Przedmiotowy system oceniania z zajęć technicznych w II etapie nauczania

Transkrypt

1 Przedmiotowy system oceniania z zajęć technicznych w II etapie nauczania Ocena ucznia na lekcjach zajęć technicznych opiera się głównie na obserwacji i zaangażowaniu podczas zajęć, wykonywaniu pracy, ćwiczenia, zadania przydzielonego indywidualnego lub w grupie. Dotyczy to: aktywności na lekcjach, korzystania z informacji technicznej, samodzielnego myślenia przy wykonaniu pracy lub zadania; organizacji i przestrzegania BHP na stanowisku pracy oraz wykorzystania narzędzi, urządzeń i maszyn zgodnie z przeznaczeniem; wysiłku, zaangażowania i samodzielności w pracy; oryginalności, dokładności i estetyki wykonanej pracy lub zadania. Uczeń wykonuje prace na zajęciach nie przynosi gotowych prac wytwórczych zrobionych w domu (prace wykonane w domu nie są oceniane pozytywnie) Uczeń ma obowiązek uzupełnienia braków wynikających z nieobecności lub nieprzygotowania do lekcji (notatki, prace domowe). Na ocenę ma również wpływ ogólna postawa ucznia i kultura podczas wykonywania prac twórczych. Ocena niedostateczna nie może wynikać z braku możliwości czy braku uzdolnień ucznia. Należy ją traktować wyłącznie, jako skutek całkowitej niechęci ucznia do przedmiotu i do pracy na lekcjach oraz braku zaangażowania. Oceniając ucznia, nauczyciel pokazuje również uczniowi informację zwrotną: wskazuje mocne strony ucznia i doradza jak je rozwijać, docenia mocne strony pracy ucznia, co uczeń zrobił dobrze zwraca uwagę, co i jak wymaga poprawie, podaje konkretne wskazówki dotyczące sposobu podniesienia, jakości pracy, zachęca do podjęcia nowego wyzwania, uświadamiając korzyści dla rozwoju, pobudza do pracy, pokazując zachęcający cel stawia pytanie wzbudzające refleksję na temat wykonanego zadania, podaje źródło przykłady literatury (książki lub internet), Za pozytywne oceny klasyfikacyjne uznaje się oceny: 1) stopień celujący 6 2) stopień bardzo dobry 5 3) stopień dobry 4 4) stopień dostateczny 3 5) stopień dopuszczający 2 Za negatywną ocenę klasyfikacyjną uznaje się ocenę: - stopień niedostateczny 1 Dopuszcza się stosowanie znaków + w bieżącym ocenianiu oraz w wystawianiu śródrocznych ocen klasyfikacyjnych. Lp. Ocena Opanowanie umiejętności i aktywności na lekcjach techniki Uczeń: 1. Ocena celująca 1. Potrafi samodzielnie zdobywać potrzebna wiedzą i wiadomości wykraczające poza program nauczania. 2. Wychodzi z samodzielnymi inicjatywami rozwiązania konkretnych problemów technicznych. 3. Wykazuje biegłość w posługiwaniu się zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami. 4. Sprawnie posługuje się narzędziami i urządzeniami technicznymi zgodnie z BHP. 5. Osiąga sukcesy w konkursach przedmiotowych Posiadana wiedza Uczeń: Posiada wiedzę wykraczającą poza zakres materiału programowego. 1

2 2. Ocena bardzo dobra 3. Ocena dobra 4. Ocena dostateczna 5. Ocena dopuszczająca 6. Ocena niedostateczna z techniki. 1. Sprawnie korzysta ze wszystkich dostępnych i wskazanych przez nauczyciela źródeł informacji. 2. Samodzielnie potrafi rozwiązań problemy i zadania postawione przez nauczyciela, wykorzystując nabyte umiejętności. 3. Sprawnie posługuje się narzędziami i przyborami technicznymi zgodnie z BHP. 4. Umiejętnie wykorzystuje dokumentację techniczną, materiały i narzędzia. 1. Potrafi korzystać ze wszystkich poznanych w czasie lekcji źródeł informacji. 2. Umie wykorzystać wiadomości podczas rozwiązywania zadań wytwórczych. 3. Poprawnie posługuje się narzędziami i przyborami. 4. Wykonuje zadane przez nauczyciela zadania Wytwórcze samodzielnie z drobnymi niedociągnięciami. 1. Potrafi pod kierunkiem nauczyciela skorzystać z podstawowych źródeł informacji. 2. Potrafi samodzielnie wykonać proste zadanie postawione przez nauczyciela. 3. Opanował wiadomości na poziomie podstaw programowych. 4. Ma trudności w odczytywaniu dokumentacji i rysunku technicznego. 5. Wykonuje zadane przez nauczyciela zadania samodzielnie nieestetycznie. 1. Ma poważne braki w wiedzy na poziomie podstawy programowej. 2. Nie zna przeznaczenia poszczególnych narzędzi i przyrządów oraz nie potrafi zorganizować stanowiska pracy. 3. Wykonuje zadane przez nauczyciela zadania samodzielnie niezgodnie z dokumentacja i nieestetycznie. 1. Nie potrafi rozwiązać, wykonać zadań postawionych przez nauczyciela. 2. Nie potrafi posługiwać się narzędziami i przyrządami podczas wykonywania zadań wytwórczych. 3. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem, pracami wytwórczymi. Opanował materiał nauczania przewidziany programem. Opanował materiał programowy w stopniu zadowalającym. Opanował podstawowe elementy wiadomości programowych pozwalające mu na rozumienie najważniejszych zagadnień. Jego wiedza ma poważne braki, które można usunąć w dłuższym okresie nauczania. Braki w wiedzy są tak duże, że nie rokują one nadziei na ich usunięcie nawet przy pomocy nauczyciela. Oceny za testy i krzyżówki sprawdzające wiedzę z zakresu przepisów ruchu drogowego (Karta rowerowa) teoretyczne: poniżej 30% pkt. niedostateczny <30%; 45%) pkt. dopuszczający <45%; 65%) pkt. dostateczny <65%; 85%) pkt. dobry <85%; 100%> pkt. bardzo dobry i praktyczne (jazda rowerem) Dokonując oceny w klasach 4-6 bierze się pod uwagę indywidualne uzdolnienia ucznia, jego operatywność oraz sprawność intelektualną. Podczas oceniania działań praktycznych zwraca się uwagę na: wysiłek wkładany przez ucznia w wywiązywanie się z obowiązków wynikających ze specyfiki tego przedmiotu; celowość, dokładność i staranność wykonywanego zadania; 2

3 przestrzeganie zasad dobrej organizacji pracy; właściwe wykorzystanie materiałów, narzędzi i urządzeń technicznych; rozumienie zjawisk technicznych; umiejętność wyciągania wniosków; czytanie ze zrozumieniem wszelkiego rodzaju instrukcji. Ocenie podlegają następujące obszary aktywności: aktywność na lekcjach praca wykonywana na lekcji (rysunki; czynności przy wykonywaniu prac twórczych) przestrzeganie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas zajęć prace wytwórcze wykonywane na lekcjach; zadania dodatkowe; odpowiedzi ustne; testy sprawdzające wiedzę z zakresu przepisów ruchu drogowego; zadania domowe; przygotowanie uczniów do zajęć. (podręcznik, zeszyt, zeszyt ćwiczeń, materiały techniczne oraz narzędzia, przybory kreślarskie). Uczeń za prezentowanie szkoły w konkursach dotyczących techniki lub ruchu drogowego i za uzyskane w nim nagrody lub wyróżnienia otrzyma ocenę celującą, która ma duży wpływ na ocenę końcowo- semestralną lub roczną. Zasady możliwości poprawiania ocen: Uczeń ma prawo do poprawienia oceny niedostatecznej jeden raz w ciągu semestru uzyskanej z pracy twórczej lub testu na kartę rowerową w wyznaczonym przez nauczyciela terminie. Uczeń nie może poprawić oceny niedostatecznej otrzymanej na danej lekcji za nie przestrzeganie zasad wykonywania pracy i przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Uczeń ma prawo poprawienia przewidywanych ocen klasyfikacyjnych w terminie i formie ustalonej przez nauczyciela. Niedostateczna ocena klasyfikacyjna roczna może być zmieniona tylko w wyniku egzaminu poprawkowego, który przeprowadza się z zajęć techniki formie zadań praktycznych oraz teorii. DOSTOSOWANIA WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH Z ZAJĘĆ TECHNICZNYCH. W przypadku uczniów z tzw. Dysfunkcjami, przy ocenie brane są pod uwagę osobiste możliwości i czynione postępy. Uczeń dysfunkcyjny oceniany jest według przedmiotowych zasad, ale z uwzględnieniem jego dysfunkcji na podstawie opinii lub orzeczenia PPP. Uczeń posiadający aktualną opinię lub orzeczenie z poradni pedagogiczno psychologicznej jest oceniany zgodnie z jej zaleceniami. Kryteria oceniania odpowiedzi ustnych, prac praktycznych i ćwiczeniowych dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi jest związane z dostosowaniami wymagań. (obniżenie wymagań musi być zapisane w opinii lub orzeczeniu) Dostosowanie wymagań: - dotyczy głównie form i metod pracy z uczniem, zdecydowanie rzadziej treści nauczania, - nie może polegać na takiej zmianie treści nauczania, która powoduje obniżanie wymagań wobec uczniów z normą intelektualną, - nie zezwala na pomijanie haseł programowych, tylko ewentualne realizowanie ich na poziomie wymagań koniecznych lub podstawowych, - oznacza, że zakres wiedzy i umiejętności powinien dać szansę uczniowi na sprostanie wymaganiom kolejnego etapu edukacyjnego - nie może prowadzić do zejścia poniżej podstawy programowej 3

4 Za specyficzne trudności w uczeniu się uważa się dysleksję rozwojową opisaną w następujących formach: - dysgrafia: trudności w opanowaniu kształtnego, czytelnego pisma o zadowalającym poziomie graficznym, Skłaniać ucznia do pisania drukowanymi literami Pytanie ustne w razie nie możności przeczytania pracy ucznia - dysortografia: trudności w opanowaniu poprawnej pisowni, zgodnej z regułami ortograficznymi danego języka, Ocenianiu podlega merytoryczna strona pracy Poprawiać ucznia w celu zapamiętywania zasad pisowni - dyskulia: czyli trudności w liczeniu Ocenianiu podlega tok rozumowania Naprowadzenie ucznia na poprawność wykonania zadania - dysleksja: izolowane trudności w czytaniu, bez towarzyszących im innych zaburzeń rozwoju umiejętności szkolnych. Uczniowie z dysleksją rozwojową sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych: pomagać, wspierać, dodatkowo instruować, naprowadzać, pokazywać na przykładzie, dzielić dane zadanie na etapy, stosować metodę kilku kroków, zawsze uwzględniać trudności ucznia, nie zmuszać do wykonywania ćwiczeń sprawiających uczniowi trudność, dawać więcej czasu na opanowanie danej umiejętności, cierpliwie udzielać instruktażu, nie krytykować, nie oceniać negatywnie wobec klasy, docenić chęć pokonywania trudności, wysiłek, wytrwałość i samodzielność w działaniu, doceniać ład w miejscu pracy i porządek w działaniu, zadanie dostosować do możliwości percepcyjnych ucznia pozostawić więcej czasu na wykonanie pracy, krótko i prosto formułować polecenia - upewnić się czy uczeń je zrozumiał, zalecane metody pracy: Metody asymilacji i wiedzy (np.: pogadanka, dyskusja, wykład oraz praca z książką), metody waloryzacyjne, metody praktyczne, metody aktywizujące ocenianie: Dysleksja nie daje podstaw do obniżenia wymagań jakościowych - cierpią bowiem na nią uczniowie z co najmniej przeciętną sprawnością intelektualną. Należy natomiast: brać przede wszystkim pod uwagę stosunek ucznia do przedmiotu, wysiłek, jego chęci przygotowanie do zajęć, niezbędne pomoce itp., włączać do rywalizacji tylko tam, gdzie uczeń ma szanse. oceniać sukcesy, a nie porażki ucznia. Uczniowie z inteligencją niższą niż przeciętna. Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych: zwiększyć ilość ćwiczeń, aby uczeń opanował daną sprawność (umiejętność), wielokrotne powtarzanie, tłumaczenie i wyjaśnianie zasad oraz reguł, częste podchodzenie do ucznia, ukierunkowywanie w działaniu, podpowiadanie tematu pracy technicznej, oceniać w większym stopniu wysiłek włożony w wykonanie zadania, niż jego ostateczny efekt, wyłączyć zadania i pytania problemowe, 4

5 zwolnić i dostosować tempo pracy, indywidualnie instruować ucznia, odwoływać się do konkretu, przykładu, pozostawiać więcej czasu na utrwalenie, materiał dzielić na niewielkie partie i o mniejszym stopniu trudności. zalecane metody pracy: Metody asymilacji i wiedzy Metody praktyczne Ocenianie: Wskazane jest aby przy ocenianiu zwracać większą uwagę na własny wkład pracy, wysiłek włożony w wykonanie zadania, niż jego ostateczny efekt. Liberalnie oceniać wytwory artystyczne ucznia. Uczeń z Zespołem Aspergera Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych: starać się podnosić samoocenę dziecka z w celu zwiększenia poczucia jego własnej wartości, efektywności pracy i możliwości osiągania sukcesu; włączać wszelkie metody aktywizujące na lekcjach, omawiać na bieżąco wszystkie problemy natury wychowawczej; kryteria oceny nie powinny odbiegać od oceny jego zdrowych rówieśników, gdyż zazwyczaj ma normę intelektualną, a ponadto posiada szczególne uzdolnienia w ramach przedmiotów, które go interesują; bazować na mocnych stronach ucznia, a rozwijać słabsze, a także bardzo dbać o sferę emocjonalno-motywacyjną ucznia wspierać zainteresowania i uzdolnienia ucznia, dawać możliwość wykazania się na forum klasy; zalecane metody pracy: Metody asymilacji i wiedzy Metody praktyczne ocenianie: brać przede wszystkim pod uwagę stosunek ucznia do przedmiotu, wysiłek, jego chęci przygotowanie do zajęć, niezbędne pomoce itp., oceniać sukcesy, a nie porażki ucznia. Uczeń zdolny Uzdolnione dzieci mogą rozwinąć się jedynie wówczas, gdy towarzyszy im wysoki poziom twórczości, pomysłowości i wysoka motywacja do działania. Głównym celem kształcenia uczniów uzdolnionych jest poszerzanie i pogłębianie wiedzy z danej dziedziny. Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych: różnicować zakres treści kształcenia, różnicować stopień trudności, zapewnić odpowiedni dobór strategii kształcenia (proces, metody, środki, formy). stwarzać sytuacje wymagające twórczego myślenia, doceniać je, udostępniać środków do realizacji pomysłów, nie narzucać sztywnych schematów, wdrażać do systematycznej oceny każdego pomysłu, rozwijać konstruktywny krytycyzm, kultywować i wzmacniać w klasie atmosfery twórczej, 5

6 Metody i formy pracy z uczniem zdolnym: Na zajęciach technicznych szczególnie przydatne są: projektowanie, modelowanie, nauczanie problemowe, zajęcia praktyczne, zajęcia laboratoryjne, eksperyment, pokaz, opis, pogadanka gry dydaktyczne metody aktywizujące. Konieczne również jest stosowanie przez nauczyciela zróżnicowanych form pracy: praca indywidualna, projekt, konkurs, liga zadaniowa, praca w grupach, przydzielanie trudniejszych zadań podczas pracy grupowej lub indywidualnej, przydzielanie specjalnych ról (asystent, lider), prowadzenie fragmentów lekcji, praca pozalekcyjna, zachęcanie do czytania literatury fachowej, realizacja indywidualnych programów z jednego lub kilku przedmiotów, udział w wykładach, odczytach i zajęciach organizowanych przez wyższe uczelnie, spotkania z ciekawymi osobami ze świata nauki, kontaktowanie się z osobami lub instytucjami wspierającymi rozwój ucznia zdolnego. Uczniowie z dysfunkcją wzroku ocenianie: brać przede wszystkim pod uwagę stosunek ucznia do przedmiotu, wysiłek, jego chęci przygotowanie do zajęć, niezbędne pomoce itp., uwzględnianie wolniejszego tempa pracy opracowanie nauczyciel zajęć technicznych. 6