Komunikat 25a z dnia dotyczący aktualnej sytuacji agrotechnicznej

Transkrypt

1 Komunikat 25a z dnia dotyczący aktualnej sytuacji agrotechnicznej Wszystkie poniższe informacje zostały przygotowane na podstawie obserwacji laboratoryjnych oraz lustracji wybranych sadów owocowych z rejonu Grójca, Warki, Rawy Mazowieckiej, Radomia, Skierniewic. Lustracje przeprowadzono i fot. wykonano 19 lipca br. OBECNY ROZWÓJ WEGETACYJNY WYBRANYCH ODMIAN JABŁONI. Sezon 2013 GALA: 10VII2013 GALA: 19VII2013 GOLDEN: 10VII2013 GOLDEN: 19VII2013 IDARED: 10VII2013 IDARED: 19VII2013

2 JONAGOLD: 10VII2013 JONAGOLD: 19VII2013 LIGOL: 10VII2013 LIGOL: 19VII2013 SZAMPION: 10VII2013 SZAMPION: 19VII V 28 V 08 VI 18.VI 10.VII 19.VII Gala 4mm 7,5mm 17mm 27mm 46mm 50mm Golden 3mm 6,5mm 16mm 25mm 47mm 53mm Idared 6mm 11mm 22mm 32mm 49mm 56mm Jonagold 4mm 8mm 21mm 32mm 51mm 56mm Ligol 5mm 11mm 23mm 35mm 54mm 60mm Szampion 5mm 8mm 18mm 30mm 48mm 57mm W chwili obecnej widać lekkie wyhamowanie wzrostu zawiązków. Spowodowane jest to narastającym przesuszeniem. Sugerujemy aby jeszcze nie włączać nawodnień. Wyjaśnienie na ostatniej stronie.

3 Mszyca jabłoniowo babkowa Jest to jeden z najbardziej szkodliwych gatunków mszyc występujących na jabłoniach. W okresie sezonu wegetacyjnego mszyca ta rozmnaża się żyworodnie. W ciągu sezonu wegetacyjnego gatunek ten w zależności od warunków atmosferycznych, występuje w 8 12 pokoleniach. W przeszłości, mszyce w końcu maja i w czerwcu przenosiły się na drugiego żywiciela jakim są różne gatunki babki. Od dłuższego czasu obserwuje się jednak zwiększoną adaptację do dłuższego żerowania na jabłoniach i czasami kolonie tego gatunku możemy spotkać w sadach jabłoniowych jeszcze w początkach sierpnia. Żerowanie tej mszycy powoduje silne zwijanie się a nawet kędzierzawienie liści, które następnie żółkną, brązowieją i zasychają. Natomiast żerowanie na zawiązkach lub w ich pobliżu powoduje, że zawiązki nie wyrastają i są silnie pofałdowane wokół zagłębienia kielichowego. Tak uszkodzone zawiązki nie opadają, tworzą zbite zdeformowane grona, które są dobrze widoczne w okresie zbiorów. Jeżeli nie zostaną zerwane to często pozostają na drzewach aż do wiosny. Na podstawie liczebności takich gron można w przybliżeniu oceniać jak duże było nasilenie występowania szkodnika. Żerowanie tej mszycy nie tylko hamuje rozwój drzew i czyni je bardziej podatnymi na wszelkie stresy a szczególnie na przemarzanie, ale także może powodować bardzo istotne straty w plonie. W przypadku licznego zasiedlenia drzew można w ogóle nie uzyskać plonu handlowego lub będzie on minimalny. Ponadto, samice tego gatunku cechuje bardzo wysoka płodność co dodatkowo zwiększa zagrożenie szybkim wzrostem liczebności szkodnika, a w związku z tym i wzrostem ewentualnych strat. Lustracje na obecność mszycy jabłoniowo-babkowej powinny być wykonywane od momentu ukazania się pierwszych stożków liści, co 7-10 dni, najpierw na pąkach a potem na długopędach mniej więcej do końca lipca a w uzasadnionych przypadkach nawet do połowy sierpnia. Należy pamiętać, że mszycę tę zwalcza się znacznie trudniej niż np. mszycę jabłoniową. Jeżeli dopuścimy do silnego skędzierzawienia liści, to całkowite wyniszczenie tego szkodnika jest prawie niemożliwe. Dlatego też, w przypadku wystąpienia mszyc tego gatunku konieczne jest wykonanie zwalczania na początku występowania. tylko w okresie wczesnowiosennym. W okresie późniejszym, jeżeli jest taka konieczność powinno się stosować preparaty o działaniu układowym.

4 Bawełnica korówka (mszyca krwista) Szkodnik zawleczony do Europy pod koniec 18. a do Polski pod koniec 19. Wieku, okazał się bardzo groźnym szkodnikiem jabłoni. Bawełnica korówka występuje na obszarze całej Polski, choć rzadziej w rejonach północno-wschodnich. W sezonie wegetacyjnym szkodnik ten ma do 10 pokoleń. W większości przypadków notuje się dwa okresy wzmożonego występowania bawełnicy; od drugiej połowy maja do początków czerwca, później od drugiej połowy września do początku października. Larwy zimują i żerują na szyjce korzeniowej oraz na korzeniach tuż pod powierzchnią gleby, niektóre w zakamarkach kory na pniach i konarach. Po opuszczeniu kryjówek zimowych, zasiedlają najchętniej odrosty korzeniowe, młode gałęzie (tzw. wilki), ogonki liściowe, szypułki kwiatowe, świeże miejsca po cięciu, pęknięcia kory lub inne miejsca uszkodzone mechanicznie. Zasiedlają zarówno drzewka młode jak i kilkunasto- czy nawet kilkudziesięcioletnie tworząc często rozległe kolonie, liczące po kilka, kilkanaście, czy nawet kilkadziesiąt tysięcy osobników. Pierwszymi oznakami obecności tej mszycy są najczęściej maleńkie białe kępki, dobrze widoczne na tle kory pędów lub pni. W miarę upływu czasu, żerowanie tych szkodników powoduje tworzenie się galasowatych narośli, guzów i rozmaitych zrakowaceń. Na młodych pędach dochodzi do podłużnego spękania kory. Zasiedlone przez bawełnicę korówkę drzewa słabiej się rozwijają, mają mniejsze przyrosty, dają niższy plon, owoce gorzej się wybarwiają i mają gorsze wartości smakowe. W przypadku ostrych zim łatwiej też przemarzają. Z kolei uszkodzenia powstające w wyniku żerowania szczególnie pękanie kory, ułatwiają wnikanie patogenów kory i drewna, które dodatkowo osłabiają kondycję drzew a nawet mogą prowadzić do ich zamierania. Od drugiej połowy maja uważnie oglądać pnie, konary oraz odrosty korzeniowe na obecność kolonii tego szkodnika, szczególnie dokładnie w trzeciej dekadzie maja i pierwszej dekadzie czerwca. Drugi ważny termin lustracji to trzecia dekada września i pierwsza października. Jeżeli na 50 przeglądniętych drzew stwierdzimy 3 z licznymi koloniami bawełnicy to trzeba wykonać zwalczanie. Jest kilka preparatów zarejestrowanych do ograniczania liczebności mszyc, ale szczególne wyróżnienie w odniesieniu do bawełnicy korówki mają w swoim zapisie rejestracyjnym preparaty: Actara 25 WG, Movento 100 SC i Pirimor 500 WG. Generalnie można powiedzieć, że aby skutecznie zwalczać tego szkodnika preparat powinien wykazywać działanie układowe. Ponadto, w przypadku

5 konieczności wykonania zabiegu należy pamiętać, że opryskiwanie trzeba wykonać bardzo dokładnie, a drzewa muszą być pokryte cieczą roboczą od szczytów koron aż po przyziemną nasadę pni. Mszyce zasiedlają młode przyrosty, gdyż to tam jest najłatwiejszy dostęp do wody Mszyca jabłoniowa Ten niewielki pluskwiak równoskrzydły występuje powszechnie na obszarze całego kraju i zasiedla głównie jabłonie. Czasami można go spotkać także na gruszach, głogu i jarzębinie oraz irdze i pigwie. Jego zasadniczym miejscem bytowania są jednak drzewka jabłoni w szkółkach i młode jabłonie w sadach. W starszych sadach zasiedla przede wszystkim jednoroczne pędy. Żerowanie mszyc pozbawia drzewa znacznych ilości substancji pokarmowych co powoduje istotne osłabienie ich kondycji. Drzewa Wtłaczana do ciała mszyc woda zostaje później usuwana za zewnątrz w postaci rosy miodowej Owad podłącza zwoją kłujkę do naczyń rośliny. Widać to wyraźnie na zdjęciu. Mszyce zasiedlają bardzo często wiązki przewodzące roślin, tzw. nerwy. silnie zasiedlone znacznie gorzej plonują i znacznie łatwiej przemarzają. Mszyca jabłoniowa może być także wektorem niektórych wirusów. Pierwsze larwy wylęgające się z jaj zimowych pojawiają się w okresie pękania pąków. Osobniki te po osiągnięciu dojrzałości płciowej zaczynają rodzić larwy następnego pokolenia. Często młode pędy, ogonki liściowe, a nawet liście mogą być całkowicie pokryte mszycami. Na skutek wysysania soków liście skręcają się, a kora na młodych pędach może podłużnie pękać. Powoduje to zahamowanie wzrostu pędów a często i zasychanie. W zależności od warunków meteorologicznych gatunek ten ma pokoleń w ciągu sezonu wegetacyjnego. Lustracje na obecność tego szkodnika powinno prowadzić się od momentu ukazania się pierwszych liści co 10 dni aż do pierwszych przymrozków najpierw na pąkach a potem na długopędach. Jest znaczna liczba preparatów zarejestrowanych do zwalczania mszyc. Powinno się jednak stosować przede wszystkim te (szczególnie po kwitnieniu), które są selektywne w stosunku do fauny pożytecznej a głównie w odniesieniu do drapieżców i parazytoidów mszyc. Mszyce są bowiem często efektywnie wyniszczane przez wrogów naturalnych. Zespół IPSAD