Choroby tropikalne i pasożytnicze

Transkrypt

1 Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu Sylabus Przedmiotu Choroby tropikalne i pasożytnicze Wydział Kierunek Specjalność Kod przedmiotu Wydział Lekarski I Lekarski - Lek/S/J/4/14 1. Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Nazwa przedmotu nadrzędnego/modułu Rok akademicki Choroby tropikalne i pasożytnicze / 2019 Rok studiów Czwarty - Lekarski (stacjonarne, jednolite magisterskie) 2015 Semestr Rok naboru Profil kształcenia Poziom studiów 7, 8 - Lekarski (stacjonarne, jednolite magisterskie) 2015 \ 2015 / Lekarski (stacjonarne, jednolite magisterskie) jednolite magisterskie Tryb studiów Język wykładowy Rodzaj przedmiotu Koordynator przedmiotu stacjonarne polski Zajęcia obowiązkowe Paul Małgorzat dr hab. n.med. Koordynator przedmiotu nadrzędnego/modułu Osoba zaliczająca - Stefaniak Jerzy prof. dr hab. Osoby prowadzące 2. CELE KSZTAŁCENIA. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA MODUŁU/PRZEDMIOTU Osiągnięcie efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności praktycznych i kompetencji społecznych umożliwiających podjęcie działań medycznych w zakresie rozpoznawania i leczenia podstawowych zarażeń pasożytniczych człowieka występujących w Polsce oraz importowanych do kraju z obszarów odmiennej strefy klimatyczno-środowiskowej i sanitarno-epidemiologicznej. Zajęcia dydaktyczne z zakresu chorób tropikalnych i pasożytniczych są częścią działu chorób infekcyjnych i stanowią istotne uzupełnienie problematyki chorób zakaźnych, epidemiologii klinicznej, parazytologii medycznej i laboratoryjnej oraz mikrobiologii lekarskiej, z którymi studenci zapoznają się podczas innych przedmiotów na Wydziale Lekarskim. Przedmiot posiada charakter interdyscyplinarny i łączy on zagadnienia kliniczne z zakresu chorób wewnętrznych, medycyny rodzinnej, neurologii, okulistyki, dermatologii, a także oświaty zdrowotnej, higieny i epidemiologii. Ze względu na zwiększającą się z każdym rokiem liczbę wyjazdów zagranicznych i coraz częstszą możliwość importowania do Polski i Europy chorób egzotycznych, z krajów o odmiennych warunkach geograficzno-środowiskowych i sanitarno-higienicznych, zajęcia obejmują nie tylko problematykę rodzimych inwazji pasożytniczych, ale koncentrują się przede wszystkim wokół zagadnień chorób tropikalnych i zdrowia międzynarodowego. Dynamiczny rozwój medycyny tropikalnej, która jest jedną z najbardziej rozwijających się w ostatnich latach gałęzi medycyny, wynikający z szybkiego rozwoju komunikacji, przekazu informacji oraz migracji ludności, spowodował nagłą konieczność szerszego kształcenia studentów w tej dziedzinie. Przedmiot obejmuje przedstawienie zagadnień dotyczących rozprzestrzenienia geograficznego, czynników ryzyka, objawów klinicznych, patomechanizmów, możliwości diagnostycznych oraz aktualnych metod zapobiegania i leczenia najczęściej występujących w Polsce i na świecie chorób pasożytniczych, ze szczególnym uwzględnieniem aktualnych zagrożeń zdrowotnych w międzynarodowym ruchu turystycznym. Program nauczania przedmiotu został przygotowany z uwzględnieniem zarówno zajęć teoretycznych, jak i interaktywnych seminariów, dyskusji problemowych i ćwiczeń praktycznych, przy jednoczesnym ujęciu wybranych objawów klinicznych, zespołów i jednostek chorobowych w dziedzinie rodzimych i zawlekanych z tropiku chorób pasożytniczych, które uważa się za najistotniejsze w codziennej praktyce lekarskiej. Celem przedmiotu jest: (1) Podkreślenie roli lekarza pierwszego kontaktu we wczesnym rozpoznawaniu chorób tropikalnych, importowanych do Polski z krajów strefy gorącej i subtropikalnej; (2) Ugruntowanie wiedzy na temat konieczności uwzględniania zarażeń egzotycznych w diagnostyce różnicowej objawów chorobowych u pacjentów powracających do Polski z krajów o odmiennych warunkach klimatyczno-sanitarnych; (3) Zwrócenie uwagi na obowiązek podejrzewania i wykluczenia malarii, jako stanu bezpośredniego zagrożenia życia, w diagnostyce różnicowej gorączek niejasnego pochodzenia u osób podróżujących na obszarach endemicznych; (4) Zapoznanie studentów z aktualnymi przepisami prawnymi, dotyczącymi zasad postępowania sanitarnego i przeciwepidemicznego w zagrożeń zdrowotnych związanych z ryzykiem zawlekania do Polski pasożytniczych i zakaźnych chorób tropikalnych; (5) Nauczanie zasad prowadzenia diagnostyki różnicowej w zespołach klinicznych przebiegających z gorączką, biegunką, eozynofilią, limfadenopatią, hepatosplenomegalią zapaleniem siatkówki oraz obecnością zmian ogniskowych w wątrobie, z uwzględnieniem rodzimych i tropikalnych inwazji pasożytniczych; (6) Zaznajomienie studentów z objawami chorobowymi i charakterem przebiegu klinicznego najczęściej występujących w Polsce i na świecie chorób pasożytniczych; (7) Zwrócenie uwagi na wielodyscyplinarny charakter parazytologii klinicznej i konieczność uwzględniania chorób pasożytniczych w diagnostyce różnicowej jednostek chorobowych w wielu specjalnościach lekarskich (np. neurologia, okulistyka, dermatologia, chirurgia, hematologia, gastroenterologia, hepatologia, pediatria, położnictwo, radiologia); (8) Przedstawienie studentom aktualnych algorytmów postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w wybranych chorobach pasożytniczych, istotnych w codziennej praktyce lekarza rodzinnego; (9) Podkreślenie konieczności kierowania pacjentów z podejrzeniem chorób tropikalnych, zwłaszcza bezpośrednio zagrażających życiu, do specjalistycznych ośrodków referencyjnych posiadających praktyczne doświadczenie kliniczne w tej dziedzinie; a także (10) Podstawowe przygotowanie studentów do wykonywania pracy medycznej w ośrodkach zdrowia w krajach tropikalnych. Na zakończenie cyklu zajęć z zakresu chorób tropikalnych i pasożytniczych od studentów medycyny oczekuje się: (1) posiadania podstawowej wiedzy klinicznej o najważniejszych rodzimych i tropikalnych inwazjach pasożytniczych występujących u człowieka oraz o możliwościach ich zwalczania i zapobiegania, (2) zdobycia wiadomości z zakresu patomechanizmów szerzenia się chorób inwazyjnych u ludzi, a także o najważniejszych sposobach ich transmisji i rozprzestrzeniania się w najbliższym Wydrukowano: 28 września 2018, 9:48 strona: 1 z 12

2 środowisku człowieka, (3) posiadania wiedzy z zakresu rozprzestrzenienia chorób pasożytniczych na świecie w zależności od strefy klimatycznej i warunków sanitarno-higienicznych, (4) nabycia umiejętności dobrania odpowiednich procedur diagnostycznych oraz właściwego sposobu leczenia w wybranych chorobach pasożytniczych rodzimych i egzotycznych, (5) posiadania podstawowej wiedzy z zakresu ustalania zasad indywidualnej profilaktyki zdrowotnej przy wyjazdach do krajów strefy tropikalnej i subtropikalnej w zależności od celu i charakteru podróży oraz długości pobytu, (6) poprawnej interpretacji wyników badań immunodiagnostycznych w parazytologii klinicznej, a także (7) gotowości do samodzielnego poszerzania swej wiedzy z zakresu parazytologii klinicznej i medycyny tropikalnej. 3. WYMAGANIA WSTĘPNE Osiągnięcie efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności praktycznych i kompetencji społecznych umożliwiających podjęcie działań medycznych w zakresie rozpoznawania i leczenia podstawowych zarażeń pasożytniczych człowieka występujących w Polsce oraz importowanych do kraju z obszarów odmiennej strefy klimatyczno-środowiskowej i sanitarno-epidemiologicznej. Zajęcia dydaktyczne z zakresu chorób tropikalnych i pasożytniczych są częścią działu chorób infekcyjnych i stanowią istotne uzupełnienie problematyki chorób zakaźnych, epidemiologii klinicznej, parazytologii medycznej i laboratoryjnej oraz mikrobiologii lekarskiej, z którymi studenci zapoznają się podczas innych przedmiotów na Wydziale Lekarskim. Przedmiot posiada charakter interdyscyplinarny i łączy on zagadnienia kliniczne z zakresu chorób wewnętrznych, medycyny rodzinnej, neurologii, okulistyki, dermatologii, a także oświaty zdrowotnej, higieny i epidemiologii. Ze względu na zwiększającą się z każdym rokiem liczbę wyjazdów zagranicznych i coraz częstszą możliwość importowania do Polski i Europy chorób egzotycznych, z krajów o odmiennych warunkach geograficzno-środowiskowych i sanitarno-higienicznych, zajęcia obejmują nie tylko problematykę rodzimych inwazji pasożytniczych, ale koncentrują się przede wszystkim wokół zagadnień chorób tropikalnych i zdrowia międzynarodowego. Dynamiczny rozwój medycyny tropikalnej, która jest jedną z najbardziej rozwijających się w ostatnich latach gałęzi medycyny, wynikający z szybkiego rozwoju komunikacji, przekazu informacji oraz migracji ludności, spowodował nagłą konieczność szerszego kształcenia studentów w tej dziedzinie. Przedmiot obejmuje przedstawienie zagadnień dotyczących rozprzestrzenienia geograficznego, czynników ryzyka, objawów klinicznych, patomechanizmów, możliwości diagnostycznych oraz aktualnych metod zapobiegania i leczenia najczęściej występujących w Polsce i na świecie chorób pasożytniczych, ze szczególnym uwzględnieniem aktualnych zagrożeń zdrowotnych w międzynarodowym ruchu turystycznym. Program nauczania przedmiotu został przygotowany z uwzględnieniem zarówno zajęć teoretycznych, jak i interaktywnych seminariów, dyskusji problemowych i ćwiczeń praktycznych, przy jednoczesnym ujęciu wybranych objawów klinicznych, zespołów i jednostek chorobowych w dziedzinie rodzimych i zawlekanych z tropiku chorób pasożytniczych, które uważa się za najistotniejsze w codziennej praktyce lekarskiej. Celem przedmiotu jest: (1) Podkreślenie roli lekarza pierwszego kontaktu we wczesnym rozpoznawaniu chorób tropikalnych, importowanych do Polski z krajów strefy gorącej i subtropikalnej; (2) Ugruntowanie wiedzy na temat konieczności uwzględniania zarażeń egzotycznych w diagnostyce różnicowej objawów chorobowych u pacjentów powracających do Polski z krajów o odmiennych warunkach klimatyczno-sanitarnych; (3) Zwrócenie uwagi na obowiązek podejrzewania i wykluczenia malarii, jako stanu bezpośredniego zagrożenia życia, w diagnostyce różnicowej gorączek niejasnego pochodzenia u osób podróżujących na obszarach endemicznych; (4) Zapoznanie studentów z aktualnymi przepisami prawnymi, dotyczącymi zasad postępowania sanitarnego i przeciwepidemicznego w zagrożeń zdrowotnych związanych z ryzykiem zawlekania do Polski pasożytniczych i zakaźnych chorób tropikalnych; (5) Nauczanie zasad prowadzenia diagnostyki różnicowej w zespołach klinicznych przebiegających z gorączką, biegunką, eozynofilią, limfadenopatią, hepatosplenomegalią zapaleniem siatkówki oraz obecnością zmian ogniskowych w wątrobie, z uwzględnieniem rodzimych i tropikalnych inwazji pasożytniczych; (6) Zaznajomienie studentów z objawami chorobowymi i charakterem przebiegu klinicznego najczęściej występujących w Polsce i na świecie chorób pasożytniczych; (7) Zwrócenie uwagi na wielodyscyplinarny charakter parazytologii klinicznej i konieczność uwzględniania chorób pasożytniczych w diagnostyce różnicowej jednostek chorobowych w wielu specjalnościach lekarskich (np. neurologia, okulistyka, dermatologia, chirurgia, hematologia, gastroenterologia, hepatologia, pediatria, położnictwo, radiologia); (8) Przedstawienie studentom aktualnych algorytmów postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w wybranych chorobach pasożytniczych, istotnych w codziennej praktyce lekarza rodzinnego; (9) Podkreślenie konieczności kierowania pacjentów z podejrzeniem chorób tropikalnych, zwłaszcza bezpośrednio zagrażających życiu, do specjalistycznych ośrodków referencyjnych posiadających praktyczne doświadczenie kliniczne w tej dziedzinie; a także (10) Podstawowe przygotowanie studentów do wykonywania pracy medycznej w ośrodkach zdrowia w krajach tropikalnych. Na zakończenie cyklu zajęć z zakresu chorób tropikalnych i pasożytniczych od studentów medycyny oczekuje się: (1) posiadania podstawowej wiedzy klinicznej o najważniejszych rodzimych i tropikalnych inwazjach pasożytniczych występujących u człowieka oraz o możliwościach ich zwalczania i zapobiegania, (2) zdobycia wiadomości z zakresu patomechanizmów szerzenia się chorób inwazyjnych u ludzi, a także o najważniejszych sposobach ich transmisji i rozprzestrzeniania się w najbliższym środowisku człowieka, (3) posiadania wiedzy z zakresu rozprzestrzenienia chorób pasożytniczych na świecie w zależności od strefy klimatycznej i warunków sanitarno-higienicznych, (4) nabycia umiejętności dobrania odpowiednich procedur diagnostycznych oraz właściwego sposobu leczenia w wybranych chorobach pasożytniczych rodzimych i egzotycznych, (5) posiadania podstawowej wiedzy z zakresu ustalania zasad indywidualnej profilaktyki zdrowotnej przy wyjazdach do krajów strefy tropikalnej i subtropikalnej w zależności od celu i charakteru podróży oraz długości pobytu, (6) poprawnej interpretacji wyników badań immunodiagnostycznych w parazytologii klinicznej, a także (7) gotowości do samodzielnego poszerzania swej wiedzy z zakresu parazytologii klinicznej i medycyny tropikalnej. 4. TREŚCI PROGRAMOWE Program zajęć z zakresu chorób tropikalnych i pasożytniczych obejmuje: 1. Wykłady edukacyjne w formie prezentacji multimedialnych, obejmujące tematykę: (1) Najważniejszych egzotycznych chorób pasożytniczych i zakaźnych importowanych do Polski z obszarów odmiennej strefy klimatyczno-środowiskowej i sanitarno-higienicznej o gwałtownym przebiegu klinicznym i bezpośrednio zagrażających życiu lub stanowiących potencjalne zagrożenie epidemiologiczne dla personelu medycznego ze szczególnym uwzględnieniem malarii, dengi i innych wirusowych gorączek krwotocznych; (2) Metod profilaktyki zdrowotnej przy wyjeździe do krajów strefy międzyzwrotnikowej, subtropikalnej i śródziemnomorskiej; (3) Diagnostyki klinicznej i rozpoznawania różnicowego zmian ogniskowych wątroby o etiologii pasożytniczej i nie pasożytniczej, ze szczególnym uwzględnieniem bąblowicy jednojamowej (echinokokozy) i wielojamowej (alweokokozy), ropni bakteryjnych i pełzakowych, torbieli prostych oraz pierwotnych i przerzutowych zmian nowotworowych wątroby. 2. Seminaria interaktywne w formie dyskusji problemowych moderowanych przez asystenta - eksperta w danej dziedzinie medycyny nt. wybranych przypadków pasożytniczych i Wydrukowano: 28 września 2018, 9:48 strona: 2 z 12

3 infekcyjnych chorób egzotycznych zawlekanych do Polski z obszarów strefy gorącej. Praktyczne repetytorium z zakresu czynników ryzyka, profilaktyki, objawów klinicznych, rozpoznawania i leczenia rodzimych oraz importowanych z tropiku inwazji pasożytniczych człowieka. 3. Praktyczne ćwiczenia dyskusyjne, dotyczące rodzimych inwazji pasożytniczych człowieka (toksoplazmoza, toksokaroza, bąblowica, alweokokoza, włośnica, borelioza, inwazje jelitowe), zagadnień wielodyscyplinarnych nt. zespołów klinicznych przebiegających z eozynofilią, wielokierunkowej diagnostyki różnicowej limfadenopatii i zmian ogniskowych w wątrobie, pasożytniczych inwazji oportunistycznych, chorób tropikalnych importowanych do Polski z krajów strefy gorącej (malaria, wirusowe gorączki krwotoczne, pełzakowica, leiszmaniozy, schistosomoza, filariozy układu limfatycznego, onchocerkoza, trypanosomozy, zespół larwy wędrującej skórnej), a także profilaktyki zdrowotnej u osób wyjeżdżających do krajów o odmiennych warunkach klimatyczno-środowiskowych i sanitarno-higienicznych. Interaktywne warsztaty szkoleniowe nt. diagnostyki różnicowej najważniejszych jednostek i zespołów chorobowych o etiologii pasożytniczej i infekcyjnej przebiegających z wysoką gorączką, zaburzeniami świadomości, cechami skazy krwotocznej, niewydolnością nerek, zaburzeniami oddychania, hepatosplenomegalią, limfadenopatią, biegunką, eozynofilią, żółtaczką, niedokrwistością, obecnością zmian zapalnych w skórze i tkance podskórnej, objawów neurologicznych, zaburzeń widzenia oraz szczególnie niebezpiecznych dla kobiet ciężarnych i dzieci. 4.Kliniczne ćwiczenia praktyczne w Oddziale Klinicznym przy łóżku chorego, Poradni Przyklinicznej oraz izolatce Centralnej Izby Przyjęć Szpitala, z zakresu rodzimych i importowanych z tropiku inwazji pasożytniczych człowieka, które posiadają największe znaczenie kliniczne i diagnostyczne w codziennej praktyce lekarza rodzinnego, podczas których student doskonali umiejętności badania podmiotowego i przedmiotowego pacjenta, uczestniczy w procedurach leczniczych wykonywanych w Klinice, bierze udział w konsultacjach specjalistycznych i wizycie lekarskiej oraz zapoznaje się z zasadami prowadzenia szpitalnej dokumentacji medycznej. 5. Praktyczne warsztaty laboratoryjne w Pracowni Parazytologicznej, podczas których student zapoznaje się z aktualnymi możliwościami diagnostycznymi stosowanymi w rozpoznawaniu rodzimych i zawlekanych z tropiku chorób pasożytniczych człowieka. 6. Edukacyjne zajęcia multimedialne nt. wybranych, ciekawych przypadków klinicznych chorób tropikalnych hospitalizowanych w Klinice oraz pacjentów leczonych w ośrodkach zagranicznych podczas praktyki medycznej w krajach strefy tropikalnej. 7. E-learning z wykorzystaniem oprogramowania komputerowego na referencyjnych płytach CD zalecanych przez Światową Organizację Zdrowia, przeznaczonych do samokształcenia w zakresie chorób tropikalnych i zdrowia międzynarodowego w języku angielskim pt. Topics in International Health z zakresu m. in. malarii, leiszmaniozy, schistosomozy, trądu, gruźlicy, HIV/AIDS, niedokrwistości sierpowatokrwinkowej, zarażeń przewodu pokarmowego, niedożywienia w tropiku. CABI Publishing, Wydanie 3, Oxfordshire, UK, Szczegółowa tematyka/zagadnienia wykładów: Wykład 1. Malaria (zimnica): aktualne rozprzestrzenienie geograficzne na świecie, ryzyko importowania do Polski, zasady postępowania diagnostycznego i terapeutycznego, przebieg kliniczny, rokowanie, leczenie, chemioprofilaktyka przeciwmalaryczna obowiązująca przy wyjazdach do krajów strefy tropikalnej i subtropikalnej (2 godz.). Wykładowca: Dr hab. med. Małgorzata Paul. Wykład 2. Bąblowica wywołana przez Echinococcus granulosus i Echinococcus multilocularis; występowanie w Polsce i na świecie, zapobieganie, rozpoznawanie różnicowe, możliwości terapeutyczne, rola technik obrazowych, immunodiagnostycznych i biopsyjnych w diagnostyce echinokokozy i alweokokozy u ludzi (2 godz.). Wykładowca: Prof. dr hab. Jerzy Stefaniak. Wykład 3. Wirusowe gorączki krwotoczne: klasyfikacja, rozprzestrzenienie na świecie, obraz kliniczny, rozpoznawanie, zapobieganie, leczenie, zasady zabezpieczenia przeciwepidemiologicznego (1 godz.). Wykładowca: Dr hab. med. Małgorzata Paul. Szczegółowa tematyka/zagadnienia seminariów: Seminarium 1. Powtórzenie wiadomości z zakresu parazytologii lekarskiej i laboratoryjnej. v Dr med. Elżbieta Kacprzak. Seminarium 2. Malaria: rozprzestrzenienie geograficzne na świecie, patogeneza, obraz kliniczny, powikłania, rokowanie, leczenie. Prowadzący: Dr med. Elżbieta Kacprzak. Seminarium 3. Repetytorium z zakresu objawów klinicznych, rozpoznawania i leczenia rodzimych, kosmopolitycznych oraz importowanych z tropiku inwazji pasożytniczych człowieka. Prowadzący: Dr hab. med. Małgorzata Paul. Seminarium 4. Dyskusja problemowa dotycząca wybranych przypadków klinicznych chorób pasożytniczych i tropikalnych prezentowanych w Klinice. Prowadzący: Dr hab. med. Małgorzata Paul. Seminarium 5. Testowe zaliczenie pisemne. v Lek. med. Szymon Nowak. Szczegółowa tematyka/zagadnienia ćwiczeń klinicznych: Ćwiczenie 1. Rola wątroby i śledziony w chorobach pasożytniczych człowieka. Diagnostyka różnicowa zespołów chorobowych przebiegających z hepatosplenomegalią (malaria, leiszmanioza trzewna, schistosomoza, pełzakowica pozajelitowa, bąblowica jednojamowa, alweokokoza). Prowadzący: Dr med. Karolina Mrówka. Ćwiczenie 2. Podstawowe zagadnienia medycyny podróży (szczepienia ochronne wymagane i zalecane w międzynarodowym ruchu turystycznym, chemioprofilaktyczne leki przeciwmalaryczne, higiena tropikalna, badania profilaktyczne przed i po powrocie z podróży tropikalnej). Prowadzący: Dr med. Elżbieta Kacprzak. Ćwiczenie 3. Epidemiologia kliniczna wybranych chorób tropikalnych (czynniki ryzyka, źródła zarażenia, drogi inwazji, podatność populacji, międzynarodowe programy kontroli i zwalczania) ze szczególnym uwzględnieniem aktualnych zagrożeń zdrowotnych w międzynarodowym ruchu turystycznym. Prowadzący: Dr hab. med. Małgorzata Paul. Ćwiczenie 4. Choroby tropikalne importowane do Polski z krajów odmiennej strefy klimatyczno-sanitarnej (obraz kliniczny, rozpoznawanie, diagnostyka różnicowa, zapobieganie, leczenie). Prowadzący: Dr hab. med. Małgorzata Paul. Ćwiczenie 5. Diagnostyka różnicowa zespołów klinicznych przebiegających z eozynofilią (toksokaroza, włośnica, filariozy układu limfatycznego, onchocerkoza, schistosomoza, zespół larwy wędrującej skórnej, strongyloidoza, nekatoroza, ankylostomoza, glistnica, paragonimoza, fascjoloza). Prowadzący: Dr med. Łukasz Pielok. Ćwiczenie 6. Różnicowanie limfadenopatii w inwazjach pasożytniczych (toksoplazmoza nabyta, leiszmanioza trzewna, onchocerkoza, trypanosomoza afrykańska, choroba Chagasa, filariozy układu limfatycznego). Prowadzący: Dr hab. med. Małgorzata Paul. Ćwiczenie 7. Rodzime i kosmopolityczne zarażenia pasożytnicze przewodu pokarmowego. Prowadzący: Lek. med. Szymon Nowak. Ćwiczenie 8. Importowane z tropiku zarażenia pasożytnicze przewodu pokarmowego. Prowadzący: Lek. med. Szymon Nowak. Ćwiczenie 9. Diagnostyka kliniczna zarażeń pasożytniczych człowieka występujących w Polsce. Praktyczne warsztaty laboratoryjne. Prowadzący: Dr hab. med. Małgorzata Paul. Ćwiczenie 10. Diagnostyka kliniczna importowanych z tropiku zarażeń pasożytniczych człowieka. Praktyczne warsztaty laboratoryjne. Prowadzący: Dr hab. med. Małgorzata Paul. Ćwiczenie 11. Prezentacje multimedialne ciekawych przypadków klinicznych chorób tropikalnych hospitalizowanych w Klinice (m.in. malaria, denga, śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, loaoza, drakunkuloza, stopa madurska, onchocerkoza, filariozy układu limfatycznego, leiszmanioza skórna i trzewna, schistosomoza, strongyloidoza, tungioza, zespół larwy wędrującej skórnej). Prowadzący: Dr hab. med. Małgorzata Paul. Ćwiczenie 12. Praktyczne ćwiczenia kliniczne przy łóżku pacjenta. Prowadzący: Dr med. Elżbieta Kacprzak. Ćwiczenie 13. Praktyczne ćwiczenia kliniczne w Poradni Chorób Odzwierzęcych, Pasożytniczych i Zakaźnych. Prowadzący: Dr med. Łukasz Pielok. Ćwiczenie 14. Praktyczne ćwiczenia kliniczne w Izbie Przyjęć Szpitala. Prowadzący: Dr med. Karolina Mrówka. Ćwiczenie 15. Udział w wizycie lekarskiej. Interaktywna dyskusja problemowa nt. wybranych chorób infekcyjnych i pasożytniczych występujących w Polsce oraz rozpowszechnionych w krajach strefy tropikalnej i śródziemnomorskiej w Oddziale Klinicznym. Prowadzący: Prof. dr. hab. Jerzy Stefaniak. Zakres wiadomości wymaganych do końcowego zaliczenia przedmiotu: 1. Znajomość pojęć Wydrukowano: 28 września 2018, 9:48 strona: 3 z 12

4 stosowanych w chorobach pasożytniczych: autoinwazja, retroinwazja, zapalenie płuc Lőfflerowskie, martwica rozpływna wątroby, choroba odzwierzęca, choroba transmisyjna, choroba zakaźna, choroba inwazyjna, choroba endemiczna, geohelmintoza, podatność, oporność, odporność, epidemia, kwarantanna, źródło inwazji, żywiciel pośredni, żywiciel ostateczny, wrota inwazji, postać inwazyjna pasożyta. 2. Obowiązujące jednostki chorobowe: toksokaroza (zespół larwy wędrującej trzewnej i ocznej), giardioza, pełzakowica jelitowa i ropień pełzakowy wątroby, toksoplazmoza (postać wrodzona, oczna, węzłowa, neurotoksoplazmoza), wągrzyca, tasiemczyca Taenia saginata i Taenia solium, leiszmanioza (postać trzewna kala-azar, skórno-śluzówkowa i skórna), onchocerkoza (ślepota rzeczna), owsica, glistnica, węgorczyca, zarażenia tęgoryjcami (Necator americanus i Ancylostoma duodenale), hymenolepidoza, włośnica, bąblowica Echinococcus granulosus oraz Echinococcus multilocularis, schistosomoza Schistosoma haematobium, Schistosoma mansoni i Schistosoma japonicum, włosogłówczyca, zimnica Plasmodium falciparum, Plasmodium vivax, Plasmodium ovale, Plasmodium malariae i Plasmodium knowlesi, filariozy wywoływane przez Wuchereria bancrofti i Brugia malayi, choroba Chagasa, śpiączka afrykańska, drakunkuloza, pneumocystoza, rzęsistkowica, zespół larwy wędrującej skórnej, fascjoloza, paragonimoza. 3. Zagadnienia związane z wymaganymi jednostkami chorobowymi: wywiad, objawy kliniczne, odchylenia w badaniach dodatkowych, rozprzestrzenienie na świecie, obowiązek zgłaszania choroby w Stacjach Sanitarno-Epidemiologicznych, różnicowanie z innymi chorobami, źródło zarażenia, czynniki ryzyka, wrota inwazji, forma inwazyjna, biotop, profilaktyka, leczenie (bez dawek leków), patomechanizm zmian chorobowych, nazwa łacińska pasożyta, wektor, powikłania, rokowanie. 4. Badania bezpośrednie i pośrednie w chorobach pasożytniczych: biopsja tkanek (mięśni, skóry, śluzówki jelita, śluzówki pęcherza moczowego, wątroby, szpiku, węzłów chłonnych, zmian ogniskowych wątroby), badania treści dwunastniczej, badania koproskopowe (w tym rozmaz hematoksylinowy kału i badanie metodą Kato), hodowla kału w kierunku nicieni jelitowych, badania serologiczne (interpretacja wyników), rektoskopia, badanie USG, badania radiologiczne (RTG: płuc, brzucha, miednicy, głowy), badanie plwociny, badanie parazytologiczne moczu, morfologia i rozmaz krwi obwodowej, badanie płynu mózgowo-rdzeniowego, badanie neurologiczne, gruba kropla i cienki rozmaz krwi obwodowej, ocena toru gorączkowego, badanie dna oka, scyntygrafia wątroby, KT i MR głowy, badanie koproantygenów, badanie eozynofilii metodą komorową, badanie ogólne i posiew bakteriologiczny, moczu, posiew bakteriologiczny kału, wymaz z gardła i z pochwy (w diagnostyce różnicowej chorób pasożytniczych). 5. Różnicowanie chorób pasożytniczych z jednostkami o innej etiologii: gorączki krwotoczne (gorączka Ebola/Marburg, żółta gorączka, gorączka denga), choroby wirusowe (WZW, HIV/AIDS, CMV, mononukleoza zakaźna), choroby bakteryjne (trąd, czerwonka bakteryjna, dur brzuszny, dury rzekome, salmoneloza, szigeloza, gruźlica), choroby przewodu pokarmowego (wrzodziejące zapalenie jelita), choroby nowotworowe (rak pierwotny wątroby, rak jelita grubego, chłoniaki, przerzuty nowotworowe), inne (sarkoidoza). 6. Leki stosowane w leczeniu i profilaktyce wybranych chorób pasożytniczych: albendazol (Zentel), mebendazol (Vermox), prymachina, metronidazol, tynidazol, meflochina (Lariam), pirymetamina (Daraprim), artemizyna (Artemether, Artesunate), kotrymoksazol (Biseptol), chinina, prazykwantel (Cesol, Biltricide), spiramycyna (Rovamycine), Fansidar, pyrantel (Combantrin), sulfadiazyna, glikokortykosteroidy, chlorochina (Arechin), doksycyklina, proguanil (Paludryna), Malarone. 7. Inne zagadnienia z dziedziny parazytologii klinicznej: eozynofilia w chorobach pasożytniczych, opis klinicznego, rozpoznawanie poszczególnych chorób pasożytniczych w oparciu o wywiad i badania dodatkowe, szczepienia ochronne wymagane i zalecane w ruchu międzynarodowym podczas podróży do krajów tropikalnych, profilaktyka przeciwmalaryczna, interpretacja wyników badań serologicznych (ustalanie czasu trwania zarażenia, okres ostry, przewlekły), obowiązek zgłaszania wybranych chorób pasożytniczych do Powiatowych Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych w Polsce 5. OPIS ZAKŁADANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA MODUŁU/PRZEDMIOTU ORAZ WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA EFEKTY KSZTAŁCENIA PO ZAKOŃCZENIU ZAJĘĆ STUDENT OSIĄGNIE W ZAKRESIE: Numer standardu kształcenia lub kierunkowego efektu kształcenia WIEDZY Odniesienie do charakterystyki drugiego stopnia Polskiej Ramy Kwalifikacji Sposób oceny/metoda weryfikacji zakładanych efektów kształcenia Metody realizacji zna uwarunkowania środowiskowe i epidemiologiczne najczęstszych chorób K_W01. Zna uwarunkowania środowiskowe i czynniki ryzyka najczęstszych chorób pasożytniczych człowieka występujących w Polsce. K_W02. Zna uwarunkowania środowiskowe, kulturowe i klimatyczne oraz rozprzestrzenienie geograficzne najczęstszych chorób pasożytniczych człowieka występujących w krajach strefy międzyzwrotnikowej, subtropikalnej i śródziemnomorskiej. K_W03. Zna czynniki ryzyka sprzyjające występowaniu najczęstszych chorób pasożytniczych w środowisku pracy oraz kryteria rozpoznawania chorób zawodowych o etiologii pasożytniczej. K_W04. Zna i rozumie przyczyny występowania oraz zasady zapobiegania w odniesieniu do standardowych chorób pasożytniczych człowieka rozpowszechnionych w Polsce, w tym toksoplazmozy, toksokarozy, echinokokozy, alweokokozy, włośnicy, tasiemczycy, wągrzycy, giardiozy, glistnicy, włosogłówczycy, owsicy. K_W05. Zna i rozumie zasady higieny tropikalnej. rozumie funkcjonowanie instytucji medycznych oraz społeczną rolę lekarza; K_W06. Posiada podstawową wiedzę na temat charakteru pracy medycznej i humanitarnej lekarza w krajach rozwijających się strefy tropikalnej. E.W1. D.W6. P7S_WK kolokwium, test końcowy, wykłady, seminaria seminaria, wykłady Wydrukowano: 28 września 2018, 9:48 strona: 4 z 12

5 zna aktualny stan wiedzy na temat społecznego wymiaru zdrowia i choroby, wpływu środowiska społecznego (rodziny, sieci relacji społecznych) i nierówności społecznych na stan zdrowia oraz społeczno-kulturowych różnic i roli stresu społecznego w zachowaniach zdrowotnych i autodestrukcyjnych D.W1. seminaria, wykłady K_W07. Potrafi wymienić najważniejsze problemy zdrowotne krajów rozwijających się, położonych w strefie klimatu międzyzwrotnikowego i subtropikalnego. wymienia wskazania do wdrożenia terapii monitorowanej; K_W08. Potrafi wymienić podstawowe leki stosowane w terapii rodzimych i importowanych z tropiku chorób pasożytniczych, a także wskazania i przeciwwskazania do ich stosowania. E.W40. kolokwium, test końcowy, seminaria, wykłady rozumie problem lekooporności, w tym lekooporności wielolekowej K_W09. Zna zasady doboru podstawowych leków stosowanych w profilaktyce farmakologicznej (chemioprofilaktyce) malarii u osób podróżujących do krajów endemicznych w zależności od strefy geograficznej świata i związanej z nią chlorochinooporności. C.W39. test końcowy, wykłady, seminaria zna i rozróżnia podstawowe zespoły objawów neurologicznych K_W10. Zna i rozróżnia podstawowe rodzime i importowane z tropiku choroby pasożytnicze, wywołane przez pasożyty lokalizujące się w ośrodkowym układzie nerwowym. E.W13. test końcowy seminaria, wykłady zna i rozumie przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego w najczęstszych chorobach i specyficznych problemach w praktyce lekarza rodzinnego K_W11. Zna i rozumie patomechanizm oraz objawy kliniczne najczęstszych chorób pasożytniczych człowieka występujących w Polsce oraz ich powikłania. K_W12. Posiada wiedzę na temat zasad diagnozowania najczęstszych chorób pasożytniczych człowieka występujących w Polsce. E.W36. kolokwium, test końcowy wykłady, seminaria Wydrukowano: 28 września 2018, 9:48 strona: 5 z 12

6 zna i rozumie przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego oraz profilaktycznego w najczęstszych chorobach bakteryjnych, wirusowych, pasożytniczych i grzybicach, w tym zakażeniach pneumokokowych, wirusowym zapaleniu wątroby, nabytym niedoborze odporności AIDS, sepsie i zakażeniach szpitalnych; K_W13. Potrafi wymienić aktualne zagrożenia zdrowotne w międzynarodowym ruchu turystycznym i wie jak można im zapobiegać. K_W14. Wie jak należy prowadzić działania medyczne i sanitarno-epidemiologiczne w podejrzenia ryzyka importowania do kraju zakaźnych chorób tropikalnych, w tym wirusowych gorączek krwotocznych. K_W15. Wie jak należy prowadzić działania medyczne i dochodzenie epidemiologiczne w ognisku epidemii włośnicy. K_W16. Zna i potrafi wyjaśnić podstawowe pojęcia epidemiologiczne stosowane w chorobach pasożytniczych i tropikalnych, w tym pojęcie autoinwazji, retroinwazji, reinwazji, hyperinwazji, źródeł i wrót inwazji, choroby endemicznej, epidemicznej, transmisyjnej, odzwierzęcej, geohelmintozy, izolacji pacjenta, nadzoru epidemiologicznego i kwarantanny. K_W17. Potrafi wymienić najważniejsze szczepienia ochronne dla osób podróżujących, wymagane i zalecane w międzynarodowym ruchu turystycznym. K_W18. Zna i rozumie patomechanizm, objawy kliniczne oraz powikłania najczęstszych chorób pasożytniczych człowieka importowanych do Polski z obszarów klimatu tropikalnego. K_W19. Posiada wiedzę na temat zasad diagnozowania najczęstszych chorób pasożytniczych człowieka importowanych do Polski z obszarów klimatu tropikalnego. K_W20. Zna najważniejsze przeciwwskazania medyczne do wyjazdu do krajów strefy tropikalnej i subtropikalnej. K_W21. Zna i rozumie przyczyny występowania oraz zasady zapobiegania w odniesieniu do najczęstszych chorób pasożytniczych człowieka importowanych do Polski z obszarów klimatu tropikalnego, w tym malarii, leiszmaniozy trzewnej, skórnej i skórno-śluzówkowej, amebozy, schistosomozy, filarioz układu limfatycznego, onchocerkozy, nekatorozy, ankylostomozy, zespołu larwy wędrującej skórnej, paragonimozy, strongyloidozy. K_W22. Zna i rozróżnia podstawowe rodzime i importowane z tropiku choroby pasożytnicze, które przebiegają z eozynofilią we krwi obwodowej. K_W23. Zna i rozróżnia podstawowe rodzime i importowane z tropiku choroby pasożytnicze przebiegające z wysoką gorączką, w tym włośnicę, malarię, gorączki wirusowe, śpiączkę afrykańską, chorobę Chagasa. K_W24. Zna i rozróżnia podstawowe rodzime i importowane z tropiku choroby pasożytnicze przebiegające z zaburzeniami świadomości, w tym negleriozę, malarię mózgową, śpiączkę afrykańską, cysticerkozę mózgu. K_W25. Zna i rozróżnia podstawowe rodzime i importowane z tropiku choroby pasożytnicze przebiegające z żółtaczką, powiększeniem wątroby i/lub śledziony, w tym echinokokozę, alweokokozę, schistosomozę S. mansoni, fascjolozę, leiszmaniozę trzewną, malarię, zarażenia wywołane przez przywry dalekowschodnie. K_W26. Zna i rozróżnia najczęstsze rodzime i importowane z krajów strefy gorącej choroby pasożytnicze i tropikalne przebiegające z biegunką, w tym pełzakowicę jelitową, sprue tropikalne, cholerę i giardiozę. K_W27. Zna i rozróżnia najczęstsze rodzime i importowane z tropiku choroby pasożytnicze przebiegające z zapaleniem rogówki, siatkówki i naczyniówki, w tym akantamebozę, onchocerkozę, zespół larwy wędrującej ocznej, toksoplazmozę. K_W28. Zna i rozróżnia najczęstsze rodzime i importowane z tropiku choroby pasożytnicze przebiegające z objawami alergii, w tym zespół larwy wędrującej trzewnej, askarydozę, strongyloidozę, schistosomozę. K_W29. Zna i rozróżnia najczęstsze importowane z tropiku choroby infekcyjne i pasożytnicze przebiegające z niedokrwistością i cechami skazy krwotocznej, w tym malarię, leiszmaniozę trzewną, wirusowe gorączki krwotoczne, nekatorozę i ankylostomozę. K_W30. Posiada wiedzę na temat podstawowych rodzimych i importowanych z tropiku chorób pasożytniczych, wywołanych przez pasożyty lokalizujące się w narządzie wzroku. K_W31. Zna i rozróżnia podstawowe choroby pasożytnicze będące zagrożeniem dla kobiet ciężarnych oraz typowe dla wieku dziecięcego (wrodzone i nabyte). K_W32. Zna i rozumie zasady postępowania terapeutycznego w odniesieniu do najczęstszych chorób pasożytniczych człowieka występujących w Polsce. K_W33. Zna i rozumie zasady postępowania terapeutycznego w odniesieniu do najczęstszych chorób pasożytniczych człowieka importowanych do Polski z obszarów klimatu tropikalnego. E.W32., kolokwium, test końcowy,, seminaria, wykłady Wydrukowano: 28 września 2018, 9:48 strona: 6 z 12

7 zna podstawowe cechy, uwarunkowania środowiskowe i epidemiologiczne najczęstszych chorób skóry człowieka K_W34. Zna i rozróżnia najczęstsze rodzime i importowane z tropiku choroby pasożytnicze, wywołane przez pasożyty rozwijające się w skórze i tkance podskórnej. E.W33. P7S_WK, test końcowy, seminaria zna i rozumie przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego w odniesieniu do najczęstszych chorób wewnętrznych występujących u osób dorosłych oraz ich powikłań: K_W35. Potrafi różnicować podstawowe rodzime oraz importowane z tropiku choroby pasożytnicze z jednostkami chorobowymi i zespołami klinicznymi o innej etiologii. K_W36. Zna i rozróżnia podstawowe rodzime i importowane z tropiku choroby pasożytnicze, które przebiegają z eozynofilią we krwi obwodowej. K_W37. Zna i rozróżnia podstawowe choroby pasożytnicze rozwijające się u pacjentów z obniżoną funkcją układu odpornościowego (np. pneumocystoza, toksoplazmoza, kryptosporydioza, mikrosporydioza, balantidioza, izosporoza i strongyloidoza). K_W38. Zna i rozróżnia najczęstsze rodzime i importowane z tropiku choroby pasożytnicze, wywołane przez pasożyty rozwijające się w tkance płucnej. K_W39. Zna i rozróżnia najczęstsze rodzime i importowane z tropiku choroby pasożytnicze, wywołane przez pasożyty rozwijające się w wątrobie i drogach żółciowych. K_W40. Zna i rozróżnia najczęstsze rodzime i importowane z tropiku choroby pasożytnicze, wywołane przez pasożyty lokalizujące się w jelicie cienkim i grubym. K_W41. Zna i rozróżnia najczęstsze rodzime i importowane z tropiku choroby pasożytnicze, wywołane przez pasożyty rozwijające się w węzłach chłonnych i drogach limfatycznych. K_W42. Zna i rozróżnia najczęstsze importowane z tropiku choroby infekcyjne i pasożytnicze przebiegające z uszkodzeniem układu moczowego i niewydolnością nerek, w tym malarię, schistosomozę S. haematobium i wirusowe gorączki krwotoczne. K_W43. Posiada wiedzę na temat podstawowych rodzimych i importowanych z tropiku chorób pasożytniczych, wywołanych przez pasożyty lokalizujące się w narządzie wzroku. E.W7. UMIEJĘTNOŚCI P7S_WK test końcowy, kolokwium, wykłady, seminaria planuje postępowanie diagnostyczne, terapeutyczne i profilaktyczne; K_U01. Planuje postępowanie diagnostyczne, terapeutyczne i profilaktyczne u pacjentów z chorobami tropikalnymi i pasożytniczymi. K_U02. Potrafi zaplanować specjalistyczne badania laboratoryjne w rodzimych i importowanych z tropiku chorobach pasożytniczych (badania immunodiagnostyczne, bezpośrednie badania mikroskopowe, hodowla parazytologiczna, badania histopatologiczne). K_U03. Proponuje wykonanie badań dodatkowych w najczęściej występujących chorobach tropikalnych i pasożytniczych (ultrasonografia, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, elektrokardiografia, echografia, elektromiografia, elektroencefalografia). K_U04. Potrafi zalecić badania kontrolne w kierunku pasożytniczych i infekcyjnych chorób tropikalnych u pacjenta powracającego do Polski z krajów odmiennej strefy geograficznej i klimatycznej. K_U05. Potrafi zaproponować podstawowe leczenie farmakologiczne w wybranych chorobach tropikalnych i pasożytniczych. K_U06. Potrafi zaproponować zestaw badań profilaktycznych przed wyjazdem do krajów strefy tropikalnej i subtropikalnej. K_U07. Proponuje dobór właściwych leków profilaktycznych w kierunku malarii, w zależności od rejonu świata i warunków podróży tropikalnej. przeprowadza pełne i ukierunkowane badanie fizykalne pacjenta dorosłego; K_U08. Przeprowadza pełne i ukierunkowane badanie fizykalne pacjenta z podejrzeniem chorób tropikalnych i pasożytniczych. E.U16. E.U3.,, Wydrukowano: 28 września 2018, 9:48 strona: 7 z 12

8 przeprowadza wywiad lekarski z pacjentem dorosłym; K_U09. Potrafi zebrać wywiad epidemiologiczny od pacjenta powracającego z krajów odmiennej strefy klimatyczno-sanitarnej, dotyczący czynników ryzyka pasożytniczych i infekcyjnych chorób egzotycznych. K_U10. Potrafi zebrać wywiad epidemiologiczny od pacjenta i jego rodziny na temat uwarunkowań środowiskowych i czynników ryzyka najczęstszych rodzimych i kosmopolitycznych chorób pasożytniczych człowieka. K_U11. Potrafi zebrać wywiad lekarski na temat dolegliwości i objawów chorobowych od pacjenta z podejrzeniem inwazji pasożytniczych występujących w Polsce. K_U12. Potrafi zebrać wywiad lekarski na temat dolegliwości i objawów klinicznych od pacjenta powracającego z krajów strefy tropikalnej, subtropikalnej i śródziemnomorskiej. E.U1. P7S_UK, rozpoznaje stany bezpośredniego zagrożenia życia; K_U13. Rozpoznaje stany bezpośredniego zagrożenia życia w chorobach tropikalnych i pasożytniczych (np. malaria, leiszmanioza trzewna, neurotoksoplazmoza, ropnie pełzakowe, bąblowica wielojamowa wątroby, śpiączka afrykańska, denga i inne gorączki wirusowe). K_U14. Monitoruje stan kliniczny pacjenta z chorobami tropikalnymi o ciężkim przebiegu klinicznym i zagrażającymi życiu (np. malaria, alweokokoza, neuroborelioza). E.U14., wykonuje podstawowe procedury i zabiegi lekarskie K_U15. Wykonuje podstawowe procedury i zabiegi medyczne, w tym: pomiar temperatury ciała, pomiar tętna, nieinwazyjny pomiar ciśnienia tętniczego, wstrzyknięcia dożylne, domięśniowe i podskórne, pobieranie obwodowej krwi żylnej i włośniczkowej do badań, monitorowanie podstawowych parametrów życiowych przy pomocy kardiomonitora i pulsoksymetru, prowadzenie tlenoterapii biernej. E.U29. prowadzi dokumentację medyczną pacjenta K_U16. Prowadzi dokumentację medyczną pacjenta w Oddziale Szpitalnym oraz w Poradni Przyklinicznej. K_U17. Potrafi wypełnić formularz podejrzenia lub potwierdzenia zachorowalności na choroby pasożytnicze i tropikalne do stacji sanitarno-epidemiologicznej, wg aktualnie obowiązujących przepisów prawnych. K_U18. Potrafi wypełnić obowiązkowy formularz zgłoszenia wykrycia czynnika alarmowego (alert patogenu) z zakresu niebezpiecznych i szczególnie zagrażających życiu patogenów infekcyjnych i pasożytniczych wg aktualnie obowiązujących przepisów prawnych. kwalifikuje pacjenta do leczenia domowego i szpitalnego; K_U19. Kwalifikuje pacjenta z rodzimymi i tropikalnymi chorobami pasożytniczymi do leczenia szpitalnego i ambulatoryjnego. E.U38. E.U20. interpretuje badania laboratoryjne i identyfikuje przyczyny odchyleń; K_U20. Interpretuje wyniki badań laboratoryjnych u pacjentów z rodzimymi i tropikalnymi chorobami pasożytniczymi i identyfikuje przyczyny odchyleń od stanu prawidłowego. K_U21. Potrafi poprawnie zinterpretować wyniki badań serologicznych w chorobach pasożytniczych, z uwzględnieniem czasu trwania zarażenia i aktywności inwazji. E.U24., ocenia stan ogólny, stan przytomności i świadomości pacjenta; K_U22. Ocenia stan ogólny, stan przytomności i świadomości pacjenta z ciężką powikłaną malarią. E.U7., kwalifikuje pacjenta do szczepień K_U23. Kwalifikuje pacjenta dorosłego wyjeżdżającego do krajów odmiennej strefy klimatyczno-sanitarnej do wykonania szczepień ochronnych obowiązkowych i zalecanych w międzynarodowym ruchu turystycznym. E.U27., seminaria Wydrukowano: 28 września 2018, 9:48 strona: 8 z 12

9 proponuje indywidualizację obowiązujących wytycznych terapeutycznych oraz inne metody leczenia wobec nieskuteczności albo przeciwwskazań do terapii standardowej; K_U24. Proponuje indywidualizację zaleceń leczniczych u pacjenta z dotychczasową nieskutecznością standardowej terapii przeciwpasożytniczej i opornością na leki standardowe. E.U18. pobiera materiał do badań wykorzystywanych w diagnostyce laboratoryjnej K_U25. Umie wybrać właściwy materiał biologiczny do badań diagnostycznych w kierunku chorób tropikalnych i pasożytniczych (płyn z torbieli wątroby, popłuczyny oskrzelowo-pęcherzykowe, bioptat skóry, wymaz z owrzodzenia, treść dwunastnicza, ciecz wodnista oka, płyn mózgowo-rdzeniowy, krew, mocz, kał). E.U28. planuje konsultacje specjalistyczne K_U26. Potrafi zaplanować i uzasadnić celowość przeprowadzenia konsultacji specjalistycznych u wybranych pacjentów z chorobami pasożytniczymi. E.U32., porozumiewa się z pacjentem w jednym z języków obcych K_U27. Komunikuje się z cudzoziemcem powracającym z obszarów strefy tropikalnej w języku obcym na poziomie B Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego. D.U18. P7S_UK asystuje przy przetaczaniu preparatów krwi i krwiopochodnych oraz interpretuje ich wyniki: K_U28. Asystuje przy przeprowadzaniu następujących procedur i zabiegów lekarskich: przetaczaniu krwi i preparatów krwiopochodnych u pacjentów z powikłaną malarią. E.U30.(a), prezentacja asystuje przy biopsji cienkoigłowej oraz interpretuje jej wyniki: K_U29. Asystuje przy przeprowadzaniu następujących procedur i zabiegów lekarskich: biopsji cienkoigłowej zmian ogniskowych wątroby i węzłów chłonnych, biopsji mięśniowej, zgłębnikowaniu treści dwunastniczej i punkcji przedniej komory oka. K_U30. Asystuje przy przeprowadzaniu następujących badań specjalistycznych: badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej, rektoskopia, kolonoskopia, gastroskopia, badanie dna oka. E.U30.(f), prezentacja asystuje przy nakłuciu lędźwiowym oraz interpretuje jego wyniki: K_U31. Asystuje przy przeprowadzaniu następujących procedur i zabiegów lekarskich: nakłuciu lędźwiowym u pacjentów z podejrzeniem neuroboreliozy i neurotoksoplazmozy. E.U30.(e), prezentacja obsługuje proste przyrządy pomiarowe oraz ocenia dokładność wykonywanych pomiarów K_U32. Potrafi samodzielnie wykonać i zinterpretować wyniki szybkich testów immunochromatograficznych (paskowych) służących do wykrywania malarii przy łóżku chorego. B.U10. seminaria, udziela porady w kwestii przestrzegania zaleceń terapeutycznych i prozdrowotnego trybu życia; K_U33. Potrafi wyjaśnić pacjentom zasady higieny tropikalnej, których powinni przestrzegać podczas podróży do krajów strefy gorącej. D.U8. P7S_UK seminaria, przygotowuje preparat i rozpoznaje patogeny pod mikroskopem; K_U34. Potrafi poprawnie wykonać preparaty krwi obwodowej do badania mikroskopowego w kierunku pasożytów malarii (gruba kropla, cienki rozmaz). C.U9. seminaria, krytycznie analizuje piśmiennictwo medyczne, w tym w języku angielskim, oraz wyciąga wnioski w oparciu o dostępną literaturę K_U35. Posiada umiejętność przygotowania i przedstawienia prezentacji multimedialnej na temat epidemiologii i obrazu klinicznego wybranej rodzimej lub importowanej z tropiku choroby pasożytniczej na podstawie aktualnej literatury. D.U17. seminaria Wydrukowano: 28 września 2018, 9:48 strona: 9 z 12

10 wykazuje odpowiedzialność za podnoszenie swoich kwalifikacji i przekazywanie wiedzy innym K_U36. Umie przedstawić wybrany przypadek kliniczny pacjenta podczas wizyty lekarskiej w Oddziale Klinicznym. K_U37. Posiada umiejętność prezentowania publicznego wybranego klinicznego oraz wyników badań medycznych, własnych analiz i przemyśleń w zakresie chorób tropikalnych i pasożytniczych. D.U15. P7S_UK, seminaria, przeprowadza diagnostykę różnicową najczęstszych chorób osób dorosłych i dzieci; K_U38. Przeprowadza interdyscyplinarną diagnostykę różnicową najważniejszych stanów i zespołów chorobowych przebiegających z gorączką, ze szczególnym uwzględnieniem chorób tropikalnych i pasożytniczych. K_U39. Przeprowadza interdyscyplinarną diagnostykę różnicową wybranych stanów i zespołów chorobowych przebiegających z bólami brzucha i biegunką, ze szczególnym uwzględnieniem chorób tropikalnych i pasożytniczych. K_U40. Przeprowadza interdyscyplinarną diagnostykę różnicową wybranych stanów i zespołów chorobowych przebiegających z obecnością zmian ogniskowych wątroby, ze szczególnym uwzględnieniem chorób tropikalnych i pasożytniczych. K_U41. Przeprowadza interdyscyplinarną diagnostykę różnicową najważniejszych stanów i zespołów chorobowych przebiegających z powiększeniem węzłów chłonnych, ze szczególnym uwzględnieniem chorób tropikalnych i pasożytniczych. K_U42. Przeprowadza interdyscyplinarną diagnostykę różnicową wybranych stanów i zespołów chorobowych przebiegających z hepatosplenomegalią, ze szczególnym uwzględnieniem chorób tropikalnych i pasożytniczych. K_U43. Przeprowadza interdyscyplinarną diagnostykę różnicową najczęstszych stanów i zespołów chorobowych przebiegających z eozynofilią, ze szczególnym uwzględnieniem chorób tropikalnych i pasożytniczych. K_U44. Przeprowadza interdyscyplinarną diagnostykę różnicową wybranych stanów i zespołów chorobowych przebiegających z zapaleniem siatkówki i naczyniówki, ze szczególnym uwzględnieniem chorób tropikalnych i pasożytniczych. K_U45. Potrafi rozpoznać standardową chorobę zawodową z dziedziny chorób pasożytniczych i tropikalnych u pacjentów z grup szczególnego ryzyka, w tym u misjonarzy, marynarzy, weterynarzy, kucharzy, leśników. E.U12. KOMPETENCJI kolokwium, seminaria, Posiada umiejętność stałego dokształcania się. K_K01. Rozumie potrzebę i posiada nawyk kontynuowania nauki przez całe życie zawodowe, w celu stałego uaktualniania wiedzy i doskonalenia umiejętności zawodowych. K03 P7S_KK seminaria Posiada świadomość własnych ograniczeń i wie kiedy zwrócić się do innych specjalistów. K_K02. Posiada świadomość ograniczeń swojej wiedzy i umiejętności oraz wie kiedy skorzystać z porady innego specjalisty. K01 P7S_KK seminaria Przestrzega zasad etyki zawodowej. K_K03. Ma świadomość ważności zachowania się w sposób profesjonalny i odpowiedzialny. K_K04. Okazuje dbałość o prestiż związany z wykonywaniem zawodu i właściwie pojętą solidarność zawodową. K04 P7S_KK i właściwie organizować pracę własną. Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy. K_K05. Potrafi właściwie gospodarować czasem swoim i współpracowników realizując przydzielone zadania w zespole wielodyscyplinarnym. K_K06. Posiada umiejętność działania w warunkach stresu, niepewności, czy zagrożenia epidemiologicznego, właściwie realizując powierzone zadania. K_K07. Jest przygotowany do pełnienia funkcji lekarza wypraw turystycznych, sportowych i naukowych do krajów strefy tropikalnej i subtropikalnej. K_K08. Jest przygotowany do pracy medycznej i humanitarnej w ośrodkach zdrowia i szpitalach w krajach strefy tropikalnej. K_K09. Potrafi współpracować z organizatorami usług turystycznych i przedstawicielami biur podróży w zakresie przygotowania medycznego grup turystów wyjeżdżających do krajów odmiennej strefy klimatyczno-sanitarnej. P7S_UO, Wydrukowano: 28 września 2018, 9:48 strona: 10 z 12

11 Przestrzega tajemnicy obowiązującej pracowników ochrony zdrowia. K_K10. Przestrzega tajemnicy zawodowej. Przestrzega praw pacjenta, w tym prawa do udzielania świadomej informacji na temat stanu zdrowia i proponowanego postępowania diagnostyczno-leczniczego. K07 P7S_KR Stawia dobro pacjenta oraz grup społecznych na pierwszym miejscu i okazuje szacunek wobec pacjenta i grup społecznych. K_K11. Okazuje szacunek wobec pacjenta i jego rodziny oraz zrozumienie dla różnic światopoglądowych, etnicznych, religijnych i kulturowych związanych z odmienną strefą geograficzną. K05 P7S_KK Przestrzega zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii. K_K12. Demonstruje prawidłową postawę promującą zasady profilaktyki zdrowotnej przy wyjazdach do krajów odmiennej strefy klimatyczno-środowiskowej i sanitarno-higienicznej. K_K13. Potrafi koordynować pracę zespołu medycznego w wystąpienia ogniska epidemii rodzimej inwazji pasożytniczej, choroby egzotycznej importowanej z tropiku lub występującej w krajach rozwijających się. K09 P7S_UO Efektywnie prezentuje własne pomysły, wątpliwości i sugestie, popierając je argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych, poglądów różnych autorów, kierując się przy tym zasadami etycznymi. K_K14. Przedstawia i dyskutuje nt. własnych propozycji dotyczących wdrożenia efektywnych programów zapobiegania i zwalczania wybranych chorób tropikalnych w krajach strefy międzyzwrotnikowej biorąc pod uwagę lokalne uwarunkowania geograficzne, środowiskowe i kulturowe. K10 P7S_UK kolokwium, seminaria, 6. METODY DYDAKTYCZNE I NAKŁAD PRACY STUDENTA FORMA ZAJĘĆ CAŁKOWITY NAKŁAD PRACY STUDENTA LICZBA GODZIN LICZBA GODZIN SAMODZIELNEJ KONTAKTOWYCH PRACY STUDENTA LICZBA GODZIN ELEARNING PUNKTY ECTS ĆWICZENIA-C ,6 SEMINARIA ,2 WYKŁADY ,2 METODY DYDAKTYCZNE przypadki dyskusje symulacje warsztaty z wykorzystaniem komputera ekspozycja konwersatoria film pokaz gry prelekcja dyskusje wykład pokaz film prelekcja ŁĄCZNY NAKŁAD PRACY STUDENTA ,0 / 1,00 7. KRYTERIA OCENY Warunkiem uzyskania zaliczenia zajęć z chorób tropikalnych i pasożytniczych jest: 1. Czynny udział we wszystkich seminariach dyskusyjnych i ćwiczeniach interaktywnych, 2. Udział w praktycznych ćwiczeniach klinicznych w Oddziale przy łóżku chorego (Poradni Przyklinicznej, Izbie Przyjęć Szpitala) wraz z napisaniem epikryzy oraz prezentacją klinicznego podczas wizyty lekarskiej, 3. Udział w warsztatach laboratoryjnych z zakresu rozpoznawania wybranych chorób tropikalnych i pasożytniczych, 4. Udział w praktycznej dyskusji problemowej nt. rodzimych i zawlekanych do Polski zarażeń pasożytniczych przewodu pokarmowego, 5. Uzyskanie pozytywnego wyniku z prezentacji klinicznego oraz końcowego sprawdzianu testowego. Kolokwium zaliczeniowe, na które składa się pisemny test jednokrotnego wyboru oraz ustna odpowiedź z prezentacji klinicznego omawianego na zajęciach, odbywa się dla całej grupy administracyjnej w piątek. Poświadczenie obecności na zajęciach odbywa się każdorazowo na podstawie uzyskania podpisu asystenta w karcie studenta. Osoby nieposiadające potwierdzonych obecności wszystkich zajęć na karcie studenta nie będą dopuszczone do kolokwium końcowego. Ostateczna ocena z przedmiotu jest przyznawana na podstawie całościowego podsumowania wyników 1) końcowego sprawdzianu testowego i 2) kolokwium ustnego z prezentacji klinicznego, z uwzględnieniem aktywności studenta na zajęciach seminaryjnych, ćwiczeniach klinicznych i laboratoryjnych. Po uzyskaniu pozytywnej oceny ze sprawdzianu testowego i ćwiczeń praktycznych, student otrzymuje końcowe Wydrukowano: 28 września 2018, 9:48 strona: 11 z 12