Analiza danych z nowej aparatury detekcyjnej "Pi of the Sky"

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Analiza danych z nowej aparatury detekcyjnej "Pi of the Sky""

Transkrypt

1 Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki Bartłomiej Włodarczyk Nr albumu: Analiza danych z nowej aparatury detekcyjnej "Pi of the Sky" Praca przygotowana w ramach Pracowni Fizycznej II-go stopnia pod kierunkiem prof. dr hab. Aleksandra Filipa Żarneckiego Warszawa, czerwiec 2014

2 2

3 SPIS TREŚCI WSTĘP... 5 I. PROJEKT PI OF THE SKY... 5 II. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD MAGNITUDO GWIAZDY... 6 III. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD JASNOŚCI GWIAZDY REFERENCYJNEJ... IV. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD PROMIENIA APERTURY... V. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD ODLEGŁOŚCI OD ŚRODKA KLATKI... PODSUMOWANIE... BIBLIOGRAFIA... ZAŁĄCZNIKI

4 4

5 WSTĘP Celem niniejszej pracowni jest analiza błędu pomiaru jasności gwiazd dla zdjęć nieba zrobionych w ramach projektu "Pi of the Sky". Aby uzyskać pełny obraz tego, w jaki sposób kształtuje się niedokładność pomiaru, przeanalizowano kilka czynników mogących mieć wpływ na błąd. Opracowano zatem analizę błędu w zależności od jasności dla poszczególnych czasów ekspozycji kamery, analizę błędu w zależności od położenia na klatce, a także zbadano wpływ jasności gwiazdy referencyjnej oraz promienia apertury na niedokładność. Na początku jednak opisano pokrótce ideę samego projektu oraz sposób, w jaki uzyskuje się dane do dalszych analiz. I. PROJEKT PI OF THE SKY Badane zdjęcia nieba pochodzą z detektora ulokowanego w Hiszpanii w ramach eksperymentu "Pi of the Sky" (pozostałe detektory umieszczone są w Chile). Eksperyment ten zakłada szeroką współpracę między głównymi ośrodkami naukowymi w Polsce a instytutami w Chile oraz w Hiszpanii. Poprzez automatyczną obserwację nieba inżynierowie i naukowcy próbują zarejestrować krótkie rozbłyski optyczne pochodzenia kosmicznego, w szczególności rozbłyski gamma (tzw. GRB - Gamma Ray Burst). Detektor umieszczony w Hiszpanii składa się z 4 kamer (zdjęcie detektora pokazano na Rysunku 1.). Pierwsze instalacje odbyły się w 2010 roku. Kamery te mogą pracować w trybie DEEP albo WIDE (Zaremba, 2011). Pierwszy z nich polega na tym, że wszystkie kamery obserwują ten sam obiekt, dzięki czemu zwiększa się dokładność pomiaru. Drugi tryb pozwala na szerszą obserwację nieba, gdyż każda kamera obserwuje inny fragment (sąsiadujący). W trybie WIDE traci się dokładność pomiaru, ale zyskuje zakres obserwacji. Rysunek 1. Zdjęcie kamer zamontowanych w obserwatorium w Hiszpanii. Źródło: M. Zaremba et al., Pi of the Sky telescopes in Spain and Chile, Bull. Astr. Soc. India (2011) 00, 1 7 5

6 Uzyskane zdjęcia przechodzą później przez szereg algorytmów mających na celu wydobycie istotnych informacji z danego zdjęcia. Na początku wykonuje się normalizację otrzymanego zdjęcia. Odejmuje się tzw. ciemną klatkę, czyli klatkę wykonaną przy zamkniętej migawce. Dzięki temu usuwa się szumy związane z samą kamerą CCD oraz z odczytem. Kolejnym etapem normalizacji jest dzielenie przez tzw. płaską klatkę, czyli usuwanie błędów związanych z niejednorodną transmisją obiektywu oraz z różną czułością linii w matrycy CCD. Po normalizacji następuje wyszukiwanie gwiazd na klatce. Algorytm wyszukuje piksele, które wystają wyraźnie ponad szum (najjaśniejszy piksel musi być 8 sigma powyżej tła). Gwiazdę definiuje się jako zbiór pikseli, przy czym jej jasność liczona jest wstępnie na podstawie 25 najjaśniejszych. Po zlokalizowaniu potencjalnych obiektów algorytm przypisuje danej klatce listę pozycji z wyszczególnionymi obiektami (dodatkowo zapisuje kształt gwiazdy). Następnym krokiem jest selekcja wyznaczonych obiektów. Odrzucane są te, które leżą na samym brzegu matrycy CCD, mają niesymetryczny kształt albo zawierają za mało pikseli (czyli np. 1 lub 2). W kolejnym kroku wykonywana jest fotometria. Polega ona na tym, że dla każdej znalezionej gwiazdy liczy się sumę pikseli wewnątrz okręgu o promieniu 2.5 piksela od środka oraz odejmuje się od tego wyniki oczekiwany poziom tła. Następnie wykonywana jest astrometria, czyli dla otrzymanych gwiazd dopasowuje się położenia na sferze niebieskiej (zapisywana jest rektascensja oraz deklinacja). Dla tak określonych obiektów kolejny algorytm przypisuje dane katalogowe, tzn. danej gwieździe przypisywany jest numer w katalogu GSC oraz Hippokratos, a także jasność gwiazdy (mierzone za pomocą magnitudo) w filtrach B i V z katalogu Tycho. Ostatnim krokiem jest kalibracja wyników fotometrii względem gwiazd referencyjnych (które są wyznaczone poprzez dopasowanie z katalogiem Tycho). Po przejściu przez te wszystkie algorytmu otrzymuje się plik z danymi takimi jak: położenie na matrycy CCD, pozycja gwiazdy na sferze niebieskiej, indeks gwiazdy w katalogu GSC oraz Hippokratos lub magnitudo gwiazdy po kalibracji jasności gwiazd referencyjnych. II. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD MAGNITUDO GWIAZDY Na początku warto zaznaczyć, że dane otrzymywano dla dwóch kamer kamery 10 oraz 35. Dodatkowo dla każdej kamery otrzymywano zdjęcia o różnych czasach ekspozycji 3s, 10s, 30s oraz 100s. Ponieważ wyniki analizy są podobne dla obu kamer, w tej części skupiono się tylko na kamerze 10 z czasem naświetlania równym 30s. Wykresy do pozostałych danych zostały umieszczone na końcu raportu (w załączniku 1 oraz w załączniku 2). 6

7 Otrzymane dane poddano następującej obróbce : 1. Na początku wybrano tylko te gwiazdy, dla których został przydzielony numer GSC 2. Wybrano tylko te gwiazdy, które mają min. 20 pomiarów (zdarzały się pomiary, gdzie występowały np. pojedyncze rekordy prawdopodobnie były to szumy, które dopasowują się do numeru gwiazdy) 3. Wycięto gwiazdy, które znajdowały się blisko krawędzi matrycy CCD (ucięto po 200 jednostek z każdej strony) obraz na brzegach jest bardziej rozmyty niż na środku, więc aby nie utracić wiarygodności analizy należy usunąć te pomiary 4. Dla tak przefiltrowanych danych obliczono średnie magnitudo dla każdej gwiazdy oraz odchylenie standardowe 5. Dane posortowano od gwiazd najjaśniejszych (najmniejsze magnitudo) do najciemniejszych Ostatecznie otrzymano tabelę z numerami gwiazd w katalogu GSC, średnie magnitudo dla każdej gwiazdy oraz błąd odchylenie standardowe pomiaru. Wyniki zostały przedstawione na Rysunku 2. Rysunek 2. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 10, czas naświetlania równy 30 sekund. 7

8 Analizując Rysunek 2. można zauważyć, że błąd pomiaru rośnie dla ciemniejszych gwiazd. Zależność ta jest zauważalna także dla pozostałych czasów ekspozycji. Wyniki dla wszystkich czterech czasów zostały pokazane na Rysunku 3. Dla przejrzystości, na rysunku tym przedstawiono uśrednione błędy pomiaru dla danego magnitudo (uśrednianie występowało co 0.5 magnitudo czyli binowanie co 0.5). Rysunek 3. Uśrednione błędy pomiary w zależności od magnitudo gwiazdy dla poszczególnych czasów ekspozycji. Podczas pomiaru nieba występują dwa, sprzeczne ze sobą efekty. Z jednej strony krótki czas naświetlania pozwala zmierzyć gwiazdy jasne (gdyż obraz nie ulegnie nasyceniu), z drugiej jednak nie pozwala na obserwację gwiazd ciemnych (sygnał będzie nierozróżnialny wśród szumu). Odwrotnie jest w przypadku długiego czasu naświetlania. Pojawia się zatem zasadnicze pytanie, jaki czas naświetlania jest optymalny dla zadanego zakresu magnitudo. Rysunek 3 pozwala odpowiedzieć na to pytanie. Widać, że dla każdego czasu naświetlania, wraz ze wzrostem magnitudo (po przekroczeniu pewnego punktu), rośnie odchylenie standardowe. Widać także, że im dłuższy czas naświetlania, tym minimum uśrednionej funkcji błędu przesuwa się w stronę gwiazd ciemniejszych. Można zatem wyznaczyć minimalny błąd pomiaru dla danego zakresu magnitudo. Propozycja odpowiedniego czasu naświetlania została przedstawiona w Tabeli 1. 8

9 Tabela 1. Propozycja optymalnego czasu naświetlania dla danej jasności gwiazdy (mierzonej jako magnitudo). Magnitudo Czas naświetlania s s s > s III. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD JASNOŚCI GWIAZDY REFERENCYJNEJ Następnie sprawdzono, czy zakres jasności gwiazdy referencyjnej ma wpływ na błąd pomiaru. Wygenerowano nowe dane: dla zakresu 7 9, 8 10 oraz 9 11 magnitudo. Wyniki analizy odchylenia standardowego pokazano na Rysunku 4. Patrząc na otrzymane wyniki można stwierdzić, że wybór zakresu gwiazdy referencyjnej nie wpływa na błąd pomiaru. Rysunek 4. Analiza odchylenia standardowego w zależności od zakresu jasności gwiazdy referencyjnej. Wykres przedstawia 3 pomiary, dla trzech różnych zakresów: 7 9, 8 10 oraz 9 11 magnitudo. 9

10 IV. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD PROMIENIA APERTURY Sprawdzono również, czy wybór apertury ma wpływ na błąd pomiaru. W tym celu wykonano cztery dodatkowe pomiary dla apertury wynoszącej 1.5, 2.0, 2.5 oraz 3.0. Wyniki analizy błędu przedstawiono na Rysunku 5. Patrząc na otrzymany wykres widać, że istnieje zależność między błędem a promieniem. W przypadku jasnych gwiazd preferowane są apertury o dużych promieniach, natomiast dla ciemnych gwiazd lepsze są apertury o mniejszych promieniach. Aby zatem uzyskać optymalny pomiar nieba należy uwzględnić również odpowiedni promień apertury. Propozycja takiej kalibracji została przedstawiona w Tabeli 2. Rysunek 5. Analiza błędu pomiaru w zależności od promienia apertury. Wykres przedstawia cztery krzywe, każda odpowiada innemu promieniowi 1.5, 2.0, 2.5 oraz 3.0. Tabela 2. Propozycja odpowiedniego czasu naświetlania oraz optymalnego promienia apertury dla danego zakresu magnitudo. Magnitudo Czas naświetlania Promień apertury s s s 2.5 > s 2.0/1.5 10

11 V. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD ODLEGŁOŚCI OD ŚRODKA KLATKI Ostatnim etapem analizy błędu było sprawdzenie, w jaki sposób zmienia się odchylenie standardowe dla różnych apertur w zależności od położenia na klatce. Do analizy wykorzystano te dane wygenerowane dla różnych apertury. Wyniki analizy zostały przedstawione na Rysunku 6. Rysunek 6. Analiza błędu pomiaru dla różnych promieni apertur w zależności od odległości od środka klatki. Analizując Rysunek 6 widać, że o ile w środku obrazu błędy zachowują się podobnie, o tyle na krawędziach preferowane są apertury o większych promieniach. Wynika to z faktu, że im dalej od środka matrycy CCD, tym obraz jest bardziej rozmyty. Stosowanie apertur o małych promieniach będzie skutkowało niedokładnym pomiarem. Aby uniknąć problemu z wyborem odpowiedniej apertury można przyciąć otrzymany obraz jeszcze bardziej. Wtedy analiza będzie dotyczyć tylko tych gwiazd, które są zlokalizowane w miarę blisko środka klatki, przez co błąd pomiaru będzie mniejszy. PODSUMOWANIE W niniejszej pracy przeprowadzono analizę danych z nowej aparatury w ramach projektu Pi of the Sky. Zbadano, jak zmienia się błąd pomiaru w zależności od czasu naświetlania, od wyboru zakresu jasności gwiazdy referencyjnej oraz promienia apertury, a także sprawdzono, 11

12 czy błąd w zależności od odległości od środka klatki zależy od wyboru apertury. Po przeprowadzeniu analizy zaproponowano optymalny wybór czasu naświetlania oraz promienia apertury, który minimalizuję niedokładność obserwacji. Podsumowując: Pomiar jasnych gwiazd jest dokładniejszy, gdy czas naświetlania jest krótki (odwrotnie dla gwiazd ciemnych) Zakres jasności gwiazdy referencyjnej nie wpływa na błąd pomiaru Promień apertury ma wpływ na błąd pomiaru (jasne gwiazdy powinny być mierzone przy pomocy większych apertur, ciemne przy pomocy mniejszych) Na krawędziach klatki obraz jest bardziej rozmyty dla tego obszaru nie powinno się stosować apertur o małych promieniach BIBLIOGRAFIA M. Zaremba et al., Pi of the Sky telescopes in Spain and Chile, Bull. Astr. Soc. India (2011) 00,

13 ZAŁĄCZNIK 1 KAMERA 10 Rysunek 7. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 10, czas naświetlania równy 3 sekund. Rysunek 8. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 10, czas naświetlania równy 10 sekund. 13

14 Rysunek 9. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 10, czas naświetlania równy 100 sekund. Rysunek 10. Analiza błędu pomiaru w zależności od promienia apertury dla czasu naświetlania wynoszącego 100s. Wykres przedstawia cztery krzywe, każda odpowiada innemu promieniowi 1.5, 2.0, 2.5 oraz

15 Rysunek 11. Analiza odchylenia standardowego w zależności od zakresu jasności gwiazdy referencyjnej dla czasu naświetlania wynoszącego 100s. Wykres przedstawia 3 pomiary, dla trzech różnych zakresów: 7 9, 8 10 oraz 9 11 magnitudo. ZAŁĄCZNIK 1 KAMERA 35 Rysunek 12. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 35, czas naświetlania równy 3 sekund. 15

16 Rysunek 13. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 35, czas naświetlania równy 10 sekund. Rysunek 14. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 35, czas naświetlania równy 30 sekund. 16

17 Rysunek 15. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 35, czas naświetlania równy 100 sekund. Rysunek 16. Uśrednione błędy pomiary w zależności od magnitudo gwiazdy dla poszczególnych czasów ekspozycji. 17

18 Rysunek 17. Analiza odchylenia standardowego w zależności od zakresu jasności gwiazdy referencyjnej dla czasu naświetlania wynoszącego 30s. Wykres przedstawia 3 pomiary, dla trzech różnych zakresów: 7 9, 8 10, 9 10 oraz 9 11 magnitudo. Rysunek 4. Analiza odchylenia standardowego w zależności od zakresu jasności gwiazdy referencyjnej dla czasu naświetlania wynoszącego 100s. Wykres przedstawia 3 pomiary, dla trzech różnych zakresów: 7 9, 8 10, 9 10 oraz 9 11 magnitudo. 18

19 Rysunek 5. Analiza błędu pomiaru w zależności od promienia apertury dla czasu naświetlania wynoszącego 30s. Wykres przedstawia cztery krzywe, każda odpowiada innemu promieniowi 1.5, 2.0, 2.5 oraz 3.0. Rysunek 20. Analiza błędu pomiaru w zależności od promienia apertury dla czasu naświetlania wynoszącego 100s. Wykres przedstawia cztery krzywe, każda odpowiada innemu promieniowi 1.5, 2.0, 2.5 oraz

20 Rysunek 21. Analiza błędu pomiaru dla różnych promieni apertur w zależności od odległości od środka klatki. 20

Poszukiwanie gwiazd zmiennych w eksperymencie Pi of the Sky

Poszukiwanie gwiazd zmiennych w eksperymencie Pi of the Sky Poszukiwanie gwiazd zmiennych w eksperymencie Pi of the Sky Łukasz Obara Wydział Fizyki, Uniwersytet Warszawski Plan prezentacji Eksperyment Pi of the Sky Projekt GLORIA Środowisko LUIZA i zaimplementowana

Bardziej szczegółowo

Ocena błędów systematycznych związanych ze strukturą CCD danych astrometrycznych prototypu Pi of the Sky

Ocena błędów systematycznych związanych ze strukturą CCD danych astrometrycznych prototypu Pi of the Sky Ocena błędów systematycznych związanych ze strukturą CCD danych astrometrycznych prototypu Pi of the Sky Maciej Zielenkiewicz 5 marca 2010 1 Wstęp 1.1 Projekt Pi of the Sky Celem projektu jest poszukiwanie

Bardziej szczegółowo

Projekt π of the Sky. Katarzyna Małek. Centrum Fizyki Teoretycznej PAN

Projekt π of the Sky. Katarzyna Małek. Centrum Fizyki Teoretycznej PAN Projekt π of the Sky Katarzyna Małek Centrum Fizyki Teoretycznej PAN Zespół π of the Sky Centrum Fizyki Teoretycznej PAN, Warszawa, Instytut Problemów Jądrowych, Warszawa i Świerk, Instytut Fizyki Doświadczalnej

Bardziej szczegółowo

Pomiary jasności nieba z użyciem aparatu cyfrowego. Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Pomiary jasności nieba z użyciem aparatu cyfrowego. Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN Pomiary jasności nieba z użyciem aparatu cyfrowego Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN Jasność nieba Jasność nieba Jelcz-Laskowice 20 km od centrum Wrocławia Pomiary

Bardziej szczegółowo

Fotometria CCD 4. Fotometria profilowa i aperturowa

Fotometria CCD 4. Fotometria profilowa i aperturowa Fotometria CCD 4. Fotometria profilowa i aperturowa Andrzej Pigulski Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego Produkty HELAS-a, 2010 Fotometria CCD Proces wyznaczania jasności gwiazd na obrazie

Bardziej szczegółowo

Pomiary jasności tła nocnego nieba z wykorzystaniem aparatu cyfrowego. Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Pomiary jasności tła nocnego nieba z wykorzystaniem aparatu cyfrowego. Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN Pomiary jasności tła nocnego nieba z wykorzystaniem aparatu cyfrowego. Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN Jasność nieba Jasność nieba Jelcz-Laskowice 20 km od centrum

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ

LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ POMIAR OGNISKOWYCH SOCZEWEK CIENKICH 1. Cel dwiczenia Zapoznanie z niektórymi metodami badania ogniskowych soczewek cienkich. 2. Zakres wymaganych zagadnieo: Prawa odbicia

Bardziej szczegółowo

WideoSondy - Pomiary. Trzy Metody Pomiarowe w jednym urządzeniu XL G3 lub XL Go. Metoda Porównawcza. Metoda projekcji Cienia (ShadowProbe)

WideoSondy - Pomiary. Trzy Metody Pomiarowe w jednym urządzeniu XL G3 lub XL Go. Metoda Porównawcza. Metoda projekcji Cienia (ShadowProbe) Trzy Metody Pomiarowe w jednym urządzeniu XL G3 lub XL Go Metoda Porównawcza Metoda projekcji Cienia (ShadowProbe) Metoda Stereo Metoda Porównawcza Metoda Cienia - ShadowProbe Metoda Stereo Metoda Porównawcza

Bardziej szczegółowo

Wyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona

Wyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. Termin: 23 III 2009 Nr. ćwiczenia: 412 Temat ćwiczenia: Wyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona Nr.

Bardziej szczegółowo

RAPORT z przebiegu praktyk studenckich

RAPORT z przebiegu praktyk studenckich Aleksander Tyburek RAPORT z przebiegu praktyk studenckich Spis treści: 1. Oprogramowanie do testów wydajności 2. Środowisko pracy 3. Struktura danych 4. Skrypty 5. Procedura testowania wydajności 6. Wyniki

Bardziej szczegółowo

Aerotriangulacja. 1. Aerotriangulacja z niezależnych wiązek. 2. Aerotriangulacja z niezależnych modeli

Aerotriangulacja. 1. Aerotriangulacja z niezależnych wiązek. 2. Aerotriangulacja z niezależnych modeli Aerotriangulacja 1. Aerotriangulacja z niezależnych wiązek 2. Aerotriangulacja z niezależnych modeli Definicja: Cel: Kameralne zagęszczenie osnowy fotogrametrycznej + wyznaczenie elementów orientacji zewnętrznej

Bardziej szczegółowo

Poszukiwania optycznych odpowiedników błysków gamma. Marcin Sokołowski IPJ

Poszukiwania optycznych odpowiedników błysków gamma. Marcin Sokołowski IPJ Poszukiwania optycznych odpowiedników błysków gamma Marcin Sokołowski IPJ Plan Seminarium Błyski Gamma Odpowiednki błysków gamma ( ang. Afterglow ) Eksperymenty poszukujące afterglow-ów Eksperyment π οf

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego

Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. grupa II Termin: 19 V 2009 Nr. ćwiczenia: 413 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru

Bardziej szczegółowo

Badanie współczynników lepkości cieczy przy pomocy wiskozymetru rotacyjnego Rheotest 2.1

Badanie współczynników lepkości cieczy przy pomocy wiskozymetru rotacyjnego Rheotest 2.1 Badanie współczynników lepkości cieczy przy pomocy wiskozymetru rotacyjnego Rheotest 2.1 Joanna Janik-Kokoszka Zagadnienia kontrolne 1. Definicja współczynnika lepkości. 2. Zależność współczynnika lepkości

Bardziej szczegółowo

( L ) I. Zagadnienia. II. Zadania

( L ) I. Zagadnienia. II. Zadania ( L ) I. Zagadnienia 1. Promieniowanie X w diagnostyce medycznej powstawanie, właściwości, prawo osłabienia. 2. Metody obrazowania naczyń krwionośnych. 3. Angiografia subtrakcyjna. II. Zadania 1. Wykonanie

Bardziej szczegółowo

Temat ćwiczenia: Zasady stereoskopowego widzenia.

Temat ćwiczenia: Zasady stereoskopowego widzenia. Uniwersytet Rolniczy w Krakowie Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji Katedra Fotogrametrii i Teledetekcji Temat ćwiczenia: Zasady stereoskopowego widzenia. Zagadnienia 1. Widzenie monokularne, binokularne

Bardziej szczegółowo

Cykle życia gwiazd. Fotometria gromad gwiazdowych z wykorzystaniem programu SalsaJ. Autorzy: Daniel Duggan & Sarah Roberts Redakcja: Dawid Basak

Cykle życia gwiazd. Fotometria gromad gwiazdowych z wykorzystaniem programu SalsaJ. Autorzy: Daniel Duggan & Sarah Roberts Redakcja: Dawid Basak [ Fotometria gromad gwiazdowych z wykorzystaniem programu SalsaJ [Wpis]z Autorzy: Daniel Duggan & Sarah Roberts Redakcja: Dawid Basak Fotometria gromad gwiazdowych z programem SalsaJ Wstęp Fotometria to

Bardziej szczegółowo

Zadania z rysowania i dopasowania funkcji

Zadania z rysowania i dopasowania funkcji Spis treści 1 Zadania z rysowania i dopasowania funkcji 1.1 Znajdowanie miejsca zerowego funkcji 1.2 Wczytywanie danych i wykres 1.3 Dopasowywanie krzywej do danych i wykres 1.3.1 Wskazówki Zadania z rysowania

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 3 WYPEŁNIANIE OBSZARÓW. Plan wykładu: 1. Wypełnianie wieloboku

WYKŁAD 3 WYPEŁNIANIE OBSZARÓW. Plan wykładu: 1. Wypełnianie wieloboku WYKŁ 3 WYPŁNINI OSZRÓW. Wypełnianie wieloboku Zasada parzystości: Prosta, która nie przechodzi przez wierzchołek przecina wielobok parzystą ilość razy. Plan wykładu: Wypełnianie wieloboku Wypełnianie konturu

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła

Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła Ćwiczenie O3 Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła O3.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie profilu wiązki promieniowania używanego do cechowania tomografu PET

Wyznaczanie profilu wiązki promieniowania używanego do cechowania tomografu PET 18 Wyznaczanie profilu wiązki promieniowania używanego do cechowania tomografu PET Ines Moskal Studentka, Instytut Fizyki UJ Na Uniwersytecie Jagiellońskim prowadzone są badania dotyczące usprawnienia

Bardziej szczegółowo

Implementacja filtru Canny ego

Implementacja filtru Canny ego ANALIZA I PRZETWARZANIE OBRAZÓW Implementacja filtru Canny ego Autor: Katarzyna Piotrowicz Kraków,2015-06-11 Spis treści 1. Wstęp... 1 2. Implementacja... 2 3. Przykłady... 3 Porównanie wykrytych krawędzi

Bardziej szczegółowo

Oszacowywanie możliwości wykrywania śmieci kosmicznych za pomocą teleskopów Pi of the Sky

Oszacowywanie możliwości wykrywania śmieci kosmicznych za pomocą teleskopów Pi of the Sky Mirosław Należyty Agnieszka Majczyna Roman Wawrzaszek Marcin Sokołowski Wilga, 27.05.2010. Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego i Instytut Problemów Jądrowych w Warszawie Oszacowywanie

Bardziej szczegółowo

Jak daleko moŝemy popatrzeć z Ziemi - czyli w jaki sposób podglądać powstawianie Wszechświata? Katarzyna Małek Centrum Fizyki Teoretycznej PAN

Jak daleko moŝemy popatrzeć z Ziemi - czyli w jaki sposób podglądać powstawianie Wszechświata? Katarzyna Małek Centrum Fizyki Teoretycznej PAN Jak daleko moŝemy popatrzeć z Ziemi - czyli w jaki sposób podglądać powstawianie Wszechświata? Katarzyna Małek Centrum Fizyki Teoretycznej PAN KsięŜyc Ziemia KsięŜyc ~ 384403 km Fot. NASA 1.3 sekundy świetlnej

Bardziej szczegółowo

Automatyczne tworzenie trójwymiarowego planu pomieszczenia z zastosowaniem metod stereowizyjnych

Automatyczne tworzenie trójwymiarowego planu pomieszczenia z zastosowaniem metod stereowizyjnych Automatyczne tworzenie trójwymiarowego planu pomieszczenia z zastosowaniem metod stereowizyjnych autor: Robert Drab opiekun naukowy: dr inż. Paweł Rotter 1. Wstęp Zagadnienie generowania trójwymiarowego

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona

Wyznaczanie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. grupa II Termin: 26 V 2009 Nr. ćwiczenia: 412 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE PRACY WYJŚCIA ELEKTRONÓW Z LAMPY KATODOWEJ

WYZNACZANIE PRACY WYJŚCIA ELEKTRONÓW Z LAMPY KATODOWEJ INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA FIZYKI CIAŁA STAŁEGO Ć W I C Z E N I E N R FCS - WYZNACZANIE PRACY WYJŚCIA ELEKTRONÓW Z LAMPY

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie Nr 11 Fotometria

Ćwiczenie Nr 11 Fotometria Instytut Fizyki, Uniwersytet Śląski Chorzów 2018 r. Ćwiczenie Nr 11 Fotometria Zagadnienia: fale elektromagnetyczne, fotometria, wielkości i jednostki fotometryczne, oko. Wstęp Radiometria (fotometria

Bardziej szczegółowo

Piotr Targowski i Bernard Ziętek WYZNACZANIE MACIERZY [ABCD] UKŁADU OPTYCZNEGO

Piotr Targowski i Bernard Ziętek WYZNACZANIE MACIERZY [ABCD] UKŁADU OPTYCZNEGO Instytut Fizyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika Piotr Targowski i Bernard Ziętek Pracownia Optoelektroniki Specjalność: Fizyka Medyczna WYZNAZANIE MAIERZY [ABD] UKŁADU OPTYZNEGO Zadanie II Zakład Optoelektroniki

Bardziej szczegółowo

Laboratorium Optyki Falowej

Laboratorium Optyki Falowej Marzec 2019 Laboratorium Optyki Falowej Instrukcja do ćwiczenia pt: Filtracja optyczna Opracował: dr hab. Jan Masajada Tematyka (Zagadnienia, które należy znać przed wykonaniem ćwiczenia): 1. Obraz fourierowski

Bardziej szczegółowo

DETEKCJA W MIKRO- I NANOOBJĘTOŚCIACH. Ćwiczenie nr 3 Detektor optyczny do pomiarów fluorescencyjnych

DETEKCJA W MIKRO- I NANOOBJĘTOŚCIACH. Ćwiczenie nr 3 Detektor optyczny do pomiarów fluorescencyjnych DETEKCJA W MIKRO- I NANOOBJĘTOŚCIACH Ćwiczenie nr 3 Detektor optyczny do pomiarów fluorescencyjnych Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zaznajomienie się z zasadą działania i zastosowaniami detektora optycznego

Bardziej szczegółowo

Zastosowanie deflektometrii do pomiarów kształtu 3D. Katarzyna Goplańska

Zastosowanie deflektometrii do pomiarów kształtu 3D. Katarzyna Goplańska Zastosowanie deflektometrii do pomiarów kształtu 3D Plan prezentacji Metody pomiaru kształtu Deflektometria Zasada działania Stereo-deflektometria Kalibracja Zalety Zastosowania Przykład Podsumowanie Metody

Bardziej szczegółowo

Akwizycja obrazów HDR

Akwizycja obrazów HDR Akwizycja obrazów HDR Radosław Mantiuk radoslaw.mantiuk@gmail.com 1 Składanie HDRa z sekwencji zdjęć LDR (1) Seria zdjęć sceny wykonanych z różnymi ustawieniami ekspozycji 2 Składanie HDRa z sekwencji

Bardziej szczegółowo

Analiza danych. 7 th International Olympiad on Astronomy & Astrophysics 27 July 5 August 2013, Volos Greece. Zadanie 1.

Analiza danych. 7 th International Olympiad on Astronomy & Astrophysics 27 July 5 August 2013, Volos Greece. Zadanie 1. Analiza danych Zadanie 1. Zdjęcie 1 przedstawiające część gwiazdozbioru Wielkiej Niedźwiedzicy, zostało zarejestrowane kamerą CCD o rozmiarze chipu 17mm 22mm. Wyznacz ogniskową f systemu optycznego oraz

Bardziej szczegółowo

Temat 1: Bluetooth. stoper lub 3 telefon z możliwością zliczania czasu z dokładnością do 0.1 sek

Temat 1: Bluetooth. stoper lub 3 telefon z możliwością zliczania czasu z dokładnością do 0.1 sek Temat 1: Bluetooth Potrzebne: dwa telefony z funkcją bluetooth stoper lub 3 telefon z możliwością zliczania czasu z dokładnością do 0.1 sek Przebieg ćwiczenia: Ćwiczenie polega na pomiarze czasu przesyłania

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenia z grafiki komputerowej 5 FILTRY. Miłosz Michalski. Institute of Physics Nicolaus Copernicus University. Październik 2015

Ćwiczenia z grafiki komputerowej 5 FILTRY. Miłosz Michalski. Institute of Physics Nicolaus Copernicus University. Październik 2015 Ćwiczenia z grafiki komputerowej 5 FILTRY Miłosz Michalski Institute of Physics Nicolaus Copernicus University Październik 2015 1 / 12 Wykorzystanie warstw Opis zadania Obrazy do ćwiczeń Zadanie ilustruje

Bardziej szczegółowo

Dodatek B - Histogram

Dodatek B - Histogram Dodatek B - Histogram Histogram to nic innego, jak wykres pokazujący ile elementów od czarnego (od lewej) do białego (prawy koniec histogramu) zostało zarejestrowanych na zdjęciu. Może przedstawiać uśredniony

Bardziej szczegółowo

Rozpoznawanie obrazów na przykładzie rozpoznawania twarzy

Rozpoznawanie obrazów na przykładzie rozpoznawania twarzy Rozpoznawanie obrazów na przykładzie rozpoznawania twarzy Wykorzystane materiały: Zadanie W dalszej części prezentacji będzie omawiane zagadnienie rozpoznawania twarzy Problem ten można jednak uogólnić

Bardziej szczegółowo

Światłomierz Polaris Dual 5. Pomiar światła ciągłego

Światłomierz Polaris Dual 5. Pomiar światła ciągłego Światłomierz Polaris Dual 5. Pomiar światła ciągłego Zdjęcie zostało wykonane przy oświetleniu naturalnym tuż przed zmierzchem. W tej sytuacji oświetleniowej jedynym źródłem światła jest kopuła niebieska

Bardziej szczegółowo

Zastosowanie stereowizji do śledzenia trajektorii obiektów w przestrzeni 3D

Zastosowanie stereowizji do śledzenia trajektorii obiektów w przestrzeni 3D Zastosowanie stereowizji do śledzenia trajektorii obiektów w przestrzeni 3D autorzy: Michał Dajda, Łojek Grzegorz opiekun naukowy: dr inż. Paweł Rotter I. O projekcie. 1. Celem projektu było stworzenie

Bardziej szczegółowo

Opis programu Konwersja MPF Spis treści

Opis programu Konwersja MPF Spis treści Opis programu Konwersja MPF Spis treści Ogólne informacje o programie...2 Co to jest KonwersjaMPF...2 Okno programu...2 Podstawowe operacje...3 Wczytywanie danych...3 Przegląd wyników...3 Dodawanie widm

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 3. Szumy w fotografii cyfrowej. Wprowadzenie teoretyczne

Ćwiczenie 3. Szumy w fotografii cyfrowej. Wprowadzenie teoretyczne Ćwiczenie 3 Szumy w fotografii cyfrowej. Wprowadzenie teoretyczne Ćwiczenie ma charakter wybitnie eksperymentalny, w związku z tym nie wymaga skomplikowanego przygotowania teoretycznego. Jego celem jest

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 12 Różdżka, szybkie zaznaczanie i zakres koloru

Ćwiczenie 12 Różdżka, szybkie zaznaczanie i zakres koloru Ćwiczenie 12 Różdżka, szybkie zaznaczanie i zakres koloru Różdżka 1. zaznacza wszystkie piksele o podobnym kolorze w zakresie Tolerancji ustalanej na pasku Opcji, 2. ma zastosowanie dla obszarów o dość

Bardziej szczegółowo

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński Skala jasności w astronomii Krzysztof Kamiński Obserwowana wielkość gwiazdowa (magnitudo) Skala wymyślona prawdopodobnie przez Hipparcha, który podzielił gwiazdy pod względem jasności na 6 grup (najjaśniejsze:

Bardziej szczegółowo

MODEL: UL400. Ultradźwiękowy detektor pomiaru odległości, metalu, napięcia i metalowych kołków INSTRUKCJA OBSŁUGI

MODEL: UL400. Ultradźwiękowy detektor pomiaru odległości, metalu, napięcia i metalowych kołków INSTRUKCJA OBSŁUGI MODEL: UL400 Ultradźwiękowy detektor pomiaru odległości, metalu, napięcia i metalowych kołków INSTRUKCJA OBSŁUGI Opis urządzenia: Specyfikacja techniczna Zalecane użytkowanie: wewnątrz Zakres pomiaru:

Bardziej szczegółowo

FOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA

FOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA FOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA 2014-2015 program podstawowy dr inż. Paweł Strzeliński Katedra Urządzania Lasu Wydział Leśny UP w Poznaniu Format Liczba kolorów Rozdzielczość Wielkość pliku *.tiff CMYK 300

Bardziej szczegółowo

wyznaczenie zasięgu efektywnego, energii maksymalnej oraz prędkości czastek β o zasięgu maksymalnym,

wyznaczenie zasięgu efektywnego, energii maksymalnej oraz prędkości czastek β o zasięgu maksymalnym, 1 Część teoretyczna 1.1 Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie absorpcji promieniowania β w ciałach stałych poprzez: wyznaczenie krzywej absorpcji, wyznaczenie zasięgu efektywnego, energii maksymalnej

Bardziej szczegółowo

Anna Barnacka. Obserwacje gwiazd zmiennych zaćmieniowych

Anna Barnacka. Obserwacje gwiazd zmiennych zaćmieniowych Anna Barnacka Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie Instytut Fizyki Katedra Astronomii Obserwacje gwiazd zmiennych zaćmieniowych Szybko rozwijająca się technika umożliwia sięganie

Bardziej szczegółowo

Tranzystor bipolarny LABORATORIUM 5 i 6

Tranzystor bipolarny LABORATORIUM 5 i 6 Tranzystor bipolarny LABORATORIUM 5 i 6 Marcin Polkowski (251328) 10 maja 2007 r. Spis treści I Laboratorium 5 2 1 Wprowadzenie 2 2 Pomiary rodziny charakterystyk 3 II Laboratorium 6 7 3 Wprowadzenie 7

Bardziej szczegółowo

ASTROFOTOGRAFIA Z IRIS

ASTROFOTOGRAFIA Z IRIS ASTROFOTOGRAFIA Z IRIS DOMINIK GRONKIEWICZ Klub Astronomiczny Almukantarat Tę pracę można rozpowszechniać wyłącznie w całości w celach edukacyjnych i dydaktycznych. TROCHĘ TEORII 2 Naświetlenie zdjęć to

Bardziej szczegółowo

oraz kilka uwag o cyfrowej rejestracji obrazów

oraz kilka uwag o cyfrowej rejestracji obrazów oraz kilka uwag o cyfrowej rejestracji obrazów Matryca CCD i filtry Bayera Matryca CCD i filtry Bayera Demozaikowanie Metody demozaikowania Tradycyjne metody interpolacyjne (nienajlepsze efekty) Variable

Bardziej szczegółowo

Temat Zasady projektowania naziemnego pomiaru fotogrametrycznego. 2. Terenowy rozmiar piksela. 3. Plan pomiaru fotogrametrycznego

Temat Zasady projektowania naziemnego pomiaru fotogrametrycznego. 2. Terenowy rozmiar piksela. 3. Plan pomiaru fotogrametrycznego Temat 2 1. Zasady projektowania naziemnego pomiaru fotogrametrycznego 2. Terenowy rozmiar piksela 3. Plan pomiaru fotogrametrycznego Projektowanie Dokładność - specyfikacja techniczna projektu Aparat cyfrowy

Bardziej szczegółowo

Cykle życia gwiazd. Fotometria gromad gwiazdowych z wykorzystaniem programu SalsaJ. Autorzy: Daniel Duggan & Sarah Roberts Redakcja: Dawid Basak

Cykle życia gwiazd. Fotometria gromad gwiazdowych z wykorzystaniem programu SalsaJ. Autorzy: Daniel Duggan & Sarah Roberts Redakcja: Dawid Basak [ Fotometria gromad gwiazdowych z wykorzystaniem programu SalsaJ [Wpis]z Autorzy: Daniel Duggan & Sarah Roberts Redakcja: Dawid Basak Fotometria gromad gwiazdowych z programem SalsaJ Wstęp Fotometria to

Bardziej szczegółowo

I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ

I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ Instrukcja do ćwiczenia nr 59 WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA W SZKLE METODĄ KĄTA NAJMNIEJSZEGO ODCHYLENIA Instrukcje wykonali: G. Maciejewski, I. Gorczyńska

Bardziej szczegółowo

Grafika komputerowa. Zajęcia IX

Grafika komputerowa. Zajęcia IX Grafika komputerowa Zajęcia IX Ćwiczenie 1 Usuwanie efektu czerwonych oczu Celem ćwiczenia jest usunięcie efektu czerwonych oczu u osób występujących na zdjęciu tak, aby plik wynikowy wyglądał jak wzor_1.jpg

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowanie systemów wizyjnych InSight firmy Cognex. Środowisku InSight Explorer / Spreadshee

Podstawy programowanie systemów wizyjnych InSight firmy Cognex. Środowisku InSight Explorer / Spreadshee Podstawy programowanie systemów wizyjnych InSight firmy Cognex Środowisku InSight Explorer / Spreadshee Opis zadania: Wykrycie umownych różnic pomiędzy wzorcową płytką testową i płytkami zawierającymi

Bardziej szczegółowo

Instrukcja wykonania ćwiczenia - Ruchy Browna

Instrukcja wykonania ćwiczenia - Ruchy Browna Instrukcja wykonania ćwiczenia - Ruchy Browna 1. Aparatura Do obserwacji ruchów brownowskich cząstek zawiesiny w cieczy stosujemy mikroskop optyczny Genetic pro wyposażony w kamerę cyfrową połączoną z

Bardziej szczegółowo

Funkcje dwóch zmiennych

Funkcje dwóch zmiennych Funkcje dwóch zmiennych Andrzej Musielak Str Funkcje dwóch zmiennych Wstęp Funkcja rzeczywista dwóch zmiennych to funkcja, której argumentem jest para liczb rzeczywistych, a wartością liczba rzeczywista.

Bardziej szczegółowo

Wstęp do fotografii. piątek, 15 października 2010. ggoralski.com

Wstęp do fotografii. piątek, 15 października 2010. ggoralski.com Wstęp do fotografii ggoralski.com element światłoczuły soczewki migawka przesłona oś optyczna f (ogniskowa) oś optyczna 1/2 f Ogniskowa - odległość od środka układu optycznego do ogniska (miejsca w którym

Bardziej szczegółowo

BIBLIOTEKA PROGRAMU R - BIOPS. Narzędzia Informatyczne w Badaniach Naukowych Katarzyna Bernat

BIBLIOTEKA PROGRAMU R - BIOPS. Narzędzia Informatyczne w Badaniach Naukowych Katarzyna Bernat BIBLIOTEKA PROGRAMU R - BIOPS Narzędzia Informatyczne w Badaniach Naukowych Katarzyna Bernat Biblioteka biops zawiera funkcje do analizy i przetwarzania obrazów. Operacje geometryczne (obrót, przesunięcie,

Bardziej szczegółowo

REGULATOR PI W SIŁOWNIKU 2XI

REGULATOR PI W SIŁOWNIKU 2XI REGULATOR PI W SIŁOWNIKU 2XI Wydanie 1 lipiec 2012 r. 1 1. Regulator wbudowany PI Oprogramowanie sterownika Servocont-03 zawiera wbudowany algorytm regulacji PI (opcja). Włącza się go poprzez odpowiedni

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera) Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. grupa II Termin: 17 III 2009 Nr. ćwiczenia: 112 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła

Bardziej szczegółowo

Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Światłowody

Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Światłowody Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki Marcin Polkowski 251328 Światłowody Pracownia Fizyczna dla Zaawansowanych ćwiczenie L6 w zakresie Optyki Streszczenie Celem wykonanego na Pracowni Fizycznej dla Zaawansowanych

Bardziej szczegółowo

MIKROSKOPIA OPTYCZNA 19.05.2014 AUTOFOCUS TOMASZ POŹNIAK MATEUSZ GRZONDKO

MIKROSKOPIA OPTYCZNA 19.05.2014 AUTOFOCUS TOMASZ POŹNIAK MATEUSZ GRZONDKO MIKROSKOPIA OPTYCZNA 19.05.2014 AUTOFOCUS TOMASZ POŹNIAK MATEUSZ GRZONDKO AUTOFOCUS (AF) system automatycznego ustawiania ostrości w aparatach fotograficznych Aktywny - wysyła w kierunku obiektu światło

Bardziej szczegółowo

Tomasz Skowron XIII LO w Szczecinie. Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą spadku swobodnego

Tomasz Skowron XIII LO w Szczecinie. Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą spadku swobodnego Logo designed by Armella Leung, www.armella.fr.to Ten projekt został zrealizowany przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej. Projekt lub publikacja odzwierciedlają jedynie stanowisko ich autora i Komisja

Bardziej szczegółowo

Metody kodowania wybranych cech biometrycznych na przykładzie wzoru naczyń krwionośnych dłoni i przedramienia. Mgr inż.

Metody kodowania wybranych cech biometrycznych na przykładzie wzoru naczyń krwionośnych dłoni i przedramienia. Mgr inż. Metody kodowania wybranych cech biometrycznych na przykładzie wzoru naczyń krwionośnych dłoni i przedramienia Mgr inż. Dorota Smorawa Plan prezentacji 1. Wprowadzenie do zagadnienia 2. Opis urządzeń badawczych

Bardziej szczegółowo

Metoda określania pozycji wodnicy statków na podstawie pomiarów odległości statku od głowic laserowych

Metoda określania pozycji wodnicy statków na podstawie pomiarów odległości statku od głowic laserowych inż. Marek Duczkowski Metoda określania pozycji wodnicy statków na podstawie pomiarów odległości statku od głowic laserowych słowa kluczowe: algorytm gradientowy, optymalizacja, określanie wodnicy W artykule

Bardziej szczegółowo

Przetwarzanie obrazu

Przetwarzanie obrazu Przetwarzanie obrazu Przekształcenia kontekstowe Liniowe Nieliniowe - filtry Przekształcenia kontekstowe dokonują transformacji poziomów jasności pikseli analizując za każdym razem nie tylko jasność danego

Bardziej szczegółowo

Wektory, układ współrzędnych

Wektory, układ współrzędnych Wektory, układ współrzędnych Wielkości występujące w przyrodzie możemy podzielić na: Skalarne, to jest takie wielkości, które potrafimy opisać przy pomocy jednej liczby (skalara), np. masa, czy temperatura.

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia

Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia Ćwiczenie M12 Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia M12.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie wartości modułu Younga różnych materiałów poprzez badanie strzałki ugięcia wykonanych

Bardziej szczegółowo

Obrazy High-Key W fotografiach high-key dominują jasne, delikatnie wyróżnione tony, a oświetlenie sceny jest miękkie.

Obrazy High-Key W fotografiach high-key dominują jasne, delikatnie wyróżnione tony, a oświetlenie sceny jest miękkie. Oryginalna wersja tekstu na stronie www.minoltaphotoworld.com Zone Matching - dopasowanie stref Na atmosferę, charakter i przesłanie zdjęcia znacząco wpływa rozkład jasnych i ciemnych obszarów w kolorystyce

Bardziej szczegółowo

Cel i zakres ćwiczenia

Cel i zakres ćwiczenia MIKROMECHANIZMY I MIKRONAPĘDY 2 - laboratorium Ćwiczenie nr 5 Druk 3D oraz charakteryzacja mikrosystemu Cel i zakres ćwiczenia Celem ćwiczenia jest charakteryzacja geometryczna wykonanego w ćwiczeniu 1

Bardziej szczegółowo

RAFAŁ MICHOŃ. rmichonr@gmail.com. Zespół Szkół Specjalnych nr 10 im. ks. prof. Józefa Tischnera w Jastrzębiu Zdroju O4.09.2015 r.

RAFAŁ MICHOŃ. rmichonr@gmail.com. Zespół Szkół Specjalnych nr 10 im. ks. prof. Józefa Tischnera w Jastrzębiu Zdroju O4.09.2015 r. RAFAŁ MICHOŃ rmichonr@gmail.com Zespół Szkół Specjalnych nr 10 im. ks. prof. Józefa Tischnera w Jastrzębiu Zdroju O4.09.2015 r. - Główne zagadnienia (ekspozycja, czułość, przysłona, głębia ostrości, balans

Bardziej szczegółowo

Człowiek najlepsza inwestycja. Fot.NASA FENIKS PRACOWNIA DYDAKTYKI ASTRONOMII

Człowiek najlepsza inwestycja. Fot.NASA FENIKS PRACOWNIA DYDAKTYKI ASTRONOMII Fot.NASA FENIKS PRACOWNIA DYDAKTYKI ASTRONOMII PROPOZYCJA ĆWICZEŃ DZIENNYCH Z ASTRONOMII DLA UCZESTNIKÓW PROGRAMU FENIKS dr hab. Piotr Gronkowski, prof. UR gronk@univ.rzeszow.pl Uniwersytet Rzeszowski

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera) Politechnika Łódzka FTMS Kierunek: nformatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. Termin: 6 V 2009 Nr. ćwiczenia: 112 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego

Bardziej szczegółowo

CECHOWANIE TERMOELEMENTU Fe-Mo I WYZNACZANIE PUNKTU INWERSJI

CECHOWANIE TERMOELEMENTU Fe-Mo I WYZNACZANIE PUNKTU INWERSJI INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA FIZYKI CIAŁA STAŁEGO Ć W I C Z E N I E N R FCS - 7 CECHOWANIE TERMOELEMENTU Fe-Mo I WYZNACZANIE

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie współczynnika załamania światła

Wyznaczanie współczynnika załamania światła Ćwiczenie O2 Wyznaczanie współczynnika załamania światła O2.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie współczynnika załamania światła dla przeźroczystych, płaskorównoległych płytek wykonanych z

Bardziej szczegółowo

Wykrywanie twarzy na zdjęciach przy pomocy kaskad

Wykrywanie twarzy na zdjęciach przy pomocy kaskad Wykrywanie twarzy na zdjęciach przy pomocy kaskad Analiza i przetwarzanie obrazów Sebastian Lipnicki Informatyka Stosowana,WFIIS Spis treści 1. Wstęp... 3 2. Struktura i funkcjonalnośd... 4 3. Wyniki...

Bardziej szczegółowo

Pi of the Sky. Roboty w poszukiwaniu błysków na niebie. Aleksander Filip Żarnecki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego

Pi of the Sky. Roboty w poszukiwaniu błysków na niebie. Aleksander Filip Żarnecki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego Pi of the Sky Roboty w poszukiwaniu błysków na niebie Aleksander Filip Żarnecki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego Gdańsk, Plan prezentacji Wprowadzenie błyski gamma i strategie ich obserwacji Pi

Bardziej szczegółowo

Pomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela

Pomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela Ćwiczenie O4 Pomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela O4.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie ogniskowych soczewek skupiających oraz rozpraszających z zastosowaniem o metody Bessela. O4.2.

Bardziej szczegółowo

Arkadiusz Kalicki, Lech Mankiewicz Plugin Webcam dla SalsaJ Podręcznik użytkownika

Arkadiusz Kalicki, Lech Mankiewicz Plugin Webcam dla SalsaJ Podręcznik użytkownika Projekt logo: Armella Leung, www.armella.fr.to Arkadiusz Kalicki, Lech Mankiewicz Plugin Webcam dla SalsaJ Podręcznik użytkownika Spis treści Spis treści... 1 Instalacja... 2 Posługiwanie się pluginem...

Bardziej szczegółowo

KP, Tele i foto, wykład 3 1

KP, Tele i foto, wykład 3 1 Krystian Pyka Teledetekcja i fotogrametria sem. 4 2007/08 Wykład 3 Promieniowanie elektromagnetyczne padające na obiekt jest w części: odbijane refleksja R rozpraszane S przepuszczane transmisja T pochłaniane

Bardziej szczegółowo

INSTRUKCJA NR 05 POMIARY NATĘŻENIA OŚWIETLENIA ELEKTRYCZNEGO POMIESZCZEŃ I STANOWISK PRACY

INSTRUKCJA NR 05 POMIARY NATĘŻENIA OŚWIETLENIA ELEKTRYCZNEGO POMIESZCZEŃ I STANOWISK PRACY LABORATORIUM OCHRONY ŚRODOWISKA - SYSTEM ZARZĄDZANIA JAKOŚCIĄ - INSTRUKCJA NR 05 POMIARY NATĘŻENIA OŚWIETLENIA ELEKTRYCZNEGO POMIESZCZEŃ I STANOWISK PRACY 1. Cel instrukcji Celem instrukcji jest określenie

Bardziej szczegółowo

Pi of the Sky. Aleksander Filip Żarnecki Warsztaty fizyki i astrofizyki cząstek. Warszawa, 16 października 2009

Pi of the Sky. Aleksander Filip Żarnecki Warsztaty fizyki i astrofizyki cząstek. Warszawa, 16 października 2009 Pi of the Sky Aleksander Filip Żarnecki Warsztaty fizyki i astrofizyki cząstek Warszawa, Plan seminarium Błyski gamma Projekt Pi of the Sky błysk na który czekaliśmy 4 lata... Nasz kawałek nieba weryfikacja

Bardziej szczegółowo

Sposoby opisu i modelowania zakłóceń kanałowych

Sposoby opisu i modelowania zakłóceń kanałowych INSTYTUT TELEKOMUNIKACJI ZAKŁAD RADIOKOMUNIKACJI Instrukcja laboratoryjna z przedmiotu Podstawy Telekomunikacji Sposoby opisu i modelowania zakłóceń kanałowych Warszawa 2010r. 1. Cel ćwiczeń: Celem ćwiczeń

Bardziej szczegółowo

Radon w powietrzu. Marcin Polkowski 10 marca Wstęp teoretyczny 1. 2 Przyrządy pomiarowe 2. 3 Prędkość pompowania 2

Radon w powietrzu. Marcin Polkowski 10 marca Wstęp teoretyczny 1. 2 Przyrządy pomiarowe 2. 3 Prędkość pompowania 2 Radon w powietrzu Marcin Polkowski marcin@polkowski.eu 10 marca 2008 Streszczenie Celem ćwiczenia był pomiar stężenia 222 Rn i produktów jego rozpadu w powietrzu. Pośrednim celem ćwiczenia było również

Bardziej szczegółowo

Instrukcja obsługi menu OSD w kamerach i8-...r

Instrukcja obsługi menu OSD w kamerach i8-...r Instrukcja obsługi menu OSD w kamerach i8-...r 1. Aby włączyć menu OSD należy najpierw kliknąć na obraz z kamery na ekranie rejestratora, a następnie wybrać ikonkę kontrola PTZ (ikonka przypominająca dzwonek).

Bardziej szczegółowo

Fotometria 1. Systemy fotometryczne.

Fotometria 1. Systemy fotometryczne. Fotometria 1. Systemy fotometryczne. Andrzej Pigulski Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego Produkty HELAS-a, 2010 Fotometria Fotometria to jedna z podstawowych technik obserwacyjnych. Pozwala

Bardziej szczegółowo

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie Cel ćwiczenia: Obserwacja swobodnego spadania z wykorzystaniem elektronicznej rejestracji czasu przelotu kuli przez punkty pomiarowe. Wyznaczenie

Bardziej szczegółowo

FOTOMETRIA OBIEKTÓW PUNKTOWYCH Z UŻYCIEM PROGRAMU SalsaJ

FOTOMETRIA OBIEKTÓW PUNKTOWYCH Z UŻYCIEM PROGRAMU SalsaJ FOTOMETRIA OBIEKTÓW PUNKTOWYCH Z UŻYCIEM PROGRAMU SalsaJ Opracowanie: Paulina Sowicka, Grzegorz Sęk Młodzieżowe Obserwatorium Astronomiczne w Niepołomicach Program SalsaJ został napisany przez zespół EU-HOU

Bardziej szczegółowo

( Wersja A ) WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA.

( Wersja A ) WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA. 0.X.203 ĆWICZENIE NR 8 ( Wersja A ) WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA. I. Zestaw przyrządów:. Mikroskop. 2. Płytki szklane płaskorównoległe.

Bardziej szczegółowo

KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z elementów analizy obrazów

KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z elementów analizy obrazów POLITECHNIKA OPOLSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z elementów analizy obrazów Przetwarzanie obrazu: skalowanie miary i korekcja perspektywy. Opracował:

Bardziej szczegółowo

Akwizycja obrazów HDR

Akwizycja obrazów HDR Akwizycja obrazów HDR Radosław Mantiuk radoslaw.mantiuk@gmail.com 1 Składanie HDRa z sekwencji zdjęć LDR (1) Seria&zdjęć&sceny&wykonanych&z&różnymi&ustawieniami&ekspozycji& 2 Składanie HDRa z sekwencji

Bardziej szczegółowo

Analiza obrazów. Segmentacja i indeksacja obiektów

Analiza obrazów. Segmentacja i indeksacja obiektów Analiza obrazów. Segmentacja i indeksacja obiektów Wykorzystane materiały: R. Tadeusiewicz, P. Korohoda, Komputerowa analiza i przetwarzanie obrazów, Wyd. FPT, Kraków, 1997 Analiza obrazu Analiza obrazu

Bardziej szczegółowo

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA PROWADZĄCY: mgr inż. Łukasz Amanowicz Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne 3 TEMAT ĆWICZENIA: Badanie składu pyłu za pomocą mikroskopu

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA Ćwiczenie 58 WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA 58.1. Wiadomości ogólne Pod działaniem sił zewnętrznych ciała stałe ulegają odkształceniom, czyli zmieniają kształt. Zmianę odległości między

Bardziej szczegółowo

Art. Nr Laserowy miernik odległości MeterMaster Pro. INSTRUKCJA OBSŁUGI

Art. Nr Laserowy miernik odległości MeterMaster Pro.  INSTRUKCJA OBSŁUGI Art. Nr 82 96 15 Laserowy miernik odległości MeterMaster Pro www.conrad.pl INSTRUKCJA OBSŁUGI Wyświetlacz Klawiatura a b Powierzchnia wyjściowa pomiaru (z przodu / z tyłu) Wskaźnik pamięci (MEMORY) 1 2

Bardziej szczegółowo

Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego

Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego 1 z 7 JM-test-MathJax Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego Korekta 24.03.2014 w Błąd maksymalny (poprawione formuły na niepewności maksymalne dla wzorów 41.1 i 41.11)

Bardziej szczegółowo

POŁOŻENIE SAMOLOTU W MOMENCIE UDERZENIA W BRZOZĘ I BEZPOŚREDNIO PO UDERZENIU WG DANYCH MAK I KBWL LP. Mgr inż. Marek Dąbrowski, 11.

POŁOŻENIE SAMOLOTU W MOMENCIE UDERZENIA W BRZOZĘ I BEZPOŚREDNIO PO UDERZENIU WG DANYCH MAK I KBWL LP. Mgr inż. Marek Dąbrowski, 11. 1. POŁOŻENIE SAMOLOTU W MOMENCIE UDERZENIA W BRZOZĘ I BEZPOŚREDNIO PO UDERZENIU WG DANYCH MAK I KBWL LP Mgr inż. Marek Dąbrowski, 11. 2012 2. Wiarygodność danych o wysokościach radiowych Na konferencji

Bardziej szczegółowo

Grafika komputerowa. Model oświetlenia. emisja światła przez źródła światła. interakcja światła z powierzchnią. absorbcja światła przez sensor

Grafika komputerowa. Model oświetlenia. emisja światła przez źródła światła. interakcja światła z powierzchnią. absorbcja światła przez sensor Model oświetlenia emisja światła przez źródła światła interakcja światła z powierzchnią absorbcja światła przez sensor Radiancja radiancja miara światła wychodzącego z powierzchni w danym kącie bryłowym

Bardziej szczegółowo