Sokółka, r.

Transkrypt

1 Informacja dotycząca adekwatności kapitałowej Banku Spółdzielczego w Sokółce podlegająca ujawnieniom (III filar NUK) na dzień roku Sokółka, r.

2 SPIS TREŚCI 1. Wprowadzenie Informacje ogólne o Banku Podstawa sporządzenia Polityki informacyjnej Informacje o zasadach zarządzania ryzykiem w Banku Ryzyko kredytowe Zarządzanie ryzykiem kredytowym Zarządzanie ryzykiem koncentracji zaangażowań Zarządzanie ryzykiem kredytowym ekspozycji zabezpieczonych hipotecznie Zarządzanie ryzykiem rezydualnym Ryzyko płynności Ryzyko stopy procentowej Ryzyko operacyjne Fundusze własne Adekwatność kapitałowa Opis metody stosowanej do oceny adekwatności poziomu kapitału wewnętrznego Wymogi kapitałowe Załączniki: 1. Wprowadzenie do sprawozdania finansowego Banku. 2. Bilans Banku. 3. Rachunek zysków i strat. 4. Zestawienie zmian w kapitale własnym. 5. Rachunek przepływów pieniężnych. 6. Opinia biegłego rewidenta. 1

3 1. Wprowadzenie 1.1. Informacje ogólne o Banku Bank Spółdzielczy w Sokółce rozpoczął działalność 13 listopada 1924 r. jako Kasa Stefczyka spółdzielnia z odpowiedzialnością nieograniczoną. Wraz z wybuchem II wojny światowej funkcjonowanie Kasy Stefczyka zostało przerwane. Wznowienie działalności pod nową nazwą - Bank Ludowy - nastąpiło 14 lutego 1948 r. W kolejnych latach wielokrotnie zmieniana była nazwa Banku: od 9 lipca 1955 r. funkcjonowała Gminna Kasa Spółdzielcza, od 24 lipca 1956 r. Kasa Spółdzielcza, od 12 września 1956 r. Spółdzielnia Oszczędnościowo-Pożyczkowa, a od 27 września 1965 r. do dziś Bank Spółdzielczy. Od 1975 r. Bank Spółdzielczy w Sokółce wchodził w strukturę organizacyjną Banku Gospodarki Żywnościowej. W 1995 roku Bank został akcjonariuszem nowoutworzonego Warmińsko-Mazurskiego Banku Regionalnego S.A. w Olsztynie. 27 marca 2002 r. Bank Spółdzielczy w Sokółce podpisał z Bankiem Polskiej Spółdzielczości umowę zrzeszenia, na mocy której Bank Zrzeszający zobowiązany jest m. in. do: prowadzenia rachunku bieżącego Banku Spółdzielczego, za pośrednictwem którego dokonywane są rozliczenia pieniężne Banku, wypełniania za Bank Spółdzielczy obowiązków informacyjnych wobec Narodowego Banku Polskiego oraz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, kontrolowania zgodności działalności Banku Spółdzielczego z postanowieniami umowy zrzeszenia i innymi przepisami prawa. Siedziba Banku mieści się w Sokółce, przy ul. Ściegiennego 16. Bank wpisany jest do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy w Białymstoku, XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS Bankowi nadano numer statystyczny REGON oraz NIP Udziałowcami Banku są przede wszystkim osoby fizyczne Podstawa sporządzenia Polityki informacyjnej Niniejszy dokument stanowi realizację postanowień Polityki Informacyjnej Banku Spółdzielczego w Sokółce oraz Uchwały Nr 385/2008 Komisji Nadzoru Bankowego z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad i sposobu ogłaszania przez banki informacji o charakterze jakościowym i ilościowym dotyczących adekwatności kapitałowej oraz zakresu informacji podlegających ogłaszaniu. Wysokość wymogu kapitałowego na ryzyko kredytowe w 2008 r. wyliczana była zgodnie z zapisami Uchwały nr 1/2007 KNB, a ocena adekwatności kapitału wewnętrznego, dokonywana była zgodnie z zapisami Uchwały nr 4/2007 KNB z dnia 13 marca 2007 r. 2

4 2. Informacje o zasadach zarządzania ryzykiem w Banku W Banku funkcjonuje zorganizowany proces zarządzania ryzykiem, w którym uczestniczą organy Banku, wyznaczone komitety i komórki organizacyjne oraz pracownicy. W procesie zarządzania ryzykiem, strategiczne cele określa Rada Nadzorcza, która ocenia skuteczność działań Zarządu Banku, mających na celu zapewnienie efektywności procesu zarządzania ryzykiem. Schemat organizacji zarządzania ryzykiem w Banku Rada Nadzorcza Komitet Zarządzania Ryzykami Zarząd Komitet Kredytowy Stanowisko zarządzania ryzykami i analiz Stanowisko audytu wewnętrznego (BPS S.A.) Kadra kierownicza Pracownicy Na proces zarządzania ryzykiem bankowym składają się następujące czynności: identyfikacja ryzyka polegająca na określeniu źródeł ryzyka, zarówno aktualnych, jak i potencjalnych, które wynikają z bieżącej i planowanej działalności Banku, pomiar ryzyka, zarządzanie ryzykiem polegające na podejmowaniu decyzji dotyczących akceptowanego poziomu ryzyka, planowaniu działań, wydawaniu rekomendacji i zaleceń, tworzeniu procedur i narzędzi wspomagających, 3

5 monitorowanie polegające na stałym nadzorowaniu poziomu ryzyka w oparciu o przyjęte metody pomiaru ryzyka, raportowanie obejmujące cykliczne informowanie Kierownictwa o skali narażenia na ryzyko i podjętych działaniach. Schemat zarządzania ryzykiem w Banku Spółdzielczym w Sokółce IDENTYFIKACJA POMIAR ZARZĄDZANIE RYZYKIEM RAPORTOW ANIE ZARZĄDZANIE MONITOROW ANIE 2.1. Ryzyko kredytowe Ryzyko kredytowe związane jest z możliwością wystąpienia strat finansowych spowodowanych nie wywiązywaniem się kontrahenta Banku ze zobowiązań wynikających z warunków umowy. Z uwagi na możliwość poniesienia przez Bank relatywnie dużych strat, ryzyko kredytowe istotnie wpływa na działalność Banku. Celem strategicznym zarządzania ryzykiem kredytowym w Banku, jest zwiększenie bezpieczeństwa działalności kredytowej, poprzez zapewnienie właściwej jakości oceny ryzyka kredytowego i efektywności podejmowania decyzji kredytowych, jak również skutecznego procesu monitorowania zaangażowania kredytowego wobec pojedynczego klienta oraz całego portfela kredytowego Banku. W celu zapewnienia odpowiedniej do profilu ryzyka Banku jakości aktywów kredytowych, Bank zarządza: ryzykiem kredytowym, ryzykiem koncentracji zaangażowań, ryzykiem kredytowym ekspozycji kredytowych zabezpieczonych hipotecznie, ryzykiem rezydualnym. 4

6 2.1.1 Zarządzanie ryzykiem kredytowym Oprócz Rady Nadzorczej i Zarządu Banku w procesie zarządzania ryzykiem kredytowym główną rolę pełnią: 1) Wiceprezes Zarządu ds. finansowo-księgowych, bezpośrednio nadzorujący pracowników mających zadania w obszarze zarządzania ryzykiem w Banku, 2) Komitet Kredytowy - opiniuje transakcje kredytowe oraz podejmuje decyzje w sprawie ich klasyfikacji pod kątem ryzyka ponoszonego przez Bank zgodnie z kompetencjami, 3) Komitet Zarządzania Ryzykami - opracowuje projekty: strategii i polityk, instrukcji, metodyk dotyczących zarządzania ryzykiem kredytowym oraz limitów ograniczających ryzyko kredytowe, w tym ryzyko koncentracji zaangażowań. 4) Pracownicy Zespołu produktów bankowych i marketingu - przed podjęciem decyzji kredytowych, zgodnie z kompetencjami, oceniają poziom ryzyka, badają poprawność analiz zdolności kredytowej, oceny zabezpieczeń i propozycji klasyfikacji ekspozycji, 5) Audyt wewnętrzny - kontroluje i ocenia sprawność działania systemu zarządzania ryzykiem kredytowym, 6) Pozostali pracownicy Banku uczestnicy procesu kredytowania - zobowiązani do przestrzegania zasad zarządzania ryzykiem kredytowym. Proces zarządzania ryzykiem kredytowym w Banku obejmuje: identyfikację czynników ryzyka kredytowego, ocenę oraz ustalenie dopuszczalnych norm ryzyka kredytowego (limity), monitorowanie, pomiar i raportowanie ryzyka, zarządzanie ryzykiem rezydualnym, wyliczenie wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka kredytowego, kontrolę zarządzania ryzykiem kredytowym. Bank zarządza ryzykiem kredytowym zarówno w odniesieniu do pojedynczej transakcji jak i do całego portfela kredytowego. Zarządzanie ryzykiem kredytowym w odniesieniu do łącznego zaangażowania kredytowego, Bank prowadzi poprzez: 1) dywersyfikację oraz monitorowanie i raportowanie ryzyka kredytowego z tytułu koncentracji, 2) monitorowanie i raportowanie jakości portfela, 3) monitorowanie i raportowanie adekwatności dokonywanych odpisów i wielkości tworzonych rezerw na należności zagrożone, 4) analizę migracji ekspozycji pomiędzy poszczególnymi kategoriami ryzyka, 5) monitorowanie ekspozycji zagrożonych i ich struktury, 6) monitorowanie kredytów udzielanych podmiotom i osobom, o których mowa w art. 79 ustawy Prawo bankowe, 5

7 7) realizację przedsięwzięć organizacyjno-kadrowych, polegających w szczególności na: a) organizacji bezpiecznych systemów podejmowania decyzji kredytowych, b) prawidłowym przepływie informacji, c) odpowiednim doborze i szkoleniu kadr, d) nadzorze nad działalnością kredytową. Zarządzanie ryzykiem kredytowym pojedynczej transakcji/kredytobiorcy Bank prowadzi poprzez: stosowanie metodyki oceny zdolności kredytowej, dostosowanej do profilu ryzyka kredytobiorcy, bieżący monitoring kredytowy wszystkich ekspozycji, przegląd ekspozycji kredytowych i tworzenie rezerw celowych, windykację i nadzór nad kredytami zagrożonymi, kontrolę procesu kredytowego w odniesieniu do transakcji zawartych z danym kredytobiorcą. Jako ekspozycję przeterminowaną, Bank uznaje każdą należność z tytułu kapitału lub odsetek nie spłaconą w terminie. Ekspozycjami zagrożonymi są należności poniżej standardu, wątpliwe i stracone zgodnie z kryteriami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków z dnia r. (Dz.U. Nr 218, poz z późniejszymi zmianami). Bank dokonuje klasyfikacji ekspozycji kredytowych do odpowiednich kategorii ryzyka, stosując dwa kryteria: kryterium terminowości terminowość spłaty kapitału lub odsetek, kryterium ekonomiczne badanie sytuacji ekonomiczno-finansowej dłużnika (kredytobiorcy, poręczyciela). Przeglądów oraz klasyfikacji ekspozycji kredytowych Bank dokonywał zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków z dnia r. (Dz.U. Nr 218, poz z późniejszymi zmianami). Bank tworzy rezerwy celowe oraz rezerwę na ryzyko ogólne. Rezerwy celowe tworzone są na ryzyko związane z działalnością Banku w odniesieniu do ekspozycji kredytowych zaklasyfikowanych do: kategorii "normalne" w zakresie ekspozycji kredytowych wynikających z pożyczek i kredytów detalicznych, kategorii "pod obserwacją", grupy "zagrożone" w tym do kategorii "poniżej standardu", "wątpliwe" lub stracone. Wysokość tworzonych rezerw związana jest bezpośrednio z kategorią ryzyka, do której została zaklasyfikowana ekspozycja oraz z jakością przyjętych zabezpieczeń prawnych ekspozycji. 6

8 Na pokrycie ryzyka związanego z działalnością kredytową, Bank dokonuje odpisów na rezerwy celowe, tworzone w ścisłej korelacji z rozpoznanym ryzykiem tj. na pokrycie straty związanej z określonymi należnościami lub ich grupami w oparciu o ocenę możliwości jej wystąpienia. Tabela 1. Wartość rezerw celowych na należności bilansowe (w tys. zł) Rezerwy celowe Stan na r. Zwiększenie rezerw Rozwiązanie rezerw Stan na r. na należności w sytuacji normalnej na należności pod obserwacją na należności poniżej standardu na należności wątpliwe na należności stracone Razem Rezerwa na ryzyko ogólne tworzona jest zgodnie z art. 130 ustawy Prawo bankowe (Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z póź. zm.). Rezerwa tworzona jest w ciężar kosztów, na pokrycie niezidentyfikowanego ryzyka związanego z prowadzeniem działalności bankowej. Tworzenie i rozwiązywanie rezerwy dokonywane jest na podstawie oceny ryzyka, uwzględniającej w szczególności wielkość należności oraz udzielonych zobowiązań pozabilansowych. Łączna kwota ekspozycji według wyceny bilansowej na dzień r. wyniosła tys. zł. Tabela 2. Należności Banku wg stanu na roku (w tys. zł) Lokaty i środki na rachunkach bieżących nostro Kredyty i pożyczki Papiery wartościowe 9700 Odsetki i inne należności Należności brutto razem Rezerwy na należności i korekty wartości Należności netto razem Zarządzanie ryzykiem koncentracji zaangażowań Bank zarządza ryzykiem koncentracji zaangażowań zarówno na poziomie jednostkowym, jak i całego portfela aktywów. W odniesieniu do portfela kredytowego Bank stosuje i monitoruje limity zaangażowania, w szczególności w odniesieniu do grupy klientów, produktów, branż, regionów, zabezpieczeń. W przypadku wykorzystania limitu na poziomie ustalonym przez Bank, podejmowane są działania w celu ograniczenia poziomu koncentracji zaangażowań. Wybór instrumentów zarządzania ryzykiem koncentracji zaangażowań, mających na celu 7

9 dywersyfikację tego ryzyka, uzależniony jest od zidentyfikowanego poziomu ryzyka kredytowego, przy zachowaniu zasady proporcjonalności względem profilu ryzyka Banku. Zasady klasyfikacji ryzyk koncentracji zaangażowań pod względem istotności, Bank ustala w oparciu o procedurę szacowania i oceny adekwatności poziomu kapitału wewnętrznego. W 2008 r. w Banku nie wystąpiła konieczność utworzenia dodatkowego wymogu kapitałowego z tytułu przekroczenia limitu koncentracji zaangażowań Zarządzanie ryzykiem kredytowym ekspozycji zabezpieczonych hipotecznie W celu ograniczenia ryzyka kredytowego ekspozycji kredytowych zabezpieczonych hipotecznie Bank dokonuje jego pomiaru i oceny, analizując: 1) poziom zaangażowania Banku w ekspozycje kredytowe zabezpieczone hipotecznie, 2) strukturę aktywów i pasywów długoterminowych, zgodnie z Zasadami identyfikacji, pomiaru i monitorowania ryzyka płynności w Banku Spółdzielczym w Sokółce, 3) wpływ gwałtownych zmian wysokości stóp procentowych na ryzyko kredytowe, 4) wpływ zmian cen na rynku nieruchomości oraz ich wpływu na ryzyko kredytowe w Banku, 5) realizację polityki Banku w zakresie przyjmowania zabezpieczeń wskaźnik jakości w grupie ekspozycji kredytowych zabezpieczonych hipotecznie Bank monitoruje zmiany zachodzące na rynku nieruchomości oraz weryfikuje wartość rynkową nieruchomości, stanowiących zabezpieczenie ekspozycji kredytowych. Weryfikacja i monitoring prowadzone są na podstawie dokumentów przedkładanych przez kredytobiorcę oraz informacji i danych gromadzonych bezpośrednio przez pracowników Banku Zarządzanie ryzykiem rezydualnym Ryzyko rezydualne wiąże się ze stosowanymi przez Bank technikami redukcji ryzyka kredytowego, które mogą okazać się mniej efektywne niż oczekiwano. Celem systemu zarządzania ryzykiem rezydualnym w Banku jest monitorowanie tego ryzyka, oraz eliminowanie ryzyka związanego ze stosowaniem zabezpieczeń kredytowych. Corocznie w Banku dokonywana jest weryfikacja skuteczności funkcjonującego systemu zarządzania ryzykiem rezydualnym oraz jego adekwatności do aktualnego poziomu ryzyka rezydualnego. Bank ocenia typy przyjętych zabezpieczeń, określa poziom koncentracji w ten sam rodzaj zabezpieczenia kredytowego oraz poziom istotności ryzyka rezydualnego Ryzyko płynności Ryzyko płynności jest definiowane jako zagrożenie utraty zdolności do terminowego wywiązywania się z bieżących i przyszłych zobowiązań, a w konsekwencji poniesienia 8

10 dodatkowych kosztów, związanych z koniecznością zaciągnięcia zobowiązań lub sprzedażą aktywów na niekorzystnych warunkach w związku z ryzykiem płynności rynku (produktu). Podstawowym celem zarządzania płynnością finansową Banku jest dążenie do wzrostu stabilnych źródeł finansowania, w szczególności depozytów osób fizycznych oraz utrzymanie bezpiecznego poziomu wszystkich wskaźników płynnościowych (w tym w szczególności nadzorczych miar płynności, wynikających z Uchwały nr 386/2008 KNB). Celem polityki Banku w zakresie utrzymania płynności jest zapobieganie wystąpieniu sytuacji kryzysowej oraz określenie rozwiązań (planów awaryjnych) umożliwiających jej przetrwanie. Tak przyjęty cel sprowadza zagadnienia płynności do obszaru stabilności źródeł finansowania Banku oraz możliwości upłynnienia posiadanych aktywów w dowolnym momencie, bez istotnej utraty ich wartości. W związku z powyższym, celem zarządzania ryzykiem płynności jest takie kształtowanie struktury bilansu Banku oraz zobowiązań pozabilansowych, aby zapewnić stałą zdolność do regulowania zobowiązań, uwzględniającą charakter prowadzonej działalności oraz potrzeby mogące się pojawić w wyniku zmian na rynku pieniężnym lub zachowań klientów. W ramach systemu zarządzania ryzykiem płynności Bank prowadzi monitoring i pomiar płynności finansowej zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, tj. poprzez: codzienną analizę wpływów i wypływów środków z rachunku bieżącego Banku w BPS S.A. umożliwiającą efektywne wykorzystanie dostępnych środków (z uwzględnieniem obowiązku utrzymania rezerwy obowiązkowej na wymaganym poziomie), codzienne monitorowanie poziomu aktywów płynnych kontrolę przestrzegania limitów stanów gotówki w kasach Banku w ramach potrzeb, dokonując zasileń, bądź odprowadzeń nadmiaru gotówki, analizę stopnia zrywalności depozytów terminowych i wcześniejszych spłat kredytów, analizę wskaźników stabilności bazy depozytowej, W ramach obowiązujących wewnętrznych procedur awaryjnych prowadzi się ponadto: monitoring kształtowania się czynników uznanych za oznaki zagrożenia płynności, scenariuszowe analizy zdolności Banku do zaspokojenia zapotrzebowania na środki płynne, w przypadku kryzysu płynności w Banku i w sektorze bankowym, kalkulacje wskaźników pomocniczych płynności, pozwalające na ocenę istotnych z punktu widzenia płynności relacji pomiędzy poszczególnymi pozycjami bilansowymi. Tryb obiegu informacji i współpracy poszczególnych jednostek/komórek organizacyjnych Banku w ramach systemu zarządzania płynnością uwzględnia: organy kierownicze oraz nadzorcze Banku, a także komórki pełniące funkcje operacyjne oraz kontrolne. Informacje, raporty i wnioski dotyczące ryzyka płynności są przedmiotem obrad Komitetu Zarządzania Ryzykami. Monitorowanie dziennego stanu środków na rachunku bieżącym prowadzonym w BPS S.A. dokonywane jest przez Zespół finansowo-księgowy, który opracowuje raport uwzględniający 9

11 stan i przepływy pieniężne na ww. rachunku oraz planowane i prognozowane wpływy i wypływy na każdy dzień roboczy. Poszczególne rodzaje ryzyka cenowego, mającego wpływ na wynik finansowy, wartość funduszy własnych, zmiany rynkowych stóp procentowych, są zarządzane w Banku odrębnie, uwzględniając specyfikę każdego rodzaju ryzyka i indywidualny sposób podejścia Banku do każdego z nich Ryzyko stopy procentowej W Banku występują cztery podstawowe rodzaje ryzyka stopy procentowej: 1) ryzyko niedopasowania terminów przeszacowania, wynikające z niedopasowania wielkości przeszacowywanych w danym czasie aktywów, pasywów i pozycji pozabilansowych. Ryzyko to wyraża się w zagrożeniu przychodów Banku, w szczególności odsetkowych, w sytuacji niekorzystnych zmian stóp procentowych lub istotnych zmian w strukturze przeszacowania pozycji w bilansie powodującym zmiany w wyniku finansowym Banku z tytułu odsetek, 2) ryzyko opcji klienta, wynikające z opcji klienta wpisanych w produkty bankowe, które mogą być zrealizowane w następstwie zmian stóp procentowych, np.: prawo do wcześniejszej spłaty kredytu, prawo do wycofania depozytów wcześniej niż to wynika z umowy, 3) ryzyko bazowe, wynikające z niedoskonałego powiązania (korelacji) stawek bazowych (rynkowych i podstawowych NBP) w oparciu, o które wyznaczane jest oprocentowanie produktów/instrumentów generujących przychody/koszty odsetkowe, w przypadku gdy ich przeszacowanie następuje w tych samych okresach, 4) ryzyko krzywej dochodowości, polegające na zmianie relacji pomiędzy stopami procentowymi danego rynku lub indeksu odnoszącymi się do różnych terminów przeszacowania (w szczególności powyżej 1 roku), które może przyczynić się do nasilenia efektu niedopasowania terminów przeszacowania. Celem strategicznym w zakresie zarządzania ryzykiem stopy procentowej jest maksymalizacja marży odsetkowej w warunkach zmienności rynkowych stóp procentowych oraz ograniczanie negatywnego wpływu zmian stóp procentowych poprzez doskonalenie narzędzi pomiaru. Bank utrzymuje pozycję luki dla działalności złotowej w ramach limitów przyjętych w Instrukcji pomiaru, limitowania, raportowania i kontroli ryzyka stopy procentowej. Wewnętrzne regulacje Banku dotyczące zarządzania ryzykiem stopy procentowej, uwzględniają kluczowe zagadnienia zawarte w rekomendacjach Generalnego Inspektoratu Nadzoru Bankowego. Ryzyko stopy procentowej monitorowane jest poprzez analizę ryzyka luki. Pomiar 10

12 ryzyka odbywa się w cyklach miesięcznych i jest prezentowany na posiedzeniach KZR oraz na posiedzeniach Zarządu Banku. Metody pomiaru ryzyka stopy procentowej stosowane w Banku: analiza i pomiar ryzyka stopy procentowej metodą luki niedopasowania terminów przeszacowania, analiza ryzyka bazowego i ryzyka opcji klienta, symulacja wpływu zmian stóp rynkowych i podstawowych NBP na wynik odsetkowy Banku przy określonej strukturze aktywów i pasywów wrażliwych, analiza testów warunków skrajnych przy określonej strukturze aktywów i pasywów wrażliwych, analiza elastyczności stopy procentowej. Wszystkie limity związane z ryzykiem stopy procentowej monitorowane są przez Stanowisko zarządzania ryzykami i analiz. Każdorazowe przekroczenie limitu skutkuje opracowaniem informacji w tym zakresie na Komitet Zarządzania Ryzykami, a następnie na Zarząd Banku. Na dzień r. obliczono potencjalną zmianę wyniku finansowego (odsetkowego) dla szokowego spadku lub wzrostu stóp procentowych (zgodnie z metodą pomiaru ryzyka stopy procentowej stosowaną przez Bank wzrost i spadek o 200 pb). W przypadku wzrostu stóp procentowych potencjalna zmiana wyniku odsetkowego wyniosła (+)583,74 tys. zł, natomiast w przypadku spadku, zmianę tę oszacowano na (-)1 494,54 tys. zł. 11

13 Tabela 3. Zestawienie luki stopy procentowej wg stanu na r. (w tys. zł) Lp. Wyszczególnienie Ogółem <= 1 dzień roboczy > 1 dzi eń <= 1 m-c Termin przeszacowania > 1 m-c <= 3 m-ce > 3 m-ce <= 6 m-cy > 6 m-cy <= 1 rok > 1 rok 1. Aktywa oprocentowane ) o stopie stałej - lokaty mbank (stopa WIBID) ) o stopie stałej - bony skarbowe ) o stopie stałej - kredyty ) o stopie zmiennej - kredyty, fośg, f.pomocowy, rez.obow. (red.weksli) ) o stopie zmiennej - kredyty (odsetki ustawowe) ) o stopie zmiennej - rachunek bieżący (zfśs) w BPS SA ) o stopie stało-zmiennej - kredyty (WIBOR 1M) ) o stopie stało-zmiennej - papiery wartościowe (WIBOR 3M) ) o stopie zarządzanej przez Bank - kredyty ) aktywa niewrażliwe Pasywa oprocentowane ) o stopie stałej - depozyty terminowe ) o stopie stało-zmiennej - depozyty bieżące (WIBID1M) ) o stopie zarządzanej przez Bank - depozyty bieżące i terminowe ) pasywa niewrażliwe Luka netto (aktywa-pasywa) Luka skumulowana A współczynnik wrażliwości prosty 1) - 1,24 9,54 0,37 0,01 2,39 0,00 B współczynnik wrażliwości skumulowany 2) - 1,09 1,09 0,43 0,81 2,41 0,00 C względny współczynnik luki 3) 8,17% zmiana wyniku odsetkowego w ciągu 1 roku wywołana równoległą zmianą (+ / -) oprocentowania 4) wzrost oproc. spadek oproc. a o 0,25 pp. 72,97-96,21 b o 0,5 pp. 145,94-372,63 c o 1,0 pp. 291,87-746,15 d o 2,0 pp. 583, ,54 6. zmiana wyniku odsetkowego w ciągu 1 roku wywołana nierównoległą zmianą oprocentowania 4) a b c d wariant zmiany stóp: A - spadek stóp procentowych w większej skali w krótszych terminach przeszacowania i mniejszej w dłuższych terminach przeszacowania B - spadek stóp procentowych w mniejszej skali w krótszych terminach przeszacowania i większej w dłuższych terminach przeszacowania C - wzrost stóp procentowych w mniejszej skali w krótszych terminach przeszacowania i większej w dłuższych terminach przeszacowania D - wzrost stóp procentowych w większej skali w krótszych terminach przeszacowania i mniejszej w dłuższych terminach przeszacowania <= 1 dzień > 1 dzi eń <= 1 m-c > 1 m-c <= 3 m-ce > 3 m-ce <= 6 m-cy > 6 m-cy <= 1 rok -0,50pp. -0,45pp. -0,35pp. -0,30pp. -0,25pp. -211,12-0,50pp. -0,65pp. -0,75pp. -0,85pp. -1,00pp. -481,34 0,50pp. 0,65pp. 0,75pp. 0,85pp. 1,00pp. 141,30 0,50pp. 0,45pp. 0,35pp. 0,30pp. 0,25pp. 178,58 7. aktywa wrażliwe/pasywa wrażliwe z terminem przeszacowania do 1 m-ca włącznie: 6,84 a aktywa wrażliwe b pasywa wrażliwe czas pozost.do przeszacowania [dni]: aktywów 50 czas pozost.do przeszacowania [dni]: pasywów 70 1) współczynnik stanowiący iloraz aktywów wrazliwych i pasywów wrażliwych, wyliczany dla poszczególnych przedziałów terminów przeszacowania 2) współczynnik stanowiący iloraz aktywów wrazliwych skumulowanych i pasywów wrażliwych skumulowanych, wyliczany dla poszczególnych przedziałów terminów przeszacowania 3) współczynnik będący ilorazem luki skumulowanej i sumy bilansowej Banku 4) przy wyliczeniach zakładających: a) większy spadek rynkowych stóp procentowych niż faktyczne oprocentowanie depozytów, środki te traktuje się jako pozycje niewrażliwe, tj. wyłącza z kalkulacji; b) wzrost rynkowych stóp procentowych uwzględnia się pozycje nieoprocentowane 12

14 2.4. Ryzyko operacyjne Celem strategicznym w zakresie zarządzania ryzykiem operacyjnym jest ograniczenie możliwości wystąpienia nieoczekiwanych strat z tytułu zdarzeń ryzyka operacyjnego poprzez wdrożenie skutecznego i adekwatnego do aktualnego profilu ryzyka procesu zarządzania ryzykiem operacyjnym a także poprzez wdrożenie skutecznego systemu monitorowania i kontroli wewnętrznej. Ryzyko operacyjne obejmuje wszystkie istotne obszary działalności Banku, w tym produkty, procesy i systemy. Uwzględnia także czynniki wewnętrzne takie jak struktura organizacyjna, specyfika działalności, użytkowane systemy informatyczne, specyfikę klientów, skargi klientów, jakość kadr i czynniki zewnętrzne tj. otoczenie w którym Bank działa. System zarządzania ryzykiem operacyjnym tworzą: akty normatywne opisujące ten system, struktura organizacyjna systemu, narzędzia informatyczne wspomagające realizacje procesu zarządzania ryzykiem operacyjnym, informacje o incydentach i zdarzeniach zaistniałych w obszarze wymienionego ryzyka, system kontroli wewnętrznej. Bank dokonuje rejestracji zdarzeń ryzyka operacyjnego przy wykorzystaniu specjalnego modułu systemu informatycznego. Zadaniem tego modułu jest zbieranie, gromadzenie danych i generowanie raportów dotyczących ryzyka operacyjnego. W zakresie ryzyka operacyjnego komórki organizacyjne Banku zobowiązane są do podejmowania działań ograniczających to ryzyko. Zabezpieczenia zagrożonych obszarów operacyjnych dokonuje się poprzez: 1) Plany awaryjne służące przeciwdziałaniu i minimalizowaniu negatywnych skutków nieoczekiwanych zdarzeń, w tym ataków wewnętrznych i zewnętrznych, które mogą szkodzić funkcjonowaniu Banku, 2) Ochronę ubezpieczeniową: ubezpieczenia mienia od zdarzeń losowych, na wypadek awarii sprzętu elektronicznego, komputerowego i sieci komputerowych, strat w wyniku fałszerstwa lub oszustwa, odpowiedzialności cywilnej, 3) Przenoszenie odpowiedzialności (outsourcing), 4) Inne zabezpieczenia (prawne, organizacyjne, techniczne), w tym procedury w zakresie zatrudniania, procedury nadawania uprawnień dostępu do systemów informatycznych, stosowne postanowienia w umowach, szkolenia, 5) System kompetencji dotyczących głównie działalności handlowej, 6) System kontroli wewnętrznej. 3. Fundusze własne Fundusze własne stanowią znaczące źródło finansowania działalności Banku i są gwarancją jego rozwoju. Stanowią również zabezpieczenie w przypadku poniesienia straty przez Bank. Wartość funduszy własnych jest wyznacznikiem poziomu stabilności finansowej Banku, co 13

15 przekłada się na stopień bezpieczeństwa prowadzonej działalności oraz zaufania klientów Banku. Fundusze własne ujmuje się w księgach rachunkowych z podziałem na fundusze podstawowe i fundusze uzupełniające. Fundusze podstawowe stanowią: kapitał zapasowy oraz kapitały rezerwowe. Funduszem uzupełniającym jest kapitał z aktualizacji wyceny. Kapitał z aktualizacji wyceny obejmuje wartość aktualizacji rzeczowych aktywów trwałych. Zysk netto stanowi zysk wynikający z rachunku zysków i strat za okres, za który jest sporządzane sprawozdanie. Zysk netto uwzględnia podatek dochodowy zarówno w części bieżącej jak i odroczonej oraz inne obowiązkowe obciążenia. Bank zgodnie z art. 127 ustawy Prawo bankowe i uchwały Nr 2/2007 z dnia 13 marca 2007 r. KNB w sprawie funduszy własnych banku, utrzymywał na koniec 2008 r. fundusze własne na poziomie tys. zł, pozwalającym pokryć sumę wymogów kapitałowych z tytułu poszczególnych rodzajów ryzyka. Tabela 4. Struktura funduszy własnych na dzień 31 grudnia 2008 r. Lp. Wyszczególnienie Kwota w zł FUNDUSZE WŁASNE RAZEM ,63 I. FUNDUSZE PODSTAWOWE ,60 1. Fundusze zasadnicze ,40 a) wpłacony fundusz udziałowy ,66 b) fundusz zasobowy ,74 c) fundusz rezerwowy 0,00 2. Pozycje dodatkowe funduszy podstawowych 0,00 3. Pozycje pomniejszajace fundusze podstawowe ,80 a) wartości niematerialne i prawne wycenione według wartości bilansowej ,80 II. FUNDUSZE UZUPEŁNIAJACE ,03 1. Fundusz z aktualizacji wyceny rzeczowych aktywów trwałych ,03 2. Za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego: 0,00 a) zobowiazania podporzadkowane 0,00 3. Inne pozycje określone przez Komisję Nadzoru Finansowego 0,00 4. Pomniejszenia funduszy uzupełniających, określone przez KNF 0,00 4. Adekwatność kapitałowa 4.1. Opis metody stosowanej do oceny adekwatności poziomu kapitału wewnętrznego Celem procesu oceny adekwatności kapitału wewnętrznego jest zapewnienie utrzymywania kapitału w wysokości dostosowanej do profilu ryzyka Banku. Zgodnie z Art. 128 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo bankowe, Bank jest zobowiązany utrzymywać sumę funduszy własnych i dodatkowych pozycji bilansu Banku określonych przez Komisję Nadzoru Bankowego na poziomie nie niższym niż wyższa z następujących wartości: kapitał regulacyjny, kapitał wewnętrzny. Szacowanie kapitału wewnętrznego przebiega w trzech etapach: 14

16 Etap I za punkt wyjścia przyjmowany jest kapitał regulacyjny (wymóg kapitałowy na pokrycie ryzyk Filaru I NUK), Etap II ocenia się, czy minimalny wymóg kapitałowy jest adekwatny do aktualnego narażenia Banku na ryzyko dla uznanych za istotne ryzyk Filaru I NUK, Etap III szacuje się kapitał wewnętrzny na pokrycie istotnych ryzyk Filaru II NUK. Poza ryzykiem kredytowym oraz pozostałymi ryzykami zidentyfikowanymi w regulacjach Komisji Nadzoru Bankowego i służącymi do obliczenia współczynnika wypłacalności, w celu oszacowania kapitału wewnętrznego zidentyfikowano następujące ryzyka, tzw. ryzyka II filaru: 1) Ryzyko koncentracji zaangażowań: a) koncentracji dużych zaangażowań b) koncentracji w sektor gospodarki c) koncentracji przyjętych form zabezpieczenia d) koncentracji zaangażowań w jednorodny instrument finansowy e) koncentracji geograficznej 2) Ryzyko stopy procentowej w księdze bankowej: a) przeszacowania b) bazowe c) opcji klienta d) krzywej dochodowości 3) Ryzyko płynności (wynikające z nieodpowiedniego poziomu aktywów płynnych) 4) Ryzyko wyniku finansowego 5) Ryzyko kapitałowe: a) koncentracji funduszu udziałowego b) koncentracji dużych udziałów c) niedotrzymania minimalnych progów kapitałowych 6) Pozostałe ryzyka: a) cyklu gospodarczego b) strategiczne c) utraty reputacji d) transferowe e) rezydualne f) modeli 4.2. Wymogi kapitałowe Kalkulacja wymogów kapitałowych na dzień r. sporządzona została z uwzględnieniem nie znaczącej skali działalności handlowej, tj. w zakresie księgi bankowej i księgi handlowej łącznie, bez uwzględnienia kapitału krótkoterminowego. Filar I Nowej Umowy Kapitałowej zobowiązuje Bank do wyliczania i utrzymywania wymogu kapitałowego na ryzyko: kredytowe, rynkowe (walutowe), operacyjne, przekroczenia progu koncentracji wierzytelności i przekroczenia progu koncentracji kapitałowej. 15

17 W ramach Filaru II Bank dokonuje oceny wszystkich rodzajów ryzyka bankowego i zapewnia poziom funduszy własnych odpowiadający poziomowi zidentyfikowanych, uznanych za istotne rodzajów ryzyka. Weryfikuje również poziom wymogu kapitałowego wynikający z Filaru I. Wymóg kapitałowy z tytułu ryzyka kredytowego został skalkulowany z wykorzystaniem metody standardowej. Bank wylicza wymóg kapitałowy z tytułu ryzyka operacyjnego metodą podstawowego wskaźnika BIA (Basic Indicator Approach). Kwota wymogu BIA na 2008 rok wynosiła 756 tys. zł. Tabela 5. Wymogi kapitałowe Banku na poszczególne rodzaje ryzyka według stanu na 31 grudnia 2008 roku w tys. zł Lp. Wymóg kapitałowy z tytułu Kwota ekspozycji Wartość ekspozycji ważona ryzykiem Wymóg kapitałowy 1. Ryzyka kredytowego a) aktywa - waga ryzyka 0% b) aktywa - waga ryzyka 20% c) aktywa - waga ryzyka 75% d) aktywa - waga ryzyka 100% e) aktywa - waga ryzyka 150% f) zobowiązania pozabilansowe - waga ryzyka 0% g) zobowiązania pozabilansowe - waga ryzyka 20% h) zobowiązania pozabilansowe - waga ryzyka 50% i) zobowiązania pozabilansowe - waga ryzyka 100% Przekroczenia limitu koncentracji zaangażowań i limitu dużych zaangażowań Przekroczenia progu koncentracji kapitałowej Ryzyka walutowego Ryzyka operacyjnego Fundusze własne 7. Współczynnik wypłacalności ,53 Bank Spółdzielczy w Sokółce podejmuje szereg działań zmierzających do poprawy jakości zarządzania ryzykami i podnoszenia efektywności działalności Banku przy zachowaniu bezpieczeństwa jego działania. Prawidłowy i skuteczny proces zarządzania ryzykami i adekwatnością kapitałową pozwoli Bankowi na dynamiczny i bezpieczny rozwój. 16