PROJEKT PRAC GEOLOGICZNYCH

Transkrypt

1 BIURO STUDIÓW I PROJEKTÓW HYDRO-EKO-GEO Białystok, ul. Chętnika 61, tel/fax , Inwestor: Gmina Rzekuń z siedzibą w Urzędzie Gminy w Rzekuniu Rzekuń, ul. Kościuszki 33 PROJEKT PRAC GEOLOGICZNYCH w zakresie wykonania trzech otworów studziennych na potrzeby projektowanego wiejskiego ujęcia wodociągowego we wsi DRWĘCZ gm. Rzekuń pow. ostrołęcki woj. mazowieckie Autor: Projekt przedstawia do zatwierdzenia: mgr inŝ. Cezary Madejski biegły z listy Ministra OŚZNiL i Wojewody Podlaskiego w zakresie ocen oddziaływania na środowisko nr 1408 i nr 005 w zakresie postępowania wodnoprawnego nr 699 i nr 004 uprawnienia geologiczne Białystok - marzec 2011 r. Egz.

2 - 1 - I. SPIS TREŚCI 1. Dane ogólne Wstęp Ogólna charakterystyka ujęcia wody - istniejącej studni wierconej Opis terenu badań Szczegółowa lokalizacja ujęcia wody PołoŜenie, morfologia i hydrografia Budowa geologiczna i warunki hydrogeologiczne Obliczenia hydrogeologiczne Strefa ochrony sanitarnej Projekt geologiczno-techniczny otworów rozpoznawczych Warunki techniczne prowadzenia robót Konstrukcja techniczna otworów Izolowanie horyzontów wodonośnych Pobieranie próbek gruntu i wody Pomiary i badania hydrogeologiczne Pomiary geodezyjne Uwagi końcowe Harmonogram prac i terminy realizacji Podsumowanie, wnioski i zalecenia II. SPIS ZAŁĄCZNIKÓW: 1.1. Mapa przeglądowa, skala 1: Mapa dokumentacyjna z elementami hydrogeologicznymi, skala 1: Mapa topograficzna z lokalizacją projektowanego ujęcia wody, skala 1: Mapa sytuacyjno-wysokościowa z lokalizacją projektowanych otworów studziennych oraz studni istniejącej, skala 1: Projekt geologiczno-techniczny otworów rozpoznawczych - studziennych nr: 2, 3 i 4 4. Graficzne zestawienie profilów geologicznych - rejon wsi Drwęcz 5. Mapa hydrogeologiczna Polski w skali 1: arkusz Ostrołęka (333) - wycinek 6. Zestawienie wybranych materiałów archiwalnych 6.1. Zbiorcze zestawienie wyników wiercenia otworu studziennego w Drwęczu (MhP - nr 25) 6.2. Karta Banku HYDRO - otwór nr Drwęcz - wieś - (MhP - nr 25) 6.3. Karta Banku HYDRO - otwór nr Rzekuń - wodociąg - SW 3 - (MhP - nr 218) 6.4. Karta Banku HYDRO - otwór nr Rzekuń - wodociąg - SW 1A - (MhP - nr 219) 6.5. Karta Banku HYDRO - otwór nr Susk Nowy - wieś - (MhP - nr 220) 6.6. Karta Banku HYDRO - otwór nr Zamość - wieś - (MhP - nr 221) 6.7. Karta Banku HYDRO - otwór nr Troszyn - wodociąg - SW 3 - (MhP - nr 26) 6.8. Karta Banku HYDRO - otwór nr Rabędy - InterWood - SW 3 - (MhP - brak) 7. Wyniki kontrolnych badań wody ze studni wiejskiej (punktu czerpalnego) w Drwęczu

3 DANE OGÓLNE 1.1. Zleceniodawca: Gmina Rzekuń z siedzibą w Urzędzie Gminy w Rzekuniu Rzekuń, ul. Kościuszki Inwestor: Gmina Rzekuń z siedzibą w Urzędzie Gminy w Rzekuniu Rzekuń, ul. Kościuszki Lokalizacja: działka nr 138, Obręb - Wieś Drwęcz gm. Rzekuń, pow. ostrołęcki, woj. mazowieckie 1.5. Współrzędne topograficzne wierceń (w układzie PUWG , y - wsp. poz., x - wsp. pion.): otwór nr 2 y = m x = m otwór nr 3 y = m x = m otwór nr 4 y = m x = m 1.6. Rzędne bezwzględne wierceń (poziom odniesienia - Kronsztadt - 86): z 105 m n.p.m Arkusz mapy topograficznej: 1: ark. N C Ostrołęka [PUWG 1942, 1992] 1: ark. N C Rzekuń [PUWG 1942, 1992] Arkusz mapy geologicznej: 1: ark. Ostrołęka Arkusz mapy hydrogeologicznej: 1: ark. Ostrołęka Projektowane otwory studzienne będą drugim, trzecim i czwartym otworem inwestora na terenie wiejskiego ujęcia wodociągowego w Drwęczu. Istniejąca studnia wiejska, wykonana w 1986 r., traktowana jako wiejski punkt czerpalny pozostanie jako studnia awaryjna Zapotrzebowanie na wodę z ujęcia wody: Q dśr 2500 m 3 /d Q dmax 3000 m 3 /d Q hśr 125 m 3 /h Q hmax m 3 /h Przeznaczenie wody: cele wodociągowe Wymogi, co do jakości wody - jak dla wody do spoŝycia - zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dn. 29 marca 2007 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spoŝycia przez ludzi (Dz.U. nr 61, poz. 417) z późniejszymi zmianami (Dz. U. nr 72/2010, poz. 466).

4 WSTĘP Niniejszy projekt prac geologicznych opracowano na zlecenie Gminy Rzekuń z siedzibą w Urzędzie Gminy Rzekuń, ul. Kościuszki 33, Rzekuń. Badania hydrogeologiczne objęte projektem dotyczą wykonania trzech otworów rozpoznawczych - studziennych na terenie projektowanego wiejskiego ujęcia wodociągowego we wsi Drwęcz, gm. Rzekuń. Aktualnie na terenie wsi Drwęcz znajduje się jedna studnia wiercona o głębokości 77 m i wydajności eksploatacyjnej Q e = 50 m 3 /h, będąca własnością gminy Rzekuń, stanowiąca źródło wody do celów przeciwpoŝarowych. W okresie wiosenno-letnim studnia ta jest takŝe wykorzystywana przez mieszkańców wsi (okresowy niewielki pobór wody do celów rolniczych). Studnia ta jest sprawna, ale stopień jej zuŝycia nie jest znany. Planuje się, iŝ zostanie ona pozostawiona, jako awaryjna do czasów samoistnego zuŝycia. Potrzeba budowy nowego pełnowartościowego ujęcia wody wynika z niedoborów wody w istniejącym wodociągu gminnym (zaopatrywanym z ujęcia w Rzekuniu) oraz planów jego dalszej rozbudowy. Zapotrzebowanie na wodę z ujęcia zostało określone przez Inwestora na Q dmax 3000 m 3 /d i Q hmax m 3 /h. Lokalizację zaprojektowanych otworów studziennych oraz podstawowe załoŝenia projektowe uzgodniono z Inwestorem. Przy sporządzaniu projektu wykorzystano: - ogólnodostępne publikacje i mapy geologiczne, w tym Mapę hydrogeologiczną Polski w skali 1 : Arkusz Ostrołęka 333, PIG 2002 r. - geologiczne materiały archiwalne (dane z wierceń hydrogeologicznych z rejonu) zgromadzone w Centralnym Archiwum Geologicznym PIG, - Uproszczoną dokumentację hydrogeologiczną ujęcia wód podziemnych z utworów czwartorzędowych we wsi Drwęcz, gm. Rzekuń (WODROL Olsztyn, 1986 r., autor - J. Ślęczkowska - BłaŜewicz) - udostępnioną przez Centralne Archiwum Geologiczne PIG.

5 3.0. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA UJĘCIA WODY - ISTNIEJĄCEJ STUDNI WIERCONEJ Studnia wiercona we wsi Drwęcz została wykonana w 1986 r. przez PZRwW WODROL - Olsztyn. Otwór studzienny o głębokości 78 m został odwiercony metodą udarową w dwóch kolumnach rur: φ 406 mm - do głębokości 40.0 m φ 298 mm - do głębokości końcowej 78.0 m Po zafiltrowaniu otworu rury φ 406 mm usunięto z otworu całkowicie, zaś kolumnę rur φ 298 mm podciągnięto do gł m. Studnię zafiltrowano filtrem traconym stalowym φ 194 mm, z częścią roboczą siatkową. Konstrukcja filtra jest następująca: rura nadfiltrowa - długość zakończona zamkiem część robocza - długość ogólna m 2 odcinki filtra właściwego długościach: 7.39 m (grn.) z siatką nylonową nr 12 i 7.02 m (dln.) z siatką nylonową nr 10, połączone złączem technologicznym o długości 0.91 m. rura podfiltrowa - długość 1.92 m Filtr posadowiono na głębokości 77.0 m. Wokół filtra wykonano obsypkę filtracyjną mm. Do eksploatacji ujęto wgłębną warstwę wodonośną nawierconą na gł m i wykształconą w postaci piasków: drobno- ( m, zapylone), średnio- ( m) i gruboziarnistych ( m). W stropie warstwy wodonośnej wystąpiły mułki ilaste, zaś jej spągu nie nawiercono (warstwa nieprzewiercona). Zwierciadło wody o charakterze naporowym ustabilizowało się na gł m p.p.t. Zgodnie z dokumentacją hydrogeologiczną w trakcie pompowania pomiarowego uzyskano następujące wyniki: Q 1 = m 3 /h przy depresji S 1 = 0.93 m, q 1 = m 3 /h/1ms (T 1 = 17 h) Q 2 = m 3 /h przy depresji S 2 = 1.90 m, q 2 = m 3 /h/1ms (T 2 = 16 h) Q 3 = m 3 /h przy depresji S 3 = 3.00 m, q 3 = m 3 /h/1ms (T 3 = 16 h) Wydajność eksploatacyjną otworu studziennego ustalono na Q e = 50.0 m 3 /h przy depresji S e = 3 m, ale zasoby eksploatacyjne ujęcia wody zatwierdzono na poziomie zbliŝonym do ówczesnego zapotrzebowania na wodę, tj.: Q e = 6.0 m 3 /h przy depresji S e = 0.3 m - decyzja Urzędu Wojewódzkiego w Ostrołęce z dn r. - znak OŚ.III.-8530/47/86. Studnia jest do dzisiaj akcesorycznie eksploatowana, jako wiejski punkt czerpalny wody oraz do celów przeciwpoŝarowych. W celu sprawdzenia aktualnych parametrów fizyczno-chemicznych wody ze studni dn r. pobrano z niej kontrolną próbkę wody - po ok. 3 godz. przepompowania z wydajnością ok. 6 m 3 /h. Badań bakteriologicznych wody nie wykonywano, poniewaŝ studnia nie była zdezynfekowana. Sprawności studni nie badano (w trakcie przygotowywania studni do opróbowania nie prowadzono pomiarów zwierciadła wody).

6 OPIS TERENU BADAŃ 4.1. Szczegółowa lokalizacja ujęcia wody Projektowane otwory studzienne zlokalizowano na działce gminnej - nr ewid. 138 w obrębie Drwęcz następująco: nr 2 - w północno-zachodnim naroŝniku działki - w odległości 10 m od granicy zachodniej i 14 m od granicy północnej odległość od istniejącej studni wyniesie ok. 80 m, nr 3 - w południowo-zachodnim naroŝniku działki - w odległości po 10 m od granicy zachodniej i południowej odległość od istniejącej studni wyniesie ok. 62 m, nr 4 - w południowo-wschodnim naroŝniku działki - w odległości 10 m od granicy południowej i ok. 22 m od granicy wschodniej odległość od istniejącej studni wyniesie ok. 10 m. Wzajemne odległości pomiędzy projektowanymi otworami studziennymi wyniosą: nr 2 - nr 3 i nr 3 - nr 4 ok. 60 m, nr 2 - nr 4 ok. 85 m, Działka nr ewid. 138 jest wyrównana i płaska, bez zadrzewień, w części przeznaczonej pod wykonywanie wierceń - nieuzbrojona naziemnie i podziemnie (poza studnią istniejącą). Nie występują Ŝadne zagroŝenia i utrudnienia dla prowadzenia robót wiertniczych. Graficznie, lokalizację projektowanych wierceń oraz studni istniejącej zobrazowano na załączniku nr 2, na którym przedstawiono takŝe aktualne zagospodarowanie rejonu. Przyjęta lokalizacja projektowanych studzien spełnia wymogi Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie 1 (Dz. U. Nr 75, poz. 690) Położenie, morfologia i hydrografia Projektowane otwory studzienne zlokalizowano na działce o nr ewid. 138, znajdującej się na południowo-zachodnich obrzeŝach wsi Drwęcz, na skraju zabudowy wiejskiej (Zał. nr 1.3). Wieś Drwęcz znajduje się w odległości ok. 2.5 km na południowy wschód od wsi Rzekuń - siedziby gminy w powiecie ostrołęckim Ostrołęki, w województwie mazowieckim. (Zał. nr 1.1 i 1.2) Odległość studni dostarczającej wodę przeznaczoną do spoŝycia przez ludzi, niewymagającej, zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony ujęć i źródeł wodnych, ustanowienia strefy ochronnej, powinna wynosić - licząc od osi studni - co najmniej: 1. do granicy działki - 5 m, 2. do osi rowu przydroŝnego m, 3. do budynków inwentarskich i związanych z nimi szczelnych silosów, zbiorników do gromadzenia nieczystości, kompostu oraz podobnych szczelnych urządzeń - 15 m, 4. do najbliŝszego przewodu rozsączającego kanalizacji indywidualnej, jeŝeli odprowadzane są do niej ścieki oczyszczone biologicznie w stopniu określonym w przepisach dotyczących ochrony wód - 30 m, 5. do nieutwardzonych wybiegów dla zwierząt hodowlanych, najbliŝszego przewodu rozsączającego kanalizacji lokalnej bez urządzeń biologicznego oczyszczania ścieków oraz do granicy pola filtracyjnego - 70 m.

7 - 6 - Regionalnie, rozpatrywany obszar znajduje się w brzeŝnej części Międzyrzecza ŁomŜyńskiego w sąsiedztwie Doliny Dolnej Narwi. Krainy te o randze mezoregionów są częściami jednostki wyŝszego rzędu - makroregionu Niziny Północnomazowieckiej (wg podziału J. Kondrackiego i A. Richlinga, zamieszczonego w Atlasie Rzeczypospolitej Polskiej). Międzyrzecze ŁomŜyńskie jest płaską wysoczyzną morenową połoŝoną pomiędzy Doliną Dolnej Narwi i Doliną Dolnego Bugu. Rzędne terenu w okolicy wsi Drwęcz oscylują w granicach m n.p.m. Rzędna terenu w miejscu projektowanych wierceń wynosi ok. 105 m n.p.m. Opisywany rejon jest odwadniany powierzchniowo siecią rowów melioracyjnych i niewielkich bezimiennych cieków odprowadzających wody do Narwi, przepływającej w odległości ok. 8.5 k m na NE. Przebieg działu wodnego III - rzędu oddzielającego zlewnię Czeczotki, lewego dopływu Narwi od zlewni bezpośredniej Narwi jest widoczny na zał. nr Budowa geologiczna i warunki hydrogeologiczne Z uwagi na specyfikę projektu, opis budowy geologicznej rejonu badań ograniczono do osadów czwartorzędu, których miąŝszość szacuje się tu na ok m. Istniejącym wierceniem studziennym w Drwęczu rozpoznano górne i środkowe partie czwartorzędu do głębokości 78 m. Budowę geologiczną warstw głębszych opisano na podstawie informacji zawartych w MhP - Arkusz Ostrołęka oraz najbliŝszych wierceń studziennych innych uŝytkowników, zlokalizowanych na zał. nr 1.2. Profile geologiczne najbardziej istotnych wierceń z rejonu zobrazowano graficznie na zał. nr 4, zaś ich karty archiwalne zmieszczono w zał. nr 6 ( ). Najstarsze partie czwartorzędu stanowią najprawdopodobniej gliny zwałowe z wkładkami utworów wodnolodowcowych najstarszego zlodowacenia Narwi, spoczywające na osadach trzeciorzędowych miocenu i oligocenu (MhP Ostrołęka - Przekrój I-I). Strop osadów tego zlodowacenia jest mało urozmaicony i występuje na rzędnej ok m n.p.m. PowyŜej tych glin występują gliny i osady pylastoilaste zlodowacenia południowopolskiego, a ponad nimi warstwa piasków rzecznych i jeziornych z okresu interglacjału mazowieckiego. Ma ona ciągłe rozprzestrzenienie i stosunkowo wyrównaną miąŝszość, przewaŝnie 15-25, średnio ok. 20 m. Spąg warstwy na skutek intensywnej działalności erozyjnej wód roztopowych jest dość wyrównany, połoŝony na rzędnych m n.p.m. (w Drwęczu poniŝej 27.4 m n.p.m.). Strop osadów piaszczystych występuje tu na rzędnej ok m n.p.m., w Drwęczu na rzędnej 46.4 m n.p.m. Podczas zlodowacenia środkowopolskiego w rejonie i okolicach Ostrołęki powstał bardzo rozległy zbiornik limnoglacjany. Osadziły się w nim iły i mułki o kilkunasto-kilkudziesięciometrowej miąŝszości miejscami zdeformowane glacitektonicznie, lokalnie znacznie zerodowane. Na utworach tych leŝą w sposób nieciągły wodnolodowcowe piaski, głównie drobnoziarniste, miejscami z duŝą ilością frakcji pylastej stadiału maksymalnego zlodowacenia środkowopolskiego. Tworzą one nieciągły kopalny sandr, przykryty kilku-kilkunastometrową pokrywą glin zwałowych zlodowacenia środkowopolskiego lub północnopolskiego. Lokalnie w dolinach rzek i zagłębieniach terenowych występują piaski, torfy i namuły holoceńskie.

8 - 7 - Dla trzech zaprojektowanych otworów studziennych nr 2-4 o gł. 84 m przyjęto profil geologiczny zbliŝony do stwierdzonego wierceniem istniejącym. PołoŜenie spągu warstwy wodonośnej wyinterpretowano na podstawie zał. nr 4. W formie zgeneralizowanej profil ten przedstawia się następująco: m - piasek drobnoziarnisty m - glina zwałowa z głazikami m - mułek m - piasek gliniasty m - mułki, mułki ilaste, iły m - piaski róŝnej granulacji, w spągu piaski ze Ŝwirem i otoczakami m - glina lub mułek ilasty Zwierciadło wody: 1. nawiercone i ustabilizowane m p.p.t. 2. nawiercone 59.0 m ustabilizowane 4.5 m p.p.t. Obecny stan rozpoznania geologicznego rejonu wskazuje na występowanie na tym terenie dwóch pięter wodonośnych: czwartorzędowego i trzeciorzędowego, przy czym z uwagi na zakres projektu, zamieszczono w nim jedynie opis piętra czwartorzędowego. Zgodnie z MhP - Arkusz Ostrołęka (zał. nr 5) analizowany rejon wsi Drwęcz znajduje się w obrębie jednostki hydrogeologicznej o symbolu 11c Q I. Występuje tutaj jeden uŝytkowy poziom wodonośny (warstwa wodonośna), związany z piaszczystymi osadami rzeczno-jeziornymi interglacjału mazowieckiego, których strop nawiercono na głębokości 59 m, zaś spąg jest przewidywany na gł. ok. 80 m. Poziom ten charakteryzuje się tutaj ciągłym rozprzestrzenieniem i korzystną miąŝszością rzędu m (przyjęto 21 m). Zwierciadło wody ma charakter naporowy, stabilizuje się na gł. ok. 4.5 m, pozostaje pod napięciem ok. 5.5 atm. i wykazuje generalne spadki w kierunku zachodnim ku Narwi. Izolacja poziomu ma charakter ciągły i znaczną kilkudzisięciometrową miąŝszość, stąd jego stopień zagroŝenia określono jako bardzo niski. Średni współczynnik filtracji w obrębie jednostki wynosi ok. 16 m/24h (w Drwęczu 23.2 m/24h), średnia przewodność 240 m 2 /24h (w Drwęczu - powyŝej 440 m 2 /24h), zaś moduł zasobów dyspozycyjnych 60 m 3 /24h km 2. Zgodnie z MhP wydajność potencjalna studzien wynosi tutaj od m 3 /h, zwykle ok. 100 m 3 /h. W analizowanym rejonie wsi Drwęcz jakość wody opisanego poziomu wodonośnego jest średnia 2. Woda cechuje się ponadnormatywną zawartością Ŝelaza (1-2.8 mg/dm 3 ) i manganu ( ) oraz wtórnie podwyŝszoną mętnością - wymaga uzdatniania. Stan bakteriologiczny wody najprawdopodobniej nie budzi zastrzeŝeń. Najbardziej istotne parametry fizyczno-chemiczne wody ze studni wiejskiej w Drwęczu zestawiono w tabeli nr 1, poniŝej. 2 Wg klasyfikacji przyjętej w MhP

9 Wskaźnik Tabela nr 1 - Wyniki badań fizyczno-chemicznych wody ze studni wiejskiej w Drwęczu miano Prób. pompowanie 9 / r. Badania do MhP r. Badania kontrolne r. Wymogi dla wody do spoŝycia mętność NTU/mgSiO2/l* 5* / 5* 2* barwa mg Pt/dm 3 25 / zapach x Z1R / Z1R - akcept. akcept. odczyn ph 7.4 / twardość ogólna mgcaco3/l 180 / utlenialność mgo2/dm / amoniak mg N-NH4/dm / x amoniak mg NH4/dm azotyny mg N-NO2/dm / x azotyny mg NO2/dm azotany mg N-NO3/dm 3 n.w. / n.w. - - x azotany mg NO3/dm poniŝej chlorki mg Cl/ dm / Ŝelazo ogólne mg Fe/ dm / mangan mg Mn/ dm / przewodność µs/cm Projektowanymi otworami studziennymi nr 2-4, podobnie jak istniejącą studnią wiejską zamierza się ująć do eksploatacji wyŝej opisany czwartorzędowy uŝytkowy poziom wodonośny.

10 OBLICZENIA HYDROGEOLOGICZNE - miąŝszość warstwy wodonośnej m = 21 m A. ZałoŜenia projektowe - współczynnik filtracji k = 23.2 m/24h (jak w istniejącej studni) - długość ogólna części roboczej filtra l og. = 20 m, po redukcji złącz l = 18 m - średnica otworu (filtr z obsypką) przyjęto d = m - wydatek jednostkowy studni przy pracy pojedynczej q 16 m 3 /h/1ms (na podstawie studni istniejącej) B. Obliczenia 1. Obliczenie dopuszczalnej prędkości wlotowej wody do filtra Uwzględniając specyfikę ujęcia wody oraz konstrukcję studni (zastosowano filtr PVC-U odporny na korozję i kolmatację) na etapie projektowym, do obliczeń przyjęto wzór 3 Sichardt a: v dop = 19.6 v dop = 19.6 k, w którym k jest przyjmowany [m/d] 23.2 = m/d = 3.93 m/h 2. Obliczenie wydajności maksymalnej studni - kryterium hydrogeologiczne: Q max = 3.14 d l v dop = = przyjęto 90 m 3 /h - kryterium techniczne (gwarantowana przepustowość filtra przy v = 3 cm/s): dla filtra φ 280 mm DN 250: dla szczeliny mm Q max = l Q max-1m = 126 m 3 /h dla szczeliny 1.5 mm Q max = l Q max-1m = = przyjęto 129 m 3 /h dla szczeliny 2 mm Q max = l Q max-1m = = 162 m 3 /h dla szczeliny 3 mm Q max = l Q max-1m = = przyjęto 194 m 3 /h dla filtra φ 225 mm DN 200: dla szczeliny mm Q max = l Q max-1m = przyjęto 100 m 3 /h dla szczeliny 1.5 mm Q max = l Q max-1m = = przyjęto 104 m 3 /h dla szczeliny 2 mm Q max = l Q max-1m = = przyjęto 131 m 3 /h dla szczeliny 3 mm Q max = l Q max-1m = = przyjęto 156 m 3 /h 3. Obliczenie depresji przy Q = Q max = 90 m 3 /h (przy pracy pojedynczej) Dla Q = Q max = 90 m 3 /h depresja wyniesie: s = 4. Obliczenie teoretycznego zasięgu oddziaływania ujęcia Dla Q = Q max = 90 m 3 /h R = = 289 m Qmax 90 = = 5.62 przyjęto 6 m q 16 3 Na etapie dokumentacyjnym dopuszcza się zastosowanie innych wzorów zalecanych dla studzien wodociągowych, ewentualnie średniej arytmetycznej z róŝnych wzorów.

11 Obliczenie oddziaływania studzien eksploatowanych zespołowo Pokrycie całości zapotrzebowania na wodę będzie wymagało okresowej zespołowej eksploatacji dwóch studzien. Najmniejsza odległość między studniami wynosi 60 m (SW2-SW-3, SW-3-SW4). Oszacowanie oddziaływania pomiędzy studniami przeprowadzono metodą Leibenzona, zakładając, iŝ studnie będą eksploatowane z wydajnością Q = Q max 90 m 3 /h. W takim przypadku współczynnik 6 interferencji wyniesie α = 0.81, a depresja w otworze współdziałającym s = = 7.41 przyjęto 7.5 m. 0.81

12 STREFA OCHRONY SANITARNEJ Pomimo, iŝ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie projektów prac geologicznych (Dz.U. nr 153/2001 r., poz. 1777) nie nakazuje rozpatrywania na etapie projektu sprawy stref ochronnych, w niniejszym opracowaniu podano wstępne informacje dotyczące ochrony sanitarnej ujęcia, w zakresie adekwatnym do stopnia rozpoznania rejonu, w nawiązaniu do przyjętych załoŝeń projektowych. Zgodnie z Ustawą z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo Wodne (Dz.U. Nr 115/2001 r., poz z późniejszymi zmianami) przy rozpatrywaniu strefy ochronnej wzięto pod uwagę następujące czynniki: - budowę geologiczną i warunki hydrogeologiczne 4 (opisane szczegółowo w rozdziale 4.3.) - przeznaczenie ujęcia - ujęcie pracujące na potrzeby wodociągu wiejskiego, - sposób zagospodarowania i uŝytkowania gruntów w rejonie i sąsiedztwie ujęcia (rzadka zabudowa wiejska, głównie zagrodowa, pola uprawne i łąki), Biorąc pod uwagę w/w czynniki, a szczególnie fakt istnienia ciągłej, miąŝszej izolacji ujmowanego poziomu wodonośnego na etapie projektowym przyjmuje się, iŝ ochrona sanitarna ujęcia wody wymagałaby załoŝenia wyłącznie terenu ochrony bezpośredniej, obejmującego studnie wraz z obudowami oraz pasem gruntu wokół nich o szerokości ok. 8 m, w obrębie którego naleŝy zapewnić: - odprowadzenie wód opadowych w taki sposób, aby nie mogły one przedostawać się do urządzeń słuŝących do poboru wody, - zagospodarowanie terenu zielenią, - ograniczenie do niezbędnych potrzeb przebywania osób niezatrudnionych stale przy urządzeniach słuŝących do poboru wody. NaleŜy podkreślić, iŝ zgodnie z zapisami w/w Ustawy zakładanie stref ochronnych nie jest obowiązkowe 5, lecz uzaleŝnione od woli i moŝliwości właściciela (uŝytkownika) ujęcia wody. Potrzeba, wstępny zasięg strefy ochronnej i zakres ograniczeń uŝytkowania terenu w jej obrębie powinien być określony w powykonawczej dokumentacji hydrogeologicznej. 4 5 W rejonie Drwęcza miąŝszość utworów słaboprzepuszczalnych izolujących ujmowany czwartorzędowy poziom wodonośny wynosi ponad 50 m. Wg obliczeń i załoŝeń przyjmowanych na Mapie hydrogeologicznej Polski w skali 1:50000 (Instrukcja opracowania i komputerowej edycji mapy hydrogeologicznej Polski w skali 1: część I - opracowanie autorskie, PIG, Warszawa 1999 r.) przy izolacji ciągłej m (dla iłów 5-10 m) czas pionowej migracji zanieczyszczeń (czas przesiąkania i przesączania zanieczyszczeń przez utwory słaboprzepuszczalne) wynosi lat. Horyzonty wodonośne tak izolowane naleŝy zaliczyć do horyzontów średnio- i niskozagroŝonych. Wniosek o załoŝenie strefy ochronnej składa właściciel (uŝytkownik) ujęcia wody, ponosząc koszty załoŝenia strefy. W zaleŝności od zakresu strefy ochronnej organem właściwym do jej utworzenia jest organ wydający pozwolenie wodnoprawne, tj. właściwe Starostwo Powiatowe (teren ochrony bezpośredniej) lub Dyrektor RZGW (teren ochrony bezpośredniej plus teren ochrony pośredniej).

13 PROJEKT GEOLOGICZNO-TECHNICZNY OTWORÓW ROZPOZNAWCZYCH Zgodnie z wytycznymi części dokumentacyjnej dla pokrycia określonego tam zapotrzebowania na wodę zostaną wykonane trzy otwory wiertnicze o charakterze rozpoznawczym do głębokości ok. 84 m. Lokalizacja otworów została wyznaczona na załączonym planie sytuacyjnym (zał. nr 2), w oparciu o przeprowadzoną wizję lokalną oraz rozeznanie warunków terenowych. Projektując konstrukcję techniczną otworów brano pod uwagę uzyskanie dobrych parametrów eksploatacyjnych przy korzystnych (niezbyt wysokich) nakładach finansowych i długiej Ŝywotności studzien Warunki techniczne prowadzenia robót Zaprojektowane otwory zlokalizowano na działce nr ewid. 138 w obrębie Drwęcz następująco: nr 2 - w północno-zachodnim naroŝniku działki - w odległości 10 m od granicy zachodniej i 14 m od granicy północnej, nr 3 - w południowo-zachodnim naroŝniku działki - w odległości po 10 m od granicy zachodniej i południowej, nr 4 - w południowo-wschodnim naroŝniku działki - w odległości 10 m od granicy południowej i ok. 22 m od granicy wschodniej odległość od istniejącej studni wyniesie ok. 10 m. Działka nr ewid. 138 jest wyrównana i płaska, bez zadrzewień, w części przeznaczonej pod wykonywanie wierceń - nieuzbrojona naziemnie i podziemnie (poza studnią istniejącą). Nie występują Ŝadne zagroŝenia i utrudnienia dla prowadzenia robót wiertniczych. Graficznie, lokalizację projektowanych wierceń oraz studni istniejącej zobrazowano na załączniku nr 2, na którym przedstawiono takŝe aktualne zagospodarowanie rejonu. Lokalizacja ta jest w pełni dopuszczalna z punktu widzenia przepisów Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpoŝarowego w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (Dz. U. Nr 109, poz. 961). Dodatkowe uwagi dotyczące warunków technicznych prowadzenia robót: ogólne: Zastosowane urządzenie wiertnicze powinno posiadać parametry zapewniające zrealizowanie postawionego zadania geologicznego, zgodnie z jego dokumentacją techniczno-ruchową. Roboty wiertnicze powinny być prowadzone pod dozorem osób posiadających odpowiednie (stwierdzone) kwalifikacje. Załoga prowadząca roboty wiertnicze powinna być przeszkolona w zakresie bhp i ppoŝ. (zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpoŝarowego w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi - Dz. U. Z dnia 18 lipca 2002 r.).

14 szczegółowe: W trakcie wiercenia nie przewiduje się napotkania i przewiercania: horyzontów wodnych o silnie podwyŝszonym ciśnieniu (moŝliwe minimalne samowypływy, przewidywany poziom stabilizacji zwierciadła wody - zbliŝony do powierzchni terenu), warstw chłonnych (szczelinowatych, skawernowanych, o duŝej porowatości) oraz horyzontów ropnych i gazowych. W związku z tym nie przewiduje się Ŝadnych istotnych zagroŝeń w trakcie przewiercania warstw wodonośnych. W trakcie wiercenia nie przewiduje się stosowania materiałów promieniotwórczych. Woda do potrzeb wiercenia będzie pobierana ze studni istniejącej. Większość urządzeń wiertniczych nie wymaga zasilania w energię elektryczną, bowiem są one napędzane silnikami spalinowymi. Prace na wiertni będą prowadzone na jedną zmianę - w dzień, w związku z tym plac budowy nie wymaga oświetlenia. Energia elektryczna do pompowania zostanie dostarczona z agregatu prądotwórczego wykonawcy lub z tymczasowego przyłącza energetycznego wykonanego na koszt wykonawcy. Urobek w trakcie wiercenia będzie odprowadzany do dołu urobkowego, który po zakończeniu wiercenia zostanie zasypany, zestabilizowany a nadmiar urobku zostanie zuŝyty do splantowania terenu lub wywieziony na składowisko odpadów. Wodę z próbnego pompowania naleŝy odprowadzić do rowu melioracyjnego na odległość ok. 350 m w kierunku południowo-zachodnim. Odprowadzenie wód podziemnych z pompowania do wód lub do ziemi nie wymaga pozwolenia wodnoprawnego. Po przeprowadzeniu zaprojektowanych badań odwierty zostaną zabezpieczone huczkami z rur stalowych i przekazane Inwestorowi Konstrukcja techniczna otworów Projektowane otwory rozpoznawcze o głębokości planowanej 84 m naleŝy wykonać systemem udarowym lub okrętno - udarowym 6. Projektuje się, Ŝe do wykonania kaŝdego otworu zostaną uŝyte trzy kolumny rur: o o o φ 508 mm do głębokości 15 m - posadowiona w technologicznym korku iłowym φ 457 mm do głębokości 45 m - posadowiona w technologicznym korku iłowym φ 406 mm do głębokości 84 m Po zafiltrowaniu otworu kolumna rur φ 406 zostanie podciągnięta do gł. 58 m, zaś kolumny rur φ 508 mm i φ 457 mm zostaną z niego usunięte całkowicie. 6 Pomimo dłuŝszego okresu realizacji prac zaprojektowano wiercenie udarowe lub okrętno-udarowe, kierując się następującymi powodami: - wiercenie udarowe lub okrętno-udarowe zapewnia moŝliwość dokładnego opróbowania i rozpoznania granulacji warstwy wodonośnej, w konsekwencji prawidłowy dobór obsypki filtracyjnej, co ma szczególne znaczenie przy zastosowaniu filtrów szczelinowych z PVC-U, - otwory studzienne wiercone metodą obrotową zazwyczaj posiadają gorsze parametry techniczno-eksploatacyjne niŝ analogiczne otwory wiercone metodą udarową lub okrętno-udarową.

15 Przewiduje się, Ŝe w kaŝdym otworze zostanie zabudowany filtr z atestowanych rur studziennych PVC-U φ 280 mm DN 250 lub φ 225 mm DN 200 o grubości ścianki dostosowanej do głębokości zabudowy rur, o następujących wymiarach: 1. rura nadfiltrowa - dł m - zakończona zamkiem lub lewym gwintem 2. część robocza - dł. og m - filtr siatkowy 7 lub filtr szczelinowy 8 3. rura podfiltrowa - dł. 4.5 m - zakończona denkiem. Filtr zostanie posadowiony na głębokości ok m. Rurę nadfiltrową i podfiltrową naleŝy wyposaŝyć w prowadnice do rur φ 406 mm. Dookoła filtra zostanie ułoŝona obsypka filtracyjna dostosowana do granulacji warstwy wodonośnej. Graficznie projektowaną konstrukcję otworów przedstawiono na zał. nr 3. Uwaga - Końcową głębokość kaŝdego otworu oraz jego konstrukcję naleŝy dostosować do stwierdzonej budowy geologicznej i postawionego zadania geologicznego. Wiercenie naleŝy zakończyć po przewierceniu warstwy wodonośnej i zagłębieniu się w podściełające ją osady słaboprzepuszczalne na głębokość ok. 3-4 m, na rurę podfiltrową. Ostateczną głębokość kaŝdego otworu, konstrukcję i typ filtra, szerokość szczeliny (w przypadku filtra szczelinowego), numer siatki filtracyjnej (w przypadku filtra siatkowego) oraz rodzaj obsypki ustali dozór geologiczny w dostosowaniu do rzeczywistych warunków gruntowo-wodnych, stwierdzonych w trakcie wiercenia Izolowanie horyzontów wodonośnych W celu odizolowania ujętej warstwy wodonośnej od wód przypowierzchniowych i od powierzchni terenu zaprojektowano: o pozostawienie w otworze rur φ 406 mm, o dodatkowe strefowe wypełnienie przestrzeni po usuniętych rurach φ 508 mm compactonitem, wg schematu na zał. nr Pobieranie próbek gruntu i wody Podczas wiercenia naleŝy pobierać próbki gruntu do skrzynek znormalizowanych o pojemności 1 dm 3 : - z kaŝdej warstwy wyróŝniającej się litologicznie, - z warstw nieprzepuszczalnych o duŝej miąŝszości, co 2 m, - z warstw wodonośnych o duŝej miąŝszości, co 1 m. Ponadto, naleŝy pobrać próbki gruntu z partii warstwy wodonośnej róŝniących się litologicznie - do badań granulometrycznych (do torebek foliowych lub słojów szklanych). Pod koniec pompowania pomiarowego kaŝdego nowo-wykonanego otworu, pompowania kontrolnego studni istniejącej oraz pod koniec kontrolnego pompowania zespołowego naleŝy pobrać po 1 próbce wody (z kaŝdego pompowanego otworu) do laboratoryjnych badań fizyczno-chemicznych i bakteriologicznych. Zakres oznaczeń - typowy dla wydania orzeczenia o przydatności wody do spoŝycia. Analiza technologiczna wody - jedynie na Ŝyczenie Inwestora. 7 8 Rura frezowana szczelinowo, h = 5 mm. siatka filtracyjna - nylonowa owinięta na siatce podkładowej W przypadku korzystnej i niezbyt zmiennej granulacji warstwy wodonośnej zaleca się zastosowanie filtra szczelinowego.

16 7.5. Pomiary i badania hydrogeologiczne W trakcie wiercenia kaŝdego otworu rozpoznawczego naleŝy codziennie przed rozpoczęciem wiercenia i po jego zakończeniu wykonywać pomiary głębokości zwierciadła wody w otworze i zapisywać je w dziennych raportach wiertniczych. Po nawierceniu warstwy wodonośnej i zagłębieniu się wierceniem w tę warstwę na głębokość 1 m konieczne jest przerwanie robót wiertniczych i dokonanie pomiarów stabilizacji zwierciadła wody. Po zafiltrowaniu kaŝdego otworu i odsłonięciu filtra naleŝy zmierzyć poziom zwierciadła wody w otworze, a następnie przeprowadzić próbne pompowanie składające się z dwóch etapów: a) pompowanie oczyszczające - winno być wykonywane do chwili całkowitego oczyszczenia się wody z zawiesiny mechanicznej. Do celów kosztorysowych ustala się czas pompowania oczyszczającego równy 24 godziny. Wydajność pompowania nie powinna przekroczyć 1.2 Q max studni. Po zakończeniu pompowania oczyszczającego naleŝy usunąć osad z filtra, otwór zachlorować i zarządzić przerwę w ruchu trwającą minimum 1 dobę. b) pompowanie pomiarowe - naleŝy przeprowadzić na trzech cyklach dynamicznych, przy czym jako podstawę do ustalenia wydajności na poszczególnych cyklach naleŝy wykorzystać wyniki pompowania oczyszczającego. I cykl - Q 1 = 1/3 Q 3 II cykl - Q 2 = 2/3 Q 3 III cykl - Q Q max Q 1.2 Q 3 max Czas pompowania pomiarowego na poszczególnych cyklach ustala się wstępnie na 24 godziny - jednakŝe nie mniej niŝ 8 godzin warunków ustalonych na kaŝdym cyklu. W trakcie pompowań pomiarowych projektowanych otworów naleŝy prowadzić obserwacje połoŝenia zwierciadła wody w otworze pompowym, otworach wcześniej wykonanych oraz w miarę moŝliwości w istniejącej studni wiejskiej. Po zakończeniu pompowań naleŝy wykonać pomiary stabilizacji zwierciadła wody w otworze pompowym i w otworach obserwacyjnych. Po wykonaniu i przepompowaniu wszystkich otworów naleŝy przeprowadzić ok godzinne kontrolne pompowanie zespołowe dwóch nowo-odwierconych studzien ujęcia (nr 1 i nr 2). Pompowanie zespołowe naleŝy prowadzić z wydajnością zbliŝoną do wydajności dopuszczalnych studzien. W czasie pompowania naleŝy prowadzić obserwacje zarówno w dwóch studniach pompowanych jak i w trzeciej wykonanej studni nr 3, a takŝe w miarę moŝliwości w istniejącej studni wiejskiej. Po zakończeniu pompowania naleŝy wykonać pomiary stabilizacji zwierciadła wody w otworze pompowym i w otworach obserwacyjnych. Pompowania moŝna wykonać agregatami pompowymi Hydro-Vacuum GCA.6, GCA.7, Grundfos SP.90 lub innym o wydajności zbliŝonej do m 3 /h, zgodnie ze szczegółowymi instrukcjami, sporządzonymi przez geologa dozorującego (wydajność i czas pompowań, głębokość zawieszenia pomp, częstotliwość pomiarów, itp.). 9 Ostateczny czas pompowania zespołowego zostanie określony przez geologa dozoru geologicznego na podstawie analizy zachowania się zwierciadła wody prowadzonej równolegle z pompowaniem. W przypadku wyraźnego obniŝanie się zwierciadła wody pod koniec pompowania moŝliwe jest jego przedłuŝenie do 96 godzin.

17 Dodatkowo, w celu określenia aktualnego stanu technicznego istniejącej studni wiejskiej z 1986 r. (nr 1) naleŝy wykonać ok godzinne pompowanie kontrolne z wydajnością adekwatną do jej parametrów eksploatacyjnych i aktualnego stanu. Do celów kosztorysowych naleŝy przyjąć, iŝ pompowanie będzie prowadzone z wydajnością ok. 50 m 3 /h. Pompowanie naleŝy poprzedzić dezynfekcją studni. Odprowadzenie wody z pompowania - jak w przypadku studzien projektowanych Pomiary geodezyjne Pomiary geodezyjne obejmą wykonanie domiarów wykonanych otworów hydrogeologicznych do stałych elementów terenowych (budynków, dróg, granic działki itp.) oraz określenie rzędnej powierzchni terenu w miejscu wierceń pomiarami terenowymi w nawiązaniu do sieci reperów państwowych (niwelacja techniczna) Uwagi końcowe Projektowane w niniejszym opracowaniu roboty geologiczne powinny przebiegać pod dozorem uprawnionego geologa. Lokalizacja kaŝdego otworu, przyjęcie filtra oraz zakończenie próbnego pompowania powinny odbywać się komisyjnie i protokolarnie. Po zakończeniu przewidywanych projektem robót i badań geolog dozorujący (dozorujący) opracuje otrzymane wyniki w formie dodatku do dokumentacji hydrogeologicznej ustalającej zasoby eksploatacyjne ujęcia wody podziemnej, którą naleŝy przedłoŝyć Urzędowi Marszałkowskiemu Województwa Mazowieckiego w Warszawie, w terminie do 6 miesięcy od zakończenia prac terenowych. W przypadku nienapotkania warstw wodonośnych oraz braku moŝliwości głębienia otworu w celu rozwiązania załoŝonego zadania wykonany otwór naleŝy zlikwidować przez usunięcie rur z równoczesnym wypełnieniem otworu urobkiem. Przy likwidacji naleŝy zwracać uwagę na konieczność izolacji nawierconych stref wodonośnych, aby uniemoŝliwić połączenie się wód z róŝnych poziomów. Decyzję o likwidacji otworu naleŝy podjąć komisyjnie z udziałem przedstawiciela inwestora, wykonawcy i geologa dozorującego. Prawdopodobieństwo wystąpienia takiego przypadku jest minimalne. Dopuszcza się zmianę lokalizacji zaprojektowanych otworów studziennych w stosunku do lokalizacji projektowanej - w ramach działki pozostającej w dyspozycji Inwestora, ale przy zachowaniu minimalnej odległości między otworami wynoszącej 50 m oraz obowiązujących przepisów, określonych w: - Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690), - Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpoŝarowego w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (Dz. U. Nr 109, poz. 961).

18 HARMONOGRAM PRAC I TERMINY REALIZACJI 1. Zatwierdzenie projektu prac geologicznych. 2. Zgłoszenie robót (na dwa tygodnie przed ich rozpoczęciem). 3. Wykonanie wiercenia i pompowania pierwszego otworu studziennego (ok tygodni), w tym: ~ 3 dni na prace przygotowawcze (przygotowanie placu budowy i montaŝ urządzenia wiertniczego), ~ 5-7 tygodni na wiercenie, ~ 1 tydzień na zaprojektowanie i wykonanie filtra oraz zafiltrowanie otworu, ~ 1 tydzień na próbne pompowanie, ~ 3 dni na demontaŝ urządzenia wiertniczego i likwidację placu budowy. 4. Wykonanie badań laboratoryjnych wody z pierwszego wykonanego otworu studziennego (1 tydzień, w tym czasie będą trwały roboty związane z wykonaniem drugiego otworu). 5. Wykonanie wiercenia i pompowania drugiego otworu studziennego (ok tygodni). 6. Wykonanie badań laboratoryjnych wody z drugiego wykonanego otworu studziennego (1 tydzień, w tym czasie będą trwały roboty związane z wykonaniem trzeciego otworu). 7. Wykonanie pompowania kontrolnego istniejącej studni wiejskiej (ok. 2-3 dni, w tym wymiana pomp i dezynfekcja studni). 8. Wykonanie wiercenia i pompowania trzeciego otworu studziennego (ok tygodni). 9. Wykonanie badań laboratoryjnych wody z trzeciego wykonanego otworu studziennego (1 tydzień). 10. Wykonanie pomiarów geodezyjnych (1 dzień, aktualizacja mapy zasadniczej moŝe być wykonana dopiero po wykonaniu obudów i przyłączy). 11. Wykonanie kontrolnego pompowania zespołowego ze stabilizacją (ok. 4-5 dni). 12. Opracowanie dodatku do dokumentacji hydrogeologicznej i przesłanie 4 egz. do Mazowieckiego Urzędu Marszałkowskiego w Warszawie w terminie do 6 miesięcy od zakończenia robót geologicznych. Szacunkowy termin rozpoczęcia robót geologicznych - po zatwierdzeniu projektu, i zapewnieniu środków finansowych, najprawdopodobniej w III kwartale 2011 r. lub w kolejnym roku Dopuszcza się częściową realizację projektu (1 otwór studzienny, 2 otwory studzienne, 2 otwory studzienne i pompowanie zespołowe). Wnioskuje się o zatwierdzenie projektu z datą waŝności decyzji do końca 2013 r.

19 PODSUMOWANIE, WNIOSKI I ZALECENIA ❶ W celu pokrycia zapotrzebowania na wodę projektowanej stacji wodociągowej Drwęcz, określonego na Q hmax m 3 /h projektuje się wykonanie 3 otworów studziennych o głębokości po ok. 84 m. Projektowane otwory zakłada się wykonać systemem udarowym lub okrętno-udarowym, w trzech kolumnach rur: φ 508, φ 457 mm, φ 406 mm i zafiltrować filtrami traconymi, wykonanymi z atestowanych rur studziennych PVC-U φ 280 mm DN 250 lub φ 225 mm DN 200 z częścią roboczą szczelinową lub siatkową. ❷ Projektowanymi otworami zamierza się ująć do eksploatacji czwartorzędowy uŝytkowy poziom wodonośny (warstwę wodonośną), którego obecność jest przewidywana w interwale ok m p.p.t. ❸ Przewiduje się, iŝ woda z zaprojektowanych otworów rozpoznawczych będzie cechować się podwyŝszonymi w stosunku do wymogów stawianych wodzie do spoŝycia zawartościami związków Ŝelaza i manganu, w konsekwencji będzie wymagała uzdatniania. Stan bakteriologiczny wody nie powinien budzić zastrzeŝeń. ❹ Wokół projektowanych otworów proponuje się wydzielić i wygrodzić tereny ochrony bezpośredniej - obejmujące studnie oraz ich bezpośrednie sąsiedztwo w promieniu ok. 8 m. Obszary te powinny być wyłączone z wszelkiego uŝytkowania niezwiązanego z eksploatacją ujęcia wody. ➎ W celu określenia aktualnego stanu technicznego istniejącej studni wiejskiej z 1986 r. naleŝy wykonać ok godzinne pompowanie kontrolne z wydajnością adekwatną do jej parametrów eksploatacyjnych i aktualnego stanu. ➏ Oddziaływanie realizacji zaprojektowanych robót geologicznych na jakość powietrza i klimat akustyczny będzie pomijalnie małe, z uwagi na niewielką intensywność i zasięg ograniczony do bezpośredniego sąsiedztwa wykonywanych prac. Z uwagi na to, iŝ prace będą prowadzone, w porze dziennej, nie będą one uciąŝliwe dla najbliŝszych terenów mieszkalnych. Opracował: mgr inŝ. Cezary Madejski