PATOFIZJOLOGIA. Patofizjologia. podstawowy

Transkrypt

1 PATOFIZJOLOGIA 1. Metryczka Nazwa Wydziału: Program kształcenia (kierunek studiów, poziom i profil kształcenia, forma studiów, np. Zdrowie publiczne I stopnia profil praktyczny, studia stacjonarne): Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Analityka Medyczna, studia jednolite magisterskie, studia stacjonarne i niestacjonarne Rok akademicki: 2018/2019 Nazwa modułu/przedmiotu: Patofizjologia Kod przedmiotu (z systemu Pensum): Jednostka/i prowadząca/e kształcenie: Kierownik jednostki/jednostek:? Zakład Fizjologii i Patofizjologii Człowieka Ul. Banacha 1b Warszawa tel. (22) Rok studiów (rok, na którym realizowany jest przedmiot): Semestr studiów (semestr, na którym realizowany jest przedmiot): Typ modułu/przedmiotu (podstawowy, kierunkowy, fakultatywny): Osoby prowadzące (imiona, nazwiska oraz stopnie naukowe wszystkich wykładowców prowadzących przedmiot): Erasmus TAK/NIE (czy przedmiot dostępny jest dla studentów w ramach programu Erasmus): Osoba alna za sylabus (osoba, do której należy zgłaszać uwagi dotyczące sylabusa): 2 3 podstawowy Dr n. biol. Maciej Gawlak Dr n. farm. Przemysław Kurowski Dr n. farm. Aneta Książek Dr n. biol. Ewa Nurowska Dr n. med. Bartłomiej Szulczyk Nie Dr n. farm. Przemysław Kurowski Liczba punktów ECTS: 9 2. Cele kształcenia Strona 1 z 7

2 1. Cel kształcenia wiąże opis całego programu kształcenia z programem studiów. Cele kształcenia dostarczają podstawowych informacji o przedmiocie, opisują jakie kompetencje nabędzie student po zakończeniu danego kursu. Celem nauczania Patofizjologii jest poznanie mechanizmów zaburzeń czynnościowych organizmu człowieka na poziomie molekularnym, komórkowym, tkankowym, narządowym i systemowym. Zakres nauczania obejmuje układ nerwowy, krążenia, oddechowy, pokarmowy, moczowy i hormonalny człowieka. W trakcie nauczania podkreślane będą zagadnienia związane z zaburzonymi mechanizmami regulacyjnymi ustroju i zaburzonym działaniem substancji biologicznie czynnych na komórki. 3. Wymagania wstępne 1. Student powinien znać podstawy biologii z zakresu szkoły średniej. 2. Student powinien znać pojęcia wprowadzone na I roku studiów, w ramach przedmiotów: Fizjologia, Histologia, Biologia medyczna, Anatomia i Chemia bioorganiczna. 3. Wymagana jest znajomość mechanizmów funkcjonowania oraz regulacji funkcjonowania organizmu człowieka na poziomie molekularnym, komórkowym, tkankowym, narządowym i systemowym w warunkach fizjologicznych. 4. Znajomość podstawowych terminów w zakresie genetyki człowieka. 5. Znajomość podstawowych mechanizmów biochemii komórki. 4. Przedmiotowe efekty kształcenia Lista efektów kształcenia Symbol przedmiotowego efektu kształcenia Symbol tworzony przez osobę wypełniającą sylabus (kategoria: W- wiedza, U-umiejętności, K-kompetencje oraz numer efektu) W1 W2 W3 Treść przedmiotowego efektu kształcenia Efekty kształcenia określają co student powinien wiedzieć, rozumieć i być zdolny wykonać po zakończeniu zajęć. Efekty kształcenia wynikają z celów danego przedmiotu. Osiągniecie każdego z efektów powinno być zweryfikowane, aby student uzyskał zaliczenie. zna prawidłową budowę i funkcje komórek, tkanek, narządów i układów organizmu ludzkiego oraz rozumie współzależności ich budowy i funkcji w warunkach zdrowia i choroby zna mechanizmy działania hormonów oraz konsekwencje zaburzeń regulacji hormonalnej zna sposoby komunikacji między komórkami, a także między komórką a macierzą pozakomórkową, oraz szlaki przekazywania sygnałów w komórce i przykłady zaburzeń w tych procesach Odniesienie do efektu kierunkowego (numer) Numer kierunkowego efektu kształcenia zawarty w Rozporządzeniu Ministra Nauki bądź Uchwały Senatu WUM właściwego kierunku studiów. A.W3 A.W6 Strona 2 z 7

3 U1 U2 U3 K1 potrafi stosować nazewnictwo anatomiczne do opisu stanu zdrowia i choroby potrafi wykorzystywać wiedzę biochemiczną do analizy i oceny procesów fizjologicznych i patologicznych, w tym do oceny wpływu leków i substancji toksycznych na te procesy potrafi stosować wiedzę biochemiczną do analizy procesów fizjologicznych i patologicznych, w tym do oceny wpływu leków na te procesy jest świadomy konieczności stałego dokształcania się A.U2 A.U4 A.U12 A.K1 5. Formy prowadzonych zajęć Forma Liczba godzin Liczba grup Minimalna liczba osób w grupie Wykład 30 Seminarium Ćwiczenia Tematy zajęć i treści kształcenia Wykłady (W): Wszystkie grupy dziekańskie Wynika z liczby studentów na roku (2 grupy) nieobowiązkowe nieobowiązkowe W1 - Molekularne podłoże patofizjologii nerwów obwodowych, synapsy nerwowomięśniowej i mięśni poprzecznie prążkowanych. A.W3, W2 - Patofizjologia małych neuroprzekaźników dopaminy, serotoniny, noradrenaliny, acetylocholiny (podłoże molekularne depresji, choroby afektywnej dwubiegunowej, zespołu ADHD i zespołu stresu pourazowego). A.W3, W3 - Neurobiologia uzależnień. A.W3, W4 - Ból. A.W3, W5 - Patofizjologia wybranych chorób neurozwyrodnieniowych (patomechanizmy neurodegeneracyjnych chorób układu nerwowego). A.W3, W6 - Bóle głowy (klasyfikacja, etiopatogeneza, terapia). Fizjologia i patofizjologia snu. A.W3, W7 - Choroby naczyniowe mózgu. Metody diagnostyki elektrofizjologicznej układu nerwowego. Metody neuroobrazowania ośrodkowego układu nerwowego. Badania strukturalne: tomografia komputerowa i magnetyczny rezonans jądrowy. Badania naczyniowe: angiografia, angio-tk i angio-mr. Badania funkcji mózgu: SPECT, PET, badanie czynnościowe magnetycznego rezonansu jądrowego. A.W3 Strona 3 z 7

4 W8 - Cukrzyca. A.W3, A.W6 W9 - Zaburzenia hemodynamiki serca, zaburzenia rytmu serca, diagnostyka zaburzeń hemodynamicznych serca oraz diagnostyka zaburzeń rytmu serca. A.W3 W10 - Patofizjologia układu krążenia ze szczególnym uwzględnieniem epidemiologii i podłoża molekularnego nadciśnienia tętniczego. A.W3, W11 - Patofizjologia układu oddechowego. A.W3, W12 - Patofizjologia układu pokarmowego. Choroba refluksowa i choroba wrzodowa. Patofizjologia wątroby: wirusowe zapalenia wątroby, typy żółtaczek. Etiologia i patogeneza zapalenia trzustki. Przyczyny i mechanizm powstawania biegunek. Rak jelita grubego. A.W3, W13 - Zaburzenia gospodarki wodno-mineralnej i kwasowo-zasadowej. A.W3, W14 - Patofizjologia funkcji nerek. Choroby nerek mind map. Niewydolność nerek: ONN i PChN. Kłębuszkowe zapalenia nerek. Nerki a równowaga kwasowo zasadowa. Nerki a leki. Leczenie nerko zastępcze dializoterapia. A.W3 W15 Biologia nowotworów. A.W3, Ćwiczenia (C): C1 - Patofizjologia krwi. Klasyfikacja i mechanizm powstawania niedokrwistości niedoborowych i niedokrwistości aplastycznych, zaburzeń różnicowania elementów morfotycznych krwi (białaczki, chłoniaki). Zaburzenia układu krzepnięcia. A.W3, A.U4, A.U12, A.K1 C2 - Patofizjologia stanu zapalnego. Komputerowa prezentacja procesu zapalnego. A.W3,, A.U4, A.U12, A.K1 C3 - Patofizjologia układu ruchowego (uszkodzenia górnego i dolnego motoneuronu, choroby jednostki ruchowej). Mechanizmy molekularne alne za powstawania zaburzeń pre- i postsynaptycznych płytki nerwowo-mięśniowej, (Miasthenia gravis, zespół Lamberta-Eatona, zatrucia toksyną tężca i toksyną botulinową). Patofizjologia mięśni poprzecznie prążkowanych (dystrofie mięśniowe, miotonie). Degeneracja i regeneracja nerwów. Kanałopatie nerwów obwodowych i mięśni poprzecznie prążkowanych. Demonstracje filmowe skutków uszkodzeń górnego i dolnego motoneuronu. A.W3,, A.U2, A.K1 C4 - Patofizjologia wybranych chorób układu pozapiramidowego. Demonstracje filmowe specyficznych zaburzeń układu pozapiramidowego. Patomechanizmy neurodegeneracyjnych chorób układu ruchowego: choroba Parkinsona, choroba Huntingtona, drżenie samoistne, ataksje móżdżkowe, MSA. Patofizjologia układu autonomicznego. Zatrucie muskaryną. Zatrucie związkami fosforoorganicznymi. Zespół Hornera. Zespół nadmiernej potliwości. A.W3,, A.U2, A.K1 C5 - Patofizjologia, objawy kliniczne chorób afektywnych, zespołu nadaktywności psychoruchowej, stresu pourazowego. Demonstracje filmowe zaburzeń osobowości na podstawie Strona 4 z 7

5 wybranych filmów fabularnych. A.W3, A.U2, A.K1 C6 - Inne zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego (padaczka, zespoły otępienne, choroby demielinizacyjne). Demonstracje filmowe napadowych zaburzeń neurologicznych. A.W3, A.U2, A.K1 C7 - Seminarium sprawdzające; podsumowanie omówionego materiału. A.W3, C8 - Patofizjologia układu hormonalnego. Zaburzenia czynności wydzielniczej przysadki mózgowej (gigantyzm, akromegalia, hiperprolaktynemia, choroba Cushinga). Nadczynność i niedoczynność tarczycy. Zaburzenia funkcji kory i rdzenia nadnerczy. Demonstracje filmowe skutków zaburzeń układu hormonalnego. A.W3, A.W6, A.U2, A.U4, A.U12, A.K1 C9 - Patofizjologia układu krążenia. Miażdżyca naczyń. Nadciśnienie tętnicze pierwotne i wtórne. Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. Zatorowość płuc. Demonstracje filmowe koronarografii, angioplastyki. A.W3,, A.U4, A.U12, A.K1 C10 - Patofizjologia układu pokarmowego. Molekularne podłoże choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Patofizjologia wątroby. Patofizjologia trzustki. Otyłość, niedożywienie, awitaminozy. Mechanizmy alne za powstawanie chorób przewodu pokarmowego (achalazja, refluks żołądkowo-przełykowy, choroba Leśniowskiego - Crohna, colitis ulcerosa). Demonstracja filmowa gastroskopii, kolonoskopii, zabiegów laparoskopowych. A.W3, A.U2, A.U4, A.U12, A.K1 C11 Patofizjologia serca I. Niewydolność serca ostra i przewlekła; mechaniczne wspomaganie pracy serca, opcje operacyjne leczenia niewydolności serca. Demonstracje filmowe przykładów niewydolności serca i wad rozwojowych. Echo serca, rezonans serca. A.W3, A.U12, A.K1 C12 - Patofizjologia serca II. Choroby mięśnia sercowego: kardiomiopatie, zapalenie mięśnia sercowego. Zaburzenia rytmu serca i przewodzenia. Demonstracja filmowa aparatów do krążenia pozaustrojowego. Demonstracja filmowa i wyjaśnienie zasady działania defibrylatorów umieszczonych w miejscach publicznych. A.W3,, A.U4, A.K1 C13 - Patofizjologia układu oddechowego. Astma. Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POCHP). Ostra i przewlekła niewydolność oddechowa. Zespół snu z bezdechem. Wpływ palenia papierosów na układ oddechowy. Choroba wysokogórska. Demonstracje filmowe i symulacje komputerowe patomechanizmów obturacyjnych bezdechów podczas snu. A.W3, A.U4, A.K1 C14 - Seminarium sprawdzające; podsumowanie omówionego materiału. A.W3, C15 - Patofizjologia nerek. Ostra i przewlekła niewydolność nerek. Kłębuszkowe zapalenia nerek: zespół nefrytyczny, zespół nerczycowy. Nadciśnienie nerkopochodne. A.W3, A.U4, A.U12, A.K1 7. Sposoby weryfikacji efektów kształcenia Symbol przedmiotowego efektu kształcenia np. W1, U1, K1 Symbole form prowadzonych zajęć np. W, S, C Sposoby weryfikacji efektu kształcenia Pole definiuje metody wykorzystywana do oceniania studentów np.: Kryterium zaliczenia Strona 5 z 7

6 A.W3 A.W3 A.W6 A.W6 A.U2 A.U2 A.U4 A.U4 A.U12 A.U12 A.K1 kartkówka, kolokwium, raport z ćwiczeń itp. Każda metoda powinna być opisana odrębnie. W, C Co najmniej 51% prawidłowych Kolokwium W,C Co najmniej 51% prawidłowych Egzamin W, W,C Egzamin Co najmniej 51% prawidłowych W, W,C Egzamin Co najmniej 51% prawidłowych C Egzamin Co najmniej 51% prawidłowych C Egzamin Co najmniej 51% prawidłowych C Egzamin Co najmniej 51% prawidłowych 8. Kryteria oceniania Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin w formie testowej (test jednokrotnego wyboru) ocena Kryterium zaliczenia przedmiotu: uzyskanie co najmniej 51% prawidłowych 2,0 (ndst) 3,0 (dost) 3,5 (ddb) 4,0 (db) 4,5 (pdb) 5,0 (bdb) 9. Literatura Literatura obowiązkowa: Sławomir Maśliński, Jan Ryżewski: Patofizjologia tom 1-2, PZWL Literatura uzupełniająca: Jan W. Guzek: Patofizjologia człowieka w zarysie, PZWL Stefan Silbernagl, Florian Lang, (red. pol.) Barbara Malinowska, Anna Hryniewicz, Hanna Kozłowska: Atlas Strona 6 z 7

7 Patofizjologii. MedPharm Kalkulacja punktów ECTS (1 ECTS = od 25 do 30 godzin pracy studenta) Forma aktywności Liczba godzin Liczba punktów ECTS Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: Wykład 30 1 Seminarium Ćwiczenia 60 2 Samodzielna praca studenta (przykładowe formy pracy): W tym polu opisujemy nakład samodzielnej pracy przeciętnego studenta konieczny aby zaliczyć przedmiot. W kalkulacji należy uwzględnić m.in. konieczność przygotowania się do zajęć, wykonania pracy domowych, przygotowania się do zaliczeń itp. Przygotowanie studenta do zajęć 75 3 Przygotowanie studenta do zaliczeń 75 3 Inne (jakie?) Razem Informacje dodatkowe Osoba alna za dydaktykę: dr n. farm. Przemysław Kurowski, tel.: , przemyslaw.kurowski@wum.edu.pl Strona internetowa Zakładu Fizjologii i Patofizjologii WUM: Koło Naukowe CEREBRUM działające przy Zakładzie Fizjologii i Patofizjologii Człowieka, Opiekun Koła Naukowego: dr n. farm. Przemysław Kurowski, tel , przemyslaw.kurowski@wum.edu.pl, strona internetowa Koła Naukowego: Strona 7 z 7