PoboŜne zmiany zachodzące w przyjmujących islam i Ahmadiyya

Transkrypt

1 W Imię Boga Miłosiernego, Litościwego. PoboŜne zmiany zachodzące w przyjmujących islam i Ahmadiyya Streszczenie Kazania Piątkowego Wygłoszonego przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmad(aba), Przywódcę Światowej Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya w meczecie Bait-ul-Futuh w Londynie. 2 wrzesień, 2011 r. Podstawową radą o wielkim znaczeniu, jaką Obiecany Mesjasz (as) dał tym, którzy złoŝyli jego bai at było, aby dokonali w samych sobie całkowitych zmian, aby zaszczepili w sobie więź z Bogiem i dąŝyli do uzyskania ogromnej moralności. Stwierdza on: Celem ich przyłączenia się do ruchu i ustanowienia między nimi a mną więzi, taka jaka panuje między uczniem a mistrzem, jest uzyskanie przez nich wyŝszego stopnia poboŝności i sprawiedliwości. Nigdy nie powinni okazywać Ŝadnych złych lub szkodliwych zachowań. Powinni regularnie ofiarowywać pięć modlitw kaŝdego dnia oraz te odprawiana grupowo, nie mogą kłamać, ani ranić nikogo swoimi słowami. Nigdy nie mogą być winnymi Ŝadnego występku i nie powinni pozwolić, aby w ich myślach pojawił się choćby ślad złego postępowania, błądzenia lub uchybień. Powinni unikać wszelkiego rodzaju grzechu, wykroczeń, niepoŝądanej mowy czy działania, a takŝe egoistycznych pasji i krnąbrnego zachowania. Powinni stać się niewinnymi, uległymi sługami Boga, których serca są czyste, a w ich jestestwie nie moŝe kiełkować Ŝaden trujący zarodek. (Istota Islamu, tom IV, str ) 1/9

2 Jak powiedział Hudhur, tacy starają się być wyznawcy Obiecanego Mesjasza (as). Po złoŝeniu bai at[ślubowanie wierności na ręce Kalifa] w tych, którzy rozumieją w pełni jego znaczenie dochodzi do rewolucyjnych zmian i w dniu dzisiejszym Hudhur chciałby zaprezentować kilka ilustrujących to incydentów. Wydarzenia te miały miejsce wśród ludzi pochodzących z róŝnych ras, którzy wyrzekli się egoistycznych pragnień, coraz bardziej przestrzegali przykazań i starali się osiągnąć rozwój duchowy. Miłość i bojaźń BoŜa dominuje w ich sercach nad miłością doczesną i strachem przed światem. Hudhur dodał, iŝ relacje te pochodzą z raportów, jakie zazwyczaj odczytuje w czasie swojego przemówienia w drugim dniu DŜelsa Salana. W tym roku z powodu braku czasu był zmuszony z nich zrezygnować. Ta część wykładu miała bardzo waŝny nagłówek:,,zadziwiające zmiany zachodzące w nowo nawróconych po zaakceptowaniu Ahmadiyyatu". Jak powiedział Hudhur, temat ten ma ogromne znaczenie równieŝ dla wieloletnich Ahmadi, gdyŝ pomaga im wzmacniać swoją wiarę. Jest teŝ źródłem ich dalszego reformowania się, bo nowoprzybyli członkowie wciąŝ się dzięki temu rozwijają. Amiir [arab. przywódca] sahib z DŜama at w Delhi napisał o waŝnych zmianach, jakie zaszły w Usmanie, który złoŝył bai at w czasie DŜelsa w 2010 roku. Przed bai at czasami odprawiał on Salat [modlitwa codzienna], a czasami nie. Teraz nie tylko regularnie odmawia wszystkich pięć modlitw kaŝdego dnia, ale teŝ ofiarowuje TahaŜŜud [nieobowiązkowa modlitwa w ostatniej części nocy]. Hudhur modlił się, aby Bóg sprawił, Ŝe wytrwa on w swoim postanowieniu i aby długoletni Ahmadi, którzy są opieszali w sprawach modlitwy zdali sobie sprawę, Ŝe po złoŝeniu bai at człowiek musi wypełniać to, do czego się zobowiązał. Bez tego bai at, to jedynie puste słowa. Warto zastanowić się nad wysiłkami nowych członków, jakie czynią w kierunku dokonania zmian w sobie samych. Misjonarz Tariq Mahmood sahib z Ghany napisał, iŝ obecnie na północy kraju 2/9

3 odbywa się konferencja nowych Ahmadi. Hudhur wyjaśnił, Ŝe w północnej Ghanie przewaŝająca część społeczeństwa to muzułmanie. Początkowo Ahmadiyyat rozprzestrzeniał się w południowej części kraju, zamieszkanej przewaŝnie przez chrześcijan, gdy tymczasem na północnych muzułmańskich terenach spotykał się z silną opozycją. Jednak obecnie szybko się rozwija takŝe na północy. Jak opowiadał Hudhur, na konferencji nowych Ahmadi pewien nowo nawrócony imam powiedział, Ŝe chociaŝ on i wiele innych osób byli zawsze muzułmanami, to w ogóle nie zdawali sobie sprawy z brzmienia prawdziwych nauk islamu, a Ahmadiyyat im je przedstawił. Rzekł, Ŝe przedtem sam rozdawał amulety i talizmany, a dopiero teraz wie, Ŝe ich uŝywanie jest niemuzułmańskim zachowaniem. Jak powiedział Hudhur, to dzięki Obiecanemu Mesjaszowi (as) udaje się usuwać te szkodliwe zmiany w religii i to on nauczał, aby dąŝyć do nawiązywania bezpośredniej więzi z Bogiem. Przewodniczący regionu Rakosa pisze o nowym Ahmadi, który opowiadał o swoich wcześniejszych niepohamowanych wybuchach złości i o tym, jak słownie i czynami ranił własną rodzinę. Po złoŝeniu bai at jego uwaga skierowała się ku Salat, a Bóg obdarzył go cierpliwością i wytrwałością. Hudhur przypomniał, iŝ w jednym z poprzednich kazań wspominał o młodym człowieku, którego spotkał w Niemczech, a który opowiedział mu o tym, jak zapalczywy bywał w swoim gniewie i jak Ahmadiyyat dał mu cierpliwość oraz wyrozumiałość. Było to moŝliwe, poniewaŝ wytworzył on więź z Bogiem, która pozwoliła mu kontrolować swoje emocje. Inny nowo nawrócony Ahmadi mówi, Ŝe kiedyś pił alkohol i palił papierosy, ale porzucił te złe nałogi po zaakceptowaniu Ahmadiyyat. Powiedział, Ŝe jeśli regularnie odmawia się Salat, to człowiek odchodzi od takich złych nawyków. Hudhur dodał, Ŝe dzieje się tak w przypadku szczerej modlitwy, która odsuwa człowieka od zła i zaprawdę, taki powinien być Salat modlącego się. Nawet dzisiaj w świecie Ahmadiyyat moŝna wskazać wiele incydentów, kiedy człowiek 3/9

4 szczerze zwraca się, wiąŝe z Bogiem oraz staje się Ŝywym i jasnym przykładem koranicznego twierdzenia, Ŝe Salat powstrzymuje od (...) nieprzyzwoitości i okazywania niegodziwości (...) (29:46). Jak powiedział Hudhur faktem jest, Ŝe kaŝde twierdzenie i kaŝde proroctwo Koranu wypełniło się w tej epoce dzięki postępowaniu zgodnie z naukami Obiecanego Mesjasza (as). Amiir sahib z Ghany opowiada o nowym nawróceniu, gdy to w celu Tabligh [arab. szerzenie przesłania islamu] udali się do wyŝej połoŝonych wschodnich rejonów kraju, gdzie bai at złoŝył jeden nauczyciel. Później wstąpił on do krajowej IdŜtima Khuddam razem z innymi 20 nauczycielami, których nawrócił na Ahmadiyyat. Znamy opowieść z Burkina Faso o ojcu pewnego Khadim Ahmadi i jego trzech braciach będących równieŝ Ahmadi, który był bardzo przeciwny Ahmadiyyat. Wyzywał ich i wygonił z rodzinnego domu. W tej miejscowości działa radio Ahmadiyya, a inne stacje radiowe takŝe udostępniają mu trochę swojego czasu antenowego na programy DŜama at. Pewnego dnia ów ojciec słuchał dars (arab. lekcja) w radio i był bardzo poruszony tą audycją. Powiedział swoim synom, iŝ zamiast przyłączać się do,,niewiernych" powinni posłuchać tego programu, bo to są słowa prawdziwych ludzi Boga, słowa, jakie dotarły do jego serca. Nie miał pojęcia, Ŝe był to program DŜama at. Kiedy na końcu przedstawiono poemat Zinabad (długie Ŝycie), dotyczący słów Ahmadiyyat Zinabad (długie Ŝycie) jako temat przewodni programu, ojciec natychmiast wyłączył radio. Synowie powiedzieli, Ŝe miał rację, bo to rzeczywiście byli to BoŜy ludzie. Twierdzą, Ŝe teraz są związani z DŜama at jeszcze bardziej niŝ przed tym wydarzeniem. Nasz misjonarz z Kirgistanu, Arshad Mahmood sahib napisał, iŝ pewna miejscowa młoda kobieta zaakceptowała Ahmadiyyat. Pracowała w amerykańskiej bazie w Kirgistanie, gdzie pewien młody chrześcijanin widząc jej 4/9

5 prawy i przyzwoity charakter poprosił, aby stała się jego Ŝoną. Odpowiedziała, Ŝe jest Ahmadi i odpowie mu po zasięgnięciu rady. W domu misyjnym Ahmadiyya poinformowano ją, Ŝe muzułmańskie kobiety nie mogą poślubiać niemuzułmanów. Ta dobra kobieta odrzuciła więc jego propozycję. Młody chrześcijanin był zaskoczony jej odpowiedzią i zapytał, czy wyszłaby za niego, gdyby przyjął islam. Ona odpowiedziała, Ŝe jeśli chce zaakceptować islam, to niech zrobi to jeśli uzna go za prawdziwą religię, a nie jedynie po to, aby się z nią oŝenić. Hudhur podkreślił, Ŝe ta dziewczyna zachowała swoje zasady pomimo faktu, Ŝe z powodu złej sytuacji ekonomicznej kraju kirgiskie dziewczęta chętnie wychodzą za mąŝ za obcokrajowców. Ten młody męŝczyzna poznawał i studiował islam przez 6 miesięcy, a w lipcu 2011 roku zaakceptował Ahmadiyyat, prawdziwy islam. Podczas tych badań natrafił na strony internetowe skierowane przeciw Ahmadiyya, jednak jego serce odnalazło satysfakcję w Ahmadiyyat, prawdziwym islamie i dokonał w swoim Ŝyciu całkowitych zmian. Jak powiedział Hudhur, to właśnie są te zmiany i wytrwałość, o które się modlimy; zaprawdę, powinniśmy się o nie modlić. Ta młoda Kirgizka kobieta, będąca świeŝą Ahmadi odrzuciła korzystną propozycję z powodu wiary. To daje wiele do myślenia tym młodym kobietom, które chcą poślubić kogoś spoza DŜama at i tym, którzy składają bai at jedynie z powodu małŝeństwa. Dlatego zasada odczekania roku zanim dziewczyna otrzyma pozwolenie poślubienia męŝczyzny spoza DŜama at ma dać nam pewność, Ŝe człowiek ten nie składa bai at jedynie w celu uzyskania pozwolenia na zawarcie małŝeństwa. Hudhur dodał, Ŝe niektóre strony internetowe wywołują w sercach tych, którym brak wiedzy i w sercach młodzieŝy pewne podejrzenia. Niektórzy ulegają tym wpływom, ale ów młody chrześcijanin z Ameryki równieŝ przebrnął przez internetowe strony naszych przeciwników, potem obejrzał nasze strony internetowe i porównał je ze sobą. Potem modlił się i stwierdził, jaka jest prawda oraz zaakceptował Ahmadiyyat, prawdziwy islam. Nasza młodzieŝ, zwłaszcza nastolatki, którzy są prowokowani przez takie strony, powinni modlić 5/9

6 się i nie ulegać Ŝadnym kompleksom. Nasze nauki są pełne uzasadnień i dowodów. Obiecany Mesjasz (as) poparł dowodami wszystkie swoje twierdzenia. Trzeba jedynie chcieć zdobywać tą religijną wiedzę. Anser Abbas sahib, nasz misjonarz z Beninu pisze, Ŝe na DŜelsę zorganizowaną dla nowo nawróconych przybył pewien Malawi [religijny muzułmański duchowny]. Zaczął zwodzić obecnych mówiąc, iŝ ci, którzy zaakceptują Ahmadiyyat lub właśnie to uczynili zostaną wrzuceni w ogień, więc niechaj natychmiast okaŝą skruchę. Powiedział, Ŝe skoro wszyscy imamowie uznali Ahmadi za powiązanych z piekłem, to dlaczego ludzie ich słuchają. Przypomniał równieŝ, Ŝe muzułmanie z Pakistanu w ogóle nie lubią ludzi Ahmadi. Obecny tam nasz muallim (nauczyciel) zapytał go, czy to wszystko, co mówi jest potwierdzone przez Koran. Jeśli tak, to wszyscy zaakceptują jego słowa. Maulwi odpowiedział, po co odwoływać się do Koranu, skoro wszyscy imamowie w Beninie uwaŝają, iŝ Ahmadi są w błędzie. Słysząc te słowa, nowo nawróceni Ahmadi poczuli się dotknięci i stwierdzili, Ŝe jeśli nie musi się on odwoływać do Koranu, to nie jest tu potrzebny i próbowali go wyprowadzić. Nasz misjonarz prosił, aby przestali, ale oni wyprowadzili go poza teren zgromadzenia. Hudhur dodał, Ŝe historia Ahmadiyyat pełna jest przypadków, gdy Ahmadi starali się udowodnić swoje stanowisko powołując się na koraniczne wersety, a nasi oponenci odwoływali się do innych spraw lub Ahadith [Tradycje] interpretowanych przez siebie samych. Anser Abbas sahib pisze teŝ, Ŝe poprzez wydarzenie Tabligh, jakie miało miejsce 12 lipca 2011 ludzie zostali poinformowani o tym, Ŝe Obiecany Mesjasz (as) wspierał islam. Wielu wyraziło chęć wspomagania go w tym, co zaowocowało złoŝeniem 166 bai at. Zdecydowano, Ŝe DŜummah (modlitwa piątkowa) zostanie ofiarowana kolejnego dnia. Mieszkańcy wsi stwierdzili, iŝ przez ostatnie 15 lat są muzułmanami, ale nie wiedzieli, co to jest DŜummah. Jakkolwiek, odbyła się Piątkowa Modlitwa, a dla nowo nawróconych 6/9

7 zorganizowano kurs odświeŝający wiedzę na temat modlitw i nauk koranicznych. O przyłączenie się do modlitwy poproszono Ahmadi z sąsiedniej miejscowości. Stwierdzili oni, iŝ od wielu lat istniały między nimi róŝnice, a pomiędzy obiema miejscowościami nie było wymiany. Obie wsie stwierdziły, Ŝe poprzez zaakceptowanie Ahmadiyyat są jak jedna wioska, i Ŝe Obiecany Mesjasz (as) rzeczywiście przyszedł, aby zjednoczyć ludzi dla rozwoju islamu. Przyniosło to pozytywne efekty, a obie miejscowości zostały połączone Modlitwą Piątkową, co doprowadziło do realizacji w ten szczególny sposób tematu Modlitwy w piątek (62:10). Po 15 latach odbyła się tam Modlitwa Piątkowa. Poprzez błogosławieństwo DŜummah zniknęły ich wzajemne animozje. W takich okolicznościach nie tylko znikają stare urazy, ale rozwija się to, Ŝe są miłosierni względem siebie (48:30), rozwija się w nich uczucie poświęcenia się dla drugiego człowieka. Amiir sahib z Delhi pisze, Ŝe Muhammad Mursaleen sahib wstąpił do DŜama at w 2008 roku. Trzy dni po złoŝeniu bai at miał wyraźny sen, w którym widział Proroka(saw), a ten rzekł mu, aby poszedł do PendŜabu. Mursaleen sahib udał się do Qadian, gdzie znalazł pomieszczenie, które widział w swoim śnie. To wzmocniło jego wiarę i uspokoiło jego myśli. Jak powiedział Hudhur, Bóg zapewnia modlitwom nowoprzybyłych akceptację, co rozwija ich wiarę. Potem przedstawił kilka przykładów. Amiir sahib z Burkina Faso napisał, Ŝe jeden z członków DŜama at był bardzo chory i lekarze stwierdzili, Ŝe nie pomoŝe mu Ŝadne dalsze leczenie, więc odesłali go do domu. Potem zabrano go do szpitala rządowego znajdującego się w stolicy Ouagadougou, ale odmówiono mu leczenia. Amiir sahib poradził rodzinie, Ŝe doktorzy widzą jedynie stan fizyczny i to, co widoczne, ale dobrze byłby napisać list do Hudhura z prośbą o modlitwę. List odesłano jeszcze tego samego dnia, a rodzina zaczęła się Ŝarliwie modlić. Dzięki BoŜej łasce chory 7/9

8 zaczął odzyskiwać zdrowie i był uratowany. Przeciwnie było w przypadku pewnego miejscowego męŝczyzny, który był bardzo przeciwny Ahmadiyya i cieszył się wspaniałym zdrowiem. Kiedy słyszał audycję radiową Ahmadiyya ze złością wypowiadał się:,,nie słuchajcie niewiernych". Powiedziano mu, iŝ ma prawo się z nami nie zgadzać, ale niech nas nie obraŝa. On był jednak nieugięty. Tej nocy udał się do łóŝka, ale juŝ się nie zbudził. Muallim z Beninu, Zakaria sahib napisał, Ŝe kiedyś zgubiło się tam dziecko. Jego ojciec wszędzie go szukał, a nawet ogłaszał jego zaginięcie przez radio. Nie przyniosło to Ŝadnych rezultatów, a on tracił nadzieję. Muallim rzekł mu, Ŝe jej utrata jest grzechem i poprosił go, aby się modlił mówiąc, iŝ sam równieŝ będzie się modlić w tej intencji. Ojciec upadł na kolana przed Bogiem i prosił Go o pomoc, przypominając, Ŝe jedynie on na tym terenie zaakceptował imama wieku. Błagał Boga słowami:,,twój Imam na pewno mówił prawdę, na jego prawdziwość błagam cię zwróć mi moje dziecko". Po zakończeniu długotrwałej modlitwy wracał do domu tą samą drogą, na jakiej zgubił dziecko i zobaczył je Ŝywe w dŝungli. Stwierdził, iŝ był to dla niego oczywisty cud poświadczający prawdziwość Hadhrata Imama Mahdiego (as). Amiir sahib z Nigeru napisał, iŝ pewien człowiek zazwyczaj ofiarowywał Salat w meczecie Ahmadiyya. Pewnego dnia złoŝył bai at. Urzędnicy w jego banku zaczęli dokuczać mu, Ŝe zaakceptował Ahmadiyyat, bo zaoferowano mu pieniądze. Czuł się bardzo zakłopotany i nocą modlił się do Boga prosząc o przewodnictwo, o to, aby mógł zobaczyć to, co oczywiste. Tej nocy miał sen, w którym widział zgromadzenie ludzi ubranych w białe szaty. Widział teŝ na podwyŝszeniu Hudhura Aqdas, który takŝe był ubrany na biało i głośno wypowiadał La illaha illal llah (nie ma nikogo godnego oddawania mu czci poza Allahem), a wszyscy powtarzali za nim te słowa. Panowała tam atmosfera uniesienia. Po przebudzeniu odczuwał on satysfakcję z tego powodu, Ŝe zdecydował się dołączyć do Ahmadiyyat, co było właściwe i wzmocniło jego 8/9

9 wiarę. Obiecany Mesjasz (as) napisał, Ŝe w minionym stuleciu nie było innego ugrupowania poza Stowarzyszeniem Ahmadiyya, które doświadczyłoby czasu opartego o prorocze przykazania, w którym ludzie osiągnęliby duchowe światło podobne do jasności, jaka ogarniała Towarzyszy Proroka (saw). Gdzie ludzie, tak jak Towarzysze znosiliby drwiny, obelgi i ból odrzucenia. A pomimo to rozsądnie dąŝyli do Ŝycia w czystości, błagali Boga w swoich Salat, łkali, a wielu z nich miało prawdziwe sny, a nawet objawienia. Ludzie ci mają ulgę w sercu i przestrzegają prawdziwej Taqła [sprawiedliwość, bojaźń BoŜa]. To jest BoŜa partia, którą On Sam się opiekuje. Za pomocą niebiańskich znaków zbliŝa ich do Siebie, jak czynił to w przypadku Towarzyszy. Ludzie ci posiadają wszelkie oznaki bycia,,ostatnimi". Hudhur modlił się, aby Bóg wzmocnił kaŝdego Ahmadi w jego wierze i aby nasze szczere więzi z naszym Stwórcą nadal się rozwijały. Potem ogłosił, iŝ po Modlitwie Piątkowej poprowadzi Modlitwę Pogrzebową za Khurshid Begum sahibę, która zmarła 27 sierpnia. Była siostrzenicą Babu Qasima Din sahiba, towarzysza Obiecanego Mesjasza (as). Niech Bóg wywyŝszy ją i zapewni wytrwałość pogrąŝonej w Ŝałobie rodzinie. 9/9