Rozpoznawanie roślin. Drzewa liściaste cz. I

Transkrypt

1 Rozpoznawanie roślin Drzewa liściaste cz. I

2 Rodzina klonowate Pokrój Drzewa osiągające 50 m wysokości oraz niewielkie krzewy. Liście Opadające na zimę, ustawione naprzeciwlegle o różnorodnej blaszce, od pojedynczej poprzez różnie klapowaną aż do złożonych z 3-7 listków. Kwiaty Najczęściej obupłciowe (poligamiczne), ale również na tej samej roślinie męskie kwiaty pręcikowe, rzadko rośliny dwupienne. Kwiaty zebrane w grona, baldachogrona lub wiązki. Okwiat 5-, rzadziej 4- krotny. Owoce Charakterystyczne, dwuskrzydlaki (orzechy) rozpadające się po dojrzeniu, tzw. noski

3 Do rodziny klonowate zaliczamy: Klon polny -Acer campestre Klon jesionolistny -Acer negundo Klon palmowy -Acer palmatum Klon pospolity - Acer platanoides Klon jawor- Acer pseudoplatanus Klon srebrzysty -Acer saccharinum Klon tatarski podgat. ginnala -Acer tataricum subsp.ginnala

4 Klon polny

5

6

7 Klon jesionolistny

8 Pąk, kwiaty

9 Skrzydlaki wiosną

10 Skrzydlaki latem

11 Skrzydlaki jesienią

12 Klon palmowy

13

14

15

16 Klon pospolity

17

18

19 Klon pospolity odmiana globosum

20 Klon jawor

21

22 Klon srebrzysty

23

24

25 Klon tatarski

26

27

28

29 Roślina brzozowate Liście skrętoległe, wyjątkowo na bocznych pędach czasem naprzeciwległe, ząbkowane, zaopatrzone w przylistki. Kwiaty Rozdzielnopłciowe. Kwiaty zebrane w kotki. Kwiaty męskie: pręcików 1-4, pylniki do nasady rozdzielone (rozdwojone). Kwiaty żeńskie umieszczone w pachwinie trójklapowej łuski (brzoza, olsza). Posiadają dwa znamiona i owocolistki. Owoce orzechy siedzące w kącie zdrewniałych łusek. U brzozy łuski opadają po dojrzeniu, u olszy pozostają na szyszkowatym owocostanie (tzw. szyszeczce).

30 Do rodziny brzozowate zaliczamy: Olsza czarna- Alnus glutinosa Olsza szara -Alnus incana Brzoza brodawkowata - Betula pendula Brzoza pożyteczna - Betula utilis

31 Olsza czarna

32

33

34

35

36 Brzoza brodawkowata

37

38 Brzoza pożyteczna

39 Rodzina lipowate Pień Czasami z odrostami u podstawy, stosunkowo krótki, przeważnie prosty, u starszych okazów bardzo gruby. Kora Ciemnoszara lub szarobrunatna, z biegnącymi wzdłuż spękaniami i sieciowato rozgałęzionymi listewkami, jednak niezbyt grubo i głęboko rzeźbiona. Pączki z dwoma lub trzema łuskami mogą być bardzo różnej wielkości, podłużnie owalne, z przodu zaokrąglone. Liście Pojedyncze, skrętoległe, sercowate, u nasady często lekko asymetryczne. Brzegi karbowano-piłkowane. Kwiaty Obupłciowe, żółte lub białe, zebrane w baldachogrona lub dwuramienne wierzchotki. Owoc 1-3 nasienny orzeszek.

40 Do rodziny lipowate zaliczamy Lipa drobnolistna Tilia cordata Lipa krymska- Tilia Euchlora Lipa szerokolistna- Tilia platyphyllos Lipa srebrzysta Tilia tomentosa

41 Lipa drobnolistna

42

43

44 Lipa krymska-

45 Lipa srebrzysta

46 Lipa szerokolistna

47

48

49 Lipa srebrzysta

50

51 Rodzina wiązowate Liście Pojedyncze, skrętoległe, podwójnie piłkowane o krótkim ogonku. Kwiaty Obupłciowe z niepozornym okwiatem, zebrane w pęczki, ukazujące się przed rozwojem liści. Owoce Orzeszki otoczone dookoła płaskim skrzydełkiem.

52 Do rodziny wiązowate zaliczamy Wiąz górski Ulmus glabra Wiąz odmiany Wrede a- Ulmus Wredei Wiąz szypułkowy -Ulmus laevis Wiąz polny Ulmus minor Wiąz Camperdowna- Ulmus Camperdownii

53 Wiąz górski

54

55 Wiąz odmiany Wrede a

56 Wiąz szypułkowy

57

58 Wiąz polny

59

60 Rodzina magnoliowate Cechy: Drzewo wysokości do 10 metrów. Pędy nagie - zielonkawe. Liście u nasady klinowate, na wierzchołku zaostrzone, krótkoogonkowe, odwrotnie jajowate, do 10 cm długości. Kwiaty białe do 15 cm średnicy, o 6-9 rozchylonych płatkach. Owoce silnie poskręcane, czerwonawe do 12 cm długości.

61 Do rodziny magnoliowate zaliczamy Tulipanowiec amerykański Magnolia japońska (Magnolia kobus) Magnolia pośrednia, Soulange'a (Magnolia soulangiana) Magnolia pośrednia

62 Tulipanowiec amerykański Pokrój U młodych okazów korona jest wąska i stożkowata, u dorosłych bardzo wyniosła, jednak niezbyt szeroka, w stanie bezlistnym bardzo rzadka, a po rozwinięciu się liści bardzo gęsta i zwarta, dająca głęboki cień. Dorasta nawet do 60 m, w Polsce tylko około m. Pień gruby i prosty, prawie zawsze pojedynczy. Średnica: do 3 m. Konary grube i niezbyt długie, w dolnej części korony często prawie poziome, wyżej ukośnie wzniesione. Kora Jest szara lub brunatna, lekko spękana. Surowa i zielona była niegdyś uważana za afrodyzjak (żuto ją jak gumę do żucia). Pędy nieowłosione, z dobrze widocznymi bliznami liściowymi, błyszcząco czerwonobrązowe. Pączki do 1 cm długości, owalne, nieco ściśnięte.

63 Liście Mają długość cm i szerokość cm, są wykształcone w sposób wykluczający pomyłkę z innym gatunkiem (prócz tulipanowca chińskiego), w zarysie czworokątne i podzielone na cztery nierównej wielkości klapy, których wzdłużne brzegi przebiegają prawie równolegle do siebie. Liść jest z przodu jakby ucięty albo lekko wycięty. Jego górna powierzchnia jest błyszcząca, żywo zielona, a dolna nieco jaśniejsza i z lekka pokryta woskiem. Jesienią liście przebarwiają się na złotożółto. Ogonki liściowe od 10 do 12 cm długości. Kwiaty Są obupłciowe i owadopylne. Rosną pojedynczo na końcach gałązek, przy rozkwitaniu początkowo kielichowate, potem szerzej rozwarte. Płatki u nasady żółtozielone, wyżej pomarańczowe, a na szczycie znów żółtozielone. Pręciki grube i mięsiste, mają 3-5 cm długości. Zalążnie skupione w środku na stożku. Kwitnienie zaczyna się już w kwietniu na południu Stanów Zjednoczonych, na północy zaś w czerwcu. W Polsce kwitnie na przełomie czerwca i lipca. Kwiaty tulipanowca są uważane za jedne z najprymitywniejszych wśród roślin okrytonasiennych.

64 Owoce To jedno- lub dwunasienne oskrzydlone orzeszki, w liczbie na sterczących, szyszkowatych owocostanach, które mają do 10 cm długości. Dojrzewają w październiku lub w listopadzie. Rozpadają się zwykle na drzewach. Są roznoszone przez wiatr na odległość 4-5 razy większą niż wysokość drzewa. Ich zdolność kiełkowania wynosi 4-7 lat. Są ważnym źródłem pożywienia dla wielu ptaków i ssaków. Tulipanowiec wytwarza bardzo duże ilości nasion, jednak większość z nich jest płonna. Korzenie Korzenie główne grube i mięsiste, głęboko sięgające. Wrażliwe na zbicie gleby i bardzo łamliwe, uszkodzone szybko gniją. Stosowane są jako dodatek smakowy do niektórych gatunków piwa.

65

66

67

68 Magnolia japońska (Magnolia kobus)

69

70 Magnolia pośrednia Soulange'a (Magnolia soulangiana)

71

72 Magnolia pośrednia

73

74 Kasztan jadalny

75 Kasztan jadalny gatunek roślin z rodziny bukowatych. Kiedyś gatunek występujący tylko na południe od Alp, rozpowszechniony przez Rzymian w Europie Zachodniej. Obecnie rozpowszechniony w basenie Morza Śródziemnego, Azji Mniejszej i na Kaukazie. W Polsce nie występuje dziko; nieliczne egzemplarze rosną w ogrodach botanicznych Wiąz i górski parkach, głównie na Pomorzu Zachodnim i Dolnym Śląsku. Świeże kasztany jadane są na surowo, wyschnięte spożywane są po upieczeniu oraz konserwowane jako kompoty. Na Węgrzech przetarta masa kasztanowa, świeża albo mrożona używana jest do przyrządzania gesztenye püré i innych wyrobów cukierniczych. W Niemczech jedzona jest chętnie zupa kasztanowa.