Kiedy polecimy do gwiazd? Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Podobne dokumenty
Wyprawa na kometę. Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Orbita Hohmanna. Szkoła średnia Klasy I IV Doświadczenie konkursowe 1

ETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.

Pęd. Jan Masajada - wykłady z podstaw fizyki

Latawiec INFO INFO #2 FOTO FOTO #2

Rakiety. Liceum Klasy I III Doświadczenie konkursowe nr 4

Grawitacja - powtórka

Sprawdzian 2. Fizyka Świat fizyki. Astronomia. Sprawdziany podsumowujące. sin = 0,0166 cos = 0,9999 tg = 0,01659 ctg = 60,3058

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

SPRAWDZIAN NR Merkury krąży wokół Słońca po orbicie, którą możemy uznać za kołową.

Układ słoneczny, jego planety, księżyce i planetoidy

Od Wielkiego Wybuchu do Gór Izerskich. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Loty kosmiczne. dr inż. Romuald Kędzierski

Prezentacja. Układ Słoneczny

GRAWITACJA MODUŁ 6 SCENARIUSZ TEMATYCZNY LEKCJA NR 2 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY WIRTUALNE LABORATORIA FIZYCZNE NOWOCZESNĄ METODĄ NAUCZANIA.

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres podstawowy

Grawitacja. Wykład 7. Wrocław University of Technology

Układ Słoneczny Układ Słoneczny

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania fizyka, wzory fizyka, matura fizyka

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Poziom podstawowy

Loty Załogowe KOSMONAUTYKA Wykład nr 10. Piotr Wolański

Lot na Księżyc. Misja Apollo 11

Synteza jądrowa (fuzja) FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

Tworzenie protonów neutronów oraz jąder atomowych

Tytuł projektu: Jak wzbić się do nieba?

Treści wykraczające poza podstawę programową. Omawia technikę lotu balonem w kontekście zmian gęstości powietrza i temperatury.

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

Space Transoprtation System

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

Jak zmieni się wartość siły oddziaływania między dwoma ciałami o masie m każde, jeżeli odległość między ich środkami zmniejszy się dwa razy.

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

Jak możemy obliczyć odległość burzy od Nas? W jaki sposób możemy ocenić, widząc błyskawicę i słysząc grzmot jak daleko od Nas uderzył piorun? Licząc s

To ciała niebieskie o średnicach większych niż 1000 km, obiegające gwiazdę i nie mające własnych źródeł energii promienistej, widoczne dzięki

Fizyka jądrowa cz. 2. Reakcje jądrowe. Teraz stałem się Śmiercią, niszczycielem światów. Robert Oppenheimer

Astronomia. Znając przyspieszenie grawitacyjne planety (ciała), obliczyć możemy ciężar ciała drugiego.

KONKURS ASTRONOMICZNY

W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Sprawdzian Na rysunku przedstawiono siłę, którą kula o masie m przyciąga kulę o masie 2m.

Kinematyka relatywistyczna

Następnie powstały trwały izotop - azot-14 - reaguje z trzecim protonem, przekształcając się w nietrwały tlen-15:

Wielcy rewolucjoniści nauki

Układ Słoneczny. Pokaz

Temat: Elementy astronautyki (mechaniki lotów kosmicznych) asysta grawitacyjna

Granice Układu Słonecznego. Marek Stęślicki IA UWr

ROZKŁAD MATERIAŁU Z FIZYKI - ZAKRES PODSTAWOWY

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

Z wizytą u Plutona. W poszukiwaniu nowych horyzontów. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

MOTORYZACJA DAWNIEJ I DZIŚ

KOSMICZNA ERA. Sputnik Sputnik 1

Typowe konstrukcje kotłów parowych. Maszyny i urządzenia Klasa II TD

POSZUKIWANIE CYWILIZACJI TECHNICZNYCH

Astronomiczny elementarz

Nie bójmy się elektrowni jądrowych! Stanisław Kwieciński, Paweł Janowski Instytut Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie

Badania Amerykanie prowadzą. została w satelicie Sputnik 2. w NASA (Narodowej Agencji. Amerykańscy naukowcy. kosmicznej.

Kinematyka relatywistyczna

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

Konkurs Astronomiczny Astrolabium II Edycja 26 marca 2014 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Spalanie detonacyjne - czy to się opłaca?

1.01. Kosmiczna mapa mieci 1.02.

Grawitacja + Astronomia

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy

Opis założonych osiągnięć ucznia Fizyka zakres podstawowy:

Szczegółowe wymagania edukacyjne z fizyki do nowej podstawy programowej.

,,Wejściówka część fizyczna

wodór, magneto hydro dynamikę i ogniowo paliwowe.

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

ENCELADUS KSIĘŻYC SATURNA. Wojciech Wróblewski Źródło: en.wikipedia.org

Ewolucja w układach podwójnych

Zasada zachowania pędu

Układ Słoneczny. Powstanie Układu Słonecznego. Dysk protoplanetarny

WYŚLIJ ZDJĘCIE W KOSMOS!

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

Promieniowanie jonizujące

Energia słoneczna i cieplna biosfery Pojęcia podstawowe

Energetyka jądrowa. Energetyka jądrowa

Reakcja rozszczepienia

Zderzenie galaktyki Andromedy z Drogą Mleczną

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klas pierwszych

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

12.1 Słońce. Ogromna moc promieniowania Słońca to skutek zarówno ogromnych rozmiarów, jak i wysokiej temperatury powierzchni.

Tomasz Mrozek 1,2, Sylwester Kołomański 1 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN. Astro Izery

41R POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM ROZSZERZONY (od początku do końca)

PL B1. GULAK JAN, Kielce, PL BUP 13/07. JAN GULAK, Kielce, PL WUP 12/10. rzecz. pat. Fietko-Basa Sylwia

KONKURS CHEMICZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2013/2014 ETAP SZKOLNY

PROSZĘ UWAŻNIE SŁUCHAĆ NA KOŃCU PREZENTACJI BĘDZIE TEST SPRAWDZAJĄCY

Powtórka 1 - grawitacja, atomowa, jądrowa

Cząstki elementarne z głębin kosmosu

Oddziaływania Grawitacja

Aktualizacja, maj 2008 rok

Projekt instalacji astronomicznych w miejscach publicznych Krakowa

Etap wojewódzki. Instrukcja dla ucznia

Zadania z fizyki. Promień rażenia ładunku wybuchowego wynosi 100 m. Pewien saper pokonuje taką odległość z. cm. s

Uniwersytet Mikołaja Kopernika Toruń 6 XII 2013 W POSZUKIWANIU ŚLADÓW NASZYCH PRAPOCZĄTKÓW

Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu. UZUPEŁNIA ZESPÓŁ NADZORUJĄCY PESEL

Lokomotywa 2. Czytam i piszę. Część 5

PROGRAM NAUCZANIA Z FIZYKI SZKOŁA PONADGIMNAZJALNA ZAKRES PODSTATOWY

EGZAMIN MATURALNY 2013 FIZYKA I ASTRONOMIA

Metody badania kosmosu

WYPRAWY NA MARSA. Historia i perspektywy na przyszłość. Robert Kaczmarek IV rok nanotechnologii

Transkrypt:

Kiedy polecimy do gwiazd? Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Podróże międzygwiezdne Sprawa jest prosta. Trzeba zbudować rakietę, zabrać odpowiedni zapas paliwa, zapewnić wyżywienie i zapas płynów na 200 lat, skompletować załogę i wybrać cel.

Po co realizować taką misję? zysk technologiczny znalezienie drugiej Ziemi ciekawość

Podróż do najbliższej gwiazdy. Wyzwania. konieczny rozwój technologiczny do zbudowania odpowiedniego pojazdu olbrzymie rozmiary statku (wymiary, masa) odległość do pokonania otoczenie skrajnie niebezpieczne przy dużych prędkościach (pył, gaz) rozsądny czas przelotu (odpowiednia prędkość) problemy psychiczne załogi podczas lotu (misja załogowa) koszt

Problem odległości Skala 1:1mld Odległość Ziemia-Księżyc: 38 cm Odległość Ziemia-Neptun: 4.5 km Odległość Ziemia-Proxima Centauri? skala 1:1 mld: 40 000 km rzeczywista: 40 000 000 000 000 km

Odległości jakie pokonaliśmy (wysokość) Balony na gorące powietrze były znane od bardzo dawna w Chinach. Zhuge Linag w epoce Trzech Królestw (220 280 r.) wykorzystywał je do sygnalizacji podczas bitew.

Odległości jakie pokonaliśmy (wysokość) 5 czerwca 1783 bracia Joseph Michel i Jacques Étienne Montgolfier. Pierwsza udana próba wzlotu balonu papierowo-płóciennego (średnica ok. 12 m) Ad Astra.

Odległości jakie pokonaliśmy (wysokość) 1783, 15 sierpnia, 24 m; Jean-François Pilâtre de Rozier, pierwszy lot załogowy 1783,19 października, 81 m; Jean-François Pilâtre de Rozier 1783,19 października, 105 m; Jean-François Pilâtre de Rozier i André Giroud de Villette 1783, 21 listopada,1000 m; Jean-François Pilâtre de Rozier i Marquis d'arlandes 1783,1 grudnia, 2.7 km; Jacques Alexandre Charles i Marie-Noël Robert, 1784, 4 km; Jean-François Pilâtre de Rozier i Joseph Proust 1803,18 lipca, 7.28 km; Étienne-Gaspard Robert i Auguste Lhoëst 1839, 7.9 km; Charles Green i Spencer Rush 1862, 5 września, 11.9 km; Henry Coxwell James Glaisher

Odległości jakie pokonaliśmy (wysokość) 4 października 1957, Sputnik 1, pierwszy sztuczny satelita Ziemi, apogeum 939 km 2 stycznia 1959, Łuna 1, pierwszy przelot koło Księżyca, 380 000 km 12 lutego 1961, Venera 1, przelot koło Wenus, 40 000 000 km

Odległości jakie pokonaliśmy (wysokość) 1 listopada 1962, Mars 1, przelot koło Marsa, 55 000 000 km Voyager 1, 14 marca 2014 r 19 000 000 000 km Pioneer 10 3 marca 1972, przelot koło Jowisza, 630 000 000 km 1976, odległość orbity Saturna, 1 200 000 000 km 1979, odległość orbity Urana, 2 600 000 000 km 1983, odległość orbity Neptuna, 4 400 000 000 km

Voyager 1 Styczeń 1979 przelot koło Jowisza Start rakiety Tytan IIIE wynoszącej Voyagera 1 5 września 1977 r. 12 listopada 1980 r., największe zbliżenie do Saturna

Voyager. Misja międzygwiezdna. W 2011 r. Voyager 1 opuścił Układ Słoneczny. Po 32 latach stał się pierwszym statkiem międzygwiezdnym zbudowanym przez człowieka. Wciąż działa!

balony rakiety V-2 pierwsze loty międzyplanetarne misje Pioneer i Voyager Ale Odległości uzyskiwane przez obiekty budowane przez człowieka przyrastają coraz wolniej. Poza tym uzyskiwane prędkości nie dają szans na szybkie odwiedziny pobliskich gwiazd.

Problem prędkości 8 km/h, lokomotywa parowa Richard Trevithick 21 lutego 1804 r.

Problem prędkości 48 km/h George i Robert Stephenson październik 1829 r. Rakieta Stephensona 93 km/h (średnia) Latający Holender Trasa Londyn Paddington Exceter 1848 r.

Problem prędkości 203 km/h Siemens & Halske Drehstrom-Triebwagen 6 października 1903 r. Lokomotywa elektryczna

Problem prędkości 275 km/h Joseph Sadi-Lecointe 8 lutego 1920 r. Nieuport-Delage NiD.29 302 km/h ten sam zestaw 20 października 1920 512 km/h Mario de Bernardi 30 marca 1928 r. Macchi M.52

Problem prędkości 5580 km/h Werner von Braun Marzec 1942 r. V-2 28962 km/h Sputnik-1 4 października 1957 r. pierwszy sztuczny satelita 2 stycznia 1959, Łuna 1, pierwszy obiekt, który uzyskał prędkość ucieczki z Ziemi

Problem prędkości Najczęściej mówimy o trzech prędkościach kosmicznych. I-sza: prędkość potrzebna do wejścia na orbitę kołową II-ga: tzw. prędkość ucieczki (paraboliczna), to minimalna prędkość potrzebna do oddalenia się od danego ciała niebieskiego III-cia: minimalna prędkość potrzebna do opuszczenia Układu Słonecznego główny wkład ma tutaj prędkość ucieczki ze Słońca. V I = 7.1 km/s = 28 476 km/h V II = 11.19 km/s = 40 284 km/h V III = 42.1 km/s = 151 560 km/h

Czy jesteśmy w stanie osiągać takie prędkości? 252,792 km/h (0.000234c) względem Słońca Helios 2 17 kwietnia 1976 r. Największa prędkość uzyskana przez sondę kosmiczną.

Problem prędkości 58 536 km/h New Horizons 19 stycznia 2006 r. Największa prędkość uzyskana w wyniku działania napędu rakietowego

Problem prędkości lokomotywy samoloty rakiety Voyager 1 dotrze na odległość 4 lat świetlnych za kilkadziesiąt tysięcy lat

Archytas i gołąb na parę czyli pierwsze zastosowanie odrzutu Archytas jest uważany za twórcę mechaniki Skonstruował pierwsze w historii urządzenie latające napędzane siłą odrzutu, które nazwał gołębiem. Archytas z Tarentu 428 347 p.n.e. 300 lat później Heron z Aleksandrii skonstruował swoją banię Herona, która też korzystała z odrzutu

Pierwsze prawdziwe rakiety Pierwsze rakiety na paliwo stałe. Ogniste strzały dotarły do Europy razem z Mongołami, a Roger Bacon udoskonalił recepturę prochu dzięki czemu rakiety latały dalej. Chińczycy wynaleźli proch około 300 r. p.n.e. Robili go z saletry, siarki i pyłu węglowego. Prochem wypełniali tuby bambusowe i odpalali je podczas różnych uroczystości. Z 1045 r. pochodzi pierwszy przekaz o użyciu tzw. ognistych strzał. Były to zwykłe strzały, do których doczepiano wypełnione prochem tuby z otworem. Odpalony proch i wydostające się gazy powodowały, że strzała leciała dużo dalej.

Pierwszy lot załogowy XV/XVI w. Legenda o Wan Hu (fragmenty): Pewnego dnia wziął w ręce dwa wielkie latawce i usiadł na wiklinowym krześle o kształcie węża. Zamocował do niego 47 dużych rakiet. Rozkazał swoim sługom podpalić pierwszy rząd rakiet. Jeden ze służących trzymających pochodnie podszedł i powiedział z bólem: Panie, bardzo się boję. Wan Hu zapytał: Czego się boisz?, a sługa odparł: Jeśli nie uda ci się wznieść do nieba, to obawiam się, że możesz stracić życie Wan Hu tylko się zaśmiał i powiedział: Latanie było marzeniem Chińczyków od tysięcy lat. Dzisiaj, chcę odkryć nowy sposób poznania nieba, nawet jeśli mogę się rozlecieć na kawałki. Nie musisz się bać. Po prostu odpal rakiety. I tak zginęła pierwsza ofiara lotów kosmicznych

Rakieta stopniowa Johann Schmidlap pod koniec XVI w opracował metodę wynoszenia sztucznych ogni na większą wysokość. Polegała ona na stopniowym odpalaniu kolejnych porcji prochu.

Podstawy fizyczne 5 lipca 1687 r. Philosophiae naturalis principia mathematica (Podstawy matematyczne filozofii przyrody) Prawo powszechnego ciążenia i zasady dynamiki wystarczają aby rozwinąć technikę rakietową i wytłumaczyć ruch w polu grawitacyjnym.

Pierwsza poważna koncepcja Исследование мировых пространств реактивными приборами (1903) W tej pracy przedstawione są najważniejsze koncepcje lotów kosmicznych. Wzór Ciołkowskiego: δv = I 0 gln M 0 M 1 Konstantin Edwardowicz Ciołkowski δv prędkość w dowolnym momencie czasu I 0 impuls właściwy (= p = V e, V m g e prędkość wylotowa gazów) g przyspieszenie przy powierzchni Ziemi M 0 masa początkowa M 1 masa w dowolnym momencie czasu Koncepcje Ciołkowskiego wywarły olbrzymi wpływ na wszystkich, którzy są uważani za ojców lotów w kosmos (von Brown, Korolow)

Cechy napędu rakietowego

Cechy napędu rakietowego Mieszanka Prędkość wylotu spalin (w próżni) [m/s] Impuls właściwy (w próżni) [s] trójskładnikowe (np. beryl, tlen, wodór) 5500 555 nafta + ciekły tlen 3100 310 niesymetryczna dwumetylohydrazyna ((CH 3 ) 2 NNH 2 ) + czterotlenek azotu (N 2 O 4 ) 2870 290 ciekły wodór + ciekły tlen 4300 430 stałe 2700 270 czarny proch 760 65 Prędkości wylotowe są nieduże w porównaniu do pierwszej prędkości kosmicznej, ale paliwa zabiera się bardzo dużo (90% i więcej masy całkowitej) Reakcje chemiczne są mało wydajne, ale w praktyce są jedynym źródłem energii przy starcie. W próżni próbujemy wykorzystać inne mechanizmy.

Rodniki Rodnik stężenie [%] Są to np. pojedyncze atomy wodoru, tlenu, azotu, rodniki OH, CH itd. Mają wielką potrzebę natychmiastowego łączenia się w cząsteczki. Uwalniana jest bardzo duża porcja energii. Np. średni czas życia rodnika wodorowego w temperaturze pokojowej to 2.5 ns Podstawowy problem to wytworzenie, a potem przechowywanie. Do dziś nie udało się zbudować takiego silnika. Prędkość wylotu spalin [km/s] Impuls właściwy [s] H 100 14.7 1500 CH 100 9.3 930 ON 100 8.5 850 H w H2 20 5.8 580 H w H2 10 4.4 440

Napęd jądrowy Rozszczepienie Uranu 235 - wydajność ok. 3 miliony razy większa od reakcji chemicznych - fragmenty rozszczepionego jądra oddalają się z prędkościami 10 000 15 000 km/s - kierując je w jedną stronę uzyskalibyśmy impuls właściwy rzędu 1.5 mln sekund Tylko jak zamknąć bombę atomową w rakiecie? Obiekty, w których kontrolujemy reakcje jądrowe mają olbrzymie rozmiary. Czy da się zbudować silnik?

Napęd jądrowy W silniku jądrowym, reaktor jest wykorzystywany do nagrzania substancji odrzutowej (wodór). Problem to nagrzanie substancji odrzutowej do jak największej temperatury (wytrzymałość termiczna materiałów!) przy jak najlżejszej konstrukcji Pierwszym silnikiem jądrowym, który udało się uruchomić był Kivi. Działał on przez 8 minut przy impulsie właściwym 750 s (prędkość wylotu spalin 7.5 km/s). Phoebus 2 działał 60 minut (osiągnął impuls właściwy około 900 s). Rdzeń reaktora miał 40 cm średnicy i 60 cm wysokości. Cały reaktor miał wysokość 2.1 m i średnicę 2 m. Całkowita masa silnika to 13.6 tony. Uruchomiono go w czerwcu 1968 r.

Napęd jonowy Substancja odrzucana to jony przyspieszane w komorze silnika i neutralizowane w momencie jej opuszczania. W praktyce mogą być wykorzystywane tylko w próżni. Napięcie [V] Prędkość jonów [km/s] (impuls właściwy [s]) Wodór Azot Cez 100 200 (20 000) 40 (4 000) 20 (2 000) 1 000 700 (70 000) 100 (10 000) 70 (7 000) 10 000 2 000 (200 000) 400 (40 000) 200 (20 000) 1 000 000 20 000 (2 000 000) 4 000 (400 000) 2 000 (200 000) Dają niewielki ciąg, ale mogą pracować bardzo długo i w efekcie rozpędzać do znacznych prędkości. Realizacja: - silniki korekcyjne - misja Dawn, Deep Space 1, SMART 1, Hayabusha

Napęd z użyciem antymaterii Same zalety: - anihilacja jest najwydajniejszą reakcją - mało materiału pędnego w porównaniu do masy statku (wystarczy mniej niż 20%) - potrafimy już wytwarzać antyatomy (wodoru, helu) Wady: - olbrzymie ilości energii zużywane w procesie produkcyjnym - niewyobrażalny koszt uzyskania koszt uzyskania 1 grama (pozytony: 25 miliardów, antyatomy wodoru: 60 bilionów ) - problemy z przetrzymywaniem wyprodukowanego materiału (znów potrzeba ogromnych ilości energii)

Za mało, za wolno prędkość VOYAGER (57 000 km/h) czas podróży do ALPHA CENTAURI 70,000 lat 3 x VOYAGER 20,000 lat 1000 x VOYAGER 70 lat W przypadku misji załogowej chcielibyśmy odbyć podróż w ciągu życia jednego pokolenia. Obecnie nie istnieje napęd, który może zapewnić odpowiednio duże prędkości. Poza tym, nawet gdyby udało się tego dokonać rodzą się kolejne problemy

Problemy długiego lotu załogowego wyżywienie problemy psychiczne zderzenia z materią Biosfera 2 Wyspa Pitcairn Przy masie 1 g i prędkości 50 000 km/s zderzenie uwalnia 10 6 J energii!

Program Orion (1955) - bezzałogowa - napęd pulsacyjny jądrowy - prędkość przelotowa: 13 411 km/s, ok. 0.045c - ładunki 0.1-20 kt (od 1 do kilkunastu sekund) - wersja międzyplanetarna i międzygwiazdowa - napęd pochłania 50% masy całkowitej

Program Orion (1955) Testy napędu pulsacyjnego pokazały, że nie ma problemu z utrzymaniem stabilnego kierunku

Projekt Dedal (1973-78) - bezzałogowa - cel: gwiazda Barnarda - napęd pulsacyjny jądrowy - prędkość przelotowa: ok. 0.12c - czas dolotu 50 lat - montaż na niskiej orbicie okołoziemskiej

Program Longshot (1987-88) - bezzałogowa - cel: układ Alpha Centauri - realizacja w ciągu 20-30 lat - napęd pulsacyjny termojądrowy - prędkość przelotowa: 13 411 km/s, ok. 0.045c - czas dolotu 100 lat - montaż na niskiej orbicie okołoziemskiej - reaktor jądrowy na pokładzie jako stacja zasilająca

Inne programy Prometeusz (2003) - opracowanie technologii zasilania nuklearnego i napędu wysokiej mocy - niewielki reaktor jądrowy pracujący co najmniej 10 lat - silnik jonowy o wysokim impulsie właściwym Longshot II (2013 -?) - wskrzeszony studencki program Longshot - czas dolotu 50 lat - anihilacja antymaterii Ikar (2009 -?) - gwiazda do odległości 15 l.św. - czas dolotu mniejszy niż 100 lat

Projekt 100 year starship. Marzenia trwają. http://100yss.org/

Jeśli podróże międzygwiezdne są możliwe, to dlaczego nikt nas nie odwiedza?