Wyniki inwentaryzacji przyrodniczej

Transkrypt

1 Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko Wyniki inwentaryzacji przyrodniczej w ramach Zadania: Opracowanie projektów planów ochrony obszarów Natura 2000 w rejonie Zatoki Gdańskiej i Zalewu Wiślanego Spotkanie informacyjne Gdynia, r.

2 Ocena stanu i dynamiki strefy brzegowej Helena Boniecka

3 Wykorzystane materiały i dane Analizę opracowano na podstawie: map strefy brzegowej banku danych o budowlach danych historycznych i literaturowych wizji terenowej banku danych o strefie brzegowej,,brzeg (pomiary archiwalne i monitoringowe) Ilość pomiarowych profili brzegowych w banku danych "Brzeg" ogółem - Stan z grudnia 2012 r. Strefa pomiarów Kilometraż strefy pomiarów Profile monitoringu,,co 500 m (Pomiary od 2004 do 2008 r.) Profile nie należące do monitoringu "co 500 m (Pomiary od 1934 do 2008 r.) Profile ogółem UM Gdynia bez Płw. Helskiego 0,0-175, UM Gdynia, Płw. Helski H 0,0-71,

4 Wizja terenowa Na wybranych profilach: określono współrzędne geograficzne profilu (nawigacja satelitarna GPS) wykonano dokumentację fotograficzną zmierzono szerokość plaży stworzono notatkę zawierającą opis stanu brzegu i siedliska w jego rejonie

5 Ochrona brzegów morskich Stan brzegu w Kuźnicy przed realizacją Kompleksowego programu ochrony (1989 r.) Łączna długość opasek brzegowychstrona odmorska- 4,0 km, w tym Kuźnica 1,75 km strona odzatokowa -12,78 km tj. ok. 40 % linii brzegowej (stan na 2012 rok) Ostrogi-161 szt, 12,3 km brzegu morskiego Na odcinku km H 0,0-23,0 wykonano sztuczne zasilanie o łącznej objętości około 16,1 mln m 3 (stan na grudzień 2012) Odcinek Mechelinki-Puck (km 95,0-116,9): 2,5 km linii brzegowej zajmują opaski chroniony Klif w Babich Dołach Antropogenizacja strefy brzegowej Półwyspu Helskiego Klif: Klif pucki niechroniony Kuźnica-uzyskane rezultaty ochronne 1993 r. Kuźnica-uzyskane rezultaty ochronne 2012 r. Klif osłoniński

6 Wyniki Analizując wyniki pomiarów kartometrycznych z okresu w odniesieniu do obszarów Natura 2000 : wyróżniono 10 odcinków erozyjnych 2km długości (odcinki I i II klasy) średnia prędkość przemieszczania się linii brzegowej dla części odmorskiej Półwyspu Helskiego (km H 0,0-36,5) wynosiła -0,11 m/rok, a dla części zatokowej (km H 39,0-71,0) -0,21 m/rok, na brzegach Z. Puckiej km 99,0-102,0 i 118,0-123,0 wynosiła ok. 0,45 m/rok (Zawadzka 1999). Współcześnie, nastąpiło przyspieszenie procesów erozji. Na odmorskich brzegach P. Helskiego w okresie prędkość przemieszczania linii brzegowej oszacowano na ok. -1,2 m/rok (od 0,7 do 3,0 m/rok). Na prawie całym odcinku od Władysławowa do Juraty wał wydmowy został sztucznie odtworzony. Naturalne kompleksy wydm występują w rezerwacie Helskie Wydmy, w rejonie cypla i na zatokowym odcinku brzegu od cypla do Juraty. Erozja utrzymuje się na trzech odcinkach: km H 0,0-5,5, km H 9,5-13,5 i km H 19,0-20,5. Zasoby osadów maleją również w rejonie km H 25,5-27,0 i H 32,0-36,5. Wszystkie odcinki brzegów klifowych w rejonie Zatoki Puckiej należy uznać za zagrożone zjawiskiem abrazji. Zagrożeniem dla Półwyspu Helskiego obok zachodzących procesów brzegowych i silnej presji urbanizacyjnej (dwa porty i trzy przystanie rybackie) jest intensywne użytkowanie rekreacyjne- 13 kempingów (w tym 9 w Chałupach), około 140 wejść na plaże wzdłuż brzegów otwartego morza jak i brzegów zatokowych, trzy pomosty cumowniczo-rekreacyjne.

7 Wyniki inwentaryzacji siedlisk i gatunków obszaru PLH Zatoka Pucka i Półwysep Helski

8 Siedlisko Duża płytka zatoka Monika Michałek

9 Duża płytka zatoka 1160 Duże płytkie zatoki to wcinające się w ląd, oddzielone lądem od otwartego morza i osłonięte od wpływu falowania akweny o ograniczonym wpływie wód słodkich (w przeciwieństwie do estuarium). Zbiorowiska roślinne i zwierzęce charakteryzuje duża różnorodność biologiczna. Istotnym wyróżnikiem jest występowanie zbiorowisk trawy morskiej (Zosteretea) i rdestnic (Potametea).

10

11 Duża płytka zatoka 1160 Wskaźnik Powierzchnia siedliska Wskaźniki bioróżnorodności zgodnie z DRSM Obecność samodzielnych populacji wybranych gatunków typowych ryb Obecność typowych gatunków makrofitów Występowanie szuwaru trzcinowego Gatunki obce Stan ekologiczny wód Zasolenie Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej Stan naturalnego zachowania okresowo odsłanianych spod wody łach Szansa zachowania siedliska

12 Duża płytka zatoka 1160 zakres badań Gatunek Wskaźnik Wskaźniki bioróżnorodności zgodnie z DRSM Obecność samodzielnych populacji wybranych gatunków typowych ryb Obecność typowych gatunków makrofitów Występowanie szuwaru trzcinowego Gatunki obce Stan ekologiczny wód Zasolenie Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej Stan naturalnego zachowania okresowo odsłanianych spod wody łach Szansa zachowania siedliska płoć szczupak okoń sieja troć iglicznia* wężynka*

13

14 Duża płytka zatoka 1160 wyniki Wskaźnik Wskaźniki bioróżnorodności zgodnie z DRSM Obecność samodzielnych populacji wybranych gatunków typowych ryb Obecność typowych gatunków makrofitów Występowanie szuwaru trzcinowego Gatunki obce Stan ekologiczny wód Zasolenie Wynik/Ocena stanu U1 U1 FV U1 U1 U2 FV Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej Stan naturalnego zachowania okresowo odsłanianych spod wody łach Szansa zachowania siedliska U1 U1 U1 U2 właściwy niezadawalający zły

15 Zagrożenia czynniki będące obecnie powodem niewłaściwego stanu czynniki, które potencjalnie utrudnią lub uniemożliwią osiągnięcie właściwego stanu Eutrofizacja zły stan ekologiczny wód Antropogenizacja strefy brzegowej Niezrównoważone wykorzystywanie przestrzeni morskiej, w tym np. nadmierna presja turystyczna, niszczenie trzcinowisk itd.

16 Siedlisko Ujścia rzek (estuaria) Monika Michałek

17 Ujścia rzek (estuaria) Za granicę siedliska Ujścia rzek (1130) w przypadku obszaru Natura 2000 PLH Zatoka Pucka i Półwysep Helski przyjęto: od strony lądu granicę średniego (z wielolecia) zasięgu oddziaływania wód morskich (cofki) w nurcie rzeki, od strony morza obrys najdalej wysuniętych wzdłuż brzegu morskiego elementów morfologicznych budowanych przez materiał sedymentacyjny nanoszony przez rzekę (łachy, mielizny). Ze względu na to, że oddziaływanie wód morskich w delcie Redy i Zagórskiej Strugi wykracza poza koryto rzeki, zasięg siedliska poszerzono o tereny przyległe (obszar Rezerwatu Beka). Pozostaje to w zgodności z definicją zasięgu siedliska 1130 w Interpretation Manual of European Union Habitats, która mówi (tłum. z ang.), że estuarium tworzy jednostkę ekologiczną łącznie z otaczającymi je typami lądowych siedlisk przybrzeżnych.

18

19 Ujścia rzek (estuaria) Wskaźnik Powierzchnia siedliska Charakterystyka przepływu Charakter i modyfikacja brzegów Zabudowa techniczna Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej w bezpośrednim sąsiedztwie ujścia Stan naturalnego zachowania okresowo odsłanianych spod wody łach Szanse zachowania siedliska

20 Ujścia rzek (estuaria) zakres badań Wskaźnik Charakterystyka przepływu Charakter i modyfikacja brzegów Zabudowa techniczna Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej w bezpośrednim sąsiedztwie ujścia Stan naturalnego zachowania okresowo odsłanianych spod wody łach Szanse zachowania siedliska

21 Okres pomiaru Parametr Reda Zagórska Struga (ujście) Q [m 3 s -1 ] 5,14 0,91 q [dm 3 s 1 km - 2 ] 10,09 8,65 listopad 5,33 0,78 sierpień 4,85 0, (ujście) Q [m 3 s -1 ] 5,94 0,67 q [dm 3 s 1 km - 2 ] 10,60 4, ,41 0, ,70 0,84

22 Ujścia rzek (estuaria) 1130 wyniki Wskaźnik Wynik/Ocena stanu Charakterystyka przepływu Charakter i modyfikacja brzegów Zabudowa techniczna Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej w bezpośrednim sąsiedztwie ujścia Stan naturalnego zachowania okresowo odsłanianych spod wody łach Szanse zachowania siedliska FV FV FV FV FV FV właściwy niezadawalający zły

23 Zagrożenia Z uwagi na położenie siedliska 1130 na obszarze rezerwatu Beka zagrożenia związane np. nadmierną z penetracją turystyczną są zminimalizowane. Potencjalnymi zagrożeniami są natomiast m. in.: zaburzenie naturalnych warunków odpływu wód w tym głównie jego drastycznego zmniejszenia (np. pobór wody, budowa zbiornika retencyjnego). zabudowa techniczna koryta kłusownictwo zanieczyszczenia wód ze źródeł obszarowych i punktowych wynikające z działalności człowieka

24 Siedliska lądowe Jerzy Solon

25 Siedliska lądowe i gatunki roślin Zespół autorski: Kierownictwo merytoryczne i opracowanie tekstu J. Solon (IGiPZ PAN Warszawa) Prace terenowe i dokumentacja H. Ratyńska (UKW Bydgoszcz) P. Czortek (UKW Bydgoszcz) E. Wachowiak (UKW Bydgoszcz) B. Waldon-Rudzionek (UKW Bydgoszcz) Pomoc kartograficzna i podkłady do kartowania A. Horbacz (NFOŚ Warszawa)

26 Siedliska lądowe Reprezentaty Kod Siedlisko wymienione w SDF wność wg Proponowana zmiana SDF 1210 Kidzina na brzegu morskim C 1230 Klify na wybrzeżu Bałtyku B C 1330 Solniska nadmorskie (Glauco-Puccinietalia część-zbiorowiska nadmorskie) A 2110 Inicjalne stadia nadmorskich wydm białych B 2120 Nadmorskie wydmy białe (Elymo- Ammophiletum) B A 2130 Nadmorskie wydmy szare A 2140 Nadmorskie wrzosowiska bażynowe (Empetrion nigri) D 2160 Nadmorskie wydmy z zaroślami rokitnika D 2170 Siedliska wymienione w SDF Nadmorskie wydmy z zaroślami wierzby piaskowej 7230 Górskie i nizinne torfowiska zasadowe o charakterze młak, turzycowisk i mechowisk B 2180 Lasy mieszane i bory na wydmach nadmorskich A 6410 Zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion) B 9110 Kwaśne buczyny (Luzulo-Fagenion) D 9160 Grąd subatlantycki (Stellario-Carpinetum) D Bory i lasy bagienne (Vaccinio uliginosi- 91D0 Betuletum pubescentis, Vaccinio uliginosi- Pinetum) C A Albo D albo należy się zastanowić czy jest to siedlisko samodzielne, czy raczej powinno wejść w obręb wydmy białej i szarej jako podtyp z udziałem wierzby

27 Siedliska lądowe Kod 91E0 91F Siedliska nie wymienione w SDF Siedlisko przyrodnicze Łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albae, Alnenion glutinoso-incanae, olsy źródliskowe) Łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe Ficario- Ulmetum Suche wrzosowiska (Calluno-Genistion, Pohlio- Callunion, Calluno-Arctostaphylion) Proponowana reprezentatywność 6230 Górskie i niżowe murawy bliźniczkowe (Nardion) D Ziołorośla górskie (Adenostylion alliariae) i ziołorośla nadrzeczne (Convolvuletalia sepium) Ekstensywnie użytkowane niżowe łąki świeże (Arrhenatherion) 2190 Wilgotne zagłębienia międzywydmowe C 9130 Żyzne buczyny (Dentario glandulosae-fagenion, Galio odorati-fagenion) D D D C C D

28 Siedliska lądowe Zbiorcza ocena zachowania lądowych siedlisk przyrodniczych Powierzchnia Ogólnie struktura i funkcje Perspektywy ochrony Ocena ogólna Siedlisko (ha) FV U1 U2 FV U1 U2 FV U1 U D E F Razem

29 Siedliska lądowe Zbiorcza ocena zachowania lądowych siedlisk przyrodniczych Na powierzchni ostoi zarejestrowano ha powierzchni zajęte przez lądowe siedliska przyrodnicze, co stanowi ponad 66% powierzchni całej lądowej części ostoi. W ogólnym ujęciu dominują powierzchnie siedlisk, dla których strukturę i funkcje, perspektywy ochrony i ocenę ogólną oceniono jako niezadawalający (U1). Stan właściwy (FV) dla struktury i funkcji zidentyfikowano na 266 hektarach a dla perspektyw ochrony na 469 hektarach. W ocenie ogólnej stan właściwy (FV) wystąpił na 303 hektarach, czyli na około 15% powierzchni wszystkich siedlisk przyrodniczych.

30 Siedliska lądowe Wątpliwości i problemy do rozwiązania 1) Nadmorskie wydmy z zaroślami wierzby piaskowej czy rzeczywiście jest takie siedlisko przyrodnicze, czy raczej należy mówić o stanowiskach GATUNKU 2) Czy zaznaczać siedlisko Kwaśne dąbrowy (Quercetea roboripetraeae) i jak rozgraniczyć przestrzennie 9190 od Las brzozowo-dębowy Betulo pendulae-quercetum roboris (relacja prawie pełnego zawierania). Co z lasami (np. Empetro nigri Pinetum ericetosum tetralicis), które NIE są na wydmach ani w misach deflacyjnych, lecz na piaskach mierzei 3) Halofilne łąki i pastwiska (Juncetum gerardi, Puccinelio- Spergularietum salinae) i Halofilne półszuwary (Scirpetum maritimi p. p.) - Trwałość granic, formy przejścia i kompleksy z innymi zbiorowiskami - czy sensowne jest precyzyjne rozgraniczenie na mapie

31 Gatunki roślin Gatunki wymienione w SDF Kod Gatunek wymieniony w SDF Reprezentatywność wg SDF 1903 Lipiennik (Liparis loeselii) C 2216 Lnica wonna Linaria loeselii (Linaria odora) B Proponowana zmiana A Gatunki nie wymienione w SDF Kod 1393 Gatunek Sierpowiec błyszczący (Drepanocladus vernicosus) Proponowana reprezentatywność C

32 Ssaki morskie Michał Olenycz

33 Ssaki morskie chronione w obszarze foka szara (kod 1351), morświn (kod 1364).

34 Obserwacje Okres: r., r. Wyniki: brak rejestracji foki szarej i morświna, pojedyncza rejestracja foki pospolitej w odległości 500 m od Rzucewa ( r.).

35 Założenia do oceny wyjściowego stanu ssaków morskich Morświn Badania poprzedzające monitoring: - cel: określenie stanu wyjściowego oraz ocenę istotności obszaru dla morświna, - czas badań: trzy lata, - metoda: rozmieszczenie detektorów C-POD na granicy obszaru PLH w odległości odpowiadającej zasięgowi detektora (co 300 m) wzdłuż linii łamanej (zygzak). Dodatkowe detektory w rejonie Głębinki oraz przejścia kuźnickiego w celu zbadania wędrówek morświna z Zatoce Puckiej zewnętrznej do Zalewu Puckiego. Monitoring: - sposób, metoda, częstotliwość, zakres obserwacji i rejestracji zostaną opracowane na podstawie wyników badań poprzedzających.

36 Założenia do oceny wyjściowego stanu ssaków morskich Foka szara Monitoring: - coroczne obserwacje z powietrza przeprowadzone jednego dnia w okresie linienia fok (trzykrotny przelot w odstępach dwu- trzytygodniowych od maja do czerwca), - ocena stanu ochrony zostanie dokonana na podstawie dokumentacji fotograficznej obserwacji z największą liczbą rejestracji, - pierwsza ocena stanu zostanie przeprowadzona po 6 latach badań monitoringowych, kolejne oceny stanu w cyklach sześcioletnich.

37 Ryby Marek Szulc

38 Lokalizacja stacji badawczych Stacje i transekt badawczy wyznaczono w następujących rejonach w Zatoce Puckiej wewnętrznej oraz zewnętrznej w granicach obszaru PLH220032: Jama Rzucewska i Kuźnicka, Długa Mielizna, Głębinka, Ujścia rzek: Zagórska Struga, Reda i Płutnica, Rezerwat Beka.

39 Skład gatunkowy połowów Złowiono łącznie 37 gatunków ryb, w tym: słodkowodnych 15 słonawowodnych 1 morskich 17 wędrownych 4 z zał. II Dyrektywy Siedliskowej 2 z wymienionych w SDF - 1

40 Gatunek (zał. II DS) Ocena populacji (SDF) Propozycja oceny populacji Ustalenia na podstawie połowów badawczych oraz przeglądu literatury parposz Alosa fallax 1103 C Brak w połowach badawczych Obszar nie jest typowym siedliskiem (na podstawie biologii gatunku - Maitland i Hotton-Ellis 2003, Hesse T. 2004). minóg rzeczny Lampetra fluviatilis 1099 B D Brak w połowach badawczych. Wykorzystanie obszaru tylko jako korytarz migracyjny (Witkowski A. 2004). łosoś Salmo salar 1106 D D Obecny w połowach badawczych. Chroniony tylko w wodach słodkich (wg. zał. II Dyrektywy Siedliskowej). boleń Aspius aspius 1130 D Brak w połowach badawczych. Obszar nie jest typowym siedliskiem (na podstawie biologii gatunku Mamcarc A., Kujawa R., 2004). piskorz Misgurnus fossilis 1145 brak D Złowiony w Rezerwacie Beka w kanale bezimiennym. W celu weryfikacji oceny populacji proponuje się dalsze badania. obniżenie oceny podwyższenie oceny ocena bez zmian usunięcie z SDF dodanie do SDF

41 Gatunek chroniony (zał. II DS) Misgurnus fossilis piskorz Stwierdzony został wyłącznie w jednej pułapce umieszczonej w kanale Bezimiennym na terenie rezerwatu Beka podczas połowów wykonanych w sierpniu 2012 roku na kanałach odwadniających pastwiska. Złowiono dwa osobniki tego gatunku o długościach 216 i 209 mm. Rezerwat Beka

42 Połów ichtiofauny w Zatoce Puckiej Zaciąg ze stynkami. Przygotowanie próby losowej.

43 Wyniki inwentaryzacji gatunków ptaków obszaru PLB Zatoka Pucka

44 Ptaki Włodzimierz Meissner Szymon Bzoma

45 Metodyka liczeń Wykonano liczenia ptaków lęgowych w sposób dostosowany do każdego gatunku oraz ptaków nielęgowych trzema metodami w różnych częściach obszaru: Liczenia brzegowe (raz w miesiącu od maja 2010 do kwietnia 2012, czerwona linia na mapie), Liczenia na Ryfie Mew (dwa lub trzy razy w miesiącu od lipca do października 2011 i 2012 niebieska linia na mapie) Liczenia transektowe na morzu (sześć całodziennych transektów morskich od września 2011 do kwietnia 2012, żółta kreska na mapie, próba ok. 15% akwenu zewnętrznej Zatoki Puckiej w granicach obszaru Natura 2000) Suma policzonych ptaków w trakcie badań:

46

47 Najważniejsze obszary dla nielęgowych ptaków Ujście Płutnicy Ryf Mew Ujście Redy, Rewa Zatoka Pucka Port Północny Zatoka Pucka

48 Główne zagrożenia dla nielęgowych ptaków Antropopresja Przyłów

49 Gatunek Łabędź krzykliwy (A038) Ocena populacji (SDF) C Propozycja oceny populacji Bielaczek (A068) C C Spełnia kryterium C2 Szlamnik (A157) Mewa mała (A177) Rybitwa czubata (191) Nurzyk (A199) Perkoz dwuczuby (A005) Łabędź niemy (A036) Czernica (A061), Ogorzałka (A062) D D A D C C C C C C C C C Ustalenia na podstawie liczeń Spełnia kryterium C2 (>1% populacji UE, załącznik I DP) Nie spełnia kryterium C2, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru Nie spełnia kryterium C2, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru Nie spełnia kryterium C2, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru Nie spełnia kryterium C2, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru Nie spełnia kryterium C3, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru Spełnia kryterium C3 (>1% populacji UE, niezagrożone) B, C B, C Spełnia kryterium C3, czernica także C4 obniżenie oceny podwyższenie oceny ocena bez zmian usunięcie z SDF dodanie do SDF

50 Gatunek Ocena populacji (SDF) Propozycja oceny populacji Ustalenia na podstawie liczeń Kormoran (A017) C C Spełnia kryterium C3 Lodówka (A064) D B Spełnia kryterium C3 i C4 (ponad osobników), oraz C1 - status VU wg IUCN Uhla (A066) C C C1- status EN wg IUCN Gągoł (A067) Szlachar (A069) C C Nurogęś (A070) C C Spełnia kryterium C3 C C Nie spełnia kryterium C3, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru Nie spełnia kryterium C3, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru Łyska (A125) C C Spełnia kryterium C3 i C4 Biegus zmienny (A149) B B Nie spełnia kryterium C3, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru Kulik wielki (A160) C C C1 status NT wg IUCN Alka (A200) - A Spełnia kryterium C3, najważniejsza ostoja w Polsce obniżenie oceny podwyższenie oceny ocena bez zmian usunięcie z SDF dodanie do SDF

51 Najważniejsze obszary dla ptaków lęgowych Rezerwat Beka Port Północny w Gdańsku

52 Najważniejsze obszary dla ptaków lęgowych Sukcesja Antropopresja Rozbudowa portu

53 Gatunek Czapla siwa (A028) Ohar (A048) Nurogęś (A070) Ocena populacji (SDF) Pliszka cytrynowa (A569) A A Sieweczka obrożna (A137) C C Ostrygojad (A130) D B Mewa srebrzysta (A184) Rybitwa czubata (A191) Rybitwa rzeczna (A193) Rybitwa białoczelna (A195) Propozycja oceny populacji Ustalenia na podstawie liczeń B B FV, kolonia w Mostach, ok. 200 par A C B A C B A C B D C B U1, dużo par lęgowych (16-25), ale mało rodzin (2-4), głównie Ujście Redy FV, dużo par lęgowych (8-14), kilka rodzin. Głównie Port Północny w Gdańsku, FV, dużo par lęgowych (7-9), dobrze zarządzane siedlisko rezerwat Beka U2 populacja malejąca (5-7 par), narażona na antropopresję na plażach, niski sukces lęgowy, pozostały tylko w Porcie Północnym w Gdańsku i okolicach Beki U2 populacja zanikająca (0-1 par), narażona na antropopresję na plażach, niski sukces lęgowy, pozostały tylko w rejonie Beki i ujścia Redy U1 liczna populacja (ok. 90 par), zasilana ptakami gniazdującymi w portach, ale miejsca lęgowe źle zarządzane. Najwięcej par w Gdyni (port, Babie Doły) Jedyny przypadek lęgu w 2006 r. nie powtórzył się mimo zapewnienia kompensacji. Ta sama populacja gniazduje w sąsiednim obszarze FV kolonia w porcie Północnym w Gdańsku jest odpowiednio chroniona U2 - populacja zanikająca (0-12 par), narażona na antropopresję na plażach, głównie Port Połnocny obniżenie oceny podwyższenie oceny ocena bez zmian usunięcie z SDF dodanie do SDF

54 DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ