WYZNACZANIE PODSTAWOWYCH PARAMETRÓW FILTRÓW INTERFERENCYJNYCH Z WYKORZYSTANIEM DWÓCH SPEKTRORADIOMETRÓW
|
|
- Czesław Szydłowski
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Autor: Damian Pacholec, Aleksandra Tomaszewska Opiekun naukowy: dr inż. Piotr Walczykowski WYZNACZANIE PODSTAWOWYCH PARAMETRÓW FILTRÓW INTERFERENCYJNYCH Z WYKORZYSTANIEM DWÓCH SPEKTRORADIOMETRÓW Streszczenie: Pozyskanie danych obrazowych i późniejsze ich wykorzystanie w rozpoznaniu obrazowym można przeprowadzić z wykorzystaniem technik wielo- i hiperspektralnych. Pozwalają one na wieloaspektowe analizowanie i wykorzystanie w wielu dziedzinach nauki. Istnieją możliwości wspomagania pozyskiwania danych ze względu na sprecyzowane i indywidualne zapotrzebowanie na ściśle określone dane. Jedną z możliwości jest wykorzystanie do tego celu optycznych filtrów interferencyjnych pozwalających na uwydatnienie konkretnie interesujących nas długości fali. Pozwala to na bardzo precyzyjne analizowanie widma promieniowania. Aby móc w pełni wykorzystać właściwości filtrów, w tym świadomie nimi manipulować należy poznać ich szczegółowy charakter. Do tego celu można wykorzystać spektroradiometr, który pozwala na pomiar transmitancji. Po uprzednim przekonwertowaniu danych można je przetworzyć i wyznaczyć podstawowe parametry filtrów, co znacznie ułatwia i precyzuje dobór odpowiedniego typu do występującego zapotrzebowania. Słowa kluczowe: teledetekcja, charakterystyka odbiciowa, interpretacja zobrazowań, technika wielo- i hiperspektralna, filtry interferencyjne. Wprowadzenie: Obiekty terenowe charakteryzują się bardzo zróżnicowanym odbiciem promieniowania słonecznego w różnych zakresach widma promieniowania elektromagnetycznego. Wielkość odbicia spektralnego w funkcji długości fali określana jest charakterystyką spektralną, metody rozpoznawania obiektów oparte na rejestracji w kilku zakresach spektralnych są określane w teledetekcji mianem metod wielospektralnych. Obrazy wielospektralne pozyskuje się za pomocą odpowiednich kamer, skanerów lub równocześnie kilkoma sprzężonymi aparatami, z których każdy pracuje w innym zakresie (kanale) widma spektralnego. Zobrazowania hiperspektralne podobnie jak wielospektralne składają się z obrazów zarejestrowanych w różnych fragmentach spektrum. W odróżnieniu od techniki
2 wielospektralnej technika hiperspektralna pozyskuje zobrazowania z dużo większą liczbą (nawet do kilkuset) kanałów, które obejmują niewielkie framgmenty spektrum elektromagnetycznego (10 20 nm). Są one gęsto rozmieszczone, pozwalając tym samym na niemal na ciągły pomiar charakterystyk spektralnych. Im więcej zarejestrowanych kanałów tym więcej możliwości wykrycia różnic w charakterystykach odbicia spektralnego badanych obiektów, jednocześnie coraz bardziej zbliżając się do rzeczywistego kształtu krzywych spektralnych tych obiektów. Prościej mówiąc jeżeli zarejestrowano by odpowiednio wiele oraz odpowiednio wąskich fragmentów spektrum to porównując odpowiedzi spektralne z krzywymi spektralnymi uzyskanymi z pomiarów rozpoznawanie obiektów stało by się dokładniejsze i szybsze. 1. Wielo- i hiperspektralne pozyskiwanie danych Pozyskiwanie danych teledetekcyjnych opiera się na pomiarze natężenia odbitego promieniowania elektromagnetycznego oraz promieniowania emitowanego przez badany obiekt. Pozyskiwanie to odbywa się za pomocą sensorów, które ze względu na źródło energii można podzielić na dwie grupy : pasywne oraz aktywne, których charakterystykę przedstawia Graf1. Graf 1.1 Podział sensorów [opracowanie własne] SENSORY AKTYWNE PASYWNE RADARY LiDAR KAMERY SKANERY OBRAZUJĄCE - 1 -
3 Poddając interpretacji powyższy graf wywnioskować można, iż sensory aktywne, do których można zakwalifikować m.in. radary, wykorzystują energię, którą same wytarzają np. pod postacią sztucznego światła oświetlającego teren, w celu rejestracji odbitego promieniowania. Natomiast sensory pasywne, wykorzystują energie od naturalnego (istniejącego) źródła, którym może być Słońce. Sensory dostarczają danych takich jak : zdjęcia (np. panchromatyczne, barwne, spektrostrefowe), wielospektralne i hiperspektralne obrazy cyfrowe, itp. Pozyskiwanie danych można podzielić na : - pozyskiwanie danych z niskiego pułapu, a więc za pomocą kamer wielospektralnych lub hiperspektralnych na powierzchni Ziemi oraz zobrazowania lotnicze (np. za pomocą kamery ADS 40) - pozyskiwanie danych z pułapu satelitarnego czyli zobrazowania satelitarne (np. za pomocą sensorów, np. Sensor HYPERION satelity EO-1). Szczegółowe omówienie pozyskiwania danych z tych zakresów przedstawiono w kolejnym podrozdziale Kamery wielospektralne Jednymi z najpopularniejszych urządzeń służących do pozyskiwania danych obrazowych są kamery wielospektralne, wśród których można wyróżnić kamery analogowe oraz kamery cyfrowe. Kamery analogowe posiadają wysoką zdolność rozdzielczą przy dużym polu widzenia ok Jednakże ich stosowanie niemalże wyszło już z użycia, ze względu na długi proces obróbki fotochemicznej oraz brak możliwości opracowywania pozyskanych danych niemalże w czasie rzeczywistym, dlatego szczególną uwagę w artykule zwrócono na kamery cyfrowe [1]. Kamery cyfrowe można podzielić na : matrycowe oraz skanerowe. Istotną różnicą pomiędzy nimi jest ilość detektorów. Kamera matrycowa posiada matrycę złożonych z kilku pojedynczych detektorów CCD, natomiast kamera skanerowa bazuję na pojedynczych linijkach. Kamery cyfrowe z matrycą CCD odfotografują teren kilkoma kamerami jednocześnie, co oznacza, że mają konstrukcje modułową. Przykładem takiej kamery jest kamera DMC Jest to jedna z pierwszych kamer cyfrowych, ale dzięki żyroskopowej stabilizacji może wymiennie operować z kamerami analogowymi. W DMC 2001 rejestrowane - 2 -
4 są jednocześnie cztery obrazy (sub-images), dwa w kierunku lotu samolotu i dwa w kierunku poprzecznym. Efektem takiej pracy są obrazy stereoskopowe. Po wstępnym przetworzeniu tych obrazów, uzyskuje się jeden wirtualny obraz (virtual image) [2]. Kamery cyfrowe typu skanerowego to urządzenia rejestrujące w sposób ciągły promieniowanie elektromagnetyczne poprzez linijki detektorów CCD, dzięki czemu eliminuję podstawowe nieciągłości fotografii. Tak jak w cyfrowych kamerach typu matrycowego, kamery typu skanerowego umożliwiają uzyskanie obrazów stereoskopowych, jednakże uzyskując jednocześnie dwa obrazy ( a nie cztery, jak w przypadku kamer typu matrycowego), w kierunku lotu (w przód ) lub do tyłu (wstecz) Skanery wielospektralne Skaner wielospektralny pozyskuję zobrazowania w zakresie od 0,3µm do około 14 µm, czyli w zakresach od ultrafioletu aż do podczerwieni termalnej. W porównaniu do kamer wielospektralnych skanery obrazują w węższych oraz bardziej licznych zakresach widma, a zakres spektralny, w którym może operować skaner, wykracza poza zakres dostępny dla filmów lotniczych. Skaner ten przeszukuje obrazowany obszar i odbiera oraz rejestruję energię od poszczególnych punktów terenu. Istnieją dwa typy skanerów różniące się układem przeszukującym (analizującym) : -whiskbroom (skaner optyczno-mechaniczny) - pushbroom (skaner elektooptyczny) [1] Różnicę pomiędzy tymi skanerami opisuję tabela (Tab. 1): Tabela Porównanie skanerów [Kurczyński, 2013] Whiskbroom Pushbroom Wąskie pole widzenia, a więc rejestruję energię z małego fragmentu terenu Obracające się lub oscylujące lustro- wysoki Brak elementów ruchomych układu koszt optycznego- niski koszt Przeszukiwanie w płaszczyźnie prostopadłej Linijka detektorów zorientowana prostopadle do kierunku lotu do kierunku lotu Odbieranie oraz rejestracja energii punkt po Skanowanie za pomocą linijek CCD punkcie - 3 -
5 Skanowanie poprzeczne, czyli przeszukiwanie odbywa się w kierunku poprzecznym do kierunku lotu Mała liczba detektorów - krótki czas naświetlania Mała ilość detektorów do kalibracji Długa ogniskowa duże rozmiary urządzenia dla małych IFOV 1 Brak ograniczeń spektralnych łatwość podziału za pomocą filtrów Obrazowanie w kierunku podłużnym, odbywa się przez ruch do przodu i sukcesywne odczytywanie sygnałów z linijki detektorów Duża ilość detektorów długi czas uśredniania Duża ilość detektorów do kalibracji Krótka ogniskowa małe rozmiary urządzenia dla małych IFOV Podział widma jedynie na kilka kanałów Obecnie w przestrzeni wokółziemskiej znajduje się wiele różnych satelitów, które pozwalają na obrazowanie Ziemi. Wśród sensorów satelitarnych należy zwrócić uwagę na sensory umieszczone na pokładach amerykańskich i europejskich satelitów, takie jak amerykańskich: Landsat oraz francuskich SPOT. Kolejno dla Landsat 4 i 5 TM (Thematic Mapper ) oraz następna wersja na pokładzie Landsat 7 ETM (Enhanced Thematic Mapper). Rozdzielczość ETM w kanale panchromatycznym wynosi 15m, natomiast w kanałach spektralnych 30m. Satelity SPOT posiadają sensory HRV (High Resolution Visible) oraz HGR (High Goemetric Resolution), których rozdzielczość danych naziemnych waha się od 2,5 m do 20 m. [3] Podsumowując, kamery cyfrowe w przeciwieństwie do kamer analogowych uzyskują nie tylko zobrazowania panchromatyczne, a także barwne. Kamery cyfrowe charakteryzują się rozdzielczością radiometryczną równą bitów. W celu otrzymywania zobrazowań tylko w wybranych zakresach stosuję się specjalistyczne filtry, które szczegółowo umówiono w kolejnym rozdziale. 2. Filtry Do szczegółowej analizy oraz badania tylko wybranych zakresów widma światła wykorzystywane są filtry optyczne, których właściwości ulegają zmianie w zależności od ich 1 IFOV Instantaneous Field of View - 4 -
6 rodzaju. Działają na zasadzie przepuszczania lub blokowania konkretnych długości fal. Np. w celu wyeliminowania długości fali przypadającej dla barwy czerwonej stosuje się filtr pochłaniający tę długość fali promieniowania. Przy opracowaniu wykorzystano filtry interferencyjne będące układami cienkich warstw dielektrycznych naniesionych na płytkach, w których zachodzi wielokrotne odbicie wewnętrzne prowadzące do interferencji. W zastosowaniu istnieją ponadto m.in. filtry ciekłokrystaliczne LCTF (ang. Liquid Crystal Tunable Filters), wzbogacone o warstwy ciekłych kryształów pozwalające na ich przestrajalność elektroniczną, powodując zmianę kąta płaszczyzny polaryzacji światła i absorpcyjne selektywnie absorbujące światło, pozostawiając jedynie wybrany fragment widma. Zjawiskiem pozwalającym na poprawne działanie takich filtrów jest interferencja światła polegająca na sumowaniu się natężeń fal świetlnych przy ich wzajemnym nakładaniu. Oznacza to, że przy interferencji fal zachodzi wzajemne wzmacnianie ich w jednych punktach ośrodka, a osłabianie w innych. Jednakże, aby mogło zaistnieć zjawisko interferencji fal konieczne jest spełnienie warunku spójności fal, tj. aby ich różnice faz nie były zmienne w czasie. Promienie świetlne będące falami elektromagnetycznymi są sprzężoną ze sobą falą elektryczną opisaną przez wektor natężenia pola elektrycznego E oraz falą magnetyczną opisaną przez wektor natężenia pola magnetycznego B (Rys.1.). Za sprawą wektora E wywoływane są wrażenia świetlne na organy wzroku, płyty fotograficzne, fotoelementy i inne przyrządy wykrywające i mierzące światło [4]. Propagacja wiązki promieniowania S złożona jest z wielu odbić i załamań (Rys.2.). Promień padający pod kątem α odbija się jako promień R 1, a także załamuje przechodząc przez warstwę pod kątem β, po czym ponownie odbija się i załamując się na dolnej powierzchni rozchodzi się jako promień T 1. Proces powtarza się powodując rozchodzenie się promieni odbitych (R n ) i promieni (T n ) przechodzących przez warstwę
7 Rys.2.1. Sprzężone fale elektryczne i magnetyczne [Levin, 1999] Rys.2.2. Odbicia i załamania wiązki promieniowania padającego na cienką warstwę [opracowanie własne na podstawie Meyer-Arendt, 1979] - 6 -
8 Odpowiedzialna za to jest budowa filtra (Rys.3.), wewnątrz którego znajduje się cienka warstwa dielektryka umieszczona pomiędzy dwoma szklanymi warstwami, których wewnętrzne strony są warstwami półprzepuszczalnymi. Odległość pomiędzy nimi odpowiada za barwę przepuszczanego światła i równa jest zazwyczaj pół długości fali lub jej nieparzystej wielokrotności. W celu dokładnego analizowania widma promieniowania użyteczne są filtry o wysokiej transmisji i jednocześnie wąskim zakresie promieniowania. Aby osiągnąć takie właściwości należy użyć nawet do kilkudziesięciu cienkich warstw dielektrycznych z na przemian dużymi i małymi wartościami współczynnika załamania. Najczęściej stosuje się warstwy z kriolitu, dwutlenku magnezu, siarki, tytanu, czy siarczku cynku. Taka konstrukcja pozwala na uzyskanie maksimum interferencyjnego dla pewnej długości fali przy jednoczesnym tłumieniu innych niepotrzebnych fal. Rys Schemat budowy prostego filtra interferencyjnego [opracowanie własne] - 7 -
9 3. Spektroradiometry Urządzeniem pozwalającym na pomiar transmitancji, radiacji, czy irradiacji jest spektroradiometr. Do wyznaczenia parametrów filtrów interferencyjnych wykorzystano spektroradiometr FieldSpec 4 Wide-Res oraz FieldSpec 3 wraz ze wzorcem odbiciowym. Kolejno pierwszy charakteryzuje się zakresem spektralnym od nm, spektralną zdolnością rozdzielczą 3 nm (dla 700 nm), 30 nm (dla 1400/2100 nm). Wykorzystuje detektory VNIR (Visible and Near Infrared), SWIR 1 (Short - Wave Infrared) i SWIR 2 [5]. Drugi z nich różni się jedynie spektralną zdolnością rozdzielczą wynoszącą 3 nm (dla 700 nm), 10 nm (dla 1400/2100 nm). 4. Wyznaczenie parametrów filtrów Charakterystycznymi wielkościami opisującymi filtry są: maksymalna transmisja filtra T max wyrażona w procentach, długość fali dla maksymalnej transmisji λ max (ang. CWL Center Wavelength) oraz szerokość połówkowa przepuszczanego pasma (ang. FWHM Full Wigth at Half Maximum) [6]. Są to wartości pozwalające na szczegółowe ustalenie zastosowania i użyteczności takiego filtra. Na przykładzie filtra o długości fali wynoszącej około 1050 nm i odpowiadającej mu maksymalnej transmisji ~ 26 % przedstawiono charakterystyczne parametry filtrów (Rys.4.). Dane pozyskano z jednego spektroradiometru, którego charakterystyka została przedstawiona we wcześniejszym rozdziale
10 Rys.4.1. Parametry charakterystyczne filtrów [opracowanie własne] Otrzymane dane przekonwertowano i opracowano w arkuszu kalkulacyjnym. W tabeli (Tab.2.) ukazano przykładowo wybrane długości fali wyrażone w nanometrach (nm) oraz odpowiadające im przepuszczalności dla poszczególnych filtrów wyrażone w procentach %. Istotą opracowywanego programu jest zmechanizowanie obliczenia wartości - CWL oraz + CWL, które przedstawiają odpowiednio najmniejszą / największą długość fali, dla których transmisja jest równa połowie największej procentowej przepustowości danego filtra. W związku z możliwością wystąpień miejscowych i nieznacznych, lecz powodujących ingerencję w obliczenia wartości transmisji brzegowych długości fal, zakres długości fali biorący udział w obliczeniach należało zawęzić do wartości ± 50 nm od wartości CWL
11 Tabela 4.1. Przykładowe długości fali i odpowiadające im transmisje Długość fali ,0-0,33% -0,56% 0,46% 1,04% -0,34% 1,75% 351,0 0,02% -0,45% 0,90% 0,44% 0,01% 0,95% 352,0-0,35% -0,08% 0,22% 0,02% 0,47% 0,60% 353,0 0,11% -0,47% -0,48% -0,67% 0,01% 0,71% 354,0 0,04% -0,57% 0,00% -0,61% -0,06% 0,47% 355,0 0,11% -0,45% 0,33% 0,18% -0,04% 0,09% 356,0 0,28% -0,21% 0,14% 0,95% 0,05% 0,07% 357,0 0,01% 0,06% -0,13% 0,80% 0,38% 0,82% 358,0-0,35% 0,06% -0,27% 0,36% -0,22% 0,93% 359,0-0,35% 0,25% -0,39% -0,13% -0,48% 1,03% 360,0-0,11% 0,51% -0,45% -0,33% -0,06% 1,35% 361,0-0,26% 0,11% -0,18% 0,20% 0,26% 1,51% 362,0-0,10% -0,12% 0,04% 0,15% 0,16% 1,54% 363,0 0,16% -0,14% 0,21% 0,10% 0,07% 1,59% 364,0 0,25% 0,00% 0,33% 0,33% 0,18% 1,62% 365,0 0,05% 0,30% 0,26% 0,09% 0,03% 1,31% 366,0 0,11% 0,28% 0,15% -0,04% 0,18% 1,10% Ogólny algorytm wyznaczania parametrów filtrów oraz ich kontrolę przedstawiono za pomocą schematów (Schemat.1-2). Pierwszym etapem jest wyznaczenie maksymalnych transmisji T max za pomocą funkcji: (=MAX(zakres danych)), gdzie zakresem są wszystkie zarejestrowane długości fali oraz odpowiadające im wartości transmisji oraz odpowiadających im długości fali (CWL) wyznaczona przy pomocy funkcji: (=BD.SUMA(baza danych; pole; kryterium)) przy czym bazą danych są wszystkie długości fali i odpowiadające im transmisje, polem jest kolumna, z której wyznaczana będzie wartość (w tym przypadku kolumna długości fali), a kryterium to nazwa kolumny oraz wybrana z jej wartości maksymalna transmisja. Wyznaczenie minimalnej oraz maksymalnej długości fali dla połowy maksymalnej transmisji następuje z wykorzystaniem kolejno poniższych funkcji: (=BD.MIN(baza danych; pole; kryterium)) oraz (=BD.MAX(baza danych; pole; kryterium)) przy czym w tym przypadku zmianie ulegnie kryterium (= >= &(1/2T max )) za
12 względu na zawężoną długość fali odpowiadającą połowie maksymalnej transmisji. Pozostałe argumenty wprowadza się analogicznie jak przy wyznaczaniu CWL. Schemat 4.1. Algorytm wyznaczania podstawowych parametrów filtrów [opracowanie własne]
13 Schemat 4.2. Kontrola wyników [opracowanie własne] 5. Porównanie wpływu instrumentów na wyznaczone parametry filtrów Wyznaczone parametry filtrów interferencyjnych mogą się różnić względem siebie w zależności od tego, jakiego urządzenia wykorzystano w celu pozyskania danych spektralnych. Zestawienia dokonano za pomocą wzorca odbiciowego oraz filtra interferencyjnego. W poniższym przykładzie przedstawiono porównanie otrzymanych transmisji z obu instrumentów dla tego samego filtra (1100 nm)
14 Rys Transmisje filtra 1100 nm dla obu instrumentów [opracowanie własne] Jak można zauważyć na powyższym wykresie (rys.5) ważną rolę w procesie wyznaczania parametrów filtrów odgrywa spektralna zdolność rozdzielcza charakteryzująca szerokość okna pomiarowego. Ma to wpływ na kształt krzywej transmisji, a tym samym na wartości wyznaczanych parametrów. Czerwona krzywa wyraża transmisję urządzenia z oknem 10 nm. Pozwala ono na bardziej szczegółową rejestrację, czego wynikiem jest wyszczuplenie i wydłużenie krzywej. Tym samym zmienia się wartość maksymalnej transmisji oraz szerokość połówkowa. Niebieska krzywa reprezentująca urządzenie z oknem 30 nm przedstawia sposób, w jaki zwiększona szerokość okna zaokrągla krzywą spektralną tracąc tym samym na szczegółowości. Ponadto takie zaokrąglenie działa podobnie do filtra dolnoprzepustowego nie uwzględniając dość dużego zakresu transmisji. Odnosząc otrzymane transmisje filtru to transmisji wzorca dostarczonego przez producenta (rys.6) należy stwierdzić, iż różnią się one od wartości fabrycznej. Największą różnicę można zaobserwować przy najwyższych wartościach transmisji. Oba instrumenty zaokrąglają szczytowe wartości, tym samym obniżając transmisje maksymalne. Im węższe okno, tym krzywa bardziej zbliżona do wartości fabrycznej
15 Rys.5.2. Transmisja filtra 1100 nm wg producenta Kolejnego porównania dokonano za pomocą wzorca bieli poprzez pomiar tak samo długo nagrzanym urządzeniem, takiej samej liczby obserwacji z jednakowym interwałem czasu. Wykres bezbłędnego urządzenia powinien być zbliżony do prostej. Każde odchylenie świadczy o istniejącym zaburzeniu. Wykres wyraźnie przedstawia dwa piki świadczące o tym, że dla długości fali około 1000 nm i 1800 nm występuje pewne zaburzenie (rys.7). Wyżej wymienione piki spowodowane są przejściem na granicy dwóch detektorów. Można zauważyć, że czerwony wykres charakteryzujący instrument z oknem 10 nm ma mniejsze odstępstwa od prostej (rys.8-9), co świadczy o tym, że lapiej radzi sobie z przejściem na granicy detektorów. Tym samym przedstawia mniejsze zakłamanie pomiaru
16 Rys.5.3. Zestawienie wzorców odbiciowości [opracowanie własne] Rys.5.4. Pierwszy pik dla długości fali 1000 nm [opracowanie własne]
17 Rys.5.5. Drugi pik dla długości fali 1800 nm [opracowanie własne] 6. Podsumowanie W rozpoznaniu obrazowym ważną rolę pełnią techniki wielo- i hiperspektralne, których bazą jest analiza spektralna obiektów oparta na pomiarze transmisji czy odbiciowości promieniowania elektromagnetycznego. Do pozyskiwania takich danych można się posłużyć specjalistycznym instrumentem, takim jak wykorzystany spektroradiometr, pozwalający na pomiar transmisji, radiancji oraz irradiancji. Celem uszczegółowienia i akwizycji wybranych danych stosowane są filtry interferencyjne, które poprzez swoją konstrukcję polegającą na wzmacnianiu konkretnej długości fali przy jednoczesnym osłabieniu innych pozwala na odseparowanie tej wybranej z określonego przedziału widma. Najważniejszymi parametrami każdego filtra jest jego maksymalna transmisja T max, która jest wyrażona w procentach, długość fali dla maksymalnej transmisji λ max (CWL) oraz szerokość połówkowa przepuszczanego pasma (FWHM). Wyznaczenie tych parametrów jest niezwykle istotne przy wybieraniu odpowiednich filtrów
18 podczas stosowania technik wielospektralnych, ze względu na ocenę przydatności poszczególnych filtrów do analizy badanych obiektów. Jednym ze sposobów wyznaczenia powyższych parametrów jest wykorzystanie spektroradiometru, tak jak zostało zrobione w opisywanych doświadczeniach. Ponadto należy mieć na uwadze wpływ rodzaju i klasy wykorzystanego instrumentu na wartości wyznaczanych parametrów. Jednakże analiza i opracowanie danych pozyskanych z wykorzystaniem spektroradiometru jest bardzo czasochłonna i trudna ze względu na dużą ilość danych. Jedynym ze sposobów uproszczenia procesu określania parametrów filtrów jest automatyzacja procesu weryfikacji, analizy i opracowywania danych pozyskanych spektroradiometrem, którą można uzyskać poprzez zastosowanie odpowiednich alwgorytmów przedstawionych w opracowaniu. Tak opracowane algorytmy, które pozwalają na filtrację bazy danych, w prosty i jasny sposób umożliwiają na wyznaczenie najważniejszych parametrów filtrów interferencyjnych. LITERATURA Kurczyński Z. Lotnicze i satelitarne obrazowanie Ziemi roz.14 Praca zbiorowa pod red. Józefa Saneckiego Teledetekcja pozyskiwanie danych, roz.2 Królewicz S. Charakterystyka wybranych cech współczesnych średnio- i wysokorozdzielczych danych teledetekcyjnych Dietław A., Jaworski B., Procesy falowe, optyka, fizyka atomowa i jądrowa Kurs fizyki, t Levin N., Fundamentals of Remote Sensing, 1999 Castagno G., Demichelis F., Minetti Mezzetti E., Design method for multilayer interference filters, Applied Optics, 1980 Ciosek J., Wpływ struktury warstwy dzielącej na własności wąskopasmowych filtrów interferencyjnych, WAT, 2000 Meyer Arendt J. R., Wstęp do optyki,
Dane teledetekcyjne. Sławomir Królewicz
Dane teledetekcyjne Sławomir Królewicz Teledetekcja jako nauka Teledetekcja to dziedzina wiedzy, nauki zajmująca się badaniem właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych przedmiotów bez bezpośredniego
Bardziej szczegółowoCharakterystyka danych teledetekcyjnych jako źródeł danych przestrzennych. Sławomir Królewicz
Charakterystyka danych teledetekcyjnych jako źródeł danych przestrzennych Sławomir Królewicz Teledetekcja jako nauka Teledetekcja to dziedzina wiedzy, nauki zajmująca się badaniem właściwości fizycznych,
Bardziej szczegółowoZDALNA REJESTRACJA POWIERZCHNI ZIEMI
Zdalne metody (teledetekcję) moŝna w szerokim pojęciu zdefiniować jako gromadzenie informacji o obiekcie bez fizycznego kontaktu z nim (Mularz, 2004). Zdalne metody (teledetekcję) moŝna w szerokim pojęciu
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..
Nazwisko... Data... Nr na liście... Imię... Wydział... Dzień tyg.... Godzina... Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa Początkowa wartość kąta 0.. 1 25 49 2 26 50 3 27 51 4 28 52 5 29 53 6 30 54
Bardziej szczegółowoKP, Tele i foto, wykład 3 1
Krystian Pyka Teledetekcja i fotogrametria sem. 4 2007/08 Wykład 3 Promieniowanie elektromagnetyczne padające na obiekt jest w części: odbijane refleksja R rozpraszane S przepuszczane transmisja T pochłaniane
Bardziej szczegółowoWykład 17: Optyka falowa cz.2.
Wykład 17: Optyka falowa cz.2. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Interferencja w cienkich warstwach Załamanie
Bardziej szczegółowoTELEDETEKCJA W MIEŚCIE CHARAKTERYSTYKA SPEKTRALNA RÓŻNYCH POKRYĆ DACHÓW, CZYLI ZMIANA FACHU SKRZYPKA NA DACHU
TELEDETEKCJA W MIEŚCIE CHARAKTERYSTYKA SPEKTRALNA RÓŻNYCH POKRYĆ DACHÓW, CZYLI ZMIANA FACHU SKRZYPKA NA DACHU Materiały zebrał dr S. Królewicz TELEDETEKCJA JAKO NAUKA Teledetekcja to dziedzina wiedzy,
Bardziej szczegółowoFizyka elektryczność i magnetyzm
Fizyka elektryczność i magnetyzm W5 5. Wybrane zagadnienia z optyki 5.1. Światło jako część widma fal elektromagnetycznych. Fale elektromagnetyczne, które współczesny człowiek potrafi wytwarzać, i wykorzystywać
Bardziej szczegółowoPRZESTRZENNE BAZY DANYCH
PRZESTRZENNE BAZY DANYCH ĆWICZENIA 1 TEMAT: Analiza satelitarnych danych Landsat w programie ArcGIS TELEDETEKCJA SYSTEM PASYWNY 1. Co to jest teledetekcja? 2. Co oznacza w teledetekcji system pasywny?
Bardziej szczegółowoOptyka stanowi dział fizyki, który zajmuje się światłem (także promieniowaniem niewidzialnym dla ludzkiego oka).
Optyka geometryczna Optyka stanowi dział fizyki, który zajmuje się światłem (także promieniowaniem niewidzialnym dla ludzkiego oka). Założeniem optyki geometrycznej jest, że światło rozchodzi się jako
Bardziej szczegółowoPodstawy Geomatyki Wykład VI Teledetekcja 2. Remote sensing methods based on multispectral satellite images (passive methods)
Podstawy Geomatyki Wykład VI Teledetekcja 2 Remote sensing methods based on multispectral satellite images (passive methods) Obrazowanie optyczne Podstawowa metoda teledetekcji pasywnej zobrazowania multispektralne
Bardziej szczegółowoPrawa optyki geometrycznej
Optyka Podstawowe pojęcia Światłem nazywamy fale elektromagnetyczne, o długościach, na które reaguje oko ludzkie, tzn. 380-780 nm. O falowych własnościach światła świadczą takie zjawiska, jak ugięcie (dyfrakcja)
Bardziej szczegółowoPomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła
Politechnika Gdańska WYDZIAŁ ELEKTRONIKI TELEKOMUNIKACJI I INFORMATYKI Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego
Bardziej szczegółowoFOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA
FOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA 2014-2015 program podstawowy dr inż. Paweł Strzeliński Katedra Urządzania Lasu Wydział Leśny UP w Poznaniu Format Liczba kolorów Rozdzielczość Wielkość pliku *.tiff CMYK 300
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ
ĆWICZENIE 84 WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ Cel ćwiczenia: Wyznaczenie długości fali emisji lasera lub innego źródła światła monochromatycznego, wyznaczenie stałej siatki
Bardziej szczegółowoĆwiczenie Nr 11 Fotometria
Instytut Fizyki, Uniwersytet Śląski Chorzów 2018 r. Ćwiczenie Nr 11 Fotometria Zagadnienia: fale elektromagnetyczne, fotometria, wielkości i jednostki fotometryczne, oko. Wstęp Radiometria (fotometria
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE
LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr 6 Temat: Wyznaczenie stałej siatki dyfrakcyjnej i dyfrakcja światła na otworach kwadratowych i okrągłych. 1. Wprowadzenie Fale
Bardziej szczegółowoTeledetekcja w ujęciu sensorycznym
Teledetekcja w ujęciu sensorycznym Zmysły ludzkie (wzrok, węch, słuch, dotyk, smak) nie reagują na większość bodźców pochodzących od otaczającego nas Świata. W przypadku człowieka rolę odbiornika różnego
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA III Drgania i fale mechaniczne Wymagania na stopień dopuszczający obejmują treści niezbędne dla dalszego kształcenia oraz użyteczne w pozaszkolnej działalności ucznia.
Bardziej szczegółowoWidmo fal elektromagnetycznych
Czym są fale elektromagnetyczne? Widmo fal elektromagnetycznych dr inż. Romuald Kędzierski Podstawowe pojęcia związane z falami - przypomnienie pole falowe część przestrzeni objęta w danej chwili falą
Bardziej szczegółowoRys. 1 Geometria układu.
Ćwiczenie 9 Hologram Fresnela Wprowadzenie teoretyczne Holografia umożliwia zapis pełnej informacji o obiekcie optycznym, zarówno amplitudowej, jak i fazowej. Dzięki temu można m.in. odtwarzać trójwymiarowe
Bardziej szczegółowo17. Który z rysunków błędnie przedstawia bieg jednobarwnego promienia światła przez pryzmat? A. rysunek A, B. rysunek B, C. rysunek C, D. rysunek D.
OPTYKA - ĆWICZENIA 1. Promień światła padł na zwierciadło tak, że odbił się od niego tworząc z powierzchnią zwierciadła kąt 30 o. Jaki był kąt padania promienia na zwierciadło? A. 15 o B. 30 o C. 60 o
Bardziej szczegółowoZjawisko interferencji fal
Zjawisko interferencji fal Interferencja to efekt nakładania się fal (wzmacnianie i osłabianie się ruchu falowego widoczne w zmianach amplitudy i natężenia fal) w którym zachodzi stabilne w czasie ich
Bardziej szczegółowoOPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach.
OPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach. Zagadnienia, które należy znać przed wykonaniem ćwiczenia: Dyfrakcja światła to zjawisko fizyczne zmiany kierunku rozchodzenia
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej
Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Wprowadzenie Światło widzialne jest to promieniowanie elektromagnetyczne (zaburzenie poła elektromagnetycznego rozchodzące
Bardziej szczegółowoInterferencja jest to zjawisko nakładania się fal prowadzące do zwiększania lub zmniejszania amplitudy fali wypadkowej. Interferencja zachodzi dla
Interferencja jest to zjawisko nakładania się fal prowadzące do zwiększania lub zmniejszania amplitudy fali wypadkowej. Interferencja zachodzi dla wszystkich rodzajów fal, we wszystkich ośrodkach, w których
Bardziej szczegółowo- 1 - OPTYKA - ĆWICZENIA
- 1 - OPTYKA - ĆWICZENIA 1. Promień światła padł na zwierciadło tak, że odbił się od niego tworząc z powierzchnią zwierciadła kąt 30 o. Jaki był kąt padania promienia na zwierciadło? A. 15 o B. 30 o C.
Bardziej szczegółowoBADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA
Celem ćwiczenia jest: BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA 1. poznanie podstawowych właściwości interferometru z podziałem czoła fali w oświetleniu monochromatycznym i świetle białym, 2. demonstracja możliwości
Bardziej szczegółowoI. PROMIENIOWANIE CIEPLNE
I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE - lata '90 XIX wieku WSTĘP Widmo promieniowania elektromagnetycznego zakres "pokrycia" różnymi rodzajami fal elektromagnetycznych promieniowania zawartego w danej wiązce. rys.i.1.
Bardziej szczegółowoDr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska
Podstawy fizyki Wykład 11 Dr Piotr Sitarek Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska D. Halliday, R. Resnick, J.Walker: Podstawy Fizyki, tom 3, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2003. K.Sierański, K.Jezierski,
Bardziej szczegółowoSzczegółowe kryteria oceniania z fizyki w gimnazjum. kl. III
Szczegółowe kryteria oceniania z fizyki w gimnazjum kl. III Semestr I Drgania i fale Rozpoznaje ruch drgający Wie co to jest fala Wie, że w danym ośrodku fala porusza się ze stałą szybkością Zna pojęcia:
Bardziej szczegółowoPDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdffactory
gdzie: vi prędkość fali w ośrodku i, n1- współczynnik załamania światła ośrodka 1, n2- współczynnik załamania światła ośrodka 2. Załamanie (połączone z częściowym odbiciem) promienia światła na płaskiej
Bardziej szczegółowoOPTYKA. Leszek Błaszkieiwcz
OPTYKA Leszek Błaszkieiwcz Ojcem optyki jest Witelon (1230-1314) Zjawisko odbicia fal promień odbity normalna promień padający Leszek Błaszkieiwcz Rys. Zjawisko załamania fal normalna promień padający
Bardziej szczegółowoPomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej.
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW LABORATORIUM Z FIZYKI Pomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej. Wprowadzenie Przy opisie zjawisk takich
Bardziej szczegółowoUniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Światłowody
Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki Marcin Polkowski 251328 Światłowody Pracownia Fizyczna dla Zaawansowanych ćwiczenie L6 w zakresie Optyki Streszczenie Celem wykonanego na Pracowni Fizycznej dla Zaawansowanych
Bardziej szczegółowoĆwiczenie: "Zagadnienia optyki"
Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki" Opracowane w ramach projektu: "Wirtualne Laboratoria Fizyczne nowoczesną metodą nauczania realizowanego przez Warszawską Wyższą Szkołę Informatyki. Zakres ćwiczenia: 1.
Bardziej szczegółowoZjawisko interferencji fal
Zjawisko interferencji fal Interferencja to efekt nakładania się fal (wzmacnianie i osłabianie się ruchu falowego widoczne w zmianach amplitudy i natężenia fal) w którym zachodzi stabilne w czasie ich
Bardziej szczegółowoBadanie zjawisk optycznych przy użyciu zestawu Laser Kit
LABORATORIUM OPTOELEKTRONIKI Ćwiczenie 5 Badanie zjawisk optycznych przy użyciu zestawu Laser Kit Cel ćwiczenia: Zapoznanie studentów ze zjawiskami optycznymi. Badane elementy: Zestaw ćwiczeniowy Laser
Bardziej szczegółowoPonadto, jeśli fala charakteryzuje się sferycznym czołem falowym, powyższy wzór można zapisać w następujący sposób:
Zastosowanie laserów w Obrazowaniu Medycznym Spis treści 1 Powtórka z fizyki Zjawisko Interferencji 1.1 Koherencja czasowa i przestrzenna 1.2 Droga i czas koherencji 2 Lasery 2.1 Emisja Spontaniczna 2.2
Bardziej szczegółowoFala elektromagnetyczna o określonej częstotliwości ma inną długość fali w ośrodku niż w próżni. Jako przykłady policzmy:
Rozważania rozpoczniemy od ośrodków jednorodnych. W takich ośrodkach zależność między indukcją pola elektrycznego a natężeniem pola oraz między indukcją pola magnetycznego a natężeniem pola opisana jest
Bardziej szczegółowoLaboratorium Informatyki Optycznej ĆWICZENIE 2. Koherentne korelatory optyczne i hologram Fouriera
ĆWICZENIE 2 Koherentne korelatory optyczne i hologram Fouriera 1. Wprowadzenie Historycznie jednym z ważniejszych zastosowań korelatorów optycznych było rozpoznawanie obrazów, pozwalały np. na analizę
Bardziej szczegółowoWyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. grupa II Termin: 19 V 2009 Nr. ćwiczenia: 413 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru
Bardziej szczegółowoPolaryzatory/analizatory
Polaryzatory/analizatory Polaryzator eliptyczny element układu optycznego lub układ optyczny, za którym światło jest spolaryzowane eliptycznie i o parametrach ściśle określonych przez polaryzator zazwyczaj
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki wykład 8
Podstawy fizyki wykład 8 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Optyka geometryczna Polaryzacja Odbicie zwierciadła Załamanie soczewki Optyka falowa Interferencja Dyfrakcja światła D.
Bardziej szczegółowoIM21 SPEKTROSKOPIA ODBICIOWA ŚWIATŁA BIAŁEGO
IM21 SPEKTROSKOPIA ODBICIOWA ŚWIATŁA BIAŁEGO Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z metodą pomiaru grubości cienkich warstw za pomocą interferometrii odbiciowej światła białego, zbadanie zjawiska pęcznienia warstw
Bardziej szczegółowoUniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Badanie efektu Faraday a w kryształach CdTe i CdMnTe
Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki Marcin Polkowski 251328 Badanie efektu Faraday a w kryształach CdTe i CdMnTe Pracownia Fizyczna dla Zaawansowanych ćwiczenie F8 w zakresie Fizyki Ciała Stałego Streszczenie
Bardziej szczegółowoOPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę
OPTYKA FALOWA W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę falową. W roku 8 Thomas Young wykonał doświadczenie, które pozwoliło wyznaczyć długość fali światła.
Bardziej szczegółowoRozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:
Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni Dla próżni równania Maxwella w tzw postaci różniczkowej są następujące:, gdzie E oznacza pole elektryczne, B indukcję pola magnetycznego a i
Bardziej szczegółowo- Strumień mocy, który wpływa do obszaru ograniczonego powierzchnią A ( z minusem wpływa z plusem wypływa)
37. Straty na histerezę. Sens fizyczny. Energia dostarczona do cewki ferromagnetykiem jest znacznie większa od energii otrzymanej. Energia ta jest tworzona w ferromagnetyku opisanym pętlą histerezy, stąd
Bardziej szczegółowoPODSTAWY BARWY, PIGMENTY CERAMICZNE
PODSTAWY BARWY, PIGMENTY CERAMICZNE Barwa Barwą nazywamy rodzaj określonego ilościowo i jakościowo (długość fali, energia) promieniowania świetlnego. Głównym i podstawowym źródłem doznań barwnych jest
Bardziej szczegółowoWyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. Termin: 23 III 2009 Nr. ćwiczenia: 412 Temat ćwiczenia: Wyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona Nr.
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do technologii HDR
Wprowadzenie do technologii HDR Konwersatorium 2 - inspiracje biologiczne mgr inż. Krzysztof Szwarc krzysztof@szwarc.net.pl Sosnowiec, 5 marca 2018 1 / 26 mgr inż. Krzysztof Szwarc Wprowadzenie do technologii
Bardziej szczegółowoBADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA
ZDNIE 11 BDNIE INTERFERENCJI MIKROFL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSON 1. UKŁD DOŚWIDCZLNY nadajnik mikrofal odbiornik mikrofal 2 reflektory płytka półprzepuszczalna prowadnice do ustawienia reflektorów
Bardziej szczegółowoWyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła
Ćwiczenie O3 Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła O3.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 9 Y HOLOGRAM. Punkt P(x,y) emituje falę sferyczną o długości, której amplituda zespolona w płaszczyźnie hologramu ma postać U R exp( ikr)
Ćwiczenie 9 Hologram Fresnela Wprowadzenie teoretyczne Holografia umożliwia zapis pełnej informacji o obiekcie optycznym, zarówno amplitudowej jak i fazowej. Dzięki temu można m.in. odtwarzać trójwymiarowe
Bardziej szczegółowoZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL
ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL X L Rys. 1 Schemat układu doświadczalnego. Fala elektromagnetyczna (światło, mikrofale) po przejściu przez dwie blisko położone (odległe o d) szczeliny
Bardziej szczegółowoANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE. Instrukcja wykonawcza
ĆWICZENIE 72A ANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE 1. Wykaz przyrządów Spektroskop Lampy spektralne Spektrofotometr SPEKOL Filtry optyczne Suwmiarka Instrukcja wykonawcza 2. Cel ćwiczenia
Bardziej szczegółowoSpis treści CZĘŚĆ I POZYSKIWANIE ZDJĘĆ, OBRAZÓW I INNYCH DANYCH POCZĄTKOWYCH... 37
Spis treści Przedmowa... 11 1. Przedmiot fotogrametrii i rys historyczny jej rozwoju... 15 1.1. Definicja i przedmiot fotogrametrii... 15 1.2. Rozwój fotogrametrii na świecie... 23 1.3. Rozwój fotogrametrii
Bardziej szczegółowoWykład 17: Optyka falowa cz.1.
Wykład 17: Optyka falowa cz.1. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza
Bardziej szczegółowoIR II. 12. Oznaczanie chloroformu w tetrachloroetylenie metodą spektrofotometrii w podczerwieni
IR II 12. Oznaczanie chloroformu w tetrachloroetylenie metodą spektrofotometrii w podczerwieni Promieniowanie podczerwone ma naturę elektromagnetyczną i jego absorpcja przez materię podlega tym samym prawom,
Bardziej szczegółowoZaznacz prawdziwą odpowiedź: Fale elektromagnetyczne do rozchodzenia się... ośrodka materialnego A. B.
Imię i nazwisko Pytanie 1/ Zaznacz właściwą odpowiedź: Fale elektromagnetyczne są falami poprzecznymi podłużnymi Pytanie 2/ Zaznacz prawdziwą odpowiedź: Fale elektromagnetyczne do rozchodzenia się... ośrodka
Bardziej szczegółowoProblemy optyki falowej. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła.
. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła. Rozwiązywanie zadań wykorzystujących poznane prawa I LO im. Stefana Żeromskiego w Lęborku 27 luty 2012 Dyfrakcja światła laserowego
Bardziej szczegółowoLaboratorium Optyki Falowej
Marzec 2019 Laboratorium Optyki Falowej Instrukcja do ćwiczenia pt: Filtracja optyczna Opracował: dr hab. Jan Masajada Tematyka (Zagadnienia, które należy znać przed wykonaniem ćwiczenia): 1. Obraz fourierowski
Bardziej szczegółowoSprzęganie światłowodu z półprzewodnikowymi źródłami światła (stanowisko nr 5)
Wojciech Niwiński 30.03.2004 Bartosz Lassak Wojciech Zatorski gr.7lab Sprzęganie światłowodu z półprzewodnikowymi źródłami światła (stanowisko nr 5) Zadanie laboratoryjne miało na celu zaobserwowanie różnic
Bardziej szczegółowoAnaliza spektralna i pomiary spektrofotometryczne
Analiza spektralna i pomiary spektrofotometryczne Zagadnienia: 1. Absorbcja światła. 2. Współrzędne trójchromatyczne barwy, Prawa Gassmana. 3. Trójkąt barw. Trójkąt nasyceń. 4. Rozpraszanie światła. 5.
Bardziej szczegółowoNatura światła. W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton
Natura światła W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton W swojej pracy naukowej najpierw zajmował się optyką. Pierwsze sukcesy odniósł właśnie w optyce, konstruując
Bardziej szczegółowoFala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu
Ruch falowy Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu Fala rozchodzi się w przestrzeni niosąc ze sobą energię, ale niekoniecznie musi
Bardziej szczegółowoTeledetekcja w kartografii geologicznej. wykład I
Teledetekcja w kartografii geologicznej wykład I Teledetekcja teledetekcja «badanie obiektów oraz zjawisk i procesów zachodzących na powierzchni Ziemi oraz innych planet i ich księżyców za pomocą specjalnej
Bardziej szczegółowoBudowa i zasada działania skanera
Budowa i zasada działania skanera Skaner Skaner urządzenie służące do przebiegowego odczytywania: obrazu, kodu paskowego lub magnetycznego, fal radiowych itp. do formy elektronicznej (najczęściej cyfrowej).
Bardziej szczegółowoRejestracja obrazu. Budowa kamery
Rejestracja obrazu. Budowa kamery Wykorzystane materiały: A. Przelaskowski, Techniki Multimedialne, skrypt, Warszawa, 2011 E. Rafajłowicz, W. Rafajłowicz, Wstęp do przetwarzania obrazów przemysłowych,
Bardziej szczegółowoTemat ćwiczenia: Zasady stereoskopowego widzenia.
Uniwersytet Rolniczy w Krakowie Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji Katedra Fotogrametrii i Teledetekcji Temat ćwiczenia: Zasady stereoskopowego widzenia. Zagadnienia 1. Widzenie monokularne, binokularne
Bardziej szczegółowoInterferencja i dyfrakcja
Podręcznik metodyczny dla nauczycieli Interferencja i dyfrakcja Politechnika Gdańska, Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej ul. Narutowicza 11/12, 80-233 Gdańsk, tel. +48 58 348 63 70 http://e-doswiadczenia.mif.pg.gda.pl
Bardziej szczegółowoUniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki Rafał Kasztelanic Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki Rafał Kasztelanic
TELEDETEKCJA A źródło B oddziaływanie z atmosferą C obiekt, oddziaływanie z obiektem D detektor E zbieranie danych F analiza G zastosowania A D TELEDETEKCJA UKŁADY OPTYCZNE Najprostszym elementem optycznym
Bardziej szczegółowoWłasności optyczne materii. Jak zachowuje się światło w zetknięciu z materią?
Własności optyczne materii Jak zachowuje się światło w zetknięciu z materią? Właściwości optyczne materiału wynikają ze zjawisk: Absorpcji Załamania Odbicia Rozpraszania Własności elektrycznych Refrakcja
Bardziej szczegółowoInterferencja i dyfrakcja
Podręcznik zeszyt ćwiczeń dla uczniów Interferencja i dyfrakcja Politechnika Gdańska, Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej ul. Narutowicza 11/12, 80-233 Gdańsk, tel. +48 58 348 63 70 http://e-doswiadczenia.mif.pg.gda.pl
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE
LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr 7 Temat: Pomiar kąta załamania i kąta odbicia światła. Sposoby korekcji wad wzroku. 1. Wprowadzenie Zestaw ćwiczeniowy został
Bardziej szczegółowoZwierciadło kuliste stanowi część gładkiej, wypolerowanej powierzchni kuli. Wyróżniamy zwierciadła kuliste:
Fale świetlne Światło jest falą elektromagnetyczną, czyli rozchodzącymi się w przestrzeni zmiennymi i wzajemnie przenikającymi się polami: elektrycznym i magnetycznym. Szybkość światła w próżni jest największa
Bardziej szczegółowoMETODYKA PROWADZENIA ANALIZY WIZUALNEJ ZOBRAZOWAŃ CYFROWYCH W CELU WYZNACZANIA DOPUSZCZALNEJ WYSOKOŚCI LOTU DLA MISJI OPEN SKIES
METODYKA PROWADZENIA ANALIZY WIZUALNEJ ZOBRAZOWAŃ CYFROWYCH W CELU WYZNACZANIA DOPUSZCZALNEJ WYSOKOŚCI LOTU DLA MISJI OPEN SKIES Agata Orych Wydział Inżynierii Lądowej i Geodezji Zakład Teledetekcji i
Bardziej szczegółowoFIZYKA KLASA III GIMNAZJUM
2016-09-01 FIZYKA KLASA III GIMNAZJUM SZKOŁY BENEDYKTA Treści nauczania Tom III podręcznika Tom trzeci obejmuje następujące punkty podstawy programowej: 5. Magnetyzm 6. Ruch drgający i fale 7. Fale elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowoTeledetekcja i fotogrametria obszarów leśnych. 14.1. Podstawy teledetekcji i fotogrametrii
14. Teledetekcja i fotogrametria obszarów leśnych 14.1. Podstawy teledetekcji i fotogrametrii prof. dr hab. TOMASZ ZAWIŁA-NIEDŹWIECKI Instytut Badawczy Leśnictwa 14.1.1. Wprowadzenie Międzynarodowe Towarzystwo
Bardziej szczegółowoPiotr Targowski i Bernard Ziętek WYZNACZANIE MACIERZY [ABCD] UKŁADU OPTYCZNEGO
Instytut Fizyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika Piotr Targowski i Bernard Ziętek Pracownia Optoelektroniki Specjalność: Fizyka Medyczna WYZNAZANIE MAIERZY [ABD] UKŁADU OPTYZNEGO Zadanie II Zakład Optoelektroniki
Bardziej szczegółowoPOMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 1. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
POMIARY OPTYCZNE Wykład Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej Pokój 8/ bud. A- http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ OPTYKA GEOMETRYCZNA Codzienne obserwacje: światło
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE Nr 4 LABORATORIUM FIZYKI KRYSZTAŁÓW STAŁYCH. Badanie krawędzi absorpcji podstawowej w kryształach półprzewodników POLITECHNIKA ŁÓDZKA
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT FIZYKI LABORATORIUM FIZYKI KRYSZTAŁÓW STAŁYCH ĆWICZENIE Nr 4 Badanie krawędzi absorpcji podstawowej w kryształach półprzewodników I. Cześć doświadczalna. 1. Uruchomić Spekol
Bardziej szczegółowoWydział Inżynierii Środowiska i Geodezji Katedra Fotogrametrii i Teledetekcji Katedra Geodezji Rolnej, Katastru i Fotogrametrii.
Uniwersytet Uniwersytet Rolniczy Rolniczy w Krakowie Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji Katedra Fotogrametrii i Teledetekcji Katedra Geodezji Rolnej, Katastru
Bardziej szczegółowo2. Dane optyczne: LANDSAT, Sentinel- 2.
2. Dane optyczne: LANDSAT, Sentinel- 2. 2.1. Wybór i pobieranie danych multispektralnych z satelity Landsat a) rejestracja na stronie: http://earthexplorer.usgs.gov/ b) uzupełnij dane do logowania: Na
Bardziej szczegółowopobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - http://fizyka.dk - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura
12. Fale elektromagnetyczne zadania z arkusza I 12.5 12.1 12.6 12.2 12.7 12.8 12.9 12.3 12.10 12.4 12.11 12. Fale elektromagnetyczne - 1 - 12.12 12.20 12.13 12.14 12.21 12.22 12.15 12.23 12.16 12.24 12.17
Bardziej szczegółowoOP6 WIDZENIE BARWNE I FIZYCZNE POCHODZENIE BARW W PRZYRODZIE
OP6 WIDZENIE BARWNE I FIZYCZNE POCHODZENIE BARW W PRZYRODZIE I. Wymagania do kolokwium: 1. Fizyczne pojęcie barwy. Widmo elektromagnetyczne. Związek między widmem światła i wrażeniem barwnym jakie ono
Bardziej szczegółowoLASERY I ICH ZASTOSOWANIE
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 5 Temat: Interferometr Michelsona 7.. Cel i zakres ćwiczenia 7 INTERFEROMETR MICHELSONA Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z budową i
Bardziej szczegółowoKatedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego. Ćwiczenie 1 Badanie efektu Faraday a w monokryształach o strukturze granatu
Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego Ćwiczenie 1 Badanie efektu Faraday a w monokryształach o strukturze granatu Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest pomiar kąta skręcenia płaszczyzny polaryzacji
Bardziej szczegółowoFale elektromagnetyczne w dielektrykach
Fale elektromagnetyczne w dielektrykach Ryszard J. Barczyński, 2016 Politechnika Gdańska, Wydział FTiMS, Katedra Fizyki Ciała Stałego Materiały dydaktyczne do użytku wewnętrznego Krótka historia odkrycia
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA II 8. Optyka falowa Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ Nakładanie się fal nazywamy ogólnie superpozycją. Nakładanie
Bardziej szczegółowoWyznaczanie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. grupa II Termin: 26 V 2009 Nr. ćwiczenia: 412 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2. Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne
Ćwiczenie 2 Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne Podstawy Działanie obrazujące soczewek lub układu soczewek
Bardziej szczegółowo39 DUALIZM KORPUSKULARNO FALOWY.
Włodzimierz Wolczyński 39 DUALIZM KORPUSKULARNO FALOWY. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE. FALE DE BROGILE Fale radiowe Fale radiowe ultrakrótkie Mikrofale Podczerwień IR Światło Ultrafiolet UV Promienie X (Rentgena)
Bardziej szczegółowo7. Metody pozyskiwania danych
7. Metody pozyskiwania danych Jedną z podstawowych funkcji systemu informacji przestrzennej jest pozyskiwanie danych. Od jakości pozyskanych danych i ich kompletności będą zależały przyszłe możliwości
Bardziej szczegółowoNiezwykłe światło. ultrakrótkie impulsy laserowe. Piotr Fita
Niezwykłe światło ultrakrótkie impulsy laserowe Laboratorium Procesów Ultraszybkich Zakład Optyki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego Światło Fala elektromagnetyczna Dla światła widzialnego długość
Bardziej szczegółowoMGR 10. Ćw. 1. Badanie polaryzacji światła 2. Wyznaczanie długości fal świetlnych 3. Pokaz zmiany długości fali świetlnej przy użyciu lasera.
MGR 10 10. Optyka fizyczna. Dyfrakcja i interferencja światła. Siatka dyfrakcyjna. Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjnej. Elektromagnetyczna teoria światła. Polaryzacja światła.
Bardziej szczegółowoKompleksowy monitoring dynamiki drzewostanów Puszczy Białowieskiej z wykorzystaniem danych teledetekcyjnych
Instytut Badawczy Leśnictwa www.ibles.pl Dane pozyskane w projekcie Kompleksowy monitoring dynamiki drzewostanów Puszczy Białowieskiej z wykorzystaniem danych teledetekcyjnych Aneta Modzelewska, Małgorzata
Bardziej szczegółowoWykład 16: Optyka falowa
Wykład 16: Optyka falowa Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza falowa
Bardziej szczegółowoAkwizycja obrazów. Zagadnienia wstępne
Akwizycja obrazów. Zagadnienia wstępne Wykorzystane materiały: R. Tadeusiewicz, P. Korohoda, Komputerowa analiza i przetwarzanie obrazów, Wyd. FPT, Kraków, 1997 A. Przelaskowski, Techniki Multimedialne,
Bardziej szczegółowo