SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY IV - VI SZKOŁY PODSTAWOWEJ

Transkrypt

1 SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY IV - VI SZKOŁY PODSTAWOWEJ KLASY IV I V zgodnego z programem nauczania Poznaję Boga i w Niego wierzę nr AZ-2-01/10 OGÓLNE KRYTERIA OCENIANIA W procesie oceniania obowiązuje stosowanie zasady kumulowania wymagań (ocenę wyższą otrzymać może uczeń, który spełnia wszystkie wymagania przypisane ocenom niższym). Oceniamy wiedzę i umiejętności ucznia oraz przejawy ich zastosowania w życiu codziennym, przede wszystkim w szkole. Gdy uczeń ubiega się o ocenę celującą, bierzemy pod uwagę również jego zaangażowanie religijno-społeczne poza szkołą. Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który: a) nie spełnia wymagań na ocenę dopuszczającą, (i) b) odmawia wszelkiej współpracy, (i) c) ma lekceważący stosunek do przedmiotu i wiary. Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania konieczne: a) w zakresie wiadomości i umiejętności opanował treści najłatwiejsze, najczęściej stosowane, stanowiące podstawę do dalszej edukacji, b) wykazuje choćby minimalne zainteresowanie przedmiotem i gotowość współpracy z nauczycielem i w grupie. Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania podstawowe: a) opanował treści najbardziej przystępne, najprostsze, najbardziej uniwersalne, niezbędne na danym etapie kształcenia i na wyższych etapach, b) uczestniczy w rozwiązywaniu problemów oraz umiejętnie słucha innych. Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania rozszerzające: a) opanował treści umiarkowanie przystępne oraz bardziej złożone, b) ukierunkowany jest na poszukiwanie prawdy i dobra oraz szanuje poglądy innych, c) aktywnie realizuje zadania wykonywane w grupie. Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania dopełniające: a) opanował treści obejmujące elementy trudne do opanowania, złożone i nietypowe, b) wykazuje własną inicjatywę w rozwiązywaniu problemów swojej społeczności c) wszechstronnie dba o rozwój swojej osobowości i podejmuje zadania apostolskie.

2 Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: a) posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przedmiotu w danej klasie, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia, b) biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych lub praktycznych z programu nauczania danej klasy, proponuje rozwiązania nietypowe, rozwiązuje także zadania wykraczające poza program nauczania tej klasy, c) osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach kwalifikując się do finałów na szczeblu powiatowym, regionalnym, wojewódzkim albo krajowym lub posiada inne porównywalne osiągnięcia. PRZEDMIOT OCENY OCENA celująca bardzo dobra dobra dostateczna dopuszczająca niedostateczna 1. Cytaty z Pisma Modlitwy, pieśni 2. Zeszyt ćwiczeń 3. Prace domowe 4. Testy i dokładna znajomość cytatu wraz ze znajomością źródła (np. Ewangelia św. Mateusza) wszystkie tematy zapisy prace domowe staranne pismo własne materiały ilustracje itp. staranne wykonanie treści wskazujące na poszukiwania w różnych materiałach dużo własnej inwencji twórcze wszystkie polecenia wykonane poprawnie dokładna znajomość cytatów z lekcji starannie prowadzony wszystkie tematy i notatki prace domowe merytorycznie zgodne z omawianym na lekcji materiałem staranne czytelne rzeczowe 75% spełnionych wymagań podstawowych przytoczenie sensu cytatu własnymi słowami zeszyt staranny luki w zapisach (sporadyczne do 5 tematów) wskazują na zrozumienie tematu niezbyt twórcze 75% zadań podstawowych niezbyt dokładna znajomość sensu cytatu zeszyt czytelny braki notatek, prac domowych (do 40% tematów) powiązane z tematem niestaranne 75% wiedzy z zakresu wymagań skojarzenia z treścią cytatu pismo niestaranne liczne luki w zapisach (do 70% tematów) widać próby wykonania pracy na temat 50% wiedzy z zakresu wymagań brak jakiejkolwiek znajomości cytatów brak zeszytu praca nie na temat brak rzeczowości w pracy brak pracy poniżej 30% odpowiedzi

3 sprawdziany 5. Odpowiedzi ustne 6. Aktywność 7. Inscenizacje, gazetka szkolna, praca na rzecz Kościoła i inne rozwiązane też zadanie dodatkowe wiadomości zawarte w podręczniku i zeszycie uzupełnione wiedzą spoza programu wypowiedź pełnymi zdaniami, bogaty język używanie pojęć uczeń wyróżnia się aktywnością na lekcji korzysta z materiałów zgromadzonych samodzielnie wiele razy pomaga w różnych pracach pilnie i terminowo wykonuje powierzone zadania, dużo własnej inicjatywy aktywnie uczestniczy w życiu małych grup formacyjnych (ministranci, oaza itp.) reprezentuje szkołę (parafię) w konkursie przedmiotowym (olimpiadzie) (łatwe, praktyczne, przydatne życiowo, niezbędne) 75% spełnionych wymagań rozszerzających (bardzo trudne i trudne, teoretyczne, naukowe) wiadomości z podręcznika i zeszytu prezentowane w sposób wskazujący na ich rozumienie, informacje przekazywane zrozumiałym językiem odpowiedź pełna nie wymagająca pytań dodatkowych uczeń zawsze przygotowany do lekcji często zgłasza się do odpowiedzi wypowiada się poprawnie starannie wykonuje powierzone przez katechetę lub księdza zadania przejawia postawę apostolską 50% wymagań rozszerzających wyuczone na pamięć wiadomości uczeń ma trudności w sformułowaniu myśli własnymi słowami potrzebna pomoc nauczyciela stara się być przygotowany do lekcji chętnie w niej uczestniczy niezbyt chętnie wykonuje zadania poza lekcjami, ale nie unika ich zupełnie uczestniczy w rekolekcjach szkolnych podstawowych (bardzo łatwe i łatwe, niezbędne w dalszej edukacji) wybiórcza znajomość poznanych treści i pojęć odpowiedź niestaranna częste pytania naprowadzajace mało aktywny na lekcjach podstawowych słabe wiązanie faktów i wiadomości chaos myślowy i słowny odpowiedź bełkotliwa, niewyraźna, pojedyncze wyrazy dużo pytań pomocniczych niechętny udział w lekcji dotyczących wiedzy podstawowej brak odpowiedzi lub odpowiedzi świadczące o braku wiadomości rzeczowych lekceważący stosunek do przedmiotu i wiary

4 K R Y T E R I A O C E N I A N I A z katechezy w zakresie klasy VI szkoły podstawowej do programu nr AZ-2-01/1 i podręcznika Uświęceni w Duchu Świętym nr AZ 23-01/1-5 pod redakcją ks. Stanisława Łabendowicza Kryteria oceniania w zakresie oceny celującej należy określić indywidualnie. Ogólnie: Ocena celująca oznacza, że osiągnięcia ucznia wyraźnie wykraczają poza poziom osiągnięć edukacyjnych przewidzianych w realizowanym przez nauczyciela programie nauczania. twórczo i samodzielnie rozwija własne uzdolnienia, proponuje oryginalne i nietypowe rozwiązania problemów teoretycznych i praktycznych, osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach, angażuje się w prace pozalekcyjne np. montaże sceniczne, gazetki religijne, twórczo uczestniczy w życiu parafii np. należy do organizacji katolickich, uczestniczy w pielgrzymkach, jego pilność, systematyczność, zainteresowania, stosunek do przedmiotu nie budzi żadnych zastrzeżeń, posiada inne osiągnięcia indywidualne promujące ocenę celującą. Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który: a) nie spełnia wymagań na ocenę dopuszczającą, (i) b) odmawia wszelkiej współpracy, (i) c) ma lekceważący stosunek do przedmiotu i wiary.

5 Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Podaje, że przez chrzest należy do Kościoła. Streszcza teksty biblijne o Kościele. Wskazuje, że wiara w Kościół to wiara w Chrystusa. I. W POSZUKIWANIU WŁASNEGO MIEJSCA W KOŚCIELE I ŚWIECIE Przytacza treść modlitwy Podaje znaczenie słowa Skład Apostolski. Kościół. Wyjaśnia określenia: Wymienia przymioty Kościoła. wspólnota, Kościół. Wyjaśnia znaczenie słowa Wskazuje, dlaczego odpowiedzialność. powinniśmy się angażować w Analizuje przymioty Kościoła. życie Kościoła. Wylicza dary, jakie otrzymujemy przez chrzest. Uzasadnia potrzebę kształtowania swojej wiary, nadziei i miłości. Wskazuje na konieczność podejmowania różnych czynności w Kościele. Dowodzi, że należy trwać w zjednoczeniu z Chrystusem w Kościele. Podaje, kto założył Kościół. Wymienia symbole Ducha Wymienia sakramenty święte. Wymienia dary Ducha Wylicza cnoty Boskie. Wymienia najważniejsze wydarzenia z życia Najświętszej Panny. Objaśnia, czym jest Maryi II. DUCH ŚWIĘTY DAJE NAM NOWE ŻYCIE Podaje przykłady oddziaływania Ducha Świętego na Apostołów. Podaje przykłady z życia Maryi wskazujące na Jej otwarcie się na Ducha Wymienia imiona Apostołów. Wylicza określenia Kościoła. Podaje, kiedy Duch Święty został zesłany na Apostołów. Objaśnia teksty biblijne. o sakramentach świętych. Opowiada o spotkaniu Jezusa z Samarytanką. Przytacza treść Ewangelii o sakramencie chrztu świętego. Identyfikuje sakrament bierzmowania z działaniem Ducha Używa poprawnie terminu Kościół. Streszcza teksty biblijne. Wyjaśnia, że w sakramentach spotykamy się z Chrystusem. Wyjaśnia tekst biblijny o zesłaniu Ducha Wymienia owoce chrztu świętego. Wyjaśnia istotę poszczególnych darów Ducha Objaśnia, jaka rolę w życiu chrześcijanina pełnią wiara, nadzieja i miłość. Wyjaśnia, na czym polega współpraca w budowaniu Kościoła. Wskazuje, na czym polega misyjny charakter Kościoła. Wykrywa działanie Ducha

6 chrzest. Wyjaśnia, kim jest Duch Święty. Podaje, czym jest Kościół. Nazywa Eucharystię sakramentem miłości. Podaje, że Jezus jest Kapłanem, Prorokiem i Królem. Nazywa Boga miłosiernym i kochającym Ojcem. Rozróżnia pojęcie Kościoła lokalnego i powszechnego. Wskazuje na szacunek wobec ludzi innych wyznań. Stwierdza, że Duch Święty mieszka w każdym człowieku. Wskazuje, że Duch Święty, działa przez słowo Boże, sakramenty i osoby. Wyjaśnia potrzebę stałego otwarcia się na działanie Ducha Używa poprawnie terminu sakrament bierzmowania. Wyjaśnia znaczenie słowa charyzmat. Wskazuje na Osobę Ducha Świętego, jako Ożywiciela wiary, nadziei i miłości. Charakteryzuje postawę Maryi wobec Boga. III. DUCH ŚWIĘTY ŹRÓDŁEM JEDNOŚCI MIĘDZY LUDŹMI Wymienia warunki Identyfikuje Kościół ze sakramentu pokuty. wspólnotą założoną przez Używa poprawnie terminu Chrystusa. ekumenizm. Przytacza naukę Kościoła o Wyjaśnia, że cały Lud Boży Eucharystii. uczestniczy w zadaniach Wymienia skutki działania Chrystusa. Ducha Świętego w człowieku. Streszcza teksty biblijne. Wyjaśnia, kto należy do Poprawnie używa terminów: Kościoła. parafia, proboszcz, diecezja, Objaśnia, dlaczego Eucharystia biskup. świadczy o miłości. Wyjaśnia, na czym polega Używa poprawnie terminów: uczestnictwo we Mszy pokuta i nawrócenie. Świętej. Wybiera sposób czynnego Wskazuje na potrzebę zaangażowania się w życie wrażliwości wobec ludzi. liturgiczne i wspólnotowe. Uzasadnia znaczenie pokoju Analizuje teksty z Pisma na świecie. Świętego mówiące o pokoju. Świętego w życiu człowieka. Stwierdza, że do przyjęcia sakramentów potrzebna jest wiara i współpraca z Bogiem. Uzasadnia znaczenie działania Ducha Świętego w życiu człowieka. Określa sposoby rozwijania w sobie darów Ducha Wskazuje na postawę odpowiedzialności za Kościół. Określa Najświętszą Maryję Pannę jako wzór do naśladowania. Analizuje rolę Ducha Świętego w życiu Kościoła. Podaje treść arcykapłańskiej modlitwy Jezusa. Wyjaśnia potrzebę pracy nad sobą. Wskazuje na odpowiedzialność za wspólnotę parafialną. Uzasadnia potrzebę przyjmowania tego sakramentu. Uzasadnia potrzebę czynnej miłości w życiu człowieka. Opisuje owoce działania Ducha Świętego w życiu człowieka. Wskazuje wartości prowadzące do życia w pokoju. Dowodzi odpowiedzialności za

7 Przytacza treść Bożych przykazań. Podaje znaczenie zakazów i nakazów w życiu człowieka. Podaje, kto jest autorem błogosławieństw. Objaśnia znaczenie słowa sumienie. IV. ŚWIAT WARTOŚCI DROGĄ DO SZCZĘŚCIA Identyfikuje sumienie z Wymienia przykazania wewnętrznym głosem Boga w kościelne. człowieku. Przytacza różnice między Podaje znaczenie słowa wolnością a samowolą. wolność. Objaśnia, że Dekalog jest darem Wyjaśnia, co oznacza słowo kochającego Boga. błogosławiony. Wyjaśnia, jakich ludzi Wskazuje na postępowanie w błogosławi Jezus. świetle Dekalogu. Wskazuje na postępowanie zgodne z sumieniem. życie zgodne z przykazaniem miłości Boga i bliźniego. Proponuje sposoby zaangażowania w życie liturgiczne i wspólnotowe. Przytacza treść błogosławieństw. Wyjaśnia treść Bożych przykazań. Rozróżnia rodzaje sumienia. Wyjaśnia, że wolność opiera się na wartościach, a szczególnie na prawdzie. Wskazuje wartości, których bronią przykazania. Określa sposób realizacji błogosławieństw w życiu. Podaje, czym jest świętość i powołanie. Wymienia dwie znane postacie głoszące Ewangelię w dzisiejszym świecie. Wyjaśnia znaczenie słów: świecki, kultura. Objaśnia, na czym polegają misje. Wyjaśnia, kim był Piotr dla Apostołów. Rozróżnia nauczanie zwyczajne i nadzwyczajne. Wskazuje potrzebę V. MISJA KOŚCIOŁA W ŚWIECIE ODPOWIEDZIALNE DZIEDZICTWO Podaje nazwiska biskupów Przytacza treść nakazu swojej diecezji. misyjnego Chrystusa. Wymienia sakramenty święte. Przytacza słowa, jakie skierował Przytacza treść tekstów Jezus do Piotra. źródłowych o świętości. Podaje, kto sprawuje Urząd Wymienia trzy funkcje Nauczycielski Kościoła. wypełniane przez Chrystusa. Wymienia różne formy życia Objaśnia, że życie zakonne zakonnego. polega na służbie Bogu i Identyfikuje parafię, jako ludziom. wspólnotę Kościoła. Wyjaśnia znaczenie słowa Wyjaśnia, że treść nakazu misja. misyjnego dotyczy wszystkich Wyjaśnia przypowieść o chrześcijan. talentach. Wyjaśnia, na czym polega Wskazuje na potrzebę funkcja kapłańska, prorocka Podaje tytuły prasy misyjnej. Wybiera sposób własnego zaangażowania się w dzieło misyjne Kościoła. Używa poprawnie terminów: prymat, kolegium. Wyjaśnia znaczenie terminów: nieomylność, rady ewangeliczne. Używa poprawnie terminów: encyklika, imprimatur, misja, dogmat. Uzasadnia potrzebę głoszenia Ewangelii. Określa kapłaństwo mianem

8 szacunku i modlitwy za kapłanów. Wskazuje na postawę szacunku dla osób żyjących w zakonie. Wymienia kilku literackich i historycznych bohaterów narodowych. Wymienia przykazania Boże. Podaje, że życie ludzkie jest darem Boga. Objaśnia, że należy dbać o własne życie i zdrowie. Opowiada o cierpieniu Chrystusa. Wymienia sakramenty święte. Wyjaśnia sens śmierci w świetle wiary. Określa formy pomocy innym. Proponuje modlitwę w intencji swoich rodziców. Przytacza motto życiowe szacunku dla hierarchii Kościoła. Wskazuje na potrzebę nauczania przez Kościół. Określa potrzebę modlitwy za misje. Proponuje sposób zaangażowania w życie parafii. i królewska. Uzasadnia potrzebę zdobywania wiedzy. Analizuje, w jaki sposób może sam włączyć się w dzieło misyjne. VI. CZYNIĆ ŚWIAT SZCZĘŚLIWYM Podaje, że człowiek jest istotą społeczną. Podaje przykłady wydarzeń biblijnych mówiące o postępowaniu wobec bliźnich. Wymienia współczesne zagrożenia życia. Streszcza fragmenty Pisma Świętego mówiące o cierpieniu. Objaśnia, czym jest piekło, niebo, czyściec. Wyjaśnia, dlaczego chrześcijanie zawierają ślub w Kościele. Stwierdza, że zbawienie to ostateczne zjednoczenie z Bogiem. Określa, na czym polega miłość do Ojczyzny. Wskazuje, na czym polega odpowiedzialne rodzicielstwo. Podaje, że Bóg każdego Wylicza wspólnoty, w których żyje człowiek. Podaje znaczenie słowa Dekalog. Wymienia elementy chrześcijańskiego pogrzebu. Wyjaśnia, że poczęcie dziecka jest współdziałaniem miłości Boga i rodziców. Stwierdza, iż każdy gest wobec drugiego człowieka jest okazaniem miłości Chrystusowi. Porównuje miłość małżeńską do miłości Chrystusa wobec Kościoła. Wskazuje na wartość osobistą, społeczną i religijną życia i zdrowia. Uzasadnia potrzebę modlitwy za zmarłych. Analizuje fragmenty Pisma Świętego mówiące o cierpieniu. VII. KATECHEZY LITURGICZNE Podaje, kiedy Maryja została pośrednictwa w misji Chrystusa. Wskazuje na zadania, jakie są do spełnienia w Kościele. Proponuje modlitwę w intencji powołań. Dowodzi odpowiedzialności za rozwój kultury. Wyjaśnia, dlaczego człowiek powinien dbać o życie. Wyjaśnia znaczenie słów przysięgi małżeńskiej. Objaśnia, na czym polega chrześcijański sens śmierci. Wskazuje na konieczność realizacji dobrych czynów wśród najbliższych. Dowodzi wdzięczności rodzicom za dar życia. Wykonuje plakat zachęcający do obrony życia i zdrowia. Uzasadnia sens choroby i cierpienia. Analizuje losy ojczyzny. Objaśnia na czym polegał dar

9 św. Stanisława Kostki: Do wyższych rzeczy jestem stworzony i dla nich pragnę żyć. Podaje, jakich wydarzeń zbawczych dotyczą poszczególne tajemnice. Wylicza tradycje związane z Bożym Narodzeniem. Podaje, kiedy Kościół obchodzi uroczystość Zesłania Ducha Objaśnia, czym jest Wielki Post. Określa, co jest celem ziemskiej wędrówki człowieka. Wskazuje, że Adwent jest okresem liturgicznym, który przygotowuje nas do świąt Bożego Narodzenia. powołał do świętości. PRZYTACZA TREŚĆ ŚLUBÓW KRÓLA JANA KAZIMIERZA I PRYMASA WYSZYŃSKIEGO. Identyfikuje Zesłanie Ducha Świętego jako początek objawienia Kościoła. Używa poprawnie pojęć: powołanie, służba Bogu, świętość. Streszcza treść Ewangelii o narodzeniu Jezusa. Wyjaśnia sens dzielenia się opłatkiem. Wyjaśnia, że zmartwychwstanie Chrystusa jest fundamentalną prawdą naszej wiary. Wskazuje na potrzebę modlitwy różańcowej. Opisuje wymowę adwentowych zwyczajów i symboli. Opisuje, na czym polega prawdziwe nawrócenie i pokuta. ogłoszona Królową Polski. Przytacza poszczególne tajemnice Różańca. Wymienia środki pomocy duszom w czyśćcu cierpiącym. Wymienia dary Ducha Objaśnia, co należy czynić, aby być dzieckiem Maryi. Opowiada o życiu św. Stanisława Kostki. Określa, czym jest Tajemnica Wcielenia. Proponuje sposób przeżycia okresu Wielkiego Postu. Wnioskuje, że przez zmartwychwstanie Chrystus pokonał śmierć, jest prawdziwym Bogiem i Zbawicielem wierzących. Dowodzi radosnego charakteru przeżywania świąt Bożego Narodzenia. języków. Wyjaśnia eschatologiczny wymiar Adwentu. Charakteryzuje postępowanie św. Stanisława Kostki. Opisuje postawę świętych i błogosławionych, z których może czerpać wzorce. Dowodzi odpowiedzialności za radosne przeżycie świąt Bożego Narodzenia. Wskazuje na potrzebę wysiłku na rzecz duchowego przeżycia Wielkiego Postu. Stwierdza potrzebę dziękowania Chrystusowi Zbawicielowi. Określa postawę chrześcijanina wobec Matki Bożej. Analizuje podstawowe teksty biblijne zapowiadające przyjście Pana.