Analiza danych z nowej aparatury detekcyjnej "Pi of the Sky"
|
|
- Małgorzata Wójtowicz
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki Bartłomiej Włodarczyk Nr albumu: Analiza danych z nowej aparatury detekcyjnej "Pi of the Sky" Praca przygotowana w ramach Pracowni Fizycznej II-go stopnia pod kierunkiem prof. dr hab. Aleksandra Filipa Żarneckiego Warszawa, czerwiec 2014
2 2
3 SPIS TREŚCI WSTĘP... 5 I. PROJEKT PI OF THE SKY... 5 II. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD MAGNITUDO GWIAZDY... 6 III. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD JASNOŚCI GWIAZDY REFERENCYJNEJ... IV. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD PROMIENIA APERTURY... V. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD ODLEGŁOŚCI OD ŚRODKA KLATKI... PODSUMOWANIE... BIBLIOGRAFIA... ZAŁĄCZNIKI
4 4
5 WSTĘP Celem niniejszej pracowni jest analiza błędu pomiaru jasności gwiazd dla zdjęć nieba zrobionych w ramach projektu "Pi of the Sky". Aby uzyskać pełny obraz tego, w jaki sposób kształtuje się niedokładność pomiaru, przeanalizowano kilka czynników mogących mieć wpływ na błąd. Opracowano zatem analizę błędu w zależności od jasności dla poszczególnych czasów ekspozycji kamery, analizę błędu w zależności od położenia na klatce, a także zbadano wpływ jasności gwiazdy referencyjnej oraz promienia apertury na niedokładność. Na początku jednak opisano pokrótce ideę samego projektu oraz sposób, w jaki uzyskuje się dane do dalszych analiz. I. PROJEKT PI OF THE SKY Badane zdjęcia nieba pochodzą z detektora ulokowanego w Hiszpanii w ramach eksperymentu "Pi of the Sky" (pozostałe detektory umieszczone są w Chile). Eksperyment ten zakłada szeroką współpracę między głównymi ośrodkami naukowymi w Polsce a instytutami w Chile oraz w Hiszpanii. Poprzez automatyczną obserwację nieba inżynierowie i naukowcy próbują zarejestrować krótkie rozbłyski optyczne pochodzenia kosmicznego, w szczególności rozbłyski gamma (tzw. GRB - Gamma Ray Burst). Detektor umieszczony w Hiszpanii składa się z 4 kamer (zdjęcie detektora pokazano na Rysunku 1.). Pierwsze instalacje odbyły się w 2010 roku. Kamery te mogą pracować w trybie DEEP albo WIDE (Zaremba, 2011). Pierwszy z nich polega na tym, że wszystkie kamery obserwują ten sam obiekt, dzięki czemu zwiększa się dokładność pomiaru. Drugi tryb pozwala na szerszą obserwację nieba, gdyż każda kamera obserwuje inny fragment (sąsiadujący). W trybie WIDE traci się dokładność pomiaru, ale zyskuje zakres obserwacji. Rysunek 1. Zdjęcie kamer zamontowanych w obserwatorium w Hiszpanii. Źródło: M. Zaremba et al., Pi of the Sky telescopes in Spain and Chile, Bull. Astr. Soc. India (2011) 00, 1 7 5
6 Uzyskane zdjęcia przechodzą później przez szereg algorytmów mających na celu wydobycie istotnych informacji z danego zdjęcia. Na początku wykonuje się normalizację otrzymanego zdjęcia. Odejmuje się tzw. ciemną klatkę, czyli klatkę wykonaną przy zamkniętej migawce. Dzięki temu usuwa się szumy związane z samą kamerą CCD oraz z odczytem. Kolejnym etapem normalizacji jest dzielenie przez tzw. płaską klatkę, czyli usuwanie błędów związanych z niejednorodną transmisją obiektywu oraz z różną czułością linii w matrycy CCD. Po normalizacji następuje wyszukiwanie gwiazd na klatce. Algorytm wyszukuje piksele, które wystają wyraźnie ponad szum (najjaśniejszy piksel musi być 8 sigma powyżej tła). Gwiazdę definiuje się jako zbiór pikseli, przy czym jej jasność liczona jest wstępnie na podstawie 25 najjaśniejszych. Po zlokalizowaniu potencjalnych obiektów algorytm przypisuje danej klatce listę pozycji z wyszczególnionymi obiektami (dodatkowo zapisuje kształt gwiazdy). Następnym krokiem jest selekcja wyznaczonych obiektów. Odrzucane są te, które leżą na samym brzegu matrycy CCD, mają niesymetryczny kształt albo zawierają za mało pikseli (czyli np. 1 lub 2). W kolejnym kroku wykonywana jest fotometria. Polega ona na tym, że dla każdej znalezionej gwiazdy liczy się sumę pikseli wewnątrz okręgu o promieniu 2.5 piksela od środka oraz odejmuje się od tego wyniki oczekiwany poziom tła. Następnie wykonywana jest astrometria, czyli dla otrzymanych gwiazd dopasowuje się położenia na sferze niebieskiej (zapisywana jest rektascensja oraz deklinacja). Dla tak określonych obiektów kolejny algorytm przypisuje dane katalogowe, tzn. danej gwieździe przypisywany jest numer w katalogu GSC oraz Hippokratos, a także jasność gwiazdy (mierzone za pomocą magnitudo) w filtrach B i V z katalogu Tycho. Ostatnim krokiem jest kalibracja wyników fotometrii względem gwiazd referencyjnych (które są wyznaczone poprzez dopasowanie z katalogiem Tycho). Po przejściu przez te wszystkie algorytmu otrzymuje się plik z danymi takimi jak: położenie na matrycy CCD, pozycja gwiazdy na sferze niebieskiej, indeks gwiazdy w katalogu GSC oraz Hippokratos lub magnitudo gwiazdy po kalibracji jasności gwiazd referencyjnych. II. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD MAGNITUDO GWIAZDY Na początku warto zaznaczyć, że dane otrzymywano dla dwóch kamer kamery 10 oraz 35. Dodatkowo dla każdej kamery otrzymywano zdjęcia o różnych czasach ekspozycji 3s, 10s, 30s oraz 100s. Ponieważ wyniki analizy są podobne dla obu kamer, w tej części skupiono się tylko na kamerze 10 z czasem naświetlania równym 30s. Wykresy do pozostałych danych zostały umieszczone na końcu raportu (w załączniku 1 oraz w załączniku 2). 6
7 Otrzymane dane poddano następującej obróbce : 1. Na początku wybrano tylko te gwiazdy, dla których został przydzielony numer GSC 2. Wybrano tylko te gwiazdy, które mają min. 20 pomiarów (zdarzały się pomiary, gdzie występowały np. pojedyncze rekordy prawdopodobnie były to szumy, które dopasowują się do numeru gwiazdy) 3. Wycięto gwiazdy, które znajdowały się blisko krawędzi matrycy CCD (ucięto po 200 jednostek z każdej strony) obraz na brzegach jest bardziej rozmyty niż na środku, więc aby nie utracić wiarygodności analizy należy usunąć te pomiary 4. Dla tak przefiltrowanych danych obliczono średnie magnitudo dla każdej gwiazdy oraz odchylenie standardowe 5. Dane posortowano od gwiazd najjaśniejszych (najmniejsze magnitudo) do najciemniejszych Ostatecznie otrzymano tabelę z numerami gwiazd w katalogu GSC, średnie magnitudo dla każdej gwiazdy oraz błąd odchylenie standardowe pomiaru. Wyniki zostały przedstawione na Rysunku 2. Rysunek 2. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 10, czas naświetlania równy 30 sekund. 7
8 Analizując Rysunek 2. można zauważyć, że błąd pomiaru rośnie dla ciemniejszych gwiazd. Zależność ta jest zauważalna także dla pozostałych czasów ekspozycji. Wyniki dla wszystkich czterech czasów zostały pokazane na Rysunku 3. Dla przejrzystości, na rysunku tym przedstawiono uśrednione błędy pomiaru dla danego magnitudo (uśrednianie występowało co 0.5 magnitudo czyli binowanie co 0.5). Rysunek 3. Uśrednione błędy pomiary w zależności od magnitudo gwiazdy dla poszczególnych czasów ekspozycji. Podczas pomiaru nieba występują dwa, sprzeczne ze sobą efekty. Z jednej strony krótki czas naświetlania pozwala zmierzyć gwiazdy jasne (gdyż obraz nie ulegnie nasyceniu), z drugiej jednak nie pozwala na obserwację gwiazd ciemnych (sygnał będzie nierozróżnialny wśród szumu). Odwrotnie jest w przypadku długiego czasu naświetlania. Pojawia się zatem zasadnicze pytanie, jaki czas naświetlania jest optymalny dla zadanego zakresu magnitudo. Rysunek 3 pozwala odpowiedzieć na to pytanie. Widać, że dla każdego czasu naświetlania, wraz ze wzrostem magnitudo (po przekroczeniu pewnego punktu), rośnie odchylenie standardowe. Widać także, że im dłuższy czas naświetlania, tym minimum uśrednionej funkcji błędu przesuwa się w stronę gwiazd ciemniejszych. Można zatem wyznaczyć minimalny błąd pomiaru dla danego zakresu magnitudo. Propozycja odpowiedniego czasu naświetlania została przedstawiona w Tabeli 1. 8
9 Tabela 1. Propozycja optymalnego czasu naświetlania dla danej jasności gwiazdy (mierzonej jako magnitudo). Magnitudo Czas naświetlania s s s > s III. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD JASNOŚCI GWIAZDY REFERENCYJNEJ Następnie sprawdzono, czy zakres jasności gwiazdy referencyjnej ma wpływ na błąd pomiaru. Wygenerowano nowe dane: dla zakresu 7 9, 8 10 oraz 9 11 magnitudo. Wyniki analizy odchylenia standardowego pokazano na Rysunku 4. Patrząc na otrzymane wyniki można stwierdzić, że wybór zakresu gwiazdy referencyjnej nie wpływa na błąd pomiaru. Rysunek 4. Analiza odchylenia standardowego w zależności od zakresu jasności gwiazdy referencyjnej. Wykres przedstawia 3 pomiary, dla trzech różnych zakresów: 7 9, 8 10 oraz 9 11 magnitudo. 9
10 IV. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD PROMIENIA APERTURY Sprawdzono również, czy wybór apertury ma wpływ na błąd pomiaru. W tym celu wykonano cztery dodatkowe pomiary dla apertury wynoszącej 1.5, 2.0, 2.5 oraz 3.0. Wyniki analizy błędu przedstawiono na Rysunku 5. Patrząc na otrzymany wykres widać, że istnieje zależność między błędem a promieniem. W przypadku jasnych gwiazd preferowane są apertury o dużych promieniach, natomiast dla ciemnych gwiazd lepsze są apertury o mniejszych promieniach. Aby zatem uzyskać optymalny pomiar nieba należy uwzględnić również odpowiedni promień apertury. Propozycja takiej kalibracji została przedstawiona w Tabeli 2. Rysunek 5. Analiza błędu pomiaru w zależności od promienia apertury. Wykres przedstawia cztery krzywe, każda odpowiada innemu promieniowi 1.5, 2.0, 2.5 oraz 3.0. Tabela 2. Propozycja odpowiedniego czasu naświetlania oraz optymalnego promienia apertury dla danego zakresu magnitudo. Magnitudo Czas naświetlania Promień apertury s s s 2.5 > s 2.0/1.5 10
11 V. ANALIZA BŁĘDU POMIARU W ZALEŻNOŚCI OD ODLEGŁOŚCI OD ŚRODKA KLATKI Ostatnim etapem analizy błędu było sprawdzenie, w jaki sposób zmienia się odchylenie standardowe dla różnych apertur w zależności od położenia na klatce. Do analizy wykorzystano te dane wygenerowane dla różnych apertury. Wyniki analizy zostały przedstawione na Rysunku 6. Rysunek 6. Analiza błędu pomiaru dla różnych promieni apertur w zależności od odległości od środka klatki. Analizując Rysunek 6 widać, że o ile w środku obrazu błędy zachowują się podobnie, o tyle na krawędziach preferowane są apertury o większych promieniach. Wynika to z faktu, że im dalej od środka matrycy CCD, tym obraz jest bardziej rozmyty. Stosowanie apertur o małych promieniach będzie skutkowało niedokładnym pomiarem. Aby uniknąć problemu z wyborem odpowiedniej apertury można przyciąć otrzymany obraz jeszcze bardziej. Wtedy analiza będzie dotyczyć tylko tych gwiazd, które są zlokalizowane w miarę blisko środka klatki, przez co błąd pomiaru będzie mniejszy. PODSUMOWANIE W niniejszej pracy przeprowadzono analizę danych z nowej aparatury w ramach projektu Pi of the Sky. Zbadano, jak zmienia się błąd pomiaru w zależności od czasu naświetlania, od wyboru zakresu jasności gwiazdy referencyjnej oraz promienia apertury, a także sprawdzono, 11
12 czy błąd w zależności od odległości od środka klatki zależy od wyboru apertury. Po przeprowadzeniu analizy zaproponowano optymalny wybór czasu naświetlania oraz promienia apertury, który minimalizuję niedokładność obserwacji. Podsumowując: Pomiar jasnych gwiazd jest dokładniejszy, gdy czas naświetlania jest krótki (odwrotnie dla gwiazd ciemnych) Zakres jasności gwiazdy referencyjnej nie wpływa na błąd pomiaru Promień apertury ma wpływ na błąd pomiaru (jasne gwiazdy powinny być mierzone przy pomocy większych apertur, ciemne przy pomocy mniejszych) Na krawędziach klatki obraz jest bardziej rozmyty dla tego obszaru nie powinno się stosować apertur o małych promieniach BIBLIOGRAFIA M. Zaremba et al., Pi of the Sky telescopes in Spain and Chile, Bull. Astr. Soc. India (2011) 00,
13 ZAŁĄCZNIK 1 KAMERA 10 Rysunek 7. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 10, czas naświetlania równy 3 sekund. Rysunek 8. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 10, czas naświetlania równy 10 sekund. 13
14 Rysunek 9. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 10, czas naświetlania równy 100 sekund. Rysunek 10. Analiza błędu pomiaru w zależności od promienia apertury dla czasu naświetlania wynoszącego 100s. Wykres przedstawia cztery krzywe, każda odpowiada innemu promieniowi 1.5, 2.0, 2.5 oraz
15 Rysunek 11. Analiza odchylenia standardowego w zależności od zakresu jasności gwiazdy referencyjnej dla czasu naświetlania wynoszącego 100s. Wykres przedstawia 3 pomiary, dla trzech różnych zakresów: 7 9, 8 10 oraz 9 11 magnitudo. ZAŁĄCZNIK 1 KAMERA 35 Rysunek 12. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 35, czas naświetlania równy 3 sekund. 15
16 Rysunek 13. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 35, czas naświetlania równy 10 sekund. Rysunek 14. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 35, czas naświetlania równy 30 sekund. 16
17 Rysunek 15. Wyniki pomiaru błędu pomiaru dla poszczególnej wartości magnitudo. Każdy krzyż oznacza pojedynczą gwiazdę. Wyniki dla kamery 35, czas naświetlania równy 100 sekund. Rysunek 16. Uśrednione błędy pomiary w zależności od magnitudo gwiazdy dla poszczególnych czasów ekspozycji. 17
18 Rysunek 17. Analiza odchylenia standardowego w zależności od zakresu jasności gwiazdy referencyjnej dla czasu naświetlania wynoszącego 30s. Wykres przedstawia 3 pomiary, dla trzech różnych zakresów: 7 9, 8 10, 9 10 oraz 9 11 magnitudo. Rysunek 4. Analiza odchylenia standardowego w zależności od zakresu jasności gwiazdy referencyjnej dla czasu naświetlania wynoszącego 100s. Wykres przedstawia 3 pomiary, dla trzech różnych zakresów: 7 9, 8 10, 9 10 oraz 9 11 magnitudo. 18
19 Rysunek 5. Analiza błędu pomiaru w zależności od promienia apertury dla czasu naświetlania wynoszącego 30s. Wykres przedstawia cztery krzywe, każda odpowiada innemu promieniowi 1.5, 2.0, 2.5 oraz 3.0. Rysunek 20. Analiza błędu pomiaru w zależności od promienia apertury dla czasu naświetlania wynoszącego 100s. Wykres przedstawia cztery krzywe, każda odpowiada innemu promieniowi 1.5, 2.0, 2.5 oraz
20 Rysunek 21. Analiza błędu pomiaru dla różnych promieni apertur w zależności od odległości od środka klatki. 20
Poszukiwanie gwiazd zmiennych w eksperymencie Pi of the Sky
Poszukiwanie gwiazd zmiennych w eksperymencie Pi of the Sky Łukasz Obara Wydział Fizyki, Uniwersytet Warszawski Plan prezentacji Eksperyment Pi of the Sky Projekt GLORIA Środowisko LUIZA i zaimplementowana
Bardziej szczegółowoOcena błędów systematycznych związanych ze strukturą CCD danych astrometrycznych prototypu Pi of the Sky
Ocena błędów systematycznych związanych ze strukturą CCD danych astrometrycznych prototypu Pi of the Sky Maciej Zielenkiewicz 5 marca 2010 1 Wstęp 1.1 Projekt Pi of the Sky Celem projektu jest poszukiwanie
Bardziej szczegółowoProjekt π of the Sky. Katarzyna Małek. Centrum Fizyki Teoretycznej PAN
Projekt π of the Sky Katarzyna Małek Centrum Fizyki Teoretycznej PAN Zespół π of the Sky Centrum Fizyki Teoretycznej PAN, Warszawa, Instytut Problemów Jądrowych, Warszawa i Świerk, Instytut Fizyki Doświadczalnej
Bardziej szczegółowoPomiary jasności nieba z użyciem aparatu cyfrowego. Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN
Pomiary jasności nieba z użyciem aparatu cyfrowego Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN Jasność nieba Jasność nieba Jelcz-Laskowice 20 km od centrum Wrocławia Pomiary
Bardziej szczegółowoFotometria CCD 4. Fotometria profilowa i aperturowa
Fotometria CCD 4. Fotometria profilowa i aperturowa Andrzej Pigulski Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego Produkty HELAS-a, 2010 Fotometria CCD Proces wyznaczania jasności gwiazd na obrazie
Bardziej szczegółowoPomiary jasności tła nocnego nieba z wykorzystaniem aparatu cyfrowego. Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN
Pomiary jasności tła nocnego nieba z wykorzystaniem aparatu cyfrowego. Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN Jasność nieba Jasność nieba Jelcz-Laskowice 20 km od centrum
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ
LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ POMIAR OGNISKOWYCH SOCZEWEK CIENKICH 1. Cel dwiczenia Zapoznanie z niektórymi metodami badania ogniskowych soczewek cienkich. 2. Zakres wymaganych zagadnieo: Prawa odbicia
Bardziej szczegółowoWideoSondy - Pomiary. Trzy Metody Pomiarowe w jednym urządzeniu XL G3 lub XL Go. Metoda Porównawcza. Metoda projekcji Cienia (ShadowProbe)
Trzy Metody Pomiarowe w jednym urządzeniu XL G3 lub XL Go Metoda Porównawcza Metoda projekcji Cienia (ShadowProbe) Metoda Stereo Metoda Porównawcza Metoda Cienia - ShadowProbe Metoda Stereo Metoda Porównawcza
Bardziej szczegółowoWyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. Termin: 23 III 2009 Nr. ćwiczenia: 412 Temat ćwiczenia: Wyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona Nr.
Bardziej szczegółowoRAPORT z przebiegu praktyk studenckich
Aleksander Tyburek RAPORT z przebiegu praktyk studenckich Spis treści: 1. Oprogramowanie do testów wydajności 2. Środowisko pracy 3. Struktura danych 4. Skrypty 5. Procedura testowania wydajności 6. Wyniki
Bardziej szczegółowoAerotriangulacja. 1. Aerotriangulacja z niezależnych wiązek. 2. Aerotriangulacja z niezależnych modeli
Aerotriangulacja 1. Aerotriangulacja z niezależnych wiązek 2. Aerotriangulacja z niezależnych modeli Definicja: Cel: Kameralne zagęszczenie osnowy fotogrametrycznej + wyznaczenie elementów orientacji zewnętrznej
Bardziej szczegółowoPoszukiwania optycznych odpowiedników błysków gamma. Marcin Sokołowski IPJ
Poszukiwania optycznych odpowiedników błysków gamma Marcin Sokołowski IPJ Plan Seminarium Błyski Gamma Odpowiednki błysków gamma ( ang. Afterglow ) Eksperymenty poszukujące afterglow-ów Eksperyment π οf
Bardziej szczegółowoWyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. grupa II Termin: 19 V 2009 Nr. ćwiczenia: 413 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru
Bardziej szczegółowoBadanie współczynników lepkości cieczy przy pomocy wiskozymetru rotacyjnego Rheotest 2.1
Badanie współczynników lepkości cieczy przy pomocy wiskozymetru rotacyjnego Rheotest 2.1 Joanna Janik-Kokoszka Zagadnienia kontrolne 1. Definicja współczynnika lepkości. 2. Zależność współczynnika lepkości
Bardziej szczegółowo( L ) I. Zagadnienia. II. Zadania
( L ) I. Zagadnienia 1. Promieniowanie X w diagnostyce medycznej powstawanie, właściwości, prawo osłabienia. 2. Metody obrazowania naczyń krwionośnych. 3. Angiografia subtrakcyjna. II. Zadania 1. Wykonanie
Bardziej szczegółowoTemat ćwiczenia: Zasady stereoskopowego widzenia.
Uniwersytet Rolniczy w Krakowie Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji Katedra Fotogrametrii i Teledetekcji Temat ćwiczenia: Zasady stereoskopowego widzenia. Zagadnienia 1. Widzenie monokularne, binokularne
Bardziej szczegółowoCykle życia gwiazd. Fotometria gromad gwiazdowych z wykorzystaniem programu SalsaJ. Autorzy: Daniel Duggan & Sarah Roberts Redakcja: Dawid Basak
[ Fotometria gromad gwiazdowych z wykorzystaniem programu SalsaJ [Wpis]z Autorzy: Daniel Duggan & Sarah Roberts Redakcja: Dawid Basak Fotometria gromad gwiazdowych z programem SalsaJ Wstęp Fotometria to
Bardziej szczegółowoZadania z rysowania i dopasowania funkcji
Spis treści 1 Zadania z rysowania i dopasowania funkcji 1.1 Znajdowanie miejsca zerowego funkcji 1.2 Wczytywanie danych i wykres 1.3 Dopasowywanie krzywej do danych i wykres 1.3.1 Wskazówki Zadania z rysowania
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 3 WYPEŁNIANIE OBSZARÓW. Plan wykładu: 1. Wypełnianie wieloboku
WYKŁ 3 WYPŁNINI OSZRÓW. Wypełnianie wieloboku Zasada parzystości: Prosta, która nie przechodzi przez wierzchołek przecina wielobok parzystą ilość razy. Plan wykładu: Wypełnianie wieloboku Wypełnianie konturu
Bardziej szczegółowoWyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła
Ćwiczenie O3 Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła O3.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali
Bardziej szczegółowoWyznaczanie profilu wiązki promieniowania używanego do cechowania tomografu PET
18 Wyznaczanie profilu wiązki promieniowania używanego do cechowania tomografu PET Ines Moskal Studentka, Instytut Fizyki UJ Na Uniwersytecie Jagiellońskim prowadzone są badania dotyczące usprawnienia
Bardziej szczegółowoImplementacja filtru Canny ego
ANALIZA I PRZETWARZANIE OBRAZÓW Implementacja filtru Canny ego Autor: Katarzyna Piotrowicz Kraków,2015-06-11 Spis treści 1. Wstęp... 1 2. Implementacja... 2 3. Przykłady... 3 Porównanie wykrytych krawędzi
Bardziej szczegółowoOszacowywanie możliwości wykrywania śmieci kosmicznych za pomocą teleskopów Pi of the Sky
Mirosław Należyty Agnieszka Majczyna Roman Wawrzaszek Marcin Sokołowski Wilga, 27.05.2010. Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego i Instytut Problemów Jądrowych w Warszawie Oszacowywanie
Bardziej szczegółowoJak daleko moŝemy popatrzeć z Ziemi - czyli w jaki sposób podglądać powstawianie Wszechświata? Katarzyna Małek Centrum Fizyki Teoretycznej PAN
Jak daleko moŝemy popatrzeć z Ziemi - czyli w jaki sposób podglądać powstawianie Wszechświata? Katarzyna Małek Centrum Fizyki Teoretycznej PAN KsięŜyc Ziemia KsięŜyc ~ 384403 km Fot. NASA 1.3 sekundy świetlnej
Bardziej szczegółowoAutomatyczne tworzenie trójwymiarowego planu pomieszczenia z zastosowaniem metod stereowizyjnych
Automatyczne tworzenie trójwymiarowego planu pomieszczenia z zastosowaniem metod stereowizyjnych autor: Robert Drab opiekun naukowy: dr inż. Paweł Rotter 1. Wstęp Zagadnienie generowania trójwymiarowego
Bardziej szczegółowoWyznaczanie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. grupa II Termin: 26 V 2009 Nr. ćwiczenia: 412 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE PRACY WYJŚCIA ELEKTRONÓW Z LAMPY KATODOWEJ
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA FIZYKI CIAŁA STAŁEGO Ć W I C Z E N I E N R FCS - WYZNACZANIE PRACY WYJŚCIA ELEKTRONÓW Z LAMPY
Bardziej szczegółowoĆwiczenie Nr 11 Fotometria
Instytut Fizyki, Uniwersytet Śląski Chorzów 2018 r. Ćwiczenie Nr 11 Fotometria Zagadnienia: fale elektromagnetyczne, fotometria, wielkości i jednostki fotometryczne, oko. Wstęp Radiometria (fotometria
Bardziej szczegółowoPiotr Targowski i Bernard Ziętek WYZNACZANIE MACIERZY [ABCD] UKŁADU OPTYCZNEGO
Instytut Fizyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika Piotr Targowski i Bernard Ziętek Pracownia Optoelektroniki Specjalność: Fizyka Medyczna WYZNAZANIE MAIERZY [ABD] UKŁADU OPTYZNEGO Zadanie II Zakład Optoelektroniki
Bardziej szczegółowoLaboratorium Optyki Falowej
Marzec 2019 Laboratorium Optyki Falowej Instrukcja do ćwiczenia pt: Filtracja optyczna Opracował: dr hab. Jan Masajada Tematyka (Zagadnienia, które należy znać przed wykonaniem ćwiczenia): 1. Obraz fourierowski
Bardziej szczegółowoDETEKCJA W MIKRO- I NANOOBJĘTOŚCIACH. Ćwiczenie nr 3 Detektor optyczny do pomiarów fluorescencyjnych
DETEKCJA W MIKRO- I NANOOBJĘTOŚCIACH Ćwiczenie nr 3 Detektor optyczny do pomiarów fluorescencyjnych Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zaznajomienie się z zasadą działania i zastosowaniami detektora optycznego
Bardziej szczegółowoZastosowanie deflektometrii do pomiarów kształtu 3D. Katarzyna Goplańska
Zastosowanie deflektometrii do pomiarów kształtu 3D Plan prezentacji Metody pomiaru kształtu Deflektometria Zasada działania Stereo-deflektometria Kalibracja Zalety Zastosowania Przykład Podsumowanie Metody
Bardziej szczegółowoAkwizycja obrazów HDR
Akwizycja obrazów HDR Radosław Mantiuk radoslaw.mantiuk@gmail.com 1 Składanie HDRa z sekwencji zdjęć LDR (1) Seria zdjęć sceny wykonanych z różnymi ustawieniami ekspozycji 2 Składanie HDRa z sekwencji
Bardziej szczegółowoAnaliza danych. 7 th International Olympiad on Astronomy & Astrophysics 27 July 5 August 2013, Volos Greece. Zadanie 1.
Analiza danych Zadanie 1. Zdjęcie 1 przedstawiające część gwiazdozbioru Wielkiej Niedźwiedzicy, zostało zarejestrowane kamerą CCD o rozmiarze chipu 17mm 22mm. Wyznacz ogniskową f systemu optycznego oraz
Bardziej szczegółowoTemat 1: Bluetooth. stoper lub 3 telefon z możliwością zliczania czasu z dokładnością do 0.1 sek
Temat 1: Bluetooth Potrzebne: dwa telefony z funkcją bluetooth stoper lub 3 telefon z możliwością zliczania czasu z dokładnością do 0.1 sek Przebieg ćwiczenia: Ćwiczenie polega na pomiarze czasu przesyłania
Bardziej szczegółowoĆwiczenia z grafiki komputerowej 5 FILTRY. Miłosz Michalski. Institute of Physics Nicolaus Copernicus University. Październik 2015
Ćwiczenia z grafiki komputerowej 5 FILTRY Miłosz Michalski Institute of Physics Nicolaus Copernicus University Październik 2015 1 / 12 Wykorzystanie warstw Opis zadania Obrazy do ćwiczeń Zadanie ilustruje
Bardziej szczegółowoDodatek B - Histogram
Dodatek B - Histogram Histogram to nic innego, jak wykres pokazujący ile elementów od czarnego (od lewej) do białego (prawy koniec histogramu) zostało zarejestrowanych na zdjęciu. Może przedstawiać uśredniony
Bardziej szczegółowoRozpoznawanie obrazów na przykładzie rozpoznawania twarzy
Rozpoznawanie obrazów na przykładzie rozpoznawania twarzy Wykorzystane materiały: Zadanie W dalszej części prezentacji będzie omawiane zagadnienie rozpoznawania twarzy Problem ten można jednak uogólnić
Bardziej szczegółowoŚwiatłomierz Polaris Dual 5. Pomiar światła ciągłego
Światłomierz Polaris Dual 5. Pomiar światła ciągłego Zdjęcie zostało wykonane przy oświetleniu naturalnym tuż przed zmierzchem. W tej sytuacji oświetleniowej jedynym źródłem światła jest kopuła niebieska
Bardziej szczegółowoZastosowanie stereowizji do śledzenia trajektorii obiektów w przestrzeni 3D
Zastosowanie stereowizji do śledzenia trajektorii obiektów w przestrzeni 3D autorzy: Michał Dajda, Łojek Grzegorz opiekun naukowy: dr inż. Paweł Rotter I. O projekcie. 1. Celem projektu było stworzenie
Bardziej szczegółowoOpis programu Konwersja MPF Spis treści
Opis programu Konwersja MPF Spis treści Ogólne informacje o programie...2 Co to jest KonwersjaMPF...2 Okno programu...2 Podstawowe operacje...3 Wczytywanie danych...3 Przegląd wyników...3 Dodawanie widm
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 3. Szumy w fotografii cyfrowej. Wprowadzenie teoretyczne
Ćwiczenie 3 Szumy w fotografii cyfrowej. Wprowadzenie teoretyczne Ćwiczenie ma charakter wybitnie eksperymentalny, w związku z tym nie wymaga skomplikowanego przygotowania teoretycznego. Jego celem jest
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 12 Różdżka, szybkie zaznaczanie i zakres koloru
Ćwiczenie 12 Różdżka, szybkie zaznaczanie i zakres koloru Różdżka 1. zaznacza wszystkie piksele o podobnym kolorze w zakresie Tolerancji ustalanej na pasku Opcji, 2. ma zastosowanie dla obszarów o dość
Bardziej szczegółowoSkala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński
Skala jasności w astronomii Krzysztof Kamiński Obserwowana wielkość gwiazdowa (magnitudo) Skala wymyślona prawdopodobnie przez Hipparcha, który podzielił gwiazdy pod względem jasności na 6 grup (najjaśniejsze:
Bardziej szczegółowoMODEL: UL400. Ultradźwiękowy detektor pomiaru odległości, metalu, napięcia i metalowych kołków INSTRUKCJA OBSŁUGI
MODEL: UL400 Ultradźwiękowy detektor pomiaru odległości, metalu, napięcia i metalowych kołków INSTRUKCJA OBSŁUGI Opis urządzenia: Specyfikacja techniczna Zalecane użytkowanie: wewnątrz Zakres pomiaru:
Bardziej szczegółowoFOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA
FOTOGRAMETRIA I TELEDETEKCJA 2014-2015 program podstawowy dr inż. Paweł Strzeliński Katedra Urządzania Lasu Wydział Leśny UP w Poznaniu Format Liczba kolorów Rozdzielczość Wielkość pliku *.tiff CMYK 300
Bardziej szczegółowowyznaczenie zasięgu efektywnego, energii maksymalnej oraz prędkości czastek β o zasięgu maksymalnym,
1 Część teoretyczna 1.1 Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie absorpcji promieniowania β w ciałach stałych poprzez: wyznaczenie krzywej absorpcji, wyznaczenie zasięgu efektywnego, energii maksymalnej
Bardziej szczegółowoAnna Barnacka. Obserwacje gwiazd zmiennych zaćmieniowych
Anna Barnacka Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie Instytut Fizyki Katedra Astronomii Obserwacje gwiazd zmiennych zaćmieniowych Szybko rozwijająca się technika umożliwia sięganie
Bardziej szczegółowoTranzystor bipolarny LABORATORIUM 5 i 6
Tranzystor bipolarny LABORATORIUM 5 i 6 Marcin Polkowski (251328) 10 maja 2007 r. Spis treści I Laboratorium 5 2 1 Wprowadzenie 2 2 Pomiary rodziny charakterystyk 3 II Laboratorium 6 7 3 Wprowadzenie 7
Bardziej szczegółowoASTROFOTOGRAFIA Z IRIS
ASTROFOTOGRAFIA Z IRIS DOMINIK GRONKIEWICZ Klub Astronomiczny Almukantarat Tę pracę można rozpowszechniać wyłącznie w całości w celach edukacyjnych i dydaktycznych. TROCHĘ TEORII 2 Naświetlenie zdjęć to
Bardziej szczegółowooraz kilka uwag o cyfrowej rejestracji obrazów
oraz kilka uwag o cyfrowej rejestracji obrazów Matryca CCD i filtry Bayera Matryca CCD i filtry Bayera Demozaikowanie Metody demozaikowania Tradycyjne metody interpolacyjne (nienajlepsze efekty) Variable
Bardziej szczegółowoTemat Zasady projektowania naziemnego pomiaru fotogrametrycznego. 2. Terenowy rozmiar piksela. 3. Plan pomiaru fotogrametrycznego
Temat 2 1. Zasady projektowania naziemnego pomiaru fotogrametrycznego 2. Terenowy rozmiar piksela 3. Plan pomiaru fotogrametrycznego Projektowanie Dokładność - specyfikacja techniczna projektu Aparat cyfrowy
Bardziej szczegółowoCykle życia gwiazd. Fotometria gromad gwiazdowych z wykorzystaniem programu SalsaJ. Autorzy: Daniel Duggan & Sarah Roberts Redakcja: Dawid Basak
[ Fotometria gromad gwiazdowych z wykorzystaniem programu SalsaJ [Wpis]z Autorzy: Daniel Duggan & Sarah Roberts Redakcja: Dawid Basak Fotometria gromad gwiazdowych z programem SalsaJ Wstęp Fotometria to
Bardziej szczegółowoI PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ
I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ Instrukcja do ćwiczenia nr 59 WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA W SZKLE METODĄ KĄTA NAJMNIEJSZEGO ODCHYLENIA Instrukcje wykonali: G. Maciejewski, I. Gorczyńska
Bardziej szczegółowoGrafika komputerowa. Zajęcia IX
Grafika komputerowa Zajęcia IX Ćwiczenie 1 Usuwanie efektu czerwonych oczu Celem ćwiczenia jest usunięcie efektu czerwonych oczu u osób występujących na zdjęciu tak, aby plik wynikowy wyglądał jak wzor_1.jpg
Bardziej szczegółowoPodstawy programowanie systemów wizyjnych InSight firmy Cognex. Środowisku InSight Explorer / Spreadshee
Podstawy programowanie systemów wizyjnych InSight firmy Cognex Środowisku InSight Explorer / Spreadshee Opis zadania: Wykrycie umownych różnic pomiędzy wzorcową płytką testową i płytkami zawierającymi
Bardziej szczegółowoInstrukcja wykonania ćwiczenia - Ruchy Browna
Instrukcja wykonania ćwiczenia - Ruchy Browna 1. Aparatura Do obserwacji ruchów brownowskich cząstek zawiesiny w cieczy stosujemy mikroskop optyczny Genetic pro wyposażony w kamerę cyfrową połączoną z
Bardziej szczegółowoFunkcje dwóch zmiennych
Funkcje dwóch zmiennych Andrzej Musielak Str Funkcje dwóch zmiennych Wstęp Funkcja rzeczywista dwóch zmiennych to funkcja, której argumentem jest para liczb rzeczywistych, a wartością liczba rzeczywista.
Bardziej szczegółowoWstęp do fotografii. piątek, 15 października 2010. ggoralski.com
Wstęp do fotografii ggoralski.com element światłoczuły soczewki migawka przesłona oś optyczna f (ogniskowa) oś optyczna 1/2 f Ogniskowa - odległość od środka układu optycznego do ogniska (miejsca w którym
Bardziej szczegółowoBIBLIOTEKA PROGRAMU R - BIOPS. Narzędzia Informatyczne w Badaniach Naukowych Katarzyna Bernat
BIBLIOTEKA PROGRAMU R - BIOPS Narzędzia Informatyczne w Badaniach Naukowych Katarzyna Bernat Biblioteka biops zawiera funkcje do analizy i przetwarzania obrazów. Operacje geometryczne (obrót, przesunięcie,
Bardziej szczegółowoREGULATOR PI W SIŁOWNIKU 2XI
REGULATOR PI W SIŁOWNIKU 2XI Wydanie 1 lipiec 2012 r. 1 1. Regulator wbudowany PI Oprogramowanie sterownika Servocont-03 zawiera wbudowany algorytm regulacji PI (opcja). Włącza się go poprzez odpowiedni
Bardziej szczegółowoWyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. grupa II Termin: 17 III 2009 Nr. ćwiczenia: 112 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła
Bardziej szczegółowoUniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Światłowody
Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki Marcin Polkowski 251328 Światłowody Pracownia Fizyczna dla Zaawansowanych ćwiczenie L6 w zakresie Optyki Streszczenie Celem wykonanego na Pracowni Fizycznej dla Zaawansowanych
Bardziej szczegółowoMIKROSKOPIA OPTYCZNA 19.05.2014 AUTOFOCUS TOMASZ POŹNIAK MATEUSZ GRZONDKO
MIKROSKOPIA OPTYCZNA 19.05.2014 AUTOFOCUS TOMASZ POŹNIAK MATEUSZ GRZONDKO AUTOFOCUS (AF) system automatycznego ustawiania ostrości w aparatach fotograficznych Aktywny - wysyła w kierunku obiektu światło
Bardziej szczegółowoTomasz Skowron XIII LO w Szczecinie. Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą spadku swobodnego
Logo designed by Armella Leung, www.armella.fr.to Ten projekt został zrealizowany przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej. Projekt lub publikacja odzwierciedlają jedynie stanowisko ich autora i Komisja
Bardziej szczegółowoMetody kodowania wybranych cech biometrycznych na przykładzie wzoru naczyń krwionośnych dłoni i przedramienia. Mgr inż.
Metody kodowania wybranych cech biometrycznych na przykładzie wzoru naczyń krwionośnych dłoni i przedramienia Mgr inż. Dorota Smorawa Plan prezentacji 1. Wprowadzenie do zagadnienia 2. Opis urządzeń badawczych
Bardziej szczegółowoMetoda określania pozycji wodnicy statków na podstawie pomiarów odległości statku od głowic laserowych
inż. Marek Duczkowski Metoda określania pozycji wodnicy statków na podstawie pomiarów odległości statku od głowic laserowych słowa kluczowe: algorytm gradientowy, optymalizacja, określanie wodnicy W artykule
Bardziej szczegółowoPrzetwarzanie obrazu
Przetwarzanie obrazu Przekształcenia kontekstowe Liniowe Nieliniowe - filtry Przekształcenia kontekstowe dokonują transformacji poziomów jasności pikseli analizując za każdym razem nie tylko jasność danego
Bardziej szczegółowoWektory, układ współrzędnych
Wektory, układ współrzędnych Wielkości występujące w przyrodzie możemy podzielić na: Skalarne, to jest takie wielkości, które potrafimy opisać przy pomocy jednej liczby (skalara), np. masa, czy temperatura.
Bardziej szczegółowoWyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia
Ćwiczenie M12 Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia M12.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie wartości modułu Younga różnych materiałów poprzez badanie strzałki ugięcia wykonanych
Bardziej szczegółowoObrazy High-Key W fotografiach high-key dominują jasne, delikatnie wyróżnione tony, a oświetlenie sceny jest miękkie.
Oryginalna wersja tekstu na stronie www.minoltaphotoworld.com Zone Matching - dopasowanie stref Na atmosferę, charakter i przesłanie zdjęcia znacząco wpływa rozkład jasnych i ciemnych obszarów w kolorystyce
Bardziej szczegółowoCel i zakres ćwiczenia
MIKROMECHANIZMY I MIKRONAPĘDY 2 - laboratorium Ćwiczenie nr 5 Druk 3D oraz charakteryzacja mikrosystemu Cel i zakres ćwiczenia Celem ćwiczenia jest charakteryzacja geometryczna wykonanego w ćwiczeniu 1
Bardziej szczegółowoRAFAŁ MICHOŃ. rmichonr@gmail.com. Zespół Szkół Specjalnych nr 10 im. ks. prof. Józefa Tischnera w Jastrzębiu Zdroju O4.09.2015 r.
RAFAŁ MICHOŃ rmichonr@gmail.com Zespół Szkół Specjalnych nr 10 im. ks. prof. Józefa Tischnera w Jastrzębiu Zdroju O4.09.2015 r. - Główne zagadnienia (ekspozycja, czułość, przysłona, głębia ostrości, balans
Bardziej szczegółowoCzłowiek najlepsza inwestycja. Fot.NASA FENIKS PRACOWNIA DYDAKTYKI ASTRONOMII
Fot.NASA FENIKS PRACOWNIA DYDAKTYKI ASTRONOMII PROPOZYCJA ĆWICZEŃ DZIENNYCH Z ASTRONOMII DLA UCZESTNIKÓW PROGRAMU FENIKS dr hab. Piotr Gronkowski, prof. UR gronk@univ.rzeszow.pl Uniwersytet Rzeszowski
Bardziej szczegółowoWyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)
Politechnika Łódzka FTMS Kierunek: nformatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. Termin: 6 V 2009 Nr. ćwiczenia: 112 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego
Bardziej szczegółowoCECHOWANIE TERMOELEMENTU Fe-Mo I WYZNACZANIE PUNKTU INWERSJI
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA FIZYKI CIAŁA STAŁEGO Ć W I C Z E N I E N R FCS - 7 CECHOWANIE TERMOELEMENTU Fe-Mo I WYZNACZANIE
Bardziej szczegółowoWyznaczanie współczynnika załamania światła
Ćwiczenie O2 Wyznaczanie współczynnika załamania światła O2.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie współczynnika załamania światła dla przeźroczystych, płaskorównoległych płytek wykonanych z
Bardziej szczegółowoWykrywanie twarzy na zdjęciach przy pomocy kaskad
Wykrywanie twarzy na zdjęciach przy pomocy kaskad Analiza i przetwarzanie obrazów Sebastian Lipnicki Informatyka Stosowana,WFIIS Spis treści 1. Wstęp... 3 2. Struktura i funkcjonalnośd... 4 3. Wyniki...
Bardziej szczegółowoPi of the Sky. Roboty w poszukiwaniu błysków na niebie. Aleksander Filip Żarnecki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego
Pi of the Sky Roboty w poszukiwaniu błysków na niebie Aleksander Filip Żarnecki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego Gdańsk, Plan prezentacji Wprowadzenie błyski gamma i strategie ich obserwacji Pi
Bardziej szczegółowoPomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela
Ćwiczenie O4 Pomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela O4.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie ogniskowych soczewek skupiających oraz rozpraszających z zastosowaniem o metody Bessela. O4.2.
Bardziej szczegółowoArkadiusz Kalicki, Lech Mankiewicz Plugin Webcam dla SalsaJ Podręcznik użytkownika
Projekt logo: Armella Leung, www.armella.fr.to Arkadiusz Kalicki, Lech Mankiewicz Plugin Webcam dla SalsaJ Podręcznik użytkownika Spis treści Spis treści... 1 Instalacja... 2 Posługiwanie się pluginem...
Bardziej szczegółowoKP, Tele i foto, wykład 3 1
Krystian Pyka Teledetekcja i fotogrametria sem. 4 2007/08 Wykład 3 Promieniowanie elektromagnetyczne padające na obiekt jest w części: odbijane refleksja R rozpraszane S przepuszczane transmisja T pochłaniane
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA NR 05 POMIARY NATĘŻENIA OŚWIETLENIA ELEKTRYCZNEGO POMIESZCZEŃ I STANOWISK PRACY
LABORATORIUM OCHRONY ŚRODOWISKA - SYSTEM ZARZĄDZANIA JAKOŚCIĄ - INSTRUKCJA NR 05 POMIARY NATĘŻENIA OŚWIETLENIA ELEKTRYCZNEGO POMIESZCZEŃ I STANOWISK PRACY 1. Cel instrukcji Celem instrukcji jest określenie
Bardziej szczegółowoPi of the Sky. Aleksander Filip Żarnecki Warsztaty fizyki i astrofizyki cząstek. Warszawa, 16 października 2009
Pi of the Sky Aleksander Filip Żarnecki Warsztaty fizyki i astrofizyki cząstek Warszawa, Plan seminarium Błyski gamma Projekt Pi of the Sky błysk na który czekaliśmy 4 lata... Nasz kawałek nieba weryfikacja
Bardziej szczegółowoSposoby opisu i modelowania zakłóceń kanałowych
INSTYTUT TELEKOMUNIKACJI ZAKŁAD RADIOKOMUNIKACJI Instrukcja laboratoryjna z przedmiotu Podstawy Telekomunikacji Sposoby opisu i modelowania zakłóceń kanałowych Warszawa 2010r. 1. Cel ćwiczeń: Celem ćwiczeń
Bardziej szczegółowoRadon w powietrzu. Marcin Polkowski 10 marca Wstęp teoretyczny 1. 2 Przyrządy pomiarowe 2. 3 Prędkość pompowania 2
Radon w powietrzu Marcin Polkowski marcin@polkowski.eu 10 marca 2008 Streszczenie Celem ćwiczenia był pomiar stężenia 222 Rn i produktów jego rozpadu w powietrzu. Pośrednim celem ćwiczenia było również
Bardziej szczegółowoInstrukcja obsługi menu OSD w kamerach i8-...r
Instrukcja obsługi menu OSD w kamerach i8-...r 1. Aby włączyć menu OSD należy najpierw kliknąć na obraz z kamery na ekranie rejestratora, a następnie wybrać ikonkę kontrola PTZ (ikonka przypominająca dzwonek).
Bardziej szczegółowoFotometria 1. Systemy fotometryczne.
Fotometria 1. Systemy fotometryczne. Andrzej Pigulski Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego Produkty HELAS-a, 2010 Fotometria Fotometria to jedna z podstawowych technik obserwacyjnych. Pozwala
Bardziej szczegółowoNazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie Cel ćwiczenia: Obserwacja swobodnego spadania z wykorzystaniem elektronicznej rejestracji czasu przelotu kuli przez punkty pomiarowe. Wyznaczenie
Bardziej szczegółowoFOTOMETRIA OBIEKTÓW PUNKTOWYCH Z UŻYCIEM PROGRAMU SalsaJ
FOTOMETRIA OBIEKTÓW PUNKTOWYCH Z UŻYCIEM PROGRAMU SalsaJ Opracowanie: Paulina Sowicka, Grzegorz Sęk Młodzieżowe Obserwatorium Astronomiczne w Niepołomicach Program SalsaJ został napisany przez zespół EU-HOU
Bardziej szczegółowo( Wersja A ) WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA.
0.X.203 ĆWICZENIE NR 8 ( Wersja A ) WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA. I. Zestaw przyrządów:. Mikroskop. 2. Płytki szklane płaskorównoległe.
Bardziej szczegółowoKATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN. Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z elementów analizy obrazów
POLITECHNIKA OPOLSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z elementów analizy obrazów Przetwarzanie obrazu: skalowanie miary i korekcja perspektywy. Opracował:
Bardziej szczegółowoAkwizycja obrazów HDR
Akwizycja obrazów HDR Radosław Mantiuk radoslaw.mantiuk@gmail.com 1 Składanie HDRa z sekwencji zdjęć LDR (1) Seria&zdjęć&sceny&wykonanych&z&różnymi&ustawieniami&ekspozycji& 2 Składanie HDRa z sekwencji
Bardziej szczegółowoAnaliza obrazów. Segmentacja i indeksacja obiektów
Analiza obrazów. Segmentacja i indeksacja obiektów Wykorzystane materiały: R. Tadeusiewicz, P. Korohoda, Komputerowa analiza i przetwarzanie obrazów, Wyd. FPT, Kraków, 1997 Analiza obrazu Analiza obrazu
Bardziej szczegółowoSystemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne
POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA PROWADZĄCY: mgr inż. Łukasz Amanowicz Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne 3 TEMAT ĆWICZENIA: Badanie składu pyłu za pomocą mikroskopu
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA
Ćwiczenie 58 WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA 58.1. Wiadomości ogólne Pod działaniem sił zewnętrznych ciała stałe ulegają odkształceniom, czyli zmieniają kształt. Zmianę odległości między
Bardziej szczegółowoArt. Nr Laserowy miernik odległości MeterMaster Pro. INSTRUKCJA OBSŁUGI
Art. Nr 82 96 15 Laserowy miernik odległości MeterMaster Pro www.conrad.pl INSTRUKCJA OBSŁUGI Wyświetlacz Klawiatura a b Powierzchnia wyjściowa pomiaru (z przodu / z tyłu) Wskaźnik pamięci (MEMORY) 1 2
Bardziej szczegółowoĆw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego
1 z 7 JM-test-MathJax Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego Korekta 24.03.2014 w Błąd maksymalny (poprawione formuły na niepewności maksymalne dla wzorów 41.1 i 41.11)
Bardziej szczegółowoPOŁOŻENIE SAMOLOTU W MOMENCIE UDERZENIA W BRZOZĘ I BEZPOŚREDNIO PO UDERZENIU WG DANYCH MAK I KBWL LP. Mgr inż. Marek Dąbrowski, 11.
1. POŁOŻENIE SAMOLOTU W MOMENCIE UDERZENIA W BRZOZĘ I BEZPOŚREDNIO PO UDERZENIU WG DANYCH MAK I KBWL LP Mgr inż. Marek Dąbrowski, 11. 2012 2. Wiarygodność danych o wysokościach radiowych Na konferencji
Bardziej szczegółowoGrafika komputerowa. Model oświetlenia. emisja światła przez źródła światła. interakcja światła z powierzchnią. absorbcja światła przez sensor
Model oświetlenia emisja światła przez źródła światła interakcja światła z powierzchnią absorbcja światła przez sensor Radiancja radiancja miara światła wychodzącego z powierzchni w danym kącie bryłowym
Bardziej szczegółowo