V podręcznik użytkownika

Transkrypt

1 V podręcznik użytkownika

2 spis treści SPIS TREŚCI str. str. wprowadzenie 3 o skrzydle 4 budowa 5 przed pierwszym użyciem 10 start 14 wznoszenie i lot 18 wpływ sterowania na profil samostateczny 25 różne sposoby sterowania 26 tryby prędkości 28 lądowanie 29 złote zasady 30 loty swobodne - bez napędu 31 szybkie wytracanie wysokości 32 sytuacje niebezpieczne 34 jak dbać o paralotnię 36 gwarancja i aerocasco 39 w trosce o środowisko 41 co kupiłeś 42 dane techniczne 43 schemat linek 45 podsumowanie 47 2

3 wprowadzenie Gratulacje! Jest nam bardzo miło powitać cię wśród stale rosnącego grona pilotów skrzydeł produkcji DUDEK PARAGLIDERS. Stałeś się właścicielem paralotni skonstruowanej zgodnie z najnowszymi światowymi trendami. Intensywne prace projektowe, nowoczesny proces produkcji i dokładne testowanie pozwoliło uzyskać paralotnię bezpieczną, charakteryzującą się dobrymi osiągami i sprawiającą wiele radości podczas latania. Życzymy Ci wielu godzin przyjemnie i bezpiecznie spędzonych w powietrzu! Prosimy o bardzo uważne przestudiowanie tego podręcznika i o odnotowanie następujących informacji: < Ten podręcznik ma służyć wyłącznie jako pomoc w posługiwaniu się paralotnią. Nie służy on w żadnym wypadku do nauki latania na tej lub jakiejkolwiek innej paralotni. < Loty na paralotni mogą być wykonywane przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia (Świadectwo Kwalifikacji) lub podczas nauki pod nadzorem instruktora. < Pilot jest osobiście odpowiedzialny za swoje bezpieczeństwo i utrzymanie paralotni w stanie pełnej sprawności. < Użytkowanie paralotni odbywa się wyłącznie na ryzyko użytkownika! Producent ani sprzedawca nie ponosi z tego tytułu żadnej odpowiedzialności. < W dniu odbioru paralotni od producenta spełnia ona wymagania EN i lub posiada świadectwo zdatności technicznej wystawione przez producenta. Wprowadzenie jakichkolwiek zmian do paralotni powoduje utratę ważności tych dokumentów. < Inne dokumenty dotyczące tego skrzydła znajdują się w załącznikach na pendrive lub na naszej stronie internetowej: Uwaga: Ze względu na nieustający proces doskonalenia konstrukcji Producent zastrzega, że zakupiona paralotnia może nieznacznie różnić się od tej, opisanej w podręczniku. Różnice te jednak nie mogą mieć wpływu na podstawowe parametry konstrukcji: dane techniczne, charakterystykę lotu czy wytrzymałość. W razie jakichkolwiek wątpliwości skontaktuj się z nami. 3

4 o skrzydle Dla kogo Snake 1.2? Snake 1.2 to odświeżona wersja pierwszego modelu Snake, bazująca na jego ogromnych możliwościach (idących w parze ze sporym, jak na skrzydło wyczynowe, marginesem bezpieczeństwa), z wdrożonymi niektórymi rozwiązaniami zapożyczonymi od Snake XX. Są to przede wszystkim bardzo sprawnie działające mechanizmy taśm nośnych i efektywne metody rozkładu naprężeń czaszy, związane z najnowszymi technologiami szycia. potrzebę stałej koncentracji przy jego pilotażu i niezbyt duży margines bezpieczeństwa. Dla mniej ambitnych celów, dynamicznej zabawy w powietrzu i szybkich przelotów woleliby poprzedniego Snake, gdyby tylko... i tu następowała lista życzeń, które mamy nadzieję zrealizował nasz konstruktor w Snake 1.2. Na nowo zaprojektowaliśmy kolorystykę w palecie czterech żywiołów (inspirując się poprzednikiem). Tkaninę Dominico zastąpiliśmy Porcherem i zmieniliśmy kolory linek (wg standardów PMA). Podstawowe parametry skrzydła nie zmieniły się. Snake 1.2 to bezpieczne skrzydło dla już doświadczonych pilotów, którzy chcą latać aktywnie dla przyjemności, lubią dynamiczne manewry i znaczne zmiany prędkości. Także dla pilotów rozpoczynających przygodę w konkurencjach slalomowych, gdyż Snake 1.2 niejako przy okazji staje się niezbędnym skrzydłem przejściowym w drodze do pilotażu Snake XX. Pomysł na lifting Snake narodził się w wyniku spostrzeżeń i potrzeb pilotów, którzy oceniając Snake XX jako bezkompromisowe skrzydło do wygrywania zawodów slalomowych zauważali 4

5 budowa paralotni Krawędź spływu Cela Żebra Krawędź natarcia Wloty powietrza CSG Canopy Shape Guard DRA Dudek Reflex Airfoil FET FlexiEdge Technology ACS Auto Cleaning Slots LR Laser Technology Linka sterownicza Uchwyt sterowniczy Uprząż Linki nośne Taśmy nośne Snake 1.2 jest produkowany w nowej technologii wykorzystującej możliwości precyzyjnego laserowego plotera tnącego. Całość produkcji odbywa się w Polsce pod ścisłą kontrolą konstruktora, co zapewnia najwyższą europejską jakość wykonania. Dzięki starannemu doborowi nowoczesnych tkanin i rozwiązań konstrukcyjnych zapewniliśmy skrzydłu dużą wytrzymałość. Wszystkie użyte materiały pochodzą z numerowanych serii, a każdy etap produkcji można zweryfikować (zidentyfikować konkretnego pracownika i kontrolera). 5

6 budowa taśm nośnych D C B A' A linka sterowania 2D wewnętrzna linka sterowania 2D zewnętrzna mocowanie bloczka (1) linka TCL knaga TEA krętlik w osłonce bloczek w pozycji (2) mocowanie bloczka (3) uchwyt sterowniczy magnesy Easy Keepera klamra trymera uchwyt do zaciągania taśmy trymera taśma trymera wyższy punkt wpięcia karabinka haczyki speed systemu ogranicznik speed systemu bloczki speed systemu uchwyt TST bloczek systemu PA niższy punkt wpięcia karabinka karabinek 6

7 budowa taśm nośnych W Snake 1.2 zostały zastosowane poczwórne taśmy nośne i są one wyposażone w: < ELR (Easy Launch Riser) - system łatwego startu. Jest to specjalnie wyodrębniona taśma A Easy Launch Riser (z czerwoną obszywką). < Speed system oddziaływujący na taśmy A, B i C, wyposażony w łożyskowane bloczki i specjalnie dobraną linkę. < Trymer z taśmą trymera wyróżnioną kolorem czerwonym z odpowiednią podziałką i zaprojektowaną w taki sposób, aby w przypadku zużycia lub zniszczenia możliwa była jej prosta i szybka wymiana. < Różne poziomy bloczków sterowniczych, wykorzystywanych w zależności od wysokości podwieszenia pilota względem taśm. ELR TR Trimmers TCL < TCL (Tip Control Line) pozwala na korekty kierunku i zakręty nawet na pełnej prędkości, bez nadmiernej Tip Control Line ingerencji w samostateczność profilu. Elementem sterującym jest wyodrębniona linka w kolorze czerwonym zamocowana do odpowiedniej linki sterowniczej prowadzącej do końcówki stabilizatora. < TST - (Tip Steering Toggle) - dodatkowe mini-sterówki do sterowania stabilizatorami, dołączone Tip Steering Toggles do linki TCL. < TEA (Torque Effect Adjuster) - rozwiązanie pozwalające na eliminację efektu znoszenia paralotni w kierunku przeciwnym do kierunku obrotu śmigła. System można regulować. < PA system (Power Attack) - system ten łączy speed z trymerem, powodując automatyczne, płynne Power Attack odpuszczanie trymera w momencie wciskania belki speed. W celu łatwego rozróżniania niektóre taśmy nośne obszyte są tkaniną innego koloru: TST TEA Torque Effect Adjuster PA A - czerwoną (używana podczas startu), A' - neoprenowa czarna (do zakładania dużych uszów), B - żółtą (używana przy B-sztalu), D - niebieską (używana do gaszenia paralotni w warunkach silnego wiatru - rezygnacja ze startu). 7

8 budowa taśm nośnych EK Easy Keeper Easy Keeper to nasz autorski system mocowania uchwytów do taśm nośnych, wykorzystujący silne magnesy neodymowe. Sprawia, że sterówki pewnie trzymają się taśm, a odczepianie i mocowanie przebiega łatwo i płynnie. Pozwala to na bezproblemowe mocowanie uchwytu sterowniczego do taśm w czasie lotu, w chwilach gdy jest on nieużywany, minimalizując w ten sposób zagrożenie wciągnięcia sterówki przez wirujące śmigło. 8

9 budowa taśm nośnych TCT Triple Comfort Toggles W odpowiedzi na różne upodobania naszych klientów stworzyliśmy system TCT - Triple Comfort Toggle, który umożliwia stosowanie uchwytu sterowniczego w konfiguracji usztywnionej, pół-miękkiej, bądź miękkiej bez konieczności zakupu dodatkowej pary uchwytów. neodymowy magnes Easy Keepera krętlik zapobiega skręcaniu się linki sterowniczej pół-miękki wkład z rurki PVC sztywny wkład z tworzywa szczelina wkładu usztywniającego Najbardziej miękki uchwyt uzyskuje się nie używając żadnego wkładu wymienny wkład usztywniający 9

10 przed pierwszym użyciem Użytkowanie Prawidłowy dobór skrzydła i silnika należy do pilota. DUDEK Paragliders nie bierze odpowiedzialności za wszystkie możliwe kombinacje, ale jeśli się z nami skontaktujesz, postaramy się coś doradzić. Zakresy wagowe Każdy rozmiar paralotni certyfikowany jest dla konkretnego zakresu wagowego, który oznacza całkowitą masę startową pilota wraz z uprzężą, silnikiem, ekwipunkiem i skrzydłem. Przekroczenie masy startowej ponad limit podany w danych technicznych skrzydła ( Masa pilota z wyposażeniem ) zwiększa ryzyko wypadku w przypadku błędu pilota. Ryzyko jest tym większe, im mniejsza jest powierzchnia skrzydła w stosunku do masy startowej. Skrzydła zmieniają znacznie swe zachowania wraz ze wzrostem obciążenia i każdy doświadczony pilot powinien to doskonale rozumieć. Największym zagrożeniem związanym z przekroczeniem maksymalnej masy startowej jest nadreaktywność skrzydła.! Ważne: Sprawdź swoją faktyczną masę startową! Niektórzy piloci wyliczają swoją masę startową na podstawie mas podanych w katalogach, np: napęd 29 kg + skrzydło 6 kg + pilot 87 kg = około 120 kg. W praktyce okazuje się, że faktyczna masa startowa wynosi nawet kilkanaście kilogramów więcej. Zapominamy o ubraniu do latania, elektronice, plecaku do skrzydła, zdarza się, że zapominamy o tak podstawowych rzeczach jak masa paliwa, czy spadochronu zapasowego! System sterowniczy System sterowniczy składa się z następujących elementów: < 2D - wielofunkcyjny system sterowniczy (zwykłe sterówki) - zobacz więcej na str. 20. < TCL (Tip Control Line) - pozwala na korekty kierunku i zakręty nawet na pełnej prędkości, bez nadmiernej ingerencji w samostateczność profilu. < TST - (Tip Steering Toggle) - dodatkowe mini-sterówki do sterowania stabilizatorami, dołączone do linki TCL. < TEA (Torque Effect Adjuster) - to w tym przypadku przechodząca przez knagę linka TCL, na której w pobliżu 10

11 przed pierwszym użyciem uchwytu TST znajduje się węzełek. W celu właściwego działania systemu należy wyregulować wysokość położenia węzełka blokującego w zależności od wielkości momentu skręcającego. < PA system (Power Attack) - system ten łączy speed z trymerem, powodując automatyczne, płynne odpuszczanie trymera w momencie wciskania belki speed. < Tradycyjny trymer. < Tradycyjny speed system. Niektóre elementy mogą działać jak dobrze znane z naszych innych konstrukcji systemy ALC i TST: ALC - to zewnętrzna linka 2D przymocowana do uchwytu sterowniczego - możesz używać jej przez przechwycenie powyżej uchwytu (uchwyt może pozostać w dłoni, może być także odłożony na stacje dokujące, lub nawet puszczony swobodnie). TST - to linka TCL i doczepiony do niej uchwyt TST (Tip steering tolgle), biegnąca od taśm do odpowiedniej linki sterowniczej prowadzącej do końcówki stabilizatora. Możesz ją używać do sterowania poprzez uchwycenie samej linki oraz odciąganie jej na zewnątrz lub poprostu ciągnąc za uchwyt TST.! Ważne: Przed użyciem należy sprawdzić czy linki sterownicze i bloczki są ustawione w konfiguracji górnego czy dolnego podwieszenia i ewentualnie dostosować je do własnych potrzeb. Ustawienie długości sterówek, pozycji bloczka sterowniczego i speed systemu Możliwe są aż trzy pozycje montażu bloczka sterowniczego (zdj. na następnej stronie). Fabrycznie zamontowany jest on na taśmach nośnych w pozycji pośredniej (czyli pomiędzy punktem górnym a dolnym). Na głównych linkach sterowniczych są zaznaczone punkty, wyznaczające miejsca dowiązania uchwytu sterowniczego dla pozycji pośredniej bloczka sterowniczego. W zależności od miejsca zamocowania bloczka należy odpowiednio dopasować długość linek sterowniczych. Praktycznie zmiana pozycji bloczka z pozycji pośredniej (2) na najwyższą (1) nie wymaga regulacji długości linek sterowniczych. Pozycja niższa (3) będzie zdecydowanie wymagała wydłużenia linek sterowniczych o odległość między pozycją bloczka pośrednią (2) a najniższą (3). 11

12 przed pierwszym użyciem

13 przed pierwszym użyciem Możliwa jest także regulacja wysokości mocowania magnesów Easy Keepera na taśmach nośnych. Przy najwyższej pozycji bloczka magnes jest także w swym najwyższym położeniu, natomiast przy niższym położeniu bloczka magnes montuje się w niższych pozycjach, jak widać na zdjęciu. Długość linek sterowniczych należy regulować w taki sposób aby w trybie maksymalnej prędkości (odpuszczone trymery i całkowicie wciśnięty speed) linki sterownicze nie oddziaływały na krawędź spływu. Progresja linek sterowniczych, czyli różnica długości między linką centralną przechodzącą przez bloczek a zewnętrzną (żółtą) jest wyregulowana standardowo i nie powinna być zmieniana. Zanim polecisz z napędem, zalecamy wykonanie prób na sucho. Należy w tym celu podwiesić cały napęd (używając taśm lub lin), usiąść w uprzęży i poprosić drugą osobę o naciągnięcie taśm nośnych skrzydła do góry. Musisz być pewien, że w locie zawsze dosięgniesz do sterówek, nawet jeśli pęd powietrza zdmuchnie je do tyłu. używana, nie powinna naciągać linek (i taśm) systemu, ani nie powinna zbyt daleko zwisać, gdyż może wpaść w pracujące śmigło. Dodatkową metodą sprawdzenia całej konfiguracji jest wybranie się na miejsce startu. Wiatr powinien być jednostajny o prędkości ok. 3 m/s. Z wyłączonym napędem na plecach podnieś skrzydło nad głowę. Kiedy się ustabilizuje, sprawdź czy linki sterownicze są całkiem odpuszczone i nie ściągają krawędzi spływu. Powinny mieć kilka centymetrów luzu, zanim zaczną pracować. Pamiętaj, że bezpieczniej jest ustawić linki sterownicze z większym luzem niż ze zbyt małym. Dopilnuj żeby ustawienie było symetryczne.! Ważne: Źle wyregulowane linki sterownicze mogą powodować błędne odczucia pracy skrzydła a w przypadku, gdy są zbyt krótkie mogą powodować groźne podwinięcia w locie przyspieszonym. Będąc w ten sposób podwieszonym należy również dopasować długość linki speed systemu. Belka przyspieszacza, gdy nie jest 13

14 start Pierwsze Loty Dla dobrego poznania skrzydła pierwsze loty zalecamy wykonywać z trymerami ustawionymi w pozycjach wolnych (trymery zaciągnięte lub nieznacznie 2-3 cm odpuszczone), bo wtedy Snake 1.2 zachowuje się bardziej jak skrzydło konwencjonalne. Kiedy już w pełni zapoznasz się ze skrzydłem, spróbuj poeksperymentować z szybszym ustawieniem trymerów i przyspieszaczem. Wykorzystaj całą dodatkową prędkość i dynamikę jaką daje ci Snake 1.2.! Ważne: Przed każdym startem niezbędny jest dokładny przegląd skrzydła, uprzęży i napędu. Start klasyczny w ciszy Nawet kiedy wydaje się, że nie ma wiatru, rzadko rzeczywiście tak jest. Dla PPG jest bardzo ważne, żeby start i wznoszenie wykonać pod wiatr. Zmniejsza to zagrożenie utraty prędkości podczas stromego przechodzenia przez gradient wiatru. Szczególną uwagę należy zwrócić na drzewa, przewody energetyczne i inne przeszkody, również pod kątem tworzenia przez nie rotorów. Przygotowanie skrzydła Paralotnię rozłóż po zawietrznej stronie napędu, tak by linki były rozciągnięte na całą długość i skierowane ku środkowi napędu. Taśmy ułóż na ziemi. Trymery w pozycji całkowicie zaciągniętej (0) lub nieznacznie odpuszczonej (2 do 3 cm) w zależności od preferencji i masy pilota (podziałka trymera jest rozmieszczona co trzy centymetry). W mocniejszych warunkach mogą być wskazane szybsze ustawienia trymera. Upewnij się, że rozgrzewasz silnik, stojąc pod wiatr względem skrzydła. Przed wpięciem się w taśmy zatrzymaj silnik. Teraz przeprowadź kontrolę. Sprawdź czy: < Kask jest włożony i zapięty? < Karabinki są wpięte w taśmy? < Trymery są ustawione? < Nic nie wejdzie w śmigło? < Speed system chodzi swobodnie i niczemu nie przeszkadza? < Uchwyty i linki sterownicze są swobodne i nie poskręcane? < Silnik daje pełną moc? < Przestrzeń do startu jest wolna? 14

15 start Gdy już jesteś pewien, że wszystko jest w porządku, należy przypiąć skrzydło do uprzęży napędu. Równomiernie ciągnąc za obie taśmy A" należy ruszyć do przodu. Skrzydło praktycznie nie wykazuje tendencji do wyprzedzania pilota, więc tak często spotykane przy startach frontsztale tu zdarzają się rzadko. Zamiast tego skrzydło jakby czekało, aż je dogonisz. Od tej chwili powinieneś sterować skrzydłem będąc odwrócony do przodu, bez obracania się na boki. Kiedy skrzydło jest nisko za tobą, a ty się w tym momencie obrócisz, część linek może dostać się w śmigło. Jednak przewrócenie się na plecy i silnik jest groźne (i kosztowne), więc należy tego unikać za wszelką cenę, nawet kilku uszkodzonych linek! Podczas startu, kiedy czujesz jednakowe naprężenie na obu taśmach, wciśnij gaz całkowicie i przechyl się w tył, przeciwdziałając ciągowi silnika, tak żeby popychał cię do przodu a nie w dół do ziemi. Najlepiej przy starcie nie używać sterówek i pozwolić skrzydłu wstać tak jak leży. Jeśli zacznie schodzić z kierunku, należy mocniej pociągnąć przeciwną taśmę i jednocześnie podbiec do środka skrzydła, cały czas utrzymując stały kierunek startu. Jeśli wiatr osłabnie, mocniej pociągnij za taśmy. Jeśli paralotnia opadnie w bok lub do tyłu zbyt daleko, żeby ją jeszcze wynieść nad głowę, wyłącz silnik, przerwij start i ponownie oceń warunki. W miarę wstawania skrzydła zmniejsza się opór i powinno ono ustabilizować się nad głową bez przelatywania do przodu. To jest najlepszy moment żeby sprawdzić czy jest dobrze wypełnione a linki nie są splątane, jednak należy to zrobić bez zatrzymywania się i bez obracania. Kiedy poczujesz, że opór na taśmach się zmniejsza, przyspiesz bieg i wypuść z rąk taśmy. Sprawdź czy na sterówkach jest już opór i zależnie od potrzeb użyj ich do skorygowania kierunku czy zwiększenia siły nośnej przy oderwaniu. Pamiętaj: < Jeśli kosz twojego napędu jest zbyt elastyczny, taśmy naciągnięte podczas startu mogą odkształcić go tak, że zahaczy o śmigło. Sprawdź przed dodaniem gazu czy linki odczepiły się od kosza. < Wszelkie sterowanie skrzydłem powinno być płynne. < Nie próbuj startować, dopóki nie masz skrzydła nad głową. Jeśli dodasz gazu w innej pozycji, mogą pojawić się niebezpieczne wahania. 15

16 start < Nie siadaj w uprzęży dopóki nie jesteś pewny, że lecisz! < Im szybsze jest ustawienie trymerów, tym bardziej trzeba ściągnąć hamulce do oderwania. < Im niższe są punkty podwieszenia napędu, tym łatwiej wystartować. Start alpejski w silnym wietrze Start odwrócony można wykonywać trzymając w jednej ręce obie taśmy i jeden uchwyt sterowniczy, a w drugiej drugi uchwyt i gaz. Przy dobrym wietrze to jest najlepsza metoda startu. Przy słabszym, z powodu trudności w bieganiu tyłem z napędem na plecach, lepiej będzie startować klasycznie. Rozsądnie jest nie podnosić skrzydła dopóki nie jesteś zdecydowany na start, zwłaszcza jeśli jest już przypięte do napędu. Połóż zwinięte skrzydło krawędzią spływu do wiatru. Rozwiń je tak, żebyś mógł znaleźć taśmy oraz sprawdzić, czy żadna linka nie jest przerzucona przez krawędź natarcia. Rozciągnij taśmy pod wiatr, oddzielając prawą od lewej. Sugerujemy, żebyś od razu obrócił taśmy tak jak będziesz się obracał podczas startu i położył jedną na drugiej, tylnymi taśmami do góry. Warto tak zrobić dlatego, że po przypięciu taśm kosz napędu praktycznie uniemożliwia obrót bez pomocy (kiedy skrzydło leży na ziemi). Teraz przeprowadź kontrolę przedstartową. Po uruchomieniu i rozgrzaniu silnika należy założyć napęd, obrócić się twarzą do skrzydła, podejść do taśm i wpiąć je w odpowiednie karabinki. Używając przednich i tylnych taśm należy otworzyć wloty komór. Zalecane jest krótkie podniesienie skrzydła dla sprawdzenia czy linki nie są splątane. Trzymając taśmy, uchwyty sterownicze i gaz jak opisano wyżej, pociągnij przednie taśmy i podnieś skrzydło nad głowę. Report air bardzo łatwo wychodzi w górę i czasami może wymagać delikatnego przyhamowania sterówkami. Kiedy paralotnia jest nad głową, obracasz się, dodajesz gazu i startujesz. Tak samo jak przy starcie klasycznym musisz znaleźć takie ustawienie trymerów, mocy i hamulców, które dadzą najlepszą prędkość wznoszenia i postępową. Pamiętaj: < Startujesz ze skrzyżowanymi rękoma. Musisz doskonale opanować tę technikę, zanim spróbujesz startować tak z napędem. 16

17 start < Wszelkie sterowanie skrzydłem powinno być płynne. < Nie próbuj startować, dopóki nie masz skrzydła nad głową. Jeśli dodasz gazu w innej pozycji, mogą pojawić się niebezpieczne wahania. < Nie siadaj w uprzęży dopóki nie jesteś pewny, że lecisz! < Im szybsze jest ustawienie trymerów, tym bardziej trzeba ściągnąć hamulce do oderwania.! Ważne: Kłopot przy wpinaniu może sprawić speed system. Nie pomyl taśm! 17

18 wznoszenie Wznoszenie Kiedy bezpiecznie oderwiesz się od ziemi, dalej leć pod wiatr, używając linek sterowniczych do kontroli prędkości wznoszenia. Nie próbuj lecieć zbyt stromo - próba użycia hamulców do uzyskania większego wznoszenia tylko je pogorszy, stwarzając dodatkowy opór, a przy całkowitym otwarciu przepustnicy może nawet spowodować przeciągnięcie. W locie z napędem Snake 1.2 zachowuje się bardziej jak samolot niż paralotnia, i dobrze jest myśleć o nim w taki sposób. Jeżeli nie ma przeszkód terenowych, bezpieczniej jest (i często bardziej efektownie) lecieć po starcie poziomo, rozpędzając skrzydło, zanim uzyskaną prędkość zamienimy krótkim ruchem sterówek w szybkie wznoszenie. Innym powodem, dla którego nie warto wznosić się zbyt stromo, jest ryzyko związane z awarią silnika na małej wysokości. Chociaż Snake 1.2 nie zostanie tak bardzo z tyłu, jak w stromym wznoszeniu robią to konwencjonalne paralotnie, niewielka prędkość postępowa łatwiej doprowadzi do przeciągnięcia. Gdyby w trakcie startu zgasł ci silnik, musisz być w stanie normalnie wylądować, więc zawsze lataj z bezpiecznym zapasem prędkości. W zależności od geometrii napędu, po starcie może się ujawnić moment obrotowy śmigła. Będzie chciał cię skręcać, więc przeciwdziałaj temu odpowiednią sterówką lub taśmą krzyżakową przy uprzęży. Taśmy nośne Snake a 1.2 są wyposażone w podwójne punkty wpięcia karabinka, wyższy i niższy. Niesymetryczne wpięcie taśm umożliwia przeciwdziałanie momentowi skręcającemu w przypadku, gdy napęd nie posiada taśmy krzyżakowej. Przy stromym wznoszeniu na wolnym ustawieniu trymerów i dużej mocy, pamiętaj o ryzyku przeciągnięcia. Z powodu właściwej dla wszystkich PPG dużej odległości w pionie między osią ciągu a cięciwą skrzydła, zakres w jakim bezpiecznie możesz operować mocą jest ściśle związany z twoim sprzętem i umiejętnościami. Wahania spowodowane pracą napędu Pewne konfiguracje masy napędu, jego mocy oraz wielkości śmigła mogą powodować wahania, podczas których moment obrotowy śmigła podnosi pilota w jedną stronę, ten pod wpływem ciężaru opada i zaraz ponownie jest podrywany w górę. Aby temu zapobiec, możesz: < zmienić otwarcie przepustnicy oraz/lub 18

19 lot < dopasować taśmę krzyżakową przeciwdziałającą momentowi obrotowemu, jeśli napęd ją ma oraz/lub < użyć system TEA, przeciągając w dół węzełek przez rurkę systemu, jednocześnie blokując go w szczelinie zaciskowej oraz/lub < przemieścić w uprzęży swój środek ciężkości na drugą stronę oraz/lub < zmienić ustawienia trymerów, < będąc na ziemi wpiąć niesymetrycznie taśmy, wykorzystując podwójne punkty wpięcia karabinków. Najlepszym sposobem jest dociągnięcie przeciwnego krzyżaka lub przechylenie się w uprzęży. Takie oscylacje zazwyczaj występują przy dużej mocy - im większa moc i średnica śmigła, tym większe wahania. Do tego często zdarza się, że spóźnione reakcje pilota jeszcze potęgują rozbujanie. W takim przypadku problem powinno załatwić zmniejszenie gazu i odpuszczenie sterówek. Szczególnie mniej doświadczeni piloci przesadzają ze sterowaniem. Nazywa się to oscylacją wymuszoną przez pilota, a prostym sposobem na nią jest zostawienie linek sterowniczych w spokoju. Lot poziomy Kiedy po starcie wyjdziesz na bezpieczną wysokość i chcesz odejść na trasę, skręć we właściwym kierunku. Teraz możesz zwolnić trymery i całkowicie odpuścić sterówki. Jeśli warunki są turbulentne, może ci być trudno się na to zdecydować, jednak im większe są prędkości, tym bardziej Snake 1.2 jest stabilny - dlatego naprawdę możesz poluzować linki sterownicze i cieszyć się lotem.! Ważne: Piloci którzy wcześniej latali na paralotniach do latania swobodnego, mogą mieć nawyk trzymania sterówek lekko zaciągniętych. Taka technika umożliwiająca szybką reakcję na zachowanie skrzydła i ograniczająca opadanie, nie jest wskazana przy lataniu na paralotniach z profilem samostatecznym. Przez zaciągnięcie sterówek profil Snake 1.2 traci swoje samostateczne właściwości. Jeśli masz wariometr czy wysokościomierz - obserwuj go. W locie poziomym bardzo łatwo niezauważalnie przejść na wznoszenie. Przyrządy pomogą ci zoptymalizować prędkość, zmniejszyć opory i zużycie paliwa. Znajomość aktualnych warunków, wiatrów na różnych wysokościach i inteligentne korzystanie z termiki, czy noszeń żaglowych pozwoli na znaczne zmniejszenie zużycia paliwa i zwiększenie zasięgu lotu. 19

20 lot Używanie trymerów i przyspieszacza Samostateczny profil Snake a 1,2 pozwala na korzystanie z bardzo dużego zakresu pracy trymerów i przyspieszacza. Eksperymentuj z wszystkimi ustawieniami, byle tylko na bezpiecznej wysokości. Trymery są podstawowym przyrządem sterowniczym. Pomimo iż zasady użytkowania trymerów są powszechnie znane, chcemy zwrócić uwagę na podstawowe reguły związane z bezpieczeństwem. Trymery zawsze należy odpuszczać (aktywować) symetrycznie. Całkowite odpuszczenie tylko lewego lub tylko prawego trymera spowoduje wejście paralotni w zakręt, a w skrajnych przypadkach może doprowadzić nawet do spirali. Czas reakcji skrzydła na niesymetryczne ustawienie trymera w dużej mierze zależy od modelu i aktualnej całkowitej masy startowej (im wyższa masa, tym szybsze reakcje). Jedynym odstępstwem od zasady symetrycznego operowania trymerami są drobne niesymetryczności ustawień służące do korekty kierunku lotu. Gdy chcesz odpuścić trymery, postępuj zgodnie z poniższą procedurą: < uchwyć klamry trymera w dłonie, < kciukami naciśnij na języczki blokujące klamer, < kiedy poczujesz, że obie blokady puściły, pozwól na kontrolowane wysuwanie się taśm trymerów ku górze. Dzięki takiej procedurze będziesz mógł odpuszczać trymery w takim stopniu w jakim zamierzałeś w sposób kontrolowany. Zaciąganie trymerów również przeprowadzaj symetrycznie po obu stronach równocześnie. Trymery uruchamiaj na bezpiecznej wysokości, która w przypadku błędu da ci czas na odpowiednią reakcję. W przypadku niesymetrycznego odpuszczenia trymera: < skoryguj kierunek lotu za pomocą sterówki, < odpuść drugi trymer ( jeżeli wysokość na to pozwala), lub zaciągnij trymer wcześniej odpuszczony. 20

21 lot Trymer a samostateczność W Snake 1.2 trymer powoduje zmianę geometrii profilu. W pozycji trymera zaciągniętego profil przyjmuje formę bardziej nośną ze zmniejszoną samostatecznością (podobne działanie jak w Nucleonie WRC oraz XX). W miarę odpuszczania trymera samostateczność jest zwiększana. Aby uniknąć groźby przeciągnięcia przy hamowaniu w locie na zaciągniętych trymerach, ich ruch został ograniczony do miejsca zaszycia taśmy (Uwaga: istnieje możliwość przepchnięcia dwoma rękoma zaszytej taśmy przez klamrę trymera aby możliwa była wymiana taśmy, jednak w normalnym użytkowaniu trymer zaciągamy tylko do miejsca zaszycia!). Zawsze przy zwiększonej prędkości, czy to z trymerami otwartymi, czy dodatkowo z użyciem belki speed, lub łącznie stosując system PA (Power Attack), należy wykonywać ruchy sterujące bardzo płynnie bez gwałtownego szarpania. W locie przyspieszonym płat skrzydła samostatecznego często pozbawiony jest podparcia w postaci tylnych rzędów linek są one luźne. Gwałtowne szarpanie za sterówkę powoduje zmianę rozkładu ciśnienia i wyważenia profilu aerodynamicznego. Dochodzi do wywrócenia profilu w przód i w efekcie do gwałtownego podwinięcia. Przy wolniejszych ustawieniach trymerów zmniejsza się opadanie, a sterowanie robi się lżejsze, dzięki czemu możliwe jest skuteczne wykorzystanie termiki. Przestudiuj rysunki, które pokazują ruch trymerów i speeda oraz sposób montażu przyspieszacza. Jest tam również pokazany wpływ, jaki na kształt skrzydła mają różne ustawienia. Pamiętaj: < Trymery są kolejnym elementem, który dochodzi do przeglądu przedstartowego! < Jeśli ich ustawienie będzie niesymetryczne, skrzydło zacznie! skręcać. Ważne: Nie należy używać speed systemu z trymerem w pozycji zamkniętej! Takie postępowanie grozi gwałtownymi podwinięciami! Chcąc używać speed system odpuść taśmę trymera o co najmniej 6 cm! Speed system Oddziałuje bezpośrednio na zmianę kąta natarcia. W przeciwieństwie do trymera nie powoduje zmiany geometrii profilu. Dlatego aby móc zacząć go używać, należy w pierwszej kolejności 21

22 lot odpuścić trymer całkowicie lub o co najmniej 6cm, po to aby zmniejszyć lub całkowicie dezaktywować modyfikację profilu. Jeżeli trymer pozostanie w pozycji zamkniętej, to speed system będzie pochylał zmodyfikowany profil, co w efekcie grozi frontowym lub bocznym podwinięciem, szczególnie w turbulentnym powietrzu. System PA System PA łączy speed system z trymerem, powodując automatyczne, płynne odpuszczanie trymera w momencie wciskania belki speed. Aby go aktywować, należy spiąć ze sobą haczyki łączące Power Attack z trymerem i w odpowiednim stopniu odpuścić taśmę trymera ograniczającą jego ruch. Inne systemy Ta paralotnia nie posiada innych systemów, które można regulować, wymieniać lub usuwać. Tryby prędkości Rozróżnić można trzy podstawowe konfiguracje prędkościowe (związane z ustawieniem trymerów i użyciem speed systemu): Tryb wolny (zaciągnięte trymery): - pilot używa sterówek. Tryb przyspieszony (odpuszczone trymery): < pilot może używać sterówek, choć siły na sterówkach mogą być duże, < bardziej efektywne będzie użycie zewnętrznej (żółtej) linki sterowania 2D, połączonej z uchwytem sterowniczym, poprzez jej uchwycenie ponad uchwytem bez wypuszczania uchwytu z ręki - zwiększenie progresji, < w przypadku zamontowanego systemu TST/TCL można odłożyć sterówki na stacje dokujące i przejąć kontrolę nad skrzydłem za pomocą uchwytów TST. 22

23 lot Tryb maksymalnej prędkości (odpuszczone trymery i wciśnięty speed): < pilot nie powinien nigdy używać głównych sterówek ani także samej zewnętrznej (żółtej) linki sterowania 2D, < do korekty kierunku lotu pilot może używać jedynie uchwytu TST lub linki TCL! To są podstawowe wskazówki użytkowania, jednak system 2D/TST/TCL jest bardzo wielofunkcyjny i każdy pilot może znaleźć własną metodę jego obsługi. Eksperymentować można jednak dopiero po oswojeniu się ze skrzydłem (minimum kilka godzin lotów). Lot trymery zaciągnięte (tryb wolny): Sterujesz za pomocą głównych sterówek ciągnąc je w dół wzdłuż ciała lub na zewnątrz od siebie, zmieniając w ten sposób stopień progresji i tym samym pochylenie w zakręcie. < Ruch sterujący wzdłuż ciała większa progresja, ostrzejsze zakręty. < Ruch sterujący na zewnątrz od siebie mniejsza progresja, zakręt bardziej płaski. < Technika łączona ręka wprowadzająca w zakręt prowadzona wzdłuż ciała, ręka przeciwna wysunięta na zewnątrz w celu podpierania części centralnej skrzydła i wykonywania ewentualnych korekt. Lot trymery odpuszczone (tryb przyspieszony): Sterowanie jak w opisie powyżej. Dużo większa siła potrzebna do sterowania, w związku z tym należy rozważyć możliwość uchwycenia za zewnętrzną linkę sterowniczą ponad uchwytem i w ten sposób sterować głównie zewnętrzną częścią systemu sterowania (podobnie jak w systemie ALC). W trakcie przelotu do korekty kierunku zdecydowanie zalecane jest używanie uchwytu TST (Tip steering tolgle) lub linki TCL (Tip Control Line). Lot trymery odpuszczone i wciśnięty speed (tryb maksymalnej prędkości): Z uwagi na stosunkowo duże wydłużenie Snake a 1.2 i co za tym idzie krótkie cięciwy na końcówkach, sterowanie skrzydłem za pomocą głównych sterówek w tej konfiguracji staje się niemożliwe - nie daje efektu zakręcania, a także będzie powodowało występowanie zewnętrznych klap. To zjawisko nie jest niebezpieczne, nie powoduje nawet zmiany kierunku, pod 23

24 lot warunkiem, że pilot nie utrzymuje zaciągnięcia przez dłuższy czas. Nie mniej jednak jest to zjawisko niepożądane i mało przyjemne. Do sterowania na pełnym speedzie należy używać tylko i wyłącznie uchwytu TST lub linki TCL. Ten sposób sterowania nie powoduje zmiany profilu samostatecznego, gwarantuje bezpieczeństwo i jest efektywny.! Ważne: Najbezpieczniejszą metodą zmiany kierunku przy dużych prędkościach jest używanie TST i TCL a następnie (w kolejności bezpieczeństwa) zewnętrznych linek systemu sterowania 2D. Wszelkie ruchy sterujące powinny odbywać się spokojnie i płynnie bez gwałtownych reakcji w postaci szarpania lub gwałtownego głębokiego zaciągania elementów sterujących. Takie działanie może powodować dynamiczne zmiany rozkładu ciśnienia na profilu aerodynamicznym i tym samym zakłócenie jego pracy. Powyższe ostrzeżenia dotyczą każdej paralotni a Snake 1.2 nie jest tu wyjątkiem! Loty slalomowe z użyciem systemu PA (Power Attack): System PA łączy speed system z trymerem, powodując automatyczne, płynne odpuszczanie trymera w momencie wciskania belki speed. Aby go aktywować, należy spiąć ze sobą haczyki łączące Power Attack z trymerem i w odpowiednim stopniu odpuścić taśmę trymera ograniczającą jego ruch. W trakcie wielu testów praktycznych okazało się, że do poprawnego działania najlepiej odpuścić ją o 6 cm. Od tego momentu pilot jest w stanie operować całkowitą zmianą geometrii profilu, jak również kąta natarcia w zakresie jaki został ustalony poprzez wypuszczenie taśmy trymera. Podczas wykonywania lotów slalomowych, często przed wejściem w zakręt pilot leci z odpowiednio wybranym ustawieniem speeda i trymera, które gwarantuje kontrolę nad skrzydłem bez efektu zewnętrznych klap podczas sterowania. Wychodząc z ostrego zakrętu również należy wcisnąć belkę speed, gdyż w przeciwnym wypadku pilot zostanie wyrzucony w górę a skrzydło może przejść na niebezpieczne kąty dodatnie - ryzyko utraty siły nośnej, przeciągnięcia lub spadochronowania.! Ważne: Należy pamiętać, że modyfikacje wykonywane z użyciem systemu PA są bardzo gwałtowne i bezpośrednio wpływają na zmianę prędkości postępowej i prędkości opadania. Dla mniej doświadczonych pilotów może to być dużym zaskoczeniem i stanowić potencjalne zagrożenie. 24

25 wpływ sterowania na profil samostateczny Wpływ użycia sterówek na efektywność profilu samostatecznego Piloci przyzwyczajeni do latania na skrzydłach z profilem klasycznym, mają tendencję do "aktywnego" latania ze sterówkami stale naprężonymi. Latanie z tą manierą na skrzydle z profilem samostatecznym jest nieskuteczne i może być niebezpieczne. Podstawowa zasada latania na samostatkach brzmi: Im bardziej turbulentnie, tym mocniej odpuść trymery i ogranicz stosowanie sterówek, szczególnie gdy wciśnięta jest belka speed. Do sterowania paralotnią w tym wypadku efektywniej jest używać systemów typu TST lub ALC, które zostały skonstruowane specjalnie do stosowania w tej konfiguracji trymerów i speeda. Problem ilustrują poniższe ryciny. siła nośna prędkość opadanie punkt wyporu Odpuszczone trymery bez użycia sterówek Typowe ustawienie pozwalające na szybkie i bezpieczne loty. Punkt wyporu profilu przesuwa się do przodu, niemal uniemożliwiając frontowe podwinięcia. Moment skręcający zwiększa kąt natarcia. Odpuszczone trymery z zaciągniętymi sterówkami Nawet nieduże zaciągnięcie sterówek (zwłaszcza przy pełnym speedzie) powoduje przesunięcie środka wyporu do tyłu a moment skręcający zmniejsza kąt natarcia. Dodatkowo tworzą się znaczne zaburzenia opływu. W szczególnych przypadkach może to doprowadzić do podwinięcia. Używanie sterówek bywa konieczne do korygowania kierunku lotu, niemniej przy locie na wprost sterówki powinny być całkowicie odpuszczone, w przeciwnym wypadku funkcja samostateczności nie jest aktywna. Zaciągnięte trymery Użycie sterówek w tej konfiguracji jest typowym sposobem sterowania i nie powoduje zagrożeń. Ta konfiguracja stosowana jest podczas startów w bezwietrznych warunkach i podczas latania w termice. Skrzydło działa podobnie do skrzydła z profilem klasycznym z trochę większą odpornością na moment skręcający podwinięcia. 25

26 różne sposoby sterowania Sterowanie samym uchwytem sterowniczym (tryb wolny lub przyspieszony) Inaczej działa podczas ciągnięcia w dół, a inaczej w bok (szczegóły na następnej stronie). Sterowanie samą linką zewnętrzną (tryb przyspieszony) Sterówka może być przymocowana do magnesu lub puszczona swobodnie. Uchwyt + linka zewnętrzna (tryb przyspieszony) Zmienna progresja sterowania w zależności od stopnia zaciągnięcia Sterowanie za pomocą TST (zalecane w trybie przyspieszonym a wymagane w trybie szybkim): Do sterowania na pełnym speedzie należy używać tylko i wyłącznie uchwytu TST lub linki TCL. Ten sposób sterowania nie powoduje zmiany profilu samostatecznego, gwarantuje bezpieczeństwo i jest efektywny. 26

27 sposoby sterowania 2D Obok przedstawione są podstawowe sposoby sterowania przy użyciu systemu 2D. Pokazane na rysunkach przykłady nie są wyczerpującym kompendium - istnieje wiele innych konfiguracji pośrednich i od pilota zależy jaki sposób sterowania w konkretnych sytuacjach będzie dla niego najwłaściwszy. Sterowanie typu 2D różni się dość istotnie od klasycznego systemu sterowania. Możliwości jakie daje są szczególnie cenne dla pilotów latających w zawodach sportowych. 2D daje pilotowi dużo większą kontrolę nad skrzydłem, ale z drugiej strony wymaga nabycia nowych (odmiennych) odruchów. Pilot powinien poświęcić czas na poznanie możliwości i wypracowanie własnych technik pilotażu, zanim przystąpi do latania z systemem 2D w tak wymagających okolicznościach jak zawody sportowe. 1 bloczek linka ALC Zwykły zakręt - zaciągnij sterówkę w dół 3 Mocne przyhamowanie centralną częścią - zaciągnij obie sterówki w bok 2 Zwykłe przyhamowanie - zaciągnij obie sterówki w dół 4 Bardzo mocne przyhamowanie centralną częścią - zaciągnij w dół wewnętrzne linki 5 Ciasny zakręt - zaciągnij zewnętrzną linkę ALC 6 Głęboki zakręt - zaciągnij sterówkę w dół, a z przeciwnej strony lekko w bok 27

28 tryby prędkości Tryb wolny Trymery całkowicie zaciągnięte (0) Speed nieaktywny Najmniejsza prędkość, najmniejsze opadanie. Pozycja startowa Tryb przyspieszony Trymery całkowicie odpuszczone Speed nieaktywny Zwiększona prędkość Tryb maksymalnej prędkości Trymery całkowicie odpuszczone Speed całkowicie wciśnięty Największa prędkość Neutralna długość taśm*: A A B C - 457,5 D Trymer*: A A B C - 532,5 D Speed*: A A B C D Trymer + Speed*: A A B C D * długości taśm łącznie z deltkami, tolerancja długości +/- 5mm D C B A' A D C B A' A D C B A' A 28

29 lądowanie Lądowanie Istnieją dwa sposoby lądowania: z włączonym lub wyłączonym silnikiem. Lądowanie z wyłączonym silnikiem Na wysokości ok. 50 m wyłącz silnik i szybuj jak na normalnej paralotni. Zmniejsza to ryzyko uszkodzenia śmigła, ale za to masz tylko jedną próbę - musi się udać od razu! Trymer ustaw w pozycji całkowicie zaciągniętej (0) lub nieznacznie odpuszczonej (2 do 3 cm) w zależności od preferencji i masy pilota (czyli tak samo jak do startu). Ponieważ obciążenie powierzchni w przypadku Snake a 1.2 będzie zwykle większe niż dla innych naszych paralotni paramotorowych, to zdecydowanie nie zalecamy podejścia do lądowania na skrzydle zahamowanym (z małą prędkością). Należy stosować lądowanie z pełnej prędkości (sterówki odpuszczone) z tak zwanym wybraniem flare nad ziemią. Snake 1.2 bardzo dobrze zamienia prędkość postępową na lot poziomy po delikatnym zaciągnięciu sterówek tuż nad ziemią ze stopniowym wyhamowywaniem. Na końcu lotu poziomego następuje zatrzymanie i delikatne przyziemienie. Lądowanie z pracującym silnikiem Z silnikiem na jałowych obrotach zniżaj się w płaskim podejściu, a kiedy zbliżysz się do ziemi wyrównaj i wytrać prędkość zanim zahamujesz do przyziemienia. Kiedy dotkniesz nogami ziemi, wyłącz silnik. Zaletą tej metody jest oczywiście możliwość powtórzenia lądowania jeśli cokolwiek pójdzie nie tak. Jeśli jednak zapomnisz o wyłączeniu zapłonu przed opadnięciem skrzydła, to wzrośnie ryzyko uszkodzenia śmigła, oraz zagrożenia związane z przewróceniem się przy pracującym silniku, zaplątaniem linek w śmigło itd.. Pamiętaj: < Jeśli to możliwe, przed startem zapoznaj się z lądowiskiem. < Zanim zaczniesz planować podejście, sprawdź kierunek wiatru. < Na lądowanie z wyłączonym silnikiem potrzebujesz mniej miejsca. < Jeśli masz wątpliwości, ćwicz lądowania dopóki nie poczujesz się pewnie. 29

30 złote zasady Złote zasady!!! < Nigdy nie stawiaj napędu po zawietrznej stronie skrzydła. < Sprawdź, ponownie sprawdź i jeszcze raz sprawdź czy nie masz wycieków paliwa. < Czy wystarczy ci paliwa na lot? Lepiej mieć za dużo niż za mało! < Sprawdź, czy w uprzęży nie ma niczego luźnego, co podczas lotu mogłoby wypaść czy wejść w śmigło. < Jeśli odkryjesz problem, nieważne jak mały, załatw go OD RAZU! < Zawsze zakładaj i dociągaj kask zanim wejdziesz w uprząż. < Za każdym razem przeprowadzaj pełny przegląd przedstartowy. < Po lądowaniu kontroluj skrzydło, stojąc twarzą w kierunku lotu, aby linki nie weszły w śmigło. Obracaj się tylko wtedy, gdy grozi ci upadek na plecy. < Nie szukaj kłopotów, nie pchaj się nad wodę, między drzewa, druty itp.., bo przy awarii silnika będziesz bezradny. < Pamiętaj o turbulencjach spowodowanych przez inne paralotnie czy nawet przez własną, szczególnie na małych wysokościach. < Nie jest rozsądnie wypuszczać sterówki z rąk poniżej 100 m nad ziemią - ewentualna awaria silnika może wymagać natychmiastowej reakcji. < Nigdy nie ufaj silnikowi, bo może stanąć w każdej chwili. Lataj tak, jakby miał to właśnie zrobić. < Z wyjątkiem unikania kolizji nie należy wykonywać ostrych zakrętów w kierunku przeciwnym do momentu obrotowego. Szczególnie przy wznoszeniu można wtedy przeciągnąć skrzydło i wejść w negatywkę. < Na małych wysokościach nie lataj z wiatrem bardzo zawęża to twoje pole wyboru! < Nie czekaj, aż problem się rozwinie - każda zmiana dźwięku pracy silnika czy drgania mogą być oznaką kłopotów. Wyląduj i sprawdź to. < Bądź pewny swojej nawigacji. < Pamiętaj, że nie każdy lubi hałas twojego silnika. Nie strasz zwierząt. 30

31 loty swobodne - bez napędu Loty swobodne - bez napędu Chociaż zgodnie z założeniami konstrukcyjnymi Snake 1.2 jest szybką paralotnią do latania z napędem, zaskakująco dobrze sprawdza się również jako paralotnia klasyczna i może być użytkowana bez żadnych przeróbek także w ten sposób. Główną różnicą między Snake m a innymi paralotniami jest to, że dzięki zwiększonej odporności na podwinięcia (zarówno przy starcie jak i w locie) oraz większemu zakresowi prędkości użytkowych, można nią bezpiecznie latać także w mocniejszych warunkach. Generalnie im większa jest prędkość lotu, tym stabilniejsze staje się skrzydło. Zasady startu, lotu i lądowania w lotach z napędem nie różnią się znacząco od tych, które obowiązują podczas wykonywania lotów swobodnych, dlatego w tym podręczniku nie opisujemy ich szczegółowo.! Ważne: Zawsze w trakcie startu w odpowiednim stopniu wynoś skrzydło nad głowę. Zastosowany w Snake 1.2 profil samostateczny powoduje tendencje do zwiększania kąta natarcia. W związku z tym Snake może pozostawać z tyłu za pilotem, jeżeli ten element startu zostanie niewłaściwie wykonany.! Holowanie Ważne: Do lotów swobodnych zabrania się używania systemu PA (Power Attack), zdecydowanie należy go dezaktywować. W tym celu należy rozpiąć haczyki łączące Power Attack z trymerem. Snake 1.2 nie jest zaprojektowany jako skrzydło służące do startów za wyciągarką. Zastosowany w tej paralotni profil samostateczny może powodować tendencje do zwiększania kąta natarcia co wiąże się z dużym bezpieczeństwem w normalnym locie lecz może stanowić zagrożenie podczas holowania. Niemniej jednak wykonano na Snake u wiele udanych holi. Zalecamy więc szczególną ostrożność podczas holowania. Szybkie wytracanie wysokości Uszy Do obustronnego podwinięcia zewnętrznych komór paralotni można doprowadzić przez równoczesne zaciągnięcie zewnętrznych linek z taśmy A' (neoprenowa obszywka) o około cm. W trakcie zakładania uszu nie należy wypuszczać z rąk sterówek. Paralotnia będzie utrzymywała lot na wprost, ale ze 31

32 szybkie wytracanie wysokości zwiększoną prędkością opadania (max do 5 m/s). Skrzydłem nadal można sterować, używając do tego balansu ciała. Po puszczeniu linek, w dynamicznym powietrzu skrzydło zwykle napełnia się samoczynnie, ewentualnie można mu pomóc przez długi ruch pompujący, aż do momentu, gdy końcówki się odwiną. Ze względów bezpieczeństwa (możliwość spadochronowania) dobrze jest po założeniu uszu wcisnąć belkę speed w celu zmniejszenia kąta natarcia. Wykonanie uszu z trymerami ustawionymi w pozycji odpuszczonej jest bardzo utrudnione ze względu na stabilizację profilu samostatecznego.! B-Sztal Ważne: Nie wykonuj uszu, będąc w fazie wznoszenia z użyciem napędu, gdyż duży opór spowodowany uszami może wywołać nadmierny wzrost kąta natarcia i doprowadzić do spadochronowania. Zakładanie uszu podczas wznoszenia się jest bezcelowe. B-sztal można wykonywać jedynie z trymerami ustawionymi w pozycji całkowicie zaciągniętej (tj. poz. 0'). Aby wprowadzić paralotnię w B-sztal pociągnij jednocześnie obie taśmy B (żółta obszywka) o około cm w dół. Skrzydło stopniowo zapadnie się na całej swojej długości na rzędzie B, opływ powietrza zostanie zakłócony i zmniejszy się powierzchnia skrzydła. Prędkość postępowa zostanie wyhamowana prawie całkowicie. Należy pamiętać by nie ściągać taśm zbyt mocno, gdyż testy wykazały że grozi to niestabilnością. W przypadku, gdyby czasza utworzyła podkowę skierowaną końcami do przodu, przyhamuj delikatnie obydwoma sterówkami, aby ją z tego stanu wyprowadzić. Taśmy B należy odpuszczać zdecydowanie i równomiernie. Po szybkim (symetrycznym) uwolnieniu linek rzędu B opływ powietrza zostanie przywrócony i czasza ruszy do przodu aby powrócić do normalnego lotu. Skok skrzydła do przodu jest niewielki ze względu na jego dużą stabilność więc hamowanie nie jest wymagane. Spirala Snake 1.2 jest zwrotnym skrzydłem i wprowadzenie go w spiralę następuje bardzo szybko i może być dużym zaskoczeniem dla mniej doświadczonego pilota. Spirala charakteryzuje się dużą prędkością opadania, przy czym 32

33 szybkie wytracanie wysokości towarzyszące jej duże przeciążenia utrudniają utrzymanie jej przez dłuższy czas i powodują duże obciążenia zarówno dla pilota jak i dla skrzydła, mogąc spowodować utratę przytomności. Nigdy nie wykonuj tego manewru w warunkach turbulentnych ani nie doprowadzaj do nadmiernego wychylenia bocznego, to znaczy kontroluj spiralę tak aby nie doprowadzać do upadku spiralnego (opadanie powyżej 16 m/s). W przypadku, gdy pilot odpuścił sterówkę a skrzydło nie rozpoczęło stopniowego wytracania prędkości obrotowej, należy wspomóc ten proces zaciągając zewnętrzną linkę sterowniczą.! Ważne: Nigdy nie wykonuj przy otwartych trymerach manewrów generujących duże przeciążenia (spirala, dynamiczne wingovery, itp..) jest to niebezpieczne! Odpuszczenie trymerów powoduje przesunięcie środka obciążenia paralotni w stronę krawędzi natarcia. Ta zasada dotyczy wszystkich paralotni, ale im więcej samostateczności wykazuje profil skrzydła, tym radykalniej ten efekt się objawia. W typowej paralotni samostatecznej po odpuszczeniu trymerów ciężar rozkłada się następująco na kolejnych rzędach linek: A=60%, B=30%, C=5%, D=5%. Przejęcie tak dużej części obciążenia przez rzędy A i B paralotni samostatecznych (łącznie 90%) skutkuje tak cenioną stabilnością. Z drugiej jednak strony w połączeniu z dynamicznym manewrem, jakim jest spirala, może niebezpiecznie przesunąć obciążenie zbyt blisko jego dopuszczalnej wartości. Analogiczna sytuacja występuje również np. podczas wykonywania spirali czy wingowerów przy dużych uszach (big ears). Tu też następuje koncentracja obciążenia na zredukowanej powierzchni skrzydła co w połączeniu z wykonywaniem wysoce dociążających powierzchnię skrzydła manewrów, przesuwa jednostkowe obciążenia niepotrzebnie zbyt blisko wartości maksymalnych. Wing over Wing over uzyskuje się poprzez wykonywanie kolejnych, naprzemiennych zakrętów tak, aby stopniowo zwiększał się kąt wychylenia bocznego. Zbyt duże wychylenie boczne przy nieodpowiedniej kontroli skrzydła i nieodpowiednim wykonaniu, może doprowadzić do dość dynamicznego podwinięcia. Akrobatyka Snake 1.2 nie został zaprojektowany do wykonywania figur akrobacyjnych. 33

34 sytuacje niebezpieczne! Ważne: Wszystkie techniki szybkiego wytracania wysokości, powinny być trenowane wyłącznie w spokojnym powietrzu i z dużym zapasem wysokości! Należy unikać stosowania pełnego przeciągnięcia lub spirali negatywnej jako złych technik wyprowadzania paralotni z sytuacji niebezpiecznych. Niezależnie od rodzaju używanej paralotni może to doprowadzić do niebezpiecznych sytuacji. JAK DOTĄD NAJLEPSZĄ TECHNIKĄ PILOTAŻU JEST LATANIE POPRAWNIE I BEZPIECZNIE, TAK, ABY NIGDY NIE BYŁO KONIECZNOŚCI SZYBKIEGO WYTRACANIA WYSOKOŚCI! Sytuacje niebezpieczne! Ważne: W związku z dużą odpornością Snake a 1.2 na podwinięcia boczne jak i czołowe, nie zaleca się prowokowania takich sytuacji w ogóle, nawet na treningach bezpieczeństwa. Prowokowanie sytuacji niebezpiecznych w sposób standardowy może być bardzo utrudnione a w konsekwencji takiego działania podwinięcia i powrót do stanu niezakłóconego lotu mogą charakteryzować się dużą dynamiką. Prowokowanie sytuacji niebezpiecznych powinno odbywać się wyłącznie podczas treningów bezpieczeństwa pod odpowiednią kontrolą instruktora! Podwinięcie boczne (klapa) Przy ustawieniu trymera w pozycji całkowitego odpuszczenia, jak i przy innych ustawieniach dodatkowo zwiększających prędkość (trymer + speed system), wystąpienie podwinięcia jest bardzo utrudnione i może być jedynie wynikiem bardzo silnej turbulencji. W przypadku wystąpienia należy natychmiast w odpowiednim stopniu skontrować przeciwną sterówką aby utrzymać skrzydło na kierunku lub przynajmniej zmniejszyć skok skrzydła w stronę podwinięcia. W normalnych warunkach, przy podwinięciach 50-ciu procent rozpiętości, Snake 1.2 samoczynnie wypełnia się. Jeżeli to nie nastąpi, należy wspomóc ten proces sterówką po stronie podwinięcia. Podwinięcie czołowe (frontsztal) Samostateczny profil Snake a 1.2 prawie uniemożliwia wystąpienie tej sytuacji, szczególnie przy większych prędkościach. Nieumiejętne wykonanie tego manewru może spowodować bardzo głębokie podwinięcie, które będzie wymagało reakcji ze strony pilota, poprzez chwilowe i równomierne zaciągniecie obu linek sterowniczych. 34