Kompresja materiału DVD do fomatu Nero Digital

Transkrypt

1 Kompresja materiału DVD do fomatu Nero Digital Artykuł ten zainspirowany został ankietą, jaką przeprowadził na swojej stronie autor programu Auto Gordian Knot. Ankieta dotyczyła popularności różnego rodzaju kodeków. Zawarto w niej 5 różnych kompresorów. Spośród 4970 głosujących, najwięcej, bo ponad 36% uczestników oddało swoje głosy na Nero Digital Codec. Nero Digital to kompleks koderów i dekoderów dla dźwięku oraz obrazu. To kombinacja kodowania wideo MPEG-4 oraz kompresora dźwięku MPEG-4 AAC. Twórcą tego enkodera jest firma Ahead Software AG, która stworzyła aplikację o nazwie Nero Recode 2, obsługującą Nero Digital. Nero Recode 2 to rozbudowane narzędzie, które umożliwia nie tylko kompresję materiału DVD do formatu mp4, ale również służy do wykonywania kopii oraz modernizacji i authoringu płyt DVD. Nero Recode wraz z Nero Digital są częścią pakietu NeroVision Express. Kodeki Nero Digital są całkowicie oparte na standardzie MPEG-4 Video ISO /H.264 dla obrazu oraz MPEG-4 Audio High Efficiency AAC dla dźwięku, co pozwala na kompatybilność z innymi popularnymi koderami i dekoderami formatu MPEG-4. Kodek Nero Digital jest w stanie dekodować materiał skompresowany przy pomocy XviD'a oraz innych kompresorów MPEG-4. High Efficiency AAC (Advanced Audio Coding) jest techniką kodowania pozwalającą na wydatną redukcję bitrate bez zauważalnej utraty jakości dźwięku. W artykule tym przedstawimy kompresją materiału DVD za pomocą programu Nero Recode 2 z użyciem Kodeka Nero Digital. W niedalekiej przyszłości - w kolejnym artykule - pokażemy w jaki sposób sprawić, by materiał, który otrzymamy, mógł zostać zdekodowany przez stacjonarny odtwarzacz DVD posiadający obsługę filmów w formacie AVI (DivX). Wszystkich chętnych zapraszam do odwiedzania naszej strony głównej, gdzie powiadomimy Was o nowym artykule. Aby na naszym komputerze zalazła się aplikacja Nero Recode, musimy zaopatrzyć się i zainstalować cały pakiet firmy Ahead o nazwie NeroVision Express. W pakiecie tym znajdują się: Nero Cover Designer, Nero ShowTime, Nero Recode, Nero MediaHome, Nero PhotoSnap Viewer oraz Nero PhotoSnap. Do naszego zadania będziemy potrzebowali też programu, dzięki któremu zgramy materiał z naszej płyty DVD na dysk twardy. Można do tego celu użyć jakiegokolwiek z wielu dostępnych programów ripujących. W artykule tym użyty zostanie popularny i wciąż ulepszany DVD Decrypter. Przystąpmy zatem do pracy. Na początku musimy skopiować zawartość naszej płyty DVD na dysk twardy komputera. Włóżmy więc do napędu płytę, a następnie odpalmy program DVD Decrypter. Z menu Tools wybieramy Settings: Tam z kolei przechodzimy do zakładki File Mode i zaznaczamy opcje, jak na rysunku poniżej (pamiętając o ustawieniu Select Files na All): Akceptujemy ustawienia przyciskając OK.

2 Teraz w menu głównym przechodzimy do Mode i wybieramy tam File F, jak na rysunku poniżej: Następnie klikając na małą ikonkę z folderem, wybieramy docelowy folder, do którego zrzucone zostaną wszystkie pliki DVD: Na końcu uruchamiamy kopiowanie plików poniższym przyciskiem: Po udanym kopiowaniu plików na dysk zobaczymy powiadomienie: W naszym folderze docelowym powinniśmy teraz znaleźć pliki DVD o różnych rozszerzeniach:.ifo,.bup,.vob Materiał, który właśnie zgraliśmy z płyty wczytamy teraz do programu Nero Recode. Uruchamiamy Nero Recode 2:

3 Dostępnych mamy kilka opcji. Jak wspomniałem wyżej, program może również posłużyć do modernizacji materiału DVD i kopii DVD do DVD. Nas interesują dwie ostatnie, które umożliwiają kompresję materiału do formatu Nero Digital. Ostatnie opcja Recode Main Movie to Nero Digital służy do automatycznego wybrania spośród całego materiału DVD tylko głównego filmu. Automatycznie odrzucane są wtedy wszelkie dodatki, jak ekstra sceny, menu, komentarze, bonusy. Kompresując film do formatu Nero Digital, a tym bardziej, chcąc w późniejszym czasie oglądać nasz materiał na stacjonarnym DVD, chcąc nie chcąc musimy się tych dodatków pozbyć. Dla przykładu jednak przedstawimy dalsze działania na podstawie opcji Recode DVDs and Videos to Nero Digital, co pozwoli nam na samodzielny wybór głównego filmu spośród całości materiału zrzuconego przed chwilą na twardy dysk. Jak widać na poniższym screenie, program informuje nas powiadomieniem widocznym w ramce, że aby wybrać materiał DVD należy użyć przycisku Import Titles, bądź Import Files (w zależności od wersji programu Nero Recode 2.

4 Po wybraniu powyższej opcji program pokaże nam zgromadzona na dyskach twardych dane i poprosi o wskazanie folderu, do którego na samym początku zrzuciliśmy nasz materiał DVD za pomocą programu DVD Decrypter.

5 Wystarczy, że wskażemy folder z plikami DVD i program od razu odczyta zawarte w nich informacje. Zobaczymy wykaz znajdujących są w materiale elementów (Titles) podzielonych na poszczególne kategorie. Kategoria Madin Movie oznacza główny film, Extras - dodatki. Zaznaczmy zatem to, co znajduje się w kategorii Main Movie. U mnie jest to Title 1, ale równie dobrze może to być Title 2 lub Title 3. Wszystko zależy od charakterystyczniej dla danej płyty DVD numeracji głównego filmu względem pozostałych elementów. Po zaznaczeniu elementu pod Main Movie zatrzymajmy się na chwilę przy dostępnych w bieżącym oknie opcjach. Mamy tu bowiem kilka zakładek: Audio, Subtitle, Info.

6 Przejdźmy teraz do zakładki Audio, gdzie znajdziemy wszystkie dostępne w filmie ścieżki dźwiękowe. W późniejszym okresie dokonamy wyboru, które z nich będą stanowiły dźwięk w naszym filmie. W zakładce Subtitles wyświetlone są wszystkie dostępne w materiale napisy dialogowe w różnych wersjach językowych.

7 W ostatniej zakładce Info znajdziemy podstawowe informacje o naszym filmie DVD. Warto, abyśmy zapamiętali proporcje rozdzielczości naszego filmu widoczne przy Display. Mogą one być 16:9 lub 4:3. Informacje te przydadzą nam się, kiedy później będziemy ustalać rozdzielczość dla naszego filmu w formacie Nero Digital. Po przejrzeniu niniejszych informacji możemy już dodać nasz główny film do projektu. W tym celu klikamy na przycisk Add Title. Zobaczymy, że program zacznie przeprowadzać analizę materiału, a na wykresie przedstawiony będzie współczynnik typowy dla danego filmu. Zauważmy, że po skończonej analizie okno z naszymi zakładkami mamy dalej otwarte. Umożliwia nam to wybranie dodatkowych elementów, które mają wejść w skład naszego filmu. Pamiętajmy jednak, że nie wszystkie systemowe playery będą w stanie obsłużyć tak skompilowany materiał. Do pakietu NeroVision Express dołączony jest odtwarzacz Nero Show Time, którym z powodzeniem będziemy mogli odtwarzać wszystkie (nawet te z dodatkami) stworzone w Nero Recode filmy. My w artykule zajmiemy się kompresja jedynie głównego filmu, dlatego teraz wciskamy przycisk Close i rezygnujemy z dodawania innych elementów.

8 Nasz film główny został zaimportowany. W tabeli poniżej zgromadzono podstawowe informacje: - Content = nazwa naszej kompilacji. Klikając na nią, możemy dokonać zmiany nazwy na inną. - Duration = czas trwania naszego filmu. - Size = wielkość pliku jaki będziemy chcieli uzyskać po kompresji (dopiero za chwilę przystąpimy do ustawienia tej opcji) - Video Quality = jakość końcowego materiału podawana jako bitrate (ilość bitów na sekundę). Wartość ta oczywiście będzie się zmianiać, w zależności od tego ile miejsca przeznaczymy na nasz film, ile z tego przeznaczymy na ścieżkę dźwiękową. Teraz ustawimy profil kodowania w Nero Digital. W tym celu wybierzmy przycisk More >> widoczny w lewym dolnym rogu programu Ukaże nam się menu, w którym mamy możliwość wyboru Noro Digital Profile (rozwijana lista). Profile w sumie można podzielić na dwie grupy. Grupa Advanced Simple Profile (ASP), do której zaliczamy Mobile, Portable, Standard, Cinema, HDTV i Maximum Definition oraz grupa Advanced Video Coding (AVC), w której znajdują się Mobile - AVC, Portable - AVC, Standard - AVC, Cinema - AVC, HDTV - AVC i Maximum Definition - AVC. Profile należące do drugiej grupy stanowią bardziej zaawansowane techniki kodowania. Powoduje to, że cały proces kodowania jest znacznie dłuższy, a jakość obrazu lepsza. Jednak materiał uzyskany w tym trybie kodowania może okazać się niekompatybilny z naszym stacjonarnym odtwarzaczem DVD. Również wśród profili ASP znajdują się takie, które uaktywniają specjalne opcje kodowania, co uniemożliwia późniejsze dekodowanie filmu przez domowe DVD. Wybór danego profilu rzutuje na dostępne opcje podczas konfiguracji kodeka Nero Digital (dalsza część artykułu). Na przykład wybór profilu Portable wyeliminuje pewne opcje w ustawieniach kodeka i podczas jego konfiguracji nie będziemy mieli możliwości ich zastosowania. Dla niewtajemniczonych oraz tych, którzy chcą mieć pewność, że materiał video będzie odtwarzany przez stacjonarne DVD polecam profil Portable, Cinema lub Standard. W artykule tym zastosowany został profil Cinema. Teraz ustawimy wielkość naszego pliku wynikowego. W tym celu musimy mieć zaznaczoną opcję Fit to target, jak na poniższym rysunku. Wtedy z rozwijanej listy będziemy mogli wybrać

9 Custom... Ukaże nam się okno, jak poniżej: - Fit to one disco of size = uaktywnienie tej opcji pozwoli nam wpisać dowolną wielkość pliku. Film zostanie skompresowany do tej właśnie wielkości. - Number of discs = umożliwia nam zdefiniowanie na ilu płytach chcemy umieścić nasz materiał. - Disc size = definiujemy jaka ma być wielkość pojedynczej płyty Oczywiście powyższych wyborów dokonujemy w oparciu o własne preferencje. Z pewnością długie filmy, filmy trudno kompresowalne będziemy musieli umieścić na kilku płytach. Na filmy krótsze wystarczy jedna płyta. Zwykle powinniśmy się postarać, aby film trwający dłużej niż 2 godziny umieszczać na więcej niż jednaj płycie oraz starać się, aby wskaźnik Video Quality nie był niższy niż kbps. Warto dodać, że właściwości kompresujące Nero Digital są dość spore i często możemy spotkać się z nieco mniejszym niż zamierzony rozmiarem pliku wynikowego - nawet przy zastosowaniu niestandardowych ustawień. Dlatego też warto przeprowadzić kilka próbnych kompresji i dojść do wprawy w dokładnym ustalaniu wielkości materiału wynikowego. Testy wskazują, że dla kompresji jednopłytowej warto dodać kilka megabajtów i ustawić Fit to one disco of size na MB. Po wprowadzeniu odpowiednich ustawień, zatwierdzamy je, klikając OK. Nero Recode 2 umożliwia nam również ustalenie jaki zakres filmu ma zostać objęty kompresją. Funkcja ta jest szczególnie przydatna, jeśli chcemy się pozbyć części filmu, a taka sytuacja ma miejsce najczęściej podczas kompresji jednopłytowej. Wtedy też liczy się każda ilość zaoszczędzonego miejsca. Wycinając z filmu końcowe napisy możemy tym samym polepszyć jakość pozostałej części filmu. Przy kompresji dwupłytowej zabieg tan nie ma większego znaczenia. W celu ustalenia zakresu filmu do kodowania, klikamy na poniższy przycisk Ukaże nam się okno podzielone na dwa ekrany z podglądem. Ekran po stronie lewej służy do ustalenia sceny początkowej. Na ekranie po prawej możemy wybrać końcową scenę filmu. My, do usunięcia części końcowych napisów, użyjemy prawego ekranu z podglądem i za pomocą suwaka ustawimy moment, w którym odetniemy dalszą część filmu. Nie musimy ucinać wszystkich napisów. Czasem po zakończeniu filmu, wśród napisów końcowych, umieszczone są dodatkowe sceny. Końcowa część filmu może też zawierać jakąś ładną ścieżkę dźwiękową.

10 Warto zatem przemyśleć moment końcowego odcięcia. W bieżącym oknie widzimy również wartość Total Size, za pomocą której możemy śledzić, ile MB usunęliśmy. Po dokonaniu odpowiedniego wyboru akceptujemy wprowadzone zmiany, klikając na OK. Podczas ustawiania wielkości pliku wynikowego, a także podczas "docinania" filmu obserwujmy jak zmiany te wpływają na jakość naszego filmu: Przejdźmy teraz do konfiguracji dźwięku dla naszego filmu. W zakładace Audio widzimy jakie ścieżki dźwiękowe mam do wyboru. Z listy rozwijanej wybieramy tę, która nas interesuje. Jeśli wybrana przez nas ścieżka dźwiękowa jest sześciokanałowym dźwiękiem, możemy go zachować zaznaczając 5.1-channel surround lub wybrać kodowanie na dźwięk Stereo dwukanałowy. Jeśli zaś oryginalna ścieżka dźwiękowa jest dwukanałowa, wtedy opcja 5.1-channel surround staje się nieaktywna. w celu dalszych ustawień dla dźwięku, kliknijmy na przycisk Stettings... Otworzy nam się nowe okno, w którym mamy do wyboru parametry kompresji dźwięku. Oprócz domyślnego profilu Automatic settings mamy też możliwość wyboru opcji Custom profile, która pozwala nam na ingerencję w ustawienia. Zakres ingerencji zależy także od profilu kodowania jaki wybraliśmy na samym początku. Przy większości profili dostępna jest jedynie opcja Low Complexity Nero Digital Audio, która swoją charakterystyką kompresji może odpowiadać formatowi mp3. Jeśli jednak spośród dostępnych na początku profili kodowania wybraliśmy np. Maximum Definition, to mamy do wyboru opcję High Efficiency Nero Digital Audio. Jest to system kodowania, który umożliwia redukcję bitrate dla dźwięku oraz objętości ścieżki dźwiękowej przy jednoczesnym zachowaniu jakości dźwięku. Można przyjąć, że np. HE AAC z bitrate równym 96 kbps odpowiadać będzie jakością mp3 z bitrate 128 kbps. Weźmy jednak pod

11 uwagę, że tego typu nowatorskie kodowanie dźwięku nie jest obsługiwane przez stacjonarne odtwarzacze DVD, stąd w celu uzdatnienia naszego końcowego pliku filmowego pod kątem późniejszego jego oglądania na domowym sprzęcie, zajdzie konieczność wymiany ścieżki dźwiękowej na obsługiwane mp3 lub AC3. Stąd też u mnie wybór padł na Low Complexity Nero Digital Audio, które wielkością odpowiada plikowi mp3 z tym samym bitrate i łatwiej będzie mi potem podmienić dźwięk AAC na mp3. Oczywiście co do samego bitrate, to z pewnością dla konwersji jednopłytowej nie powinno ono przekraczać 128 kbps. Zwykle wybiera się wartość z zakresu kbps. Zaś dla kompresji dwupłytowej możemy sobie pozwolić na znacznie wyższe wartości. Po dokonaniu wyboru skontrolujmy wskaźnik Video Quality, żeby przekonać się czy bitrate dla obrazu nie spadło zbyt nisko. Po dokonaniu odpowiedniego wyboru, klikamy OK. Wybierzemy teraz napisy. Trzeba zaznaczyć, że wybrane tu przez nas napisy dialogowe będą odczytywane jedynie przez specjalne systemowe player'y, m.in. Show Time należący do pakietu NoroVision Express. Dla potrzeb stacjonarnych odtwarzaczy napisy te możemy wyciagnąć z plików DVD specjalnym programem i tak przygotowane umieścić na płycie wraz z filmem. Jeśli zaś film będziemy odtwarzać jedynie na komputerze, to śmiało możemy wybrać sobie któreś napisy dialogowe, a potem odtwarzać film za pomocą Nero Show Time. Jak widać mamy też do wyboru dodatkowe napisy Secondary subtitle track. Wtedy odtwarzając film w Show Time będziemy mogli wybrać jedną spośród dwóch wersji językowych napisów dialogowych.

12 Do dyspozycji mamy też przycisk Lock Ratio. Służy on do zablokowania bitrate dla obrazu na obecnym poziomie. Po zablokowaniu bitrate nie będzie się ono zmieniać, bez względu na to jakie wybierzemy parametry dla dźwięku oraz jak znacznie przytniemy nasz film. Kosztem bitrate będzie zwiększać się wielkość przewidywanego pliku wyjściowego. To zaobserwujemy na wykresie u dołu programu (niebieska/czerwona linia) oraz w polu Total size w prawym dolnym rogu głównego menu programu. Przejdźmy teraz do kolejnej opcji, jaką jest możliwość ustawienia rozdziałów. Wybierzmy przycisk Chapters Zobaczymy okno i oryginalne rozdziały zakodowane w filmie DVD. Mamy możliwość dodać nowe (Add) lub wykasować (Delete) stare rozdziały Teraz ustawimy parametry zmiany rozdzielczości dla naszego filmu. W tym celu wybierzmy przycisk Video Ukaże nam się okno, w którym may 3 zakładki: Deinterlance, Crop i Resize. W pierwszej z nich możemy ustawić tzw. odprzeplatanie. Niektóre filmy DVD (znaczna mniejszość) zawierają przeplot, który można usunąć za pomocą opcji Deinterlace video - Enable. Program Nero Recode automatycznie wykrywa czy nasz film źródłowy zawiera przeplot i podaje nam odpowiednią informację. Na poniższym przykładzie czytamy: The source video has been detected as progressive (non-interlaced). It should not be necessary to enable deinterlacing.

13 Oznacza to, że w źródle nie wykryto przeplotu i nie ma potrzeby jego usuwania. Przejdźmy do zakładki Crop, w której definiuje się obszary do przycięcia. jeśli film zawiera czarne pasy tzw. bordery, program automatycznie proponuje ich przycięcie. Domyślnie ustawiona jest opcja Automatic i nie ma potrzeby jej zmieniać. Dla tych, którzy chcą sprawdzić czy automatyczne przycinanie działa dokładnie albo chcą sami w inny sposób przyciąć klatki filmu dostępna jest opcja Custom crop. Wybranie opcji Disable spowoduje, że przycinanie w ogóle nie będzie dostępne. Przekonajmy się jak wygląda manualne ustawianie marginesów do przycięcia. W tym celu wybierzmy opcję Custom crop i przyciśnijmy na Adjust

14 Suwakiem możemy wybrać sobie dowolną scenę z filmu. Cienkie białe linie wskazują obszar do odcięcia. Po najechaniu kursorem na jedną z linii, będziemy mogli dowolnie ją przesunąć. Wartości na wykresie w prawym górnym rogu okna pokażą nam o ile przycięty został nasz obraz. Ostatnia zakładka to Resize, która służy do ustawienia rozdzielczości dla filmu. Domyślnie ustawiona jest ona na Automatic, i nie mamy możliwości zmiany pionowej i poziomej składowej rozdzielczości. Kiedy jednak uaktywnimy opcję Custom Resize, pola do konfiguracji rozdzielczości staną się dostępne, jak na poniższym obrazku. Możemy wtedy wprowadzić własne wartości. Pamiętajmy jednak, by zachować odpowiednie proporcje dla obrazu. Musi bowiem zostać zachowany odpowiedni stosunek obu składowych rozdzielczości. Najlepiej przed dokonaniem jakichkolwiek zmian zobaczyć jakie wartości wprowadził w te okienka sam program i obliczyć stosunek poziomej do pionowej składowej rozdzielczości. Potem możemy ustawić własne wartości, pamiętając o zachowaniu tego stosunku. Jeśli zdecydowaliśmy się na kompresję jednopłytową, a przewidywane bitrate dla naszego filmu nie jest zbyt wysokie, nie decydujmy się na zbyt duże rozdzielczość. Proponowana rozdzielczość pozioma może wtedy wynosić od 512 do 592, a rozdzielczość pionowa powinna być odpowiednia dla współczynnika proporcji (stosunku), o czym wspomniałem wyżej. Jeśli jest to konwersja na większą liczbę nośników, wtedy nic nie stoi na przeszkodzie, aby rozdzielczość pozioma wyniosła np. 640 pikseli. Warto też przypomnieć sobie informacje, które odczytaliśmy wcześniej z zakładki Info. Jeżeli nasz film zakodowany został w formacie 4:3, również unikajmy zbyt dużych rozdzielczości. Letterboxing = Jest to nazwa procesu umieszczania obrazu, który fizycznie jest szerszy od

15 proporcji zwykłego telewizora w proporcjach 4:3. Efektem tego jest to, że widzimy czarne pasy na górze i u dołu ekranu. Dopiero użytkownicy telewizorów widescreen mogą wyświetlić go na pełnym ekranie. Jednym słowem proces ten zapobiega pionowemu rozciagnięciu szerokiego obrazu przez wstawienie czarnych posów u góry i u dołu obrazu. Większość obecnie dostępnych telewizorów nie wymaga stosowanie tej opcji, więc możemy odznaczyć tę opcję. Jak to zwykle bywa, po wprowadzeniu odpowiednich danych, klikamy na OK i ruszamy dalej. Dokonaliśmy już kilku podstawowych ustawień w bieżącym oknie i czas przejść do następnego. Klikamy na przycisk Next Target folder = tu zostanie zapisany nasz film skompresowany w Nero Digital. Browse = tym przyciskiem możemy wskazać programowi gdzie ma zapisac nasz film. Number of copies = definiujemy tu ile kopii danego filmu ma zostać utworzonych.

16 Teraz przejdźmy do ustawień samego koedka. W tym celu klikamy na lewą dużą ikonę Nero Digital Settings znajdującą się ponizej Burn Options. Na samym dole okna zaznaczmy Expert mode - w końcu jesteśmy ekspertami :). Przejdźmy do Encoding Method i wybierzmy High quality encoding (2-pass) Następnie przejdźmy do Quality/Speed. W okienku Performance/Quality ustawiamy jaki ma być stosunek szybkości kodowania do jakości obrazu. Wybrany przeze mnie profil Best Quality ma oferować najlepszą jakość, lecz trzeba się liczyć ze spowolnioną kompresją. W przypadku Nero Digital i tak trwa ona dość krótko, stąd polecam wybrać tę właśnie opcję. Jeśli nie zależy nam na czasie, a zależy na jakości obrazu, to godnym polecenia wydaje się tez być profil Extra quality W wybranym przez nas profilu kodowania nie wszystkie opcje kodeka są dostępne. Wybierając profil Maximum Definition, mielibyśmy dostęp również do pozostałych ustawień konfiguracyjnych. EPSZ2 = jest domyślnie używaną przez kodeka metodą poszukiwania zmian obrazu, dla

17 zapewnienia lepszej jakości. Scene cut = definiuje wstawianie klatek kluczowych w momentach zmian scen. Fast ME = umożliwia zastosowanie szybszego i mniej dokładnego definiowania ruchu w obrazie, stąd nie poleca się stosowania tej opcji dla wykonywanej przez nas kopii. Low Noise oraz High Noise = mają zastosowanie w przypadku niewielkiego lub zbyt dużego zaszumienia w obrazie źródłowym. High BVOP quantisation odpowiada większą kompresję klatek typu B, co może przyczynić się do spadku jakości obrazu. Rate distortion optimization = opcja ta powoduje, że enkoder dobiera odpowiednie kodowanie dla każdego makrobloku. Jest ona dostępna jedynie po wybraniu profilu Extra quality w okienku Performance/Quality Maximum MV Range = oznacza zakres poszukiwania ruchu. Definiuje on zakres ruchu elementu między klatkami, w którym element ten pozostaje rozpoznawalny. Większe wartości są wskazane, choć też mogą się przyczynić do spowolnienia procesu kompresji. Psycho-Visual quality level = funkcja ta pozwala kodekowi na pominięcie w procesie kompresji elementów niewidocznych dla naszego oka, natomiast zwiększenie miejsca dla kodowania rzeczy dla niego namacalnych. Profil High operuje na makroblokach, a profil Low na całych klatkach. Ten drugi tryb jest znacznie szybszy, ale efekt mniej dokładny. Przejdźmy teraz do kolejnych - zaawansowanych - ustawień Advanced. H.263 lub MPEG quantisation = umożliwia wybór rodzaju kwantyzacji. Pierwsza z nich odpowiednia jest dla filmów kompresowanych na 1 CD i daje nieco bardziej miękki obraz. Drugą lepiej zastosować jeśli kompresujemy na 2 lub 3 płyty - daje ona ostrzejszy obraz. Half pixel / Quarter pixel = Definiujemy tu zakres detekcji dla ruchu. Half pixel ustawiony jest jako domyślny. Quarter Pixel używa dokładniejszej detekcji (1/4 piksela). Celem tego algorytmu jest bardziej precyzyjny opis ruchu, co może zmniejszyć efekt "moskitów" i poprawić jakości filmu. Należy jednak zaznaczyć, że obraz zakodowany z użyciem Quarter pixel nie jest dekodowany przez większość stacjonarnych odtwarzaczy DVD. Spatial prediction = to metoda przestrzennego rozdziału bitów w celu zwiększenia współczynnika kompresji. Może oprzeć kodowanie jednego makrobloku na podstawie sąsiedniego. Predicted VOP = opcję tez powinniśmy zawsze zaznaczyć, gdyż w przeciwnym razie klatki będą kodowane każda oddzielnie, co przyczyni się do znacznego spadku jakości obrazu. Unrestricted Motion Vectors = brak ograniczenia dla wektorów ruchu. Normalnie wektory ruchu nie mogą wykraczać poza obszar klatki. Opcja ta likwiduje to ograniczenie, dając przez to możliwość efektywniejszej kompensacji ruchu. 4 motions vectors per macroblock = użyjmy tej opcji w celu wykorzystania czterech wektorów ruchu dla makrobloku. Również zaleca się użycie tej opcji. Bidirectional VOP = nakazuje kodekowi użycie klatek typu B. Zachowajmy ją zaznaczoną. Support of interlaced VOP = uaktywnia wsparcie dla materiału z przeplotem. Global Motion Compensation = funkcja opisująca klatki za pomocą punktów zakrzywienia. W

18 Nero Digital GMC używa 3 punktów zakrzywienia. Opcja poprawia jakość filmu, choć należy zaznaczyć, że obraz taki nie jest dekodowany przez stacjonarne odtwarzacze DVD. Kolejna gałąź w ustawieniach kodeka to Keyframes. Możemy tu ustawić minimalny i maksymalny dystans między klatkami kluczowymi. Domyślne wartości sprawdzają się znakomicie, więc nie ma potrzeby ich zmiany. W gałęzi Matrices mamy możliwość wybrania opcji Use custom matrices, co pozwala nam na zastosowanie niestandardowych matryc kwantyzacji. Matryce takie są ogólnie dostępne, a importujemy je za pomocą przycisku Import. Pakiet podstawowych matryc dołączany jest do kodeka XviD. Więcej o matrycach i ich zastosowaniu można dowiedzieć się w naszym serwisie (artykuły, forum)

19 To już prawie koniec naszych ustawień w programie Nero Recode. Niebawem uruchomimy kompresję. Jeszcze tylko wydamy małe dyspozycje. Kliknijmy na poniższy przycisk. Shut down computer when finished = uaktywnienie tej opcji spowoduje, że po zakończonej kompresji nasz komputer zostanie wyłączony. Priority = wybieramy priorytet dla pracy programu. Jeśli podczas kodowania mamy zamiar korzystać z innych aplikacji, to zalecam ustawienie profilu Low. Jeśli zaś zostawiamy komputer na czas kompresji (np. na noc), możemy wybrać wyższe profile. Teraz możemy już uruchomić proces kompresji, przyciskając na Burn W poniszym oknie widać postęp procesu konwersji, wykonywane zadania oraz czas jaki pozostał do ich zakończenia.

20 Ile będziemy musieli czekać na efekt naszej pracy? Zależy to od tego jak zaawansowane opcje kompresji wybraliśmy konfigurując program oraz jak szybki posiadamy komputer. Przy szybszym procesorze i większej ilości pamięci operacyjnej kompresja może dobiec końca za 1,5 godziny. Przy gorszych parametrach naszego sprzętu będzie ona trwała odpowiednio dłużej. Po zakończonym kodowaniu pojawi nam się informacja, jak poniżej. Program spyta nas czy chcemy zapisać plik.log. Jest to prosty plik tekstowy z zawartymi w nim informacjami na temat ustawień kompresji, jakich dokonaliśmy konfigurując program, oraz o przebiegu całego procesu. Warto go zatem zachować, choćby w celu porównania tej kompresji z kolejnymi, jakie w przyszłości będziemy wykonywać. W tym celu wybieramy przycisk Yes. Program spyta nas gdzie chcemy umieścić na dysku nasz plik z rozszerzeniem log. Wybierzmy zatem odpowiednią lokalizację - najlepiej nich to będzie folder, w którym utworzony został nasz film. Plikowi dobrze jest również nadać odpowiednią nazwę w celu łatwej jego późniejszej identyfikacji i skojarzenia z danym filmem.

21 Film, który otrzymamy będzie miał rozszerzenie.mp4 i będzie filmem w formacie Nero Digital. Będziemy go mogli odtworzyć w programie dołączonym do pakietu NeroVision Express - Nero Show Time. Program ten w pełni obsługuje ten format plików, będziemy mieli możliwość zobaczenia i wybrania (lub wyłączenia) napisów dialogowych, wybrania rozdziałów oraz odpowiedniej ścieżki dźwiękowej. Materiał.mp4 możemy też odtwarzać za pomocą programu Media Player Classic i wielu innych systemowych player'ach. Dekodowaniem materiału zajmie się oryginalny dekoder Nero Digital, który zainstalowany został w naszym systemie podczas instalacji pakietu NeroVision Express. Korzystając z innych player'ów nie będziemy mieli jednak dostępu do niektórych opcji formatu mp4 (rozdziały, napisy). Jak wspomniałem na początku tego artykułu, w przygotowaniu znajduje się kolejny artykuł, w którym przedstawimy w jaki sposób przerobić nasze pliki zakodowane w Nero Digital tak, aby były one odtwarzane przez stacjonarny odtwarzacz DVD. Oczywiście przy zachowaniu jakości obrazu powstałego w procesie kodowania Nero Digital.