Wiara, Salat i niezłomność

Transkrypt

1 W Imię Boga Miłosiernego, Litościwego. Wiara, Salat i niezłomność Streszczenie Kazania Piątkowego Wygłoszonego przez Jego Ekscelencja Mirza Masroor Ahmad(aba), Przywódcę Światowej Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya w meczecie Bait-ul-Futuh w Londynie. 22 listopada, 2013 r. Obiecany Mesjasz (as) zawsze podkreślał w swoich ksiąŝkach, pismach i wypowiedziach, cel jego przyjścia. Ci z nas, którzy twierdzą, Ŝe przyjęli bai`at Obiecanego Mesjasza (as), muszą zawsze mieć ten cel, a w rzeczywistości te cele, na uwadze, tak abyśmy mogli być pośród tych, którzy wywiązują się z obowiązków przypadającym członkom DŜama'at Obiecanego Mesjasza (as). Hadhrat Khalifatul Masih przedstawił dziś kilka z wyŝej wymienionych celów. Obiecany Mesjasz (as) powiedział, Ŝe Bóg powołał go w jego czasach, aby oŝywił wiarę i wysłał po to, aby ludzie mogli wzmocnić siłę swojej wiary. Tak, aby mieli oni wiarę w istnienie Boga i wiarę, w to, Ŝe On wysłuchuje modlitw, nagradza cnoty, a takŝe karze za zło. Obiecany Mesjasz (as) powiedział dalej, chyba, Ŝe wiara jest niedoskonała to człowiek nie moŝe w pełni spełniać dobrych uczynków. Im słabsza wiara tym będzie niekompletne będą czyjeś dobre uczynki. Prorocy Boga przyszli, aby wygenerować doskonałą wiarę i to był doprawdy wielki cel nadejścia Obiecanego Mesjasza (as) i powyŝsze jest podsumowaniem niektórych z jego wypowiedzi, które Hudhur sparafrazował. W jaki sposób moŝna usunąć te niedociągnięcia oraz słabości i w jaki sposób wiara moŝe być udoskonalona? Doprawdy, Obiecany Mesjasz (as) powiedział 1/11

2 wprost, Ŝe nie moŝna tego osiągnąć tylko poprzez przyjęcie jego bai`at, ale jest do tego potrzebny duchowy wysiłek i to równieŝ stwierdził Bóg: A jeśli chodzi o tych, którzy dąŝą do spotkania z Nami - tych niechybnie poprowadzimy Naszymi drogami. I, zaiste, Allah jest z tymi, którzy czynią dobro. (29:70) Reformacja nie moŝe zostać osiągnięta jedynie poprzez bai`at i bez podejmowania wysiłków w celu zmiany własnego stanu, własnego serca i bez walczenia/ starania się (DŜihad) w tej sprawie. Obiecany Mesjasz (as) powiedział:,,wszystko na świecie rozwija się w sposób stopniowy i rozwój duchowy równieŝ odbywa się w ten sposób. Nic nie moŝe przynieść korzyści bez podejmowania starań i to przedsięwzięcie powinno być podjęte dla samego Boga. Człowiek nie powinien wymyślać nieprzydatnych duchowych ćwiczeń i przedsięwzięć, tak jak pustelnicy, sami z siebie. To jest zadanie, na które ja zostałem wyznaczony, abym mógł pokazać światu, jak dotrzeć do Boga WywyŜszonego. " Co to było, co pokazał nam Obiecany Mesjasz (as) i jakie były jego oczekiwania? On pokazał nam te wzorce kultu BoŜego i szlachetności w praktyce, które zostały ustanowione przez jego mistrza, Proroka (saw), a następnie poradził nam, aby dostosować się do tych wzorców. Były to wzorce, do których dąŝyli takŝe Towarzysze Proroka (saw), osiągnęli zadowolenie Boga i byli tak wspaniałymi odbiorcami łaski BoŜej, Ŝe cały świat naśladował ich! Objaśniając to, jakimi ludźmi powinniśmy stać się, Obiecany Mesjasz (as) powiedział:,,nie chcę, aby w czasie bai`at, kilka słów było tylko powtarzane tak jak robią to papugi. Nie z tego są korzyści. Osiągnięcie wiedzy do samooczyszczania oto to, co jest konieczne. Naszym zadaniem i celem jest zaszczepienie w sobie czystej zmiany i stanie się jakby zupełnie nową osobą. To jest istotne dla 2/11

3 kaŝdego z was abyście zrozumieli tę tajemnicę i doprowadzili do takiej zmiany, abyście mogli powiedzieć, Ŝe jesteście innym ludźmi." Gdy podczas wprowadzania zmian w nas samych nie staniemy się odmienni od reszty świata, to według Obiecanego Mesjasza (as) nie będziemy przestrzegać reguł naszego bai`at`. Powiedział on:,,ten pokorny człowiek został wysłany jedynie, aby przynieść ludziom tę wiadomość, Ŝe ze wszystkich religii bieŝących czasów, prawdziwą religią, która jest zgodna z wolą Boga Wszechmogącego, jest ta przyniesiona przez Koran. A drzwiami do siedziby zbawienia jest:,,nie ma nikogo godnego czci poza Allahem, a Muhammad jest Jego Posłańcem". Naszym prawdziwym celem jest pokazanie majestatu Proroka (saw) i ustanowienie jego wielkości. Nasze nauki w sensie ogólnym są takie, Ŝe kaŝda nasza pochwała jest robiona w odniesieniu do Proroka (saw). Podjęliśmy bai`at, by spełnić ten cel i aby to osiągnąć potrzebujemy nauk Koranu po to abyśmy, po zastosowaniu jego nauk, mogli szerzyć je w świecie, poniewaŝ zbawienie świata jest równieŝ w:,,nie ma nikogo godnego czci poza Allahem, a Muhammad jest Jego Posłańcem". Musimy powiedzieć światu, Ŝe osiągnie on zbawienie dołączając się do sztandaru:,,nie ma nikogo godnego czci oprócz Allaha, a Muhammad jest Jego Posłańcem". Obiecany Mesjasz (as) powiedział o celu swojego przyjścia:,,allah WywyŜszony zechciał w tym momencie, aby islam zatriumfował nad wszystkimi narodami. Posłał mnie On z tego powodu, i wysłał mnie w taki sposób jak przybyli wcześniej powołani. " 3/11

4 Jeśli chodzi o jego misję powiedział:,,posłał mnie On, abym zademonstrował wyŝszość islamu nad wszystkimi innymi narodami i religiami poprzez oświetlające/pouczające argumenty i dowody. " W odniesieniu do celu jego przyjścia, powiedział takŝe:,,chcę zakorzenić wiarę w Boga Wszechmogącego. Ten, kto wierzy w Boga Wszechmogącego jest ocalony od toksyn grzechu i następuje zmiana w jego charakterze. Otrzymuje on nowe Ŝycie po doświadczeniu swego rodzaju śmierci i zamiast czuć przyjemność z grzechu, jego serce odrzuca go. Kto osiąga ten stan moŝe powiedzieć, Ŝe uznał Boga. Bóg doskonale wie, Ŝe sytuacja w tych czasach jest taka, Ŝe brakuje wiedzy o Bogu. Nie ma religii, która mogłaby przygotować człowieka do uzyskania pozycji proroka. W związku z tym nie moŝemy wyrazić ubolewania na temat Ŝadnej konkretnej religii. To zło staje się powszechne i epidemia rozprzestrzenia się do niebezpiecznego stopnia. Powiem szczerze, Ŝe poprzez wiarę w Boga człowiek staje się aniołem, w rzeczywistości aniołowie kłaniają się mu i staje się on istotą wypełnioną duchowym światłem. Krótko mówiąc, gdy nie ma zrozumienia Boga i istnieje powszechne zniszczenie i wszelkiego rodzaju niegodziwości, kiedy znika strach przed Bogiem i prawa Boga dane człowiekowi, w takim stanie rzeczy Bóg daje światło Jego wiedzy osobie i powołuje ją. Ta osoba jest przeklęta, prześladowana i pokrzywdzona w kaŝdy moŝliwy sposób. Ostatecznie, osoba powołana przez Boga odnosi sukces i rozprzestrzenia światło prawdy na świecie. Podobnie, Bóg powołał mnie w tym wieku i dał mi światło Jego wiedzy." Obiecany Mesjasz (as) powiedział takŝe:,,nakazano mi dyscyplinować i nauczać zalet moralnych." 4/11

5 Był on kiedyś zapytany, co będzie wynikiem jego twierdzenia. Powiedział:,,[To będzie] ponownie wzmocnienie osłabionego połączenia z Bogiem Wszechmogącym, co spowodowało, Ŝe miłość do świata doczesnego stała się dominująca i zmalała cnotliwość oraz wzmocnienie miłości ludzi do Boga Wszechmogącego. To przyniesie z powrotem zagubioną czystość i miłość, a do świata oziębnie." Powiedział on, Ŝe to nastąpi przez niego. Doprawdy, jest to bardzo duŝy cel i wielkie roszczenie. Widzimy w dzisiejszym materialistycznym świecie jak kaŝdy jest pochłonięty materializmem i zapomniał Boga Stworzyciela. Ci, którzy uznają Boga i Jego religię, robią to tylko w pozorny sposób, bez zrozumienia. Nie mają oni wiary w istnienie Boga ani nie mają Ŝadnej percepcji, ani wiedzy o tym, ani o religii. Dla nich świat, jego przepych i pozycje to wszystko. Jest to doprawdy wielkie roszczenie do dokonania w takim stanie rzeczy, ale taka była wiara w Boga Obiecanego Mesjasza (as), a takŝe zaufanie w jego słowa. JednakŜe, wszystkie te słowa, jego twierdzenie i jego cele przypominają nam, Ŝe my takŝe weszliśmy do tego DŜama'at przeczytawszy i wysłuchawszy informacji lub nasi przodkowie dołączyli do społeczeństwa Ahmadiyyat, a my, za Łaską Boga Wszechmogącego skorzystaliśmy z tego, czego oni dowiedzieli się. Te cele wymagają od nas czegoś takŝe - abyśmy uczynili je częścią naszego Ŝycia. My teŝ musimy stać się pomocnikami w realizacji tej misji. Usłyszeliśmy Wołającego i uwierzyliśmy, powinniśmy teraz oświadczyć: (...) Jesteśmy pomocnikami Allaha (...) (03:53) i zapewnić, Ŝe postaramy się spełnić ten cel. Dlatego musimy uŝyć autorefleksji, zastanowić się, zaplanować i szukać pomocy u Boga, aby osiągnąć sukces. Jeśli nie myślimy o tym po zaakceptowaniu Obiecanego Mesjasza (as) nie wywiązujemy się z naszych obowiązków naszego bai`at i to sprawia, Ŝe stajemy się winni. Jednak, kiedy rzucimy okiem na nasze zasoby i nasz stan, zmusza nas to do myślenia, jak jest to moŝliwe? Co mamy począć? 80 % ludności świata nie jest 5/11

6 zainteresowana religią. Ludzie Ŝyjący w rozwiniętych krajach mają bogactwo i środki materialne, które oddaliły ich od Boga. Mówią oni, Ŝe nie mają czasu by szukać Boga. Wczoraj Hadhrat Khalifatul Masih otrzymał list od Ahmadi z Japonii, w którym autor wyraził swój ból. Poprosił on swojego japońskiego przyjaciela, który jest bardzo uprzejmy i grzeczny, aby modlił się do Boga o przewodnictwo. Przyjaciel ten odpowiedział, Ŝe jest bardzo zajęty i nie ma czasu, aby szukać wskazówek od Boga Ahmadi lub by Go Samego szukać. To jest sytuacja tego, co jest uznawane za rozwinięty świat. A ten próbuje takŝe prowadzić świat mniej rozwinięty do swoich preferencji. Tak więc, gdy duŝa część ludzkości nie jest skłonna słuchać, kiedy bogactwo i materializm przyciągają ludzi, a nasze zasoby są skromne, jak moŝemy walczyć z tym złem? Pozornie wydaje się trudne, ale Obiecany Mesjasz ( as) powiedział, Ŝe został po to wysłany i to pewnością nadejdzie, InszAllah. My takŝe deklarujemy (...) Jesteśmy pomocnikami Allaha (...) (03:53) na mocy tego roszczenia i InszAllah zawsze będziemy pomocnikami Boga. Nie będziemy tracić nadziei z powodu odrzucania przez świat, poniewaŝ nie prowadzimy tej misji dalej z doczesną perspektywą. Wręcz przeciwnie, pomoc i wsparcie BoŜe upewniają nas na kaŝdym kroku. Patrząc z perspektywy świata doczesnego i w samym oparciu o nasze zasoby, mówienie o naszym sukcesie wydaje się jak przechwałki szalonej osoby. Patrząc w świetle światowych mocarstw, a nawet kraju, scenariusz moŝe być niepokojący. Na przykład, weźmy Rosję czy Chiny, czy teŝ kaŝdy inny kraj europejski lub kraj amerykański lub kaŝdy dowolny kraj w Oceanii lub w Afryce, znajdziemy wiele utrudnień w kaŝdym miejscu, które będą odstraszać nas od dąŝenia do przodu. Sytuacja w tych krajach czy teŝ światowy przepych i pozycja nie była na naszą korzyść kilka lat temu i nie jest na naszą korzyść dzisiaj. JednakŜe dzieła BoŜe nadejdą, doprawdy, nadejdą. Był czas, kiedy ze względu na zasady komunistyczne, w Rosji i jej republikach, nie moŝna było przeprowadzać Tabligh. Teraz części [byłego] państwa rosyjskiego zyskały niezaleŝność i odeszły od religii. Światowy materializm oślepił ich. Natomiast w republikach muzułmańskich byłego Związku Radzieckiego, muzułmańscy uczeni 6/11

7 i przywódcy religijni, którzy mają osobisty korzyści, przestraszyli rząd tak bardzo, Ŝe przeszkody są tworzone dla Ahmadiyyat, prawdziwego islamu, na kaŝdym kroku. Ahmadi są tam nękani i są na nich nałoŝone ograniczenia. Materializm na Zachodzie jest taki, Ŝe nieczyste i nieprzyzwoite praktyki podlegają ochronie przez prawo. Ta nieprzyzwoitość, przez którą Bóg zniszczył naród, jest teraz pod ochroną prawa na Zachodzie. W Chinach nie ma zainteresowania religią. Kraj ten staje się teraz główną gospodarka świata i prześciga się w dąŝeniu do materializmu. Japonia jest takŝe bardzo rozwiniętym krajem i moŝna tam zaobserwować niesamowity postęp w dziedzinie technologii. Większość kraju jest uwikłana w materializmie i jak powyŝszy przykład pokazuje, broń BoŜe, nie ma czasu dla Boga. To jest punkt widzenia większości ludzi. Japończycy są bardzo moralnymi ludźmi, ale dobra tego świata odsunęły ich od religii. Japończycy mówią, Ŝe ich tradycyjną religią jest Szintoizm, ale w rzeczywistości, co jest praktykowane, wydaje się być dziwnym połączenie szintoizmu, chrześcijaństwa i buddyzmu. RóŜne religie odgrywają róŝne role w ukazywaniu drogi do Boga Wszechmogącego. Na Zachodzie większość ludzi zapomniała o Bogu, w rzeczywistości Ŝartują oni z Boga, a religia jest cięŝarem, nikt nie chodzi do kościoła. Mówią oni, Ŝe próbują, ale kościoły są sprzedawane. Nasze zasoby nie mają ani trochę znaczenia w porównaniu z zasobami świata. Nasi ludzie i nasze zasoby nie znaczą wiele w porównaniu do tego, co posiada świat w materialistycznej formie. Wszystkie te sprawy są powodem do niepokoju. Doprawdy powinny one być powodem do niepokoju o to jak moŝemy ruszyć z naszą misją do przodu w takich okolicznościach? Bóg Wszechmogący wysłał Proroka (saw) do całego świata i wysłał prawdziwego i gorliwego wielbiciela Proroka (saw) w tym wieku, z komunikatem - my musimy zwrócić się do Boga, aby znaleźć właściwą do Niego drogę. Jak moŝna to zrobić? Jest powiedziane: O wy, którzy wierzycie, szukajcie pomocy poprzez wytrwałość i modlitwę. Zaprawdę, Allach jest z tymi, którzy są cierpliwie wytrwali. (2:154) Pomoc Boga usuwa największe przeszkody. On jest Wszechmocny i ma moc uczynić wszystkie niemoŝliwe rzeczy moŝliwymi. 7/11

8 On wysłał Proroka (saw), jako źródło zbawienia, po wsze czasy, aŝ do Dnia Sądu i udoskonali prawo religijne objawiając Koran. On wysłał Obiecanego Mesjasza (as) w obecnym wieku, aby wskrzesić islam. Bóg mówi, Ŝe nie ma potrzeby, aby być zaniepokojonym. Gdy sytuacja jest taka, Ŝe istnieją przeszkody i intelekt nie działa, to szukaj pomocy z cierpliwością i modlitwą. Szukaj pomocy ze szczerością, a twoje zadanie zostanie wykonane. To jest BoŜą obietnicą, Ŝe islam zwycięŝy, ale my musimy uzbroić się w cierpliwość i modlić się. Arabskie słowo sabr (cierpliwość), według słownika, ma wiele znaczeń. Na przykład sabr jest to unikanie zła z determinacją i wysiłkiem. Jest ogromną odpowiedzialnością, dla wierzącego i dla Ahmadi, aby, w tym ziemskim wyścigu, mieć nad sobą kontrolę i stosować wobec siebie DŜihad. Sabr oznacza takŝe być wytrwałym w poboŝności, nie pomijać tego aspektu z powodu jakiejkolwiek chciwości i zawsze być wytrwałym w dobrych uczynkach. Sabr jest równieŝ przedkładanie swoich spraw Bogu, zwracanie się do Niego w kaŝdej trudności i z kaŝdym kłopotem. Jeśli to zrobimy, BoŜa pomoc będzie z nami, będziemy rozwijać się w duchowości. Jeden funt, jeden dolar i jeden rupi prawdziwego wierzącego, w porównaniu z dziesiątkami milionów bogactwa tego świata, przyniesie taką korzyść, Ŝe świat będzie zaskoczony. Wraz z sabr, konieczna jest równieŝ Salat (modlitwa codzienna). Jednym znaczeniem Salat jest oczywiście modlitwa. Prawdziwie wierzący szuka pomocy u Boga poprzez Salat i osiąga wspaniałe wyniki w sabr, gdy zwraca naleŝytą uwagę na Salat. Salat oznacza równieŝ poszukiwanie miłosierdzia BoŜego, czynienie Istaghfar (poszukiwanie BoŜego przebaczenia). Poświęcanie swojej uwagi modlitwie i okazywanie współczucia ludzkości, tak, aby osiągnąć BoŜą pomoc. Wypowiadanie pozdrowienia i błogosławieństwa (Duruud) na Proroka (saw) w poszukiwaniu pomocy BoŜej. Kiedy sabr i Salat człowieka staną się tak rozległe wtedy osiągnie on pomoc Boga i wszystko ułoŝy się i drzwi Łaski BoŜej otworzą się. To jest to, co prawdziwie wierzący musi zrobić; musi się wysilić, 8/11

9 aby jego cześć oddawana Bogu i jego morale były, jak to tylko jest moŝliwe, najlepsze. Cokolwiek człowiek moŝe zrobić to musi zrobić, a następnie pozostawić sprawę z Bogiem. JednakŜe, jeśli człowiek nie wywiązuje się z jego obowiązków w stosunku do sabr i Salat, to nie moŝe być odbiorcą błogosławieństw BoŜych. Jak wspomniano wcześniej jednym ze znaczeń sabr jest unikanie zła. Pokuta i Istaghfar (szukanie BoŜego przebaczenia) są do tego potrzebne. Obiecany Mesjasz ( as) powiedział kiedyś, Ŝe trzy aspekty składają się na prawdziwą skruchę. Po pierwsze, jest to usunięcie z własnego serca wszelkich myśli i wyobraŝeń, które powodują w sercu chaos, które nawołują człowieka do niegodziwości oraz zakorzenienie wstrętu do jakichkolwiek złych myśli. Po drugie, jest to wyraŝenie Ŝalu i zawstydzenie się nad nie InszAllah niegodziwościami i wyraŝenie tego w swoim sercu w taki sposób, Ŝe człowiek staje się zakłopotany. Po trzecie, jest to mocne i stanowcze postanowienie nie popełnienia ponownie zła. Jeśli taks praktyka jest przyjęta i wykazane są pełne wysiłki w celu osiągnięcia wysokiego poziomu sabr i Salat, to niezwykła pomoc BoŜa przyjdzie w stronę człowieka i doświadczy on równieŝ obietnic, jakie Bóg dał Obiecanemu Mesjaszowi (as). Nie moŝe być tak, Ŝe jeśli nie dokonujemy Ŝadnych starań w celu uniknięcia zła, nie robimy Ŝadnych starań aby naśladować cnoty, nie rozumiemy ducha misji Obiecanego Mesjasza (as), nie zwracamy się do Boga we wszystkich naszych sprawach, nie wypełniamy naszych obowiązków wobec ludzkości, nie zwracamy uwagi na wypowiadanie pozdrowienia i błogosławieństwa dla Proroka (saw), które przynosi błogosławieństwo bliskości Boga, nie przestrzegamy naszego Salat, hto moŝemy oczekiwać, Ŝe zjednoczymy świat pod sztandarem islamu i wypełnimy cel nadejścia Obiecanego Mesjasza (as). InszAllah, świat na pewno zjednoczy się pod sztandarem islamu, ale jeśli nie będziemy wywiązywać się z naszych obowiązków i jeśli nie będziemy dokładać wysiłków w sabr i Salat, nie otrzymamy Ŝadnych błogosławieństw z tego sukcesu. Podczas ostatniej podróŝy Hudhura, dziennikarz w Nowej Zelandii zapytał go o 9/11

10 konieczność budowy tamtejszego meczetu. Dziennikarz ten powiedział, Ŝe DŜama'at jest tam mały i ma juŝ nieruchomość! Hudhur odpowiedział mu, Ŝe teraz jest nas mało, ale w przyszłości będziemy, InszaAllah, liczni według nauk Koranu i nie mówiąc juŝ o jednym meczecie - wiele meczetów będzie potrzebnych. Dlatego zwaŝanie na własną kondycję i wysiłek są potrzebne wszędzie na świecie. Hadhrat Khalifatul Masih powiedział, Ŝe niestety nie mamy takiej uwagi, jaką powinniśmy mieć w odniesieniu do naszego Salat, naszego uwielbienia Boga i tworzenia z Nim więzi. Kilka dni temu przyszła na spotkanie kobieta i szlochając powiedziała, Ŝe Hudhur mówi, Ŝe meczety powinny być budowane, meczety powinny być zaludnione, i Ŝe obowiązki wobec Salat powinny być wypełnione, ale kiedy Hudhura nie ma w pobliŝu, frekwencja w meczecie bardzo obniŝa się. Hudhur powiedział, Ŝe jeśli ten spadek spowodowany jest nieobecnością tych ludzi, którzy mieszkają w duŝej odległości, ale przybywają do Fazl Meczet na Salat z powodu obecności Hudhura, to jest to inna sprawa. Powiedział, Ŝe ma nadzieję, Ŝe ci ludzie uczęszczają wtedy do lokalnych ośrodków Salat podczas nieobecności Hudhura. Jednak, jeśli spadek frekwencji jest spowodowany nieobecnością ludzi, którzy mieszkają w pobliŝu Meczetu Fazl, to jest to wielki powód do zatroskania i uwaga powinna być na to zwrócona. Podobnie, ktoś napisał do Hudhura z Australii, mówiąc, Ŝe od czasu jego tam podróŝy, frekwencja w meczecie spadła. Czy jest to Australia czy teŝ Wielka Brytania lub inny kraj na świecie, naleŝy pamiętać, Ŝe jeśli mamy przynieść rewolucyjne zmiany, jeśli chcemy wypełnić nasz obowiązek, aby wypełnić misję Obiecany Mesjasz (as), to musimy wypełnić meczety na stałe, a nie tymczasowo. [Niebiańskie] znaki będą nam pokazane tylko wtedy, gdy wywiąŝemy się z naszych obowiązków sabr i Salat oraz jeśli zupełnie i całkowicie poświęcimy się dla sprawy Boga, jeśli wywiąŝemy się z obowiązków bycia stanowczymi w wierze w Jedność Boga - wtedy doświadczymy (...) Zaprawdę, Allach jest z tymi, którzy są cierpliwie wytrwali (...) i sam Bóg zstąpi, aby nam pomóc wszystkimi Swoimi mocami i manifestując całe Swoje piękno. On zmieni serca ludzi materialistycznego świata i pobłogosławi nasze prace i uczyni, Ŝe świat 10/11

11 rozpozna Proroka (saw) i dołączy pod jego sztandar. Jedność Boga zostanie dowiedziona sercom i ci, którzy nie wierzą w Jego istnienie, zwrócą się, aby Go czcić. Niech Bóg sprawi abyśmy wywiązywali się z naszych obowiązków abyśmy mogli tego doświadczyć! Następnie Hudhur zapowiedział, Ŝe później poprowadzi modlitwę pogrzebową. Dr Bashir ud Din Osama Sahib zmarł 2 listopada, w wieku 82 lat, w USA. Przyjął Ahmadiyyat w 1955 roku i był jednym z pierwszych afro-amerykańskich Ahmadi. Był bardzo regularny w swoim Salat i był lojalnym i szczerym Ahmadi. Dr Bashir ud Din Osama Sahib był honorowym człowiekiem z wielką miłością do Kalifatu. Modlił się duŝo i Ŝarliwie a zarazem był bardzo pokorny i o łagodnym charakterze. Miał zaszczyt odwiedzić Rabwah i spotkać Hadhrat Khalifatul Masih II (ra) oraz Hadhrat Khalifatul Masih III (rh). Z Hadhrat Khalifatul Masih IV (rh) spotykał się wiele razy i miał do niego wielką miłość. Hudhur równieŝ miał z nim szczególny związek. Wykonał on HadŜ ze swoją Ŝoną i przez ostatnich 20 lat słuŝył jako Naib sadr Cleveland. Miał wielki zapał do Khidmat e Khalq (słuŝba charytatywna) i w szczególności dbał o swoich afro-amerykańskich braci. W 1950 roku napisał broszurę o Proroku (saw). Był z zawodu dentystą. Jego Ŝona, Fatima Osama Sahiba równieŝ słuŝyła jako Sadr LaŜna w Cleveland. Pozostawił dwóch synów, którzy mają głęboki związek z DŜama'at. Niech Bóg podniesie status zmarłego i sprawi, aby jego rodzina była zawsze połączona z DŜama'at. 11/11