filologia: studia śródziemnomorskie

Transkrypt

1 UNIWERSYTET SZCZECIŃSKI INSTYTUT POLONISTYKI I KULTUROZNAWSTWA PAKIET INFORMACYJNY ECTS rok akademicki 2009/2010 filologia: studia śródziemnomorskie TRZYLETNIE, STACJONARNE STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA oraz TRZYLETNIE, NIESTACJONARNE STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Instytut Polonistyki i Kulturoznawstwa US al. Piastów 40 b Szczecin tel. ( ) ; tel./fax ifp@univ.szczecin.pl Copyright by Instytut Polonistyki i Kulturoznawstwa US Opisy przedmiotów sporządzono na podstawie materiałów przygotowanych przez prowadzących zajęcia. Koordynator instytutowy ds. ECTS: dr Jolanta Ignatowicz-Skowrońska, tel. (004891) , e mail: ifp@univ.szczecin.pl 1

2 INSTYTUT POLONISTYKI I KULTUROZNAWSTWA al. Piastów 40 b Szczecin tel. (004891) ; tel./fax ifp@univ.szczecin.pl Dyrektor Zastępcy dyrektora - prof. dr hab. Inga Iwasiów - dr Jolanta Ignatowicz-Skowrońska - dr Anna Kapuścińska Kierownicy Zakładów: Literatury Staropolskiej i Oświeceniowej Literatury Polskiej XIX wieku Literatury Polskiej XX wieku Teorii i Antropologii Literatury Komparatystyki Literackiej Historii Języka Polskiego Współczesnego Języka Polskiego Etnolingwistyki i Kultury Języka Wiedzy o Sztuce Latynistyki i Tradycji Antycznej Mediów i Komunikowania - dr hab. prof. US Marek Skwara - dr hab. prof. US Danuta Dąbrowska - prof. dr hab. Inga Iwasiów - dr hab. prof US Piotr Michałowski - dr hab. prof. US Marta Skwara - prof. dr hab. Mirosława Białoskórska - dr hab. prof. US Ewa Pajewska - dr hab. prof. US Ewa Kołodziejek - dr hab. prof. US Mirosława Kozłowska - dr hab. prof. US Piotr Urbański - dr hab. prof. US Robert Cieślak Sekretariat: Alicja Kaczorowska Mgr Krzysztof Majewski Czynny dla interesantów: poniedziałek piątek tel. (004891) , fax: e mail: ifp@univ.szczecin.pl 2

3 WPROWADZENIE DO ECTS Co to jest system ECTS? Wyjazdy polskich studentów do zagranicznych ośrodków badawczych stały się faktem, a budowanie Europy bez granic umożliwi też studentom zza granicy podjęcie studiów w polskich uczelniach wyższych. Istotnym warunkiem dla pełnego rozwoju tej formy kształcenia jest pełne uznawanie okresu studiów odbywanych za granicą i uzyskanych dyplomów. Temu celowi ma służyć opracowany jako projekt pilotażowy w ramach Programu Erasmus tzw. Europejski System Transferu Punktów (European Credit Transfer System) zwany dalej ECTS, mający się przyczynić do udoskonalenia procedur i pełnego uznawania okresu studiów odbywanych za granicą. Opracowany projekt ma także ułatwić polskim studentom studiowanie na tym samym kierunku w uczelniach polskich wprowadzających system ECTS. Pełne uznawanie studiów oznacza, że okres studiów odbyty za granicą lub w innej polskiej uczelni zastępuje porównywalny okres studiów odbyty w uczelni macierzystej, niezależnie od różnic w treści programów. Stosowanie ECTS opiera się na wzajemnym zaufaniu pomiędzy współpracującymi ze sobą uczelniami i każda uczelnia sama wybiera sobie partnerów do tej współpracy. Jak działa system ECTS? Stosowanie systemu ECTS opiera się o następujące dokumenty: Pakiet Informacyjny w którym zawarte są informacje o kierunkach studiów, programach nauczania, regulaminie studiów, zasadach przyjęcia oraz przepisach administracyjnych uczelni. Pakiet będący swego rodzaju przewodnikiem adresowany jest do studentów i nauczycieli akademickich w uczelniach partnerskich. Ma pomóc im w wyborze odpowiedniego programu zajęć i zaplanowaniu studiów a także uzyskać praktyczne informacje. Pakiet aktualizowany jest co roku, najczęściej dostępny jest w formie publikacji lub w wersji elektronicznej. Porozumienie o planach i programach zajęć obowiązuje zarówno uczelnię macierzystą jak i zagraniczną oraz studenta. Student, po wybraniu uczelni w której zamierza odbyć pewien okres studiów, wypełnia formularz zgłoszeniowy. W porozumieniu z koordynatorem ECTS wydziału macierzystego, ustala na podstawie pakietu informacyjnego uczelni przyjmującej program zajęć w tejże uczelni. Po przyjęciu wniosku studenta przez uczelnię przyjmującą, student oraz uczelnia macierzysta i przyjmująca podpisują porozumienie o programie zajęć, w jakich student ma uczestniczyć oraz liczbę punktów ECTS, jaka ma być przyznana za ich zaliczenie. Wykaz zaliczeń jest podstawowym dokumentem uprawniającym studenta do ubiegania się o pełne zaliczenie okresu studiów za granicą. Stanowi także potwierdzenie faktu odbycia studiów za granicą dla przyszłych pracodawców. W wykazie odnotowuje się wszystkie przedmioty i zajęcia, w których student uczestniczył wraz z uzyskaną liczbą punktów oraz ocenami przyznanymi zgodnie ze skalą ocen stosowaną w danej uczelni. Połączenie punktów i stopni daje odpowiednio ilościowy i jakościowy opis pracy studenta w okresie studiów za granicą. Wykazy zaliczeń studenta z uczelni macierzystej dołączane do formularzy 3

4 zgłoszeniowych są szczególnie pomocne przy podejmowaniu decyzji przez uczelnię przyjmującą. Punkty ECTS i zasada ich przyznawania Punkty ECTS są wartością liczbową (od 1 do 60) przyporządkowaną poszczególnym przedmiotom na podstawie pracy, jaką musi wykonać student, aby je zaliczyć. Odzwierciedlają one pracę, jakiej wymaga każdy przedmiot w stosunku do całkowitej ilości pracy, jaką musi wykonać student, aby zaliczyć pełny rok akademicki studiów w danej uczelni. Punkty są zatem przyporządkowywane wykładom, ćwiczeniom praktycznym, seminariom, konsultacjom, zajęciom grupowym i indywidualnym, pracom terenowym, pracy samodzielnej w bibliotece i domu oraz egzaminom. Punkty ECTS są relatywnym a nie bezwzględnym miernikiem ilości pracy wymaganej od studenta, ponieważ określają, jaka część z całości pracy wymaganej w danym roku akademickim przypada na określony przedmiot w programie. W ramach ECTS ilość pracy wymaganej w całym roku akademickim odpowiada 60 punktom, na semestr zazwyczaj przypada po 30 punktów. Punkty przyporządkowuje się wszystkim nauczanym przedmiotom, jeśli stanowią one integralną część programu studiów i pod warunkiem, że podlegają one ocenie. Punkty ECTS przyporządkowywane są przedmiotom, natomiast przyznawane są studentom, dopiero po zaliczeniu przedmiotów zgodnie z wymogami uczelni przyjmującej. Punkty nie są przyznawane za dobre oceny liczba punktów za dany przedmiot jest z góry ustalona i taka sama dla wszystkich studentów, którzy ten przedmiot zaliczyli. Jakość pracy jaka została włożona w zaliczenie przedmiotu wyrażana jest w postaci ocen. Uczelnia wysyłająca i przyjmująca przygotowuje dla każdego studenta biorącego udział w ECTS wykaz zaliczeń przed jego wyjazdem na studia do innej uczelni i po jego powrocie. Uczelnia macierzysta uznaje liczbę punktów uzyskanych za konkretne przedmioty w partnerskich uczelniach i wówczas punkty za przedmioty zaliczone w uczelni przyjmującej zastępują punkty, które normalnie studenci uzyskaliby w uczelni macierzystej. W ten sposób uczelnia macierzysta uznaje okres studiów odbyty przez studenta w uczelni przyjmującej. W Uniwersytecie Szczecińskim zostali powołani następujący koordynatorzy ECTS: KOORDYNATOR UCZELNIANY: dr Tomasz Ślepowroński, tslepowronski@o2.pl KOORDYNATOR WYDZIAŁOWY: dr hab. prof. US Mirosława Kozłowska, mrkozlowska@autograf.pl KOORDYNATOR KIERUNKOWY: dr Jolanta Ignatowicz-Skowrońska, skjj2@poczta.onet.pl UWAGA: PAKIETY INFORMACYJNE ECTS SĄ PUBLIKOWANE CO ROKU. ROK AKADEMICKI UMIESZCZONY NA STRONIE TYTUŁOWEJ PAKIETU INFORMUJE, ŻE PAKIET OBEJMUJE PROGRAM DLA STUDENTÓW ROZPOCZYNAJĄCYCH STUDIA W DANYM ROKU AKADEMICKIM. WCZEŚNIEJSZE WERSJE PAKIETÓW SĄ DOSTĘPNE U ODPOWIEDNICH KOORDYNATORÓW ECTS 4

5 DOSTOSOWANIE STUDIÓW W ZAKRESIE FILOLOGII - STUDIA ŚRÓDZIEMNOMORSKIE DO EUROPEJSKIEGO SYSTEMU PUNKTOWEGO ECTS FILOLOGIA: STUDIA ŚRÓDZIEMNOMORSKIE STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA 1. USTALENIA OGÓLNE Studia trwają 6 semestrów. Liczba godzin: Punktacja ECTS: 187 punktów. Absolwent uzyskuje tytuł zawodowy licencjata. Studia kończą się egzaminem licencjackim. 2. KWALIFIKACJE ABSOLWENTA Absolwent studiów śródziemnomorskich posiada podstawową wiedzę o języku, literaturze i kulturze łacińskiej (starożytnej, średniowiecznej, nowożytnej) oraz zgodnie ze standardem kształcenia na kierunku filologia umiejętności wykorzystania jej w pracy zawodowej i życiu. Powinien legitymować się dobrą znajomością języka łacińskiego, a także podstaw języka greckiego. Uzyskuje także znajomość języka włoskiego/hiszpańskiego na poziomie co najmniej B1 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy. Potrafi wykorzystać język łaciński i włoski/hiszpański oraz ich terminologię specjalistyczną w zawodach wymagających takiego przygotowania (biblioteki i archiwa, turystyka, instytucje kultury itd.)w oraz umieć posługiwać się językiem specjalistycznym niezbędnym do wykonywania zawodu. Posiada interdyscyplinarne kompetencje pozwalające na wykorzystanie wiedzy o języku i jego znajomości w różnorodnych dziedzinach nauki i życia społecznego. Umie rozwiązywać problemy zawodowe, gromadzić, przetwarzać oraz przekazywać (pisemnie i ustnie) informacje, a także uczestniczyć w pracy zespołowej. Nabyte umiejętności powinny umożliwić absolwentowi pracę w wydawnictwach, redakcjach czasopism, środkach masowego przekazu, turystyce i sektorze usług wymagających dobrej znajomości języka i kultury. Absolwent jest być przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia, także na kierunkach/specjalnościach takich jak: filologia (zwłaszcza specjalność filologia klasyczna), filologia polska, kulturoznawstwo. 3. PRAKTYKI ZAWODOWE Studenci są zobowiązani do odbycia praktyki zawodowej w wybranej przez siebie i zaakceptowanej przez władze Wydziału instytucji oraz formie w łącznym wymiarze czterech tygodni. Praktyki należy rozpocząć nie wcześniej niż po zakończeniu 2 semestru studiów i zakończyć przed egzaminem dyplomowym. Ogólne zasady przyznawania punktów kredytowych: Uwaga: punkty kredytowe mogą być przydzielone tylko wówczas, gdy przedmiot zakończył się zaliczeniem z oceną lub egzaminem (dotyczy to również wykładów). Szczegółowa punktacja przedmiotów znajduje się w załączonym wykazie. Warunkiem zaliczenia przez studenta każdego roku studiów jest uzyskanie 60 punktów. W wypadku uzyskania w ciągu roku studiów większej liczby punktów, przenosi się je automatycznie do rozliczenia w kolejnych latach. 5

6 PLANY STUDIÓW DLA CYKLU KSZTAŁCENIA ROZPOCZYNAJĄCEGO SIĘ W ROKU AKADEMICKIM 2009/2010 STUDIA STACJONARNE (link do planów studiów Exel) STUDIA NIESTACJONARNE (link do planów studiów Exel) 6

7 Wykaz przedmiotów z komentarzem Wykaz przedmiotów ujęto w odrębnych tabelach, wypełnionych według podanego niżej wzoru: Nazwa przedmiotu Wykład - konwersatorium Prowadzący zajęcia/egzaminatorzy Semestr/Forma zaliczenia - egzamin (E) - zaliczenie (Z) - zaliczenie z oceną (ZO) Liczba punktów ECTS Liczba godzin W wykłady K konwersatoria L - lektoraty Ć - ćwiczenia // w semestrach ROK I Język łaciński Se. 1 / ZO 120 Ć Ćwiczenia ECTS = 8 Mgr Ewa Woltman Warunki zaliczenia: Kolokwium pisemne Formy oceny pracy studenta: odpowiedzi ustne, prace pisemne, praca własna Cele nauczania: Wykorzystanie języka łacińskiego jako nośnika kultury śródziemnomorskiej, wyrabianie umiejętności posługiwania się poprawną polszczyzną, rozwijanie wrażliwości językowej, rozumienie współczesnej terminologii opartej na językach klasycznych, doskonalenie sprawności jasnego i precyzyjnego formułowania myśli.. Tematyka ćwiczeń: 1. Wykorzystanie cytatów, sentencji i, powiedzeń łacińskich do ćwiczeń w prawidłowym wymawianiu i akcentowaniu wyrazów.ćwiczenia w płynnym czytaniu. Opanowanie pamięciowe sentencji. 2. Prawidłowe rozpoznawanie deklinacji rzeczowników i przymiotników, właściwe stosowanie przypadków i pytań o przypadki, łączenie rzeczowników z przymiotnikami, stosowanie z przyimkami. 3. Zaimki zastosowanie w różnych funkcjach w zdaniu. 4. Formy podstawowe czasowników, rozpoznawanie koniugacji, ustalanie trzech tematów. Prawidłowe wykorzystanie tematów w odmianie czasowników w sześciu czasach w stronie czynnej i biernej w trybie orzekającym; tryb rozkazujący. 5. Zastosowanie części mowy w zdaniu, rozpoznawanie części zdania, budowanie zdań po łacinie, analizowanie różnic składniowych pomiędzy językiem łacińskim a polskim. Tłumaczenie zdań pojedynczych i współrzędnie złożonych, zamiana zdań na stronę bierną. 6. Czasownik esse: w funkcji łącznika przy orzeczeniu imiennym, w wyrażeniach oznaczających posiadanie (dativus possessivus). Złożenia z czasownikiem esse. 7. Tematy czasownika w budowaniu form nieosobowych (verba infinita): participia, gerundium. 8. Gerundium i gerundivum w zdaniu. 9. Wykorzystanie składni nazw miast. 10. Zasady stopniowania regularnego, nieregularnego, i opisowego przymiotników, ćwiczenia w poprawnym tłumaczeniu składni ablativus comparationis, genetivus partitivus. 11. Budowanie przysłówków, stopniowanie. 12. Liczebniki, odmiana liczebników głównych (1-3), praktyczne zastosowanie liczebników. 13. Zastosowanie plusquamperfectum i futurum II indicativi dla wyrażenia następstwa czynności. Literatura podstawowa: O. Jurewicz, L. Winniczuk, J. Żuławska, Język łaciński. Podręcznik dla lektoratów szkół wyższych; słownik łacińsko-polski; gramatyka języka łacińskiego (J. Wikarjak lub M. Wielewski ) Literatura uzupełniająca: Encyklopedia (lub Słownik ) Kultury Antycznej, zbiór łacińskich sentencji, przysłów, zwrotów, powiedzeń (do wyboru ) 7

8 Język łaciński Sem. 2 / E 120 Ć Ćwiczenia ECTS = 10 Mgr Ewa Woltman Warunki zaliczenia: Kolokwium pisemne Formy oceny pracy studenta: odpowiedzi ustne, prace pisemne, praca własna. Egzamin pisemny. Cele nauczania: Wykorzystanie języka łacińskiego jako nośnika kultury śródziemnomorskiej, wyrabianie umiejętności posługiwania się poprawną polszczyzną, rozwijanie wrażliwości językowej, rozumienie współczesnej terminologii opartej na językach klasycznych, doskonalenie sprawności jasnego i precyzyjnego formułowania myśli. Tematyka ćwiczeń : 1. Czytanie omówionego tekstu ze zrozumieniem, formułowanie po łacinie odpowiedzi na pytania dotyczące treści. 2. Składnia accusativus cum infinitivo jako klasyczny przykład mowy zależnej. Zastosowanie bezokolicznika czasu teraźniejszego, przeszłego i przyszłego. Podmiot domyślny w składni a.c.i. 3. Składnia nominativus cum infinitivo. 4. Rozpoznawanie i tłumaczenie zwrotów: accusativus duplex, nominativus duplex. 5. Zwrot ablativus absolutus w zdaniu - właściwy wybór tłumaczenia. 6. Zastosowanie koniunktiwu w zdaniu: tłumaczenie koniunktiwu w zdaniach głównych, dostrzeganie funkcji jego czasów; analiza i tłumaczenie zdań pobocznych z użyciem koniunktiwu; zasada consecutio temporum (zdania pytające zależne, celowe, dopełnieniowe, czasowe, przyczynowe, przyzwolone); zdania skutkowe; zdania warunkowe. 7. Konstrukcja wyrażająca w zdaniu łacińskim zamiar coniugatio periphrastica activa, technika jej tłumaczenia. 8. Technika tłumaczenia zwrotów wyrażających konieczność coniugatio periphrastica passiva. 9. Doskonalenie biegłości tłumaczenia i analizowania zdań z użyciem form fleksyjnych i składniowych oraz umiejętności przekładu z języka łacińskiego pod względem gramatycznym, językowym i stylistycznym. Dostrzeganie różnic pomiędzy przekładem dosłownym a poprawnym językowo i stylistycznie. Literatura podstawowa: O. Jurewicz, L. Winniczuk, J. Żuławska, Język łaciński. Podręcznik dla lektoratów szkół wyższych; Słownik łacińsko-polski; gramatyka języka łacińskiego (J. Wikarjak lub M. Wielewski ) Literatura uzupełniająca: Encyklopedia (lub Słownik ) Kultury Antycznej, zbiór łacińskich sentencji, przysłów, zwrotów, powiedzeń (do wyboru ) Podstawy języka greckiego Sem. I / ZO i sem. II / // II E konwersatorium ECTS = Dr Małgorzata Cieśluk Mgr Jowita Zabuska : Ocena aktywności na zajęciach, egzamin pisemny (test). A. Pochodzenie i rozwój języka starogreckiego; dialekty, rozwój alfabetu. B. Kulturowa rola języka greckiego czynnik identyfikujący grecką tożsamość, funkcja cywilizacyjna greki wobec innych kultur świata starożytnego. C. Podstawy fleksji greckiej: deklinacje rzeczowników, przymiotników i zaimków (wybór); struktura i funkcja trybów, czasów i stron czasownika. D. Podstawowe zagadnienia z zakresu składni greckiej. E. Leksyka grecka: słowotwórstwo, zapożyczenia z greki w językach nowożytnych. F. Zasady wykorzystania materiałów pomocniczych: słowniki, leksykony, kompendia gramatyczne. G. Kształcenie podstawowych umiejętności przekładu krótkich fragmentów greckich tekstów oryginalnych na język polski. M. Borowska, Mormolyke. Książka do nauki języka starogreckiego, Warszawa Wyd. dowolne.. A. i K. Korusowie, Hellenike glotta. Podręcznik do nauki języka starogreckiego, Warszawa M. Auerbach, M. Golias, Gramatyka grecka, Warszawa Historia starożytnej Grecji Sem. I / E 30 W Wykład ECTS = 3 8

9 Dr Danuta Okoń Udział w wykładach Zdanie egzaminu pisemnego Przedmiot poświęcony historii starożytnej Grecji, z uwzględnieniem głównych wydarzeń z ich historii politycznej rzutujących na historię kultury świata antycznego. Początek rozważań stanowi epoka brązu (przybycie Greków na tereny Grecji właściwej), zaś ich zakończenie likwidacja niezależności państw hellenistycznych przez Imperium Romanum. - N. Hammond, Dzieje Grecji, Warszawa P. Lévêque, Świat grecki, Warszawa E. Wipszycka, B. Bravo, Historia starożytnych Greków, t. 1 3, Warszawa W. Lengauer, Starożytna Grecja okresu archaicznego i klasycznego, Warszawa 1999 Literatura i kultura grecka Sem. 1 / ZO i 2 / E 15 W + 15 K // 15 W + 15 K Wykład + konwersatoria ECTS = Dr Małgorzata Cieśluk Ocena aktywności na zajęciach, 1 praca pisemna w sem. I i 2 prace pisemne w sem. II, egzamin ustny (zagadnienia problemowe). 1. Tło historyczno-kulturowe powstania i rozwoju literatury greckiej: a). wpływy zewnętrzne idee wschodnie w kulturze greckiej, hellenizacja świata nie-greckiego, Grecy i Rzymianie; b). warunki wewnętrzne - formy życia społecznego, idee polityczne, konflikty zewnętrzne i wewnętrzne. 2. Główne kategorie kultury greckiej: religia, agonistyka, polis, mądrość, rodzina, miłość, seks, wychowanie i edukacja. 3. Modele osobowe człowieka greckiego. 4. Formy komunikacji treści kulturowych: od przekazu oralnego do form pisanych, nadawcy i odbiorcy, formy wykonawcze, literatura i muzyka. 5. Historia rozwoju literatury w poszczególnych epokach: idee, gatunki, styl. 6. Autorzy i ich dzieła przegląd. S. Starbyła, Historia literatury starożytnej Grecji i Rzymu. Zarys. Wrocław (tu: cz. I Literatura grecka). J. Łanowski, ks. M. Starowieyski, Literatura Grecji starożytnej w zarysie. Od Homera do Justyniana. Warszawa Człowiek Grecji, J.-P. Vernant (red.), Warszawa W. Lengauer, Religijność starożytnych Greków. Warszawa Literatura biblijna Sem. 1 / ZO i 2 / E 15 W + 15 K // 15 W + 15 K Wykład + konwersatorium ECTS = 7 Dr hab. prof. US Piotr Briks Warunki zaliczenia: aktywność na zajęciach, kolokwia, egzamin pisemny Biblia - w całej historii literatury nie ma drugiej takiej księgi, która w tak fundamentalny sposób wpłynęłaby na rozwój kultury, kształtowanie się świadomości i mentalności ludzi, bieg historii, kierunki badań naukowych, malarstwo, rzeźbę, literaturę, a nawet język naszych codziennych rozmów. W oparciu o jej przesłanie powstawały religie, wokół niej gromadziły się wspólnoty wierzących, od ponad dwu tysięcy lat szuka się w niej odpowiedzi na fundamentalne pytania, pociechy, natchnienia, drogi do Boga. Księga ta czytana była na wielkich zgromadzeniach i w domowym zaciszu. Na temat Biblii napisano nieprzeliczoną ilość artykułów i książek. Mimo to, jej treść znana jest obecnie dość wyrywkowo i powierzchownie, wciąż jeszcze opinie krążące o niej pełne są nieporozumień i stereotypów. Co gorsza kolejne pokolenia młodych ludzi nawet nie próbują do niej sięgać, tym samym pozbawiając się dostępu do prawdziwej skarbnicy motywów i symboli, których pełna jest sztuka i kultura oraz idei, z których czerpały najznamienitsze umysły naszej cywilizacji. Zajęcia poruszać będą następujące tematy: historia powstawania ksiąg biblijnych, struktura Biblii, charakterystyka wybranych ksiąg, prezentacja środowiska i uwarunkowań, w jakich kształtowały się poszczególne nurty reprezentowane na kartach Biblii, przedstawienie głównych treści w ich kontekście religijnym, kultycznym i kulturowym oraz wprowadzenie w metody analizy tekstów biblijnych. Schedl C., Historia Starego Testamentu, Tuchów 1995 Warzecha J. Dawny Izrael, Warszawa 1996 Homerski J. (red.), Wstęp ogólny do Pisma Świętego, Poznań

10 Kudasiewicz J., Teologiczno-praktyczny wstęp do Pisma Świętego, Lublin 1995 Szlaga J. (red.), Wstęp ogólny do Pisma Świętego, Poznań 1986 Alexander D. i P. (red.), Przewodnik po Biblii, Warszawa 1997 Metzger B., Coogan M. (red.), Słownik wiedzy biblijnej, Warszawa 1997 Bright J., Historia Izraela, Warszawa 1994 Frankowski J. (red.), Wprowadzenie w myśl i wezwanie ksiąg biblijnych, tomy 1-10, Warszawa Świderkówna A., Rozmowy o Biblii, Warszawa 1995 Świderkówna A., Rozmów o Biblii ciąg dalszy, Warszawa 1996 Świderkówna A., Rozmowy o Biblii: Nowy Testament, Warszawa 2002 Shanks H., Starożytny Izrael, Warszawa 2007 Millard A., Skarby czasów Biblii, Warszawa 2000 Wstęp do nauki o literaturze Sem. 1 / ZO 30 W Wykład ECTS = 2 Dr hab. prof. US Piotr Michałowski Warunki zaliczenia: obecność na wykładach, możliwość podwyższenia oceny poprzez szczególną aktywność w trakcie wykładów lub indywidualne ustne zdawanie z zakresu przewidzianego przedmiotem Literaturoznawstwo w systemie nauk. Dyscypliny literaturoznawcze. Literatura w systemie sztuk. Gatunki literaturoznawcze. Teoria procesu literackiego. Wybrane kierunki i metodologie: semiotyka, fenomenologia, dekonstrukcjonizm. 1. Henryk Markiewicz. Polska nauka o literaturze. Warszawa 1985, 2. Zofia Mitosek: Teorie badań literackich. Warszawa A. Burzyńska, M.P. Markowski: Teorie literatury XX wieku. Kraków Problemy teorii literatury. Seria Wrocław Wstęp do nauki o języku Sem. 1 / ZO 30 W Wykład ECTS = 2 Dr Piotr Wojdak Sprawdzian pisemny Językoznawstwo jako zbiór nauk. Kategorie językowe. Poziomy analizy języka. Wybrane zagadnienia historii językoznawstwa. Współczesne szkoły i nurty językoznawstwa. Praktyczne zastosowanie badań nad językiem. Pojęcia i zasady analizy porównawczej języków. Teoria i zastosowania badań kontrastywnych. Modele struktury języków naturalnych z wykorzystaniem wybranych pojęć matematyki. Teoria gramatyk formalnych z zastosowaniem do języków oprogramowania. Językoznawstwo a nauki komunikacyjne. Cele zajęć Znajomość najważniejszych paradygmatów metodologicznych i szkół językoznawstwie dawnego i dzisiejszego. Świadomość wielości dyscyplin językoznawczych i związków językoznawstwa z innymi naukami. Krytyczna analiza porównawcza teorii językoznawczych. J. Bańczerowski, J. Pogonowski, T. Zgółka, Wstęp do językoznawstwa. Skrypt dla studentów studiów uniwersyteckich. Poznań I. Bobrowski, Zaproszenie do językoznawstwa. Kraków Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Red. K. Polański. Wrocław 1999 (wyd. II). R. Grzegorczykowi, Wstęp do językoznawstwa. Warszawa C. Lachu, Zarys językoznawstwa ogólnego. Opole Gramatyka opisowa języka łacińskiego Sem. 1 / ZO 30 Ć Ćwiczenia ECTS = 2 Mgr Ewa Woltman Warunki zaliczenia: Kolokwium pisemne 10

11 Założenie podstawowe: przekazanie wiedzy z zakresu zasad wymowy, fleksji i składni zdań łacińskich w celu przygotowania studentów do opanowania języka łacińskiego na poziomie pozwalającym na poprawne cytowanie autorów starożytnych i nowołacińskich, tłumaczenie zdań współrzędnie złożonych oraz prostych tekstów łacińskich. Tematyka ćwiczeń: 1. Zasady wymowy, iloczas, akcent. 2. Rzeczowniki deklinacji I-V. 3. Składnia nazw miast. 4. Przyimki. 5. Przymiotniki deklinacji I-II, przymiotniki deklinacji III. 6. Stopniowanie przymiotników - ablativus comparativus, genetivus partitivus. 7. Tworzenie, stopniowanie przysłówków. 8. Liczebniki. 9. Zaimki. 10. Czasowniki koniugacji I-IV, czasownik esse, composita z esse, czasowniki : volo, malo, nolo, fero, eo, fio; czasy indicativi activi et passivi: praesens, imperfectum, futurum I, perfectum, plusquamperfectum, futurum II; imperativus; rzeczownik odczasownikowy (gerundium); imiesłowy: participium praesentis activi, perfecti passivi, futuri activi et passivi. 11. Zdanie proste i złożone w stronie czynnej i biernej. 12. Następstwo czasów w zdaniach z indicativem w orzeczeniu. J. Wikarjak, Gramatyka opisowa języka łacińskiego. Gramatyka opisowa języka łacińskiego Sem. 2 / ZO 30 Ć Ćwiczenia ECTS = 3 Mgr Ewa Woltman Warunki zaliczenia: Kolokwium pisemne Założenie podstawowe: przekazanie wiedzy z zakresu fleksji i składni zdań łacińskich w celu przygotowania studentów do opanowania języka łacińskiego na poziomie pozwalającym na tłumaczenie oryginalnych tekstów autorów starożytnych i nowołacińskich. Tematyka ćwiczeń: 1. Ablativus absolutus. 2. Czasownik cd. - czasy coniunctivi activi et passivi : praesens, imperfectum, pefectum, plusquamperfectum. 3. Verba deponentia, semideponentia, verba defectiva. 4. Składnia accusativus cum infinitivo. 5. Składnia nominativus cum infinitivo. 6. Accusativus duplex, nominativus duplex. 7. Coniugatio periphrastica activa. 8. Coniugatio periphrastica passiva. 9. Funkcje koniunktiwu w zdaniach głównych. 10. Coniunctivus w zdaniach podrzędnych consecutio temporum (zdania pytające zależne, celowe, dopełnieniowe, czasowe, przyczynowe, przyzwolone.) 11. Zdania skutkowe. 12. Okresy warunkowe. 13. Użycie form deklinacyjnych uzupełnienie. J. Wikarjak, Gramatyka opisowa języka łacińskiego. Poetyka opisowa Sem. 2 / ZO i 3 / ZO // konwersatorium ECTS = Mgr Paweł Wolski Aktywność na zajęciach; sprawdzian pisemny 1. Wyznaczniki literatury 2. Społeczne uwarunkowania i funkcje wypowiedzi poetyckiej 3. Elementy stylistyki 4. Wybrane zagadnienia z wersyfikacji 5. Strofika 6. Wprowadzenie do genologii 7. Kompozycja 8. Stylizacja, pastisz, parodia, trawestacja 9. Podstawowe kategorie epiki 10. Dramat 11

12 11. Poetyka wobec tekstów nieliterackich B. Chrząstowska, S. Wysłouch, Poetyka stosowana. Warszawa 1978 (lub wyd. nowsze); A. Kulawik, Poetyka. Wstęp do teorii dzieła literackiego. Warszawa J. Sławiński, A. Okopień-Sławińska, M. Głowiński, Zarys teorii literatury. Warszawa 1978 (lub wyd. nowsze); Słownik terminów literackich. Pod red. J. Sławińskiego. Wrocław 1998 (lub wyd. nowsze). Filozofia starożytna Sem. 1 / E 30 W Wykład ECTS = 2 dr Marta Trybowska Egzamin ustny Wykład ma na celu wprowadzenie podstawowych kategorii i idei filozoficznych oraz zaprezentowanie podstawowych nurtów filozoficznych starożytnej Grecji i Rzymu. Poszczególne tematy to: szkoła jońska; Heraklit i Parmenides; związek pitagorejski i matematyczna interpretacja świata; atomizm Demokryta; epistemologiczny, ontologiczny i etyczny relatywizm sofistów; Sorates; Plaona teoria idei; metafizyka, epistemologia i etyka Arystotelesa; szkoły hellenistyczne; Filon Aleksandryjski, neoplatonizm Plotyna; początki myśli chrześcijańskiej. A.Krokiewicz, Zarys filozofii greckiej, Warszawa. G.Reale, Historia filozofii starożytnej, t.1-5, Lublin W.Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. I, kilka wydań. Mitologie śródziemnomorskie Sem. 1 / ZO 15 W + 15 K Wykład + konwersatorium ECTS = 3 Prof. Stefan Zawadzki Znajomość i rozumienie głównych tez wykładu i lektur Celem wykładu będzie przedstawienie podstawowej wiedzy o mitach poszczególnych ludów orientalnych zamieszkujących bezpośrednio w basenie Morza Śródziemnego (mitologia hetycka, hurycka, mitologie obszaru Lewantu i Egiptu), ale także Mezopotamii ze względu na wpływ mitologii mezopotamskiej na ww. mitologie. Przyjrzymy się także sposobom, w jaki poszczególne ludy odpowiadały na tak podstawowe pytania: pojawienie się świata bogów i ludzi, ich wzajemne relacje, sens ludzkiego życia, itp. Mity akadyjskie, (red.) M. Kapełuś, Warszawawa Mity sumeryjskie, (red.) M. Kapełuś, Warszawawa Morenz S., Bóg i człowiek w starożytnym Egipcie, Warszawa Popko M., Mitologia hetyckiej Anatolii, Warszawa Mitologie śródziemnomorskie Sem. 2 / ZO 15 W + 15 K Wykład + konwersatorium ECTS = 4 Dr hab. Piotr Urbański, prof. nadzw. US Inni pracownicy i doktoranci ZLiTA Aktywna obecność na zajęciach, prezentacja, kolokwium pisemne 1. Mitologia w systemie religijnym Greków i Rzymian. 2. Mit jako zjawisko kulturowe. Starożytni mitografowie. 3. Przegląd najważniejszych mitów greckich i rzymskich (początek świata i ludzkości, Prometeusz, bogowie przedolimpijscy, bogowie olimpijscy, Herakles, Orfeusz i Eurydyka, Narcyz, Atreus i jego ród, wojna trojańska., wędrówka Eneasza, mityczne początki Rzymu. 4. Mitologia rzymska wobec greckiej i tradycji italskiej. 1. Owidiusz, Metamorfozy. Najlepiej wyd. w serii BN (przeł. A. Kamieńska i S. Stabryła) 2. Z. Kubiak, Mitologia Greków i Rzymian. Warszawa 1997 i wyd. nast. 3. P. Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław 1987 i wyd. nast. 12

13 Translatorium łacińskie [opis ogólny] ROK II Sem. III VI konwersatorium ECTS - 3 lub 2 (w Dr hab. Piotr Urbański, prof. nadzw. US Dr Agnieszka Borysowska Mgr Elżbieta Włodarczyk Pracownicy i doktoranci ZLiTA Dr Małgorzata Cieśluk Dr Jarosław Nowaszczuk Mgr Ewa Woltman Mgr Jowita Zabuska Obowiązuje zaliczenie: Trzech translatorów w sem. III Czterech translatorów w sem. IV Trzech translatorów w sem. V Trzech translatorów w sem. VI Dodatkowo zaliczone translatora mogą pełnić funkcję konwersatoriów monograficznych. Student zobowiązany jest do zaliczenia jednego konwersatoriów w semestrze jako egzaminu, pozostałych jako zaliczenie z oceną. Literatura podstawowa podana jest w opisie każdego z translatorów. Dodatkowa literatura zostanie podana na pierwszych zajęciach, w osoby prowadzącej. Translatorium łacińskie I. Nepos Sem. III VI, zalecany III konwersatorium ECTS - 3 lub 2 (w Mgr Ewa Woltman Pracownicy i doktoranci ZLiTA Nepos, Wybrane żywoty K. Kumaniecki, Literatura rzymska: okres cyceroński. Warszawa Dodatkowa literatura zostanie podana na pierwszych zajęciach, w osoby prowadzącej. 13

14 Translatorium łacińskie II. Caesar, De bello Gallico Sem. III VI, zalecany III Konwersatorium ECTS - 3 lub 2 (w Dr Agnieszka Borysowska Pracownicy i doktoranci ZLiTA Caesar, De bello Gallico K. Kumaniecki, Literatura rzymska: okres cyceroński. Warszawa Dodatkowa literatura zostanie podana na pierwszych zajęciach, w osoby prowadzącej. Translatorium łacińskie III. Owidiusz, Metamorfozy Sem. III VI, zalecany III Konwersatorium ECTS - 3 lub 2 (w Dr Agnieszka Borysowska Mgr Elżbieta Włodarczyk Pracownicy i doktoranci ZLiTA Owidiusz, Metamorfozy S. Stabryła, Owidiusz świat poetycki. Wrocław M. Cytowska, H. Szelest, Literatura rzymska: okres augustowski. Warszawa Dodatkowa literatura zostanie podana na pierwszych zajęciach, w osoby prowadzącej. Translatorium łacińskie IV. Horacy, Carmina Sem. III VI, zalecany IV Konwersatorium ECTS - 3 lub 2 (w Dr Agnieszka Borysowska 14

15 Dr hab. Piotr Urbański, prof. nadzw. US Pracownicy i doktoranci ZLiTA Horacy, Carmina A. Wójcik, Talent i sztuka. Rzecz o poezji Horacego. Wrocław M. Cytowska, H. Szelest, Literatura rzymska: okres augustowski. Warszawa Dodatkowa literatura zostanie podana na pierwszych zajęciach, w osoby prowadzącej. Translatorium łacińskie V. Elegia rzymska Sem. III VI, zalecany IV Konwersatorium ECTS - 3 lub 2 (w Dr Agnieszka Borysowska Pracownicy i doktoranci ZLiTA Wybór elegii rzymskich A. Bobrowski, Mitologia w rzymskiej elegii i liryce miłosnej okresu augustowskiego. Kraków P. Grimal, Miłość w Rzymie. Przeł. J. R. Kaczyński. Warszawa 1990 lub wyd. późniejsze. Elegia poprzez wieki. Red. J. Lewandowski. Poznań M. Cytowska, H. Szelest, Literatura rzymska: okres augustowski. Warszawa M. Cytowska, H. Szelest, Literatura rzymska: okres cesarstwa. Warszawa Dodatkowa literatura zostanie podana na pierwszych zajęciach, w osoby prowadzącej. Translatorium łacińskie VI. Awienus i Germanik Aratea Sem. III VI, zalecany IV Konwersatorium ECTS - 3 lub 2 (w Mgr Elżbieta Włodarczyk Pracownicy i doktoranci ZLiTA 15

16 Awienus i Germanik Aratea M. Cytowska, H. Szelest, Literatura rzymska: okres cesarstwa. Warszawa R. Piętka, Kaliope i Urania: rzymskie poematy mitologiczne. Poznań Dodatkowa literatura zostanie podana na pierwszych zajęciach, w osoby prowadzącej. Translatorium łacińskie VII. Wergiliusz, Eneida Sem. III VI, zalecany IV Konwersatorium ECTS - 3 lub 2 (w Dr Agnieszka Borysowska Pracownicy i doktoranci ZLiTA Wergiliusz, Eneida S. Stabryła, Wergiliusz świat poetycki. Wrocław K. Zarzycka-Stańczak, Iterum digna legi. Przybliżenia wergiliańskie. Lublin M. Cytowska, H. Szelest, Literatura rzymska: okres augustowski. Warszawa Dodatkowa literatura zostanie podana na pierwszych zajęciach, w osoby prowadzącej. Translatorium łacińskie VIII. Cyceron, Mowy Sem. III VI, zalecany IV Konwersatorium ECTS - 3 lub 2 (w Dr Agnieszka Borysowska Dr Jarosław Nowaszczuk Pracownicy i doktoranci ZLiTA Cyceron, Wybór mów K. Kumaniecki, Literatura rzymska: okres cyceroński. Warszawa Dodatkowa literatura zostanie podana na pierwszych zajęciach, w osoby prowadzącej. Translatorium łacińskie Sem. III VI, zalecany 16

17 X. Seneka, Thyestes IV lub V Konwersatorium ECTS - 3 lub 2 (w Dr hab. Piotr Urbański, prof. nadzw. US Pracownicy i doktoranci ZLiTA Seneka, Thyestes Z. Żygulski, Tragedie Seneki a dramat nowożytny do końca XVIII wieku. Cz. I. Lwów P. Grimal, Seneka. Warszawa M. Cytowska, H. Szelest, Literatura rzymska: okres cesarstwa. Warszawa Dodatkowa literatura zostanie podana na pierwszych zajęciach, w osoby prowadzącej. Język obcy nowożytny Sem. III / ZO i 4 / ZO 30 L // 30 L Lektorat ECTS = Lektorzy z Akademickiego Centrum Językowego Zostaną podane na pierwszych zajęciach/ Treści kształcenia: Kształcenie i rozwijanie podstawowych sprawności językowych pisania, czytania, mówienia, rozumienia. Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: poprawnego posługiwania się językiem w zakresie podstawowych rodzajów komunikacji językowej; komunikowania się w typowych sytuacjach społecznych; poprawnego redagowania tekstów oraz wyrażania sądów i opinii. Elementy kształcenia w zakresie wiedzy o akwizycji i uczeniu się języka obcego. Zostanie podana na pierwszych zajęciach, w wybranego języka. Poetyka opisowa Sem. 2 / ZO i 3 / ZO Konwersatorium ECTS = Mgr Paweł Wolski Aktywność na zajęciach; sprawdzian pisemny 1. Wyznaczniki literatury 2. Społeczne uwarunkowania i funkcje wypowiedzi poetyckiej 3. Elementy stylistyki 4. Wybrane zagadnienia z wersyfikacji 5. Strofika 6. Wprowadzenie do genologii 7. Kompozycja 8. Stylizacja, pastisz, parodia, trawestacja 9. Podstawowe kategorie epiki 10. Dramat 11. Poetyka wobec tekstów nieliterackich B. Chrząstowska, S. Wysłouch, Poetyka stosowana. Warszawa 1978 (lub wyd. nowsze); 17

18 A. Kulawik, Poetyka. Wstęp do teorii dzieła literackiego. Warszawa J. Sławiński, A. Okopień-Sławińska, M. Głowiński, Zarys teorii literatury. Warszawa 1978 (lub wyd. nowsze); Słownik terminów literackich. Pod red. J. Sławińskiego. Wrocław 1998 (lub wyd. nowsze). Historia starożytnego Rzymu Sem. 3 / E 30 W Wykład ECTS = 3 Udział w wykładach Zaliczenie egzaminu pisemnego Dr Danuta Okoń Przedmiot poświęcony jest historii starożytnego Rzymu, ze szczególnym uwzględnieniem głównych wydarzeń jego historii politycznej. Początek rozważań stanowi przybycie Italików na tereny Italii, zakończenie zaś likwidacja Cesarstwa Rzymskiego na Zachodzie. W trakcie zajęć zostaną zaprezentowane wszystkie epoki dziejów rzymskich czyli okresy: monarchii, Republiki, Cesarstwa (z podziałem na pryncypat i dominat). - M. Jaczynowska, Historia starożytnego Rzymu, Warszawa M. Jaczynowska, Dzieje Imperium Romanum, Warszawa M. Cary, H. Hayes-Scullard, Dzieje Rzymu, Warszawa A. Ziółkowski, Historia Rzymu, Poznań Literatura i kultura rzymska Sem. 3 / ZO i 4 / E 15 W = 15 K // 15 W + 15 K Wykład + konwersatoria ECTS = Dr hab. Piotr Urbański, prof. nadzw. US Dr Agnieszka Borysowska Ocena aktywności na zajęciach, egzamin pisemny (test) i ustny (zagadnienia problemowe) 1.Warunki powstania literatury rzymskiej: tło historyczne, literatura grecka i łacińska, jednostkowość i gatunek, dialog z czytelnikiem i techniki literackie, idee: podbój świata intelektualnego (poezja, myśl, nauczanie); starorzymska mentalność vs nowe idee 2.Zarys rozwoju literatury w poszczególnych okresach: tło historyczne, warunki rozwoju literatury, literatura grecka i łacińska, gatunki, język i styl, idee 3.Epoki, autorzy i dzieła przegląd. 4.Główne kategorie kultury rzymskiej: religia i magia, miłość, seks, miasto, rozrywki, widowiska, i inne 5.Człowiek Rzymu. 6.Wskazówki do studiowania literatury rzymskiej. S. Stabryła, Historia literatury starożytnej Grecji i Rzymu. Zarys. Wrocław (tu: cz. II Literatura rzymska). S. Stabryła, Starożytny Rzym. Warszawa L. Winniczuk, Ludzie, zwyczaje i obyczaje starożytnej Grecji i Rzymu. Wyd. dowolne. Człowiek Rzymu. Pod red. A. Giardiana. Warszawa Wyd. dowolne. Technologia informacyjna Sem. 4 / ZO 30 Ć Ćwiczenia ECTS = 2 Z Mat.-Fiz. Warunki zaliczenia: według ustaleń prowadzącego zajęcia. wykaz zagadnień zostanie podany na pierwszych zajęciach Podstawowa bibliografia zostanie podana na pierwszych zajęciach. Wychowanie fizyczne Sem. 3/ ZO i 4 / ZO 30 Ć // 30 Ć Ćwiczenia ECTS = Warunki zaliczenia: według ustaleń prowadzącego zajęcia. 18

19 Zajęcia ruchowe o charakterze ruchowym lub rekreacyjnym. Brak Turystyka krajów biblijnych cz. I i II Sem. 3 / ZO i 4 / ZO 30 W // 30 W Wykład monograficzny ECTS = 2+2 dr hab. prof. US Piotr Briks Warunki zaliczenia przedmiotu/formy oceny pracy studenta: Zaliczenie znajomości chronologii I tysiąclecia BC w Palestynie oraz mapy Bliskiego Wschodu, aktywność na zajęciach, zaliczenie i egzamin pisemne. Z roku na rok coraz więcej Polaków wyjeżdża za granicę. Nie jest to wyłącznie turystyka rekreacyjna czy wypoczynkowa. Bardzo wiele osób decyduje się na wyjazdy połączone ze zwiedzaniem, wyprawy studyjne czy pielgrzymki. W tym przypadku najbardziej ulubionym kierunkiem wyjazdów są kraje basenu Morza Śródziemnego, a w szczególności te, związane z korzeniami naszej cywilizacji, znane nam z lekcji historii, języka polskiego, z lektur, obrazów, starych książek podróżniczych czy z kart Biblii. Wykład poświęcony turystyce tych właśnie regionów podzielony będzie na dwie niezależne części: cz. I Izrael i Palestyna cz. II Egipt, Jordania, Liban, Syria, Turcja, Grecja W ramach wykładów przedstawione zostaną podstawowe wiadomości związane z historią, geografią historyczną i obecną poszczególnych krajów, archeologią wybranych miejsc oraz praktyczne uwagi dotyczące zwiedzania w prezentowanych krajach. Wykłady ilustrowane będą slajdami z omawianych tras. Proponowany wykład dotyczy specyficznego aspektu wymienionych krajów a mianowicie ich związku z Biblią. Wybór prezentowanych miejsc podyktowany będzie więc przede wszystkim kontekstem biblijnym. Z tego też względu obok prezentacji pozostałości po starożytnych kulturach, ukazywane będą związane z wydarzeniami biblijnymi miejsca kultu, świątynie, tradycje chrześcijańskie oraz naświetlone zostaną szanse i problemy związane z ruchem pielgrzymkowym w tym rejonie świata. Analizowane będą również powiązane z prezentowanymi miejscami teksty biblijne. Historia książki i bibliotek w świecie Sem. III-VI / ZO 30 W śródziemnomorskim Wykład ECTS = 2 Dr Agnieszka Borysowska Warunki zaliczenia przedmiotu/formy oceny pracy studenta Kolokwium pisemne Świat śródziemnomorskiego antyku jest kolebką europejskiego nurtu historii książki, rozumianej także jako dzieje kształtowania się i przemian związanych z książką zawodów: wydawcy, księgarza, bibliotekarza, bibliografa i wyłaniania się poszczególnych dyscyplin naukowych wchodzących dziś w zakres bibliologii: edytorstwa, księgarstwa, bibliotekoznawstwa, bibliografii. Celem wykładu jest przedstawienie wpływu, jaki wywierają książki na jednostki i zbiorowości od czasów starożytnych po dzień dzisiejszy, ukazanie historii książki jako przewodniczki po przeszłości i przepustki do współczesnej cywilizacji. - B. Bieńkowska, E. Maruszak, Książka na przestrzeni wieków. Warszawa S. Dhal, Dzieje książki. Wrocław K. Głombiowski, H. Szwejkowska, Książka rękopiśmienna i biblioteka w starożytności i średniowieczu. Wyd. 3. Warszawa Tragedia i tragizm w dramaturgii Młodej Polski, Dwudziestolecia Sem. III-VI / ZO 30 W 19

20 Wykład monograficzny ECTS = 2 Dra hab. Mirosława Kozlowska, prof. US - obecność na wykładach; - pozytywny wynik egzaminu pisemnego Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z najważniejszymi koncepcjami tragizmu oraz możliwości funkcjonowania tragedii jako gatunku w refleksji teoretycznoliterackiej, krytycznoliterackiej oraz teatralnej okresów: Młodej Polski, Dwudziestolecia. Uwzględnione zostaną zagadnienia z zakresu dramatu wymienionych okresów oraz problemy związane z teatralną inscenizacją tragedii antycznej, szekspirowskiej, oświeceniowej oraz dramatów tragicznych i tragedii omawianych okresów literackich. Teksty literackie: M. Maeterlinck, Wnętrze. W: Dramaty wybrane, pod red. K. Pleśniarowicza. Commedia Kraków 1994 (lub inne wyd.) S. Wyspiański, Warszawianka, wyd. dowolne; H. Ibsen, Dzika kaczka, wyd. dowolne. G. Zapolska, Ich czworo. Tragedia ludzi głupich, wyd. dowolne S. Wyspiański, Sędziowie, wyd. dowolne; S. Wyspiański, Klątwa, wyd. dowolne; Opracowania: O dramacie. Od Hugo do Witkiewicza. Red. E. Udalska. Warszawa Tragedia w okresie Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego. Wybór tekstów dla studentów specjalności: wiedza o kulturze, kultura i tradycja antyczna. Wybór i oprac. Mirosława Kozłowska. Szczecin I. Sławińska, Tragedia w epoce Młodej Polski. Z zagadnień struktury dramatu. Towarzystwo Naukowe w Toruniu. Prace Wydziału Filologiczno-Filozoficznego, t.1, z.2. Toruń S. Srebrny, Teatr grecki i polski. Warszawa Dramat polski. Interpretacje. Cz. 1 i 2. Pod red. J. Ciechowicza i Z. Majchrowskiego. Gdańsk Ojcowie Kościoła Zachodniego Sem. III VI / ZO 30 W Wykład ECTS = 2 Dr Jarosław Nowaszczuk 1/ Pisemne zaliczenie materiału przeznaczonego do przygotowania (raz w ciągu 2/ Przeprowadzenie i prezentacja kwerendy w zakresie życiorysu, twórczości i opracowań dotyczących wskazanej postaci 3/ Ustne zaliczenie znajomości treści Wyznań Augustyna z Hippony Wykład ma na celu zaznajomienie z najwybitniejszymi postaciami piśmiennictwa chrześcijańskiego schyłku antyku i początku wieków średnich. Jako podstawa dla działań praktycznych przedstawione zostaną najpierw następujące zagadnienia teoretyczne: nowa sytuacja chrześcijaństwa po edykcie Mediolańskim; kryzys Cesarstwa Zachodniorzymskiego; wędrówki ludów; wielka dyskusja teologiczna Kościoła Wschodniego i Zachodniego; pierwsze sobory; spór trynitarny; spór chrystologiczny; herezje starożytne; wybitne postaci i ich wpływ na ujmowanie prawd dogmatycznych; ojcowie i pisarze kościelni; zasady kategoryzacji; wyznaczniki formalne porządkowania; odrębny sposób datowania początku średniowiecza. Następny etap to prezentacja samych postaci. W oparciu o przeprowadzoną przez studentów kwerendę przedstawieni zostaną: na Zachodzie: Ambroży z Mediolanu, Augustyn z Hippony, Hieronim, Grzegorz Wielki; Hilary z Poitiers, Piotr Chryzolog, Leon Wielki, Izydor z Sewilli; na Wschodzie: Atanazy, Bazyli, Grzegorz z Nazjanzu, Jan Chryzostom, Efrem, Cyryl Jerozolimski, Grzegorz z Nyssy, Cyryl Aleksandryjski, Jan Damasceński. Ostatni etap stanowi analiza wybranych tekstów, najbardziej charakterystycznych dla pisarzy; po części pism łacińskich, po części tłumaczeń na język polski. Mają one ukazać: 1/ zakorzenienie w kulturze antycznej; 2/ żywotne zaangażowanie w problemy swoich czasów; 3/ nowatorskie interpretacje tekstów biblijnych i problemów dogmatycznych; 4/ nowe tendencje literackie: alegorezę, sensus plenior, encyklopedyzm. B. Altaner / A. Stuiber, Patrologia, PAX, Warszawa

21 Ks. Franciszek Drączkowski, Patrologia, Bernardinum, Pelplin-Lublin 1999 A. Hamman, Portrety Ojców Kościoła, PAX, Warszawa 1978 Pope Benedct XVI, The Fathers, Our Sunday Visitor 2008 Narodziny i rozwój cywilizacji Mezopotamii Sem. III-VI / ZO 30 W i jej wpływ na inne cywilizacje starożytnego Wschodu i początki cywilizacji greckiej Wykład ECTS = 2 Prof. Stefan Zawadzki Znajomość i rozumienie głównych tez wykładu i lektur Celem wykładu będzie przedstawienie narodzin i rozwoju cywilizacji mezopotamskiej od powstania miast państw po rozwój wielkich imperiów Asyrii i Babilonii. Szczególnie wiele miejsca poświęcimy rozwojowi piśmiennictwa, religii, architektury i sztuki wizualnej (rzeźba, płaskorzeźba, gliptyka), wskażemy na jej oddziaływanie na inne kręgi, zwłaszcza na obszar Syro-Palestyny, a z jego pośrednictwem na świat grecki. M. Van dr Mieroop, Historia starożytnego Wschodu, ok p.n..e, Kraków 2008 J. Śliwa, Sztuka i archeologia starożytnego Wschodu, Warszawa-Kraków A. Parrot, Biblia i starożytny świat, Warszawa Dzieje kultury europejskiej: średniowiecze Sem. III VI / ZO 30 W oświecenie Wykład ECTS = 2 Dr hab. Piotr Urbański, prof. nadzw. US Kolokwium pisemne Tworzenie się Europy na gruzach cesarstwa rzymskiego; Kultura zakonna od średniowiecza do oświecenia; Klasztor benedyktyński jako instytucja odtwarzająca instytucje imperium rzymskiego; Jezuici od powstania do kasaty; Trzy prerenesansy. Średniowieczne korzenie renesansowego humanizmu; Scholastyka vs. humanizm. Teologia humanistyczna a reformacja i kontrreformacja; Niepokoje antropologiczne XVI i XVII wieku; Spory o kształt chrześcijaństwa w XVI wieku: reformacja i kontrreformacja; Wzorce parenetyczne renesansu: książę, dworzanin, filozof, artysta: Wzorce parenetyczne baroku: kaznodzieja, mnich, uczony, artysta; Historia kultury jako historia pisma; Historia kultury jako historia czytania i biblioteki; Uniwersytet instytucja i idea. Peter Rietbergen, Europa. Dzieje kultury. Przeł. R. Bartołd. Warszawa 2001, s Historia życia prywatnego. Tom 3: Od renesansu do oświecenia. Red. R. Charter. Wrocław J. Delumeau, Cywilizacja Odrodzenia. Przeł. E. Bąkowska. Warszawa 1987 wyd. następne. Mitologia antyczna w operze włoskiej XVII i Sem. III VI / ZO 30 W lub XVIII wieku Wykład lub konwersatoria ECTS = 2 lub 3 Dr hab. Piotr Urbański, prof. nadzw. US Aktywność na zajęciach; sprawdzian pisemny Narodziny opery. Konstrukcja operowego libretta. Przegląd dzieł: Peri, Dafne; Monteverdi, Orfo; Cavalli, La Calisto; Vivaldi, Ercole sul Termodonte; Gluck, Orfeusz i Eurydyka; Gluck, Alceste; Mozart, Apollo et Hyacinthus; i inne. Serie tematyczne. P. Kamiński, Tysiąc i jedna opera. T Kraków Opera. Kompozytorzy, dzieła, wykonawcy. Red. A. Batta. Koeln Mit człowiek literatura. Praca zbiorowa. Kraków Pozostała literatura zostanie podana na pierwszych w zajęciach, w formy zajęć w danym roku. Antropologia kultury dawnej Sem. III-VI / ZO 30 W Wykład ECTS - 2 : 21

22 dr hab. Dariusz Śnieżko, prof. US frekwencja, kolokwium Zagadnienia: 1. Antropologia: główne pojęcia, terminy i zagadnienia 2. Antropologia wobec innych dyscyplin humanistycznych 3. Historia antropologii 4. Swojskie i obce w kulturze staropolskiej 5. Cywilizacja - barbarzyństwo - dzikość 5. Czas i jego koncepcje 6. Utopie w historii kultury dawnej 7. Głos - pismo - druk 8. Karnawał i karnawalizacja 9. Ciało i płeć 1. J. Szacki, Spotkania z utopią. Warszawa M. Bachtin, Twórczość Franciszka Rabelais go a kultura ludowa średniowiecza i renesansu. Tłum. A. i A. Goreniowie. Oprac., wstęp i weryfikacja przekładu S. BalbusKraków T. Todorov, Odkrywanie Ameryki. Problem Innego. Przeł. J. Wojcieszak. Warszawa Antropologia kultury. Wstęp i redakcja A. Mencwel. Warszawa 2005 Topografia artystyczna Rzymu Sem. III VI / ZO Konwersatorium ECTS - 2 lub 3 (w Mgr Olaf Kwapis : 1. Dobre i systematyczne przygotowanie do zajęć, 2. Zaliczenie zadań praktycznych (referaty i krótkie prezentacje określone programem zajęć) Zaliczenie końcowe: test Celem przedmiotu jest prezentacja chronologii przemian urbanistycznych Rzymu ab urbe condita po współczesność oraz towarzyszących topografii miasta artefaktów wraz z historycznymi kontekstami ich powstawania. Treści kształcenia obejmują zagadnienia historycznego rozwoju przestrzeni urbanistycznej Rzymu, ze szczególnym uwzględnieniem kształtowania tkanki artystycznej miasta w porządku dróg historycznych. Studenci zapoznają się z dziejami siedmiu wzgórz, wokół których kształtowała się historia miasta. Poznają mechanizmy powstania centrów władzy świeckiej i religijnej oraz sposobu jej artystycznej prezentacji, wpisanej w topografię miasta, co pozwoli zrozumieć w jaki sposób cesarskie, a później papieskie fundacje tworzyły specyfikę centrum państwa, a później Kościoła Rzymskiego. Zapoznanie się z urbanistyką imperialnego Rzymu, a następnie nałożoną na to siatką dróg chrześcijańskiego Urbs pozwoli zrozumieć znaczenie topografii artystycznej Rzymu. Dla pełnego obrazu przemian w topografii Rzymu należy zapoznać się również z historią Rzymu Savoyów jako stolicy zjednoczonej Italii. Brak polskiej literatury obejmującej całość zagadnienia. Fragmenty stosownych pozycji zostaną podane w rozkładzie materiału na pierwszych zajęciach. Świat antyczny we współczesnej kulturze Sem. III VI / ZO masowej Konwersatorium ECTS - 2 lub 3 (w Mgr Aleksandra Mielniczek : Praca pisemna i odpowiedź ustna Zajęcia stanowią przegląd współczesnych spojrzeń na kulturę i historię starożytnej Grecji i Rzymu. Głównym obiektem zainteresowania są współczesne produkcje filmowe oparte na antycznych motywach. Tematyka zajęć obejmuje podstawowe zagadnienia filmoznawstwa i psychoanalizy dzieł filmowych.. W ramach przedmiotu poruszane będą takie tematy jak: portret psychologiczny filmowego herosa, użycie filmu jako narzędzia propagandowego wpływ filmów o tematyce antycznej na współczesną kulturę popularną. Celem zajęć jest ukazanie mechanizmów wykorzystania motywów antycznych przez kulturę masową oraz kształtowanie 22