
Bardziej szczegółowoKontrola produktu leczniczego. Piotr Podsadni
Kontrola produktu leczniczego Piotr Podsadni Kontrola Kontrola - sprawdzanie czegoś, zestawianie stanu faktycznego ze stanem wymaganym. Zakres czynności sprawdzający zapewnienie jakości. Jakość to stopień,
Bardziej szczegółowoMetody chromatograficzne w chemii i biotechnologii, wykład 5. Łukasz Berlicki
Metody chromatograficzne w chemii i biotechnologii, wykład 5 Łukasz Berlicki Chromatografia cieczowa adsorbcyjna Faza stacjonarna: Ciało stałe -> chromatografia adsorbcyjna Faza ruchoma: Ciecz -> chromatografia
Bardziej szczegółowoHPLC? HPLC cz.1. Analiza chromatograficzna. Klasyfikacja metod chromatograficznych
HPLC cz.1 ver. 1.0 Literatura: 1. Witkiewicz Z. Podstawy chromatografii 2. Szczepaniak W., Metody instrumentalne w analizie chemicznej 3. Snyder L.R., Kirkland J.J., Glajch J.L. Practical HPLC Method Development
Bardziej szczegółowoGraŜyna Chwatko Zakład Chemii Środowiska
Chromatografia podstawa metod analizy laboratoryjnej GraŜyna Chwatko Zakład Chemii Środowiska Chromatografia gr. chromatos = barwa grapho = pisze Michaił Siemionowicz Cwiet 2 Chromatografia jest metodą
Bardziej szczegółowoOZNACZENIE JAKOŚCIOWE I ILOŚCIOWE w HPLC
OZNACZENIE JAKOŚCIOWE I ILOŚCIOWE w HPLC prof. Marian Kamiński Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska CEL Celem rozdzielania mieszaniny substancji na poszczególne składniki, bądź rozdzielenia tylko wybranych
Bardziej szczegółowoROZDZIELENIE OD PODSTAW czyli wszystko (?) O KOLUMNIE CHROMATOGRAFICZNEJ
ROZDZIELENIE OD PODSTAW czyli wszystko (?) O KOLUMNIE CHROMATOGRAFICZNEJ Prof. dr hab. inż. Agata Kot-Wasik Katedra Chemii Analitycznej Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska agawasik@pg.gda.pl ROZDZIELENIE
Bardziej szczegółowoPORÓWNANIE FAZ STACJONARNYCH STOSOWANYCH W HPLC
PORÓWNANIE FAZ STACJONARNYCH STOSOWANYCH W HPLC Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego 1. Wstęp Chromatografia jest techniką umożliwiającą rozdzielanie składników
Bardziej szczegółowoCHROMATOGRAFIA W UKŁADACH FAZ ODWRÓCONYCH RP-HPLC
CHROMATOGRAFIA W UKŁADACH FAZ ODWRÓCONYCH RP-HPLC MK-EG-AS Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej Gdańsk 2009 Chromatograficzne układy faz odwróconych (RP) Potocznie: Układy chromatograficzne, w których
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Katedra Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 2 OPTYMALIZACJA ROZDZIELANIA MIESZANINY WYBRANYCH FARMACEUTYKÓW METODĄ
Bardziej szczegółowoCHROMATOGRAFIA CHROMATOGRAFIA GAZOWA
CHROMATOGRAFIA CHROMATOGRAFIA GAZOWA CHROMATOGRAFIA GAZOWA Chromatografia jest fizycznym sposobem rozdzielania gdzie rozdzielane składniki rozłożone są między dwiema fazami, Z których: jedna jest nieruchoma
Bardziej szczegółowoOZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS
OZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS Zagadnienia teoretyczne. Spektrofotometria jest techniką instrumentalną, w której do celów analitycznych wykorzystuje się przejścia energetyczne zachodzące
Bardziej szczegółowoChromatografia kolumnowa planarna
Chromatografia kolumnowa planarna Znaczenie chromatografii w analizie i monitoringu środowiska lotne zanieczyszczenia organiczne (alifatyczne, aromatyczne) w powietrzu, glebie, wodzie Mikrozanieczyszczenia
Bardziej szczegółowoTechniki immunochemiczne. opierają się na specyficznych oddziaływaniach między antygenami a przeciwciałami
Techniki immunochemiczne opierają się na specyficznych oddziaływaniach między antygenami a przeciwciałami Oznaczanie immunochemiczne RIA - ( ang. Radio Immuno Assay) techniki radioimmunologiczne EIA -
Bardziej szczegółowoKolumnowa Chromatografia Cieczowa I. 1. Czym różni się (z punktu widzenia użytkownika) chromatografia gazowa od chromatografii cieczowej?
Kolumnowa Chromatografia Cieczowa I 1. Czym różni się (z punktu widzenia użytkownika) chromatografia gazowa od chromatografii cieczowej? 2. Co jest miarą polarności rozpuszczalników w chromatografii cieczowej?
Bardziej szczegółowoProf. dr hab. inż. M. Kamiński 2006/7 Katedra Chemii Analitycznej Wydział Chemiczny PG. Ćwiczenie: LC / GC. Instrukcja ogólna
Prof. dr hab. inż. M. Kamiński 2006/7 Katedra Chemii Analitycznej Wydział Chemiczny PG Przedmiot: Chemia analityczna Instrukcje ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie: LC / GC Instrukcja ogólna Uzupełniający
Bardziej szczegółowoWysokosprawna chromatografia cieczowa dobór warunków separacji wybranych związków
Wysokosprawna chromatografia cieczowa dobór warunków separacji wybranych związków Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego Opis programu do ćwiczeń Po włączeniu
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE ZAKRESU WYKLUCZANIA DLA WYPEŁNIEŃ STOSOWANYCH W WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII WYKLUCZANIA (HPSEC)
WYZNACZANIE ZAKRESU WYKLUCZANIA DLA WYPEŁNIEŃ STOSOWANYCH W WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII WYKLUCZANIA (HPSEC) 1. Wprowadzenie Chromatografia wykluczania (Size-Exclusion Chromatography (SEC)), zwana również
Bardziej szczegółowoANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II
ANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II Ćwiczenie 1 Przygotowanie próbek do oznaczania ilościowego analitów metodami wzorca wewnętrznego, dodatku wzorca i krzywej kalibracyjnej 1. Wykonanie
Bardziej szczegółowoBADANIE ZAWARTOŚCI WIELOPIERŚCIENIOWYCH WĘGLOWODORÓW AROMATYCZNYCH (OZNACZANIE ANTRACENU W PRÓBKACH GLEBY).
BADANIE ZAWARTOŚCI WIELOPIERŚCIENIOWYCH WĘGLOWODORÓW AROMATYCZNYCH (OZNACZANIE ANTRACENU W PRÓBKACH GLEBY). Wprowadzenie: Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) to grupa związków zawierających
Bardziej szczegółowoRP WPROWADZENIE. M. Kamiński PG WCh Gdańsk Układy faz odwróconych RP-HPLC, RP-TLC gdy:
RP WPRWADZENIE M. Kamiński PG WCh Gdańsk 2013 Układy faz odwróconych RP-HPLC, RP-TLC gdy: Nisko polarna (hydrofobowa) faza stacjonarna, względnie polarny eluent, składający się z wody i dodatku organicznego;
Bardziej szczegółowoIlościowa analiza mieszaniny alkoholi techniką GC/FID
Ilościowa analiza mieszaniny alkoholi techniką GC/FID WPROWADZENIE Pojęcie chromatografii obejmuje grupę metod separacji substancji, w których występują diw siły: siła powodująca ruch cząsteczek w określonym
Bardziej szczegółowoŚlesin, 29 maja 2019 XXV Sympozjum Analityka od podstaw
1 WYMAGANIA STAWIANE KOLUMNIE CHROMATOGRAFICZNEJ w chromatografii cieczowej Prof. dr hab. inż. Agata Kot-Wasik Katedra Chemii Analitycznej Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska agawasik@pg.edu.pl 2 CHROMATOGRAF
Bardziej szczegółowoWysokosprawna chromatografia cieczowa w analizie jakościowej i ilościowej
Wysokosprawna chromatografia cieczowa w analizie jakościowej i ilościowej W analizie ilościowej z zastosowaniem techniki HPLC wykorzystuje się dwa możliwe schematy postępowania: kalibracja zewnętrzna sporządzenie
Bardziej szczegółowoJakościowa i ilościowa analiza mieszaniny alkoholi techniką chromatografii gazowej
Jakościowa i ilościowa analiza mieszaniny alkoholi techniką chromatografii gazowej WPROWADZENIE Pojęcie chromatografii obejmuje grupę metod separacji substancji, w których występują diw siły: siła powodująca
Bardziej szczegółowoPytania z Chromatografii Cieczowej
Pytania z Chromatografii Cieczowej 1. Podaj podstawowe różnice, z punktu widzenia użytkownika, między chromatografią gazową a cieczową (podpowiedź: (i) porównaj możliwości wpływu przez chromatografistę
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Katedra Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 3 OZNACZANIE CHLORKÓW METODĄ SPEKTROFOTOMETRYCZNĄ Z TIOCYJANIANEM RTĘCI(II)
Bardziej szczegółowoMetody chromatograficzne w chemii i biotechnologii, wykład 3. Łukasz Berlicki
Metody chromatograficzne w chemii i biotechnologii, wykład 3 Łukasz Berlicki Rozdział chromatograficzny Przepływ Faza ruchoma mieszanina Faza stacjonarna Chromatografia cieczowa adsorbcyjna Faza stacjonarna:
Bardziej szczegółowoSpis treści CZĘŚĆ I. PROCES ANALITYCZNY 15. Wykaz skrótów i symboli używanych w książce... 11
Spis treści Wykaz skrótów i symboli używanych w książce... 11 CZĘŚĆ I. PROCES ANALITYCZNY 15 Rozdział 1. Przedmiot i zadania chemii analitycznej... 17 1.1. Podstawowe pojęcia z zakresu chemii analitycznej...
Bardziej szczegółowoSPECJALNE TECHNIKI ROZDZIELANIA W BIOTECHNOLOGII. Laboratorium nr1 CHROMATOGRAFIA ODDZIAŁYWAŃ HYDROFOBOWYCH
SPECJALNE TECHNIKI ROZDZIELANIA W BIOTECHNOLOGII Laboratorium nr1 CHROMATOGRAFIA ODDZIAŁYWAŃ HYDROFOBOWYCH Opracowała: dr inż. Renata Muca I. WPROWADZENIE TEORETYCZNE Chromatografia oddziaływań hydrofobowych
Bardziej szczegółowo4. WYZNACZENIE IZOTERMY ADSORPCJI METODĄ ECP
4. WYZNACZENIE IZOTERMY ADSORPCJI METODĄ ECP Opracował: Krzysztof Kaczmarski I. WPROWADZENIE W chromatografii adsorpcyjnej rozdzielanie mieszanin jest uwarunkowane różnym powinowactwem adsorpcyjnym składników
Bardziej szczegółowoOD HPLC do UPLC. Prof. dr hab. inż. Agata Kot-Wasik. Katedra Chemii Analitycznej Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska
OD HPLC do UPLC Katedra Chemii Analitycznej Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska 1 PREHISTORIA 1966 Chromatogram autorstwa L.R.Snyder Analiza chinolin LC-GC North America, 30(4), 328-341, 2012 2 PREHISTORIA
Bardziej szczegółowoTechniki analityczne. Podział technik analitycznych. Metody spektroskopowe. Spektroskopia elektronowa
Podział technik analitycznych Techniki analityczne Techniki elektrochemiczne: pehametria, selektywne elektrody membranowe, polarografia i metody pokrewne (woltamperometria, chronowoltamperometria inwersyjna
Bardziej szczegółowoOPTYMALIZACJA EFEKTÓW ROZDZIELANIA W KOLUMNACH KAPILARNYCH DOBÓR PRĘDKOŚCI PRZEPŁYWU GAZU
OPTYMALIZACJA EFEKTÓW ROZDZIELANIA W KOLUMNACH KAPILARNYCH DOBÓR PRĘDKOŚCI PRZEPŁYWU GAZU 1. WPROWADZENIE W czasie swej wędrówki wzdłuż kolumny pasmo chromatograficzne ulega poszerzeniu, co jest zjawiskiem
Bardziej szczegółowoANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II. OznaczanieBTEX i n-alkanów w wodzie zanieczyszczonej benzyną metodą GC/FID oraz GC/MS 1
OznaczanieBTEX i n-alkanów w wodzie zanieczyszczonej benzyną metodą GC/FID oraz GC/MS 1 ANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II Ćwiczenie 5 Oznaczanie BTEX oraz n-alkanów w wodzie zanieczyszczonej
Bardziej szczegółowoSpektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej
Spektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej Metoda: Spektrofotometria UV-Vis Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zapoznanie studenta z fotometryczną metodą badania stanów równowagi
Bardziej szczegółowoCHROMATOGRAFIA BARWNIKÓW ROŚLINNYCH
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 1 CHROMATOGRAFIA BARWNIKÓW ROŚLINNYCH I. Wiadomości teoretyczne W wielu dziedzinach nauki i techniki spotykamy się z problemem
Bardziej szczegółowoWysokosprawna chromatografia cieczowa instrukcja do ćwiczenia.
Wysokosprawna chromatografia cieczowa instrukcja do ćwiczenia. Dr inż. Andrzej Wasik, Katedra Chemii Analitycznej, Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska wasia@chem.pg.gda.pl Instrukcja dostępna on-line
Bardziej szczegółowoSPEKTROFOTOMETRIA UV-Vis. - długość fali [nm, m], - częstość drgań [Hz; 1 Hz = 1 cykl/s]
SPEKTROFOTOMETRIA UV-Vis Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. Spektrofotometria w zakresie nadfioletu (UV) i promieniowania widzialnego (Vis) jest jedną
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1 Analiza jakościowa w chromatografii gazowej Wstęp
Pracownia dyplomowa III rok Ochrona Środowiska Licencjat (OŚI) Ćwiczenie 1 Analiza jakościowa w chromatografii gazowej Wstęp Chromatografia jest metodą fizykochemiczną metodą rozdzielania składników jednorodnych
Bardziej szczegółowoChromatogramy Załącznik do instrukcji z Technik Rozdzielania Mieszanin
Chromatogramy Załącznik do instrukcji z Technik Rozdzielania Mieszanin Badania dotyczące dobrania wypełnienia o odpowiednim zakresie wielkości porów, zapewniających wnikanie wszystkich molekuł warunki
Bardziej szczegółowoJakościowe i ilościowe oznaczanie alkoholi techniką chromatografii gazowej
Jakościowe i ilościowe oznaczanie alkoholi techniką chromatografii gazowej Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. 1. Wstęp teoretyczny Zagadnienie rozdzielania
Bardziej szczegółowoInstrukcja ćwiczenia laboratoryjnego HPLC-2 Nowoczesne techniki analityczne
Instrukcja ćwiczenia laboratoryjnego HPLC-2 Nowoczesne techniki analityczne 1) OZNACZANIE ROZKŁADU MASY CZĄSTECZKOWEJ POLIMERÓW Z ASTOSOWANIEM CHROMATOGRAFII ŻELOWEJ; 2) PRZYGOTOWANIE PRÓBKI Z ZASTOSOWANIEM
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Katedra Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 1 CHROMATOGRAFIA GAZOWA WPROWADZENIE DO TECHNIKI ORAZ ANALIZA JAKOŚCIOWA
Bardziej szczegółowoChromatografia. Chromatografia po co? Zastosowanie: Podstawowe rodzaje chromatografii. Chromatografia cienkowarstwowa - TLC
Chromatografia Chromatografia cienkowarstwowa - TLC Chromatografia po co? Zastosowanie: oczyszczanie wydzielanie analiza jakościowa analiza ilościowa Chromatogram czarnego atramentu Podstawowe rodzaje
Bardziej szczegółowoRP WPROWADZENIE. M. Kamioski PG WCh Gdaosk 2013
RP WPRWADZENIE M. Kamioski PG WCh Gdaosk 2013 Fazy stacjonarne w RP-HPLC / RP-HPTLC CN, cyklodekstryny, - głównie substancje średnio polarne i polarne metabolity, organiczne składniki ścieków i inne Zestawienie
Bardziej szczegółowoSKUTECZNOŚĆ IZOLACJI JAK ZMIERZYĆ ILOŚĆ KWASÓW NUKLEINOWYCH PO IZOLACJI? JAK ZMIERZYĆ ILOŚĆ KWASÓW NUKLEINOWYCH PO IZOLACJI?
SKUTECZNOŚĆ IZOLACJI Wydajność izolacji- ilość otrzymanego kwasu nukleinowego Efektywność izolacji- jakość otrzymanego kwasu nukleinowego w stosunku do ilości Powtarzalność izolacji- zoptymalizowanie procedury
Bardziej szczegółowoIdentyfikacja węglowodorów aromatycznych techniką GC-MS
Identyfikacja węglowodorów aromatycznych techniką GC-MS Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. 1.Wstęp teoretyczny Zagadnienie rozdzielania mieszanin związków
Bardziej szczegółowo3. Jak zmienią się właściwości żelu krzemionkowego jako fazy stacjonarnej, jeśli zwiążemy go chemicznie z grupą n-oktadecylodimetylosililową?
1. Chromatogram gazowy, na którym widoczny był sygnał toluenu (t w =110 C), otrzymany został w następujących warunkach chromatograficznych: - kolumna pakowana o wymiarach 48x0,25 cala (podaj długość i
Bardziej szczegółowoPostępowanie-WB NG ZAŁĄCZNIK NR 5. Cena jednostkowa netto (zł) Nazwa asortymentu parametry techniczne
Postępowanie-WB.2420.13.2013.NG ZAŁĄCZNIK NR 5 L.p. Nazwa asortymentu parametry techniczne Ilość Nazwa wyrobu, nazwa producenta, określenie marki, modelu, znaku towarowego Cena jednostkowa netto (zł) Wartość
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Katedry Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 3 Oznaczanie chlorków metodą spektrofotometryczną z tiocyjanianem rtęci(ii)
Bardziej szczegółowoJAK ZMIERZYĆ ILOŚĆ KWASÓW NUKLEINOWYCH PO IZOLACJI? JAK ZMIERZYĆ ILOŚĆ KWASÓW NUKLEINOWYCH PO IZOLACJI?
Podstawowe miary masy i objętości stosowane przy oznaczaniu ilości kwasów nukleinowych : 1g (1) 1l (1) 1mg (1g x 10-3 ) 1ml (1l x 10-3 ) 1μg (1g x 10-6 ) 1μl (1l x 10-6 ) 1ng (1g x 10-9 ) 1pg (1g x 10-12
Bardziej szczegółowoPodstawy chromatografii i technik elektromigracyjnych / Zygfryd Witkiewicz, Joanna Kałużna-Czaplińska. wyd. 6-1 w PWN. Warszawa, cop.
Podstawy chromatografii i technik elektromigracyjnych / Zygfryd Witkiewicz, Joanna Kałużna-Czaplińska. wyd. 6-1 w PWN. Warszawa, cop. 2017 Spis treści Przedmowa 11 1. Wprowadzenie 13 1.1. Krótka historia
Bardziej szczegółowoMetoda analityczna oznaczania chlorku winylu uwalnianego z materiałów i wyrobów do żywności
Załącznik nr 4 Metoda analityczna oznaczania chlorku winylu uwalnianego z materiałów i wyrobów do żywności 1. Zakres i obszar stosowania Metoda służy do urzędowej kontroli zawartości chlorku winylu uwalnianego
Bardziej szczegółowoNumer CAS: o C (101,3 kpa)
dr SŁAWOMIR BRZEŹNICKI mgr MARZENA BONCZAROWSKA dr JAN P. GROMIEC Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 91-348 Łódź ul. św. Teresy od Dzieciątka Jezus 8 Podstawy i Metody Oceny Środowiska
Bardziej szczegółowo4A. Chromatografia adsorpcyjna... 1 4B. Chromatografia podziałowa... 3 4C. Adsorpcyjne oczyszczanie gazów... 5
Wykonanie ćwiczenia 4A. Chromatografia adsorpcyjna... 1 4B. Chromatografia podziałowa... 3 4C. Adsorpcyjne oczyszczanie gazów... 5 4A. Chromatografia adsorpcyjna Stanowisko badawcze składa się z: butli
Bardziej szczegółowoOznaczanie wybranych farmaceutyków w próbach wody
Oznaczanie wybranych farmaceutyków w próbach wody WPROWADZENIE Dynamiczny rozwój społeczno gospodarczy doprowadził do degradacji środowiska wodnego, które w wyniku działalności człowieka narażone jest
Bardziej szczegółowo5. WYZNACZENIE KRZYWEJ VAN DEEMTER a I WSPÓŁCZYNNIKA ROZDZIELENIA DLA KOLUMNY CHROMATOGRAFICZNEJ
5. WYZNACZENIE KRZYWEJ VAN DEEMTER a I WSPÓŁCZYNNIKA ROZDZIELENIA DLA KOLUMNY CHROMATOGRAFICZNEJ Opracował: Krzysztof Kaczmarski I. WPROWADZENIE Sprawność kolumn chromatograficznych określa się liczbą
Bardziej szczegółowoMetody chromatograficzne w chemii i biotechnologii, wykład 6. Łukasz Berlicki
Metody chromatograficzne w chemii i biotechnologii, wykład 6 Łukasz Berlicki Techniki elektromigracyjne Elektroforeza technika analityczna polegająca na rozdzielaniu mieszanin związków przez wymuszenie
Bardziej szczegółowo1,4-Fenylenodiamina. metoda oznaczania UWAGI WSTĘPNE
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2008, nr 4(58), s. 147 152 mgr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 1,4-Fenylenodiamina
Bardziej szczegółowo1.Wstęp. Ćwiczenie nr 9 Zatężanie z wody związków organicznych techniką SPE (solid phase extraction)
1.Wstęp Ćwiczenie nr 9 Zatężanie z wody związków organicznych techniką SPE (solid phase extraction) W analizie mikrośladowych ilości związków organicznych w wodzie bardzo ważny jest etap wstępny, tj. etap
Bardziej szczegółowo2-Metyloazirydyna. metoda oznaczania UWAGI WSTĘPNE
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2011, nr 1(67), s. 143 147 mgr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 2-Metyloazirydyna
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych. Ćwiczenie nr 2
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII ZAKŁAD ANALIZY ŚRODOWISKA Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 2 Wykrywanie benzoesanu denatonium w skażonym alkoholu etylowym metodą wysokosprawnej chromatografii
Bardziej szczegółowoPrecyzja przepływu: <0,07 % RSD względne odchylenie standardowe (typowo <0,15%)
Załącznik nr 7 do SIWZ Zestaw do chromatografii DHPLC 1 szt. Pompa poczwórna: Dane techniczne Precyzja przepływu:
Bardziej szczegółowoRys. 1. Chromatogram i sposób pomiaru podstawowych wielkości chromatograficznych
Ćwiczenie 1 Chromatografia gazowa wprowadzenie do techniki oraz analiza jakościowa Wstęp Celem ćwiczenia jest nabycie umiejętności obsługi chromatografu gazowego oraz wykonanie analizy jakościowej za pomocą
Bardziej szczegółowoOznaczanie żelaza i miedzi metodą miareczkowania spektrofotometrycznego
Oznaczanie żelaza i miedzi metodą miareczkowania spektrofotometrycznego Oznaczanie dwóch kationów obok siebie metodą miareczkowania spektrofotometrycznego (bez maskowania) jest możliwe, gdy spełnione są
Bardziej szczegółowoPODSTAWY CHROMATOGRAFII GAZOWEJ
Politechnika Gdańska Wydział Chemiczny Katedra Chemii Analitycznej ĆWICZENIE LABORATORYJNE PODSTAWY CHROMATOGRAFII GAZOWEJ Opracowała: dr Lidia Wolska ZAKRES WYMAGANEGO MATERIAŁU: 1. Chromatografia: definicja,
Bardziej szczegółowoĆw. 5 Oznaczanie węglowodorów lekkich w powietrzu atmosferycznym
Ćw. 5 Oznaczanie węglowodorów lekkich w powietrzu atmosferycznym Chromatografia jest metodą rozdzielania mieszanin substancji ciekłych i gazowych w oparciu o ich podział między dwie fazy: stacjonarną i
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI Pracownia studencka Zakład Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 3 Oznaczanie witaminy E w oleju metodą HPLC ANALIZA PRODUKTÓW POCHODZENIA NATURALNEGO
Bardziej szczegółowoBADANIA WŁAŚCIWOŚCI LIPOFILOWYCH ZWIĄZKÓW PRZECIWUTLENIAJĄCYCH
BADANIA WŁAŚCIWOŚCI LIPOFILOWYCH ZWIĄZKÓW PRZECIWUTLENIAJĄCYCH Katedra Chemii Analitycznej, Wydział Chemiczny Tomasz Chmiel, Agata Kot-Wasik, Jacek Namieśnik Gdańsk 03.11.2017 Lipofilowość definicja IUPAC*
Bardziej szczegółowoEKSTRAHOWANIE KWASÓW NUKLEINOWYCH JAK ZMIERZYĆ ILOŚĆ KWASÓW NUKLEINOWYCH PO IZOLACJI? JAK ZMIERZYĆ ILOŚĆ KWASÓW NUKLEINOWYCH PO IZOLACJI?
EKSTRAHOWANIE KWASÓW NUKLEINOWYCH Wytrącanie etanolem Rozpuszczenie kwasu nukleinowego w fazie wodnej (met. fenol/chloroform) Wiązanie ze złożem krzemionkowym za pomocą substancji chaotropowych: jodek
Bardziej szczegółowoCHROMATOGRAFIA II 18. ANALIZA ILOŚCIOWA METODĄ KALIBRACJI
CHROMATOGRAFIA II 18. ANALIZA ILOŚCIOWA METODĄ KALIBRACJI Wstęp Celem ćwiczenia jest ilościowe oznaczanie stężenia n-propanolu w metanolu metodą kalibracji. Metodą kalibracji oznaczamy najczęściej jeden
Bardziej szczegółowoUtylizacja i neutralizacja odpadów Międzywydziałowe Studia Ochrony Środowiska
Utylizacja i neutralizacja odpadów Międzywydziałowe Studia Ochrony Środowiska Instrukcja do Ćwiczenia 14 Zastosowanie metod membranowych w oczyszczaniu ścieków Opracowała dr Elżbieta Megiel Celem ćwiczenia
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 3: CHROMATOGRAFIA PLANARNA
ĆWICZENIE 3: CHROMATOGRAFIA PLANARNA Chromatografia jest to metoda chemicznej analizy instrumentalnej, w której dokonuje się podziału substancji (w przeciwprądzie) między fazę nieruchomą i fazę ruchomą.
Bardziej szczegółowoBifenylo-4-amina. metoda oznaczania UWAGI WSTĘPNE. mgr inż. ANNA JEŻEWSKA 1 prof. dr hab. BOGUSŁAW BUSZEWSKI 2 1 Centralny Instytut Ochrony Pracy
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2010, nr 1(63), s. 101 106 mgr inż. ANNA JEŻEWSKA 1 prof. dr hab. BOGUSŁAW BUSZEWSKI 2 1 Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa
Bardziej szczegółowoZałącznik nr 2a do SIWZ postęp. A120-211-169/15/SS szczegółowy opis przedmiotu zamówienia
Załącznik nr 2a do SIWZ postęp. A120-211-169/15/SS szczegółowy opis przedmiotu zamówienia Dostawa wraz z instalacją systemu do ultra wysokosprawnej chromatografii cieczowej UHPLC oraz preparatywnego systemu
Bardziej szczegółowoSpektroskopia molekularna. Spektroskopia w podczerwieni
Spektroskopia molekularna Ćwiczenie nr 4 Spektroskopia w podczerwieni Spektroskopia w podczerwieni (IR) jest spektroskopią absorpcyjną, która polega na pomiarach promieniowania elektromagnetycznego pochłanianego
Bardziej szczegółowoMateriał obowiązujący do ćwiczeń z analizy instrumentalnej II rok OAM
Materiał obowiązujący do ćwiczeń z analizy instrumentalnej II rok OAM Ćwiczenie 1 Zastosowanie statystyki do oceny metod ilościowych Błąd gruby, systematyczny, przypadkowy, dokładność, precyzja, przedział
Bardziej szczegółowoCHROMATOGRAFIA ADSORPCYJNA I PODZIAŁOWA. 1. Rozdział barwników roślinnych metodą chromatografii adsorpcyjnej (techniką kolumnową)
Ćwiczenie nr 7 CHROMATOGRAFIA ADSORPCYJNA I PODZIAŁOWA 1. Rozdział barwników roślinnych metodą chromatografii adsorpcyjnej (techniką kolumnową) Zasada: Barwniki roślinne charakteryzują się różnym powinowactwem
Bardziej szczegółowoPodstawy chromatografii i technik elektromigracyjnych / Zygfryd Witkiewicz, Joanna Kałużna-Czaplińska. wyd. 5, 4 dodr. Warszawa, 2015.
Podstawy chromatografii i technik elektromigracyjnych / Zygfryd Witkiewicz, Joanna Kałużna-Czaplińska. wyd. 5, 4 dodr. Warszawa, 2015 Spis treści Przedmowa 11 1. Wprowadzenie 13 1.1. Krótka historia chromatografii
Bardziej szczegółowo-- w części przypomnienie - Gdańsk 2010
Chromatografia cieczowa jako technika analityki, przygotowania próbek, wsadów do rozdzielania, technika otrzymywania grup i czystych substancji Cz. 4. --mechanizmy retencji i selektywności -- -- w części
Bardziej szczegółowoPP7: Wymiana jonowa i chromatografia jonowymienna oznaczanie kationów i anionów
PP7: Wymiana jonowa i chromatografia jonowymienna oznaczanie kationów i anionów Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych - ćwiczenie nr 7 przedmiot: Metody Analizy Technicznej kierunek studiów: Technologia
Bardziej szczegółowoSpektrofotometria ( SPF I, SPF II ) Spektralna analiza emisyjna ( S ) Fotometria Płomieniowa ( FP )
Spektrofotometria ( SPF I, SPF II ) 1. Rodzaje energii opisujące całkowity stan energetyczny cząsteczki. 2. Długości fal promieniowania elektromagnetycznego odpowiadające zakresom: UV, VIS i IR. 3. Energia
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 6. Przygotowanie próbki do analizy: Ekstrakcja jednokrotna i wielokrotna. Wysalanie.
Ćwiczenie nr 6 Przygotowanie próbki do analizy: Ekstrakcja jednokrotna i wielokrotna. Wysalanie. Zanieczyszczenie środowiska węglowodorami Rozwój cywilizacji ludzkiej w ciągu ostatnich dziesiątków lat
Bardziej szczegółowo2-Cyjanoakrylan metylu metoda oznaczania
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2006, nr 4(50), s. 11 16 mgr JOANNA KOWALSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 2-Cyjanoakrylan metylu
Bardziej szczegółowoPOTWIERDZANIE TOŻSAMOSCI PRZY ZASTOSOWANIU RÓŻNYCH TECHNIK ANALITYCZNYCH
POTWIERDZANIE TOŻSAMOSCI PRZY ZASTOSOWANIU RÓŻNYCH TECHNIK ANALITYCZNYCH WSTĘP Spełnianie wymagań jakościowych stawianych przed producentami leków jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjenta.
Bardziej szczegółowoSpektroskopia. Spotkanie pierwsze. Prowadzący: Dr Barbara Gil
Spektroskopia Spotkanie pierwsze Prowadzący: Dr Barbara Gil Temat rozwaŝań Spektroskopia nauka o powstawaniu i interpretacji widm powstających w wyniku oddziaływań wszelkich rodzajów promieniowania na
Bardziej szczegółowoIR II. 12. Oznaczanie chloroformu w tetrachloroetylenie metodą spektrofotometrii w podczerwieni
IR II 12. Oznaczanie chloroformu w tetrachloroetylenie metodą spektrofotometrii w podczerwieni Promieniowanie podczerwone ma naturę elektromagnetyczną i jego absorpcja przez materię podlega tym samym prawom,
Bardziej szczegółowoOpracował dr inż. Tadeusz Janiak
Opracował dr inż. Tadeusz Janiak 1 Uwagi dla wykonujących ilościowe oznaczanie metodami spektrofotometrycznymi 3. 3.1. Ilościowe oznaczanie w metodach spektrofotometrycznych Ilościowe określenie zawartości
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 2. Usuwanie chromu (VI) z zastosowaniem wymieniaczy jonowych
ĆWICZENIE 2 Usuwanie chromu (VI) z zastosowaniem wymieniaczy jonowych Część doświadczalna 1. Metody jonowymienne Do usuwania chromu (VI) można stosować między innymi wymieniacze jonowe. W wyniku przepuszczania
Bardziej szczegółowo4,4 -Metylenodianilina
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2011, nr 1(67), s. 137 142 mgr inż. ANNA JEŻEWSKA 1 prof. dr hab. BOGUSŁAW BUSZEWSKI 2 1Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa
Bardziej szczegółowo1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH
1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH 1.1. przygotowanie 20 g 20% roztworu KSCN w wodzie destylowanej 1.1.1. odważenie 4 g stałego KSCN w stożkowej kolbie ze szlifem 1.1.2. odważenie 16 g wody destylowanej
Bardziej szczegółowoLp. Opis wymaganych parametrów Opis oferowanych parametrów 1. System chromatograficzny dedykowany do analizy, rozdziału i oczyszczania białek.
Załącznik nr 1 do SIWZ Opis przedmiotu zamówienia (Wykonawca jest obowiązany wypełnić część dotyczącą parametrów oferowanego urządzenia i załączyć dokument do oferty) Chromatograf preparatywny Nazwa/typ/model
Bardziej szczegółowoCyjanamid. Numer CAS: N C N
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2007, nr 4(54), s. 51 56 mgr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 Cyjanamid metoda
Bardziej szczegółowo2-Metylonaftalen. metoda oznaczania UWAGI WSTĘPNE
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2005, nr 4(46), s. 119-124 mgr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 2-Metylonaftalen
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Zakład Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 7 ANALIZA JAKOŚCIOWA W CHROMATOGRAFII GAZOWEJ INDEKSY RETENCJI Pracownia
Bardziej szczegółowo