RATUJMY KASZTANOWCE W parku co wszystkich przyciąga z miasta rozwinął kwiaty ciernisty kasztan. Wielkopalczaste rozpostarł liście i teraz czeka na wasze przyjście. Włodzimierz Ścisłowski GATUNEK: KASZTANOWIEC ZWYCZAJNY (Aesculus hippocastanum) RODZINA: kasztanowcowate (Hippocastanaceae) Kasztanowiec (Aesculus) to rodzaj drzew, rzadziej krzewów obejmujących 25 gatunków należących do rodziny kasztanowcowatych (Hippocastanaceae). Występuje w południowo wschodniej Europie, Ameryce Północnej, oraz Azji Wschodniej. Do Polski kasztanowce zostały sprowadzone z górskich regionów Półwyspu Bałkańskiego ponad 300 lat temu, prawdopodobnie przez Jana III Sobieskiego. Ze względu na swój egzotyczny wygląd sadzono je w nowo zakładanych ogrodach przy rezydencjach magnackich, zamkach obronnych, nowych pałacach kojarzono je bowiem ze zbytkiem i wystawnością. Walory dekoracyjne drzewa utrzymujące się przez cały okres wegetacji sprawiły, że kasztanowiec zadomowił się już na stałe w parkach i ogrodach na obszarze całej Europy. Co więcej, zaczęto je sadzić w miastach, przy głównych alejach, ulicach, na bulwarach i promenadach, na skrajach lasów, wzbogacając tym samym architekturę polskiego krajobrazu.
KASZTANOWIEC JAKO KALENDARZ PÓR ROKU Listnienie drzew kasztanowca uważa się za oznakę nadchodzącej wiosny (przedwiośnie). Kwitnienie wskazuje na wiosnę w pełni (matura). Dojrzewanie owocu następuje wczesną jesienią. Zmiana barwy liści oznacza koniec jesieni. KASZTANOWIEC ZWYCZAJNY JEST DRZEWEM BARDZO ZAKORZENIONYM W NASZEJ KULTURZE Walory zdobnicze drzewa wizerunek pięciopalczastycych liści, kandelabry kwiatostanów, owoce w kolczastej łupince inspirowały twórców, poetów, rzeźbiarzy. Motywy liści i owoców wykorzystane zostały w kowalstwie artystycznym: zdobią bramy, balkony, kraty okienne w kamienicach secesyjnych wielu miast Polski. Ponadto walory zdobnicze drzewa znalazły swoje miejsce w malarstwie ściennym, grafice, sztuce haftu i zdobnictwie przedmiotów użytkowych. Kwitnienie kasztanowców jest oznaką zbliżających się matur egzaminu dojrzałości. OWAD, KTÓRY ŻYWI SIĘ KASZTANOWCAMI Szrotówek kasztanowcowiaczek (Cameraria ohridella) z rodziny kibitnikowatych stał się zagrożeniem dla kasztanowców w całej Europie. Z MACEDONII DO POLSKI Szrotówek kasztanowcowiaczek przybył do nas z Macedonii, gdzie pojawił się w 1985 roku nad Jeziorem Ohrydzkim. Przez następnych kilkanaście lat rozprzestrzenił się w całej Europie głównie poprzez transport samochodowy i wiatr przenoszący motyle.
Rozprzestrzenianie się szkodnika: 1985 Macedonia (po raz pierwszy w 1984 roku nad jeziorem Ochrydzkim) 1989 Austria (okolice Linzu) 1993 Czechy, Słowacja, Włochy, Francja 2000 większość krajów Europy 2002 Wielka Brytania, Ukraina W Polsce liście kasztanowca uszkodzone przez larwy szrotówka zaobserwowano po raz pierwszy w lipcu 1998 roku w Ogrodzie Botanicznym w Wojsławicach koło Wrocławia. Obecnie szkodnik występuje na terenie całego kraju, powodując brązowienie i przedwczesne opadanie liści kasztanowca. Główną przyczyną inwazji szkodnika w Europie jest przenoszenie motyli oraz liści z larwami przez transport samochodowy. Stwierdzono, że jako pierwsze motyl zasiedla kasztanowce rosnące przy arteriach ruchu. Z tych drzew przenoszony jest dalej przez ludzi, zwierzęta, wiatr i samochody na inne drzewa w danym kraju. Tak szybką i łatwą ekspansję zawdzięcza swoim zdolnościom adaptacyjnym, odpornością na niskie temperatury, wysokiej rozrodczości, a przede wszystkim brakowi naturalnych wrogów, mogących ograniczyć jego liczebność. Szrotówek niszczy kasztanowce białe zwane popularnie kasztanami, ale może też żerować na kasztanowcu czerwonym i żółtym. Rozwija się również na jaworze oraz klonie pospolitym, na których przechodzi pełny rozwój do postaci doskonałej. Obserwuje się przypadki składania jaj na lipach, jednak na tych drzewach do rozwoju nie dochodzi. CYKL ROZWOJOWY SZROTÓWKA KASZTANOWCOWIACZKA Pierwsze dorosłe osobniki szrotówka, wykluwające się z zimujących w opadłych liściach poczwarek (w kilogramie suchych liści może ich być nawet 4 tys.), wylatują pod koniec kwietnia. Samice składają jaja (każda 20-30) pojedynczo, wzdłuż głównego unerwienia liści. Larwy pierwszego stadium wgryzają się do wnętrza blaszki liściowej, gdzie odbywa się ich dalszy rozwój i powstają żerowiska owada, zwane minami.
Miny są łatwo rozpoznawalne po beżowo-brązowym zabarwieniu liścia. Dorosłe gąsienice przepoczwarzają się we wnętrzu min. Jeden liść może mieć nawet 700 min. W ciągu sezonu letniego taki cykl powtarza się trzy razy, a na południu nawet pięć razy w ciągu sezonu. Część poczwarek pozostaje w uśpieniu do kolejnej wiosny, a niektóre potrafią przetrwać w tym stanie nawet od 2 3 lat. DLACZEGO MUSIMY ZWALCZAĆ PASOŻYTA? Ten niepozorny, liczący sobie nieco ponad 3 mm motyl nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla kasztanowców. Zagrożeniem są gąsienice, które zjadają warstwę miękiszową liścia, obniżając jego zdolność do fotosyntezy. Liście żółkną, zasychają i przedwcześnie opadają. Kasztanowiec chcąc zwiększyć powierzchnię asymilasycyjną wypuszcza jesienią pędy wiosenne i powtarza kwitnienie. W naszych warunkach klimatycznych kwiaty nie mają szans na wydanie owoców. Natomiast młode pędy jeszcze nie zdrewniałe po przyjściu pierwszych mrozów przemarzają. Najczęściej jednak osłabiony kasztanowiec ginie z powodu choroby lub tracąc dekoracyjny charakter zostaje wycięty. Zaburzony cykl życia drzew powoduje, że nie potrafią się one przygotować do nadchodzącej zimy są słabe i często przemarzają. Corocznie powtarzająca się sytuacja może doprowadzić do powolnego lecz postępującego wyniszczenia drzew i gatunku.
METODY ZWALCZANIA SZROTÓWKA Sposobem na ograniczenie populacji szrotówka jest bardzo dokładne wygrabianie liści spod chorych drzew. Zebrane liście wraz z larwami i poczwarkami szkodnika powinny być zniszczone natychmiast poprzez spalanie lub kompostowanie w pryzmie przykrytej folią albo ziemią, w której temperatura powinna być wyższa od 400C. I II grabienie i utylizacja liści lipiec grabienie liści sierpień i listopad Wskazane jest zakładanie budek lęgowych dla sikorek w pobliżu kasztanowców. Ptaki te wyjadają larwy szrotówka ograniczając jego liczebność o 3%. Lepowanie pni polega na otoczeniu pnia drzewa opaską z folii nasączoną klejem oraz feromonem samicy szrotówka. Lepowanie jest skuteczne jedynie w przypadku pierwszego wychodzącego z ziemi i liści pokolenia szkodnika (marzec/lipiec). Stosowanie oprysków kasztanowca z zastosowaniem preparatów z grupy inhibitorów biosyntezy chityny. Oprysków dokonuje się w okresie rójki, przed wniknięciem larw do liści (marzec kwiecień). Metodą promowaną w zwalczaniu szkodnika (do 60%) choć bardzo kontrowersyjną jest stosowanie preparatów w formie iniekcji do pnia kasztanowca, czyli endoterapia, potocznie zwana szczepieniami. Polega ona na wstrzyknięciu do pnia drzewa substancji żelu o właściwościach pestycydu (owadobójczych i grzybobójczych). Preparat rozchodzi się wewnątrz drzewa, dociera do liści, które stają się dla gąsienic niejadalne. Szczepienia należy przeprowadzać w okresie marzec kwiecień.
Niniejsza ulotka została opublikowana dzięki pomocy finansowej Unii Europejskiej. Za jej treść odpowiada Polski Klub Ekologiczny Koło Miejskie w Gliwicach, poglądy w niej wyrażone nie odzwierciedlają w żadnym razie oficjalnego stanowiska Unii Europejskiej. Polski Klub Ekologiczny Koło Miejskie w Gliwicach ul. Ziemowita 1, III piętro skr. poczt. 489 tel./fax: (32) 231 85 91 e-mail: biuro@pkegliwice.pl www.pkegliwice.pl