O ŚRODOWISKOWYCH UWARUNKOWANIACH

Transkrypt

1 PREZYDENT MIASTA POZNANIA Poznań, dnia 15 kwietnia 2010r. Za dowodem doręczenia OS.V/ /09 DECYZJA O ŚRODOWISKOWYCH UWARUNKOWANIACH Na podstawie: art. 71 ust. 2 pkt 1, art. 75 ust 1 pkt 4, art. 82 ust. 1, ust. 3 i art. 85 ust. 1, ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz z późn. zm.), 2 ust. 1 pkt 40, 2 ust. 1 pkt 39, 3 ust. 1 pkt 73, 3 ust. 1 pkt 52a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. Nr 257, poz z późn. zm.), art. 104 i 108 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz z późn. zm.) po przeprowadzeniu postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko z udziałem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu i Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu oraz po rozpatrzeniu wniosku Miasta Poznań reprezentowanego przez Panią BoŜenę Przewoźną - Dyrektora Wydziału Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Urzędu Miasta Poznania działającą z upowaŝnienia Prezydenta Miasta Poznania ustalam środowiskowe uwarunkowania dla realizacji planowanego przedsięwzięcia polegającego na budowie instalacji termicznego przekształcenia frakcji resztkowej zmieszanych odpadów komunalnych (ITPOK), która jest częścią projektu System gospodarki odpadami dla miasta Poznania realizowanego w Poznaniu przy ul. Gdyńskiej, na działkach o następujących numerach ewidencyjnych: 2/11, 5/29, 5/30, 5/27 (część działki), ark. 01, obręb Główna. Charakterystyka przedsięwzięcia stanowi załącznik do niniejszej decyzji. I. określam: 1. rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia: Planowana inwestycja polega na budowie instalacji termicznego przekształcenia frakcji resztkowej zmieszanych odpadów komunalnych (ITPOK), która jest częścią projektu System gospodarki odpadami dla miasta Poznania. Planowane przedsięwzięcie realizowane będzie na działkach o następujących numerach ewidencyjnych: 2/11, 5/29, 5/30, 5/27 (część działki), ark. 01, obręb Główna. Przedsięwzięcie stanowiące przedmiot niniejszej decyzji połoŝone jest w południowo zachodniej części terenów naleŝących do Dalkia Poznań ZEC S.A. Na terenie Dalkia Poznań ZEC S.A. znajduje się Elektrociepłownia EC Karolin, która połoŝona jest we wschodniej części Poznania, na prawym brzegu Warty, przy granicy administracyjnej miasta Poznań z terenami gminy Czerwonak (miejscowość Koziegłowy). Tereny EC Karolin ograniczone są od zachodu ulicą Gdyńską i równoległą do niej linią kolejową do stacji Poznań Karolin, od północy linią kolejową, od wschodu terenami przemysłowymi (zakład Bridgestone Poznań), od południa terenami nieuporządkowanej zieleni, wśród których mieszczą się pozostałości zniszczonego podczas II Wojny Światowej Fortu IV. Południowo-zachodnia część terenu EC Karolin uŝytkowana jest przez Spółkę EKO Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 1 z 229

2 ZEC, której podstawową działalnością jest zagospodarowanie odpadów przemysłowych powstających w trakcie energetycznego spalania węgla kamiennego, odpadów stałych z wapniowej półsuchej metody odsiarczania spalin, handel ŜuŜlem oraz usługi związane z tą działalnością, a takŝe usługi transportowe i ogólnobudowlane (recykling materiałów budowlanych). Rejon EC Karolin to tereny o dominującej zabudowie przemysłowo magazynowej. Bezpośrednie otoczenie planowanego przedsięwzięcia stanowią tereny eksploatowane przez EC Karolin oraz EKO-ZEC. W pobliŝu lokalizacji instalacji ITPOK brak jest zwartej zabudowy mieszkalnej. NajbliŜsza zabudowa mieszkaniowa zlokalizowana jest na południe w odległości około 0,4 km, od planowanej lokalizacji instalacji. Dalej na północ w Koziegłowach (ok. 1,0 km od terenu instalacji) zlokalizowane jest Osiedle Karolin. Zwarta zabudowa miejska na terenie Poznania (tereny mieszkaniowe o charakterze zabudowy śródmiejskiej w rejonie ul. Głównej) znajdują się w odległości ok. 1,5 km na południowy zachód od terenu lokalizacji planowanej inwestycji. Bardziej rozproszona zabudowa o podobnym charakterze zlokalizowana jest wzdłuŝ ul. Bałtyckiej oraz Gnieźnieńskiej w odległości około 1,2 km od terenu planowanej inwestycji. Zapisy projektu zmian Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Poznania nie przewidują funkcji mieszkaniowej na tym obszarze. Obecnie teren planowanego przedsięwzięcia polegającego na budowie instalacji termicznego przekształcenia frakcji resztkowej zmieszanych odpadów komunalnych (ITPOK), która jest częścią projektu System gospodarki odpadami dla miasta Poznania realizowanego w Poznaniu przy ul. Gdyńskiej, na działkach o następujących numerach ewidencyjnych: 2/11, 5/29, 5/30, 5/27 (część działki), ark. 01, obręb Główna jest uŝytkowany przez firmę EKO ZEC, na którym odbywa się odzysk materiałów ceramicznych wraz z przerobem na materiał budowlany. PodłoŜe terenu inwestycyjnego jest obecnie wyłoŝone płytami betonowymi. Powierzchnia biologicznie czynna wynosi około 10 %. Teren inwestycyjny jest pozbawiony walorów przyrodniczych, występują na nim pojedyncze zadrzewienia oraz krzewy zieleni niskiej. Dla ITPOK Instalacji Termicznego Przekształcania Odpadów Komunalnych planuje się następujące zakresy budowy instalacji: - adaptacja terenu do nowych potrzeb, - wybudowanie instalacji termicznego przekształcania odpadów i osadów ściekowych zawierającej dwie niezaleŝne linie technologiczne, kaŝda o nominalnej wydajności spalania 15,4 Mg/h przy nominalnej wartości opałowej kj/kg. Zakłada się pracę ciągłą przez 24 h na dobę, 7 dni w tygodniu z gwarantowaną ilością godzin dyspozycyjności 7800 h/rok dla kaŝdej z linii. Dla umoŝliwienia ciągłej eksploatacji ITPOK w ciągu roku naleŝy zapewnić moŝliwość eksploatowania kaŝdej z linii osobno (przy drugiej linii wyłączonej na okres przeglądu technicznego), - wykonanie instalacji waloryzacji ŜuŜli w celu dalszego ich zagospodarowania dla celów przemysłowych. Szacunkowa produkcja roczna ŜuŜli poprocesowych z dwóch linii termicznego przekształcania około Mg/rok, - wykonanie instalacji zestalania i chemicznej stabilizacji popiołów i stałych pozostałości z procesu oczyszczania spalin, - wykonanie podłączenia instalacji do miejskiej sieci ciepłowniczej z wykorzystaniem istniejącej infrastruktury oraz sieci elektroenergetycznej. Przewiduje się szacunkowe wartości produkcji energii z termicznego przekształcania odpadów około MWh/rok energii elektrycznej i MWh/rok energii cieplnej w kogeneracji. Planowana instalacja termicznego przekształcania odpadów i osadów ściekowych zbudowana będzie przy wykorzystaniu nowoczesnej i sprawdzonej technologii spalania odpadów z wykorzystaniem paleniska rusztowego. Do termicznego przekształcania kierowane będą tzw. resztkowe odpady komunalne, z których na pierwszym etapie zagospodarowania, zostaną wysegregowane uŝyteczne surowce wtórne. Ponadto kierowane będą osuszone osady ściekowe. Odpady resztkowe nie będą ponownie segregowane lub Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 2 z 229

3 specjalnie przygotowywane, lecz bezpośrednio kierowane do leja zasypowego pieca. Proces termicznego przekształcania odpadów przebiegać będzie autotermicznie, to znaczy, Ŝe nie będzie wymagać wspomagania przy uŝyciu konwencjonalnego paliwa, a sam będzie źródłem energii cieplnej, zamienianej dalej na energię elektryczną i wykorzystywanej do zasilania sieci centralnego ogrzewania. Integralną częścią instalacji będzie efektywny kilkustopniowy system oczyszczania spalin, gwarantujący ograniczenie emisji substancji do powietrza. Dodatkowo juŝ sam proces termicznego przekształcania odpadów będzie tak prowadzony aby w jego trakcie powstawało jak najmniej zanieczyszczeń. Odpady wtórne z procesu termicznego przekształcania, takie jak popioły lotne z kotła odzyskowego, odpady stałe z oczyszczania gazów odlotowych oraz pyły z kotłów podlegać będą oddzielnemu procesowi ich zestalania do bezpiecznej i obojętnej dla środowiska postaci, przy czym ekologiczne bezpieczeństwo proponowanych procedur stabilizowania i zestalania winno być dowiedzione (przed ich wdroŝeniem) odpowiednimi wynikami badań, w szczególności testami na wypłukiwalność i testami długookresowej trwałości stabilizowania i zestalania, według kryteriów (jak dla odpadów obojętnych), które określone są w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 7 września 2005r. w sprawie kryteriów oraz procedur dopuszczania odpadów do składowania odpadów danego typu (Dz. U. 2005r. nr 186, poz.1553 z późn. zm.). Do termicznego przekształcania będą przyjmowane przede wszystkim: - odpady o kodzie niesegregowane odpady komunalne około Mg z Miasta Poznania oraz ok Mg z gmin ościennych (szacunkowe dane dla roku 2020). - inne odpady (w tym zmieszane substancje i przedmioty) z mechanicznej obróbki odpadów inne niŝ wymienione w * (kod odpadu: ) 1). Będzie to balast (frakcja energetyczna) po procesach odzysku odpadów tj. odpadów materiałowych, odpadów wielkogabarytowych, poremontowych w ilości ok Mg (szacunkowe dane dla roku 2020). W sumie będzie przyjmowanych około Mg odpadów z grup i W miarę rozwoju selektywnego zbierania odpadów ilość zmieszanych odpadów komunalnych kierowanych do przekształcania termicznego będzie się zmniejszać na rzecz odpadów po procesach odzysku. - odpady o kodzie ustabilizowane komunalne osady ściekowe w ilości ok. 30 tys. Mg rocznie. 1) odpady o kodzie to odpady powstałe w wyniku przeróbek mechanicznych odpadów komunalnych (po procesach odzysku odpadów tj. odpadów materiałowych, odpadów wielkogabarytowych, poremontowych). W związku z powyŝszym,,frakcja resztkowa odpadów komunalnych.. traktują się jako odpady o kodach i Odpad o kodzie będzie to balast poprocesowy (odpad inny niŝ niebezpieczny), który będzie miał duŝą wartość energetyczną i będzie przeznaczony do termicznego przekształcania. Planuje się kontrolę i ograniczenie przyjmowania ww. odpadów poprzez ich ewidencję prowadzoną przy wjeździe na teren ITPOK zgodnie z procedurami przewidzianymi w stosownym prawie. Przyjmowanie odpadów do instalacji będzie tak rozwiązane (technicznie i organizacyjnie), by wszystkie informacje o dostawie, wraz z informacjami z karty przekazania odpadu, były wprowadzane, archiwizowane i przetwarzane w systemie informatycznym instalacji, umoŝliwiającym na bieŝąco kontrolę jakości i ilości przywoŝonych odpadów. W ramach procedur kontrolnych przy przyjmowaniu odpadów do instalacji będzie takŝe zainstalowane wyposaŝenie dodatkowe, tj. kamera sterowana z portierni na stanowisku waŝenia dostarczanych odpadów wraz z monitorem w pomieszczeniu obsługowym wagi pomostowej oraz czujniki detekcji pierwiastków promieniotwórczych, jako Ŝe takie zanieczyszczenia mogą być dostarczone do Instalacji ITPOK w partiach odpadów z placówek słuŝby zdrowia lub niektórych laboratoriów analitycznych. Takie partie mogą Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 3 z 229

4 bowiem zawierać domieszane przypadkowo (lub celowo) materiały radioaktywne, jakie w tych laboratoriach są niekiedy stosowane. Zapewnione równieŝ będzie takie rozwiązanie konstrukcyjne bunkra odpadów, by operator suwnicy miał moŝliwość obserwowania rozładowywanych do bunkra partii odpadów oraz mieszania odpadów w bunkrze w celu uzyskania jak najbardziej jednorodnego wsadu i uśrednienia wartości opałowej cząstkowych strumieni odpadów. Produktem termicznego przekształcania odpadów będzie energia elektryczna i energia cieplna. Przewiduje się częściowe wykorzystanie energii na potrzeby własne instalacji, a jej nadwyŝka będzie sprzedawana do sieci zawodowych. Ponadto istnieje moŝliwość wykorzystania, po odpowiedniej obróbce, odpadów poprocesowych powstałych w wyniku procesu termicznego m.in. ŜuŜli. Materiał ten po poddaniu odpowiednim procesom waloryzacji i po uzyskaniu od uprawnionej jednostki stosownego dokumentu, dopuszczającego ten materiał do wtórnego wykorzystania Aprobaty Technicznej moŝe być wykorzystany jako kruszywo budowlane. Proces waloryzacji i mechanicznej obróbki ŜuŜli polegać będzie na obróbce mechanicznej (celem uzyskania odpowiednich frakcji handlowych) oraz okresowym sezonowaniu przetworzonego ŜuŜla (poszczególnych frakcji uŝytkowych) na placu sezonowania (przez co najmniej 4 6 tygodni). Cały proces sezonowania i dojrzewania ŜuŜla będzie odbywał się na specjalnie przygotowanym placu, który będzie posiadał zabezpieczenia boczne (ściany) oraz przykrycie dachowe, w celu zabezpieczenia przeciw wtórnemu pyleniu i wpływom warunków atmosferycznych opady deszczu, śniegu. Gotowy produkt będzie przeznaczony na cele przemysłowe np. produkcja materiałów dla drogownictwa, zgodnie z dopuszczeniem uzyskanym w wyniku procedury określonej w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 8 listopada 2004r. w sprawie aprobat technicznych oraz jednostek organizacyjnych upowaŝnionych do ich wydawania (Dz. U. 2004r., Nr 249, poz. 2497). Ponadto w procesie tym będzie prowadzony odzysk metali Ŝelaznych i nieŝelaznych. Efektywność procesu odzysku złomu metali, prowadzonego na tym etapie przekształcania odpadów, jest znacznie większa niŝ podczas odzysku metali na etapie wstępnego sortowania odpadów przed poddaniem ich procesowi spalania. Budowa segmentu energetycznego polegać będzie na takim skonfigurowaniu maszyn i urządzeń energetycznych, które pozwoli na maksymalne wykorzystanie energii wytwarzanej z procesu termicznego przekształcania odpadów komunalnych. Turbina upustowokondensacyjna pozwoli na jednoczesną produkcję energii elektrycznej i cieplnej w trybie kogeneracji. Za pomocą wymiennika ciepła będzie podgrzewana woda sieciowa dla miejskiego sytemu centralnego ogrzewania. Etapy budowy przedsięwzięcia w trakcie fazy realizacji: 1. Przygotowanie terenu inwestycyjnego; a) usunięcie i wyburzenie istniejących budynków z terenu realizacji przedsięwzięcia, b) niwelacja terenu inwestycyjnego, c) przygotowanie placu budowy oraz zabezpieczeń w celu minimalizacji oddziaływania na środowisko, 2. Prace budowlano konstrukcyjne; 3. Prace w celu adaptacji technologii przekształcania odpadów komunalnych; 4. Zagospodarowanie terenu inwestycyjnego zielenią niską i wysoką w celu poprawy walorów krajobrazowych. W związku z realizacją przedsięwzięcia nie przewiduje się adaptacji istniejących budynków na terenie inwestycyjnym. Istniejąca zabudowa wraz z infrastrukturą techniczną typu np. przyłącza elektryczne, kable, przyłącza wodociągowe itp. zostaną usunięte i wyburzone. W zakres budowy obiektów i urządzeń instalacji termicznego przekształcania odpadów komunalnych wchodzić będą następujące obiekty technologiczne: instalacja termicznego przekształcania odpadów, instalacja waloryzacji ŜuŜla, Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 4 z 229

5 instalacja zestalania i chemicznej stabilizacji popiołów i stałych pozostałości z systemu oczyszczania spalin. WyposaŜenie technologiczne instalacji zaprojektowane zostanie tak, aby zaopatrywać w odpady i osady ściekowe dwie linie termicznego przekształcania odpadów. Będą się one składać się z następujących zespołów: Waga pomostowa i stanowisko waŝenia: dwie automatyczne wagi pomostowe słuŝyć będą do waŝenia pojazdów przywoŝących odpady i osady ściekowe oraz wywoŝących ŜuŜel i pozostałości poprocesowe. Informacje o masie pojazdów będą zbierane i przekazywane do centralnej dyspozytorni. WaŜeniu podlegać będą zarówno pojazdy wjeŝdŝające jak i wyjeŝdŝające z Zakładu. Piec z paleniskiem rusztowym do spalania odpadów komunalnych i osuszonych osadów ściekowych będzie wyposaŝony w lej zasypowy, do którego przy pomocy suwnicy z chwytakiem podawane będą odpady komunalne z bunkra oraz przy pomocy przenośnika łańcuchowego osady ściekowe z silosów. Pod własnym cięŝarem odpady będą przechodzić do rynny zasypowej. Rynna zasypowa jest pionowym kanałem o przekroju prostokątnym, rozszerzającym się ku dołowi, co pozwala na rozluźnienie zbitej masy odpadów i osadów ściekowych oraz na ich regularny przepływ. Przepustowość rynny będzie dostosowana do wydajności pieca. Działać będzie ona jako tymczasowy magazyn zasilający piec w odpady i osady ściekowe, a jej usytuowanie za lejem zasypowym zapewni szczelność pomiędzy komorą paleniskową i lejem zasypowym. Dolna część rynny zasypowej chroniona będzie przed przegrzaniem (moŝe je wywołać promieniowanie cieplne pieca) płaszczem wodnym. Planuje się zastosowanie ruchomego rusztu mechanicznego poziomego lub pochylonego. Konstrukcja rusztu będzie składała się z kilku sekcji ułoŝonych poprzecznie. Proponowane rozwiązanie rusztu prowadzi do następujących rezultatów: ruch rzędów ruchomych rusztowin poprawia jakość procesu spalania i pozwala osiągnąć niską emisję tlenku węgla (CO), rozwiązanie konstrukcyjne rusztu zapewnia kontrolę warstwy odpadów na całej powierzchni rusztu i pozwala ułoŝyć strefę maksymalnego palenia się odpadów, optymalnie względnie pierwszego ciągu kotła, rusztowiny wykonane ze stali z wysoką zawartością chromu i zaprojektowane tak, aby zachodziło ich wydajne chłodzenie, rozwiązanie konstrukcyjne rusztowin zapewni moŝliwość ich samooczyszczenia. Instalacja spalania odpadów będzie tak zaprojektowana, wyposaŝona, wykonana, by przy najbardziej niedogodnych termicznie warunkach pracy instalacji (np. w okresach częściowego wykorzystania mocy spalania) kontrolowana temperatura strumienia spalin, równomiernie wymieszanych z powietrzem, w strefie po ostatnim doprowadzeniu powietrza do komory spalania, wynosiła przynajmniej C, a czas przebywania spalin w tej temperaturze wynosił przynajmniej 2 sek. Miejsca pomiaru temperatury spalin dla potrzeb tej oceny, powinny być wyznaczone w reprezentatywnych punktach komory spalania i zatwierdzone w procedurze uzyskiwania pozwolenia na budowę instalacji. Ciepło wydzielane w procesie spalania odpadów będzie odzyskiwane w poziomym lub pionowym kotle wodnorurkowym, który zintegrowany będzie z paleniskiem rusztowym Do procesu uzdatniania wody wykorzystywane będą substancje: hydrazyna, fosforan III sodu, roztwór chlorowodoru. Substancje te będą magazynowane na terenie ITPOK w ilościach nie kwalifikujących go do zakładów o zwiększonym ryzyku wystąpienia powaŝnej awarii przemysłowej. Wszystkie zbiorniki oraz ich miejsca magazynowania będą odpowiednio wentylowane, zabezpieczone i oznaczone zgodnie z wymaganiami i normami. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 5 z 229

6 Para przegrzana, produkowana przez kocioł, będzie zasilała turbinę upustowokondensacyjną połączoną z generatorem, usytuowaną w maszynowni, co pozwoli na produkcję energii elektrycznej. W celu umoŝliwienia optymalnej produkcji energii elektrycznej oraz ciepła proponowana turbina upustowo-kondensacyjna posiadać będzie upusty pary: pierwszy, regulowany upust z turbiny zasila miejską sieć cieplną i wysokotemperaturowy stopień podgrzewacza powietrza pierwotnego, pozostałe upusty, nieregulowane, zasilają odgazowywacz, niskotemperaturowy stopień podgrzewacza powietrza i podgrzewacz kondensatu, para wychodząca z turbiny skraplana będzie w kondensatorze próŝniowym. Energia elektryczna produkowana będzie z nadmiarem w stosunku do własnych potrzeb. Nadmiar produkowanej energii odprowadzany będzie do sieci publicznej poprzez transformator podwyŝszający napięcie. ITPOK połączony będzie z siecią dystrybucyjną linią 15 kv (zasilanie podstawowe) tak przy produkcji jak i przy zuŝyciu energii. Zespół turbogeneratora będzie dołączony do stacji średniego napięcia za pośrednictwem transformatora podwyŝszającego. Podczas normalnej pracy, turbogenerator jest sprzęgnięty na stałe z siecią. Zapewnia w ten sposób zasilanie instalacji w energię elektryczną i odsprzedaŝ nadmiaru energii miejscowemu Zakładowi Energetycznemu. W przypadku awarii turbogeneratora sieć zapewnia zasilanie instalacji bez przerw, napięciem 15 kv. W przypadku utraty połączenia z siecią lokalną, turbogenerator gwarantuje samodzielną pracę instalacji (praca na wyspę). Zliczanie zuŝycia / sprzedaŝy dokonywane jest na poziomie stacji 15 kv. W razie konieczności przewidziany jest montaŝ filtra w szereg z turbogeneratorem (układ dławiący), w celu tłumienia sygnałów taryfikacyjnych pochodzących z sieci lokalnej. Główny rozdział niskiego napięcia w ITPOK będzie realizowany poprzez rozdzielnię główną niskiego napięcia (RGnn), zasilaną z rozdzielni średniego napięcia (RSN) za pośrednictwem transformatorów 15 kv/0,4kv. W przypadku utraty dwóch głównych źródeł (turbogeneratora i sieci lokalnej), agregat pozwala na w pełni bezpieczne zatrzymanie instalacji. Instalacja zawierać będzie wszystkie urządzenia elektryczne związane z rozdziałem głównym: transformatory SN/nn, rozdzielnię główną niskiego napięcia, baterie kondensatorów, falownik, prostownik do ładowania akumulatorów. Zawierać będzie równieŝ wyposaŝenie elektryczne konieczne do zasilania oraz kontroli i sterowania całości urządzeń procesu: urządzenia rozruchowe, nastawniki, szafy, skrzynki rozdzielcze i szafy automatyki. W przypadku odstawienia turbiny, para świeŝa moŝe być skierowana poprzez zawór redukcyjny bezpośrednio do skraplacza. Pozwala to, w sytuacji przerwy w pracy turbiny, na kontynuowanie termicznego przekształcania odpadów komunalnych. Przewidywany całkowity czas przestojów turbiny w ciągu roku nie moŝe być większy niŝ 5% ogólnej liczby godzin pracy turbiny. W ITPOK prowadzony będzie ciągły i okresowy monitoring wielkości emisji. Będzie prowadzona w sposób ciągły kontrola parametrów procesu spalania oraz parametrów pracy instalacji. ITPOK będzie wyposaŝony w system kontroli spalania, w tym monitorowania procesu spalania, temperatury spalania na ruszcie, system kontroli dystrybucji powietrza pierwotnego i wtórnego dostarczanego do wszystkich stref rusztu. ITPOK będzie wyposaŝony w automatycznie działający system wygaszania rusztu w sytuacjach awaryjnych np. poŝaru lub przekroczenia emisji substancji niebezpiecznych, wraz z systemem wycofania rusztu z komory paleniska. Dla ITPOK, zostały zaproponowane następujące rozwiązania technologiczne w zakresie oczyszczania spalin: metodapół-sucha w celu redukcji kwaśnych związków: SO 2, HF, HCl uzupełniona o metodę strumieniowo-pyłowego (z wykorzystaniem węgla aktywnego) adsorbowania metali cięŝkich oraz dioksyn i furanów. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 6 z 229

7 odpylanie spalin z wykorzystaniem filtra tkaninowego, który spełniać będzie podwójną rolę. Filtry tkaninowe są w takiej konfiguracji równieŝ reaktorami, jako Ŝe w warstwie na powierzchni rękawów filtra zachodzą dodatkowo reakcje absorbowania kwaśnych składników spalin a w warstwie węgla aktywnego na powierzchniach rękawów adsorbowane są związki organiczne (PCDD/PCDF) i rtęć, odazotowanie spalin metodami pierwotnymi oraz wtórną SNCR (metoda niekatalityczna Selective Non-Catalytic Reduction) z wykorzystaniem mocznika lub wody amoniakalnej. Wszystkie odczynniki dostarczane będą do spalarni cięŝarówkami i magazynowane w odpowiednich silosach. Węgiel aktywny, magazynowany w metalowym silosie o pojemności 50 m 3, wspólnie dla obu linii będzie wprowadzany do obiegu za pomocą śluzy dozującej. Przewiduje się silos wapna palonego o pojemności 160 m 3. Silosy będą wyposaŝone w filtry zabezpieczające przed przedostawaniem się pyłów sorbentów do otoczenia. Głównymi produktami poprocesowymi w wyniku spalania frakcji resztkowej odpadów komunalnych oraz osadów ściekowych, będzie ŜuŜel oraz pyły z odpylania spalin, czyli odpady o kodach: * - odpady stałe z oczyszczania gazów odlotowych, * - popioły lotne zawierające substancje niebezpieczne, * - pyły z kotłów zawierające substancje niebezpieczne, ŜuŜle i popioły paleniskowe inne niŝ wymienione w , Lotne popioły gromadzone w lejach pod rusztem i pozostałości z filtra workowego będą transportowane za pomocą przenośników mechanicznych lub pneumatycznych do silosów. Jedną z przykładowych metod unieszkodliwiania tych odpadów po procesie stabilizacji przedstawionych w dokumentacji, jest metoda składowania na składowisku przystosowanym do składowanie tego typu odpadów. Pyły z odpylania spalin traktowane są jako niebezpieczne. W celu minimalizacji ich szkodliwego oddziaływania na środowisko będą poddawane zestaleniu i chemicznej stabilizacji w instalacji znajdującej się na terenie ITPOK przy wykorzystaniu środków wiąŝących. Przewidywana ilość odpadów przetwarzanych wyniesie około Mg/rok. W związku z tym szacuje się, Ŝe na skutek prowadzenia procesu zestalania i stabilizacji powstanie około Mg/rok odpadów o kodzie odpady stabilizowane inne niŝ wymienione w (zaliczane do odpadów innych niŝ niebezpieczne). Proces stabilizacji chemicznej i zestalania polegać będzie na zmieszaniu lotnych popiołów i pozostałości z oczyszczania spalin z wodą, cementem oraz substancją stabilizującą. Pozostałości po spaleniu odpadów komunalnych w postaci ŜuŜli opadać będą na końcu rusztu do mokrego odŝuŝlacza, gdzie będą gaszone. śuŝel po spalaniu odpadów składać się będzie z substancji niepalnych, głównie nierozpuszczalnych w wodzie krzemianów, tlenków glinu i Ŝelaza. Przewiduje się, Ŝe ITPOK będzie generował 0,25-0,30 Mg ŜuŜli na 1 tonę spalonych odpadów. W wyniku przekształcania odpadów w ITPOK Poznań powstanie około Mg/rok ŜuŜla. śuŝel usuwany z mokrego odŝuŝlacza z zamknięciem wodnym będzie transportowany za pośrednictwem przenośników taśmowych do instalacji waloryzacji ŜuŜla. Węzeł przeróbki ŜuŜla będzie zlokalizowany w odrębnym budynku. śuŝel będzie podlegał obróbce z odzyskiem metali Ŝelaznych i nieŝelaznych. Proces waloryzacji ŜuŜla w ITPOK będzie odbywać się w trzech etapach: Etap 1 - śuŝel będzie transportowany z odŝuŝlacza za pomocą przenośników na zadaszoną halę przyjęcia ŜuŜla. Czas przebywania ŜuŜla na hali wyniesie około 15 dni. Następnie ładowarką będzie transportowany do instalacji sortowania i mechanicznej obróbki ŜuŜla znajdującej się w budynku waloryzacji ŜuŜla. Etap 2 - śuŝel przy pomocy ładowarki podawany będzie na kruszarkę. Tutaj nastąpi jego rozdrobnienie do frakcji mniejszej niŝ 150 mm. Frakcja ŜuŜla <150 mm trafi do przesiewacza bębnowego wyposaŝonego w sito o średnicy oczek 40 mm. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 7 z 229

8 Po rozdzieleniu w przesiewaczu bębnowym ŜuŜla na dwie frakcje o średnicy 0-40 mm i mm frakcje trafiają do oddzielnych separatorów magnetycznych. Elektromagnetycznie nastąpi oddzielenie złomu stalowego od ŜuŜla oraz za pomocą separatorów metali nieŝelaznych oddzielane zostaną inne metale. Odzyskane metale kierowane będą do kontenerów. Dalej frakcja 0-40 mm po wydzieleniu metali Ŝelaznych trafi do przesiewacza wibracyjnego gdzie nastąpi podział ŜuŜla na dwie frakcje o średnicy 0-8 mm i 8-40 mm. Frakcja 0-8 mm nie zawierająca juŝ metali Ŝelaznych układana będzie w pryzmę w jednej z kwater dojrzewania na placu dojrzewania ŜuŜla za pomocą ładowarki lub systemu podajników rozdzielających ŜuŜel po kwaterach. Frakcja 8-40 mm przemieszczana jest do separatora metali nieŝelaznych. Wydzielone metale nieŝelazne trafiają do kontenera. Na etapie oddzielania metali oraz przesiewu frakcji ŜuŜla równieŝ będzie dochodzić do wydzielenia części niedopalonych, zawracanych do procesu termicznego przekształcania. Po wydzieleniu metali nieŝelaznych frakcja układana będzie w pryzmy w jednej z kwater na placu dojrzewania ŜuŜla za pomocą ładowarki lub systemu podajników rozdzielających ŜuŜel po kwaterach. Plac przyjęcia oraz sezonowania ŜuŜla z kwaterami dojrzewania, z utwardzonym i szczelnym podłoŝem, wyposaŝony będzie w system odwadniania w celu odprowadzenia wód opadowych oraz roztopowych. Zarówno plac przyjęcia jak i sezonowania będą obudowane z trzech stron ścianami i zadaszone. Etap 3 - śuŝel ułoŝony w kwaterach o frakcjach 8-40 mm oraz 0-8 mm pod wiatą na placu dojrzewania będzie na nim sezonowany. śuŝel jako stała pozostałość po procesie termicznego przekształcania odpadów komunalnych składać się będzie głównie z substancji niepalnych, nierozpuszczalnych w wodzie krzemianów, tlenków glinu i Ŝelaza. Po procesie waloryzacji ŜuŜel będzie zbywany jako materiał do przemysłowego wykorzystania i odbierany przez samochody cięŝarowe. Sezonowanie ŜuŜla odbywać się będzie przez okres 4 6 tygodni polegający na przenikaniu wilgoci zawartej w powietrzu do ziaren ŜuŜla gdzie zachodzą procesy hydratacji. Proces ten polega na przyłączaniu wody do związków chemicznych zawartych w ziarnach ŜuŜla, przez co poprawia się jego odporność na wymywanie metali cięŝkich, pozwalając na ich pełne, przemysłowe wykorzystanie. Po uzyskaniu Aprobaty technicznej wymaganej Prawem Budowlanym ŜuŜel będzie mógł słuŝyć jako materiał budowlany do budowy ulic i dróg (np. jako warstwa nośna, tłuczniowa), do budowli krajobrazowych i ziemnych (budowa tam i wałów ziemnych, nasypów niwelacyjnych, ziemnych ekranów akustycznych). śuŝel będzie odbierany transportem kołowym. WyŜej wymienione rozwiązania będą miały na celu: przygotowanie ŜuŜla wykorzystania jako materiał budowlany (kruszywo, podsypka) odzysk złomu Ŝelaznego z strumienia przeznaczonego do waloryzacji odzysk metali nieŝelaznych z strumienia przeznaczonego do waloryzacji śuŝle i popioły paleniskowe, po obróbce w instalacji do ich waloryzacji, będą spełniać normy pozwalające na przemysłowe ich zagospodarowanie. Na potrzeby ITPOK pobór wody do celów pitnych, technologicznych i sanitarnych następować będzie z sieci wodociągowej. W ITPOK zostanie zastosowany zamknięty obieg wody wykorzystywanej do celów technologicznych. Przewidywane całkowite zapotrzebowanie na wodę wyniesie około m 3 /rok w tym znaczącą większość stanowi zapotrzebowanie na cele przemysłowe wynoszące ok m 3. ITPOK zostanie wyposaŝane w wewnętrzną kanalizację sanitarną. Do tej kanalizacji będą odprowadzane selektywnie tylko ścieki bytowe, które kierowane będą do kanalizacji miejskiej. 2. warunki wykorzystania terenu w fazie realizacji i eksploatacji, ze szczególnym uwzględnieniem konieczności ochrony wartości przyrodniczych, zasobów naturalnych i zabytków oraz ograniczenia uciąŝliwości dla terenów sąsiednich Teren, na którym będzie realizowane wnioskowane przedsięwzięcie: Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 8 z 229

9 - zlokalizowany jest poza obszarami chronionymi Europejskiej Sieci Ekologicznej NATURA 2000, - nie jest objęty obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, - znajduje się na obszarze, na którym nie występują zabytki. Jednocześnie, Inwestor obowiązany jest realizować i eksploatować planowane do realizacji przedsięwzięcie spełniając następujące warunki: 2.1. Instalację termicznego przekształcania odpadów zaprojektować przy załoŝeniu wydajności Mg/rok i wartości opałowej odpadów kj/kg. Zainstalować dwie niezaleŝne linie technologiczne o wydajności 15,4 Mg/h kaŝda, dyspozycyjne przez h/rok Instalację wyposaŝyć w dwa piece z ruchomym rusztem mechanicznym poziomym lub pochylonym Komorę paleniskową wyposaŝyć w automatyczne palniki rozruchowo-wspomagające zasilane olejem opałowym, które umoŝliwią dokonanie rozruchu instalacji i doprowadzenie temperatury spalin w komorze paleniskowej do min. 850 o C, oraz będą wspomagać proces w przypadku obniŝenia się wymaganej temperatury spalin w komorze Termiczny proces przekształcania odpadów prowadzić w sposób zapewniający utrzymanie przez co najmniej 2 sekundy, nawet w najbardziej niekorzystnych warunkach, w reprezentatywnym punkcie komory spalania, temperatury nie niŝszej niŝ 850ºC Instalacja termicznego przekształcania odpadów musi być tak zaprojektowana, wyposaŝona, wykonana i eksploatowana, by przy najbardziej niedogodnych termicznie warunkach pracy instalacji (np. w okresach częściowego wykorzystania mocy spalania) kontrolowana temperatura strumienia spalin, równomiernie wymieszanych z powietrzem, w strefie po ostatnim doprowadzeniu powietrza do komory spalania, wynosiła przynajmniej C, a czas przebywania spalin w tej temperaturze wynosił przynajmniej 2 sek. Miejsca pomiaru temperatury spalin dla potrzeb tej oceny, powinny być wyznaczone w reprezentatywnych punktach komory spalania i zatwierdzone w procedurze uzyskiwania pozwolenia na budowę instalacji System automatycznego sterowania procesem spalania wykonać tak, by blokował moŝliwość dozowania odpadów na palenisko: a) dopóki podczas rozruchu instalacji temperatura w reprezentatywnych miejscach komory spalania nie osiągnie wymaganej temperatury minimalnej C, b) kiedy temperatura w reprezentatywnych miejscach komory spalania spadnie poniŝej wymaganej temperatury minimalnej, tzn C, c) jeŝeli w systemie monitorowania poziomów emisji substancji do powietrza stwierdzone zostanie przekroczenie dopuszczalnego poziomu jednej z emitowanych substancji do powietrza Zaprojektować instalację odzysku energii jako kogeneracyjny układ kolektorowy z turbiną parową pracującą w układzie upustowo-kondensacyjnym przy szacunkowej produkcji energii elektrycznej na poziomie MWh/rok i energii cieplnej na poziomie MWh/rok Instalację wyposaŝyć w dwie automatyczne wagi pomostowe wraz z oprzyrządowaniem komputerowym i specjalistycznym oprogramowaniem słuŝącym rejestrowaniu i sumowaniu masy odpadów dostarczanych do instalacji oraz ewidencji produktów i odpadów wytwarzanych na terenie zakładu. 2.9.Przy wjeździe na wagi zainstalować detektory do wykrywania w strumieniu odpadów ewentualnych domieszek substancji radioaktywnych Bunkier na odpady zaprojektować jako hermetycznie zamykaną, szczelną, zagłębioną w terenie wannę, o pojemności zapewniającej moŝliwość przetrzymania odpadów przez okres pięciu dób, wyposaŝoną w system zbierania odcieków i w automatyczną instalację przeciwpoŝarową z kamerami termowizyjnymi. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 9 z 229

10 2.11.Odpady w bunkrze magazynować w ilości pozwalającej na nieprzerwalną pracę instalacji przez 5 dób Zainstalować w kabinie operatora suwnicy i w sterowni głównej system podglądu pozwalający na ciągły monitoring przestrzeni bunkra. 2.13Zapewnić ciągłe mieszanie odpadów w bunkrze za pomocą chwytaków W hali rozładunkowej odpadów przewidzieć zainstalowanie stanowiska rozdrabniania odpadów o znaczniejszych gabarytach, które mogłyby zablokować dozowanie odpadów z leja przez szyb zasypowy na ruszt. Stanowisko rozdrabniania odpadów wyposaŝyć w zespół przenośników do przemieszczania rozdrobnionych odpadów do bunkra i instalację sygnalizacyjną potencjalnych zagroŝeń poŝarowych WyposaŜyć ITPOK w automatycznie działający system wygaszania rusztu w sytuacjach awaryjnych wraz z systemem wycofania rusztu z komory paleniska Zaprojektować szczelne, zamknięte silosy na osady ściekowe o pojemności umoŝliwiającej ich przetrzymanie przez dwie doby Zaprojektować instalację waloryzacji odpadu o kodzie o wydajności Mg/rok Zaprojektować konfigurację segmentu spalania i odzysku ciepła tak, aby ŜuŜle (kod odpadu ) nie były mieszane ani z popiołami lotnymi z poszczególnych ciągów kotła ani z pyłami z procesu odpylania spalin Po zakończeniu procesu sezonowania ŜuŜle przekazywać do odzysku odpowiednim podmiotom Kierowanie ŜuŜli do wykorzystania musi być poprzedzone uzyskaniem stosownego dokumentu Aprobaty Technicznej od uprawnionej jednostki, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 8 listopada 2004 r. w sprawie aprobat technicznych oraz jednostek organizacyjnych upowaŝnionych do ich wydawania (Dz. U. z 2004 Nr 249 poz. 2497) Zapewnić odzysk metali Ŝelaznych i nieŝelaznych za pomocą odpowiednich separatorów przed procesem spalania odpadów oraz sezonowania ŜuŜla Plac sezonowania ŜuŜla zadaszyć, obudować z trzech stron, wyposaŝyć w system rynien odprowadzających wody opadowe i roztopowe do kanalizacji deszczowej oraz w system odprowadzania odcieków i uszczelnić w sposób uniemoŝliwiający przenikanie substancji do środowiska gruntowo-wodnego Odpady stałe z oczyszczania gazów odlotowych o kodzie *, popioły lotne zawierające substancje niebezpieczne o kodzie * oraz pyły z kotłów zawierające substancje niebezpieczne o kodzie * przekształcać w instalacji zestalania i chemicznej stabilizacji odpadów o wydajności Mg/rok Odpady po procesie zestalania i chemicznej stabilizacji magazynować w wydzielonym miejscu na terenie hali zestalania i chemicznej stabilizacji, która posiadać będzie uszczelnienie uniemoŝliwiające przenikanie substancji do środowiska gruntowowodnego, a następnie przekazywać do unieszkodliwiania poprzez składowanie w procesie D3 - składowanie poprzez głębokie zatłaczanie lub w procesie D5 - składowanie na składowiskach odpadów niebezpiecznych lub na składowiskach odpadów innych niŝ niebezpieczne lub D12 - składowanie odpadów w pojemnikach w ziemi np. w kopalni, uwzględniając przepisy szczególne Pozostałe odpady z procesu termicznego przekształcania odpadów oraz odpady eksploatacyjne magazynować selektywnie w budynku wyposaŝonym w szczelną posadzkę uniemoŝliwiającą przenikanie substancji do środowiska gruntowo-wodnego oraz odpowiednie do danego rodzaju odpadów pojemniki, a następnie przekazywać je podmiotom posiadającym wymagane prawem uzgodnienia w zakresie gospodarowania odpadami. Odpady z podczyszczalni ścieków oraz pozostałych urządzeń oczyszczających bez magazynowania przekazywać bezpośrednio do odzysku lub unieszkodliwiania Ekologiczne bezpieczeństwo procedur stabilizowania i zestalania winno być dowiedzione (przed ich wdroŝeniem) odpowiednimi wynikami badań, w szczególności testami na wypłukiwalność i testami długookresowej trwałości stabilizowania Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 10 z 229

11 i zestalania, według kryteriów (jak dla odpadów obojętnych), które określone są w rozporządzeniu dotyczącym kryteriów oraz procedur dopuszczania odpadów do składowania odpadów danego typu Magazyny substancji niebezpiecznych hydrazyny i oleju opałowego, wyposaŝyć w odpowiedni sprzęt i substancje neutralizujące. Miejsca magazynowania substancji niebezpiecznych odpowiednio zabezpieczyć, oznakować, wyposaŝyć w system wentylacji zintegrowany z systemem instalacji termicznego przekształcania odpadów komunalnych, w taki sposób, aby opary substancji ropopochodnych były kierowane do powietrza dostarczanego do komory spalania. Zbiorniki posadowić na tacach o pojemności zapewniającej moŝliwość przejęcia całej ich objętości Parametry emitorów i emisji z obu linii termicznego przekształcania odpadów dobrać w taki sposób, aby stęŝenia na wylocie z komina nie powodowały przekroczeń standardów emisyjnych, zarówno średnich dobowych, jak i średnich trzydziestominutowych, a wielkość emisji nie powodowała przekroczeń dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu lub wartości odniesienia poza terenem, do którego Inwestor posiada tytuł prawny Cały system instalacji odprowadzania spalin zaprojektować w sposób umoŝliwiający pracę na podciśnieniu tak, aby w przypadku powstania ewentualnych nieszczelności spaliny nie wydostawały się na zewnątrz Zaprojektować wysokosprawny system odazotowania spalin, minimalizujący emisję NO x metodą selektywnej redukcji niekatalitycznej SNCR z wykorzystaniem mocznika lub wody amoniakalnej Zaprojektować wysokosprawny system oczyszczania kwaśnych składników spalin metodą półsuchą - w celu redukcji związków SO 2, HF, HCl, połączoną z metodą strumieniowo-pyłową z wykorzystaniem węgla aktywnego - w celu redukcji metali cięŝkich, dioksyn i furanów Zapewnić obieg powietrza wtórnego, wprowadzanego do komory paleniskowej za pośrednictwem dysz rozmieszczonych w ścianach komory paleniskowej, w taki sposób, aby zapewnić prawidłowe mieszanie spalin i całkowite ich dopalenie jak równieŝ stabilność płomienia Zaprojektować zbiornik oleju opałowego o pojemności zapewniającej zapas oleju na co najmniej jeden start instalacji oraz wspomaganie procesu termicznego przekształcania odpadów przez co najmniej 24 godziny Halę przyjęcia (gaszenia) i halę waloryzacji ŜuŜla oraz halę zestalania i chemicznej stabilizacji popiołów wyposaŝyć w system wentylacyjny zaopatrzony w filtr workowy do redukcji emisji pyłów o najwyŝszej dostępnej sprawności Silosy sorbentu, węgla aktywnego, popiołów oraz cementu zaprojektować jako szczelne i zamknięte. Wyloty oddechowe wyposaŝyć w filtry workowe o najwyŝszej dostępnej sprawności Pojemniki na odpady niebezpieczne znajdujące się w hali instalacji zestalania i chemicznej stabilizacji zabezpieczyć przed niekontrolowanym wydostaniem się pozostałości lotnych do środowiska W hali wyładunkowej i bunkrze zaprojektować wentylację mechaniczną podciśnieniową umoŝliwiającą zwiększenie ciągu wentylatorów podczas otwierania bram hali. Powietrze pierwotne z hali wyładunkowej i bunkra kierować do komory spalania Na kominach odprowadzających spaliny z obu linii technologicznych instalacji termicznego przekształcania odpadów przygotować stanowiska pomiarowe wyznaczone zgodnie z Polską Normą PN-Z Wodę pobierać z sieci wodociągowej w szacunkowej ilości m 3 /rok po ustaleniu warunków poboru z zarządcą sieci Zaprojektować podczyszczalnię ścieków, w której będą oczyszczane odcieki pochodzące z bunkra, woda z czyszczenia filtrów stacji uzdatniania, odcieki z placu sezonowania ŜuŜla, wody z odmulania kotłów oraz ścieki z mycia powierzchni brudnych. W ramach projektu budowlanego opracować szczegółową technologię, która Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 11 z 229

12 zapewni skuteczne oczyszczanie wszystkich rodzajów ścieków kierowanych na podczyszczalnię Ścieki oczyszczone w podczyszczalni zawracać i wykorzystywać w całości do kolejnych etapów procesu technologicznego tak, aby wyeliminować emisję ścieków do środowiska System wewnętrznej kanalizacji deszczowej, zbierającej ścieki w postaci wód opadowych roztopowych z zanieczyszczonych powierzchni szczelnych, wyposaŝyć w urządzenie podczyszczające separator substancji ropopochodnych i zawiesin. W projekcie budowlanym przyjąć parametry separatora tak, aby zapewnić jego odpowiednią przepustowość Wody opadowe i roztopowe z powierzchni dachowych i oczyszczone wody z zanieczyszczonych powierzchni szczelnych, odprowadzać do zbiornika przeciwpoŝarowego o odpowiedniej pojemności. Zaprojektować dodatkowy zbiornik ewaporacyjny, który zapewni przejęcie nadmiaru wód Wodę ze zbiorników wykorzystywać do celów przeciwpoŝarowych, porządkowych i sanitarnych Na terenie zakładu zaprojektować dwa szczelne, bezodpływowe zbiorniki na ścieki mogące powstać podczas akcji gaszenia poŝaru. W projekcie budowlanym uwzględnić w szczególności wymagania w zakresie antykorozyjności, ognioodporności i kwasoodporności materiałów, z których zostaną wykonane zbiorniki oraz przyjąć odpowiednie ich pojemności Ścieki bytowe odprowadzić do zewnętrznej kanalizacji sanitarnej Wewnętrzny układ kanalizacji sanitarnej wyposaŝyć w zasuwę, która w przypadku wystąpienia poŝaru, uniemoŝliwi przedostanie się ścieków powstałych w wyniku akcji gaśniczej do zewnętrznej kanalizacji sanitarnej Zasuwa chroniąca zewnętrzną kanalizacje sanitarną musi znajdować się w miejscu umoŝliwiającym swobodny dostęp do niej pracownikom zakładu np. podczas prowadzenia akcji gaśniczej W przypadku przepełnienia zbiornika retencyjnego i ewaporacyjnego kanalizacji deszczowej zakładu, nadmiar wód opadowych i roztopowych moŝna odprowadzić do zewnętrznej kanalizacji deszczowej. Wylot taki wyposaŝyć w zasuwę, która uniemoŝliwi przedostanie się zebranych w zbiorniku retencyjnym i ewaporacyjnym ścieków powstałych w wyniku prowadzenia akcji gaśniczej do zewnętrznej kanalizacji deszczowej Zasuwa chroniąca zewnętrzną kanalizacje deszczową musi znajdować się w miejscu umoŝliwiającym swobodny dostęp do niej pracownikom zakładu np. podczas prowadzenia akcji gaśniczej Magazyn reagentów wyposaŝyć w oddzielny układ zbierający, który w czasie poŝaru magazynu zbierze ścieki powstałe w wyniku prowadzenia akcji gaśniczej do szczelnego, bezodpływowego zbiornika Wszystkie układy zbierające i odprowadzające ścieki deszczowe i sanitarne muszą być wykonane z materiałów ogniotrwałych, odpornych na działanie wysokiej temperatury i substancji agresywnych Bezodpływowy zbiornik na ścieki powstałe w wyniku prowadzenia akcji gaśniczej magazynu reagentów oraz zbiornik retencyjny na ścieki powstałe w wyniku prowadzenia akcji gaśniczej na terenie zakładu, muszą znajdować się w miejscu, który umoŝliwi bezproblemowe ich opróŝnianie oraz nie będzie utrudniał np. prowadzenia akcji gaśniczej W instalacji przekształcać niesegregowane odpady komunalne o kodzie , ustabilizowane komunalne osady ściekowe o kodzie oraz odpady z mechanicznej obróbki odpadów o kodzie Odpady komunalne i z mechanicznej obróbki przetrzymywać wyłącznie w bunkrze natomiast osuszone osady ściekowe wyłącznie w silosach. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 12 z 229

13 2.56.Przed wykorzystywaniem pozostałości po termicznym przekształcaniu odpadów do sporządzania mieszanek betonowych wykonywać badania wymywalności metali cięŝkich z próbek tych mieszanek zgodnie z przepisami szczególnymi Transport odpadów wymienionych w punkcie 2.24 do hali zestalania i chemicznej stabilizacji prowadzić drogą pneumatyczną lub w szczelnie zamkniętych pojemnikach Odpylanie spalin prowadzić z zastosowaniem filtrów workowych o najwyŝszej dostępnej skuteczności Wykonać dokumentację hydrogeologiczną terenu planowanego przedsięwzięcia a jej wyniki uwzględnić w projekcie budowlanym i przy projektowaniu monitoringu lokalnego wód podziemnych Wykonać dokumentację geologiczno-inŝynierską terenu dla potrzeb posadowienia obiektów inwestycji, a jej wyniki uwzględnić w projekcie budowlanym Prowadzić monitoring wód podziemnych w oparciu o zatwierdzony projekt lokalnego monitoringu z uwzględnieniem odpowiednich metali cięŝkich, anionów i kationów, substancji ropopochodnych, PCB, AOX, WWA powstających w wyniku eksploatacji inwestycji, z częstotliwością 2 razy do roku tj. w okresie stanów niskich i stanów wysokich Wyniki monitoringu wód podziemnych rejestrować i wraz z ich interpretacją przekazywać po kaŝdych badaniach 2 razy w roku - Wielkopolskiemu Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska i właściwemu organowi ochrony środowiska Monitoring wód podziemnych naleŝy wdroŝyć przed oddaniem instalacji do eksploatacji Prowadzić ciągły monitoring parametrów procesu spalania i pracy instalacji. Prowadzić ciągłe i okresowe pomiary emisji substancji do powietrza zgodnie z przepisami szczególnymi w tym zakresie. Wyniki monitoringu rejestrować automatycznie i przekazywać w czasie rzeczywistym Wielkopolskiemu Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska i właściwemu organowi ochrony środowiska Wykonać analizę rozprzestrzeniania substancji w powietrzu z uwzględnieniem wyników pomiarów wielkości emisji uzyskanych w ramach wstępnych pomiarów wykonanych na podstawie art. 147 ust. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska oraz w ramach monitoringu. Analizę rozprzestrzeniania substancji w powietrzu wykonać w oparciu o referencyjne metodyki modelowania poziomów substancji w powietrzu określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010r. w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. Nr 16 poz. 87). PowyŜszą analizę poprzeć pomiarami imisji substancji w powietrzu w dwóch punktach pomiarowych znajdujących poza terenem, do którego inwestor posiada tytuł prawny w okolicy najbliŝszej zabudowy mieszkaniowej gdzie przepływ powietrza wokół czerpni nie będzie ograniczony Ŝadnymi przeszkodami Wykonać kontrolne pomiary poziomów hałasu w związku z eksploatacją przedsięwzięcia. Punkty pomiarowe zlokalizować na granicy terenów, dla których określone są w przepisach dopuszczalne poziomy hałasu, w miejscach, w których akustyczne oddziaływanie przedsięwzięcia będzie najbardziej niekorzystne Wyniki pomiarów i analizy określonych w pkt 2.65 i 2.66 w terminie trzech miesięcy od oddania obiektu do uŝytkowania przedstawić Wielkopolskiemu Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska oraz właściwemu organowi ochrony środowiska Przed oddaniem przedsięwzięcia do eksploatacji wykonać i oddać do eksploatacji sieć dróg dojazdowych do zakładu, w tym w szczególności drogę łączącą ulicę Gdyńską z ulicą Bałtycką oraz zmodernizować istniejący w rejonie zakładu układ komunikacyjny, ze szczególnym uwzględnieniem dodatkowych pasów dla lewoskrętu W celu wglądu i bieŝącego sprawdzania emisji substancji do powietrza zainstalować elektroniczną tablicę informacyjną w miejscu ogólnodostępnym Masy ziemne wytworzone w trakcie prac budowlanych winny spełniać standardy jakości gleby lub ziemi, właściwe dla miejsc ich wykorzystywania. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 13 z 229

14 2.71.Zarówno na etapie realizacji jak i eksploatacji inwestycji wytwórca odpadów jest zobowiązany uregulować sposób postępowania z odpadami zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami Sposób postępowania z odpadami z terenu instalacji ITPOK w okresie realizacji przedsięwzięcia winien być zgodny z zasadami prawidłowej gospodarki odpadami (segregacja w miejscu wytwarzania, przekazywanie odpadów w pierwszej kolejności do odzysku, w przypadku braku takiej moŝliwości do unieszkodliwiania traktując składowanie jako ostateczność) Teren budowy, w tym drogi dojazdowe naleŝy tak zorganizować, aby nie występowała wtórna emisja pyłu (na przykład poprzez: zraszanie terenu w okresie bezdeszczowym, ograniczenie prędkości pojazdów, tymczasowe utwardzenie dróg w stopniu umoŝliwiającym sprzątanie) W fazie realizacji inwestycji Inwestor zobowiązany jest do zapewnienia zorganizowanego odprowadzania ścieków bytowych, z zachowaniem warunków ochrony środowiska, zwłaszcza gruntowo-wodnego Wszelkie podejmowane na etapie budowy działania winny być wykonywane w sposób zabezpieczający grunty i ziemię przed zanieczyszczeniem W celu ochrony zieleni występującej w rejonie planowanej inwestycji a nie będącej w bezpośredniej z nią kolizji (np. na placach budowy, w pobliŝu pasa roboczego), zwłaszcza w fazie realizacji inwestycji: a) zabrania się magazynowania w obrębie korzeni i koron materiałów budowlanych, a takŝe zabrania się wylewania chemikaliów, a takŝe wody z osadami cementowymi lub wapiennymi, b) pojemniki z chemikaliami i materiałami napędowymi znajdujące się na placach budowy winny zostać zabezpieczone przed uszkodzeniami. W razie wycieku Inwestor winien bezzwłocznie powiadomić Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Poznaniu, c) zabrania się takiego prowadzenia niwelacji terenu, która przyczynia się do zmiany poziomu gruntu przy pniach, szczególnie dotyczy to podsypywania (gruzem, ziemią i odpadami), poniewaŝ prowadzi to do obumierania drzew, d) Inwestor zobowiązany jest do zachowania szczególnej ostroŝności podczas stosowania wszelkiego rodzaju maszyn na placach budowy. W bezpośrednim sąsiedztwie drzew zabrania się przechowywania i uruchamiania maszyn i urządzeń budowlanych, a dojazdy winny zostać tak zorganizowane Ŝeby nie niszczyć koron drzew i nie uszkadzać kory na pniach. W obrębie korzeni zabrania się zagęszczenia gruntu, e) drzewa, które znalazłyby się w obrębie placu budowy winny mieć pnie oszalowane matami lub deskami, aby wykluczyć ich uszkodzenie. W razie potrzeby naleŝy chronić takŝe korony, f) wykopy bezpośrednio przy pniach drzew inwestor zobowiązany jest wykonywać ręcznie. Zabrania się obcinania korzeni szkieletowych, gdyŝ grozi to zachwianiem statyki drzewa. Przycięte korzenie winny zostać zabezpieczone preparatami grzybobójczymi. Odkopane korzenie winny zostać wpuszczone głębiej i zabezpieczone przed wysychaniem lub przed przymrozkami. Wykopy w pobliŝu drzew winny zostać niezwłocznie zasypane, g) przycięcie drzew lub krzewów naleŝy wykonać w sposób fachowy, zgodnie ze sztuką ogrodniczą Przekształcenie termiczne odpadów winno zapewnić odpowiedni poziom ich przekształcenia zgodnie z przepisami szczególnymi. 3. wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w dokumentacji wymaganej do wydania decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1-13 ustawy, a w szczególności w projekcie budowlanym 3.1. Inwestor jest zobowiązany do przyjęcia takich rozwiązań technicznych, technologicznych i organizacyjnych, które zagwarantują dotrzymanie standardów jakości środowiska poza Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 14 z 229

15 terenem, do której Inwestor posiada tytuł prawny i jednocześnie zgodne będą z warunkami określonymi w pkt I.2 niniejszej decyzji oraz toŝsame z rozwiązaniami i parametrami technicznymi, technologicznymi i organizacyjnymi przedsięwzięcia zawartymi w charakterystyce przedsięwzięcia stanowiącej załącznik do niniejszej decyzji W przypadku wystąpienia przerwy konserwacyjnej, remontowej, bądź teŝ sytuacji awaryjnej wykluczającej moŝliwość prawidłowego działania instalacji, w projekcie budowlanym Inwestor winien rozpatrzyć miejsca okresowego magazynowania nadmiarowych ilości odpadów, na terenie innych obiektów /instalacji posiadających uregulowania formalno-prawne, wchodzących w skład Systemu Gospodarki Odpadami dla Miasta Poznania W projekcie budowlanym dla stacji przeładunkowych Inwestor winien zaprojektować odpowiednie miejsce, budynki lub place magazynowania, które zabezpieczają przed potencjalnym, negatywnym oddziaływaniem na środowisko oraz będą wyposaŝone w odpowiednie urządzenia rozdrabniarkę wirnikową i belownicę do pakowania przywoŝonych odpadów w folię HDPE lub MDPE Nadmiarowe ilości odpadów magazynowane okresowo na terenie innych obiektów/ instalacji posiadających uregulowania formalno-prawne, wchodzących w skład w/w Systemu, po ponownym uruchomieniu instalacji winny być przekazywane do bunkra instalacji bez rozpakowania z folii i poddawane termicznej obróbce po uprzednim rozdrobnieniu wykorzystując chwytaki suwnicy W projekcie budowlanym Inwestor winien ponownie przeanalizować zagadnienia związane z magazynowaniem dowoŝonych odpadów komunalnych, podczas postojów technologicznych instalacji Sposób zagospodarowania odpadów powstających w związku z eksploatacją instalacji, będzie zgodny z przepisami szczególnymi i zapewni moŝliwość ograniczenia ich negatywnego oddziaływania na środowisko W projekcie budowlanym Inwestor winien określić rodzaje i sposób postępowania z powstającymi odpadami na etapie budowy jak i eksploatacji inwestycji uwzględniając zasady prawidłowej gospodarki odpadami (w tym: przekazywanie odpadów w pierwszej kolejności do odzysku, w przypadku braku takiej moŝliwości do unieszkodliwiania traktując składowanie jako ostateczność) W projekcie budowlanym Inwestor winien określić warunki i sposób zagospodarowania mas ziemnych usuwanych albo przemieszczanych w związku z realizacją inwestycji z uwzględnieniem standardów jakości gleby i ziemi W przypadku naruszenia elementów przyrodniczych na czas budowy naleŝy po zakończeniu prac przywrócić je do stanu właściwego, np. w razie zajmowania terenów zieleni pod projektowane przedsięwzięcie lub pas roboczy, w projekcie budowlanym Inwestor winien przedstawić rozwiązania dotyczące odtworzenia tych terenów. 4. wymogi w zakresie przeciwdziałania skutkom awarii przemysłowych w odniesieniu do przedsięwzięć zaliczanych do zakładów stwarzających zagroŝenie wystąpienia powaŝnych awarii Nie dotyczy 5. wymogi w zakresie ograniczenia transgranicznego oddziaływania na środowisko w odniesieniu do przedsięwzięć, dla których prowadzono postępowanie dotyczące transgranicznego oddziaływania na środowisko Nie dotyczy II. stwierdzam konieczność: 1. wykonania kompensacji przyrodniczej Nie dotyczy Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 15 z 229

16 2. zapobiegania, ograniczania oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko 2.1. Inwestor jest zobowiązany do wdroŝenia i prowadzenia monitoringu wód podziemnych w oparciu o zatwierdzony przez właściwy organ administracji geologicznej projekt prac geologicznych dla potrzeb lokalnego monitoringu wód podziemnych uwzględnieniem badań w zakresie wybranych wskaźników nieorganicznych i organicznych, metali cięŝkich, substancji ropopochodnych i WWA Inwestor winien prowadzić ciągły monitoring parametrów procesu spalania i pracy instalacji. Prowadzić ciągłe i okresowe pomiary emisji substancji do powietrza zgodnie z przepisami szczególnymi w tym zakresie. Wyniki monitoringu rejestrować automatycznie i przekazywać w czasie rzeczywistym Wielkopolskiemu Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska i właściwemu organowi ochrony środowiska Inwestor winien wykonać analizę rozprzestrzeniania substancji w powietrzu z uwzględnieniem wyników pomiarów wielkości emisji uzyskanych w ramach wstępnych pomiarów wykonanych na podstawie art. 147 ust. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska oraz w ramach monitoringu. Analizę rozprzestrzeniania substancji w powietrzu wykonać w oparciu o referencyjne metodyki modelowania poziomów substancji w powietrzu określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 r. w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. Nr 16 poz. 87). PowyŜszą analizę Inwestor winien poprzeć pomiarami imisji substancji w powietrzu w dwóch punktach pomiarowych znajdujących się poza terenem, do którego Inwestor posiada tytuł prawy w okolicy najbliŝszej zabudowy mieszkaniowej, gdzie przepływ powietrza wokół czerpni nie będzie ograniczony Ŝadnymi przeszkodami Inwestor winien wykonać kontrolne pomiary poziomów hałasu w związku z eksploatacją przedsięwzięcia. Punkty pomiarowe naleŝy zlokalizować na granicy terenów, dla których określone są w przepisach dopuszczalne poziomy hałasu, w miejscach, w których akustyczne oddziaływanie przedsięwzięcia będzie najbardziej niekorzystne Wyniki pomiarów, o których mowa w pkt II 2.3 i 2.4 niniejszej decyzji, Inwestor winien w terminie trzech miesięcy od oddania obiektu do uŝytkowania, przedstawić Wielkopolskiemu Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska oraz właściwemu organowi ochrony środowiska. III. stwierdzam konieczność utworzenia obszaru ograniczonego uŝytkowania Nie dotyczy IV. nakładam obowiązek: 1. przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w ramach postępowania w sprawie pozwolenia na budowę Stwierdzam konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji, o której mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (.Dz. U., Nr 199, poz z późn. zm.). Ponadto na tym etapie naleŝy ponownie przeanalizować sposób zagospodarowania odpadów poprocesowych ze szczególnym uwzględnieniem odpadów stabilizowanych innych niŝ wymienione w jako odpady o kodzie oraz przeanalizować sposób i miejsce magazynowania tych odpadów w związku z przestojami instalacji. 2. przeprowadzenia postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko w ramach postępowania w sprawie pozwolenia na budowę Nie dotyczy V. stwierdzam konieczność przeprowadzenia analizy porealizacyjnej Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 16 z 229

17 Stwierdzam konieczność przeprowadzenia analizy porealizacyjnej, w terminie 12 miesięcy od dnia oddania obiektu do uŝytkowania, w celu sprawdzenia rzeczywistego oddziaływania inwestycji na powietrze, klimat akustyczny, gospodarkę wodno-ściekową i gospodarkę odpadami. Niniejsze opracowanie Inwestor winien przedstawić Prezydentowi Miasta Poznania i Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w Poznaniu w terminie 18 miesięcy od dnia oddania obiektu do uŝytkowania. UZASADNIENIE W dniu 26 października 2009r. do Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu Miasta Poznania wpłynął wniosek Miasta Poznań reprezentowanego przez Panią BoŜenę Przewoźną - Dyrektora Wydziału Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Urzędu Miasta Poznania działającą z upowaŝnienia Prezydenta Miasta Poznania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia polegającego na budowie instalacji termicznego przekształcenia frakcji resztkowej zmieszanych odpadów komunalnych (ITPOK), które jest częścią projektu System gospodarki odpadami dla miasta Poznania realizowanego w Poznaniu przy ul. Gdyńskiej, na działkach o następujących numerach ewidencyjnych: 2/11, 5/29, 5/30, 5/27 (część działki), ark. 01, obręb Główna. Do wniosku dołączono: - poświadczoną przez właściwy organ kopię mapy ewidencyjnej, obejmującej przewidywany teren, na którym będzie realizowane przedsięwzięcie oraz obejmującą obszar, na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie, - Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko dla przedsięwzięcia: Budowa instalacji do termicznego przekształcenia frakcji resztkowej zmieszanych odpadów komunalnych (ITPOK) jako elementu Projektu System gospodarki odpadami dla Miasta Poznania, opracowany w październiku 2009r. przez Socotec Polska Sp. z o.o., - pełnomocnictwo udzielone przez Prezydenta Miasta Poznania Pani BoŜenie Przewoźnej do reprezentowania Miasta Poznań, - wypis z rejestru gruntów z dnia r. W trakcie prowadzonego postępowania pełnomocnik Inwestora uzupełnił wniosek o następujące dokumenty: - w dniu 30 października 2009r. o pismo w sprawie uszczegółowienia oznaczenia podmiotu planującego podjęcie realizacji wnioskowanego przedsięwzięcia, - w dniu 13 stycznia 2010r. o poprawiony raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, opracowany w grudniu 2009r. przez Socotec Polska Sp. z o.o. wraz z odpowiedziami opracowanymi przez Małopolskie Biuro Konsultingowo Marketingowe ochrona środowiska s.c. na uwagi zawarte w piśmie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu z dnia r., znak: NS /09, oraz na uwagi zawarte w piśmie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu znak: RDOŚ-30-OO.I /09/ar z dnia r., - w dniu 11 lutego 2010r. o raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko opracowany w lutym 2010r. przez Małopolskie Biuro Konsultingowo-Marketingowe ochrona środowiska s.c., uwzględniający wnioski i uwagi stron postępowania, osób nie będących stronami, wniesione w ramach udziału społeczeństwa oraz wnioski i uwagi Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu i Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu. - w dniu 1 marca 2010r. o odpowiedzi, które udzieliło Małopolskie Biuro Konsultingowo Marketingowe ochrona środowiska s.c. w związku z uwagami stron postępowania oraz uwagami osób nie będących stronami, wniesione w ramach udziału społeczeństwa, - w dniu 11 marca 2010r. o odpowiedzi, które udzieliło Małopolskie Biuro Konsultingowo Marketingowe ochrona środowiska s.c. w związku z uwagami stron postępowania oraz uwagami osób nie będących stronami, wniesione w ramach udziału społeczeństwa, - w dniu 26 marca 2010r. o odpowiedzi, które udzieliło Małopolskie Biuro Konsultingowo Marketingowe ochrona środowiska s.c. w związku z uwagami stron postępowania oraz Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 17 z 229

18 uwagami osób nie będących stronami, wniesione w ramach udziału społeczeństwa wraz z udzielonym pełnomocnictwem dla Pana Pawła Turzańskiego do występowania w imieniu Miasta Poznań w postępowaniu administracyjnym zmierzającym do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla planowanego przedsięwzięcia stanowiącego przedmiot niniejszej decyzji. Zgodnie z charakterystyką przedsięwzięcia zawartą we wniosku Inwestora i raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, wnioskowane przedsięwzięcie zostało wymienione w: - 2 ust. 1 pkt 40 - instalacja do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów innych niŝ niebezpieczne przy zastosowaniu procesów termicznych lub chemicznych, - 2 ust. 1 pkt 39 - instalacja do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych, - 3 ust. 1 pkt 73 - instalacja związana z odzyskiem lub unieszkodliwianiem odpadów, niewymieniona w 2 ust. 1 pkt 39-41, - 3 ust. 1 pkt 52a - zespoły zabudowy przemysłowej na terenie o powierzchni nie mniejszej niŝ 1 ha rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych kryteriów związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięć do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. Nr 257, poz z późn. zm). Przedmiotowe postępowanie prowadzono zgodnie z ustawą z dnia 3 października 2008r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz z późn. zm.). Organem właściwym do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgodnie z art. 75 ust. 1 pkt. 4) wyŝej cytowanej ustawy jest Prezydent Miasta Poznania, który rozstrzygnął sprawę po uzyskaniu: - postanowienia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu znak: RDOŚ-30-OO.I /09/ar z dnia 18 lutego 2010r. uzgadniającego warunki realizacji przedsięwzięcia, - opinii sanitarnej Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu znak: NS (2)/10 z dnia 3 marca 2010r. Warunki realizacji przedsięwzięcia nałoŝone postanowieniem przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu oraz opinią Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu uwzględniono w niniejszej decyzji. W postępowaniu brały czynnie udział: strony, uczestnicy postępowania na prawach strony oraz osoby nie będące stronami przedmiotowego postępowania z uwagi na prowadzenie postępowania z udziałem społeczeństwa. ZłoŜyli oni wnioski i uwagi, które były przedmiotem wnikliwej analizy organu wydającego decyzję środowiskową i mają wpływ na kształt niniejszego dokumentu. Dokumentem merytorycznym, na podstawie, którego organ rozstrzygnął sprawę i podjął decyzję, był przede wszystkim raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko opracowany w lutym 2010r. przez Małopolskie Biuro Konsultingowo Marketingowe ochrona środowiska s.c., uwzględniający wnioski i uwagi stron postępowania oraz osób nie będących stronami, wniesione w ramach udziału społeczeństwa jak równieŝ wnioski i uwagi Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu i Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu. W trakcie prowadzonego postępowania ustalono, Ŝe: Przedmiotem postępowania było określenie warunków z zakresu ochrony środowiska dla budowy i funkcjonowania instalacji termicznego przekształcenia frakcji resztkowej zmieszanych odpadów komunalnych, które jest częścią projektu System gospodarki odpadami dla miasta Poznania realizowanego w Poznaniu przy ul. Gdyńskiej, na działkach Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 18 z 229

19 o następujących numerach ewidencyjnych: 2/11, 5/29, 5/30, 5/27 (część działki), ark. 01, obręb Główna. Wnioskodawca zaprezentował w raporcie analizę rozwiązań technologicznych systemu gospodarki odpadami oraz dokonał analizy wariantów technologicznych i lokalizacyjnych przedmiotowego przedsięwzięcia. Zakres analizy wariantów dotyczących rozwiązań technologicznych obejmował zarówno system gromadzenia odpadów, jak i technologię ich przetwarzania w aspekcie obecnie obowiązujących przepisów prawnych, a takŝe wymagań wynikających ze zmian tych przepisów w wyniku dostosowywania do prawodawstwa Unii Europejskiej. Rozpatrywane warianty oceniono i porównano w następującym zakresie: - zgodności z obowiązującymi krajowymi i unijnymi przepisami prawnymi w zakresie gospodarki odpadami; - zgodności z zapisami Planów Gospodarki Odpadami, - spełniania obowiązujących, jak równieŝ i przewidywanych do wprowadzenia w przyszłości przepisów prawodawstwa polskiego i unijnego w zakresie gospodarki odpadami; - zgodności z załoŝeniami Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata ; - listy indykatywnej projektów priorytetowych i kryteriami wyboru projektów; - wymagań dotyczących efektów technologicznych w odniesieniu do lokalnych uwarunkowań; - moŝliwości wykorzystania i zagospodarowania odpadów z procesów odzysku i unieszkodliwiania odpadów (minimalizacja odpadów balastowych do składowania); - kosztów niezbędnych do poniesienia na realizację zadań inwestycyjnych; - kosztów niezbędnych prawidłowej eksploatacji poszczególnych wariantów. Wnioskodawca zaprezentował następujące rozwiązania technologiczne systemu gospodarki odpadami : Wariant 0: bezinwestycyjny wariant rozumiany jako rozwiązanie zakładające zachowanie obecnie funkcjonującego systemu gospodarki odpadami, Wariant 1: oparty na złoŝonym systemie mechaniczno-biologicznego przekształcania odpadów ze stabilizacją beztlenową i termicznym przetwarzaniem wyprodukowanego paliwa alternatywnego. Wariant 2: alternatywne całościowe rozwiązanie uwzględniające rozbudowanie istniejącego systemu z jednoczesnym zastosowaniem instalacji do beztlenowego przekształcania frakcji ulegającej biodegradacji ze zmieszanych odpadów komunalnych wraz z instalacją do termicznego przekształcania frakcji energetycznej odpadów komunalnych. Wariant 3: alternatywne całościowe rozwiązanie uwzględniające rozbudowanie istniejącego systemu z jednoczesnym zastosowaniem instalacji do termicznego przekształcania frakcji resztkowej zmieszanych odpadów komunalnych. Na podstawie przeprowadzonej analizy najistotniejszych parametrów technologicznych systemu gospodarki odpadami przewidzianych dla Miasta Poznania, Inwestor zarekomendował wariant 3, jako najkorzystniejszego z punktu widzenia redukcji ilości odpadów kierowanych na składowisko, w tym odpadów ulegających biodegradacji, a takŝe uzyskiem, w wyniku unieszkodliwiania odpadów, największej ilości energii: cieplnej i elektrycznej, która moŝe zostać odzyskana i wykorzystana na potrzeby mieszkańców. RozwaŜany wariant 0 polegający na niepodejmowaniu jakichkolwiek działań inwestycyjnych. Jest sprzeczny z obecnie obowiązującym stanem prawnym. Wymogi polskiego i unijnego prawa narzucają konieczność zmniejszenia ilości składowanych odpadów ulegających biodegradacji począwszy od roku 2010r., zgodnie z następującym harmonogramem: - zmniejszenie ilości odpadów komunalnych ulegających biodegradacji kierowanych na składowiska odpadów, aby nie było składowanych: Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 19 z 229

20 w 2010r. więcej niŝ 75 % w 2013r. więcej niŝ 50 % w 2020r. więcej niŝ 35 % - zmniejszenie masy składowanych odpadów komunalnych do max. 85 % wytworzonych odpadów do 2014r. - osiągnięcie od 1 stycznia 2008r. poziomu selektywnego zbierania zuŝytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego pochodzącego z gospodarstw domowych w ilości 4kg/mieszkańca/rok. Zatem system w wariancie 0 juŝ w roku 2010r. a najpóźniej w roku 2013r. nie spełni wymagań prawnych w zakresie ograniczenia składników ulegających biodegradacji kierowanych na składowisko. Nie zapewni on równieŝ dotrzymania zaleceń zawartych w Krajowym Planie Gospodarki Odpadami 2010 w zakresie recyklingu i odzysku opakowań oraz odpadów pouŝytkowych w systemie selektywnej zbiórki. Kolejnym ograniczeniem tego systemu jest brak wyraźnej redukcji poziomu odpadów składowanych na składowisku, które nie były wcześniej przetwarzane. Odpady o kodach , , , oraz z grupy 20, składowane w tym systemie nie zapewnią równieŝ spełnienia kryteriów dopuszczających odpady do składowania m.in. równieŝ ze względu na fakt, iŝ w niniejszych odpadach zawartość węgla aktywnego przekracza 5 % suchej masy oraz ze względu na wartość ciepła spalania powyŝej 6 MJ/kg suchej masy. Mając na uwadze niemoŝność składowania odpadów na dotychczasowym wysypisku w Suchym Lesie a tym samym niedotrzymanie obowiązujących standardów w zakresie ograniczenia w ilości składowanych odpadów ulegających biodegradacji, autor raportu zwrócił uwagę na konieczny wzrost kosztów i sankcje kar finansowych nakładanych zgodnie z art. 79 a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. o odpadach (t.j. - Dz. U. 2007, Nr 39, poz. 251 z późn. zm.), w przypadku zastosowania wariantu 0. Dla przedmiotowego przedsięwzięcia Wnioskodawca przeprowadził analizę dla czterech rozwiązań technologicznych termicznego przekształcania odpadów komunalnych i frakcji energetycznej z odpadów: - technologia termicznego przekształcania odpadów w piecach rusztowych, - technologia termicznego przekształcania odpadów w kotłach fluidalnych, - technologia termicznego przekształcania odpadów z wykorzystaniem procesu pirolizy, - technologia termicznego przekształcania odpadów z wykorzystaniem procesu zgazowania. Zakres analizy obejmował system gromadzenia odpadów, technologię ich przetwarzania i unieszkodliwiania w aspekcie obowiązujących przepisów prawa oraz uwzględnienie oddziaływanie instalacji na środowisko. Wzięto równieŝ pod uwagę znaczenie redukcji ilości odpadów ulegających biodegradacji. Pod względem technologicznym zostały rozpatrzone dwie główne metody unieszkodliwiania odpadów: - mechaniczno-biologiczne przetwarzanie odpadów, - metoda termicznego unieszkodliwiania odpadów z odzyskiem energii w skojarzeniu. W analizie oddziaływania przedmiotowej instalacji na środowisko uwzględniono równieŝ technologię oczyszczania spalin i jej skuteczność. ZałoŜono, Ŝe system oczyszczania spalin winien zapewnić efektywne usunięcie ze spalin związków kwaśnych oraz zanieczyszczeń pyłowych, redukcję emisji metali cięŝkich w postaci gazowej i pyłów, nieorganicznych składników zanieczyszczeń, redukcję emisji związków organicznych, redukcję emisji tlenków azotu. Przedstawiono równieŝ analizę moŝliwości współspalania osadów ściekowych w instalacjach termicznego przekształcania odpadów. Po dokonaniu charakterystyk poszczególnych metod przekształcania odpadów, przedstawieniu ich zalet oraz wad, a takŝe po dokonaniu Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach znak: OS.V/ /09 Strona 20 z 229