CorelDRAW X5. CorelDRAW X5. meteriały szkoleniowe. materiały pomocnicze opracowane przez Centrum Szkoleń Informatycznych Vedius

Transkrypt

1 meteriały szkoleniowe opracowane przez Centrum Szkoleń Informatycznych Vedius

2 Spis treści Rozdział 1. Wprowadzenie do grafiki wektorowej Co to grafika wektorowa? Najważniejsze zalety Ogólne zastosowanie Formaty zapisu Rozdział 2. Ogólne informacje o programie Układ programu Linijki, siatka dokumentu, prowadnice Linijki Siatka dokumentu Prowadnice Przyciąganie do siatki, prowadnic, obiektów Narzędzia Wskaźnik (narzędzie) Edycja kształtu Narzędzia kadrowania Narzędzia powiększenia Narzędzia rysowania krzywych Narzędzia inteligentne Narzędzia prostokąta Narzędzia elipsy Narzędzia obiektu Kształty podstawowe Tekst (narzędzie) Tabela (narzędzie) Wymiarowanie Łączniki Narzędzia interakcyjne Pipety Interakcyjne wypełniania

3 Spis treści Kontur (narzędzie) Wypełnienie (narzędzie) Okna dokowane Co to są okna dokowane? Nawigacja wewnątrz dokumentu Powiększanie Podgląd dokumentu Tryby widoku Podgląd pełnoekranowy Podgląd tylko zaznaczonych obiektów Nowy dokument i strony dokumentu Tworzenie nowego dokumentu Dodawanie stron, duplikowanie Widok sortowania stron Rozdział 3. Rysowanie kształtów Informacje ogólne Rysowanie różnych kształtów Obiekty rysowane pod kątem Uproszczone kształty inteligentne rysowanie Podstawowe kształty Rysunek odręczny Rozdział 4. Praca z obiektami Zaznaczanie obiektów Transformacja obiektów Przesuwanie Rotacja i pochylenie Transformacja obiektów działania precyzyjne Kopie obiektów Duplikowanie, klonowanie

4 Spis treści Grupowanie Blokownie obiektów Kolejność Wyrównanie i rozmieszczenie Kształtowanie Spawanie, część wspólna Przycinanie Rozdział 5. Tekst Dwa rodzaje tekstu Importowanie tekstu Kolumny Listy znaki wypunktowania Interakcyjne formatowanie tekstu Ramki tekstu Narzędzia do sprawdzania pisowni Przekształcanie tekstu Statystyka tekstu Tabele Rozdział 6. Wypełnienie i kontur (kolor) Wypełnienie Jednolite wypełnienie Wypełnienie tonalne (gradientowe) Wypełnienie wzorem (deseniem) Wypełnienie teksturą Wypełnienie postscriptowe Kontury obiektów Pióro konturu Okno kolor Wypełnienia interakcyjne Inteligentne wypełnienie

5 Spis treści Rozdział 7. Efekty specjalne Metamorfoza Obrys Obwiednia Efekt trójwymiarowości Faza Perspektywa Rozdział 8. Mapy bitowe Praca z mapami bitowymi Przekształcanie w mapę bitową Efekty map bitowych Pracownia dopasowywania obrazka Zmienianie wymiarów Trasowanie Rozdział 9. Drukowanie Generowanie plików PDF Rozdział 10. Zapis, eksport i szablony Zapisywanie Opcje zapisu Szablony Eksport Eksportowanie do PDF Eksportuj dla Internetu Rozdział 11. Ćwiczenia utrwalające Ćwiczenie 1. Piramida Ćwiczenie 2. Zegar Ćwiczenie 3. Kwiat Ćwiczenie 4. Ludzik

6 Wprowadzenie do grafiki wektorowej Co to grafika wektorowa? Grafika wektorowa to jeden z dwóch podstawowych rodzajów grafiki komputerowej, w której obraz opisany jest za pomocą figur geometrycznych umiejscowionych w matematycznie zdefiniowanym układzie współrzędnych. Drugim z podstawowych typów grafiki komputerowej jest grafika rastrowa, prezentująca obraz za pomocą pionowo- Rozdział I -poziomej siatki odpowiednio kolorowanych pikseli na monitorze komputera, drukarce lub innym urządzeniu wyjściowym. Po prawej stronie zaprezentowane jest powiększenie obiektu do 100% oraz 1000% w przypadku grafiki wektorowej. W obu przypadkach figura zachowuje wszystkie swoje parametry, w tym ostrość linii. WIdok obiektu wektorowego w powiększeniu 100% i 1000%. str. 6

7 Wprowadzenie do grafiki wektorowej Powiększenie podobnego obiektu do 100% oraz 1000% w przypadku grafiki rastrowej prezentuje się zupełnie inaczej, przekroczenie progu 100% powiększenia ukazuje ziarnistość i nierówność krawędzi. Najważniejsze zalety skalowalność czyli możliwość wielokrotnego zmniejszania i powiększania rysunków bez straty jakości lub jakichkolwiek innych konsekwencji mały rozmiar plików w przypadku zastosowań niefotorealistycznych (schematy techniczne, loga, flagi i herby, Rozdział I WIdok obiektu rastrowego w powiększeniu 100% i 1000%. wykresy itp.) możliwość opisywania przestrzeni trójwymiarowej bardzo dobre możliwości konwersji do grafiki rastrowej str. 7

8 Wprowadzenie do grafiki wektorowej Ogólne zastosowanie Formaty zapisu Grafika wektorowa sprawdza się najlepiej, gdy zachodzi Rozdział I potrzeba stworzenia rysunku graficznego mającego stosunkowo małą ilość szczegółów, nie zaś zachowaniu fotorealizmu obecnego w obrazach rastrowych, np. zdjęciach. Odpowiednimi przykładami użycia grafiki wektorowej są: grafika rysunkowa schematy naukowe i techniczne mapy i plany logo, herby, flagi, godła różnego typu znaki graficzne, np. drogowe część graficznej twórczości artystycznej (np. komiksy) Formatami zapisu, które są stosowane przez najpopularniejsze programy do grafiki wektorowej, są: cdr (CorelDRAW) ai (Adobe Illustrator) Do niedawna najbardziej uniwersalnymi ogólnymi formatami były EPS i PDF. Obecnie popularność zdobywa promowany przez W3C oparty na XML format SVG. str. 8

9 Ogólne informacje o programie Rozdział II Okno programu str. 9

10 Ogólne informacje o programie Układ programu 7. Okno dokowane Okno zawierające polecenia i ustawienia Rozdział II 1. Przybornik Pasek z narzędziami przeznaczonymi do tworzenia, wypełniania i modyfikowania obiektów rysunku 2. Pasek tytułu Obszar, gdzie znajduje się tytuł otwartego rysunku 3. Pasek menu Obszar z rozwijanymi menu 4. Pasek narzędzi Pasek, na którym znajdują się skróty do poleceń menu i innych narzędzi 5. Okno rysunku Obszar poza właściwą częścią rysunku, obramowany paskami przewijania i elementami sterującymi aplikacji 6. Pasek właściwości Odłączany pasek poleceń związanych z aktywnym narzędziem lub obiektem. Np. przy aktywnym narzędziu Tekst na pasku właściwości tekstu wyświetlane są polecenia tworzenia i edytowania tekstu związane z danym narzędziem lub zadaniem 8. Linijki Poziome i pionowe linijki służące do określenia rozmiarów i pozycji obiektów na rysunku 9. Pasek nawigacyjny Obszar zawierający elementy sterujące przechodzeniem między stronami i dodawaniem stron 10. Strona rysunku Prostokątny obszar wewnątrz okna rysunku. Jest to drukowana część obszaru roboczego 11. Pasek stanu Pasek informujący o właściwościach obiektu, takich jak rodzaj, rozmiar, kolor, wypełnienie i rozdzielczość. Na pasku stanu wyświetlane jest też bieżące położenie wskaźnika 12. Paleta kolorów Pasek dokowany zawierający próbniki kolorów str. 10

11 Ogólne informacje o programie Linijki, siatka dokumentu, prowadnice można wyświetlić linijki. Linijki można ukryć lub przesunąć w inne miejsce w oknie rysunku; należy tego dokonać, przeciągając je z wciśniętym lewym przyciskiem myszy i przytrzymanym klawiszem Shift. Ustawienia linijek można dostosować do własnych potrzeb pod różnymi względami. Można na przykład ustawić początek linijki, wybrać jednostkę miary i określić, ile znaczników lub kresek będzie wyświetlanych między dwoma znacznikami pełnej jednostki (przez kliknięcie na którąś z linijek prawym przyciskiem myszy i wybranie opcji Ustawienia linijek). Linijki Dla ułatwienia precyzyjnego rysowania, zmieniania rozmiaru i wyrównywania obiektów w oknie rysunku Rozdział II Linijki pomagające precyzyjnie rysować i ustawia obiekty str. 11

12 Ogólne informacje o programie Siatka dokumentu Możliwe jest też przyciąganie obiektów do siatki, tak aby podczas przesuwania przeskakiwały one pomiędzy liniami siatki. Siatka jest grupą nieprzeznaczonych do druku, przecinających się linii, które można wyświetlić w oknie rysunku. Siatka pomaga przy precyzyjnym ustawianiu i umieszczaniu obiektów. Wygląd siatki można dostosować, zmieniając sposób Rozdział II jej wyświetlania oraz odstępy (tak jak w przypadku linijek np. przez prawe kliknięcie na którąś z linijek i wybranie opcji Ustawienia siatki). Siatkę można wyświetlić w postaci linii lub punktów. Opcje odstępów umożliwiają określenie odległości między liniami siatki. Opcje odstępów są oparte na jednostkach miary linijki. Na przykład jeśli jednostką miary linijki jest milimetr, to opcje odstępów są równie oparte na milimetrach. Siatka dokumentu str. 12

13 Ogólne informacje o programie Prowadnice Prowadnice są to linie, które można umieścić w dowolnym miejscu okna rysunku w celu łatwiejszego rozmieszczania obiektów. W niektórych aplikacjach prowadnice nazywane są liniami pomocniczymi. Istnieją trzy typy prowadnic: poziome, pionowe oraz Rozdział II ukośne. Aby dodać prowadnicę w dokumencie, należy wyciągnąć ją z którejś z linijek za pomocą kursora myszy. Można włączyć przyciąganie obiektów do prowadnic przy zbliżeniu do prowadnicy obiekt będzie mógł zostać wyłącznie wyśrodkowany na prowadnicy lub umieszczony po jednej z jej stron. Jednostka miary używana dla prowadnic jest zawsze taka sama jak dla linijek. Prowadnice str. 13

14 Ogólne informacje o programie Przyciąganie do siatki, prowadnic, obiektów Rozdział II Podczas przenoszenia lub rysowania obiektu można go przyciągnąć do siatki, prowadnic oraz innego obiektu na rysunku. Obiekt można przyciągnąć do różnych punktów przyciągania w obiekcie docelowym. Gdy wskaźnik jest blisko punktu przyciągania, punkt przyciągania zostaje podświetlony, wskazując docelowe miejsce przyciągania wskaźnika. Jest to niezwykle pomocne przy precyzyjnym rysowaniu. Aby włączyć lub wyłączyć przyciąganie, należy kliknąć na menu Widok, a następnie wybrać jedną z opcji przyciągania. Można uzyskać ten sam efekt, wybierając jedną z opcji na Pasku standartowym, ukrytą pod przyciskiem Przyciągaj do. Włączanie przyciągania do poszczególnych elementów str. 14

15 Ogólne informacje o programie Narzędzia Pędzel rozmazujący pozwala Narzędzia kadrowania Wskaźnik (narzędzie) zniekształcić obiekt wektorowy przeciąganięciem pędzla wzdłuż jego konturu Kadrowanie umożliwia usuwanie niepożądanych obszarów obiektów Wskaźnik umożliwia zaznaczanie obiektów, zmianę ich rozmiaru, pochylanie i obracanie Pędzel chropowaty pozwala zniekształcić konturu obiektu Nóż umożliwia rozcinanie obiektów wzdłuż ich konturów Rozdział II Edycja kształtu Kształt umożliwia edytowanie kształtu obiektów przez modyfikację ich linii bądź innych właściwości wektorowego przeciąganiem pędzla wzdłuż jego konturu Transformacja pozwala na transformację obiektu przy użyciu narzędzi Swobodny obrót odbicie, skalowanie oraz pochylenie, względem punktu kliknięcia myszą Gumka umożliwia wymazywanie niektórych obszarów rysunku Usuwanie segmentów wirtualnych umożliwia usuwanie fragmentów obiektów między przecięciami linii tworzących rysunek str. 15

16 Ogólne informacje o programie Narzędzia powiększenia Linia z 2 punktów pozwala Pisak pozwala na rysowanie krzywych Powiększenie zmiania stopeń powiększenia w oknie rysunku na rysowanie prostego, dwupunktowego segmentu linii. pojedynczymi segmentami Linia b-sklejana umożliwia Rozdział II Chwyt umożliwia określenie bądź przesunięcie części rysunku widoczniej w oknie aplikacji Narzędzia rysowania krzywych Rysunek odręczny pozwala na rysowanie pojedynczych segmentów linii prostych i krzywych Krzywe Beziera pozwala na rysowanie krzywych pojedynczymi segmentami Środki artystyczne udostępnia narzędzia Pędzel, Rozpylacz, Kaligrafia oraz Nacisk, oferujące możliwość tworzenie różnego rodzaju skomplikowanych elementó rysowanie linii krzywych przez określenie punktów sterujących tworzących daną krzywą bez potrzeby dzielenia jej na segmenty Łamana umożliwia rysowanie prostych i krzywych w trybie podglądu, w przeciwieństwie do krzywych Beziera str. 16

17 Ogólne informacje o programie Krzywa z 3 punktów pozwala Inteligentne rysowanie zmienia Narzędzia elipsy na rysowanie krzywej przez definiowanie punktów początkowego, końcowego oraz łuku między nimi odręczne pociągnięcia w kształty podstawowe lub wygładzone krzywe Elipsa pozwala na rysowanie elips i okręgów Narzędzia inteligentne Narzędzia prostokąta Prostokąt pozwala na rysowanie Elipsa z 3 punktów pozwala na rysowanie elips pod kątem Rozdział II Inteligentne wypełnienie pozwala na tworzenie obiektów z zamkniętych obszarów tworzonych przez inne figury i późniejsze ich wypełnianie kolorem prostokątów i kwadratów Prostokąt z 3 punktów pozwala na rysowanie prostokątów pod kątem Narzędzia obiektu Wielokąt pozwala na rysowanie wielokątów Gwiazda pozwala na rysowanie dokładnych gwiazd str. 17

18 Ogólne informacje o programie Gwiazda złożona pozwala na Kształty podstawowe Kształty transparentów rysowanie złożonych gwiazd o przecinających się bokach Kształty podstawowe pozwalają na wybór ze zbioru umożliwiają rysowanie obiektów o kształcie wstęg i eksplozji Papier kratkowany pozwala na rysowanie siatki linii podobnej do wzoru papieru milimetrowego kształtów, zawierającego m.in. gwiazdę Dawida, uśmiechniętą/ smutną buźkę czy kroplę Kształty objaśnień pozwalają na rysowanie symboli objaśnień i etykiet Rozdział II lub zamkniętej tabeli Spirala pozwala na rysowanie spiral o skoku stałym i spiral logarytmicznych Kształty strzałek pozwalają na rysowanie rozmaitych strzałek, o różnych kształtach, kierunku i liczbie grotów Kształty schematów blokowych umożliwiają rysowanie symboli schematu blokowego Tekst (narzędzie) Tekst pozwala na wpisywanie słów bezpośrednio na ekranie w postaci tekstu ozdobnego lub akapitowego str. 18

19 Ogólne informacje o programie Tabela (narzędzie) Wymiar poziomy lub pionowy Łączniki Tabela umożliwia rysowanie i edytowanie tabel, które można pozwala na rysowanie pionowych lub poziomych linii wymiarowych Łącznik prostoliniowy pozwala na rysowanie prostego łącznika następnie wypełnić tekstem Wymiar kątowy pozwala na między dwiema figurami rysowanie kątowych linii wymiarowych Łącznik prostokątny pozwala na Rozdział II Wymiarowanie Wymiar równoległy pozwala na rysowanie ukośnych linii wymiarowych, dynamicznie mierzących zaznaczony fragment rysunku Wymiar segmentu pozwala na wyświetlanie odległości między węzłami końcowymi w jednym segmencie lub wielu segmentach Objaśnienie z 3 punktów pozwala na rysowanie objaśnienia z trzysegmentową linią wiodącą rysowanie łącznika prostokątnego. Łącznik zaokrąglony prostokątny pozwala na rysowanie łącznika prostokątnego o zaokrąglonych narożnikach str. 19

20 Ogólne informacje o programie Edycja punktu zaczepienia Zniekształcenie pozwala Głębia pozwala na stosowanie do pozwala na modyfikowanie na zastosowanie do obiektu obiektów efektu wywołującego punktów zaczepienia łącznika zniekształceń Wepchnij-wypchnij, złudzenie trójwymiarowości Postrzępienie lub Wir Przezroczystość pozwala na Narzędzia interakcyjne Cień pozwala na dodawanie stosowanie przezroczystości Rozdział II Metamorfoza pozwala na tworzenie metamorfozy między dwoma obiektami, czyli przejść kształtu i koloru Obrys pozwala na stosowanie dynamicznego obrysu do obiektu cienia do obiektu lub tworzenie efektu poświaty wokół obiektu Obwiednia pozwala na dowolne zniekształcanie obiektu przez przeciąganie węzłów jego obwiedni Pipety do obiektów Pipeta kolorów umożliwia wybieranie i kopiowanie kolorów z obiektów w oknie rysunku lub w dowolnym miejscu systemu str. 20

21 Ogólne informacje o programie Pipeta atrybutów pozwala na wybieranie i kopiowanie właściwości obiektów, takich jak grubość linii, rozmiar i efekty, z obiektu w oknie rysunku Kontur (narzędzie) Użycie narzędzia Kontur powoduje otwarcie palety wysuwanej umożliwiającej szybki dostęp do elementów takich jak okna dialogowe Pióro konturu oraz Kolor konturu, czyli zmianę właściwości konturu/obrysu obiektu Rozdział II Interakcyjne wypełniania Interakcyjne wypełnienie pozwala na stosowanie różnych wypełnień Wypełnienie siatkowe pozwala na stosowanie wypełnienia siatkowego do obiektu Opcje dostępne po kliknięciu na narzędzie Pióro konturu str. 21

22 Ogólne informacje o programie Wypełnienie (narzędzie) Użycie narzędzia Wypełnienie powoduje otwarcie palety wysuwanej umożliwiającej dostęp do elementów takich jak okna dialogowe wypełnienia, pozwalające zmienić typ i kolor wypełnienia obiektu Rozdział II Różne wypełnienia dostępne po naciśnięciu narzędzia Wypełnienie str. 22

23 Ogólne informacje o programie Okna dokowane stępnie kliknąć wybrane okno dokowane; wyświetli się ono automatycznie na ekranie. Co to są okna dokowane? Okna dokowane mogą być zadokowane lub pływające. Dokowanie okna dokowanego polega na Okna dokowane zawierają tego samego rodzaju ele- przyczepieniu go do krawędzi okna aplikacji. Aby menty kontrolujące, co okna dialogowe, np. przyciski odczepić okno dokowane, należy je odciągnąć od poleceń, opcje i listy. W odróżnieniu od większości danego elementu obszaru roboczego, dzięki czemu Rozdział II okien dialogowych okna dokowane mogą pozostawać otwarte podczas pracy z dokumentem, dając możliwość łatwego dostępu do ich poleceń, a tym samym umożliwiając eksperymentowanie z różnymi efektami. Okna dokowane spełniają podobne funkcje, co palety w innych programach graficznych. Aby uzyskać dostęp do konkretnego okna dokowanego, należy wybrać menu Okno/Okna dokowane, a na- można je swobodnie przemieszczać. Ponadto okna dokowane można zminimalizować, aby nie zajmowały niepotrzebnie miejsca na ekranie. Jeśli otwartych jest kilka okien dokowanych, zazwyczaj są one wyświetlane w formie zagnieżdżonej; tylko jedno okno dokowane wyświetlane jest w całości. Ukryte okno dokowane można szybko wyświetlić, klikając jego kartę. Przykładowe okno dokowane Menedżer obiektów str. 23

24 Ogólne informacje o programie Nawigacja wewnątrz dokumentu Oprócz narzędzia Powiększenie istnieje kilka innych metod, za pomocą których można powiększać, pomniejszać i przesuwać treść pracy. Oto kilka z nich. Powiększanie Rozdział II 1. Pokrętło środkowe myszy, przewijane w jedną stronę powoduje powiększenie, w drugą oddalenie od treści rysunku z koncentracją powiększenia w miejscu, gdzie znajduje się kursor myszy. 2. Naciśnięcie klawisza F4 powoduje wypełnienie ekranu wszystkimi obiektami, które znajdują się w naszym projektcie; tak samo działa dwukrotne kliknięcie na ikonę narzędzie Powiększenia Użycie narzędzia Powiększenie str. 24

25 Ogólne informacje o programie 3. Shift+F4 pokazuje cały obszar naszego projektu, czyli wewnątrz powiększenia znajdą się te elementy, które mieszczą się w granicach marginesów 4. Naciśnięcie klawisza F3 oddala o jedną jednostkę powiększenia 5. Przyciśnięcie klawisza F2 czasowo uruchamia Rozdział II narzędzie Powiększenie, po jego jednorazowym użyciu przywrócone zostaje narzędzie, które było aktywne przed naciśnięciem klawisza F2 6. Naciśnięcie kombinacji Shift+F2 wypełnia cały ekran powiększonym widokiem obiektu, który w momencie wciśnięcia był zaznaczony 7. W prawym dolnym rogu ekranu, miejscu przecięcia się suwaków pionowego i poziomego znaj- Użycie narzędzia nawigacyjnego str. 25

26 Ogólne informacje o programie duje się dodatkowy symbol lupy, naciśnięcie którego powoduje wyświetlenia okna nawigacji, pozwalającego na szybkie przemieszczenie się z jednego punktu do drugiego 8. Klawisz N powoduje wyświetlenie okna nawigatora w miejscu, w którym znajdował się klawisz myszy, jest to chyba najszybszy sposób na Rozdział II zmianę miejsca powiększenia i skupienia okna widoku dokumentu Użycie nawigatora wywoływanego klawiszem N str. 26

27 Ogólne informacje o programie Podgląd dokumentu 1. Uproszczony szkieletowy wyświetla tylko kontur rysunku, nie pokazuje wypełnienia, głębi, obrysu, Tryby widoku cienia i kroków metamorfozy, mapy bitowe wyświetla jako monochromatyczne. Szybki podgląd podstawowych elementów rysunku. oferuje kilka różnych trybów widoku projektu; jest to przydatne np. w momentach, gdy w naszej pracy znajduje się dużo elementów, które Rozdział II obciążają pamięć komputera i jego procesor, możemy wtedy wybrać jeden z mniej wymagających trybów widoku, który nie odzwierciedla ze stuprocentową dokładnością wyglądu grafiki, ale jednocześnie nie zabierają zbyt dużo zasobów komputera. str. 27

28 Rozdział II Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Ogólne informacje o programie 2. Szkieletowy wyświetla projekt w trybie uproszczonym szkieletowym uzupełnionym jedynie o kroki metamorfoz oraz zarys efektów specjalnych. str. 28

29 Rozdział II Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Ogólne informacje o programie 3. Poglądowy pokazuje wypełnienia i mapy bitowe w niskiej rozdzielczości. Tryb ten pomija niektóre szczegóły, pozwala przez to skupić się na równowadze kolorów rysunku. str. 29

30 Rozdział II Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Ogólne informacje o programie 4. Normalny pokazuje projekt bez wypełnień postscriptowych oraz map bitowych o wysokiej rozdzielczości. Odświeżanie i otwieranie rysunków w tym trybie jest szybsze niż w widoku dokładnym. str. 30

31 Rozdział II Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Ogólne informacje o programie 5. Dokładny wyświetla rysunek z wszystkimi dostępnymi funkcjami graficznymi. 6. Piksele pokazuje podgląd rysunku składający się z pikseli, umożliwiając powiększanie obszaru obiektu oraz dokładniejsze określenie jego położenia i rozmiaru. Tutaj też można wyświetlić podgląd rysunku wyeksportowanego do formatu mapy bitowej. str. 31

32 Ogólne informacje o programie Podgląd pełnoekranowy Oprócz powyższych trybów widoku istnieje ponadto możliwość ukrycia wszystkich okien, menu, narzędzi itp. i pozostawienie widocznej tylko przestrzeni samego projektu z białym tłem wokół strony. Aby wyświetlić ten tryb Podglądu pełnoekranowego, należy przejść do menu Widok i opcji Podgląd pełnoekranowy lub nacisnąć klawisz F9. Rozdział II Podgląd pełnoekranowy, widoczne tylko elementu rysunku str. 32

33 Ogólne informacje o programie Podgląd tylko zaznaczonych obiektów Podobnie do powyższego działa polecenie menu Podgląd tylko zaznaczonych obiektów (dostępne w menu Widok), z tą różnicą, że widoczne na przestrzeni całego okna będą tylko te obiekty, które wcześniej zostały zaznaczone, jak zresztą wskazuje nazwa narzędzia. Korzyścią płynącą z użycia tego trybu widoku jest możliwość odseparowania obiektów od tła, zobaczenie ich bez dodatkowych elementów rozpraszających, czy to kolorem, czy też dodatkowymi efektami specjalnymi. Rozdział II Podgląd zaznaczonych obiektów str. 33

34 Ogólne informacje o programie Nowy dokument i strony dokumentu Tworzenie nowego dokumentu Każdy dokument programu CorelDRAW może posiadać więcej niż jedną stronę. Domyślnie, rozpoczynając pracę, dostępną mamy tylko jedną, jednak w każdej chwili możemy dołożyć dowolną ilość kolejnych. Rozdział II Przy zakładaniu nowego dokumentu można określić ustawienia rozmiaru, orientacji i układu strony. Opcje wybrane podczas określania układu strony będą ustawieniami domyślnymi przy dodawaniu nowych rysunków do danego dokumentu. Tutaj też można dostosować rozmiar strony oraz ustawienia orientacji do standardowych ustawień drukowania, wybierając jeden z gotowych presetów w kategorii Rozmiar. Jak widać na rysunku, w oknie dialogowym Utwórz nowy dokument można ustawić kilka innych właściwości projektowanego dokumentu. Okno zakładania nowego dokumentu str. 34

35 Ogólne informacje o programie Należą tu przede wszystkim tryb koloru dokumentu (mamy do dyspozycji CMYK i RGB), rozdzielczość odwzorowania oraz zaawansowane ustawienia kolorystyczne. Po utworzeniu dokumentu można oczywiście zmienić ustawione parametry, w tym rozmiar poszczególnych rysunków wchodzących w skład danego projektu, zarówno pojedynczych stron, jak i wszystkich dostępnych jednocześnie. Służą do tego opcje dostępne na Pasku właściwości po wyborze narzędzia Wskaźnik. Rozdział II Zmiana rozmiaru stron w dokumencie str. 35

36 Ogólne informacje o programie Dodawanie stron, duplikowanie Dodać stronę do dokumentu można na kilka sposobów. Pierwszym jest wybranie polecenia Wstaw stronę w menu Układ, a następnie odpowiednie dobranie jej parametrów w wyskakującym oknie dialogowym. Rozdział II Prostszym i szybszym sposobem jest kliknięcie na jedną z ikon znajdujących się na Pasku nawigacyjnym w lewej dolnej części ekranu. Strona utworzona w ten sposób będzie miała właściwości domyślne dla danego dokumentu; unikamy tu jednak konieczności potwierdzania ustawień okna dialogowego. Dodawanie stron str. 36

37 Ogólne informacje o programie Widok sortowania stron Rozdział II W chwili przeglądania zawartości stron dokumentu można skorzystać z Widoku sortowania stron, aby zarządzać stronami. Tryb widoku sortowania stron umożliwia zmienianie kolejności stron, kopiowanie, dodawanie, zmianę nazw i ich usuwanie. By go uruchomić, trzeba wybrać odpowiednią opcję w menu Widok. Widok sortowania stron str. 37

38 Rysowanie kształtów Informacje ogólne Chcąc przesunąć narysowany obiekt wybieramy narzędzie Rozdział III Podstawowym elementem w rysunku wektorowym jest obiekt, który można rozumieć jako dowolną figurę geometryczną (np. prostokąt, koło, elipsa, linia, gwiazda, itd.). Do narysowania figury potrzebny nam jest Pasek narzędzi znajdujący się po lewej stronie obszaru roboczego. Aby narysować obiekt, wybieramy figurę, która nas interesuje, następnie naciskamy lewy klawisz myszy, wskazując w ten sposób lewy górny róg figury, i ciągniemy w przeciwległy róg. Jeśli chcemy narysować kwadrat, wybieramy narzędzie prostokąt i wciskamy klawisz Ctrl. Tak samo postępujemy w przypadku rysowania koła wybieramy narzędzie elipsa, następnie wciskamy klawisz Ctrl. Wskaźnik. Zaznaczamy obiekt, kursor przyjmuje postać (pojawiają się: narysowana elipsa, uchwyty do zaznaczenia, znacznik X). Aby zmienić szerokość obiektu: chwytamy za lewy lub prawy uchwyt. Analogicznie postępujemy z wysokością. W przypadku zmiany proporcjonalnej, wystarczy złapać narożny uchwyt. Jeśli natomiast chcemy zmienić wielkość nieproporcjonalnie, ciągnąc uchwyt narożny, wciskamy lewy klawisz Alt. Aby usunąć obiekt z obszaru roboczego naciskamy klawisz Delate. Możliwe inne działania na obiektach: wciśnięty klawisz Shift rysowanie od środka str. 38

39 Rysowanie kształtów Rozdział III Dwukrotne kliknięcie narzędzia Prostokąt rysuje prostokąt w obrębie całej strony Dwukrotne kliknięcie narzędzia z klawiszem Shift i przy zaznaczonym obiekcie rysuje nad obiektem prostokąt o wymiarach tegoż obiektu Rotacja obiektu: kliknięcie na ikonę środek + Ctrl następuje zmiana wyglądu obiektu (pojawiają się zaokrąglone strzałki); kliknięcie, przy wciśniętym klawiszu Ctrl, obraca obiekt o 15 0 (istnieje możliwość ustawienia skoku w Narzędzia/Opcje/ Obszar roboczy/edycja) Pod narzędziem prostokąt, znajduje się narzędzie Prostokąt z 3 punktów; wyboru dokonuje się za pomocą wciśnięcia małej strzałki w prawym, dolnym rogu narzędzia Rysowanie różnych kształtów Rysując wielokąty, na pasku narzędzi pojawiają się dodatkowe możliwości. Wybieramy narzędzie Wielokąt, następnie, mając wciśnięty lewy klawisz myszy, przeciągamy w prawo, na ukos, w dół. Aby zmienić wygląd figury na trójkąt w polu Wierzchołki (lub strzałkami) wpisujemy liczbę 3. str. 39

40 Rysowanie kształtów Aby narysować spiralę, wybieramy narzędzie Spirala, a w pasku właściwości ilość zwojów oraz rodzaj: o skoku stałym lub logarytmicznym. prostokąt, wybieramy narzędzie Prostokąt, przytrzymujemy lewy klawisz myszy, aż pojawi się narzędzie Prostokąt z 3 punktów. Naciskamy lewy klawisz myszy i rysujemy linię pod Rozdział III Obiekty rysowane pod kątem Aby narysować obiekt obrócony pod innym kątem niż 90 0, należy wybrać narzędzia: Prostokąt z 3 punktów, Elipsa z 3 punktów, Krzywa z 3 punktów. Aby narysować np. kątem, który nam odpowiada. Puszczamy klawisz myszy i przesuwamy kursor w obranym przez nas kierunku. Klikamy w ten sposób powstaje prostokąt, który ustawiony jest pod pożądanym kątem. str. 40

41 Rysowanie kształtów Uproszczone kształty inteligentne rysowanie Narzędzie Inteligentne rysowanie służy do odręcznego rysowania kształtów. Program automatycznie stara się rozpoznać i w precyzyjny sposób rysuje kształt, do którego zbliżony był nasz szkic. Aby narysować kształt, wybieramy Rozdział III narzędzie Inteligentne rysowanie na Pasku narzędzi oraz mając naciśnięty klawisz myszy, rysujemy interesujący nas kształt. Możliwe jest też ustwienie poziomu rozpoznania kształtów przez program CorelDraw. Poziom można wybrać na Pasku właściwości (rysunek obok) str. 41

42 Rysowanie kształtów Podstawowe kształty Program CorelDraw ma narzędzie, w którym zdefiniowane są różnego rodzaju kształty. Aby narysować jeden z podstawowych obiektów, należy wybrać narzędzie Kształty podstawowe i przytrzymać wciśnięty lewy klawisz myszy. Pojawi się rozwijana lista, jak na rysunku Rozdział III poniżej. Każdy z tych narzędzi posiada swoje indywidualne cechy. Znajdują się na Pasku właściwości, które pojawiają się po narysowaniu lub wybraniu odpowiedniego kształtu. str. 42

43 Rozdział III Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Rysowanie kształtów Rysunek odręczny Do rysowania odręcznego służy narzędzie Rysunek odręczny. Po wybraniu z Paska przybornika, mamy do wyboru kilka zdefiniowanych możliwości rysowania: str. 43

44 Rozdział III Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Rysowanie kształtów Każde z tych narzędzi posiada własny pasek z możliwością edycji. Po wybraniu, np. Krzywych Beziera, na pasku narzędzi pojawia się okno, w którym możemy obiekt: obracać, tworzyć odbicia lustrzane w pionie i poziomie, nadawać liniom różne rodzaje strzałek, style, zawijać w odpowiedni sposób tekst wokół obiektu, czy wreszcie nadawać szerokość konturu (grubość linii obrysu). str. 44

45 Rysowanie kształtów Ciekawym narzędziem, spośród grupy narzędzia Rysunek odręczny, jest narzędzie Środki artystyczne. Daje możliwość rysowania ciekawych kształtów oraz posiada wyjątkowy zestaw edycyjny. W skład narzędzia wchodzą możliwości ukryte pod nazwami: wzorzec, pędzel, rozpylacz, kaligrafia, nacisk. Po wybraniu już konkretnego Rozdział III sposobu zachowania, na prawo od ikon, pojawiają się konkretne właściwości m.in.: Wygładzanie krzywych odręcznych Szerokość pociągnięcia Wzorzec pociągnięcia Kategorie Opcje str. 45

46 Praca z obiektami Zaznaczanie obiektów Przed jakąkolwiek edycją obiektu trzeba go zaznaczyć. Aby zaznaczyć więcej niż jeden obiekt, należy wybrać narzędzie Wskaźnik, przytrzymać klawisz Shift, a następnie klikać każdy z obiektów, które chcemy wybrać. Rozdział IV Zaznaczać można obiekty widoczne, zakryte przez inne obiekty oraz pojedyncze obiekty znajdujące się w grupie lub grupie zagnieżdżonej. Ponadto można zaznaczać wszystkie obiekty naraz i usuwać zaznaczenie obiektów. Przeważnie obiekty wybiera się za pomocą narzędzia Wskaźnik. Domyślnie wszystkie obiekty są traktowane jako wypełnione (choć w rzeczywistości wcale nie muszą posiada wypełniania), aby użytkownik mógł w prosty sposób je zaznaczać, bez konieczności trudnego często zaznaczania przez kliknicie konturu. Wokół zaznaczonego obiektu wyświetlany jest prostokąt ograniczający, a na środku obiektu znak X. Prostokąt ograniczający widoczny po zaznaczeniu obiektu str. 46

47 Praca z obiektami Drugą metodą zaznaczenie kilku obiektów jednocześnie jest przeciągnięcie wokół nich narzędziem Wskaźnik, tzn. przeciągnięcie kursora myszy z wciśniętym jej lewym przyciskiem ten typ zaznaczenie nazywamy Markizą. By zaznaczyć wszystkie obiekty na stronie, z menu Edycja wybieramy polecenie Zaznacz wszystko. Druga metoda zaznaczenie wszystkich obiektów polega na dwukrotnym kliknięciu na narzędzie Wskaźnik na Pasku przybornika. Rozdział IV Kilka zaznaczonych obiektów oraz zaznaczanie za pomocą Markizy str. 47

48 Praca z obiektami Transformacja obiektów Narysowane obiekty mogą ulegać różnorodnym transformacjom. Można je dokonywać na jednym lub grupie obiektów. Zaletą używania obiektów wektorowych, jest to, że możemy je powiększać, przesuwać, obracać bez straty ich jakości. Transformację obiektów zacznijmy Rozdział IV od zmiany ich wielkości. W poprzednim rozdziale wspomnieliśmy, że aby dokonać zmiany szerokości lub wysokości obiektu, należy pociągnąć za jeden z bocznych uchwytów. Aby powiększyć obiekt proporcjonalnie, należy chwycić i przesunąć jeden z narożnych uchwytów. To działanie przedstawione jest na rysunkach. str. 48

49 Praca z obiektami Przesuwanie Aby dokładnie określić położenie obiektu, należy skorzystać z Paska właściwości. W polach x i y widoczne są współrzędne położenia obiektu. Z Paska właściwości korzystamy również w sytuacji, kiedy chcemy precyzyjnie umieścić obiekt w naszej pracy. Aby wyzerować współrzędne do lewego, Rozdział IV górnego rogu naszej pracy, należy użyć narzędzia Linijka (jeśli są niewidoczne wywołujemy polecenie Widok/Linijki). W lewym górnym rogu znajduje się ikona (patrz rys. obok). Przeciągamy ją nad lewy, górny róg kartki. str. 49

50 Rozdział IV Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Praca z obiektami Jeśli podczas instalowania został wybrany język polski, jako jednostki miary stosowane są milimetry. Można to zmienić, wywołując polecenie Narzędzia/Opcje. Można też określić proporcje obiektu w procentach. Zaznaczenie kłódki, znajdującej się obok pół procentowych, spowoduje automatyczne dobranie wartości, po uprzednim wpisaniu wartości w górnym polu. str. 50

51 Praca z obiektami Jeśli chcemy zmienić rozmiar o wielokrotność, np. 100%, 200%, itd., należy zaznaczyć obiekt, przeciągnąć myszką nad któryś z narożnych uchwytów, nacisnąć lewy klawisz myszy, nacisnąć klawisz Ctrl oraz ciągnąc aż obiekt powiększy się o interesującą nas wielkość. Jeśli chcemy wielokrotnie zmienić szerokość lub wysokość, wykonujemy Rozdział IV opisane powyżej działania, wybierając i ciągnąć któreś z bocznych uchwytów. Co należy zrobić w przypadku, gdy chcemy zrobić lustrzane odbicie obiektu? W tym celu możemy zaznaczyć obiekt, chwycić za jeden z uchwytów, nacisnąć klawisz Ctrl i przeciągnąć obiekt względem którejś z jego osi. Możemy również użyć ikon polecenia Odbicie lustrzane w pionie i Odbicie lustrzane w poziomie na Pasku właściwości. str. 51

52 Praca z obiektami Rotacja i pochylenie Obiekty możemy również obracać lub pochylać. Aby to zrobić, należy zaznaczyć obiekt poprzez jedno kliknięcie myszką. Drugie kliknięcie spowoduje pojawienie się wokół Jeśli podczas obracania lub pochylania przytrzymamy wciśnięty klawisz Ctrl, obiekt obróci się lub pochyli co 15 stopni. Jest to właściwość domyślna. Można ją zmienić wywołując polecenie Narzędzia/Opcje/Obszar roboczy. obiektu zaokrąglonych strzałek. Następnie należy chwycić za jeden z narożnych uchwytów. Aby pochylić obiekt, Rozdział IV należy złapać za któryś z bocznych uchwytów. Obiekt można też obrócić o dowolny kąt. Używamy do tego Paska z właściwościami. str. 52

53 Praca z obiektami Transformacja obiektów działania precyzyjne Powyżej zostały omówione transformacje obiektów za pomocą myszy i klawiatury. CorelDraw posiada również narzędzia do bardzo precyzyjnego umieszczania obiektów w naszej pracy. Służy do tego polecenie Transformacje Rozdział IV z menu Rozmieszczenie. W ten sposób wywołujemy okno dokowane z różnorodnymi funkcjami, pozwalającymi na dokonywanie manipulacji na obiekcie połączonej np. z jego kopiowaniem. Dzięki temu możemy dla przykładu obrócić obiekt o 30 stopni, to samo przekształcenie czyniąc dla kolejnych 5 jego kopii. str. 53

54 Praca z obiektami Kopie obiektów W programie CorelDraw istnieje kilka możliwości tworzenia kopii obiektów. Jedną z nich jest prosta metoda, która popularna jest również w innych aplikacjach. Jest to sekwencja działań: Edycja/Kopiuj a następnie Edycja/Wklej. Kopiowany obiekt umieszczany jest w tym samym miejscu Rozdział IV co oryginał. Aby zobaczyć rezultat, należy zaznaczyć obiekt i nieco go przesunąć. Inną, przydatną metodą, jest kopiowanie za pomocą klawisza + dostępnego na klawiaturze numerycznej komputera. Zaznaczamy obiekt, następnie naciskamy + na klawiaturze numerycznej. Efekt obserwujemy za pomocą przesunięcia kopii. Kopiować możemy również, używając prawego klawisza myszy. Zaznaczamy obiekt, wciskamy prawy klawisz myszy i wybieramy polecenie kopiuj. str. 54

55 Praca z obiektami Duplikowanie, klonowanie Aby uzyskać wiele kopii obiektów, zachowując równocześnie równe odległości między nimi, wywołujemy polecenie Edycja/Zrób krok i powtórz. Obiekty można również duplikować. To działanie oznacza wielokrotne kopiowanie obiektu, przy zachowaniu tych samych odległości przesunięcia w poziomie i pionie. Najprostszym sposobem jest użycie polecenia Edycja/ Duplikuj lub kombinacji klawiszy Ctrl+D. Przy pierwszym wywołaniu polecenia pojawi się okno, w którym należy Rozdział IV określić odległość duplikowanego obiektu w pionie i poziomie. Tę wartość można później zmienić poleceniami: str. 55

56 Praca z obiektami Oprócz wyżej wymienionych sposobów przemieszczania obiektów, CorelDraw posiada funkcję klonowania. Funkcja przydatna jest w sytuacji, kiedy potrzebujemy utworzyć wiele dokładnie powielonych obiektów przy założeniu, że zmiany wprowadzone na oryginalnym obiekcie zajdą również we wszystkich jego klonach. Klonowanie Rozdział IV wywołujemy za pomocą polecenia Edycja/Klonuj. Zostanie skopiowany i przesunięty obiekt o wartości takiej samej jak w przypadku polecenia duplikuj. W sytuacji odwrotnej, kiedy zmiany wprowadzimy do sklonowanego obiektu, oryginał zostanie nienaruszony. W ten sposób odłączamy powiązanie oryginału z klonem. Aby powiązanie przywrócić, należy, przy zaznaczonym klonie, wcisnąć prawy klawisz myszy i wybrać polecenie Powróć do obiektu głównego. Po wywołaniu polecenia Powróć do obiektu głównego, pojawi się okno, gdzie należy określić atrybuty przywracanego, klonowanego obiektu. str. 56

57 Praca z obiektami Grupowanie W trakcie pracy często zdarza się, że istnieje potrzeba grupowania obiektów i traktowania ich jako jeden obiekt. Aby zgrupować obiekty należy najpierw je zaznaczyć, następnie wybrać polecenie Grupuj, które znajduję się Rozdział IV Jeśli w trakcie naszej pracy straciliśmy orientację i nie wiemy, który obiekt jest obiektem głównym, musimy kliknąć w dowolny obiekt oraz pod prawym klawiszem myszy wybrać polecenie Zaznacz obiekt główny. na Pasku właściwości. str. 57

58 Praca z obiektami Można też skorzystać z innej metody grupowania. W menu Rozmieszczenie znajduje się polecenie Grupuj. właściwości lub wywołują polecenie Rozmieszczenie/ Rozdziel grupę. Po wyborze polecenia Grupuj obiekty będą się zachowywały dokładnie tak samo, jak w przypadku poprzedniej metody. Kliknięcie dowolnego z obiektów będzie zawsze powodowało zaznaczenie wszystkich z nim Rozdział IV zgrupowanych. Na grupie obiektów możemy działać w taki sposób, jak na pojedynczych obiektach. Możemy je skalować, przesuwać, kopiować. Pamiętać jednak należy, że zmiana np. koloru, będzie dotyczyć całej grupy. Co zrobić w sytuacji, gdzie potrzebna nam jest zmiana w obrębie tylko jednego obiektu? Najprostszym sposobem jest rozgrupowanie, a następnie wprowadzenie zmian tylko do elementu nas interesującego. Rozgrupowanie mona zrobić za pomocą polecenia Rozgrupuj na pasku str. 58

59 Praca z obiektami Można też użyć innej metody w celu wprowadzenia zmian tylko w obrębie jednego elementu, bez konieczności rozgrupowania wszystkich obiektów. W tym celu należy nacisnąć klawisz Ctrl i kliknąć w konkretny obiekt. Uaktywni się obiekt nas interesujący. Możemy wprowadzić zmiany, np. zmienić kolor. Kiedy ponownie klikniemy, gdzieś Rozdział IV w obrębie całej grupy, zauważymy, że obiekty nadal są zgrupowane. Można łączyć ze sobą także kilka grup elementów, tworząc grupy zagnieżdżone. Robimy to dokładnie na takiej samej zasadzie jak pojedyncze obiekty. str. 59

60 Praca z obiektami Blokownie obiektów Rozdział IV Są sytuacje kiedy istnieje potrzeba zablokowania pojedynczych lub grup obiektów. Służy do tego polecenie Rozmieszczenie/Zablokuj obiekt. Obiekty zablokowane nie mogą być zaznaczane, a co za tym w obrębie zablokowanych elementów nie są możliwe żadne działania. W celu odblokowania zablokowany obiektów należy wybrać polecenie Odblokuj wszystkie elementy z menu Rozmieść. str. 60

61 Praca z obiektami Kolejność Poszczególne części rysunku tworzone są odpowiedniej kolejności. Znów kolejność powstawanie pojedynczych elementów decyduje, w jaki sposób są one ułożone na warstwie programu CorelDRAW. Oczywista tu jest zasada, że nowsze obiekty tworzone Rozdział IV są nad obiektami starszymi, a co za tym idzie, przykrywają je częściowo lub zupełnie zasłaniają. Jednakże kolejność rysowania nie może rzecz jasna ostatecznie decydować o ułożeniu poszczególnych części rysunku. Dwa obiekty ułożone w określonej kolejności, jeden zawsze przykrywa drugi str. 61

62 Praca z obiektami Aby zmienić wzajemne położenie obiektów, musimy zaznaczyć jeden z nich, przejść do menu Rozmieść i do zakładki Kolejność. Tam dostępne jest kilka opcji: Przesuń na wierzch strony przenosi zaznaczony obiekt powyżej wszystkich innych obiektów na Przesuń wyżej przenosi zaznaczony obiekt o jedną pozycję w górę. Jeśli zaznaczony obiekt znajduje się przed wszystkimi innymi obiektami na aktywnej warstwie, zostanie przeniesiony na wyższą warstwę. Przesuń niżej przenosi zaznaczony obiekt o jedną pozycję w dół. Jeśli zaznaczony obiekt znajduje się za wszystkimi innymi obiektami na wybranej warstwie, zostanie przeniesiony na niższą warstwę. Rozdział IV stronie Przesuń na spód strony przenosi zaznaczony obiekt za wszystkie inne obiekty na stronie Przesuń na wierzch warstwy przenosi zaznaczony obiekt przed wszystkie inne obiekty na aktywnej warstwie Przesuń na spód warstwy przenosi zaznaczony obiekt za wszystkie inne obiekty na aktywnej warstwie Zmiana kolejności ułożenia obiektów str. 62

63 Praca z obiektami Wyrównanie i rozmieszczenie W programie CorelDRAW możliwe jest precyzyjne wyrównanie i rozmieszczenie obiektów rysunku. Obiekty można wyrównywać z innymi obiektami, a także ze stałymi elementami strony, jak jej środek, krawędzie i siatka. W przypadku wyrównywania obiektów Rozdział IV z innymi obiektami można je ustawić w jednej linii względem ich środków lub krawędzi. Wyrównywać może dotyczyć dwóch lub dowolnej większej liczby obiektów w poziomie lub pionie. Wyrównanie może nastąpić względem środka strony. Ponadto możliwe jest ustawienie jednego lub wielu obiektów jednocześnie wzdłuż krawędzi strony. Obiekty rozłożone przypadkowo i wyrównane względem środków str. 63

64 Praca z obiektami Obiekty będą zawsze wyrównywane do obiektu docelowego. Obiekt docelowy definiowany jest na jeden Rozdział IV Aby wyrównać obiekt z innym obiektem należy zaznaczyć obiekty, a następnie kliknąć kolejno menu Rozmieść, zakładkę Wyrównanie i rozkład i wreszcie wybrać jedną z możliwych technik wyrównania względem zaznaczonych obiektów: Wzdłuż osi pionowej Do lewej, Do środka lub Do prawej Wzdłuż osi poziomej Do góry, Do środka lub Do dołu Względem środka strony (w poziomie, pionie i w obu przypadkach na raz) Na podobnej zasadzie działa okno dialogowe Wyrównanie i rozkład, które pojawia się, jeśli z menu Wyrównanie i rozkład wybierzemy komendę o tej nazwie. z dwóch sposobów: Zaznaczając obiekty z wciśniętym klawiszem Shift, obiektem docelowym ustanowimy ten, który wskażemy na końcu Jeśli zaznaczymy od razu więcej obiektów, przeciągając myszką z wciśniętym lewym klawiszem myszy, obiektem docelowym będzie ten leżący najniżej (przykryty przez inne) Wyrównanie obiektów względem ich środków, lewej krawędzi i prawej krawędzi str. 64

65 Praca z obiektami Odrobinę inną funkcję spełnia druga część okna dialogowego Wyrównanie i rozkład. Rozmieszczanie obiektów powoduje automatyczne dodanie odstępów między nimi w zależności od ich szerokości, wysokości i punktów środkowych. Obiekty można rozmieścić w taki sposób, aby ich punkty środkowe Rozdział IV lub wybrane krawędzie (na przykład górne lub prawe) były ułożone w równych odstępach. Obiekty można również rozmieścić tak, aby odstępy pomiędzy nimi były równe. Obiekty można rozmieścić na obszarze otaczającego je prostokąta ograniczającego lub na całej stronie rysunku. Obiekty ułożone przypadkowo i rozmieszczone w równej odległości str. 65

66 Praca z obiektami Kształtowanie Nieregularne kształty można tworzyć przez jedną z opcji kształtowania obiektów, polegających na dodawaniu, odejmowaniu, wyznaczaniu części wspólnych itd. składowych obiektów. Rozdział IV Aby zastosować jeden z trybów kształtowania, należy zaznaczyć co najmniej dwa obiekty Wskaźnikiem, a następnie na Pasku właściwości kliknąć pożądaną opcję. Drugi sposób, w jaki można uzyskać efekty kształtowania, polega na wybraniu z menu Rozmieść podmenu Kształtowania, w nim zaś pożądanego trybu kształtowania. Sposoby wybierania kształtowania obiektów str. 66

67 Praca z obiektami Spawanie, część wspólna Spawanie i wyznaczanie części wspólnej można stosować niemal do każdego obiektu, w tym do klonów, obiektów położonych na różnych warstwach oraz pojedynczych obiektów z przecinającymi się liniami. Jednakże spawanie i wyznaczanie części wspólnej nie Rozdział IV jest możliwe w przypadku tekstu akapitowego, linii wymiarowych, map bitowych ani obiektów głównych, z których utworzono klony. Obiekty można spawać niezależnie od tego, czy zachodzą na siebie. Jeśli zespawane zostaną obiekty niezachodzące na siebie, utworzona z nich zespawana grupa traktowana jest jak jeden obiekt. W obu przypadkach obiekt powstały w wyniku spawania będzie miał takie same atrybuty wypełnienia i konturu, jak obiekt docelowy. Obiekty przed i po Spawaniu str. 67

68 Praca z obiektami Przycinanie W trakcie przycinania przez usunięcie zachodzących na siebie obszarów obiektów tworzone są obiekty o nieregularnych kształtach. zachodzi koło, powoduje usunięcie obszaru prostokąta pokrytego przez to koło, dając w rezultacie nowy, nieregularny kształt. Na podobnej zasadzie działają polecenia: tył bez przodu, przód bez tyłu, uprość z odpowiednio innym rezultatami. Rozdział IV Przed Przycięciem obiektów należy koniecznie zdecydować, który obiekt zostanie przycięty (obiekt docelowy), a który ma być użyty do wykonania przycinania (obiekt źródłowy). Na przykład jeżeli na obiekcie kwadratowym tworzony jest wycinek w kształcie gwiazdy, gwiazda jest obiektem źródłowym, ponieważ to ona służy do przycięcia kwadratu. Kwadrat jest obiektem docelowym, ponieważ jest przycinany. Obiekt źródłowy przycina tę część obiektu docelowego, na którą zachodzi. Obiekt docelowy zachowuje atrybuty wypełnienia i konturu. Na przykład przycięcie prostokąta, na który Dwa koła zachodzące na siebie i te same koła po użyciu Przycinania str. 68