Telekomunikacja satelitarna w Siłach Zbrojnych RP Wykorzystanie technologii kosmicznych i technik satelitarnych dla polskiej administracji prowadzący: Dariusz Koenig Prezes Zarządu KenBIT Sp.j. ul. Żytnia 15 lok. 22 01-014 Warszawa tel. 22 862 43 80 fax. 22 862 43 81 e-mail: kenbit@kenbit.pl
AGENDA Początek ery łączności satelitarnej Początki łączności satelitarnej SZ RP System Inmarsat System VSAT Przykład mobilnego systemu łączności satelitarnej VSAT
Początek ery łączności satelitarnej, rok 1962
Rok 1962 wystrzelenie pierwszego satelity (Telstar-1) do retransmisji danych i programu telewizyjnego Satelita zbudowany przez USA w czasach zimnej wojny Umieszczony na niskiej orbicie z okresem obiegu ziemi ok. 2,5h Możliwość transmisji danych zaledwie w ciągu 20 minut każdego obiegu ziemi
Rok 1964 wystrzelenie pierwszego satelity telekomunikacyjnego (Syncom-3) umieszczonego na orbicie geostacjonarnej Satelita produkcji USA Orbita geostacjonarna umożliwia stałą łączność Protoplasta satelitów produkowanych i używanych do dziś
Lata 80-te. Początki łączności satelitarnej w SZ RP
Stacja R-440 Kristal Jeden z pierwszych terminali typu VSAT Na wyposażeniu Wojska w latach 80-tych. W skład jednego terminala wchodziło aż 5 wozów z wyposażeniem Duże opóźnienie i zniekształcenie transmisji głosu Duże zapotrzebowanie mocy Transmisja w oparciu o rosyjskiego satelitę
Stacja R-440 Kristal wersja z przyczepą
Lata 90-te. System INMARSAT
System VSAT w latach 90-tych miał dwa poważne ograniczenia: nie posiadał zasięgu globalnego terminale były dość dużych rozmiarów W wyniku tego w latach 90-tych dużą popularność zdobyły terminale systemu Inmarsat.
Pierwotnym zastosowaniem systemu Inmarsat było zapewnienie łączności dla okrętów i jachtów dalekomorskich. System Inmarsat dzięki rozmieszczeniu swoich satelit posiada zasięg niemal globalny (z wyłączeniem stref podbiegunowych) Dzięki swej mobilności znalazł szerokie zastosowanie także wśród użytkowników lądowych Dzięki terminalom niewielkich rozmiarów znalazł zastosowanie w: ratownictwie, policji, wojsku jak również i wśród użytkowników prywatnych
Innym systemem który rozpoczął swoje działanie pod koniec lat 90-tych jest system Iridium Przeznaczony głównie do komunikacji głosowej ale i tekstowej (sms) oraz niewielkich transmisji danych System pierwotnie składał się z 77 satelit krążących na 6 różnych orbitach niskich Jest to pierwszy system o zasięgu w pełni globalnym
W wojsku, terminali satelitarnych systemu INMARSAT (Mini-M, Explorer) używano do zapewnienia łączności z pododdziałami i grupami operacyjnymi za granicą (b. Jugosławia, Liban itp.) Dla zastosowań wojskowych, łączność poprzez system Inmarsat ma jednak swoje poważne ograniczenie, mianowicie niska przepustowość (od 64 kb/s w na początku lat 90 po ok. 768 kb/s obecnie)
XXI wiek. System VSAT
Przepustowość systemu Inmarsat niezaspokajająca wymagań wojska oraz sukcesywne zmniejszanie się terminali VSAT spowodowały zwiększenie inwestycji Sił Zbrojnych w systemy łączności VSAT Największy wpływ na podjęcie takiej decyzji miał rok 2003 i misja w Iraku gdzie konieczne było zapewnienie łączności operacyjnej i prywatnej dla 1500 żołnierzy Zapewniono wtedy łączność VSAT o przepustowości 2Mb/s w oparciu o terminale komercyjne
Na przestrzeni lat powstało bardzo wiele typów terminali VSAT w zależności od wymaganej przepustowości i sposobu wykorzystania
Dzięki nowym technologiom zastosowanym przy budowie satelit komunikacyjnych jak i samych terminali możliwa jest miniaturyzacja sprzętu przy jednoczesnym zmniejszeniu zapotrzebowania prądowego i zwiększeniu przepustowości Przykładem są najnowsze terminale przenośne mieszczące się w plecaku
Przykład mobilnego systemu łączności satelitarnej VSAT
Na przestrzeni ostatnich 10 lat do Sił Zbrojnych RP dostarczono około 100 terminali satelitarnych, różnych typów o średnicy anteny od 3,8m do 1,5m Planowana jest budowa centrum łączności satelitarnej z anteną satelitarną o średnicy 11m Armia planuje również zakup kolejnych kilkudziesięciu terminali w ciągu kolejnych lat
Przykład mobilnej stacji satelitarnej VSAT Mobilna stacja satelitarna przeznaczona jest do zapewnienia łączności w skali globalnej oraz dostarczania nowoczesnych usług teleinformatycznych (transmisji głosu, danych i wideokonferencji). Stacja może być wykonana na dowolnym pojeździe (opancerzonym, terenowym) pozwalającym na zainstalowanie anteny na dachu pojazdu oraz modułów elektronicznych, zasilania i zabezpieczeń przepięciowych wewnątrz pojazdu w systemie rack.
Antena satelitarna stacji zapewnia pracę w paśmie Ku i C z automatycznym naprowadzaniem. Urządzenia znajdujące się na pokładzie pojazdu zasilane są za pomocą wbudowanego dodatkowego alternatora mocy lub z wykorzystaniem zasilania zewnętrznego jedno lub trójfazowego.
Podstawowe możliwości funkcjonalne mobilnej stacji satelitarnej: Realizacja usług szerokopasmowych (wideokonferencje, serwisy www, poczta, VoIP) dla czterech niezależnych sieci LAN/WAN. Zestawianie wideokonferencji pomiędzy dowolnymi z czterech odseparowanych sieci IP. Możliwość wykorzystania do transmisji danych sieci telefonii komórkowej (w ruchu lub na postoju) bez potrzeby rozkładania anteny VSAT. Bezprzewodowy dostęp WiFi dla użytkowników lokalnych (laptopy, smartfony) do sieci satelitarnej VSAT. Możliwość integracji z sieciami radiowymi HF i VHF Aplikacja zarządzająca siecią VSAT.
Możliwości funkcjonalne mobilnej stacji satelitarnej (przykład).
Dziękuję za uwagę