IBM i Wersja 7.2. Dostępność Wdrażanie wysokiej dostępności

Transkrypt

1 IBM i Wersja 7.2 Dostępność Wdrażanie wysokiej dostępności

2

3 IBM i Wersja 7.2 Dostępność Wdrażanie wysokiej dostępności

4 Uwaga Przed skorzystaniem z tych informacji oraz z produktu, którego dotyczą, należy przeczytać informacje zawarte w sekcji Uwagi na stronie 167. Niniejsze wydanie dotyczy wersji 7.2 systemu IBM i (numer produktu 5770-SS1) oraz wszystkich kolejnych wersji i modyfikacji tego produktu, chyba że w nowych wydaniach zostanie określone inaczej. Wersja ta nie działa na wszystkich modelach komputerów z procesorem RISC ani na modelach z procesorem CISC. Niniejszy dokument może zawierać odniesienia do Licencjonowanego Kodu Wewnętrznego. Licencjonowany Kod Wewnętrzny jest kodem maszynowym i jest licencjonowany zgodnie z warunkami Umowy Licencyjnej IBM dotyczącej Kodu Maszynowego. Copyright IBM Corporation 1998, 2014.

5 Spis treści Wdrażanie wysokiej dostępności Co nowego w systemie IBM i Plik PDF z informacjami na temat wdrażania wysokiej dostępności Instalowanie programu licencjonowanego IBM PowerHA SystemMirror for i Deinstalowanie programu licencjonowanego IBM PowerHA SystemMirror for i Wdrożenie programu PowerHA Planowanie rozwiązania wysokiej dostępności Aplikacje klastrowe Identyfikowanie aplikacji elastycznych Architektura IBM i dla aplikacji z obsługą klastrów Pisanie aplikacji klastrowej o wysokiej dostępności Uwagi na temat grupy zasobów klastra aplikacji. 9 Planowanie zdolności do pracy przy częściowej awarii na poziomie danych Określanie, które dane powinny być elastyczne 14 Planowanie dysków przełączanych Planowanie międzyośrodkowego zapisu lustrzanego Planowanie replikacji logicznej Planowanie elastyczności środowiska Planowanie domeny administracyjnej klastra.. 32 Planowanie pozycji zasobów monitorowanych (MRE) Planowanie klastrów Wymagania sprzętowe klastrów Wymagania dotyczące oprogramowania klastrów 34 Wymagania związane z komunikacją w klastrze 35 Planowanie wydajności klastrów Planowanie zaawansowanego wykrywania awarii węzła Lista kontrolna planowania dla klastrów Planowanie funkcji FlashCopy Wymagania sprzętowe dla funkcji FlashCopy. 43 Wymagania programowe dla funkcji FlashCopy 44 Wymagania związane z komunikacją dla funkcji FlashCopy Planowanie opcji HyperSwap dla całego systemu 44 Wymagania sprzętowe opcji HyperSwap dla całego systemu Wymagania programowe opcji HyperSwap dla całego systemu Wymagania związane z komunikacją dla opcji HyperSwap dla całego systemu Wymagania dotyczące wydajności opcji HyperSwap dla całego systemu Planowanie bezpieczeństwa wysokiej dostępności 46 Rozpowszechnianie informacji w całym klastrze 46 Uwagi dotyczące używania klastrów z firewallami Obsługa profili użytkowników na wszystkich węzłach Konfigurowanie infrastruktury wysokiej dostępności 47 Scenariusze: konfigurowanie wysokiej dostępności 47 Scenariusz: dysk przełączany między partycjami logicznymi Scenariusz: dysk przełączany z geograficznym zapisem lustrzanym Scenariusz: geograficzny zapis lustrzany Scenariusz: zapis lustrzany MAN Scenariusz: globalny zapis lustrzany Konfigurowanie protokołu TCP/IP do obsługi wysokiej dostępności Ustawianie atrybutów konfiguracji TCP/IP.. 58 Uruchamianie serwera INETD Konfigurowanie klastrów Tworzenie klastra Określanie kolejek komunikatów Przełączanie Konfigurowanie węzłów Uruchamianie węzłów Umożliwienie dodania węzłów do klastra Dodawanie węzłów Dodawanie węzła do domeny urządzeń Konfigurowanie zaawansowanego wykrywania awarii węzła Konfigurowanie zaawansowanego wykrywania awarii węzła w konsoli HMC Konfigurowanie zaawansowanego wykrywania awarii węzła na partycji wirtualnego serwera we/wy (VIOS) na serwerze zarządzanym przez program IVM (Integrated Virtualization Manager) Konfigurowanie grup zasobów klastra Uruchamianie grupy zasobów klastra Tworzenie grup zasobów klastra (CRG) Konfigurowanie domen administracyjnych klastra.. 73 Tworzenie domeny administracyjnej klastra Dodawanie węzła do domeny administracyjnej klastra Uruchamianie domeny administracyjnej klastra.. 74 Synchronizacja zasobu monitorowanego Dodawanie pozycji zasobów monitorowanych.. 75 Konfigurowanie niezależnych pul dyskowych Tworzenie niezależnej puli dyskowej Konfigurowanie dysków przełączanych Uruchamianie zabezpieczenia przez zapis lustrzany 77 Zatrzymanie zabezpieczenia przez zapis lustrzany 78 Dodawanie jednostek dyskowych lub puli dyskowej 78 Ocenianie bieżącej konfiguracji Ustawianie wysokiej dostępności niezależnej puli dyskowej Konfigurowanie geograficznego zapisu lustrzanego.. 80 Konfigurowanie zapisu lustrzanego MAN Konfigurowanie globalnego zapisu lustrzanego Konfigurowanie przełączalnych jednostek logicznych (LUN) Konfigurowanie sesji FlashCopy Copyright IBM Corp. 1998, 2014 iii

6 Konfigurowanie opcji HyperSwap dla całego systemu 84 Definiowanie powinowactwa HyperSwap Zarządzanie programem PowerHA Scenariusze: zarządzanie rozwiązaniami wysokiej dostępności Scenariusze: składowanie w środowisku wysokiej dostępności Scenariusz: składowanie w środowisku geograficznego zapisu lustrzanego Scenariusz: wykonywanie funkcji FlashCopy.. 87 Scenariusz: aktualizacja systemu operacyjnego w środowisku wysokiej dostępności Przykład: aktualizacja systemu operacyjnego.. 89 Scenariusz: zapewnianie wysokiej dostępności urządzenia Zarządzanie klastrami Dostosowanie wersji produktu PowerHA Dostosowanie wersji klastra Usuwanie klastra Wyświetlanie konfiguracji klastra Składowanie i odtwarzanie konfiguracji klastra.. 94 Monitorowanie statusu klastra Określanie kolejek komunikatów Lista kontrolna usunięcia konfiguracji klastra Zarządzanie węzłami Wyświetlanie właściwości węzłów Zatrzymywanie węzłów Usuwanie węzłów Usuwanie węzła z domeny urządzeń Dodawanie monitora klastra do węzła Usuwanie monitora klastra Zarządzanie grupami zasobów klastra (CRG) Wyświetlanie statusu grupy zasobów klastra 100 Zatrzymywanie grupy zasobów klastra Usuwanie grupy zasobów klastra Tworzenie urządzeń przełączalnych Zmiana domeny odzyskiwania zasobów dla grupy zasobów klastra Zarządzanie zdarzeniami wyłączenia powodującymi przełączenie awaryjne Zarządzanie domenami administracyjnymi klastra 107 Wyświetlenie domen administracyjnych klastra 107 Zatrzymywanie domeny administracyjnej klastra Usuwanie domeny administracyjnej klastra Zmiana właściwości domeny administracyjnej klastra Zarządzanie pozycjami zasobów monitorowanych Zarządzanie dyskami przełączalnymi Blokowanie dostępu do puli dyskowej Tworzenie przełączalnego sprzętu Wyciszanie niezależnej puli dyskowej Wznawianie niezależnej puli dyskowej Zarządzanie geograficznym zapisem lustrzanym Zawieszanie geograficznego zapisu lustrzanego 133 Wznawianie geograficznego zapisu lustrzanego 134 Odłączanie kopii lustrzanej Ponowne podłączanie kopii lustrzanej Dekonfigurowanie geograficznego zapisu lustrzanego Zmiana właściwości geograficznego zapisu lustrzanego Zarządzanie zapisem lustrzanym MAN Zawieszanie zapisu lustrzanego MAN Wznawianie sesji zapisu lustrzanego MAN Odłączanie kopii zapisu lustrzanego MAN Ponowne podłączanie zapisu lustrzanego MAN 140 Kończenie sesji zapisu lustrzanego MAN Wyświetlanie lub zmiana właściwości zapisu lustrzanego MAN Zarządzanie globalnym zapisem lustrzanym Zawieszanie globalnego zapisu lustrzanego Wznawianie globalnego zapisu lustrzanego Odłączanie kopii globalnego zapisu lustrzanego 143 Ponowne podłączanie globalnego zapisu lustrzanego Kończenie sesji globalnego zapisu lustrzanego Zmiana właściwości sesji globalnego zapisu lustrzanego Zarządzanie przełączalnymi jednostkami logicznymi (LUN) Udostępnianie i blokowanie dostępu do przełączalnych jednostek logicznych (LUN) Zarządzanie technologią FlashCopy Aktualizowanie sesji FlashCopy Ponowne podłączanie sesji FlashCopy Odłączanie sesji FlashCopy Usuwanie sesji FlashCopy Odtwarzanie danych z sesji FlashCopy Zmiana właściwości funkcji FlashCopy Zarządzanie opcją HyperSwap dla całego systemu 148 Wyświetlanie statusu opcji HyperSwap dla całego systemu Wykonywanie planowanej operacji HyperSwap 149 Zawieszanie replikacji HyperSwap Wznawianie replikacji HyperSwap Odzyskiwanie po nieplanowanym przełączeniu awaryjnym funkcji HyperSwap Rozwiązywanie problemów dotyczących rozwiązania wysokiej dostępności Rozwiązywanie problemów z klastrami Określanie, czy wystąpił problem związany z klastrem Gromadzenie informacji o odtwarzaniu dla klastra 151 Najczęściej występujące problemy z klastrami Błędy fragmentacji Określanie podstawowych i dodatkowych fragmentów klastra Zmiana statusu węzłów z Fragmentacja na Awaria Domeny administracyjne klastra podzielonego na fragmenty Wskazówki fragmentacja klastra Odzyskiwanie klastrów Odzyskiwanie po awarii zadań klastra Odzyskiwanie uszkodzonego obiektu klastra 159 Odzyskiwanie klastra po całkowitej utracie systemu Odzyskiwanie klastra po awarii Odtwarzanie klastra z taśm kopii zapasowych 160 iv IBM i: Wdrażanie wysokiej dostępności

7 Rozwiązywanie problemów dotyczących międzyośrodkowego zapisu lustrzanego Komunikaty geograficznego zapisu lustrzanego 160 Rozwiązywanie problemów z zapisem lustrzanym MAN, globalnym zapisem lustrzanym i funkcją FlashCopy Rozwiązywanie problemów z opcją HyperSwap Informacje pokrewne dotyczące wdrażania wysokiej dostępności Uwagi Informacje dotyczące interfejsu programistycznego Znaki towarowe Warunki Spis treści v

8 vi IBM i: Wdrażanie wysokiej dostępności

9 Wdrażanie wysokiej dostępności W przypadku środowisk IBM i do wdrażania wysokiej dostępności jest używane podejście zadaniowe. Dzięki różnym interfejsom technologii związanych z wysoką dostępnością podejście zadaniowe umożliwia zaprojektowanie i budowę rozwiązania wysokiej dostępności dostosowanego do potrzeb przedsiębiorstwa. Wymagane jest zainstalowanie programu licencjonowanego IBM PowerHA SystemMirror for i o numerze 5770-HAS na każdym systemie biorącym udział w środowisku wysokiej dostępności. W podejściu zadaniowym używany jest interfejs graficzny PowerHA, z poziomu którego można tworzyć klastry, grupy zasobów klastra, domeny administracyjne klastra oraz niezależne ASP, a także nimi zarządzać. W podejściu zadaniowym można skorzystać również z innych interfejsów, na przykład komend CL, do zarządzania technologiami w ramach danego rozwiązania. Uwaga: Poprzez skorzystanie z przykładowego kodu użytkownik wyraża zgodę na warunki określone w sekcji Licencja na kod oraz Informacje dotyczące kodu. Co nowego w systemie IBM i 7.2 Nowa kolekcja tematów dla tego wydania zawiera wcześniejsze informacje dotyczące klastrów i wysokiej dostępności. Rozszerzenia elastyczności środowiska Domena administracyjna klastra została rozbudowana o synchronizację prawa własności i uprawnienia do obiektu zasobów monitorowanych, włącznie z uprawnieniami prywatnymi profili użytkowników. Obsługiwane są następujące atrybuty uprawnienia i właściciela pozycji zasobu zarządzanego: właściciel obiektu, pozycja uprawnienia do obiektu, lista autoryzacji obiektu oraz grupa podstawowa obiektu. Listę atrybutów obsługiwanych w domenie administracyjnej klastra zawiera sekcja Atrybuty, które można monitorować na stronie 113. Jeśli monitorowane są aktualnie wszystkie atrybuty, monitorowanie nowo obsługiwanych atrybutów zostanie rozpoczęte automatycznie po zmianie wersji oprogramowania PowerHA na 3.0 lub nowszą. Usunięto interfejsy graficzne IBM PowerHA SystemMirror for i Interfejs graficzny produktu High Availability Solutions Manager oraz interfejs graficzny usług zasobów klastra nie są już obsługiwane. Należy używać interfejsu graficznego PowerHA. Przełączanie wieży rozszerzeń nie jest już obsługiwane Przełączanie jednostki rozszerzeń (wieży) nie jest już obsługiwane ani przez serwery POWER7, ani przez system IBM i 7.2. Opcja HyperSwap dla całego systemu Opcja HyperSwap to rozwiązanie dla całego systemu, które umożliwia przełączanie jednostek logicznych zabezpieczonych przez zapis lustrzany między dwiema jednostkami IBM System Storage DS8000 bez konieczności ich wyłączania. Zapewnia wysoką dostępność systemu i w minimalnym stopniu wpływa na jego działanie. Aby można było użyć opcji HyperSwap dla całego systemu, wymagane jest zainstalowanie produktu IBM PowerHA for i Express Edition z poprawnym kluczem licencyjnym. Nowe komendy powiązane z opcją HyperSwap dla całego systemu: v Komenda Dodanie opisu pamięci HyperSwap (Add HyperSwap Storage Description ADDHYSSTGD) v Komenda Zmiana statusu HyperSwap (Change HyperSwap Status CHGHYSSTS) Copyright IBM Corp. 1998,

10 v Komenda Zmiana opisu pamięci HyperSwap (Change HyperSwap Storage Description CHGHYSSTGD) v Komenda Wyświetlenie statusu HyperSwap (Display HyperSwap Status DSPHYSSTS) v Komenda Usunięcie opisu pamięci HyperSwap (Remove HyperSwap Storage Description RMVHYSSTGD) Uwaga: Opcja HyperSwap dla całego systemu nie jest obsługiwana w przypadku technologii replikacji opartych na pulach IASP oraz przełączalnych jednostek logicznych. Więcej informacji o opcji HyperSwap dla całego systemu zawiera sekcja Planowanie opcji HyperSwap dla całego systemu na stronie 44. Plik PDF z informacjami na temat wdrażania wysokiej dostępności Informacje dotyczące wdrażania wysokiej dostępności są także dostępne w postaci pliku PDF, który można wyświetlić i wydrukować. Aby wyświetlić lub pobrać dokument w formacie PDF, kliknij odsyłacz Wdrażanie wysokiej dostępności. Można otworzyć lub pobrać następujące pliki PDF z kolekcją tematów pokrewnych: v Dokument Przegląd zagadnień dotyczących wysokiej dostępności Zalety wysokiej dostępności Komponenty wysokiej dostępności Kryteria wysokiej dostępności Wybór rozwiązania wysokiej dostępności w systemie IBM i zawiera następujące tematy: v Dokument Technologie wysokiej dostępności Technologia klastrowa Zaawansowane wykrywanie awarii węzła Domena administracyjna klastra Przełączalne pule dyskowe Urządzenia przełączalne Geograficzny zapis lustrzany Zapis lustrzany MAN Globalny zapis lustrzany Przełączalne jednostki logiczne FlashCopy Opcja HyperSwap dla całego systemu Zarządzanie wysoką dostępnością Zapisywanie plików PDF zawiera następujące tematy: Aby zapisać plik PDF na stacji roboczej w celu jego wyświetlenia lub wydrukowania, wykonaj następujące czynności: 1. Kliknij prawym przyciskiem myszy odsyłacz do pliku PDF w przeglądarce. 2. Kliknij opcję zapisania pliku PDF lokalnie. 3. Przejdź do katalogu, w którym ma zostać zapisany plik PDF. 4. Kliknij opcję Zapisz. 2 IBM i: Wdrażanie wysokiej dostępności

11 Pobieranie programu Adobe Reader Do przeglądania i drukowania plików PDF potrzebny jest program Adobe Reader. Bezpłatną kopię tego programu można pobrać z serwisu WWW firmy Adobe ( Odsyłacze pokrewne: Informacje pokrewne dotyczące wdrażania wysokiej dostępności na stronie 163 Informacje związane z kolekcją tematów dotyczących wysokiej dostępności można znaleźć w podręcznikach produktów, dokumentacji technicznej IBM Redbooks, serwisach WWW oraz w innych kolekcjach tematów Centrum informacyjnego. Można także znaleźć informacje pokrewne dotyczące wdrażania niezależnych pul dyskowych, technologii PowerHA oraz odzyskiwania po awarii. Wszystkie pliki PDF można wyświetlić lub wydrukować. Instalowanie programu licencjonowanego IBM PowerHA SystemMirror for i Przed wdrożeniem rozwiązania wysokiej dostępności w systemie IBM i należy zainstalować program licencjonowany IBM PowerHA SystemMirror for i (5770-HAS) na każdym systemie, który uczestniczy w rozwiązaniu wysokiej dostępności. Przed zainstalowaniem programu licencjonowanego IBM PowerHA SystemMirror for i należy spełnić następujące wymagania instalacyjne: 1. Zainstaluj lub zaktualizuj system operacyjny do wersji i Zainstaluj Opcję 41 (HA Switchable Resources) systemu operacyjnego IBM i. Aby zainstalować program licencjonowany IBM PowerHA for i, wykonaj następujące kroki: 1. Wprowadź komendę GO LICPGM w wierszu komend. 2. Na ekranie Praca z programami licencjonowanymi (Work with licensed programs) wybierz opcję 11 (Instalowanie programów licencjonowanych Install licensed programs). 3. Wybierz produkt 5770-HAS, opcję *BASE, aby zainstalować produkt IBM PowerHA SystemMirror for i. Naciśnij klawisz Enter. 4. Na ekranie Opcje instalacji (Install Options) podaj nazwę wybranego urządzenia instalacyjnego. Naciśnij klawisz Enter, aby rozpocząć instalację. 5. Aby skorzystać z funkcji asynchronicznego geograficznego zapisu lustrzanego, zapisu lustrzanego MAN lub globalnego zapisu lustrzanego, należy zainstalować produkt IBM PowerHA for i Enterprise Edition (opcja 1). Wybierz produkt 5770-HAS, opcję 1, aby zainstalować produkt IBM PowerHA for i Enterprise Edition. Naciśnij klawisz Enter. 6. Aby skorzystać z interfejsu graficznego PowerHA, komend, synchronicznego geograficznego zapisu lustrzanego, przełączalnych jednostek logicznych lub funkcji FlashCopy, należy zainstalować produkt IBM PowerHA for i Standard Edition (opcja 2). Wybierz produkt 5770-HAS, opcja 2, aby zainstalować produkt IBM PowerHA for i Standard Edition. Naciśnij klawisz Enter. 7. Aby skorzystać z opcji HyperSwap, należy zainstalować produkt IBM PowerHA for i Express Edition (opcja 3). Wybierz produkt 5770-HAS, opcja 3, aby zainstalować produkt IBM PowerHA for i Express Edition. Naciśnij klawisz Enter. Po pomyślnym zainstalowaniu programu licencjonowanego IBM PowerHA SystemMirror for i należy zrestartować serwer INETD. Informacje na temat uruchamiania serwera INETD zawiera temat Uruchamianie serwera INETD na stronie 58. Wdrażanie wysokiej dostępności 3

12 Deinstalowanie programu licencjonowanego IBM PowerHA SystemMirror for i Jeśli użytkownik nie potrzebuje już interfejsów lub funkcji programu licencjonowanego IBM PowerHA SystemMirror for i, należy wykonać deinstalację tego produktu. Aby zdeinstalować program licencjonowany IBM PowerHA SystemMirror for i, wykonaj następujące kroki: 1. Wpisz GO LICPGM i naciśnij klawisz Enter. Zostanie wyświetlone menu Praca z programami licencjonowanymi (Work with licensed programs). 2. Wybierz opcję 12 (Usuwanie programów licencjonowanych Delete licensed programs). Zostanie wyświetlony ekran Usuwanie programów licencjonowanych (Delete licensed programs). 3. Wpisz 4 (Usuń Delete) w kolumnie Opcja (Option) przed pozycją 5770-HAS. 4. Naciśnij klawisz Enter. Zostanie wyświetlony ekran Potwierdzenie usunięcia programów licencjonowanych (Confirm Delete of Licensed Programs). 5. Jeśli wybór jest poprawny, naciśnij klawisz Enter. Aby zmienić wybór, naciśnij klawisz F Zostaną wyświetlone komunikaty systemowe potwierdzające usunięcie programów licencjonowanych. 7. Naciśnij klawisz F12, aby powrócić do menu Praca z programami licencjonowanymi (Work with licensed programs). Jeśli napotkasz trudności podczas usuwania programów licencjonowanych za pomocą tych instrukcji, wpisz ENDSBS *ALL *IMMED i naciśnij klawisz Enter. Następnie przejdź do kroku 1. Wdrożenie programu PowerHA Zadaniowe podejście do konfigurowania wysokiej dostępności i zarządzania nią w systemie IBM i pozwala skonfigurować dostosowane rozwiązanie wysokiej dostępności i zarządzać nim zgodnie z potrzebami biznesowymi użytkownika. Do konfigurowania rozwiązania wysokiej dostępności i zarządzania nim wykorzystywane są interfejsy graficzne i interfejsy wiersza komend. Podejście zadaniowe zapewnia użytkownikowi o odpowiedniej wiedzy środki do dostosowania i wdrożenia spersonalizowanego rozwiązania. Interfejs graficzny PowerHA Interfejs graficzny PowerHA umożliwia konfigurowanie technologii klastrowych, które są integralną częścią rozwiązania wysokiej dostępności, oraz zarządzanie nimi. Aby można było użyć tego interfejsu, należy zainstalować program licencjonowany PowerHA. Za pomocą tego interfejsu można wykonywać następujące funkcje z poziomu dowolnego węzła w klastrze: v Tworzenie klastra i zarządzanie nim. v Tworzenie węzłów i zarządzanie nimi. v Tworzenie grup zasobów klastra i zarządzanie nimi. v Tworzenie domen administracyjnych klastra i zarządzanie nimi. v Tworzenie zasobów monitorowanych i zarządzanie nimi. v Tworzenie niezależnych ASP i zarządzenie nimi. v Konfigurowanie geograficznego zapisu lustrzanego i zarządzanie nim. v Konfigurowanie zapisu lustrzanego MAN i zarządzanie nim. v Konfigurowanie globalnego zapisu lustrzanego i zarządzanie nim. v Konfigurowanie funkcji FlashCopy i zarządzanie nią. v Monitorowanie statusu rozwiązania wysokiej dostępności. v Wykonywanie operacji związanych z klastrem, na przykład przełączanie z uwagi na planowane wyłączenia. 4 IBM i: Wdrażanie wysokiej dostępności

13 Interfejs zarządzania dyskami Interfejs zarządzania dyskami pozwala na konfigurowanie niezależnych pul dyskowych i zarządzanie nimi, co jest konieczne w przypadku wdrożenia kilku technologii zapewniających zdolność do pracy przy częściowej awarii na poziomie danych. W zależności od typu wdrażanej technologii może być konieczne spełnienie określonych wymagań instalacyjnych, aby można było używać niektórych z niżej wymienionych funkcji: v Tworzenie puli dyskowej. v Udostępnianie puli dyskowej. v Blokowanie dostępu do puli dyskowej. v Konfigurowanie geograficznego zapisu lustrzanego. Interfejs wiersza komend Interfejs wiersza komend umożliwia wykonywanie wielu różnych zadań związanych z wysoką dostępnością za pomocą komend CL. Dla każdego zadania powiązanego z klastrem istnieje odpowiadająca mu komenda CL. Informacje pokrewne: Komendy produktu PowerHA Planowanie rozwiązania wysokiej dostępności Przed skonfigurowaniem rozwiązania wysokiej dostępności w systemie IBM i potrzebne jest odpowiednie planowanie w celu spełnienia wszystkich wymagań dotyczących tego rozwiązania. Z każdą technologią wysokiej dostępności wiążą się pewne wymagania minimalne, które należy spełnić przed skonfigurowaniem konkretnego rozwiązania. Oprócz tych wymagań należy także określić, które zasoby powinny być elastyczne. Należy ocenić, czy wysoka dostępność takich zasobów jak aplikacje, dane i urządzenia jest potrzebna. Jeśli zasoby te wymagają wysokiej dostępności, należy wprowadzić niezbędne zmiany w środowisku przed skonfigurowaniem rozwiązania wysokiej dostępności. Wysoka dostępność może być potrzebna w przypadku danych rezydujących w bibliotece SYSBAS. Przed skonfigurowaniem rozwiązania należy przenieść te dane do niezależnej puli dyskowej. Zmian mogą wymagać także aplikacje, którym należy zapewnić wysoką dostępność. Aplikacje klastrowe Zdolność do pracy przy częściowej awarii na poziomie aplikacji jest jednym z kluczowych elementów w środowisku klastrowym. Jeśli planowane jest tworzenie i używanie aplikacji o wysokiej dostępności w istniejącym klastrze, należy pamiętać, że aplikacje te mają charakterystyczną specyfikację dostępności. Zaletą elastycznych aplikacji w klastrze jest możliwość ponownego uruchomienia w innym węźle klastra, bez potrzeby rekonfiguracji oprogramowania klientów. W dodatku dane, które są skojarzone z tą aplikacją, będą dostępne również po przełączeniu ręcznym lub awaryjnym. Oznacza to, że podczas przełączania aplikacji i jej danych z węzła podstawowego na węzeł zapasowy użytkownik aplikacji odczuje ewentualnie jedynie minimalną przerwę w działaniu. Użytkownik nie musi wiedzieć, że aplikacja i dane zostały przeniesione w tle. W celu zapewnienia elastyczności aplikacji w klastrze muszą być używane aplikacje spełniające pewne specyficzne wymagania dotyczące dostępności. Ponadto, aby aplikacja była przełączalna i zawsze dostępna dla użytkowników klastra, musi spełniać pewne specyficzne wymagania. Więcej informacji na temat tych cech aplikacji zawiera sekcja Wysoka dostępność i klastry. Z powodu tych wymagań do wykorzystania przełączalnych aplikacji w klastrze udostępniono następujące opcje: 1. Zakup aplikacji z obsługą klastrów Oprogramowanie z obsługą klastrów spełnia różne wymagania dotyczące wysokiej dostępności. 2. Napisanie lub zmiana własnej aplikacji, aby zapewnić jej wysoką dostępność Niezależni producenci oprogramowania i programiści aplikacji mogą tak dostosować aplikacje, aby były przełączalne w środowisku klastrowym systemu IBM i. Wdrażanie wysokiej dostępności 5

14 Kiedy aplikacja elastyczna jest już zaimplementowana, musi być zarządzana w granicach danego klastra. Informacje pokrewne: IBM PowerHA Identyfikowanie aplikacji elastycznych: Nie wszystkie aplikacje zapewniają korzyści w zakresie dostępności płynące z łączenia w klastry. Aby można było skorzystać z zalet przełączania ręcznego lub awaryjnego, możliwego dzięki technologii klastrowej, aplikacja musi być elastyczna. Elastyczność zapewnia, że aplikacja zostanie zrestartowana w węźle zapasowym bez konieczności ponownego konfigurowania klientów za pomocą aplikacji. Dlatego dana aplikacja musi spełniać pewne wymagania, aby dało się wykorzystać wszystkie możliwości oferowane przez technologię klastrową. Architektura IBM i dla aplikacji z obsługą klastrów: Ważną zaletą aplikacji dla użytkownika końcowego jest ich wysoka dostępność; niektóre aplikacje są dostępne nawet podczas wyłączenia, planowanego lub nieplanowanego. System IBM i udostępnia architekturę zapewniającą zdolność do pracy przy częściowej awarii na poziomie aplikacji, która obsługuje różne stopnie aplikacji o wysokiej dostępności. Najlepsze aplikacje w tym spektrum wykazują parametry wysokiej dostępności, zapewniają automatyzację wysoko dostępnego środowiska i są zarządzane za pomocą interfejsów zarządzania o wysokiej dostępności. Aplikacje te mają następujące parametry: v aplikacja może przełączyć się do węzła zapasowego, jeśli węzeł podstawowy będzie niedostępny; v uwzględniając definicję elastyczności oraz obszar danych statusu, aplikacja kształtuje środowisko elastyczne tak, aby włączanie automatycznego konfigurowania i aktywacja aplikacji następowały przy użyciu aplikacji zarządzania klastrem; v aplikacja zapewnia elastyczność dzięki programowi obsługi wyjścia grupy zasobów klastra, który służy do obsługi zdarzeń związanych z klastrem oraz do wykorzystania możliwości usług zasobów klastra IBM i; v aplikacja udostępnia funkcję restartowania aplikacji, która przenosi użytkownika do ekranu menu aplikacji lub poza ten ekran. Aplikacje o bardziej rygorystycznych parametrach dostępności i restartu mają następujące charakterystyki: v aplikacja zapewnia zaawansowaną zdolność do pracy przy częściowej awarii na poziomie aplikacji dzięki stabilnej obsłudze zdarzeń klastra (kodów działania) przez program obsługi wyjścia grupy zasobów klastra; v aplikacja udostępnia wyższy poziom obsługi restartowania aplikacji; w przypadku aplikacji związanych z hostem użytkownik zostanie przeniesiony przez kontrolę transakcji lub funkcje punktu kontrolnego do granicy transakcji; w przypadku aplikacji związanych z klientem przeprowadzone zostanie przełączenie awaryjne, które w minimalnym stopniu wpłynie na przerwę w usługach. Pisanie aplikacji klastrowej o wysokiej dostępności: Aplikacja o wysokiej dostępności charakteryzuje się odpornością na wyłączenie systemu w środowisku klastrowym. Możliwych jest kilka poziomów dostępności aplikacji: 1. Jeśli wystąpi błąd aplikacji, uruchamia się ona ponownie w tym samym węźle i usuwa potencjalne przyczyny błędu (takie jak uszkodzone dane sterujące). Aplikacja będzie wyglądała tak, jakby była uruchomiona po raz pierwszy. 2. Aplikacja wykonuje przetwarzanie restartu pewnej liczby punktów kontrolnych. Aplikacja będzie wtedy wyglądała tak, jak w pobliżu punktu awarii. 3. Jeśli dojdzie do wyłączenia systemu, aplikacja jest restartowana na serwerze zapasowym. Aplikacja będzie wyglądała tak, jakby była uruchomiona po raz pierwszy. 6 IBM i: Wdrażanie wysokiej dostępności

15 4. Jeśli dojdzie do wyłączenia systemu, aplikacja jest restartowana na serwerze zapasowym i wykonuje na nim przetwarzanie restartu według pewnych punktów kontrolnych. Aplikacja będzie wtedy wyglądała tak, jak w pobliżu punktu awarii. 5. Jeśli dojdzie do wyłączenia systemu, uruchomione zostanie koordynowane przełączenie awaryjne aplikacji oraz powiązanych z nią danych do innego węzła lub węzłów w klastrze. Aplikacja będzie wyglądała tak, jakby była uruchomiona po raz pierwszy. 6. Jeśli dojdzie do wyłączenia systemu, uruchomione zostanie koordynowane przełączenie awaryjne aplikacji oraz powiązanych z nią danych do innego węzła lub węzłów w klastrze. Aplikacja wykonuje na serwerach przetwarzanie restartu pewnych punktów kontrolnych. Aplikacja będzie wtedy wyglądała tak, jak w pobliżu punktu awarii. Uwaga: W przypadkach od 1 do 4 za odzyskiwanie danych odpowiedzialny jest użytkownik. Tworzenie aplikacji elastycznej: Informacje na temat tworzenia aplikacji elastycznych. Aplikacja elastyczna powinna spełniać następujące wymagania: v aplikacja może być restartowana w różnych węzłach, v klient ma dostęp do aplikacji poprzez adres IP, v aplikacja jest bezstanowa lub informacje o stanie są znane, v dane, które są skojarzone z tą aplikacją, będą dostępne również po przełączeniu ręcznym. Są trzy zasadnicze elementy, które sprawiają, że aplikacja jest odporna na wyłączenie zasilania systemu w środowisku klastrów (jest elastyczna). Są to: Sama aplikacja W jakim stopniu jest ona odporna na błędy lub wyłączenia systemu i czy może być niezauważalnie restartowana? Aplikacja może spełniać te wymagania dzięki możliwościom łączenia w klastry. Powiązane dane Czy wyłączenie wpływa na dostępność danych powiązanych z aplikacją? Dane newralgiczne można przechowywać na dyskach przełączanych, zapewniając dostęp do nich nawet podczas wyłączenia. Ewentualnie można w tym celu użyć służącego do replikacji oprogramowania pośredniego partnera handlowego IBM, które wykorzystuje możliwości związane z technologią klastrową. Możliwości kontroli i administrowania Czy łatwo jest zdefiniować środowisko obsługujące dostępność danych i aplikacji? Program licencjonowany IBM PowerHA SystemMirror for i udostępnia kilka interfejsów do konfigurowania rozwiązań i technologii wysokiej dostępności oraz do zarządzania nimi. Program licencjonowany IBM PowerHA SystemMirror for i udostępnia następujące interfejsy: Interfejs graficzny PowerHA Ten interfejs graficzny umożliwia łatwe skonfigurowanie i monitorowanie rozwiązania wysokiej dostępności oraz zarządzanie nim. Klienci wykonujący aktualizację z wersji wcześniejszej niż 7.2 uzyskują w ramach jednego interfejsu graficznego prostotę, jaką odznacza się program High Availability Solutions Manager, oraz elastyczność interfejsu graficznego usług zasobów klastra. Komendy systemu PowerHA Komendy zapewniają podobne funkcje, ale są dostępne z interfejsu wiersza komend. PowerHAAPIs Interfejsy API produktu PowerHA umożliwiają pracę z nowymi funkcjami niezależnych pul dyskowych. Wdrażanie wysokiej dostępności 7

16 Ponadto można używać interfejsów innych firm do zarządzania klastrami. Korzystają one z funkcji API do obsługi klastrów i umożliwiają aplikacjom elastycznym korzystanie z danych elastycznych. Informacje pokrewne: Zarządzanie wysoką dostępnością Restartowanie aplikacji klastrowych o wysokiej dostępności: Aby aplikacja mogła być zrestartowana, musi znać swój stan oraz czas przełączenia awaryjnego lub ręcznego. Informacje o stanie są specyficzne dla aplikacji, dlatego aplikacja musi określić, które informacje są potrzebne. Bez informacji o stanie aplikacja może być zrestartowana na komputerze PC. Jednakże konieczne jest ponowne ustalenie pozycji użytkownika w tej aplikacji. Istnieje kilka metod składowania informacji o stanie aplikacji dla systemu zapasowego. Każda aplikacja wymaga określenia, która z poniższych metod jest dla niej najodpowiedniejsza. v Aplikacja może przesłać wszystkie informacje o stanie do systemu klienta żądającego. Kiedy nastąpi przełączenie awaryjne lub ręczne, aplikacja korzysta ze stanu zeskładowanego w systemie klienta, aby przywrócić swój stan na nowym serwerze. Można to zrobić za pomocą funkcji API Dystrybucja informacji (Distribute Information) lub funkcji API tabeli mieszającej klastra (Clustered Hash Table). v Aplikacja może replikować informacje o stanie (takie jak informacje na temat zadania i inne struktury kontrolne, które są skojarzone z aplikacją) w czasie rzeczywistym. Wszystkie zmiany w strukturach aplikacja wysyła do systemu zapasowego. v Aplikacja może składować, w części danych programu obsługi wyjścia grupy zasobów klastra dla tej aplikacji, informacje o stanie mające związek z aplikacją. Ta metoda zakłada, że wymagana jest niewielka ilość informacji o stanie. Aby skorzystać z tej metody, można użyć funkcji API Zmiana grupy zasobów klastra (Change Cluster Resource Group QcstChangeClusterResourceGroup). v Aplikacja może składować informacje o stanie w obiekcie danych, który jest replikowany w systemie zapasowym, razem z danymi aplikacji. v Aplikacja może składować informacje o stanie w obiekcie danych zawartym w puli IASP, która zawiera również dane aplikacji. v Aplikacja może składować informacje o stanie klienta. v Nie są składowane żadne informacje o stanie i należy przeprowadzić odzyskiwanie. Uwaga: Ilość informacji wymaganych do zeskładowania zmniejsza się, jeśli aplikacja korzysta z pewnych form przetwarzania opartego na punktach kontrolnych restartu. Informacje o stanie są składowane jedynie we wcześniej określonych punktach kontrolnych aplikacji. Restart powoduje powrót do ostatniego znanego punktu kontrolnego, co przypomina przetwarzanie kontroli transakcji bazy danych. Wywoływanie programu obsługi wyjścia grupy zasobów klastra: Program obsługi wyjścia grupy zasobów klastra jest wywoływany w różnych fazach działania środowiska klastrowego. Ten program utrzymuje konieczną elastyczność środowiska dla zasobów klastra. Taki program jest opcjonalny jedynie w przypadku grupy zasobów klastra urządzeń elastycznych, a wymagany dla grup zasobów klastra pozostałych typów. Jeśli używany jest program obsługi wyjścia grupy zasobów klastra, to wywoływany jest on po wystąpieniu w klastrze określonych zdarzeń, w tym następujących: v nieoczekiwane opuszczenie klastra przez węzeł, v opuszczenie klastra przez węzeł spowodowane wywołaniem funkcji API Zakończenie działania węzła klastra (End Cluster Node QcstEndClusterNode) lub Usunięcie pozycji węzła klastra (Remove Cluster Node Entry QcstRemoveClusterNodeEntry), v usunięcie klastra spowodowane wywołaniem funkcji API Usunięcie klastra (Delete Cluster QcstDeleteCluster), v aktywowanie węzła funkcją API Uruchomienie węzła klastra (Start Cluster Node QcstStartClusterNode), v ponowne nawiązanie komunikacji z węzłem, który uległ fragmentacji. 8 IBM i: Wdrażanie wysokiej dostępności

17 Program obsługi wyjścia realizuje następujące procesy: v uruchamia się w nazwanej grupie aktywacji lub w grupie aktywacji programu wywołującego (*CALLER), v ignoruje parametr restartu, jeśli wystąpi nieobsługiwany wyjątek lub program jest anulowany, v udostępnia procedurę obsługi anulowania. Jeśli uruchomiona jest funkcja API grupy zasobów klastra, program obsługi wyjścia jest wywoływany w oddzielnym zadaniu, z profilem użytkownika podanym w funkcji Tworzenie grupy zasobów klastra (Create Cluster Resource Group QcstCreateClusterResourceGroup). Kiedy wywoływany jest program obsługi wyjścia, funkcja API automatycznie tworzy oddzielne zadanie. Jeśli działanie programu obsługi wyjścia grupy zasobów klastra danych nie powiedzie się lub program zakończy swoje działanie nieprawidłowo, we wszystkich aktywnych węzłach w domenie odzyskiwania zasobów wywoływany jest program obsługi wyjścia grupy zasobów klastra przy użyciu kodu działania Cofnij (Undo). Ten kod działania pozwala na wycofanie wszystkich niedokończonych działań i przywrócenie poprzedniego stanu grupy zasobów klastra. Załóżmy, że nie powiodło się przełączenie grupy zasobów klastra urządzeń. Po przełączeniu powrotnym wszystkich urządzeń, jeśli zostały one pomyślnie aktywowane w pierwotnym węźle podstawowym, w technologii klastrowej w tym węźle wywoływany jest program obsługi wyjścia przy użyciu kodu działania Start. Jeśli działanie programu obsługi wyjścia grupy zasobów klastra aplikacji nie powiedzie się lub program zakończy swoje działanie nieprawidłowo, usługi zasobów klastra przystąpią do restartowania aplikacji, jeśli status grupy zasobów klastra jest aktywny. Program obsługi wyjścia grupy zasobów klastra jest wywoływany przy użyciu kodu Restart. Jeśli po określonej maksymalnej liczbie prób aplikacja nie zostanie uruchomiona ponownie, program obsługi wyjścia grupy zasobów klastra jest wywoływany przy użyciu kodu Przełączenie awaryjne (Failover). Licznik restartowania jest resetowany jedynie wtedy, gdy program obsługi wyjścia jest wywoływany przy użyciu kodu Start, co może być wynikiem uruchomienia grupy zasobów klastra, przełączenia awaryjnego lub przełączenia ręcznego. Jeśli uruchamiana jest grupa zasobów klastra, program obsługi wyjścia grupy zasobów klastra aplikacji wywoływany w węźle podstawowym nie zwraca sterowania do usług zasobów klastra, dopóki aplikacja nie zakończy swojego działania lub nie wystąpi błąd. Jeśli po aktywowaniu grupy zasobów klastra aplikacji usługi zasobów klastra muszą powiadomić program obsługi wyjścia grupy zasobów klastra aplikacji o pewnym zdarzeniu, kolejna instancja programu obsługi wyjścia jest uruchamiana w osobnym zadaniu. Oczekiwany jest zwrot kodu działania innego niż Start lub Restart. Program obsługi wyjścia grupy zasobów klastra jest wywoływany ze zbiorem parametrów, które identyfikują przetwarzane zdarzenie klastra, a także aktualny oraz oczekiwany stan zasobów klastra. Szczegółowe informacje dotyczące programów obsługi wyjścia grupy zasobów klastra, w tym informacje przekazywane do nich dla wszystkich kodów działań, zawiera temat Programy obsługi wyjścia grupy zasobów klastra znajdujący się w dokumentacji funkcji API dla klastrów. W bibliotece QUSRTOOL znajduje się przykładowy kod źródłowy, który może być wykorzystany jako podstawa do napisania programu obsługi wyjścia. Patrz podzbiór TCSTAPPEXT w pliku QATTSYSC. Uwagi na temat grupy zasobów klastra aplikacji: Grupa zasobów klastra aplikacji zarządza zdolnością do pracy przy częściowej awarii na poziomie aplikacji. Zarządzanie przejmowaniem adresów IP przez grupę zasobów klastra aplikacji: Przejmowaniem adresów IP przez grupę zasobów klastra aplikacji można zarządzać za pomocą usług zasobów klastra. Można nim również zarządzać samodzielnie. Są dwie metody zarządzania przejmowaniem adresu IP aplikacji powiązanym z grupą zasobów klastra aplikacji. Najprostszą metodą (domyślną) jest zezwolenie, aby usługi zasobów klastra zarządzały adresem IP przejęcia. Metoda ta powoduje utworzenie przez usługi zasobów klastra adresu IP przejęcia na wszystkich węzłach w domenie odzyskiwania zasobów, włącznie z węzłami dodawanymi do niej później. Jeśli została wybrana ta metoda, to w żadnym węźle domeny odzyskiwania zasobów nie można aktualnie zdefiniować adresu IP przejęcia. Wdrażanie wysokiej dostępności 9

18 Alternatywnym sposobem jest samodzielne zarządzanie adresami IP przejęcia przez użytkownika. W tej metodzie usługi zasobów klastra nie biorą udziału w konfigurowaniu adresu IP przejęcia. Za konfigurację odpowiedzialny jest użytkownik. Przed uruchomieniem grupy zasobów klastra należy dodać adres IP przejęcia we wszystkich węzłach domeny odzyskiwania zasobów (z wyjątkiem węzłów replikacji). Przed dodaniem do domeny odzyskiwania aktywnej grupy zasobów klastra każdy węzeł musi mieć skonfigurowany adres IP przejęcia. Pojęcia pokrewne: Przykład: działania przełączania awaryjnego dla grupy zasobów klastra aplikacji na stronie 13 Przykład przedstawia przebieg jednego ze scenariuszy przełączenia awaryjnego. Przebieg innych scenariuszy przełączania awaryjnego może odbiegać od powyższego. Wiele podsieci: Dopuszczalna jest możliwość, że przejmowanie adresu IP aplikacji działa w wielu podsieciach, chociaż domyślnie wszystkie węzły domeny odzyskiwania zasobów powinny znajdować się w tej samej podsieci. Aby skonfigurować adres IP przejęcia aplikacji w momencie, gdy węzły w domenie odzyskiwania zasobów znajdują się w wielu podsieciach, należy włączyć środowisko przełączania. Włączanie ręcznego przełączania aplikacji w podsieciach z protokołem IPv4: Technologia łączenia w klastry wymaga zwykle, aby wszystkie węzły klastra domeny odzyskiwania grupy zasobów klastra aplikacji znajdowały się w tej samej sieci LAN (aby korzystały z tego samego adresowania podsieci). Usługi zasobów klastra obsługują konfigurowany przez użytkownika adres IP przejęcia podczas konfigurowania grup zasobów klastra. Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest protokołem sieciowym, używanym do przełączenia adresu IP przejęcia skonfigurowanej aplikacji z jednego węzła domeny odzyskiwania zasobów do innego węzła w tej domenie. Aby włączyć opcję przełączania aplikacji między podsieciami, należy skorzystać z obsługi wirtualnych adresów IP oraz z protokołu RIP (Routing Information Protocol) dla IPv4. Aby włączyć środowisko przełączania ręcznego, niezbędne jest wykonanie poniższych czynności konfiguracji ręcznej. Ten zestaw instrukcji należy wykonać we wszystkich węzłach domeny odzyskiwania zasobów, a następnie powtórzyć dla tych węzłów klastra, które staną się węzłami domeny odzyskiwania dla danej grupy zasobów klastra aplikacji w późniejszym czasie. 1. Wybór adresu IP przejęcia (w formacie IPv4), który ma być używany przez grupę zasobów klastra aplikacji. v Aby uniknąć zamieszania, adres ten nie powinien pokrywać się z innymi istniejącymi adresami używanymi przez węzły klastra lub routery. Na przykład wybierając adres , należy się upewnić, że ( ) nie są trasami występującymi w tabelach routingu systemu. v Należy dodać interfejs przejęcia (na przykład ). Jest on tworzony za pomocą opisu linii z parametrem *VIRTUALIP, maski podsieci (trasa hosta), wartości maksymalnej jednostki transmisji 1500 (dowolna liczba z zakresu od 576 do 16388) i pozycji autostart ustawionej na *NO. Taki adres przejęcia (na przykład ) musi istnieć jako adres *VIRTUALIP, zanim będzie można go wskazać w następnym kroku jako powiązany interfejs lokalny. Adres ten nie musi jednak być aktywny. 2. Powiązanie w czasie tworzenia klastra lub dodawania do niego węzła adresu IP, który ma być przejęty, z jednym lub obydwoma adresami IP przeznaczonymi dla komunikacji w klastrze. v Oznacza to, że adres przejęcia stanie się powiązanym interfejsem lokalnym adresu IP dla węzła klastra. Czynność tę należy wykonać dla każdego adresu klastra w każdym węźle. Uwaga: Adresy klastra należy wyłączyć, aby te zmiany mogły być zastosowane z wykorzystaniem komendy Konfigurowanie TCP/IP (Configure TCP/IP CFGTCP). 3. Tworzenie klastra i grup zasobów klastra (CRG). W przypadku grupy zasobów klastra aplikacji w polu Konfigurowanie adresu IP przejęcia (Configure takeover IP address) należy podać wartość QcstUserCfgsTakeoverIpAddr. Nie należy uruchamiać żadnych grup zasobów klastra aplikacji. 4. Jeśli wykorzystywana jest opcja Konfigurowanie aplikacji TCP/IP (Configure TCP/IP applications, opcja 20) w menu Configure TCP/IP (Konfigurowanie TCP/IP), a następnie opcja Konfigurowanie RouteD (Configure RouteD, opcja 2) oraz Zmiana atrybutów RouteD (Change RouteD attributes, opcja 1), to należy upewnić się, że parametr 10 IBM i: Wdrażanie wysokiej dostępności

19 Dostarczanie (Supply) ma wartość *YES. W przeciwnym razie należy go ustawić na *YES. Następnie należy uruchomić lub zrestartować demona RouteD (RIP lub RIP-2) w każdym węźle klastra. v Opcja 3 komendy NETSTAT wyświetli stan demona RouteD korzystającego z portu lokalnego, jeśli aktualnie jest uruchomiony. Demon RouteD musi działać i ogłaszać trasy (należy się upewnić, że pole Dostarczanie (Supply) ma wartość *YES) w każdym węźle klastra. 5. Należy upewnić się, że wszystkie routery łączące sieci LAN w domenie odzyskiwania zasobów akceptują i ogłaszają trasy hosta dla protokołu RIP. v To niekoniecznie musi być ustawienie domyślne dla routerów. Terminologia zależy od producenta routera, ale w ustawieniach interfejsów RIP należy ustawić wysyłanie tras hosta i otrzymywanie hostów dynamicznych. v Dotyczy to zarówno interfejsów routera prowadzących do systemów, jak i interfejsów typu router-router. Uwaga: W tej konfiguracji nie można używać routera będącego serwerem IBM i. Należy korzystać z routerów (firmy IBM lub innych), które zostały zaprojektowane do obsługi routingu. Nie jest możliwe skonfigurowanie routingu na serwerze IBM i do obsługi tej funkcji. 6. Aktywuj ręcznie adres przejęcia na jednym z węzłów klastra: a. Odczekaj do 5 minut, aby protokół RIP rozpropagował trasy routingu. b. Wykonaj komendę ping do adresu przejęcia ze wszystkich węzłów domeny odzyskiwania grupy zasobów klastra oraz z wybranych klientów sieci LAN, które będą używały tych adresów. c. Upewnij się, że adres przejęcia został ponownie wyłączony (Technologia łączenia w klastry uruchomi adres w podanym węźle podstawowym, kiedy grupy zasobów klastra zostaną uruchomione). 7. Uruchom grupę zasobów klastra aplikacji. v W tym momencie technologia łączenia w klastry uruchamia adres przejęcia w wybranym węźle, a interfejs RIP ogłasza trasy w domenie odzyskiwania zasobów. Aktualizacja tras w domenie może zająć protokołowi RIP do 5 minut. Ta funkcja jest niezależna od uruchamiania funkcji grupy zasobów klastra. Ważne: v Jeśli powyższa procedura nie zostanie przeprowadzona we wszystkich węzłach klastra w domenie odzyskiwania zasobów grupy zasobów klastra aplikacji, klaster zawiesi się podczas procesu przełączania. v Nawet jeśli nie zostało wykonane przełączanie awaryjne węzłów replikacji, procedura ta jest zalecana na wypadek, gdyby miały one zostać węzłami zapasowymi w późniejszym czasie. v Korzystanie z wielu wirtualnych adresów IP wymaga dla każdego z nich użycia oddzielnej grupy zasobów klastra aplikacji oraz oddzielnego adresu IP, z którym będzie powiązany. Ten adres może być innym logicznym adresem IP w tym samym adapterze fizycznym lub może to być po prostu adapter. Należy zachować ostrożność, aby zapobiec powstaniu niejednoznacznych pozycji w tabelach routingu. Najlepiej to zrobić, wykonując następujące czynności: Do tabeli routingu, dla każdego wirtualnego adresu IP, dodaj parametr *DFTROUTE. Aby użyć wielu adresów IP, zastosuj komendę CFGTCP (opcja 2). Ustaw wszystkie parametry (w tym następny przeskok) tak samo, aby osiągnąć wybrany router. Jednakże Preferowany interfejs łączenia (Preferred binding interface) powinien być adresem IP systemu lokalnego, powiązanym z wirtualnym adresem IP reprezentowanym przez tę trasę. Włączanie przełączania ręcznego aplikacji w podsieciach z protokołem IPv6: Technologia łączenia w klastry wymaga zwykle, aby wszystkie węzły klastra domeny odzyskiwania grupy zasobów klastra aplikacji znajdowały się w tej samej sieci LAN (aby korzystały z tego samego adresowania podsieci). Usługi zasobów klastra obsługują konfigurowany przez użytkownika adres IP przejęcia podczas konfigurowania grup zasobów klastra. Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest protokołem sieciowym, używanym do przełączenia adresu IP przejęcia skonfigurowanej aplikacji z jednego węzła domeny odzyskiwania zasobów do innego węzła w tej domenie. Aby włączyć opcję przełączania aplikacji między podsieciami, należy skorzystać z obsługi wirtualnych adresów IP oraz z protokołu RIPng (Routing Information Protocol Next Generation) dla IPv6. Wdrażanie wysokiej dostępności 11

20 Aby włączyć środowisko przełączania ręcznego, niezbędne jest wykonanie poniższych czynności konfiguracji ręcznej. Ten zestaw instrukcji należy wykonać we wszystkich węzłach domeny odzyskiwania zasobów, a następnie powtórzyć dla tych węzłów klastra, które staną się węzłami domeny odzyskiwania dla danej grupy zasobów klastra aplikacji w późniejszym czasie. 1. Wybór adresu IP przejęcia (w formacie IPv6), który ma być używany przez grupę zasobów klastra aplikacji. v Aby uniknąć zamieszania, adres ten nie powinien pokrywać się z innymi istniejącymi adresami używanymi przez węzły klastra lub routery. v Zaleca się zdefiniowanie tego adresu z krótszym przedrostkiem adresu IPv6 niż inne adresy IPv6, które mają ten sam przedrostek IPv6. Celem jest zapewnienie wyboru właściwego adresu jako adresu źródłowego w pakietach wychodzących. v Należy dodać interfejs przejęcia (na przykład 2001:0DB8:1234::1). Tworzy się go za pomocą opisu linii z parametrem *VIRTUALIP, wartości maksymalnej jednostki transmisji 1500 (dowolna liczba z zakresu od 576 do 16388) i pozycji autostart ustawionej na *NO. 2. Tworzenie klastra i grup zasobów klastra (CRG). W przypadku grupy zasobów klastra aplikacji w polu Konfigurowanie adresu IP przejęcia (Configure takeover IP address) należy podać wartość QcstUserCfgsTakeoverIpAddr. Nie należy uruchamiać żadnych grup zasobów klastra aplikacji. 3. Komenda Zmiana atrybutów RIP (Change RIP Attributes CHGRIPA) umożliwia ustawienie atrybutów protokołu RIPng. Uruchom komendę: CHGRIPA AUTOSTART(*YES) IP6COND(*NEVER) IP6ACPDFT(*NO) IP6SNDONLY(*VIRTUAL). 4. Sprawdź, czy istnieje w systemie aktywny adres połączenia lokalnego IPv6. Adres połączenia lokalnego w formacie IPv6 zaczyna się od przedrostka 'fe80:'. 5. Użyj komendy Dodaj interfejs RIP (Add RIP Interface ADDRIPIFC), aby dodać interfejs RIP wykorzystywany przez serwer OMPROUTED do ogłaszania adresu wirtualnego używanego jako adres IP przejęcia. Na przykład jeśli aktywny adres IPv6 połączenia lokalnego to fe80::1, uruchom komendę: ADDRIPIFC IFC('fe80::1') RCVDYNNET(*YES) SNDSTTRTE(*YES) SNDHOSTRTE(*YES) SNDONLY(*VIRTUAL). 6. Zrestartuj serwer OMPROUTED za pomocą następujących komend: a. ENDTCPSVR SERVER(*OMPROUTED) INSTANCE(*RIP) b. STRTCPSVR SERVER(*OMPROUTED) INSTANCE(*RIP) 7. Należy upewnić się, że wszystkie routery łączące sieci LAN w domenie odzyskiwania zasobów akceptują i ogłaszają trasy hosta dla protokołu RIPng. v To niekoniecznie musi być ustawienie domyślne dla routerów. Terminologia zależy od producenta routera, ale w ustawieniach interfejsów RIPng należy ustawić wysyłanie tras hosta i otrzymywanie hostów dynamicznych. v Dotyczy to zarówno interfejsów routera prowadzących do systemów, jak i interfejsów typu router-router. Uwaga: W tej konfiguracji nie można używać routera będącego serwerem IBM i. Należy korzystać z routerów (firmy IBM lub innych), które zostały zaprojektowane do obsługi routingu. Nie jest możliwe skonfigurowanie routingu na serwerze IBM i do obsługi tej funkcji. 8. Aktywuj ręcznie adres przejęcia na jednym z węzłów klastra: a. Odczekaj do 5 minut, aby protokół RIP rozpropagował trasy routingu. b. Wykonaj komendę ping do adresu przejęcia ze wszystkich węzłów domeny odzyskiwania grupy zasobów klastra oraz z wybranych klientów sieci LAN, które będą używały tych adresów. c. Upewnij się, że adres przejęcia został ponownie wyłączony. (Technologia łączenia w klastry uruchomi adres w podanym węźle podstawowym, kiedy grupy zasobów klastra zostaną uruchomione). 9. Uruchom grupę zasobów klastra aplikacji. v W tym momencie funkcja obsługi klastrów uruchamia adres przejęcia w wybranym węźle, a interfejs RIPng ogłasza trasy w domenie odzyskiwania zasobów. Aktualizacja tras w domenie może zająć protokołowi RIPng do 5 minut. Funkcja RIPng jest niezależna od uruchamiania funkcji grupy zasobów klastra. Ważne: 12 IBM i: Wdrażanie wysokiej dostępności